HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, La mort de Pérégrinos

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 22 formes différentes pour 98 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Para.

[2]   βοῶντος οἷά σε εἰκὸς βοᾶν, Ὢ τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας,

[2]   εἰκὸς βοᾶν, Ὢ τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν ἄλλων

[2]   τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν ἄλλων ἃ λέγειν εἰώθαμεν

[8]   Ἢ τί γὰρ ἄλλο, ἔφη, ὦ ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας μὲν

[4]   τις, ἔφη, κενόδοξον τολμᾷ λέγειν, ὦ γῆ καὶ ἥλιε καὶ ποταμοὶ

[39]   καταλαμβάνειν τοῦ πυρός. Ἔνθα δή, ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον ἅπασι

[38]   ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ

[37]   ἠρμένης. ~Αὖθις ὁρῶ γελῶντά σε, ὦ καλὲ Κρόνιε, τὴν καταστροφὴν τοῦ

[37]   ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ὦ μάταιοι· οὐ γὰρ ἡδὺ τὸ

[3]   καὶ ὡς ἂν οἷός τε ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι

[45]   τοσοῦτον γέλωτα; σὺ δ´ οὖν, ὦ φιλότης, γέλα καὶ αὐτός, καὶ

[7]   νειόθεν αὐτὸ δρῶν· εἶτα ἤρξατο ὧδέ πως· Ἐπεὶ ὁ κατάρατος Θεαγένης

[16]   αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν παρὰ τῆς πόλεως τὰ

[20]   ἁπάντων καὶ μηκέθ´ ὁμοίως περίβλεπτος ὤν— ἕωλα γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ

[11]   ξυναγωγεὺς καὶ πάντα μόνος αὐτὸς ὤν, καὶ τῶν βίβλων τὰς μὲν

[21]   σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε

[44]   τρόπος γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα μὲν ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ

[16]   ἐφόδια τοὺς Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος ἐν ἅπασιν ἀφθόνοις ἦν.

[35]   τέλος εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν ἐγὼ εἶδον, τετράκις ἤδη ὁρῶν.

[26]   τὴν γνώμην, οὐκ ἐῶντες ἀποδειλιᾶν· ὧν εἰ δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς

[12]   καὶ τὴν τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´ οὖν

[13]   τῶν ἐν Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν τινες, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων

[33]   ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ δεδογμένα, ὑφ´ ὧν ὁ πρεσβύτης οὐ μετρίως ἐθορυβήθη

[12]   ἐκαλεῖτο— καινὸς Σωκράτης ὑπ´ αὐτῶν ὠνομάζετο. ~Καὶ μὴν κἀκ τῶν ἐν

[39]   ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ αὐτοί· ᾤοντο γὰρ ἔτι καταλήψεσθαι ζῶντα αὐτόν.

[37]   οὐ γὰρ ἡδὺ τὸ θέαμα ὠπτημένον γέροντα ὁρᾶν κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς.

[30]   Βάκις τῆς Σιβύλλης εἶναι; ὥστε ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ

[9]   πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν τι ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ τῶν

[43]   τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς ἔχοι

[13]   νομοθέτης ὁ πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ πάντες εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν

[37]   τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς τὸ πῦρ, ὡς ἂν ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο

[3]   βοὴ ἐς τὸν Πρωτέα, καὶ ὡς ἂν οἷός τε ὦ πειράσομαί

[35]   πολλὰ καὶ παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων, ὡς ἀναφθείη τάχιστα. ~καὶ ἐπειδὴ ἡ

[10]   καίτοι πάντες ἴστε, καὶ ἀκηκόατε ὡς ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος

[43]   ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίας διηγούμην ὡς ἀπὸ Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ

[45]   πολλῶν ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς;

[1]   πράττειν. Ὁ κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς,

[42]   τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς ἀλήθειαν

[8]   μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν τῷ μέσῳ; ὡς δὲ εἰδείητε οἷόν τι τὸ

[19]   ἔλεγε πίνων τοῦ αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς δὲ μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες

[5]   τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς εἰς τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν ὁ Θεαγένης—

[23]   ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ, ὡς διδάξειεν αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν καὶ

[14]   καὶ ὅτι δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν ὡς δόξαν ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν

[32]   περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε ὡς ἐβίω καὶ τοὺς κινδύνους οὓς

[44]   καίτοι εἰπεῖν ἔφη πρὸς αὐτὸν ὡς εἰ πάντως θανάτου δέοιτο, ἥκειν

[45]   ἀμβλυωποῦντας ὁ Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον ὡς εἴ τις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι

[18]   ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς εἰκός, ὀλίγον ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν

[3]   πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡς ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖς δηλαδή,

[24]   καὶ πυρὰν συνθέντα κορμῶν συκίνων ὡς ἔνι μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ

[43]   τινὰ καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς ἐπεὶ ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς ἐν

[39]   κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν ἡ πυρά,

[36]   ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα ᾔτει λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι ἐπὶ τὸ πῦρ, καὶ

[44]   Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη οὖν καταλαβεῖν

[20]   εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡς ἐς τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν. ~καὶ

[15]   ὁ δῆμος αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς ἔφασαν οἱ ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες

[43]   ~Ἓν ἔτι σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς ἔχῃς ἐπὶ πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα

[43]   τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς ἔχοι τινὰ καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην,

[15]   κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν. τοῦτο ὡς ἤκουσεν ὁ δῆμος, πένητες ἄνθρωποι

[31]   ἔλαθεν ἰαχή, τὸν Θεαγένη, ἀλλ´ ὡς ἤκουσεν τῆς βοῆς, ἧκεν εὐθὺς

[21]   εἰ δὲ καὶ τὸ πῦρ ὡς Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται, τί δή

[39]   πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ αὐτοί· ᾤοντο γὰρ

[11]   δὲ αὐτὸς καὶ συνέγραφεν, καὶ ὡς θεὸν αὐτὸν ἐκεῖνοι ᾐδοῦντο καὶ

[42]   ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ πράξαντος, ὡς καὶ εἰς πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε

[22]   ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ, οἶμαι, ὡς καὶ πάλαι θέλων τις ἔνδοξος

[19]   ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας, δέον τοὺς

[40]   διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέως καὶ ὡς μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν

[30]   βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας Ἀχαιούς, ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ

[38]   φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος οὗτος ὁ ἔρως ἄφυκτος

[16]   ἐς ἐκείνους— ὤφθη γάρ τι, ὡς οἶμαι, ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς—

[25]   οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος ὁ Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης ἰδὼν

[27]   χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ,

[21]   τόδε οἱ πολλοί μοι λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς ὀξύτερος ἄλλος θανάτου τρόπος

[39]   καὶ τόδε τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος,

[22]   ~Τὸ μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι, ὡς σεμνόν, ἐν ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος

[26]   αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ Διὸς οὐκ ἐῶντος μιαίνειν

[27]   χρησμούς τινας διέξεισιν παλαιοὺς δή, ὡς χρεὼν εἴη δαίμονα νυκτοφύλακα γενέσθαι

[29]   τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος, ὥς μοί τις τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν,

[21]   ~καὶ νῦν αὐτὰ ταῦτα θαυματοποιεῖ, ὥς φασι, βόθρον ὀρύττων καὶ ξύλα

[24]   καὶ συνοδεύει παρὰ τὸν Ἡρακλέα, ὥς φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος ἐν βραχεῖ

[25]   ἔδρασεν, ὑπὸ τοῦ Κενταυρείου αἵματος, ὥς φησιν ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος

[39]   πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι

[2]   τῶν Κυνικῶν ἐγώ σοι διεσπάσθην ὥσπερ ὁ Ἀκταίων ὑπὸ τῶν κυνῶν

[14]   ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ ὁ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων·

[25]   γὰρ αὐτὸν ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν, ὥσπερ οὐκ ἐνὸν καὶ ἐν Ἰνδοῖς

[39]   ἴδοιμί τινα χαρίεντα, ψιλὰ ἂν ὥσπερ σοὶ τὰ πραχθέντα διηγούμην, πρὸς

[24]   ἔστιν ἐκ καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον τὸ διὰ τοῦ καπνοῦ·

[5]   λέγειν, ἐβόα δὲ ὁ Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον ἦν ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον

[18]   πρᾳότατον αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς

[32]   ἢ ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰς χεῖρας αὐτῶν ἦλθον

[7]   καὶ αὖθις ἐγέλα ἐπὶ πολύ, ὥστε καὶ ἡμῶν τοὺς πολλοὺς ἐπὶ

[44]   αὐτὸν ἐπὶ τὰς θύρας αὐτόματον, ὥστε καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ

[33]   καὶ νὴ Δία καὶ ὑποτρέμειν, ὥστε κατέπαυσε τὸν λόγον. ~Ἐγὼ δέ,

[30]   ὁ Βάκις τῆς Σιβύλλης εἶναι; ὥστε ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς

[33]   καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι. Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους δείξας

[23]   διακρινεῖ καὶ τοὺς μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς δὲ πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους

[24]   μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´

[16]   παρανομήσας τι καὶ ἐς ἐκείνους— ὤφθη γάρ τι, ὡς οἶμαι, ἐσθίων

[33]   δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι ἤδη

Para.
[2]	βοῶντος οἷά σε εἰκὸς βοᾶν,	Ὢ	τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας,
[2]	εἰκὸς βοᾶν, Ὢ τῆς ἀβελτερίας,	ὢ	τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν ἄλλων
[2]	τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας,	ὢ—	τῶν ἄλλων ἃ λέγειν εἰώθαμεν
[8]	Ἢ τί γὰρ ἄλλο, ἔφη,	ὦ	ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας μὲν
[4]	τις, ἔφη, κενόδοξον τολμᾷ λέγειν,	ὦ	γῆ καὶ ἥλιε καὶ ποταμοὶ
[39]	καταλαμβάνειν τοῦ πυρός. Ἔνθα δή,	ὦ	ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον ἅπασι
[38]	ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα,	ὦ	ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ
[37]	ἠρμένης. ~Αὖθις ὁρῶ γελῶντά σε,	ὦ	καλὲ Κρόνιε, τὴν καταστροφὴν τοῦ
[37]	ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί,	ὦ	μάταιοι· οὐ γὰρ ἡδὺ τὸ
[3]	καὶ ὡς ἂν οἷός τε	ὦ	πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι
[45]	τοσοῦτον γέλωτα; σὺ δ´ οὖν,	ὦ	φιλότης, γέλα καὶ αὐτός, καὶ
[7]	νειόθεν αὐτὸ δρῶν· εἶτα ἤρξατο	ὧδέ	πως· Ἐπεὶ ὁ κατάρατος Θεαγένης
[16]	αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν	ᾤετο	δεῖν παρὰ τῆς πόλεως τὰ
[20]	ἁπάντων καὶ μηκέθ´ ὁμοίως περίβλεπτος	ὤν—	ἕωλα γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ
[11]	ξυναγωγεὺς καὶ πάντα μόνος αὐτὸς	ὤν,	καὶ τῶν βίβλων τὰς μὲν
[21]	σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος	ὤν,	μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε
[44]	τρόπος γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν κοινὸς	ὤν.	~Ταῦτα μὲν ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ
[16]	ἐφόδια τοὺς Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´	ὧν	δορυφορούμενος ἐν ἅπασιν ἀφθόνοις ἦν.
[35]	τέλος εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα	ὧν	ἐγὼ εἶδον, τετράκις ἤδη ὁρῶν.
[26]	τὴν γνώμην, οὐκ ἐῶντες ἀποδειλιᾶν·	ὧν	εἰ δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς
[12]	καὶ τὴν τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν	ὧν	ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´ οὖν
[13]	τῶν ἐν Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν	ὧν	ἧκόν τινες, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων
[33]	ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ δεδογμένα, ὑφ´	ὧν	ὁ πρεσβύτης οὐ μετρίως ἐθορυβήθη
[12]	ἐκαλεῖτο— καινὸς Σωκράτης ὑπ´ αὐτῶν	ὠνομάζετο.	~Καὶ μὴν κἀκ τῶν ἐν
[39]	ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ αὐτοί·	ᾤοντο	γὰρ ἔτι καταλήψεσθαι ζῶντα αὐτόν.
[37]	οὐ γὰρ ἡδὺ τὸ θέαμα	ὠπτημένον	γέροντα ὁρᾶν κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς.
[30]	Βάκις τῆς Σιβύλλης εἶναι; ὥστε	ὥρα	τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ
[9]	πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν τι	ὡραῖον	διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ τῶν
[43]	τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον τὸ	ὡραῖον	ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς ἔχοι
[13]	νομοθέτης ὁ πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς	ὡς	ἀδελφοὶ πάντες εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν
[37]	τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς τὸ πῦρ,	ὡς	ἂν ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο
[3]	βοὴ ἐς τὸν Πρωτέα, καὶ	ὡς	ἂν οἷός τε ὦ πειράσομαί
[35]	πολλὰ καὶ παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων,	ὡς	ἀναφθείη τάχιστα. ~καὶ ἐπειδὴ ἡ
[10]	καίτοι πάντες ἴστε, καὶ ἀκηκόατε	ὡς	ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος
[43]	ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίας διηγούμην	ὡς	ἀπὸ Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ
[45]	πολλῶν ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον,	ὡς	ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς;
[1]	πράττειν. Ὁ κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ	ὡς	αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς,
[42]	τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο, ἀνδρός,	ὡς	βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς ἀλήθειαν
[8]	μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν τῷ μέσῳ;	ὡς	δὲ εἰδείητε οἷόν τι τὸ
[19]	ἔλεγε πίνων τοῦ αὐτοῦ ὕδατος.	Ὡς	δὲ μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες
[5]	τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς εἰς τοὺς κρατῆρας;	~Ὡς	δὲ ταῦτα εἶπεν ὁ Θεαγένης—
[23]	ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ,	ὡς	διδάξειεν αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν καὶ
[14]	καὶ ὅτι δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν	ὡς	δόξαν ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν
[32]	περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε	ὡς	ἐβίω καὶ τοὺς κινδύνους οὓς
[44]	καίτοι εἰπεῖν ἔφη πρὸς αὐτὸν	ὡς	εἰ πάντως θανάτου δέοιτο, ἥκειν
[45]	ἀμβλυωποῦντας ὁ Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον	ὡς	εἴ τις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι
[18]	ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ,	ὡς	εἰκός, ὀλίγον ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν
[3]	πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι	ὡς	ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖς δηλαδή,
[24]	καὶ πυρὰν συνθέντα κορμῶν συκίνων	ὡς	ἔνι μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ
[43]	τινὰ καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ	ὡς	ἐπεὶ ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς ἐν
[39]	κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι παρ´ ἐμαυτοῦ,	ὡς	ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν ἡ πυρά,
[36]	ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα ᾔτει λιβανωτόν,	ὡς	ἐπιβάλοι ἐπὶ τὸ πῦρ, καὶ
[44]	Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς	ὡς	ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη οὖν καταλαβεῖν
[20]	εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν	ὡς	ἐς τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν. ~καὶ
[15]	ὁ δῆμος αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν,	ὡς	ἔφασαν οἱ ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες
[43]	~Ἓν ἔτι σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι,	ὡς	ἔχῃς ἐπὶ πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα
[43]	τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν	ὡς	ἔχοι τινὰ καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην,
[15]	κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν. τοῦτο	ὡς	ἤκουσεν ὁ δῆμος, πένητες ἄνθρωποι
[31]	ἔλαθεν ἰαχή, τὸν Θεαγένη, ἀλλ´	ὡς	ἤκουσεν τῆς βοῆς, ἧκεν εὐθὺς
[21]	εἰ δὲ καὶ τὸ πῦρ	ὡς	Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται, τί δή
[39]	πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιοῦσιν	ὡς	θεάσαιντο καὶ αὐτοί· ᾤοντο γὰρ
[11]	δὲ αὐτὸς καὶ συνέγραφεν, καὶ	ὡς	θεὸν αὐτὸν ἐκεῖνοι ᾐδοῦντο καὶ
[42]	ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ πράξαντος,	ὡς	καὶ εἰς πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε
[22]	ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ, οἶμαι,	ὡς	καὶ πάλαι θέλων τις ἔνδοξος
[19]	ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν	ὡς	καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας, δέον τοὺς
[40]	διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέως καὶ	ὡς	μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν
[30]	βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας Ἀχαιούς,	ὡς	μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ
[38]	φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος,	ὡς	μόνος οὗτος ὁ ἔρως ἄφυκτος
[16]	ἐς ἐκείνους— ὤφθη γάρ τι,	ὡς	οἶμαι, ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς—
[25]	οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ πῦρ,	ὡς	Ὀνησίκριτος ὁ Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης ἰδὼν
[27]	χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ	ὡς	οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ,
[21]	τόδε οἱ πολλοί μοι λέγουσιν,	ὡς	οὐδεὶς ὀξύτερος ἄλλος θανάτου τρόπος
[39]	καὶ τόδε τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο	ὡς	πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος,
[22]	~Τὸ μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι,	ὡς	σεμνόν, ἐν ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος
[26]	αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι,	ὡς	τοῦ Διὸς οὐκ ἐῶντος μιαίνειν
[27]	χρησμούς τινας διέξεισιν παλαιοὺς δή,	ὡς	χρεὼν εἴη δαίμονα νυκτοφύλακα γενέσθαι
[29]	τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος,	ὥς	μοί τις τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν,
[21]	~καὶ νῦν αὐτὰ ταῦτα θαυματοποιεῖ,	ὥς	φασι, βόθρον ὀρύττων καὶ ξύλα
[24]	καὶ συνοδεύει παρὰ τὸν Ἡρακλέα,	ὥς	φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος ἐν βραχεῖ
[25]	ἔδρασεν, ὑπὸ τοῦ Κενταυρείου αἵματος,	ὥς	φησιν ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος
[39]	πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος,	ὥσπερ	ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι
[2]	τῶν Κυνικῶν ἐγώ σοι διεσπάσθην	ὥσπερ	ὁ Ἀκταίων ὑπὸ τῶν κυνῶν
[14]	ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ	ὥσπερ	ὁ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων·
[25]	γὰρ αὐτὸν ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν,	ὥσπερ	οὐκ ἐνὸν καὶ ἐν Ἰνδοῖς
[39]	ἴδοιμί τινα χαρίεντα, ψιλὰ ἂν	ὥσπερ	σοὶ τὰ πραχθέντα διηγούμην, πρὸς
[24]	ἔστιν ἐκ καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας.	ὥστε	ἄμεινον τὸ διὰ τοῦ καπνοῦ·
[5]	λέγειν, ἐβόα δὲ ὁ Κυνικός,	ὥστε	ἀμήχανον ἦν ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον
[18]	πρᾳότατον αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον εἰδώς,	ὥστε	ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς
[32]	ἢ ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ,	ὥστε	καὶ εἰς χεῖρας αὐτῶν ἦλθον
[7]	καὶ αὖθις ἐγέλα ἐπὶ πολύ,	ὥστε	καὶ ἡμῶν τοὺς πολλοὺς ἐπὶ
[44]	αὐτὸν ἐπὶ τὰς θύρας αὐτόματον,	ὥστε	καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ
[33]	καὶ νὴ Δία καὶ ὑποτρέμειν,	ὥστε	κατέπαυσε τὸν λόγον. ~Ἐγὼ δέ,
[30]	ὁ Βάκις τῆς Σιβύλλης εἶναι;	ὥστε	ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς
[33]	καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι. Καὶ	ὠφελῆσαι,	ἔφη, βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους δείξας
[23]	διακρινεῖ καὶ τοὺς μὲν χρηστοὺς	ὠφελήσει,	τοὺς δὲ πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους
[24]	μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς τὸ	ὠφέλιμον	ὀψομένους τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´
[16]	παρανομήσας τι καὶ ἐς ἐκείνους—	ὤφθη	γάρ τι, ὡς οἶμαι, ἐσθίων
[33]	δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν	ὠχριᾶν	ἔτι μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι ἤδη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/07/2005