Para.
[33]	τῷ βίῳ. τὸ δὲ Τέλει	τὰ	δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν
[33]	οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν Τέλει	τὰ	δεδογμένα, ὑφ´ ὧν ὁ πρεσβύτης
[32]	τῷ Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα μέν σοι	τὰ	ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ ἐς
[29]	ἔφη προειρηκέναι περὶ τούτων· καὶ	τὰ	ἔπη γὰρ ἀπεμνημόνευεν· Ἀλλ´ ὁπόταν
[7]	τέλος τῶν μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων	τὰ	Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ
[16]	ᾤετο δεῖν παρὰ τῆς πόλεως	τὰ	κτήματα, καὶ γραμματεῖον ἐπιδοὺς ἠξίου
[5]	ἦν ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον οὖν	τὰ	λοιπὰ ἐπαντλοῦντος αὐτοῦ καὶ θαυμαστάς
[35]	πολλῷ πλείους ἕπονται. ~Καὶ δὴ	τὰ	μὲν Ὀλύμπια τέλος εἶχεν, κάλλιστα
[32]	ὅσα πράγματα φιλοσοφίας ἕνεκα ὑπέμεινεν.	τὰ	μὲν οὖν εἰρημένα πολλὰ ἦν,
[14]	ἐπανατεινομένους τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ	τὰ	πλεῖστα τῶν κτημάτων παρὰ τὴν
[35]	ὀργυιὰν τὸ βάθος. δᾷδες ἦσαν	τὰ	πολλὰ καὶ παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων,
[39]	χαρίεντα, ψιλὰ ἂν ὥσπερ σοὶ	τὰ	πραχθέντα διηγούμην, πρὸς δὲ τοὺς
[3]	μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ	τὰ	συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου
[40]	πώγωνι καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι,	τά	τε ἄλλα διηγουμένῳ περὶ τοῦ
[4]	καὶ Διόνυσος κεραυνῷ; οὐ γὰρ	τὰ	τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς εἰς τοὺς κρατῆρας;
[1]	γενόμενος καὶ μυρίας τροπὰς τραπόμενος,	τὰ	τελευταῖα ταῦτα καὶ πῦρ ἐγένετο·
[36]	ἀεὶ τρόπον καὶ ξὺν αὐτῷ	τὰ	τέλη τῶν κυνῶν, καὶ μάλιστα
[18]	τούτῳ δὲ καὶ ἀπὸ τούτων	τὰ	τῆς δόξης ηὐξάνετο, παρὰ γοῦν
[10]	ἀπαχθῆναι τῆς Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ	τὰ	τοιαῦτα ἐάσειν μοι δοκῶ· πηλὸς
[41]	ἐπὶ τὸν Ἡσιόδου τάφον, καὶ	τὰ	τοιαῦτα. εἰκόνας μὲν γὰρ παρά
[13]	ἡγοῦνται, ἄνευ τινὸς ἀκριβοῦς πίστεως	τὰ	τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν παρέλθῃ
[41]	ἀναστησομένας. φασὶ δὲ πάσαις σχεδὸν	ταῖς	ἐνδόξοις πόλεσιν ἐπιστολὰς διαπέμψαι αὐτόν,
[14]	οἱ ἀγροὶ ὅσον εἰς πεντεκαίδεκα	τάλαντα.	ἦν γὰρ ἡ πᾶσα οὐσία
[30]	καλαῖς Πάτραισιν ἔχων τρὶς πέντε	τάλαντα.	τί ὑμῖν δοκεῖ, ἄνδρες; ἆρα
[4]	τὸν τῇ πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια	τάλαντα,	τὸν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως
[14]	ἡ πᾶσα οὐσία τριάκοντά που	ταλάντων	ἀξία ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν,
[38]	οὐχ ὅπως ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ	τἄλλα	ἐμπλήκτως καὶ ἀπονενοημένως βεβιωκότι καὶ
[24]	μάλιστα αἰτιάσαιτο ἄν τις, ὅτι	τἄλλα	ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ ἕπεται τῷ
[38]	εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ ὅπως ἐκείνῳ	τἀνδρὶ	καὶ τἄλλα ἐμπλήκτως καὶ ἀπονενοημένως
[24]	ἄν τις, ὅτι τἄλλα ζηλῶν	τἀνδρὸς	οὐχ ἕπεται τῷ διδασκάλῳ καὶ
[43]	αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς ἐπεὶ	ταραχθείημεν	τῆς νυκτὸς ἐν μέσῳ τῷ
[37]	μοι, ἔνιοι δὲ καὶ ἐπὶ	τὰς	βακτηρίας ᾖξαν. εἶτα, ἐπειδὴ ἠπείλησα
[14]	Παριανῶν πόλις πέντε σὺν αὐτῇ	τὰς	γειτνιώσας παραλαβοῦσα πραθείη ἂν αὐτοῖς
[44]	θανάτου δέοιτο, ἥκειν αὐτὸν ἐπὶ	τὰς	θύρας αὐτόματον, ὥστε καλῶς ἔχειν
[11]	αὐτὸς ὤν, καὶ τῶν βίβλων	τὰς	μὲν ἐξηγεῖτο καὶ διεσάφει, πολλὰς
[17]	παίων καὶ παιόμενος νάρθηκι εἰς	τὰς	πυγὰς καὶ ἄλλα πολλὰ νεανικώτερα
[6]	διεξελθὼν ἐδάκρυε μάλα γελοίως καὶ	τὰς	τρίχας ἐτίλλετο, ὑποφειδόμενος μὴ πάνυ
[21]	πάλαι ἐς τὸν τοῦ Φαλάριδος	ταῦρον	ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ
[31]	τοῦτο γὰρ τὴν καῦσιν καλοῦσιν.	~Ταῦτ´	εἰπόντος ἀνεβόησαν οἱ περιεστῶτες ἅπαντες,
[44]	καὶ ἑάλω πυρετῷ μάλα σφοδρῷ.	ταῦτα	δέ μοι Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς
[45]	σοι δοκεῖ ὁ Δημόκριτος, εἰ	ταῦτα	εἶδε; κατ´ ἀξίαν γελάσαι ἂν
[5]	εἰς τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς δὲ	ταῦτα	εἶπεν ὁ Θεαγένης— τοῦτο γὰρ
[36]	καὶ πατρῷοι, δέξασθέ με εὐμενεῖς.	ταῦτα	εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς τὸ πῦρ,
[19]	πολλῷ τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ	ταῦτα	ἔλεγε πίνων τοῦ αὐτοῦ ὕδατος.
[6]	κατέπαυε τὸν λόγον· ~Δύο γὰρ	ταῦτα,	ἔφη, ὁ βίος ἄριστα δημιουργήματα
[21]	καύσων ἑαυτόν. ~καὶ νῦν αὐτὰ	ταῦτα	θαυματοποιεῖ, ὥς φασι, βόθρον ὀρύττων
[3]	τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ συνήθη	ταῦτα	καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν
[2]	αὐτῶν. σὺ μὲν οὖν πόρρω	ταῦτα	καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δὲ
[1]	μυρίας τροπὰς τραπόμενος, τὰ τελευταῖα	ταῦτα	καὶ πῦρ ἐγένετο· τοσούτῳ ἄρα
[10]	τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι τῆς Ἀσίας.	~Ταῦτα	καὶ τὰ τοιαῦτα ἐάσειν μοι
[16]	κτήματα, καὶ γραμματεῖον ἐπιδοὺς ἠξίου	ταῦτα	κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως. εἶτα τῆς
[24]	καὶ τρίβωνι ὁ ζῆλος, ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδια καὶ
[30]	σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆϊ ἄνακτι.	~Ταῦτα	μὲν Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι φησίν.
[45]	γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν κοινὸς ὤν.	~Ταῦτα	μὲν ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ
[32]	ἐλέγοντο εἶναι ἐν τῷ Πλεθρίῳ.	~Ταῦτα	μέν σοι τὰ ἐν Ἤλιδι.
[6]	τοῦ πυρός, ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν.	ταῦτα	ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι διεξελθὼν ἐδάκρυε
[15]	σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς πρὸς ἅπαντα	ταῦτα	σκέψασθε οἷόν τι ἐξεῦρεν καὶ
[13]	δεσμῶν, καὶ πρόσοδον οὐ μικρὰν	ταύτην	ἐποιήσατο. πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς οἱ
[11]	τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν	ταύτην	τελετὴν εἰσῆγεν ἐς τὸν βίον.
[23]	μαθητὰς αὐτοῦ γενέσθαι τῆς καρτερίας	ταύτης	καὶ καταφρονεῖν θανάτου καὶ καύσεως
[41]	ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ ἐπὶ τὸν Ἡσιόδου	τάφον,	καὶ τὰ τοιαῦτα. εἰκόνας μὲν
[30]	μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν τοῦτον	τάχα	πάντας Ἀχαιούς, ὡς μὴ ψυχρὸς
[35]	ἀπιόντων πρὸς ἕω. καὶ ἐπεὶ	τάχιστα	ἀφικόμεθα, καταλαμβάνομεν πυρὰν νενησμένην ἐν
[3]	τὸν Αἰσχύλον. ἐγὼ δὲ ἐπεὶ	τάχιστα	εἰς τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ
[35]	παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων, ὡς ἀναφθείη	τάχιστα.	~καὶ ἐπειδὴ ἡ σελήνη ἀνέτελλεν—
[13]	ἄνδρα. ἀμήχανον δέ τι τὸ	τάχος	ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι τοιοῦτον γένηται
[40]	καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι, τά	τε	ἄλλα διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέως
[43]	Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν	τε	ἄλλην τὴν ἐν τῷ πλῷ
[40]	ἐν τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ	τε	ἐστεμμένον. εἶτ´ ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε
[41]	τοιαῦτα. εἰκόνας μὲν γὰρ παρά	τε	Ἠλείων αὐτῶν παρά τε τῶν
[3]	τὸν μὲν ποιητὴν οἶσθα οἷός	τε	ἦν καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει παρ´
[36]	πῦρ, καὶ ἀναδόντος τινὸς ἐπέβαλέν	τε	καὶ εἶπεν ἐς τὴν μεσημβρίαν
[25]	ὑμῶν ἂν μόνων γένοιτο. ~Ἄλλως	τε	ὁ μὲν Ἡρακλῆς, εἴπερ ἄρα
[44]	οἶμαι, τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν	τε	τῆς νυκτὸς καὶ ἑάλω πυρετῷ
[41]	παρά τε Ἠλείων αὐτῶν παρά	τε	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, οἷς καὶ
[3]	Πρωτέα, καὶ ὡς ἂν οἷός	τε	ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα
[32]	διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον	τε	ὡς ἐβίω καὶ τοὺς κινδύνους
[9]	ἔλαβεν καὶ τέλος κατὰ τοῦ	τέγους	ἁλόμενος διέφυγε, ῥαφανῖδι τὴν πυγὴν
[21]	πρὸς τὴν φλόγα ἐν ἀκαρεῖ	τεθνάναι.	καὶ γὰρ αὖ καὶ τόδε
[21]	μόνον τὸ στόμα καὶ αὐτίκα	τεθνάναι.	~Τὸ μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι,
[25]	δὲ τί μέγα εἰ ἐμπεσὼν	τεθνήξεται	συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ πυρός; οὐκ
[12]	παιδία ὀρφανά, οἱ δὲ ἐν	τέλει	αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον ἔνδον μετ´
[33]	ἐν τῷ βίῳ. τὸ δὲ	Τέλει	τὰ δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον αὐτῷ
[33]	Ἕλλησιν, οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν	Τέλει	τὰ δεδογμένα, ὑφ´ ὧν ὁ
[9]	Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ εἰς ἄνδρας	τελεῖν	ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς
[11]	Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν ταύτην	τελετὴν	εἰσῆγεν ἐς τὸν βίον. ~Τότε
[28]	τερατουργίας, ἢ καὶ νὴ Δία	τελετήν	τινα ἐπ´ αὐτῷ συστήσεσθαι νυκτέριον
[4]	Διόνυσος κεραυνῷ; οὐ γὰρ τὰ	τελευταῖα	Ἐμπεδοκλῆς εἰς τοὺς κρατῆρας; ~Ὡς
[1]	καὶ μυρίας τροπὰς τραπόμενος, τὰ	τελευταῖα	ταῦτα καὶ πῦρ ἐγένετο· τοσούτῳ
[35]	δὲ ἀεὶ ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ	τελευταῖον	προειρήκει ἐπιδείξασθαι τὴν καῦσιν· καί
[20]	τινα ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ	τελευταῖον	τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ τῆς
[32]	σοφιστῇ τὸν ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ πρὸ	τελευτῆς	διεξιόντι. ~Πλὴν τό γε τοσοῦτον
[0]	~ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ	ΤΕΛΕΥΤΗΣ	~Λουκιανὸς Κρονίῳ εὖ πράττειν. Ὁ
[44]	δοκῶν. ~ἀλλὰ μικρὸν πρὸ τῆς	τελευτῆς,	πρὸ ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶν,
[36]	τρόπον καὶ ξὺν αὐτῷ τὰ	τέλη	τῶν κυνῶν, καὶ μάλιστα ὁ
[6]	ὑποφειδόμενος μὴ πάνυ ἕλκειν· καὶ	τέλος	ἀπῆγον αὐτὸν λύζοντα μεταξὺ τῶν
[24]	καὶ παντὸς ἂν εἴη, τὸ	τέλος	δὲ καὶ τὸ κεφάλαιον χρὴ
[35]	~Καὶ δὴ τὰ μὲν Ὀλύμπια	τέλος	εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν
[9]	μάλα πολλὰς πληγὰς ἔλαβεν καὶ	τέλος	κατὰ τοῦ τέγους ἁλόμενος διέφυγε,
[42]	νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεύσας. ~Τοῦτο	τέλος	τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο, ἀνδρός,
[7]	πως· Ἐπεὶ ὁ κατάρατος Θεαγένης	τέλος	τῶν μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ
[29]	ὄχ´ ἄριστος ἁπάντων Ζηνὸς ἐριγδούπου	τέμενος	κάτα πῦρ ἀνακαύσας ἐς φλόγα
[12]	τὸν ἑξῆς βίον καὶ τὴν	τερατείαν	καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν.
[28]	ἢ καυτηρίων ἤ τινος τοιαύτης	τερατουργίας,	ἢ καὶ νὴ Δία τελετήν
[28]	ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί τινας τοὺς καὶ	τεταρταίων	ἀπηλλάχθαι δι´ αὐτοῦ φήσοντας καὶ
[39]	τοὺς πολλοὺς αὐτῶν λέγων ἤδη	τετελέσθαι	τὸ ἔργον, οἷς μὴ καὶ
[35]	Ὀλυμπίων γενόμενα ὧν ἐγὼ εἶδον,	τετράκις	ἤδη ὁρῶν. ἐγὼ δέ— οὐ
[20]	ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ διὰ	τεττάρων	ἐτῶν συνθεὶς τῶν διὰ μέσου
[41]	ἐπὶ τὸν τόπον, τίνας δὲ	τέττιγας	οὐκ ἐπᾴσεσθαι, τίνας δὲ κορώνας
[18]	κολάζειν ἐπὶ ῥήμασι καὶ μάλιστα	τέχνην	τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. τούτῳ
[6]	καὶ Πρωτέα· πλάσται δὲ καὶ	τεχνῖται,	τοῦ μὲν Φειδίας, τοῦ δὲ
[13]	τις εἰς αὐτοὺς γόης καὶ	τεχνίτης	ἄνθρωπος καὶ πράγμασιν χρῆσθαι δυνάμενος,
[19]	ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων, αἳ	τέως	διὰ τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου
[18]	ἰδιώταις, καὶ περίβλεπτος ἦν ἐπὶ	τῇ	ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ ὁ τὴν
[34]	δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι	τῇ	αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται. παρεπέμπετο δὲ
[40]	νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν ἐν	τῇ	ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον.
[2]	μοι ὁρᾶν σε γελῶντα ἐπὶ	τῇ	κορύζῃ τοῦ γέροντος, μᾶλλον δὲ
[14]	αὐτοῖς ἀνθρώποις καὶ βοσκήμασιν καὶ	τῇ	λοιπῇ παρασκευῇ. ~Ἀλλ´ ἔτι γε
[40]	πρόσωπον ἐπὶ τῷ πώγωνι καὶ	τῇ	λοιπῇ σεμνότητι, τά τε ἄλλα
[19]	τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν	τῇ	Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένους
[11]	σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι καινὴν ταύτην
[4]	τὸν ἐν Συρίᾳ δεθέντα, τὸν	τῇ	πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα, τὸν
[39]	αὐτόν. καὶ γὰρ καὶ τόδε	τῇ	προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα
[28]	συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ δᾳδουχίαν ἐπὶ	τῇ	πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος, ὥς
[28]	χρηστήριον, οἶμαι, καὶ ἄδυτον ἐπὶ	τῇ	πυρᾷ μηχανήσονται, διότι καὶ Πρωτεὺς
[39]	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ	τῇ	φωνῇ λέγων ἔλιπον γᾶν, βαίνω
[3]	Κυνικοῦ τινος μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ	τῇ	φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ
[15]	παρήρτητο καὶ τὸ ξύλον ἐν	τῇ	χειρὶ ἦν, καὶ ὅλως μάλα
[18]	φιλόσοφος διὰ τὴν παρρησίαν καὶ	τὴν	ἄγαν ἐλευθερίαν ἐξελαθείς, καὶ προσήλαυνε
[39]	δὲ τοὺς βλᾶκας καὶ πρὸς	τὴν	ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι παρ´
[5]	ἐκάλει δὲ τὸν Δία ἐπὶ	τὴν	ἅμιλλαν. εἶτα μέντοι ἔδοξεν αὐτῷ
[21]	τὸν τοῦ Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα	τὴν	ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ ἅπαξ
[14]	τὰ πλεῖστα τῶν κτημάτων παρὰ	τὴν	ἀποδημίαν αὐτοῦ καὶ μόνοι ὑπελείποντο
[14]	ἀνδρὸς φιλοσοφίᾳ χαίροντος, ὃς συνεὶς	τὴν	ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ ὅτι δέξαιτ´
[2]	ἐνίων μὲν ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον	τὴν	ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος· ἦσαν δέ
[3]	συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου	τὴν	ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶς
[8]	ἀκούσατέ μου ἐξ ἀρχῆς παραφυλάξαντος	τὴν	γνώμην αὐτοῦ καὶ τὸν βίον
[26]	ἐς τὸ πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι	τὴν	γνώμην, οὐκ ἐῶντες ἀποδειλιᾶν· ὧν
[15]	κίνδυνον διέφυγεν. παρελθὼν γὰρ εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν— ἐκόμα δὲ
[19]	τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοις
[19]	ἐν τοῖς ἄλλοις εὖ ἐποίησεν	τὴν	Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ
[43]	αὐτῷ καὶ τήν τε ἄλλην	τὴν	ἐν τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ
[20]	εὕρετο μὴ ἀποθανεῖν, ~ἐς δὲ	τὴν	ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον τινὰ διὰ
[3]	ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰς	τὴν	Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου
[17]	Αἴγυπτον παρὰ τὸν Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ	τὴν	θαυμαστὴν ἄσκησιν διησκεῖτο, ξυρόμενος μὲν
[11]	ἄλλοτε ἄλλην ἀμείβων. ~Ὅτεπερ καὶ	τὴν	θαυμαστὴν σοφίαν τῶν Χριστιανῶν ἐξέμαθεν,
[25]	τὸ πῦρ; νὴ Δί´, ὅπως	τὴν	καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ οἱ Βραχμᾶνες·
[21]	ξύλα συγκομίζων καὶ δεινήν τινα	τὴν	καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν δέ, οἶμαι,
[37]	γελῶντά σε, ὦ καλὲ Κρόνιε,	τὴν	καταστροφὴν τοῦ δράματος. ἐγὼ δὲ
[14]	φλεγμαῖνον καὶ πολλοὺς τοὺς ἐπανατεινομένους	τὴν	κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ τὰ πλεῖστα
[35]	νύκτα τὸ τελευταῖον προειρήκει ἐπιδείξασθαι	τὴν	καῦσιν· καί με τῶν ἑταίρων
[30]	ἔνθα ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν· τοῦτο γὰρ	τὴν	καῦσιν καλοῦσιν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος ἀνεβόησαν
[36]	ἐπέβαλέν τε καὶ εἶπεν ἐς	τὴν	μεσημβρίαν ἀποβλέπων— καὶ γὰρ καὶ
[14]	ὑπολαβὼν ἄξιον. ὁ δὲ εἰς	τὴν	οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ περὶ
[32]	ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ ἐς	τὴν	Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν ὁ
[15]	οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη	τὴν	οὐσίαν ἣν ὁ μακαρίτης πατὴρ
[11]	σοφίαν τῶν Χριστιανῶν ἐξέμαθεν, περὶ	τὴν	Παλαιστίνην τοῖς ἱερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν
[40]	ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ ἐς	τὴν	πανήγυριν ἐπέστην τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ
[18]	ἦν ἅπασιν, ὁ φιλόσοφος διὰ	τὴν	παρρησίαν καὶ τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν
[36]	ἤδη πρόσεχε τὸν νοῦν— ἀποθέμενος	τὴν	πήραν καὶ τὸ τριβώνιον καὶ
[18]	τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ ὁ	τὴν	πόλιν ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν
[18]	τῷ πράγματι, εἰπὼν μὴ δεῖσθαι	τὴν	πόλιν τοιούτου φιλοσόφου. πλὴν ἀλλὰ
[1]	κρατῆρας, ὁ δὲ γεννάδας οὗτος,	τὴν	πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας,
[32]	τῶν κατηγορούντων Πρωτέως ἢ ἐπαινούντων	τὴν	προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰς
[9]	τοῦ τέγους ἁλόμενος διέφυγε, ῥαφανῖδι	τὴν	πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν τι
[25]	βαθεῖαν γενέσθαι καὶ ἐν βόθρῳ	τὴν	πυράν. ~εἰσὶ δ´ οἳ καὶ
[37]	γέλωτα. οἱ Κυνικοὶ δὲ περιστάντες	τὴν	πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον μέν, σιωπῇ
[26]	εἰ δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς	τὴν	πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν ἂν
[43]	ἀπὸ Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ	τήν	τε ἄλλην τὴν ἐν τῷ
[12]	πρὸς τὸν ἑξῆς βίον καὶ	τὴν	τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν
[36]	γὰρ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ πρὸς	τὴν	τραγῳδίαν ἦν, ἡ μεσημβρία— Δαίμονες
[18]	τῶν βλασφημιῶν καὶ οὐκ ἠξίου	τὴν	φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν τινα κολάζειν ἐπὶ
[21]	ἀλλὰ μὴ ἅπαξ χανόντα πρὸς	τὴν	φλόγα ἐν ἀκαρεῖ τεθνάναι. καὶ
[33]	μᾶλλον ἐποίησεν, καίτοι ἤδη νεκρικῶς	τὴν	χροιὰν ἔχοντι, καὶ νὴ Δία
[1]	τὴν πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων	τηρήσας,	πυρὰν ὅτι μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν
[2]	οἷά σε εἰκὸς βοᾶν, Ὢ	τῆς	ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ—
[35]	μέσας νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν εὐθὺ	τῆς	Ἁρπίνης, ἔνθα ἦν ἡ πυρά.
[9]	μὴ ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι	τῆς	Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα
[31]	τὸν Θεαγένη, ἀλλ´ ὡς ἤκουσεν	τῆς	βοῆς, ἧκεν εὐθὺς καὶ ἀναβὰς
[39]	πρότερον μεγάλου γενομένου σὺν μυκηθμῷ	τῆς	γῆς, γὺψ ἀναπτάμενος ἐκ μέσης
[34]	ἐλεεῖν ἄξιον ἦν οὕτω δυσέρωτα	τῆς	δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι
[34]	ὅμως ὑπὸ πολλῶν καὶ ἐνεφορεῖτο	τῆς	δόξης ἀποβλέπων ἐς τὸ πλῆθος
[1]	ἐγένετο· τοσούτῳ ἄρα τῷ ἔρωτι	τῆς	δόξης εἴχετο. καὶ νῦν ἐκεῖνος
[22]	καὶ αὐτὸς ἐπινοεῖ, τοσοῦτος ἔρως	τῆς	δόξης ἐντέτηκεν αὐτῷ. ~Καίτοι φησὶν
[18]	δὲ καὶ ἀπὸ τούτων τὰ	τῆς	δόξης ηὐξάνετο, παρὰ γοῦν τοῖς
[2]	βοᾶν, Ὢ τῆς ἀβελτερίας, ὢ	τῆς	δοξοκοπίας, ὢ— τῶν ἄλλων ἃ
[22]	οὐκ εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε	τῆς	Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος τὸν νεών. τοιοῦτόν
[23]	βούλοισθε ἂν μαθητὰς αὐτοῦ γενέσθαι	τῆς	καρτερίας ταύτης καὶ καταφρονεῖν θανάτου
[25]	καίονται, οὐδ´ ὅσον ὀλίγον ἐντρέψαντες	τῆς	κατακλίσεως. Οὗτος δὲ τί μέγα
[17]	θαυμαστὴν ἄσκησιν διησκεῖτο, ξυρόμενος μὲν	τῆς	κεφαλῆς τὸ ἥμισυ, χριόμενος δὲ
[14]	τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν οὐδὲ	τῆς	κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον. ὁ δὲ
[18]	ἐπὶ Ἰταλίας ἔπλευσεν καὶ ἀποβὰς	τῆς	νεὼς εὐθὺς ἐλοιδορεῖτο πᾶσι, καὶ
[43]	Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς ἐπεὶ ταραχθείημεν	τῆς	νυκτὸς ἐν μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ
[44]	τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν τε	τῆς	νυκτὸς καὶ ἑάλω πυρετῷ μάλα
[35]	στάδιοι πάντες οὗτοι εἴκοσιν ἀπὸ	τῆς	Ὀλυμπίας κατὰ τὸν ἱππόδρομον ἀπιόντων
[21]	παραλαβών; ὁ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ	τῆς	πανηγύρεως πληθούσης μόνον οὐκ ἐπὶ
[0]	~ΠΕΡΙ	ΤΗΣ	ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΥ ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ εὖ
[16]	ταῦτα κομίσασθαι κελεύσαντος βασιλέως. εἶτα	τῆς	πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´
[16]	παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν παρὰ	τῆς	πόλεως τὰ κτήματα, καὶ γραμματεῖον
[39]	τοὺς Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν, ἐπιβήσεται	τῆς	πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´ οὖν τοὺς
[20]	τελευταῖον τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ	τῆς	πυρᾶς, καὶ διέδωκε λόγον ἐς
[40]	μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ	τῆς	πυρᾶς, ὃν ἐγὼ μικρὸν ἔμπροσθεν
[4]	ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα, τὸν ἀπὸ	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα, τὸν τοῦ
[30]	ἆρα φαυλότερος χρησμολόγος ὁ Βάκις	τῆς	Σιβύλλης εἶναι; ὥστε ὥρα τοῖς
[14]	Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ τοῦ τότε	τῆς	Συρίας ἄρχοντος, ἀνδρὸς φιλοσοφίᾳ χαίροντος,
[44]	εἶναι δοκῶν. ~ἀλλὰ μικρὸν πρὸ	τῆς	τελευτῆς, πρὸ ἐννέα σχεδόν που
[20]	ὕδωρ ἐπαγαγόντος καὶ ἀπολογίαν ὑπὲρ	τῆς	τότε φυγῆς. Ἤδη δὲ ἀμελούμενος
[21]	μὴ πυρὶ μηδὲ τοῖς ἀπὸ	τῆς	τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ´ ἕτερόν
[39]	γῆς, γὺψ ἀναπτάμενος ἐκ μέσης	τῆς	φλογὸς οἴχοιτο ἐς τὸν οὐρανὸν
[36]	ἑωρᾶτό γε, ἀλλὰ περιεσχέθη ὑπὸ	τῆς	φλογὸς πολλῆς ἠρμένης. ~Αὖθις ὁρῶ
[9]	ἀκριβῶς εἰδέναι αὐτόν. ~Τὸ γὰρ	τῆς	φύσεως τοῦτο πλάσμα καὶ δημιούργημα,
[21]	καὶ τὸ πῦρ ὡς Ἡράκλειόν	τι	ἀσπάζεται, τί δή ποτε οὐχὶ
[5]	ἐκαλεῖτο— ἠρόμην τινὰ τῶν παρεστώτων,	Τί	βούλεται τὸ περὶ τοῦ πυρός,
[8]	ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας ἑαυτόν, Ἢ	τί	γὰρ ἄλλο, ἔφη, ὦ ἄνδρες,
[11]	καὶ γραμματεῦσιν αὐτῶν ξυγγενόμενος. καὶ	τί	γάρ; ἐν βραχεῖ παῖδας αὐτοὺς
[21]	πῦρ ὡς Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται,	τί	δή ποτε οὐχὶ κατὰ σιγὴν
[15]	πρὸς ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε οἷόν	τι	ἐξεῦρεν καὶ ὅπως τὸν κίνδυνον
[38]	ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἷόν	τί	ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος οὗτος
[5]	τὸ περὶ τοῦ πυρός, ἢ	τί	Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς τὸν
[22]	Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος τὸν νεών. τοιοῦτόν	τι	καὶ αὐτὸς ἐπινοεῖ, τοσοῦτος ἔρως
[16]	τινα οὕτως ἐβόσκετο· εἶτα παρανομήσας	τι	καὶ ἐς ἐκείνους— ὤφθη γάρ
[39]	αὐτὸν ἰδεῖν τὸν τόπον καί	τι	λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ πυρός. Ἔνθα
[25]	ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως. Οὗτος δὲ	τί	μέγα εἰ ἐμπεσὼν τεθνήξεται συναρπασθεὶς
[39]	πρὸς τὴν ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγῴδουν	τι	παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη
[45]	ἐν τῷ δακτύλῳ πρόσπταισμα θεραπεύοι.	τί	σοι δοκεῖ ὁ Δημόκριτος, εἰ
[8]	μέσῳ; ὡς δὲ εἰδείητε οἷόν	τι	τὸ ἄγαλμά ἐστι τὸ καυθησόμενον,
[13]	παραμυθησόμενοι τὸν ἄνδρα. ἀμήχανον δέ	τι	τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι
[25]	Ἡρακλῆς, εἴπερ ἄρα καὶ ἐτόλμησέν	τι	τοιοῦτο, ὑπὸ νόσου αὐτὸ ἔδρασεν,
[13]	τι τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν	τι	τοιοῦτον γένηται δημόσιον· ἐν βραχεῖ
[24]	γενέσθαι; οὐκ ἂν εἴποιτε. καὶ	τί	τοῦτο ἠρόμην, ὅπου μηδ´ αὐτῶν
[30]	Πάτραισιν ἔχων τρὶς πέντε τάλαντα.	τί	ὑμῖν δοκεῖ, ἄνδρες; ἆρα φαυλότερος
[9]	τὴν πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα μειράκιόν	τι	ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ
[16]	καὶ ἐς ἐκείνους— ὤφθη γάρ	τι,	ὡς οἶμαι, ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων
[29]	οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν, νυκτιπόλον	τιμᾶν	κέλομαι ἥρωα μέγιστον σύνθρονον Ἡφαίστῳ
[20]	δὲ τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα λόγον	τινὰ	διὰ τεττάρων ἐτῶν συνθεὶς τῶν
[37]	μέν, σιωπῇ δὲ ἐνεδείκνυντο λύπην	τινὰ	εἰς τὸ πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι
[28]	ἢ καὶ νὴ Δία τελετήν	τινα	ἐπ´ αὐτῷ συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ
[20]	ποιήσει, οὗπερ ἐξ ἀρχῆς δριμύν	τινα	ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον
[21]	τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ´ ἕτερόν	τινα	θανάτου τρόπον, μυρίων ὄντων, ἑλόμενον
[43]	ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς ἔχοι	τινὰ	καὶ αὐτὸς Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς
[18]	οὐκ ἠξίου τὴν φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν	τινα	κολάζειν ἐπὶ ῥήμασι καὶ μάλιστα
[21]	ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος, ἕνα	τινὰ	οἷον Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών;
[26]	καὶ μεταβαλέσθαι φασιν αὐτὸν καί	τινα	ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ Διὸς
[16]	ἀφθόνοις ἦν. καὶ χρόνον μέν	τινα	οὕτως ἐβόσκετο· εἶτα παρανομήσας τι
[21]	καὶ ξύλα συγκομίζων καὶ δεινήν	τινα	τὴν καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν δέ,
[18]	ἐπὶ ῥήμασι καὶ μάλιστα τέχνην	τινὰ	τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. τούτῳ δὲ
[5]	ὁ κεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο— ἠρόμην	τινὰ	τῶν παρεστώτων, Τί βούλεται τὸ
[39]	ἐκπυνθανομένοις. εἰ μὲν οὖν ἴδοιμί	τινα	χαρίεντα, ψιλὰ ἂν ὥσπερ σοὶ
[41]	τίνας δὲ τέττιγας οὐκ ἐπᾴσεσθαι,	τίνας	δὲ κορώνας οὐκ ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ
[41]	μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν τόπον,	τίνας	δὲ τέττιγας οὐκ ἐπᾴσεσθαι, τίνας
[27]	ἀλλὰ καὶ λογοποιεῖ καὶ χρησμούς	τινας	διέξεισιν παλαιοὺς δή, ὡς χρεὼν
[32]	τοῦ τῶν κηρύκων ἀγῶνος λόγους	τινὰς	διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον
[37]	ᾖξαν. εἶτα, ἐπειδὴ ἠπείλησα ξυναρπάσας	τινὰς	ἐμβαλεῖν εἰς τὸ πῦρ, ὡς
[41]	καὶ παραινέσεις καὶ νόμους· καί	τινας	ἐπὶ τούτῳ πρεσβευτὰς τῶν ἑταίρων
[12]	τῷ δεσμωτηρίῳ περιμένοντα γρᾴδια χήρας	τινὰς	καὶ παιδία ὀρφανά, οἱ δὲ
[41]	πόλεσιν ἐπιστολὰς διαπέμψαι αὐτόν, διαθήκας	τινὰς	καὶ παραινέσεις καὶ νόμους· καί
[25]	ἐνὸν καὶ ἐν Ἰνδοῖς εἶναί	τινας	μωροὺς καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους. ὅμως
[28]	ἐν πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί	τινας	τοὺς καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι δι´
[1]	ἐπὶ τοσούτων μαρτύρων, καὶ λόγους	τινὰς	ὑπὲρ τούτου εἰπὼν πρὸς τοὺς
[5]	λοιπὰ ἐπαντλοῦντος αὐτοῦ καὶ θαυμαστάς	τινας	ὑπερβολὰς διεξιόντος κατὰ τοῦ Πρωτέως·
[2]	ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος· ἦσαν δέ	τινες	οἳ καὶ αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ´
[6]	αὐτὸν λύζοντα μεταξὺ τῶν Κυνικῶν	τινες	παραμυθούμενοι. ~Μετὰ δὲ τοῦτον ἄλλος
[4]	βίου διέγνωκεν ἑαυτόν, εἰς κενοδοξίαν	τινὲς	τοῦτο ἀναφέρουσιν; οὐ γὰρ Ἡρακλῆς
[13]	Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν	τινες,	τῶν Χριστιανῶν στελλόντων ἀπὸ τοῦ
[40]	δὲ ἐς τὴν πανήγυριν ἐπέστην	τινὶ	πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν
[25]	ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος δὲ	τίνος	αἰτίας ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν
[13]	ἴσης καὶ κοινὰ ἡγοῦνται, ἄνευ	τινὸς	ἀκριβοῦς πίστεως τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι.
[5]	Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην, ἢ	τίνος	ἕνεκα; εἶτα ὁ μὲν ἐπειρᾶτο
[36]	ἐπὶ τὸ πῦρ, καὶ ἀναδόντος	τινὸς	ἐπέβαλέν τε καὶ εἶπεν ἐς
[3]	γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ	τινος	μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ
[35]	καῦσιν· καί με τῶν ἑταίρων	τινὸς	παραλαβόντος περὶ μέσας νύκτας ἐξαναστὰς
[28]	ἀποδειχθήσεσθαι μαστίγων ἢ καυτηρίων ἤ	τινος	τοιαύτης τερατουργίας, ἢ καὶ νὴ
[18]	Δίωνι καὶ Ἐπικτήτῳ καὶ εἴ	τις	ἄλλος ἐν περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο.
[15]	ἐῴκει οὐκ εἰς μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί	τις	αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὁ δῆμος
[13]	τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν παρέλθῃ	τις	εἰς αὐτοὺς γόης καὶ τεχνίτης
[22]	οἶμαι, ὡς καὶ πάλαι θέλων	τις	ἔνδοξος γενέσθαι, ἐπεὶ κατ´ ἄλλον
[37]	ἢ περιμένετε ἔστ´ ἂν γραφεύς	τις	ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ ὑμᾶς οἵους τοὺς
[45]	Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον ὡς εἴ	τις	ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων τὸ
[15]	δὲ ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ	τις	ἐπιχειρήσειεν μεμνῆσθαι τοῦ φόνου, λίθοις
[4]	αὐτοῖς παραστὰς βοῶσιν. ~Πρωτέα γάρ	τις,	ἔφη, κενόδοξον τολμᾷ λέγειν, ὦ
[24]	Θεαγένη τοῦτο μάλιστα αἰτιάσαιτο ἄν	τις,	ὅτι τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ
[29]	~Θεαγένης δὲ ἔναγχος, ὥς μοί	τις	τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν
[24]	τοῦτο ἠρόμην, ὅπου μηδ´ αὐτῶν	τις	τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ζηλώσειεν ἄν;
[8]	ὡς δὲ εἰδείητε οἷόν τι	τὸ	ἄγαλμά ἐστι τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ
[6]	νῦν ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς	τὸ	ἄγαλμα τοῦτο οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ
[17]	δήμῳ ἀναφλῶν τὸ αἰδοῖον καὶ	τὸ	ἀδιάφορον δὴ τοῦτο καλούμενον ἐπιδεικνύμενος,
[17]	δὲ τῶν περιεστώτων δήμῳ ἀναφλῶν	τὸ	αἰδοῖον καὶ τὸ ἀδιάφορον δὴ
[35]	ἐν βόθρῳ ὅσον ἐς ὀργυιὰν	τὸ	βάθος. δᾷδες ἦσαν τὰ πολλὰ
[9]	ἀνάγκη ἦν ἀκριβῶς εἰδέναι αὐτόν.	~Τὸ	γὰρ τῆς φύσεως τοῦτο πλάσμα
[33]	ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆς διεξιόντι. ~Πλὴν	τό	γε τοσοῦτον ἐπήκουσα· ἔφη γὰρ
[33]	δὴ καθέξειν ἐν τῷ βίῳ.	τὸ	δὲ Τέλει τὰ δεδογμένα" πάνυ
[12]	τούτῳ ὁ Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς	τὸ	δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ αὐτὸ οὐ
[16]	λίθοις εὐθὺς ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει οὖν	τὸ	δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ ἐφόδια τοὺς
[24]	καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον	τὸ	διὰ τοῦ καπνοῦ· ἴδιον γὰρ
[15]	ἔτι γε ἡ κατηγορία καὶ	τὸ	ἔγκλημα θερμὸν ἦν, καὶ ἐῴκει
[45]	τις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων	τὸ	ἐν τῷ δακτύλῳ πρόσπταισμα θεραπεύοι.
[7]	Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ	τὸ	ἐναντίον ἀπὸ τοῦ Δημοκρίτου γέλωτος
[39]	ἐνεχθείη ὁ γύψ· ἐγὼ δὲ	τὸ	ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ
[39]	πολλοὺς αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι	τὸ	ἔργον, οἷς μὴ καὶ τοῦτ´
[17]	διησκεῖτο, ξυρόμενος μὲν τῆς κεφαλῆς	τὸ	ἥμισυ, χριόμενος δὲ πηλῷ τὸ
[36]	πήραν καὶ τὸ τριβώνιον καὶ	τὸ	Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον, ἔστη ἐν
[37]	ὦ μάταιοι· οὐ γὰρ ἡδὺ	τὸ	θέαμα ὠπτημένον γέροντα ὁρᾶν κνίσης
[27]	μετωνόμασεν ἑαυτόν, ὅτι καὶ φοῖνιξ,	τὸ	Ἰνδικὸν ὄρνεον, ἐπιβαίνειν πυρᾶς λέγεται
[36]	ἀνέτελλεν— ἔδει γὰρ κἀκείνην θεάσασθαι	τὸ	κάλλιστον τοῦτο ἔργον— πρόεισιν ἐκεῖνος
[40]	τοῦ Πρωτέως καὶ ὡς μετὰ	τὸ	καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν ἐν λευκῇ
[8]	οἷόν τι τὸ ἄγαλμά ἐστι	τὸ	καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου ἐξ ἀρχῆς
[24]	εἴη, τὸ τέλος δὲ καὶ	τὸ	κεφάλαιον χρὴ ζηλοῦν καὶ πυρὰν
[18]	ῥήμασι καὶ μάλιστα τέχνην τινὰ	τὸ	λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. τούτῳ δὲ καὶ
[41]	καὶ βλακικῶν τὸν τρόπον. ~Ἐννόει	τὸ	λοιπὸν οἷα εἰκὸς ἐπ´ αὐτῷ
[43]	ἐν τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ	τὸ	μειράκιον τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε
[13]	πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς οἱ κακοδαίμονες	τὸ	μὲν ὅλον ἀθάνατοι ἔσεσθαι καὶ
[7]	ἱερείοις ἐπέχει τῶν σπονδῶν. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπὶ πολὺ ἐγέλα
[22]	τὸ στόμα καὶ αὐτίκα τεθνάναι.	~Τὸ	μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι, ὡς
[19]	τῶν νόσων, αἳ τέως διὰ	τὸ	ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν πολλῷ
[15]	ἠμπείχετο καὶ πήραν παρήρτητο καὶ	τὸ	ξύλον ἐν τῇ χειρὶ ἦν,
[7]	καὶ ἡμῶν τοὺς πολλοὺς ἐπὶ	τὸ	ὅμοιον ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας ἑαυτόν,
[14]	εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει	τὸ	περὶ τοῦ πατρῴου φόνου ἔτι
[5]	τινὰ τῶν παρεστώτων, Τί βούλεται	τὸ	περὶ τοῦ πυρός, ἢ τί
[7]	εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας διαλυθῆναι	τὸ	πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´ αἰθομένοις τοῖς
[34]	ἐνεφορεῖτο τῆς δόξης ἀποβλέπων ἐς	τὸ	πλῆθος τῶν θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς
[10]	ἔτη ἤδη γηρῶντα. εἶτα ἐπειδὴ	τὸ	πρᾶγμα διεβεβόητο, φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας
[12]	ἐδέδετο, οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι	τὸ	πρᾶγμα πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι
[24]	τοὺς πρὸς τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους	τὸ	πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´ οὖν αὖθις
[17]	τὸ ἥμισυ, χριόμενος δὲ πηλῷ	τὸ	πρόσωπον, ἐν πολλῷ δὲ τῶν
[40]	καὶ νὴ τὸν Δί´ ἀξιοπίστῳ	τὸ	πρόσωπον ἐπὶ τῷ πώγωνι καὶ
[2]	μακρῷ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δὲ παρὰ	τὸ	πῦρ αὐτὸ καὶ ἔτι πρότερον
[24]	μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ καπνῷ·	τὸ	πῦρ γὰρ αὐτὸ οὐ μόνον
[36]	ᾔτει λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι ἐπὶ	τὸ	πῦρ, καὶ ἀναδόντος τινὸς ἐπέβαλέν
[26]	κύνες παρορμῶσιν καὶ συνωθοῦσιν ἐς	τὸ	πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην,
[36]	καὶ προσελθόντες ἄλλος ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν	τὸ	πῦρ μέγιστον ἅτε ἀπὸ δᾴδων
[25]	ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν εἰς	τὸ	πῦρ; νὴ Δί´, ὅπως τὴν
[37]	δὲ ἐνεδείκνυντο λύπην τινὰ εἰς	τὸ	πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς
[24]	γενέσθαι συνεμπεσὼν ἐπὶ κεφαλὴν ἐς	τὸ	πῦρ. Οὐ γὰρ ἐν πήρᾳ
[36]	εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς	τὸ	πῦρ, οὐ μὴν ἑωρᾶτό γε,
[37]	ἠπείλησα ξυναρπάσας τινὰς ἐμβαλεῖν εἰς	τὸ	πῦρ, ὡς ἂν ἕποιντο τῷ
[21]	ἑλόμενον ἀπελθεῖν. εἰ δὲ καὶ	τὸ	πῦρ ὡς Ἡράκλειόν τι ἀσπάζεται,
[25]	ἐκεῖνοι γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς	τὸ	πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος ὁ Ἀλεξάνδρου
[21]	πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ δεῖ μόνον	τὸ	στόμα καὶ αὐτίκα τεθνάναι. ~Τὸ
[13]	τὸν ἄνδρα. ἀμήχανον δέ τι	τὸ	τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι τοιοῦτον
[35]	ὁ δὲ ἀεὶ ἀναβαλλόμενος νύκτα	τὸ	τελευταῖον προειρήκει ἐπιδείξασθαι τὴν καῦσιν·
[20]	δριμύν τινα ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν—	τὸ	τελευταῖον τοῦτο τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ
[24]	ῥᾴδια καὶ παντὸς ἂν εἴη,	τὸ	τέλος δὲ καὶ τὸ κεφάλαιον
[1]	ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο	τὸ	τοῦ Ὁμηρικοῦ Πρωτέως ἔπαθεν· ἅπαντα
[36]	νοῦν— ἀποθέμενος τὴν πήραν καὶ	τὸ	τριβώνιον καὶ τὸ Ἡράκλειον ἐκεῖνο
[20]	τοὺς Ἕλληνας, ἔπαινον ὑπὲρ τοῦ	τὸ	ὕδωρ ἐπαγαγόντος καὶ ἀπολογίαν ὑπὲρ
[38]	ὦ ἑταῖρε, πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν,	τὸ	φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος,
[43]	πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον	τὸ	ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡς
[24]	τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς	τὸ	ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς
[21]	τεθνάναι. καὶ γὰρ αὖ καὶ	τόδε	οἱ πολλοί μοι λέγουσιν, ὡς
[39]	ζῶντα αὐτόν. καὶ γὰρ καὶ	τόδε	τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς
[3]	δὲ πᾶσα τοῦ πράγματος διασκευὴ	τοιάδε	ἦν. τὸν μὲν ποιητὴν οἶσθα
[10]	τῆς Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ τὰ	τοιαῦτα	ἐάσειν μοι δοκῶ· πηλὸς γὰρ
[41]	τὸν Ἡσιόδου τάφον, καὶ τὰ	τοιαῦτα.	εἰκόνας μὲν γὰρ παρά τε
[13]	ἄνευ τινὸς ἀκριβοῦς πίστεως τὰ	τοιαῦτα	παραδεξάμενοι. ἢν τοίνυν παρέλθῃ τις
[18]	εἴ τις ἄλλος ἐν περιστάσει	τοιαύτῃ	ἐγένετο. ~Οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν
[28]	μαστίγων ἢ καυτηρίων ἤ τινος	τοιαύτης	τερατουργίας, ἢ καὶ νὴ Δία
[2]	πολλῶν ἡμερῶν τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ	τοίνυν	δοκῶ μοι ὁρᾶν σε γελῶντα
[13]	πίστεως τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν	τοίνυν	παρέλθῃ τις εἰς αὐτοὺς γόης
[25]	εἴπερ ἄρα καὶ ἐτόλμησέν τι	τοιοῦτο,	ὑπὸ νόσου αὐτὸ ἔδρασεν, ὑπὸ
[13]	τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι	τοιοῦτον	γένηται δημόσιον· ἐν βραχεῖ γὰρ
[22]	τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος τὸν νεών.	τοιοῦτόν	τι καὶ αὐτὸς ἐπινοεῖ, τοσοῦτος
[15]	καὶ ὅλως μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστο—	τοιοῦτος	οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη
[24]	ὑμῶν τοὺς παῖδας ζηλωτὰς τοῦ	τοιούτου	γενέσθαι; οὐκ ἂν εἴποιτε. καὶ
[18]	εἰπὼν μὴ δεῖσθαι τὴν πόλιν	τοιούτου	φιλοσόφου. πλὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο
[23]	θανάτου καὶ καύσεως καὶ τῶν	τοιούτων	δειμάτων. ἀλλ´ οὐκ ἂν εὖ
[19]	ἀξιώματι προὔχοντα, διότι καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις εὖ ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα
[28]	Δία οὐδὲν ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς	τοῖς	ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί τινας τοὺς καὶ
[21]	οἱ ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ μηδὲ	τοῖς	ἀπὸ τῆς τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι,
[23]	αὐτοὺς θανάτου καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν	τοῖς	δεινοῖς. ἐγὼ δὲ ἡδέως ἂν
[33]	ἀνθρώπων ἐδάκρυον καὶ ἐβόων Σώζου	τοῖς	Ἕλλησιν, οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν
[34]	εἰδὼς ὁ ἄθλιος ὅτι καὶ	τοῖς	ἐπὶ τὸν σταυρὸν ἀπαγομένοις ἢ
[30]	τῆς Σιβύλλης εἶναι; ὥστε ὥρα	τοῖς	θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς τοῦ Πρωτέως
[18]	τῆς δόξης ηὐξάνετο, παρὰ γοῦν	τοῖς	ἰδιώταις, καὶ περίβλεπτος ἦν ἐπὶ
[11]	Χριστιανῶν ἐξέμαθεν, περὶ τὴν Παλαιστίνην	τοῖς	ἱερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν αὐτῶν ξυγγενόμενος.
[38]	οὗτος ὁ ἔρως ἄφυκτος καὶ	τοῖς	πάνυ θαυμαστοῖς εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ
[7]	τὸ πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´ αἰθομένοις	τοῖς	προτέροις ἱερείοις ἐπέχει τῶν σπονδῶν.
[4]	~Πρωτέα γάρ τις, ἔφη, κενόδοξον	τολμᾷ	λέγειν, ὦ γῆ καὶ ἥλιε
[20]	ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον τοῦτο	τόλμημα	ἐβουλεύσατο περὶ τῆς πυρᾶς, καὶ
[1]	οὐ πρὸ πολλῶν ἡμερῶν τοῦ	τολμήματος.	~Πολλὰ τοίνυν δοκῶ μοι ὁρᾶν
[21]	τοὺς ἀθέους δίκας διδόναι τῶν	τολμημάτων.	καὶ κατὰ τοῦτο πάνυ ὀψὲ
[23]	δὲ πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους καὶ	τολμηροτέρους	ἀποφανεῖ; ~Καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐς
[17]	τούτοις ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον παρὰ	τὸν	Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ τὴν θαυμαστὴν ἄσκησιν
[36]	ἔργον— πρόεισιν ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς	τὸν	ἀεὶ τρόπον καὶ ξὺν αὐτῷ
[13]	ὅλον ἀθάνατοι ἔσεσθαι καὶ βιώσεσθαι	τὸν	ἀεὶ χρόνον, παρ´ ὃ καὶ
[3]	βίον, ὑπὲρ τὸν Σοφοκλέα καὶ	τὸν	Αἰσχύλον. ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα
[13]	βοηθήσοντες καὶ συναγορεύσοντες καὶ παραμυθησόμενοι	τὸν	ἄνδρα. ἀμήχανον δέ τι τὸ
[11]	γοῦν ἐκεῖνον ὃν ἔτι σέβουσι,	τὸν	ἄνθρωπον τὸν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[4]	τῇ πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα,	τὸν	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα,
[9]	παιδός, πενήτων ὄντων, μὴ ἐπὶ	τὸν	ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι τῆς Ἀσίας. ~Ταῦτα
[4]	ἐκβληθέντα, τὸν τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον,	τὸν	αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον;
[8]	παραφυλάξαντος τὴν γνώμην αὐτοῦ καὶ	τὸν	βίον ἐπιτηρήσαντος· ἔνια δὲ παρὰ
[32]	λόγους τινὰς διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ,	τὸν	βίον τε ὡς ἐβίω καὶ
[11]	καινὴν ταύτην τελετὴν εἰσῆγεν ἐς	τὸν	βίον. ~Τότε δὴ καὶ συλληφθεὶς
[3]	καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει παρ´ ὅλον	τὸν	βίον, ὑπὲρ τὸν Σοφοκλέα καὶ
[37]	φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην	τὸν	γέλωτα. οἱ Κυνικοὶ δὲ περιστάντες
[10]	ἴστε, καὶ ἀκηκόατε ὡς ἀπέπνιξε	τὸν	γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος αὐτὸν ὑπὲρ
[24]	τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ζηλώσειεν ἄν;	τὸν	γοῦν Θεαγένη τοῦτο μάλιστα αἰτιάσαιτο
[40]	ἐστεμμένον. εἶτ´ ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε	τὸν	γῦπα, διομνύμενος ἦ μὴν αὐτὸς
[44]	ἕπεσθαι μηδὲν τοῦ πυρὸς δεόμενον·	τὸν	δ´ αὖ φάναι, Ἀλλ´ οὐχ
[13]	θεοὺς μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται,	τὸν	δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν αὐτὸν
[40]	τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ	τὸν	Δί´ ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ
[37]	μητρῴους μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ	τὸν	Δί´ οὐ σφόδρα ᾐτιώμην· ὅτε
[5]	τὸν Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει δὲ	τὸν	Δία ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν. εἶτα
[19]	ἐπιδραμόντες ἅπαντες, τότε μὲν ἐπὶ	τὸν	Δία καταφυγὼν ὁ γενναῖος εὕρετο
[6]	ὁ βίος ἄριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο,	τὸν	Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ Πρωτέα·
[5]	τὸν μὲν γὰρ Σινωπέα ἢ	τὸν	διδάσκαλον αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν
[1]	ἀπηνθράκωταί σοι ὁ βέλτιστος κατὰ	τὸν	Ἐμπεδοκλέα, παρ´ ὅσον ὁ μὲν
[4]	θάλαττα καὶ πατρῷε Ἡράκλεις— Πρωτέα	τὸν	ἐν Συρίᾳ δεθέντα, τὸν τῇ
[11]	ὃν ἔτι σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον	τὸν	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα, ὅτι
[12]	μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς	τὸν	ἑξῆς βίον καὶ τὴν τερατείαν
[32]	μακρὰ χαίρειν φράσας θανατιῶντι σοφιστῇ	τὸν	ἐπιτάφιον ἑαυτοῦ πρὸ τελευτῆς διεξιόντι.
[39]	προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα	τὸν	ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ
[21]	ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος ὤν, μὰ	τὸν	Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ καὶ
[24]	τῷ διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει παρὰ	τὸν	Ἡρακλέα, ὥς φησιν, ἀπιόντι, δυνάμενος
[33]	χρυσῆν κορώνην ἐπιθεῖναι· χρῆναι γὰρ	τὸν	Ἡρακλείως βεβιωκότα Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ
[41]	κορώνας οὐκ ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ ἐπὶ	τὸν	Ἡσιόδου τάφον, καὶ τὰ τοιαῦτα.
[21]	δέ, οἶμαι, μάλιστα μὲν περιμένειν	τὸν	θάνατον καὶ μὴ δραπετεύειν ἐκ
[31]	Νέστορα δ´ οὐκ ἔλαθεν ἰαχή,	τὸν	Θεαγένη, ἀλλ´ ὡς ἤκουσεν τῆς
[35]	εἴκοσιν ἀπὸ τῆς Ὀλυμπίας κατὰ	τὸν	ἱππόδρομον ἀπιόντων πρὸς ἕω. καὶ
[15]	οἷόν τι ἐξεῦρεν καὶ ὅπως	τὸν	κίνδυνον διέφυγεν. παρελθὼν γὰρ εἰς
[5]	φυλάξαι αὐτούς, καὶ οὕτω κατέπαυε	τὸν	λόγον· ~Δύο γὰρ ταῦτα, ἔφη,
[33]	Δία καὶ ὑποτρέμειν, ὥστε κατέπαυσε	τὸν	λόγον. ~Ἐγὼ δέ, εἰκάζεις, οἶμαι,
[5]	ὑπερβολὰς διεξιόντος κατὰ τοῦ Πρωτέως·	τὸν	μὲν γὰρ Σινωπέα ἢ τὸν
[3]	τοῦ πράγματος διασκευὴ τοιάδε ἦν.	τὸν	μὲν ποιητὴν οἶσθα οἷός τε
[22]	τούτου, ἐνέπρησε τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος	τὸν	νεών. τοιοῦτόν τι καὶ αὐτὸς
[36]	καί μοι πάνυ ἤδη πρόσεχε	τὸν	νοῦν— ἀποθέμενος τὴν πήραν καὶ
[6]	ἄριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο, τὸν Δία	τὸν	Ὀλύμπιον καὶ Πρωτέα· πλάσται δὲ
[39]	μέσης τῆς φλογὸς οἴχοιτο ἐς	τὸν	οὐρανὸν ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ
[10]	ἄγαλμα ἡμῖν δεδημιούργητο. ἃ δὲ	τὸν	πατέρα ἔδρασεν καὶ πάνυ ἀκοῦσαι
[3]	κατέληξεν αὐτῷ ἡ βοὴ ἐς	τὸν	Πρωτέα, καὶ ὡς ἂν οἷός
[5]	τί Ἡρακλῆς καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς	τὸν	Πρωτέα. ὁ δέ, Οὐκ εἰς
[3]	παρ´ ὅλον τὸν βίον, ὑπὲρ	τὸν	Σοφοκλέα καὶ τὸν Αἰσχύλον. ἐγὼ
[34]	ἄθλιος ὅτι καὶ τοῖς ἐπὶ	τὸν	σταυρὸν ἀπαγομένοις ἢ ὑπὸ τοῦ
[5]	παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ, ἀλλ´ οὐδὲ	τὸν	Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει δὲ τὸν
[4]	Πρωτέα τὸν ἐν Συρίᾳ δεθέντα,	τὸν	τῇ πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα,
[39]	περισπούδαστον ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν	τὸν	τόπον καί τι λείψανον καταλαμβάνειν
[41]	μὲν οὐ μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ	τὸν	τόπον, τίνας δὲ τέττιγας οὐκ
[4]	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα,	τὸν	τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ
[21]	ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν πάλαι ἐς	τὸν	τοῦ Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν
[40]	καταγελῶντα τῶν ἀνοήτων καὶ βλακικῶν	τὸν	τρόπον. ~Ἐννόει τὸ λοιπὸν οἷα
[44]	καταλαβεῖν αὐτὸν χαμαὶ κυλιόμενον καὶ	τὸν	φλογμὸν οὐ φέροντα καὶ ψυχρὸν
[39]	ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν τὸν	τόπον	καί τι λείψανον καταλαμβάνειν τοῦ
[41]	οὐ μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν	τόπον,	τίνας δὲ τέττιγας οὐκ ἐπᾴσεσθαι,
[32]	εἶτα φοβηθεὶς μὴ συντριβείην ἐν	τοσαύτῃ	τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ πολλοὺς τοῦτο
[45]	ἀνδρί; καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος	τοσοῦτον	γέλωτα; σὺ δ´ οὖν, ὦ
[33]	τελευτῆς διεξιόντι. ~Πλὴν τό γε	τοσοῦτον	ἐπήκουσα· ἔφη γὰρ βούλεσθαι χρυσῷ
[22]	τοιοῦτόν τι καὶ αὐτὸς ἐπινοεῖ,	τοσοῦτος	ἔρως τῆς δόξης ἐντέτηκεν αὐτῷ.
[14]	ὁ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων·	τοσούτου	γὰρ οὐδὲ ἡ πᾶσα τῶν
[1]	τελευταῖα ταῦτα καὶ πῦρ ἐγένετο·	τοσούτῳ	ἄρα τῷ ἔρωτι τῆς δόξης
[1]	ὅτι μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν ἐπὶ	τοσούτων	μαρτύρων, καὶ λόγους τινὰς ὑπὲρ
[12]	τελετὴν εἰσῆγεν ἐς τὸν βίον.	~Τότε	δὴ καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[13]	δὴ καὶ τῷ Περεγρίνῳ πολλὰ	τότε	ἧκεν χρήματα παρ´ αὐτῶν ἐπὶ
[19]	μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες ἅπαντες,	τότε	μὲν ἐπὶ τὸν Δία καταφυγὼν
[29]	ἔλθῃ ἐς μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ	τότε	πάντας ὁμῶς, οἳ ἀρούρης καρπὸν
[14]	ὁ Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ τοῦ	τότε	τῆς Συρίας ἄρχοντος, ἀνδρὸς φιλοσοφίᾳ
[30]	ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείς, δὴ	τότε	τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ οἱ
[20]	ἐπαγαγόντος καὶ ἀπολογίαν ὑπὲρ τῆς	τότε	φυγῆς. Ἤδη δὲ ἀμελούμενος ὑφ´
[19]	ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα ἔλεγε πίνων	τοῦ	αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς δὲ μικροῦ
[4]	ἀλλ´ ὅτι διὰ πυρὸς ἐξάγειν	τοῦ	βίου διέγνωκεν ἑαυτόν, εἰς κενοδοξίαν
[21]	θάνατον καὶ μὴ δραπετεύειν ἐκ	τοῦ	βίου· εἰ δὲ καὶ πάντως
[2]	ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον τὴν ἀπόνοιαν	τοῦ	γέροντος· ἦσαν δέ τινες οἳ
[2]	σε γελῶντα ἐπὶ τῇ κορύζῃ	τοῦ	γέροντος, μᾶλλον δὲ καὶ ἀκούω
[3]	εἰς τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ	τοῦ	γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ
[6]	καὶ τεχνῖται, τοῦ μὲν Φειδίας,	τοῦ	δὲ ἡ φύσις. ἀλλὰ νῦν
[34]	τὸν σταυρὸν ἀπαγομένοις ἢ ὑπὸ	τοῦ	δημίου ἐχομένοις πολλῷ πλείους ἕπονται.
[7]	ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ	τοῦ	Δημοκρίτου γέλωτος ἄρξομαι. καὶ αὖθις
[21]	οὐδεὶς ὀξύτερος ἄλλος θανάτου τρόπος	τοῦ	διὰ πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ δεῖ
[26]	καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς	τοῦ	Διὸς οὐκ ἐῶντος μιαίνειν ἱερὸν
[37]	ὦ καλὲ Κρόνιε, τὴν καταστροφὴν	τοῦ	δράματος. ἐγὼ δὲ τοὺς μητρῴους
[4]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα, τὸν	τοῦ	Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι
[13]	χρόνον, παρ´ ὃ καὶ καταφρονοῦσιν	τοῦ	θανάτου καὶ ἑκόντες αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν
[44]	σχεδόν που ἡμερῶν, πλεῖον, οἶμαι,	τοῦ	ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν τε τῆς
[42]	καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεύσας. ~Τοῦτο τέλος	τοῦ	κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς
[24]	πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον τὸ διὰ	τοῦ	καπνοῦ· ἴδιον γὰρ καὶ ὑμῶν
[31]	καὶ μυρία κακὰ διεξῄει περὶ	τοῦ	καταβεβηκότος· οὐ γὰρ οἶδα ὅστις
[25]	ὑπὸ νόσου αὐτὸ ἔδρασεν, ὑπὸ	τοῦ	Κενταυρείου αἵματος, ὥς φησιν ἡ
[13]	τινες, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων ἀπὸ	τοῦ	κοινοῦ, βοηθήσοντες καὶ συναγορεύσοντες καὶ
[6]	Πρωτέα· πλάσται δὲ καὶ τεχνῖται,	τοῦ	μὲν Φειδίας, τοῦ δὲ ἡ
[1]	Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο τὸ	τοῦ	Ὁμηρικοῦ Πρωτέως ἔπαθεν· ἅπαντα γὰρ
[28]	ἐκεῖνος ὁ Διός, ὁ προπάτωρ	τοῦ	ὀνόματος, μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι δὲ
[9]	τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ τῶν γονέων	τοῦ	παιδός, πενήτων ὄντων, μὴ ἐπὶ
[14]	οἰκείαν ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ περὶ	τοῦ	πατρῴου φόνου ἔτι φλεγμαῖνον καὶ
[9]	τοῦτο πλάσμα καὶ δημιούργημα, ὁ	τοῦ	Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ εἰς ἄνδρας
[3]	τῶν Μαινάδων. ~Ἡ δὲ πᾶσα	τοῦ	πράγματος διασκευὴ τοιάδε ἦν. τὸν
[40]	τά τε ἄλλα διηγουμένῳ περὶ	τοῦ	Πρωτέως καὶ ὡς μετὰ τὸ
[30]	ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις ὁμιληταῖς	τοῦ	Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν·
[5]	θαυμαστάς τινας ὑπερβολὰς διεξιόντος κατὰ	τοῦ	Πρωτέως· τὸν μὲν γὰρ Σινωπέα
[44]	ὥστε καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν	τοῦ	πυρὸς δεόμενον· τὸν δ´ αὖ
[38]	ἀπονενοημένως βεβιωκότι καὶ οὐκ ἀναξίως	τοῦ	πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιοῦσιν
[39]	τόπον καί τι λείψανον καταλαμβάνειν	τοῦ	πυρός. Ἔνθα δή, ὦ ἑταῖρε,
[5]	παρεστώτων, Τί βούλεται τὸ περὶ	τοῦ	πυρός, ἢ τί Ἡρακλῆς καὶ
[31]	περιεστῶτες ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν ἄξιοι	τοῦ	πυρός. καὶ ὁ μὲν κατέβη
[6]	ἄγαλμα τοῦτο οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ	τοῦ	πυρός, ὀρφανοὺς ἡμᾶς καταλιπόν. ταῦτα
[25]	εἰ ἐμπεσὼν τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ	τοῦ	πυρός; οὐκ ἀπ´ ἐλπίδος μὴ
[9]	πληγὰς ἔλαβεν καὶ τέλος κατὰ	τοῦ	τέγους ἁλόμενος διέφυγε, ῥαφανῖδι τὴν
[20]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ἔπαινον ὑπὲρ	τοῦ	τὸ ὕδωρ ἐπαγαγόντος καὶ ἀπολογίαν
[24]	ἂν ὑμῶν τοὺς παῖδας ζηλωτὰς	τοῦ	τοιούτου γενέσθαι; οὐκ ἂν εἴποιτε.
[1]	Ἕλληνας οὐ πρὸ πολλῶν ἡμερῶν	τοῦ	τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν δοκῶ μοι
[14]	ἀλλ´ ὁ Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ	τοῦ	τότε τῆς Συρίας ἄρχοντος, ἀνδρὸς
[32]	μυρίῳ τῷ πλήθει παραπεμπόμενος κατόπιν	τοῦ	τῶν κηρύκων ἀγῶνος λόγους τινὰς
[21]	ὃν ἐχρῆν πάλαι ἐς τὸν	τοῦ	Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν
[37]	πατρῴους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς τῶν περὶ	τοῦ	φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην
[15]	κἂν εἴ τις ἐπιχειρήσειεν μεμνῆσθαι	τοῦ	φόνου, λίθοις εὐθὺς ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει
[19]	αἳ τέως διὰ τὸ ξηρὸν	τοῦ	χωρίου ἐν πολλῷ τῷ πλήθει
[20]	Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡς ἐς	τοὐπιὸν	καύσων ἑαυτόν. ~καὶ νῦν αὐτὰ
[21]	χρὴ καὶ τοὺς πατραλοίας καὶ	τοὺς	ἀθέους δίκας διδόναι τῶν τολμημάτων.
[31]	ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος	τοὺς	ἀθλητάς· ἤδη γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι
[22]	ἄνθρωπος, ἔνθα μηδὲ θάπτειν ὅσιον	τοὺς	ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ, οἶμαι,
[30]	ἐρινύι θυμὸν ὀρινθείς, δὴ τότε	τοὺς	ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ οἱ ἕπονται,
[45]	δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ πάνυ	τοὺς	ἀμβλυωποῦντας ὁ Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον
[33]	αἰθέρι. Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι	τοὺς	ἀνθρώπους δείξας αὐτοῖς ὃν χρὴ
[33]	καταφρονεῖν· πάντας οὖν δεῖ μοι	τοὺς	ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ μὲν
[39]	τὰ πραχθέντα διηγούμην, πρὸς δὲ	τοὺς	βλᾶκας καὶ πρὸς τὴν ἀκρόασιν
[39]	ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ	τοὺς	Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν, ἐπιβήσεται τῆς
[23]	καὶ τοὺς μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει,	τοὺς	δὲ πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους καὶ
[12]	συνεκάθευδον ἔνδον μετ´ αὐτοῦ διαφθείραντες	τοὺς	δεσμοφύλακας. εἶτα δεῖπνα ποικίλα εἰσεκομίζετο
[13]	σοφιστὴν αὐτὸν προσκυνῶσιν καὶ κατὰ	τοὺς	ἐκείνου νόμους βιῶσιν. καταφρονοῦσιν οὖν
[19]	πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα	τοὺς	Ἕλληνας, δέον τοὺς θεατὰς τῶν
[20]	τῶν διὰ μέσου ἐξήνεγκε πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας, ἔπαινον ὑπὲρ τοῦ τὸ
[19]	μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ	τοὺς	Ἕλληνας ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις,
[20]	πυρᾶς, καὶ διέδωκε λόγον ἐς	τοὺς	Ἕλληνας εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων τῶν
[1]	τινὰς ὑπὲρ τούτου εἰπὼν πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας οὐ πρὸ πολλῶν ἡμερῶν
[13]	ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες θεοὺς μὲν	τοὺς	Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον
[37]	τις ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ ὑμᾶς οἵους	τοὺς	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἑταίρους τῷ
[20]	καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ´ ὅτῳ ἐκπλήξει	τοὺς	ἐντυγχάνοντας καὶ θαυμάζειν καὶ πρὸς
[14]	φόνου ἔτι φλεγμαῖνον καὶ πολλοὺς	τοὺς	ἐπανατεινομένους τὴν κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ
[19]	ὡς καταθηλύναντα τοὺς Ἕλληνας, δέον	τοὺς	θεατὰς τῶν Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντας
[28]	πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί τινας	τοὺς	καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι δι´ αὐτοῦ
[23]	ἐκεῖνον ἀλλ´ ὑμᾶς, εἰ καὶ	τοὺς	κακούργους βούλοισθε ἂν μαθητὰς αὐτοῦ
[32]	βίον τε ὡς ἐβίω καὶ	τοὺς	κινδύνους οὓς ἐκινδύνευσεν διηγούμενος καὶ
[1]	διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰς	τοὺς	κρατῆρας, ὁ δὲ γεννάδας οὗτος,
[4]	γὰρ τὰ τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς εἰς	τοὺς	κρατῆρας; ~Ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν
[23]	ὁ Πρωτεὺς τοῦτο διακρινεῖ καὶ	τοὺς	μὲν χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς δὲ
[37]	καταστροφὴν τοῦ δράματος. ἐγὼ δὲ	τοὺς	μητρῴους μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ
[24]	αὖθις ἐρήσομαι, δέξαισθ´ ἂν ὑμῶν	τοὺς	παῖδας ζηλωτὰς τοῦ τοιούτου γενέσθαι;
[19]	Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένους	τοὺς	πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν ὡς καταθηλύναντα
[21]	Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ καὶ	τοὺς	πατραλοίας καὶ τοὺς ἀθέους δίκας
[37]	σφόδρα ᾐτιώμην· ὅτε δὲ καὶ	τοὺς	πατρῴους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς τῶν περὶ
[39]	τῆς πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´ οὖν	τοὺς	πολλοὺς αὐτῶν λέγων ἤδη τετελέσθαι
[7]	ἐπὶ πολύ, ὥστε καὶ ἡμῶν	τοὺς	πολλοὺς ἐπὶ τὸ ὅμοιον ἐπεσπάσατο.
[24]	ἔστω ἐς τοῦτο μόνους ἀπαντήσεσθαι	τοὺς	πρὸς τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους τὸ
[16]	τὸ δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ ἐφόδια	τοὺς	Χριστιανοὺς ἔχων, ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος
[39]	τὸ ἔργον, οἷς μὴ καὶ	τοῦτ´	αὐτὸ περισπούδαστον ἦν, κἂν αὐτὸν
[36]	μεσημβρίαν ἀποβλέπων— καὶ γὰρ καὶ	τοῦτ´	αὐτὸ πρὸς τὴν τραγῳδίαν ἦν,
[4]	διέγνωκεν ἑαυτόν, εἰς κενοδοξίαν τινὲς	τοῦτο	ἀναφέρουσιν; οὐ γὰρ Ἡρακλῆς οὕτως;
[5]	δὲ ταῦτα εἶπεν ὁ Θεαγένης—	τοῦτο	γὰρ ὁ κεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο—
[30]	Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα ἑαυτοὺς ἐξαερώσουσιν·	τοῦτο	γὰρ τὴν καῦσιν καλοῦσιν. ~Ταῦτ´
[23]	βουληθείητε. πῶς οὖν ὁ Πρωτεὺς	τοῦτο	διακρινεῖ καὶ τοὺς μὲν χρηστοὺς
[12]	ὁ βέλτιστος Περεγρῖνος— ἔτι γὰρ	τοῦτο	ἐκαλεῖτο— καινὸς Σωκράτης ὑπ´ αὐτῶν
[36]	γὰρ κἀκείνην θεάσασθαι τὸ κάλλιστον	τοῦτο	ἔργον— πρόεισιν ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς
[12]	ἐξαρπάσαι πειρώμενοι αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ	τοῦτο	ἦν ἀδύνατον, ἥ γε ἄλλη
[24]	οὐκ ἂν εἴποιτε. καὶ τί	τοῦτο	ἠρόμην, ὅπου μηδ´ αὐτῶν τις
[17]	αἰδοῖον καὶ τὸ ἀδιάφορον δὴ	τοῦτο	καλούμενον ἐπιδεικνύμενος, εἶτα παίων καὶ
[18]	τοιούτου φιλοσόφου. πλὴν ἀλλὰ καὶ	τοῦτο	κλεινὸν αὐτοῦ καὶ διὰ στόματος
[24]	ζηλώσειεν ἄν; τὸν γοῦν Θεαγένη	τοῦτο	μάλιστα αἰτιάσαιτο ἄν τις, ὅτι
[26]	συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς τὴν πυράν,	τοῦτο	μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον
[24]	ἀποφανεῖ; ~Καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐς	τοῦτο	μόνους ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς τὸ
[6]	ἀνθρώπων εἰς θεοὺς τὸ ἄγαλμα	τοῦτο	οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ πυρός,
[21]	διδόναι τῶν τολμημάτων. καὶ κατὰ	τοῦτο	πάνυ ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν,
[32]	τοσαύτῃ τύρβῃ, ἐπεὶ καὶ πολλοὺς	τοῦτο	πάσχοντας ἑώρων, ἀπῆλθον μακρὰ χαίρειν
[9]	αὐτόν. ~Τὸ γὰρ τῆς φύσεως	τοῦτο	πλάσμα καὶ δημιούργημα, ὁ τοῦ
[42]	ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεύσας.	~Τοῦτο	τέλος τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο,
[20]	ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν— τὸ τελευταῖον	τοῦτο	τόλμημα ἐβουλεύσατο περὶ τῆς πυρᾶς,
[18]	ἐλευθερίαν ἐξελαθείς, καὶ προσήλαυνε κατὰ	τοῦτο	τῷ Μουσωνίῳ καὶ Δίωνι καὶ
[15]	αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν.	τοῦτο	ὡς ἤκουσεν ὁ δῆμος, πένητες
[17]	διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ	τούτοις	ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον παρὰ τὸν
[30]	εἶναι; ὥστε ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς	τούτοις	ὁμιληταῖς τοῦ Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα
[21]	μηδὲ τοῖς ἀπὸ τῆς τραγῳδίας	τούτοις	χρῆσθαι, ἀλλ´ ἕτερόν τινα θανάτου
[7]	Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι. ~Μετὰ δὲ	τοῦτον	ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας
[30]	φεύγῃ μένος Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν	τοῦτον	τάχα πάντας Ἀχαιούς, ὡς μὴ
[21]	μόνος, ἕνα τινὰ οἷον Θεαγένη	τοῦτον	Φιλοκτήτην παραλαβών; ὁ δὲ ἐν
[26]	μιαίνειν ἱερὸν χωρίον. ἀλλὰ θαρρείτω	τούτου	γε ἕνεκα· ἐγὼ γὰρ διομοσαίμην
[1]	μαρτύρων, καὶ λόγους τινὰς ὑπὲρ	τούτου	εἰπὼν πρὸς τοὺς Ἕλληνας οὐ
[22]	ἄλλον τρόπον οὐκ εἶχεν ἐπιτυχεῖν	τούτου,	ἐνέπρησε τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος τὸν
[14]	ἂν ἀποθανεῖν ὡς δόξαν ἐπὶ	τούτῳ	ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν οὐδὲ τῆς
[18]	τέχνην τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον.	τούτῳ	δὲ καὶ ἀπὸ τούτων τὰ
[12]	~Τότε δὴ καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ	τούτῳ	ὁ Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς τὸ
[41]	καὶ νόμους· καί τινας ἐπὶ	τούτῳ	πρεσβευτὰς τῶν ἑταίρων ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους
[30]	δὲ Βάκιδος αὐτῷ χρησμὸν ὑπὲρ	τούτων	ἐρῶ· φησὶν δὲ ὁ Βάκις
[29]	καὶ Σίβυλλαν ἔφη προειρηκέναι περὶ	τούτων·	καὶ τὰ ἔπη γὰρ ἀπεμνημόνευεν·
[18]	πεποιημένον. τούτῳ δὲ καὶ ἀπὸ	τούτων	τὰ τῆς δόξης ηὐξάνετο, παρὰ
[15]	χειρὶ ἦν, καὶ ὅλως μάλα	τραγικῶς	ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς
[25]	Κενταυρείου αἵματος, ὥς φησιν ἡ	τραγῳδία,	κατεσθιόμενος· οὗτος δὲ τίνος αἰτίας
[36]	καὶ τοῦτ´ αὐτὸ πρὸς τὴν	τραγῳδίαν	ἦν, ἡ μεσημβρία— Δαίμονες μητρῷοι
[21]	πυρὶ μηδὲ τοῖς ἀπὸ τῆς	τραγῳδίας	τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ´ ἕτερόν τινα
[1]	ἕνεκα γενόμενος καὶ μυρίας τροπὰς	τραπόμενος,	τὰ τελευταῖα ταῦτα καὶ πῦρ
[3]	ἅμα Κυνικοῦ τινος μεγάλῃ καὶ	τραχείᾳ	τῇ φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα
[14]	ἦν γὰρ ἡ πᾶσα οὐσία	τριάκοντά	που ταλάντων ἀξία ἣν ὁ
[15]	Παριανῶν— ἐκόμα δὲ ἤδη καὶ	τρίβωνα	πιναρὸν ἠμπείχετο καὶ πήραν παρήρτητο
[24]	ἐν πήρᾳ καὶ βάκτρῳ καὶ	τρίβωνι	ὁ ζῆλος, ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[36]	ἀποθέμενος τὴν πήραν καὶ τὸ	τριβώνιον	καὶ τὸ Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον,
[3]	τὰ συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ	τριόδου	τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν
[30]	δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν ἔχων	τρὶς	πέντε τάλαντα. τί ὑμῖν δοκεῖ,
[9]	εἶτα μειράκιόν τι ὡραῖον διαφθείρας	τρισχιλίων	ἐξωνήσατο παρὰ τῶν γονέων τοῦ
[17]	οἷς ἅπαξ διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος.	~Τρίτη	ἐπὶ τούτοις ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον
[6]	ἐδάκρυε μάλα γελοίως καὶ τὰς	τρίχας	ἐτίλλετο, ὑποφειδόμενος μὴ πάνυ ἕλκειν·
[1]	δόξης ἕνεκα γενόμενος καὶ μυρίας	τροπὰς	τραπόμενος, τὰ τελευταῖα ταῦτα καὶ
[40]	τῶν ἀνοήτων καὶ βλακικῶν τὸν	τρόπον.	~Ἐννόει τὸ λοιπὸν οἷα εἰκὸς
[33]	ἀνθρώπους δείξας αὐτοῖς ὃν χρὴ	τρόπον	θανάτου καταφρονεῖν· πάντας οὖν δεῖ
[36]	ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς τὸν ἀεὶ	τρόπον	καὶ ξὺν αὐτῷ τὰ τέλη
[21]	χρῆσθαι, ἀλλ´ ἕτερόν τινα θανάτου	τρόπον,	μυρίων ὄντων, ἑλόμενον ἀπελθεῖν. εἰ
[22]	ἔνδοξος γενέσθαι, ἐπεὶ κατ´ ἄλλον	τρόπον	οὐκ εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε
[44]	Ἀλλ´ οὐχ ὁμοίως ἔνδοξος ὁ	τρόπος	γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν κοινὸς ὤν.
[21]	ὡς οὐδεὶς ὀξύτερος ἄλλος θανάτου	τρόπος	τοῦ διὰ πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ
[43]	ἄλλην τὴν ἐν τῷ πλῷ	τρυφὴν	καὶ τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον
[43]	ἀπὸ Συρίας διηγούμην ὡς ἀπὸ	Τρῳάδος	συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν τε
[32]	φοβηθεὶς μὴ συντριβείην ἐν τοσαύτῃ	τύρβῃ,	ἐπεὶ καὶ πολλοὺς τοῦτο πάσχοντας
[43]	ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς ἐν μέσῳ	τῷ	Αἰγαίῳ γνόφου καταβάντος καὶ κῦμα
[33]	βεβιωκότα Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθῆναι	τῷ	αἰθέρι. Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι
[45]	κατ´ ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ	τῷ	ἀνδρί; καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος
[18]	εὐθὺς ἐλοιδορεῖτο πᾶσι, καὶ μάλιστα	τῷ	βασιλεῖ, πρᾳότατον αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον
[33]	ἀλλὰ ἄκοντα δὴ καθέξειν ἐν	τῷ	βίῳ. τὸ δὲ Τέλει τὰ
[28]	αὐτοῦ φήσοντας καὶ νύκτωρ ἐντετυχηκέναι	τῷ	δαίμονι τῷ νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι
[45]	σταυρὸν ἀναβήσεσθαι μέλλων τὸ ἐν	τῷ	δακτύλῳ πρόσπταισμα θεραπεύοι. τί σοι
[37]	ἀπεικάσῃ ὑμᾶς οἵους τοὺς ἐν	τῷ	δεσμωτηρίῳ ἑταίρους τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν;
[12]	μὲν εὐθὺς ἦν ὁρᾶν παρὰ	τῷ	δεσμωτηρίῳ περιμένοντα γρᾴδια χήρας τινὰς
[37]	τὸ πῦρ, ὡς ἂν ἕποιντο	τῷ	διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ εἰρήνην ἦγον.
[24]	τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ ἕπεται	τῷ	διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει παρὰ τὸν
[45]	εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε	τῷ	δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ πάνυ
[1]	καὶ πῦρ ἐγένετο· τοσούτῳ ἄρα	τῷ	ἔρωτι τῆς δόξης εἴχετο. καὶ
[24]	ὡς ἔνι μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι	τῷ	καπνῷ· τὸ πῦρ γὰρ αὐτὸ
[8]	καταπτύστου ἕνεκα μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν	τῷ	μέσῳ; ὡς δὲ εἰδείητε οἷόν
[18]	ἐξελαθείς, καὶ προσήλαυνε κατὰ τοῦτο	τῷ	Μουσωνίῳ καὶ Δίωνι καὶ Ἐπικτήτῳ
[28]	καὶ νύκτωρ ἐντετυχηκέναι τῷ δαίμονι	τῷ	νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι δὲ οὗτοι
[4]	Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι	τῷ	Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι διὰ
[42]	ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξῃ δὲ καὶ	τῷ	παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνῳ ἅπαντα
[13]	ἀφειδοῦσι πάντων. καὶ δὴ καὶ	τῷ	Περεγρίνῳ πολλὰ τότε ἧκεν χρήματα
[31]	οἱ Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι ἐν	τῷ	Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα μέν σοι τὰ
[19]	ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν πολλῷ	τῷ	πλήθει ἐπεπόλαζον. καὶ ταῦτα ἔλεγε
[32]	παρελθὼν αὐτὸς ὁ Πρωτεὺς μυρίῳ	τῷ	πλήθει παραπεμπόμενος κατόπιν τοῦ τῶν
[43]	τήν τε ἄλλην τὴν ἐν	τῷ	πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον
[18]	σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν ἀμέτρως ἐντρυφῶντα	τῷ	πράγματι, εἰπὼν μὴ δεῖσθαι τὴν
[33]	ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ μὴ προήσεσθαι	τῷ	πυρί, ἀλλὰ ἄκοντα δὴ καθέξειν
[40]	Δί´ ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ	τῷ	πώγωνι καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι,
[37]	τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἑταίρους	τῷ	Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι μὲν οὖν
[2]	ἔτι πρότερον ἐν πολλῷ πλήθει	τῶν	ἀκροατῶν εἶπον αὐτά, ἐνίων μὲν
[2]	ἀβελτερίας, ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ—	τῶν	ἄλλων ἃ λέγειν εἰώθαμεν περὶ
[45]	καὶ αὐτός, καὶ μάλιστα ὁπόταν	τῶν	ἄλλων ἀκούῃς θαυμαζόντων αὐτόν.
[41]	τε Ἠλείων αὐτῶν παρά τε	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων, οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι
[23]	αὐτῷ. ~Καίτοι φησὶν ὅτι ὑπὲρ	τῶν	ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ, ὡς διδάξειεν
[33]	γενέσθαι. οἱ μὲν οὖν ἀνοητότεροι	τῶν	ἀνθρώπων ἐδάκρυον καὶ ἐβόων Σώζου
[40]	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀφῆκα πέτεσθαι καταγελῶντα	τῶν	ἀνοήτων καὶ βλακικῶν τὸν τρόπον.
[16]	γάρ τι, ὡς οἶμαι, ἐσθίων	τῶν	ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν
[11]	πάντα μόνος αὐτὸς ὤν, καὶ	τῶν	βίβλων τὰς μὲν ἐξηγεῖτο καὶ
[18]	γάρ, ὡς εἰκός, ὀλίγον ἔμελεν	τῶν	βλασφημιῶν καὶ οὐκ ἠξίου τὴν
[9]	ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο παρὰ	τῶν	γονέων τοῦ παιδός, πενήτων ὄντων,
[43]	κῦμα παμμέγεθες ἐγείραντος ἐκώκυε μετὰ	τῶν	γυναικῶν ὁ θαυμαστὸς καὶ θανάτου
[13]	χρήματα παρ´ αὐτῶν ἐπὶ προφάσει	τῶν	δεσμῶν, καὶ πρόσοδον οὐ μικρὰν
[20]	τινὰ διὰ τεττάρων ἐτῶν συνθεὶς	τῶν	διὰ μέσου ἐξήνεγκε πρὸς τοὺς
[1]	δὲ γεννάδας οὗτος, τὴν πολυανθρωποτάτην	τῶν	Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας, πυρὰν ὅτι
[20]	τοὺς Ἕλληνας εὐθὺς ἀπ´ Ὀλυμπίων	τῶν	ἔμπροσθεν ὡς ἐς τοὐπιὸν καύσων
[13]	αὐτῶν ὠνομάζετο. ~Καὶ μὴν κἀκ	τῶν	ἐν Ἀσίᾳ πόλεων ἔστιν ὧν
[42]	πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν	τῶν	ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος αὐτῶν γενόμενος.
[29]	δὲ ἔναγχος, ὥς μοί τις	τῶν	ἑταίρων ἀπήγγειλεν, καὶ Σίβυλλαν ἔφη
[41]	καί τινας ἐπὶ τούτῳ πρεσβευτὰς	τῶν	ἑταίρων ἐχειροτόνησεν, νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους
[35]	ἐπιδείξασθαι τὴν καῦσιν· καί με	τῶν	ἑταίρων τινὸς παραλαβόντος περὶ μέσας
[34]	δόξης ἀποβλέπων ἐς τὸ πλῆθος	τῶν	θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς ὁ ἄθλιος
[26]	διομοσαίμην ἂν ἦ μὴν μηδένα	τῶν	θεῶν ἀγανακτήσειν, εἰ Περεγρῖνος κακῶς
[24]	Ἡρακλέους καὶ Ἀσκληπιοῦ, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἱεροσύλων καὶ ἀνδροφόνων, οὓς ὁρᾶν
[32]	ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν ὁ ὀπισθόδομος	τῶν	κατηγορούντων Πρωτέως ἢ ἐπαινούντων τὴν
[32]	τῷ πλήθει παραπεμπόμενος κατόπιν τοῦ	τῶν	κηρύκων ἀγῶνος λόγους τινὰς διεξῆλθεν
[14]	κατηγορίαν. διήρπαστο δὲ τὰ πλεῖστα	τῶν	κτημάτων παρὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτοῦ
[2]	αὐτῷ. ἀλλ´ ὀλίγου δεῖν ὑπὸ	τῶν	Κυνικῶν ἐγώ σοι διεσπάσθην ὥσπερ
[6]	τέλος ἀπῆγον αὐτὸν λύζοντα μεταξὺ	τῶν	Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι. ~Μετὰ δὲ
[2]	διεσπάσθην ὥσπερ ὁ Ἀκταίων ὑπὸ	τῶν	κυνῶν ἢ ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ
[36]	καὶ ξὺν αὐτῷ τὰ τέλη	τῶν	κυνῶν, καὶ μάλιστα ὁ γεννάδας
[24]	ἠρόμην, ὅπου μηδ´ αὐτῶν τις	τῶν	μαθητῶν αὐτοῦ ζηλώσειεν ἄν; τὸν
[2]	ἀνεψιὸς αὐτοῦ ὁ Πενθεὺς ὑπὸ	τῶν	Μαινάδων. ~Ἡ δὲ πᾶσα τοῦ
[7]	Ἐπεὶ ὁ κατάρατος Θεαγένης τέλος	τῶν	μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου
[19]	ἀποθνήσκειν πολλοὺς αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν	τῶν	νόσων, αἳ τέως διὰ τὸ
[19]	τοὺς Ἕλληνας, δέον τοὺς θεατὰς	τῶν	Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντας καὶ νὴ
[5]	κεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο— ἠρόμην τινὰ	τῶν	παρεστώτων, Τί βούλεται τὸ περὶ
[15]	παρελθὼν γὰρ εἰς τὴν ἐκκλησίαν	τῶν	Παριανῶν— ἐκόμα δὲ ἤδη καὶ
[14]	τοσούτου γὰρ οὐδὲ ἡ πᾶσα	τῶν	Παριανῶν πόλις πέντε σὺν αὐτῇ
[37]	καὶ τοὺς πατρῴους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς	τῶν	περὶ τοῦ φόνου εἰρημένων οὐδὲ
[17]	τὸ πρόσωπον, ἐν πολλῷ δὲ	τῶν	περιεστώτων δήμῳ ἀναφλῶν τὸ αἰδοῖον
[32]	δὲ ὀλίγων ἤκουσα ὑπὸ πλήθους	τῶν	περιεστώτων. εἶτα φοβηθεὶς μὴ συντριβείην
[8]	βίον ἐπιτηρήσαντος· ἔνια δὲ παρὰ	τῶν	πολιτῶν αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ οἷς
[42]	δόξῃ δὲ καὶ τῷ παρὰ	τῶν	πολλῶν ἐπαίνῳ ἅπαντα εἰπόντος ἀεὶ
[7]	αἰθομένοις τοῖς προτέροις ἱερείοις ἐπέχει	τῶν	σπονδῶν. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[23]	καταφρονεῖν θανάτου καὶ καύσεως καὶ	τῶν	τοιούτων δειμάτων. ἀλλ´ οὐκ ἂν
[21]	καὶ τοὺς ἀθέους δίκας διδόναι	τῶν	τολμημάτων. καὶ κατὰ τοῦτο πάνυ
[35]	ἦσαν τὰ πολλὰ καὶ παρεβέβυστο	τῶν	φρυγάνων, ὡς ἀναφθείη τάχιστα. ~καὶ
[11]	~Ὅτεπερ καὶ τὴν θαυμαστὴν σοφίαν	τῶν	Χριστιανῶν ἐξέμαθεν, περὶ τὴν Παλαιστίνην
[13]	πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν τινες,	τῶν	Χριστιανῶν στελλόντων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ,