Chapitre
[18]	ἐκ φιλίας ἡγεμονικῆς λαμβάνοντας, οἷον	ἔλαβε	Πολύβιος καὶ Παναίτιος τῇ Σκιπίωνος
[27]	γῆν ὅσην ἐθέλοι λαβεῖν κελευσθεὶς	ἔλαβε	τοσαύτην, ὅσην ἐπῆλθε τὸ ἀκόντιον
[20]	Ἡρακλείου τὸν συνάρχοντα Μόμμιον οὐ	παρέλαβε·	καὶ γάρ, εἰ τἄλλα μὴ
[19]	μεγίστοις· οἷα Περγαμηνοὺς ἐπὶ Νέρωνος	κατέλαβε	πράγματα, καὶ Ῥοδίους ἔναγχος ἐπὶ
[5]	καὶ τοὐναντίον. ~Οὐ μὴν ἀμελητέον	γε	διὰ τοῦτο τῆς περὶ τὸν
[28]	οὐχ ὑπερόψεται πολιτικὸς ἀνήρ, οὐδέ	γε	δόξαν ἀτιμάσει φεύγων τὸ τοῖς
[14]	πελταστῶν διελθεῖν. ἀλλ´ ἐπεὶ πολλοῖς	γε	δυσκάθεκτόν ἐστι τὸ πρᾶγμα καὶ
[14]	ἢ Πιττακὸς ὁ Λέσβιος. καίτοι	γε	καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ δικανικῷ
[13]	Διομήδης εἰ μὲν δὴ ἕταρόν	γε	κελεύετέ μ´ αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶς
[14]	κεκραγότος Ἀθηναῖοί σε ἀποκτενοῦσιν" ἄν	γε	μανῶσιν, ἔφη, σὲ δέ, ἂν
[13]	τὸν Λευκτρικὸν πόλεμον. ἐπεὶ τοῖς	γε	μετρίοις ἁμαρτήμασι τῶν φίλων ἐπεμβαίνειν
[19]	ἀπράγμονα παντελῶς διαφυλάττειν, ἐν αὐτῇ	γε	πειράσεται τὸ ταρασσόμενον αὐτῆς καὶ
[14]	μᾶλλον φιλῶ, πῶς οὐκ ἐκείνοις	γε	προχειρότερον εἰπεῖν ἑκάστῳ μισῶ τὸν
[13]	καὶ σπουδαῖς ὑφιέμενος. καίτοι πρός	γε	Σιμωνίδην ἀξιοῦντά τι τῶν μὴ
[32]	σωτηρίαν τοῖς γεννωμένοις εὐχόμενος ὅ	γε	σώφρων αἰτήσεται παρὰ θεῶν τοῖς
[20]	φίλους ἐνόμιζον ἑαυτούς, ἐν τοῖς	γε	τοιούτοις ἠξίουν τιμᾶν καὶ φιλοφρονεῖσθαι
[32]	οἱ δῆμοι τῶν πολιτικῶν ἔν	γε	τῷ παρόντι χρόνῳ δέονται· πέφευγε
[15]	καὶ λίθοις παρακομιζομένοις, οὐκ ἐμαυτῷ	γέ	φημι ταῦτ´ οἰκονομεῖν ἀλλὰ τῇ
[15]	εἰς μέγα καὶ σεμνὸν ἀξίωμα	προήγαγε	τὴν τελμαρχίαν, οὐδὲν οὖσαν πρότερον
[4]	δὲ καὶ νήφων καὶ πεφροντικὼς	ἔλεγε	πρὸς τοὺς συνήθεις, ὡς οὐκ
[9]	τὸν δῆμον ἢ τὴν βουλήν,	ἔλεγε	τὴν ἡμέραν ὅλην ἀναστὰς καὶ
[30]	τῆς πόλεως, εἰ δὲ μή,	φεῦγε	καὶ διαμάχου τοῖς πολλοῖς αἰτουμένοις
[32]	γε τῷ παρόντι χρόνῳ δέονται·	πέφευγε	γὰρ ἐξ ἡμῶν καὶ ἠφάνισται
[7]	λοιδοροῦντας αὐτὸν ὅτι στρατηγὸς ὢν	πέφευγε,	μεθ´ ὑμῶν γ´, ὦ φίλαι
[3]	φρονεῖν ἐξήλασαν. οἶμαι δ´ ἂν	ἔγωγε	μηδὲ Θηβαίους ἀποσχέσθαι γραμμάτων πολεμίων
[14]	ἄν γε μανῶσιν, ἔφη, σὲ	δέ,	ἂν σωφρονῶσι. καὶ Κράσσος ὁ
[32]	ἠφάνισται πᾶς μὲν Ἕλλην πᾶς	δὲ	βάρβαρος πόλεμος· ἐλευθερίας δ´ ὅσον
[5]	μεμελετημένον ἐκίνησε τὸν δῆμον, ὁ	δὲ	βελτίων τῇ τέχνῃ λέγειν δ´
[14]	τοῖς πράγμασιν, αὐτοῦ μεταστάντος· εἰ	δὲ	βούλεται στρατηγεῖν ἐκεῖνον, αὐτὸν ἐκποδὼν
[32]	πλέον ἴσως οὐκ ἄμεινον· εὐφορίαν	δὲ	γῆς ἄφθονον εὐμενῆ τε κρᾶσιν
[31]	χορηγὸν τὸν δ´ ἑστιάτορα τὸν	δὲ	γυμνασίαρχον καὶ νομίζουσι καὶ καλοῦσιν.
[18]	σχολαῖς τῶν σοφιστῶν. ~Οὐ μόνον	δὲ	δεῖ παρέχειν αὑτόν τε καὶ
[24]	αὐτῷ καὶ προσδυσκολαίνειν ἐθίζει, μικρὸν	δὲ	δεῖ ποδὸς χαλάσαι μεγάλῃ κύματος
[12]	χάριν ὁμιλοῦντα καὶ φιλοφρονούμενον. ~Αἱρεῖσθαι	δὲ	δεῖ τὸν ἀρχόμενον πολιτείας ἡγεμόνα
[27]	πάντες ἔτι ζῶντος προανῃρέθησαν· τοὺς	δὲ	Δημάδου κατεχώνευσαν εἰς ἀμίδας· καὶ
[27]	χρόνον, ὥσπερ ἐκεῖναι διέμειναν. τῶν	δὲ	Δημητρίου τοῦ Φαληρέως τριακοσίων ἀνδριάντων
[5]	θεάματα παρασκευάζοντες ἀεὶ δημαγωγοῦσι, μᾶλλον	δὲ	δημοκοποῦσι. δημαγωγία γὰρ ἡ διὰ
[15]	καὶ δι´ αὑτὸν πραγματευόμενος· εἰ	δὲ	δημοσίᾳ καὶ διὰ τὴν πόλιν,
[32]	τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἀνέτρεψαν. ἔχεις	δὲ	δήπου καὶ αὐτὸς οἰκεῖα παραδείγματα,
[32]	δίεισι διὰ τοῦ νενοσηκότος· αἱ	δὲ	δι´ ὅλων ἀναταραχθεῖσαι πόλεις κομιδῇ
[3]	ἠθῶν κρατεῖται τοῦ πίνοντος ἡσυχῆ	δὲ	διαθάλπων καὶ κατακεραννύμενος αὐτὸς ἠθοποιεῖ
[19]	τοὺς μὲν ἰδιώτας ἰσότητι, τοὺς	δὲ	δυνατοὺς ἀνθυπείξει πραΰνοντα κατέχειν ἐν
[4]	μὲν φιλοῦντες καὶ θαυμάζοντες τὸν	δὲ	δυσχεραίνοντες καὶ καταφρονοῦντες. Τί οὖν
[10]	φθόνον, ὡς Περικλεῖ Σιμμίας, Ἀλκμέων	δὲ	Θεμιστοκλεῖ, Πομπηίῳ δὲ Κλώδιος, Ἐπαμεινώνδᾳ
[13]	προσεταιριζόμενος ἐπὶ τοὺς ἀρίστους. ὁ	δὲ	Θεμιστοκλῆς πάλιν πρὸς τὸν ἀποφηνάμενον,
[31]	κρηπῖδας αὑτῷ καὶ ἱμάτιον· Ἕρμωνι	δὲ	Θεσσαλοὶ φεύγοντι τὴν ἀρχὴν ὑπὸ
[15]	κατὰ Μεγαρέων ἐκύρωσε ψήφισμα, Λάμπωνα	δὲ	Θουρίων οἰκιστὴν ἐξέπεμψεν. οὐ γὰρ
[31]	Λίχας καὶ χορηγεῖ Νικήρατος, Ἐπαμεινώνδας	δὲ	καὶ Ἀριστείδης καὶ Λύσανδρος καὶ
[22]	τῇ πόλει κόσμον περιτίθησι. ~Δημοτικὸν	δὲ	καὶ βλασφημίαν ἐνεγκεῖν καὶ ὀργὴν
[19]	ἐπάγονται τοὺς κρείττονας· ἐκ τούτου	δὲ	καὶ βουλὴ καὶ δῆμος καὶ
[10]	τὸ μέντοι φαῦλον ἄνθρωπον, ἀπονοίᾳ	δὲ	καὶ δεινότητι πεποιημένον ὑφ´ αὑτῷ
[10]	ἀρχὴν πολιτείας ἔνδοξον. οὐκ ὀλίγοι	δὲ	καὶ δι´ ἔχθρας ηὐξήθησαν, ἐπιχειρήσαντες
[10]	μεθιστάντα πρὸς αὑτὸν ἐπιστρέφειν. ἤδη	δὲ	καὶ δίκη μεγάλη καλῶς δικασθεῖσα
[32]	φιλίαν ἀεὶ τοῖς συνοικοῦσιν, ἔριδας	δὲ	καὶ διχοφροσύνας καὶ δυσμένειαν ἐξαιρεῖν
[32]	καὶ μιμήσεται κατὰ δύναμιν, ἀπορήσει	δὲ	καὶ θαυμάσει τί παθὼν ἐκεῖνος
[15]	ἀπιὼν ἐκ τῆς πόλεως. ἔοικε	δὲ	καὶ Θεμιστοκλῆς, τοιούτου τινὸς ἀπαντῶντος
[20]	φθονοῦσιν ἢ ταπεινοτέρους καταφρονοῦσι. δεῖ	δὲ	καὶ θεραπεύειν τὸν κρείττονα καὶ
[10]	Μαντινικὰ συστήσας ἐπὶ Λακεδαιμονίους. Πομπήιος	δὲ	καὶ θριαμβεύειν ἠξίου μήπω παριὼν
[19]	κινεῖν τὴν πόλιν ἐπισφαλῶς, σφαλλομένῃ	δὲ	καὶ κινδυνευούσῃ βοηθεῖν, ὥσπερ ἄγκυραν
[14]	ἀνδρὶ οὐ δυνατῷ μὲν φιλοτίμῳ	δὲ	καὶ λαμπρῷ τὴν ψυχήν, ἐπεὶ
[14]	ἄξια καὶ πρέποντα μᾶλλον. ἐγὼ	δὲ	καὶ μαρτυρεῖν ἀξιῶ τὰ δίκαια
[13]	δ´ ᾖ τις ἐργώδης ἐπιφανὴς	δὲ	καὶ μεγάλη πρᾶξις, αὑτὸν ἐπὶ
[15]	πόλιν ἀπὸ τούτων ὠφέλησεν. Ἰφικράτης	δὲ	καὶ μελέτας λόγων ποιούμενος ἐν
[25]	καὶ μεμψιμοιροῦν παρηγόρησεν. ~Οὐ χεῖρον	δὲ	καὶ μετάγειν ἐπ´ ἄλλα χρειώδη
[15]	καθήμενοι περιάγουσι καὶ στρέφουσι, χρῶνται	δὲ	καὶ ναύταις καὶ πρῳρεῦσι καὶ
[4]	καὶ τῶν κώμων ἑαυτόν, ἀγρυπνῶν	δὲ	καὶ νήφων καὶ πεφροντικὼς ἔλεγε
[14]	καὶ κοσμεῖ τοὺς νουθετοῦντας. πολιτικῶς	δὲ	καὶ ὁ Νέστωρ ὁ τοῦ
[14]	ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα οὐδέποτε. χαριέντως	δὲ	καὶ ὁ Φωκίων, τοῦ Δημάδου
[10]	δυναμένῳ τὸ ἀκόλουθον προσεξευρίσκειν. ~Εἰσβολαὶ	δὲ	καὶ ὁδοὶ δύο τῆς πολιτείας
[12]	πράξεων ἡγεμονικῶν μεταδιδοὺς ἀφορμάς, ἐνίους	δὲ	καὶ παροξύνων ἄκοντας, ἐνέπλησε φιλοτιμίας
[14]	τοῦτ´ εἶπεν οὐδ´ ἐποίησεν. ὑπομνηστέον	δὲ	καὶ πατέρων ἀγαθῶν ἐνίους, ὅταν
[4]	αὐτὸν τὸ Μιλτιάδου τρόπαιον· Περικλῆς	δὲ	καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ
[13]	ἢ μίσθωσιν ὠφελείας ἔχουσαν. Ἐπαμεινώνδας	δὲ	καὶ πλουσίῳ τινὶ προσελθόντα φίλον
[5]	φασι τῶν ὤτων κρατεῖν, δῆμον	δὲ	καὶ πόλιν ἐκ τῶν ὤτων
[14]	δικαστὴς ἄριστός ἐστιν. Οὐ χεῖρον	δὲ	καὶ πρὸς ἐπίπληξιν ἑτέρων φύσει
[15]	γέρων καὶ ἀσθενὴς ἐστρατήγεις. Περικλῆς	δὲ	καὶ πρὸς Κίμωνα διενείματο τὴν
[13]	νόμον καὶ τὸ δίκαιον. εἰσὶ	δὲ	καὶ πρὸς χρηματισμὸν οὐκ ἀγεννεῖς
[14]	μᾶλλον αἰσχύνει τοὺς λέγοντας, ἔτι	δὲ	καὶ σύγχυσιν ἀπεργάζεται τῶν πραγμάτων
[30]	αἰτουμένοις τὰ τοιαῦτα θεάματα· χρηστὰς	δὲ	καὶ σώφρονας ἀεὶ ποιοῦ τῶν
[7]	πολιτικῷ δ´ οὐδέτερον ἁρμόττον. Φωκίωνος	δὲ	καὶ τὴν βραχυλογίαν ἐθαύμαζον· ὁ
[14]	ἐξίοιεν, εἶτα πάλιν ἀναλαμβάνοντας. ἐνίοις	δὲ	καὶ τὸ Κρητίνου τοῦ Μάγνητος
[7]	ἡ Ἀθηνᾶ μοιχεύουσα ἐλήφθη. χάριεν	δὲ	καὶ τὸ Ξεναινέτου πρὸς τοὺς
[15]	δὲ πρὸς πόλεμον εὐφυέστερος. ἐπαινοῦσι	δὲ	καὶ τὸν Ἀναφλύστιον Εὔβουλον, ὅτι
[29]	τοῦ λαμβάνειν ἥττονες γενόμενοι· δεῖ	δὲ	καὶ τοὺς δεκάζοντας οἴεσθαι καταλύειν
[12]	πόλεσιν οἱ μὴ φιλόκαλοι, φιλότιμοι	δὲ	καὶ φίλαρχοι μόνον, οὐ προΐενται
[20]	καὶ τιμᾶν τὸν ὅμοιον, ἀσπάζεσθαι	δὲ	καὶ φιλεῖν ἅπαντας, ὡς οὐ
[9]	ὃν ψηφίζεσθε θεὸν εἶναι. ~Δεῖ	δὲ	καὶ φωνῆς εὐεξίᾳ καὶ πνεύματος
[13]	καὶ συνεκπονεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. εἰσὶ	δὲ	καὶ χάριτες ἀνεπίφθονοι, συλλαβέσθαι πρὸς
[3]	τοῦ δήμου τὸν τρόπον, ἐπίστασθαι	δὲ	καὶ χρῆσθαι πρὸς ἕκαστον, οἷς
[2]	βλέπουσι ναυτιῶντες καὶ ταραττόμενοι, μένειν	δὲ	καὶ χρῆσθαι τοῖς παροῦσιν ἀνάγκην
[2]	παραλόγως ταράττεσθαι καὶ μετανοεῖν, τοὺς	δὲ	καταβαίνοντας ἐκ παρασκευῆς καὶ λογισμοῦ
[13]	οὐ στρατηγοῖς πρέπον ἐστίν. ὁ	δὲ	Κάτων βαρέως καὶ αὐθάδως, ἐπεὶ
[27]	σαλπικτὴς καὶ ὁ δορυφόρος. ὁ	δὲ	Κάτων, ἤδη τότε τῆς Ῥώμης
[13]	μὲν ἐνὶ πρύμνῃ οἰήιον, εὖ	δὲ	κεραίην εἰδότας ἐντείνασθαι ἐπορνυμένου ἀνέμοιο·
[10]	Σιμμίας, Ἀλκμέων δὲ Θεμιστοκλεῖ, Πομπηίῳ	δὲ	Κλώδιος, Ἐπαμεινώνδᾳ δὲ Μενεκλείδης ὁ
[26]	εἰπεῖν εἰς οὐδὲν συνεισφέρουσιν. ἐπεὶ	δὲ	κοινόν ἐστιν ἱερὸν τὸ βῆμα
[10]	ὑπεῖξε τοῦτ´ ἀκούσας. καὶ Σκιπίωνα	δὲ	Κορνήλιον οὐκ ἀφ´ ἧς ἔτυχεν
[32]	ἀπῆλθε μετὰ τοῦ πατρός· ὁ	δὲ	Κράτης ὀλίγον ὕστερον θύουσιν αὐτοῖς
[14]	μετὰ παίδων καὶ γυναικός. ὁ	δὲ	Κρητίνας ἐκεῖνόν τε προύπεμψε, τῶν
[13]	τοὺς μὲν φίλους ἀπήλασεν, ἑκατὸν	δὲ	κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο
[27]	λαβοῦσιν αὐτοὶ χάριν ὀφείλειν, τοὺς	δὲ	λαβόντας αὑτοῖς καὶ βαρεῖς εἶναι,
[11]	αὐτὸν ἀπεφαίνοντο τῶν πράξεων ποιητὴν	δὲ	Λαίλιον τὸν ἑταῖρον, ὁ δὲ
[11]	δὲ Λαίλιον τὸν ἑταῖρον, ὁ	δὲ	Λαίλιος ὑπ´ οὐδενὸς ἐπήρθη τούτων
[4]	ἀντώμοσεν ὁμοῦ μὴ πιστεύειν. ἐν	δὲ	Λακεδαίμονι τινὸς Δημοσθένους ἀνδρὸς ἀκολάστου
[14]	εὐμενὴς φαίνεται καὶ θεραπευτικός· αἱ	δὲ	λοιδορίαι τοῖς πολιτικοῖς ἥκιστα πρέπουσιν.
[31]	καὶ κατορθοῦσι συγχαίρειν ἐπιδεικνύμενος· οὐδαμῆ	δὲ	λυπηρὸς οὐδ´ ἐνοχλῶν οἰκετῶν πλήθει
[31]	τὸν μὲν Σέλευκον ἐλεφαντάρχην τὸν	δὲ	Λυσίμαχον γαζοφύλακα τὸν δὲ Πτολεμαῖον
[4]	λέγειν τὸν ὕπνον ᾐτιῶντο· Πομπήιον	δὲ	Μάγνον ἐλοιδόρουν οἱ ἐχθροί, παραφυλάξαντες
[28]	κειμένων σοφὴ κέκλημαι, πρὶν παθεῖν	δέ	μαίνομαι, οὕτως ἡ πρὸς Ἀρχύταν
[11]	Χαβρίας, Λεύκολλον δὲ Σύλλας, Κάτωνα	δὲ	Μάξιμος, Ἐπαμεινώνδας δὲ Παμμένη, καὶ
[17]	ζηλοῦντας ἐξομοιοῦσθαι τοῖς προγόνοις· τὸν	δὲ	Μαραθῶνα καὶ τὸν Εὐρυμέδοντα καὶ
[27]	βεβαιότατον εὐτέλεια τιμῆς φυλακτήριον, αἱ	δὲ	μεγάλαι καὶ ὑπέρογκοι καὶ βάρος
[10]	Θεμιστοκλεῖ, Πομπηίῳ δὲ Κλώδιος, Ἐπαμεινώνδᾳ	δὲ	Μενεκλείδης ὁ ῥήτωρ, οὔτε πρὸς
[1]	τοῖς τοὺς λύχνους προμύττουσιν ἔλαιον	δὲ	μὴ ἐγχέουσιν. ὁρῶν οὖν σε
[15]	μετ´ εὐμενείας καὶ φιλανθρωπίας, κινεῖν	δὲ	μὴ πάντα τὰ τῆς πόλεως
[4]	καὶ κατακόσμει τὸν τρόπον· εἰ	δὲ	μὴ ῥᾴδιον ἀπαλλάξαι παντάπασι τῆς
[30]	μὲν ἐξέλαυνε τῆς πόλεως, εἰ	δὲ	μή, φεῦγε καὶ διαμάχου τοῖς
[1]	τοὺς προτρεπομένους τῶν φιλοσόφων διδάσκοντας	δὲ	μηδὲν μηδ´ ὑποτιθεμένους· ὅμοιοι γάρ
[31]	ταῖς σκηναῖς ὁμοῦ συνδιαλυομένην, ἔντιμον	δὲ	μηδὲν μηδὲ σεμνὸν ἔχουσαν. ~Οἱ
[8]	τοῖς Ἀθηναίοις στασιάζουσι διαλεξόμενος· ὀφθεὶς	δὲ	μικρὸς καὶ γελασθεὶς τί δ´"
[17]	τι καὶ παρενδιδόναι μετριάζοντα ταῖς	δὲ	μικροτέραις ἀξίωμα προστιθέναι καὶ ὄγκον,
[14]	καὶ τῶν ὁπλιτῶν ἀκηκόατε, λείπεται	δέ	μοι περὶ τῶν ψιλῶν καὶ
[12]	Βῶκχον ἤγαγεν Ἰογόρθαν αἰχμάλωτον· οἷα	δὲ	νέος φιλότιμος, ἄρτι δόξης γεγευμένος,
[28]	ἀσυμμέτροις ἀνδριᾶσι ταχὺ περιτρέπονται. ~Ὀνομάζω	δὲ	νῦν τιμάς, ἃς οἱ πολλοὶ
[11]	Σύλλας, Κάτωνα δὲ Μάξιμος, Ἐπαμεινώνδας	δὲ	Παμμένη, καὶ Λύσανδρος Ἀγησίλαον· ἀλλ´
[15]	ἐπωπᾷ, Μητίοχος δὲ τἄλφιτα, Μητίοχος	δὲ	πάντ´ ἀκεῖται, Μητίοχος δ´ οἰμώξεται.
[15]	τὴν πόλιν ἀνὴρ ἀγαθός, τῷ	δὲ	πάντα πράσσειν δι´ ἑαυτοῦ φθονούμενος
[16]	σχολῆς ἐξίστασθαι τοῖς σοφισταῖς. ~Ἐπεὶ	δὲ	παντὶ δήμῳ τὸ κακόηθες καὶ
[1]	μὴ λόγῳ περαινομένων θεατής, ἀξιοῖς	δὲ	παραγγέλματα λαβεῖν πολιτικά, τὴν μὲν
[1]	τῆς ἐμῆς προθυμίας γενέσθαι· τοῖς	δὲ	παραδείγμασι ποικιλωτέροις, ὥσπερ ἠξίωσας, ἐχρησάμην.
[14]	αὐτὸν ὄντα κρείττονα χρημάτων. ~Ἐπεὶ	δὲ	πάσαις κορυδαλλίσι" κατὰ Σιμωνίδην χρὴ
[15]	οἱ μὲν ἔφασκον μένειν, ὁ	δὲ	πατάξας οὕτως, εἶπεν, ἐκκόψαιμι Τιμησίου
[2]	ἐπλήσθη πραγμάτων καὶ δόξης, ζητῶν	δὲ	παύσασθαι καὶ δεόμενος μεταβολῆς καὶ
[32]	μὲν οὐδ´ ὅλως ἔσται τὰ	δὲ	παύσεται ταχέως, τὰ δ´ οὐ
[10]	δόξαν οὐ μὴν ἀκίνδυνος, ἡ	δὲ	πεζοτέρα καὶ βραδυτέρα τὸ δ´
[32]	ἕξει καὶ τοὺς ἄλλους· αἱ	δὲ	περὶ τὰ δημόσια φιλοτιμίαι, τῶν
[13]	αἰτίαν ἔσχε συναδικεῖν ἠδικημένος. Ἀγησίλαος	δὲ	περὶ τὰς τῶν φίλων σπουδὰς
[27]	φυλαξάμενος καὶ τὸ δημοσιώνιον ἁλοὺς	δὲ	περὶ τὴν προεδρίαν ἢ τὸ
[9]	κεκράκτης, κυκλοβόρου φωνὴν ἔχων. Κάτων	δέ,	περὶ ὧν οὐκ ἤλπιζε πείσειν
[15]	μὲν ἄρχειν ἐν ἄστει, τὸν	δὲ	πληρώσαντα τὰς ναῦς τοῖς βαρβάροις
[13]	οὗτος ὢν πένης ἐστί, σὺ	δὲ	πλουτεῖς πολλὰ τῆς πόλεως νενοσφισμένος.
[26]	πάντα μιᾷ ψυχῇ διῴκει. τοῖς	δὲ	πολιτικοῖς ἔξεστι μὴ σώματα μηδὲ
[19]	τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ σώματος· ὁ	δὲ	πολιτικός, ἂν μὴ δύνηται τὴν
[13]	τοὔργον ἀλλ´ ἄριστα συνεκπονήσουσιν· ὁ	δὲ	πολιτικός, ἀριστοτέχνας τις ὢν κατὰ
[5]	κυβερνῶντες ἑτέροις χρῶνται κελευσταῖς, ὁ	δὲ	πολιτικὸς ἐν ἑαυτῷ μὲν ὀφείλει
[3]	δι´ ἀπάτης τοῖς βασιλεῦσι· τῷ	δὲ	πολιτικῷ μιμεῖσθαι μὲν οὐ προσήκει
[24]	λόγον ὡς ἔστι δυναστευτικός· ἐκεῖνο	δὲ	πολιτικώτερον παράγγελμα, τὸ τὰ μικρὰ
[31]	τὸν δ´ Ἀγαθοκλέα νησιάρχην· οἱ	δὲ	πολλοί, κἂν ἐν ἀρχῇ τὸν
[26]	τι περανθῆναι καὶ χρήσιμον ἀγῶνος	δὲ	πολλοῦ καὶ σπουδῆς δεόμενον, ἐνταῦθα
[11]	ἀρετῇ καὶ δόξῃ συμφιλοτιμούμενος. Ἀφράνιος	δὲ	Πομπηίου φίλος, εἰ καὶ πάνυ
[21]	διάδημα καὶ τὸ σκῆπτρον· ἐν	δὲ	πράξεσιν ἀληθιναῖς καὶ πολιτείᾳ τὸν
[32]	ὕβριν ἐμοίχευσε τὴν γυναῖκα· τῶν	δὲ	πρεσβυτέρων τις εἰς βουλὴν παρελθὼν
[32]	πᾶσι φαίνῃ συναλγῶν ὁμοίως. κράτιστον	δὲ	προνοεῖν ὅπως μηδέποτε στασιάζωσι, καὶ
[12]	ὁ Μάριος ἀπέρριψεν αὐτόν· ὁ	δὲ	πρὸς Κάτουλον καὶ Μέτελλον ἄνδρας
[15]	ὁ μὲν πρὸς πολιτείαν ὁ	δὲ	πρὸς πόλεμον εὐφυέστερος. ἐπαινοῦσι δὲ
[15]	δὲ πρὸς τὸ ναυαρχεῖν, Ἀννίβας	δὲ	πρὸς τὸ δημηγορεῖν, οὐκ ἔχει
[15]	Κλέων πρὸς τὸ στρατηγεῖν, Φιλοποίμην	δὲ	πρὸς τὸ ναυαρχεῖν, Ἀννίβας δὲ
[13]	περικείμενον αὐτὸς μὲν παρῆλθεν, ἐπιστραφεὶς	δὲ	πρὸς τὸν φίλον ἀνελοῦ ταῦτ´"
[31]	τὸν δὲ Λυσίμαχον γαζοφύλακα τὸν	δὲ	Πτολεμαῖον ναύαρχον ἐκάλουν, τὸν δ´
[20]	ἑτέρου πεμφθέντα πρὸς ἀνθύπατον, ἀπολειφθέντος	δέ	πως ἐκείνου, μόνον ἐντυχόντα καὶ
[27]	τὸ ἀκόντιον αὐτοῦ βαλόντος· ὁ	δὲ	Ῥωμαῖος Κόκλης, ὅσην ἡμέρᾳ μιᾷ
[4]	δυσώδη Κέφαλον, ἐχθίστην νόσον. ὁ	δὲ	Ῥωμαίων δῆμος, ὑπισχνουμένου τι Κάρβωνος
[15]	μικρῶν ἐπιμελὲς καὶ πρόθυμον. ἕτεροι	δὲ	σεμνότερον οἴονται καὶ μεγαλοπρεπέστερον εἶναι
[10]	πρεσβύτερος ἀνεφώνησεν οἶος πέπνυται, τοὶ	δὲ	σκιαὶ ἀίσσουσιν. νῦν οὖν ὅτε
[3]	ἐπαινοῦσιν αὐτὸν μάλιστα χαίρει, τοῖς	δὲ	σκώπτουσιν ἥκιστα δυσχεραίνει· φοβερός ἐστιν
[13]	ἐξ ὧν ἐδανείσαντο χρημάτων, ὁ	δὲ	Σόλων αἰτίαν ἔσχε συναδικεῖν ἠδικημένος.
[7]	γὰρ ἔσκωπτον ἀρχόμενοι πολλάκις. ἀμυνομένῳ	δὲ	συγγνώμην ἅμα καὶ χάριν ὁ
[19]	τῷ Σθέννωνι χρήσασθαι φιλανθρώπως. ὁ	δὲ	Σύλλα ξένος ὁμοίᾳ μὲν ἀρετῇ
[10]	παριὼν εἰς σύγκλητον· οὐκ ἐῶντος	δὲ	Σύλλα, πλείονες" ἔφη τὸν ἥλιον
[11]	Κλεισθένης καὶ Φωκίωνα Χαβρίας, Λεύκολλον	δὲ	Σύλλας, Κάτωνα δὲ Μάξιμος, Ἐπαμεινώνδας
[32]	τοὺς κάτω ναοὺς ἀνῳκοδόμησαν. ἐν	δὲ	Συρακούσαις δυεῖν νεανίσκων συνήθων ὁ
[13]	ἔμμισθον ὑπὲρ τοῦ δικαίου, τῷ	δὲ	σύστησον πλούσιον ἐπιμελείας καὶ προστασίας
[20]	συνεφηβεῦσαι φιλίας ἀρχὴν τιθέμενοι, τὸ	δὲ	συστρατηγεῖν καὶ συνάρχειν ἔχθρας αἰτίαν
[13]	νεήλυδες, οὓς ἐρεείνεις, Θρηίκιοι, τὸν	δέ	σφιν ἄνακτ´ ἀγαθὸς Διομήδης ἔκτανε,
[14]	τοῖς πολιτικοῖς ἥκιστα πρέπουσιν. ὅρα	δὲ	τὰ πρὸς Αἰσχίνην ὑπὸ Δημοσθένους
[32]	τὴν πληγὴν καὶ ἄλυπον· ἐν	δὲ	ταῖς κρίσεσι καὶ ταῖς δίκαις
[15]	Μητίοχος δ´ ἄρτους ἐπωπᾷ, Μητίοχος	δὲ	τἄλφιτα, Μητίοχος δὲ πάντ´ ἀκεῖται,
[27]	ἀκροπόλεως καθήρας τὴν πόλιν. Ἀναξαγόρας	δὲ	τὰς διδομένας ἀφεὶς τιμὰς ᾐτήσατο
[15]	Μητίοχος μὲν γὰρ στρατηγεῖ, Μητίοχος	δὲ	τὰς ὁδούς, Μητίοχος δ´ ἄρτους
[28]	κεντεῖν καὶ χαλεπαίνειν ἐβούλοντο· νυνὶ	δὲ	ταύτας μὲν καπνῷ κολάζουσιν, ἵππους
[4]	ἀνὴρ σώφρων καὶ κόσμιος. ἴσως	δὲ	ταύτης οὐδὲν ἔδει τῆς καταφανείας
[21]	μὲν ἀηδίαν καὶ φθόνον, ἐκεῖνο	δὲ	τὴν ἀληθινὴν φέρει, τὴν ἀπ´
[5]	τῶν δ´ ἐκτὸς ἀπείχετο. Νικίας	δὲ	τὴν αὐτὴν προαίρεσιν ἔχων, πειθοῦς
[28]	βέβαιον ἐπὶ τὴν πολιτείαν. σκόπει	δὲ	τὴν ἐναντίαν καταμανθάνων διάθεσιν ἐν
[15]	πρὸς τὰς στρατηγίας, δι´ Ἐφιάλτου	δὲ	τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν
[12]	μὲν αὐτοῦ τῇ αὐξήσει, πρόφασιν	δὲ	τὴν σφραγῖδα ποιησάμενος ἀπέρριψεν· ὁ
[3]	εὐαγγέλια θύειν ὡς νενικηκότας, ἐπεὶ	δέ,	τῆς ἥττης ἀληθῶς ἀπαγγελθείσης, ἠγανάκτουν,
[5]	ὑπακούουσαν ὕλην ἄψυχον δημιουργοῦντες· ὁ	δὲ	τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς καὶ τῆς
[27]	χωροῦντες ἐπὶ τὴν πρᾶξιν. ἔχει	δέ	τι καὶ ἡ τοῦ Πιττακοῦ
[28]	πλοίου κατὰ τῆς θαλάττης. Μενάνδρου	δέ	τινος ἐν Βάκτροις ἐπιεικῶς βασιλεύσαντος
[17]	ὑμέτερον ἐκλαθομένοις τῶν ὅρων· ὁ	δέ	τις ἐκριφεὶς εἰς νῆσον γέγονε
[23]	ἐν τῇ πολιτείᾳ δίδωσιν. ἦν	δέ	τις, φησίν, ἐν τῷ στρατεύματι
[30]	ἡμῶν ἐγείρουσαν τῆς ψυχῆς, τὴν	δὲ	τὸ πρὸς ἡδονὰς ὀλισθηρὸν καὶ
[20]	στέφανοι καὶ χλαμὺς περιπόρφυρος. οἱ	δὲ	τὸ συστρατεύσασθαι καὶ συνεφηβεῦσαι φιλίας
[5]	διὰ λόγου πειθομένων ἐστίν, αἱ	δὲ	τοιαῦται τιθασεύσεις τῶν ὄχλων οὐδὲν
[5]	τὴν αὐτὴν προαίρεσιν ἔχων, πειθοῦς	δὲ	τοιαύτης ἐνδεὴς ὢν καὶ καθάπερ
[32]	ἱερῷ τῆς Προναίας ἀνεῖλε· πολλῶν	δὲ	τοιούτων γενομένων, ἀποκτείναντες οἱ Δελφοὶ
[15]	κοπιᾶτε πολλάκις εὖ πάσχοντες; Τῶν	δὲ	τοιούτων τὰ μὲν ὀρθῶς τὰ
[17]	περὶ τὴν ἐκκλησίαν ἐκέλευσαν· ἐν	δὲ	τοῖς Ἁρπαλείοις τὰς οἰκίας ἐρευνῶντες
[14]	μὴ προέσθαι τὸ συμφέρον, ἐν	δὲ	τοῖς ἰδίοις ἀμηνίτως καὶ φιλανθρώπως
[7]	ἰσχύειν καὶ μέγα φυσᾶν· ἐν	δὲ	τοῖς Χαιρωνικοῖς παρελθὼν εἰς τὸν
[10]	πράξεως ἐπιφανοῦς καὶ μεγάλης ἐχούσης	δὲ	τόλμαν ἄραντες ἀφῆκαν ἐπὶ τὴν
[21]	χρόνον ἕκαστος ἄρχει βραχύν, ἄρχεται	δὲ	τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν δημοκρατίᾳ
[24]	πλατάνων φυτείαις καὶ περιπάτοις· Κάτων	δὲ	τὸν δῆμον ὑπὸ Καίσαρος ὁρῶν
[5]	κυβερνῶντα νοῦν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ	δὲ	τὸν ἐγκελευόμενον λόγον, ὅπως μὴ
[32]	εὐθηνεῖν καὶ ὑγιαίνειν νομίζουσιν· ᾧ	δὲ	τοῦ λογικοῦ καὶ πολιτικοῦ σμήνους
[6]	καλὸν τὸ στάδιον εἶναι, δεδιέναι	δὲ	τοῦ πολέμου τὸν δόλιχον. καθόλου
[23]	Νάβιδος Μεσσήνην καταλαβόντος οὐκ ἐθέλοντος	δὲ	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν βοηθεῖν
[5]	ὁ τῶν ἀντιδίκων ὑποκριτὴς δρᾶμα	δὲ	τοὐμὸν ἄμεινον, μηδὲ πολλάκις δέηται
[25]	ἀξιοῦντα συμπαρεῖναι καὶ συναποδημεῖν. πρώτους	δὲ	τοὺς γράφοντας τὰ τοιαῦτα καὶ
[27]	σχολάζειν ἀπὸ τῶν μαθημάτων. τοῖς	δὲ	τοὺς Μάγους ἀνελοῦσιν ἑπτὰ Πέρσαις
[19]	πᾶσα τὴν ἐξουσίαν ἀπόλλυσι. δεῖ	δὲ	τοὺς μὲν ἰδιώτας ἰσότητι, τοὺς
[13]	χρηστῶν καὶ σωφρόνων δέονται· νυνὶ	δὲ	τοὺς μὲν φίλους ἀπήλασεν, ἑκατὸν
[21]	ἢ δορυφορῶν καὶ προπέμπων· μᾶλλον	δὲ	τοῦτο μὲν ἀηδίαν καὶ φθόνον,
[13]	φησιν ὁ Πλάτων, δυναμένους. ~Ἕπεται	δὲ	τούτοις ἡ περὶ φίλων κρίσις,
[19]	δεσπότας εἶναι τοὺς ἡγουμένους. αἰτία	δὲ	τούτου μάλιστα πλεονεξία καὶ φιλονεικία
[31]	εἶπεν ὑμῖν μὲν ἐπιδιδοὺς Καλλικλεῖ	δὲ	τούτῳ μὴ ἀποδιδούς, δείξας τὸν
[19]	πολιτικὸν οὐδ´ αἰτιώμενον ἑτέρους αὑτὸν	δὲ	τῶν δεινῶν ἔξω τιθέμενον, ἀλλὰ
[6]	ἡ μετὰ τὸν λοιμόν· ἐπὶ	δὲ	τῶν Ἐφόρου καὶ Θεοπόμπου καὶ
[28]	τὸ κοινὸν αἱ πόλεις, περὶ	δὲ	τῶν λειψάνων αὐτοῦ καταστάντες εἰς
[13]	ἅμα καὶ συμβούλους γεγενημένους· τὰς	δὲ	φαύλας καὶ ἀτόπους ἀξιώσεις ἀποτρίβεσθαι
[14]	τὸ λοίδορον ἔχει μόνον, οἱ	δὲ	Φιλιππικοὶ καθαρεύουσι καὶ σκώμματος καὶ
[27]	πολλὰ περὶ τούτων λέγειν. ~Ἡ	δὲ	φιλοτιμία, καίπερ οὖσα σοβαρωτέρα τῆς
[15]	Ἀρείου πάγου βουλὴν ἐταπείνωσε, διὰ	δὲ	Χαρίνου τὸ κατὰ Μεγαρέων ἐκύρωσε
[20]	καὶ τὰ βελτίονα προσδοκᾶν. ~Ἱερὸν	δὲ	χρῆμα καὶ μέγα πᾶσαν ἀρχὴν
[19]	μὲν ἀρετῇ πρὸς οὐχ ὁμοίαν	δὲ	χρησάμενος εὐγενῶς ἐτελεύτησεν· ἐπεὶ γὰρ
[15]	χρώμενος ἐπιφθόνως καὶ κατακόρως. δεῖ	δέ,	ὥς φασιν, ἐρῶντι τῷ δήμῳ
[32]	παραμένῃ σπουδῆς ἄξιον ἔχουσαν; ἐπεὶ	δέ,	ὥσπερ ἐμπρησμὸς οὐ πολλάκις ἐκ
[5]	τ´ ἀνδρῶν ἀγορὰς ἠμὲν λύει	ἠδὲ	καθίζει, προφήτης, ἑνὶ χρώμενος ὀργάνῳ
[3]	ἐξήλασαν. οἶμαι δ´ ἂν ἔγωγε	μηδὲ	Θηβαίους ἀποσχέσθαι γραμμάτων πολεμίων κυρίους
[14]	πράξωσι, μὴ τιμαῖς ἀχθόμενον αὐτῶν	μηδὲ	λόγων εὐφήμων ἐπὶ καλοῖς ἔργοις
[6]	καὶ ἄρχοντος ἐπιφαινέσθω μὴ δεινότης	μηδὲ	πανουργία, μηδ´ εἰς ἔπαινον αὐτοῦ
[32]	μὴ τυχόντα θεραπείας ἐν ἀρχῇ	μηδὲ	παρηγορίας. Οἷον ἐν Δελφοῖς ὁ
[17]	τῷ στεφάνῳ μὴ πολὺ φρονεῖν	μηδὲ	πιστεύειν, ὁρῶντα τοὺς καλτίους ἐπάνω
[5]	ὑποκριτὴς δρᾶμα δὲ τοὐμὸν ἄμεινον,	μηδὲ	πολλάκις δέηται τῶν Εὐριπιδείων ἐκείνων
[8]	ἐκεῖνος εὔχετο πρὸ τοῦ δημηγορεῖν	μηδὲ	ῥῆμα μηδὲν ἀλλότριον τῶν πραγμάτων
[31]	ὁμοῦ συνδιαλυομένην, ἔντιμον δὲ μηδὲν	μηδὲ	σεμνὸν ἔχουσαν. ~Οἱ μὲν οὖν
[11]	δυσχερές, εἰ Πομπηίου μὴ θέλοντος	μηδὲ	συμπράττοντος· ἐνιαυτὸν οὖν ἀνασχόμενος μόνον
[13]	τὴν τραχύτητα καὶ πικρίαν, ὡς	μηδὲ	τῇ πράξει τὸ λυπηρὸν ἑκουσίως
[19]	τὴν πατρίδα δεῖ μὴ προσεκταπεινοῦν,	μηδὲ	τοῦ σκέλους δεδεμένου προσυποβάλλειν καὶ
[13]	τὸ μὴ δοῦναι δίκην Σφοδρίαν	μηδὲ	Φοιβίδαν· οὗτοι γὰρ οὐχ ἥκιστα
[26]	δὲ πολιτικοῖς ἔξεστι μὴ σώματα	μηδὲ	χρήματα μόνον, ἀλλὰ καὶ τύχας
[13]	οἰκείως τὸν ἔπαινον ἵπποι δ´	οἵδε,	γεραιέ, νεήλυδες, οὓς ἐρεείνεις, Θρηίκιοι,
[3]	ἀνδρὸς ἀποδήμου πρὸς γυναῖκα φιλοφροσύνην·	οὐδέ	γ´ αὖ πάλιν Ἀθηναίους, Ἐπαμεινώνδου
[28]	πέλας ἁνδάνειν, ὡς ἠξίου Δημόκριτος.	οὐδὲ	γὰρ κυνῶν ἀσπασμὸς οὐδ´ ἵππων
[15]	ἀνεὶς ἐᾷ κατὰ τὸν Εὐριπίδην.	Οὐδὲ	γὰρ τοῦ Θεαγένους τὸ φιλότιμον
[28]	μεμνημένων οὐχ ὑπερόψεται πολιτικὸς ἀνήρ,	οὐδέ	γε δόξαν ἀτιμάσει φεύγων τὸ
[24]	ὕβριν μὲν οὐδεμίαν εἰς πολίτας	οὐδὲ	δήμευσιν ἀλλοτρίων οὐδὲ κοινῶν διανέμησιν
[17]	καὶ πολλάκις, οὐ γὰρ σεμνὸν	οὐδὲ	δημοτικὸν ἡ φιλαρχία· μήτ´ ἀπωθεῖσθαι,
[5]	ἵνα τ´ ἄνδρες ἀριπρεπέες τελέθουσιν,	οὐδὲ	Διὸς Βουλαίου μόνον ἔχρῃζον οὐδ´
[27]	τοῦτο ῥυέντος, ὥσπερ οὐκ ἀργυρίτην	οὐδὲ	δωρίτην ἀγῶνα πολιτείας ἀγωνιζομένοις ἀλλ´
[14]	οὐκ ἔχων ὕβριν ἀλλὰ παρρησίαν,	οὐδὲ	θυμὸν ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιῶν καὶ
[19]	ἔνθ´ οὐκ ἂν βρίζοντα ἴδοις	οὐδὲ	καταπτώσσοντα τὸν ἀληθῶς πολιτικὸν οὐδ´
[19]	αὐτὸν ἀλλὰ μὴ προλείπειν ἐπιπεσόντων,	οὐδὲ	κινεῖν τὴν πόλιν ἐπισφαλῶς, σφαλλομένῃ
[17]	οὐ φέρει συριγμὸν οὐδὲ χλευασμὸν	οὐδὲ	κλωγμόν, ἀλλὰ πολλοῖς μὲν ἐπέβη
[24]	εἰς πολίτας οὐδὲ δήμευσιν ἀλλοτρίων	οὐδὲ	κοινῶν διανέμησιν ὁ πολιτικὸς ἐφήσει
[20]	ἅπαντας, ὡς οὐ διὰ τραπέζης	οὐδὲ	κώθωνος, οὐδ´ ἐφ´ ἑστίας, ἀλλὰ
[21]	καὶ γυμνασιάρχων καταγελῶσιν, οὐκ εἰδότες	οὐδὲ	μανθάνοντες ὅτι τοῦ τιμᾶσθαι τὸ
[1]	τὸν μῦθον ὀνόσσεται ὅσσοι Ἀχαιοί,	οὐδὲ	πάλιν ἐρέει· ἀτὰρ οὐ τέλος
[27]	τριακοσίων ἀνδριάντων οὐδεὶς ἔσχεν ἰὸν	οὐδὲ	πίνον, ἀλλὰ πάντες ἔτι ζῶντος
[31]	κηδεμονικὸν καὶ φιλάνθρωπον οὐ χρείαις	οὐδὲ	πράξεσι μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ
[4]	τὸ βουλευτήριον. οὐ γὰρ εὐμεταχείριστον	οὐδὲ	ῥᾴδιον ἁλῶναι τὴν σωτήριον ἅλωσιν
[27]	τὸν πορθμὸν οὐδὲν μέγα πεποίηκεν	οὐδὲ	σεμνόν, οὕτως ὁ τὸ ταμιεῖον
[10]	πολέμων ἡγεμονίας οὐδὲ τυραννίδων καταλύσεις	οὐδὲ	συμμαχικὰς πράξεις, τίν´ ἄν τις
[27]	μᾶλλον· ἐμφύεται γὰρ οὐκ ἀργαῖς	οὐδὲ	ταπειναῖς ἀλλ´ ἐρρωμέναις μάλιστα καὶ
[31]	ἢ καταλήψεσι τόπων ἐν θεάτροις	οὐδὲ	τοῖς εἰς τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν
[4]	ἐνδέχοιτο τὴν ἐπιστασίαν. ᾧ τοίνυν	οὐδὲ	τούτων ἐπιμελητέον ἐστὶ παρέργως, ἦπου
[10]	πόλεων οὐκ ἔχει πολέμων ἡγεμονίας	οὐδὲ	τυραννίδων καταλύσεις οὐδὲ συμμαχικὰς πράξεις,
[13]	πάντως δ´ ἄφες. ἀλλὰ Φωκίων	οὐδὲ	τῷ γαμβρῷ Χαρίκλῳ δίκην ἔχοντι
[17]	γὰρ ἔκπτωσις οὐ φέρει συριγμὸν	οὐδὲ	χλευασμὸν οὐδὲ κλωγμόν, ἀλλὰ πολλοῖς
[14]	οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα	τοῦδε	νοῆσαι. ἄν τέ τι χρηστὸν
[9]	Κάτων δέ, περὶ ὧν οὐκ	ἤλπιζε	πείσειν τῷ προκατέχεσθαι χάρισι καὶ
[5]	γὰρ αὐτῷ τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν	ἔσῳζε,	τῶν δ´ ἐκτὸς ἀπείχετο. Νικίας
[14]	ἑαυτοῦ πολεμικώτερον εἶναι τὸν Κρητίναν	ὑπεξῆλθε	μετὰ παίδων καὶ γυναικός. ὁ
[32]	οἰωνισάμενος καὶ καταλιπὼν τὴν νύμφην	ἀπῆλθε	μετὰ τοῦ πατρός· ὁ δὲ
[27]	λαβεῖν κελευσθεὶς ἔλαβε τοσαύτην, ὅσην	ἐπῆλθε	τὸ ἀκόντιον αὐτοῦ βαλόντος· ὁ
[2]	τοῖς παροῦσιν ἀνάγκην ἔχοντες· λευκᾶς	καθύπερθε	γαλάνας εὐπρόσωποι σφᾶς παρήισαν ἔρωτες
[14]	ταῦτα ποιήσαντας ἡμῶν ἐκβαλόντων ὑμεῖς	ἐδέξασθε"	καὶ τὸ Ἀνταλκίδου τοῦ Σπαρτιάτου
[8]	εἶπεν ἐμοῦ νεώτερός ἐστιν, ὃν	ψηφίζεσθε	θεὸν εἶναι. ~Δεῖ δὲ καὶ
[25]	ἡμιμναῖον· εἰ δ´ εἰς ταῦτα	βούλεσθε	μᾶλλον, αὐτοὶ καταχρῆσθε τοῖς ἰδίοις.
[25]	εἰς ταῦτα βούλεσθε μᾶλλον, αὐτοὶ	καταχρῆσθε	τοῖς ἰδίοις. καὶ τοῦτον τὸν
[8]	εἶπεν εἰ τὴν γυναῖκά μου	θεάσαισθε	μόλις ἐξικνουμένην πρὸς τὸ γόνυ;
[13]	τὸν ἔπαινον ἵπποι δ´ οἵδε,	γεραιέ,	νεήλυδες, οὓς ἐρεείνεις, Θρηίκιοι, τὸν
[20]	μικρὸν οὕτω φιλανθρώπευμα παραλειφθὲν ὑπεροψίας	ἤνεγκε	δόξαν, ἦπου κολούων ἄν τις
[12]	φιλότιμος, ἄρτι δόξης γεγευμένος, οὐκ	ἤνεγκε	μετρίως τὸ εὐτύχημα, γλυψάμενος δ´
[8]	μετατίθησιν· οἷον ὁ Βυζάντιος Λέων	ἧκε	δή ποτε τοῖς Ἀθηναίοις στασιάζουσι
[28]	πολίταις ἄκραντα γάρ με" φησίν	ἔθηκε	θεσπίζειν θεός, καὶ πρὸς παθόντων
[19]	δ´ ἐχθροὺς βιασάμενος. οὕτω ταῦτα	διέθηκε	τὸν Πομπήιον, ὥστε καὶ τὴν
[32]	οἰκίᾳ παραμεληθεὶς ἢ συρφετὸς διακαεὶς	ἀνῆκε	φλόγα πολλὴν καὶ δημοσίαν φθορὰν
[15]	ᾤχετ´ ἀπιὼν ἐκ τῆς πόλεως.	ἔοικε	δὲ καὶ Θεμιστοκλῆς, τοιούτου τινὸς
[15]	ἑταίρων, τῇ δι´ ἐκεῖνον, ὡς	ἔοικε,	δυνάμει χρώμενος ἐπιφθόνως καὶ κατακόρως.
[19]	ἀπειλῆς· οἷα καὶ πρὸς Βοῦλιν	ἔοικε	καὶ Σπέρχιν τοὺς Σπαρτιάτας παθεῖν
[27]	τοῦτο γὰρ ἐποιήσαντο σύμβολον, ὡς	ἔοικε,	χωροῦντες ἐπὶ τὴν πρᾶξιν. ἔχει
[3]	οὗτοι, Κλέωνος ἀξιοῦντος αὐτούς, ἐπεὶ	τέθυκε	καὶ ξένους ἑστιᾶν μέλλει, τὴν
[15]	ἀνατιθεὶς καὶ πρὸς ὃ μὴ	πέφυκε	μηδ´ ἤσκηται προσάγων αὑτόν, ὡς
[13]	γὰρ καὶ Σόλωνα κατῄσχυνε καὶ	διέβαλε	πρὸς τοὺς πολίτας· ἐπεὶ γὰρ
[13]	παρανόμῳ καὶ δεινῷ φεύγοντα δίκην	(ἐνέβαλε	γὰρ εἰς τὴν Ἀττικὴν φίλων
[23]	ἐν οἷς εἰς τὴν Λακωνικὴν	ἐνέβαλε	καὶ τὰ περὶ Μεσσήνην ἔπραξεν·
[18]	τε Καῖσαρ, ὅτε τὴν Ἀλεξάνδρειαν	εἷλε,	διὰ χειρὸς ἔχων καὶ μόνῳ
[32]	ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Προναίας	ἀνεῖλε·	πολλῶν δὲ τοιούτων γενομένων, ἀποκτείναντες
[30]	φιλοτιμουμένους. ὥσπερ οὖν ὁ Πλάτων	ἀφεῖλε	τῶν παιδευομένων νέων τὴν ἁρμονίαν
[13]	τοὺς ἐπιεικεῖς καὶ βαρὺς αὖθις	ὑπέβαλλε	τοῖς πολλοῖς πρὸς χάριν ἑαυτόν,
[19]	γὰρ ἑλὼν Πραινεστὸν ὁ Σύλλας	ἔμελλε	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἀποσφάττειν ἕνα
[14]	διαγωνιζόμενος ἡλίκον ἄν, εἶπεν, ὦ	Παῦλε,	στενάξειας ὑπὸ γῆς, αἰσθόμενος ὅτι
[28]	μαντικὴ τοῖς πολίταις ἄκραντα γάρ	με"	φησίν ἔθηκε θεσπίζειν θεός, καὶ
[7]	καὶ πρὸς Δημάδην βοῶντα Δημοσθένης	ἐμὲ	βούλεται διορθοῦν ἡ ὗς τὴν
[14]	ἐβουλόμην ἄν, ἔφη, Θρασέαν οὕτως	ἐμὲ	φιλεῖν, ὡς δικαστὴς ἄριστός ἐστιν.
[26]	ἑτέρων ἀρετῶν καὶ δυνάμεων φιλοτιμουμένοις.	λάμβανε	δὴ καὶ δίκης συνεργὸν καὶ
[13]	δέ σφιν ἄνακτ´ ἀγαθὸς Διομήδης	ἔκτανε,	πὰρ δ´ ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας
[17]	δέ τις ἐκριφεὶς εἰς νῆσον	γέγονε	κατὰ τὸν Σόλωνα Φολεγάνδριος ἢ
[30]	ἐρεθίζουσι καὶ τρέφουσι, μάλιστα μὲν	ἐξέλαυνε	τῆς πόλεως, εἰ δὲ μή,
[13]	ἐξαμαρτάνωσι. τοῦτο γὰρ καὶ Σόλωνα	κατῄσχυνε	καὶ διέβαλε πρὸς τοὺς πολίτας·
[20]	Ἀθηναίων ὁ θεός, ἔφη, ταῦτ´	ἔπραξε,	τὴν χεῖρα παρ´ ἐμοῦ χρησάμενος.
[13]	δεόμενος οὐκ ἀπέστησε τῆς τυραννίδος,	συνέπραξε	τοῖς ἀνελοῦσι. δεῖ γὰρ οὐκ
[10]	δῆμος ἀγορανομίαν μετερχόμενον ἐξαίφνης ὕπατον	ἀπέδειξε	παρὰ τὸν νόμον, ἀλλὰ θαυμάσας
[10]	προσκυνοῦσιν ἢ δυόμενον" καὶ Σύλλας	ὑπεῖξε	τοῦτ´ ἀκούσας. καὶ Σκιπίωνα δὲ
[25]	εἰς Βοιωτίαν ἐμβαλεῖν παρὰ καιρόν·	ἐκήρυξε	γὰρ εὐθὺς ἀκολουθεῖν ἀφ´ ἥβης
[19]	οὐ μόνον ἥκομεν οἱ κτείναντες,	ἀπότρεπε	λοιγόν, Ἄπολλον, ἀλλά, κἂν τῆς
[5]	ἀλλὰ καὶ τῇ πόλει σωτηρίαν	ἔφερε·	πειθομένη γὰρ αὐτῷ τὴν ὑπάρχουσαν
[13]	βλάβην ἀναφέρει καὶ κοινήν, ὡς	ἀνέφερε	τὸ μὴ δοῦναι δίκην Σφοδρίαν
[2]	δεόμενος μεταβολῆς καὶ ἡσυχίας οὐχ	εὗρε	καταθέσθαι τὴν δύναμιν αὐτοῦ διὰ
[14]	Φωκίων, τοῦ Δημάδου κεκραγότος Ἀθηναῖοί	σε	ἀποκτενοῦσιν" ἄν γε μανῶσιν, ἔφη,
[14]	ἀποκτενοῦσιν" ἄν γε μανῶσιν, ἔφη,	σὲ	δέ, ἂν σωφρονῶσι. καὶ Κράσσος
[14]	ὑπὸ τοῦ Αἴαντος οὐ μέμφομαί	σε·	δρῶν γὰρ εὖ κακῶς λέγεις.
[7]	αὐτοῦ τὰς νυκτογραφίας, οἶδ´ ὅτι	σε	λυπῶ λύχνον καίων" καὶ πρὸς
[1]	δὲ μὴ ἐγχέουσιν. ὁρῶν οὖν	σε	παρωρμημένον ἀξίως τῆς εὐγενείας ἐν
[14]	ὦ πέπον, ἦ τ´ ἐφάμην	σε	περὶ φρένας ἔμμεναι ἄλλων καὶ
[13]	αὐτοῦ ταμιεύοντος αἰσχρόν ἐστιν, ἔφη,	σὲ	τὸν ὀφείλοντα τοὺς νέους ἡμᾶς
[13]	τῶν Ἁρπαλείων συνεισῆλθεν, ἀλλ´ ἐγώ	σε,	φήσας, ἐπὶ πᾶσι τοῖς δικαίοις
[19]	τὴν πρὸς πάντας ὀργὴν καὶ	διεσκέδασε	τὸ φοβερὸν καὶ πικρὸν τῆς
[12]	διαφόρους μεταστὰς ταχὺ τὸν Μάριον	ἐξήλασε	καὶ κατέλυσε τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ
[15]	διὰ πάντων αὑτοῦ φθόνον, ἀναστρέψας	ἔφρασε	τὸ πρᾶγμα τῇ γυναικί, καὶ
[11]	οὐδενὸς ἐπήρθη τούτων ἀλλ´ ἀεὶ	διετέλεσε	τῇ Σκιπίωνος ἀρετῇ καὶ δόξῃ
[2]	πρὸς αὐτὸν ἀναφλεχθεὶς ὑπ´ ὀργῆς,	ἐνέπεσε	τοῖς κοινοῖς· καὶ ταχὺ μὲν
[25]	ἄλλα χρειώδη τὸ σπουδαζόμενον, ὡς	ἐποίησε	Δημάδης, ὅτε τὰς προσόδους εἶχεν
[4]	ἀγαθῶν αὐτοῦ τὴν πόλιν ἀνόνητον	ἐποίησε	διὰ τὴν πολυτέλειαν καὶ τὴν
[13]	καὶ παράγουσαν· ἄμεινον δ´ ἂν	ἐποίησε	τὴν φιλοπλουτίαν ἐκβαλὼν τῆς ψυχῆς
[28]	χρωμένους αὐτοῖς διὰ τὴν δόξαν	ὠφέλησε.	καὶ τοῦτο μὲν πρῶτον καὶ
[12]	ἐνίους δὲ καὶ παροξύνων ἄκοντας,	ἐνέπλησε	φιλοτιμίας καὶ ζήλου τὰ στρατεύματα·
[24]	πολλὰ τοιαῦτ´ ἔνεστι, καὶ Κίμων	ἐκόσμησε	τὴν ἀγορὰν πλατάνων φυτείαις καὶ
[5]	διελθὼν περὶ τῆς κατασκευῆς μεμελετημένον	ἐκίνησε	τὸν δῆμον, ὁ δὲ βελτίων
[11]	τὴν πολιτείαν. Ἀριστείδην μὲν γὰρ	ηὔξησε	Κλεισθένης καὶ Φωκίωνα Χαβρίας, Λεύκολλον
[15]	ἐπὶ τὰ χρήματα τάξας ἑαυτὸν	ηὔξησε	τὰς κοινὰς προσόδους καὶ μεγάλα
[11]	ἀρχῆς ἀπέτυχε καὶ τὴν φιλίαν	διετήρησε.	τοῖς δ´ οὕτω χειραγωγουμένοις ὑφ´
[12]	ζήλου τὰ στρατεύματα· καὶ πάντων	ἐκράτησε	βουλόμενος εἶναι μὴ μόνος ἀλλὰ
[24]	τοῖς πένησι, καὶ τοῦτο δοθὲν	ἔστησε	τὸν θόρυβον καὶ κατέπαυσε τὴν
[13]	ἐπεὶ διδάσκων καὶ δεόμενος οὐκ	ἀπέστησε	τῆς τυραννίδος, συνέπραξε τοῖς ἀνελοῦσι.
[4]	Θεμιστοκλῆς ἅπτεσθαι τῆς πολιτείας διανοούμενος	ἀπέστησε	τῶν πότων καὶ τῶν κώμων
[24]	μεταβολὴν τῆς πολιτείας ἐπισφαλῶς ἔχοντα	συνέπεισε	τὴν βουλὴν ψηφίσασθαι νεμήσεις τοῖς
[11]	περὶ ἐκεῖνον δυνάμεως καὶ συναυξανόμενος	ἤρεισε	καὶ κατερρίζωσεν ἑαυτὸν εἰς τὴν
[32]	ὑποβαλὼν χρυσίον τι τῶν ἱερῶν	κατεκρήμνισε	τὸν Ὀρσίλαον καὶ τὸν ἀδελφὸν
[15]	νικᾶν δέον αὐτοῦ παρόντος· ὅθεν	ἤθροισε	χιλίους καὶ διακοσίους στεφάνους, ὧν
[24]	δοθὲν ἔστησε τὸν θόρυβον καὶ	κατέπαυσε	τὴν ἐπανάστασιν. ὡς γὰρ ἰατρός,
[20]	ἀναστὰς ὁ πατὴρ κατ´ ἰδίαν	ἐκέλευσε	μὴ λέγειν ᾠχόμην" ἀλλ´ ᾠχόμεθα,
[14]	Καίσαρος, ἐπεὶ κατέστησαν εἰς πόλεμον,	ἐκέλευσε	Πομπηίῳ παραδοῦναι τὴν ἡγεμονίαν, ἐπειπὼν
[13]	πλουσίῳ τινὶ προσελθόντα φίλον αἰτεῖν	ἐκέλευσε	τάλαντον, ὡς αὐτοῦ δοῦναι κελεύσαντος·
[14]	πόλεμος, τὴν πόλιν ὁρῶν κινδυνεύουσαν	ἐκέλευσε	τὸν Ἑρμείαν τὴν ἀρχὴν παραλαβόντα
[32]	ἐκείνῳ πάλιν ὥσπερ ἀνταποδιδοὺς ὕβριν	ἐμοίχευσε	τὴν γυναῖκα· τῶν δὲ πρεσβυτέρων
[25]	τῆς διανομῆς, ἀφέντων τὸν ἀπόστολον,	ἔλυσε	τὸ πρὸς Ἀλέξανδρον ἔγκλημα τοῦ
[12]	ταχὺ τὸν Μάριον ἐξήλασε καὶ	κατέλυσε	τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ μικροῦ δεήσαντα
[15]	τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν	ἐταπείνωσε,	διὰ δὲ Χαρίνου τὸ κατὰ
[19]	ἀνδρὸς ἀρετὴ καὶ φρόνημα θαυμασθὲν	ἠμαύρωσε	τὴν πρὸς πάντας ὀργὴν καὶ
[15]	δὲ Χαρίνου τὸ κατὰ Μεγαρέων	ἐκύρωσε	ψήφισμα, Λάμπωνα δὲ Θουρίων οἰκιστὴν
[23]	αὑτὸν εἰς τὸ ἄρχειν καταστήσας	διέσῳσε	τοὺς Ἕλληνας. καὶ τῶν Φιλοποίμενος
[21]	ἐν Σπάρτῃ τοῖς ἐφόροις οἵ	τε	βασιλεῖς ὑπεξανίσταντο, καὶ τῶν ἄλλων
[15]	ποιοῦσιν ἑαυτοὺς τοῖς πολλοῖς, ἐπαχθεῖς	τε	γίγνονται καὶ κατορθοῦντες ἐπίφθονοι, κἂν
[32]	ἐκστήσῃ τὸ παρὰ φύσιν· ἔν	τε	δήμῳ στασιάσαντι μὴ δεινὴν μηδ´
[26]	ἐστιν ἱερὸν τὸ βῆμα Βουλαίου	τε	Διὸς καὶ Πολιέως καὶ Θέμιδος
[1]	μύθων τε ῥητῆρ´ ἔμεναι πρηκτῆρά	τε	ἔργων, ἐπειδὴ χρόνον οὐκ ἔχεις
[18]	μόνον δὲ δεῖ παρέχειν αὑτόν	τε	καὶ τὴν πατρίδα πρὸς τοὺς
[18]	εὐδαιμονίαν δημοσίαν ἐξενέγκασθαι καλόν. Ἄρειόν	τε	Καῖσαρ, ὅτε τὴν Ἀλεξάνδρειαν εἷλε,
[32]	εὐφορίαν δὲ γῆς ἄφθονον εὐμενῆ	τε	κρᾶσιν ὡρῶν καὶ τίκτειν γυναῖκας
[13]	προαχθέντος οἱ μὲν ἐφάνησαν οἰκίας	τε	λαμπρὰς καὶ γῆν συνεωνημένοι πολλὴν
[10]	καὶ λαμπρᾶς πολιτείας; αἱ δίκαι	τε	λείπονται αἱ δημόσιαι καὶ πρεσβεῖαι
[19]	ὥσπερ νοσημάτων ἀπόρρητον ἰατρείαν, αὐτόν	τε	μᾶλλον ἡττᾶσθαι βουλόμενον ἐν τοῖς
[31]	πελάσαι καὶ προσελθεῖν ἅπασιν, οἰκίαν	τε	παρέχων ἄκλειστον ὡς λιμένα φύξιμον
[17]	κελεύοντες ἐξαίρουσι τὰ πλήθη, γέλωτά	τε	ποιοῦντες οὐκέτι γέλωτος ἄξια πάσχουσιν,
[11]	ἐπὶ δόξαν ἅμα συμβαίνει χαρίζεσθαί	τε	πολλοῖς, κἄν τι συμβαίνῃ δύσκολον,
[2]	διὰ μέγεθος ἀλλὰ προαπώλετο· τούς	τε	πρὸς ἅμιλλαν ἢ δόξαν ὥσπερ
[32]	αὐτοῖς μενεῖ τοῖς διαφερομένοις, αὐτόν	τε	προσέχοντα καὶ φράζοντα τοῖς ἄλλοις,
[14]	γυναικός. ὁ δὲ Κρητίνας ἐκεῖνόν	τε	προύπεμψε, τῶν ἰδίων χρημάτων ἐπιδοὺς
[1]	εὐγενείας ἐν τῇ πατρίδι μύθων	τε	ῥητῆρ´ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων,
[6]	κεχαρισμένον ἔχων καὶ ἀγωγὸν ἔκ	τε	σεμνῶν ὀνομάτων καὶ νοημάτων ἰδίων
[15]	ἀποδυόμενοι πολιτικὴν πρᾶξιν, ἀλλὰ μεμπτούς	τε	ταχὺ ποιοῦσιν ἑαυτοὺς τοῖς πολλοῖς,
[14]	μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι. ἄν	τέ	τι χρηστὸν εἴπωσιν ἢ πράξωσι,
[18]	καὶ δεομένοις ἔφη διαλλάττεσθαι διά	τε	τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ
[2]	καὶ λογισμοῦ καθ´ ἡσυχίαν χρῆσθαί	τε	τοῖς πράγμασι μετρίως καὶ πρὸς
[6]	μᾶλλον ἁρμόττει, παράδειγμα δ´ οἵ	τε	Φιλιππικοὶ καὶ τῶν Θουκυδίδου δημηγοριῶν
[14]	ἔργοις φειδόμενον· οὕτω γὰρ ὅ	τε	ψόγος ὅπου δεῖ πίστιν ἕξει,
[2]	μετρίως καὶ πρὸς μηδὲν δυσκολαίνειν,	ἅτε	δὴ τὸ καλὸν αὐτὸ καὶ
[15]	Ἀθηναίων, εἰπεῖν τί, ὦ μακάριοι,	κοπιᾶτε	πολλάκις εὖ πάσχοντες; Τῶν δὲ
[14]	τῶν ἱππέων καὶ τῶν ὁπλιτῶν	ἀκηκόατε,	λείπεται δέ μοι περὶ τῶν
[13]	εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε	κελεύετέ	μ´ αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶς ἂν
[19]	ὥσπερ γὰρ οἱ χωρὶς ἰατροῦ	μήτε	δειπνεῖν μήτε λούεσθαι συνεθισθέντες οὐδ´
[19]	οἱ χωρὶς ἰατροῦ μήτε δειπνεῖν	μήτε	λούεσθαι συνεθισθέντες οὐδ´ ὅσον ἡ
[6]	μέντοι λόγος ἔστω τοῦ πολιτικοῦ	μήτε	νεαρὸς καὶ θεατρικός, ὥσπερ πανηγυρίζοντος
[17]	ἀξίωμα προστιθέναι καὶ ὄγκον, ὅπως	μήτε	περὶ ταύτας εὐκαταφρόνητοι μήτ´ ἐπίφθονοι
[13]	τούτοις ἡ περὶ φίλων κρίσις,	μήτε	τὴν Θεμιστοκλέους ἐπαινοῦσα μήτε τὴν
[13]	κρίσις, μήτε τὴν Θεμιστοκλέους ἐπαινοῦσα	μήτε	τὴν Κλέωνος διάνοιαν. ὁ μὲν
[4]	ἀλλ´ ἀγαπητόν, εἰ μήτ´ ὄψει	μήτε	φωνῇ πτυρόμενος ὥσπερ θηρίον ὕποπτον
[6]	καιρόν· ὡς ὁ εἰπὼν μὴ	ποιήσητε	ἑτερόφθαλμον τὴν Ἑλλάδα, καὶ Δημάδης
[4]	ταῦτ´ ἀποστρέψειν καὶ μεταθήσειν ἀπὸ	πέντε	μόνων ταλάντων, δέκα, ἔφη, λαβὼν
[7]	καὶ σκῶμμα καὶ γελοῖον ἔστιν	ὅτε	γίγνεται πολιτικοῦ λόγου μέρος, εἰ
[19]	καὶ πρὸς Σθέννωνα Πομπήιος ἔπαθεν,	ὅτε,	Μαμερτίνους μέλλοντος αὐτοῦ κολάζειν διὰ
[28]	εὔνοια τοῖς ἀγαθοῖς ἐστιν ὡς	ὅτε	μήτηρ παιδὸς ἐέργει μυῖαν, ὅθ´
[8]	χωρεῖ. Πυθέας δ´ ὁ ῥήτωρ,	ὅτε	πρὸς τὰς Ἀλεξάνδρου τιμὰς ἀντέλεγεν,
[13]	διάνοιαν. ὁ μὲν γὰρ Κλέων,	ὅτε	πρῶτον ἔγνω τῆς πολιτείας ἅπτεσθαι,
[10]	δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. νῦν οὖν	ὅτε	τὰ πράγματα τῶν πόλεων οὐκ
[25]	τὸ σπουδαζόμενον, ὡς ἐποίησε Δημάδης,	ὅτε	τὰς προσόδους εἶχεν ὑφ´ ἑαυτῷ
[18]	ἐξενέγκασθαι καλόν. Ἄρειόν τε Καῖσαρ,	ὅτε	τὴν Ἀλεξάνδρειαν εἷλε, διὰ χειρὸς
[12]	ποιησάμενος ἀπέρριψεν· ὁ γὰρ Σύλλας,	ὅτε	τῷ Μαρίῳ στρατηγοῦντι συνῆν ταμιεύων
[32]	μηδ´ ὀλέθριον στάσιν ἀλλὰ παυσομένην	ποτὲ	δεῖ τὸ ἀπαθὲς καὶ τὸ
[5]	δοτέον ἀποδιδράσκειν· ὥσπερ Ἀθήνησιν ἀρχιτεκτόνων	ποτὲ	δυεῖν ἐξεταζομένων πρὸς δημόσιον ἔργον
[21]	δόξαν· ὀφθεὶς δ´ ἐπὶ θύραις	ποτὲ	καὶ πρότερος ἀσπασάμενος καὶ λαβὼν
[13]	εἶναι τῷ μὴ συνεπιορκεῖν, ὥς	ποτε	Περικλῆς εἶπεν, ἀλλ´ ἄχρι παντὸς
[8]	ὁ Βυζάντιος Λέων ἧκε δή	ποτε	τοῖς Ἀθηναίοις στασιάζουσι διαλεξόμενος· ὀφθεὶς
[32]	ὁμοίως. κράτιστον δὲ προνοεῖν ὅπως	μηδέποτε	στασιάζωσι, καὶ τοῦτο τῆς πολιτικῆς
[14]	γ´ ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα	οὐδέποτε.	χαριέντως δὲ καὶ ὁ Φωκίων,
[27]	δορυφόρος. ὁ δὲ Κάτων, ἤδη	τότε	τῆς Ῥώμης καταπιμπλαμένης ἀνδριάντων, οὐκ
[19]	οὕτω ταῦτα διέθηκε τὸν Πομπήιον,	ὥστε	καὶ τὴν πόλιν ἀφεῖναι καὶ
[31]	ἄλλον βίον ἕλκων ἐφ´ αὑτὸν	ὥστε	καικίας νέφη" τὰς χρείας καὶ
[21]	ἅπαντα χρόνον ἐν δημοκρατίᾳ πολιτευόμενος·	ὥστε	κάλλιστον εἶναι μάθημα καὶ χρησιμώτατον
[7]	κακῶς οὕτω πεπραγέναι τὴν πόλιν,	ὥστε	κἀμοῦ συμβουλεύοντος ὑμᾶς ἀκούειν" καὶ
[31]	φίλοις ἐνοχλοῦντες ἢ θωπεύοντες δανειστάς,	ὥστε	μὴ δόξαν αὐτοῖς μηδ´ ἰσχὺν
[28]	καταστάντες εἰς ἀγῶνα μόλις συνέβησαν,	ὥστε	νειμάμενοι μέρος ἴσον τῆς τέφρας
[2]	τούτων οὐδ´ ἀναστρέφεται τὴν γνώμην.	οὔτε	γὰρ ἐπ´ ἐργασίᾳ καὶ χρηματισμῷ
[10]	ταχεῖαν αὔξησιν ἀρχαὶ καὶ δυνάμεις.	οὔτε	γὰρ πῦρ φησιν ὁ Ἀρίστων
[32]	ἐν στάσει πόλεως μηδετέροις προσθέμενον.	οὔτε	γὰρ σώματι νοσοῦντι γίγνεται μεταβολῆς
[10]	φησιν ὁ Ἀρίστων καπνὸν ποιεῖν	οὔτε	δόξαν φθόνον, ἢν εὐθὺς ἐκλάμψῃ
[27]	οὔτε περικεῖσθαι χρυσὸν αὐτοῖς ἔξωθεν	οὔτε	κεκτῆσθαι θέμις, οἰκεῖον ἐν τῇ
[31]	οὔτ´ ἀγεννές ἐστι πενίαν ὁμολογεῖν,	οὔτε	λείπονται πρὸς δύναμιν ἐν πόλεσι
[23]	τῷ στρατεύματι Ξενοφῶν, οὔτε στρατηγὸς	οὔτε	λοχαγός, ἀλλὰ τῷ φρονεῖν τὰ
[27]	ἔλεγεν ἐκ παίδων εὐθύς, ὡς	οὔτε	περικεῖσθαι χρυσὸν αὐτοῖς ἔξωθεν οὔτε
[13]	ἀξιοῦντά τι τῶν μὴ δικαίων	οὔτε	ποιητής, ἔφη, σπουδαῖός ἐστιν ᾄδων
[10]	Ἐπαμεινώνδᾳ δὲ Μενεκλείδης ὁ ῥήτωρ,	οὔτε	πρὸς δόξαν καλὸν οὔτ´ ἄλλως
[23]	φησίν, ἐν τῷ στρατεύματι Ξενοφῶν,	οὔτε	στρατηγὸς οὔτε λοχαγός, ἀλλὰ τῷ
[31]	πρὸς τὴν χρείαν, οὔτ´ ἀγεννὲς	οὔτε	ταπεινὸν οὐδέν ἐστι πενίαν ὁμολογοῦντα
[11]	συμπράττοντος· ἐνιαυτὸν οὖν ἀνασχόμενος μόνον	οὔτε	τῆς ἀρχῆς ἀπέτυχε καὶ τὴν
[9]	ἀναστὰς καὶ τὸν καιρὸν οὕτως	ἐξέκρουε.	περὶ μὲν οὖν τῆς τοῦ
[1]	χρήσασθαι καλῶς ἐστιν ἔχον, ὦ	Μενέμαχε,	τῷ οὔτις τοι τὸν μῦθον
[17]	αὑτὸν ὑπεμίμνησκεν ἀναλαμβάνων τὴν χλαμύδα,	πρόσεχε,	Περίκλεις· ἐλευθέρων ἄρχεις, Ἑλλήνων ἄρχεις,
[13]	χρημάτων, ὁ δὲ Σόλων αἰτίαν	ἔσχε	συναδικεῖν ἠδικημένος. Ἀγησίλαος δὲ περὶ
[11]	ἀνασχόμενος μόνον οὔτε τῆς ἀρχῆς	ἀπέτυχε	καὶ τὴν φιλίαν διετήρησε. τοῖς
[11]	καὶ ζηλοτυπίας διὰ δόξαν ὑβρίσας	ἀπέρριψε	ταχὺ τὸν καθηγεμόνα τῶν πράξεων·
[14]	ὁ δὲ Κρητίνας ἐκεῖνόν τε	προύπεμψε,	τῶν ἰδίων χρημάτων ἐπιδοὺς ὅσα