Para.
[10]	οὐδέπω ἐντελὲς ἄγαλμα ἡμῖν δεδημιούργητο.	ἃ	δὲ τὸν πατέρα ἔδρασεν καὶ
[2]	τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν ἄλλων	ἃ	λέγειν εἰώθαμεν περὶ αὐτῶν. σὺ
[2]	σε εἰκὸς βοᾶν, Ὢ τῆς	ἀβελτερίας,	ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν
[17]	ἀποδημία εἰς Αἴγυπτον παρὰ τὸν	Ἀγαθόβουλον,	ἵναπερ τὴν θαυμαστὴν ἄσκησιν διησκεῖτο,
[8]	δὲ εἰδείητε οἷόν τι τὸ	ἄγαλμά	ἐστι τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου
[10]	ἄπλαστος ἦν καὶ οὐδέπω ἐντελὲς	ἄγαλμα	ἡμῖν δεδημιούργητο. ἃ δὲ τὸν
[6]	ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς τὸ	ἄγαλμα	τοῦτο οἰχήσεται, ὀχούμενον ἐπὶ τοῦ
[18]	διὰ τὴν παρρησίαν καὶ τὴν	ἄγαν	ἐλευθερίαν ἐξελαθείς, καὶ προσήλαυνε κατὰ
[26]	ἦ μὴν μηδένα τῶν θεῶν	ἀγανακτήσειν,	εἰ Περεγρῖνος κακῶς ἀποθάνοι. οὐ
[14]	αὐτοῦ καὶ μόνοι ὑπελείποντο οἱ	ἀγροὶ	ὅσον εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα. ἦν
[32]	παραπεμπόμενος κατόπιν τοῦ τῶν κηρύκων	ἀγῶνος	λόγους τινὰς διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ,
[13]	ὁ πρῶτος ἔπεισεν αὐτοὺς ὡς	ἀδελφοὶ	πάντες εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ
[17]	ἀναφλῶν τὸ αἰδοῖον καὶ τὸ	ἀδιάφορον	δὴ τοῦτο καλούμενον ἐπιδεικνύμενος, εἶτα
[33]	δὲ Τέλει τὰ δεδογμένα" πάνυ	ἀδόκητον	αὐτῷ προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον
[12]	αὐτόν. εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο ἦν	ἀδύνατον,	ἥ γε ἄλλη θεραπεία πᾶσα
[28]	αὐτοῦ καὶ χρηστήριον, οἶμαι, καὶ	ἄδυτον	ἐπὶ τῇ πυρᾷ μηχανήσονται, διότι
[35]	ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην. ὁ δὲ	ἀεὶ	ἀναβαλλόμενος νύκτα τὸ τελευταῖον προειρήκει
[42]	τῶν πολλῶν ἐπαίνῳ ἅπαντα εἰπόντος	ἀεὶ	καὶ πράξαντος, ὡς καὶ εἰς
[36]	πρόεισιν ἐκεῖνος ἐσκευασμένος ἐς τὸν	ἀεὶ	τρόπον καὶ ξὺν αὐτῷ τὰ
[13]	ἀθάνατοι ἔσεσθαι καὶ βιώσεσθαι τὸν	ἀεὶ	χρόνον, παρ´ ὃ καὶ καταφρονοῦσιν
[13]	οἱ κακοδαίμονες τὸ μὲν ὅλον	ἀθάνατοι	ἔσεσθαι καὶ βιώσεσθαι τὸν ἀεὶ
[21]	καὶ τοὺς πατραλοίας καὶ τοὺς	ἀθέους	δίκας διδόναι τῶν τολμημάτων. καὶ
[31]	αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος τοὺς	ἀθλητάς·	ἤδη γὰρ οἱ Ἑλλανοδίκαι ἐλέγοντο
[34]	τῶν θαυμαζόντων, οὐκ εἰδὼς ὁ	ἄθλιος	ὅτι καὶ τοῖς ἐπὶ τὸν
[19]	αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων,	αἳ	τέως διὰ τὸ ξηρὸν τοῦ
[45]	οὐ πάνυ τοὺς ἀμβλυωποῦντας ὁ	Αἰακὸς	παραδέχεται. ὅμοιον ὡς εἴ τις
[43]	τῆς νυκτὸς ἐν μέσῳ τῷ	Αἰγαίῳ	γνόφου καταβάντος καὶ κῦμα παμμέγεθες
[17]	~Τρίτη ἐπὶ τούτοις ἀποδημία εἰς	Αἴγυπτον	παρὰ τὸν Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ τὴν
[17]	τῶν περιεστώτων δήμῳ ἀναφλῶν τὸ	αἰδοῖον	καὶ τὸ ἀδιάφορον δὴ τοῦτο
[33]	Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ	αἰθέρι.	Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι τοὺς
[7]	διαλυθῆναι τὸ πλῆθος ἀλλὰ ἐπ´	αἰθομένοις	τοῖς προτέροις ἱερείοις ἐπέχει τῶν
[25]	αὐτὸ ἔδρασεν, ὑπὸ τοῦ Κενταυρείου	αἵματος,	ὥς φησιν ἡ τραγῳδία, κατεσθιόμενος·
[3]	ὑπὲρ τὸν Σοφοκλέα καὶ τὸν	Αἰσχύλον.	ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰς
[25]	τραγῳδία, κατεσθιόμενος· οὗτος δὲ τίνος	αἰτίας	ἕνεκεν ἐμβάλλει φέρων ἑαυτὸν εἰς
[24]	τὸν γοῦν Θεαγένη τοῦτο μάλιστα	αἰτιάσαιτο	ἄν τις, ὅτι τἄλλα ζηλῶν
[44]	φλογμὸν οὐ φέροντα καὶ ψυχρὸν	αἰτοῦντα	πάνυ ἐρωτικῶς, ἑαυτὸν δὲ μὴ
[21]	χανόντα πρὸς τὴν φλόγα ἐν	ἀκαρεῖ	τεθνάναι. καὶ γὰρ αὖ καὶ
[10]	ἄξιον· καίτοι πάντες ἴστε, καὶ	ἀκηκόατε	ὡς ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ
[30]	ἄνακτι. ~Ταῦτα μὲν Θεαγένης Σιβύλλης	ἀκηκοέναι	φησίν. ἐγὼ δὲ Βάκιδος αὐτῷ
[25]	ἀλλ´ ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον παραστάντες	ἀκίνητοι	ἀνέχονται παροπτώμενοι, εἶτ´ ἐπιβάντες κατὰ
[33]	μὴ προήσεσθαι τῷ πυρί, ἀλλὰ	ἄκοντα	δὴ καθέξειν ἐν τῷ βίῳ.
[5]	Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον ἦν ἄλλου	ἀκούειν.	ἐπήκουον οὖν τὰ λοιπὰ ἐπαντλοῦντος
[22]	θάπτειν ὅσιον τοὺς ἄλλους ἀποθνήσκοντας.	ἀκούετε	δέ, οἶμαι, ὡς καὶ πάλαι
[45]	καὶ μάλιστα ὁπόταν τῶν ἄλλων	ἀκούῃς	θαυμαζόντων αὐτόν.
[8]	ἔφη, ὦ ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν	ἀκούοντας	μὲν οὕτω γελοίων ῥήσεων, ὁρῶντας
[10]	τὸν πατέρα ἔδρασεν καὶ πάνυ	ἀκοῦσαι	ἄξιον· καίτοι πάντες ἴστε, καὶ
[43]	μὲν γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺς	ἀκούσας	μου ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίας
[8]	τὸ ἄγαλμά ἐστι τὸ καυθησόμενον,	ἀκούσατέ	μου ἐξ ἀρχῆς παραφυλάξαντος τὴν
[2]	τοῦ γέροντος, μᾶλλον δὲ καὶ	ἀκούω	βοῶντος οἷά σε εἰκὸς βοᾶν,
[13]	καὶ κοινὰ ἡγοῦνται, ἄνευ τινὸς	ἀκριβοῦς	πίστεως τὰ τοιαῦτα παραδεξάμενοι. ἢν
[8]	ἐπυνθανόμην καὶ οἷς ἀνάγκη ἦν	ἀκριβῶς	εἰδέναι αὐτόν. ~Τὸ γὰρ τῆς
[36]	ῥόπαλον, ἔστη ἐν ὀθόνῃ ῥυπώσῃ	ἀκριβῶς.	εἶτα ᾔτει λιβανωτόν, ὡς ἐπιβάλοι
[39]	ἅπασι διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ	ἀκριβῶς	ἐκπυνθανομένοις. εἰ μὲν οὖν ἴδοιμί
[39]	τοὺς βλᾶκας καὶ πρὸς τὴν	ἀκρόασιν	κεχηνότας ἐτραγῴδουν τι παρ´ ἐμαυτοῦ,
[2]	πρότερον ἐν πολλῷ πλήθει τῶν	ἀκροατῶν	εἶπον αὐτά, ἐνίων μὲν ἀχθομένων,
[2]	ἐγώ σοι διεσπάσθην ὥσπερ ὁ	Ἀκταίων	ὑπὸ τῶν κυνῶν ἢ ὁ
[35]	εὐπορῆσαι ὀχήματος ἅμα πολλῶν ἐξιόντων—	ἄκων	ὑπελειπόμην. ὁ δὲ ἀεὶ ἀναβαλλόμενος
[45]	κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα μὲν ὁ	Ἀλέξανδρος.	ἐγὼ δὲ οὐδ´ αὐτὸς πρὸ
[44]	μάλα σφοδρῷ. ταῦτα δέ μοι	Ἀλέξανδρος	ὁ ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς
[25]	τὸ πῦρ, ὡς Ὀνησίκριτος ὁ	Ἀλεξάνδρου	κυβερνήτης ἰδὼν Κάλανον καόμενόν φησιν,
[42]	πράξαντος, ὡς καὶ εἰς πῦρ	ἁλέσθαι,	ὅτε μηδὲ ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων
[42]	ὡς βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς	ἀλήθειαν	μὲν οὐδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξῃ
[43]	ὡς ἔχοι τινὰ καὶ αὐτὸς	Ἀλκιβιάδην,	καὶ ὡς ἐπεὶ ταραχθείημεν τῆς
[16]	τῆς πόλεως ἀντιπρεσβευσαμένης οὐδὲν ἐπράχθη,	ἀλλ´	ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς ἅπαξ διέγνω
[25]	κυβερνήτης ἰδὼν Κάλανον καόμενόν φησιν,	ἀλλ´	ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον παραστάντες ἀκίνητοι
[21]	ἀπὸ τῆς τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι,	ἀλλ´	ἕτερόν τινα θανάτου τρόπον, μυρίων
[15]	βοσκήμασιν καὶ τῇ λοιπῇ παρασκευῇ.	~Ἀλλ´	ἔτι γε ἡ κατηγορία καὶ
[14]	ἐγένετο ἰδιώταις ἀνθρώποις ἐγχανών. ~Πλὴν	ἀλλ´	ὁ Περεγρῖνος ἀφείθη ὑπὸ τοῦ
[2]	καὶ αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ´ αὐτῷ.	ἀλλ´	ὀλίγου δεῖν ὑπὸ τῶν Κυνικῶν
[30]	Βάκις οὕτω, σφόδρα εὖ ἐπειπών,	Ἀλλ´	ὁπόταν Κυνικὸς πολυώνυμος ἐς φλόγα
[29]	καὶ τὰ ἔπη γὰρ ἀπεμνημόνευεν·	Ἀλλ´	ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ´ ἄριστος
[4]	αὐτῷ ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον;	ἀλλ´	ὅτι διὰ πυρὸς ἐξάγειν τοῦ
[5]	Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ,	ἀλλ´	οὐδὲ τὸν Σωκράτη αὐτόν, ἐκάλει
[23]	καύσεως καὶ τῶν τοιούτων δειμάτων.	ἀλλ´	οὐκ ἂν εὖ οἶδ´ ὅτι
[44]	δεόμενον· τὸν δ´ αὖ φάναι,	Ἀλλ´	οὐχ ὁμοίως ἔνδοξος ὁ τρόπος
[23]	ἡδέως ἂν ἐροίμην οὐκ ἐκεῖνον	ἀλλ´	ὑμᾶς, εἰ καὶ τοὺς κακούργους
[31]	οὐκ ἔλαθεν ἰαχή, τὸν Θεαγένη,	ἀλλ´	ὡς ἤκουσεν τῆς βοῆς, ἧκεν
[33]	καὶ μὴ προήσεσθαι τῷ πυρί,	ἀλλὰ	ἄκοντα δὴ καθέξειν ἐν τῷ
[7]	οὐ περιμείνας διαλυθῆναι τὸ πλῆθος	ἀλλὰ	ἐπ´ αἰθομένοις τοῖς προτέροις ἱερείοις
[26]	οὐκ ἐῶντος μιαίνειν ἱερὸν χωρίον.	ἀλλὰ	θαρρείτω τούτου γε ἕνεκα· ἐγὼ
[27]	πυρᾶς λέγεται πορρωτάτω γήρως προβεβηκώς.	ἀλλὰ	καὶ λογοποιεῖ καὶ χρησμούς τινας
[18]	τὴν πόλιν τοιούτου φιλοσόφου. πλὴν	ἀλλὰ	καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ καὶ
[24]	οὐ μόνον Ἡρακλέους καὶ Ἀσκληπιοῦ,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἱεροσύλων καὶ ἀνδροφόνων,
[21]	ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι,	ἀλλὰ	μὴ ἅπαξ χανόντα πρὸς τὴν
[44]	καὶ θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν.	~ἀλλὰ	μικρὸν πρὸ τῆς τελευτῆς, πρὸ
[6]	Φειδίας, τοῦ δὲ ἡ φύσις.	ἀλλὰ	νῦν ἐξ ἀνθρώπων εἰς θεοὺς
[36]	πῦρ, οὐ μὴν ἑωρᾶτό γε,	ἀλλὰ	περιεσχέθη ὑπὸ τῆς φλογὸς πολλῆς
[12]	ἄλλη θεραπεία πᾶσα οὐ παρέργως	ἀλλὰ	σὺν σπουδῇ ἐγίγνετο· καὶ ἕωθεν
[24]	βάκτρῳ καὶ τρίβωνι ὁ ζῆλος,	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδια
[27]	οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ,	ἀλλὰ	Φοίνικα μετωνόμασεν ἑαυτόν, ὅτι καὶ
[40]	τῇ λοιπῇ σεμνότητι, τά τε	ἄλλα	διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέως καὶ
[17]	νάρθηκι εἰς τὰς πυγὰς καὶ	ἄλλα	πολλὰ νεανικώτερα θαυματοποιῶν. ~Ἐκεῖθεν δὲ
[36]	ὁ Πρωτεύς. καὶ προσελθόντες ἄλλος	ἀλλαχόθεν	ἀνῆψαν τὸ πῦρ μέγιστον ἅτε
[12]	τοῦτο ἦν ἀδύνατον, ἥ γε	ἄλλη	θεραπεία πᾶσα οὐ παρέργως ἀλλὰ
[13]	αὐτοὺς ὡς ἀδελφοὶ πάντες εἶεν	ἀλλήλων,	ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντες θεοὺς μὲν
[10]	φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας ἐπλανᾶτο ἄλλοτε	ἄλλην	ἀμείβων. ~Ὅτεπερ καὶ τὴν θαυμαστὴν
[43]	συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν τε	ἄλλην	τὴν ἐν τῷ πλῷ τρυφὴν
[8]	ἐπιστρέψας ἑαυτόν, Ἢ τί γὰρ	ἄλλο,	ἔφη, ὦ ἄνδρες, χρὴ ποιεῖν
[19]	προὔχοντα, διότι καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	εὖ ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα καὶ
[22]	τις ἔνδοξος γενέσθαι, ἐπεὶ κατ´	ἄλλον	τρόπον οὐκ εἶχεν ἐπιτυχεῖν τούτου,
[36]	καὶ ὁ Πρωτεύς. καὶ προσελθόντες	ἄλλος	ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν τὸ πῦρ μέγιστον
[18]	καὶ Ἐπικτήτῳ καὶ εἴ τις	ἄλλος	ἐν περιστάσει τοιαύτῃ ἐγένετο. ~Οὕτω
[7]	τινες παραμυθούμενοι. ~Μετὰ δὲ τοῦτον	ἄλλος	εὐθὺς ἀναβαίνει, οὐ περιμείνας διαλυθῆναι
[21]	μοι λέγουσιν, ὡς οὐδεὶς ὀξύτερος	ἄλλος	θανάτου τρόπος τοῦ διὰ πυρός·
[10]	διεβεβόητο, φυγὴν ἑαυτοῦ καταδικάσας ἐπλανᾶτο	ἄλλοτε	ἄλλην ἀμείβων. ~Ὅτεπερ καὶ τὴν
[5]	ὁ Κυνικός, ὥστε ἀμήχανον ἦν	ἄλλου	ἀκούειν. ἐπήκουον οὖν τὰ λοιπὰ
[22]	ἔνθα μηδὲ θάπτειν ὅσιον τοὺς	ἄλλους	ἀποθνήσκοντας. ἀκούετε δέ, οἶμαι, ὡς
[30]	θυμὸν ὀρινθείς, δὴ τότε τοὺς	ἄλλους	κυναλώπεκας, οἵ οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι
[2]	ὢ τῆς δοξοκοπίας, ὢ— τῶν	ἄλλων	ἃ λέγειν εἰώθαμεν περὶ αὐτῶν.
[45]	αὐτός, καὶ μάλιστα ὁπόταν τῶν	ἄλλων	ἀκούῃς θαυμαζόντων αὐτόν.
[41]	Ἠλείων αὐτῶν παρά τε τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων, οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν,
[25]	καὶ ὑμῶν ἂν μόνων γένοιτο.	~Ἄλλως	τε ὁ μὲν Ἡρακλῆς, εἴπερ
[9]	καὶ τέλος κατὰ τοῦ τέγους	ἁλόμενος	διέφυγε, ῥαφανῖδι τὴν πυγὴν βεβυσμένος.
[9]	τελεῖν ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων	ἁλοὺς	μάλα πολλὰς πληγὰς ἔλαβεν καὶ
[3]	διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον	ἅμα	Κυνικοῦ τινος μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ
[35]	οὐ γὰρ ἦν εὐπορῆσαι ὀχήματος	ἅμα	πολλῶν ἐξιόντων— ἄκων ὑπελειπόμην. ὁ
[45]	φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ πάνυ τοὺς	ἀμβλυωποῦντας	ὁ Αἰακὸς παραδέχεται. ὅμοιον ὡς
[10]	ἑαυτοῦ καταδικάσας ἐπλανᾶτο ἄλλοτε ἄλλην	ἀμείβων.	~Ὅτεπερ καὶ τὴν θαυμαστὴν σοφίαν
[24]	ἐκ καταδίκης αὐτὸ πάσχοντας. ὥστε	ἄμεινον	τὸ διὰ τοῦ καπνοῦ· ἴδιον
[39]	ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ	ἀμέλει	καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν,
[20]	τῆς τότε φυγῆς. Ἤδη δὲ	ἀμελούμενος	ὑφ´ ἁπάντων καὶ μηκέθ´ ὁμοίως
[18]	ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν	ἀμέτρως	ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι, εἰπὼν μὴ
[13]	συναγορεύσοντες καὶ παραμυθησόμενοι τὸν ἄνδρα.	ἀμήχανον	δέ τι τὸ τάχος ἐπιδείκνυνται,
[5]	ἐβόα δὲ ὁ Κυνικός, ὥστε	ἀμήχανον	ἦν ἄλλου ἀκούειν. ἐπήκουον οὖν
[5]	δὲ τὸν Δία ἐπὶ τὴν	ἅμιλλαν.	εἶτα μέντοι ἔδοξεν αὐτῷ ἴσους
[24]	γοῦν Θεαγένη τοῦτο μάλιστα αἰτιάσαιτο	ἄν	τις, ὅτι τἄλλα ζηλῶν τἀνδρὸς
[24]	τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ζηλώσειεν	ἄν;	τὸν γοῦν Θεαγένη τοῦτο μάλιστα
[14]	ἀπόνοιαν αὐτοῦ καὶ ὅτι δέξαιτ´	ἂν	ἀποθανεῖν ὡς δόξαν ἐπὶ τούτῳ
[14]	αὐτῇ τὰς γειτνιώσας παραλαβοῦσα πραθείη	ἂν	αὐτοῖς ἀνθρώποις καὶ βοσκήμασιν καὶ
[37]	ἀναπιμπλαμένους πονηρᾶς. ἢ περιμένετε ἔστ´	ἂν	γραφεύς τις ἐπελθὼν ἀπεικάσῃ ὑμᾶς
[24]	ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδια καὶ παντὸς	ἂν	εἴη, τὸ τέλος δὲ καὶ
[24]	ζηλωτὰς τοῦ τοιούτου γενέσθαι; οὐκ	ἂν	εἴποιτε. καὶ τί τοῦτο ἠρόμην,
[45]	ταῦτα εἶδε; κατ´ ἀξίαν γελάσαι	ἂν	ἐπὶ τῷ ἀνδρί; καίτοι πόθεν
[37]	ἐμβαλεῖν εἰς τὸ πῦρ, ὡς	ἂν	ἕποιντο τῷ διδασκάλῳ, ἐπαύσαντο καὶ
[26]	τὴν πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν	ἂν	ἐργάσαιτο. ~Ἤκουον δὲ ὡς οὐδὲ
[23]	τοῖς δεινοῖς. ἐγὼ δὲ ἡδέως	ἂν	ἐροίμην οὐκ ἐκεῖνον ἀλλ´ ὑμᾶς,
[23]	τῶν τοιούτων δειμάτων. ἀλλ´ οὐκ	ἂν	εὖ οἶδ´ ὅτι βουληθείητε. πῶς
[26]	γε ἕνεκα· ἐγὼ γὰρ διομοσαίμην	ἂν	ἦ μὴν μηδένα τῶν θεῶν
[23]	εἰ καὶ τοὺς κακούργους βούλοισθε	ἂν	μαθητὰς αὐτοῦ γενέσθαι τῆς καρτερίας
[24]	καπνοῦ· ἴδιον γὰρ καὶ ὑμῶν	ἂν	μόνων γένοιτο. ~Ἄλλως τε ὁ
[3]	ἐς τὸν Πρωτέα, καὶ ὡς	ἂν	οἷός τε ὦ πειράσομαί σοι
[44]	ὁμοίως ἔνδοξος ὁ τρόπος γένοιτ´	ἂν,	πᾶσιν κοινὸς ὤν. ~Ταῦτα μὲν
[24]	δ´ οὖν αὖθις ἐρήσομαι, δέξαισθ´	ἂν	ὑμῶν τοὺς παῖδας ζηλωτὰς τοῦ
[39]	οὖν ἴδοιμί τινα χαρίεντα, ψιλὰ	ἂν	ὥσπερ σοὶ τὰ πραχθέντα διηγούμην,
[7]	~Μετὰ δὲ τοῦτον ἄλλος εὐθὺς	ἀναβαίνει,	οὐ περιμείνας διαλυθῆναι τὸ πλῆθος
[35]	ἄκων ὑπελειπόμην. ὁ δὲ ἀεὶ	ἀναβαλλόμενος	νύκτα τὸ τελευταῖον προειρήκει ἐπιδείξασθαι
[31]	τῆς βοῆς, ἧκεν εὐθὺς καὶ	ἀναβὰς	ἐκεκράγει καὶ μυρία κακὰ διεξῄει
[45]	ὡς εἴ τις ἐπὶ σταυρὸν	ἀναβήσεσθαι	μέλλων τὸ ἐν τῷ δακτύλῳ
[8]	πολιτῶν αὐτοῦ ἐπυνθανόμην καὶ οἷς	ἀνάγκη	ἦν ἀκριβῶς εἰδέναι αὐτόν. ~Τὸ
[36]	ἐπιβάλοι ἐπὶ τὸ πῦρ, καὶ	ἀναδόντος	τινὸς ἐπέβαλέν τε καὶ εἶπεν
[26]	μὴν οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ ἔτ´	ἀναδῦναι·	οἱ γὰρ συνόντες κύνες παρορμῶσιν
[42]	μηδὲ ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν	ἀναίσθητος	αὐτῶν γενόμενος. ~Ἓν ἔτι σοι
[29]	Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος κάτα πῦρ	ἀνακαύσας	ἐς φλόγα πηδήσας ἔλθῃ ἐς
[39]	πράγματα εἶχον ἅπασι διηγούμενος καὶ	ἀνακρίνουσιν	καὶ ἀκριβῶς ἐκπυνθανομένοις. εἰ μὲν
[29]	μέγιστον σύνθρονον Ἡφαίστῳ καὶ Ἡρακλῆϊ	ἄνακτι.	~Ταῦτα μὲν Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι
[38]	τὸ φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν	ἀναλογιζόμενος,	ὡς μόνος οὗτος ὁ ἔρως
[33]	Ἡρακλείως βεβιωκότα Ἡρακλείως ἀποθανεῖν καὶ	ἀναμιχθῆναι	τῷ αἰθέρι. Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη,
[37]	δὲ καὶ τοὺς πατρῴους ἐπεκαλέσατο,	ἀναμνησθεὶς	τῶν περὶ τοῦ φόνου εἰρημένων
[21]	ἐπὶ σκηνῆς ὀπτήσει ἑαυτόν, οὐκ	ἀνάξιος	ὤν, μὰ τὸν Ἡρακλέα, εἴ
[38]	καὶ ἀπονενοημένως βεβιωκότι καὶ οὐκ	ἀναξίως	τοῦ πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς
[25]	πυρός; οὐκ ἀπ´ ἐλπίδος μὴ	ἀναπηδήσασθαι	αὐτὸν καὶ ἡμίφλεκτον, εἰ μή,
[37]	θέαμα ὠπτημένον γέροντα ὁρᾶν κνίσης	ἀναπιμπλαμένους	πονηρᾶς. ἢ περιμένετε ἔστ´ ἂν
[40]	διομνύμενος ἦ μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι	ἀναπτάμενον	ἐκ τῆς πυρᾶς, ὃν ἐγὼ
[39]	σὺν μυκηθμῷ τῆς γῆς, γὺψ	ἀναπτάμενος	ἐκ μέσης τῆς φλογὸς οἴχοιτο
[11]	ἄνθρωπον τὸν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ	ἀνασκολοπισθέντα,	ὅτι καινὴν ταύτην τελετὴν εἰσῆγεν
[27]	βωμῶν ἤδη ἐπιθυμῶν καὶ χρυσοῦς	ἀναστήσεσθαι	ἐλπίζων. ~Καὶ μὰ Δία οὐδὲν
[41]	ἔλεγεν, αὐτίκα μάλα οἶδα πολλὰς	ἀναστησομένας.	φασὶ δὲ πάσαις σχεδὸν ταῖς
[10]	ὡς ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ	ἀνασχόμενος	αὐτὸν ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη ἤδη
[4]	ἑαυτόν, εἰς κενοδοξίαν τινὲς τοῦτο	ἀναφέρουσιν;	οὐ γὰρ Ἡρακλῆς οὕτως; οὐ
[35]	καὶ παρεβέβυστο τῶν φρυγάνων, ὡς	ἀναφθείη	τάχιστα. ~καὶ ἐπειδὴ ἡ σελήνη
[17]	πολλῷ δὲ τῶν περιεστώτων δήμῳ	ἀναφλῶν	τὸ αἰδοῖον καὶ τὸ ἀδιάφορον
[13]	καὶ συναγορεύσοντες καὶ παραμυθησόμενοι τὸν	ἄνδρα.	ἀμήχανον δέ τι τὸ τάχος
[19]	ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι δὲ	ἄνδρα	παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι προὔχοντα, διότι
[8]	οὕτω γελοίων ῥήσεων, ὁρῶντας δὲ	ἄνδρας	γέροντας δοξαρίου καταπτύστου ἕνεκα μονονουχὶ
[9]	τοῦ Πολυκλείτου κανών, ἐπεὶ εἰς	ἄνδρας	τελεῖν ἤρξατο, ἐν Ἀρμενίᾳ μοιχεύων
[30]	πέντε τάλαντα. τί ὑμῖν δοκεῖ,	ἄνδρες;	ἆρα φαυλότερος χρησμολόγος ὁ Βάκις
[8]	τί γὰρ ἄλλο, ἔφη, ὦ	ἄνδρες,	χρὴ ποιεῖν ἀκούοντας μὲν οὕτω
[40]	τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ πολιῷ	ἀνδρὶ	καὶ νὴ τὸν Δί´ ἀξιοπίστῳ
[45]	ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ τῷ	ἀνδρί;	καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος τοσοῦτον
[14]	τοῦ τότε τῆς Συρίας ἄρχοντος,	ἀνδρὸς	φιλοσοφίᾳ χαίροντος, ὃς συνεὶς τὴν
[42]	τέλος τοῦ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγένετο,	ἀνδρός,	ὡς βραχεῖ λόγῳ περιλαβεῖν, πρὸς
[24]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἱεροσύλων καὶ	ἀνδροφόνων,	οὓς ὁρᾶν ἔστιν ἐκ καταδίκης
[33]	Σώζου τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ	ἀνδρωδέστεροι	ἐκεκράγεσαν Τέλει τὰ δεδογμένα, ὑφ´
[31]	τὴν καῦσιν καλοῦσιν. ~Ταῦτ´ εἰπόντος	ἀνεβόησαν	οἱ περιεστῶτες ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν
[15]	ἄνθρωποι καὶ πρὸς διανομὰς κεχηνότες,	ἀνέκραγον	εὐθὺς ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν,
[39]	ἐτεθήπεσαν καὶ προσεκύνουν ὑποφρίττοντες καὶ	ἀνέκρινόν	με πότερον πρὸς ἕω ἢ
[4]	Συρίᾳ δεθέντα, τὸν τῇ πατρίδι	ἀνέντα	πεντακισχίλια τάλαντα, τὸν ἀπὸ τῆς
[13]	τοὺς Ἑλληνικοὺς ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ	ἀνεσκολοπισμένον	ἐκεῖνον σοφιστὴν αὐτὸν προσκυνῶσιν καὶ
[36]	τάχιστα. ~καὶ ἐπειδὴ ἡ σελήνη	ἀνέτελλεν—	ἔδει γὰρ κἀκείνην θεάσασθαι τὸ
[13]	ἐξ ἴσης καὶ κοινὰ ἡγοῦνται,	ἄνευ	τινὸς ἀκριβοῦς πίστεως τὰ τοιαῦτα
[25]	ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον παραστάντες ἀκίνητοι	ἀνέχονται	παροπτώμενοι, εἶτ´ ἐπιβάντες κατὰ σχῆμα
[2]	ὑπὸ τῶν κυνῶν ἢ ὁ	ἀνεψιὸς	αὐτοῦ ὁ Πενθεὺς ὑπὸ τῶν
[18]	δὴ ὁ τὴν πόλιν ἐπιτετραμμένος	ἀνὴρ	σοφὸς ἀπέπεμψεν αὐτὸν ἀμέτρως ἐντρυφῶντα
[39]	τι παρ´ ἐμαυτοῦ, ὡς ἐπειδὴ	ἀνήφθη	μὲν ἡ πυρά, ἐνέβαλεν δὲ
[36]	Πρωτεύς. καὶ προσελθόντες ἄλλος ἀλλαχόθεν	ἀνῆψαν	τὸ πῦρ μέγιστον ἅτε ἀπὸ
[39]	φλογὸς οἴχοιτο ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀνθρωπιστὶ	μεγάλῃ τῇ φωνῇ λέγων ἔλιπον
[15]	ὡς ἤκουσεν ὁ δῆμος, πένητες	ἄνθρωποι	καὶ πρὸς διανομὰς κεχηνότες, ἀνέκραγον
[13]	πλούσιος ἐν βραχεῖ ἐγένετο ἰδιώταις	ἀνθρώποις	ἐγχανών. ~Πλὴν ἀλλ´ ὁ Περεγρῖνος
[14]	γειτνιώσας παραλαβοῦσα πραθείη ἂν αὐτοῖς	ἀνθρώποις	καὶ βοσκήμασιν καὶ τῇ λοιπῇ
[11]	ἐκεῖνον ὃν ἔτι σέβουσι, τὸν	ἄνθρωπον	τὸν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα,
[34]	ἦν οὕτω δυσέρωτα τῆς δόξης	ἄνθρωπον	ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι τῇ αὐτῇ
[22]	σεμνόν, ἐν ἱερῷ χωρίῳ καιόμενος	ἄνθρωπος,	ἔνθα μηδὲ θάπτειν ὅσιον τοὺς
[13]	εἰς αὐτοὺς γόης καὶ τεχνίτης	ἄνθρωπος	καὶ πράγμασιν χρῆσθαι δυνάμενος, αὐτίκα
[33]	Καὶ ὠφελῆσαι, ἔφη, βούλομαι τοὺς	ἀνθρώπους	δείξας αὐτοῖς ὃν χρὴ τρόπον
[25]	εἶναί τινας μωροὺς καὶ κενοδόξους	ἀνθρώπους.	ὅμως δ´ οὖν κἂν ἐκείνους
[33]	πάντας οὖν δεῖ μοι τοὺς	ἀνθρώπους	Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ μὲν οὖν
[23]	~Καίτοι φησὶν ὅτι ὑπὲρ τῶν	ἀνθρώπων	αὐτὸ δρᾷ, ὡς διδάξειεν αὐτοὺς
[33]	οἱ μὲν οὖν ἀνοητότεροι τῶν	ἀνθρώπων	ἐδάκρυον καὶ ἐβόων Σώζου τοῖς
[6]	ἡ φύσις. ἀλλὰ νῦν ἐξ	ἀνθρώπων	εἰς θεοὺς τὸ ἄγαλμα τοῦτο
[39]	τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς	ἀνίσχοντα	τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος, ὥσπερ ἀμέλει
[3]	Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου	ἀνιὼν	ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινος μεγάλῃ
[28]	οὐδὲν ἀπεικὸς ἐν πολλοῖς τοῖς	ἀνοήτοις	εὑρεθήσεσθαί τινας τοὺς καὶ τεταρταίων
[33]	Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ μὲν οὖν	ἀνοητότεροι	τῶν ἀνθρώπων ἐδάκρυον καὶ ἐβόων
[40]	ἔμπροσθεν ἀφῆκα πέτεσθαι καταγελῶντα τῶν	ἀνοήτων	καὶ βλακικῶν τὸν τρόπον. ~Ἐννόει
[21]	θανάτου τρόπος τοῦ διὰ πυρός·	ἀνοῖξαι	γὰρ δεῖ μόνον τὸ στόμα
[4]	τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν αὐτῷ	ἀνταγωνίσασθαι	τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´ ὅτι
[19]	ἄρτι δὲ τοὺς Ἕλληνας ἔπειθεν	ἀντάρασθαι	ὅπλα Ῥωμαίοις, ἄρτι δὲ ἄνδρα
[16]	κελεύσαντος βασιλέως. εἶτα τῆς πόλεως	ἀντιπρεσβευσαμένης	οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη
[5]	Σινωπέα ἢ τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ	Ἀντισθένη	οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ, ἀλλ´
[14]	πᾶσα οὐσία τριάκοντά που ταλάντων	ἀξία	ἣν ὁ γέρων κατέλιπεν, οὐχ
[21]	τοῦ Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν	ἀξίαν	ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ ἅπαξ χανόντα
[45]	Δημόκριτος, εἰ ταῦτα εἶδε; κατ´	ἀξίαν	γελάσαι ἂν ἐπὶ τῷ ἀνδρί;
[27]	ὡς οὐδὲ Πρωτεὺς ἔτι καλεῖσθαι	ἀξιοῖ,	ἀλλὰ Φοίνικα μετωνόμασεν ἑαυτόν, ὅτι
[31]	οἱ περιεστῶτες ἅπαντες, Ἤδη καιέσθωσαν	ἄξιοι	τοῦ πυρός. καὶ ὁ μὲν
[34]	πῶς ἐγέλων· οὐδὲ γὰρ ἐλεεῖν	ἄξιον	ἦν οὕτω δυσέρωτα τῆς δόξης
[10]	πατέρα ἔδρασεν καὶ πάνυ ἀκοῦσαι	ἄξιον·	καίτοι πάντες ἴστε, καὶ ἀκηκόατε
[14]	αὐτὸν οὐδὲ τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν	ἄξιον.	ὁ δὲ εἰς τὴν οἰκείαν
[40]	ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν Δί´	ἀξιοπίστῳ	τὸ πρόσωπον ἐπὶ τῷ πώγωνι
[12]	καὶ αὐτὸ οὐ μικρὸν αὐτῷ	ἀξίωμα	περιεποίησεν πρὸς τὸν ἑξῆς βίον
[19]	ἄρτι δὲ ἄνδρα παιδείᾳ καὶ	ἀξιώματι	προὔχοντα, διότι καὶ ἐν τοῖς
[25]	συναρπασθεὶς ὑπὸ τοῦ πυρός; οὐκ	ἀπ´	ἐλπίδος μὴ ἀναπηδήσασθαι αὐτὸν καὶ
[20]	λόγον ἐς τοὺς Ἕλληνας εὐθὺς	ἀπ´	Ὀλυμπίων τῶν ἔμπροσθεν ὡς ἐς
[34]	καὶ τοῖς ἐπὶ τὸν σταυρὸν	ἀπαγομένοις	ἢ ὑπὸ τοῦ δημίου ἐχομένοις
[16]	προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας	ἀπαιτεῖν	ᾤετο δεῖν παρὰ τῆς πόλεως
[21]	δὲ καὶ πάντως διέγνωστό οἱ	ἀπαλλάττεσθαι,	μὴ πυρὶ μηδὲ τοῖς ἀπὸ
[1]	τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ Πρωτέως ἔπαθεν·	ἅπαντα	γὰρ δόξης ἕνεκα γενόμενος καὶ
[42]	τῷ παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνῳ	ἅπαντα	εἰπόντος ἀεὶ καὶ πράξαντος, ὡς
[20]	περίβλεπτος ὤν— ἕωλα γὰρ ἦν	ἅπαντα	καὶ οὐδὲν ἔτι καινουργεῖν ἐδύνατο
[15]	δὲ σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς πρὸς	ἅπαντα	ταῦτα σκέψασθε οἷόν τι ἐξεῦρεν
[34]	δυσέρωτα τῆς δόξης ἄνθρωπον ὑπὲρ	ἅπαντας	ὅσοι τῇ αὐτῇ Ποινῇ ἐλαύνονται.
[31]	~Ταῦτ´ εἰπόντος ἀνεβόησαν οἱ περιεστῶτες	ἅπαντες,	Ἤδη καιέσθωσαν ἄξιοι τοῦ πυρός.
[19]	δὲ μικροῦ κατέλευσαν αὐτὸν ἐπιδραμόντες	ἅπαντες,	τότε μὲν ἐπὶ τὸν Δία
[24]	δυνατὸν ἔστω ἐς τοῦτο μόνους	ἀπαντήσεσθαι	τοὺς πρὸς τὸ ὠφέλιμον ὀψομένους
[13]	ἐκείνου νόμους βιῶσιν. καταφρονοῦσιν οὖν	ἁπάντων	ἐξ ἴσης καὶ κοινὰ ἡγοῦνται,
[29]	ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ´ ἄριστος	ἁπάντων	Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος κάτα πῦρ
[20]	φυγῆς. Ἤδη δὲ ἀμελούμενος ὑφ´	ἁπάντων	καὶ μηκέθ´ ὁμοίως περίβλεπτος ὤν—
[16]	ἐπράχθη, ἀλλ´ ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷς	ἅπαξ	διέγνω μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ
[13]	ἀδελφοὶ πάντες εἶεν ἀλλήλων, ἐπειδὰν	ἅπαξ	παραβάντες θεοὺς μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς
[21]	τὴν ἀξίαν ἀποτετικέναι, ἀλλὰ μὴ	ἅπαξ	χανόντα πρὸς τὴν φλόγα ἐν
[3]	τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν	ἁπαξαπλῶς	λοιδορουμένου. εἶτα κατέληξεν αὐτῷ ἡ
[13]	παραβάντες θεοὺς μὲν τοὺς Ἑλληνικοὺς	ἀπαρνήσωνται,	τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν
[39]	ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον	ἅπασι	διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶς
[3]	τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ	ἅπασιν	ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου. εἶτα κατέληξεν αὐτῷ
[16]	ἔχων, ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος ἐν	ἅπασιν	ἀφθόνοις ἦν. καὶ χρόνον μέν
[18]	αὐτοῦ καὶ διὰ στόματος ἦν	ἅπασιν,	ὁ φιλόσοφος διὰ τὴν παρρησίαν
[9]	ὄντων, μὴ ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν	ἀπαχθῆναι	τῆς Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ τὰ
[37]	ἔστ´ ἂν γραφεύς τις ἐπελθὼν	ἀπεικάσῃ	ὑμᾶς οἵους τοὺς ἐν τῷ
[28]	ἐλπίζων. ~Καὶ μὰ Δία οὐδὲν	ἀπεικὸς	ἐν πολλοῖς τοῖς ἀνοήτοις εὑρεθήσεσθαί
[39]	γύψ· ἐγὼ δὲ τὸ ἐπελθὸν	ἀπεκρινάμην	αὐτοῖς. ~Ἀπελθὼν δὲ ἐς τὴν
[21]	θανάτου τρόπον, μυρίων ὄντων, ἑλόμενον	ἀπελθεῖν.	εἰ δὲ καὶ τὸ πῦρ
[40]	δὲ τὸ ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην αὐτοῖς.	~Ἀπελθὼν	δὲ ἐς τὴν πανήγυριν ἐπέστην
[29]	τούτων· καὶ τὰ ἔπη γὰρ	ἀπεμνημόνευεν·	Ἀλλ´ ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ´
[18]	τὴν πόλιν ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς	ἀπέπεμψεν	αὐτὸν ἀμέτρως ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι,
[10]	πάντες ἴστε, καὶ ἀκηκόατε ὡς	ἀπέπνιξε	τὸν γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος αὐτὸν
[39]	φασι ποιεῖν, ἐπιβήσεται τῆς πυρᾶς.	ἀπέστρεφον	δ´ οὖν τοὺς πολλοὺς αὐτῶν
[11]	γάρ; ἐν βραχεῖ παῖδας αὐτοὺς	ἀπέφηνε,	προφήτης καὶ θιασάρχης καὶ ξυναγωγεὺς
[29]	ὥς μοί τις τῶν ἑταίρων	ἀπήγγειλεν,	καὶ Σίβυλλαν ἔφη προειρηκέναι περὶ
[6]	μὴ πάνυ ἕλκειν· καὶ τέλος	ἀπῆγον	αὐτὸν λύζοντα μεταξὺ τῶν Κυνικῶν
[35]	παραλαβόντος περὶ μέσας νύκτας ἐξαναστὰς	ἀπῄειν	εὐθὺ τῆς Ἁρπίνης, ἔνθα ἦν
[31]	ἐγὼ δὲ ἀφεὶς αὐτὸν διαρρηγνύμενον	ἀπῄειν	ὀψόμενος τοὺς ἀθλητάς· ἤδη γὰρ
[32]	καὶ πολλοὺς τοῦτο πάσχοντας ἑώρων,	ἀπῆλθον	μακρὰ χαίρειν φράσας θανατιῶντι σοφιστῇ
[28]	εὑρεθήσεσθαί τινας τοὺς καὶ τεταρταίων	ἀπηλλάχθαι	δι´ αὐτοῦ φήσοντας καὶ νύκτωρ
[1]	δόξης εἴχετο. καὶ νῦν ἐκεῖνος	ἀπηνθράκωταί	σοι ὁ βέλτιστος κατὰ τὸν
[24]	παρὰ τὸν Ἡρακλέα, ὥς φησιν,	ἀπιόντι,	δυνάμενος ἐν βραχεῖ πανευδαίμων γενέσθαι
[35]	τῆς Ὀλυμπίας κατὰ τὸν ἱππόδρομον	ἀπιόντων	πρὸς ἕω. καὶ ἐπεὶ τάχιστα
[39]	τοῦ πυρός. ~εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς	ἀπιοῦσιν	ὡς θεάσαιντο καὶ αὐτοί· ᾤοντο
[37]	ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς,	Ἀπίωμεν,	φημί, ὦ μάταιοι· οὐ γὰρ
[10]	μοι δοκῶ· πηλὸς γὰρ ἔτι	ἄπλαστος	ἦν καὶ οὐδέπω ἐντελὲς ἄγαλμα
[36]	ἀνῆψαν τὸ πῦρ μέγιστον ἅτε	ἀπὸ	δᾴδων καὶ φρυγάνων. ὁ δέ—
[43]	εὐθὺς ἀκούσας μου ὅτε ἥκων	ἀπὸ	Συρίας διηγούμην ὡς ἀπὸ Τρῳάδος
[35]	πυρά. στάδιοι πάντες οὗτοι εἴκοσιν	ἀπὸ	τῆς Ὀλυμπίας κατὰ τὸν ἱππόδρομον
[4]	πατρίδι ἀνέντα πεντακισχίλια τάλαντα, τὸν	ἀπὸ	τῆς Ῥωμαίων πόλεως ἐκβληθέντα, τὸν
[21]	ἀπαλλάττεσθαι, μὴ πυρὶ μηδὲ τοῖς	ἀπὸ	τῆς τραγῳδίας τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ´
[7]	ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον	ἀπὸ	τοῦ Δημοκρίτου γέλωτος ἄρξομαι. καὶ
[13]	ἧκόν τινες, τῶν Χριστιανῶν στελλόντων	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ, βοηθήσοντες καὶ συναγορεύσοντες
[18]	λοιδορεῖσθαι πεποιημένον. τούτῳ δὲ καὶ	ἀπὸ	τούτων τὰ τῆς δόξης ηὐξάνετο,
[43]	ἥκων ἀπὸ Συρίας διηγούμην ὡς	ἀπὸ	Τρῳάδος συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν
[18]	παρεσκευασμένος ἐπὶ Ἰταλίας ἔπλευσεν καὶ	ἀποβὰς	τῆς νεὼς εὐθὺς ἐλοιδορεῖτο πᾶσι,
[20]	καὶ θαυμάζειν καὶ πρὸς αὐτὸν	ἀποβλέπειν	ποιήσει, οὗπερ ἐξ ἀρχῆς δριμύν
[34]	πολλῶν καὶ ἐνεφορεῖτο τῆς δόξης	ἀποβλέπων	ἐς τὸ πλῆθος τῶν θαυμαζόντων,
[36]	καὶ εἶπεν ἐς τὴν μεσημβρίαν	ἀποβλέπων—	καὶ γὰρ καὶ τοῦτ´ αὐτὸ
[42]	περιλαβεῖν, πρὸς ἀλήθειαν μὲν οὐδεπώποτε	ἀποβλέψαντος,	ἐπὶ δόξῃ δὲ καὶ τῷ
[45]	ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον, ὡς	ἀποδακρύσειε	τῷ δριμεῖ φαρμάκῳ. ὁρᾷς; οὐ
[26]	ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην, οὐκ ἐῶντες	ἀποδειλιᾶν·	ὧν εἰ δύο συγκατασπάσας ἐμπέσοι
[28]	ἦ μὴν καὶ ἱερέας αὐτοῦ	ἀποδειχθήσεσθαι	μαστίγων ἢ καυτηρίων ἤ τινος
[17]	μηδενὸς καταναγκάσαντος. ~Τρίτη ἐπὶ τούτοις	ἀποδημία	εἰς Αἴγυπτον παρὰ τὸν Ἀγαθόβουλον,
[14]	πλεῖστα τῶν κτημάτων παρὰ τὴν	ἀποδημίαν	αὐτοῦ καὶ μόνοι ὑπελείποντο οἱ
[19]	καταφυγὼν ὁ γενναῖος εὕρετο μὴ	ἀποθανεῖν,	~ἐς δὲ τὴν ἑξῆς Ὀλυμπιάδα
[33]	γὰρ τὸν Ἡρακλείως βεβιωκότα Ἡρακλείως	ἀποθανεῖν	καὶ ἀναμιχθῆναι τῷ αἰθέρι. Καὶ
[14]	αὐτοῦ καὶ ὅτι δέξαιτ´ ἂν	ἀποθανεῖν	ὡς δόξαν ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι,
[26]	θεῶν ἀγανακτήσειν, εἰ Περεγρῖνος κακῶς	ἀποθάνοι.	οὐ μὴν οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ
[36]	πάνυ ἤδη πρόσεχε τὸν νοῦν—	ἀποθέμενος	τὴν πήραν καὶ τὸ τριβώνιον
[19]	καὶ νὴ Δία γε καὶ	ἀποθνήσκειν	πολλοὺς αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν τῶν
[22]	μηδὲ θάπτειν ὅσιον τοὺς ἄλλους	ἀποθνήσκοντας.	ἀκούετε δέ, οἶμαι, ὡς καὶ
[30]	οἱ ἕπονται, μιμεῖσθαι χρὴ πότμον	ἀποιχομένοιο	λύκοιο. ὃς δέ κε δειλὸς
[42]	εἰς πῦρ ἁλέσθαι, ὅτε μηδὲ	ἀπολαύειν	τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος αὐτῶν
[14]	ἀποθανεῖν ὡς δόξαν ἐπὶ τούτῳ	ἀπολίποι,	ἀφῆκεν αὐτὸν οὐδὲ τῆς κολάσεως
[40]	ἐσθῆτι μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ νῦν	ἀπολίποι	περιπατοῦντα φαιδρὸν ἐν τῇ ἑπταφώνῳ
[19]	τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει	ἀπολλυμένους	τοὺς πανηγυριστάς, κακῶς ἠγόρευεν ὡς
[20]	τοῦ τὸ ὕδωρ ἐπαγαγόντος καὶ	ἀπολογίαν	ὑπὲρ τῆς τότε φυγῆς. Ἤδη
[15]	ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες οὕτως ἀσεβῶς	ἀπολωλότα.	ὁ δὲ σοφὸς οὗτος Πρωτεὺς
[3]	ὦ πειράσομαί σοι αὐτὰ ἐκεῖνα	ἀπομνημονεῦσαι	ὡς ἐλέγετο. σὺ δὲ γνωριεῖς
[38]	τἀνδρὶ καὶ τἄλλα ἐμπλήκτως καὶ	ἀπονενοημένως	βεβιωκότι καὶ οὐκ ἀναξίως τοῦ
[18]	καὶ περίβλεπτος ἦν ἐπὶ τῇ	ἀπονοίᾳ,	μέχρι δὴ ὁ τὴν πόλιν
[14]	φιλοσοφίᾳ χαίροντος, ὃς συνεὶς τὴν	ἀπόνοιαν	αὐτοῦ καὶ ὅτι δέξαιτ´ ἂν
[2]	μὲν ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον τὴν	ἀπόνοιαν	τοῦ γέροντος· ἦσαν δέ τινες
[37]	τὸ πῦρ ὁρῶντες, ἄχρι δὴ	ἀποπνιγεὶς	ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ὦ
[16]	ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν	ἀπορούμενος	ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο δεῖν
[16]	τι, ὡς οἶμαι, ἐσθίων τῶν	ἀπορρήτων	αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος
[21]	Φαλάριδος ταῦρον ἐμπεσόντα τὴν ἀξίαν	ἀποτετικέναι,	ἀλλὰ μὴ ἅπαξ χανόντα πρὸς
[23]	πονηροὺς οὐ φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροτέρους	ἀποφανεῖ;	~Καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐς τοῦτο
[25]	τε ὁ μὲν Ἡρακλῆς, εἴπερ	ἄρα	καὶ ἐτόλμησέν τι τοιοῦτο, ὑπὸ
[1]	ταῦτα καὶ πῦρ ἐγένετο· τοσούτῳ	ἄρα	τῷ ἔρωτι τῆς δόξης εἴχετο.
[30]	τάλαντα. τί ὑμῖν δοκεῖ, ἄνδρες;	ἆρα	φαυλότερος χρησμολόγος ὁ Βάκις τῆς
[3]	ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου τὴν	ἀρετὴν	ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου.
[6]	γὰρ ταῦτα, ἔφη, ὁ βίος	ἄριστα	δημιουργήματα ἐθεάσατο, τὸν Δία τὸν
[29]	Ἀλλ´ ὁπόταν Πρωτεὺς Κυνικῶν ὄχ´	ἄριστος	ἁπάντων Ζηνὸς ἐριγδούπου τέμενος κάτα
[9]	εἰς ἄνδρας τελεῖν ἤρξατο, ἐν	Ἀρμενίᾳ	μοιχεύων ἁλοὺς μάλα πολλὰς πληγὰς
[9]	πενήτων ὄντων, μὴ ἐπὶ τὸν	ἁρμοστὴν	ἀπαχθῆναι τῆς Ἀσίας. ~Ταῦτα καὶ
[7]	ἐναντίον ἀπὸ τοῦ Δημοκρίτου γέλωτος	ἄρξομαι.	καὶ αὖθις ἐγέλα ἐπὶ πολύ,
[29]	δὴ τότε πάντας ὁμῶς, οἳ	ἀρούρης	καρπὸν ἔδουσιν, νυκτιπόλον τιμᾶν κέλομαι
[35]	νύκτας ἐξαναστὰς ἀπῄειν εὐθὺ τῆς	Ἁρπίνης,	ἔνθα ἦν ἡ πυρά. στάδιοι
[22]	ἐπιτυχεῖν τούτου, ἐνέπρησε τῆς Ἐφεσίας	Ἀρτέμιδος	τὸν νεών. τοιοῦτόν τι καὶ
[19]	Ἕλληνας ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοις,	ἄρτι	δὲ ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι
[19]	ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο,	ἄρτι	δὲ τοὺς Ἕλληνας ἔπειθεν ἀντάρασθαι
[19]	δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν	ἄρτι	μὲν Ἠλείοις ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ
[20]	αὐτὸν ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ ἐξ	ἀρχῆς	δριμύν τινα ἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανεν—
[8]	τὸ καυθησόμενον, ἀκούσατέ μου ἐξ	ἀρχῆς	παραφυλάξαντος τὴν γνώμην αὐτοῦ καὶ
[14]	ὑπὸ τοῦ τότε τῆς Συρίας	ἄρχοντος,	ἀνδρὸς φιλοσοφίᾳ χαίροντος, ὃς συνεὶς
[15]	οἱ ἰδόντες, γέροντα πενθοῦντες οὕτως	ἀσεβῶς	ἀπολωλότα. ὁ δὲ σοφὸς οὗτος
[13]	~Καὶ μὴν κἀκ τῶν ἐν	Ἀσίᾳ	πόλεων ἔστιν ὧν ἧκόν τινες,
[9]	ἐπὶ τὸν ἁρμοστὴν ἀπαχθῆναι τῆς	Ἀσίας.	~Ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα ἐάσειν
[17]	τὸν Ἀγαθόβουλον, ἵναπερ τὴν θαυμαστὴν	ἄσκησιν	διησκεῖτο, ξυρόμενος μὲν τῆς κεφαλῆς
[4]	γὰρ Ἡρακλῆς οὕτως; οὐ γὰρ	Ἀσκληπιὸς	καὶ Διόνυσος κεραυνῷ; οὐ γὰρ
[24]	αὐτὸ οὐ μόνον Ἡρακλέους καὶ	Ἀσκληπιοῦ,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἱεροσύλων καὶ
[21]	τὸ πῦρ ὡς Ἡράκλειόν τι	ἀσπάζεται,	τί δή ποτε οὐχὶ κατὰ
[39]	ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον	ἀσπασάμενος,	ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς
[2]	οὖν πόρρω ταῦτα καὶ μακρῷ	ἀσφαλέστερον,	ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ πῦρ
[24]	ὁ ζῆλος, ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ἀσφαλῆ	καὶ ῥᾴδια καὶ παντὸς ἂν
[18]	αὐτὸν καὶ ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε	ἀσφαλῶς	ἐτόλμα· ἐκείνῳ γάρ, ὡς εἰκός,
[36]	ἀλλαχόθεν ἀνῆψαν τὸ πῦρ μέγιστον	ἅτε	ἀπὸ δᾴδων καὶ φρυγάνων. ὁ
[21]	ἐν ἀκαρεῖ τεθνάναι. καὶ γὰρ	αὖ	καὶ τόδε οἱ πολλοί μοι
[44]	τοῦ πυρὸς δεόμενον· τὸν δ´	αὖ	φάναι, Ἀλλ´ οὐχ ὁμοίως ἔνδοξος
[7]	τοῦ Δημοκρίτου γέλωτος ἄρξομαι. καὶ	αὖθις	ἐγέλα ἐπὶ πολύ, ὥστε καὶ
[24]	τὸ πρᾶγμα. ὑμᾶς δ´ οὖν	αὖθις	ἐρήσομαι, δέξαισθ´ ἂν ὑμῶν τοὺς
[37]	ὑπὸ τῆς φλογὸς πολλῆς ἠρμένης.	~Αὖθις	ὁρῶ γελῶντά σε, ὦ καλὲ
[3]	οἷός τε ὦ πειράσομαί σοι	αὐτὰ	ἐκεῖνα ἀπομνημονεῦσαι ὡς ἐλέγετο. σὺ
[2]	πολλῷ πλήθει τῶν ἀκροατῶν εἶπον	αὐτά,	ἐνίων μὲν ἀχθομένων, ὅσοι ἐθαύμαζον
[21]	τοὐπιὸν καύσων ἑαυτόν. ~καὶ νῦν	αὐτὰ	ταῦτα θαυματοποιεῖ, ὥς φασι, βόθρον
[34]	ἄνθρωπον ὑπὲρ ἅπαντας ὅσοι τῇ	αὐτῇ	Ποινῇ ἐλαύνονται. παρεπέμπετο δὲ ὅμως
[14]	τῶν Παριανῶν πόλις πέντε σὺν	αὐτῇ	τὰς γειτνιώσας παραλαβοῦσα πραθείη ἂν
[41]	Ἑλλήνων, οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν,	αὐτίκα	μάλα οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας. φασὶ
[13]	ἄνθρωπος καὶ πράγμασιν χρῆσθαι δυνάμενος,	αὐτίκα	μάλα πλούσιος ἐν βραχεῖ ἐγένετο
[21]	δεῖ μόνον τὸ στόμα καὶ	αὐτίκα	τεθνάναι. ~Τὸ μέντοι θέαμα ἐπινοεῖται,
[1]	αὐτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς,	αὐτὸ	δὴ ἐκεῖνο τὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ
[23]	φησὶν ὅτι ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων	αὐτὸ	δρᾷ, ὡς διδάξειεν αὐτοὺς θανάτου
[7]	ἐγέλα καὶ δῆλος ἦν νειόθεν	αὐτὸ	δρῶν· εἶτα ἤρξατο ὧδέ πως·
[25]	ἐτόλμησέν τι τοιοῦτο, ὑπὸ νόσου	αὐτὸ	ἔδρασεν, ὑπὸ τοῦ Κενταυρείου αἵματος,
[21]	κατὰ τοῦτο πάνυ ὀψὲ δρᾶν	αὐτὸ	ἔοικεν, ὃν ἐχρῆν πάλαι ἐς
[2]	ἐγὼ δὲ παρὰ τὸ πῦρ	αὐτὸ	καὶ ἔτι πρότερον ἐν πολλῷ
[12]	εἰς τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ	αὐτὸ	οὐ μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν
[24]	τῷ καπνῷ· τὸ πῦρ γὰρ	αὐτὸ	οὐ μόνον Ἡρακλέους καὶ Ἀσκληπιοῦ,
[24]	οὓς ὁρᾶν ἔστιν ἐκ καταδίκης	αὐτὸ	πάσχοντας. ὥστε ἄμεινον τὸ διὰ
[39]	ἔργον, οἷς μὴ καὶ τοῦτ´	αὐτὸ	περισπούδαστον ἦν, κἂν αὐτὸν ἰδεῖν
[36]	ἀποβλέπων— καὶ γὰρ καὶ τοῦτ´	αὐτὸ	πρὸς τὴν τραγῳδίαν ἦν, ἡ
[2]	ἦσαν δέ τινες οἳ καὶ	αὐτοὶ	ἐγέλων ἐπ´ αὐτῷ. ἀλλ´ ὀλίγου
[39]	πολλοῖς ἀπιοῦσιν ὡς θεάσαιντο καὶ	αὐτοί·	ᾤοντο γὰρ ἔτι καταλήψεσθαι ζῶντα
[14]	τὰς γειτνιώσας παραλαβοῦσα πραθείη ἂν	αὐτοῖς	ἀνθρώποις καὶ βοσκήμασιν καὶ τῇ
[39]	ἐγὼ δὲ τὸ ἐπελθὸν ἀπεκρινάμην	αὐτοῖς.	~Ἀπελθὼν δὲ ἐς τὴν πανήγυριν
[37]	ὁρῶντες, ἄχρι δὴ ἀποπνιγεὶς ἐπ´	αὐτοῖς,	Ἀπίωμεν, φημί, ὦ μάταιοι· οὐ
[15]	τραγικῶς ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς	αὐτοῖς	ἀφεῖναι ἔφη τὴν οὐσίαν ἣν
[33]	ἔφη, βούλομαι τοὺς ἀνθρώπους δείξας	αὐτοῖς	ὃν χρὴ τρόπον θανάτου καταφρονεῖν·
[16]	ὡς οἶμαι, ἐσθίων τῶν ἀπορρήτων	αὐτοῖς—	οὐκέτι προσιεμένων αὐτὸν ἀπορούμενος ἐκ
[3]	σὺ δὲ γνωριεῖς δηλαδή, πολλάκις	αὐτοῖς	παραστὰς βοῶσιν. ~Πρωτέα γάρ τις,
[44]	ἥκειν αὐτὸν ἐπὶ τὰς θύρας	αὐτόματον,	ὥστε καλῶς ἔχειν ἕπεσθαι μηδὲν
[45]	ὁπόταν τῶν ἄλλων ἀκούῃς θαυμαζόντων	αὐτόν.
[18]	πόλιν ἐπιτετραμμένος ἀνὴρ σοφὸς ἀπέπεμψεν	αὐτὸν	ἀμέτρως ἐντρυφῶντα τῷ πράγματι, εἰπὼν
[20]	ἐντυγχάνοντας καὶ θαυμάζειν καὶ πρὸς	αὐτὸν	ἀποβλέπειν ποιήσει, οὗπερ ἐξ ἀρχῆς
[16]	τῶν ἀπορρήτων αὐτοῖς— οὐκέτι προσιεμένων	αὐτὸν	ἀπορούμενος ἐκ παλινῳδίας ἀπαιτεῖν ᾤετο
[41]	ταῖς ἐνδόξοις πόλεσιν ἐπιστολὰς διαπέμψαι	αὐτόν,	διαθήκας τινὰς καὶ παραινέσεις καὶ
[31]	βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ δὲ ἀφεὶς	αὐτὸν	διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος τοὺς ἀθλητάς·
[45]	αὐτὸς πρὸ πολλῶν ἡμερῶν εἶδον	αὐτὸν	ἐγκεχρισμένον, ὡς ἀποδακρύσειε τῷ δριμεῖ
[12]	πρᾶγμα πάντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρώμενοι	αὐτόν.	εἶτ´, ἐπεὶ τοῦτο ἦν ἀδύνατον,
[5]	αὐτῷ, ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Σωκράτη	αὐτόν,	ἐκάλει δὲ τὸν Δία ἐπὶ
[11]	καὶ συνέγραφεν, καὶ ὡς θεὸν	αὐτὸν	ἐκεῖνοι ᾐδοῦντο καὶ νομοθέτῃ ἐχρῶντο
[40]	ὡς μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο	αὐτὸν	ἐν λευκῇ ἐσθῆτι μικρὸν ἔμπροσθεν,
[44]	εἰ πάντως θανάτου δέοιτο, ἥκειν	αὐτὸν	ἐπὶ τὰς θύρας αὐτόματον, ὥστε
[19]	ὕδατος. Ὡς δὲ μικροῦ κατέλευσαν	αὐτὸν	ἐπιδραμόντες ἅπαντες, τότε μὲν ἐπὶ
[44]	ἰατρὸς διηγήσατο μετακληθεὶς ὡς ἐπισκοπήσειεν	αὐτόν.	ἔφη οὖν καταλαβεῖν αὐτὸν χαμαὶ
[25]	καθάπερ οἱ Βραχμᾶνες· ἐκείνοις γὰρ	αὐτὸν	ἠξίου Θεαγένης εἰκάζειν, ὥσπερ οὐκ
[39]	τοῦτ´ αὐτὸ περισπούδαστον ἦν, κἂν	αὐτὸν	ἰδεῖν τὸν τόπον καί τι
[39]	ᾤοντο γὰρ ἔτι καταλήψεσθαι ζῶντα	αὐτόν.	καὶ γὰρ καὶ τόδε τῇ
[27]	χρεὼν εἴη δαίμονα νυκτοφύλακα γενέσθαι	αὐτόν,	καὶ δῆλός ἐστι βωμῶν ἤδη
[18]	καὶ μάλιστα τῷ βασιλεῖ, πρᾳότατον	αὐτὸν	καὶ ἡμερώτατον εἰδώς, ὥστε ἀσφαλῶς
[25]	οὐκ ἀπ´ ἐλπίδος μὴ ἀναπηδήσασθαι	αὐτὸν	καὶ ἡμίφλεκτον, εἰ μή, ὅπερ
[26]	δ´ οἳ καὶ μεταβαλέσθαι φασιν	αὐτὸν	καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡς
[6]	πάνυ ἕλκειν· καὶ τέλος ἀπῆγον	αὐτὸν	λύζοντα μεταξὺ τῶν Κυνικῶν τινες
[14]	δόξαν ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι, ἀφῆκεν	αὐτὸν	οὐδὲ τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν ἄξιον.
[13]	τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν	αὐτὸν	προσκυνῶσιν καὶ κατὰ τοὺς ἐκείνου
[8]	οἷς ἀνάγκη ἦν ἀκριβῶς εἰδέναι	αὐτόν.	~Τὸ γὰρ τῆς φύσεως τοῦτο
[10]	ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενος	αὐτὸν	ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη ἤδη γηρῶντα.
[44]	ἐπισκοπήσειεν αὐτόν. ἔφη οὖν καταλαβεῖν	αὐτὸν	χαμαὶ κυλιόμενον καὶ τὸν φλογμὸν
[44]	δοῦναι. καίτοι εἰπεῖν ἔφη πρὸς	αὐτὸν	ὡς εἰ πάντως θανάτου δέοιτο,
[43]	κυνίζειν ὡς ἔχοι τινὰ καὶ	αὐτὸς	Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡς ἐπεὶ ταραχθείημεν
[22]	τὸν νεών. τοιοῦτόν τι καὶ	αὐτὸς	ἐπινοεῖ, τοσοῦτος ἔρως τῆς δόξης
[1]	Ὁ κακοδαίμων Περεγρῖνος, ἢ ὡς	αὐτὸς	ἔχαιρεν ὀνομάζων ἑαυτόν, Πρωτεύς, αὐτὸ
[40]	τὸν γῦπα, διομνύμενος ἦ μὴν	αὐτὸς	ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ τῆς πυρᾶς,
[15]	αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὁ δῆμος	αὐτὸς	ἠγανάκτει, χρηστόν, ὡς ἔφασαν οἱ
[45]	οὖν, ὦ φιλότης, γέλα καὶ	αὐτός,	καὶ μάλιστα ὁπόταν τῶν ἄλλων
[11]	ἐξηγεῖτο καὶ διεσάφει, πολλὰς δὲ	αὐτὸς	καὶ συνέγραφεν, καὶ ὡς θεὸν
[32]	οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν	αὐτὸς	ὁ Πρωτεὺς μυρίῳ τῷ πλήθει
[45]	ὁ Ἀλέξανδρος. ἐγὼ δὲ οὐδ´	αὐτὸς	πρὸ πολλῶν ἡμερῶν εἶδον αὐτὸν
[11]	καὶ ξυναγωγεὺς καὶ πάντα μόνος	αὐτὸς	ὤν, καὶ τῶν βίβλων τὰς
[5]	γὰρ Σινωπέα ἢ τὸν διδάσκαλον	αὐτοῦ	Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου αὐτῷ,
[28]	δὲ ἦ μὴν καὶ ἱερέας	αὐτοῦ	ἀποδειχθήσεσθαι μαστίγων ἢ καυτηρίων ἤ
[23]	τοὺς κακούργους βούλοισθε ἂν μαθητὰς	αὐτοῦ	γενέσθαι τῆς καρτερίας ταύτης καὶ
[12]	αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον ἔνδον μετ´	αὐτοῦ	διαφθείραντες τοὺς δεσμοφύλακας. εἶτα δεῖπνα
[8]	ἔνια δὲ παρὰ τῶν πολιτῶν	αὐτοῦ	ἐπυνθανόμην καὶ οἷς ἀνάγκη ἦν
[24]	μηδ´ αὐτῶν τις τῶν μαθητῶν	αὐτοῦ	ζηλώσειεν ἄν; τὸν γοῦν Θεαγένη
[18]	πλὴν ἀλλὰ καὶ τοῦτο κλεινὸν	αὐτοῦ	καὶ διὰ στόματος ἦν ἅπασιν,
[5]	ἐπήκουον οὖν τὰ λοιπὰ ἐπαντλοῦντος	αὐτοῦ	καὶ θαυμαστάς τινας ὑπερβολὰς διεξιόντος
[33]	μετρίως ἐθορυβήθη ἐλπίζων πάντας ἕξεσθαι	αὐτοῦ	καὶ μὴ προήσεσθαι τῷ πυρί,
[14]	τῶν κτημάτων παρὰ τὴν ἀποδημίαν	αὐτοῦ	καὶ μόνοι ὑπελείποντο οἱ ἀγροὶ
[14]	χαίροντος, ὃς συνεὶς τὴν ἀπόνοιαν	αὐτοῦ	καὶ ὅτι δέξαιτ´ ἂν ἀποθανεῖν
[8]	ἐξ ἀρχῆς παραφυλάξαντος τὴν γνώμην	αὐτοῦ	καὶ τὸν βίον ἐπιτηρήσαντος· ἔνια
[28]	οἱ κατάρατοι δὲ οὗτοι μαθηταὶ	αὐτοῦ	καὶ χρηστήριον, οἶμαι, καὶ ἄδυτον
[7]	κατάρατος Θεαγένης τέλος τῶν μιαρωτάτων	αὐτοῦ	λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο,
[2]	τῶν κυνῶν ἢ ὁ ἀνεψιὸς	αὐτοῦ	ὁ Πενθεὺς ὑπὸ τῶν Μαινάδων.
[19]	καὶ ταῦτα ἔλεγε πίνων τοῦ	αὐτοῦ	ὕδατος. Ὡς δὲ μικροῦ κατέλευσαν
[28]	τοὺς καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι δι´	αὐτοῦ	φήσοντας καὶ νύκτωρ ἐντετυχηκέναι τῷ
[32]	Πρωτέως ἢ ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν	αὐτοῦ,	ὥστε καὶ εἰς χεῖρας αὐτῶν
[11]	τί γάρ; ἐν βραχεῖ παῖδας	αὐτοὺς	ἀπέφηνε, προφήτης καὶ θιασάρχης καὶ
[13]	ἢν τοίνυν παρέλθῃ τις εἰς	αὐτοὺς	γόης καὶ τεχνίτης ἄνθρωπος καὶ
[23]	ἀνθρώπων αὐτὸ δρᾷ, ὡς διδάξειεν	αὐτοὺς	θανάτου καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν τοῖς
[5]	ἔδοξεν αὐτῷ ἴσους πως φυλάξαι	αὐτούς,	καὶ οὕτω κατέπαυε τὸν λόγον·
[13]	ὁ νομοθέτης ὁ πρῶτος ἔπεισεν	αὐτοὺς	ὡς ἀδελφοὶ πάντες εἶεν ἀλλήλων,
[13]	καταφρονοῦσιν τοῦ θανάτου καὶ ἑκόντες	αὑτοὺς	ἐπιδιδόασιν οἱ πολλοί. ἔπειτα δὲ
[13]	μικρὰν ταύτην ἐποιήσατο. πεπείκασι γὰρ	αὑτοὺς	οἱ κακοδαίμονες τὸ μὲν ὅλον
[2]	οἳ καὶ αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ´	αὐτῷ.	ἀλλ´ ὀλίγου δεῖν ὑπὸ τῶν
[5]	αὐτοῦ Ἀντισθένη οὐδὲ παραβάλλειν ἠξίου	αὐτῷ,	ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Σωκράτη αὐτόν,
[4]	τὸν τοῦ Ἡλίου ἐπισημότερον, τὸν	αὐτῷ	ἀνταγωνίσασθαι τῷ Ὀλυμπίῳ δυνάμενον; ἀλλ´
[12]	ὅπερ καὶ αὐτὸ οὐ μικρὸν	αὐτῷ	ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς τὸν ἑξῆς
[41]	τὸ λοιπὸν οἷα εἰκὸς ἐπ´	αὐτῷ	γενήσεσθαι, ποίας μὲν οὐ μελίττας
[26]	ἀποθάνοι. οὐ μὴν οὐδὲ ῥᾴδιον	αὐτῷ	ἔτ´ ἀναδῦναι· οἱ γὰρ συνόντες
[3]	ἅπασιν ἁπαξαπλῶς λοιδορουμένου. εἶτα κατέληξεν	αὐτῷ	ἡ βοὴ ἐς τὸν Πρωτέα,
[5]	τὴν ἅμιλλαν. εἶτα μέντοι ἔδοξεν	αὐτῷ	ἴσους πως φυλάξαι αὐτούς, καὶ
[15]	οὐκ εἰς μακρὰν ἐπαναστήσεσθαί τις	αὐτῷ,	καὶ μάλιστα ὁ δῆμος αὐτὸς
[43]	διηγούμην ὡς ἀπὸ Τρῳάδος συμπλεύσαιμι	αὐτῷ	καὶ τήν τε ἄλλην τὴν
[22]	τοσοῦτος ἔρως τῆς δόξης ἐντέτηκεν	αὐτῷ.	~Καίτοι φησὶν ὅτι ὑπὲρ τῶν
[15]	οὐσίαν ἣν ὁ μακαρίτης πατὴρ	αὐτῷ	κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν. τοῦτο
[33]	Τέλει τὰ δεδογμένα" πάνυ ἀδόκητον	αὐτῷ	προσπεσὸν ὠχριᾶν ἔτι μᾶλλον ἐποίησεν,
[28]	νὴ Δία τελετήν τινα ἐπ´	αὐτῷ	συστήσεσθαι νυκτέριον καὶ δᾳδουχίαν ἐπὶ
[36]	τὸν ἀεὶ τρόπον καὶ ξὺν	αὐτῷ	τὰ τέλη τῶν κυνῶν, καὶ
[30]	ἀκηκοέναι φησίν. ἐγὼ δὲ Βάκιδος	αὐτῷ	χρησμὸν ὑπὲρ τούτων ἐρῶ· φησὶν
[42]	ἀπολαύειν τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος	αὐτῶν	γενόμενος. ~Ἓν ἔτι σοι προσδιηγησάμενος
[12]	ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱεροὶ	αὐτῶν	ἐλέγοντο, καὶ ὁ βέλτιστος Περεγρῖνος—
[13]	πολλὰ τότε ἧκεν χρήματα παρ´	αὐτῶν	ἐπὶ προφάσει τῶν δεσμῶν, καὶ
[32]	αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰς χεῖρας	αὐτῶν	ἦλθον οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ
[12]	ὀρφανά, οἱ δὲ ἐν τέλει	αὐτῶν	καὶ συνεκάθευδον ἔνδον μετ´ αὐτοῦ
[39]	ἀπέστρεφον δ´ οὖν τοὺς πολλοὺς	αὐτῶν	λέγων ἤδη τετελέσθαι τὸ ἔργον,
[11]	Παλαιστίνην τοῖς ἱερεῦσιν καὶ γραμματεῦσιν	αὐτῶν	ξυγγενόμενος. καὶ τί γάρ; ἐν
[41]	μὲν γὰρ παρά τε Ἠλείων	αὐτῶν	παρά τε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων,
[2]	ἄλλων ἃ λέγειν εἰώθαμεν περὶ	αὐτῶν.	σὺ μὲν οὖν πόρρω ταῦτα
[24]	τί τοῦτο ἠρόμην, ὅπου μηδ´	αὐτῶν	τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ζηλώσειεν
[19]	Δία γε καὶ ἀποθνήσκειν πολλοὺς	αὐτῶν	ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων, αἳ
[12]	τοῦτο ἐκαλεῖτο— καινὸς Σωκράτης ὑπ´	αὐτῶν	ὠνομάζετο. ~Καὶ μὴν κἀκ τῶν
[13]	γένηται δημόσιον· ἐν βραχεῖ γὰρ	ἀφειδοῦσι	πάντων. καὶ δὴ καὶ τῷ
[14]	ἐγχανών. ~Πλὴν ἀλλ´ ὁ Περεγρῖνος	ἀφείθη	ὑπὸ τοῦ τότε τῆς Συρίας
[15]	ἐσκεύαστο— τοιοῦτος οὖν ἐπιφανεὶς αὐτοῖς	ἀφεῖναι	ἔφη τὴν οὐσίαν ἣν ὁ
[31]	ὁ βέλτιστος ἐκαλεῖτο. ἐγὼ δὲ	ἀφεὶς	αὐτὸν διαρρηγνύμενον ἀπῄειν ὀψόμενος τοὺς
[40]	πυρᾶς, ὃν ἐγὼ μικρὸν ἔμπροσθεν	ἀφῆκα	πέτεσθαι καταγελῶντα τῶν ἀνοήτων καὶ
[14]	ὡς δόξαν ἐπὶ τούτῳ ἀπολίποι,	ἀφῆκεν	αὐτὸν οὐδὲ τῆς κολάσεως ὑπολαβὼν
[16]	ὑφ´ ὧν δορυφορούμενος ἐν ἅπασιν	ἀφθόνοις	ἦν. καὶ χρόνον μέν τινα
[35]	πρὸς ἕω. καὶ ἐπεὶ τάχιστα	ἀφικόμεθα,	καταλαμβάνομεν πυρὰν νενησμένην ἐν βόθρῳ
[32]	ἐπεὶ δὲ ἐς τὴν Ὀλυμπίαν	ἀφικόμεθα,	μεστὸς ἦν ὁ ὀπισθόδομος τῶν
[3]	ἐπεὶ τάχιστα εἰς τὴν Ἦλιν	ἀφικόμην,	διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον
[38]	ὡς μόνος οὗτος ὁ ἔρως	ἄφυκτος	καὶ τοῖς πάνυ θαυμαστοῖς εἶναι
[30]	λάεσσιν βαλέειν τοῦτον τάχα πάντας	Ἀχαιούς,	ὡς μὴ ψυχρὸς ἐὼν θερμηγορέειν
[2]	ἀκροατῶν εἶπον αὐτά, ἐνίων μὲν	ἀχθομένων,	ὅσοι ἐθαύμαζον τὴν ἀπόνοιαν τοῦ
[37]	τινὰ εἰς τὸ πῦρ ὁρῶντες,	ἄχρι	δὴ ἀποπνιγεὶς ἐπ´ αὐτοῖς, Ἀπίωμεν,
[32]	χεῖρας αὐτῶν ἦλθον οἱ πολλοί,	ἄχρι	δὴ παρελθὼν αὐτὸς ὁ Πρωτεὺς