Para.
[34]	πλῆθος τῶν θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς	ὁ	ἄθλιος ὅτι καὶ τοῖς ἐπὶ
[45]	ὁρᾷς; οὐ πάνυ τοὺς ἀμβλυωποῦντας	ὁ	Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον ὡς εἴ
[2]	Κυνικῶν ἐγώ σοι διεσπάσθην ὥσπερ	ὁ	Ἀκταίων ὑπὸ τῶν κυνῶν ἢ
[45]	πᾶσιν κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα μὲν	ὁ	Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ οὐδ´ αὐτὸς
[25]	ἐς τὸ πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος	ὁ	Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης ἰδὼν Κάλανον καόμενόν
[2]	Ἀκταίων ὑπὸ τῶν κυνῶν ἢ	ὁ	ἀνεψιὸς αὐτοῦ ὁ Πενθεὺς ὑπὸ
[30]	ὑπὲρ τούτων ἐρῶ· φησὶν δὲ	ὁ	Βάκις οὕτω, σφόδρα εὖ ἐπειπών,
[30]	δοκεῖ, ἄνδρες; ἆρα φαυλότερος χρησμολόγος	ὁ	Βάκις τῆς Σιβύλλης εἶναι; ὥστε
[31]	οὐ γὰρ οἶδα ὅστις ἐκεῖνος	ὁ	βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ δὲ ἀφεὶς
[1]	καὶ νῦν ἐκεῖνος ἀπηνθράκωταί σοι	ὁ	βέλτιστος κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα, παρ´
[12]	λόγοι ἱεροὶ αὐτῶν ἐλέγοντο, καὶ	ὁ	βέλτιστος Περεγρῖνος— ἔτι γὰρ τοῦτο
[6]	λόγον· ~Δύο γὰρ ταῦτα, ἔφη,	ὁ	βίος ἄριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο, τὸν
[36]	τέλη τῶν κυνῶν, καὶ μάλιστα	ὁ	γεννάδας ὁ ἐκ Πατρῶν, δᾷδα
[19]	μὲν ἐπὶ τὸν Δία καταφυγὼν	ὁ	γενναῖος εὕρετο μὴ ἀποθανεῖν, ~ἐς
[14]	τριάκοντά που ταλάντων ἀξία ἣν	ὁ	γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ ὁ
[39]	ἕω ἢ πρὸς δυσμὰς ἐνεχθείη	ὁ	γύψ· ἐγὼ δὲ τὸ ἐπελθὸν
[35]	ἅμα πολλῶν ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην.	ὁ	δὲ ἀεὶ ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ
[1]	ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰς τοὺς κρατῆρας,	ὁ	δὲ γεννάδας οὗτος, τὴν πολυανθρωποτάτην
[14]	οὐδὲ τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον.	ὁ	δὲ εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανελθὼν
[21]	οἷον Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών;	ὁ	δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως
[36]	ἅτε ἀπὸ δᾴδων καὶ φρυγάνων.	ὁ	δέ— καί μοι πάνυ ἤδη
[5]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς πρὸς τὸν Πρωτέα.	ὁ	δέ, Οὐκ εἰς μακράν, ἔφη,
[15]	γέροντα πενθοῦντες οὕτως ἀσεβῶς ἀπολωλότα.	ὁ	δὲ σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς πρὸς
[45]	πρόσπταισμα θεραπεύοι. τί σοι δοκεῖ	ὁ	Δημόκριτος, εἰ ταῦτα εἶδε; κατ´
[15]	ἐπαναστήσεσθαί τις αὐτῷ, καὶ μάλιστα	ὁ	δῆμος αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς
[15]	εἶναι πᾶσαν. τοῦτο ὡς ἤκουσεν	ὁ	δῆμος, πένητες ἄνθρωποι καὶ πρὸς
[28]	μηχανήσονται, διότι καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος	ὁ	Διός, ὁ προπάτωρ τοῦ ὀνόματος,
[36]	κυνῶν, καὶ μάλιστα ὁ γεννάδας	ὁ	ἐκ Πατρῶν, δᾷδα ἔχων, οὐ
[38]	ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος οὗτος	ὁ	ἔρως ἄφυκτος καὶ τοῖς πάνυ
[24]	πήρᾳ καὶ βάκτρῳ καὶ τρίβωνι	ὁ	ζῆλος, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀσφαλῆ
[43]	ἐγείραντος ἐκώκυε μετὰ τῶν γυναικῶν	ὁ	θαυμαστὸς καὶ θανάτου κρείττων εἶναι
[5]	κρατῆρας; ~Ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν	ὁ	Θεαγένης— τοῦτο γὰρ ὁ κεκραγὼς
[44]	σφοδρῷ. ταῦτα δέ μοι Ἀλέξανδρος	ὁ	ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν
[1]	ΤΕΛΕΥΤΗΣ ~Λουκιανὸς Κρονίῳ εὖ πράττειν.	Ὁ	κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ ὡς αὐτὸς
[7]	εἶτα ἤρξατο ὧδέ πως· Ἐπεὶ	ὁ	κατάρατος Θεαγένης τέλος τῶν μιαρωτάτων
[5]	εἶπεν ὁ Θεαγένης— τοῦτο γὰρ	ὁ	κεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο— ἠρόμην τινὰ
[5]	μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν, ἐβόα δὲ	ὁ	Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον ἦν ἄλλου
[15]	ἀφεῖναι ἔφη τὴν οὐσίαν ἣν	ὁ	μακαρίτης πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν
[5]	ἔφην, ἢ τίνος ἕνεκα; εἶτα	ὁ	μὲν ἐπειρᾶτο λέγειν, ἐβόα δὲ
[25]	ἂν μόνων γένοιτο. ~Ἄλλως τε	ὁ	μὲν Ἡρακλῆς, εἴπερ ἄρα καὶ
[1]	κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα, παρ´ ὅσον	ὁ	μὲν κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλὼν
[31]	καιέσθωσαν ἄξιοι τοῦ πυρός. καὶ	ὁ	μὲν κατέβη γελῶν, Νέστορα δ´
[13]	ἐπιδιδόασιν οἱ πολλοί. ἔπειτα δὲ	ὁ	νομοθέτης ὁ πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς
[32]	τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν	ὁ	ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων Πρωτέως ἢ
[14]	ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ ὥσπερ	ὁ	παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων· τοσούτου
[2]	κυνῶν ἢ ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ	ὁ	Πενθεὺς ὑπὸ τῶν Μαινάδων. ~Ἡ
[14]	ἰδιώταις ἀνθρώποις ἐγχανών. ~Πλὴν ἀλλ´	ὁ	Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ τοῦ τότε
[33]	Τέλει τὰ δεδογμένα, ὑφ´ ὧν	ὁ	πρεσβύτης οὐ μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων
[28]	καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος ὁ Διός,	ὁ	προπάτωρ τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς ἦν.
[12]	δὴ καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ τούτῳ	ὁ	Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς τὸ δεσμωτήριον,
[36]	φαῦλος δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει δὲ καὶ	ὁ	Πρωτεύς. καὶ προσελθόντες ἄλλος ἀλλαχόθεν
[32]	πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸς	ὁ	Πρωτεὺς μυρίῳ τῷ πλήθει παραπεμπόμενος
[5]	εἰς μακράν, ἔφη, καύσει ἑαυτὸν	ὁ	Πρωτεὺς Ὀλυμπίασιν. Πῶς, ἔφην, ἢ
[39]	πυρά, ἐνέβαλεν δὲ φέρων ἑαυτὸν	ὁ	Πρωτεύς, σεισμοῦ πρότερον μεγάλου γενομένου
[23]	οἶδ´ ὅτι βουληθείητε. πῶς οὖν	ὁ	Πρωτεὺς τοῦτο διακρινεῖ καὶ τοὺς
[13]	πολλοί. ἔπειτα δὲ ὁ νομοθέτης	ὁ	πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ
[18]	ἐπὶ τῇ ἀπονοίᾳ, μέχρι δὴ	ὁ	τὴν πόλιν ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς
[9]	φύσεως τοῦτο πλάσμα καὶ δημιούργημα,	ὁ	τοῦ Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ εἰς
[44]	φάναι, Ἀλλ´ οὐχ ὁμοίως ἔνδοξος	ὁ	τρόπος γένοιτ´ ἂν, πᾶσιν κοινὸς
[18]	καὶ διὰ στόματος ἦν ἅπασιν,	ὁ	φιλόσοφος διὰ τὴν παρρησίαν καὶ
[43]	καὶ τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον	ὃ	ἔπεισε κυνίζειν ὡς ἔχοι τινὰ
[13]	βιώσεσθαι τὸν ἀεὶ χρόνον, παρ´	ὃ	καὶ καταφρονοῦσιν τοῦ θανάτου καὶ
[36]	Ἡράκλειον ἐκεῖνο ῥόπαλον, ἔστη ἐν	ὀθόνῃ	ῥυπώσῃ ἀκριβῶς. εἶτα ᾔτει λιβανωτόν,
[14]	ἀποδημίαν αὐτοῦ καὶ μόνοι ὑπελείποντο	οἱ	ἀγροὶ ὅσον εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα.
[21]	εἰ δὲ καὶ πάντως διέγνωστό	οἱ	ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ μηδὲ τοῖς
[25]	ὅπως τὴν καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ	οἱ	Βραχμᾶνες· ἐκείνοις γὰρ αὐτὸν ἠξίου
[26]	οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ ἔτ´ ἀναδῦναι·	οἱ	γὰρ συνόντες κύνες παρορμῶσιν καὶ
[33]	καὶ ἐβόων Σώζου τοῖς Ἕλλησιν,	οἱ	δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ
[12]	χήρας τινὰς καὶ παιδία ὀρφανά,	οἱ	δὲ ἐν τέλει αὐτῶν καὶ
[15]	ἕνα Διογένους καὶ Κράτητος ζηλωτήν.	οἱ	δὲ ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ
[31]	ὀψόμενος τοὺς ἀθλητάς· ἤδη γὰρ	οἱ	Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι ἐν τῷ
[30]	τότε τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ	οἱ	ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο
[15]	αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς ἔφασαν	οἱ	ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες οὕτως ἀσεβῶς
[13]	ταύτην ἐποιήσατο. πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς	οἱ	κακοδαίμονες τὸ μὲν ὅλον ἀθάνατοι
[28]	ἐντετυχηκέναι τῷ δαίμονι τῷ νυκτοφύλακι.	οἱ	κατάρατοι δὲ οὗτοι μαθηταὶ αὐτοῦ
[37]	οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην τὸν γέλωτα.	οἱ	Κυνικοὶ δὲ περιστάντες τὴν πυρὰν
[33]	μοι τοὺς ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι.	οἱ	μὲν οὖν ἀνοητότεροι τῶν ἀνθρώπων
[31]	καῦσιν καλοῦσιν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος ἀνεβόησαν	οἱ	περιεστῶτες ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν ἄξιοι
[32]	καὶ εἰς χεῖρας αὐτῶν ἦλθον	οἱ	πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸς
[13]	θανάτου καὶ ἑκόντες αὑτοὺς ἐπιδιδόασιν	οἱ	πολλοί. ἔπειτα δὲ ὁ νομοθέτης
[21]	καὶ γὰρ αὖ καὶ τόδε	οἱ	πολλοί μοι λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς
[12]	ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´ οὖν ἐδέδετο,	οἱ	Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι τὸ πρᾶγμα
[30]	δὴ τότε τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας,	οἵ	οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ πότμον
[29]	Ὄλυμπον, δὴ τότε πάντας ὁμῶς,	οἳ	ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν, νυκτιπόλον τιμᾶν
[2]	τοῦ γέροντος· ἦσαν δέ τινες	οἳ	καὶ αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ´ αὐτῷ.
[26]	βόθρῳ τὴν πυράν. ~εἰσὶ δ´	οἳ	καὶ μεταβαλέσθαι φασιν αὐτὸν καί
[41]	τὸν τρόπον. ~Ἐννόει τὸ λοιπὸν	οἷα	εἰκὸς ἐπ´ αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας
[2]	μᾶλλον δὲ καὶ ἀκούω βοῶντος	οἷά	σε εἰκὸς βοᾶν, Ὢ τῆς
[23]	δειμάτων. ἀλλ´ οὐκ ἂν εὖ	οἶδ´	ὅτι βουληθείητε. πῶς οὖν ὁ
[31]	περὶ τοῦ καταβεβηκότος· οὐ γὰρ	οἶδα	ὅστις ἐκεῖνος ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο.
[41]	καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν, αὐτίκα μάλα	οἶδα	πολλὰς ἀναστησομένας. φασὶ δὲ πάσαις
[14]	ἄξιον. ὁ δὲ εἰς τὴν	οἰκείαν	ἐπανελθὼν καταλαμβάνει τὸ περὶ τοῦ
[16]	ἐκείνους— ὤφθη γάρ τι, ὡς	οἶμαι,	ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι
[28]	οὗτοι μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ χρηστήριον,	οἶμαι,	καὶ ἄδυτον ἐπὶ τῇ πυρᾷ
[21]	τὴν καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν δέ,	οἶμαι,	μάλιστα μὲν περιμένειν τὸν θάνατον
[34]	τὸν λόγον. ~Ἐγὼ δέ, εἰκάζεις,	οἶμαι,	πῶς ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν
[44]	ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶν, πλεῖον,	οἶμαι,	τοῦ ἱκανοῦ ἐμφαγὼν ἤμεσέν τε
[22]	τοὺς ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ,	οἶμαι,	ὡς καὶ πάλαι θέλων τις
[22]	τεθνάναι. ~Τὸ μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται,	οἶμαι,	ὡς σεμνόν, ἐν ἱερῷ χωρίῳ
[21]	ἑαυτὸν ἐνέπρησεν μόνος, ἕνα τινὰ	οἷον	Θεαγένη τοῦτον Φιλοκτήτην παραλαβών; ὁ
[15]	Πρωτεὺς πρὸς ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε	οἷόν	τι ἐξεῦρεν καὶ ὅπως τὸν
[38]	πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον	οἷόν	τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος
[8]	τῷ μέσῳ; ὡς δὲ εἰδείητε	οἷόν	τι τὸ ἄγαλμά ἐστι τὸ
[3]	ἦν. τὸν μὲν ποιητὴν οἶσθα	οἷός	τε ἦν καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει
[3]	τὸν Πρωτέα, καὶ ὡς ἂν	οἷός	τε ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ
[37]	γραφεύς τις ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ ὑμᾶς	οἵους	τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἑταίρους
[8]	τῶν πολιτῶν αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ	οἷς	ἀνάγκη ἦν ἀκριβῶς εἰδέναι αὐτόν.
[16]	οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη	οἷς	ἅπαξ διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη
[41]	παρά τε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων,	οἷς	καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν, αὐτίκα μάλα
[39]	λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ ἔργον,	οἷς	μὴ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ περισπούδαστον
[43]	γελᾶν. ἐκεῖνα μὲν γὰρ πάλαι	οἶσθα,	εὐθὺς ἀκούσας μου ὅτε ἥκων
[3]	τοιάδε ἦν. τὸν μὲν ποιητὴν	οἶσθα	οἷός τε ἦν καὶ ἡλίκα
[6]	εἰς θεοὺς τὸ ἄγαλμα τοῦτο	οἰχήσεται,	ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ πυρός, ὀρφανοὺς
[39]	ἀναπτάμενος ἐκ μέσης τῆς φλογὸς	οἴχοιτο	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ
[18]	ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς εἰκός,	ὀλίγον	ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν καὶ οὐκ
[25]	κατὰ σχῆμα καίονται, οὐδ´ ὅσον	ὀλίγον	ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως. Οὗτος δὲ
[2]	αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ´ αὐτῷ. ἀλλ´	ὀλίγου	δεῖν ὑπὸ τῶν Κυνικῶν ἐγώ
[32]	εἰρημένα πολλὰ ἦν, ἐγὼ δὲ	ὀλίγων	ἤκουσα ὑπὸ πλήθους τῶν περιεστώτων.
[13]	αὑτοὺς οἱ κακοδαίμονες τὸ μὲν	ὅλον	ἀθάνατοι ἔσεσθαι καὶ βιώσεσθαι τὸν
[3]	ἦν καὶ ἡλίκα ἐτραγῴδει παρ´	ὅλον	τὸν βίον, ὑπὲρ τὸν Σοφοκλέα
[19]	Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ	Ὀλυμπίᾳ	καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένους τοὺς
[35]	ἕπονται. ~Καὶ δὴ τὰ μὲν	Ὀλύμπια	τέλος εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων γενόμενα
[21]	Φιλοκτήτην παραλαβών; ὁ δὲ ἐν	Ὀλυμπίᾳ	τῆς πανηγύρεως πληθούσης μόνον οὐκ
[20]	ἀποθανεῖν, ~ἐς δὲ τὴν ἑξῆς	Ὀλυμπιάδα	λόγον τινὰ διὰ τεττάρων ἐτῶν
[32]	Ἤλιδι. ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν	Ὀλυμπίαν	ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν ὁ ὀπισθόδομος
[35]	πάντες οὗτοι εἴκοσιν ἀπὸ τῆς	Ὀλυμπίας	κατὰ τὸν ἱππόδρομον ἀπιόντων πρὸς
[5]	ἔφη, καύσει ἑαυτὸν ὁ Πρωτεὺς	Ὀλυμπίασιν.	Πῶς, ἔφην, ἢ τίνος ἕνεκα;
[6]	δημιουργήματα ἐθεάσατο, τὸν Δία τὸν	Ὀλύμπιον	καὶ Πρωτέα· πλάσται δὲ καὶ
[4]	ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ	Ὀλυμπίῳ	δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι διὰ πυρὸς
[35]	μὲν Ὀλύμπια τέλος εἶχεν, κάλλιστα	Ὀλυμπίων	γενόμενα ὧν ἐγὼ εἶδον, τετράκις
[19]	Ἕλληνας, δέον τοὺς θεατὰς τῶν	Ὀλυμπίων	διακαρτερεῖν διψῶντας καὶ νὴ Δία
[20]	ἐς τοὺς Ἕλληνας εὐθὺς ἀπ´	Ὀλυμπίων	τῶν ἔμπροσθεν ὡς ἐς τοὐπιὸν
[29]	φλόγα πηδήσας ἔλθῃ ἐς μακρὸν	Ὄλυμπον,	δὴ τότε πάντας ὁμῶς, οἳ
[39]	ἔλιπον γᾶν, βαίνω δ´ ἐς	Ὄλυμπον.	ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐτεθήπεσαν καὶ
[15]	ἐν τῇ χειρὶ ἦν, καὶ	ὅλως	μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν
[1]	αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο τὸ τοῦ	Ὁμηρικοῦ	Πρωτέως ἔπαθεν· ἅπαντα γὰρ δόξης
[30]	ὥστε ὥρα τοῖς θαυμαστοῖς τούτοις	ὁμιληταῖς	τοῦ Πρωτέως περισκοπεῖν ἔνθα ἑαυτοὺς
[7]	ἡμῶν τοὺς πολλοὺς ἐπὶ τὸ	ὅμοιον	ἐπεσπάσατο. ~εἶτα ἐπιστρέψας ἑαυτόν, Ἢ
[45]	τοὺς ἀμβλυωποῦντας ὁ Αἰακὸς παραδέχεται.	ὅμοιον	ὡς εἴ τις ἐπὶ σταυρὸν
[44]	δ´ αὖ φάναι, Ἀλλ´ οὐχ	ὁμοίως	ἔνδοξος ὁ τρόπος γένοιτ´ ἂν,
[20]	ἀμελούμενος ὑφ´ ἁπάντων καὶ μηκέθ´	ὁμοίως	περίβλεπτος ὤν— ἕωλα γὰρ ἦν
[29]	μακρὸν Ὄλυμπον, δὴ τότε πάντας	ὁμῶς,	οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν, νυκτιπόλον
[25]	τινας μωροὺς καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους.	ὅμως	δ´ οὖν κἂν ἐκείνους μιμείσθω·
[34]	αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται. παρεπέμπετο δὲ	ὅμως	ὑπὸ πολλῶν καὶ ἐνεφορεῖτο τῆς
[40]	ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ τῆς πυρᾶς,	ὃν	ἐγὼ μικρὸν ἔμπροσθεν ἀφῆκα πέτεσθαι
[11]	προστάτην ἐπεγράφοντο, μετὰ γοῦν ἐκεῖνον	ὃν	ἔτι σέβουσι, τὸν ἄνθρωπον τὸν
[21]	πάνυ ὀψὲ δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν,	ὃν	ἐχρῆν πάλαι ἐς τὸν τοῦ
[33]	βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους δείξας αὐτοῖς	ὃν	χρὴ τρόπον θανάτου καταφρονεῖν· πάντας
[26]	μεταβαλέσθαι φασιν αὐτὸν καί τινα	ὀνείρατα	διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ Διὸς οὐκ
[25]	ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ πῦρ, ὡς	Ὀνησίκριτος	ὁ Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης ἰδὼν Κάλανον
[1]	Περεγρῖνος, ἢ ὡς αὐτὸς ἔχαιρεν	ὀνομάζων	ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ δὴ ἐκεῖνο
[28]	ὁ Διός, ὁ προπάτωρ τοῦ	ὀνόματος,	μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι δὲ ἦ
[21]	ἕτερόν τινα θανάτου τρόπον, μυρίων	ὄντων,	ἑλόμενον ἀπελθεῖν. εἰ δὲ καὶ
[9]	τῶν γονέων τοῦ παιδός, πενήτων	ὄντων,	μὴ ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι
[21]	πολλοί μοι λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς	ὀξύτερος	ἄλλος θανάτου τρόπος τοῦ διὰ
[12]	Πρωτεὺς ἐνέπεσεν εἰς τὸ δεσμωτήριον,	ὅπερ	καὶ αὐτὸ οὐ μικρὸν αὐτῷ
[25]	αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον, εἰ μή,	ὅπερ	φασί, μηχανήσεται βαθεῖαν γενέσθαι καὶ
[32]	Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸς ἦν ὁ	ὀπισθόδομος	τῶν κατηγορούντων Πρωτέως ἢ ἐπαινούντων
[19]	δὲ τοὺς Ἕλληνας ἔπειθεν ἀντάρασθαι	ὅπλα	Ῥωμαίοις, ἄρτι δὲ ἄνδρα παιδείᾳ
[30]	οὕτω, σφόδρα εὖ ἐπειπών, Ἀλλ´	ὁπόταν	Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς φλόγα πολλὴν
[29]	τὰ ἔπη γὰρ ἀπεμνημόνευεν· Ἀλλ´	ὁπόταν	Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ´ ἄριστος ἁπάντων
[45]	γέλα καὶ αὐτός, καὶ μάλιστα	ὁπόταν	τῶν ἄλλων ἀκούῃς θαυμαζόντων αὐτόν.
[24]	εἴποιτε. καὶ τί τοῦτο ἠρόμην,	ὅπου	μηδ´ αὐτῶν τις τῶν μαθητῶν
[21]	πληθούσης μόνον οὐκ ἐπὶ σκηνῆς	ὀπτήσει	ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος ὤν, μὰ
[38]	πάνυ θαυμαστοῖς εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ	ὅπως	ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ τἄλλα ἐμπλήκτως
[25]	εἰς τὸ πῦρ; νὴ Δί´,	ὅπως	τὴν καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ οἱ
[15]	σκέψασθε οἷόν τι ἐξεῦρεν καὶ	ὅπως	τὸν κίνδυνον διέφυγεν. παρελθὼν γὰρ
[24]	τῶν ἱεροσύλων καὶ ἀνδροφόνων, οὓς	ὁρᾶν	ἔστιν ἐκ καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας.
[37]	ἡδὺ τὸ θέαμα ὠπτημένον γέροντα	ὁρᾶν	κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς. ἢ περιμένετε
[12]	καὶ ἕωθεν μὲν εὐθὺς ἦν	ὁρᾶν	παρὰ τῷ δεσμωτηρίῳ περιμένοντα γρᾴδια
[2]	τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν δοκῶ μοι	ὁρᾶν	σε γελῶντα ἐπὶ τῇ κορύζῃ
[45]	ὡς ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ.	ὁρᾷς;	οὐ πάνυ τοὺς ἀμβλυωποῦντας ὁ
[35]	νενησμένην ἐν βόθρῳ ὅσον ἐς	ὀργυιὰν	τὸ βάθος. δᾷδες ἦσαν τὰ
[30]	πηδήσῃ δόξης ὑπ´ ἐρινύι θυμὸν	ὀρινθείς,	δὴ τότε τοὺς ἄλλους κυναλώπεκας,
[27]	ὅτι καὶ φοῖνιξ, τὸ Ἰνδικὸν	ὄρνεον,	ἐπιβαίνειν πυρᾶς λέγεται πορρωτάτω γήρως
[21]	ποτε οὐχὶ κατὰ σιγὴν ἑλόμενος	ὄρος	εὔδενδρον ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν
[21]	ταῦτα θαυματοποιεῖ, ὥς φασι, βόθρον	ὀρύττων	καὶ ξύλα συγκομίζων καὶ δεινήν
[12]	γρᾴδια χήρας τινὰς καὶ παιδία	ὀρφανά,	οἱ δὲ ἐν τέλει αὐτῶν
[6]	οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ πυρός,	ὀρφανοὺς	ἡμᾶς καταλιπόν. ταῦτα ξὺν πολλῷ
[37]	τῆς φλογὸς πολλῆς ἠρμένης. ~Αὖθις	ὁρῶ	γελῶντά σε, ὦ καλὲ Κρόνιε,
[35]	ὧν ἐγὼ εἶδον, τετράκις ἤδη	ὁρῶν.	ἐγὼ δέ— οὐ γὰρ ἦν
[8]	ἀκούοντας μὲν οὕτω γελοίων ῥήσεων,	ὁρῶντας	δὲ ἄνδρας γέροντας δοξαρίου καταπτύστου
[37]	λύπην τινὰ εἰς τὸ πῦρ	ὁρῶντες,	ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς,
[30]	μιμεῖσθαι χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο.	ὃς	δέ κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ
[14]	Συρίας ἄρχοντος, ἀνδρὸς φιλοσοφίᾳ χαίροντος,	ὃς	συνεὶς τὴν ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ
[32]	κινδύνους οὓς ἐκινδύνευσεν διηγούμενος καὶ	ὅσα	πράγματα φιλοσοφίας ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ
[22]	καιόμενος ἄνθρωπος, ἔνθα μηδὲ θάπτειν	ὅσιον	τοὺς ἄλλους ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ,
[2]	εἶπον αὐτά, ἐνίων μὲν ἀχθομένων,	ὅσοι	ἐθαύμαζον τὴν ἀπόνοιαν τοῦ γέροντος·
[34]	τῆς δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας	ὅσοι	τῇ αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται. παρεπέμπετο
[14]	καὶ μόνοι ὑπελείποντο οἱ ἀγροὶ	ὅσον	εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα. ἦν γὰρ
[35]	καταλαμβάνομεν πυρὰν νενησμένην ἐν βόθρῳ	ὅσον	ἐς ὀργυιὰν τὸ βάθος. δᾷδες
[1]	βέλτιστος κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα, παρ´	ὅσον	ὁ μὲν κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη
[25]	ἐπιβάντες κατὰ σχῆμα καίονται, οὐδ´	ὅσον	ὀλίγον ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως. Οὗτος
[31]	τοῦ καταβεβηκότος· οὐ γὰρ οἶδα	ὅστις	ἐκεῖνος ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ
[37]	τὸν Δί´ οὐ σφόδρα ᾐτιώμην·	ὅτε	δὲ καὶ τοὺς πατρῴους ἐπεκαλέσατο,
[43]	πάλαι οἶσθα, εὐθὺς ἀκούσας μου	ὅτε	ἥκων ἀπὸ Συρίας διηγούμην ὡς
[42]	ὡς καὶ εἰς πῦρ ἁλέσθαι,	ὅτε	μηδὲ ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν
[11]	καταδικάσας ἐπλανᾶτο ἄλλοτε ἄλλην ἀμείβων.	~Ὅτεπερ	καὶ τὴν θαυμαστὴν σοφίαν τῶν
[23]	ἀλλ´ οὐκ ἂν εὖ οἶδ´	ὅτι	βουληθείητε. πῶς οὖν ὁ Πρωτεὺς
[14]	συνεὶς τὴν ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ	ὅτι	δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν ὡς δόξαν
[4]	ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´	ὅτι	διὰ πυρὸς ἐξάγειν τοῦ βίου
[34]	θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς ὁ ἄθλιος	ὅτι	καὶ τοῖς ἐπὶ τὸν σταυρὸν
[27]	ἀξιοῖ, ἀλλὰ Φοίνικα μετωνόμασεν ἑαυτόν,	ὅτι	καὶ φοῖνιξ, τὸ Ἰνδικὸν ὄρνεον,
[11]	τὸν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα,	ὅτι	καινὴν ταύτην τελετὴν εἰσῆγεν ἐς
[1]	τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας, πυρὰν	ὅτι	μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν ἐπὶ τοσούτων
[24]	τοῦτο μάλιστα αἰτιάσαιτο ἄν τις,	ὅτι	τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς οὐχ ἕπεται
[23]	δόξης ἐντέτηκεν αὐτῷ. ~Καίτοι φησὶν	ὅτι	ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ,
[20]	οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ´	ὅτῳ	ἐκπλήξει τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ θαυμάζειν
[4]	ἀναφέρουσιν; οὐ γὰρ Ἡρακλῆς οὕτως;	οὐ	γὰρ Ἀσκληπιὸς καὶ Διόνυσος κεραυνῷ;
[24]	ἐπὶ κεφαλὴν ἐς τὸ πῦρ.	Οὐ	γὰρ ἐν πήρᾳ καὶ βάκτρῳ
[37]	αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ὦ μάταιοι·	οὐ	γὰρ ἡδὺ τὸ θέαμα ὠπτημένον
[35]	τετράκις ἤδη ὁρῶν. ἐγὼ δέ—	οὐ	γὰρ ἦν εὐπορῆσαι ὀχήματος ἅμα
[4]	εἰς κενοδοξίαν τινὲς τοῦτο ἀναφέρουσιν;	οὐ	γὰρ Ἡρακλῆς οὕτως; οὐ γὰρ
[31]	κακὰ διεξῄει περὶ τοῦ καταβεβηκότος·	οὐ	γὰρ οἶδα ὅστις ἐκεῖνος ὁ
[4]	γὰρ Ἀσκληπιὸς καὶ Διόνυσος κεραυνῷ;	οὐ	γὰρ τὰ τελευταῖα Ἐμπεδοκλῆς εἰς
[41]	ἐπ´ αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας μὲν	οὐ	μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν τόπον,
[33]	δεδογμένα, ὑφ´ ὧν ὁ πρεσβύτης	οὐ	μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων πάντας ἕξεσθαι
[36]	εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς τὸ πῦρ,	οὐ	μὴν ἑωρᾶτό γε, ἀλλὰ περιεσχέθη
[26]	ἀγανακτήσειν, εἰ Περεγρῖνος κακῶς ἀποθάνοι.	οὐ	μὴν οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ ἔτ´
[13]	προφάσει τῶν δεσμῶν, καὶ πρόσοδον	οὐ	μικρὰν ταύτην ἐποιήσατο. πεπείκασι γὰρ
[12]	τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ αὐτὸ	οὐ	μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς
[24]	καπνῷ· τὸ πῦρ γὰρ αὐτὸ	οὐ	μόνον Ἡρακλέους καὶ Ἀσκληπιοῦ, ἀλλὰ
[45]	ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς;	οὐ	πάνυ τοὺς ἀμβλυωποῦντας ὁ Αἰακὸς
[12]	ἥ γε ἄλλη θεραπεία πᾶσα	οὐ	παρέργως ἀλλὰ σὺν σπουδῇ ἐγίγνετο·
[7]	δὲ τοῦτον ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει,	οὐ	περιμείνας διαλυθῆναι τὸ πλῆθος ἀλλὰ
[1]	τούτου εἰπὼν πρὸς τοὺς Ἕλληνας	οὐ	πρὸ πολλῶν ἡμερῶν τοῦ τολμήματος.
[37]	δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ τὸν Δί´	οὐ	σφόδρα ᾐτιώμην· ὅτε δὲ καὶ
[36]	ὁ ἐκ Πατρῶν, δᾷδα ἔχων,	οὐ	φαῦλος δευτεραγωνιστής· ἐδᾳδοφόρει δὲ καὶ
[44]	χαμαὶ κυλιόμενον καὶ τὸν φλογμὸν	οὐ	φέροντα καὶ ψυχρὸν αἰτοῦντα πάνυ
[23]	χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς δὲ πονηροὺς	οὐ	φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροτέρους ἀποφανεῖ; ~Καίτοι
[45]	μὲν ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ	οὐδ´	αὐτὸς πρὸ πολλῶν ἡμερῶν εἶδον
[25]	εἶτ´ ἐπιβάντες κατὰ σχῆμα καίονται,	οὐδ´	ὅσον ὀλίγον ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως.
[34]	δέ, εἰκάζεις, οἶμαι, πῶς ἐγέλων·	οὐδὲ	γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον ἦν οὕτω
[14]	Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων· τοσούτου γὰρ	οὐδὲ	ἡ πᾶσα τῶν Παριανῶν πόλις
[37]	τῶν περὶ τοῦ φόνου εἰρημένων	οὐδὲ	κατέχειν ἠδυνάμην τὸν γέλωτα. οἱ
[5]	ἢ τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ Ἀντισθένη	οὐδὲ	παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ, ἀλλ´ οὐδὲ
[27]	ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ ὡς	οὐδὲ	Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ
[26]	Περεγρῖνος κακῶς ἀποθάνοι. οὐ μὴν	οὐδὲ	ῥᾴδιον αὐτῷ ἔτ´ ἀναδῦναι· οἱ
[14]	ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν	οὐδὲ	τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον. ὁ
[5]	οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ, ἀλλ´	οὐδὲ	τὸν Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει δὲ
[21]	οἱ πολλοί μοι λέγουσιν, ὡς	οὐδεὶς	ὀξύτερος ἄλλος θανάτου τρόπος τοῦ
[28]	ἀναστήσεσθαι ἐλπίζων. ~Καὶ μὰ Δία	οὐδὲν	ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις
[16]	βασιλέως. εἶτα τῆς πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης	οὐδὲν	ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς
[20]	ἕωλα γὰρ ἦν ἅπαντα καὶ	οὐδὲν	ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο ἐφ´ ὅτῳ
[10]	γὰρ ἔτι ἄπλαστος ἦν καὶ	οὐδέπω	ἐντελὲς ἄγαλμα ἡμῖν δεδημιούργητο. ἃ
[42]	λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς ἀλήθειαν μὲν	οὐδεπώποτε	ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξῃ δὲ καὶ
[24]	παῖδας ζηλωτὰς τοῦ τοιούτου γενέσθαι;	οὐκ	ἂν εἴποιτε. καὶ τί τοῦτο
[23]	καὶ τῶν τοιούτων δειμάτων. ἀλλ´	οὐκ	ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι βουληθείητε.
[21]	οὐκ ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν,	οὐκ	ἀνάξιος ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα,
[38]	ἐμπλήκτως καὶ ἀπονενοημένως βεβιωκότι καὶ	οὐκ	ἀναξίως τοῦ πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον
[10]	ἀκηκόατε ὡς ἀπέπνιξε τὸν γέροντα,	οὐκ	ἀνασχόμενος αὐτὸν ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη
[25]	τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ πυρός;	οὐκ	ἀπ´ ἐλπίδος μὴ ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν
[37]	Κυνικοὶ δὲ περιστάντες τὴν πυρὰν	οὐκ	ἐδάκρυον μέν, σιωπῇ δὲ ἐνεδείκνυντο
[34]	ἐς τὸ πλῆθος τῶν θαυμαζόντων,	οὐκ	εἰδὼς ὁ ἄθλιος ὅτι καὶ
[15]	ἔγκλημα θερμὸν ἦν, καὶ ἐῴκει	οὐκ	εἰς μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τις αὐτῷ,
[5]	πρὸς τὸν Πρωτέα. ὁ δέ,	Οὐκ	εἰς μακράν, ἔφη, καύσει ἑαυτὸν
[22]	γενέσθαι, ἐπεὶ κατ´ ἄλλον τρόπον	οὐκ	εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε τῆς
[23]	ἐγὼ δὲ ἡδέως ἂν ἐροίμην	οὐκ	ἐκεῖνον ἀλλ´ ὑμᾶς, εἰ καὶ
[31]	μὲν κατέβη γελῶν, Νέστορα δ´	οὐκ	ἔλαθεν ἰαχή, τὸν Θεαγένη, ἀλλ´
[25]	κἂν ἐκείνους μιμείσθω· ἐκεῖνοι γὰρ	οὐκ	ἐμπηδῶσιν ἐς τὸ πῦρ, ὡς
[25]	αὐτὸν ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν, ὥσπερ	οὐκ	ἐνὸν καὶ ἐν Ἰνδοῖς εἶναί
[41]	τὸν τόπον, τίνας δὲ τέττιγας	οὐκ	ἐπᾴσεσθαι, τίνας δὲ κορώνας οὐκ
[21]	Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως πληθούσης μόνον	οὐκ	ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ
[41]	οὐκ ἐπᾴσεσθαι, τίνας δὲ κορώνας	οὐκ	ἐπιπτήσεσθαι καθάπερ ἐπὶ τὸν Ἡσιόδου
[26]	πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην,	οὐκ	ἐῶντες ἀποδειλιᾶν· ὧν εἰ δύο
[26]	ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς τοῦ Διὸς	οὐκ	ἐῶντος μιαίνειν ἱερὸν χωρίον. ἀλλὰ
[18]	ὀλίγον ἔμελεν τῶν βλασφημιῶν καὶ	οὐκ	ἠξίου τὴν φιλοσοφίαν ὑποδυόμενόν τινα
[16]	οἶμαι, ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς—	οὐκέτι	προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας
[33]	ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ μὲν	οὖν	ἀνοητότεροι τῶν ἀνθρώπων ἐδάκρυον καὶ
[13]	τοὺς ἐκείνου νόμους βιῶσιν. καταφρονοῦσιν	οὖν	ἁπάντων ἐξ ἴσης καὶ κοινὰ
[24]	ὀψομένους τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´	οὖν	αὖθις ἐρήσομαι, δέξαισθ´ ἂν ὑμῶν
[33]	χρὴ τρόπον θανάτου καταφρονεῖν· πάντας	οὖν	δεῖ μοι τοὺς ἀνθρώπους Φιλοκτήτας
[12]	ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δ´	οὖν	ἐδέδετο, οἱ Χριστιανοὶ συμφορὰν ποιούμενοι
[32]	φιλοσοφίας ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ μὲν	οὖν	εἰρημένα πολλὰ ἦν, ἐγὼ δὲ
[15]	ὅλως μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστο— τοιοῦτος	οὖν	ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη τὴν
[39]	δ´ ἐς Ὄλυμπον. ἐκεῖνοι μὲν	οὖν	ἐτεθήπεσαν καὶ προσεκύνουν ὑποφρίττοντες καὶ
[37]	τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι μὲν	οὖν	ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό μοι, ἔνιοι
[39]	καὶ ἀκριβῶς ἐκπυνθανομένοις. εἰ μὲν	οὖν	ἴδοιμί τινα χαρίεντα, ψιλὰ ἂν
[25]	καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους. ὅμως δ´	οὖν	κἂν ἐκείνους μιμείσθω· ἐκεῖνοι γὰρ
[44]	μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη	οὖν	καταλαβεῖν αὐτὸν χαμαὶ κυλιόμενον καὶ
[23]	εὖ οἶδ´ ὅτι βουληθείητε. πῶς	οὖν	ὁ Πρωτεὺς τοῦτο διακρινεῖ καὶ
[2]	εἰώθαμεν περὶ αὐτῶν. σὺ μὲν	οὖν	πόρρω ταῦτα καὶ μακρῷ ἀσφαλέστερον,
[5]	ἀμήχανον ἦν ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον	οὖν	τὰ λοιπὰ ἐπαντλοῦντος αὐτοῦ καὶ
[16]	φόνου, λίθοις εὐθὺς ἐβάλλετο. ~Ἐξῄει	οὖν	τὸ δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ ἐφόδια
[39]	ἐπιβήσεται τῆς πυρᾶς. ἀπέστρεφον δ´	οὖν	τοὺς πολλοὺς αὐτῶν λέγων ἤδη
[45]	ἐκεῖνος τοσοῦτον γέλωτα; σὺ δ´	οὖν,	ὦ φιλότης, γέλα καὶ αὐτός,
[20]	καὶ πρὸς αὐτὸν ἀποβλέπειν ποιήσει,	οὗπερ	ἐξ ἀρχῆς δριμύν τινα ἔρωτα
[39]	τῆς φλογὸς οἴχοιτο ἐς τὸν	οὐρανὸν	ἀνθρωπιστὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ λέγων
[32]	ὡς ἐβίω καὶ τοὺς κινδύνους	οὓς	ἐκινδύνευσεν διηγούμενος καὶ ὅσα πράγματα
[24]	καὶ τῶν ἱεροσύλων καὶ ἀνδροφόνων,	οὓς	ὁρᾶν ἔστιν ἐκ καταδίκης αὐτὸ
[14]	τάλαντα. ἦν γὰρ ἡ πᾶσα	οὐσία	τριάκοντά που ταλάντων ἀξία ἣν
[15]	ἐπιφανεὶς αὐτοῖς ἀφεῖναι ἔφη τὴν	οὐσίαν	ἣν ὁ μακαρίτης πατὴρ αὐτῷ
[35]	ἦν ἡ πυρά. στάδιοι πάντες	οὗτοι	εἴκοσιν ἀπὸ τῆς Ὀλυμπίας κατὰ
[28]	τῷ νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι δὲ	οὗτοι	μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ χρηστήριον, οἶμαι,
[25]	ὅσον ὀλίγον ἐντρέψαντες τῆς κατακλίσεως.	Οὗτος	δὲ τί μέγα εἰ ἐμπεσὼν
[25]	ὥς φησιν ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος·	οὗτος	δὲ τίνος αἰτίας ἕνεκεν ἐμβάλλει
[38]	τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς μόνος	οὗτος	ὁ ἔρως ἄφυκτος καὶ τοῖς
[15]	ἀσεβῶς ἀπολωλότα. ὁ δὲ σοφὸς	οὗτος	Πρωτεὺς πρὸς ἅπαντα ταῦτα σκέψασθε
[1]	τοὺς κρατῆρας, ὁ δὲ γεννάδας	οὗτος,	τὴν πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνικῶν πανηγύρεων
[8]	ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας μὲν	οὕτω	γελοίων ῥήσεων, ὁρῶντας δὲ ἄνδρας
[19]	ἄλλος ἐν περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο.	~Οὕτω	δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν
[34]	οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν ἄξιον ἦν	οὕτω	δυσέρωτα τῆς δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ
[5]	ἴσους πως φυλάξαι αὐτούς, καὶ	οὕτω	κατέπαυε τὸν λόγον· ~Δύο γὰρ
[18]	πολλὰ νεανικώτερα θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν δὲ	οὕτω	παρεσκευασμένος ἐπὶ Ἰταλίας ἔπλευσεν καὶ
[30]	ἐρῶ· φησὶν δὲ ὁ Βάκις	οὕτω,	σφόδρα εὖ ἐπειπών, Ἀλλ´ ὁπόταν
[15]	ἔφασαν οἱ ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες	οὕτως	ἀσεβῶς ἀπολωλότα. ὁ δὲ σοφὸς
[16]	ἦν. καὶ χρόνον μέν τινα	οὕτως	ἐβόσκετο· εἶτα παρανομήσας τι καὶ
[4]	τοῦτο ἀναφέρουσιν; οὐ γὰρ Ἡρακλῆς	οὕτως;	οὐ γὰρ Ἀσκληπιὸς καὶ Διόνυσος
[24]	τις, ὅτι τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς	οὐχ	ἕπεται τῷ διδασκάλῳ καὶ συνοδεύει
[44]	τὸν δ´ αὖ φάναι, Ἀλλ´	οὐχ	ὁμοίως ἔνδοξος ὁ τρόπος γένοιτ´
[38]	τοῖς πάνυ θαυμαστοῖς εἶναι δοκοῦσιν,	οὐχ	ὅπως ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ τἄλλα
[14]	ἀξία ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν,	οὐχ	ὥσπερ ὁ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε
[21]	τι ἀσπάζεται, τί δή ποτε	οὐχὶ	κατὰ σιγὴν ἑλόμενος ὄρος εὔδενδρον
[29]	ἀπεμνημόνευεν· Ἀλλ´ ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν	ὄχ´	ἄριστος ἁπάντων Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος
[35]	δέ— οὐ γὰρ ἦν εὐπορῆσαι	ὀχήματος	ἅμα πολλῶν ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην.
[6]	θεοὺς τὸ ἄγαλμα τοῦτο οἰχήσεται,	ὀχούμενον	ἐπὶ τοῦ πυρός, ὀρφανοὺς ἡμᾶς
[21]	τολμημάτων. καὶ κατὰ τοῦτο πάνυ	ὀψὲ	δρᾶν αὐτὸ ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν
[31]	δὲ ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν	ὀψόμενος	τοὺς ἀθλητάς· ἤδη γὰρ οἱ
[24]	ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς τὸ ὠφέλιμον	ὀψομένους	τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´ οὖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/07/2005