Livre, Chap. |
[6, 485] |
τῆς
ψυχῆς
οἶμαι
ἡδονὴν
αὐτῆς
|
καθ’ |
αὑτὴν
εἶεν
ἄν,
τὰς
δὲ |
[6, 510] |
εἴδη
καὶ
ἄλλα
τούτων
ἀδελφὰ
|
καθ’ |
ἑκάστην
μέθοδον,
ταῦτα
μὲν
ὡς |
[6, 487] |
σοι
λόγῳ
μὲν
οὐκ
ἔχειν
|
καθ’ |
ἕκαστον
τὸ
ἐρωτώμενον
ἐναντιοῦσθαι,
ἔργῳ |
[6, 496] |
πόλεων
πράττει
οὐδ’
ἔστι
(σύμμαχος
|
μεθ’ |
ὅτου
τις
ἰὼν
ἐπὶ
τὴν |
[6, 490] |
ἐπὶ
τούτῳ
νῦν
γεγόναμεν,
τί
|
ποθ’ |
οἱ
πολλοὶ
κακοί,
καὶ
τούτου |
[6, 486] |
ἀνελεύθερος
μηδ’
ἀλαζὼν
μηδὲ
δειλὸς
|
ἔσθ’ |
ὅπῃ
ἂν
δυσσύμβολος
ἢ
ἄδικος |
[6, 494] |
καὶ
(μὴ
τὰ
πολλὰ
ἕκαστα,
|
ἔσθ’ |
ὅπως
πλῆθος
ἀνέξεται
ἢ
ἡγήσεαι |
[6, 502] |
οὐδέποτε
οὐδ’
ἂν
εἷς
σωθείη,
|
ἔσθ’ |
ὅστις
ἀμφισβητήσειε;
Καὶ
πῶς;
Αλλὰ |
[6, 505] |
ὠφέλιμα
γίγνεται.
καὶ
νῦν
σχεδὸν
|
οἶσθ’ |
ὅτι
μέλλω
τοῦτο
λέγειν,
καὶ |
[6, 508] |
μοι.
Οφθαλμοί,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
οἶσθ’ |
ὅτι,
ὅταν
μηκέτι
ἐπ’
ἐκεῖνά |
[6, 505] |
εἰ
ὅτι
μάλιστα
τἆλλα
ἐπισταίμεθα,
|
οἶσθ’ |
ὅτι
οὐδὲν
ἡμῖν
ὄφελος,
ὥσπερ |
[6, 503] |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
τούτοις
ἕπεται
|
οἶσθ’ |
ὅτι
οὐκ
ἐθέλουσιν
ἅμα
φύεσθαι |
[6, 501] |
οὐ
πάνυ
ῥᾴδιον·
ἀλλ’
οὖν
|
οἶσθ’ |
ὅτι
τούτῳ
ἂν
εὐθὺς
τῶν |
[6, 506] |
ὡς
εἰδότα,
ὡς
μέντοι
οἰόμενον
|
ταῦθ’ |
ἃ
οἴεται
ἐθέλειν
λέγειν.
Τί |