Para.
[44]	μηδὲν τοῦ πυρὸς δεόμενον· τὸν	δ´	αὖ φάναι, Ἀλλ´ οὐχ ὁμοίως
[39]	φωνῇ λέγων ἔλιπον γᾶν, βαίνω	δ´	ἐς Ὄλυμπον. ἐκεῖνοι μὲν οὖν
[26]	ἐν βόθρῳ τὴν πυράν. ~εἰσὶ	δ´	οἳ καὶ μεταβαλέσθαι φασιν αὐτὸν
[31]	ὁ μὲν κατέβη γελῶν, Νέστορα	δ´	οὐκ ἔλαθεν ἰαχή, τὸν Θεαγένη,
[24]	ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς	δ´	οὖν αὖθις ἐρήσομαι, δέξαισθ´ ἂν
[12]	δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ	δ´	οὖν ἐδέδετο, οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν
[25]	μωροὺς καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους. ὅμως	δ´	οὖν κἂν ἐκείνους μιμείσθω· ἐκεῖνοι
[39]	ποιεῖν, ἐπιβήσεται τῆς πυρᾶς. ἀπέστρεφον	δ´	οὖν τοὺς πολλοὺς αὐτῶν λέγων
[45]	εἶχεν ἐκεῖνος τοσοῦτον γέλωτα; σὺ	δ´	οὖν, ὦ φιλότης, γέλα καὶ
[36]	ὁ γεννάδας ὁ ἐκ Πατρῶν,	δᾷδα	ἔχων, οὐ φαῦλος δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει
[35]	ὅσον ἐς ὀργυιὰν τὸ βάθος.	δᾷδες	ἦσαν τὰ πολλὰ καὶ παρεβέβυστο
[28]	ἐπ´ αὐτῷ συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ	δᾳδουχίαν	ἐπὶ τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ
[36]	τὸ πῦρ μέγιστον ἅτε ἀπὸ	δᾴδων	καὶ φρυγάνων. ὁ δέ— καί
[27]	παλαιοὺς δή, ὡς χρεὼν εἴη	δαίμονα	νυκτοφύλακα γενέσθαι αὐτόν, καὶ δῆλός
[37]	ἐγὼ δὲ τοὺς μητρῴους μὲν	δαίμονας	ἐπιβοώμενον μὰ τὸν Δί´ οὐ
[36]	τὴν τραγῳδίαν ἦν, ἡ μεσημβρία—	Δαίμονες	μητρῷοι καὶ πατρῷοι, δέξασθέ με
[28]	φήσοντας καὶ νύκτωρ ἐντετυχηκέναι τῷ	δαίμονι	τῷ νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι δὲ
[7]	μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου	δάκρυα	ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον
[45]	ἀναβήσεσθαι μέλλων τὸ ἐν τῷ	δακτύλῳ	πρόσπταισμα θεραπεύοι. τί σοι δοκεῖ
[30]	χρυσῷ σαξάμενος πήρην μάλα πολλὰ	δανείζων,	ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς
[35]	πολλῶν ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην. ὁ	δὲ	ἀεὶ ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ τελευταῖον
[20]	ὑπὲρ τῆς τότε φυγῆς. Ἤδη	δὲ	ἀμελούμενος ὑφ´ ἁπάντων καὶ μηκέθ´
[19]	ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι	δὲ	ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι προὔχοντα,
[8]	μὲν οὕτω γελοίων ῥήσεων, ὁρῶντας	δὲ	ἄνδρας γέροντας δοξαρίου καταπτύστου ἕνεκα
[33]	ἐβόων Σώζου τοῖς Ἕλλησιν, οἱ	δὲ	ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ δεδογμένα,
[13]	μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται, τὸν	δὲ	ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν αὐτὸν προσκυνῶσιν
[11]	μὲν ἐξηγεῖτο καὶ διεσάφει, πολλὰς	δὲ	αὐτὸς καὶ συνέγραφεν, καὶ ὡς
[31]	ἐκεῖνος ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ	δὲ	ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος
[30]	Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι φησίν. ἐγὼ	δὲ	Βάκιδος αὐτῷ χρησμὸν ὑπὲρ τούτων
[1]	ἑαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας, ὁ	δὲ	γεννάδας οὗτος, τὴν πολυανθρωποτάτην τῶν
[3]	ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡς ἐλέγετο. σὺ	δὲ	γνωριεῖς δηλαδή, πολλάκις αὐτοῖς παραστὰς
[8]	κυβιστῶντας ἐν τῷ μέσῳ; ὡς	δὲ	εἰδείητε οἷόν τι τὸ ἄγαλμά
[34]	ὥστε κατέπαυσε τὸν λόγον. ~Ἐγὼ	δέ,	εἰκάζεις, οἶμαι, πῶς ἐγέλων· οὐδὲ
[14]	τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον. ὁ	δὲ	εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει
[21]	Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών; ὁ	δὲ	ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως πληθούσης
[12]	τινὰς καὶ παιδία ὀρφανά, οἱ	δὲ	ἐν τέλει αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον
[29]	δᾳδουχίαν ἐπὶ τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης	δὲ	ἔναγχος, ὥς μοί τις τῶν
[37]	πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον μέν, σιωπῇ	δὲ	ἐνεδείκνυντο λύπην τινὰ εἰς τὸ
[38]	ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην ἦγον. ~Ἐγὼ	δὲ	ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸς
[3]	Σοφοκλέα καὶ τὸν Αἰσχύλον. ἐγὼ	δὲ	ἐπεὶ τάχιστα εἰς τὴν Ἦλιν
[32]	σοι τὰ ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ	δὲ	ἐς τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς
[40]	τὸ ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν	δὲ	ἐς τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ
[15]	Διογένους καὶ Κράτητος ζηλωτήν. οἱ	δὲ	ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ τις
[28]	τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι	δὲ	ἦ μὴν καὶ ἱερέας αὐτοῦ
[6]	τεχνῖται, τοῦ μὲν Φειδίας, τοῦ	δὲ	ἡ φύσις. ἀλλὰ νῦν ἐξ
[23]	καὶ ἐγκαρτερεῖν τοῖς δεινοῖς. ἐγὼ	δὲ	ἡδέως ἂν ἐροίμην οὐκ ἐκεῖνον
[15]	τὴν ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν— ἐκόμα	δὲ	ἤδη καὶ τρίβωνα πιναρὸν ἠμπείχετο
[2]	τῇ κορύζῃ τοῦ γέροντος, μᾶλλον	δὲ	καὶ ἀκούω βοῶντος οἷά σε
[18]	τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. τούτῳ	δὲ	καὶ ἀπὸ τούτων τὰ τῆς
[37]	ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό μοι, ἔνιοι	δὲ	καὶ ἐπὶ τὰς βακτηρίας ᾖξαν.
[36]	ἀπὸ δᾴδων καὶ φρυγάνων. ὁ	δέ—	καί μοι πάνυ ἤδη πρόσεχε
[36]	ἔχων, οὐ φαῦλος δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει	δὲ	καὶ ὁ Πρωτεύς. καὶ προσελθόντες
[21]	δραπετεύειν ἐκ τοῦ βίου· εἰ	δὲ	καὶ πάντως διέγνωστό οἱ ἀπαλλάττεσθαι,
[6]	τὸν Ὀλύμπιον καὶ Πρωτέα· πλάσται	δὲ	καὶ τεχνῖται, τοῦ μὲν Φειδίας,
[24]	παντὸς ἂν εἴη, τὸ τέλος	δὲ	καὶ τὸ κεφάλαιον χρὴ ζηλοῦν
[21]	μυρίων ὄντων, ἑλόμενον ἀπελθεῖν. εἰ	δὲ	καὶ τὸ πῦρ ὡς Ἡράκλειόν
[37]	Δί´ οὐ σφόδρα ᾐτιώμην· ὅτε	δὲ	καὶ τοὺς πατρῴους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς
[42]	μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξῃ	δὲ	καὶ τῷ παρὰ τῶν πολλῶν
[30]	χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο. ὃς	δέ	κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ μένος
[41]	δὲ τέττιγας οὐκ ἐπᾴσεσθαι, τίνας	δὲ	κορώνας οὐκ ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ ἐπὶ
[44]	ψυχρὸν αἰτοῦντα πάνυ ἐρωτικῶς, ἑαυτὸν	δὲ	μὴ δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν ἔφη
[19]	πίνων τοῦ αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς	δὲ	μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες ἅπαντες,
[44]	ἑάλω πυρετῷ μάλα σφοδρῷ. ταῦτα	δέ	μοι Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς διηγήσατο
[30]	χρησμὸν ὑπὲρ τούτων ἐρῶ· φησὶν	δὲ	ὁ Βάκις οὕτω, σφόδρα εὖ
[5]	ὁ μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν, ἐβόα	δὲ	ὁ Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον ἦν
[13]	αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν οἱ πολλοί. ἔπειτα	δὲ	ὁ νομοθέτης ὁ πρῶτος ἔπεισεν
[21]	τινα τὴν καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν	δέ,	οἶμαι, μάλιστα μὲν περιμένειν τὸν
[22]	ὅσιον τοὺς ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε	δέ,	οἶμαι, ὡς καὶ πάλαι θέλων
[32]	οὖν εἰρημένα πολλὰ ἦν, ἐγὼ	δὲ	ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ πλήθους τῶν
[34]	τῇ αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται. παρεπέμπετο	δὲ	ὅμως ὑπὸ πολλῶν καὶ ἐνεφορεῖτο
[35]	εἶδον, τετράκις ἤδη ὁρῶν. ἐγὼ	δέ—	οὐ γὰρ ἦν εὐπορῆσαι ὀχήματος
[45]	~Ταῦτα μὲν ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ	δὲ	οὐδ´ αὐτὸς πρὸ πολλῶν ἡμερῶν
[5]	Ἐμπεδοκλῆς πρὸς τὸν Πρωτέα. ὁ	δέ,	Οὐκ εἰς μακράν, ἔφη, καύσει
[28]	δαίμονι τῷ νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι	δὲ	οὗτοι μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ χρηστήριον,
[18]	ἄλλα πολλὰ νεανικώτερα θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν	δὲ	οὕτω παρεσκευασμένος ἐπὶ Ἰταλίας ἔπλευσεν
[2]	ταῦτα καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ	δὲ	παρὰ τὸ πῦρ αὐτὸ καὶ
[8]	καὶ τὸν βίον ἐπιτηρήσαντος· ἔνια	δὲ	παρὰ τῶν πολιτῶν αὐτοῦ ἐπυνθανόμην
[3]	Πενθεὺς ὑπὸ τῶν Μαινάδων. ~Ἡ	δὲ	πᾶσα τοῦ πράγματος διασκευὴ τοιάδε
[41]	μάλα οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας. φασὶ	δὲ	πάσαις σχεδὸν ταῖς ἐνδόξοις πόλεσιν
[37]	ἠδυνάμην τὸν γέλωτα. οἱ Κυνικοὶ	δὲ	περιστάντες τὴν πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον
[17]	τῆς κεφαλῆς τὸ ἥμισυ, χριόμενος	δὲ	πηλῷ τὸ πρόσωπον, ἐν πολλῷ
[23]	τοὺς μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς	δὲ	πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροτέρους
[15]	πενθοῦντες οὕτως ἀσεβῶς ἀπολωλότα. ὁ	δὲ	σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς πρὸς ἅπαντα
[14]	τοὺς ἐπανατεινομένους τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο	δὲ	τὰ πλεῖστα τῶν κτημάτων παρὰ
[5]	Ἐμπεδοκλῆς εἰς τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς	δὲ	ταῦτα εἶπεν ὁ Θεαγένης— τοῦτο
[33]	καθέξειν ἐν τῷ βίῳ. τὸ	δὲ	Τέλει τὰ δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον
[41]	ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν τόπον, τίνας	δὲ	τέττιγας οὐκ ἐπᾴσεσθαι, τίνας δὲ
[20]	γενναῖος εὕρετο μὴ ἀποθανεῖν, ~ἐς	δὲ	τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ
[25]	ὀλίγον ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως. Οὗτος	δὲ	τί μέγα εἰ ἐμπεσὼν τεθνήξεται
[13]	καὶ παραμυθησόμενοι τὸν ἄνδρα. ἀμήχανον	δέ	τι τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν
[2]	τὴν ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος· ἦσαν	δέ	τινες οἳ καὶ αὐτοὶ ἐγέλων
[25]	φησιν ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος	δὲ	τίνος αἰτίας ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων
[39]	δυσμὰς ἐνεχθείη ὁ γύψ· ἐγὼ	δὲ	τὸ ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν
[5]	οὐδὲ τὸν Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει	δὲ	τὸν Δία ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν.
[10]	ἐντελὲς ἄγαλμα ἡμῖν δεδημιούργητο. ἃ	δὲ	τὸν πατέρα ἔδρασεν καὶ πάνυ
[39]	σοὶ τὰ πραχθέντα διηγούμην, πρὸς	δὲ	τοὺς βλᾶκας καὶ πρὸς τὴν
[19]	ἄρτι μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι	δὲ	τοὺς Ἕλληνας ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα
[37]	τὴν καταστροφὴν τοῦ δράματος. ἐγὼ	δὲ	τοὺς μητρῴους μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον
[7]	τῶν Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι. ~Μετὰ	δὲ	τοῦτον ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ
[17]	πηλῷ τὸ πρόσωπον, ἐν πολλῷ	δὲ	τῶν περιεστώτων δήμῳ ἀναφλῶν τὸ
[39]	ἀνήφθη μὲν ἡ πυρά, ἐνέβαλεν	δὲ	φέρων ἑαυτὸν ὁ Πρωτεύς, σεισμοῦ
[27]	μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον	δὲ	ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι
[10]	καὶ οὐδέπω ἐντελὲς ἄγαλμα ἡμῖν	δεδημιούργητο.	ἃ δὲ τὸν πατέρα ἔδρασεν
[33]	βίῳ. τὸ δὲ Τέλει τὰ	δεδογμένα"	πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν
[33]	δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ	δεδογμένα,	ὑφ´ ὧν ὁ πρεσβύτης οὐ
[4]	Ἡράκλεις— Πρωτέα τὸν ἐν Συρίᾳ	δεθέντα,	τὸν τῇ πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια
[33]	τρόπον θανάτου καταφρονεῖν· πάντας οὖν	δεῖ	μοι τοὺς ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι.
[21]	τοῦ διὰ πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ	δεῖ	μόνον τὸ στόμα καὶ αὐτίκα
[30]	ἀποιχομένοιο λύκοιο. ὃς δέ κε	δειλὸς	ἐὼν φεύγῃ μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν
[23]	καὶ καύσεως καὶ τῶν τοιούτων	δειμάτων.	ἀλλ´ οὐκ ἂν εὖ οἶδ´
[16]	ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο	δεῖν	παρὰ τῆς πόλεως τὰ κτήματα,
[2]	ἐγέλων ἐπ´ αὐτῷ. ἀλλ´ ὀλίγου	δεῖν	ὑπὸ τῶν Κυνικῶν ἐγώ σοι
[21]	ὀρύττων καὶ ξύλα συγκομίζων καὶ	δεινήν	τινα τὴν καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν
[23]	θανάτου καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν τοῖς	δεινοῖς.	ἐγὼ δὲ ἡδέως ἂν ἐροίμην
[33]	ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους	δείξας	αὐτοῖς ὃν χρὴ τρόπον θανάτου
[12]	αὐτοῦ διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα	δεῖπνα	ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱεροὶ
[18]	ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι, εἰπὼν μὴ	δεῖσθαι	τὴν πόλιν τοιούτου φιλοσόφου. πλὴν
[24]	ὑμᾶς δ´ οὖν αὖθις ἐρήσομαι,	δέξαισθ´	ἂν ὑμῶν τοὺς παῖδας ζηλωτὰς
[14]	τὴν ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ ὅτι	δέξαιτ´	ἂν ἀποθανεῖν ὡς δόξαν ἐπὶ
[36]	μεσημβρία— Δαίμονες μητρῷοι καὶ πατρῷοι,	δέξασθέ	με εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν
[44]	αὐτὸν ὡς εἰ πάντως θανάτου	δέοιτο,	ἥκειν αὐτὸν ἐπὶ τὰς θύρας
[44]	ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ πυρὸς	δεόμενον·	τὸν δ´ αὖ φάναι, Ἀλλ´
[19]	ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας,	δέον	τοὺς θεατὰς τῶν Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν
[12]	ἔνδον μετ´ αὐτοῦ διαφθείραντες τοὺς	δεσμοφύλακας.	εἶτα δεῖπνα ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ
[13]	παρ´ αὐτῶν ἐπὶ προφάσει τῶν	δεσμῶν,	καὶ πρόσοδον οὐ μικρὰν ταύτην
[12]	ὁ Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς τὸ	δεσμωτήριον,	ὅπερ καὶ αὐτὸ οὐ μικρὸν
[37]	ὑμᾶς οἵους τοὺς ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	ἑταίρους τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι
[12]	εὐθὺς ἦν ὁρᾶν παρὰ τῷ	δεσμωτηρίῳ	περιμένοντα γρᾴδια χήρας τινὰς καὶ
[36]	Πατρῶν, δᾷδα ἔχων, οὐ φαῦλος	δευτεραγωνιστής·	ἐδᾳδοφόρει δὲ καὶ ὁ Πρωτεύς.
[16]	εὐθὺς ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει οὖν τὸ	δεύτερον	πλανησόμενος, ἱκανὰ ἐφόδια τοὺς Χριστιανοὺς
[37]	εἰς τὸ πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι	δὴ	ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί,
[1]	ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ	δὴ	ἐκεῖνο τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ Πρωτέως
[19]	ἐν περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω	δὴ	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι
[33]	προήσεσθαι τῷ πυρί, ἀλλὰ ἄκοντα	δὴ	καθέξειν ἐν τῷ βίῳ. τὸ
[12]	εἰσῆγεν ἐς τὸν βίον. ~Τότε	δὴ	καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ τούτῳ ὁ
[13]	βραχεῖ γὰρ ἀφειδοῦσι πάντων. καὶ	δὴ	καὶ τῷ Περεγρίνῳ πολλὰ τότε
[18]	ἦν ἐπὶ τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι	δὴ	ὁ τὴν πόλιν ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ
[32]	αὐτῶν ἦλθον οἱ πολλοί, ἄχρι	δὴ	παρελθὼν αὐτὸς ὁ Πρωτεὺς μυρίῳ
[21]	ὡς Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται, τί	δή	ποτε οὐχὶ κατὰ σιγὴν ἑλόμενος
[35]	ἐχομένοις πολλῷ πλείους ἕπονται. ~Καὶ	δὴ	τὰ μὲν Ὀλύμπια τέλος εἶχεν,
[29]	πηδήσας ἔλθῃ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον,	δὴ	τότε πάντας ὁμῶς, οἳ ἀρούρης
[30]	δόξης ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείς,	δὴ	τότε τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ
[17]	τὸ αἰδοῖον καὶ τὸ ἀδιάφορον	δὴ	τοῦτο καλούμενον ἐπιδεικνύμενος, εἶτα παίων
[39]	λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ πυρός. Ἔνθα	δή,	ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον
[27]	καὶ χρησμούς τινας διέξεισιν παλαιοὺς	δή,	ὡς χρεὼν εἴη δαίμονα νυκτοφύλακα
[3]	ὡς ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖς	δηλαδή,	πολλάκις αὐτοῖς παραστὰς βοῶσιν. ~Πρωτέα
[27]	δαίμονα νυκτοφύλακα γενέσθαι αὐτόν, καὶ	δῆλός	ἐστι βωμῶν ἤδη ἐπιθυμῶν καὶ
[7]	πρῶτον ἐπὶ πολὺ ἐγέλα καὶ	δῆλος	ἦν νειόθεν αὐτὸ δρῶν· εἶτα
[34]	σταυρὸν ἀπαγομένοις ἢ ὑπὸ τοῦ	δημίου	ἐχομένοις πολλῷ πλείους ἕπονται. ~Καὶ
[9]	τῆς φύσεως τοῦτο πλάσμα καὶ	δημιούργημα,	ὁ τοῦ Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ
[6]	ταῦτα, ἔφη, ὁ βίος ἄριστα	δημιουργήματα	ἐθεάσατο, τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον
[45]	θεραπεύοι. τί σοι δοκεῖ ὁ	Δημόκριτος,	εἰ ταῦτα εἶδε; κατ´ ἀξίαν
[7]	κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ τοῦ	Δημοκρίτου	γέλωτος ἄρξομαι. καὶ αὖθις ἐγέλα
[15]	τις αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὁ	δῆμος	αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς ἔφασαν
[15]	πᾶσαν. τοῦτο ὡς ἤκουσεν ὁ	δῆμος,	πένητες ἄνθρωποι καὶ πρὸς διανομὰς
[15]	ὁ μακαρίτης πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν	δημοσίαν	εἶναι πᾶσαν. τοῦτο ὡς ἤκουσεν
[13]	ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι τοιοῦτον γένηται	δημόσιον·	ἐν βραχεῖ γὰρ ἀφειδοῦσι πάντων.
[17]	ἐν πολλῷ δὲ τῶν περιεστώτων	δήμῳ	ἀναφλῶν τὸ αἰδοῖον καὶ τὸ
[40]	πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν	Δί´	ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ τῷ
[28]	τινας τοὺς καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι	δι´	αὐτοῦ φήσοντας καὶ νύκτωρ ἐντετυχηκέναι
[25]	ἑαυτὸν εἰς τὸ πῦρ; νὴ	Δί´,	ὅπως τὴν καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ
[37]	μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ τὸν	Δί´	οὐ σφόδρα ᾐτιώμην· ὅτε δὲ
[19]	Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντας καὶ νὴ	Δία	γε καὶ ἀποθνήσκειν πολλοὺς αὐτῶν
[5]	Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει δὲ τὸν	Δία	ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν. εἶτα μέντοι
[33]	τὴν χροιὰν ἔχοντι, καὶ νὴ	Δία	καὶ ὑποτρέμειν, ὥστε κατέπαυσε τὸν
[19]	ἅπαντες, τότε μὲν ἐπὶ τὸν	Δία	καταφυγὼν ὁ γενναῖος εὕρετο μὴ
[20]	διὰ τεττάρων ἐτῶν συνθεὶς τῶν	διὰ	μέσου ἐξήνεγκε πρὸς τοὺς Ἕλληνας,
[28]	χρυσοῦς ἀναστήσεσθαι ἐλπίζων. ~Καὶ μὰ	Δία	οὐδὲν ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς τοῖς
[21]	ὀξύτερος ἄλλος θανάτου τρόπος τοῦ	διὰ	πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ δεῖ μόνον
[4]	τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι	διὰ	πυρὸς ἐξάγειν τοῦ βίου διέγνωκεν
[18]	καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ καὶ	διὰ	στόματος ἦν ἅπασιν, ὁ φιλόσοφος
[28]	τοιαύτης τερατουργίας, ἢ καὶ νὴ	Δία	τελετήν τινα ἐπ´ αὐτῷ συστήσεσθαι
[20]	τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ	διὰ	τεττάρων ἐτῶν συνθεὶς τῶν διὰ
[18]	στόματος ἦν ἅπασιν, ὁ φιλόσοφος	διὰ	τὴν παρρησίαν καὶ τὴν ἄγαν
[19]	σφοδρῶν τῶν νόσων, αἳ τέως	διὰ	τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν
[6]	βίος ἄριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο, τὸν	Δία	τὸν Ὀλύμπιον καὶ Πρωτέα· πλάσται
[3]	τάχιστα εἰς τὴν Ἦλιν ἀφικόμην,	διὰ	τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα
[24]	αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον τὸ	διὰ	τοῦ καπνοῦ· ἴδιον γὰρ καὶ
[41]	ἐνδόξοις πόλεσιν ἐπιστολὰς διαπέμψαι αὐτόν,	διαθήκας	τινὰς καὶ παραινέσεις καὶ νόμους·
[19]	δέον τοὺς θεατὰς τῶν Ὀλυμπίων	διακαρτερεῖν	διψῶντας καὶ νὴ Δία γε
[23]	πῶς οὖν ὁ Πρωτεὺς τοῦτο	διακρινεῖ	καὶ τοὺς μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει,
[1]	παρ´ ὅσον ὁ μὲν κἂν	διαλαθεῖν	ἐπειράθη ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰς τοὺς
[7]	ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας	διαλυθῆναι	τὸ πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´ αἰθομένοις
[15]	δῆμος, πένητες ἄνθρωποι καὶ πρὸς	διανομὰς	κεχηνότες, ἀνέκραγον εὐθὺς ἕνα φιλόσοφον,
[41]	σχεδὸν ταῖς ἐνδόξοις πόλεσιν ἐπιστολὰς	διαπέμψαι	αὐτόν, διαθήκας τινὰς καὶ παραινέσεις
[31]	ἐκαλεῖτο. ἐγὼ δὲ ἀφεὶς αὐτὸν	διαρρηγνύμενον	ἀπῄειν ὀψόμενος τοὺς ἀθλητάς· ἤδη
[3]	~Ἡ δὲ πᾶσα τοῦ πράγματος	διασκευὴ	τοιάδε ἦν. τὸν μὲν ποιητὴν
[12]	καὶ συνεκάθευδον ἔνδον μετ´ αὐτοῦ	διαφθείραντες	τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα δεῖπνα ποικίλα
[9]	βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν τι ὡραῖον	διαφθείρας	τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ τῶν γονέων
[23]	τῶν ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ, ὡς	διδάξειεν	αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν
[5]	μὲν γὰρ Σινωπέα ἢ τὸν	διδάσκαλον	αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου
[37]	πῦρ, ὡς ἂν ἕποιντο τῷ	διδασκάλῳ,	ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην ἦγον. ~Ἐγὼ
[24]	ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ ἕπεται τῷ	διδασκάλῳ	καὶ συνοδεύει παρὰ τὸν Ἡρακλέα,
[21]	πατραλοίας καὶ τοὺς ἀθέους δίκας	διδόναι	τῶν τολμημάτων. καὶ κατὰ τοῦτο
[10]	γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα	διεβεβόητο,	φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας ἐπλανᾶτο ἄλλοτε
[16]	ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς ἅπαξ	διέγνω	μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ τούτοις
[4]	διὰ πυρὸς ἐξάγειν τοῦ βίου	διέγνωκεν	ἑαυτόν, εἰς κενοδοξίαν τινὲς τοῦτο
[21]	βίου· εἰ δὲ καὶ πάντως	διέγνωστό	οἱ ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ μηδὲ
[39]	γὰρ καὶ τόδε τῇ προτεραίᾳ	διεδέδοτο	ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον
[20]	ἐβουλεύσατο περὶ τῆς πυρᾶς, καὶ	διέδωκε	λόγον ἐς τοὺς Ἕλληνας εὐθὺς
[27]	καὶ λογοποιεῖ καὶ χρησμούς τινας	διέξεισιν	παλαιοὺς δή, ὡς χρεὼν εἴη
[6]	καταλιπόν. ταῦτα ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι	διεξελθὼν	ἐδάκρυε μάλα γελοίως καὶ τὰς
[31]	ἀναβὰς ἐκεκράγει καὶ μυρία κακὰ	διεξῄει	περὶ τοῦ καταβεβηκότος· οὐ γὰρ
[32]	τῶν κηρύκων ἀγῶνος λόγους τινὰς	διεξῆλθεν	περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε
[32]	τὸν ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆς	διεξιόντι.	~Πλὴν τό γε τοσοῦτον ἐπήκουσα·
[5]	αὐτοῦ καὶ θαυμαστάς τινας ὑπερβολὰς	διεξιόντος	κατὰ τοῦ Πρωτέως· τὸν μὲν
[11]	βίβλων τὰς μὲν ἐξηγεῖτο καὶ	διεσάφει,	πολλὰς δὲ αὐτὸς καὶ συνέγραφεν,
[2]	ὑπὸ τῶν Κυνικῶν ἐγώ σοι	διεσπάσθην	ὥσπερ ὁ Ἀκταίων ὑπὸ τῶν
[9]	τέλος κατὰ τοῦ τέγους ἁλόμενος	διέφυγε,	ῥαφανῖδι τὴν πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα
[15]	ἐξεῦρεν καὶ ὅπως τὸν κίνδυνον	διέφυγεν.	παρελθὼν γὰρ εἰς τὴν ἐκκλησίαν
[26]	φασιν αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα	διηγεῖσθαι,	ὡς τοῦ Διὸς οὐκ ἐῶντος
[44]	δέ μοι Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς	διηγήσατο	μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη
[39]	ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον ἅπασι	διηγούμενος	καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶς ἐκπυνθανομένοις.
[32]	καὶ τοὺς κινδύνους οὓς ἐκινδύνευσεν	διηγούμενος	καὶ ὅσα πράγματα φιλοσοφίας ἕνεκα
[40]	λοιπῇ σεμνότητι, τά τε ἄλλα	διηγουμένῳ	περὶ τοῦ Πρωτέως καὶ ὡς
[39]	ἂν ὥσπερ σοὶ τὰ πραχθέντα	διηγούμην,	πρὸς δὲ τοὺς βλᾶκας καὶ
[43]	μου ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίας	διηγούμην	ὡς ἀπὸ Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ
[14]	πολλοὺς τοὺς ἐπανατεινομένους τὴν κατηγορίαν.	διήρπαστο	δὲ τὰ πλεῖστα τῶν κτημάτων
[17]	Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ τὴν θαυμαστὴν ἄσκησιν	διησκεῖτο,	ξυρόμενος μὲν τῆς κεφαλῆς τὸ
[21]	τοὺς πατραλοίας καὶ τοὺς ἀθέους	δίκας	διδόναι τῶν τολμημάτων. καὶ κατὰ
[15]	ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα	Διογένους	καὶ Κράτητος ζηλωτήν. οἱ δὲ
[40]	ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε τὸν γῦπα,	διομνύμενος	ἦ μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον
[26]	τούτου γε ἕνεκα· ἐγὼ γὰρ	διομοσαίμην	ἂν ἦ μὴν μηδένα τῶν
[4]	οὕτως; οὐ γὰρ Ἀσκληπιὸς καὶ	Διόνυσος	κεραυνῷ; οὐ γὰρ τὰ τελευταῖα
[28]	διότι καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος ὁ	Διός,	ὁ προπάτωρ τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς
[26]	τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ	Διὸς	οὐκ ἐῶντος μιαίνειν ἱερὸν χωρίον.
[19]	ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι προὔχοντα,	διότι	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις εὖ
[28]	ἄδυτον ἐπὶ τῇ πυρᾷ μηχανήσονται,	διότι	καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος ὁ Διός,
[19]	ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε	δίψει	ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν
[19]	τοὺς θεατὰς τῶν Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν	διψῶντας	καὶ νὴ Δία γε καὶ
[18]	κατὰ τοῦτο τῷ Μουσωνίῳ καὶ	Δίωνι	καὶ Ἐπικτήτῳ καὶ εἴ τις
[30]	τρὶς πέντε τάλαντα. τί ὑμῖν	δοκεῖ,	ἄνδρες; ἆρα φαυλότερος χρησμολόγος ὁ
[45]	δακτύλῳ πρόσπταισμα θεραπεύοι. τί σοι	δοκεῖ	ὁ Δημόκριτος, εἰ ταῦτα εἶδε;
[38]	καὶ τοῖς πάνυ θαυμαστοῖς εἶναι	δοκοῦσιν,	οὐχ ὅπως ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ
[2]	ἡμερῶν τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν	δοκῶ	μοι ὁρᾶν σε γελῶντα ἐπὶ
[10]	καὶ τὰ τοιαῦτα ἐάσειν μοι	δοκῶ·	πηλὸς γὰρ ἔτι ἄπλαστος ἦν
[43]	θαυμαστὸς καὶ θανάτου κρείττων εἶναι	δοκῶν.	~ἀλλὰ μικρὸν πρὸ τῆς τελευτῆς,
[14]	ὅτι δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν ὡς	δόξαν	ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν
[8]	ῥήσεων, ὁρῶντας δὲ ἄνδρας γέροντας	δοξαρίου	καταπτύστου ἕνεκα μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν
[42]	ἀλήθειαν μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ	δόξῃ	δὲ καὶ τῷ παρὰ τῶν
[34]	ἄξιον ἦν οὕτω δυσέρωτα τῆς	δόξης	ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι τῇ
[34]	ὑπὸ πολλῶν καὶ ἐνεφορεῖτο τῆς	δόξης	ἀποβλέπων ἐς τὸ πλῆθος τῶν
[1]	τοσούτῳ ἄρα τῷ ἔρωτι τῆς	δόξης	εἴχετο. καὶ νῦν ἐκεῖνος ἀπηνθράκωταί
[1]	Ὁμηρικοῦ Πρωτέως ἔπαθεν· ἅπαντα γὰρ	δόξης	ἕνεκα γενόμενος καὶ μυρίας τροπὰς
[22]	αὐτὸς ἐπινοεῖ, τοσοῦτος ἔρως τῆς	δόξης	ἐντέτηκεν αὐτῷ. ~Καίτοι φησὶν ὅτι
[18]	καὶ ἀπὸ τούτων τὰ τῆς	δόξης	ηὐξάνετο, παρὰ γοῦν τοῖς ἰδιώταις,
[30]	πολυώνυμος ἐς φλόγα πολλὴν πηδήσῃ	δόξης	ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείς, δὴ
[12]	βίον καὶ τὴν τερατείαν καὶ	δοξοκοπίαν	ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´
[2]	Ὢ τῆς ἀβελτερίας, ὢ τῆς	δοξοκοπίας,	ὢ— τῶν ἄλλων ἃ λέγειν
[16]	τοὺς Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´ ὧν	δορυφορούμενος	ἐν ἅπασιν ἀφθόνοις ἦν. καὶ
[44]	πάνυ ἐρωτικῶς, ἑαυτὸν δὲ μὴ	δοῦναι.	καίτοι εἰπεῖν ἔφη πρὸς αὐτὸν
[23]	ὅτι ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων αὐτὸ	δρᾷ,	ὡς διδάξειεν αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν
[37]	καλὲ Κρόνιε, τὴν καταστροφὴν τοῦ	δράματος.	ἐγὼ δὲ τοὺς μητρῴους μὲν
[21]	καὶ κατὰ τοῦτο πάνυ ὀψὲ	δρᾶν	αὐτὸ ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν πάλαι
[21]	περιμένειν τὸν θάνατον καὶ μὴ	δραπετεύειν	ἐκ τοῦ βίου· εἰ δὲ
[45]	αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε τῷ	δριμεῖ	φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ πάνυ τοὺς
[20]	ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ ἐξ ἀρχῆς	δριμύν	τινα ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ
[7]	καὶ δῆλος ἦν νειόθεν αὐτὸ	δρῶν·	εἶτα ἤρξατο ὧδέ πως· Ἐπεὶ
[4]	τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ	δυνάμενον;	ἀλλ´ ὅτι διὰ πυρὸς ἐξάγειν
[13]	τεχνίτης ἄνθρωπος καὶ πράγμασιν χρῆσθαι	δυνάμενος,	αὐτίκα μάλα πλούσιος ἐν βραχεῖ
[24]	τὸν Ἡρακλέα, ὥς φησιν, ἀπιόντι,	δυνάμενος	ἐν βραχεῖ πανευδαίμων γενέσθαι συνεμπεσὼν
[24]	φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροτέρους ἀποφανεῖ; ~Καίτοι	δυνατὸν	ἔστω ἐς τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι
[6]	καὶ οὕτω κατέπαυε τὸν λόγον·	~Δύο	γὰρ ταῦτα, ἔφη, ὁ βίος
[26]	οὐκ ἐῶντες ἀποδειλιᾶν· ὧν εἰ	δύο	συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς τὴν πυράν,
[34]	γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον ἦν οὕτω	δυσέρωτα	τῆς δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας
[39]	πότερον πρὸς ἕω ἢ πρὸς	δυσμὰς	ἐνεχθείη ὁ γύψ· ἐγὼ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/07/2005