Chapitre |
[15] |
ἔδει
τὴν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
|
δόξαν
|
ἀγαπῶντα
τῆς
σχολῆς
ἐξίστασθαι
τοῖς |
[5] |
δ´
οὐκ
αὐτῷ
μόνον
ἐκείνῳ
|
δόξαν |
ἀλλὰ
καὶ
τῇ
πόλει
σωτηρίαν |
[11] |
οὕτω
χειραγωγουμένοις
ὑφ´
ἑτέρων
ἐπὶ
|
δόξαν |
ἅμα
συμβαίνει
χαρίζεσθαί
τε
πολλοῖς, |
[10] |
τοιούτων
ἰσχύουσιν.
οὕτω
παρῆλθεν
εἰς
|
δόξαν |
Ἄρατος,
ἀρχὴν
ποιησάμενος
πολιτείας
τὴν |
[28] |
ὑπερόψεται
πολιτικὸς
ἀνήρ,
οὐδέ
γε
|
δόξαν |
ἀτιμάσει
φεύγων
τὸ
τοῖς
πέλας |
[31] |
ἢ
θωπεύοντες
δανειστάς,
ὥστε
μὴ
|
δόξαν |
αὐτοῖς
μηδ´
ἰσχὺν
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[12] |
ἀλλ´
ὥσπερ
τροφὴν
ἑαυτῶν
τὴν
|
δόξαν |
ἀφαιρουμένους
πιέζουσιν
ὑπὸ
φθόνου
καὶ |
[2] |
μετανοεῖν
καὶ
ἀσχάλλειν,
ὅταν
ἢ
|
δόξαν |
ἐλπίσαντες
ἀδοξίᾳ
περιπέσωσιν,
ἢ
φοβεροὶ |
[10] |
παρ´
Ἠλείοις,
δύναμιν
ἅμα
καὶ
|
δόξαν |
ἔσχον·
ἀλλὰ
μέγας
ἀρχομένῳ
πολιτείας |
[29] |
προσμειδιώντων,
ἐφήμερόν
τινα
καὶ
ἀβέβαιον
|
δόξαν. |
εὖ
μὲν
οὖν
ὁ
πρῶτος |
[4] |
καὶ
πολιτικοῖς
ὁρώμενα
βίοις
διὰ
|
δόξαν, |
ἣν
οἱ
πολλοὶ
περὶ
ἀρχῆς
|
[20] |
οὕτω
φιλανθρώπευμα
παραλειφθὲν
ὑπεροψίας
ἤνεγκε
|
δόξαν, |
ἦπου
κολούων
ἄν
τις
ἀξίωμα |
[29] |
ὅταν
ἀναλωμάτων
μεγάλων
ὠνούμενοι
τὴν
|
δόξαν
|
ἰσχυροὺς
ποιῶσι
καὶ
θρασεῖς
τοὺς |
[21] |
καὶ
προστιθέντα
τὴν
ἀφ´
αὑτοῦ
|
δόξαν |
καὶ
δύναμιν
τῇ
ἀρχῇ.
καθάπερ |
[10] |
Μενεκλείδης
ὁ
ῥήτωρ,
οὔτε
πρὸς
|
δόξαν |
καλὸν
οὔτ´
ἄλλως
συμφέρον·
ὅταν |
[10] |
μὲν
ταχεῖα
καὶ
λαμπρὰ
πρὸς
|
δόξαν |
οὐ
μὴν
ἀκίνδυνος,
ἡ
δὲ |
[21] |
ἀληθινὴν
φέρει,
τὴν
ἀπ´
εὐνοίας,
|
δόξαν· |
ὀφθεὶς
δ´
ἐπὶ
θύραις
ποτὲ |
[11] |
φιλοτιμίας
ἀκαίρου
καὶ
ζηλοτυπίας
διὰ
|
δόξαν |
ὑβρίσας
ἀπέρριψε
ταχὺ
τὸν
καθηγεμόνα |
[12] |
καὶ
προέφθασεν,
οὕτω
τὴν
ἐκείνων
|
δόξαν |
ὑφαρπάζοντας
αὐτοὺς
ἀλλὰ
παρ´
ἐκείνων |
[10] |
ὁ
Ἀρίστων
καπνὸν
ποιεῖν
οὔτε
|
δόξαν |
φθόνον,
ἢν
εὐθὺς
ἐκλάμψῃ
καὶ |
[31] |
καὶ
πολυανδρίων
προσισταμένην
τοῖς
ὄχλοις
|
δόξαν, |
ὡς
ὀλίγον
χρόνον
ἐπιζῶσαν
καὶ |
[2] |
τούς
τε
πρὸς
ἅμιλλαν
ἢ
|
δόξαν
|
ὥσπερ
ὑποκριτὰς
εἰς
θέατρον
ἀναπλάττοντας |
[28] |
τοὺς
χρωμένους
αὐτοῖς
διὰ
τὴν
|
δόξαν |
ὠφέλησε.
καὶ
τοῦτο
μὲν
πρῶτον
|