Para. |
[40] |
ἔμπροσθεν,
καὶ
νῦν
ἀπολίποι
περιπατοῦντα
|
φαιδρὸν |
ἐν
τῇ
ἑπταφώνῳ
στοᾷ
κοτίνῳ |
[21] |
ἐχρῆν
πάλαι
ἐς
τὸν
τοῦ
|
Φαλάριδος
|
ταῦρον
ἐμπεσόντα
τὴν
ἀξίαν
ἀποτετικέναι, |
[44] |
πυρὸς
δεόμενον·
τὸν
δ´
αὖ
|
φάναι, |
Ἀλλ´
οὐχ
ὁμοίως
ἔνδοξος
ὁ |
[45] |
ἐγκεχρισμένον,
ὡς
ἀποδακρύσειε
τῷ
δριμεῖ
|
φαρμάκῳ. |
ὁρᾷς;
οὐ
πάνυ
τοὺς
ἀμβλυωποῦντας |
[21] |
νῦν
αὐτὰ
ταῦτα
θαυματοποιεῖ,
ὥς
|
φασι, |
βόθρον
ὀρύττων
καὶ
ξύλα
συγκομίζων |
[41] |
αὐτίκα
μάλα
οἶδα
πολλὰς
ἀναστησομένας.
|
φασὶ
|
δὲ
πάσαις
σχεδὸν
ταῖς
ἐνδόξοις |
[25] |
καὶ
ἡμίφλεκτον,
εἰ
μή,
ὅπερ
|
φασί, |
μηχανήσεται
βαθεῖαν
γενέσθαι
καὶ
ἐν |
[39] |
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
τοὺς
Βραχμᾶνάς
|
φασι |
ποιεῖν,
ἐπιβήσεται
τῆς
πυρᾶς.
ἀπέστρεφον
|
[26] |
~εἰσὶ
δ´
οἳ
καὶ
μεταβαλέσθαι
|
φασιν |
αὐτὸν
καί
τινα
ὀνείρατα
διηγεῖσθαι, |
[36] |
ἐκ
Πατρῶν,
δᾷδα
ἔχων,
οὐ
|
φαῦλος |
δευτεραγωνιστής·
ἐδᾳδοφόρει
δὲ
καὶ
ὁ |
[30] |
τί
ὑμῖν
δοκεῖ,
ἄνδρες;
ἆρα
|
φαυλότερος |
χρησμολόγος
ὁ
Βάκις
τῆς
Σιβύλλης |
[6] |
δὲ
καὶ
τεχνῖται,
τοῦ
μὲν
|
Φειδίας, |
τοῦ
δὲ
ἡ
φύσις.
ἀλλὰ |
[44] |
κυλιόμενον
καὶ
τὸν
φλογμὸν
οὐ
|
φέροντα |
καὶ
ψυχρὸν
αἰτοῦντα
πάνυ
ἐρωτικῶς, |
[25] |
δὲ
τίνος
αἰτίας
ἕνεκεν
ἐμβάλλει
|
φέρων |
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ
πῦρ;
νὴ |
[39] |
μὲν
ἡ
πυρά,
ἐνέβαλεν
δὲ
|
φέρων
|
ἑαυτὸν
ὁ
Πρωτεύς,
σεισμοῦ
πρότερον |
[30] |
ὃς
δέ
κε
δειλὸς
ἐὼν
|
φεύγῃ |
μένος
Ἡφαίστοιο,
λάεσσιν
βαλέειν
τοῦτον |
[37] |
δὴ
ἀποπνιγεὶς
ἐπ´
αὐτοῖς,
Ἀπίωμεν,
|
φημί, |
ὦ
μάταιοι·
οὐ
γὰρ
ἡδὺ |
[25] |
Ἀλεξάνδρου
κυβερνήτης
ἰδὼν
Κάλανον
καόμενόν
|
φησιν, |
ἀλλ´
ἐπειδὰν
νήσωσι,
πλησίον
παραστάντες |
[24] |
συνοδεύει
παρὰ
τὸν
Ἡρακλέα,
ὥς
|
φησιν, |
ἀπιόντι,
δυνάμενος
ἐν
βραχεῖ
πανευδαίμων
|
[30] |
αὐτῷ
χρησμὸν
ὑπὲρ
τούτων
ἐρῶ·
|
φησὶν |
δὲ
ὁ
Βάκις
οὕτω,
σφόδρα
|
[30] |
~Ταῦτα
μὲν
Θεαγένης
Σιβύλλης
ἀκηκοέναι
|
φησίν. |
ἐγὼ
δὲ
Βάκιδος
αὐτῷ
χρησμὸν |
[25] |
ὑπὸ
τοῦ
Κενταυρείου
αἵματος,
ὥς
|
φησιν |
ἡ
τραγῳδία,
κατεσθιόμενος·
οὗτος
δὲ |
[23] |
τῆς
δόξης
ἐντέτηκεν
αὐτῷ.
~Καίτοι
|
φησὶν |
ὅτι
ὑπὲρ
τῶν
ἀνθρώπων
αὐτὸ
|
[28] |
καὶ
τεταρταίων
ἀπηλλάχθαι
δι´
αὐτοῦ
|
φήσοντας |
καὶ
νύκτωρ
ἐντετυχηκέναι
τῷ
δαίμονι |
[38] |
ἑταῖρε,
πρὸς
ἐμαυτὸν
ἐνενόουν,
τὸ
|
φιλόδοξον |
οἷόν
τί
ἐστιν
ἀναλογιζόμενος,
ὡς |
[23] |
ὠφελήσει,
τοὺς
δὲ
πονηροὺς
οὐ
|
φιλοκινδυνοτέρους
|
καὶ
τολμηροτέρους
ἀποφανεῖ;
~Καίτοι
δυνατὸν |
[33] |
οὖν
δεῖ
μοι
τοὺς
ἀνθρώπους
|
Φιλοκτήτας
|
γενέσθαι.
οἱ
μὲν
οὖν
ἀνοητότεροι |
[21] |
ἕνα
τινὰ
οἷον
Θεαγένη
τοῦτον
|
Φιλοκτήτην |
παραλαβών;
ὁ
δὲ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[15] |
ἀνέκραγον
εὐθὺς
ἕνα
φιλόσοφον,
ἕνα
|
φιλόπατριν, |
ἕνα
Διογένους
καὶ
Κράτητος
ζηλωτήν. |
[14] |
τότε
τῆς
Συρίας
ἄρχοντος,
ἀνδρὸς
|
φιλοσοφίᾳ |
χαίροντος,
ὃς
συνεὶς
τὴν
ἀπόνοιαν |
[18] |
βλασφημιῶν
καὶ
οὐκ
ἠξίου
τὴν
|
φιλοσοφίαν
|
ὑποδυόμενόν
τινα
κολάζειν
ἐπὶ
ῥήμασι |
[32] |
ἐκινδύνευσεν
διηγούμενος
καὶ
ὅσα
πράγματα
|
φιλοσοφίας |
ἕνεκα
ὑπέμεινεν.
τὰ
μὲν
οὖν
|
[15] |
διανομὰς
κεχηνότες,
ἀνέκραγον
εὐθὺς
ἕνα
|
φιλόσοφον, |
ἕνα
φιλόπατριν,
ἕνα
Διογένους
καὶ
|
[18] |
διὰ
στόματος
ἦν
ἅπασιν,
ὁ
|
φιλόσοφος |
διὰ
τὴν
παρρησίαν
καὶ
τὴν |
[18] |
μὴ
δεῖσθαι
τὴν
πόλιν
τοιούτου
|
φιλοσόφου. |
πλὴν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
κλεινὸν |
[45] |
γέλωτα;
σὺ
δ´
οὖν,
ὦ
|
φιλότης, |
γέλα
καὶ
αὐτός,
καὶ
μάλιστα
|
[14] |
περὶ
τοῦ
πατρῴου
φόνου
ἔτι
|
φλεγμαῖνον
|
καὶ
πολλοὺς
τοὺς
ἐπανατεινομένους
τὴν |
[21] |
μὴ
ἅπαξ
χανόντα
πρὸς
τὴν
|
φλόγα |
ἐν
ἀκαρεῖ
τεθνάναι.
καὶ
γὰρ |
[29] |
τέμενος
κάτα
πῦρ
ἀνακαύσας
ἐς
|
φλόγα |
πηδήσας
ἔλθῃ
ἐς
μακρὸν
Ὄλυμπον, |
[30] |
Ἀλλ´
ὁπόταν
Κυνικὸς
πολυώνυμος
ἐς
|
φλόγα |
πολλὴν
πηδήσῃ
δόξης
ὑπ´
ἐρινύι |
[44] |
αὐτὸν
χαμαὶ
κυλιόμενον
καὶ
τὸν
|
φλογμὸν
|
οὐ
φέροντα
καὶ
ψυχρὸν
αἰτοῦντα |
[39] |
γὺψ
ἀναπτάμενος
ἐκ
μέσης
τῆς
|
φλογὸς |
οἴχοιτο
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
ἀνθρωπιστὶ |
[36] |
γε,
ἀλλὰ
περιεσχέθη
ὑπὸ
τῆς
|
φλογὸς |
πολλῆς
ἠρμένης.
~Αὖθις
ὁρῶ
γελῶντά |
[32] |
ὑπὸ
πλήθους
τῶν
περιεστώτων.
εἶτα
|
φοβηθεὶς |
μὴ
συντριβείην
ἐν
τοσαύτῃ
τύρβῃ, |
[27] |
Πρωτεὺς
ἔτι
καλεῖσθαι
ἀξιοῖ,
ἀλλὰ
|
Φοίνικα |
μετωνόμασεν
ἑαυτόν,
ὅτι
καὶ
φοῖνιξ, |
[27] |
Φοίνικα
μετωνόμασεν
ἑαυτόν,
ὅτι
καὶ
|
φοῖνιξ, |
τὸ
Ἰνδικὸν
ὄρνεον,
ἐπιβαίνειν
πυρᾶς
|
[37] |
ἐπεκαλέσατο,
ἀναμνησθεὶς
τῶν
περὶ
τοῦ
|
φόνου |
εἰρημένων
οὐδὲ
κατέχειν
ἠδυνάμην
τὸν |
[14] |
καταλαμβάνει
τὸ
περὶ
τοῦ
πατρῴου
|
φόνου |
ἔτι
φλεγμαῖνον
καὶ
πολλοὺς
τοὺς |
[15] |
εἴ
τις
ἐπιχειρήσειεν
μεμνῆσθαι
τοῦ
|
φόνου, |
λίθοις
εὐθὺς
ἐβάλλετο.
~Ἐξῄει
οὖν |
[32] |
πάσχοντας
ἑώρων,
ἀπῆλθον
μακρὰ
χαίρειν
|
φράσας |
θανατιῶντι
σοφιστῇ
τὸν
ἐπιτάφιον
ἑαυτοῦ
|
[36] |
μέγιστον
ἅτε
ἀπὸ
δᾴδων
καὶ
|
φρυγάνων. |
ὁ
δέ—
καί
μοι
πάνυ
|
[35] |
τὰ
πολλὰ
καὶ
παρεβέβυστο
τῶν
|
φρυγάνων, |
ὡς
ἀναφθείη
τάχιστα.
~καὶ
ἐπειδὴ |
[10] |
εἶτα
ἐπειδὴ
τὸ
πρᾶγμα
διεβεβόητο,
|
φυγὴν |
ἑαυτοῦ
καταδικάσας
ἐπλανᾶτο
ἄλλοτε
ἄλλην |
[20] |
καὶ
ἀπολογίαν
ὑπὲρ
τῆς
τότε
|
φυγῆς. |
Ἤδη
δὲ
ἀμελούμενος
ὑφ´
ἁπάντων |
[5] |
μέντοι
ἔδοξεν
αὐτῷ
ἴσους
πως
|
φυλάξαι |
αὐτούς,
καὶ
οὕτω
κατέπαυε
τὸν |
[9] |
εἰδέναι
αὐτόν.
~Τὸ
γὰρ
τῆς
|
φύσεως |
τοῦτο
πλάσμα
καὶ
δημιούργημα,
ὁ |
[6] |
μὲν
Φειδίας,
τοῦ
δὲ
ἡ
|
φύσις. |
ἀλλὰ
νῦν
ἐξ
ἀνθρώπων
εἰς |
[39] |
τὸν
οὐρανὸν
ἀνθρωπιστὶ
μεγάλῃ
τῇ
|
φωνῇ |
λέγων
ἔλιπον
γᾶν,
βαίνω
δ´ |
[3] |
τινος
μεγάλῃ
καὶ
τραχείᾳ
τῇ
|
φωνῇ
|
τὰ
συνήθη
ταῦτα
καὶ
ἐκ |