Livre, Chap. |
[2, 10] |
ἑτέραν
ὑπαγορεύουσιν
ἐν
τοῖσδε
τοῖς
|
ῥήμασι· |
Ἄλλη
ἔκθεσις
Πιστεύομεν
ἀκολούθως
τῇ |
[2, 19] |
περιέχουσα,
ἐν
τούτοις
ἐξετέθη
τοῖς
|
ῥήμασι· |
Πιστεύομεν
εἰς
ἕνα
Θεὸν
Πατέρα |
[2, 18] |
Κώνσταντι
ἐν
τούτοις
οὖσαν
τοῖς
|
ῥήμασιν· |
Ἄλλη
ἔκθεσις
Πιστεύομεν
εἰς
ἕνα |
[2, 20] |
ἐπέγραψε·
καὶ
τίθησι
μὲν
τὰ
|
ῥήματα |
Μαρκέλλου,
πρὸς
αὐτὰ
δὲ
διαγωνίζεται, |
[2, 20] |
δύο
Αὐγούστων,
ὕπατοι
δὲ
ἦσαν
|
Ῥουφῖνος |
καὶ
Εὐσέβιος,
ὅτε
ἡ
ἐν |
[2, 1] |
τὸ
δεύτερον
βιβλίον
ἄνωθεν
ἐλέχθη.
|
Ῥουφῖνος, |
ὁ
τῇ
Ῥωμαίων
γλώττῃ
τὴν |
[2, 1] |
συγχρώμενοι
καὶ
ἐν
οἷς
ὁ
|
Ῥουφῖνος |
οὐκ
ἐκπίπτει
τοῦ
ἀληθοῦς.
Οὐ |
[2, 1] |
ἑβδόμου
βιβλίου
τὰ
μὲν
παρὰ
|
Ῥουφίνου |
λαβόντες,
τὰ
δὲ
ἐκ
διαφόρων |
[2, 1] |
ἕτερα
πλείονα.
Ἡμεῖς
οὖν
πρότερον
|
Ῥουφίνῳ |
ἀκολουθήσαντες
τὸ
πρῶτον
καὶ
τὸ |
[2, 23] |
γράμματα
δεικνύει,
ἅπερ
ἐκ
τῆς
|
Ῥωμαϊκῆς |
μεταβληθέντα
γλώσσης
τοῦτον
ἔχει
τὸν |
[2, 10] |
καλοῦνται,
τοῖς
περὶ
Γαλλίαν
κατέτρεχον
|
Ῥωμαίοις. |
Ἐν
ταὐτῷ
δὲ
καὶ
σεισμοὶ |
[2, 13] |
μὲν
Φράγκων
ἔθνος
νικήσας
ὑποσπόνδους
|
Ῥωμαίοις |
ἐποίησε.
Κωνστάντιος
δὲ
ὁ
βασιλεὺς |
[2, 19] |
γάρ
εἰσιν
οἱ
Πατροπασιανοὶ
παρὰ
|
Ῥωμαίοις, |
Σαβελλιανοὶ
δὲ
παρ´
ἡμῖν
λεγόμενοι. |
[2, 25] |
ἐκείνου
ἀναίρεσιν
ὁ
Περσικὸς
πρὸς
|
Ῥωμαίους |
ἐκινήθη
πόλεμος,
καθ´
ὃν
Κωνστάντιος |
[2, 1] |
ἄνωθεν
ἐλέχθη.
Ῥουφῖνος,
ὁ
τῇ
|
Ῥωμαίων |
γλώττῃ
τὴν
ἐκκλησιαστικὴν
ἱστορίαν
συντάξας, |
[2, 23] |
ἐν
μεγίστῃ
μὲν
χαρᾷ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἐκκλησίαν
κατέστησεν.
Ἐδόκει
γὰρ
καὶ |
[2, 25] |
νυκτομαχίας
γὰρ
περὶ
τοὺς
ὅρους
|
Ῥωμαίων |
καὶ
Περσῶν
γενομένης,
ἐπικρατέστερα
τότε |
[2, 20] |
οἱ
περὶ
Ἀθανάσιον
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
διέτριβον
τὴν
σύνοδον
περιμένοντες.
Ὡς |
[2, 15] |
δὲ,
ἅτε
προνόμια
τῆς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
ἐκκλησίας
ἐχούσης,
παρρησιαστικοῖς
γράμμασιν
ὠχύρωσεν |
[2, 15] |
ἐκκλησιῶν
ἐξελαθέντες,
ἐν
τῇ
βασιλευούσῃ
|
Ῥώμῃ |
εὑρίσκονται.
Γνωρίζουσιν
οὖν
τῷ
ἐπισκόπῳ |
[2, 11] |
τὸν
τρόπον
διεκφυγὼν
ἐπὶ
τὴν
|
Ῥώμην |
ἀνέδραμε·
καὶ
Γρηγόριος
μὲν
τότε |
[2, 17] |
τοῦ
βασιλέως
ἀπειλὰς
ἐπὶ
τὴν
|
Ῥώμην |
ἀνέδραμεν.
Ἐν
τούτῳ
δὲ
τῷ |
[2, 23] |
ἀναχωρήσας
διέτριβεν
εὐθέως
ἐπὶ
τὴν
|
Ῥώμην |
ἀνέδραμεν·
ἐπιδείξας
τε
τὰ
γράμματα |
[2, 24] |
τῆς
προλαβούσης
σπουδῆς
ἐπὶ
τὴν
|
Ῥώμην |
ἀνῆλθον·
βιβλίον
τε
μετανοίας
τῷ |
[2, 15] |
Ἀθανάσιος
καὶ
Παῦλος
εἰς
τὴν
|
Ῥώμην |
παραγενόμενοι
καὶ
γράμμασιν
ὀχυρω
θέντες |
[2, 25] |
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
Ῥώμην |
ταραχὴ
κατεῖχεν·
τοῦ
Κωνσταντίου
γὰρ |
[2, 20] |
αἰτίαν
ἐπὶ
Ἰούλιον
τὸν
ἐπίσκοπον
|
Ῥώμης |
ἀναφέροντες·
καίτοι
ἐνιαυτοῦ
καὶ
ἓξ |
[2, 11] |
κατεργασάμενος,
διεπρεσβεύετο
πρὸς
Ἰούλιον
τὸν
|
Ῥώμης |
ἐπίσκοπον,
αὐτὸν
κριτὴν
τῶν
κατὰ |
[2, 17] |
δὴ
καὶ
Ἰούλιος
ὁ
τῆς
|
Ῥώμης |
ἐπίσκοπος
γνοὺς
τὰ
παρὰ
τῶν |
[2, 8] |
Ἰούλιος
παρῆν
ὁ
τῆς
μεγίστης
|
Ῥώμης |
ἐπίσκοπος·
οὐδὲ
μὴν
εἰς
τὸν |
[2, 15] |
τῆς
ἑῴας
ἐπίσκοποι
τῷ
ἐπισκόπῳ
|
Ῥώμης |
Ἰουλίῳ
διεπέμποντο.
Ἐπειδὴ
δὲ
Ἀθανασίου |
[2, 15] |
εὑρίσκονται.
Γνωρίζουσιν
οὖν
τῷ
ἐπισκόπῳ
|
Ῥώμης |
Ἰουλίῳ
τὰ
καθ´
ἑαυτούς·
ὁ |
[2, 15] |
Οἱ
δὲ
ἀναζεύξαντες
ἐκ
τῆς
|
Ῥώμης, |
καὶ
τοῖς
τύποις
τοῦ
ἐπισκόπου |
[2, 17] |
δεῖν
παρὰ
γνώμην
τοῦ
ἐπισκόπου
|
Ῥώμης |
κανονίζειν
τὰς
ἐκκλησίας,
καὶ
ὅτι |
[2, 23] |
Ἀθανασίου
ἐπέστειλεν·
Ἐπιστολὴ
Ἰουλίου
ἐπισκόπου
|
Ῥώμης |
πρὸς
τοὺς
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
Ἰούλιος |
[2, 8] |
παρὰ
τὴν
γνώμην
τοῦ
ἐπισκόπου
|
Ῥώμης |
τὰς
ἐκκλησίας
κανονίζειν.
Συγκροτεῖται
οὖν |