Para.
[28]	αὐτοῦ ἀποδειχθήσεσθαι μαστίγων ἢ καυτηρίων	ἤ	τινος τοιαύτης τερατουργίας, ἢ καὶ
[32]	ὁ ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων Πρωτέως	ἢ	ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε
[28]	καυτηρίων ἤ τινος τοιαύτης τερατουργίας,	ἢ	καὶ νὴ Δία τελετήν τινα
[28]	καὶ ἱερέας αὐτοῦ ἀποδειχθήσεσθαι μαστίγων	ἢ	καυτηρίων ἤ τινος τοιαύτης τερατουργίας,
[2]	ὁ Ἀκταίων ὑπὸ τῶν κυνῶν	ἢ	ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ ὁ Πενθεὺς
[37]	γέροντα ὁρᾶν κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς.	ἢ	περιμένετε ἔστ´ ἂν γραφεύς τις
[39]	ἀνέκρινόν με πότερον πρὸς ἕω	ἢ	πρὸς δυσμὰς ἐνεχθείη ὁ γύψ·
[8]	ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας ἑαυτόν,	Ἢ	τί γὰρ ἄλλο, ἔφη, ὦ
[5]	βούλεται τὸ περὶ τοῦ πυρός,	ἢ	τί Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς
[5]	ὁ Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην,	ἢ	τίνος ἕνεκα; εἶτα ὁ μὲν
[5]	Πρωτέως· τὸν μὲν γὰρ Σινωπέα	ἢ	τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ
[34]	τοῖς ἐπὶ τὸν σταυρὸν ἀπαγομένοις	ἢ	ὑπὸ τοῦ δημίου ἐχομένοις πολλῷ
[1]	εὖ πράττειν. Ὁ κακοδαίμων Περεγρῖνος,	ἢ	ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν,
[40]	πᾶσι προσέθηκε τὸν γῦπα, διομνύμενος	ἦ	μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ
[28]	ὀνόματος, μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι δὲ	ἦ	μὴν καὶ ἱερέας αὐτοῦ ἀποδειχθήσεσθαι
[26]	ἕνεκα· ἐγὼ γὰρ διομοσαίμην ἂν	ἦ	μὴν μηδένα τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν,
[3]	ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου. εἶτα κατέληξεν αὐτῷ	ἡ	βοὴ ἐς τὸν Πρωτέα, καὶ
[3]	ὁ Πενθεὺς ὑπὸ τῶν Μαινάδων.	~Ἡ	δὲ πᾶσα τοῦ πράγματος διασκευὴ
[15]	λοιπῇ παρασκευῇ. ~Ἀλλ´ ἔτι γε	ἡ	κατηγορία καὶ τὸ ἔγκλημα θερμὸν
[36]	αὐτὸ πρὸς τὴν τραγῳδίαν ἦν,	ἡ	μεσημβρία— Δαίμονες μητρῷοι καὶ πατρῷοι,
[14]	εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα. ἦν γὰρ	ἡ	πᾶσα οὐσία τριάκοντά που ταλάντων
[14]	ἔλεγε πεντακισχιλίων· τοσούτου γὰρ οὐδὲ	ἡ	πᾶσα τῶν Παριανῶν πόλις πέντε
[39]	ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν	ἡ	πυρά, ἐνέβαλεν δὲ φέρων ἑαυτὸν
[35]	εὐθὺ τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα ἦν	ἡ	πυρά. στάδιοι πάντες οὗτοι εἴκοσιν
[36]	ὡς ἀναφθείη τάχιστα. ~καὶ ἐπειδὴ	ἡ	σελήνη ἀνέτελλεν— ἔδει γὰρ κἀκείνην
[25]	τοῦ Κενταυρείου αἵματος, ὥς φησιν	ἡ	τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος δὲ τίνος
[6]	τοῦ μὲν Φειδίας, τοῦ δὲ	ἡ	φύσις. ἀλλὰ νῦν ἐξ ἀνθρώπων
[12]	εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο ἦν ἀδύνατον,	ἥ	γε ἄλλη θεραπεία πᾶσα οὐ
[15]	καὶ μάλιστα ὁ δῆμος αὐτὸς	ἠγανάκτει,	χρηστόν, ὡς ἔφασαν οἱ ἰδόντες,
[37]	Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι μὲν οὖν	ἠγανάκτουν	καὶ ἐλοιδοροῦντό μοι, ἔνιοι δὲ
[37]	τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην	ἦγον.	~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ
[19]	δίψει ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς	ἠγόρευεν	ὡς καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας, δέον
[13]	ἁπάντων ἐξ ἴσης καὶ κοινὰ	ἡγοῦνται,	ἄνευ τινὸς ἀκριβοῦς πίστεως τὰ
[23]	ἐγκαρτερεῖν τοῖς δεινοῖς. ἐγὼ δὲ	ἡδέως	ἂν ἐροίμην οὐκ ἐκεῖνον ἀλλ´
[31]	διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος τοὺς ἀθλητάς·	ἤδη	γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι
[10]	ἀνασχόμενος αὐτὸν ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη	ἤδη	γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα
[20]	ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς τότε φυγῆς.	Ἤδη	δὲ ἀμελούμενος ὑφ´ ἁπάντων καὶ
[27]	αὐτόν, καὶ δῆλός ἐστι βωμῶν	ἤδη	ἐπιθυμῶν καὶ χρυσοῦς ἀναστήσεσθαι ἐλπίζων.
[15]	ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν— ἐκόμα δὲ	ἤδη	καὶ τρίβωνα πιναρὸν ἠμπείχετο καὶ
[31]	εἰπόντος ἀνεβόησαν οἱ περιεστῶτες ἅπαντες,	Ἤδη	καιέσθωσαν ἄξιοι τοῦ πυρός. καὶ
[33]	ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι	ἤδη	νεκρικῶς τὴν χροιὰν ἔχοντι, καὶ
[35]	γενόμενα ὧν ἐγὼ εἶδον, τετράκις	ἤδη	ὁρῶν. ἐγὼ δέ— οὐ γὰρ
[36]	ὁ δέ— καί μοι πάνυ	ἤδη	πρόσεχε τὸν νοῦν— ἀποθέμενος τὴν
[39]	οὖν τοὺς πολλοὺς αὐτῶν λέγων	ἤδη	τετελέσθαι τὸ ἔργον, οἷς μὴ
[11]	καὶ ὡς θεὸν αὐτὸν ἐκεῖνοι	ᾐδοῦντο	καὶ νομοθέτῃ ἐχρῶντο καὶ προστάτην
[37]	φημί, ὦ μάταιοι· οὐ γὰρ	ἡδὺ	τὸ θέαμα ὠπτημένον γέροντα ὁρᾶν
[37]	τοῦ φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν	ἠδυνάμην	τὸν γέλωτα. οἱ Κυνικοὶ δὲ
[44]	ὡς εἰ πάντως θανάτου δέοιτο,	ἥκειν	αὐτὸν ἐπὶ τὰς θύρας αὐτόματον,
[31]	ἀλλ´ ὡς ἤκουσεν τῆς βοῆς,	ἧκεν	εὐθὺς καὶ ἀναβὰς ἐκεκράγει καὶ
[13]	καὶ τῷ Περεγρίνῳ πολλὰ τότε	ἧκεν	χρήματα παρ´ αὐτῶν ἐπὶ προφάσει
[13]	ἐν Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν	ἧκόν	τινες, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων ἀπὸ
[27]	τοῦτο μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο.	~Ἤκουον	δὲ ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι
[32]	πολλὰ ἦν, ἐγὼ δὲ ὀλίγων	ἤκουσα	ὑπὸ πλήθους τῶν περιεστώτων. εἶτα
[15]	δημοσίαν εἶναι πᾶσαν. τοῦτο ὡς	ἤκουσεν	ὁ δῆμος, πένητες ἄνθρωποι καὶ
[31]	ἰαχή, τὸν Θεαγένη, ἀλλ´ ὡς	ἤκουσεν	τῆς βοῆς, ἧκεν εὐθὺς καὶ
[43]	οἶσθα, εὐθὺς ἀκούσας μου ὅτε	ἥκων	ἀπὸ Συρίας διηγούμην ὡς ἀπὸ
[19]	τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν	Ἠλείοις	ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺς Ἕλληνας
[41]	εἰκόνας μὲν γὰρ παρά τε	Ἠλείων	αὐτῶν παρά τε τῶν ἄλλων
[32]	ὥστε καὶ εἰς χεῖρας αὐτῶν	ἦλθον	οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν
[32]	~Ταῦτα μέν σοι τὰ ἐν	Ἤλιδι.	ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν Ὀλυμπίαν
[4]	τολμᾷ λέγειν, ὦ γῆ καὶ	ἥλιε	καὶ ποταμοὶ καὶ θάλαττα καὶ
[3]	οἶσθα οἷός τε ἦν καὶ	ἡλίκα	ἐτραγῴδει παρ´ ὅλον τὸν βίον,
[3]	δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰς τὴν	Ἦλιν	ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν
[39]	διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν	ἥλιον	ἀσπασάμενος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοὺς
[4]	Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα, τὸν τοῦ	Ἡλίου	ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ
[6]	ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ πυρός, ὀρφανοὺς	ἡμᾶς	καταλιπόν. ταῦτα ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι
[45]	δὲ οὐδ´ αὐτὸς πρὸ πολλῶν	ἡμερῶν	εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε
[44]	τελευτῆς, πρὸ ἐννέα σχεδόν που	ἡμερῶν,	πλεῖον, οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν
[1]	τοὺς Ἕλληνας οὐ πρὸ πολλῶν	ἡμερῶν	τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν δοκῶ
[18]	τῷ βασιλεῖ, πρᾳότατον αὐτὸν καὶ	ἡμερώτατον	εἰδώς, ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ
[44]	πλεῖον, οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν	ἤμεσέν	τε τῆς νυκτὸς καὶ ἑάλω
[10]	ἦν καὶ οὐδέπω ἐντελὲς ἄγαλμα	ἡμῖν	δεδημιούργητο. ἃ δὲ τὸν πατέρα
[17]	ξυρόμενος μὲν τῆς κεφαλῆς τὸ	ἥμισυ,	χριόμενος δὲ πηλῷ τὸ πρόσωπον,
[25]	ἐλπίδος μὴ ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ	ἡμίφλεκτον,	εἰ μή, ὅπερ φασί, μηχανήσεται
[15]	δὲ ἤδη καὶ τρίβωνα πιναρὸν	ἠμπείχετο	καὶ πήραν παρήρτητο καὶ τὸ
[7]	ἐγέλα ἐπὶ πολύ, ὥστε καὶ	ἡμῶν	τοὺς πολλοὺς ἐπὶ τὸ ὅμοιον
[13]	ἀκριβοῦς πίστεως τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι.	ἢν	τοίνυν παρέλθῃ τις εἰς αὐτοὺς
[12]	πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο	ἦν	ἀδύνατον, ἥ γε ἄλλη θεραπεία
[8]	αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ οἷς ἀνάγκη	ἦν	ἀκριβῶς εἰδέναι αὐτόν. ~Τὸ γὰρ
[5]	δὲ ὁ Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον	ἦν	ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον οὖν τὰ
[20]	ὁμοίως περίβλεπτος ὤν— ἕωλα γὰρ	ἦν	ἅπαντα καὶ οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν
[18]	κλεινὸν αὐτοῦ καὶ διὰ στόματος	ἦν	ἅπασιν, ὁ φιλόσοφος διὰ τὴν
[14]	ἀγροὶ ὅσον εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα.	ἦν	γὰρ ἡ πᾶσα οὐσία τριάκοντά
[32]	τὰ μὲν οὖν εἰρημένα πολλὰ	ἦν,	ἐγὼ δὲ ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ
[18]	γοῦν τοῖς ἰδιώταις, καὶ περίβλεπτος	ἦν	ἐπὶ τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ
[35]	ὁρῶν. ἐγὼ δέ— οὐ γὰρ	ἦν	εὐπορῆσαι ὀχήματος ἅμα πολλῶν ἐξιόντων—
[36]	τοῦτ´ αὐτὸ πρὸς τὴν τραγῳδίαν	ἦν,	ἡ μεσημβρία— Δαίμονες μητρῷοι καὶ
[35]	ἀπῄειν εὐθὺ τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα	ἦν	ἡ πυρά. στάδιοι πάντες οὗτοι
[15]	κατηγορία καὶ τὸ ἔγκλημα θερμὸν	ἦν,	καὶ ἐῴκει οὐκ εἰς μακρὰν
[3]	μὲν ποιητὴν οἶσθα οἷός τε	ἦν	καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει παρ´ ὅλον
[15]	τὸ ξύλον ἐν τῇ χειρὶ	ἦν,	καὶ ὅλως μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστο—
[10]	δοκῶ· πηλὸς γὰρ ἔτι ἄπλαστος	ἦν	καὶ οὐδέπω ἐντελὲς ἄγαλμα ἡμῖν
[16]	ὧν δορυφορούμενος ἐν ἅπασιν ἀφθόνοις	ἦν.	καὶ χρόνον μέν τινα οὕτως
[39]	μὴ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ περισπούδαστον	ἦν,	κἂν αὐτὸν ἰδεῖν τὸν τόπον
[28]	ὁ προπάτωρ τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς	ἦν.	μαρτύρομαι δὲ ἦ μὴν καὶ
[7]	ἐπὶ πολὺ ἐγέλα καὶ δῆλος	ἦν	νειόθεν αὐτὸ δρῶν· εἶτα ἤρξατο
[32]	ἐς τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς	ἦν	ὁ ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων Πρωτέως
[12]	ἐγίγνετο· καὶ ἕωθεν μὲν εὐθὺς	ἦν	ὁρᾶν παρὰ τῷ δεσμωτηρίῳ περιμένοντα
[34]	ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον	ἦν	οὕτω δυσέρωτα τῆς δόξης ἄνθρωπον
[3]	πᾶσα τοῦ πράγματος διασκευὴ τοιάδε	ἦν.	τὸν μὲν ποιητὴν οἶσθα οἷός
[14]	οὐσία τριάκοντά που ταλάντων ἀξία	ἣν	ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ
[15]	αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη τὴν οὐσίαν	ἣν	ὁ μακαρίτης πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν
[37]	δὲ καὶ ἐπὶ τὰς βακτηρίας	ᾖξαν.	εἶτα, ἐπειδὴ ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς
[5]	διδάσκαλον αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν	ἠξίου	αὐτῷ, ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Σωκράτη
[25]	οἱ Βραχμᾶνες· ἐκείνοις γὰρ αὐτὸν	ἠξίου	Θεαγένης εἰκάζειν, ὥσπερ οὐκ ἐνὸν
[16]	τὰ κτήματα, καὶ γραμματεῖον ἐπιδοὺς	ἠξίου	ταῦτα κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως. εἶτα
[18]	ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν καὶ οὐκ	ἠξίου	τὴν φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν τινα κολάζειν
[37]	τὰς βακτηρίας ᾖξαν. εἶτα, ἐπειδὴ	ἠπείλησα	ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς τὸ
[21]	οὐκ ἀνάξιος ὤν, μὰ τὸν	Ἡρακλέα,	εἴ γε χρὴ καὶ τοὺς
[24]	διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει παρὰ τὸν	Ἡρακλέα,	ὥς φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος ἐν
[36]	καὶ τὸ τριβώνιον καὶ τὸ	Ἡράκλειον	ἐκεῖνο ῥόπαλον, ἔστη ἐν ὀθόνῃ
[21]	δὲ καὶ τὸ πῦρ ὡς	Ἡράκλειόν	τι ἀσπάζεται, τί δή ποτε
[4]	ποταμοὶ καὶ θάλαττα καὶ πατρῷε	Ἡράκλεις—	Πρωτέα τὸν ἐν Συρίᾳ δεθέντα,
[7]	τῶν μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ	Ἡρακλείτου	δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ
[33]	χρῆναι γὰρ τὸν Ἡρακλείως βεβιωκότα	Ἡρακλείως	ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι.
[33]	κορώνην ἐπιθεῖναι· χρῆναι γὰρ τὸν	Ἡρακλείως	βεβιωκότα Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθῆναι
[24]	πῦρ γὰρ αὐτὸ οὐ μόνον	Ἡρακλέους	καὶ Ἀσκληπιοῦ, ἀλλὰ καὶ τῶν
[29]	ἥρωα μέγιστον σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ	Ἡρακλῆϊ	ἄνακτι. ~Ταῦτα μὲν Θεαγένης Σιβύλλης
[25]	γένοιτο. ~Ἄλλως τε ὁ μὲν	Ἡρακλῆς,	εἴπερ ἄρα καὶ ἐτόλμησέν τι
[5]	περὶ τοῦ πυρός, ἢ τί	Ἡρακλῆς	καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς τὸν Πρωτέα.
[4]	τινὲς τοῦτο ἀναφέρουσιν; οὐ γὰρ	Ἡρακλῆς	οὕτως; οὐ γὰρ Ἀσκληπιὸς καὶ
[36]	περιεσχέθη ὑπὸ τῆς φλογὸς πολλῆς	ἠρμένης.	~Αὖθις ὁρῶ γελῶντά σε, ὦ
[9]	κανών, ἐπεὶ εἰς ἄνδρας τελεῖν	ἤρξατο,	ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς μάλα
[7]	ἦν νειόθεν αὐτὸ δρῶν· εἶτα	ἤρξατο	ὧδέ πως· Ἐπεὶ ὁ κατάρατος
[24]	ἂν εἴποιτε. καὶ τί τοῦτο	ἠρόμην,	ὅπου μηδ´ αὐτῶν τις τῶν
[5]	γὰρ ὁ κεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο—	ἠρόμην	τινὰ τῶν παρεστώτων, Τί βούλεται
[29]	καρπὸν ἔδουσιν, νυκτιπόλον τιμᾶν κέλομαι	ἥρωα	μέγιστον σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆϊ
[2]	ἐθαύμαζον τὴν ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος·	ἦσαν	δέ τινες οἳ καὶ αὐτοὶ
[35]	ἐς ὀργυιὰν τὸ βάθος. δᾷδες	ἦσαν	τὰ πολλὰ καὶ παρεβέβυστο τῶν
[41]	οὐκ ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ ἐπὶ τὸν	Ἡσιόδου	τάφον, καὶ τὰ τοιαῦτα. εἰκόνας
[36]	ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα	ᾔτει	λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι ἐπὶ τὸ
[37]	μὰ τὸν Δί´ οὐ σφόδρα	ᾐτιώμην·	ὅτε δὲ καὶ τοὺς πατρῴους
[18]	ἀπὸ τούτων τὰ τῆς δόξης	ηὐξάνετο,	παρὰ γοῦν τοῖς ἰδιώταις, καὶ
[30]	κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ μένος	Ἡφαίστοιο,	λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας
[29]	τιμᾶν κέλομαι ἥρωα μέγιστον σύνθρονον	Ἡφαίστῳ	καὶ Ἡρακλῆϊ ἄνακτι. ~Ταῦτα μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/07/2005