Para. |
[14] |
γέρων
κατέλιπεν,
οὐχ
ὥσπερ
ὁ
|
παγγέλοιος
|
Θεαγένης
ἔλεγε
πεντακισχιλίων·
τοσούτου
γὰρ
|
[11] |
καὶ
τί
γάρ;
ἐν
βραχεῖ
|
παῖδας |
αὐτοὺς
ἀπέφηνε,
προφήτης
καὶ
θιασάρχης |
[24] |
ἐρήσομαι,
δέξαισθ´
ἂν
ὑμῶν
τοὺς
|
παῖδας |
ζηλωτὰς
τοῦ
τοιούτου
γενέσθαι;
οὐκ |
[19] |
ὅπλα
Ῥωμαίοις,
ἄρτι
δὲ
ἄνδρα
|
παιδείᾳ |
καὶ
ἀξιώματι
προὔχοντα,
διότι
καὶ
|
[12] |
περιμένοντα
γρᾴδια
χήρας
τινὰς
καὶ
|
παιδία |
ὀρφανά,
οἱ
δὲ
ἐν
τέλει |
[9] |
ἐξωνήσατο
παρὰ
τῶν
γονέων
τοῦ
|
παιδός, |
πενήτων
ὄντων,
μὴ
ἐπὶ
τὸν |
[17] |
καλούμενον
ἐπιδεικνύμενος,
εἶτα
παίων
καὶ
|
παιόμενος |
νάρθηκι
εἰς
τὰς
πυγὰς
καὶ |
[17] |
δὴ
τοῦτο
καλούμενον
ἐπιδεικνύμενος,
εἶτα
|
παίων |
καὶ
παιόμενος
νάρθηκι
εἰς
τὰς |
[21] |
δρᾶν
αὐτὸ
ἔοικεν,
ὃν
ἐχρῆν
|
πάλαι |
ἐς
τὸν
τοῦ
Φαλάριδος
ταῦρον |
[22] |
ἀκούετε
δέ,
οἶμαι,
ὡς
καὶ
|
πάλαι |
θέλων
τις
ἔνδοξος
γενέσθαι,
ἐπεὶ |
[43] |
πολὺ
γελᾶν.
ἐκεῖνα
μὲν
γὰρ
|
πάλαι
|
οἶσθα,
εὐθὺς
ἀκούσας
μου
ὅτε |
[27] |
λογοποιεῖ
καὶ
χρησμούς
τινας
διέξεισιν
|
παλαιοὺς
|
δή,
ὡς
χρεὼν
εἴη
δαίμονα |
[11] |
τὸν
ἄνθρωπον
τὸν
ἐν
τῇ
|
Παλαιστίνῃ |
ἀνασκολοπισθέντα,
ὅτι
καινὴν
ταύτην
τελετὴν |
[11] |
τῶν
Χριστιανῶν
ἐξέμαθεν,
περὶ
τὴν
|
Παλαιστίνην |
τοῖς
ἱερεῦσιν
καὶ
γραμματεῦσιν
αὐτῶν |
[16] |
οὐκέτι
προσιεμένων
αὐτὸν
ἀπορούμενος
ἐκ
|
παλινῳδίας |
ἀπαιτεῖν
ᾤετο
δεῖν
παρὰ
τῆς |
[43] |
Αἰγαίῳ
γνόφου
καταβάντος
καὶ
κῦμα
|
παμμέγεθες |
ἐγείραντος
ἐκώκυε
μετὰ
τῶν
γυναικῶν |
[24] |
φησιν,
ἀπιόντι,
δυνάμενος
ἐν
βραχεῖ
|
πανευδαίμων
|
γενέσθαι
συνεμπεσὼν
ἐπὶ
κεφαλὴν
ἐς |
[1] |
οὗτος,
τὴν
πολυανθρωποτάτην
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
πανηγύρεων |
τηρήσας,
πυρὰν
ὅτι
μεγίστην
νήσας |
[21] |
ὁ
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τῆς
|
πανηγύρεως |
πληθούσης
μόνον
οὐκ
ἐπὶ
σκηνῆς |
[40] |
αὐτοῖς.
~Ἀπελθὼν
δὲ
ἐς
τὴν
|
πανήγυριν |
ἐπέστην
τινὶ
πολιῷ
ἀνδρὶ
καὶ |
[19] |
καὶ
ἔπαυσε
δίψει
ἀπολλυμένους
τοὺς
|
πανηγυριστάς, |
κακῶς
ἠγόρευεν
ὡς
καταθηλύναντα
τοὺς |
[12] |
Χριστιανοὶ
συμφορὰν
ποιούμενοι
τὸ
πρᾶγμα
|
πάντα
|
ἐκίνουν
ἐξαρπάσαι
πειρώμενοι
αὐτόν.
εἶτ´, |
[11] |
καὶ
θιασάρχης
καὶ
ξυναγωγεὺς
καὶ
|
πάντα |
μόνος
αὐτὸς
ὤν,
καὶ
τῶν |
[30] |
Ἡφαίστοιο,
λάεσσιν
βαλέειν
τοῦτον
τάχα
|
πάντας |
Ἀχαιούς,
ὡς
μὴ
ψυχρὸς
ἐὼν |
[33] |
πρεσβύτης
οὐ
μετρίως
ἐθορυβήθη
ἐλπίζων
|
πάντας |
ἕξεσθαι
αὐτοῦ
καὶ
μὴ
προήσεσθαι |
[29] |
ἐς
μακρὸν
Ὄλυμπον,
δὴ
τότε
|
πάντας |
ὁμῶς,
οἳ
ἀρούρης
καρπὸν
ἔδουσιν, |
[33] |
ὃν
χρὴ
τρόπον
θανάτου
καταφρονεῖν·
|
πάντας |
οὖν
δεῖ
μοι
τοὺς
ἀνθρώπους |
[13] |
πρῶτος
ἔπεισεν
αὐτοὺς
ὡς
ἀδελφοὶ
|
πάντες |
εἶεν
ἀλλήλων,
ἐπειδὰν
ἅπαξ
παραβάντες
|
[10] |
καὶ
πάνυ
ἀκοῦσαι
ἄξιον·
καίτοι
|
πάντες
|
ἴστε,
καὶ
ἀκηκόατε
ὡς
ἀπέπνιξε |
[35] |
ἔνθα
ἦν
ἡ
πυρά.
στάδιοι
|
πάντες |
οὗτοι
εἴκοσιν
ἀπὸ
τῆς
Ὀλυμπίας |
[24] |
μὲν
ἀσφαλῆ
καὶ
ῥᾴδια
καὶ
|
παντὸς |
ἂν
εἴη,
τὸ
τέλος
δὲ |
[13] |
δημόσιον·
ἐν
βραχεῖ
γὰρ
ἀφειδοῦσι
|
πάντων. |
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
Περεγρίνῳ |
[21] |
τοῦ
βίου·
εἰ
δὲ
καὶ
|
πάντως |
διέγνωστό
οἱ
ἀπαλλάττεσθαι,
μὴ
πυρὶ |
[44] |
ἔφη
πρὸς
αὐτὸν
ὡς
εἰ
|
πάντως |
θανάτου
δέοιτο,
ἥκειν
αὐτὸν
ἐπὶ |
[33] |
τὸ
δὲ
Τέλει
τὰ
δεδογμένα"
|
πάνυ |
ἀδόκητον
αὐτῷ
προσπεσὸν
ὠχριᾶν
ἔτι
|
[10] |
δὲ
τὸν
πατέρα
ἔδρασεν
καὶ
|
πάνυ |
ἀκοῦσαι
ἄξιον·
καίτοι
πάντες
ἴστε, |
[6] |
τὰς
τρίχας
ἐτίλλετο,
ὑποφειδόμενος
μὴ
|
πάνυ |
ἕλκειν·
καὶ
τέλος
ἀπῆγον
αὐτὸν |
[44] |
οὐ
φέροντα
καὶ
ψυχρὸν
αἰτοῦντα
|
πάνυ |
ἐρωτικῶς,
ἑαυτὸν
δὲ
μὴ
δοῦναι. |
[36] |
φρυγάνων.
ὁ
δέ—
καί
μοι
|
πάνυ
|
ἤδη
πρόσεχε
τὸν
νοῦν—
ἀποθέμενος |
[38] |
ὁ
ἔρως
ἄφυκτος
καὶ
τοῖς
|
πάνυ |
θαυμαστοῖς
εἶναι
δοκοῦσιν,
οὐχ
ὅπως |
[21] |
τῶν
τολμημάτων.
καὶ
κατὰ
τοῦτο
|
πάνυ |
ὀψὲ
δρᾶν
αὐτὸ
ἔοικεν,
ὃν |
[45] |
τῷ
δριμεῖ
φαρμάκῳ.
ὁρᾷς;
οὐ
|
πάνυ |
τοὺς
ἀμβλυωποῦντας
ὁ
Αἰακὸς
παραδέχεται. |
[13] |
Περεγρίνῳ
πολλὰ
τότε
ἧκεν
χρήματα
|
παρ´ |
αὐτῶν
ἐπὶ
προφάσει
τῶν
δεσμῶν, |
[39] |
τὴν
ἀκρόασιν
κεχηνότας
ἐτραγῴδουν
τι
|
παρ´ |
ἐμαυτοῦ,
ὡς
ἐπειδὴ
ἀνήφθη
μὲν |
[13] |
καὶ
βιώσεσθαι
τὸν
ἀεὶ
χρόνον,
|
παρ´ |
ὃ
καὶ
καταφρονοῦσιν
τοῦ
θανάτου |
[3] |
τε
ἦν
καὶ
ἡλίκα
ἐτραγῴδει
|
παρ´ |
ὅλον
τὸν
βίον,
ὑπὲρ
τὸν |
[1] |
ὁ
βέλτιστος
κατὰ
τὸν
Ἐμπεδοκλέα,
|
παρ´ |
ὅσον
ὁ
μὲν
κἂν
διαλαθεῖν |
[18] |
τούτων
τὰ
τῆς
δόξης
ηὐξάνετο,
|
παρὰ
|
γοῦν
τοῖς
ἰδιώταις,
καὶ
περίβλεπτος |
[41] |
τὰ
τοιαῦτα.
εἰκόνας
μὲν
γὰρ
|
παρά |
τε
Ἠλείων
αὐτῶν
παρά
τε |
[41] |
γὰρ
παρά
τε
Ἠλείων
αὐτῶν
|
παρά |
τε
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οἷς |
[14] |
δὲ
τὰ
πλεῖστα
τῶν
κτημάτων
|
παρὰ |
τὴν
ἀποδημίαν
αὐτοῦ
καὶ
μόνοι |
[16] |
ἐκ
παλινῳδίας
ἀπαιτεῖν
ᾤετο
δεῖν
|
παρὰ
|
τῆς
πόλεως
τὰ
κτήματα,
καὶ |
[2] |
καὶ
μακρῷ
ἀσφαλέστερον,
ἐγὼ
δὲ
|
παρὰ |
τὸ
πῦρ
αὐτὸ
καὶ
ἔτι |
[17] |
ἐπὶ
τούτοις
ἀποδημία
εἰς
Αἴγυπτον
|
παρὰ |
τὸν
Ἀγαθόβουλον,
ἵναπερ
τὴν
θαυμαστὴν
|
[24] |
ἕπεται
τῷ
διδασκάλῳ
καὶ
συνοδεύει
|
παρὰ |
τὸν
Ἡρακλέα,
ὥς
φησιν,
ἀπιόντι, |
[12] |
ἕωθεν
μὲν
εὐθὺς
ἦν
ὁρᾶν
|
παρὰ |
τῷ
δεσμωτηρίῳ
περιμένοντα
γρᾴδια
χήρας |
[9] |
τι
ὡραῖον
διαφθείρας
τρισχιλίων
ἐξωνήσατο
|
παρὰ |
τῶν
γονέων
τοῦ
παιδός,
πενήτων
|
[8] |
τὸν
βίον
ἐπιτηρήσαντος·
ἔνια
δὲ
|
παρὰ
|
τῶν
πολιτῶν
αὐτοῦ
ἐπυνθανόμην
καὶ |
[42] |
ἐπὶ
δόξῃ
δὲ
καὶ
τῷ
|
παρὰ |
τῶν
πολλῶν
ἐπαίνῳ
ἅπαντα
εἰπόντος |
[5] |
τὸν
διδάσκαλον
αὐτοῦ
Ἀντισθένη
οὐδὲ
|
παραβάλλειν |
ἠξίου
αὐτῷ,
ἀλλ´
οὐδὲ
τὸν |
[13] |
πάντες
εἶεν
ἀλλήλων,
ἐπειδὰν
ἅπαξ
|
παραβάντες
|
θεοὺς
μὲν
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
ἀπαρνήσωνται, |
[37] |
τῷ
δεσμωτηρίῳ
ἑταίρους
τῷ
Σωκράτει
|
παραγράφουσιν; |
ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
ἠγανάκτουν
καὶ |
[13] |
τινὸς
ἀκριβοῦς
πίστεως
τὰ
τοιαῦτα
|
παραδεξάμενοι. |
ἢν
τοίνυν
παρέλθῃ
τις
εἰς |
[45] |
πάνυ
τοὺς
ἀμβλυωποῦντας
ὁ
Αἰακὸς
|
παραδέχεται. |
ὅμοιον
ὡς
εἴ
τις
ἐπὶ |
[41] |
διαπέμψαι
αὐτόν,
διαθήκας
τινὰς
καὶ
|
παραινέσεις
|
καὶ
νόμους·
καί
τινας
ἐπὶ |
[35] |
καί
με
τῶν
ἑταίρων
τινὸς
|
παραλαβόντος |
περὶ
μέσας
νύκτας
ἐξαναστὰς
ἀπῄειν |
[14] |
πέντε
σὺν
αὐτῇ
τὰς
γειτνιώσας
|
παραλαβοῦσα |
πραθείη
ἂν
αὐτοῖς
ἀνθρώποις
καὶ |
[21] |
τινὰ
οἷον
Θεαγένη
τοῦτον
Φιλοκτήτην
|
παραλαβών; |
ὁ
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τῆς |
[13] |
κοινοῦ,
βοηθήσοντες
καὶ
συναγορεύσοντες
καὶ
|
παραμυθησόμενοι |
τὸν
ἄνδρα.
ἀμήχανον
δέ
τι
|
[6] |
λύζοντα
μεταξὺ
τῶν
Κυνικῶν
τινες
|
παραμυθούμενοι. |
~Μετὰ
δὲ
τοῦτον
ἄλλος
εὐθὺς |
[16] |
μέν
τινα
οὕτως
ἐβόσκετο·
εἶτα
|
παρανομήσας |
τι
καὶ
ἐς
ἐκείνους—
ὤφθη |
[32] |
ὁ
Πρωτεὺς
μυρίῳ
τῷ
πλήθει
|
παραπεμπόμενος |
κατόπιν
τοῦ
τῶν
κηρύκων
ἀγῶνος |
[14] |
καὶ
βοσκήμασιν
καὶ
τῇ
λοιπῇ
|
παρασκευῇ. |
~Ἀλλ´
ἔτι
γε
ἡ
κατηγορία |
[25] |
φησιν,
ἀλλ´
ἐπειδὰν
νήσωσι,
πλησίον
|
παραστάντες |
ἀκίνητοι
ἀνέχονται
παροπτώμενοι,
εἶτ´
ἐπιβάντες |
[3] |
δὲ
γνωριεῖς
δηλαδή,
πολλάκις
αὐτοῖς
|
παραστὰς |
βοῶσιν.
~Πρωτέα
γάρ
τις,
ἔφη, |
[8] |
καυθησόμενον,
ἀκούσατέ
μου
ἐξ
ἀρχῆς
|
παραφυλάξαντος |
τὴν
γνώμην
αὐτοῦ
καὶ
τὸν |
[35] |
δᾷδες
ἦσαν
τὰ
πολλὰ
καὶ
|
παρεβέβυστο |
τῶν
φρυγάνων,
ὡς
ἀναφθείη
τάχιστα. |
[13] |
τὰ
τοιαῦτα
παραδεξάμενοι.
ἢν
τοίνυν
|
παρέλθῃ |
τις
εἰς
αὐτοὺς
γόης
καὶ |
[32] |
ἦλθον
οἱ
πολλοί,
ἄχρι
δὴ
|
παρελθὼν |
αὐτὸς
ὁ
Πρωτεὺς
μυρίῳ
τῷ |
[15] |
καὶ
ὅπως
τὸν
κίνδυνον
διέφυγεν.
|
παρελθὼν
|
γὰρ
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
τῶν |
[34] |
ὅσοι
τῇ
αὐτῇ
Ποινῇ
ἐλαύνονται.
|
παρεπέμπετο |
δὲ
ὅμως
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
|
[12] |
γε
ἄλλη
θεραπεία
πᾶσα
οὐ
|
παρέργως |
ἀλλὰ
σὺν
σπουδῇ
ἐγίγνετο·
καὶ |
[18] |
νεανικώτερα
θαυματοποιῶν.
~Ἐκεῖθεν
δὲ
οὕτω
|
παρεσκευασμένος |
ἐπὶ
Ἰταλίας
ἔπλευσεν
καὶ
ἀποβὰς |
[5] |
ἐκεῖνος
ἐκαλεῖτο—
ἠρόμην
τινὰ
τῶν
|
παρεστώτων, |
Τί
βούλεται
τὸ
περὶ
τοῦ |
[15] |
τρίβωνα
πιναρὸν
ἠμπείχετο
καὶ
πήραν
|
παρήρτητο |
καὶ
τὸ
ξύλον
ἐν
τῇ |
[15] |
γὰρ
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
τῶν
|
Παριανῶν— |
ἐκόμα
δὲ
ἤδη
καὶ
τρίβωνα |
[14] |
γὰρ
οὐδὲ
ἡ
πᾶσα
τῶν
|
Παριανῶν |
πόλις
πέντε
σὺν
αὐτῇ
τὰς |
[25] |
νήσωσι,
πλησίον
παραστάντες
ἀκίνητοι
ἀνέχονται
|
παροπτώμενοι, |
εἶτ´
ἐπιβάντες
κατὰ
σχῆμα
καίονται, |
[26] |
ἀναδῦναι·
οἱ
γὰρ
συνόντες
κύνες
|
παρορμῶσιν
|
καὶ
συνωθοῦσιν
ἐς
τὸ
πῦρ |
[18] |
ἅπασιν,
ὁ
φιλόσοφος
διὰ
τὴν
|
παρρησίαν |
καὶ
τὴν
ἄγαν
ἐλευθερίαν
ἐξελαθείς, |
[12] |
ἀδύνατον,
ἥ
γε
ἄλλη
θεραπεία
|
πᾶσα |
οὐ
παρέργως
ἀλλὰ
σὺν
σπουδῇ |
[14] |
πεντεκαίδεκα
τάλαντα.
ἦν
γὰρ
ἡ
|
πᾶσα |
οὐσία
τριάκοντά
που
ταλάντων
ἀξία
|
[3] |
ὑπὸ
τῶν
Μαινάδων.
~Ἡ
δὲ
|
πᾶσα |
τοῦ
πράγματος
διασκευὴ
τοιάδε
ἦν. |
[14] |
πεντακισχιλίων·
τοσούτου
γὰρ
οὐδὲ
ἡ
|
πᾶσα |
τῶν
Παριανῶν
πόλις
πέντε
σὺν |
[41] |
οἶδα
πολλὰς
ἀναστησομένας.
φασὶ
δὲ
|
πάσαις |
σχεδὸν
ταῖς
ἐνδόξοις
πόλεσιν
ἐπιστολὰς
|
[15] |
πατὴρ
αὐτῷ
κατέλιπεν
δημοσίαν
εἶναι
|
πᾶσαν. |
τοῦτο
ὡς
ἤκουσεν
ὁ
δῆμος, |
[18] |
ἀποβὰς
τῆς
νεὼς
εὐθὺς
ἐλοιδορεῖτο
|
πᾶσι, |
καὶ
μάλιστα
τῷ
βασιλεῖ,
πρᾳότατον
|
[40] |
κοτίνῳ
τε
ἐστεμμένον.
εἶτ´
ἐπὶ
|
πᾶσι |
προσέθηκε
τὸν
γῦπα,
διομνύμενος
ἦ |
[44] |
ἔνδοξος
ὁ
τρόπος
γένοιτ´
ἂν,
|
πᾶσιν |
κοινὸς
ὤν.
~Ταῦτα
μὲν
ὁ |
[32] |
τύρβῃ,
ἐπεὶ
καὶ
πολλοὺς
τοῦτο
|
πάσχοντας |
ἑώρων,
ἀπῆλθον
μακρὰ
χαίρειν
φράσας |
[24] |
ὁρᾶν
ἔστιν
ἐκ
καταδίκης
αὐτὸ
|
πάσχοντας. |
ὥστε
ἄμεινον
τὸ
διὰ
τοῦ |
[10] |
ἡμῖν
δεδημιούργητο.
ἃ
δὲ
τὸν
|
πατέρα
|
ἔδρασεν
καὶ
πάνυ
ἀκοῦσαι
ἄξιον· |
[15] |
τὴν
οὐσίαν
ἣν
ὁ
μακαρίτης
|
πατὴρ |
αὐτῷ
κατέλιπεν
δημοσίαν
εἶναι
πᾶσαν. |
[30] |
μάλα
πολλὰ
δανείζων,
ἐν
καλαῖς
|
Πάτραισιν |
ἔχων
τρὶς
πέντε
τάλαντα.
τί |
[21] |
εἴ
γε
χρὴ
καὶ
τοὺς
|
πατραλοίας |
καὶ
τοὺς
ἀθέους
δίκας
διδόναι |
[4] |
ἐν
Συρίᾳ
δεθέντα,
τὸν
τῇ
|
πατρίδι |
ἀνέντα
πεντακισχίλια
τάλαντα,
τὸν
ἀπὸ |
[4] |
καὶ
ποταμοὶ
καὶ
θάλαττα
καὶ
|
πατρῷε |
Ἡράκλεις—
Πρωτέα
τὸν
ἐν
Συρίᾳ
|
[36] |
μάλιστα
ὁ
γεννάδας
ὁ
ἐκ
|
Πατρῶν, |
δᾷδα
ἔχων,
οὐ
φαῦλος
δευτεραγωνιστής· |
[36] |
ἡ
μεσημβρία—
Δαίμονες
μητρῷοι
καὶ
|
πατρῷοι, |
δέξασθέ
με
εὐμενεῖς.
ταῦτα
εἰπὼν |
[14] |
ἐπανελθὼν
καταλαμβάνει
τὸ
περὶ
τοῦ
|
πατρῴου |
φόνου
ἔτι
φλεγμαῖνον
καὶ
πολλοὺς |
[37] |
ᾐτιώμην·
ὅτε
δὲ
καὶ
τοὺς
|
πατρῴους |
ἐπεκαλέσατο,
ἀναμνησθεὶς
τῶν
περὶ
τοῦ |
[43] |
γενόμενος.
~Ἓν
ἔτι
σοι
προσδιηγησάμενος
|
παύσομαι, |
ὡς
ἔχῃς
ἐπὶ
πολὺ
γελᾶν. |
[3] |
ὡς
ἂν
οἷός
τε
ὦ
|
πειράσομαί |
σοι
αὐτὰ
ἐκεῖνα
ἀπομνημονεῦσαι
ὡς |
[12] |
τὸ
πρᾶγμα
πάντα
ἐκίνουν
ἐξαρπάσαι
|
πειρώμενοι |
αὐτόν.
εἶτ´,
ἐπεὶ
τοῦτο
ἦν |
[15] |
τοῦτο
ὡς
ἤκουσεν
ὁ
δῆμος,
|
πένητες |
ἄνθρωποι
καὶ
πρὸς
διανομὰς
κεχηνότες, |
[9] |
παρὰ
τῶν
γονέων
τοῦ
παιδός,
|
πενήτων
|
ὄντων,
μὴ
ἐπὶ
τὸν
ἁρμοστὴν |
[2] |
ἢ
ὁ
ἀνεψιὸς
αὐτοῦ
ὁ
|
Πενθεὺς |
ὑπὸ
τῶν
Μαινάδων.
~Ἡ
δὲ |
[15] |
ὡς
ἔφασαν
οἱ
ἰδόντες,
γέροντα
|
πενθοῦντες
|
οὕτως
ἀσεβῶς
ἀπολωλότα.
ὁ
δὲ |
[4] |
δεθέντα,
τὸν
τῇ
πατρίδι
ἀνέντα
|
πεντακισχίλια
|
τάλαντα,
τὸν
ἀπὸ
τῆς
Ῥωμαίων |
[14] |
ὥσπερ
ὁ
παγγέλοιος
Θεαγένης
ἔλεγε
|
πεντακισχιλίων· |
τοσούτου
γὰρ
οὐδὲ
ἡ
πᾶσα |
[14] |
ἡ
πᾶσα
τῶν
Παριανῶν
πόλις
|
πέντε |
σὺν
αὐτῇ
τὰς
γειτνιώσας
παραλαβοῦσα |
[30] |
ἐν
καλαῖς
Πάτραισιν
ἔχων
τρὶς
|
πέντε |
τάλαντα.
τί
ὑμῖν
δοκεῖ,
ἄνδρες; |
[14] |
ὑπελείποντο
οἱ
ἀγροὶ
ὅσον
εἰς
|
πεντεκαίδεκα |
τάλαντα.
ἦν
γὰρ
ἡ
πᾶσα |
[13] |
πρόσοδον
οὐ
μικρὰν
ταύτην
ἐποιήσατο.
|
πεπείκασι |
γὰρ
αὑτοὺς
οἱ
κακοδαίμονες
τὸ
|
[18] |
μάλιστα
τέχνην
τινὰ
τὸ
λοιδορεῖσθαι
|
πεποιημένον. |
τούτῳ
δὲ
καὶ
ἀπὸ
τούτων |
[14] |
ἀνθρώποις
ἐγχανών.
~Πλὴν
ἀλλ´
ὁ
|
Περεγρῖνος |
ἀφείθη
ὑπὸ
τοῦ
τότε
τῆς |
[12] |
αὐτῶν
ἐλέγοντο,
καὶ
ὁ
βέλτιστος
|
Περεγρῖνος— |
ἔτι
γὰρ
τοῦτο
ἐκαλεῖτο—
καινὸς |
[1] |
Κρονίῳ
εὖ
πράττειν.
Ὁ
κακοδαίμων
|
Περεγρῖνος, |
ἢ
ὡς
αὐτὸς
ἔχαιρεν
ὀνομάζων |
[26] |
μηδένα
τῶν
θεῶν
ἀγανακτήσειν,
εἰ
|
Περεγρῖνος |
κακῶς
ἀποθάνοι.
οὐ
μὴν
οὐδὲ |
[0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΗΣ
|
ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ |
ΤΕΛΕΥΤΗΣ
~Λουκιανὸς
Κρονίῳ
εὖ
πράττειν. |
[13] |
πάντων.
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
|
Περεγρίνῳ |
πολλὰ
τότε
ἧκεν
χρήματα
παρ´ |
[2] |
τῶν
ἄλλων
ἃ
λέγειν
εἰώθαμεν
|
περὶ |
αὐτῶν.
σὺ
μὲν
οὖν
πόρρω |
[32] |
κηρύκων
ἀγῶνος
λόγους
τινὰς
διεξῆλθεν
|
περὶ |
ἑαυτοῦ,
τὸν
βίον
τε
ὡς |
[35] |
με
τῶν
ἑταίρων
τινὸς
παραλαβόντος
|
περὶ |
μέσας
νύκτας
ἐξαναστὰς
ἀπῄειν
εὐθὺ |
[11] |
θαυμαστὴν
σοφίαν
τῶν
Χριστιανῶν
ἐξέμαθεν,
|
περὶ |
τὴν
Παλαιστίνην
τοῖς
ἱερεῦσιν
καὶ |
[0] |
|
~ΠΕΡΙ |
ΤΗΣ
ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ
ΤΕΛΕΥΤΗΣ
~Λουκιανὸς
Κρονίῳ |
[20] |
τὸ
τελευταῖον
τοῦτο
τόλμημα
ἐβουλεύσατο
|
περὶ |
τῆς
πυρᾶς,
καὶ
διέδωκε
λόγον |
[31] |
ἐκεκράγει
καὶ
μυρία
κακὰ
διεξῄει
|
περὶ |
τοῦ
καταβεβηκότος·
οὐ
γὰρ
οἶδα
|
[14] |
τὴν
οἰκείαν
ἐπανελθὼν
καταλαμβάνει
τὸ
|
περὶ |
τοῦ
πατρῴου
φόνου
ἔτι
φλεγμαῖνον
|
[40] |
σεμνότητι,
τά
τε
ἄλλα
διηγουμένῳ
|
περὶ |
τοῦ
Πρωτέως
καὶ
ὡς
μετὰ |
[5] |
τῶν
παρεστώτων,
Τί
βούλεται
τὸ
|
περὶ |
τοῦ
πυρός,
ἢ
τί
Ἡρακλῆς |
[37] |
τοὺς
πατρῴους
ἐπεκαλέσατο,
ἀναμνησθεὶς
τῶν
|
περὶ |
τοῦ
φόνου
εἰρημένων
οὐδὲ
κατέχειν |
[29] |
ἀπήγγειλεν,
καὶ
Σίβυλλαν
ἔφη
προειρηκέναι
|
περὶ
|
τούτων·
καὶ
τὰ
ἔπη
γὰρ |
[18] |
παρὰ
γοῦν
τοῖς
ἰδιώταις,
καὶ
|
περίβλεπτος |
ἦν
ἐπὶ
τῇ
ἀπονοίᾳ,
μέχρι |
[20] |
ὑφ´
ἁπάντων
καὶ
μηκέθ´
ὁμοίως
|
περίβλεπτος |
ὤν—
ἕωλα
γὰρ
ἦν
ἅπαντα |
[12] |
αὐτὸ
οὐ
μικρὸν
αὐτῷ
ἀξίωμα
|
περιεποίησεν |
πρὸς
τὸν
ἑξῆς
βίον
καὶ |
[31] |
καλοῦσιν.
~Ταῦτ´
εἰπόντος
ἀνεβόησαν
οἱ
|
περιεστῶτες |
ἅπαντες,
Ἤδη
καιέσθωσαν
ἄξιοι
τοῦ |
[17] |
πρόσωπον,
ἐν
πολλῷ
δὲ
τῶν
|
περιεστώτων |
δήμῳ
ἀναφλῶν
τὸ
αἰδοῖον
καὶ |
[32] |
ὀλίγων
ἤκουσα
ὑπὸ
πλήθους
τῶν
|
περιεστώτων. |
εἶτα
φοβηθεὶς
μὴ
συντριβείην
ἐν |
[36] |
οὐ
μὴν
ἑωρᾶτό
γε,
ἀλλὰ
|
περιεσχέθη
|
ὑπὸ
τῆς
φλογὸς
πολλῆς
ἠρμένης. |
[42] |
ἐγένετο,
ἀνδρός,
ὡς
βραχεῖ
λόγῳ
|
περιλαβεῖν, |
πρὸς
ἀλήθειαν
μὲν
οὐδεπώποτε
ἀποβλέψαντος, |
[7] |
τοῦτον
ἄλλος
εὐθὺς
ἀναβαίνει,
οὐ
|
περιμείνας |
διαλυθῆναι
τὸ
πλῆθος
ἀλλὰ
ἐπ´ |
[21] |
Ἐχρῆν
δέ,
οἶμαι,
μάλιστα
μὲν
|
περιμένειν |
τὸν
θάνατον
καὶ
μὴ
δραπετεύειν |
[37] |
ὁρᾶν
κνίσης
ἀναπιμπλαμένους
πονηρᾶς.
ἢ
|
περιμένετε |
ἔστ´
ἂν
γραφεύς
τις
ἐπελθὼν |
[12] |
ἦν
ὁρᾶν
παρὰ
τῷ
δεσμωτηρίῳ
|
περιμένοντα
|
γρᾴδια
χήρας
τινὰς
καὶ
παιδία |
[40] |
μικρὸν
ἔμπροσθεν,
καὶ
νῦν
ἀπολίποι
|
περιπατοῦντα
|
φαιδρὸν
ἐν
τῇ
ἑπταφώνῳ
στοᾷ |
[30] |
θαυμαστοῖς
τούτοις
ὁμιληταῖς
τοῦ
Πρωτέως
|
περισκοπεῖν
|
ἔνθα
ἑαυτοὺς
ἐξαερώσουσιν·
τοῦτο
γὰρ
|
[39] |
οἷς
μὴ
καὶ
τοῦτ´
αὐτὸ
|
περισπούδαστον
|
ἦν,
κἂν
αὐτὸν
ἰδεῖν
τὸν |
[37] |
τὸν
γέλωτα.
οἱ
Κυνικοὶ
δὲ
|
περιστάντες |
τὴν
πυρὰν
οὐκ
ἐδάκρυον
μέν, |
[18] |
καὶ
εἴ
τις
ἄλλος
ἐν
|
περιστάσει
|
τοιαύτῃ
ἐγένετο.
~Οὕτω
δὴ
ἐπὶ |
[40] |
ὃν
ἐγὼ
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἀφῆκα
|
πέτεσθαι |
καταγελῶντα
τῶν
ἀνοήτων
καὶ
βλακικῶν
|
[29] |
κάτα
πῦρ
ἀνακαύσας
ἐς
φλόγα
|
πηδήσας |
ἔλθῃ
ἐς
μακρὸν
Ὄλυμπον,
δὴ |
[30] |
Κυνικὸς
πολυώνυμος
ἐς
φλόγα
πολλὴν
|
πηδήσῃ |
δόξης
ὑπ´
ἐρινύι
θυμὸν
ὀρινθείς, |
[10] |
τὰ
τοιαῦτα
ἐάσειν
μοι
δοκῶ·
|
πηλὸς |
γὰρ
ἔτι
ἄπλαστος
ἦν
καὶ |
[17] |
κεφαλῆς
τὸ
ἥμισυ,
χριόμενος
δὲ
|
πηλῷ |
τὸ
πρόσωπον,
ἐν
πολλῷ
δὲ |
[24] |
τὸ
πῦρ.
Οὐ
γὰρ
ἐν
|
πήρᾳ |
καὶ
βάκτρῳ
καὶ
τρίβωνι
ὁ
|
[36] |
πρόσεχε
τὸν
νοῦν—
ἀποθέμενος
τὴν
|
πήραν |
καὶ
τὸ
τριβώνιον
καὶ
τὸ |
[15] |
καὶ
τρίβωνα
πιναρὸν
ἠμπείχετο
καὶ
|
πήραν
|
παρήρτητο
καὶ
τὸ
ξύλον
ἐν |
[30] |
ἐὼν
θερμηγορέειν
ἐπιχειρῇ
χρυσῷ
σαξάμενος
|
πήρην |
μάλα
πολλὰ
δανείζων,
ἐν
καλαῖς |
[15] |
ἐκόμα
δὲ
ἤδη
καὶ
τρίβωνα
|
πιναρὸν |
ἠμπείχετο
καὶ
πήραν
παρήρτητο
καὶ |
[19] |
πλήθει
ἐπεπόλαζον.
καὶ
ταῦτα
ἔλεγε
|
πίνων |
τοῦ
αὐτοῦ
ὕδατος.
Ὡς
δὲ |
[13] |
κοινὰ
ἡγοῦνται,
ἄνευ
τινὸς
ἀκριβοῦς
|
πίστεως |
τὰ
τοιαῦτα
παραδεξάμενοι.
ἢν
τοίνυν |
[16] |
ἐβάλλετο.
~Ἐξῄει
οὖν
τὸ
δεύτερον
|
πλανησόμενος, |
ἱκανὰ
ἐφόδια
τοὺς
Χριστιανοὺς
ἔχων, |
[9] |
~Τὸ
γὰρ
τῆς
φύσεως
τοῦτο
|
πλάσμα |
καὶ
δημιούργημα,
ὁ
τοῦ
Πολυκλείτου |
[6] |
Δία
τὸν
Ὀλύμπιον
καὶ
Πρωτέα·
|
πλάσται |
δὲ
καὶ
τεχνῖται,
τοῦ
μὲν
|
[31] |
Ἑλλανοδίκαι
ἐλέγοντο
εἶναι
ἐν
τῷ
|
Πλεθρίῳ. |
~Ταῦτα
μέν
σοι
τὰ
ἐν |
[44] |
πρὸ
ἐννέα
σχεδόν
που
ἡμερῶν,
|
πλεῖον, |
οἶμαι,
τοῦ
ἱκανοῦ
ἐμφαγὼν
ἤμεσέν |
[34] |
ὑπὸ
τοῦ
δημίου
ἐχομένοις
πολλῷ
|
πλείους |
ἕπονται.
~Καὶ
δὴ
τὰ
μὲν |
[14] |
τὴν
κατηγορίαν.
διήρπαστο
δὲ
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
κτημάτων
παρὰ
τὴν
ἀποδημίαν |
[9] |
Ἀρμενίᾳ
μοιχεύων
ἁλοὺς
μάλα
πολλὰς
|
πληγὰς |
ἔλαβεν
καὶ
τέλος
κατὰ
τοῦ |
[19] |
τοῦ
χωρίου
ἐν
πολλῷ
τῷ
|
πλήθει |
ἐπεπόλαζον.
καὶ
ταῦτα
ἔλεγε
πίνων |
[32] |
αὐτὸς
ὁ
Πρωτεὺς
μυρίῳ
τῷ
|
πλήθει |
παραπεμπόμενος
κατόπιν
τοῦ
τῶν
κηρύκων |
[2] |
καὶ
ἔτι
πρότερον
ἐν
πολλῷ
|
πλήθει |
τῶν
ἀκροατῶν
εἶπον
αὐτά,
ἐνίων |
[7] |
ἀναβαίνει,
οὐ
περιμείνας
διαλυθῆναι
τὸ
|
πλῆθος |
ἀλλὰ
ἐπ´
αἰθομένοις
τοῖς
προτέροις |
[34] |
τῆς
δόξης
ἀποβλέπων
ἐς
τὸ
|
πλῆθος |
τῶν
θαυμαζόντων,
οὐκ
εἰδὼς
ὁ |
[32] |
ἐγὼ
δὲ
ὀλίγων
ἤκουσα
ὑπὸ
|
πλήθους |
τῶν
περιεστώτων.
εἶτα
φοβηθεὶς
μὴ
|
[21] |
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
τῆς
πανηγύρεως
|
πληθούσης
|
μόνον
οὐκ
ἐπὶ
σκηνῆς
ὀπτήσει |
[14] |
βραχεῖ
ἐγένετο
ἰδιώταις
ἀνθρώποις
ἐγχανών.
|
~Πλὴν |
ἀλλ´
ὁ
Περεγρῖνος
ἀφείθη
ὑπὸ |
[18] |
δεῖσθαι
τὴν
πόλιν
τοιούτου
φιλοσόφου.
|
πλὴν |
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
κλεινὸν
αὐτοῦ
|
[33] |
ἐπιτάφιον
ἑαυτοῦ
πρὸ
τελευτῆς
διεξιόντι.
|
~Πλὴν |
τό
γε
τοσοῦτον
ἐπήκουσα·
ἔφη |
[25] |
καόμενόν
φησιν,
ἀλλ´
ἐπειδὰν
νήσωσι,
|
πλησίον |
παραστάντες
ἀκίνητοι
ἀνέχονται
παροπτώμενοι,
εἶτ´ |
[13] |
πράγμασιν
χρῆσθαι
δυνάμενος,
αὐτίκα
μάλα
|
πλούσιος |
ἐν
βραχεῖ
ἐγένετο
ἰδιώταις
ἀνθρώποις |
[43] |
τε
ἄλλην
τὴν
ἐν
τῷ
|
πλῷ |
τρυφὴν
καὶ
τὸ
μειράκιον
τὸ |
[45] |
ἂν
ἐπὶ
τῷ
ἀνδρί;
καίτοι
|
πόθεν |
εἶχεν
ἐκεῖνος
τοσοῦτον
γέλωτα;
σὺ |
[41] |
οἷα
εἰκὸς
ἐπ´
αὐτῷ
γενήσεσθαι,
|
ποίας |
μὲν
οὐ
μελίττας
ἐπιστήσεσθαι
ἐπὶ |
[8] |
ἄλλο,
ἔφη,
ὦ
ἄνδρες,
χρὴ
|
ποιεῖν |
ἀκούοντας
μὲν
οὕτω
γελοίων
ῥήσεων, |
[39] |
ἀμέλει
καὶ
τοὺς
Βραχμᾶνάς
φασι
|
ποιεῖν, |
ἐπιβήσεται
τῆς
πυρᾶς.
ἀπέστρεφον
δ´ |
[20] |
θαυμάζειν
καὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἀποβλέπειν
|
ποιήσει, |
οὗπερ
ἐξ
ἀρχῆς
δριμύν
τινα |
[3] |
διασκευὴ
τοιάδε
ἦν.
τὸν
μὲν
|
ποιητὴν |
οἶσθα
οἷός
τε
ἦν
καὶ |
[12] |
διαφθείραντες
τοὺς
δεσμοφύλακας.
εἶτα
δεῖπνα
|
ποικίλα |
εἰσεκομίζετο
καὶ
λόγοι
ἱεροὶ
αὐτῶν |
[38] |
εἰρήνην
ἦγον.
~Ἐγὼ
δὲ
ἐπανιὼν
|
ποικίλα, |
ὦ
ἑταῖρε,
πρὸς
ἐμαυτὸν
ἐνενόουν, |
[34] |
ὑπὲρ
ἅπαντας
ὅσοι
τῇ
αὐτῇ
|
Ποινῇ |
ἐλαύνονται.
παρεπέμπετο
δὲ
ὅμως
ὑπὸ |
[12] |
οὖν
ἐδέδετο,
οἱ
Χριστιανοὶ
συμφορὰν
|
ποιούμενοι |
τὸ
πρᾶγμα
πάντα
ἐκίνουν
ἐξαρπάσαι |
[41] |
δὲ
πάσαις
σχεδὸν
ταῖς
ἐνδόξοις
|
πόλεσιν |
ἐπιστολὰς
διαπέμψαι
αὐτόν,
διαθήκας
τινὰς |
[13] |
μὴν
κἀκ
τῶν
ἐν
Ἀσίᾳ
|
πόλεων |
ἔστιν
ὧν
ἧκόν
τινες,
τῶν |
[16] |
κομίσασθαι
κελεύσαντος
βασιλέως.
εἶτα
τῆς
|
πόλεως |
ἀντιπρεσβευσαμένης
οὐδὲν
ἐπράχθη,
ἀλλ´
ἐμμένειν |
[4] |
τάλαντα,
τὸν
ἀπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
|
πόλεως |
ἐκβληθέντα,
τὸν
τοῦ
Ἡλίου
ἐπισημότερον, |
[16] |
ἀπαιτεῖν
ᾤετο
δεῖν
παρὰ
τῆς
|
πόλεως |
τὰ
κτήματα,
καὶ
γραμματεῖον
ἐπιδοὺς
|
[18] |
ἀπονοίᾳ,
μέχρι
δὴ
ὁ
τὴν
|
πόλιν |
ἐπιτετραμμένος
ἀνὴρ
σοφὸς
ἀπέπεμψεν
αὐτὸν |
[18] |
πράγματι,
εἰπὼν
μὴ
δεῖσθαι
τὴν
|
πόλιν |
τοιούτου
φιλοσόφου.
πλὴν
ἀλλὰ
καὶ |
[14] |
οὐδὲ
ἡ
πᾶσα
τῶν
Παριανῶν
|
πόλις |
πέντε
σὺν
αὐτῇ
τὰς
γειτνιώσας |
[8] |
ἐπιτηρήσαντος·
ἔνια
δὲ
παρὰ
τῶν
|
πολιτῶν |
αὐτοῦ
ἐπυνθανόμην
καὶ
οἷς
ἀνάγκη
|
[40] |
ἐς
τὴν
πανήγυριν
ἐπέστην
τινὶ
|
πολιῷ |
ἀνδρὶ
καὶ
νὴ
τὸν
Δί´ |
[30] |
ἐπιχειρῇ
χρυσῷ
σαξάμενος
πήρην
μάλα
|
πολλὰ |
δανείζων,
ἐν
καλαῖς
Πάτραισιν
ἔχων |
[32] |
ὑπέμεινεν.
τὰ
μὲν
οὖν
εἰρημένα
|
πολλὰ |
ἦν,
ἐγὼ
δὲ
ὀλίγων
ἤκουσα |
[35] |
τὸ
βάθος.
δᾷδες
ἦσαν
τὰ
|
πολλὰ |
καὶ
παρεβέβυστο
τῶν
φρυγάνων,
ὡς |
[17] |
εἰς
τὰς
πυγὰς
καὶ
ἄλλα
|
πολλὰ |
νεανικώτερα
θαυματοποιῶν.
~Ἐκεῖθεν
δὲ
οὕτω |
[2] |
πρὸ
πολλῶν
ἡμερῶν
τοῦ
τολμήματος.
|
~Πολλὰ |
τοίνυν
δοκῶ
μοι
ὁρᾶν
σε |
[13] |
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
Περεγρίνῳ
|
πολλὰ |
τότε
ἧκεν
χρήματα
παρ´
αὐτῶν |
[3] |
ἐλέγετο.
σὺ
δὲ
γνωριεῖς
δηλαδή,
|
πολλάκις |
αὐτοῖς
παραστὰς
βοῶσιν.
~Πρωτέα
γάρ |
[41] |
ἐπεσταλκέναι
ἔλεγεν,
αὐτίκα
μάλα
οἶδα
|
πολλὰς |
ἀναστησομένας.
φασὶ
δὲ
πάσαις
σχεδὸν |
[11] |
τὰς
μὲν
ἐξηγεῖτο
καὶ
διεσάφει,
|
πολλὰς |
δὲ
αὐτὸς
καὶ
συνέγραφεν,
καὶ |
[9] |
ἐν
Ἀρμενίᾳ
μοιχεύων
ἁλοὺς
μάλα
|
πολλὰς |
πληγὰς
ἔλαβεν
καὶ
τέλος
κατὰ |
[30] |
ὁπόταν
Κυνικὸς
πολυώνυμος
ἐς
φλόγα
|
πολλὴν
|
πηδήσῃ
δόξης
ὑπ´
ἐρινύι
θυμὸν |
[36] |
ἀλλὰ
περιεσχέθη
ὑπὸ
τῆς
φλογὸς
|
πολλῆς |
ἠρμένης.
~Αὖθις
ὁρῶ
γελῶντά
σε, |
[32] |
εἰς
χεῖρας
αὐτῶν
ἦλθον
οἱ
|
πολλοί, |
ἄχρι
δὴ
παρελθὼν
αὐτὸς
ὁ
|
[13] |
καὶ
ἑκόντες
αὑτοὺς
ἐπιδιδόασιν
οἱ
|
πολλοί. |
ἔπειτα
δὲ
ὁ
νομοθέτης
ὁ |
[21] |
γὰρ
αὖ
καὶ
τόδε
οἱ
|
πολλοί |
μοι
λέγουσιν,
ὡς
οὐδεὶς
ὀξύτερος |
[39] |
ἀναξίως
τοῦ
πυρός.
~εἶτα
ἐνετύγχανον
|
πολλοῖς |
ἀπιοῦσιν
ὡς
θεάσαιντο
καὶ
αὐτοί· |
[28] |
μὰ
Δία
οὐδὲν
ἀπεικὸς
ἐν
|
πολλοῖς |
τοῖς
ἀνοήτοις
εὑρεθήσεσθαί
τινας
τοὺς |
[39] |
πυρᾶς.
ἀπέστρεφον
δ´
οὖν
τοὺς
|
πολλοὺς |
αὐτῶν
λέγων
ἤδη
τετελέσθαι
τὸ |
[19] |
νὴ
Δία
γε
καὶ
ἀποθνήσκειν
|
πολλοὺς |
αὐτῶν
ὑπὸ
σφοδρῶν
τῶν
νόσων, |
[7] |
πολύ,
ὥστε
καὶ
ἡμῶν
τοὺς
|
πολλοὺς |
ἐπὶ
τὸ
ὅμοιον
ἐπεσπάσατο.
~εἶτα |
[14] |
πατρῴου
φόνου
ἔτι
φλεγμαῖνον
καὶ
|
πολλοὺς |
τοὺς
ἐπανατεινομένους
τὴν
κατηγορίαν.
διήρπαστο |
[32] |
ἐν
τοσαύτῃ
τύρβῃ,
ἐπεὶ
καὶ
|
πολλοὺς
|
τοῦτο
πάσχοντας
ἑώρων,
ἀπῆλθον
μακρὰ |
[17] |
δὲ
πηλῷ
τὸ
πρόσωπον,
ἐν
|
πολλῷ |
δὲ
τῶν
περιεστώτων
δήμῳ
ἀναφλῶν |
[6] |
ὀρφανοὺς
ἡμᾶς
καταλιπόν.
ταῦτα
ξὺν
|
πολλῷ |
ἱδρῶτι
διεξελθὼν
ἐδάκρυε
μάλα
γελοίως |
[34] |
ἢ
ὑπὸ
τοῦ
δημίου
ἐχομένοις
|
πολλῷ |
πλείους
ἕπονται.
~Καὶ
δὴ
τὰ |
[2] |
αὐτὸ
καὶ
ἔτι
πρότερον
ἐν
|
πολλῷ |
πλήθει
τῶν
ἀκροατῶν
εἶπον
αὐτά, |
[19] |
τὸ
ξηρὸν
τοῦ
χωρίου
ἐν
|
πολλῷ |
τῷ
πλήθει
ἐπεπόλαζον.
καὶ
ταῦτα |
[35] |
γὰρ
ἦν
εὐπορῆσαι
ὀχήματος
ἅμα
|
πολλῶν |
ἐξιόντων—
ἄκων
ὑπελειπόμην.
ὁ
δὲ |
[42] |
δὲ
καὶ
τῷ
παρὰ
τῶν
|
πολλῶν |
ἐπαίνῳ
ἅπαντα
εἰπόντος
ἀεὶ
καὶ |
[45] |
ἐγὼ
δὲ
οὐδ´
αὐτὸς
πρὸ
|
πολλῶν |
ἡμερῶν
εἶδον
αὐτὸν
ἐγκεχρισμένον,
ὡς |
[1] |
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
οὐ
πρὸ
|
πολλῶν |
ἡμερῶν
τοῦ
τολμήματος.
~Πολλὰ
τοίνυν |
[34] |
ἐλαύνονται.
παρεπέμπετο
δὲ
ὅμως
ὑπὸ
|
πολλῶν |
καὶ
ἐνεφορεῖτο
τῆς
δόξης
ἀποβλέπων |
[43] |
προσδιηγησάμενος
παύσομαι,
ὡς
ἔχῃς
ἐπὶ
|
πολὺ |
γελᾶν.
ἐκεῖνα
μὲν
γὰρ
πάλαι
|
[7] |
καὶ
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐπὶ
|
πολὺ |
ἐγέλα
καὶ
δῆλος
ἦν
νειόθεν |
[7] |
ἄρξομαι.
καὶ
αὖθις
ἐγέλα
ἐπὶ
|
πολύ, |
ὥστε
καὶ
ἡμῶν
τοὺς
πολλοὺς |
[1] |
ὁ
δὲ
γεννάδας
οὗτος,
τὴν
|
πολυανθρωποτάτην |
τῶν
Ἑλληνικῶν
πανηγύρεων
τηρήσας,
πυρὰν |
[9] |
πλάσμα
καὶ
δημιούργημα,
ὁ
τοῦ
|
Πολυκλείτου |
κανών,
ἐπεὶ
εἰς
ἄνδρας
τελεῖν |
[30] |
εὖ
ἐπειπών,
Ἀλλ´
ὁπόταν
Κυνικὸς
|
πολυώνυμος |
ἐς
φλόγα
πολλὴν
πηδήσῃ
δόξης |
[37] |
ὠπτημένον
γέροντα
ὁρᾶν
κνίσης
ἀναπιμπλαμένους
|
πονηρᾶς. |
ἢ
περιμένετε
ἔστ´
ἂν
γραφεύς |
[23] |
μὲν
χρηστοὺς
ὠφελήσει,
τοὺς
δὲ
|
πονηροὺς |
οὐ
φιλοκινδυνοτέρους
καὶ
τολμηροτέρους
ἀποφανεῖ; |
[2] |
περὶ
αὐτῶν.
σὺ
μὲν
οὖν
|
πόρρω |
ταῦτα
καὶ
μακρῷ
ἀσφαλέστερον,
ἐγὼ |
[27] |
Ἰνδικὸν
ὄρνεον,
ἐπιβαίνειν
πυρᾶς
λέγεται
|
πορρωτάτω |
γήρως
προβεβηκώς.
ἀλλὰ
καὶ
λογοποιεῖ |
[4] |
ὦ
γῆ
καὶ
ἥλιε
καὶ
|
ποταμοὶ |
καὶ
θάλαττα
καὶ
πατρῷε
Ἡράκλεις— |
[21] |
Ἡράκλειόν
τι
ἀσπάζεται,
τί
δή
|
ποτε |
οὐχὶ
κατὰ
σιγὴν
ἑλόμενος
ὄρος |
[39] |
προσεκύνουν
ὑποφρίττοντες
καὶ
ἀνέκρινόν
με
|
πότερον |
πρὸς
ἕω
ἢ
πρὸς
δυσμὰς |
[30] |
οἵ
οἱ
ἕπονται,
μιμεῖσθαι
χρὴ
|
πότμον |
ἀποιχομένοιο
λύκοιο.
ὃς
δέ
κε |
[44] |
τῆς
τελευτῆς,
πρὸ
ἐννέα
σχεδόν
|
που |
ἡμερῶν,
πλεῖον,
οἶμαι,
τοῦ
ἱκανοῦ |
[14] |
γὰρ
ἡ
πᾶσα
οὐσία
τριάκοντά
|
που |
ταλάντων
ἀξία
ἣν
ὁ
γέρων |
[10] |
ἤδη
γηρῶντα.
εἶτα
ἐπειδὴ
τὸ
|
πρᾶγμα |
διεβεβόητο,
φυγὴν
ἑαυτοῦ
καταδικάσας
ἐπλανᾶτο |
[12] |
οἱ
Χριστιανοὶ
συμφορὰν
ποιούμενοι
τὸ
|
πρᾶγμα |
πάντα
ἐκίνουν
ἐξαρπάσαι
πειρώμενοι
αὐτόν. |
[24] |
πρὸς
τὸ
ὠφέλιμον
ὀψομένους
τὸ
|
πρᾶγμα. |
ὑμᾶς
δ´
οὖν
αὖθις
ἐρήσομαι, |
[13] |
γόης
καὶ
τεχνίτης
ἄνθρωπος
καὶ
|
πράγμασιν
|
χρῆσθαι
δυνάμενος,
αὐτίκα
μάλα
πλούσιος |
[39] |
Ἔνθα
δή,
ὦ
ἑταῖρε,
μυρία
|
πράγματα |
εἶχον
ἅπασι
διηγούμενος
καὶ
ἀνακρίνουσιν |
[32] |
οὓς
ἐκινδύνευσεν
διηγούμενος
καὶ
ὅσα
|
πράγματα
|
φιλοσοφίας
ἕνεκα
ὑπέμεινεν.
τὰ
μὲν |
[18] |
ἀπέπεμψεν
αὐτὸν
ἀμέτρως
ἐντρυφῶντα
τῷ
|
πράγματι, |
εἰπὼν
μὴ
δεῖσθαι
τὴν
πόλιν |
[3] |
Μαινάδων.
~Ἡ
δὲ
πᾶσα
τοῦ
|
πράγματος |
διασκευὴ
τοιάδε
ἦν.
τὸν
μὲν |
[14] |
σὺν
αὐτῇ
τὰς
γειτνιώσας
παραλαβοῦσα
|
πραθείη |
ἂν
αὐτοῖς
ἀνθρώποις
καὶ
βοσκήμασιν |
[42] |
ἐπαίνῳ
ἅπαντα
εἰπόντος
ἀεὶ
καὶ
|
πράξαντος, |
ὡς
καὶ
εἰς
πῦρ
ἁλέσθαι, |
[18] |
πᾶσι,
καὶ
μάλιστα
τῷ
βασιλεῖ,
|
πρᾳότατον
|
αὐτὸν
καὶ
ἡμερώτατον
εἰδώς,
ὥστε |
[1] |
ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ
ΤΕΛΕΥΤΗΣ
~Λουκιανὸς
Κρονίῳ
εὖ
|
πράττειν. |
Ὁ
κακοδαίμων
Περεγρῖνος,
ἢ
ὡς |
[39] |
ψιλὰ
ἂν
ὥσπερ
σοὶ
τὰ
|
πραχθέντα |
διηγούμην,
πρὸς
δὲ
τοὺς
βλᾶκας |
[41] |
νόμους·
καί
τινας
ἐπὶ
τούτῳ
|
πρεσβευτὰς
|
τῶν
ἑταίρων
ἐχειροτόνησεν,
νεκραγγέλους
καὶ
|
[33] |
τὰ
δεδογμένα,
ὑφ´
ὧν
ὁ
|
πρεσβύτης |
οὐ
μετρίως
ἐθορυβήθη
ἐλπίζων
πάντας |
[44] |
~ἀλλὰ
μικρὸν
πρὸ
τῆς
τελευτῆς,
|
πρὸ |
ἐννέα
σχεδόν
που
ἡμερῶν,
πλεῖον, |
[45] |
Ἀλέξανδρος.
ἐγὼ
δὲ
οὐδ´
αὐτὸς
|
πρὸ |
πολλῶν
ἡμερῶν
εἶδον
αὐτὸν
ἐγκεχρισμένον, |
[1] |
εἰπὼν
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
οὐ
|
πρὸ |
πολλῶν
ἡμερῶν
τοῦ
τολμήματος.
~Πολλὰ |
[32] |
θανατιῶντι
σοφιστῇ
τὸν
ἐπιτάφιον
ἑαυτοῦ
|
πρὸ |
τελευτῆς
διεξιόντι.
~Πλὴν
τό
γε |
[44] |
κρείττων
εἶναι
δοκῶν.
~ἀλλὰ
μικρὸν
|
πρὸ |
τῆς
τελευτῆς,
πρὸ
ἐννέα
σχεδόν |
[32] |
κατηγορούντων
Πρωτέως
ἢ
ἐπαινούντων
τὴν
|
προαίρεσιν |
αὐτοῦ,
ὥστε
καὶ
εἰς
χεῖρας |
[27] |
ἐπιβαίνειν
πυρᾶς
λέγεται
πορρωτάτω
γήρως
|
προβεβηκώς. |
ἀλλὰ
καὶ
λογοποιεῖ
καὶ
χρησμούς |
[35] |
ἀεὶ
ἀναβαλλόμενος
νύκτα
τὸ
τελευταῖον
|
προειρήκει
|
ἐπιδείξασθαι
τὴν
καῦσιν·
καί
με |
[29] |
ἑταίρων
ἀπήγγειλεν,
καὶ
Σίβυλλαν
ἔφη
|
προειρηκέναι |
περὶ
τούτων·
καὶ
τὰ
ἔπη |
[36] |
θεάσασθαι
τὸ
κάλλιστον
τοῦτο
ἔργον—
|
πρόεισιν |
ἐκεῖνος
ἐσκευασμένος
ἐς
τὸν
ἀεὶ |
[33] |
πάντας
ἕξεσθαι
αὐτοῦ
καὶ
μὴ
|
προήσεσθαι |
τῷ
πυρί,
ἀλλὰ
ἄκοντα
δὴ |
[28] |
Πρωτεὺς
ἐκεῖνος
ὁ
Διός,
ὁ
|
προπάτωρ
|
τοῦ
ὀνόματος,
μαντικὸς
ἦν.
μαρτύρομαι |
[42] |
ἀνδρός,
ὡς
βραχεῖ
λόγῳ
περιλαβεῖν,
|
πρὸς
|
ἀλήθειαν
μὲν
οὐδεπώποτε
ἀποβλέψαντος,
ἐπὶ |
[39] |
τόδε
τῇ
προτεραίᾳ
διεδέδοτο
ὡς
|
πρὸς |
ἀνίσχοντα
τὸν
ἥλιον
ἀσπασάμενος,
ὥσπερ |
[15] |
ὁ
δὲ
σοφὸς
οὗτος
Πρωτεὺς
|
πρὸς |
ἅπαντα
ταῦτα
σκέψασθε
οἷόν
τι
|
[20] |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας
καὶ
θαυμάζειν
καὶ
|
πρὸς
|
αὐτὸν
ἀποβλέπειν
ποιήσει,
οὗπερ
ἐξ |
[44] |
μὴ
δοῦναι.
καίτοι
εἰπεῖν
ἔφη
|
πρὸς
|
αὐτὸν
ὡς
εἰ
πάντως
θανάτου |
[39] |
ὥσπερ
σοὶ
τὰ
πραχθέντα
διηγούμην,
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
βλᾶκας
καὶ
πρὸς |
[15] |
ὁ
δῆμος,
πένητες
ἄνθρωποι
καὶ
|
πρὸς |
διανομὰς
κεχηνότες,
ἀνέκραγον
εὐθὺς
ἕνα
|
[39] |
με
πότερον
πρὸς
ἕω
ἢ
|
πρὸς |
δυσμὰς
ἐνεχθείη
ὁ
γύψ·
ἐγὼ |
[38] |
δὲ
ἐπανιὼν
ποικίλα,
ὦ
ἑταῖρε,
|
πρὸς
|
ἐμαυτὸν
ἐνενόουν,
τὸ
φιλόδοξον
οἷόν |
[39] |
ὑποφρίττοντες
καὶ
ἀνέκρινόν
με
πότερον
|
πρὸς |
ἕω
ἢ
πρὸς
δυσμὰς
ἐνεχθείη |
[35] |
Ὀλυμπίας
κατὰ
τὸν
ἱππόδρομον
ἀπιόντων
|
πρὸς |
ἕω.
καὶ
ἐπεὶ
τάχιστα
ἀφικόμεθα, |
[39] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
βλᾶκας
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἀκρόασιν
κεχηνότας
ἐτραγῴδουν
τι |
[36] |
καὶ
γὰρ
καὶ
τοῦτ´
αὐτὸ
|
πρὸς |
τὴν
τραγῳδίαν
ἦν,
ἡ
μεσημβρία— |
[21] |
ἀποτετικέναι,
ἀλλὰ
μὴ
ἅπαξ
χανόντα
|
πρὸς |
τὴν
φλόγα
ἐν
ἀκαρεῖ
τεθνάναι. |
[24] |
ἐς
τοῦτο
μόνους
ἀπαντήσεσθαι
τοὺς
|
πρὸς |
τὸ
ὠφέλιμον
ὀψομένους
τὸ
πρᾶγμα. |
[12] |
οὐ
μικρὸν
αὐτῷ
ἀξίωμα
περιεποίησεν
|
πρὸς
|
τὸν
ἑξῆς
βίον
καὶ
τὴν |
[5] |
ἢ
τί
Ἡρακλῆς
καὶ
Ἐμπεδοκλῆς
|
πρὸς |
τὸν
Πρωτέα.
ὁ
δέ,
Οὐκ |
[20] |
συνθεὶς
τῶν
διὰ
μέσου
ἐξήνεγκε
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας,
ἔπαινον
ὑπὲρ
τοῦ |
[1] |
λόγους
τινὰς
ὑπὲρ
τούτου
εἰπὼν
|
πρὸς |
τοὺς
Ἕλληνας
οὐ
πρὸ
πολλῶν |
[41] |
ἑταίρων
ἐχειροτόνησεν,
νεκραγγέλους
καὶ
νερτεροδρόμους
|
προσαγορεύσας. |
~Τοῦτο
τέλος
τοῦ
κακοδαίμονος
Πρωτέως |
[43] |
αὐτῶν
γενόμενος.
~Ἓν
ἔτι
σοι
|
προσδιηγησάμενος |
παύσομαι,
ὡς
ἔχῃς
ἐπὶ
πολὺ |
[40] |
τε
ἐστεμμένον.
εἶτ´
ἐπὶ
πᾶσι
|
προσέθηκε |
τὸν
γῦπα,
διομνύμενος
ἦ
μὴν |
[39] |
ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
ἐτεθήπεσαν
καὶ
|
προσεκύνουν |
ὑποφρίττοντες
καὶ
ἀνέκρινόν
με
πότερον |
[36] |
δὲ
καὶ
ὁ
Πρωτεύς.
καὶ
|
προσελθόντες
|
ἄλλος
ἀλλαχόθεν
ἀνῆψαν
τὸ
πῦρ |
[36] |
δέ—
καί
μοι
πάνυ
ἤδη
|
πρόσεχε |
τὸν
νοῦν—
ἀποθέμενος
τὴν
πήραν |
[18] |
τὴν
ἄγαν
ἐλευθερίαν
ἐξελαθείς,
καὶ
|
προσήλαυνε |
κατὰ
τοῦτο
τῷ
Μουσωνίῳ
καὶ
|
[16] |
ἐσθίων
τῶν
ἀπορρήτων
αὐτοῖς—
οὐκέτι
|
προσιεμένων |
αὐτὸν
ἀπορούμενος
ἐκ
παλινῳδίας
ἀπαιτεῖν |
[13] |
δὲ
ἀνεσκολοπισμένον
ἐκεῖνον
σοφιστὴν
αὐτὸν
|
προσκυνῶσιν |
καὶ
κατὰ
τοὺς
ἐκείνου
νόμους |
[13] |
ἐπὶ
προφάσει
τῶν
δεσμῶν,
καὶ
|
πρόσοδον |
οὐ
μικρὰν
ταύτην
ἐποιήσατο.
πεπείκασι |
[33] |
τὰ
δεδογμένα"
πάνυ
ἀδόκητον
αὐτῷ
|
προσπεσὸν |
ὠχριᾶν
ἔτι
μᾶλλον
ἐποίησεν,
καίτοι |
[45] |
μέλλων
τὸ
ἐν
τῷ
δακτύλῳ
|
πρόσπταισμα |
θεραπεύοι.
τί
σοι
δοκεῖ
ὁ |
[11] |
ᾐδοῦντο
καὶ
νομοθέτῃ
ἐχρῶντο
καὶ
|
προστάτην |
ἐπεγράφοντο,
μετὰ
γοῦν
ἐκεῖνον
ὃν |
[17] |
ἥμισυ,
χριόμενος
δὲ
πηλῷ
τὸ
|
πρόσωπον, |
ἐν
πολλῷ
δὲ
τῶν
περιεστώτων |
[40] |
νὴ
τὸν
Δί´
ἀξιοπίστῳ
τὸ
|
πρόσωπον
|
ἐπὶ
τῷ
πώγωνι
καὶ
τῇ |
[39] |
καὶ
γὰρ
καὶ
τόδε
τῇ
|
προτεραίᾳ
|
διεδέδοτο
ὡς
πρὸς
ἀνίσχοντα
τὸν |
[7] |
πλῆθος
ἀλλὰ
ἐπ´
αἰθομένοις
τοῖς
|
προτέροις |
ἱερείοις
ἐπέχει
τῶν
σπονδῶν.
καὶ |
[2] |
τὸ
πῦρ
αὐτὸ
καὶ
ἔτι
|
πρότερον |
ἐν
πολλῷ
πλήθει
τῶν
ἀκροατῶν
|
[39] |
φέρων
ἑαυτὸν
ὁ
Πρωτεύς,
σεισμοῦ
|
πρότερον |
μεγάλου
γενομένου
σὺν
μυκηθμῷ
τῆς |
[19] |
δὲ
ἄνδρα
παιδείᾳ
καὶ
ἀξιώματι
|
προὔχοντα, |
διότι
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις |
[13] |
ἧκεν
χρήματα
παρ´
αὐτῶν
ἐπὶ
|
προφάσει |
τῶν
δεσμῶν,
καὶ
πρόσοδον
οὐ |
[11] |
ἐν
βραχεῖ
παῖδας
αὐτοὺς
ἀπέφηνε,
|
προφήτης |
καὶ
θιασάρχης
καὶ
ξυναγωγεὺς
καὶ
|
[4] |
δηλαδή,
πολλάκις
αὐτοῖς
παραστὰς
βοῶσιν.
|
~Πρωτέα |
γάρ
τις,
ἔφη,
κενόδοξον
τολμᾷ
|
[3] |
αὐτῷ
ἡ
βοὴ
ἐς
τὸν
|
Πρωτέα, |
καὶ
ὡς
ἂν
οἷός
τε |
[5] |
Ἡρακλῆς
καὶ
Ἐμπεδοκλῆς
πρὸς
τὸν
|
Πρωτέα. |
ὁ
δέ,
Οὐκ
εἰς
μακράν, |
[6] |
τὸν
Δία
τὸν
Ὀλύμπιον
καὶ
|
Πρωτέα· |
πλάσται
δὲ
καὶ
τεχνῖται,
τοῦ |
[4] |
καὶ
θάλαττα
καὶ
πατρῷε
Ἡράκλεις—
|
Πρωτέα |
τὸν
ἐν
Συρίᾳ
δεθέντα,
τὸν |
[1] |
ὡς
αὐτὸς
ἔχαιρεν
ὀνομάζων
ἑαυτόν,
|
Πρωτεύς, |
αὐτὸ
δὴ
ἐκεῖνο
τὸ
τοῦ |
[28] |
τῇ
πυρᾷ
μηχανήσονται,
διότι
καὶ
|
Πρωτεὺς |
ἐκεῖνος
ὁ
Διός,
ὁ
προπάτωρ
|
[12] |
καὶ
συλληφθεὶς
ἐπὶ
τούτῳ
ὁ
|
Πρωτεὺς
|
ἐνέπεσεν
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον,
ὅπερ |
[27] |
ἐργάσαιτο.
~Ἤκουον
δὲ
ὡς
οὐδὲ
|
Πρωτεὺς |
ἔτι
καλεῖσθαι
ἀξιοῖ,
ἀλλὰ
Φοίνικα |
[36] |
δευτεραγωνιστής·
ἐδᾳδοφόρει
δὲ
καὶ
ὁ
|
Πρωτεύς. |
καὶ
προσελθόντες
ἄλλος
ἀλλαχόθεν
ἀνῆψαν |
[29] |
ἔπη
γὰρ
ἀπεμνημόνευεν·
Ἀλλ´
ὁπόταν
|
Πρωτεὺς |
Κυνικῶν
ὄχ´
ἄριστος
ἁπάντων
Ζηνὸς |
[32] |
ἄχρι
δὴ
παρελθὼν
αὐτὸς
ὁ
|
Πρωτεὺς |
μυρίῳ
τῷ
πλήθει
παραπεμπόμενος
κατόπιν
|
[5] |
μακράν,
ἔφη,
καύσει
ἑαυτὸν
ὁ
|
Πρωτεὺς |
Ὀλυμπίασιν.
Πῶς,
ἔφην,
ἢ
τίνος |
[15] |
ἀπολωλότα.
ὁ
δὲ
σοφὸς
οὗτος
|
Πρωτεὺς |
πρὸς
ἅπαντα
ταῦτα
σκέψασθε
οἷόν |
[39] |
ἐνέβαλεν
δὲ
φέρων
ἑαυτὸν
ὁ
|
Πρωτεύς, |
σεισμοῦ
πρότερον
μεγάλου
γενομένου
σὺν |
[23] |
ὅτι
βουληθείητε.
πῶς
οὖν
ὁ
|
Πρωτεὺς |
τοῦτο
διακρινεῖ
καὶ
τοὺς
μὲν |
[42] |
προσαγορεύσας.
~Τοῦτο
τέλος
τοῦ
κακοδαίμονος
|
Πρωτέως |
ἐγένετο,
ἀνδρός,
ὡς
βραχεῖ
λόγῳ |
[1] |
δὴ
ἐκεῖνο
τὸ
τοῦ
Ὁμηρικοῦ
|
Πρωτέως |
ἔπαθεν·
ἅπαντα
γὰρ
δόξης
ἕνεκα |
[32] |
ἦν
ὁ
ὀπισθόδομος
τῶν
κατηγορούντων
|
Πρωτέως |
ἢ
ἐπαινούντων
τὴν
προαίρεσιν
αὐτοῦ, |
[40] |
τε
ἄλλα
διηγουμένῳ
περὶ
τοῦ
|
Πρωτέως |
καὶ
ὡς
μετὰ
τὸ
καυθῆναι |
[30] |
τοῖς
θαυμαστοῖς
τούτοις
ὁμιληταῖς
τοῦ
|
Πρωτέως |
περισκοπεῖν
ἔνθα
ἑαυτοὺς
ἐξαερώσουσιν·
τοῦτο |
[5] |
τινας
ὑπερβολὰς
διεξιόντος
κατὰ
τοῦ
|
Πρωτέως· |
τὸν
μὲν
γὰρ
Σινωπέα
ἢ |
[7] |
τῶν
σπονδῶν.
καὶ
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἐπὶ
πολὺ
ἐγέλα
καὶ
δῆλος |
[13] |
ἔπειτα
δὲ
ὁ
νομοθέτης
ὁ
|
πρῶτος |
ἔπεισεν
αὐτοὺς
ὡς
ἀδελφοὶ
πάντες |
[17] |
καὶ
παιόμενος
νάρθηκι
εἰς
τὰς
|
πυγὰς |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
νεανικώτερα
θαυματοποιῶν. |
[9] |
τέγους
ἁλόμενος
διέφυγε,
ῥαφανῖδι
τὴν
|
πυγὴν |
βεβυσμένος.
εἶτα
μειράκιόν
τι
ὡραῖον |
[42] |
καὶ
πράξαντος,
ὡς
καὶ
εἰς
|
πῦρ
|
ἁλέσθαι,
ὅτε
μηδὲ
ἀπολαύειν
τῶν |
[29] |
ἁπάντων
Ζηνὸς
ἐριγδούπου
τέμενος
κάτα
|
πῦρ |
ἀνακαύσας
ἐς
φλόγα
πηδήσας
ἔλθῃ |
[2] |
ἀσφαλέστερον,
ἐγὼ
δὲ
παρὰ
τὸ
|
πῦρ |
αὐτὸ
καὶ
ἔτι
πρότερον
ἐν |
[24] |
χλωρῶν
ἐναποπνιγῆναι
τῷ
καπνῷ·
τὸ
|
πῦρ |
γὰρ
αὐτὸ
οὐ
μόνον
Ἡρακλέους |
[1] |
τραπόμενος,
τὰ
τελευταῖα
ταῦτα
καὶ
|
πῦρ |
ἐγένετο·
τοσούτῳ
ἄρα
τῷ
ἔρωτι |
[36] |
λιβανωτόν,
ὡς
ἐπιβάλοι
ἐπὶ
τὸ
|
πῦρ, |
καὶ
ἀναδόντος
τινὸς
ἐπέβαλέν
τε |
[26] |
παρορμῶσιν
καὶ
συνωθοῦσιν
ἐς
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
ὑπεκκάουσι
τὴν
γνώμην,
οὐκ |
[36] |
προσελθόντες
ἄλλος
ἀλλαχόθεν
ἀνῆψαν
τὸ
|
πῦρ |
μέγιστον
ἅτε
ἀπὸ
δᾴδων
καὶ |
[25] |
ἐμβάλλει
φέρων
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ
|
πῦρ; |
νὴ
Δί´,
ὅπως
τὴν
καρτερίαν |
[37] |
ἐνεδείκνυντο
λύπην
τινὰ
εἰς
τὸ
|
πῦρ |
ὁρῶντες,
ἄχρι
δὴ
ἀποπνιγεὶς
ἐπ´ |
[24] |
συνεμπεσὼν
ἐπὶ
κεφαλὴν
ἐς
τὸ
|
πῦρ. |
Οὐ
γὰρ
ἐν
πήρᾳ
καὶ |
[36] |
ταῦτα
εἰπὼν
ἐπήδησεν
ἐς
τὸ
|
πῦρ, |
οὐ
μὴν
ἑωρᾶτό
γε,
ἀλλὰ |
[37] |
ξυναρπάσας
τινὰς
ἐμβαλεῖν
εἰς
τὸ
|
πῦρ, |
ὡς
ἂν
ἕποιντο
τῷ
διδασκάλῳ, |
[21] |
ἀπελθεῖν.
εἰ
δὲ
καὶ
τὸ
|
πῦρ |
ὡς
Ἡράκλειόν
τι
ἀσπάζεται,
τί |
[25] |
γὰρ
οὐκ
ἐμπηδῶσιν
ἐς
τὸ
|
πῦρ, |
ὡς
Ὀνησίκριτος
ὁ
Ἀλεξάνδρου
κυβερνήτης
|
[39] |
ὡς
ἐπειδὴ
ἀνήφθη
μὲν
ἡ
|
πυρά, |
ἐνέβαλεν
δὲ
φέρων
ἑαυτὸν
ὁ |
[28] |
νυκτέριον
καὶ
δᾳδουχίαν
ἐπὶ
τῇ
|
πυρᾷ. |
~Θεαγένης
δὲ
ἔναγχος,
ὥς
μοί |
[28] |
οἶμαι,
καὶ
ἄδυτον
ἐπὶ
τῇ
|
πυρᾷ |
μηχανήσονται,
διότι
καὶ
Πρωτεὺς
ἐκεῖνος |
[35] |
τῆς
Ἁρπίνης,
ἔνθα
ἦν
ἡ
|
πυρά. |
στάδιοι
πάντες
οὗτοι
εἴκοσιν
ἀπὸ |
[25] |
γενέσθαι
καὶ
ἐν
βόθρῳ
τὴν
|
πυράν. |
~εἰσὶ
δ´
οἳ
καὶ
μεταβαλέσθαι
|
[35] |
καὶ
ἐπεὶ
τάχιστα
ἀφικόμεθα,
καταλαμβάνομεν
|
πυρὰν |
νενησμένην
ἐν
βόθρῳ
ὅσον
ἐς |
[1] |
πολυανθρωποτάτην
τῶν
Ἑλληνικῶν
πανηγύρεων
τηρήσας,
|
πυρὰν |
ὅτι
μεγίστην
νήσας
ἐνεπήδησεν
ἐπὶ |
[37] |
οἱ
Κυνικοὶ
δὲ
περιστάντες
τὴν
|
πυρὰν |
οὐκ
ἐδάκρυον
μέν,
σιωπῇ
δὲ |
[24] |
τὸ
κεφάλαιον
χρὴ
ζηλοῦν
καὶ
|
πυρὰν |
συνθέντα
κορμῶν
συκίνων
ὡς
ἔνι |
[26] |
δύο
συγκατασπάσας
ἐμπέσοι
εἰς
τὴν
|
πυράν, |
τοῦτο
μόνον
χάριεν
ἂν
ἐργάσαιτο. |
[39] |
Βραχμᾶνάς
φασι
ποιεῖν,
ἐπιβήσεται
τῆς
|
πυρᾶς. |
ἀπέστρεφον
δ´
οὖν
τοὺς
πολλοὺς |
[20] |
τοῦτο
τόλμημα
ἐβουλεύσατο
περὶ
τῆς
|
πυρᾶς, |
καὶ
διέδωκε
λόγον
ἐς
τοὺς |
[27] |
φοῖνιξ,
τὸ
Ἰνδικὸν
ὄρνεον,
ἐπιβαίνειν
|
πυρᾶς
|
λέγεται
πορρωτάτω
γήρως
προβεβηκώς.
ἀλλὰ
|
[40] |
αὐτὸς
ἑωρακέναι
ἀναπτάμενον
ἐκ
τῆς
|
πυρᾶς, |
ὃν
ἐγὼ
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἀφῆκα
|
[44] |
τε
τῆς
νυκτὸς
καὶ
ἑάλω
|
πυρετῷ |
μάλα
σφοδρῷ.
ταῦτα
δέ
μοι |
[33] |
αὐτοῦ
καὶ
μὴ
προήσεσθαι
τῷ
|
πυρί, |
ἀλλὰ
ἄκοντα
δὴ
καθέξειν
ἐν |
[21] |
πάντως
διέγνωστό
οἱ
ἀπαλλάττεσθαι,
μὴ
|
πυρὶ |
μηδὲ
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
τραγῳδίας |
[21] |
ἄλλος
θανάτου
τρόπος
τοῦ
διὰ
|
πυρός· |
ἀνοῖξαι
γὰρ
δεῖ
μόνον
τὸ
|
[44] |
καλῶς
ἔχειν
ἕπεσθαι
μηδὲν
τοῦ
|
πυρὸς |
δεόμενον·
τὸν
δ´
αὖ
φάναι, |
[38] |
βεβιωκότι
καὶ
οὐκ
ἀναξίως
τοῦ
|
πυρός. |
~εἶτα
ἐνετύγχανον
πολλοῖς
ἀπιοῦσιν
ὡς
|
[39] |
καί
τι
λείψανον
καταλαμβάνειν
τοῦ
|
πυρός. |
Ἔνθα
δή,
ὦ
ἑταῖρε,
μυρία |
[4] |
Ὀλυμπίῳ
δυνάμενον;
ἀλλ´
ὅτι
διὰ
|
πυρὸς |
ἐξάγειν
τοῦ
βίου
διέγνωκεν
ἑαυτόν, |
[5] |
Τί
βούλεται
τὸ
περὶ
τοῦ
|
πυρός, |
ἢ
τί
Ἡρακλῆς
καὶ
Ἐμπεδοκλῆς |
[31] |
ἅπαντες,
Ἤδη
καιέσθωσαν
ἄξιοι
τοῦ
|
πυρός. |
καὶ
ὁ
μὲν
κατέβη
γελῶν, |
[6] |
τοῦτο
οἰχήσεται,
ὀχούμενον
ἐπὶ
τοῦ
|
πυρός, |
ὀρφανοὺς
ἡμᾶς
καταλιπόν.
ταῦτα
ξὺν |
[25] |
ἐμπεσὼν
τεθνήξεται
συναρπασθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
|
πυρός; |
οὐκ
ἀπ´
ἐλπίδος
μὴ
ἀναπηδήσασθαι |
[40] |
ἀξιοπίστῳ
τὸ
πρόσωπον
ἐπὶ
τῷ
|
πώγωνι |
καὶ
τῇ
λοιπῇ
σεμνότητι,
τά |
[34] |
λόγον.
~Ἐγὼ
δέ,
εἰκάζεις,
οἶμαι,
|
πῶς |
ἐγέλων·
οὐδὲ
γὰρ
ἐλεεῖν
ἄξιον |
[7] |
αὐτὸ
δρῶν·
εἶτα
ἤρξατο
ὧδέ
|
πως· |
Ἐπεὶ
ὁ
κατάρατος
Θεαγένης
τέλος |
[5] |
καύσει
ἑαυτὸν
ὁ
Πρωτεὺς
Ὀλυμπίασιν.
|
Πῶς, |
ἔφην,
ἢ
τίνος
ἕνεκα;
εἶτα |
[23] |
ἂν
εὖ
οἶδ´
ὅτι
βουληθείητε.
|
πῶς |
οὖν
ὁ
Πρωτεὺς
τοῦτο
διακρινεῖ |
[5] |
εἶτα
μέντοι
ἔδοξεν
αὐτῷ
ἴσους
|
πως |
φυλάξαι
αὐτούς,
καὶ
οὕτω
κατέπαυε |