Livre, Chap.
[2, 23]	κλυδωνίζεσθαι καὶ χειμάζεσθαι τοῖς τῆς	θαλάσσης	ὁμοίως κύμασιν ἀγρίοις οὐκ ἀφῆκεν
[2, 23]	κατά τε γῆν καὶ κατὰ	θάλατταν	πολλὰ χειμασθεὶς, τὴν σκευωρίαν πᾶσαν
[2, 17]	κέρδος. Πιστεύσας οὖν ὁ βασιλεὺς	θάνατον	αὐτῷ τὴν ζημίαν ἠπείλησεν. Ὁ
[2, 23]	καὶ εἰς κίνδυνον ἐπιβουλευθεὶς κατεφρόνησε	θανάτου,	φρουρούμενος ὑπὸ τοῦ παντοκράτορος Θεοῦ
[2, 3]	Ἀθανάσιος Κωνσταντίνου τοῦ νεωτέρου γράμμασι	θαρρήσας	τὴν Ἀλεξάνδρειαν κατέλαβεν Κωνσταντῖνος Καῖσαρ
[2, 2]	πολλῆς, εἴς τε τὰ βασίλεια	θαρροῦντα	εἰσιέναι ἐκέλευεν. Ἡ τοίνυν δοθεῖσα
[2, 15]	τοῖς τύποις τοῦ ἐπισκόπου Ἰουλίου	θαρροῦντες,	τάς τε ἑαυτῶν ἐκκλησίας καταλαμβάνουσι,
[2, 3]	ὑμᾶς διαφυλάξοι, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί. Τούτοις	θαρρῶν	τοῖς γράμμασιν ὁ Ἀθανάσιος καταλαμβάνει
[2, 21]	τὴν θεόπνευστον γραφὴν διερευνώμενος· μὴ	θαυμάσῃς	εἰ μεταφορικῶς καὶ ἐν τῷ,
[2, 23]	ὑμῖν παράσχοι, διδοὺς ἔπαθλον τῇ	θαυμαστῇ	ὑμῶν πίστει, ἣν περὶ τὸν
[2, 21]	μάλιστα δὲ ὅτι ζηλωτὴς καὶ	θαυμαστὴς	τῶν Ὠριγένους βιβλίων ἐστὶν, ἐν
[2, 3]	αἰδοῦς τετύχηκε γνώσεσθε· οὐ γὰρ	θαυμαστὸν,	εἴ τι δ´ ἂν ὑπὲρ
[2, 15]	καλύπτειν βουλόμενος. Καὶ τὸ δὴ	θαυμαστότερον,	οὓς πέφευγεν Ἀρειανοὺς οὐκ εἶπε
[2, 21]	οὐχ ὧδε περὶ αὐτοῦ τὰ	θεῖα	παιδεύει λόγια. Εἶτα μετ´ ὀλίγα
[2, 3]	τοῦτο ἐκίνει καὶ προέτρεπεν. Ἡ	θεία	πρόνοια ὑμᾶς διαφυλάξοι, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί.
[2, 19]	καὶ ἀληθῶς διδάσκουσιν ἡμᾶς αἱ	θεῖαι	γραφαὶ γεγεννῆσθαι· ἀλλ´ οὐδὲ τὸν
[2, 10]	γεννημάτων, καὶ μὴ ὡς αἱ	θεῖαι	γραφαὶ παραδεδώκασι τῶν προειρημένων ἕκαστα,
[2, 3]	αὐτοῦ ἡ ἀοίδιμος ἀρετὴ, ταῖς	θείαις	πεποιθυῖα βοηθείαις, καὶ τὰ τῆς
[2, 3]	ἡγησάμην τὴν προαίρεσιν τοῦ τῆς	θείας	μνήμης βασιλέως, διαδεξάμενος πληρῶσαι. Ὅστις
[2, 23]	καὶ ἐπικούρῳ χρωμένους πρὸς τὸ	Θεῖον	ἐμμένειν συνήθως παραινοῦμεν· ὡς ἂν
[2, 19]	ἄναρχον, τὸν Χριστοῦ Πατέρα, ὁ	Θεῖος	διδάσκει λόγος. Ἀλλ´ οὐδὲ τὸ
[2, 23]	ὁμοῦ καὶ τὴν ἐκκλησίαν, ἧς	θείῳ	νεύματι προστάτης ἐτύγχανε. Τούτῳ τὰ
[2, 10]	γὰρ πᾶσι τοῖς ἐκ τῶν	θείων	γραφῶν παραδεδομένοις ὑπό τε τῶν
[2, 10]	οὐρανοῦ, οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ	θέλημα	τὸ ἐμὸν, ἀλλὰ τὸ θέλημα
[2, 10]	θέλημα τὸ ἐμὸν, ἀλλὰ τὸ	θέλημα	τοῦ πέμψαντός με· τὸν παθόντα
[2, 23]	τε καὶ πράττειν ὅσα ἂν	θέλῃς·	χάριν δὲ καὶ αὐτὸς αἰτῶ,
[2, 19]	καὶ τοὺς οὐ βουλήσει οὐδὲ	θελήσει	γεγεννῆσθαι τὸν Χριστὸν εἰρηκότας ἀνευλαβῶς,
[2, 19]	ἢ ὅτι οὐ βουλήσει οὐδὲ	θελήσει	ἐγέννησεν ὁ Πατὴρ τὸν Υἱὸν,
[2, 23]	κληρικοὶ εἶχον, τὴν αὐτὴν πάλιν	θέλομεν	ἔχειν. Ταύτην δὲ τὴν ἡμετέραν
[2, 19]	ἑαυτοῦ εἰδότες, ἑκουσίως αὐτὸν καὶ	θέλοντα	τὸν Υἱὸν γεγεννηκέναι, εὐσεβῶς ὑπειλήφαμεν·
[2, 19]	Θεοῦ, μὴ εἶναι πρὸ αἰώνων	θέλοντας,	ἀλλ´ ἔκτοτε Χριστὸν αὐτὸν γεγονέναι
[2, 19]	τὸν Χριστὸν ἀρχὴν βασιλείας ἐσχηκέναι	θέλουσι,	καὶ τέλος ἕξειν αὐτὴν μετὰ
[2, 8]	Κωνστάντιος δεκάτῳ ἔτει ἀπὸ τῆς	θεμελιώσεως	συνετέλεσεν, τὸ δὲ ἀληθὲς ἐπὶ
[2, 10]	πατρικὴν αὐτοῦ βουλὴν συνεκπεπληρωκότα, πεπον	θέναι,	καὶ ἐγηγέρθαι, καὶ εἰς οὐρανοὺς
[2, 15]	Ῥώμην παραγενόμενοι καὶ γράμμασιν ὀχυρω	θέντες	τοῦ ἐπισκόπου Ἰουλίου κατέλαβον αὖθις
[2, 2]	περὶ Εὐσέβιον τὸν Νικομηδέα καὶ	Θέογνιν	Νικαίας ἐπίσκοπον, καιροῦ δεδράχθαι εὐκαίρου
[2, 12]	αὐθεντίαν διαδεξάμενοι· εἰσὶ δὲ οὗτοι	Θέογνις	Νικαίας, Μάρις Χαλκηδόνος, Θεόδωρος Ἡρακλείας
[2, 1]	ὦ ἱερὲ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπε	Θεόδωρε,	καὶ τοῦτο ἔδει ποιῆσαι, ὥστε
[2, 12]	οὗτοι Θέογνις Νικαίας, Μάρις Χαλκηδόνος,	Θεόδωρος	Ἡρακλείας τῆς ἐν Θρᾴκῃ, Οὐρσάκιος
[2, 18]	πέμπονται Νάρκισσος ὁ Κίλιξ, καὶ	Θεόδωρος	ὁ Θρᾷξ, καὶ Μάρις Χαλκηδόνος,
[2, 23]	μέγιστον μέχρις ἡμῶν φθάνει, οἷς	θεόθεν	καὶ τοῦτο συγκεχωρῆσθαι συνέστηκεν, ὅπως
[2, 19]	μὴ ἐξ ἀνθρώπων μετὰ ταῦτα	Θεὸν,	ἀλλ´ ἐκ Θεοῦ ἐνανθρωπῆσαι δι´
[2, 19]	μηδὲ πώποτε ἀπολωλεκότα τὸ εἶναι	Θεόν.	Βδελυσσόμεθα δὲ πρὸς τούτοις καὶ
[2, 10]	τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ	Θεὸν,	δι´ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο·
[2, 23]	ἀδελφοὶ, μετὰ πάσης τῆς κατὰ	Θεὸν	δόξης τε καὶ χαρᾶς τὸν
[2, 19]	διὰ τοῦτο ἀρνούμεθα τὸν Χριστὸν	Θεὸν	εἶναι προαιώνιον· ὁποῖοι εἰσὶν οἱ
[2, 10]	νεκροὺς, καὶ διαμένοντα βασιλέα καὶ	Θεὸν	εἰς τοὺς αἰῶνας. Πιστεύομεν καὶ
[2, 10]	τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρὸς,	Θεὸν	ἐκ Θεοῦ, ὅλον ἐξ ὅλου,
[2, 19]	Λόγον ὄντα τοῦ Πατρὸς, καὶ	Θεὸν	ἐκ Θεοῦ. Οὗτος γάρ ἐστι
[2, 19]	αἰώνων γεννηθέντα ἐκ τοῦ Πατρὸς,	Θεὸν	ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτὸς,
[2, 18]	αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα,	Θεὸν	ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτὸς,
[2, 19]	ἀγέννητον ἄναρχόν τε καὶ ἀόρατον	Θεὸν,	ἕνα μόνον οἴδαμεν τὸν Θεὸν,
[2, 23]	ὑποδεξάμενοι, καὶ ταῖς πρὸς τὸν	Θεὸν	εὐχαῖς βοηθὸν προστησάμενοι, τὴν ὑμῖν
[2, 19]	διορίσασθαι. Αὐτοκράτορα γὰρ ἡμεῖς τὸν	Θεὸν	καὶ Κύριον αὐτὸν ἑαυτοῦ εἰδότες,
[2, 19]	Θεὸν, ἕνα μόνον οἴδαμεν τὸν	Θεὸν,	καὶ Πατέρα τοῦ μονογενοῦς, τὸν
[2, 19]	τὴν ἁγιωτάτην, τὸν Πατέρα λέγοντες	Θεὸν,	καὶ τὸν Υἱὸν, οὐ δύο
[2, 19]	μόνον τὸν ἀχρόνως αὐτὸν γεγεννηκότα	Θεόν·	καὶ χρόνοι γὰρ καὶ αἰῶνες
[2, 10]	ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεὸν, Λόγον	Θεὸν,	κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ
[2, 19]	ὅμως γεννηθέντα ἐκ τοῦ Θεοῦ,	Θεὸν	κατὰ φύσιν τέλειον εἶναι καὶ
[2, 21]	τὸν καινὸν ἄνθρωπον, τὸν κατὰ	Θεὸν	κτισθέντα· καὶ τὸ, Εἴ τις
[2, 10]	ὄντα ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν	Θεὸν,	Λόγον Θεὸν, κατὰ τὸ εἰρημένον
[2, 19]	ἐνδιάθετον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ζῶντα	Θεὸν	Λόγον, καθ´ ἑαυτὸν ὑπάρχοντα καὶ
[2, 23]	τὰς εὐχὰς ἀνενηνοχέναι πρὸς τὸν	Θεόν.	Μνήμονες γὰρ ὄντες τῶν οὐρανίων
[2, 19]	εἶναι παρεχόμενον. Οὔτε μὴν ἕνα	Θεὸν	μόνον λέγοντες εἶναι τὸν τοῦ
[2, 19]	τοῖς ῥήμασι· Πιστεύομεν εἰς ἕνα	Θεὸν	Πατέρα παντοκράτορα, κτίστην καὶ ποιητὴν
[2, 18]	Ἄλλη ἔκθεσις Πιστεύομεν εἰς ἕνα	Θεὸν	Πατέρα παντοκράτορα, κτίστην καὶ ποιητὴν
[2, 10]	καὶ ἀποστολικῇ παραδόσει, εἰς ἕνα	Θεὸν	Πατέρα παντοκράτορα, τὸν τῶν ὅλων
[2, 10]	εἰς ἕνα τὸν τῶν ὅλων	Θεὸν	πιστεύειν, τῶν πάντων νοητῶν τε
[2, 19]	ἢ τὸν Χριστὸν μὴ εἶναι	Θεὸν	πρὸ τῶν αἰώνων, μήτε Χριστὸν,
[2, 21]	προφήτης, Ἑτοιμάζου τοῦ ἐπικαλεῖσθαι τὸν	Θεόν	σου Ἰσραήλ· διότι ἰδοὺ στερεῶν
[2, 21]	τις ἂν τοιούτῳ τρόπῳ τὴν	θεόπνευστον	γραφὴν διερευνώμενος· μὴ θαυμάσῃς εἰ
[2, 19]	δὴ παρὰ τὸ βούλημα τῆς	θεοπνεύστου	γραφῆς, τοιαῦτα τετολμήκασι περὶ αὐτοῦ
[2, 19]	ἀσφαλὲς, ἐπεὶ μηδαμοῦ τοῦτο τῶν	θεοπνεύστων	γραφῶν ἐμφέρεται περὶ αὐτοῦ· οὔτε
[2, 19]	φρόνημα, μαρτυρούμενον ἀβιάστως ὑπὸ τῶν	θεοπνεύστων	γραφῶν παρὰ τοῖς ἀδιαστρόφοις. ~Περὶ
[2, 21]	τοῦ Πατρός· οὕτω δὲ, καὶ	Θεὸς	ἂν εἴη. Τί γὰρ ἂν
[2, 10]	εἰρημένον ἐν τῷ εὐαγγελίῳ, καὶ	Θεὸς	ἦν ὁ Λόγος· δι´ οὗ
[2, 23]	τὴν ἐπιστολὴν τελειῶσαι καλόν. Ὁ	Θεὸς	ὁ παντοκράτωρ, καὶ ὁ τούτου
[2, 15]	μὲν γὰρ ἀληθεῖς αἰτίας ὁ	Θεὸς	οἶδεν, ὁ αὐτῆς τῆς ἀληθείας
[2, 19]	Πατέρα· κεφαλὴ γὰρ Χριστοῦ, ὁ	Θεός.	Οὔτε μὴν τρία ὁμολογοῦντες πράγματα,
[2, 21]	καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ	Θεὸς,	οὐχ ὡς μὴ ἔχων καρδίαν
[2, 21]	οὐ γὰρ τότε ἔκτισεν ὁ	Θεὸς	τὸ πνεῦμα, ὅτε τὸν Χριστὸν
[2, 23]	οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ	Θεὸς	τοῖς ἀγαπῶσιν αὐ τὸν, διὰ
[2, 21]	δὴ καὶ ὁ τῶν ὅλων	Θεὸς	τοῦ μὲν Υἱοῦ Πατὴρ, τοῦ
[2, 23]	διὰ τὰς ὑμετέρας εὐχὰς, ὁ	Θεὸς	ὑμῖν ἀποδίδωσιν. Ἐκ δὴ τούτου
[2, 3]	μάλιστα πρὸς τὴν προσφιλεστάτην ὑμῶν	θεοσέβειαν	ὁ δεσπότης ἡμῶν, ὁ τῆς
[2, 23]	ποθοῦντα καὶ διψῶντα τὴν ὑμετέραν	θεοσέβειαν,	σωτηρίοις γραφαῖς ἐθρέψατέ τε καὶ
[2, 23]	ὑμῶν ἀποσχοινισθήσεται, ὃν ἐν ταῖς	θεοσεβέσιν	ὑμῶν ψυχαῖς ἐσχήκατε ὡς παρόντα
[2, 23]	χαρὰν, καὶ τοῦ πλήθους τὰς	θεοσεβεστάτας	ἀπαντήσεις, καὶ τὴν ἔνδοξον τῶν
[2, 19]	τὴν προαιώνιον ὕπαρξίν τε καὶ	θεότητα	τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀτελεύτητον
[2, 19]	ἕνα ὁμολογοῦμεν, μετὰ τὸ τῆς	θεότητος	ἀξίωμα, καὶ μίαν ἀκριβῆ τῆς
[2, 19]	ἐν τῷ οἰκείῳ τῆς ἀναλλοιώτου	θεότητος	ἤθει μεμενηκέναι· τὸν δὲ ἀποσταλέντα
[2, 10]	τε καὶ ἀναλλοίωτον, τὴν τῆς	θεότητος,	οὐσίας τε καὶ δυνάμεως, καὶ
[2, 19]	λόγον προφορικὸν ἢ ἐνδιάθετον τοῦ	Θεοῦ,	ἀλλὰ ζῶντα Θεὸν Λόγον, καθ´
[2, 10]	πρὸ τοῦ τὸν Υἱὸν τοῦ	Θεοῦ,	ἀνάθεμα ἔστω. Καὶ εἴ τις
[2, 1]	σὴν χάριν, ὦ ἱερὲ τοῦ	Θεοῦ	ἄνθρωπε Θεόδωρε, καὶ τοῦτο ἔδει
[2, 21]	εἴη. Τί γὰρ ἂν καὶ	Θεοῦ	γέννημα, ἢ τὸ τῷ γεγεννηκότι
[2, 19]	προϋποκειμένης, ἀλλ´ ἐκ μόνου τοῦ	Θεοῦ	γνησίως αὐτὸν γεγεννῆσθαι διδασκόμεθα· ἓν
[2, 19]	αἰώνων, μήτε Χριστὸν, μήτε Υἱὸν	Θεοῦ	εἶναι αὐτὸν, ἢ τὸν αὐτὸν
[2, 19]	μετὰ ταῦτα Θεὸν, ἀλλ´ ἐκ	Θεοῦ	ἐνανθρωπῆσαι δι´ ἡμᾶς, καὶ μηδὲ
[2, 19]	αὐτὸν γεγονέναι καὶ Υἱὸν τοῦ	Θεοῦ	ἐξ οὗ τὴν ἡμετέραν ἐκ
[2, 19]	ἀλλ´ ὅμως γεννηθέντα ἐκ τοῦ	Θεοῦ,	Θεὸν κατὰ φύσιν τέλειον εἶναι
[2, 10]	γραφὰς, καὶ ἄνθρωπον γενόμενον, μεσίτην	Θεοῦ	καὶ ἀνθρώπων, ἀπόστολόν τε τῆς
[2, 19]	παρὰ τὰς κοινὰς ἐννοίας περὶ	Θεοῦ,	καὶ δὴ παρὰ τὸ βούλημα
[2, 18]	ὑποστάσεως καὶ μὴ ἐκ τοῦ	Θεοῦ,	καὶ ἦν ποτε χρόνος ὅτε
[2, 19]	δὲ αὐτὸν καὶ Υἱὸν τοῦ	Θεοῦ,	καὶ μεσίτην, καὶ εἰκόνα τοῦ
[2, 19]	ὑποστάσεως, καὶ μὴ ἐκ τοῦ	Θεοῦ,	καὶ ὅτι ἦν ποτε χρόνος
[2, 23]	θανάτου, φρουρούμενος ὑπὸ τοῦ παντοκράτορος	Θεοῦ	καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
[2, 10]	ἔχοντες τὴν πίστιν, ἐνώπιον τοῦ	Θεοῦ	καὶ τοῦ Χριστοῦ, πᾶσαν αἱρετικὴν
[2, 19]	καθ´ ἑαυτὸν ὑπάρχοντα καὶ Υἱὸν	Θεοῦ	καὶ Χριστὸν, καὶ οὐ προγνωστικῶς
[2, 21]	ὑπάρξεως δίδωσι τῷ Υἱῷ τοῦ	Θεοῦ,	κἂν ταῖς τῆς οἰκονομίας λέξεσιν
[2, 21]	πάντας ἀνθρώπους τὸν Χριστὸν τοῦ	Θεοῦ	κατήγγειλαν ἀκολούθως τῇ προφητείᾳ φησάσῃ,
[2, 19]	καὶ μεσίτην, καὶ εἰκόνα τοῦ	Θεοῦ,	μὴ εἶναι πρὸ αἰώνων θέλοντας,
[2, 10]	καὶ εἰς ἕνα Υἱὸν τοῦ	Θεοῦ	μονογενῆ, πρὸ πάντων τῶν αἰώνων
[2, 21]	φησίν· Ὁ μονογενὴς Υἱὸς τοῦ	Θεοῦ	μόνος αὐτὸς, καὶ οὐ δὲ
[2, 21]	γενητῶν. Ἀλλ´ ἀληθῶς Υἱὸς τοῦ	Θεοῦ	ὁ ἐξ αὐτοῦ, ὡς, ἅτε
[2, 21]	Υἱὸς, πῶς δὲ μονογενὴς τοῦ	Θεοῦ,	ὁ τὴν αὐτὴν τοῖς λοιποῖς
[2, 10]	ἐκ τοῦ Πατρὸς, Θεὸν ἐκ	Θεοῦ,	ὅλον ἐξ ὅλου, μόνον ἐκ
[2, 21]	ἀληθῶς γένοιτ´ ἂν Υἱὸς τοῦ	Θεοῦ,	ὅτι μηδὲ ἄλλο τι τῶν
[2, 19]	τοῦ Πατρὸς, καὶ Θεὸν ἐκ	Θεοῦ.	Οὗτος γάρ ἐστι πρὸς ὃν
[2, 18]	τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα, Θεὸν ἐκ	Θεοῦ,	φῶς ἐκ φωτὸς, δι´ οὗ
[2, 19]	ἐκ τοῦ Πατρὸς, Θεὸν ἐκ	Θεοῦ,	φῶς ἐκ φωτὸς, δι´ οὗ
[2, 23]	ἐκκλησίας. Οὐκ ἀπελείφθη τῆς τοῦ	Θεοῦ	χάριτος ὁ αἰδεσιμώτατος ἐπίσκοπος Ἀθανάσιος.
[2, 19]	λόγον μὲν μόνον αὐτὸν τοῦ	Θεοῦ	ψιλὸν καὶ ἀνύπαρκτον ἐπιπλάστως καλοῦντας,
[2, 19]	τὸν Υἱὸν, οὐ δύο τούτους	Θεοὺς,	ἀλλ´ ἕνα ὁμολογοῦμεν, μετὰ τὸ
[2, 19]	καὶ τοὺς λέγοντας τρεῖς εἶναι	Θεοὺς,	ἢ τὸν Χριστὸν μὴ εἶναι
[2, 19]	γραφὰς, τρεῖς διὰ τοῦτο τοὺς	Θεοὺς	ποιοῦμεν. Ἐπειδὴ τὸν αὐτοτελῆ καὶ
[2, 23]	ἡμᾶς, καὶ τῶν καμάτων αἰτεῖν	θεραπείαν·	ὅμως ἐπειδὴ ἴσως ὁ φόβος
[2, 23]	εἰρήνην κατὰ τὸν τῆς ἐκκλησίας	θεσμὸν	διαρκῆ φυλάττειν σπουδάσατε. Οὐδὲ γὰρ
[2, 23]	ἁρμόζοντα τῷ τῆς ἱερᾶς θρησκείας	θεσμῷ	διαφυλάττοντες, τὸν προειρημένον διὰ πάσης
[2, 16]	ἔπαρχος ἐπὶ τὴν Μακεδονίας μητρόπολιν	Θεσσαλονίκην	ἐλθεῖν, ἧς καὶ ἐκ προγόνων
[2, 17]	δὲ καὶ Παῦλος ἐκ τῆς	Θεσσαλονίκης	ὑποκρινόμενος εἰς τὴν Κόρινθον ἀπαίρειν,
[2, 19]	ὑποτέτακται τῷ Πατρὶ καὶ τῷ	Θεῷ	ἀλλ´ ὅμως γεννηθέντα ἐκ τοῦ
[2, 23]	εὐνομίας τῷ τῶν ὅλων Πατρὶ	Θεῷ	ἀναπέμπειν σπουδάζετε. Ἐπιστολὴ περὶ τοῦ
[2, 23]	Χριστοῦ, δι´ οὗ τῷ παντοκράτορι	Θεῷ	ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
[2, 19]	οὖσαν καὶ ἀπροαίρετον περιτεθεικότας τῷ	Θεῷ	ἵνα ἄκων γεννήσῃ τὸν Υἱὸν,
[2, 23]	καὶ τοῖς ἐν Αὐγουστομνίκῃ καὶ	Θηβαΐδι	καὶ Λιβύῃ ἡγεμόσιν. Εἴ τί
[2, 23]	τῶν ἰδίων, καὶ πλανώμενον ἐν	θηριώδεσιν	ἀνοδίαις, οὐ παρεῖδεν ἡ ἀκάματος
[2, 23]	τοῦ τοσούτου ἀνδρὸς, ὃς τοσούτων	θλίψεων	πυρὰν καὶ κινδύνους νικήσας ἀποδίδοται
[2, 12]	Χαλκηδόνος, Θεόδωρος Ἡρακλείας τῆς ἐν	Θρᾴκῃ,	Οὐρσάκιος Σιγγιδόνος τῆς ἄνω Μυσίας,
[2, 20]	γενόμενοι ἐν τῇ Φιλιππουπόλει τῆς	Θρᾴκης,	ἰδίαζον ποιοῦντες συνέδριον, καὶ φανερῶς
[2, 22]	συνελθόντες καὶ ἐν Φιλιππουπόλει τῆς	Θρᾴκης	ἰδιάζοντα συνέδρια ποιησάμενοι, τὰ δοκοῦντα
[2, 13]	Ἑρμογένει τῷ στρατηλάτῃ, ἐπὶ τὰ	Θρᾴκια	πεμπομένῳ μέρη, ὁδοῦ πάρεργον ποιῆσαι,
[2, 22]	ὅπερ ἐστὶν Ἰλλυριῶν τε καὶ	Θρᾳκῶν·	καὶ ἕως μὲν τοῦ ὄρους
[2, 18]	ὁ Κίλιξ, καὶ Θεόδωρος ὁ	Θρᾷξ,	καὶ Μάρις Χαλκηδόνος, καὶ Μάρκος
[2, 14]	δὲ δεινοῦ περὶ τὴν αὐτῶν	θρησκείαν	ἐκέκτητο. ~Ὡς Ἀθανάσιος καὶ Παῦλος
[2, 12]	δὲ διαπύρως τὴν Ἀρειανὴν συγκροτοῦντες	θρησκείαν	οὐ τοὺς τυχόντας κατὰ τῶν
[2, 23]	προσανέχοντες ἐπὶ τὴν τῆς ἱερᾶς	θρησκείας	ἐπίγνωσιν προθυμότατα σπεύδοιεν, Ἀλεξανδρεῖς προσφιλέστατοι.
[2, 23]	καὶ ἁρμόζοντα τῷ τῆς ἱερᾶς	θρησκείας	θεσμῷ διαφυλάττοντες, τὸν προειρημένον διὰ
[2, 16]	πάλιν τὸν Παῦλον ἀπειληφέναι τὸν	θρόνον,	δι´ ὀργῆς ἐτίθετο τὸ γιγνόμενον.
[2, 23]	φησὶ πρὸς αὐτόν· Τὸν μὲν	θρόνον	τὸν σαυτοῦ ψήφῳ τῆς συνόδου
[2, 15]	Ἰουλίου κατέλαβον αὖθις τοὺς ἰδίους	θρόνους.	Ἀθανάσιος μέντοι ὀψέποτε διαβῆναι ἐπὶ
[2, 22]	ἐν Σαρδικῇ συνόδου ἀποδούσης τοὺς	θρόνους	Ἀθανασίῳ καὶ Παύλῳ, καὶ τοῦ
[2, 22]	οὖν ἐπαγγέλλῃ ἀποδιδόναι τούτοις τοὺς	θρόνους,	ἐπαμυνόμενος τοὺς μάτην αὐτοῖς προσφυομένους,
[2, 23]	καὶ Μαρκέλλῳ τοὺς ἰδίους ἀπεδίδου	θρόνους·	ἔτι μὲν καὶ Ἀσκληπᾷ τῷ
[2, 22]	σου, τούτοις τοὺς οἰκείους ἀποδίδωμι	θρόνους.	~Ὡς φοβηθεὶς ὁ Κωνστάντιος τὰς
[2, 10]	ἀληθινὸν, ὁδὸν ἀληθείας, ἀνάστασιν, ποιμένα,	θύραν,	ἄτρεπτόν τε καὶ ἀναλλοίωτον, τὴν
[2, 16]	δημόσιον, ἐκφραγῆναι μίαν τοῦ λουτροῦ	θυρίδα	κελεύει· δι´ ἧς ἐπὶ τὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/09/2009