Para.
[28]	καὶ χρυσοῦς ἀναστήσεσθαι ἐλπίζων. ~Καὶ	μὰ	Δία οὐδὲν ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς
[37]	τοὺς μητρῴους μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον	μὰ	τὸν Δί´ οὐ σφόδρα ᾐτιώμην·
[21]	ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ ἀνάξιος ὤν,	μὰ	τὸν Ἡρακλέα, εἴ γε χρὴ
[28]	νυκτοφύλακι. οἱ κατάρατοι δὲ οὗτοι	μαθηταὶ	αὐτοῦ καὶ χρηστήριον, οἶμαι, καὶ
[23]	καὶ τοὺς κακούργους βούλοισθε ἂν	μαθητὰς	αὐτοῦ γενέσθαι τῆς καρτερίας ταύτης
[24]	ὅπου μηδ´ αὐτῶν τις τῶν	μαθητῶν	αὐτοῦ ζηλώσειεν ἄν; τὸν γοῦν
[2]	αὐτοῦ ὁ Πενθεὺς ὑπὸ τῶν	Μαινάδων.	~Ἡ δὲ πᾶσα τοῦ πράγματος
[15]	ἔφη τὴν οὐσίαν ἣν ὁ	μακαρίτης	πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι
[32]	πολλοὺς τοῦτο πάσχοντας ἑώρων, ἀπῆλθον	μακρὰ	χαίρειν φράσας θανατιῶντι σοφιστῇ τὸν
[15]	ἦν, καὶ ἐῴκει οὐκ εἰς	μακρὰν	ἐπαναστήσεσθαί τις αὐτῷ, καὶ μάλιστα
[5]	Πρωτέα. ὁ δέ, Οὐκ εἰς	μακράν,	ἔφη, καύσει ἑαυτὸν ὁ Πρωτεὺς
[29]	ἐς φλόγα πηδήσας ἔλθῃ ἐς	μακρὸν	Ὄλυμπον, δὴ τότε πάντας ὁμῶς,
[2]	μὲν οὖν πόρρω ταῦτα καὶ	μακρῷ	ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ
[6]	ξὺν πολλῷ ἱδρῶτι διεξελθὼν ἐδάκρυε	μάλα	γελοίως καὶ τὰς τρίχας ἐτίλλετο,
[41]	οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν, αὐτίκα	μάλα	οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας. φασὶ δὲ
[13]	καὶ πράγμασιν χρῆσθαι δυνάμενος, αὐτίκα	μάλα	πλούσιος ἐν βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις
[30]	θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ σαξάμενος πήρην	μάλα	πολλὰ δανείζων, ἐν καλαῖς Πάτραισιν
[9]	ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων ἁλοὺς	μάλα	πολλὰς πληγὰς ἔλαβεν καὶ τέλος
[44]	τῆς νυκτὸς καὶ ἑάλω πυρετῷ	μάλα	σφοδρῷ. ταῦτα δέ μοι Ἀλέξανδρος
[15]	τῇ χειρὶ ἦν, καὶ ὅλως	μάλα	τραγικῶς ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς
[24]	ἄν; τὸν γοῦν Θεαγένη τοῦτο	μάλιστα	αἰτιάσαιτο ἄν τις, ὅτι τἄλλα
[21]	καρτερίαν ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν δέ, οἶμαι,	μάλιστα	μὲν περιμένειν τὸν θάνατον καὶ
[36]	τὰ τέλη τῶν κυνῶν, καὶ	μάλιστα	ὁ γεννάδας ὁ ἐκ Πατρῶν,
[15]	μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τις αὐτῷ, καὶ	μάλιστα	ὁ δῆμος αὐτὸς ἠγανάκτει, χρηστόν,
[45]	φιλότης, γέλα καὶ αὐτός, καὶ	μάλιστα	ὁπόταν τῶν ἄλλων ἀκούῃς θαυμαζόντων
[18]	τινα κολάζειν ἐπὶ ῥήμασι καὶ	μάλιστα	τέχνην τινὰ τὸ λοιδορεῖσθαι πεποιημένον.
[18]	νεὼς εὐθὺς ἐλοιδορεῖτο πᾶσι, καὶ	μάλιστα	τῷ βασιλεῖ, πρᾳότατον αὐτὸν καὶ
[24]	συνθέντα κορμῶν συκίνων ὡς ἔνι	μάλιστα	χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι τῷ καπνῷ· τὸ
[2]	ἐπὶ τῇ κορύζῃ τοῦ γέροντος,	μᾶλλον	δὲ καὶ ἀκούω βοῶντος οἷά
[33]	ἀδόκητον αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι	μᾶλλον	ἐποίησεν, καίτοι ἤδη νεκρικῶς τὴν
[28]	Διός, ὁ προπάτωρ τοῦ ὀνόματος,	μαντικὸς	ἦν. μαρτύρομαι δὲ ἦ μὴν
[28]	προπάτωρ τοῦ ὀνόματος, μαντικὸς ἦν.	μαρτύρομαι	δὲ ἦ μὴν καὶ ἱερέας
[1]	μεγίστην νήσας ἐνεπήδησεν ἐπὶ τοσούτων	μαρτύρων,	καὶ λόγους τινὰς ὑπὲρ τούτου
[28]	μὴν καὶ ἱερέας αὐτοῦ ἀποδειχθήσεσθαι	μαστίγων	ἢ καυτηρίων ἤ τινος τοιαύτης
[37]	ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ὦ	μάταιοι·	οὐ γὰρ ἡδὺ τὸ θέαμα
[36]	Δαίμονες μητρῷοι καὶ πατρῷοι, δέξασθέ	με	εὐμενεῖς. ταῦτα εἰπὼν ἐπήδησεν ἐς
[39]	καὶ προσεκύνουν ὑποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν	με	πότερον πρὸς ἕω ἢ πρὸς
[35]	προειρήκει ἐπιδείξασθαι τὴν καῦσιν· καί	με	τῶν ἑταίρων τινὸς παραλαβόντος περὶ
[25]	τῆς κατακλίσεως. Οὗτος δὲ τί	μέγα	εἰ ἐμπεσὼν τεθνήξεται συναρπασθεὶς ὑπὸ
[3]	ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινος	μεγάλῃ	καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ
[39]	οἴχοιτο ἐς τὸν οὐρανὸν ἀνθρωπιστὶ	μεγάλῃ	τῇ φωνῇ λέγων ἔλιπον γᾶν,
[39]	ἑαυτὸν ὁ Πρωτεύς, σεισμοῦ πρότερον	μεγάλου	γενομένου σὺν μυκηθμῷ τῆς γῆς,
[1]	Ἑλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας, πυρὰν ὅτι	μεγίστην	νήσας ἐνεπήδησεν ἐπὶ τοσούτων μαρτύρων,
[36]	ἄλλος ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν τὸ πῦρ	μέγιστον	ἅτε ἀπὸ δᾴδων καὶ φρυγάνων.
[29]	ἔδουσιν, νυκτιπόλον τιμᾶν κέλομαι ἥρωα	μέγιστον	σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆϊ ἄνακτι.
[9]	ῥαφανῖδι τὴν πυγὴν βεβυσμένος. εἶτα	μειράκιόν	τι ὡραῖον διαφθείρας τρισχιλίων ἐξωνήσατο
[43]	τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ	μειράκιον	τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν
[41]	αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας μὲν οὐ	μελίττας	ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν τόπον, τίνας
[45]	εἴ τις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβήσεσθαι	μέλλων	τὸ ἐν τῷ δακτύλῳ πρόσπταισμα
[15]	ἐπεφίμωντο, κἂν εἴ τις ἐπιχειρήσειεν	μεμνῆσθαι	τοῦ φόνου, λίθοις εὐθὺς ἐβάλλετο.
[24]	τρίβωνι ὁ ζῆλος, ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδια καὶ παντὸς
[2]	τῶν ἀκροατῶν εἶπον αὐτά, ἐνίων	μὲν	ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον τὴν ἀπόνοιαν
[43]	ἔχῃς ἐπὶ πολὺ γελᾶν. ἐκεῖνα	μὲν	γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺς ἀκούσας
[41]	τάφον, καὶ τὰ τοιαῦτα. εἰκόνας	μὲν	γὰρ παρά τε Ἠλείων αὐτῶν
[5]	διεξιόντος κατὰ τοῦ Πρωτέως· τὸν	μὲν	γὰρ Σινωπέα ἢ τὸν διδάσκαλον
[37]	δράματος. ἐγὼ δὲ τοὺς μητρῴους	μὲν	δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ τὸν Δί´
[11]	ὤν, καὶ τῶν βίβλων τὰς	μὲν	ἐξηγεῖτο καὶ διεσάφει, πολλὰς δὲ
[5]	ἢ τίνος ἕνεκα; εἶτα ὁ	μὲν	ἐπειρᾶτο λέγειν, ἐβόα δὲ ὁ
[19]	κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες ἅπαντες, τότε	μὲν	ἐπὶ τὸν Δία καταφυγὼν ὁ
[12]	σὺν σπουδῇ ἐγίγνετο· καὶ ἕωθεν	μὲν	εὐθὺς ἦν ὁρᾶν παρὰ τῷ
[39]	παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ ἀνήφθη	μὲν	ἡ πυρά, ἐνέβαλεν δὲ φέρων
[19]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι	μὲν	Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺς
[25]	μόνων γένοιτο. ~Ἄλλως τε ὁ	μὲν	Ἡρακλῆς, εἴπερ ἄρα καὶ ἐτόλμησέν
[30]	Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆϊ ἄνακτι. ~Ταῦτα	μὲν	Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι φησίν. ἐγὼ
[1]	τὸν Ἐμπεδοκλέα, παρ´ ὅσον ὁ	μὲν	κἂν διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλὼν ἑαυτὸν
[31]	ἄξιοι τοῦ πυρός. καὶ ὁ	μὲν	κατέβη γελῶν, Νέστορα δ´ οὐκ
[45]	ἂν, πᾶσιν κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα	μὲν	ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ οὐδ´
[13]	γὰρ αὑτοὺς οἱ κακοδαίμονες τὸ	μὲν	ὅλον ἀθάνατοι ἔσεσθαι καὶ βιώσεσθαι
[35]	πλείους ἕπονται. ~Καὶ δὴ τὰ	μὲν	Ὀλύμπια τέλος εἶχεν, κάλλιστα Ὀλυμπίων
[41]	εἰκὸς ἐπ´ αὐτῷ γενήσεσθαι, ποίας	μὲν	οὐ μελίττας ἐπιστήσεσθαι ἐπὶ τὸν
[42]	βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς ἀλήθειαν	μὲν	οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξῃ δὲ
[33]	τοὺς ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ	μὲν	οὖν ἀνοητότεροι τῶν ἀνθρώπων ἐδάκρυον
[32]	πράγματα φιλοσοφίας ἕνεκα ὑπέμεινεν. τὰ	μὲν	οὖν εἰρημένα πολλὰ ἦν, ἐγὼ
[39]	βαίνω δ´ ἐς Ὄλυμπον. ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν ἐτεθήπεσαν καὶ προσεκύνουν ὑποφρίττοντες
[37]	ἑταίρους τῷ Σωκράτει παραγράφουσιν; ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό μοι,
[39]	ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶς ἐκπυνθανομένοις. εἰ	μὲν	οὖν ἴδοιμί τινα χαρίεντα, ψιλὰ
[2]	λέγειν εἰώθαμεν περὶ αὐτῶν. σὺ	μὲν	οὖν πόρρω ταῦτα καὶ μακρῷ
[8]	ὦ ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας	μὲν	οὕτω γελοίων ῥήσεων, ὁρῶντας δὲ
[21]	ὑπισχνούμενος. Ἐχρῆν δέ, οἶμαι, μάλιστα	μὲν	περιμένειν τὸν θάνατον καὶ μὴ
[3]	πράγματος διασκευὴ τοιάδε ἦν. τὸν	μὲν	ποιητὴν οἶσθα οἷός τε ἦν
[7]	ἐπέχει τῶν σπονδῶν. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ἐπὶ πολὺ ἐγέλα καὶ
[37]	περιστάντες τὴν πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον	μέν,	σιωπῇ δὲ ἐνεδείκνυντο λύπην τινὰ
[32]	εἶναι ἐν τῷ Πλεθρίῳ. ~Ταῦτα	μέν	σοι τὰ ἐν Ἤλιδι. ἐπεὶ
[17]	τὴν θαυμαστὴν ἄσκησιν διησκεῖτο, ξυρόμενος	μὲν	τῆς κεφαλῆς τὸ ἥμισυ, χριόμενος
[16]	ἅπασιν ἀφθόνοις ἦν. καὶ χρόνον	μέν	τινα οὕτως ἐβόσκετο· εἶτα παρανομήσας
[13]	ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες θεοὺς	μὲν	τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ
[6]	πλάσται δὲ καὶ τεχνῖται, τοῦ	μὲν	Φειδίας, τοῦ δὲ ἡ φύσις.
[23]	Πρωτεὺς τοῦτο διακρινεῖ καὶ τοὺς	μὲν	χρηστοὺς ὠφελήσει, τοὺς δὲ πονηροὺς
[30]	δέ κε δειλὸς ἐὼν φεύγῃ	μένος	Ἡφαίστοιο, λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα
[5]	Δία ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν. εἶτα	μέντοι	ἔδοξεν αὐτῷ ἴσους πως φυλάξαι
[22]	στόμα καὶ αὐτίκα τεθνάναι. ~Τὸ	μέντοι	θέαμα ἐπινοεῖται, οἶμαι, ὡς σεμνόν,
[35]	τῶν ἑταίρων τινὸς παραλαβόντος περὶ	μέσας	νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν εὐθὺ τῆς
[36]	πρὸς τὴν τραγῳδίαν ἦν, ἡ	μεσημβρία—	Δαίμονες μητρῷοι καὶ πατρῷοι, δέξασθέ
[36]	τε καὶ εἶπεν ἐς τὴν	μεσημβρίαν	ἀποβλέπων— καὶ γὰρ καὶ τοῦτ´
[39]	τῆς γῆς, γὺψ ἀναπτάμενος ἐκ	μέσης	τῆς φλογὸς οἴχοιτο ἐς τὸν
[20]	τεττάρων ἐτῶν συνθεὶς τῶν διὰ	μέσου	ἐξήνεγκε πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ἔπαινον
[32]	δὲ ἐς τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα,	μεστὸς	ἦν ὁ ὀπισθόδομος τῶν κατηγορούντων
[43]	ἐπεὶ ταραχθείημεν τῆς νυκτὸς ἐν	μέσῳ	τῷ Αἰγαίῳ γνόφου καταβάντος καὶ
[8]	ἕνεκα μονονουχὶ κυβιστῶντας ἐν τῷ	μέσῳ;	ὡς δὲ εἰδείητε οἷόν τι
[12]	τέλει αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον ἔνδον	μετ´	αὐτοῦ διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα
[11]	νομοθέτῃ ἐχρῶντο καὶ προστάτην ἐπεγράφοντο,	μετὰ	γοῦν ἐκεῖνον ὃν ἔτι σέβουσι,
[7]	μεταξὺ τῶν Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι.	~Μετὰ	δὲ τοῦτον ἄλλος εὐθὺς ἀναβαίνει,
[40]	περὶ τοῦ Πρωτέως καὶ ὡς	μετὰ	τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν ἐν
[43]	καὶ κῦμα παμμέγεθες ἐγείραντος ἐκώκυε	μετὰ	τῶν γυναικῶν ὁ θαυμαστὸς καὶ
[26]	πυράν. ~εἰσὶ δ´ οἳ καὶ	μεταβαλέσθαι	φασιν αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα
[44]	μοι Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς διηγήσατο	μετακληθεὶς	ὡς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη οὖν
[6]	καὶ τέλος ἀπῆγον αὐτὸν λύζοντα	μεταξὺ	τῶν Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι. ~Μετὰ
[33]	ὑφ´ ὧν ὁ πρεσβύτης οὐ	μετρίως	ἐθορυβήθη ἐλπίζων πάντας ἕξεσθαι αὐτοῦ
[27]	ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ Φοίνικα	μετωνόμασεν	ἑαυτόν, ὅτι καὶ φοῖνιξ, τὸ
[18]	περίβλεπτος ἦν ἐπὶ τῇ ἀπονοίᾳ,	μέχρι	δὴ ὁ τὴν πόλιν ἐπιτετραμμένος
[25]	τοῦ πυρός; οὐκ ἀπ´ ἐλπίδος	μὴ	ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον, εἰ
[21]	ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ	μὴ	ἅπαξ χανόντα πρὸς τὴν φλόγα
[19]	Δία καταφυγὼν ὁ γενναῖος εὕρετο	μὴ	ἀποθανεῖν, ~ἐς δὲ τὴν ἑξῆς
[18]	ἀμέτρως ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι, εἰπὼν	μὴ	δεῖσθαι τὴν πόλιν τοιούτου φιλοσόφου.
[44]	αἰτοῦντα πάνυ ἐρωτικῶς, ἑαυτὸν δὲ	μὴ	δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν ἔφη πρὸς
[21]	μὲν περιμένειν τὸν θάνατον καὶ	μὴ	δραπετεύειν ἐκ τοῦ βίου· εἰ
[9]	γονέων τοῦ παιδός, πενήτων ὄντων,	μὴ	ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι τῆς
[39]	ἤδη τετελέσθαι τὸ ἔργον, οἷς	μὴ	καὶ τοῦτ´ αὐτὸ περισπούδαστον ἦν,
[25]	ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον, εἰ	μή,	ὅπερ φασί, μηχανήσεται βαθεῖαν γενέσθαι
[6]	καὶ τὰς τρίχας ἐτίλλετο, ὑποφειδόμενος	μὴ	πάνυ ἕλκειν· καὶ τέλος ἀπῆγον
[33]	ἐλπίζων πάντας ἕξεσθαι αὐτοῦ καὶ	μὴ	προήσεσθαι τῷ πυρί, ἀλλὰ ἄκοντα
[21]	καὶ πάντως διέγνωστό οἱ ἀπαλλάττεσθαι,	μὴ	πυρὶ μηδὲ τοῖς ἀπὸ τῆς
[32]	πλήθους τῶν περιεστώτων. εἶτα φοβηθεὶς	μὴ	συντριβείην ἐν τοσαύτῃ τύρβῃ, ἐπεὶ
[30]	τοῦτον τάχα πάντας Ἀχαιούς, ὡς	μὴ	ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν ἐπιχειρῇ χρυσῷ
[24]	καὶ τί τοῦτο ἠρόμην, ὅπου	μηδ´	αὐτῶν τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ
[42]	καὶ εἰς πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε	μηδὲ	ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος
[22]	ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος ἄνθρωπος, ἔνθα	μηδὲ	θάπτειν ὅσιον τοὺς ἄλλους ἀποθνήσκοντας.
[21]	διέγνωστό οἱ ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ	μηδὲ	τοῖς ἀπὸ τῆς τραγῳδίας τούτοις
[44]	αὐτόματον, ὥστε καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι	μηδὲν	τοῦ πυρὸς δεόμενον· τὸν δ´
[26]	γὰρ διομοσαίμην ἂν ἦ μὴν	μηδένα	τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν, εἰ Περεγρῖνος
[16]	ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς ἅπαξ διέγνω	μηδενὸς	καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ τούτοις ἀποδημία
[20]	δὲ ἀμελούμενος ὑφ´ ἁπάντων καὶ	μηκέθ´	ὁμοίως περίβλεπτος ὤν— ἕωλα γὰρ
[40]	προσέθηκε τὸν γῦπα, διομνύμενος ἦ	μὴν	αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ τῆς
[36]	ἐπήδησεν ἐς τὸ πῦρ, οὐ	μὴν	ἑωρᾶτό γε, ἀλλὰ περιεσχέθη ὑπὸ
[28]	μαντικὸς ἦν. μαρτύρομαι δὲ ἦ	μὴν	καὶ ἱερέας αὐτοῦ ἀποδειχθήσεσθαι μαστίγων
[13]	Σωκράτης ὑπ´ αὐτῶν ὠνομάζετο. ~Καὶ	μὴν	κἀκ τῶν ἐν Ἀσίᾳ πόλεων
[26]	ἐγὼ γὰρ διομοσαίμην ἂν ἦ	μὴν	μηδένα τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν, εἰ
[26]	εἰ Περεγρῖνος κακῶς ἀποθάνοι. οὐ	μὴν	οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ ἔτ´ ἀναδῦναι·
[36]	τραγῳδίαν ἦν, ἡ μεσημβρία— Δαίμονες	μητρῷοι	καὶ πατρῷοι, δέξασθέ με εὐμενεῖς.
[37]	τοῦ δράματος. ἐγὼ δὲ τοὺς	μητρῴους	μὲν δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ τὸν
[25]	ἡμίφλεκτον, εἰ μή, ὅπερ φασί,	μηχανήσεται	βαθεῖαν γενέσθαι καὶ ἐν βόθρῳ
[28]	καὶ ἄδυτον ἐπὶ τῇ πυρᾷ	μηχανήσονται,	διότι καὶ Πρωτεὺς ἐκεῖνος ὁ
[26]	ὡς τοῦ Διὸς οὐκ ἐῶντος	μιαίνειν	ἱερὸν χωρίον. ἀλλὰ θαρρείτω τούτου
[7]	ὁ κατάρατος Θεαγένης τέλος τῶν	μιαρωτάτων	αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα
[13]	τῶν δεσμῶν, καὶ πρόσοδον οὐ	μικρὰν	ταύτην ἐποιήσατο. πεπείκασι γὰρ αὑτοὺς
[12]	δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ αὐτὸ οὐ	μικρὸν	αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς τὸν
[40]	ἐκ τῆς πυρᾶς, ὃν ἐγὼ	μικρὸν	ἔμπροσθεν ἀφῆκα πέτεσθαι καταγελῶντα τῶν
[40]	θεάσαιτο αὐτὸν ἐν λευκῇ ἐσθῆτι	μικρὸν	ἔμπροσθεν, καὶ νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα
[44]	θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν. ~ἀλλὰ	μικρὸν	πρὸ τῆς τελευτῆς, πρὸ ἐννέα
[19]	τοῦ αὐτοῦ ὕδατος. Ὡς δὲ	μικροῦ	κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες ἅπαντες, τότε
[30]	ἄλλους κυναλώπεκας, οἵ οἱ ἕπονται,	μιμεῖσθαι	χρὴ πότμον ἀποιχομένοιο λύκοιο. ὃς
[25]	ὅμως δ´ οὖν κἂν ἐκείνους	μιμείσθω·	ἐκεῖνοι γὰρ οὐκ ἐμπηδῶσιν ἐς
[44]	πυρετῷ μάλα σφοδρῷ. ταῦτα δέ	μοι	Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς
[10]	~Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα ἐάσειν	μοι	δοκῶ· πηλὸς γὰρ ἔτι ἄπλαστος
[37]	μὲν οὖν ἠγανάκτουν καὶ ἐλοιδοροῦντό	μοι,	ἔνιοι δὲ καὶ ἐπὶ τὰς
[21]	αὖ καὶ τόδε οἱ πολλοί	μοι	λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς ὀξύτερος ἄλλος
[2]	τοῦ τολμήματος. ~Πολλὰ τοίνυν δοκῶ	μοι	ὁρᾶν σε γελῶντα ἐπὶ τῇ
[36]	καὶ φρυγάνων. ὁ δέ— καί	μοι	πάνυ ἤδη πρόσεχε τὸν νοῦν—
[29]	πυρᾷ. ~Θεαγένης δὲ ἔναγχος, ὥς	μοί	τις τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν, καὶ
[33]	θανάτου καταφρονεῖν· πάντας οὖν δεῖ	μοι	τοὺς ἀνθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ
[9]	ἄνδρας τελεῖν ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ	μοιχεύων	ἁλοὺς μάλα πολλὰς πληγὰς ἔλαβεν
[14]	παρὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτοῦ καὶ	μόνοι	ὑπελείποντο οἱ ἀγροὶ ὅσον εἰς
[24]	τὸ πῦρ γὰρ αὐτὸ οὐ	μόνον	Ἡρακλέους καὶ Ἀσκληπιοῦ, ἀλλὰ καὶ
[21]	ἐν Ὀλυμπίᾳ τῆς πανηγύρεως πληθούσης	μόνον	οὐκ ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν,
[21]	διὰ πυρός· ἀνοῖξαι γὰρ δεῖ	μόνον	τὸ στόμα καὶ αὐτίκα τεθνάναι.
[26]	ἐμπέσοι εἰς τὴν πυράν, τοῦτο	μόνον	χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ
[8]	ἄνδρας γέροντας δοξαρίου καταπτύστου ἕνεκα	μονονουχὶ	κυβιστῶντας ἐν τῷ μέσῳ; ὡς
[11]	θιασάρχης καὶ ξυναγωγεὺς καὶ πάντα	μόνος	αὐτὸς ὤν, καὶ τῶν βίβλων
[21]	εὔδενδρον ἐν ἐκείνῳ ἑαυτὸν ἐνέπρησεν	μόνος,	ἕνα τινὰ οἷον Θεαγένη τοῦτον
[38]	οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος, ὡς	μόνος	οὗτος ὁ ἔρως ἄφυκτος καὶ
[24]	~Καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐς τοῦτο	μόνους	ἀπαντήσεσθαι τοὺς πρὸς τὸ ὠφέλιμον
[24]	ἴδιον γὰρ καὶ ὑμῶν ἂν	μόνων	γένοιτο. ~Ἄλλως τε ὁ μὲν
[8]	ἄγαλμά ἐστι τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ	μου	ἐξ ἀρχῆς παραφυλάξαντος τὴν γνώμην
[43]	γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺς ἀκούσας	μου	ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίας διηγούμην
[18]	καὶ προσήλαυνε κατὰ τοῦτο τῷ	Μουσωνίῳ	καὶ Δίωνι καὶ Ἐπικτήτῳ καὶ
[39]	σεισμοῦ πρότερον μεγάλου γενομένου σὺν	μυκηθμῷ	τῆς γῆς, γὺψ ἀναπτάμενος ἐκ
[31]	εὐθὺς καὶ ἀναβὰς ἐκεκράγει καὶ	μυρία	κακὰ διεξῄει περὶ τοῦ καταβεβηκότος·
[39]	πυρός. Ἔνθα δή, ὦ ἑταῖρε,	μυρία	πράγματα εἶχον ἅπασι διηγούμενος καὶ
[1]	γὰρ δόξης ἕνεκα γενόμενος καὶ	μυρίας	τροπὰς τραπόμενος, τὰ τελευταῖα ταῦτα
[32]	δὴ παρελθὼν αὐτὸς ὁ Πρωτεὺς	μυρίῳ	τῷ πλήθει παραπεμπόμενος κατόπιν τοῦ
[21]	ἀλλ´ ἕτερόν τινα θανάτου τρόπον,	μυρίων	ὄντων, ἑλόμενον ἀπελθεῖν. εἰ δὲ
[25]	καὶ ἐν Ἰνδοῖς εἶναί τινας	μωροὺς	καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους. ὅμως δ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/07/2005