Livre, Chap.
[6, 489]	ἀλλὰ μανθάνειν ὃ λέγω. Καὶ	μάλ’	ἔφη. Πρῶτον μὲν τοίνυν ἐκεῖνον
[6, 504]	οὐδὲν δεῖν περαιτέρω ζητεῖν. Καὶ	μάλ’	ἔφη, συχνοὶ πάσχουσιν αὐτὸ διὰ
[6, 494]	κενοῦ ἄνευ νοῦ ἐμπιμπλάμενον; Καὶ	μάλ’	ἔφη. Τῷ δὴ οὕτω διατιθεμένῳ
[6, 510]	ἃ λέγεις, οὐχ ἱκανῶς ἔμαθον.	(Αλλ’	αὖθις, ἦν δ’ ἐγώ· ῥᾷον
[6, 500]	Ηκιστά γε, ἦ δ’ ὅς.	Αλλ’	ἐὰν δὴ αἴσθωνται οἱ πολλοὶ
[6, 504]	ἀρεσκόντως, ὑμεῖς ἂν τοῦτο εἴποιτε.	Αλλ’	ἔμοιγε, ἔφη, μετρίως· ἐφαίνετο μὴν
[6, 506]	φίλον, εἰ δὲ μή, ἐᾶν.	Αλλ’	ἔφη, λέγε· εἰς αὖθις γὰρ
[6, 508]	καλοῦμεν ὄμμα. Οὐ γὰρ οὖν.	Αλλ’	ἡλιοειδέστατόν γε οἶμαι τῶν περὶ
[6, 487]	ἔφη, τό γε τοιοῦτον μέμψαιτο.	Αλλ’	ἦν δ’ ἐγώ, τελειωθεῖσι τοῖς
[6, 497]	τὰ καλὰ τῷ ὄντι χαλεπά.	(Αλλ’	ὅμως, ἔφη, λαβέτω τέλος ἡ
[6, 486]	δεῖν εἶναι. Παντάπασι μὲν οὖν.	Αλλ’	οὐ μὴν τό γε τῆς
[6, 497]	ἔτ’ ἄλλο λέγεις τι σύ.	Αλλ’	οὐδέν, ἦ δ’ ὅς, ἔτι
[6, 497]	νόμους ἐτίθεις. Ερρήθη γάρ, ἔφη.	Αλλ’	οὐχ ἱκανῶς, εἶπον, ἐδηλώθη, φόβῳ
[6, 490]	χορὸν κακῶν ἀκολουθῆσαι. Πῶς γάρ;	Αλλ’	ὑγιές τε καὶ δίκαιον ἦθος,
[6, 504]	ἐφαίνετο μὴν καὶ τοῖς ἄλλοις.	(Αλλ’	ὦ φίλε, ἦν δ’ ἐγώ,
[6, 507]	δύναμιν ἐδημιούργησεν; Οὐ πάνυ, ἔφη.	Αλλ’	ὧδε σκόπει. ἔστιν ὅτι προσδεῖ
[6, 485]	σώματος ἐκλείποιεν, εἰ μὴ πεπλασμένως	ἀλλ’	(ἀληθῶς φιλόσοφός τις εἴη. Μεγάλη
[6, 505]	οὐκ ἔχουσι δεῖξαι ἥτις φρόνησις,	ἀλλ’	ἀναγκάζονται τελευτῶντες τὴν τοῦ ἀγαθοῦ
[6, 497]	ἔφη· οὐ γὰρ τοῦτο ἔμελλον,	ἀλλ’	εἰ αὑτὴ ἣν ἡμεῖς διεληλύθαμεν
[6, 511]	καταβαίνῃ, (αἰσθητῷ παντάπασιν οὐδενὶ προσχρώμενος,	ἀλλ’	εἴδεσιν αὐτοῖς δι’ αὐτῶν εἰς
[6, 497]	μὴ βούλεσθαι, ἦν δ’ ἐγώ,	ἀλλ’	εἴπερ, τὸ μὴ δύνασθαι διακωλύσει·
[6, 497]	οὐκ ἴσχειν τὴν αὑτοῦ δύναμιν,	ἀλλ’	εἰς ἀλλότριον ἦθος ἐκπίπτειν· εἰ
[6, 500]	φθόνου τε καὶ δυσμενείας ἐμπίμπλασθαι,	ἀλλ’	εἰς τεταγμένα ἄττα καὶ κατὰ
[6, 510]	ποιοῦνται, οὐ περὶ τούτων διανοούμενοι,	ἀλλ’	ἐκείνων πέρι οἷς ταῦτα ἔοικε,
[6, 487]	τινὸς ἑτέρας, οὐκ ἐν ψήφοις	ἀλλ’	ἐν λόγοις· ἐπεὶ τό γε
[6, 484]	δυνάμενοι ἐφάπτεσθαι, οἱ δὲ μὴ	ἀλλ’	ἐν πολλοῖς καὶ παντοίως ἴσχουσιν
[6, 511]	μὴ ἐπ’ ἀρχὴν (ἀνελθόντες σκοπεῖν	ἀλλ’	ἐξ ὑποθέσεων, νοῦν οὐκ ἴσχειν
[6, 510]	ὑποθέσεων, οὐκ ἐπ’ ἀρχὴν πορευομένη	ἀλλ’	ἐπὶ τελευτήν, τὸ δ’ αὖ
[6, 509]	οὐκ οὐσίας ὄντος τοῦ ἀγαθοῦ,	ἀλλ’	ἔτι ἐπέκεινα τῆς οὐσίας πρεσβείᾳ
[6, 509]	ἡγεῖσθαι ὁπότερον αὐτῶν οὐκ ὀρθόν,	ἀλλ’	ἔτι μειζόνως τιμητέον τὴν τοῦ
[6, 504]	Οὐ γὰρ ταῦτα, ἔφη, μέγιστα,	ἀλλ’	ἔτι τι μεῖζον δικαιοσύνης τε
[6, 490]	τοῖς δοξαζομένοις εἶναι πολλοῖς ἑκάστοις,	ἀλλ’	ἴοι καὶ οὐκ ἀμβλύνοιτο οὐδ’
[6, 489]	τὰς τῶν πλουσίων θύρας ἰέναι,	ἀλλ’	ὁ τοῦτο κομψευσάμενος ἐψεύσατο, τὸ
[6, 503]	ἡσυχίας καὶ βεβαιότητος ἐθέλειν ζῆν,	ἀλλ’	οἱ τοιοῦτοι ὑπὸ ὀξύτητος φέρονται
[6, 506]	ὦ ἑταῖρε, καὶ μάλα ἀρκέσει·	ἀλλ’	ὅπως μὴ οὐχ οἷός τ’
[6, 495]	ἡ τοιαύτη παρασκευή; Οὐ γάρ,	ἀλλ’	ὀρθῶς, ἔφη, ἐλέχθη. Οὗτος δή,
[6, 511]	καὶ τὴν τῶν τοιούτων ἕξιν	ἀλλ’	οὐ νοῦν, ὡς μεταξύ τι
[6, 510]	λόγους ποιούμενοι καὶ διαμέτρου αὐτῆς,	ἀλλ’	οὐ (ταύτης ἣν γράφουσιν, καὶ
[6, 498]	ἄττα ῥήματα ἐξεπίτηδες ἀλλήλοις ὡμοιωμένα,	ἀλλ’	οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ὥσπερ
[6, 492]	ἰδιωτικούς, ὅτι καὶ ἄξιον λόγου,	ἀλλ’	οὐκ αὐτοὺς τοὺς ταῦτα λέγοντας
[6, 491]	τὴν ἄκρατον πονηρίαν ἐκ φαύλης	ἀλλ’	οὐκ ἐκ νεανικῆς φύσεως τροφῇ
[6, 500]	ὅτι ἐν ὀλίγοις τισὶν ἡγοῦμαι,	ἀλλ’	οὐκ ἐν τῷ πλήθει, χαλεπὴν
[6, 509]	σοι σοφίζεσθαι περὶ τὸ ὄνομα.	ἀλλ’	οὖν ἔχεις ταῦτα διττὰ εἴδη,
[6, 501]	ἄν, ὃ οὐ πάνυ ῥᾴδιον·	ἀλλ’	οὖν οἶσθ’ ὅτι τούτῳ ἂν
[6, 506]	προθυμούμενος δὲ ἀσχημονῶν γέλωτα ὀφλήσω.	ἀλλ’	ὦ μακάριοι, αὐτὸ μὲν τί
[6, 509]	λέγεις. Εὐφήμει, ἦν δ’ ἐγώ·	ἀλλ’	ὧδε μᾶλλον τὴν εἰκόνα αὐτοῦ
[6, 496]	τῷ δικαίῳ βοήθειαν σῴζοιτ’ ἄν,	ἀλλ’	ὥσπερ εἰς θηρία ἄνθρωπος ἐμπεσών,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006