Para.
[44]	ἤμεσέν τε τῆς νυκτὸς καὶ	ἑάλω	πυρετῷ μάλα σφοδρῷ. ταῦτα δέ
[10]	Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα	ἐάσειν	μοι δοκῶ· πηλὸς γὰρ ἔτι
[44]	καὶ ψυχρὸν αἰτοῦντα πάνυ ἐρωτικῶς,	ἑαυτὸν	δὲ μὴ δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν
[4]	πυρὸς ἐξάγειν τοῦ βίου διέγνωκεν	ἑαυτόν,	εἰς κενοδοξίαν τινὲς τοῦτο ἀναφέρουσιν;
[25]	τίνος αἰτίας ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων	ἑαυτὸν	εἰς τὸ πῦρ; νὴ Δί´,
[1]	μὲν κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλὼν	ἑαυτὸν	εἰς τοὺς κρατῆρας, ὁ δὲ
[21]	ἑλόμενος ὄρος εὔδενδρον ἐν ἐκείνῳ	ἑαυτὸν	ἐνέπρησεν μόνος, ἕνα τινὰ οἷον
[8]	τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας	ἑαυτόν,	Ἢ τί γὰρ ἄλλο, ἔφη,
[20]	ἔμπροσθεν ὡς ἐς τοὐπιὸν καύσων	ἑαυτόν.	~καὶ νῦν αὐτὰ ταῦτα θαυματοποιεῖ,
[5]	Οὐκ εἰς μακράν, ἔφη, καύσει	ἑαυτὸν	ὁ Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην,
[39]	ἡ πυρά, ἐνέβαλεν δὲ φέρων	ἑαυτὸν	ὁ Πρωτεύς, σεισμοῦ πρότερον μεγάλου
[27]	καλεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ Φοίνικα μετωνόμασεν	ἑαυτόν,	ὅτι καὶ φοῖνιξ, τὸ Ἰνδικὸν
[21]	μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει	ἑαυτόν,	οὐκ ἀνάξιος ὤν, μὰ τὸν
[1]	ἢ ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων	ἑαυτόν,	Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο τὸ
[10]	ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα διεβεβόητο, φυγὴν	ἑαυτοῦ	καταδικάσας ἐπλανᾶτο ἄλλοτε ἄλλην ἀμείβων.
[32]	φράσας θανατιῶντι σοφιστῇ τὸν ἐπιτάφιον	ἑαυτοῦ	πρὸ τελευτῆς διεξιόντι. ~Πλὴν τό
[32]	ἀγῶνος λόγους τινὰς διεξῆλθεν περὶ	ἑαυτοῦ,	τὸν βίον τε ὡς ἐβίω
[30]	ὁμιληταῖς τοῦ Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα	ἑαυτοὺς	ἐξαερώσουσιν· τοῦτο γὰρ τὴν καῦσιν
[15]	μεμνῆσθαι τοῦ φόνου, λίθοις εὐθὺς	ἐβάλλετο.	~Ἐξῄει οὖν τὸ δεύτερον πλανησόμενος,
[32]	ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε ὡς	ἐβίω	καὶ τοὺς κινδύνους οὓς ἐκινδύνευσεν
[5]	εἶτα ὁ μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν,	ἐβόα	δὲ ὁ Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον
[16]	καὶ χρόνον μέν τινα οὕτως	ἐβόσκετο·	εἶτα παρανομήσας τι καὶ ἐς
[20]	ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον τοῦτο τόλμημα	ἐβουλεύσατο	περὶ τῆς πυρᾶς, καὶ διέδωκε
[33]	ἀνοητότεροι τῶν ἀνθρώπων ἐδάκρυον καὶ	ἐβόων	Σώζου τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ
[43]	γνόφου καταβάντος καὶ κῦμα παμμέγεθες	ἐγείραντος	ἐκώκυε μετὰ τῶν γυναικῶν ὁ
[7]	Δημοκρίτου γέλωτος ἄρξομαι. καὶ αὖθις	ἐγέλα	ἐπὶ πολύ, ὥστε καὶ ἡμῶν
[7]	τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ πολὺ	ἐγέλα	καὶ δῆλος ἦν νειόθεν αὐτὸ
[2]	δέ τινες οἳ καὶ αὐτοὶ	ἐγέλων	ἐπ´ αὐτῷ. ἀλλ´ ὀλίγου δεῖν
[34]	~Ἐγὼ δέ, εἰκάζεις, οἶμαι, πῶς	ἐγέλων·	οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον ἦν
[42]	~Τοῦτο τέλος τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως	ἐγένετο,	ἀνδρός, ὡς βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν,
[13]	αὐτίκα μάλα πλούσιος ἐν βραχεῖ	ἐγένετο	ἰδιώταις ἀνθρώποις ἐγχανών. ~Πλὴν ἀλλ´
[18]	τις ἄλλος ἐν περιστάσει τοιαύτῃ	ἐγένετο.	~Οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[1]	τὰ τελευταῖα ταῦτα καὶ πῦρ	ἐγένετο·	τοσούτῳ ἄρα τῷ ἔρωτι τῆς
[12]	οὐ παρέργως ἀλλὰ σὺν σπουδῇ	ἐγίγνετο·	καὶ ἕωθεν μὲν εὐθὺς ἦν
[23]	διδάξειεν αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν καὶ	ἐγκαρτερεῖν	τοῖς δεινοῖς. ἐγὼ δὲ ἡδέως
[45]	πρὸ πολλῶν ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν	ἐγκεχρισμένον,	ὡς ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ.
[15]	γε ἡ κατηγορία καὶ τὸ	ἔγκλημα	θερμὸν ἦν, καὶ ἐῴκει οὐκ
[13]	ἐν βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις ἀνθρώποις	ἐγχανών.	~Πλὴν ἀλλ´ ὁ Περεγρῖνος ἀφείθη
[26]	ἀλλὰ θαρρείτω τούτου γε ἕνεκα·	ἐγὼ	γὰρ διομοσαίμην ἂν ἦ μὴν
[31]	ὅστις ἐκεῖνος ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο.	ἐγὼ	δὲ ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν
[30]	μὲν Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι φησίν.	ἐγὼ	δὲ Βάκιδος αὐτῷ χρησμὸν ὑπὲρ
[34]	ὑποτρέμειν, ὥστε κατέπαυσε τὸν λόγον.	~Ἐγὼ	δέ, εἰκάζεις, οἶμαι, πῶς ἐγέλων·
[38]	διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην ἦγον.	~Ἐγὼ	δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε,
[3]	τὸν Σοφοκλέα καὶ τὸν Αἰσχύλον.	ἐγὼ	δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰς τὴν
[23]	καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν τοῖς δεινοῖς.	ἐγὼ	δὲ ἡδέως ἂν ἐροίμην οὐκ
[32]	μὲν οὖν εἰρημένα πολλὰ ἦν,	ἐγὼ	δὲ ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ πλήθους
[35]	ἐγὼ εἶδον, τετράκις ἤδη ὁρῶν.	ἐγὼ	δέ— οὐ γὰρ ἦν εὐπορῆσαι
[45]	ὤν. ~Ταῦτα μὲν ὁ Ἀλέξανδρος.	ἐγὼ	δὲ οὐδ´ αὐτὸς πρὸ πολλῶν
[2]	πόρρω ταῦτα καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον,	ἐγὼ	δὲ παρὰ τὸ πῦρ αὐτὸ
[39]	πρὸς δυσμὰς ἐνεχθείη ὁ γύψ·	ἐγὼ	δὲ τὸ ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς.
[37]	Κρόνιε, τὴν καταστροφὴν τοῦ δράματος.	ἐγὼ	δὲ τοὺς μητρῴους μὲν δαίμονας
[35]	εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν	ἐγὼ	εἶδον, τετράκις ἤδη ὁρῶν. ἐγὼ
[7]	λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο,	ἐγὼ	κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ τοῦ
[40]	ἀναπτάμενον ἐκ τῆς πυρᾶς, ὃν	ἐγὼ	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀφῆκα πέτεσθαι καταγελῶντα
[2]	ὀλίγου δεῖν ὑπὸ τῶν Κυνικῶν	ἐγώ	σοι διεσπάσθην ὥσπερ ὁ Ἀκταίων
[36]	δᾷδα ἔχων, οὐ φαῦλος δευτεραγωνιστής·	ἐδᾳδοφόρει	δὲ καὶ ὁ Πρωτεύς. καὶ
[6]	ταῦτα ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι διεξελθὼν	ἐδάκρυε	μάλα γελοίως καὶ τὰς τρίχας
[33]	μὲν οὖν ἀνοητότεροι τῶν ἀνθρώπων	ἐδάκρυον	καὶ ἐβόων Σώζου τοῖς Ἕλλησιν,
[37]	δὲ περιστάντες τὴν πυρὰν οὐκ	ἐδάκρυον	μέν, σιωπῇ δὲ ἐνεδείκνυντο λύπην
[12]	ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´ οὖν	ἐδέδετο,	οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι τὸ
[36]	~καὶ ἐπειδὴ ἡ σελήνη ἀνέτελλεν—	ἔδει	γὰρ κἀκείνην θεάσασθαι τὸ κάλλιστον
[5]	ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν. εἶτα μέντοι	ἔδοξεν	αὐτῷ ἴσους πως φυλάξαι αὐτούς,
[29]	πάντας ὁμῶς, οἳ ἀρούρης καρπὸν	ἔδουσιν,	νυκτιπόλον τιμᾶν κέλομαι ἥρωα μέγιστον
[10]	δεδημιούργητο. ἃ δὲ τὸν πατέρα	ἔδρασεν	καὶ πάνυ ἀκοῦσαι ἄξιον· καίτοι
[25]	τι τοιοῦτο, ὑπὸ νόσου αὐτὸ	ἔδρασεν,	ὑπὸ τοῦ Κενταυρείου αἵματος, ὥς
[20]	ἅπαντα καὶ οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν	ἐδύνατο	ἐφ´ ὅτῳ ἐκπλήξει τοὺς ἐντυγχάνοντας
[2]	αὐτά, ἐνίων μὲν ἀχθομένων, ὅσοι	ἐθαύμαζον	τὴν ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος· ἦσαν
[6]	ἔφη, ὁ βίος ἄριστα δημιουργήματα	ἐθεάσατο,	τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ
[33]	ὧν ὁ πρεσβύτης οὐ μετρίως	ἐθορυβήθη	ἐλπίζων πάντας ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ
[21]	μὴ δραπετεύειν ἐκ τοῦ βίου·	εἰ	δὲ καὶ πάντως διέγνωστό οἱ
[21]	τρόπον, μυρίων ὄντων, ἑλόμενον ἀπελθεῖν.	εἰ	δὲ καὶ τὸ πῦρ ὡς
[26]	γνώμην, οὐκ ἐῶντες ἀποδειλιᾶν· ὧν	εἰ	δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς τὴν
[25]	κατακλίσεως. Οὗτος δὲ τί μέγα	εἰ	ἐμπεσὼν τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ
[23]	ἐροίμην οὐκ ἐκεῖνον ἀλλ´ ὑμᾶς,	εἰ	καὶ τοὺς κακούργους βούλοισθε ἂν
[39]	καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶς ἐκπυνθανομένοις.	εἰ	μὲν οὖν ἴδοιμί τινα χαρίεντα,
[25]	μὴ ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον,	εἰ	μή, ὅπερ φασί, μηχανήσεται βαθεῖαν
[44]	εἰπεῖν ἔφη πρὸς αὐτὸν ὡς	εἰ	πάντως θανάτου δέοιτο, ἥκειν αὐτὸν
[26]	μὴν μηδένα τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν,	εἰ	Περεγρῖνος κακῶς ἀποθάνοι. οὐ μὴν
[45]	τί σοι δοκεῖ ὁ Δημόκριτος,	εἰ	ταῦτα εἶδε; κατ´ ἀξίαν γελάσαι
[21]	ἀνάξιος ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα,	εἴ	γε χρὴ καὶ τοὺς πατραλοίας
[18]	καὶ Δίωνι καὶ Ἐπικτήτῳ καὶ	εἴ	τις ἄλλος ἐν περιστάσει τοιαύτῃ
[45]	ὁ Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον ὡς	εἴ	τις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων
[15]	οἱ δὲ ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἂν	εἴ	τις ἐπιχειρήσειεν μεμνῆσθαι τοῦ φόνου,
[45]	δοκεῖ ὁ Δημόκριτος, εἰ ταῦτα	εἶδε;	κατ´ ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ
[8]	ἐν τῷ μέσῳ; ὡς δὲ	εἰδείητε	οἷόν τι τὸ ἄγαλμά ἐστι
[8]	καὶ οἷς ἀνάγκη ἦν ἀκριβῶς	εἰδέναι	αὐτόν. ~Τὸ γὰρ τῆς φύσεως
[45]	οὐδ´ αὐτὸς πρὸ πολλῶν ἡμερῶν	εἶδον	αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε τῷ
[35]	κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν ἐγὼ	εἶδον,	τετράκις ἤδη ὁρῶν. ἐγὼ δέ—
[34]	τὸ πλῆθος τῶν θαυμαζόντων, οὐκ	εἰδὼς	ὁ ἄθλιος ὅτι καὶ τοῖς
[18]	βασιλεῖ, πρᾳότατον αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον	εἰδώς,	ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ,
[13]	ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ πάντες	εἶεν	ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες θεοὺς
[27]	διέξεισιν παλαιοὺς δή, ὡς χρεὼν	εἴη	δαίμονα νυκτοφύλακα γενέσθαι αὐτόν, καὶ
[24]	καὶ ῥᾴδια καὶ παντὸς ἂν	εἴη,	τὸ τέλος δὲ καὶ τὸ
[25]	ἐκείνοις γὰρ αὐτὸν ἠξίου Θεαγένης	εἰκάζειν,	ὥσπερ οὐκ ἐνὸν καὶ ἐν
[34]	κατέπαυσε τὸν λόγον. ~Ἐγὼ δέ,	εἰκάζεις,	οἶμαι, πῶς ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ
[41]	Ἡσιόδου τάφον, καὶ τὰ τοιαῦτα.	εἰκόνας	μὲν γὰρ παρά τε Ἠλείων
[2]	καὶ ἀκούω βοῶντος οἷά σε	εἰκὸς	βοᾶν, Ὢ τῆς ἀβελτερίας, ὢ
[41]	τρόπον. ~Ἐννόει τὸ λοιπὸν οἷα	εἰκὸς	ἐπ´ αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας μὲν
[18]	ἀσφαλῶς ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς	εἰκός,	ὀλίγον ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν καὶ
[35]	ἡ πυρά. στάδιοι πάντες οὗτοι	εἴκοσιν	ἀπὸ τῆς Ὀλυμπίας κατὰ τὸν
[38]	ἄφυκτος καὶ τοῖς πάνυ θαυμαστοῖς	εἶναι	δοκοῦσιν, οὐχ ὅπως ἐκείνῳ τἀνδρὶ
[43]	ὁ θαυμαστὸς καὶ θανάτου κρείττων	εἶναι	δοκῶν. ~ἀλλὰ μικρὸν πρὸ τῆς
[31]	ἤδη γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο	εἶναι	ἐν τῷ Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα μέν
[15]	μακαρίτης πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν	εἶναι	πᾶσαν. τοῦτο ὡς ἤκουσεν ὁ
[25]	οὐκ ἐνὸν καὶ ἐν Ἰνδοῖς	εἶναί	τινας μωροὺς καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους.
[30]	χρησμολόγος ὁ Βάκις τῆς Σιβύλλης	εἶναι;	ὥστε ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις
[44]	ἑαυτὸν δὲ μὴ δοῦναι. καίτοι	εἰπεῖν	ἔφη πρὸς αὐτὸν ὡς εἰ
[36]	ἀναδόντος τινὸς ἐπέβαλέν τε καὶ	εἶπεν	ἐς τὴν μεσημβρίαν ἀποβλέπων— καὶ
[5]	τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς δὲ ταῦτα	εἶπεν	ὁ Θεαγένης— τοῦτο γὰρ ὁ
[25]	~Ἄλλως τε ὁ μὲν Ἡρακλῆς,	εἴπερ	ἄρα καὶ ἐτόλμησέν τι τοιοῦτο,
[24]	τοῦ τοιούτου γενέσθαι; οὐκ ἂν	εἴποιτε.	καὶ τί τοῦτο ἠρόμην, ὅπου
[2]	ἐν πολλῷ πλήθει τῶν ἀκροατῶν	εἶπον	αὐτά, ἐνίων μὲν ἀχθομένων, ὅσοι
[42]	παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνῳ ἅπαντα	εἰπόντος	ἀεὶ καὶ πράξαντος, ὡς καὶ
[31]	γὰρ τὴν καῦσιν καλοῦσιν. ~Ταῦτ´	εἰπόντος	ἀνεβόησαν οἱ περιεστῶτες ἅπαντες, Ἤδη
[36]	πατρῷοι, δέξασθέ με εὐμενεῖς. ταῦτα	εἰπὼν	ἐπήδησεν ἐς τὸ πῦρ, οὐ
[18]	αὐτὸν ἀμέτρως ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι,	εἰπὼν	μὴ δεῖσθαι τὴν πόλιν τοιούτου
[1]	καὶ λόγους τινὰς ὑπὲρ τούτου	εἰπὼν	πρὸς τοὺς Ἕλληνας οὐ πρὸ
[32]	ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ μὲν οὖν	εἰρημένα	πολλὰ ἦν, ἐγὼ δὲ ὀλίγων
[37]	ἀναμνησθεὶς τῶν περὶ τοῦ φόνου	εἰρημένων	οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην τὸν γέλωτα.
[37]	ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ	εἰρήνην	ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα,
[17]	καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ τούτοις ἀποδημία	εἰς	Αἴγυπτον παρὰ τὸν Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ
[9]	ὁ τοῦ Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ	εἰς	ἄνδρας τελεῖν ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ
[13]	παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν παρέλθῃ τις	εἰς	αὐτοὺς γόης καὶ τεχνίτης ἄνθρωπος
[6]	φύσις. ἀλλὰ νῦν ἐξ ἀνθρώπων	εἰς	θεοὺς τὸ ἄγαλμα τοῦτο οἰχήσεται,
[4]	ἐξάγειν τοῦ βίου διέγνωκεν ἑαυτόν,	εἰς	κενοδοξίαν τινὲς τοῦτο ἀναφέρουσιν; οὐ
[15]	θερμὸν ἦν, καὶ ἐῴκει οὐκ	εἰς	μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τις αὐτῷ, καὶ
[5]	τὸν Πρωτέα. ὁ δέ, Οὐκ	εἰς	μακράν, ἔφη, καύσει ἑαυτὸν ὁ
[14]	μόνοι ὑπελείποντο οἱ ἀγροὶ ὅσον	εἰς	πεντεκαίδεκα τάλαντα. ἦν γὰρ ἡ
[42]	ἀεὶ καὶ πράξαντος, ὡς καὶ	εἰς	πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν
[17]	εἶτα παίων καὶ παιόμενος νάρθηκι	εἰς	τὰς πυγὰς καὶ ἄλλα πολλὰ
[15]	τὸν κίνδυνον διέφυγεν. παρελθὼν γὰρ	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν— ἐκόμα
[3]	Αἰσχύλον. ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα	εἰς	τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ
[14]	κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον. ὁ δὲ	εἰς	τὴν οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ
[26]	ὧν εἰ δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι	εἰς	τὴν πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν
[12]	ἐπὶ τούτῳ ὁ Πρωτεὺς ἐνέπεσεν	εἰς	τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ αὐτὸ
[25]	αἰτίας ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν	εἰς	τὸ πῦρ; νὴ Δί´, ὅπως
[37]	σιωπῇ δὲ ἐνεδείκνυντο λύπην τινὰ	εἰς	τὸ πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι δὴ
[37]	ἐπειδὴ ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν	εἰς	τὸ πῦρ, ὡς ἂν ἕποιντο
[1]	κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλὼν ἑαυτὸν	εἰς	τοὺς κρατῆρας, ὁ δὲ γεννάδας
[4]	οὐ γὰρ τὰ τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς	εἰς	τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς δὲ ταῦτα
[32]	τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ	εἰς	χεῖρας αὐτῶν ἦλθον οἱ πολλοί,
[12]	τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα δεῖπνα ποικίλα	εἰσεκομίζετο	καὶ λόγοι ἱεροὶ αὐτῶν ἐλέγοντο,
[11]	ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν ταύτην τελετὴν	εἰσῆγεν	ἐς τὸν βίον. ~Τότε δὴ
[26]	καὶ ἐν βόθρῳ τὴν πυράν.	~εἰσὶ	δ´ οἳ καὶ μεταβαλέσθαι φασιν
[12]	πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν.	εἶτ´,	ἐπεὶ τοῦτο ἦν ἀδύνατον, ἥ
[40]	ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον.	εἶτ´	ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε τὸν γῦπα,
[25]	πλησίον παραστάντες ἀκίνητοι ἀνέχονται παροπτώμενοι,	εἶτ´	ἐπιβάντες κατὰ σχῆμα καίονται, οὐδ´
[12]	μετ´ αὐτοῦ διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας.	εἶτα	δεῖπνα ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι
[39]	καὶ οὐκ ἀναξίως τοῦ πυρός.	~εἶτα	ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο
[37]	καὶ ἐπὶ τὰς βακτηρίας ᾖξαν.	εἶτα,	ἐπειδὴ ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν
[10]	ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη ἤδη γηρῶντα.	εἶτα	ἐπειδὴ τὸ πρᾶγμα διεβεβόητο, φυγὴν
[8]	πολλοὺς ἐπὶ τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο.	~εἶτα	ἐπιστρέψας ἑαυτόν, Ἢ τί γὰρ
[7]	δῆλος ἦν νειόθεν αὐτὸ δρῶν·	εἶτα	ἤρξατο ὧδέ πως· Ἐπεὶ ὁ
[36]	ἔστη ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ ἀκριβῶς.	εἶτα	ᾔτει λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι ἐπὶ
[3]	ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου.	εἶτα	κατέληξεν αὐτῷ ἡ βοὴ ἐς
[9]	διέφυγε, ῥαφανῖδι τὴν πυγὴν βεβυσμένος.	εἶτα	μειράκιόν τι ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων
[5]	τὸν Δία ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν.	εἶτα	μέντοι ἔδοξεν αὐτῷ ἴσους πως
[5]	Πῶς, ἔφην, ἢ τίνος ἕνεκα;	εἶτα	ὁ μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν, ἐβόα
[17]	ἀδιάφορον δὴ τοῦτο καλούμενον ἐπιδεικνύμενος,	εἶτα	παίων καὶ παιόμενος νάρθηκι εἰς
[16]	χρόνον μέν τινα οὕτως ἐβόσκετο·	εἶτα	παρανομήσας τι καὶ ἐς ἐκείνους—
[16]	ἠξίου ταῦτα κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως.	εἶτα	τῆς πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη,
[32]	ἤκουσα ὑπὸ πλήθους τῶν περιεστώτων.	εἶτα	φοβηθεὶς μὴ συντριβείην ἐν τοσαύτῃ
[45]	ἐπὶ τῷ ἀνδρί; καίτοι πόθεν	εἶχεν	ἐκεῖνος τοσοῦτον γέλωτα; σὺ δ´
[22]	ἐπεὶ κατ´ ἄλλον τρόπον οὐκ	εἶχεν	ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε τῆς Ἐφεσίας
[35]	δὴ τὰ μὲν Ὀλύμπια τέλος	εἶχεν,	κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν ἐγὼ
[1]	ἄρα τῷ ἔρωτι τῆς δόξης	εἴχετο.	καὶ νῦν ἐκεῖνος ἀπηνθράκωταί σοι
[39]	δή, ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα	εἶχον	ἅπασι διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ
[2]	ὢ— τῶν ἄλλων ἃ λέγειν	εἰώθαμεν	περὶ αὐτῶν. σὺ μὲν οὖν
[24]	καὶ ἀνδροφόνων, οὓς ὁρᾶν ἔστιν	ἐκ	καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον
[39]	μυκηθμῷ τῆς γῆς, γὺψ ἀναπτάμενος	ἐκ	μέσης τῆς φλογὸς οἴχοιτο ἐς
[16]	αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος	ἐκ	παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν παρὰ
[36]	καὶ μάλιστα ὁ γεννάδας ὁ	ἐκ	Πατρῶν, δᾷδα ἔχων, οὐ φαῦλος
[40]	ἦ μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον	ἐκ	τῆς πυρᾶς, ὃν ἐγὼ μικρὸν
[21]	τὸν θάνατον καὶ μὴ δραπετεύειν	ἐκ	τοῦ βίου· εἰ δὲ καὶ
[3]	φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ	ἐκ	τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ
[5]	ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Σωκράτη αὐτόν,	ἐκάλει	δὲ τὸν Δία ἐπὶ τὴν
[31]	οἶδα ὅστις ἐκεῖνος ὁ βέλτιστος	ἐκαλεῖτο.	ἐγὼ δὲ ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον
[5]	τοῦτο γὰρ ὁ κεκραγὼς ἐκεῖνος	ἐκαλεῖτο—	ἠρόμην τινὰ τῶν παρεστώτων, Τί
[12]	βέλτιστος Περεγρῖνος— ἔτι γὰρ τοῦτο	ἐκαλεῖτο—	καινὸς Σωκράτης ὑπ´ αὐτῶν ὠνομάζετο.
[4]	τὸν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως	ἐκβληθέντα,	τὸν τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν
[18]	καὶ ἄλλα πολλὰ νεανικώτερα θαυματοποιῶν.	~Ἐκεῖθεν	δὲ οὕτω παρεσκευασμένος ἐπὶ Ἰταλίας
[3]	τε ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ	ἐκεῖνα	ἀπομνημονεῦσαι ὡς ἐλέγετο. σὺ δὲ
[43]	ὡς ἔχῃς ἐπὶ πολὺ γελᾶν.	ἐκεῖνα	μὲν γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺς
[36]	τὸ τριβώνιον καὶ τὸ Ἡράκλειον	ἐκεῖνο	ῥόπαλον, ἔστη ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ
[1]	ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ	ἐκεῖνο	τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ Πρωτέως ἔπαθεν·
[25]	δ´ οὖν κἂν ἐκείνους μιμείσθω·	ἐκεῖνοι	γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ
[11]	συνέγραφεν, καὶ ὡς θεὸν αὐτὸν	ἐκεῖνοι	ᾐδοῦντο καὶ νομοθέτῃ ἐχρῶντο καὶ
[39]	γᾶν, βαίνω δ´ ἐς Ὄλυμπον.	ἐκεῖνοι	μὲν οὖν ἐτεθήπεσαν καὶ προσεκύνουν
[37]	δεσμωτηρίῳ ἑταίρους τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν;	ἐκεῖνοι	μὲν οὖν ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό
[25]	καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ οἱ Βραχμᾶνες·	ἐκείνοις	γὰρ αὐτὸν ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν,
[23]	δὲ ἡδέως ἂν ἐροίμην οὐκ	ἐκεῖνον	ἀλλ´ ὑμᾶς, εἰ καὶ τοὺς
[11]	καὶ προστάτην ἐπεγράφοντο, μετὰ γοῦν	ἐκεῖνον	ὃν ἔτι σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον
[13]	Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον	ἐκεῖνον	σοφιστὴν αὐτὸν προσκυνῶσιν καὶ κατὰ
[1]	τῆς δόξης εἴχετο. καὶ νῦν	ἐκεῖνος	ἀπηνθράκωταί σοι ὁ βέλτιστος κατὰ
[5]	Θεαγένης— τοῦτο γὰρ ὁ κεκραγὼς	ἐκεῖνος	ἐκαλεῖτο— ἠρόμην τινὰ τῶν παρεστώτων,
[36]	τὸ κάλλιστον τοῦτο ἔργον— πρόεισιν	ἐκεῖνος	ἐσκευασμένος ἐς τὸν ἀεὶ τρόπον
[31]	καταβεβηκότος· οὐ γὰρ οἶδα ὅστις	ἐκεῖνος	ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ δὲ
[28]	πυρᾷ μηχανήσονται, διότι καὶ Πρωτεὺς	ἐκεῖνος	ὁ Διός, ὁ προπάτωρ τοῦ
[45]	τῷ ἀνδρί; καίτοι πόθεν εἶχεν	ἐκεῖνος	τοσοῦτον γέλωτα; σὺ δ´ οὖν,
[13]	αὐτὸν προσκυνῶσιν καὶ κατὰ τοὺς	ἐκείνου	νόμους βιῶσιν. καταφρονοῦσιν οὖν ἁπάντων
[25]	ἀνθρώπους. ὅμως δ´ οὖν κἂν	ἐκείνους	μιμείσθω· ἐκεῖνοι γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν
[16]	εἶτα παρανομήσας τι καὶ ἐς	ἐκείνους—	ὤφθη γάρ τι, ὡς οἶμαι,
[18]	ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε ἀσφαλῶς ἐτόλμα·	ἐκείνῳ	γάρ, ὡς εἰκός, ὀλίγον ἔμελεν
[21]	σιγὴν ἑλόμενος ὄρος εὔδενδρον ἐν	ἐκείνῳ	ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος, ἕνα τινὰ
[38]	θαυμαστοῖς εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ ὅπως	ἐκείνῳ	τἀνδρὶ καὶ τἄλλα ἐμπλήκτως καὶ
[31]	βοῆς, ἧκεν εὐθὺς καὶ ἀναβὰς	ἐκεκράγει	καὶ μυρία κακὰ διεξῄει περὶ
[33]	τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι	ἐκεκράγεσαν	Τέλει τὰ δεδογμένα, ὑφ´ ὧν
[16]	ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν	ἐκελεύσθη	οἷς ἅπαξ διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος.
[32]	ἐβίω καὶ τοὺς κινδύνους οὓς	ἐκινδύνευσεν	διηγούμενος καὶ ὅσα πράγματα φιλοσοφίας
[12]	συμφορὰν ποιούμενοι τὸ πρᾶγμα πάντα	ἐκίνουν	ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ
[15]	διέφυγεν. παρελθὼν γὰρ εἰς τὴν	ἐκκλησίαν	τῶν Παριανῶν— ἐκόμα δὲ ἤδη
[15]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν—	ἐκόμα	δὲ ἤδη καὶ τρίβωνα πιναρὸν
[13]	καὶ καταφρονοῦσιν τοῦ θανάτου καὶ	ἑκόντες	αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν οἱ πολλοί. ἔπειτα
[20]	ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ´ ὅτῳ	ἐκπλήξει	τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ θαυμάζειν καὶ
[39]	διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶς	ἐκπυνθανομένοις.	εἰ μὲν οὖν ἴδοιμί τινα
[43]	καταβάντος καὶ κῦμα παμμέγεθες ἐγείραντος	ἐκώκυε	μετὰ τῶν γυναικῶν ὁ θαυμαστὸς
[9]	μοιχεύων ἁλοὺς μάλα πολλὰς πληγὰς	ἔλαβεν	καὶ τέλος κατὰ τοῦ τέγους
[31]	κατέβη γελῶν, Νέστορα δ´ οὐκ	ἔλαθεν	ἰαχή, τὸν Θεαγένη, ἀλλ´ ὡς
[34]	ἅπαντας ὅσοι τῇ αὐτῇ Ποινῇ	ἐλαύνονται.	παρεπέμπετο δὲ ὅμως ὑπὸ πολλῶν
[14]	οὐχ ὥσπερ ὁ παγγέλοιος Θεαγένης	ἔλεγε	πεντακισχιλίων· τοσούτου γὰρ οὐδὲ ἡ
[19]	τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα	ἔλεγε	πίνων τοῦ αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς
[41]	ἄλλων Ἑλλήνων, οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι	ἔλεγεν,	αὐτίκα μάλα οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας.
[3]	σοι αὐτὰ ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡς	ἐλέγετο.	σὺ δὲ γνωριεῖς δηλαδή, πολλάκις
[31]	ἀθλητάς· ἤδη γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι	ἐλέγοντο	εἶναι ἐν τῷ Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα
[12]	εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱεροὶ αὐτῶν	ἐλέγοντο,	καὶ ὁ βέλτιστος Περεγρῖνος— ἔτι
[34]	οἶμαι, πῶς ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ	ἐλεεῖν	ἄξιον ἦν οὕτω δυσέρωτα τῆς
[18]	τὴν παρρησίαν καὶ τὴν ἄγαν	ἐλευθερίαν	ἐξελαθείς, καὶ προσήλαυνε κατὰ τοῦτο
[29]	πῦρ ἀνακαύσας ἐς φλόγα πηδήσας	ἔλθῃ	ἐς μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ τότε
[19]	~Οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	ἐλθὼν	ἄρτι μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι
[39]	ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ λέγων	ἔλιπον	γᾶν, βαίνω δ´ ἐς Ὄλυμπον.
[6]	τρίχας ἐτίλλετο, ὑποφειδόμενος μὴ πάνυ	ἕλκειν·	καὶ τέλος ἀπῆγον αὐτὸν λύζοντα
[19]	ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο,
[19]	τοῖς ἄλλοις εὖ ἐποίησεν τὴν	Ἑλλάδα	καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ
[31]	τοὺς ἀθλητάς· ἤδη γὰρ οἱ	Ἑλλανοδίκαι	ἐλέγοντο εἶναι ἐν τῷ Πλεθρίῳ.
[19]	κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα τοὺς	Ἕλληνας,	δέον τοὺς θεατὰς τῶν Ὀλυμπίων
[20]	διὰ μέσου ἐξήνεγκε πρὸς τοὺς	Ἕλληνας,	ἔπαινον ὑπὲρ τοῦ τὸ ὕδωρ
[19]	Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺς	Ἕλληνας	ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι
[20]	καὶ διέδωκε λόγον ἐς τοὺς	Ἕλληνας	εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν
[1]	ὑπὲρ τούτου εἰπὼν πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	οὐ πρὸ πολλῶν ἡμερῶν τοῦ
[13]	ἅπαξ παραβάντες θεοὺς μὲν τοὺς	Ἑλληνικοὺς	ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον
[1]	γεννάδας οὗτος, τὴν πολυανθρωποτάτην τῶν	Ἑλληνικῶν	πανηγύρεων τηρήσας, πυρὰν ὅτι μεγίστην
[41]	αὐτῶν παρά τε τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων,	οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν, αὐτίκα
[33]	ἐδάκρυον καὶ ἐβόων Σώζου τοῖς	Ἕλλησιν,	οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν Τέλει
[19]	Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοις	ἐλοιδορεῖτο,	ἄρτι δὲ τοὺς Ἕλληνας ἔπειθεν
[18]	καὶ ἀποβὰς τῆς νεὼς εὐθὺς	ἐλοιδορεῖτο	πᾶσι, καὶ μάλιστα τῷ βασιλεῖ,
[37]	ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἠγανάκτουν καὶ	ἐλοιδοροῦντό	μοι, ἔνιοι δὲ καὶ ἐπὶ
[21]	τινα θανάτου τρόπον, μυρίων ὄντων,	ἑλόμενον	ἀπελθεῖν. εἰ δὲ καὶ τὸ
[21]	δή ποτε οὐχὶ κατὰ σιγὴν	ἑλόμενος	ὄρος εὔδενδρον ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν
[25]	ὑπὸ τοῦ πυρός; οὐκ ἀπ´	ἐλπίδος	μὴ ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον,
[27]	ἤδη ἐπιθυμῶν καὶ χρυσοῦς ἀναστήσεσθαι	ἐλπίζων.	~Καὶ μὰ Δία οὐδὲν ἀπεικὸς
[33]	ὁ πρεσβύτης οὐ μετρίως ἐθορυβήθη	ἐλπίζων	πάντας ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ μὴ
[38]	ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸς	ἐμαυτὸν	ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἷόν τί
[39]	ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι παρ´	ἐμαυτοῦ,	ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν ἡ
[37]	εἶτα, ἐπειδὴ ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς	ἐμβαλεῖν	εἰς τὸ πῦρ, ὡς ἂν
[25]	οὗτος δὲ τίνος αἰτίας ἕνεκεν	ἐμβάλλει	φέρων ἑαυτὸν εἰς τὸ πῦρ;
[1]	ὁ μὲν κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη	ἐμβαλὼν	ἑαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας, ὁ
[18]	ἐκείνῳ γάρ, ὡς εἰκός, ὀλίγον	ἔμελεν	τῶν βλασφημιῶν καὶ οὐκ ἠξίου
[42]	ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων	ἔμελλεν	ἀναίσθητος αὐτῶν γενόμενος. ~Ἓν ἔτι
[16]	πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´	ἐμμένειν	ἐκελεύσθη οἷς ἅπαξ διέγνω μηδενὸς
[1]	σοι ὁ βέλτιστος κατὰ τὸν	Ἐμπεδοκλέα,	παρ´ ὅσον ὁ μὲν κἂν
[4]	κεραυνῷ; οὐ γὰρ τὰ τελευταῖα	Ἐμπεδοκλῆς	εἰς τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς δὲ
[5]	πυρός, ἢ τί Ἡρακλῆς καὶ	Ἐμπεδοκλῆς	πρὸς τὸν Πρωτέα. ὁ δέ,
[26]	ἀποδειλιᾶν· ὧν εἰ δύο συγκατασπάσας	ἐμπέσοι	εἰς τὴν πυράν, τοῦτο μόνον
[21]	ἐς τὸν τοῦ Φαλάριδος ταῦρον	ἐμπεσόντα	τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ
[25]	Οὗτος δὲ τί μέγα εἰ	ἐμπεσὼν	τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ πυρός;
[25]	ἐκείνους μιμείσθω· ἐκεῖνοι γὰρ οὐκ	ἐμπηδῶσιν	ἐς τὸ πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος
[38]	ὅπως ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ τἄλλα	ἐμπλήκτως	καὶ ἀπονενοημένως βεβιωκότι καὶ οὐκ
[40]	τῆς πυρᾶς, ὃν ἐγὼ μικρὸν	ἔμπροσθεν	ἀφῆκα πέτεσθαι καταγελῶντα τῶν ἀνοήτων
[40]	αὐτὸν ἐν λευκῇ ἐσθῆτι μικρὸν	ἔμπροσθεν,	καὶ νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν
[20]	Ἕλληνας εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν	ἔμπροσθεν	ὡς ἐς τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν.
[44]	ἡμερῶν, πλεῖον, οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ	ἐμφαγὼν	ἤμεσέν τε τῆς νυκτὸς καὶ
[21]	ἅπαξ χανόντα πρὸς τὴν φλόγα	ἐν	ἀκαρεῖ τεθνάναι. καὶ γὰρ αὖ
[16]	Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος	ἐν	ἅπασιν ἀφθόνοις ἦν. καὶ χρόνον
[9]	ἐπεὶ εἰς ἄνδρας τελεῖν ἤρξατο,	ἐν	Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς μάλα πολλὰς
[13]	ὠνομάζετο. ~Καὶ μὴν κἀκ τῶν	ἐν	Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν
[35]	τάχιστα ἀφικόμεθα, καταλαμβάνομεν πυρὰν νενησμένην	ἐν	βόθρῳ ὅσον ἐς ὀργυιὰν τὸ
[25]	φασί, μηχανήσεται βαθεῖαν γενέσθαι καὶ	ἐν	βόθρῳ τὴν πυράν. ~εἰσὶ δ´
[13]	ἐπειδάν τι τοιοῦτον γένηται δημόσιον·	ἐν	βραχεῖ γὰρ ἀφειδοῦσι πάντων. καὶ
[13]	χρῆσθαι δυνάμενος, αὐτίκα μάλα πλούσιος	ἐν	βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις ἀνθρώποις ἐγχανών.
[11]	αὐτῶν ξυγγενόμενος. καὶ τί γάρ;	ἐν	βραχεῖ παῖδας αὐτοὺς ἀπέφηνε, προφήτης
[24]	Ἡρακλέα, ὥς φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος	ἐν	βραχεῖ πανευδαίμων γενέσθαι συνεμπεσὼν ἐπὶ
[21]	κατὰ σιγὴν ἑλόμενος ὄρος εὔδενδρον	ἐν	ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος, ἕνα
[32]	Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα μέν σοι τὰ	ἐν	Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν
[22]	θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι, ὡς σεμνόν,	ἐν	ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος ἄνθρωπος, ἔνθα
[25]	εἰκάζειν, ὥσπερ οὐκ ἐνὸν καὶ	ἐν	Ἰνδοῖς εἶναί τινας μωροὺς καὶ
[30]	σαξάμενος πήρην μάλα πολλὰ δανείζων,	ἐν	καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς πέντε
[40]	μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν	ἐν	λευκῇ ἐσθῆτι μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ
[43]	ὡς ἐπεὶ ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς	ἐν	μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ γνόφου καταβάντος
[36]	τὸ Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον, ἔστη	ἐν	ὀθόνῃ ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα ᾔτει
[21]	τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών; ὁ δὲ	ἐν	Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως πληθούσης μόνον
[18]	Ἐπικτήτῳ καὶ εἴ τις ἄλλος	ἐν	περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ
[24]	ἐς τὸ πῦρ. Οὐ γὰρ	ἐν	πήρᾳ καὶ βάκτρῳ καὶ τρίβωνι
[28]	~Καὶ μὰ Δία οὐδὲν ἀπεικὸς	ἐν	πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί τινας
[17]	χριόμενος δὲ πηλῷ τὸ πρόσωπον,	ἐν	πολλῷ δὲ τῶν περιεστώτων δήμῳ
[2]	πῦρ αὐτὸ καὶ ἔτι πρότερον	ἐν	πολλῷ πλήθει τῶν ἀκροατῶν εἶπον
[19]	διὰ τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου	ἐν	πολλῷ τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ
[4]	καὶ πατρῷε Ἡράκλεις— Πρωτέα τὸν	ἐν	Συρίᾳ δεθέντα, τὸν τῇ πατρίδι
[12]	καὶ παιδία ὀρφανά, οἱ δὲ	ἐν	τέλει αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον ἔνδον
[40]	καὶ νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν	ἐν	τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε
[11]	ἔτι σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον τὸν	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν
[15]	πήραν παρήρτητο καὶ τὸ ξύλον	ἐν	τῇ χειρὶ ἦν, καὶ ὅλως
[19]	καὶ ἀξιώματι προὔχοντα, διότι καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις εὖ ἐποίησεν τὴν
[32]	περιεστώτων. εἶτα φοβηθεὶς μὴ συντριβείην	ἐν	τοσαύτῃ τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ πολλοὺς
[33]	πυρί, ἀλλὰ ἄκοντα δὴ καθέξειν	ἐν	τῷ βίῳ. τὸ δὲ Τέλει
[45]	ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων τὸ	ἐν	τῷ δακτύλῳ πρόσπταισμα θεραπεύοι. τί
[37]	ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ ὑμᾶς οἵους τοὺς	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ ἑταίρους τῷ Σωκράτει
[8]	δοξαρίου καταπτύστου ἕνεκα μονονουχὶ κυβιστῶντας	ἐν	τῷ μέσῳ; ὡς δὲ εἰδείητε
[31]	γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι	ἐν	τῷ Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα μέν σοι
[43]	καὶ τήν τε ἄλλην τὴν	ἐν	τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ
[43]	ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος αὐτῶν γενόμενος.	~Ἓν	ἔτι σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς
[15]	εὐθὺς ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν,	ἕνα	Διογένους καὶ Κράτητος ζηλωτήν. οἱ
[21]	ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος,	ἕνα	τινὰ οἷον Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην
[15]	κεχηνότες, ἀνέκραγον εὐθὺς ἕνα φιλόσοφον,	ἕνα	φιλόπατριν, ἕνα Διογένους καὶ Κράτητος
[15]	πρὸς διανομὰς κεχηνότες, ἀνέκραγον εὐθὺς	ἕνα	φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα Διογένους
[29]	ἐπὶ τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ	ἔναγχος,	ὥς μοί τις τῶν ἑταίρων
[7]	δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ	ἐναντίον	ἀπὸ τοῦ Δημοκρίτου γέλωτος ἄρξομαι.
[24]	συκίνων ὡς ἔνι μάλιστα χλωρῶν	ἐναποπνιγῆναι	τῷ καπνῷ· τὸ πῦρ γὰρ
[12]	ἐν τέλει αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον	ἔνδον	μετ´ αὐτοῦ διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας.
[41]	φασὶ δὲ πάσαις σχεδὸν ταῖς	ἐνδόξοις	πόλεσιν ἐπιστολὰς διαπέμψαι αὐτόν, διαθήκας
[22]	ὡς καὶ πάλαι θέλων τις	ἔνδοξος	γενέσθαι, ἐπεὶ κατ´ ἄλλον τρόπον
[44]	αὖ φάναι, Ἀλλ´ οὐχ ὁμοίως	ἔνδοξος	ὁ τρόπος γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν
[39]	ἐπειδὴ ἀνήφθη μὲν ἡ πυρά,	ἐνέβαλεν	δὲ φέρων ἑαυτὸν ὁ Πρωτεύς,
[37]	οὐκ ἐδάκρυον μέν, σιωπῇ δὲ	ἐνεδείκνυντο	λύπην τινὰ εἰς τὸ πῦρ
[1]	Πρωτέως ἔπαθεν· ἅπαντα γὰρ δόξης	ἕνεκα	γενόμενος καὶ μυρίας τροπὰς τραπόμενος,
[26]	χωρίον. ἀλλὰ θαρρείτω τούτου γε	ἕνεκα·	ἐγὼ γὰρ διομοσαίμην ἂν ἦ
[5]	Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην, ἢ τίνος	ἕνεκα;	εἶτα ὁ μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν,
[8]	δὲ ἄνδρας γέροντας δοξαρίου καταπτύστου	ἕνεκα	μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν τῷ μέσῳ;
[32]	διηγούμενος καὶ ὅσα πράγματα φιλοσοφίας	ἕνεκα	ὑπέμεινεν. τὰ μὲν οὖν εἰρημένα
[25]	κατεσθιόμενος· οὗτος δὲ τίνος αἰτίας	ἕνεκεν	ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν εἰς τὸ
[38]	ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν	ἐνενόουν,	τὸ φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν
[12]	συλληφθεὶς ἐπὶ τούτῳ ὁ Πρωτεὺς	ἐνέπεσεν	εἰς τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ
[1]	τηρήσας, πυρὰν ὅτι μεγίστην νήσας	ἐνεπήδησεν	ἐπὶ τοσούτων μαρτύρων, καὶ λόγους
[22]	τρόπον οὐκ εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου,	ἐνέπρησε	τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος τὸν νεών.
[21]	ὄρος εὔδενδρον ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν	ἐνέπρησεν	μόνος, ἕνα τινὰ οἷον Θεαγένη
[39]	οὐκ ἀναξίως τοῦ πυρός. ~εἶτα	ἐνετύγχανον	πολλοῖς ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ
[34]	δὲ ὅμως ὑπὸ πολλῶν καὶ	ἐνεφορεῖτο	τῆς δόξης ἀποβλέπων ἐς τὸ
[39]	πρὸς ἕω ἢ πρὸς δυσμὰς	ἐνεχθείη	ὁ γύψ· ἐγὼ δὲ τὸ
[39]	τι λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ πυρός.	Ἔνθα	δή, ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα
[30]	τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ Πρωτέως περισκοπεῖν	ἔνθα	ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν· τοῦτο γὰρ τὴν
[35]	ἐξαναστὰς ἀπῄειν εὐθὺ τῆς Ἁρπίνης,	ἔνθα	ἦν ἡ πυρά. στάδιοι πάντες
[22]	ἐν ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος ἄνθρωπος,	ἔνθα	μηδὲ θάπτειν ὅσιον τοὺς ἄλλους
[24]	πυρὰν συνθέντα κορμῶν συκίνων ὡς	ἔνι	μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ καπνῷ·
[8]	αὐτοῦ καὶ τὸν βίον ἐπιτηρήσαντος·	ἔνια	δὲ παρὰ τῶν πολιτῶν αὐτοῦ
[37]	οὖν ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό μοι,	ἔνιοι	δὲ καὶ ἐπὶ τὰς βακτηρίας
[2]	πλήθει τῶν ἀκροατῶν εἶπον αὐτά,	ἐνίων	μὲν ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον τὴν
[44]	μικρὸν πρὸ τῆς τελευτῆς, πρὸ	ἐννέα	σχεδόν που ἡμερῶν, πλεῖον, οἶμαι,
[41]	ἀνοήτων καὶ βλακικῶν τὸν τρόπον.	~Ἐννόει	τὸ λοιπὸν οἷα εἰκὸς ἐπ´
[25]	ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν, ὥσπερ οὐκ	ἐνὸν	καὶ ἐν Ἰνδοῖς εἶναί τινας
[10]	ἔτι ἄπλαστος ἦν καὶ οὐδέπω	ἐντελὲς	ἄγαλμα ἡμῖν δεδημιούργητο. ἃ δὲ
[22]	ἐπινοεῖ, τοσοῦτος ἔρως τῆς δόξης	ἐντέτηκεν	αὐτῷ. ~Καίτοι φησὶν ὅτι ὑπὲρ
[28]	δι´ αὐτοῦ φήσοντας καὶ νύκτωρ	ἐντετυχηκέναι	τῷ δαίμονι τῷ νυκτοφύλακι. οἱ
[25]	σχῆμα καίονται, οὐδ´ ὅσον ὀλίγον	ἐντρέψαντες	τῆς κατακλίσεως. Οὗτος δὲ τί
[18]	ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν ἀμέτρως	ἐντρυφῶντα	τῷ πράγματι, εἰπὼν μὴ δεῖσθαι
[20]	ἐδύνατο ἐφ´ ὅτῳ ἐκπλήξει τοὺς	ἐντυγχάνοντας	καὶ θαυμάζειν καὶ πρὸς αὐτὸν
[6]	δὲ ἡ φύσις. ἀλλὰ νῦν	ἐξ	ἀνθρώπων εἰς θεοὺς τὸ ἄγαλμα
[20]	πρὸς αὐτὸν ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ	ἐξ	ἀρχῆς δριμύν τινα ἔρωτα ἐρῶν
[8]	ἐστι τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου	ἐξ	ἀρχῆς παραφυλάξαντος τὴν γνώμην αὐτοῦ
[13]	νόμους βιῶσιν. καταφρονοῦσιν οὖν ἁπάντων	ἐξ	ἴσης καὶ κοινὰ ἡγοῦνται, ἄνευ
[4]	δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι διὰ πυρὸς	ἐξάγειν	τοῦ βίου διέγνωκεν ἑαυτόν, εἰς
[30]	τοῦ Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα ἑαυτοὺς	ἐξαερώσουσιν·	τοῦτο γὰρ τὴν καῦσιν καλοῦσιν.
[35]	τινὸς παραλαβόντος περὶ μέσας νύκτας	ἐξαναστὰς	ἀπῄειν εὐθὺ τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα
[12]	ποιούμενοι τὸ πρᾶγμα πάντα ἐκίνουν	ἐξαρπάσαι	πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο
[18]	παρρησίαν καὶ τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν	ἐξελαθείς,	καὶ προσήλαυνε κατὰ τοῦτο τῷ
[11]	τὴν θαυμαστὴν σοφίαν τῶν Χριστιανῶν	ἐξέμαθεν,	περὶ τὴν Παλαιστίνην τοῖς ἱερεῦσιν
[33]	οὐ μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων πάντας	ἕξεσθαι	αὐτοῦ καὶ μὴ προήσεσθαι τῷ
[15]	ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε οἷόν τι	ἐξεῦρεν	καὶ ὅπως τὸν κίνδυνον διέφυγεν.
[11]	καὶ τῶν βίβλων τὰς μὲν	ἐξηγεῖτο	καὶ διεσάφει, πολλὰς δὲ αὐτὸς
[16]	τοῦ φόνου, λίθοις εὐθὺς ἐβάλλετο.	~Ἐξῄει	οὖν τὸ δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ
[10]	γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος αὐτὸν ὑπὲρ	ἑξήκοντα	ἔτη ἤδη γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ
[20]	ἐτῶν συνθεὶς τῶν διὰ μέσου	ἐξήνεγκε	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ἔπαινον ὑπὲρ
[12]	αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς τὸν	ἑξῆς	βίον καὶ τὴν τερατείαν καὶ
[20]	μὴ ἀποθανεῖν, ~ἐς δὲ τὴν	ἑξῆς	Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ διὰ τεττάρων
[35]	ἦν εὐπορῆσαι ὀχήματος ἅμα πολλῶν	ἐξιόντων—	ἄκων ὑπελειπόμην. ὁ δὲ ἀεὶ
[9]	μειράκιόν τι ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων	ἐξωνήσατο	παρὰ τῶν γονέων τοῦ παιδός,
[21]	τοῦτο πάνυ ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ	ἔοικεν,	ὃν ἐχρῆν πάλαι ἐς τὸν
[7]	περιμείνας διαλυθῆναι τὸ πλῆθος ἀλλὰ	ἐπ´	αἰθομένοις τοῖς προτέροις ἱερείοις ἐπέχει
[37]	πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς	ἐπ´	αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ὦ μάταιοι·
[2]	τινες οἳ καὶ αὐτοὶ ἐγέλων	ἐπ´	αὐτῷ. ἀλλ´ ὀλίγου δεῖν ὑπὸ
[41]	~Ἐννόει τὸ λοιπὸν οἷα εἰκὸς	ἐπ´	αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας μὲν οὐ
[28]	καὶ νὴ Δία τελετήν τινα	ἐπ´	αὐτῷ συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ δᾳδουχίαν
[20]	ἔπαινον ὑπὲρ τοῦ τὸ ὕδωρ	ἐπαγαγόντος	καὶ ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς τότε
[1]	ἐκεῖνο τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ Πρωτέως	ἔπαθεν·	ἅπαντα γὰρ δόξης ἕνεκα γενόμενος
[20]	μέσου ἐξήνεγκε πρὸς τοὺς Ἕλληνας,	ἔπαινον	ὑπὲρ τοῦ τὸ ὕδωρ ἐπαγαγόντος
[32]	ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων Πρωτέως ἢ	ἐπαινούντων	τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ
[42]	καὶ τῷ παρὰ τῶν πολλῶν	ἐπαίνῳ	ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ πράξαντος,
[42]	ἁλέσθαι, ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν τῶν	ἐπαίνων	ἔμελλεν ἀναίσθητος αὐτῶν γενόμενος. ~Ἓν
[15]	καὶ ἐῴκει οὐκ εἰς μακρὰν	ἐπαναστήσεσθαί	τις αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὁ
[14]	ἔτι φλεγμαῖνον καὶ πολλοὺς τοὺς	ἐπανατεινομένους	τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ τὰ
[14]	ὁ δὲ εἰς τὴν οἰκείαν	ἐπανελθὼν	καταλαμβάνει τὸ περὶ τοῦ πατρῴου
[38]	καὶ εἰρήνην ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ	ἐπανιὼν	ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν
[5]	ἀκούειν. ἐπήκουον οὖν τὰ λοιπὰ	ἐπαντλοῦντος	αὐτοῦ καὶ θαυμαστάς τινας ὑπερβολὰς
[41]	τόπον, τίνας δὲ τέττιγας οὐκ	ἐπᾴσεσθαι,	τίνας δὲ κορώνας οὐκ ἐπιπτήσεσθαι
[37]	ὡς ἂν ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ,	ἐπαύσαντο	καὶ εἰρήνην ἦγον. ~Ἐγὼ δὲ
[19]	ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ	ἔπαυσε	δίψει ἀπολλυμένους τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς
[36]	τὸ πῦρ, καὶ ἀναδόντος τινὸς	ἐπέβαλέν	τε καὶ εἶπεν ἐς τὴν
[11]	καὶ νομοθέτῃ ἐχρῶντο καὶ προστάτην	ἐπεγράφοντο,	μετὰ γοῦν ἐκεῖνον ὃν ἔτι
[12]	καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν.	ἐπεὶ	δ´ οὖν ἐδέδετο, οἱ Χριστιανοὶ
[32]	μέν σοι τὰ ἐν Ἤλιδι.	ἐπεὶ	δὲ ἐς τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα,
[9]	δημιούργημα, ὁ τοῦ Πολυκλείτου κανών,	ἐπεὶ	εἰς ἄνδρας τελεῖν ἤρξατο, ἐν
[32]	μὴ συντριβείην ἐν τοσαύτῃ τύρβῃ,	ἐπεὶ	καὶ πολλοὺς τοῦτο πάσχοντας ἑώρων,
[22]	πάλαι θέλων τις ἔνδοξος γενέσθαι,	ἐπεὶ	κατ´ ἄλλον τρόπον οὐκ εἶχεν
[7]	δρῶν· εἶτα ἤρξατο ὧδέ πως·	Ἐπεὶ	ὁ κατάρατος Θεαγένης τέλος τῶν
[43]	καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς	ἐπεὶ	ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς ἐν μέσῳ
[35]	ἱππόδρομον ἀπιόντων πρὸς ἕω. καὶ	ἐπεὶ	τάχιστα ἀφικόμεθα, καταλαμβάνομεν πυρὰν νενησμένην
[3]	καὶ τὸν Αἰσχύλον. ἐγὼ δὲ	ἐπεὶ	τάχιστα εἰς τὴν Ἦλιν ἀφικόμην,
[12]	ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´,	ἐπεὶ	τοῦτο ἦν ἀδύνατον, ἥ γε
[13]	ὡς ἀδελφοὶ πάντες εἶεν ἀλλήλων,	ἐπειδὰν	ἅπαξ παραβάντες θεοὺς μὲν τοὺς
[25]	ἰδὼν Κάλανον καόμενόν φησιν, ἀλλ´	ἐπειδὰν	νήσωσι, πλησίον παραστάντες ἀκίνητοι ἀνέχονται
[13]	δέ τι τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται,	ἐπειδάν	τι τοιοῦτον γένηται δημόσιον· ἐν
[39]	ἐτραγῴδουν τι παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς	ἐπειδὴ	ἀνήφθη μὲν ἡ πυρά, ἐνέβαλεν
[36]	φρυγάνων, ὡς ἀναφθείη τάχιστα. ~καὶ	ἐπειδὴ	ἡ σελήνη ἀνέτελλεν— ἔδει γὰρ
[37]	ἐπὶ τὰς βακτηρίας ᾖξαν. εἶτα,	ἐπειδὴ	ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς
[10]	ἑξήκοντα ἔτη ἤδη γηρῶντα. εἶτα	ἐπειδὴ	τὸ πρᾶγμα διεβεβόητο, φυγὴν ἑαυτοῦ
[19]	ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺς Ἕλληνας	ἔπειθεν	ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι δὲ
[30]	ὁ Βάκις οὕτω, σφόδρα εὖ	ἐπειπών,	Ἀλλ´ ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς
[1]	ὅσον ὁ μὲν κἂν διαλαθεῖν	ἐπειράθη	ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας,
[5]	τίνος ἕνεκα; εἶτα ὁ μὲν	ἐπειρᾶτο	λέγειν, ἐβόα δὲ ὁ Κυνικός,
[43]	τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον ὃ	ἔπεισε	κυνίζειν ὡς ἔχοι τινὰ καὶ
[13]	δὲ ὁ νομοθέτης ὁ πρῶτος	ἔπεισεν	αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ πάντες εἶεν
[13]	ἑκόντες αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν οἱ πολλοί.	ἔπειτα	δὲ ὁ νομοθέτης ὁ πρῶτος
[37]	ὅτε δὲ καὶ τοὺς πατρῴους	ἐπεκαλέσατο,	ἀναμνησθεὶς τῶν περὶ τοῦ φόνου
[39]	ὁ γύψ· ἐγὼ δὲ τὸ	ἐπελθὸν	ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ ἐς
[37]	περιμένετε ἔστ´ ἂν γραφεύς τις	ἐπελθὼν	ἀπεικάσῃ ὑμᾶς οἵους τοὺς ἐν
[19]	χωρίου ἐν πολλῷ τῷ πλήθει	ἐπεπόλαζον.	καὶ ταῦτα ἔλεγε πίνων τοῦ
[44]	θύρας αὐτόματον, ὥστε καλῶς ἔχειν	ἕπεσθαι	μηδὲν τοῦ πυρὸς δεόμενον· τὸν
[7]	τοὺς πολλοὺς ἐπὶ τὸ ὅμοιον	ἐπεσπάσατο.	~εἶτα ἐπιστρέψας ἑαυτόν, Ἢ τί
[41]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, οἷς καὶ	ἐπεσταλκέναι	ἔλεγεν, αὐτίκα μάλα οἶδα πολλὰς
[40]	~Ἀπελθὼν δὲ ἐς τὴν πανήγυριν	ἐπέστην	τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ
[24]	ὅτι τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ	ἕπεται	τῷ διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει παρὰ
[15]	Κράτητος ζηλωτήν. οἱ δὲ ἐχθροὶ	ἐπεφίμωντο,	κἂν εἴ τις ἐπιχειρήσειεν μεμνῆσθαι
[7]	ἐπ´ αἰθομένοις τοῖς προτέροις ἱερείοις	ἐπέχει	τῶν σπονδῶν. καὶ τὸ μὲν
[29]	προειρηκέναι περὶ τούτων· καὶ τὰ	ἔπη	γὰρ ἀπεμνημόνευεν· Ἀλλ´ ὁπόταν Πρωτεὺς
[19]	ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ	ἐπήγαγεν	τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει
[36]	δέξασθέ με εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν	ἐπήδησεν	ἐς τὸ πῦρ, οὐ μὴν
[3]	ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν	ἐπήκουον	ἅμα Κυνικοῦ τινος μεγάλῃ καὶ
[5]	ὥστε ἀμήχανον ἦν ἄλλου ἀκούειν.	ἐπήκουον	οὖν τὰ λοιπὰ ἐπαντλοῦντος αὐτοῦ
[33]	διεξιόντι. ~Πλὴν τό γε τοσοῦτον	ἐπήκουσα·	ἔφη γὰρ βούλεσθαι χρυσῷ βίῳ
[42]	πρὸς ἀλήθειαν μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος,	ἐπὶ	δόξῃ δὲ καὶ τῷ παρὰ
[18]	θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν δὲ οὕτω παρεσκευασμένος	ἐπὶ	Ἰταλίας ἔπλευσεν καὶ ἀποβὰς τῆς
[24]	ἐν βραχεῖ πανευδαίμων γενέσθαι συνεμπεσὼν	ἐπὶ	κεφαλὴν ἐς τὸ πῦρ. Οὐ
[40]	στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον. εἶτ´	ἐπὶ	πᾶσι προσέθηκε τὸν γῦπα, διομνύμενος
[43]	σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς ἔχῃς	ἐπὶ	πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα μὲν γὰρ
[7]	σπονδῶν. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	ἐπὶ	πολὺ ἐγέλα καὶ δῆλος ἦν
[7]	γέλωτος ἄρξομαι. καὶ αὖθις ἐγέλα	ἐπὶ	πολύ, ὥστε καὶ ἡμῶν τοὺς
[13]	τότε ἧκεν χρήματα παρ´ αὐτῶν	ἐπὶ	προφάσει τῶν δεσμῶν, καὶ πρόσοδον
[18]	τὴν φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν τινα κολάζειν	ἐπὶ	ῥήμασι καὶ μάλιστα τέχνην τινὰ
[21]	τῆς πανηγύρεως πληθούσης μόνον οὐκ	ἐπὶ	σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος
[45]	παραδέχεται. ὅμοιον ὡς εἴ τις	ἐπὶ	σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων τὸ ἐν
[37]	ἐλοιδοροῦντό μοι, ἔνιοι δὲ καὶ	ἐπὶ	τὰς βακτηρίας ᾖξαν. εἶτα, ἐπειδὴ
[44]	πάντως θανάτου δέοιτο, ἥκειν αὐτὸν	ἐπὶ	τὰς θύρας αὐτόματον, ὥστε καλῶς
[18]	τοῖς ἰδιώταις, καὶ περίβλεπτος ἦν	ἐπὶ	τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ ὁ
[2]	δοκῶ μοι ὁρᾶν σε γελῶντα	ἐπὶ	τῇ κορύζῃ τοῦ γέροντος, μᾶλλον
[28]	αὐτῷ συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ δᾳδουχίαν	ἐπὶ	τῇ πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος,
[28]	καὶ χρηστήριον, οἶμαι, καὶ ἄδυτον	ἐπὶ	τῇ πυρᾷ μηχανήσονται, διότι καὶ
[5]	αὐτόν, ἐκάλει δὲ τὸν Δία	ἐπὶ	τὴν ἅμιλλαν. εἶτα μέντοι ἔδοξεν
[19]	περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν
[7]	ὥστε καὶ ἡμῶν τοὺς πολλοὺς	ἐπὶ	τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας
[36]	εἶτα ᾔτει λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι	ἐπὶ	τὸ πῦρ, καὶ ἀναδόντος τινὸς
[9]	τοῦ παιδός, πενήτων ὄντων, μὴ	ἐπὶ	τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι τῆς Ἀσίας.
[19]	αὐτὸν ἐπιδραμόντες ἅπαντες, τότε μὲν	ἐπὶ	τὸν Δία καταφυγὼν ὁ γενναῖος
[41]	δὲ κορώνας οὐκ ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ	ἐπὶ	τὸν Ἡσιόδου τάφον, καὶ τὰ
[34]	ὁ ἄθλιος ὅτι καὶ τοῖς	ἐπὶ	τὸν σταυρὸν ἀπαγομένοις ἢ ὑπὸ
[41]	ποίας μὲν οὐ μελίττας ἐπιστήσεσθαι	ἐπὶ	τὸν τόπον, τίνας δὲ τέττιγας
[1]	πυρὰν ὅτι μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν	ἐπὶ	τοσούτων μαρτύρων, καὶ λόγους τινὰς
[6]	τὸ ἄγαλμα τοῦτο οἰχήσεται, ὀχούμενον	ἐπὶ	τοῦ πυρός, ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν.
[17]	ἅπαξ διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη	ἐπὶ	τούτοις ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον παρὰ
[14]	δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν ὡς δόξαν	ἐπὶ	τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν οὐδὲ
[12]	βίον. ~Τότε δὴ καὶ συλληφθεὶς	ἐπὶ	τούτῳ ὁ Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς
[41]	παραινέσεις καὶ νόμους· καί τινας	ἐπὶ	τούτῳ πρεσβευτὰς τῶν ἑταίρων ἐχειροτόνησεν,
[45]	εἶδε; κατ´ ἀξίαν γελάσαι ἂν	ἐπὶ	τῷ ἀνδρί; καίτοι πόθεν εἶχεν
[40]	τὸν Δί´ ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον	ἐπὶ	τῷ πώγωνι καὶ τῇ λοιπῇ
[27]	καὶ φοῖνιξ, τὸ Ἰνδικὸν ὄρνεον,	ἐπιβαίνειν	πυρᾶς λέγεται πορρωτάτω γήρως προβεβηκώς.
[36]	ἀκριβῶς. εἶτα ᾔτει λιβανωτόν, ὡς	ἐπιβάλοι	ἐπὶ τὸ πῦρ, καὶ ἀναδόντος
[25]	παραστάντες ἀκίνητοι ἀνέχονται παροπτώμενοι, εἶτ´	ἐπιβάντες	κατὰ σχῆμα καίονται, οὐδ´ ὅσον
[39]	καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν,	ἐπιβήσεται	τῆς πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´ οὖν
[37]	δὲ τοὺς μητρῴους μὲν δαίμονας	ἐπιβοώμενον	μὰ τὸν Δί´ οὐ σφόδρα
[3]	καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν	ἐπιβοωμένου	καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου. εἶτα
[17]	τὸ ἀδιάφορον δὴ τοῦτο καλούμενον	ἐπιδεικνύμενος,	εἶτα παίων καὶ παιόμενος νάρθηκι
[13]	ἀμήχανον δέ τι τὸ τάχος	ἐπιδείκνυνται,	ἐπειδάν τι τοιοῦτον γένηται δημόσιον·
[35]	ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ τελευταῖον προειρήκει	ἐπιδείξασθαι	τὴν καῦσιν· καί με τῶν
[25]	νὴ Δί´, ὅπως τὴν καρτερίαν	ἐπιδείξηται	καθάπερ οἱ Βραχμᾶνες· ἐκείνοις γὰρ
[13]	τοῦ θανάτου καὶ ἑκόντες αὑτοὺς	ἐπιδιδόασιν	οἱ πολλοί. ἔπειτα δὲ ὁ
[16]	πόλεως τὰ κτήματα, καὶ γραμματεῖον	ἐπιδοὺς	ἠξίου ταῦτα κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως.
[19]	Ὡς δὲ μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν	ἐπιδραμόντες	ἅπαντες, τότε μὲν ἐπὶ τὸν
[33]	βούλεσθαι χρυσῷ βίῳ χρυσῆν κορώνην	ἐπιθεῖναι·	χρῆναι γὰρ τὸν Ἡρακλείως βεβιωκότα
[27]	καὶ δῆλός ἐστι βωμῶν ἤδη	ἐπιθυμῶν	καὶ χρυσοῦς ἀναστήσεσθαι ἐλπίζων. ~Καὶ
[18]	τῷ Μουσωνίῳ καὶ Δίωνι καὶ	Ἐπικτήτῳ	καὶ εἴ τις ἄλλος ἐν
[22]	νεών. τοιοῦτόν τι καὶ αὐτὸς	ἐπινοεῖ,	τοσοῦτος ἔρως τῆς δόξης ἐντέτηκεν
[22]	αὐτίκα τεθνάναι. ~Τὸ μέντοι θέαμα	ἐπινοεῖται,	οἶμαι, ὡς σεμνόν, ἐν ἱερῷ
[41]	ἐπᾴσεσθαι, τίνας δὲ κορώνας οὐκ	ἐπιπτήσεσθαι	καθάπερ ἐπὶ τὸν Ἡσιόδου τάφον,
[4]	πόλεως ἐκβληθέντα, τὸν τοῦ Ἡλίου	ἐπισημότερον,	τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ
[44]	ὁ ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς	ἐπισκοπήσειεν	αὐτόν. ἔφη οὖν καταλαβεῖν αὐτὸν
[41]	γενήσεσθαι, ποίας μὲν οὐ μελίττας	ἐπιστήσεσθαι	ἐπὶ τὸν τόπον, τίνας δὲ
[41]	πάσαις σχεδὸν ταῖς ἐνδόξοις πόλεσιν	ἐπιστολὰς	διαπέμψαι αὐτόν, διαθήκας τινὰς καὶ
[8]	ἐπὶ τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα	ἐπιστρέψας	ἑαυτόν, Ἢ τί γὰρ ἄλλο,
[32]	χαίρειν φράσας θανατιῶντι σοφιστῇ τὸν	ἐπιτάφιον	ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆς διεξιόντι. ~Πλὴν
[18]	μέχρι δὴ ὁ τὴν πόλιν	ἐπιτετραμμένος	ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν ἀμέτρως
[8]	γνώμην αὐτοῦ καὶ τὸν βίον	ἐπιτηρήσαντος·	ἔνια δὲ παρὰ τῶν πολιτῶν
[22]	κατ´ ἄλλον τρόπον οὐκ εἶχεν	ἐπιτυχεῖν	τούτου, ἐνέπρησε τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος
[15]	μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν	ἐπιφανεὶς	αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη τὴν οὐσίαν
[30]	ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν	ἐπιχειρῇ	χρυσῷ σαξάμενος πήρην μάλα πολλὰ
[15]	ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ τις	ἐπιχειρήσειεν	μεμνῆσθαι τοῦ φόνου, λίθοις εὐθὺς
[10]	πρᾶγμα διεβεβόητο, φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας	ἐπλανᾶτο	ἄλλοτε ἄλλην ἀμείβων. ~Ὅτεπερ καὶ
[18]	δὲ οὕτω παρεσκευασμένος ἐπὶ Ἰταλίας	ἔπλευσεν	καὶ ἀποβὰς τῆς νεὼς εὐθὺς
[7]	αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα	ἐποιήσατο,	ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ
[13]	καὶ πρόσοδον οὐ μικρὰν ταύτην	ἐποιήσατο.	πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς οἱ κακοδαίμονες
[33]	αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον	ἐποίησεν,	καίτοι ἤδη νεκρικῶς τὴν χροιὰν
[19]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις εὖ	ἐποίησεν	τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν
[37]	εἰς τὸ πῦρ, ὡς ἂν	ἕποιντο	τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην
[34]	τοῦ δημίου ἐχομένοις πολλῷ πλείους	ἕπονται.	~Καὶ δὴ τὰ μὲν Ὀλύμπια
[30]	τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ οἱ	ἕπονται,	μιμεῖσθαι χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο.
[16]	εἶτα τῆς πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν	ἐπράχθη,	ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς ἅπαξ
[40]	ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν ἐν τῇ	ἑπταφώνῳ	στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον. εἶτ´
[8]	δὲ παρὰ τῶν πολιτῶν αὐτοῦ	ἐπυνθανόμην	καὶ οἷς ἀνάγκη ἦν ἀκριβῶς
[26]	πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν ἂν	ἐργάσαιτο.	~Ἤκουον δὲ ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς
[39]	αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ	ἔργον,	οἷς μὴ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ
[36]	κἀκείνην θεάσασθαι τὸ κάλλιστον τοῦτο	ἔργον—	πρόεισιν ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς τὸν
[24]	πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´ οὖν αὖθις	ἐρήσομαι,	δέξαισθ´ ἂν ὑμῶν τοὺς παῖδας
[29]	Κυνικῶν ὄχ´ ἄριστος ἁπάντων Ζηνὸς	ἐριγδούπου	τέμενος κάτα πῦρ ἀνακαύσας ἐς
[30]	φλόγα πολλὴν πηδήσῃ δόξης ὑπ´	ἐρινύι	θυμὸν ὀρινθείς, δὴ τότε τοὺς
[23]	δεινοῖς. ἐγὼ δὲ ἡδέως ἂν	ἐροίμην	οὐκ ἐκεῖνον ἀλλ´ ὑμᾶς, εἰ
[30]	Βάκιδος αὐτῷ χρησμὸν ὑπὲρ τούτων	ἐρῶ·	φησὶν δὲ ὁ Βάκις οὕτω,
[12]	τὴν τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν	ἐρῶν	ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´ οὖν ἐδέδετο,
[20]	ἐξ ἀρχῆς δριμύν τινα ἔρωτα	ἐρῶν	ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον τοῦτο τόλμημα
[38]	ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος οὗτος ὁ	ἔρως	ἄφυκτος καὶ τοῖς πάνυ θαυμαστοῖς
[22]	τι καὶ αὐτὸς ἐπινοεῖ, τοσοῦτος	ἔρως	τῆς δόξης ἐντέτηκεν αὐτῷ. ~Καίτοι
[20]	οὗπερ ἐξ ἀρχῆς δριμύν τινα	ἔρωτα	ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον τοῦτο
[1]	πῦρ ἐγένετο· τοσούτῳ ἄρα τῷ	ἔρωτι	τῆς δόξης εἴχετο. καὶ νῦν
[44]	φέροντα καὶ ψυχρὸν αἰτοῦντα πάνυ	ἐρωτικῶς,	ἑαυτὸν δὲ μὴ δοῦναι. καίτοι
[20]	ὁ γενναῖος εὕρετο μὴ ἀποθανεῖν,	~ἐς	δὲ τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον
[16]	ἐβόσκετο· εἶτα παρανομήσας τι καὶ	ἐς	ἐκείνους— ὤφθη γάρ τι, ὡς
[29]	ἀνακαύσας ἐς φλόγα πηδήσας ἔλθῃ	ἐς	μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ τότε πάντας
[39]	λέγων ἔλιπον γᾶν, βαίνω δ´	ἐς	Ὄλυμπον. ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐτεθήπεσαν
[35]	πυρὰν νενησμένην ἐν βόθρῳ ὅσον	ἐς	ὀργυιὰν τὸ βάθος. δᾷδες ἦσαν
[36]	τινὸς ἐπέβαλέν τε καὶ εἶπεν	ἐς	τὴν μεσημβρίαν ἀποβλέπων— καὶ γὰρ
[32]	τὰ ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ	ἐς	τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν
[40]	ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ	ἐς	τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ πολιῷ
[34]	καὶ ἐνεφορεῖτο τῆς δόξης ἀποβλέπων	ἐς	τὸ πλῆθος τῶν θαυμαζόντων, οὐκ
[26]	συνόντες κύνες παρορμῶσιν καὶ συνωθοῦσιν	ἐς	τὸ πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι τὴν
[24]	πανευδαίμων γενέσθαι συνεμπεσὼν ἐπὶ κεφαλὴν	ἐς	τὸ πῦρ. Οὐ γὰρ ἐν
[36]	με εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν	ἐς	τὸ πῦρ, οὐ μὴν ἑωρᾶτό
[25]	μιμείσθω· ἐκεῖνοι γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν	ἐς	τὸ πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος ὁ
[36]	τοῦτο ἔργον— πρόεισιν ἐκεῖνος ἐσκευασμένος	ἐς	τὸν ἀεὶ τρόπον καὶ ξὺν
[11]	ὅτι καινὴν ταύτην τελετὴν εἰσῆγεν	ἐς	τὸν βίον. ~Τότε δὴ καὶ
[39]	ἐκ μέσης τῆς φλογὸς οἴχοιτο	ἐς	τὸν οὐρανὸν ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ τῇ
[3]	εἶτα κατέληξεν αὐτῷ ἡ βοὴ	ἐς	τὸν Πρωτέα, καὶ ὡς ἂν
[21]	αὐτὸ ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν πάλαι	ἐς	τὸν τοῦ Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα
[20]	ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡς	ἐς	τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν. ~καὶ νῦν
[20]	τῆς πυρᾶς, καὶ διέδωκε λόγον	ἐς	τοὺς Ἕλληνας εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων
[24]	τολμηροτέρους ἀποφανεῖ; ~Καίτοι δυνατὸν ἔστω	ἐς	τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς
[29]	ἐριγδούπου τέμενος κάτα πῦρ ἀνακαύσας	ἐς	φλόγα πηδήσας ἔλθῃ ἐς μακρὸν
[30]	ἐπειπών, Ἀλλ´ ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος	ἐς	φλόγα πολλὴν πηδήσῃ δόξης ὑπ´
[13]	κακοδαίμονες τὸ μὲν ὅλον ἀθάνατοι	ἔσεσθαι	καὶ βιώσεσθαι τὸν ἀεὶ χρόνον,
[40]	καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν ἐν λευκῇ	ἐσθῆτι	μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ νῦν ἀπολίποι
[16]	ὤφθη γάρ τι, ὡς οἶμαι,	ἐσθίων	τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων
[36]	κάλλιστον τοῦτο ἔργον— πρόεισιν ἐκεῖνος	ἐσκευασμένος	ἐς τὸν ἀεὶ τρόπον καὶ
[15]	ἦν, καὶ ὅλως μάλα τραγικῶς	ἐσκεύαστο—	τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι
[37]	κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς. ἢ περιμένετε	ἔστ´	ἂν γραφεύς τις ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ
[40]	τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε	ἐστεμμένον.	εἶτ´ ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε τὸν
[36]	καὶ τὸ Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον,	ἔστη	ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα
[27]	νυκτοφύλακα γενέσθαι αὐτόν, καὶ δῆλός	ἐστι	βωμῶν ἤδη ἐπιθυμῶν καὶ χρυσοῦς
[8]	εἰδείητε οἷόν τι τὸ ἄγαλμά	ἐστι	τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου ἐξ
[38]	ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἷόν τί	ἐστιν	ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος οὗτος ὁ
[24]	ἱεροσύλων καὶ ἀνδροφόνων, οὓς ὁρᾶν	ἔστιν	ἐκ καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε
[13]	κἀκ τῶν ἐν Ἀσίᾳ πόλεων	ἔστιν	ὧν ἧκόν τινες, τῶν Χριστιανῶν
[24]	καὶ τολμηροτέρους ἀποφανεῖ; ~Καίτοι δυνατὸν	ἔστω	ἐς τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς
[26]	οὐ μὴν οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ	ἔτ´	ἀναδῦναι· οἱ γὰρ συνόντες κύνες
[39]	τοῦ πυρός. Ἔνθα δή, ὦ	ἑταῖρε,	μυρία πράγματα εἶχον ἅπασι διηγούμενος
[38]	~Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ	ἑταῖρε,	πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον
[37]	οἵους τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ	ἑταίρους	τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι μὲν
[29]	ἔναγχος, ὥς μοί τις τῶν	ἑταίρων	ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν ἔφη προειρηκέναι
[41]	τινας ἐπὶ τούτῳ πρεσβευτὰς τῶν	ἑταίρων	ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεύσας.
[35]	τὴν καῦσιν· καί με τῶν	ἑταίρων	τινὸς παραλαβόντος περὶ μέσας νύκτας
[39]	ἐς Ὄλυμπον. ἐκεῖνοι μὲν οὖν	ἐτεθήπεσαν	καὶ προσεκύνουν ὑποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν
[21]	τῆς τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ´	ἕτερόν	τινα θανάτου τρόπον, μυρίων ὄντων,
[10]	οὐκ ἀνασχόμενος αὐτὸν ὑπὲρ ἑξήκοντα	ἔτη	ἤδη γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ τὸ
[10]	ἐάσειν μοι δοκῶ· πηλὸς γὰρ	ἔτι	ἄπλαστος ἦν καὶ οὐδέπω ἐντελὲς
[12]	ἐλέγοντο, καὶ ὁ βέλτιστος Περεγρῖνος—	ἔτι	γὰρ τοῦτο ἐκαλεῖτο— καινὸς Σωκράτης
[15]	καὶ τῇ λοιπῇ παρασκευῇ. ~Ἀλλ´	ἔτι	γε ἡ κατηγορία καὶ τὸ
[20]	γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ οὐδὲν	ἔτι	καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ´ ὅτῳ ἐκπλήξει
[27]	~Ἤκουον δὲ ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς	ἔτι	καλεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ Φοίνικα μετωνόμασεν
[39]	θεάσαιντο καὶ αὐτοί· ᾤοντο γὰρ	ἔτι	καταλήψεσθαι ζῶντα αὐτόν. καὶ γὰρ
[33]	πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν	ἔτι	μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι ἤδη νεκρικῶς
[2]	παρὰ τὸ πῦρ αὐτὸ καὶ	ἔτι	πρότερον ἐν πολλῷ πλήθει τῶν
[11]	ἐπεγράφοντο, μετὰ γοῦν ἐκεῖνον ὃν	ἔτι	σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐν
[43]	ἔμελλεν ἀναίσθητος αὐτῶν γενόμενος. ~Ἓν	ἔτι	σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς ἔχῃς
[14]	τὸ περὶ τοῦ πατρῴου φόνου	ἔτι	φλεγμαῖνον καὶ πολλοὺς τοὺς ἐπανατεινομένους
[6]	μάλα γελοίως καὶ τὰς τρίχας	ἐτίλλετο,	ὑποφειδόμενος μὴ πάνυ ἕλκειν· καὶ
[18]	καὶ ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε ἀσφαλῶς	ἐτόλμα·	ἐκείνῳ γάρ, ὡς εἰκός, ὀλίγον
[25]	μὲν Ἡρακλῆς, εἴπερ ἄρα καὶ	ἐτόλμησέν	τι τοιοῦτο, ὑπὸ νόσου αὐτὸ
[3]	οἷός τε ἦν καὶ ἡλίκα	ἐτραγῴδει	παρ´ ὅλον τὸν βίον, ὑπὲρ
[39]	καὶ πρὸς τὴν ἀκρόασιν κεχηνότας	ἐτραγῴδουν	τι παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ
[12]	τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν	ἐτύγχανεν.	ἐπεὶ δ´ οὖν ἐδέδετο, οἱ
[20]	ἀρχῆς δριμύν τινα ἔρωτα ἐρῶν	ἐτύγχανεν—	τὸ τελευταῖον τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο
[20]	Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ διὰ τεττάρων	ἐτῶν	συνθεὶς τῶν διὰ μέσου ἐξήνεγκε
[30]	δὲ ὁ Βάκις οὕτω, σφόδρα	εὖ	ἐπειπών, Ἀλλ´ ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος
[19]	διότι καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	εὖ	ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ
[23]	τοιούτων δειμάτων. ἀλλ´ οὐκ ἂν	εὖ	οἶδ´ ὅτι βουληθείητε. πῶς οὖν
[1]	ΤΗΣ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ	εὖ	πράττειν. Ὁ κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ
[21]	οὐχὶ κατὰ σιγὴν ἑλόμενος ὄρος	εὔδενδρον	ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος,
[35]	περὶ μέσας νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν	εὐθὺ	τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα ἦν ἡ
[43]	ἐκεῖνα μὲν γὰρ πάλαι οἶσθα,	εὐθὺς	ἀκούσας μου ὅτε ἥκων ἀπὸ
[7]	παραμυθούμενοι. ~Μετὰ δὲ τοῦτον ἄλλος	εὐθὺς	ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας διαλυθῆναι τὸ
[20]	διέδωκε λόγον ἐς τοὺς Ἕλληνας	εὐθὺς	ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡς
[15]	ἐπιχειρήσειεν μεμνῆσθαι τοῦ φόνου, λίθοις	εὐθὺς	ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει οὖν τὸ δεύτερον
[18]	ἔπλευσεν καὶ ἀποβὰς τῆς νεὼς	εὐθὺς	ἐλοιδορεῖτο πᾶσι, καὶ μάλιστα τῷ
[15]	καὶ πρὸς διανομὰς κεχηνότες, ἀνέκραγον	εὐθὺς	ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα
[12]	σπουδῇ ἐγίγνετο· καὶ ἕωθεν μὲν	εὐθὺς	ἦν ὁρᾶν παρὰ τῷ δεσμωτηρίῳ
[31]	ὡς ἤκουσεν τῆς βοῆς, ἧκεν	εὐθὺς	καὶ ἀναβὰς ἐκεκράγει καὶ μυρία
[36]	μητρῷοι καὶ πατρῷοι, δέξασθέ με	εὐμενεῖς.	ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς τὸ
[35]	ἐγὼ δέ— οὐ γὰρ ἦν	εὐπορῆσαι	ὀχήματος ἅμα πολλῶν ἐξιόντων— ἄκων
[28]	ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις	εὑρεθήσεσθαί	τινας τοὺς καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι
[19]	τὸν Δία καταφυγὼν ὁ γενναῖος	εὕρετο	μὴ ἀποθανεῖν, ~ἐς δὲ τὴν
[20]	καὶ οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο	ἐφ´	ὅτῳ ἐκπλήξει τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ
[15]	δῆμος αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς	ἔφασαν	οἱ ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες οὕτως
[22]	εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε τῆς	Ἐφεσίας	Ἀρτέμιδος τὸν νεών. τοιοῦτόν τι
[33]	ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι. Καὶ ὠφελῆσαι,	ἔφη,	βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους δείξας αὐτοῖς
[33]	~Πλὴν τό γε τοσοῦτον ἐπήκουσα·	ἔφη	γὰρ βούλεσθαι χρυσῷ βίῳ χρυσῆν
[5]	ὁ δέ, Οὐκ εἰς μακράν,	ἔφη,	καύσει ἑαυτὸν ὁ Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν.
[4]	παραστὰς βοῶσιν. ~Πρωτέα γάρ τις,	ἔφη,	κενόδοξον τολμᾷ λέγειν, ὦ γῆ
[6]	τὸν λόγον· ~Δύο γὰρ ταῦτα,	ἔφη,	ὁ βίος ἄριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο,
[44]	διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν.	ἔφη	οὖν καταλαβεῖν αὐτὸν χαμαὶ κυλιόμενον
[29]	τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν	ἔφη	προειρηκέναι περὶ τούτων· καὶ τὰ
[44]	δὲ μὴ δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν	ἔφη	πρὸς αὐτὸν ὡς εἰ πάντως
[15]	τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι	ἔφη	τὴν οὐσίαν ἣν ὁ μακαρίτης
[8]	ἑαυτόν, Ἢ τί γὰρ ἄλλο,	ἔφη,	ὦ ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας
[5]	ἑαυτὸν ὁ Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν. Πῶς,	ἔφην,	ἢ τίνος ἕνεκα; εἶτα ὁ
[16]	οὖν τὸ δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ	ἐφόδια	τοὺς Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´ ὧν
[1]	κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ ὡς αὐτὸς	ἔχαιρεν	ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ
[44]	τὰς θύρας αὐτόματον, ὥστε καλῶς	ἔχειν	ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ πυρὸς δεόμενον·
[41]	ἐπὶ τούτῳ πρεσβευτὰς τῶν ἑταίρων	ἐχειροτόνησεν,	νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεύσας. ~Τοῦτο
[43]	ἔτι σοι προσδιηγησάμενος παύσομαι, ὡς	ἔχῃς	ἐπὶ πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα μὲν
[15]	καὶ Κράτητος ζηλωτήν. οἱ δὲ	ἐχθροὶ	ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ τις ἐπιχειρήσειεν
[43]	ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς	ἔχοι	τινὰ καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ
[34]	ἀπαγομένοις ἢ ὑπὸ τοῦ δημίου	ἐχομένοις	πολλῷ πλείους ἕπονται. ~Καὶ δὴ
[33]	καίτοι ἤδη νεκρικῶς τὴν χροιὰν	ἔχοντι,	καὶ νὴ Δία καὶ ὑποτρέμειν,
[21]	δεινήν τινα τὴν καρτερίαν ὑπισχνούμενος.	Ἐχρῆν	δέ, οἶμαι, μάλιστα μὲν περιμένειν
[21]	ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν, ὃν	ἐχρῆν	πάλαι ἐς τὸν τοῦ Φαλάριδος
[11]	αὐτὸν ἐκεῖνοι ᾐδοῦντο καὶ νομοθέτῃ	ἐχρῶντο	καὶ προστάτην ἐπεγράφοντο, μετὰ γοῦν
[36]	γεννάδας ὁ ἐκ Πατρῶν, δᾷδα	ἔχων,	οὐ φαῦλος δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει δὲ
[30]	πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν	ἔχων	τρὶς πέντε τάλαντα. τί ὑμῖν
[16]	πλανησόμενος, ἱκανὰ ἐφόδια τοὺς Χριστιανοὺς	ἔχων,	ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος ἐν ἅπασιν
[39]	καὶ ἀνέκρινόν με πότερον πρὸς	ἕω	ἢ πρὸς δυσμὰς ἐνεχθείη ὁ
[35]	κατὰ τὸν ἱππόδρομον ἀπιόντων πρὸς	ἕω.	καὶ ἐπεὶ τάχιστα ἀφικόμεθα, καταλαμβάνομεν
[12]	ἀλλὰ σὺν σπουδῇ ἐγίγνετο· καὶ	ἕωθεν	μὲν εὐθὺς ἦν ὁρᾶν παρὰ
[15]	τὸ ἔγκλημα θερμὸν ἦν, καὶ	ἐῴκει	οὐκ εἰς μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τις
[20]	καὶ μηκέθ´ ὁμοίως περίβλεπτος ὤν—	ἕωλα	γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ οὐδὲν
[30]	πάντας Ἀχαιούς, ὡς μὴ ψυχρὸς	ἐὼν	θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος πήρην
[30]	λύκοιο. ὃς δέ κε δειλὸς	ἐὼν	φεύγῃ μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν
[26]	καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην, οὐκ	ἐῶντες	ἀποδειλιᾶν· ὧν εἰ δύο συγκατασπάσας
[26]	διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ Διὸς οὐκ	ἐῶντος	μιαίνειν ἱερὸν χωρίον. ἀλλὰ θαρρείτω
[40]	γῦπα, διομνύμενος ἦ μὴν αὐτὸς	ἑωρακέναι	ἀναπτάμενον ἐκ τῆς πυρᾶς, ὃν
[36]	ἐς τὸ πῦρ, οὐ μὴν	ἑωρᾶτό	γε, ἀλλὰ περιεσχέθη ὑπὸ τῆς
[32]	ἐπεὶ καὶ πολλοὺς τοῦτο πάσχοντας	ἑώρων,	ἀπῆλθον μακρὰ χαίρειν φράσας θανατιῶντι