Livre, Chap. |
[2, 11] |
προστάξας
διακόνῳ
κηρύξαι
εὐχὴν,
αὖθις
|
ψαλμὸν |
λέγεσθαι
παρεσκεύασε.
Συμφωνίας
δὲ
ἐκ |
[2, 11] |
παρεσκεύασε.
Συμφωνίας
δὲ
ἐκ
τῆς
|
ψαλμῳδίας |
γενομένης,
διὰ
μιᾶς
τῶν
πυλῶν |
[2, 11] |
δὲ
Ἀθανάσιος
ἐν
μέσοις
τοῖς
|
ψαλμῳδοῦσιν |
ἀβλαβὴς
διεσώζετο.
Τοῦτον
δὲ
τὸν |
[2, 17] |
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἐπισκόπων,
διδάσκοντα
|
ψευδῆ |
εἶναι
τὰ
κατὰ
Ἀθανασίου
λεγόμενα. |
[2, 23] |
παρὰ
τῆς
παντεφόρου
προνοίας
ἀπηνέγκατο
|
ψῆφον· |
ἀπολαβὼν
βουλήσει
τοῦ
κρείττονος
καὶ |
[2, 24] |
ἐκ
μεταμελείας,
ὡς
μηδενὸς
γενομένου,
|
ψῆφον |
ὑπὲρ
Ἀθανασίου
ἐξήνεγκεν
τήν
τε |
[2, 6] |
καὶ
μᾶλλον
ἡ
τοῦ
ἀπελθόντος
|
ψῆφος |
ἐδόκει
κρατεῖν.
~Ὡς
ὁ
βασιλεὺς |
[2, 23] |
Τὸν
μὲν
θρόνον
τὸν
σαυτοῦ
|
ψήφῳ |
τῆς
συνόδου
καὶ
ἡμετέρᾳ
συναινέσει |
[2, 23] |
προειρημένοις
ἐμμένειν·
τὸν
δὲ
ἐπίσκοπον
|
ψήφῳ |
τοῦ
κρείττονος
καὶ
ἡμετέρᾳ
γνώμῃ |
[2, 19] |
τεθεοποιῆσθαι
λέγοντες,
τῷ
τὴν
φύσιν
|
ψιλὸν |
ἄνθρωπον
γεγονέναι.
Οἴδαμεν
γὰρ
καὶ |
[2, 20] |
πρὸς
αὐτὰ
δὲ
διαγωνίζεται,
ὡς
|
ψιλὸν |
ἄνθρωπον
τὸν
Κύριον,
καθὰ
Σαβέλλιος |
[2, 18] |
καθῃρημένου
μαθητὴς,
ἀκολουθῶν
τῷ
διδασκάλῳ,
|
ψιλὸν |
ἄνθρωπον
τὸν
Υἱὸν
ἐδογμάτισε.
Καὶ |
[2, 19] |
μὲν
μόνον
αὐτὸν
τοῦ
Θεοῦ
|
ψιλὸν |
καὶ
ἀνύπαρκτον
ἐπιπλάστως
καλοῦντας,
ἐν |
[2, 19] |
τῶν
εἰλικρινῶς
εἰς
αὐτὸν
πιστευόντων
|
ψυχαί. |
Τοὺς
δὲ
λέγοντας
ἐξ
οὐκ |
[2, 18] |
τῶν
εἰλικρινῶς
εἰς
αὐτὸν
πεπιστευκότων
|
ψυχαί. |
Τοὺς
δὲ
λέγοντας
ἐξ
οὐκ |
[2, 23] |
ὃν
ἐν
ταῖς
θεοσεβέσιν
ὑμῶν
|
ψυχαῖς |
ἐσχήκατε
ὡς
παρόντα
ἀεί.
Οὐκοῦν |
[2, 23] |
ἐπιβουλευόμενον
ἐθάλψατε
ταῖς
πιστοτάταις
ἑαυτῶν
|
ψυχαῖς |
καὶ
διανοίαις.
Ἐμὲ
δὲ
ἤδη |
[2, 23] |
πάλιν
γὰρ
ἐρῶ,
ὅτι
τὰς
|
ψυχὰς |
ἀκαταμαχήτους
ἐν
τῇ
πίστει
τετηρήκατε. |
[2, 23] |
ἀπεσταλμένον
ἡδέως
δέξασθε,
καὶ
πάσῃ
|
ψυχῇ |
καὶ
γνώμῃ
ἀσπαστὸν
ἡγήσασθε.
Τοῦτο |
[2, 3] |
πεποίηκα.
Καὶ
γὰρ
τὴν
ἐμὴν
|
ψυχὴν |
ἡ
τοῦ
ὑμετέρου
πόθου
εἰκὼν, |
[2, 23] |
δυνήσῃ
μαθεῖν
τῆς
τε
ἡμετέρας
|
ψυχῆς |
τὴν
προαίρεσιν,
καὶ
ὅτι
τούτων |