Chapitre
[13]	τοὺς πολίτας· ἐπεὶ γὰρ ἐν	νῷ	λαβὼν τὰ ὀφλήματα κουφίσαι καὶ
[15]	παρὰ τῶν Ἀθηναίων, εἰπεῖν τί,	ὦ	μακάριοι, κοπιᾶτε πολλάκις εὖ πάσχοντες;
[1]	τι χρήσασθαι καλῶς ἐστιν ἔχον,	ὦ	Μενέμαχε, τῷ οὔτις τοι τὸν
[14]	ἀρχαιρεσίαις διαγωνιζόμενος ἡλίκον ἄν, εἶπεν,	ὦ	Παῦλε, στενάξειας ὑπὸ γῆς, αἰσθόμενος
[13]	δεηθείσης ἀφείς, τοιαύτας, ἔφη, χάριτας,	ὦ	Πελοπίδα, λαμβάνειν ἑταιριδίοις οὐ στρατηγοῖς
[14]	ἐπιφυόμενον, ἀλλ´ ὡς Ὅμηρος ἠθικώτερον·	ὦ	πέπον, ἦ τ´ ἐφάμην σε
[7]	ὢν πέφευγε, μεθ´ ὑμῶν γ´,	ὦ	φίλαι κεφαλαί. τὸ δ´ ἄγαν
[27]	ἀλλότριόν ἐστιν· ἐπαινεῖται γὰρ οὐχ	ᾧ	γέγονεν ἀλλ´ ὑφ´ οὗ γέγονεν
[32]	τοῦτον εὐθηνεῖν καὶ ὑγιαίνειν νομίζουσιν·	ᾧ	δὲ τοῦ λογικοῦ καὶ πολιτικοῦ
[17]	ἐν Ἄργει πυθόμενοι σκυταλισμόν, ἐν	ᾧ	πεντακοσίους καὶ χιλίους ἀνῃρήκεσαν ἐξ
[28]	μάλιστα τῆς ψυχῆς τὸ μέρος,	ᾧ	πιστεύομεν, ἁλώσιμόν ἐστιν. ὥσπερ οὖν
[13]	τοιοῦτον ἐγὼ καθίσαιμι θρόνον, ἐν	ᾧ	πλέον οὐχ ἕξουσιν οἱ φίλοι
[4]	καὶ ποικίλον ἐνδέχοιτο τὴν ἐπιστασίαν.	ᾧ	τοίνυν οὐδὲ τούτων ἐπιμελητέον ἐστὶ
[15]	καὶ ῥευμάτων ἀποτροπῆς ἐπιμέλειάν τινα.	κἀγὼ	δ´ ἀμέλει παρέχω γέλωτα τοῖς
[25]	πρεσβυτέρων γενομένου τί δεινόν; εἶπεν·	ἐγὼ	γὰρ ὁ στρατηγὸς ὀγδοήκοντα γεγονὼς
[15]	φέρει τάριχος, ἐμαυτῷ γ´, εἶπεν·	ἐγὼ	δ´ ἀνάπαλιν πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας,
[14]	ὡς ἄξια καὶ πρέποντα μᾶλλον.	ἐγὼ	δὲ καὶ μαρτυρεῖν ἀξιῶ τὰ
[13]	ἑλέσθαι, πῶς ἂν ἔπειτ´ Ὀδυσῆος	ἐγὼ	θείοιο λαθοίμην; κἀκεῖνος αὖ πάλιν
[13]	ἑαυτόν, μηδέποτ´, εἶπεν, εἰς τοιοῦτον	ἐγὼ	καθίσαιμι θρόνον, ἐν ᾧ πλέον
[5]	εἰδείη τις" εἶπεν· ὅταν γὰρ	ἐγὼ	καταβάλω παλαίων, ἐκεῖνος λέγων μὴ
[5]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὡς οὗτος εἴρηκεν,	ἐγὼ	ποιήσω. τὴν γὰρ Ἐργάνην οὗτοι
[13]	περὶ τῶν Ἁρπαλείων συνεισῆλθεν, ἀλλ´	ἐγώ	σε, φήσας, ἐπὶ πᾶσι τοῖς
[5]	χαλινόν, οὕτω πόλιν πείθειν οὐ	λόγῳ,	ἀλλὰ τρόπῳ χρωμένην ὥσπερ οἴακι
[5]	ἦν ἡ κατὰ Περικλέα πολιτεία	λόγῳ	μέν, ὥς φησι Θουκυδίδης, δημοκρατία,
[5]	καὶ καθάπερ ἀμβλεῖ χαλινῷ τῷ	λόγῳ	πειρώμενος ἀποστρέφειν τὸν δῆμον, οὐ
[1]	καὶ γενέσθαι παραδειγμάτων ἔργῳ μὴ	λόγῳ	περαινομένων θεατής, ἀξιοῖς δὲ παραγγέλματα
[5]	προφήτης, ἑνὶ χρώμενος ὀργάνῳ τῷ	λόγῳ	τὰ μὲν πλάττων καὶ συναρμόττων,
[6]	καταφαίνεσθαι μὴ κρουστικήν, οὕτω τῷ	λόγῳ	τοῦ πολιτευομένου καὶ συμβουλεύοντος καὶ
[8]	πειρῶ καὶ μὴ διακένῳ τῷ	λόγῳ	χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολλοὺς μετ´
[5]	μέν, ὥς φησι Θουκυδίδης, δημοκρατία,	ἔργῳ	δ´ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς
[1]	ἀγῶσι κατανοῆσαι καὶ γενέσθαι παραδειγμάτων	ἔργῳ	μὴ λόγῳ περαινομένων θεατής, ἀξιοῖς
[13]	δεῖν αὐτοματίζειν· καὶ Σφοδρίαν ἐπ´	ἔργῳ	παρανόμῳ καὶ δεινῷ φεύγοντα δίκην
[13]	ἡμετέρων ὑπηρετῶν ἐκβάλλεσθαι. τῷ γὰρ	ἔργῳ	τὴν χάριν ἐξῆν ἀπειπάμενον ἀφελεῖν
[15]	συνέβη τι τοιοῦτον· ἔτυχον ἐν	ὁδῷ	παῖδες ἐκ λάκκου τινὸς ἀστράγαλον
[17]	στρατηγίας Ἀθήνησι καὶ πρυτανείας ἐν	Ῥόδῳ	καὶ βοιωταρχίας παρ´ ἡμῖν, ὑφίεσθαί
[28]	τοῖς ἀσυμμέτροις ἀνδριᾶσι ταχὺ περιτρέπονται.	~Ὀνομάζω	δὲ νῦν τιμάς, ἃς οἱ
[19]	ὥσπερ ἔνιοι, καὶ μικρὰ καὶ	μείζω	φέροντες ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ἐξονειδίζουσι
[1]	ἄρνησιν οὐδαμῶς ἐμαυτῷ προσήκουσαν εἶναι	νομίζω,	τὸ δ´ ἔργον εὔχομαι καὶ
[6]	Ταντάλου λίθος τῆσδ´ ὑπὲρ νήσου	κρεμάσθω·	καὶ Περικλῆς τὴν λήμην τοῦ
[6]	πανουργία, μηδ´ εἰς ἔπαινον αὐτοῦ	τιθέσθω	τὸ ἑκτικῶς ἢ τεχνικῶς ἢ
[6]	πολιτευομένου καὶ συμβουλεύοντος καὶ ἄρχοντος	ἐπιφαινέσθω	μὴ δεινότης μηδὲ πανουργία, μηδ´
[2]	ἠξίωσας, ἐχρησάμην. ~Πρῶτον μὲν οὖν	ὑποκείσθω	πολιτείᾳ καθάπερ ἔδαφος βέβαιον καὶ
[27]	καὶ βαρεῖς εἶναι, οἷον ἐπὶ	μισθῷ	τὰς χρείας ἀπαιτοῦντας. ὥσπερ οὖν
[16]	ἐᾶν διαφέρεσθαι τοὺς φίλους, ἕκαστον	ἰδίῳ	λογισμῷ χρώμενον, ὅπως περὶ τὰ
[10]	Περικλεῖ Σιμμίας, Ἀλκμέων δὲ Θεμιστοκλεῖ,	Πομπηίῳ	δὲ Κλώδιος, Ἐπαμεινώνδᾳ δὲ Μενεκλείδης
[14]	ἐπεὶ κατέστησαν εἰς πόλεμον, ἐκέλευσε	Πομπηίῳ	παραδοῦναι τὴν ἡγεμονίαν, ἐπειπὼν ὅτι
[12]	Μάριον ἐξήλασε καὶ κατέλυσε τῷ	ἐμφυλίῳ	πολέμῳ μικροῦ δεήσαντα τὴν Ῥώμην
[14]	μᾶλλον. ἐγὼ δὲ καὶ μαρτυρεῖν	ἀξιῶ	τὰ δίκαια καὶ τοῖς διαφόροις
[7]	δ´ ἄγαν φυλακτέον ἐν τῷ	γελοίῳ	καὶ τὸ λυποῦν ἀκαίρως τοὺς
[15]	γιγνώσκειν ἕκαστα, μηδ´ ὥσπερ ἐν	πλοίῳ	σκεῦος ἱερὸν ἀποκεῖσθαι τὰς ἐσχάτας
[12]	καὶ Μέτελλον ἄνδρας ἀγαθοὺς καὶ	Μαρίῳ	διαφόρους μεταστὰς ταχὺ τὸν Μάριον
[12]	ὁ γὰρ Σύλλας, ὅτε τῷ	Μαρίῳ	στρατηγοῦντι συνῆν ταμιεύων ἐν Λιβύῃ,
[19]	οὕτως οἱ παντὶ δόγματι καὶ	συνεδρίῳ	καὶ χάριτι καὶ διοικήσει προσάγοντες
[27]	τὸ πρυτανεῖον, ὑψηλῷ μὲν προσέπταικεν	ἀκρωτηρίῳ	βαπτίζεται δ´ ὁμοίως. ἄριστος μὲν
[20]	ἀρχήν. ὅπου τοίνυν ἀνδρὶ τἄλλα	θαυμασίῳ	τῷ Σκιπίωνι μικρὸν οὕτω φιλανθρώπευμα
[15]	γέλωτα τοῖς παρεπιδημοῦσιν, ὁρώμενος ἐν	δημοσίῳ	περὶ τὰ τοιαῦτα πολλάκις· ἀλλὰ
[13]	ὠφελείας ἔχουσαν. Ἐπαμεινώνδας δὲ καὶ	πλουσίῳ	τινὶ προσελθόντα φίλον αἰτεῖν ἐκέλευσε
[15]	ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἀγῶνας, οὐ	παγκρατίῳ	μόνον ἀλλὰ καὶ πυγμῇ καὶ
[14]	γε καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ	δικανικῷ	τὸ λοίδορον ἔχει μόνον, οἱ
[15]	καὶ μελέτας λόγων ποιούμενος ἐν	οἴκῳ	πολλῶν παρόντων, ἐχλευάζετο· καὶ γὰρ
[7]	καὶ τοῦτο μικροῦ κἀκεῖνο μανικοῦ,	πολιτικῷ	δ´ οὐδέτερον ἁρμόττον. Φωκίωνος δὲ
[6]	ὄγκος καὶ τὸ μέγεθος τῷ	πολιτικῷ	μᾶλλον ἁρμόττει, παράδειγμα δ´ οἵ
[3]	ἀπάτης τοῖς βασιλεῦσι· τῷ δὲ	πολιτικῷ	μιμεῖσθαι μὲν οὐ προσήκει τοῦ
[32]	ἑαυτοῦ πολίταις. Λείπεται δὴ τῷ	πολιτικῷ	μόνον ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἔργων,
[15]	ἐγχειρίζουσι τὸ πηδάλιον· οὕτω τῷ	πολιτικῷ	προσήκει παραχωρεῖν μὲν ἑτέροις ἄρχειν
[32]	τὴν πόλιν· οὐδενὸς ἧττον τῷ	πολιτικῷ	προσήκει ταῦτ´ ἰᾶσθαι καὶ προκαταλαμβάνειν,
[13]	γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκις τῷ	πολιτικῷ	τὰ πράγματα πρὸς τοὺς φίλους.
[5]	τις" εἶπεν· ὅταν γὰρ ἐγὼ	καταβάλω	παλαίων, ἐκεῖνος λέγων μὴ πεπτωκέναι
[19]	καλὸν τοῦτο καὶ πρὸς τῷ	καλῷ	πολλάκις ἑνὸς ἀνδρὸς ἀρετὴ καὶ
[6]	λόγος ἔστω μεστός, ἐπὶ τῷ	καλῷ	τὸ κεχαρισμένον ἔχων καὶ ἀγωγὸν
[27]	τὴν προεδρίαν ἢ τὸ πρυτανεῖον,	ὑψηλῷ	μὲν προσέπταικεν ἀκρωτηρίῳ βαπτίζεται δ´
[13]	ἀνεπίφθονοι, συλλαβέσθαι πρὸς ἀρχὴν τῷ	φίλῳ	μᾶλλον, ἐγχειρίσαι τινὰ διοίκησιν ἔνδοξον
[18]	Ἀλέξανδρον, καὶ τρίτον, ἔφη, τῷ	φίλῳ	μου τούτῳ χαριζόμενος. ἆρά γ´
[14]	τέκν´, ἀλλὰ πατρίδ´ ἐμὴν μᾶλλον	φιλῶ,	πῶς οὐκ ἐκείνοις γε προχειρότερον
[14]	καὶ φρονήματος μεγάλου τὸ ἀναφωνῆσαι	φιλῶ	τέκν´, ἀλλὰ πατρίδ´ ἐμὴν μᾶλλον
[14]	κακῶς, ἀλλὰ πατρίδ´ ἐμὴν μᾶλλον	φιλῶ"	τὸ γὰρ μὴ θέλειν διαλυθῆναι
[13]	ἀλλὰ Φωκίων οὐδὲ τῷ γαμβρῷ	Χαρίκλῳ	δίκην ἔχοντι περὶ τῶν Ἁρπαλείων
[13]	μὲν φίλους ἀπήλασεν, ἑκατὸν δὲ	κύκλῳ	κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ
[13]	πλούσιον ἐπιμελείας καὶ προστασίας δεόμενον·	ἄλλῳ	δ´ εἰς ἐργολαβίαν τινὰ σύμπραξον
[4]	τῆς χειρὸς ὡς τάχιστά μου,	μέλλω	στρατηγὸν χειροτονεῖν Ἀγύρριον· καὶ πάλιν
[5]	ἔργον ὥσπερ ὄζους τινὰς ἐν	ξύλῳ	καὶ διπλόας ἐν σιδήρῳ μαλάσσων
[4]	ἐλοιδόρουν οἱ ἐχθροί, παραφυλάξαντες ἑνὶ	δακτύλῳ	τὴν κεφαλὴν κνώμενον. ὡς γὰρ
[15]	ἀνάπαλιν πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας, εἰ	κεράμῳ	παρέστηκα διαμετρουμένῳ καὶ φυράμασι καὶ
[12]	ἐξήλασε καὶ κατέλυσε τῷ ἐμφυλίῳ	πολέμῳ	μικροῦ δεήσαντα τὴν Ῥώμην ἀνατρέψαι.
[24]	καὶ ὕβριν ἀπόλαυσιν μὴ νομίζειν.	δήμῳ	δ´ ὕβριν μὲν οὐδεμίαν εἰς
[32]	τὸ παρὰ φύσιν· ἔν τε	δήμῳ	στασιάσαντι μὴ δεινὴν μηδ´ ὀλέθριον
[16]	τοῖς σοφισταῖς. ~Ἐπεὶ δὲ παντὶ	δήμῳ	τὸ κακόηθες καὶ φιλαίτιον ἔνεστι
[15]	δέ, ὥς φασιν, ἐρῶντι τῷ	δήμῳ	τὸν πολιτικὸν προσφέρεσθαι καὶ μὴ
[14]	ἀντιπολιτευόμενος ἀνδρὶ οὐ δυνατῷ μὲν	φιλοτίμῳ	δὲ καὶ λαμπρῷ τὴν ψυχήν,
[28]	Ἐμπεδοκλέα ᾗ θέμις οὐ καλέουσι,	νόμῳ	δ´ ἐπίφημι καὶ αὐτός· ἐπεὶ
[13]	αὐτοματίζειν· καὶ Σφοδρίαν ἐπ´ ἔργῳ	παρανόμῳ	καὶ δεινῷ φεύγοντα δίκην (ἐνέβαλε
[21]	κληθεὶς οὐ βάδην ὑπήκουεν ἀλλὰ	δρόμῳ	καὶ σπουδῇ δι´ ἀγορᾶς θέοντες
[27]	φθόνου καὶ μώμου τιμήν, ἅμα	λογισμῷ	καὶ παραθεωρήσει τῶν πεπραγμένων ἡμῖν
[2]	κάλλιστον ἔργον ἀπὸ γνώμης καὶ	λογισμῷ	τὰ κοινὰ πράσσειν ἀρξάμενος ὑπ´
[16]	διαφέρεσθαι τοὺς φίλους, ἕκαστον ἰδίῳ	λογισμῷ	χρώμενον, ὅπως περὶ τὰ κυριώτατα
[2]	οὔτε γὰρ ἐπ´ ἐργασίᾳ καὶ	χρηματισμῷ	προσιτέον τοῖς κοινοῖς, ὡς οἱ
[18]	φίλον ἔχειν ἀεί τινα τῶν	ἄνω	δυνατωτάτων, ὥσπερ ἕρμα τῆς πολιτείας
[5]	ἠδὲ καθίζει, προφήτης, ἑνὶ χρώμενος	ὀργάνῳ	τῷ λόγῳ τὰ μὲν πλάττων
[17]	μηδὲ πιστεύειν, ὁρῶντα τοὺς καλτίους	ἐπάνω	τῆς κεφαλῆς· ἀλλὰ μιμεῖσθαι τοὺς
[17]	πρὸς τὸ βῆμα, καὶ τῷ	στεφάνῳ	μὴ πολὺ φρονεῖν μηδὲ πιστεύειν,
[13]	μὲν γὰρ Κλέων, ὅτε πρῶτον	ἔγνω	τῆς πολιτείας ἅπτεσθαι, τοὺς φίλους
[8]	οὖν ἐσκεμμένῳ πειρῶ καὶ μὴ	διακένῳ	τῷ λόγῳ χρῆσθαι πρὸς τοὺς
[21]	ἐνδοξότερον. ἀνδρὶ γὰρ ἐν πόλει	δυναμένῳ	μέγα μείζονα φέρει κόσμον ἄρχων
[9]	καὶ χρείας ἱκανὰ ταῦτα τῷ	δυναμένῳ	τὸ ἀκόλουθον προσεξευρίσκειν. ~Εἰσβολαὶ δὲ
[4]	ὥσπερ ἐν θεάτρῳ τὸ λοιπὸν	ἀναπεπταμένῳ	βιωσόμενος, ἐξάσκει καὶ κατακόσμει τὸν
[8]	κοπὶς ἀνίσταται. ~Μάλιστα μὲν οὖν	ἐσκεμμένῳ	πειρῶ καὶ μὴ διακένῳ τῷ
[29]	ὄχλων ἀεὶ τῷ διδόντι καὶ	χαριζομένῳ	προσμειδιώντων, ἐφήμερόν τινα καὶ ἀβέβαιον
[7]	οὗτοι γὰρ ἔσκωπτον ἀρχόμενοι πολλάκις.	ἀμυνομένῳ	δὲ συγγνώμην ἅμα καὶ χάριν
[10]	καὶ δόξαν ἔσχον· ἀλλὰ μέγας	ἀρχομένῳ	πολιτείας οὗτος ὁ κίνδυνός ἐστι.
[15]	τοὺς ἐγκαλοῦντας, εἰ κεράμῳ παρέστηκα	διαμετρουμένῳ	καὶ φυράμασι καὶ λίθοις παρακομιζομένοις,
[14]	καὶ παύειν. ὁ γὰρ μεμιγμένος	ἐπαίνῳ	ψόγος οὐκ ἔχων ὕβριν ἀλλὰ
[13]	Σφοδρίαν ἐπ´ ἔργῳ παρανόμῳ καὶ	δεινῷ	φεύγοντα δίκην (ἐνέβαλε γὰρ εἰς
[5]	τοῦτο δ´ οὐκ αὐτῷ μόνον	ἐκείνῳ	δόξαν ἀλλὰ καὶ τῇ πόλει
[32]	φυλάσσειν διέφθειρεν ἀποδημοῦντος, ὁ δ´	ἐκείνῳ	πάλιν ὥσπερ ἀνταποδιδοὺς ὕβριν ἐμοίχευσε
[5]	τρόπῳ χρωμένην ὥσπερ οἴακι καὶ	χαλινῷ	τὴν πολιτικὴν ἀρετήν, ᾗπερ εὐστροφώτατον
[5]	ἐνδεὴς ὢν καὶ καθάπερ ἀμβλεῖ	χαλινῷ	τῷ λόγῳ πειρώμενος ἀποστρέφειν τὸν
[4]	οὐ γὰρ ὧν λέγουσιν ἐν	κοινῷ	καὶ πράττουσιν οἱ πολιτευόμενοι μόνον
[5]	ἴσως Ἀλκαμένει καὶ Νησιώτῃ καὶ	Ἰκτίνῳ	καὶ πᾶσι τοῖς βαναύσοις καὶ
[15]	καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπαινοῦσιν, ὅτι	φθόνῳ	καὶ πρὸς ὕβριν ἀποδειχθεὶς τέλμαρχος
[18]	εἷλε, διὰ χειρὸς ἔχων καὶ	μόνῳ	προσομιλῶν τῶν συνήθων συνεισήλασεν, εἶτα
[32]	πολιτικῶν ἔν γε τῷ παρόντι	χρόνῳ	δέονται· πέφευγε γὰρ ἐξ ἡμῶν
[28]	ἐβούλοντο· νυνὶ δὲ ταύτας μὲν	καπνῷ	κολάζουσιν, ἵππους δ´ ὑβριστὰς καὶ
[28]	ἐέργει μυῖαν, ὅθ´ ἡδέι λέξεται	ὕπνῳ,	ἀπερύκουσα τὸν φθόνον καὶ πρὸς
[2]	οὔθ´ οἷον ἐπιλήπτους ὑπὸ πάθους	ἄφνω	γενομένους, ὡς Γάιος Γράκχος ἐπὶ
[2]	εἶτ´ ἀποσπασθεῖσιν εἰς πέλαγος πεπονθότες·	ἔξω	βλέπουσι ναυτιῶντες καὶ ταραττόμενοι, μένειν
[26]	εἰς ἔνια τῶν ἱερῶν εἰσιόντες	ἔξω	καταλείπουσι, σίδηρον δ´ ὡς ἁπλῶς
[19]	ἑτέρους αὑτὸν δὲ τῶν δεινῶν	ἔξω	τιθέμενον, ἀλλὰ καὶ πρεσβεύοντα καὶ
[19]	ὅσα μὴ δύνανται παντάπασιν ἀνελεῖν	ἔξω	τρέπουσιν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ
[11]	πρεσβυτέρῳ νέος ἔτι καὶ ἄδοξος	ἐνδόξῳ,	κατὰ μικρὸν αἰρόμενος ὑπὸ τῆς
[10]	ὥσπερ δράματος τῆς πολιτείας. οὐκ	ἀγνοῶ	δ´ ὅτι καὶ βουλήν τινες
[10]	Πομπήιος δὲ καὶ θριαμβεύειν ἠξίου	μήπω	παριὼν εἰς σύγκλητον· οὐκ ἐῶντος
[25]	ὑμῶν ἔσομαι. τούτῳ δὴ τῷ	τρόπῳ	καὶ πρεσβείας διακοπτέον ἀκαίρους, συγκαταλέγοντα
[5]	πόλιν πείθειν οὐ λόγῳ, ἀλλὰ	τρόπῳ	χρωμένην ὥσπερ οἴακι καὶ χαλινῷ
[15]	τὸ οἰκεῖον προσαρμόττειν· ὡς Περικλῆς	Μενίππῳ	μὲν ἐχρῆτο πρὸς τὰς στρατηγίας,
[7]	τὰς νυκτογραφίας, οἶδ´ ὅτι σε	λυπῶ	λύχνον καίων" καὶ πρὸς Δημάδην
[28]	χαλινοῖς ἄγουσιν ἠναγκασμένους· ἄνθρωπον δ´	ἀνθρώπῳ	χειροήθη καὶ πρᾶον ἑκουσίως οὐδὲν
[24]	παρελόμενος, ἐλαφρᾷ πάλιν χάριτι καὶ	φιλανθρώπῳ	τὸ δυσκολαῖνον καὶ μεμψιμοιροῦν παρηγόρησεν.
[4]	κεφαλὴν κνώμενον. ὡς γὰρ ἐν	προσώπῳ	φακὸς καὶ ἀκροχορδὼν δυσχεραίνεται μᾶλλον
[13]	ἄφες. ἀλλὰ Φωκίων οὐδὲ τῷ	γαμβρῷ	Χαρίκλῳ δίκην ἔχοντι περὶ τῶν
[15]	Ἀφρικανὸς ἐποίει πολὺν χρόνον ἐν	ἀγρῷ	διαιτώμενος, ἅμα καὶ τοῦ φθόνου
[11]	ἧττον ἀπεχθάνεσθαι· διὸ καὶ Φίλιππος	Ἀλεξάνδρῳ	παρῄνει κτᾶσθαι φίλους, ἕως ἔξεστι,
[32]	καὶ οἰκείων ἱκετεύοντας ἐν τῷ	ἱερῷ	τῆς Προναίας ἀνεῖλε· πολλῶν δὲ
[11]	δένδρων περιπλεκόμενοι συνεξανίστανται, προσδραμὼν ἀνδρὶ	πρεσβυτέρῳ	νέος ἔτι καὶ ἄδοξος ἐνδόξῳ,
[5]	ἐν ξύλῳ καὶ διπλόας ἐν	σιδήρῳ	μαλάσσων καὶ καταλεαίνων, κοσμεῖ τὴν
[30]	μᾶλλον τοὺς λαμβάνοντας· ἔπειτα σὺν	καιρῷ	πρόφασιν ἀστείαν καὶ καλὴν ἔχοντι,
[8]	ἀνίσταται. ~Μάλιστα μὲν οὖν ἐσκεμμένῳ	πειρῶ	καὶ μὴ διακένῳ τῷ λόγῳ
[26]	πολλοῦ καὶ σπουδῆς δεόμενον, ἐνταῦθα	πειρῶ	τῶν φίλων αἱρεῖσθαι τοὺς κρατίστους
[10]	γὰρ δέχονται προθυμότερον οἱ πολλοὶ	κόρῳ	τινὶ καὶ πλησμονῇ τῶν συνήθων
[3]	ὅπου καὶ Ἄννωνα λέοντι χρώμενον	σκευοφόρῳ	παρὰ τὰς στρατείας αἰτιασάμενοι τυραννικὰ
[14]	δυνατῷ μὲν φιλοτίμῳ δὲ καὶ	λαμπρῷ	τὴν ψυχήν, ἐπεὶ κατέσχεν ὁ
[4]	πολλῶν. αὐτὸς δ´ ὥσπερ ἐν	θεάτρῳ	τὸ λοιπὸν ἀναπεπταμένῳ βιωσόμενος, ἐξάσκει
[31]	τὰ τῆς οὐσίας μέτρια καὶ	κέντρῳ	καὶ διαστήματι περιγραφόμενα πρὸς τὴν
[32]	καὶ ὁμονοίας καταβιῶναι, μηδὲν ἐν	μέσῳ	τῆς τύχης ἆθλον ὑπολελοιπυίας. τίς
[5]	Ἀθηναῖοι, ὡς οὗτος εἴρηκεν, ἐγὼ	ποιήσω.	τὴν γὰρ Ἐργάνην οὗτοι μόνον
[14]	ἐκείνοις γε προχειρότερον εἰπεῖν ἑκάστῳ	μισῶ	τὸν δεῖνα καὶ βούλομαι ποιῆσαι
[17]	ἴδιον καὶ ἦθος καὶ ἀξίωμα	τῷ	ἀγῶνι προστιθέντας, τοῦ δ´ ὑποβολέως
[32]	τῷ μὴ συναδικεῖν ἀλλότριος ἀλλὰ	τῷ	βοηθεῖν κοινὸς εἶναι πάντων· καὶ
[13]	δ´ ἄφες. ἀλλὰ Φωκίων οὐδὲ	τῷ	γαμβρῷ Χαρίκλῳ δίκην ἔχοντι περὶ
[13]	ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ὑπηρετῶν ἐκβάλλεσθαι.	τῷ	γὰρ ἔργῳ τὴν χάριν ἐξῆν
[7]	τὸ δ´ ἄγαν φυλακτέον ἐν	τῷ	γελοίῳ καὶ τὸ λυποῦν ἀκαίρως
[15]	περὶ τὴν πόλιν ἀνὴρ ἀγαθός,	τῷ	δὲ πάντα πράσσειν δι´ ἑαυτοῦ
[3]	προσάγουσι δι´ ἀπάτης τοῖς βασιλεῦσι·	τῷ	δὲ πολιτικῷ μιμεῖσθαι μὲν οὐ
[13]	συνηγορίαν ἔμμισθον ὑπὲρ τοῦ δικαίου,	τῷ	δὲ σύστησον πλούσιον ἐπιμελείας καὶ
[15]	δεῖ δέ, ὥς φασιν, ἐρῶντι	τῷ	δήμῳ τὸν πολιτικὸν προσφέρεσθαι καὶ
[29]	ἑταιρικαῖς ἐοίκασι κολακείαις, ὄχλων ἀεὶ	τῷ	διδόντι καὶ χαριζομένῳ προσμειδιώντων, ἐφήμερόν
[14]	καίτοι γε καὶ Δημοσθένης ἐν	τῷ	δικανικῷ τὸ λοίδορον ἔχει μόνον,
[9]	παρασκευῆς καὶ χρείας ἱκανὰ ταῦτα	τῷ	δυναμένῳ τὸ ἀκόλουθον προσεξευρίσκειν. ~Εἰσβολαὶ
[12]	τὸν Μάριον ἐξήλασε καὶ κατέλυσε	τῷ	ἐμφυλίῳ πολέμῳ μικροῦ δεήσαντα τὴν
[14]	τὴν πόλιν. ἤρεσεν ἡ πρόκλησις	τῷ	Ἑρμείᾳ, καὶ φήσας ἑαυτοῦ πολεμικώτερον
[32]	τινὰς καὶ οἰκείων ἱκετεύοντας ἐν	τῷ	ἱερῷ τῆς Προναίας ἀνεῖλε· πολλῶν
[19]	γὰρ καλὸν τοῦτο καὶ πρὸς	τῷ	καλῷ πολλάκις ἑνὸς ἀνδρὸς ἀρετὴ
[6]	ὁ λόγος ἔστω μεστός, ἐπὶ	τῷ	καλῷ τὸ κεχαρισμένον ἔχων καὶ
[20]	ἱερὸν ἱδρύσατο· καὶ Πύθων ἐπὶ	τῷ	Κότυν ἀποκτεῖναι θαυμαζόμενος καὶ τιμώμενος
[10]	γὰρ ἡ τοῦ καταλυθέντος ἰσχὺς	τῷ	κρατήσαντι μετὰ βελτίονος δόξης ὑπάρχει.
[3]	ἀνέστησαν· οὐδ´ Ἀλκιβιάδην ὄρτυγος ἐν	τῷ	λέγειν διαφυγόντος ἐκ τοῦ ἱματίου,
[8]	δεῖ βουλευόμενον, πολλάκις ἐν αὐτῷ	τῷ	λέγειν ζητοῦντα καὶ συντιθέντα τὰς
[5]	ὢν καὶ καθάπερ ἀμβλεῖ χαλινῷ	τῷ	λόγῳ πειρώμενος ἀποστρέφειν τὸν δῆμον,
[5]	καθίζει, προφήτης, ἑνὶ χρώμενος ὀργάνῳ	τῷ	λόγῳ τὰ μὲν πλάττων καὶ
[6]	ἠθικὴν καταφαίνεσθαι μὴ κρουστικήν, οὕτω	τῷ	λόγῳ τοῦ πολιτευομένου καὶ συμβουλεύοντος
[8]	ἐσκεμμένῳ πειρῶ καὶ μὴ διακένῳ	τῷ	λόγῳ χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολλοὺς
[14]	ὅθεν ἄρισθ´ ὁ Φωκίων ὑπεκστὰς	τῷ	λοιδοροῦντι καὶ παυσάμενος τοῦ λέγειν,
[12]	ἀπέρριψεν· ὁ γὰρ Σύλλας, ὅτε	τῷ	Μαρίῳ στρατηγοῦντι συνῆν ταμιεύων ἐν
[13]	γὰρ δὴ Μενέμαχοι πάντες εἰσί·	τῷ	μὲν ἐγχείρισον συνηγορίαν ἔμμισθον ὑπὲρ
[2]	καὶ μάλιστα διαβάλλουσι τὸ πρᾶγμα	τῷ	μετανοεῖν καὶ ἀσχάλλειν, ὅταν ἢ
[32]	μηδετέροις προστίθεσθαι· δόξεις γὰρ οὐχὶ	τῷ	μὴ συναδικεῖν ἀλλότριος ἀλλὰ τῷ
[13]	ἄχρι τοῦ βωμοῦ φίλον εἶναι	τῷ	μὴ συνεπιορκεῖν, ὥς ποτε Περικλῆς
[2]	τὸν πλεῖστον χρόνον, οὕτως ἔνιοι	τῷ	μηδὲν ἔχειν ἴδιον ἄλλο πράττειν
[1]	καλῶς ἐστιν ἔχον, ὦ Μενέμαχε,	τῷ	οὔτις τοι τὸν μῦθον ὀνόσσεται
[32]	δῆμοι τῶν πολιτικῶν ἔν γε	τῷ	παρόντι χρόνῳ δέονται· πέφευγε γὰρ
[13]	ἀνθρώπων ὁ Ἐπαμεινώνδας, ἀρνησάμενος δεηθέντι	τῷ	Πελοπίδᾳ τὸν κάπηλον ἐκ τῆς
[21]	καὶ πένητος, ἐνυβρίζοντα καὶ καθαιροῦντα	τῷ	περὶ αὑτὸν ἀξιώματι τὸ τῆς
[22]	τῆς ἀρχῆς ἢ κερδανοῦμεν ἐν	τῷ	περιμένειν τὸ παύσασθαι τῆς ὀργῆς.
[26]	κἂν ᾖς ἀπίθανος πρὸς ὁμολίαν	τῷ	πλήθει καὶ ὑψηλός, ὡς Καλλικρατίδας,
[6]	μὲν ὄγκος καὶ τὸ μέγεθος	τῷ	πολιτικῷ μᾶλλον ἁρμόττει, παράδειγμα δ´
[32]	τοῖς ἑαυτοῦ πολίταις. Λείπεται δὴ	τῷ	πολιτικῷ μόνον ἐκ τῶν ὑποκειμένων
[15]	πρύμναν ἐγχειρίζουσι τὸ πηδάλιον· οὕτω	τῷ	πολιτικῷ προσήκει παραχωρεῖν μὲν ἑτέροις
[32]	ἅπασαν τὴν πόλιν· οὐδενὸς ἧττον	τῷ	πολιτικῷ προσήκει ταῦτ´ ἰᾶσθαι καὶ
[13]	δίδωσι γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκις	τῷ	πολιτικῷ τὰ πράγματα πρὸς τοὺς
[9]	περὶ ὧν οὐκ ἤλπιζε πείσειν	τῷ	προκατέχεσθαι χάρισι καὶ σπουδαῖς τὸν
[19]	καὶ τὴν πόλιν ἀφεῖναι καὶ	τῷ	Σθέννωνι χρήσασθαι φιλανθρώπως. ὁ δὲ
[20]	ὅπου τοίνυν ἀνδρὶ τἄλλα θαυμασίῳ	τῷ	Σκιπίωνι μικρὸν οὕτω φιλανθρώπευμα παραλειφθὲν
[17]	στρατηγίου πρὸς τὸ βῆμα, καὶ	τῷ	στεφάνῳ μὴ πολὺ φρονεῖν μηδὲ
[23]	ἦν δέ τις, φησίν, ἐν	τῷ	στρατεύματι Ξενοφῶν, οὔτε στρατηγὸς οὔτε
[31]	οὐδὲ πράξεσι μόνον ἀλλὰ καὶ	τῷ	συναλγεῖν πταίουσι καὶ κατορθοῦσι συγχαίρειν
[23]	παραδιοικεῖν. ὁ γὰρ νόμος ἀεὶ	τῷ	τὰ δίκαια πράσσοντι καὶ γιγνώσκοντι
[13]	τοι Φοιβίδαν κρινόμενον ἔσωσεν ἐπὶ	τῷ	τὴν Καδμείαν καταλαβεῖν ἄνευ προστάγματος,
[21]	τὴν εὐπείθειαν τοῖς πολίταις, ἀγαλλόμενοι	τῷ	τιμᾶν τοὺς ἄρχοντας· οὐχ ὥσπερ
[24]	τοῖς πολλοῖς προΐεσθαι χαριζόμενον ἐπὶ	τῷ	τοῖς μείζοσιν ἐνίστασθαι καὶ κωλύειν
[25]	μεθ´ ὑμῶν ἔσομαι. τούτῳ δὴ	τῷ	τρόπῳ καὶ πρεσβείας διακοπτέον ἀκαίρους,
[19]	ὅσον ἡ φύσις δίδωσι χρῶνται	τῷ	ὑγιαίνειν, οὕτως οἱ παντὶ δόγματι
[13]	χάριτες ἀνεπίφθονοι, συλλαβέσθαι πρὸς ἀρχὴν	τῷ	φίλῳ μᾶλλον, ἐγχειρίσαι τινὰ διοίκησιν
[18]	οἰκιστὴν Ἀλέξανδρον, καὶ τρίτον, ἔφη,	τῷ	φίλῳ μου τούτῳ χαριζόμενος. ἆρά
[19]	οὐ βούλεται σωτηρίας χάριν εἰδέναι	τῷ	φονεῖ τῆς πατρίδος, ἀνέμιξεν ἑαυτὸν
[23]	οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγός, ἀλλὰ	τῷ	φρονεῖν τὰ δέοντα καὶ τολμᾶν
[32]	τῶν χρημάτων ἐναγικῶν προσαγορευθέντων τοὺς	κάτω	ναοὺς ἀνῳκοδόμησαν. ἐν δὲ Συρακούσαις
[14]	Ἑρμείᾳ γὰρ ἀντιπολιτευόμενος ἀνδρὶ οὐ	δυνατῷ	μὲν φιλοτίμῳ δὲ καὶ λαμπρῷ
[21]	πρότερος ἀσπασάμενος καὶ λαβὼν ἐν	περιπάτῳ	μέσον, οὐδὲν ἀφαιρούμενος ἑαυτοῦ, τῇ
[2]	τοῖς περὶ τὸν ἀδελφὸν ἀτυχήμασιν	ἀπωτάτω	τῶν κοινῶν τὸν βίον θέμενος,
[14]	οὐκ ἐκείνοις γε προχειρότερον εἰπεῖν	ἑκάστῳ	μισῶ τὸν δεῖνα καὶ βούλομαι
[14]	οἱ λοιδοροῦντες ἐπιστομίζονται ταῖς ἀπαντήσεσιν,	ἔστω	βραχεῖα τῇ λέξει καὶ μὴ
[6]	καὶ συνέσεως κηδομένης ὁ λόγος	ἔστω	μεστός, ἐπὶ τῷ καλῷ τὸ
[24]	χάριν τινὰ φιλάνθρωπον ἢ φιλοτιμίαν,	ἔστω	πρὸς τὰ τοιαῦτα ἡ τῆς
[6]	βουκολήσεως διαφέρουσιν. ~Ὁ μέντοι λόγος	ἔστω	τοῦ πολιτικοῦ μήτε νεαρὸς καὶ
[19]	δέοιτο. ἡ μὲν γὰρ προαίρεσις	ἔστω	τοῦ πολιτικοῦ τῆς ἀσφαλείας ἐχομένη
[19]	διαθέσει φρόνημα καὶ μένος πολυθαρσὲς	ἐνέστω	ἄτρομον, οἷόν τ´ ἄνδρας ἐσέρχεται,
[10]	ὑπάρχει. τὸ μὲν γὰρ ἀνδρὶ	χρηστῷ	καὶ δι´ ἀρετὴν πρωτεύοντι προσμάχεσθαι
[11]	εἰπὼν οὐκ ἂν οὕτω λαμπρὸν	αὐτῷ	γενέσθαι τὸ τυχεῖν ὑπατείας, ὡς
[8]	μηδὲν ἀλλότριον τῶν πραγμάτων ἐπελθεῖν	αὐτῷ.	δεῖ δ´ ὅμως καὶ πρὸς
[4]	ταύτης οὐδὲν ἔδει τῆς καταφανείας	αὐτῷ·	διορῶσι γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ
[24]	καὶ ἀπαραίτητος, ἀντιφιλονεικεῖν τὸν δῆμον	αὐτῷ	καὶ προσδυσκολαίνειν ἐθίζει, μικρὸν δὲ
[12]	ἐκ νέου μὲν ἦρεν ὑπεξανιστάμενος	αὐτῷ	καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποκαλυπτόμενος ἐπιόντι,
[5]	τοὺς θεωμένους. τοῦτο δ´ οὐκ	αὐτῷ	μόνον ἐκείνῳ δόξαν ἀλλὰ καὶ
[15]	καὶ Θεμιστοκλῆς, τοιούτου τινὸς ἀπαντῶντος	αὐτῷ	παρὰ τῶν Ἀθηναίων, εἰπεῖν τί,
[12]	πράξεως ἐν σφραγῖδι τὸν Ἰογόρθαν	αὐτῷ	παραδιδόμενον ἐφόρει· καὶ τοῦτ´ ἐγκαλῶν
[13]	ὁμοιοπαθεῖς καὶ ὑπηρέτας καὶ συνενθουσιῶντας	αὐτῷ	πρὸς τὸ καλόν, ἀλλ´ ἄλλους
[15]	φθονούμενος ἠγνόει καὶ μισούμενος, ἕως	αὐτῷ	συνέβη τι τοιοῦτον· ἔτυχον ἐν
[5]	πόλει σωτηρίαν ἔφερε· πειθομένη γὰρ	αὐτῷ	τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν ἔσῳζε, τῶν
[8]	ὡς δεῖ βουλευόμενον, πολλάκις ἐν	αὐτῷ	τῷ λέγειν ζητοῦντα καὶ συντιθέντα
[15]	ἄν τις εἴη καὶ γλίσχρος	αὑτῷ	διοικῶν καὶ δι´ αὑτὸν πραγματευόμενος·
[31]	προσέγραφεν ἀπολογισμοῖς ἀργύριον εἰς κρηπῖδας	αὑτῷ	καὶ ἱμάτιον· Ἕρμωνι δὲ Θεσσαλοὶ
[15]	ἀπληστίᾳ δόξης ἢ δυνάμεως πᾶσαν	αὑτῷ	τὴν πόλιν ἀνατιθεὶς καὶ πρὸς
[10]	δὲ καὶ δεινότητι πεποιημένον ὑφ´	αὑτῷ	τὴν πόλιν, οἷος ἦν Κλέων
[5]	τὸν κυβερνῶντα νοῦν ἔχειν ἐν	ἑαυτῷ	δὲ τὸν ἐγκελευόμενον λόγον, ὅπως
[2]	ὁ δ´ ὡς μάλιστα προσῆκον	ἑαυτῷ	καὶ κάλλιστον ἔργον ἀπὸ γνώμης
[5]	κελευσταῖς, ὁ δὲ πολιτικὸς ἐν	ἑαυτῷ	μὲν ὀφείλει τὸν κυβερνῶντα νοῦν
[15]	καὶ μεγάλας κατεσπῶντο πράξεις, οὕτως	ἑαυτῷ	πρὸς τὰ κυριώτατα καὶ μέγιστα
[25]	ὅτε τὰς προσόδους εἶχεν ὑφ´	ἑαυτῷ	τῆς πόλεως· ὡρμημένων γὰρ ἐκπέμπειν
[15]	δι´ ἀγορᾶς αὐτὸς φέρει τάριχος,	ἐμαυτῷ	γ´, εἶπεν· ἐγὼ δ´ ἀνάπαλιν
[15]	φυράμασι καὶ λίθοις παρακομιζομένοις, οὐκ	ἐμαυτῷ	γέ φημι ταῦτ´ οἰκονομεῖν ἀλλὰ
[1]	πολιτικά, τὴν μὲν ἄρνησιν οὐδαμῶς	ἐμαυτῷ	προσήκουσαν εἶναι νομίζω, τὸ δ´
[26]	καὶ ῥωμαλέον, ὡς Νικίας Λάμαχον.	οὕτω	γὰρ ἂν ἦν ὁ Γηρυόνης
[30]	μεταδόσεις πρῶτον μὲν ἀντὶ μηδενός·	οὕτω	γὰρ ἐκπλήττουσι καὶ χειροῦνται μᾶλλον
[14]	εὐφήμων ἐπὶ καλοῖς ἔργοις φειδόμενον·	οὕτω	γὰρ ὅ τε ψόγος ὅπου
[3]	ἄλλο τῶν πράξεων ἔχοντας τέλος.	~Οὕτω	δὴ τὴν προαίρεσιν ἀπερείσαντας ἐν
[20]	ἀλλ´ εἴπομεν, καὶ τἄλλα συνεφαπτόμενον	οὕτω	καὶ κοινούμενον ἀπαγγέλλειν. οὐ γὰρ
[4]	ὀλίγον ὕστερον ἐξέπτυσαν καὶ ἀπεστράφησαν·	οὕτω	καὶ οἱ δῆμοι διὰ τρυφὴν
[11]	τῆς φιλοτιμίας εἰπὼν οὐκ ἂν	οὕτω	λαμπρὸν αὐτῷ γενέσθαι τὸ τυχεῖν
[4]	ὅπως εὐπρόσδεκτος γένηται τοῖς πολλοῖς.	οὕτω	μεγάλην ἔχει ῥοπὴν ἐν πολιτείᾳ
[27]	εἰς τὰς φύσεις αὐτῶν ἀρετήν·	οὕτω	παραμυθώμεθα τὴν φιλοτιμίαν, λέγοντες ἐν
[10]	καταφρονοῦντες ὁμοίως ἐπὶ τοιούτων ἰσχύουσιν.	οὕτω	παρῆλθεν εἰς δόξαν Ἄρατος, ἀρχὴν
[7]	δῆμον, οὐκ ἂν ἐβουλόμην κακῶς	οὕτω	πεπραγέναι τὴν πόλιν, ὥστε κἀμοῦ
[5]	τὸν ἵππον οὐ τὸν χαλινόν,	οὕτω	πόλιν πείθειν οὐ λόγῳ, ἀλλὰ
[32]	καὶ δημόσια ποιεῖν. ὁ γὰρ	οὕτω	προσφερόμενος τοῖς καθ´ αὑτὸν ὑπηκόους
[8]	Ἀλεξάνδρου τιμὰς ἀντέλεγεν, εἰπόντος τινὸς	οὕτω	σὺ νέος ὢν περὶ πραγμάτων
[30]	ἡδονὰς ὀλισθηρὸν καὶ ἀκόλαστον αὔξουσαν·	οὕτω	σὺ τῶν φιλοτιμιῶν ὅσαι τὸ
[4]	καὶ οὐλαὶ τοῦ λοιποῦ σώματος,	οὕτω	τὰ μικρὰ φαίνεται μεγάλα τῶν
[19]	πείσας τοὺς δ´ ἐχθροὺς βιασάμενος.	οὕτω	ταῦτα διέθηκε τὸν Πομπήιον, ὥστε
[10]	ἐπὶ τὰς διαλύσεις καὶ κατέστησεν	οὕτω	τὴν ἀρχήν. ἡ μὲν οὖν
[12]	κομισθεὶς αἰφνίδιον ἐξέπτη καὶ προέφθασεν,	οὕτω	τὴν ἐκείνων δόξαν ὑφαρπάζοντας αὐτοὺς
[14]	τοῦ πληγέντος ἀνακρουόμενα τοῦτο πάσχειν·	οὕτω	τὸ λεχθὲν ὑπὸ ῥώμης καὶ
[16]	ὥσπερ ἐξελεγχομένους μετατίθεσθαι· συνεφέλκονται γὰρ	οὕτω	τὸν δῆμον, ὑπὸ τοῦ συμφέροντος
[3]	ἠθοποιεῖ τὸν πίνοντα καὶ μεθίστησιν,	οὕτω	τὸν πολιτικόν, ἕως ἂν ἰσχὺν
[6]	χορδῶν ἠθικὴν καταφαίνεσθαι μὴ κρουστικήν,	οὕτω	τῷ λόγῳ τοῦ πολιτευομένου καὶ
[15]	εἰς πρύμναν ἐγχειρίζουσι τὸ πηδάλιον·	οὕτω	τῷ πολιτικῷ προσήκει παραχωρεῖν μὲν
[3]	ἀδόξοις καὶ ταπεινοῖς βοηθεῖν προθυμότερος,	οὕτω	τῶν λόγων τοὺς παιγνιώδεις καὶ
[20]	τἄλλα θαυμασίῳ τῷ Σκιπίωνι μικρὸν	οὕτω	φιλανθρώπευμα παραλειφθὲν ὑπεροψίας ἤνεγκε δόξαν,
[11]	τὴν φιλίαν διετήρησε. τοῖς δ´	οὕτω	χειραγωγουμένοις ὑφ´ ἑτέρων ἐπὶ δόξαν
[23]	ἢ κακοήθεια πρὸς τὴν πρᾶξιν,	οὕτω	χρὴ παριέναι καὶ λέγειν αὐτὸν
[25]	γεγονὼς ἔτη μεθ´ ὑμῶν ἔσομαι.	τούτῳ	δὴ τῷ τρόπῳ καὶ πρεσβείας
[23]	ὅπως, κἂν ἀπαντᾷ τις ἐπὶ	τούτῳ	κατηγορία καὶ μέμψις, ἀπολογίαν τῆς
[22]	ἢ τὸ τοῦ Διομήδους ὑπειπόντα	τούτῳ	μὲν γὰρ κῦδος ἅμ´ ἕψεται
[31]	ὑμῖν μὲν ἐπιδιδοὺς Καλλικλεῖ δὲ	τούτῳ	μὴ ἀποδιδούς, δείξας τὸν δανειστήν.
[32]	παραμένειν καὶ συνοικεῖν· ἐπιρρεῖ γὰρ	τούτῳ	τὸ οἰκεῖον ἐκ τῶν σωφρονούντων
[18]	τρίτον, ἔφη, τῷ φίλῳ μου	τούτῳ	χαριζόμενος. ἆρά γ´ ἄξιον τῇ
[21]	πρωταγωνιστήν, Θεόδωρον ἢ Πῶλον ὄντα	μισθωτῷ	τὰ τρίτα λέγοντι πολλάκις ἕπεσθαι
[20]	ἑστίας, ἀλλὰ κοινῇ καὶ δημοσίᾳ	ψήφῳ	φίλους γεγονότας καὶ τρόπον τινὰ
[15]	ἐπιμέλειάν τινα. κἀγὼ δ´ ἀμέλει	παρέχω	γέλωτα τοῖς παρεπιδημοῦσιν, ὁρώμενος ἐν
[15]	μόνον ἀλλὰ καὶ πυγμῇ καὶ	δολίχῳ,	τέλος ἡρῷα δειπνῶν ἐπιταφίου τινός,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/11/2005