HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, La mort de Pérégrinos

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  238 formes différentes pour 402 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Para.
[14]   γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ  παγγέλοιος   Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων· τοσούτου γὰρ
[11]   καὶ τί γάρ; ἐν βραχεῖ  παῖδας   αὐτοὺς ἀπέφηνε, προφήτης καὶ θιασάρχης
[24]   ἐρήσομαι, δέξαισθ´ ἂν ὑμῶν τοὺς  παῖδας   ζηλωτὰς τοῦ τοιούτου γενέσθαι; οὐκ
[19]   ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι δὲ ἄνδρα  παιδείᾳ   καὶ ἀξιώματι προὔχοντα, διότι καὶ
[12]   περιμένοντα γρᾴδια χήρας τινὰς καὶ  παιδία   ὀρφανά, οἱ δὲ ἐν τέλει
[9]   ἐξωνήσατο παρὰ τῶν γονέων τοῦ  παιδός,   πενήτων ὄντων, μὴ ἐπὶ τὸν
[17]   καλούμενον ἐπιδεικνύμενος, εἶτα παίων καὶ  παιόμενος   νάρθηκι εἰς τὰς πυγὰς καὶ
[17]   δὴ τοῦτο καλούμενον ἐπιδεικνύμενος, εἶτα  παίων   καὶ παιόμενος νάρθηκι εἰς τὰς
[21]   δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν  πάλαι   ἐς τὸν τοῦ Φαλάριδος ταῦρον
[22]   ἀκούετε δέ, οἶμαι, ὡς καὶ  πάλαι   θέλων τις ἔνδοξος γενέσθαι, ἐπεὶ
[43]   πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα μὲν γὰρ  πάλαι   οἶσθα, εὐθὺς ἀκούσας μου ὅτε
[27]   λογοποιεῖ καὶ χρησμούς τινας διέξεισιν  παλαιοὺς   δή, ὡς χρεὼν εἴη δαίμονα
[11]   τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐν τῇ  Παλαιστίνῃ   ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν ταύτην τελετὴν
[11]   τῶν Χριστιανῶν ἐξέμαθεν, περὶ τὴν  Παλαιστίνην   τοῖς ἱερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν αὐτῶν
[16]   οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ  παλινῳδίας   ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν παρὰ τῆς
[43]   Αἰγαίῳ γνόφου καταβάντος καὶ κῦμα  παμμέγεθες   ἐγείραντος ἐκώκυε μετὰ τῶν γυναικῶν
[24]   φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος ἐν βραχεῖ  πανευδαίμων   γενέσθαι συνεμπεσὼν ἐπὶ κεφαλὴν ἐς
[1]   οὗτος, τὴν πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνικῶν  πανηγύρεων   τηρήσας, πυρὰν ὅτι μεγίστην νήσας
[21]   δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς  πανηγύρεως   πληθούσης μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆς
[40]   αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ ἐς τὴν  πανήγυριν   ἐπέστην τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ καὶ
[19]   καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένους τοὺς  πανηγυριστάς,   κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα τοὺς
[12]   Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι τὸ πρᾶγμα  πάντα   ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´,
[11]   καὶ θιασάρχης καὶ ξυναγωγεὺς καὶ  πάντα   μόνος αὐτὸς ὤν, καὶ τῶν
[30]   Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα  πάντας   Ἀχαιούς, ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν
[33]   πρεσβύτης οὐ μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων  πάντας   ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ μὴ προήσεσθαι
[29]   ἐς μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ τότε  πάντας   ὁμῶς, οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν,
[33]   ὃν χρὴ τρόπον θανάτου καταφρονεῖν·  πάντας   οὖν δεῖ μοι τοὺς ἀνθρώπους
[13]   πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ  πάντες   εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες
[10]   καὶ πάνυ ἀκοῦσαι ἄξιον· καίτοι  πάντες   ἴστε, καὶ ἀκηκόατε ὡς ἀπέπνιξε
[35]   ἔνθα ἦν πυρά. στάδιοι  πάντες   οὗτοι εἴκοσιν ἀπὸ τῆς Ὀλυμπίας
[24]   μὲν ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδια καὶ  παντὸς   ἂν εἴη, τὸ τέλος δὲ
[13]   δημόσιον· ἐν βραχεῖ γὰρ ἀφειδοῦσι  πάντων.   καὶ δὴ καὶ τῷ Περεγρίνῳ
[21]   τοῦ βίου· εἰ δὲ καὶ  πάντως   διέγνωστό οἱ ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ
[44]   ἔφη πρὸς αὐτὸν ὡς εἰ  πάντως   θανάτου δέοιτο, ἥκειν αὐτὸν ἐπὶ
[33]   τὸ δὲ Τέλει τὰ δεδογμένα"  πάνυ   ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι
[10]   δὲ τὸν πατέρα ἔδρασεν καὶ  πάνυ   ἀκοῦσαι ἄξιον· καίτοι πάντες ἴστε,
[6]   τὰς τρίχας ἐτίλλετο, ὑποφειδόμενος μὴ  πάνυ   ἕλκειν· καὶ τέλος ἀπῆγον αὐτὸν
[44]   οὐ φέροντα καὶ ψυχρὸν αἰτοῦντα  πάνυ   ἐρωτικῶς, ἑαυτὸν δὲ μὴ δοῦναι.
[36]   φρυγάνων. δέ— καί μοι  πάνυ   ἤδη πρόσεχε τὸν νοῦν— ἀποθέμενος
[38]   ἔρως ἄφυκτος καὶ τοῖς  πάνυ   θαυμαστοῖς εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ ὅπως
[21]   τῶν τολμημάτων. καὶ κατὰ τοῦτο  πάνυ   ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν, ὃν
[45]   τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ  πάνυ   τοὺς ἀμβλυωποῦντας Αἰακὸς παραδέχεται.
[13]   Περεγρίνῳ πολλὰ τότε ἧκεν χρήματα  παρ´   αὐτῶν ἐπὶ προφάσει τῶν δεσμῶν,
[39]   τὴν ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι  παρ´   ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν
[13]   καὶ βιώσεσθαι τὸν ἀεὶ χρόνον,  παρ´   καὶ καταφρονοῦσιν τοῦ θανάτου
[3]   τε ἦν καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει  παρ´   ὅλον τὸν βίον, ὑπὲρ τὸν
[1]   βέλτιστος κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα,  παρ´   ὅσον μὲν κἂν διαλαθεῖν
[18]   τούτων τὰ τῆς δόξης ηὐξάνετο,  παρὰ   γοῦν τοῖς ἰδιώταις, καὶ περίβλεπτος
[41]   τὰ τοιαῦτα. εἰκόνας μὲν γὰρ  παρά   τε Ἠλείων αὐτῶν παρά τε
[41]   γὰρ παρά τε Ἠλείων αὐτῶν  παρά   τε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, οἷς
[14]   δὲ τὰ πλεῖστα τῶν κτημάτων  παρὰ   τὴν ἀποδημίαν αὐτοῦ καὶ μόνοι
[16]   ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν  παρὰ   τῆς πόλεως τὰ κτήματα, καὶ
[2]   καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δὲ  παρὰ   τὸ πῦρ αὐτὸ καὶ ἔτι
[17]   ἐπὶ τούτοις ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον  παρὰ   τὸν Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ τὴν θαυμαστὴν
[24]   ἕπεται τῷ διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει  παρὰ   τὸν Ἡρακλέα, ὥς φησιν, ἀπιόντι,
[12]   ἕωθεν μὲν εὐθὺς ἦν ὁρᾶν  παρὰ   τῷ δεσμωτηρίῳ περιμένοντα γρᾴδια χήρας
[9]   τι ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο  παρὰ   τῶν γονέων τοῦ παιδός, πενήτων
[8]   τὸν βίον ἐπιτηρήσαντος· ἔνια δὲ  παρὰ   τῶν πολιτῶν αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ
[42]   ἐπὶ δόξῃ δὲ καὶ τῷ  παρὰ   τῶν πολλῶν ἐπαίνῳ ἅπαντα εἰπόντος
[5]   τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ  παραβάλλειν   ἠξίου αὐτῷ, ἀλλ´ οὐδὲ τὸν
[13]   πάντες εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ  παραβάντες   θεοὺς μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται,
[37]   τῷ δεσμωτηρίῳ ἑταίρους τῷ Σωκράτει  παραγράφουσιν;   ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἠγανάκτουν καὶ
[13]   τινὸς ἀκριβοῦς πίστεως τὰ τοιαῦτα  παραδεξάμενοι.   ἢν τοίνυν παρέλθῃ τις εἰς
[45]   πάνυ τοὺς ἀμβλυωποῦντας Αἰακὸς  παραδέχεται.   ὅμοιον ὡς εἴ τις ἐπὶ
[41]   διαπέμψαι αὐτόν, διαθήκας τινὰς καὶ  παραινέσεις   καὶ νόμους· καί τινας ἐπὶ
[35]   καί με τῶν ἑταίρων τινὸς  παραλαβόντος   περὶ μέσας νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν
[14]   πέντε σὺν αὐτῇ τὰς γειτνιώσας  παραλαβοῦσα   πραθείη ἂν αὐτοῖς ἀνθρώποις καὶ
[21]   τινὰ οἷον Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην  παραλαβών;   δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς
[13]   κοινοῦ, βοηθήσοντες καὶ συναγορεύσοντες καὶ  παραμυθησόμενοι   τὸν ἄνδρα. ἀμήχανον δέ τι
[6]   λύζοντα μεταξὺ τῶν Κυνικῶν τινες  παραμυθούμενοι.   ~Μετὰ δὲ τοῦτον ἄλλος εὐθὺς
[16]   μέν τινα οὕτως ἐβόσκετο· εἶτα  παρανομήσας   τι καὶ ἐς ἐκείνους— ὤφθη
[32]   Πρωτεὺς μυρίῳ τῷ πλήθει  παραπεμπόμενος   κατόπιν τοῦ τῶν κηρύκων ἀγῶνος
[14]   καὶ βοσκήμασιν καὶ τῇ λοιπῇ  παρασκευῇ.   ~Ἀλλ´ ἔτι γε κατηγορία
[25]   φησιν, ἀλλ´ ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον  παραστάντες   ἀκίνητοι ἀνέχονται παροπτώμενοι, εἶτ´ ἐπιβάντες
[3]   δὲ γνωριεῖς δηλαδή, πολλάκις αὐτοῖς  παραστὰς   βοῶσιν. ~Πρωτέα γάρ τις, ἔφη,
[8]   καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου ἐξ ἀρχῆς  παραφυλάξαντος   τὴν γνώμην αὐτοῦ καὶ τὸν
[35]   δᾷδες ἦσαν τὰ πολλὰ καὶ  παρεβέβυστο   τῶν φρυγάνων, ὡς ἀναφθείη τάχιστα.
[13]   τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν  παρέλθῃ   τις εἰς αὐτοὺς γόης καὶ
[32]   ἦλθον οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ  παρελθὼν   αὐτὸς Πρωτεὺς μυρίῳ τῷ
[15]   καὶ ὅπως τὸν κίνδυνον διέφυγεν.  παρελθὼν   γὰρ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῶν
[34]   ὅσοι τῇ αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται.  παρεπέμπετο   δὲ ὅμως ὑπὸ πολλῶν καὶ
[12]   γε ἄλλη θεραπεία πᾶσα οὐ  παρέργως   ἀλλὰ σὺν σπουδῇ ἐγίγνετο· καὶ
[18]   νεανικώτερα θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν δὲ οὕτω  παρεσκευασμένος   ἐπὶ Ἰταλίας ἔπλευσεν καὶ ἀποβὰς
[5]   ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο— ἠρόμην τινὰ τῶν  παρεστώτων,   Τί βούλεται τὸ περὶ τοῦ
[15]   τρίβωνα πιναρὸν ἠμπείχετο καὶ πήραν  παρήρτητο   καὶ τὸ ξύλον ἐν τῇ
[15]   γὰρ εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῶν  Παριανῶν—   ἐκόμα δὲ ἤδη καὶ τρίβωνα
[14]   γὰρ οὐδὲ πᾶσα τῶν  Παριανῶν   πόλις πέντε σὺν αὐτῇ τὰς
[25]   νήσωσι, πλησίον παραστάντες ἀκίνητοι ἀνέχονται  παροπτώμενοι,   εἶτ´ ἐπιβάντες κατὰ σχῆμα καίονται,
[26]   ἀναδῦναι· οἱ γὰρ συνόντες κύνες  παρορμῶσιν   καὶ συνωθοῦσιν ἐς τὸ πῦρ
[18]   ἅπασιν, φιλόσοφος διὰ τὴν  παρρησίαν   καὶ τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν ἐξελαθείς,
[12]   ἀδύνατον, γε ἄλλη θεραπεία  πᾶσα   οὐ παρέργως ἀλλὰ σὺν σπουδῇ
[14]   πεντεκαίδεκα τάλαντα. ἦν γὰρ  πᾶσα   οὐσία τριάκοντά που ταλάντων ἀξία
[3]   ὑπὸ τῶν Μαινάδων. ~Ἡ δὲ  πᾶσα   τοῦ πράγματος διασκευὴ τοιάδε ἦν.
[14]   πεντακισχιλίων· τοσούτου γὰρ οὐδὲ  πᾶσα   τῶν Παριανῶν πόλις πέντε σὺν
[41]   οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας. φασὶ δὲ  πάσαις   σχεδὸν ταῖς ἐνδόξοις πόλεσιν ἐπιστολὰς
[15]   πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι  πᾶσαν.   τοῦτο ὡς ἤκουσεν δῆμος,
[18]   ἀποβὰς τῆς νεὼς εὐθὺς ἐλοιδορεῖτο  πᾶσι,   καὶ μάλιστα τῷ βασιλεῖ, πρᾳότατον
[40]   κοτίνῳ τε ἐστεμμένον. εἶτ´ ἐπὶ  πᾶσι   προσέθηκε τὸν γῦπα, διομνύμενος
[44]   ἔνδοξος τρόπος γένοιτ´ ἂν,  πᾶσιν   κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα μὲν
[32]   τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ πολλοὺς τοῦτο  πάσχοντας   ἑώρων, ἀπῆλθον μακρὰ χαίρειν φράσας
[24]   ὁρᾶν ἔστιν ἐκ καταδίκης αὐτὸ  πάσχοντας.   ὥστε ἄμεινον τὸ διὰ τοῦ
[10]   ἡμῖν δεδημιούργητο. δὲ τὸν  πατέρα   ἔδρασεν καὶ πάνυ ἀκοῦσαι ἄξιον·
[15]   τὴν οὐσίαν ἣν μακαρίτης  πατὴρ   αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν.
[30]   μάλα πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς  Πάτραισιν   ἔχων τρὶς πέντε τάλαντα. τί
[21]   εἴ γε χρὴ καὶ τοὺς  πατραλοίας   καὶ τοὺς ἀθέους δίκας διδόναι
[4]   ἐν Συρίᾳ δεθέντα, τὸν τῇ  πατρίδι   ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα, τὸν ἀπὸ
[4]   καὶ ποταμοὶ καὶ θάλαττα καὶ  πατρῷε   Ἡράκλεις— Πρωτέα τὸν ἐν Συρίᾳ
[36]   μάλιστα γεννάδας ἐκ  Πατρῶν,   δᾷδα ἔχων, οὐ φαῦλος δευτεραγωνιστής·
[36]   μεσημβρία— Δαίμονες μητρῷοι καὶ  πατρῷοι,   δέξασθέ με εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν
[14]   ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ περὶ τοῦ  πατρῴου   φόνου ἔτι φλεγμαῖνον καὶ πολλοὺς
[37]   ᾐτιώμην· ὅτε δὲ καὶ τοὺς  πατρῴους   ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς τῶν περὶ τοῦ
[43]   γενόμενος. ~Ἓν ἔτι σοι προσδιηγησάμενος  παύσομαι,   ὡς ἔχῃς ἐπὶ πολὺ γελᾶν.
[3]   ὡς ἂν οἷός τε  πειράσομαί   σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡς
[12]   τὸ πρᾶγμα πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι  πειρώμενοι   αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο ἦν
[15]   τοῦτο ὡς ἤκουσεν δῆμος,  πένητες   ἄνθρωποι καὶ πρὸς διανομὰς κεχηνότες,
[9]   παρὰ τῶν γονέων τοῦ παιδός,  πενήτων   ὄντων, μὴ ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν
[2]   ἀνεψιὸς αὐτοῦ  Πενθεὺς   ὑπὸ τῶν Μαινάδων. ~Ἡ δὲ
[15]   ὡς ἔφασαν οἱ ἰδόντες, γέροντα  πενθοῦντες   οὕτως ἀσεβῶς ἀπολωλότα. δὲ
[4]   δεθέντα, τὸν τῇ πατρίδι ἀνέντα  πεντακισχίλια   τάλαντα, τὸν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων
[14]   ὥσπερ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε  πεντακισχιλίων·   τοσούτου γὰρ οὐδὲ πᾶσα
[14]   πᾶσα τῶν Παριανῶν πόλις  πέντε   σὺν αὐτῇ τὰς γειτνιώσας παραλαβοῦσα
[30]   ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς  πέντε   τάλαντα. τί ὑμῖν δοκεῖ, ἄνδρες;
[14]   ὑπελείποντο οἱ ἀγροὶ ὅσον εἰς  πεντεκαίδεκα   τάλαντα. ἦν γὰρ πᾶσα
[13]   πρόσοδον οὐ μικρὰν ταύτην ἐποιήσατο.  πεπείκασι   γὰρ αὑτοὺς οἱ κακοδαίμονες τὸ
[18]   μάλιστα τέχνην τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι  πεποιημένον.   τούτῳ δὲ καὶ ἀπὸ τούτων
[14]   ἀνθρώποις ἐγχανών. ~Πλὴν ἀλλ´  Περεγρῖνος   ἀφείθη ὑπὸ τοῦ τότε τῆς
[12]   αὐτῶν ἐλέγοντο, καὶ βέλτιστος  Περεγρῖνος—   ἔτι γὰρ τοῦτο ἐκαλεῖτο— καινὸς
[1]   Κρονίῳ εὖ πράττειν. κακοδαίμων  Περεγρῖνος,   ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων
[26]   μηδένα τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν, εἰ  Περεγρῖνος   κακῶς ἀποθάνοι. οὐ μὴν οὐδὲ
[0]   ~ΠΕΡΙ ΤΗΣ  ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ   ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ εὖ πράττειν.
[13]   πάντων. καὶ δὴ καὶ τῷ  Περεγρίνῳ   πολλὰ τότε ἧκεν χρήματα παρ´
[2]   τῶν ἄλλων λέγειν εἰώθαμεν  περὶ   αὐτῶν. σὺ μὲν οὖν πόρρω
[32]   κηρύκων ἀγῶνος λόγους τινὰς διεξῆλθεν  περὶ   ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε ὡς
[35]   με τῶν ἑταίρων τινὸς παραλαβόντος  περὶ   μέσας νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν εὐθὺ
[11]   θαυμαστὴν σοφίαν τῶν Χριστιανῶν ἐξέμαθεν,  περὶ   τὴν Παλαιστίνην τοῖς ἱερεῦσιν καὶ
[0]    ~ΠΕΡΙ   ΤΗΣ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ
[20]   τὸ τελευταῖον τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο  περὶ   τῆς πυρᾶς, καὶ διέδωκε λόγον
[31]   ἐκεκράγει καὶ μυρία κακὰ διεξῄει  περὶ   τοῦ καταβεβηκότος· οὐ γὰρ οἶδα
[14]   τὴν οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ  περὶ   τοῦ πατρῴου φόνου ἔτι φλεγμαῖνον
[40]   σεμνότητι, τά τε ἄλλα διηγουμένῳ  περὶ   τοῦ Πρωτέως καὶ ὡς μετὰ
[5]   τῶν παρεστώτων, Τί βούλεται τὸ  περὶ   τοῦ πυρός, τί Ἡρακλῆς
[37]   τοὺς πατρῴους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς τῶν  περὶ   τοῦ φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν
[29]   ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν ἔφη προειρηκέναι  περὶ   τούτων· καὶ τὰ ἔπη γὰρ
[18]   παρὰ γοῦν τοῖς ἰδιώταις, καὶ  περίβλεπτος   ἦν ἐπὶ τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι
[20]   ὑφ´ ἁπάντων καὶ μηκέθ´ ὁμοίως  περίβλεπτος   ὤν— ἕωλα γὰρ ἦν ἅπαντα
[12]   αὐτὸ οὐ μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα  περιεποίησεν   πρὸς τὸν ἑξῆς βίον καὶ
[31]   καλοῦσιν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος ἀνεβόησαν οἱ  περιεστῶτες   ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν ἄξιοι τοῦ
[17]   πρόσωπον, ἐν πολλῷ δὲ τῶν  περιεστώτων   δήμῳ ἀναφλῶν τὸ αἰδοῖον καὶ
[32]   ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ πλήθους τῶν  περιεστώτων.   εἶτα φοβηθεὶς μὴ συντριβείην ἐν
[36]   οὐ μὴν ἑωρᾶτό γε, ἀλλὰ  περιεσχέθη   ὑπὸ τῆς φλογὸς πολλῆς ἠρμένης.
[42]   ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς βραχεῖ λόγῳ  περιλαβεῖν,   πρὸς ἀλήθειαν μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος,
[7]   τοῦτον ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ  περιμείνας   διαλυθῆναι τὸ πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´
[21]   Ἐχρῆν δέ, οἶμαι, μάλιστα μὲν  περιμένειν   τὸν θάνατον καὶ μὴ δραπετεύειν
[37]   ὁρᾶν κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς.  περιμένετε   ἔστ´ ἂν γραφεύς τις ἐπελθὼν
[12]   ἦν ὁρᾶν παρὰ τῷ δεσμωτηρίῳ  περιμένοντα   γρᾴδια χήρας τινὰς καὶ παιδία
[40]   μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ νῦν ἀπολίποι  περιπατοῦντα   φαιδρὸν ἐν τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ
[30]   θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ Πρωτέως  περισκοπεῖν   ἔνθα ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν· τοῦτο γὰρ
[39]   οἷς μὴ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ  περισπούδαστον   ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν τὸν
[37]   τὸν γέλωτα. οἱ Κυνικοὶ δὲ  περιστάντες   τὴν πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον μέν,
[18]   καὶ εἴ τις ἄλλος ἐν  περιστάσει   τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ ἐπὶ
[40]   ὃν ἐγὼ μικρὸν ἔμπροσθεν ἀφῆκα  πέτεσθαι   καταγελῶντα τῶν ἀνοήτων καὶ βλακικῶν
[29]   κάτα πῦρ ἀνακαύσας ἐς φλόγα  πηδήσας   ἔλθῃ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ
[30]   Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς φλόγα πολλὴν  πηδήσῃ   δόξης ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείς,
[10]   τὰ τοιαῦτα ἐάσειν μοι δοκῶ·  πηλὸς   γὰρ ἔτι ἄπλαστος ἦν καὶ
[17]   κεφαλῆς τὸ ἥμισυ, χριόμενος δὲ  πηλῷ   τὸ πρόσωπον, ἐν πολλῷ δὲ
[24]   τὸ πῦρ. Οὐ γὰρ ἐν  πήρᾳ   καὶ βάκτρῳ καὶ τρίβωνι
[36]   πρόσεχε τὸν νοῦν— ἀποθέμενος τὴν  πήραν   καὶ τὸ τριβώνιον καὶ τὸ
[15]   καὶ τρίβωνα πιναρὸν ἠμπείχετο καὶ  πήραν   παρήρτητο καὶ τὸ ξύλον ἐν
[30]   ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος  πήρην   μάλα πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς
[15]   ἐκόμα δὲ ἤδη καὶ τρίβωνα  πιναρὸν   ἠμπείχετο καὶ πήραν παρήρτητο καὶ
[19]   πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα ἔλεγε  πίνων   τοῦ αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς δὲ
[13]   κοινὰ ἡγοῦνται, ἄνευ τινὸς ἀκριβοῦς  πίστεως   τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν
[16]   ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει οὖν τὸ δεύτερον  πλανησόμενος,   ἱκανὰ ἐφόδια τοὺς Χριστιανοὺς ἔχων,
[9]   ~Τὸ γὰρ τῆς φύσεως τοῦτο  πλάσμα   καὶ δημιούργημα, τοῦ Πολυκλείτου
[6]   Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ Πρωτέα·  πλάσται   δὲ καὶ τεχνῖται, τοῦ μὲν
[31]   Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι ἐν τῷ  Πλεθρίῳ.   ~Ταῦτα μέν σοι τὰ ἐν
[44]   πρὸ ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶν,  πλεῖον,   οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν
[34]   ὑπὸ τοῦ δημίου ἐχομένοις πολλῷ  πλείους   ἕπονται. ~Καὶ δὴ τὰ μὲν
[14]   τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ τὰ  πλεῖστα   τῶν κτημάτων παρὰ τὴν ἀποδημίαν
[9]   Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς μάλα πολλὰς  πληγὰς   ἔλαβεν καὶ τέλος κατὰ τοῦ
[19]   τοῦ χωρίου ἐν πολλῷ τῷ  πλήθει   ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα ἔλεγε πίνων
[32]   αὐτὸς Πρωτεὺς μυρίῳ τῷ  πλήθει   παραπεμπόμενος κατόπιν τοῦ τῶν κηρύκων
[2]   καὶ ἔτι πρότερον ἐν πολλῷ  πλήθει   τῶν ἀκροατῶν εἶπον αὐτά, ἐνίων
[7]   ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας διαλυθῆναι τὸ  πλῆθος   ἀλλὰ ἐπ´ αἰθομένοις τοῖς προτέροις
[34]   τῆς δόξης ἀποβλέπων ἐς τὸ  πλῆθος   τῶν θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς
[32]   ἐγὼ δὲ ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ  πλήθους   τῶν περιεστώτων. εἶτα φοβηθεὶς μὴ
[21]   δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως  πληθούσης   μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει
[14]   βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις ἀνθρώποις ἐγχανών.  ~Πλὴν   ἀλλ´ Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ
[18]   δεῖσθαι τὴν πόλιν τοιούτου φιλοσόφου.  πλὴν   ἀλλὰ καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ
[33]   ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆς διεξιόντι.  ~Πλὴν   τό γε τοσοῦτον ἐπήκουσα· ἔφη
[25]   καόμενόν φησιν, ἀλλ´ ἐπειδὰν νήσωσι,  πλησίον   παραστάντες ἀκίνητοι ἀνέχονται παροπτώμενοι, εἶτ´
[13]   πράγμασιν χρῆσθαι δυνάμενος, αὐτίκα μάλα  πλούσιος   ἐν βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις ἀνθρώποις
[43]   τε ἄλλην τὴν ἐν τῷ  πλῷ   τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον τὸ
[45]   ἂν ἐπὶ τῷ ἀνδρί; καίτοι  πόθεν   εἶχεν ἐκεῖνος τοσοῦτον γέλωτα; σὺ
[41]   οἷα εἰκὸς ἐπ´ αὐτῷ γενήσεσθαι,  ποίας   μὲν οὐ μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ
[8]   ἄλλο, ἔφη, ἄνδρες, χρὴ  ποιεῖν   ἀκούοντας μὲν οὕτω γελοίων ῥήσεων,
[39]   ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι  ποιεῖν,   ἐπιβήσεται τῆς πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´
[20]   θαυμάζειν καὶ πρὸς αὐτὸν ἀποβλέπειν  ποιήσει,   οὗπερ ἐξ ἀρχῆς δριμύν τινα
[3]   διασκευὴ τοιάδε ἦν. τὸν μὲν  ποιητὴν   οἶσθα οἷός τε ἦν καὶ
[12]   διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα δεῖπνα  ποικίλα   εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱεροὶ αὐτῶν
[38]   εἰρήνην ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν  ποικίλα,   ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν,
[34]   ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι τῇ αὐτῇ  Ποινῇ   ἐλαύνονται. παρεπέμπετο δὲ ὅμως ὑπὸ
[12]   οὖν ἐδέδετο, οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν  ποιούμενοι   τὸ πρᾶγμα πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι
[41]   δὲ πάσαις σχεδὸν ταῖς ἐνδόξοις  πόλεσιν   ἐπιστολὰς διαπέμψαι αὐτόν, διαθήκας τινὰς
[13]   μὴν κἀκ τῶν ἐν Ἀσίᾳ  πόλεων   ἔστιν ὧν ἧκόν τινες, τῶν
[16]   κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως. εἶτα τῆς  πόλεως   ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν
[4]   τάλαντα, τὸν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων  πόλεως   ἐκβληθέντα, τὸν τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον,
[16]   ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν παρὰ τῆς  πόλεως   τὰ κτήματα, καὶ γραμματεῖον ἐπιδοὺς
[18]   ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ τὴν  πόλιν   ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν
[18]   πράγματι, εἰπὼν μὴ δεῖσθαι τὴν  πόλιν   τοιούτου φιλοσόφου. πλὴν ἀλλὰ καὶ
[14]   οὐδὲ πᾶσα τῶν Παριανῶν  πόλις   πέντε σὺν αὐτῇ τὰς γειτνιώσας
[8]   ἐπιτηρήσαντος· ἔνια δὲ παρὰ τῶν  πολιτῶν   αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ οἷς ἀνάγκη
[40]   ἐς τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ  πολιῷ   ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν Δί´
[30]   ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος πήρην μάλα  πολλὰ   δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων
[32]   ὑπέμεινεν. τὰ μὲν οὖν εἰρημένα  πολλὰ   ἦν, ἐγὼ δὲ ὀλίγων ἤκουσα
[35]   τὸ βάθος. δᾷδες ἦσαν τὰ  πολλὰ   καὶ παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων, ὡς
[17]   εἰς τὰς πυγὰς καὶ ἄλλα  πολλὰ   νεανικώτερα θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν δὲ οὕτω
[2]   πρὸ πολλῶν ἡμερῶν τοῦ τολμήματος.  ~Πολλὰ   τοίνυν δοκῶ μοι ὁρᾶν σε
[13]   καὶ δὴ καὶ τῷ Περεγρίνῳ  πολλὰ   τότε ἧκεν χρήματα παρ´ αὐτῶν
[3]   ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖς δηλαδή,  πολλάκις   αὐτοῖς παραστὰς βοῶσιν. ~Πρωτέα γάρ
[41]   ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν, αὐτίκα μάλα οἶδα  πολλὰς   ἀναστησομένας. φασὶ δὲ πάσαις σχεδὸν
[11]   τὰς μὲν ἐξηγεῖτο καὶ διεσάφει,  πολλὰς   δὲ αὐτὸς καὶ συνέγραφεν, καὶ
[9]   ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς μάλα  πολλὰς   πληγὰς ἔλαβεν καὶ τέλος κατὰ
[30]   ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς φλόγα  πολλὴν   πηδήσῃ δόξης ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν
[36]   ἀλλὰ περιεσχέθη ὑπὸ τῆς φλογὸς  πολλῆς   ἠρμένης. ~Αὖθις ὁρῶ γελῶντά σε,
[32]   εἰς χεῖρας αὐτῶν ἦλθον οἱ  πολλοί,   ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸς
[13]   καὶ ἑκόντες αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν οἱ  πολλοί.   ἔπειτα δὲ νομοθέτης
[21]   γὰρ αὖ καὶ τόδε οἱ  πολλοί   μοι λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς ὀξύτερος
[39]   ἀναξίως τοῦ πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον  πολλοῖς   ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ αὐτοί·
[28]   μὰ Δία οὐδὲν ἀπεικὸς ἐν  πολλοῖς   τοῖς ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί τινας τοὺς
[39]   πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´ οὖν τοὺς  πολλοὺς   αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ
[19]   νὴ Δία γε καὶ ἀποθνήσκειν  πολλοὺς   αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων,
[7]   πολύ, ὥστε καὶ ἡμῶν τοὺς  πολλοὺς   ἐπὶ τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα
[14]   πατρῴου φόνου ἔτι φλεγμαῖνον καὶ  πολλοὺς   τοὺς ἐπανατεινομένους τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο
[32]   ἐν τοσαύτῃ τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ  πολλοὺς   τοῦτο πάσχοντας ἑώρων, ἀπῆλθον μακρὰ
[17]   δὲ πηλῷ τὸ πρόσωπον, ἐν  πολλῷ   δὲ τῶν περιεστώτων δήμῳ ἀναφλῶν
[6]   ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν. ταῦτα ξὺν  πολλῷ   ἱδρῶτι διεξελθὼν ἐδάκρυε μάλα γελοίως
[34]   ὑπὸ τοῦ δημίου ἐχομένοις  πολλῷ   πλείους ἕπονται. ~Καὶ δὴ τὰ
[2]   αὐτὸ καὶ ἔτι πρότερον ἐν  πολλῷ   πλήθει τῶν ἀκροατῶν εἶπον αὐτά,
[19]   τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν  πολλῷ   τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα
[35]   γὰρ ἦν εὐπορῆσαι ὀχήματος ἅμα  πολλῶν   ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην. δὲ
[42]   δὲ καὶ τῷ παρὰ τῶν  πολλῶν   ἐπαίνῳ ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ
[45]   ἐγὼ δὲ οὐδ´ αὐτὸς πρὸ  πολλῶν   ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς
[1]   πρὸς τοὺς Ἕλληνας οὐ πρὸ  πολλῶν   ἡμερῶν τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν
[34]   ἐλαύνονται. παρεπέμπετο δὲ ὅμως ὑπὸ  πολλῶν   καὶ ἐνεφορεῖτο τῆς δόξης ἀποβλέπων
[43]   προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς ἔχῃς ἐπὶ  πολὺ   γελᾶν. ἐκεῖνα μὲν γὰρ πάλαι
[7]   καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ  πολὺ   ἐγέλα καὶ δῆλος ἦν νειόθεν
[7]   ἄρξομαι. καὶ αὖθις ἐγέλα ἐπὶ  πολύ,   ὥστε καὶ ἡμῶν τοὺς πολλοὺς
[1]   δὲ γεννάδας οὗτος, τὴν  πολυανθρωποτάτην   τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας, πυρὰν
[9]   πλάσμα καὶ δημιούργημα, τοῦ  Πολυκλείτου   κανών, ἐπεὶ εἰς ἄνδρας τελεῖν
[30]   εὖ ἐπειπών, Ἀλλ´ ὁπόταν Κυνικὸς  πολυώνυμος   ἐς φλόγα πολλὴν πηδήσῃ δόξης
[37]   ὠπτημένον γέροντα ὁρᾶν κνίσης ἀναπιμπλαμένους  πονηρᾶς.   περιμένετε ἔστ´ ἂν γραφεύς
[23]   μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς δὲ  πονηροὺς   οὐ φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροτέρους ἀποφανεῖ;
[2]   περὶ αὐτῶν. σὺ μὲν οὖν  πόρρω   ταῦτα καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ
[27]   Ἰνδικὸν ὄρνεον, ἐπιβαίνειν πυρᾶς λέγεται  πορρωτάτω   γήρως προβεβηκώς. ἀλλὰ καὶ λογοποιεῖ
[4]   γῆ καὶ ἥλιε καὶ  ποταμοὶ   καὶ θάλαττα καὶ πατρῷε Ἡράκλεις—
[21]   Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται, τί δή  ποτε   οὐχὶ κατὰ σιγὴν ἑλόμενος ὄρος
[39]   προσεκύνουν ὑποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν με  πότερον   πρὸς ἕω πρὸς δυσμὰς
[30]   οἵ οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ  πότμον   ἀποιχομένοιο λύκοιο. ὃς δέ κε
[44]   τῆς τελευτῆς, πρὸ ἐννέα σχεδόν  που   ἡμερῶν, πλεῖον, οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ
[14]   γὰρ πᾶσα οὐσία τριάκοντά  που   ταλάντων ἀξία ἣν γέρων
[10]   ἤδη γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ τὸ  πρᾶγμα   διεβεβόητο, φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας ἐπλανᾶτο
[12]   οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι τὸ  πρᾶγμα   πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν.
[24]   πρὸς τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ  πρᾶγμα.   ὑμᾶς δ´ οὖν αὖθις ἐρήσομαι,
[13]   γόης καὶ τεχνίτης ἄνθρωπος καὶ  πράγμασιν   χρῆσθαι δυνάμενος, αὐτίκα μάλα πλούσιος
[39]   Ἔνθα δή, ἑταῖρε, μυρία  πράγματα   εἶχον ἅπασι διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσιν
[32]   οὓς ἐκινδύνευσεν διηγούμενος καὶ ὅσα  πράγματα   φιλοσοφίας ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ μὲν
[18]   ἀπέπεμψεν αὐτὸν ἀμέτρως ἐντρυφῶντα τῷ  πράγματι,   εἰπὼν μὴ δεῖσθαι τὴν πόλιν
[3]   Μαινάδων. ~Ἡ δὲ πᾶσα τοῦ  πράγματος   διασκευὴ τοιάδε ἦν. τὸν μὲν
[14]   σὺν αὐτῇ τὰς γειτνιώσας παραλαβοῦσα  πραθείη   ἂν αὐτοῖς ἀνθρώποις καὶ βοσκήμασιν
[42]   ἐπαίνῳ ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ  πράξαντος,   ὡς καὶ εἰς πῦρ ἁλέσθαι,
[18]   πᾶσι, καὶ μάλιστα τῷ βασιλεῖ,  πρᾳότατον   αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε
[1]   ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ εὖ  πράττειν.   κακοδαίμων Περεγρῖνος, ὡς
[39]   ψιλὰ ἂν ὥσπερ σοὶ τὰ  πραχθέντα   διηγούμην, πρὸς δὲ τοὺς βλᾶκας
[41]   νόμους· καί τινας ἐπὶ τούτῳ  πρεσβευτὰς   τῶν ἑταίρων ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους καὶ
[33]   τὰ δεδογμένα, ὑφ´ ὧν  πρεσβύτης   οὐ μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων πάντας
[44]   ~ἀλλὰ μικρὸν πρὸ τῆς τελευτῆς,  πρὸ   ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶν, πλεῖον,
[45]   Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ οὐδ´ αὐτὸς  πρὸ   πολλῶν ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον,
[1]   εἰπὼν πρὸς τοὺς Ἕλληνας οὐ  πρὸ   πολλῶν ἡμερῶν τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ
[32]   θανατιῶντι σοφιστῇ τὸν ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ  πρὸ   τελευτῆς διεξιόντι. ~Πλὴν τό γε
[44]   κρείττων εἶναι δοκῶν. ~ἀλλὰ μικρὸν  πρὸ   τῆς τελευτῆς, πρὸ ἐννέα σχεδόν
[32]   κατηγορούντων Πρωτέως ἐπαινούντων τὴν  προαίρεσιν   αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰς χεῖρας
[27]   ἐπιβαίνειν πυρᾶς λέγεται πορρωτάτω γήρως  προβεβηκώς.   ἀλλὰ καὶ λογοποιεῖ καὶ χρησμούς
[35]   ἀεὶ ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ τελευταῖον  προειρήκει   ἐπιδείξασθαι τὴν καῦσιν· καί με
[29]   ἑταίρων ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν ἔφη  προειρηκέναι   περὶ τούτων· καὶ τὰ ἔπη
[36]   θεάσασθαι τὸ κάλλιστον τοῦτο ἔργον—  πρόεισιν   ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς τὸν ἀεὶ
[33]   πάντας ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ μὴ  προήσεσθαι   τῷ πυρί, ἀλλὰ ἄκοντα δὴ
[28]   Πρωτεὺς ἐκεῖνος Διός,  προπάτωρ   τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι
[42]   ἀνδρός, ὡς βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν,  πρὸς   ἀλήθειαν μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ
[39]   τόδε τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς  πρὸς   ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ
[15]   δὲ σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς  πρὸς   ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε οἷόν τι
[20]   τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ θαυμάζειν καὶ  πρὸς   αὐτὸν ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ ἐξ
[44]   μὴ δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν ἔφη  πρὸς   αὐτὸν ὡς εἰ πάντως θανάτου
[39]   ὥσπερ σοὶ τὰ πραχθέντα διηγούμην,  πρὸς   δὲ τοὺς βλᾶκας καὶ πρὸς
[15]   δῆμος, πένητες ἄνθρωποι καὶ  πρὸς   διανομὰς κεχηνότες, ἀνέκραγον εὐθὺς ἕνα
[39]   με πότερον πρὸς ἕω  πρὸς   δυσμὰς ἐνεχθείη γύψ· ἐγὼ
[38]   δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ἑταῖρε,  πρὸς   ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἷόν
[39]   ὑποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν με πότερον  πρὸς   ἕω πρὸς δυσμὰς ἐνεχθείη
[35]   Ὀλυμπίας κατὰ τὸν ἱππόδρομον ἀπιόντων  πρὸς   ἕω. καὶ ἐπεὶ τάχιστα ἀφικόμεθα,
[39]   πρὸς δὲ τοὺς βλᾶκας καὶ  πρὸς   τὴν ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι
[36]   καὶ γὰρ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ  πρὸς   τὴν τραγῳδίαν ἦν, μεσημβρία—
[21]   ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ ἅπαξ χανόντα  πρὸς   τὴν φλόγα ἐν ἀκαρεῖ τεθνάναι.
[24]   ἐς τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς  πρὸς   τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ πρᾶγμα.
[12]   οὐ μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν  πρὸς   τὸν ἑξῆς βίον καὶ τὴν
[5]   τί Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς  πρὸς   τὸν Πρωτέα. δέ, Οὐκ
[20]   συνθεὶς τῶν διὰ μέσου ἐξήνεγκε  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας, ἔπαινον ὑπὲρ τοῦ
[1]   λόγους τινὰς ὑπὲρ τούτου εἰπὼν  πρὸς   τοὺς Ἕλληνας οὐ πρὸ πολλῶν
[41]   ἑταίρων ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους  προσαγορεύσας.   ~Τοῦτο τέλος τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως
[43]   αὐτῶν γενόμενος. ~Ἓν ἔτι σοι  προσδιηγησάμενος   παύσομαι, ὡς ἔχῃς ἐπὶ πολὺ
[40]   τε ἐστεμμένον. εἶτ´ ἐπὶ πᾶσι  προσέθηκε   τὸν γῦπα, διομνύμενος μὴν
[39]   ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐτεθήπεσαν καὶ  προσεκύνουν   ὑποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν με πότερον
[36]   δὲ καὶ Πρωτεύς. καὶ  προσελθόντες   ἄλλος ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν τὸ πῦρ
[36]   δέ— καί μοι πάνυ ἤδη  πρόσεχε   τὸν νοῦν— ἀποθέμενος τὴν πήραν
[18]   τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν ἐξελαθείς, καὶ  προσήλαυνε   κατὰ τοῦτο τῷ Μουσωνίῳ καὶ
[16]   ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι  προσιεμένων   αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν
[13]   δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν αὐτὸν  προσκυνῶσιν   καὶ κατὰ τοὺς ἐκείνου νόμους
[13]   ἐπὶ προφάσει τῶν δεσμῶν, καὶ  πρόσοδον   οὐ μικρὰν ταύτην ἐποιήσατο. πεπείκασι
[33]   τὰ δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ  προσπεσὸν   ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι
[45]   μέλλων τὸ ἐν τῷ δακτύλῳ  πρόσπταισμα   θεραπεύοι. τί σοι δοκεῖ
[11]   ᾐδοῦντο καὶ νομοθέτῃ ἐχρῶντο καὶ  προστάτην   ἐπεγράφοντο, μετὰ γοῦν ἐκεῖνον ὃν
[17]   ἥμισυ, χριόμενος δὲ πηλῷ τὸ  πρόσωπον,   ἐν πολλῷ δὲ τῶν περιεστώτων
[40]   νὴ τὸν Δί´ ἀξιοπίστῳ τὸ  πρόσωπον   ἐπὶ τῷ πώγωνι καὶ τῇ
[39]   καὶ γὰρ καὶ τόδε τῇ  προτεραίᾳ   διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν
[7]   πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´ αἰθομένοις τοῖς  προτέροις   ἱερείοις ἐπέχει τῶν σπονδῶν. καὶ
[2]   τὸ πῦρ αὐτὸ καὶ ἔτι  πρότερον   ἐν πολλῷ πλήθει τῶν ἀκροατῶν
[39]   φέρων ἑαυτὸν Πρωτεύς, σεισμοῦ  πρότερον   μεγάλου γενομένου σὺν μυκηθμῷ τῆς
[19]   δὲ ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι  προὔχοντα,   διότι καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[13]   ἧκεν χρήματα παρ´ αὐτῶν ἐπὶ  προφάσει   τῶν δεσμῶν, καὶ πρόσοδον οὐ
[11]   ἐν βραχεῖ παῖδας αὐτοὺς ἀπέφηνε,  προφήτης   καὶ θιασάρχης καὶ ξυναγωγεὺς καὶ
[4]   δηλαδή, πολλάκις αὐτοῖς παραστὰς βοῶσιν.  ~Πρωτέα   γάρ τις, ἔφη, κενόδοξον τολμᾷ
[3]   αὐτῷ βοὴ ἐς τὸν  Πρωτέα,   καὶ ὡς ἂν οἷός τε
[5]   Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς τὸν  Πρωτέα.   δέ, Οὐκ εἰς μακράν,
[6]   τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ  Πρωτέα·   πλάσται δὲ καὶ τεχνῖται, τοῦ
[4]   καὶ θάλαττα καὶ πατρῷε Ἡράκλεις—  Πρωτέα   τὸν ἐν Συρίᾳ δεθέντα, τὸν
[1]   ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν,  Πρωτεύς,   αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο τὸ τοῦ
[28]   τῇ πυρᾷ μηχανήσονται, διότι καὶ  Πρωτεὺς   ἐκεῖνος Διός, προπάτωρ
[12]   καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ τούτῳ  Πρωτεὺς   ἐνέπεσεν εἰς τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ
[27]   ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ ὡς οὐδὲ  Πρωτεὺς   ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ Φοίνικα
[36]   δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει δὲ καὶ  Πρωτεύς.   καὶ προσελθόντες ἄλλος ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν
[29]   ἔπη γὰρ ἀπεμνημόνευεν· Ἀλλ´ ὁπόταν  Πρωτεὺς   Κυνικῶν ὄχ´ ἄριστος ἁπάντων Ζηνὸς
[32]   ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸς  Πρωτεὺς   μυρίῳ τῷ πλήθει παραπεμπόμενος κατόπιν
[5]   μακράν, ἔφη, καύσει ἑαυτὸν  Πρωτεὺς   Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην, τίνος
[15]   ἀπολωλότα. δὲ σοφὸς οὗτος  Πρωτεὺς   πρὸς ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε οἷόν
[39]   ἐνέβαλεν δὲ φέρων ἑαυτὸν  Πρωτεύς,   σεισμοῦ πρότερον μεγάλου γενομένου σὺν
[23]   ὅτι βουληθείητε. πῶς οὖν  Πρωτεὺς   τοῦτο διακρινεῖ καὶ τοὺς μὲν
[42]   προσαγορεύσας. ~Τοῦτο τέλος τοῦ κακοδαίμονος  Πρωτέως   ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς βραχεῖ λόγῳ
[1]   δὴ ἐκεῖνο τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ  Πρωτέως   ἔπαθεν· ἅπαντα γὰρ δόξης ἕνεκα
[32]   ἦν ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων  Πρωτέως   ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ,
[40]   τε ἄλλα διηγουμένῳ περὶ τοῦ  Πρωτέως   καὶ ὡς μετὰ τὸ καυθῆναι
[30]   τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ  Πρωτέως   περισκοπεῖν ἔνθα ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν· τοῦτο
[5]   τινας ὑπερβολὰς διεξιόντος κατὰ τοῦ  Πρωτέως·   τὸν μὲν γὰρ Σινωπέα
[7]   τῶν σπονδῶν. καὶ τὸ μὲν  πρῶτον   ἐπὶ πολὺ ἐγέλα καὶ δῆλος
[13]   ἔπειτα δὲ νομοθέτης  πρῶτος   ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ πάντες
[17]   καὶ παιόμενος νάρθηκι εἰς τὰς  πυγὰς   καὶ ἄλλα πολλὰ νεανικώτερα θαυματοποιῶν.
[9]   τέγους ἁλόμενος διέφυγε, ῥαφανῖδι τὴν  πυγὴν   βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν τι ὡραῖον
[42]   καὶ πράξαντος, ὡς καὶ εἰς  πῦρ   ἁλέσθαι, ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν τῶν
[29]   ἁπάντων Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος κάτα  πῦρ   ἀνακαύσας ἐς φλόγα πηδήσας ἔλθῃ
[2]   ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ  πῦρ   αὐτὸ καὶ ἔτι πρότερον ἐν
[24]   χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ καπνῷ· τὸ  πῦρ   γὰρ αὐτὸ οὐ μόνον Ἡρακλέους
[1]   τραπόμενος, τὰ τελευταῖα ταῦτα καὶ  πῦρ   ἐγένετο· τοσούτῳ ἄρα τῷ ἔρωτι
[36]   λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι ἐπὶ τὸ  πῦρ,   καὶ ἀναδόντος τινὸς ἐπέβαλέν τε
[26]   παρορμῶσιν καὶ συνωθοῦσιν ἐς τὸ  πῦρ   καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην, οὐκ
[36]   προσελθόντες ἄλλος ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν τὸ  πῦρ   μέγιστον ἅτε ἀπὸ δᾴδων καὶ
[25]   ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν εἰς τὸ  πῦρ;   νὴ Δί´, ὅπως τὴν καρτερίαν
[37]   ἐνεδείκνυντο λύπην τινὰ εἰς τὸ  πῦρ   ὁρῶντες, ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς ἐπ´
[24]   συνεμπεσὼν ἐπὶ κεφαλὴν ἐς τὸ  πῦρ.   Οὐ γὰρ ἐν πήρᾳ καὶ
[36]   ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς τὸ  πῦρ,   οὐ μὴν ἑωρᾶτό γε, ἀλλὰ
[37]   ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς τὸ  πῦρ,   ὡς ἂν ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ,
[21]   ἀπελθεῖν. εἰ δὲ καὶ τὸ  πῦρ   ὡς Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται, τί
[25]   γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ  πῦρ,   ὡς Ὀνησίκριτος Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης
[39]   ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν  πυρά,   ἐνέβαλεν δὲ φέρων ἑαυτὸν
[28]   νυκτέριον καὶ δᾳδουχίαν ἐπὶ τῇ  πυρᾷ.   ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος, ὥς μοί
[28]   οἶμαι, καὶ ἄδυτον ἐπὶ τῇ  πυρᾷ   μηχανήσονται, διότι καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος
[35]   τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα ἦν  πυρά.   στάδιοι πάντες οὗτοι εἴκοσιν ἀπὸ
[25]   γενέσθαι καὶ ἐν βόθρῳ τὴν  πυράν.   ~εἰσὶ δ´ οἳ καὶ μεταβαλέσθαι
[35]   καὶ ἐπεὶ τάχιστα ἀφικόμεθα, καταλαμβάνομεν  πυρὰν   νενησμένην ἐν βόθρῳ ὅσον ἐς
[1]   πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας,  πυρὰν   ὅτι μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν ἐπὶ
[37]   οἱ Κυνικοὶ δὲ περιστάντες τὴν  πυρὰν   οὐκ ἐδάκρυον μέν, σιωπῇ δὲ
[24]   τὸ κεφάλαιον χρὴ ζηλοῦν καὶ  πυρὰν   συνθέντα κορμῶν συκίνων ὡς ἔνι
[26]   δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς τὴν  πυράν,   τοῦτο μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο.
[39]   Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν, ἐπιβήσεται τῆς  πυρᾶς.   ἀπέστρεφον δ´ οὖν τοὺς πολλοὺς
[20]   τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ τῆς  πυρᾶς,   καὶ διέδωκε λόγον ἐς τοὺς
[27]   φοῖνιξ, τὸ Ἰνδικὸν ὄρνεον, ἐπιβαίνειν  πυρᾶς   λέγεται πορρωτάτω γήρως προβεβηκώς. ἀλλὰ
[40]   αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ τῆς  πυρᾶς,   ὃν ἐγὼ μικρὸν ἔμπροσθεν ἀφῆκα
[44]   τε τῆς νυκτὸς καὶ ἑάλω  πυρετῷ   μάλα σφοδρῷ. ταῦτα δέ μοι
[33]   αὐτοῦ καὶ μὴ προήσεσθαι τῷ  πυρί,   ἀλλὰ ἄκοντα δὴ καθέξειν ἐν
[21]   πάντως διέγνωστό οἱ ἀπαλλάττεσθαι, μὴ  πυρὶ   μηδὲ τοῖς ἀπὸ τῆς τραγῳδίας
[21]   ἄλλος θανάτου τρόπος τοῦ διὰ  πυρός·   ἀνοῖξαι γὰρ δεῖ μόνον τὸ
[44]   καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ  πυρὸς   δεόμενον· τὸν δ´ αὖ φάναι,
[38]   βεβιωκότι καὶ οὐκ ἀναξίως τοῦ  πυρός.   ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιοῦσιν ὡς
[39]   καί τι λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ  πυρός.   Ἔνθα δή, ἑταῖρε, μυρία
[4]   Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι διὰ  πυρὸς   ἐξάγειν τοῦ βίου διέγνωκεν ἑαυτόν,
[5]   Τί βούλεται τὸ περὶ τοῦ  πυρός,   τί Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς
[31]   ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν ἄξιοι τοῦ  πυρός.   καὶ μὲν κατέβη γελῶν,
[6]   τοῦτο οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ  πυρός,   ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν. ταῦτα ξὺν
[25]   ἐμπεσὼν τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ  πυρός;   οὐκ ἀπ´ ἐλπίδος μὴ ἀναπηδήσασθαι
[40]   ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ τῷ  πώγωνι   καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι, τά
[34]   λόγον. ~Ἐγὼ δέ, εἰκάζεις, οἶμαι,  πῶς   ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον
[7]   αὐτὸ δρῶν· εἶτα ἤρξατο ὧδέ  πως·   Ἐπεὶ κατάρατος Θεαγένης τέλος
[5]   καύσει ἑαυτὸν Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν.  Πῶς,   ἔφην, τίνος ἕνεκα; εἶτα
[23]   ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι βουληθείητε.  πῶς   οὖν Πρωτεὺς τοῦτο διακρινεῖ
[5]   εἶτα μέντοι ἔδοξεν αὐτῷ ἴσους  πως   φυλάξαι αὐτούς, καὶ οὕτω κατέπαυε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS, Philippe Renault

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/07/2005