Fables
[300]	ζῆν, κυνηγέτα περδίκων, ~ὅπως σοι	κἀγὼ	πέρδιξ πολλὰς προσάξω. ~Ὁ δὲ
[295]	γενναῖον, κυνηγεῖν ἐφιέμενον, ~εἶδε τοῦτον	καθ'	ὕπνους ὑπὸ λέοντος ἀναλωθέντα. Φοβηθεὶς
[299]	ἡλίους γίνεσθαι θερμοτέρους τε καὶ	καθαρωτέρους,	ὡς ἂν ~θᾶττον οἱ κέραμοι
[294]	μεγίστην κατασκευάσασα ἐν ταύτῃ αὐτὸν	καθεῖρξε,	~φυλαττομένη μὴ ὑπὸ κόρακος ἀναιρεθῇ.
[253]	~Ἀμηχανῶν τοίνυν παρὰ τὴν ὄχθην	καθίσας	ὠδύρετο. Ἑρμῆς δὲ ~μαθὼν τὴν
[278]	οἱ τῶν παρὰ φύσιν ἐπιθυμοῦντες	καὶ	ἃ ἔχουσι δυστυχοῦσι. ~Ὄνος νομιζόμενος
[282]	δολίως ἀνταμοιβὴν κακὴν παρέσχον. ~Ὀρνιθοθήρας	καὶ	ἄγριαι καὶ ἥμεραι περιστεραί. ~Ὀρνιθοθήρας
[263]	τοὺς ~ἄλλους παρὰ τῷ ἀργοτάτῳ	καὶ	ἀδηφάγῳ ἔστη. Καὶ ὡς οὐδὲν
[280]	τῇ ἁπαλῇ γλώσσῃ τὸ σκληρὸν	καὶ	ἀκανθῶδες προσφάγιον ~ἐσθίεις; ~Ὅτι οὐ
[257]	~ἐμοῦ εὐεργεσίας ἀπολαύοντες, ἀχρείαν με	καὶ	ἄκαρπον ἀποκαλεῖτε. ~Οὕτω καὶ τῶν
[269]	λέων. ~Ἔν τινι ἐπαύλει ὄνος	καὶ	ἀλεκτρυὼν ἦσαν. Λέων δὲ λιμώττων,
[269]	οὕτως ὑπ' ἐκείνων ἀπόλλυνται. ~(Ὄνος	καὶ	ἀλεκτρυὼν καὶ λέων. ~Ἔν τινι
[269]	τὴν ~πενίαν, ἡσυχίας μητέρα. ~(Ὄνος	καὶ	ἀλεκτρυὼν καὶ λέων. ~Ὄνῳ ποτὲ
[259]	~ἔλθωσιν, εὑρίσκονται οὐδενὸς ἄξιοι. ~Ὁδοιπόρος	καὶ	Ἀλήθεια. ~Ὁδοιπορῶν τις ἐν ἐρήμῳ
[270]	μακρὰν ἐγένετο, ~κατέφαγεν αὐτόν. ~Ὄνος	καὶ	ἀλώπηξ καὶ λέων. ~Ὄνος καὶ
[270]	καὶ ἀλώπηξ καὶ λέων. ~Ὄνος	καὶ	ἀλώπηξ κοινωνίαν συνθέμενοι πρὸς ἀλλήλους
[280]	~γλώσσης λόγους. ~(Ὄνος παλιούρους ἐσθίων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ὄνος ἀκανθώδεις παλιούρους ἔσθιε.
[267]	~μῦθος ἐλέγχει. ~Ὄνος ἐνδυσάμενος λεοντῆν	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ὄνος ἐνδυσάμενος λέοντος δορὰν
[280]	γίνεται κίνδυνος. ~(Ὄνος παλιούρους ἐσθίων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ὄνος παλιούρων ἤσθιεν ὀξείην
[260]	Περιτυχὼν δὲ πήρᾳ μεστῇ φοινίκων	καὶ	~ἀμυγδάλων, καὶ ταύτην ἀνελόμενος, ἐκείνους
[254]	ἕνα εἰς φυγὴν ἔτρεψεν· ὃς	καὶ	ἀναβὰς ἐπὶ ~δένδρον ἐκρύβη. Ὁ
[276]	λαβὼν καὶ ἀναρρήξας τὴν ~σφραγῖδα	καὶ	ἀναπτύξας, διεξῄει εἰς ἐπήκοον τοῦ
[276]	~ἐσφραγισμένον γραμμάτιον, ὁ ὄνος λαβὼν	καὶ	ἀναρρήξας τὴν ~σφραγῖδα καὶ ἀναπτύξας,
[280]	δ' εἰρήκει· ~Πῶς οὕτως ἁπαλῇ	καὶ	ἀνειμένῃ γλώσσῃ ~σκληρὸν μαλάσσεις προσφάγημα
[300]	{κἂν οὐδένων εἰσὶν ἐλάττω} ~(Πέρδιξ	καὶ	ἄνθρωπος. ~Πέρδικά τις θηρεύσας ἤμελλε
[269]	δὲ θνῄσκων ἐβόα· Ἄθλιος ἐγὼ	καὶ	~ἀνόητος· πολεμιστῶν γὰρ μὴ ὢν
[300]	ἱκέτευε λέγουσα· Ἔασόν ~με ζῆν	καὶ	ἀντ' ἐμοῦ πολλὰς πέρδικας ἐγώ
[263]	Καὶ ὡς οὐδὲν ἐποίει, ~δήσας	καὶ	ἀπαγαγὼν τῷ δεσπότῃ αὐτὸν ἀπέδωκε.
[298]	~παρακαταθήκην. Περιπεσὼν δὲ τῷ Ὅρκῳ,	καὶ	ἀπαγόμενος ὑπ' αὐτοῦ ~ἐπὶ κρημνόν,
[261]	αὐτῷ ἡ Τύχη ἐβόα· ~Ἀνάστα	καὶ	ἄπελθε ἐντεῦθεν, μή πως κάτωθεν
[290]	Οὕτως ἔδει καὶ πρόσθεν εὐθὺν	~καὶ	ἁπλοῦν εἶναι· οὐδὲ γὰρ ἂν
[254]	τοσοῦτον τοῖς ἀδίκοις ἐναντιοῦται. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	ἄρκτος. ~Δύο φίλοι τὴν αὐτὴν
[254]	φίλων αἱ ~συμφοραὶ δοκιμάζουσιν. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	ἄρκτος. ~Δύο φίλοι τὴν αὐτὴν
[268]	ἵππον ἠλέει. ~Ὅτι τοὺς πλουσίους	καὶ	ἄρχοντας οὐ δεῖ ζηλοῦν, ἀλλὰ
[298]	ὅταν μέλλῃ τις ἀνιᾶσαί με,	καὶ	~αὐθημερὸν ἐπιφοιτᾶν εἴωθα. ~Ὁ λόγος
[262]	ἂν ἀλλήλων οὖρον ἴδωσιν, ἐνταῦθα	καὶ	αὐτοὶ ~περιιστάμενοι οὐροῦσιν. ~Ὁ λόγος
[272]	μετετίθει, μέχρι τὰ ~πάντα λαβὼν	καὶ	ἀφελόμενος ἀπ' αὐτοῦ τῇ ἡμιόνῳ
[276]	χόρτου τε, φημί, καὶ κριθῆς	~καὶ	ἀχύρου. Ἀηδῶς οὖν ὁ κύων,
[271]	πολλάκις καὶ ~ἑαυτοὺς συναπολλύντες. ~Ὄνος	καὶ	βάτραχοι. ~Ὄνος ξύλων γόμον φέρων
[273]	οὖν ἀμεῖψαι τὸν δεσπότην ἱκέτευε,	καὶ	βυρσοδέψῃ ~ἀπεμπολεῖται. Εἰς χείρονα τοίνυν
[251]	~(Νυκτερὶς	καὶ	γαλαῖ. ~Νυκτερὶς ἐπὶ γῆς πεσοῦσα
[251]	πολλάκις ~τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~(Νυκτερὶς	καὶ	γαλαῖ. ~Νυκτερὶς ἐπὶ τῆς γῆς
[289]	καὶ γαλῆ καὶ μύες. ~Ὄφις	καὶ	γαλῆ ἔν τινι οἰκίᾳ ἐμάχοντο.
[289]	ἅπαντα πολιτευόμενοι τοιαῦτα ~πάσχουσι. ~Ὄφις	καὶ	γαλῆ καὶ μύες. ~Ὄφις καὶ
[256]	εἶπεν· Ἀλόλωλα λέγε, οὐκ ~ἀπολώλαμεν·	καὶ	γὰρ καὶ ὅτε τὸν πέλεκυν
[297]	ὅτι μὴ μέμφου, πλὴν ἐλέει·	καὶ	γὰρ παράληκτον ποιεῖς ~τὸν λυπούμενον.
[260]	Ἀπέχεις, ὦ Ἑρμῆ, τὴν εὐχήν·	καὶ	γὰρ τὰ ἐντὸς ὧν εὗρον
[274]	Τοῦ δὲ ὀνηλάτου πόρρωθεν ἑστῶτος	καὶ	γελῶντος, ~λύκος παριὼν ἐθεάσατο καὶ
[292]	ἐκάλεσαν. Σὺν αὐτοῖς ~δὲ ἦν	καὶ	γυνὴ πενιχρά, μεθ' ἧς καὶ
[296]	ἔδακεν εὐθὺς τὴν ῥίνα ταύτης,	~καὶ	δακὼν ἀπέκοψεν εἰς τέλος, λόγον
[254]	φίλοι τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἐβάδιζον.	Καὶ	δὴ ἄρκτος αὐτοῖς ~συναντήσας τὸν
[267]	περιῄει ἐκφοβῶν τὰ ἄλογα ζῷα.	~Καὶ	δὴ θεασάμενος ἀλώπεκα ἐπειρᾶτο καὶ
[268]	τὸν ~ἵππον, πανταχόσε τοῦτον ἐλαύνων,	καὶ	δὴ καὶ μέσον τῶν πολεμίων
[272]	καὶ ἡμίονος ἐν ταὐτῷ ἐβάδιζον.	Καὶ	δὴ ὁ ὄνος ὁρῶν τὸν
[298]	τις λαβὼν φίλου ἀποστερεῖν διενοεῖτο.	Καὶ	δὴ ~προσκαλουμένου αὐτὸν ἐκείνου ἐπὶ
[295]	μᾶλλον ὁρῶν πλείονα λύπην εἶχε.	Καὶ	δήποτε ~πλησίον τοῦ λέοντος στὰς
[259]	εἶ; ~Ἡ δὲ ἔφη· Ἀλήθεια.	καὶ	διὰ ποίαν αἰτίαν τὴν πόλιν
[294]	~φυλαττομένη μὴ ὑπὸ κόρακος ἀναιρεθῇ.	Καὶ	διετέλει τεταγμέναις ~ὥραις ἀναπεταννῦσα καὶ
[296]	τὴν μητέρα· ~Ἔγγισον δή μοι	καὶ	δὸς ἀσπασμόν, μῆτερ, ~τὸν τελευταῖον.
[270]	τοῖς κοινωνοῖς ἐπιβουλεύοντες λανθάνουσι πολλάκις	καὶ	~ἑαυτοὺς συναπολλύντες. ~Ὄνος καὶ βάτραχοι.
[267]	ὄνον· ~Ἀλλ' εὖ ἴσθι ὡς	καὶ	ἐγὼ ἄν σε ἐφοβήθην, εἰ
[252]	ὑπόστητε ἐν τῇ σκέπῃ μου·	καὶ	εἰ μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ
[253]	τὸν ~ποταμὸν χρυσοῦν ἀνήνεγκε πέλεκυν,	καὶ	εἰ οὗτός ἐστιν ὃν ἀπώλεσεν
[252]	πορευθῶ τοῦ ἄρχειν τῶν ξύλων;	Καὶ	εἶπαν ~τὰ ξύλα πρὸς τὴν
[252]	ἄνθρωποι, πορευθῶ ~ἄρχειν τῶν ξύλων;	Καὶ	εἶπαν τὰ ξύλα τῇ συκῇ·
[252]	τοῦ χειροτονῆσαι ἐφ' ἑαυτῶν βασιλέα	καὶ	εἶπαν ~τῇ ἐλαίᾳ· Βασίλευσον ἐφ'
[252]	συκῇ· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ' ~ἡμῶν.	Καὶ	εἶπεν αὐτὴ ἡ συκῆ· Ἀφεῖσα
[252]	~τῇ ἐλαίᾳ· Βασίλευσον ἐφ' ἡμῶν.	Καὶ	εἶπεν αὐτοῖς ἡ ἐλαία· Ἀφεῖσα
[252]	ῥάμνον· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ' ἡμῶν.	Καὶ	εἶπεν ἡ ~ῥαμνος πρὸς τὰ
[295]	ἐν ~φρουρᾷ· τί σοι ποιήσω;	Καὶ	εἰπὼν ἐπέβαλε τῷ τοίχῳ τὴν
[255]	οἱ ἐν τοῖς ἰδίοις ἄβουλοι	καὶ	εἰς τὰς τῶν ~πέλας συμβουλίας
[263]	μέλλων ἐπὶ πείρᾳ αὐτὸν ἔλαβε·	καὶ	εἰσαγαγὼν εἰς ~τοὺς ἰδίους ἐπὶ
[252]	σφοδροὺς ~τῶν κινδύνων ἐκφεύγουσιν. ~Ξύλα	καὶ	ἐλαία. ~Ξύλα ποτὲ ἐπορεύθη τοῦ
[277]	φέρει; καὶ τῆς οὐρᾶς ἐπιλαβομένου	~καὶ	ἕλκοντος πρὸς ἑαυτόν, τῆς εἰς
[261]	πως κάτωθεν τοῦ φρέατος πέσῃς,	~καὶ	ἐμὲ τὴν Τύχην καταμέμψωνται πάντες.
[257]	ἐθεάσαντο πλάτανον, ὑπὸ ταύτην καταντήσαντες	καὶ	ἐν τῇ σκιᾷ ~κατακλιθέντες ἀνεπαύοντο.
[254]	φθάσας ἀνέβη ἐπί τι δένδρον	καὶ	ἐνταῦθα ἐκρύπτετο, ὁ δὲ ~ἕτερος
[260]	τοῦ γὰρ εὑρεθέντος τὰ ~ἐκτὸς	καὶ	ἐντὸς πρὸς σὲ διανενέμημαι. ~Ὁ
[274]	{καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ~προσώπων}	καὶ	ἐξ ἀπροόπτου δῆλοί εἰσιν. ~Ὄνος
[274]	ὅτι οἱ κακοῦργοι τῶν ἀνθρώπων	{καὶ	ἐξ αὐτῶν τῶν ~προσώπων} καὶ
[298]	δὲ ~εἰπόντος αὑτὸν Ὅρκον εἶναι	καὶ	ἐπὶ τοὺς ἀσεβεῖς βαδίζειν, ἐκ
[289]	μάχην, ἐπ' ἐκείνους ἐτράπησαν. ~Οὕτω	καὶ	ἐπὶ τῶν πόλεων οἱ ἐν
[284]	~Ὅτι ἐπισφαλὲς τὸ συγκοινωνεῖν κακοῖς	καὶ	ἐπικίνδυνον. ~Ὀρνιθοθήρας καὶ πέρδιξ. ~Ὀρνιθοθήρας,
[280]	~Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς σκληροὺς	καὶ	ἐπικινδύνους προφέροντας διὰ ~γλώσσης λόγους.
[268]	ἵππον ἐμακάριζεν, ὡς ἀφθόνως τρεφόμενον	καὶ	ἐπιμελῶς, ~αὐτὸς μηδ' ἀχύρων ἅλις
[253]	τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου. ~Ξυλευόμενος	καὶ	Ἑρμῆς. ~Ξυλευόμενός τις παρὰ ποταμῷ
[260]	κατασοφιζόμενον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~(Ὁδοιπόρος	καὶ	Ἑρμῆς. ~Ὁδοιπόρος πολλὴν ἀνύσας ὁδὸν
[260]	ψεῦδος προκρίνεται τῆς ἀληθείας. ~(Ὁδοιπόρος	καὶ	Ἑρμῆς. ~Ὁδοιπόρος πολλὴν ὁδὸν ἀνύων
[274]	ὁ ὄνος ἀλγῶν ὠγκᾶτό ~τε	καὶ	ἐσκίρτα. Τοῦ δὲ ὀνηλάτου πόρρωθεν
[271]	ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενος ὠδύρετό τε	καὶ	ἔστενεν. Οἱ δὲ ~ἐν τῇ
[272]	~ἀμφοῖν γόμους ἴσους ὄντας ἠγανάκτει	καὶ	ἐσχετλίαζεν, εἴγε ~διπλασίονος τροφῆς ἠξιωμένη
[273]	δεσπότας οἱ οἰκέται ~ποθοῦσιν, ὅταν	καὶ	ἑτέρων πεῖραν λάβωσιν. ~Ὄνος καὶ
[257]	ἀνθρώπων τινὲς ἀτυχεῖς εἰσιν ὡς	καὶ	εὐεργετοῦντες ~τοὺς πέλας ἐπὶ τῇ
[276]	ταῦτα διεξιόντος, διέκειτο· ~ἔνθεν δὴ	καὶ	ἔφησε τῷ ὄνῳ· Ὑπόβαθι, φιλτατε,
[291]	αὐτοὶ μᾶλλον ~βλάπτονται. ~Ὄφις πατούμενος	καὶ	Ζεύς. ~Ὄφις ὑπὸ πολλῶν πατούμενος
[278]	ᾀδόντων ἥσθη ἐπὶ τῇ εὐφθνίᾳ	καὶ	ζηλώσας ~αὐτῶν τὴν φωνὴν ἐπελάθετο
[299]	ἂν ~θᾶττον οἱ κέραμοι ψύχοιντο.	Καὶ	ἡ μήτηρ πρὸς ταῦτα ἔφη·
[299]	ἔχει· εὔχου δ' αἰθρίαν ~ἡμῖν	καὶ	ἡλίους γίνεσθαι θερμοτέρους τε καὶ
[251]	τῆς σωτηρίας περιγενέσθαι. ~Ἀτὰρ οὖν	καὶ	ἡμᾶς δεῖ μὴ ἀεὶ τοῖς
[251]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ	καὶ	ἡμᾶς μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ
[272]	διπλῆς τροφῆς ἀξιωθῆναι; Ἀτὰρ οὖν	καὶ	ἡμᾶς ~προσήκει μὴ ἀπὸ τῆς
[282]	κακὴν παρέσχον. ~Ὀρνιθοθήρας καὶ ἄγριαι	καὶ	ἥμεραι περιστεραί. ~Ὀρνιθοθήρας πετάσας τὰ
[272]	ἡμίονος ἐξ ἴσου ἐμπεφορτισμένοι. ~Ὄνος	καὶ	ἡμίονος ἐν ταὐτῷ ἐβάδιζον. Καὶ
[272]	τοὺς πλείονας ῥᾳδίως ὑφιστάμενος. ~Ὄνος	καὶ	ἡμίονος ἐξ ἴσου ἐμπεφορτισμένοι. ~Ὄνος
[253]	~καταβὰς ὁμοίως χρυσῆν ἀξίνην ἐξήνεγκε	καὶ	ἤρετο εἰ ταύτην ~ἀπέβαλε. Τοῦ
[256]	~Δύο τινὲς κατὰ ταὐτὸν ὡδοιπόρουν,	καὶ	θἀτέρου πέλεκυν εὑρόντος, ~ἅτερος ὁ
[275]	ἄμετρα λακτίζων· ~σαίνων δὲ οὐρᾷ	καὶ	θέλων περισκαίρειν, ~τὴν μὲν τράπεζαν
[260]	Πρὸς ἄνδρα φιλάργυρον διὰ πλεονεξίαν	~καὶ	θεοὺς κατασοφιζόμενον ὁ λόγος εὔκαιρος.
[268]	ἵππον ~διὰ τὴν τροφὴν αὐτοῦ	καὶ	θεραπείαν, ~αὑτοῦ δὲ τύχην ὄνος
[299]	ἀσεβῶν ἐκ θεοῦ ~τιμωρία. ~Μήτηρ	καὶ	θυγατέρες. ~Γυνή τις, θυγατέρων οὖσα
[287]	ἔνδον αὐτῆς ~ὄγκον χρυσίου εἶναι	καὶ	θύσας εὗρεν οὖσαν ὁμοίαν τῶν
[297]	λουόμενος ἐν ποταμῷ ἐκινδύνευε πνιγῆναι.	Καὶ	ἰδών τινα ~παροδίτην ἐπεφώνει· Βοήθησόν
[299]	καὶ ἡλίους γίνεσθαι θερμοτέρους τε	καὶ	καθαρωτέρους, ὡς ἂν ~θᾶττον οἱ
[275]	ἁβρότητι πάσῃ, ~φάτνης ὀνείης δεσμὰ	καὶ	καλοὺς ῥήξας ~ἐς μέσον αὐλῆς
[290]	αὐτοὶ ἑκατέρων ~παρανάλωμα γινόμενοι. ~Ὄφις	καὶ	καρκῖνος. ~Ὄφις καρκίνῳ συνδιῃτᾶτο, ἑταιρείαν
[252]	ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ~ῥάμνον	καὶ	καταφάγοι τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου.
[273]	δεσπότῃ. Τοῦ δὲ Διὸς ἐπακούσαντος	καὶ	~κελεύσαντος αὐτὸν κεραμεῖ πραθῆναι, πάλιν
[273]	~τῶν δευτέρων λάβωσι πεῖραν. ~(Ὄνος	καὶ	κηπουρός. ~Ὄνος κηπουρῷ δουλεύων, ἐπειδὴ
[273]	τὴν ἑκάστου ~δοκιμάζειν διάθεσιν. ~(Ὄνος	καὶ	κηπουρός. ~Ὄνος ὑπηρετούμενος κηπωρῷ, ἐπειδὴ
[268]	ἀλλὰ τὸν κατ' ~ἐκείνων φθόνον	καὶ	κίνδυνον ἀναλογιζομένους ἀγαπᾶν χρὴ τὴν
[296]	ὀπίσωθεν {αὐτοῦ} ἡ μήτηρ ἱσταμένη	~{καὶ}	κλαίουσα ἐβόα· Τί πέπονθας τοῦτο,
[281]	σοῦ δεῖπνον ~γενέσθαι ἢ γυπῶν	καὶ	κοράκων. Χάριν δὲ μίαν αἰτῶ
[274]	καὶ ἑτέρων πεῖραν λάβωσιν. ~Ὄνος	καὶ	κόραξ καὶ λύκος. ~Ὄνος ἡλκωμένος
[294]	τοὺς δυναμένους πάντας βλάπτειν. ~Παῖς	καὶ	κόραξ. ~Μαντευομένης τινὸς περὶ τοῦ
[255]	περιμένουσι βοηθῆσαι τοῖς φίλοις. ~Ὁδοιπόροι	καὶ	κόραξ. ~Πορευομένοις τισὶν ἐπὶ πρᾶξίν
[283]	ὅταν οἱ προεστῶτες ~χαλεπαίνωσιν. ~(Ὀρνιθοθήρας	καὶ	κορύδαλος. ~Ὀρνιθοθήρας πτηνοῖς πάγην ἵστη.
[283]	τῶν οἰκείων συγγενῶν φιλίας. ~(Ὀρνιθοθήρας	καὶ	κορύδαλος. ~Ὀρνιθορήρας ὄρνισιν ἵστη παγίδας.
[276]	τὰ γράμματα χόρτου τε, φημί,	καὶ	κριθῆς ~καὶ ἀχύρου. Ἀηδῶς οὖν
[283]	φαμένου, ~εἶτα δὲ πορρωτέρω ἀποχωρήσαντος	καὶ	κρυβέντος, ὁ κορύδαλος τοῖς ~τοῦ
[275]	καὶ κύων. ~Ὄνον τις ἔτρεφε	καὶ	κύνα ὡραῖον. ~Ὁ μὲν ἐν
[300]	ἐνέδραις τῶν κινδύνων ἐμπεσεῖται. ~(Πέρδιξ	καὶ	κυνηγέτης. ~Πέρδικα δὲ τις κυνηγέτης
[276]	~Ὄνος καὶ κύων συνοδοιποροῦντες. ~Ὄνος	καὶ	κύων ἐν ταὐτῷ ὡδοιπόρουν. Εὑρόντες
[275]	ἐξ ἀπροόπτου δῆλοί εἰσιν. ~Ὄνος	καὶ	κύων. ~Ὄνον τις ἔτρεφε καὶ
[276]	πεφύκασι, κἂν φθόνῳ ~ἀλαζονεύωνται. ~Ὄνος	καὶ	κύων συνοδοιποροῦντες. ~Ὄνος καὶ κύων
[288]	καὶ τὴν ~κεφαλὴν κατέξαινε τυφλοῖς	καὶ	κωφοῖς μέρεσιν ἀναγκαζομένην ~παρὰ φύσιν
[260]	~εὗρε τὰ ἐνόντα, ταῦτα καταφαγὼν	καὶ	λαβὼν τῶν τε ἀμυγδάλων τὰ
[259]	ἀνθρώπους ἐστίν, ~ἐάν τι ἀκούειν	καὶ	λέγειν θελῃς. Ὅτι κάκιστος βίος
[279]	τοῦ σχήματος ἀνεπλήρου τὸν πόθον,	καὶ	λεοντῆν ~περικείμενος, οἷα λέων τοὺς
[295]	βρέγματος κατενεχθέντα ἀποκτεῖναι αὐτόν. ~Παῖς	καὶ	λέων γεγραμμένος. ~Υἱόν τις γέρων
[269]	ἐκείνων ἀπόλλυνται. ~(Ὄνος καὶ ἀλεκτρυὼν	καὶ	λέων. ~Ἔν τινι ἐπαύλει ὄνος
[295]	παντοῖα ζῷα, ἐν οἷς ἦν	καὶ	~λέων. Ὁ δὲ ταῦτα μᾶλλον
[270]	~κατέφαγεν αὐτόν. ~Ὄνος καὶ ἀλώπηξ	καὶ	λέων. ~Ὄνος καὶ ἀλώπηξ κοινωνίαν
[269]	ἡσυχίας μητέρα. ~(Ὄνος καὶ ἀλεκτρυὼν	καὶ	λέων. ~Ὄνῳ ποτὲ ἀλεκτρυὼν συνεβόσκετο.
[265]	ἄκων ὀλισθήσας εἰς ὕδωρ ἔπεσε,	καὶ,	~λυθέντων τῶν ἁλῶν, ἠλαφρύνθη, εὐκόλως
[274]	πεῖραν λάβωσιν. ~Ὄνος καὶ κόραξ	καὶ	λύκος. ~Ὄνος ἡλκωμένος τὸν νῶτον
[281]	τὸν ἀκούοντα. ~Ὄνος πατήσας σκόλοπα	καὶ	λύκος. ~Ὄνος πατήσας σκόλοπα χωλὸς
[288]	καὶ ὅ ἔχεις ἀπολέσῃς. ~Οὐρὰ	καὶ	μέλη ὄφεως. ~Δράκοντος ἡ οὐρὰ
[251]	γῆς πεσοῦσα ὑπὸ γαλῆς συνελήφθη,	καὶ	μέλλουσα ~ἀναιρεῖσθαι περὶ σωτηρίας ἐδεῖτο.
[261]	καὶ πράττοντες κακῶς ~περιπίπτομεν κινδύνοις	καὶ	μεμφόμεθα τὴν τύχην. ~Ὄνοι πρὸς
[268]	πανταχόσε τοῦτον ἐλαύνων, καὶ δὴ	καὶ	μέσον τῶν πολεμίων ~εἰσήλασε, καὶ
[286]	ὠὰ εὑροῦσα, ταῦτα ἐπιμελῶς ἐθέρμαινε	καὶ	μετὰ τὸ ~θερμᾶναι ἐξεκόλαψε. Χελιδὼν
[279]	~Ὄνος ἐπεθύμει λέων εἶναι δοκεῖν.	Καὶ	μεταθεῖναι τὴν φύσιν οὐκ ~ἔχων
[295]	ὁ ὄνειρος ἀληθεύσῃ, οἴκημα κάλλιστον	καὶ	μετέωρον ~κατεσκεύασε, κἀκεῖσε τὸν υἱὸν
[281]	ἔτι χάσκοντα λακτίσας φεύγει, ῥῖνα	καὶ	μέτωπον ~καὶ ὀδόντας συγκλάσας. Ὁ
[262]	αὐτὸν ἀληθεύειν ὑπολαβόντες ἀπ' ἐκείνου	καὶ	~μέχρι νῦν ἔνθα ἂν ἀλλήλων
[288]	ἐστασίασεν, ἀξιοῦσα ἡγεῖσθαι παρὰ ~μέρος	καὶ	μὴ διὰ πάντος ἀκολουθεῖν ἐκείνῃ.
[276]	ὄνος ἅπαν τὸ ~γραμμάτιον διεξελθὼν	καὶ	μηδὲν εὑρηκὼς ὧν ὁ κύων
[296]	τὸ μέλλον ἐκφυγεῖν. ~Παῖς κλέπτης	καὶ	μήτηρ. ~Παῖς φέρει δέλτον κλέψας
[283]	Τοῦ δὲ εἰπόντος πόλιν κτίζειν	καὶ	μικρὸν ~ὑποχωρήσαντος, πεισθεὶς τοῖς λόγοις
[289]	τοιαῦτα ~πάσχουσι. ~Ὄφις καὶ γαλῆ	καὶ	μύες. ~Ὄφις καὶ γαλῆ ἔν
[268]	καὶ μέσον τῶν πολεμίων ~εἰσήλασε,	καὶ	ὁ ἵππος πληγεὶς ἔκειτο. Ταῦτα
[270]	εἴς τινα ~πάγην ἐμπεσεῖν παρεσκεύασε.	Καὶ	ὁ λέων ὁρῶν ἐκεῖνον φεύγειν
[269]	τῷ ὄνῳ, ὁ ~ἀλεκτρυὼν ἐφώνησε·	καὶ	ὁ μὲν λέων φασὶ γὰρ
[269]	ἀλεκτρυόνων φωνάς) εἰς ~φύγην ἐτράπη.	Καὶ	ὁ ὄνος ἀναπτερωθεὶς κατ' αὐτοῦ,
[273]	Ζεὺς παρεσκεύασεν αὐτὸν βυρσοδέψῃ πραθῆναι.	Καὶ	ὁ ~ὄνος ἰδὼν τὰ ὑπὸ
[292]	καὶ γυνὴ πενιχρά, μεθ' ἧς	καὶ	ὁ παῖς αὐτῆς. Προϊούσης δὲ
[268]	Ἐπεὶ ~δὲ καιρὸς ἐπέστη πολέμου,	καὶ	ὁ στρατιώτης ἔνοπλος ἀνέβη τὸν
[287]	δὲ ἀπληστίαν ~φεῦγε, μή πως	καὶ	ὅ ἔχεις ἀπολέσῃς. ~Οὐρὰ καὶ
[281]	λακτίσας φεύγει, ῥῖνα καὶ μέτωπον	~καὶ	ὀδόντας συγκλάσας. Ὁ δὲ λύκος
[252]	ἐδόξασεν ἐν ἐμοὶ ὁ θεὸς	καὶ	οἱ ἄνθρωποι, πορευθῶ ~ἄρχειν τῶν
[253]	Ἑρμῆς δὲ ~μαθὼν τὴν αἰτίαν	καὶ	οἰκτείρας τὸν ἄνθρωπον, καταδὺς εἰς
[277]	ἀδόκιμον πάντη, φίλε, ~τυγχάνον. ~Ὄνος	καὶ	ὀνηλάτης. ~Ὄνος πλατείας ὁδοῦ ἐκτραπεὶς
[264]	ἥδηται τοῖς ~ἑταίροις. ~Ὄνος ἄγριος	καὶ	ὄνος ἥμερος. ~Ὄνος ἄγριος ὄνον
[298]	ποιεῖς ~τὸν λυπούμενον. ~Παρακαταθήκην εἰληφὼς	καὶ	Ὅρκος. ~Παρακαταθήκην τις λαβὼν φίλου
[273]	τοίνυν τῶν προτέρων δεσπότην ἐμπεσὼν	~καὶ	ὁρῶν τὰ παρ' αὐτοῦ πραττόμενα,
[298]	ἐτῶν, ἐνίοτε δὲ καὶ τριάκοντα.	Καὶ	ὃς ~οὐδὲν μελλήσας τῇ ὑστεραίᾳ
[290]	τοῦ φάρυγγος τῇ χηλῇ ~λαβόμενος	καὶ	ὅσον οἷόν τε πιέσας, φονεύει.
[276]	μή τι καὶ περὶ ~κρεῶν	καὶ	ὀστέων εὕρῃς διαλαμβάνων. Ὁ δὲ
[256]	λέγε, οὐκ ~ἀπολώλαμεν· καὶ γὰρ	καὶ	ὅτε τὸν πέλεκυν εὗρες, εὕρηκα
[251]	~ἔλεγεν εἶναι, καὶ πάλιν ἀπελύθη.	Καὶ	οὕτω συνέβη δὶς αὐτὴν ~ἀλλαξαμένην
[295]	βίου μετέστησεν. Ὁ δὲ λέων	καὶ	~οὕτως ἀνῄρηκε τὸν παῖδα, μηδὲν
[251]	~οὐκ ὄρνις, ἀλλὰ μῦς εἶναι,	καὶ	οὕτως ἀφείθη. Ὕστερον δὲ πάλιν
[251]	μὴ ὄρνεον εἶναι, ἀλλὰ μῦν,	καὶ	οὕτως ἀφείθη. Ὕστερον ~δὲ πεσοῦσα
[269]	ταπεινουμένοις ἐπίτηδες ~τοῖς ἐχθροῖς ἐπιτίθενται,	καὶ	οὕτως ὑπ' ἐκείνων ἀπόλλυνται. ~(Ὄνος
[251]	μῦς, ἀλλὰ νυκτερὶς ~ἔλεγεν εἶναι,	καὶ	πάλιν ἀπελύθη. Καὶ οὕτω συνέβη
[251]	μὴ μῦν εἶναι, ἀλλὰ νυκτερίδα,	καὶ	πάλιν ἀπελύθη. Οὕτω τε ~συνέβη
[253]	τις τὰ ἴσα ~διαπράξασθαι ἐβουλεύσατο,	καὶ	παρὰ τὸν ποταμὸν ἐλθὼν καὶ
[285]	παρ' αὐτοῦ τοὺς ὁμοφύλους ἐκκαλουμένου	καὶ	~παραδιδόντος, αὐτὸς ἀναιρεῖν αὐτὸν μέλλει,
[284]	γεράνων. Σὺν αὐταῖς οὖν εἰλήφει	καὶ	πελαργόν. Ὁ ~δὲ θερμῶς ἠντιβόλει
[284]	οἱ ~προεστῶτες χαλεποὶ ὦσιν. ~Γεωργὸς	καὶ	πελαργός. ~Ἀρούρῃ παγίδας γεωργὸς ἐστήσατο
[256]	~πέλας συμβουλίας ἀδόκιμοί εἰσιν. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	πέλεκυς. ~Δύο ἐν ταὐτῷ ὡδοιπόρουν.
[256]	~συμφοραῖς βέβαιοί εἰσι φίλοι. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	πέλεκυς. ~Δύο τινὲς κατὰ ταὐτὸν
[285]	συγκοινωνεῖν κακοῖς καὶ ἐπικίνδυνον. ~Ὀρνιθοθήρας	καὶ	πέρδιξ. ~Ὀρνιθοθήρας, ὀψιαίτερον αὐτῷ ξένου
[276]	Ὑπόβαθι, φιλτατε, μικρόν, μή τι	καὶ	περὶ ~κρεῶν καὶ ὀστέων εὕρῃς
[265]	ἁλῶν, ἠλαφρύνθη, εὐκόλως δὲ ἠγέρθη	καὶ	περιεπάτει ~ἀκόπως. Ὁ δὲ ἔμπορος
[254]	ἄρκτου προσενεγκούσης αὐτῷ τὸ ~ῥύγχος	καὶ	περιοσφραινομένης τὰς ἀναπνοὰς συνεῖχε· φασὶ
[275]	ὅσον χρεία. ~Δηχθεὶς δὲ θυμῷ	καὶ	περισσὸν οἰμώξας ~σκύμνον θεωρῶν ἐν
[265]	ᾧ τις εὐτύχησεν, ἐν αὐτῷ	καὶ	πίπτει. ~Ὄνος βαστάζων ἄγαλμα. ~Ὄνῳ
[257]	συμφοραῖς βέβαιοί εἰσι φίλοι. ~Ὁδοιπόροι	καὶ	πλάτανος. ~Ὁδοιπόροι θέρους ὥρᾳ περὶ
[265]	ἔμπορος πάλιν ἑτέρους ἦλθεν ἀγοράσων	καὶ	πλεῖον ἢ ~πρότερον τὸν ὄνον
[268]	ὅτι οὐ δεῖ τοὺς ~ἄρχοντας	καὶ	πλουσίους ζηλοῦν, ἀλλὰ τὸν κατ'
[279]	τοὺς τῶν γεωργῶν ἐλυμαίνετο πόνους.	Καὶ	~πνεύσας βιαιότερος ἄνεμος γυμνοῖ μὲν
[298]	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τίς τε εἴη	καὶ	ποῖ πορεύοιτο. Τοῦ δὲ ~εἰπόντος
[283]	δηλοῖ ὅτι τότε μάλιστα οἶκοι	καὶ	πόλεις ἐρημοῦνται, ὅταν οἱ ~προεστῶτες
[283]	δηλοῖ ~ὅτι τότε μάλιστα οἶκοι	καὶ	πόλεις ἐρημοῦνται, ὅταν οἱ προεστῶτες
[268]	τύχην ὄνος κατεμυκτήρει, ~ὡς ἀχθοφόρου	καὶ	πολλὰ κοπιῶντος, ~οὐδὲ ἄχυρον λαμβάνοντος
[273]	Πάλιν δὲ αὐτοῦ δυσφοροῦντος, ἐπειδὴ	καὶ	πολλῷ ~πλείονα ἀχθοφορεῖν ἠναγκάζετο, καὶ
[259]	λέγειν θελῃς. Ὅτι κάκιστος βίος	καὶ	πονηρὸς τοῖς ~ἀνθρώποις ἐστίν, ὅτε
[294]	τὰς ἐπιτηδείους αὐτῷ τροφὰς παρεχομένη.	~Καὶ	ποτε ἀνοιξάσης αὐτῆς καὶ τὸ
[261]	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις σφαλλόμενοι	καὶ	πράττοντες κακῶς ~περιπίπτομεν κινδύνοις καὶ
[274]	καὶ γελῶντος, ~λύκος παριὼν ἐθεάσατο	καὶ	πρὸς ἑαυτὸν ἔφη· Ἄθλιοι ἡμεῖς,
[299]	ἀφικνεῖται. Τοῖς δ' αὐτοῖς χρησαμένη	καὶ	πρὸς ἐκείνην ~ἤκουσεν ὡς· Τὰ
[299]	λόγον ~προσγένοιτο. Ἐκεῖθεν δ' ἐξελθοῦσα	καὶ	πρὸς τὴν συνοικοῦσαν τῷ ~κεραμεῖ
[290]	ἐκταθέντος, ἐκεῖνος εἶπεν· Οὕτως ἔδει	καὶ	πρόσθεν εὐθὺν ~καὶ ἁπλοῦν εἶναι·
[274]	μόνον ὀφθῶμεν, διωκόμεθα, τούτους δὲ	καὶ	προσιόντας ~προσγελῶσιν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[299]	γεγαμημένην, τά τε ἄλλα ὡμίλει,	καὶ	πῶς ἔχοι διηρώτα. Ἡ ~δέ·
[255]	τὸν οἰωνόν, ἕτερος ~ὑποτυχὼν εἶπε·	Καὶ	πῶς οὗτος ἡμῖν δύναται τὰ
[264]	καὶ τὸν ~ὀνηλάτην ὀπίσω ἑπόμενον	καὶ	ῥοπάλῳ παίοντα εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε
[293]	~ταῦτα ἐδίδου. ~Παῖς ἀκρίδας θηρεύων	καὶ	σκορπίος. ~Παῖς τις θηρεύων ἀκρίδας
[283]	βρόχους. Τοῦ δὲ ὀρνιθοθήρα ~προσδραμόντος	καὶ	συλλαβόντος αὐτόν, ἔφη· Ὦ οὗτος,
[251]	ἀφείθη. Ὕστερον ~δὲ πεσοῦσα πάλιν	καὶ	συλληφθεῖσα ὑπὸ ἑτέρας γαλῆς ἐδεῖτο
[265]	ὄνον ἔχων εὐώνους ἅλας ἠγόρασε	καὶ	σφοδρῶς τὸν ~ὄνον ἐφόρτωσεν. Ὁ
[293]	κέντρον ὀξύνας, εἶπεν· Ἄπελθε, παῖ,	καὶ	~σώζου, μὴ κἀμὲ θηρεύων πάσας
[273]	ἀχθοφορῶν καὶ τόν τε πηλὸν	καὶ	τ ὺς κεράμους κομίζων. ~Πάλιν
[260]	γὰρ τὰ ἐντὸς ὧν εὗρον	καὶ	τὰ ~ἐκτὸς πρὸς σὲ διανενέμημαι.
[260]	τὰ δὲ τῶν ~φοινίκων ὀστᾶ	καὶ	τὰ τῶν ἀμυγδάλων κελύφη ἐπί
[262]	ἀχθόμενοι ἐπὶ τῷ συνεχῶς ἀχθοφορεῖν	καὶ	ταλαιπωρεῖν ~πρέσβεις ἔπεμψαν πρὸς τὸν
[264]	ἔστι ζηλωτὰ τὰ μετὰ κινδύνων	καὶ	~ταλαιπωριῶν περιγινόμενα κέρδη. ~Ὄνος ἅλας
[294]	Καὶ διετέλει τεταγμέναις ~ὥραις ἀναπεταννῦσα	καὶ	τὰς ἐπιτηδείους αὐτῷ τροφὰς παρεχομένη.
[254]	~ὠσφραίνετο τήν τε ἀναπνοὴν αὐτοῦ	καὶ	τὰς φρένας καὶ τὴν ἀκοήν.
[268]	~αὐτὸς μηδ' ἀχύρων ἅλις ἔχων,	καὶ	ταῦτα πλεῖστα ταλαιπωρῶν. Ἐπεὶ ~δὲ
[260]	πήρᾳ μεστῇ φοινίκων καὶ ~ἀμυγδάλων,	καὶ	ταύτην ἀνελόμενος, ἐκείνους μὲν ἔφαγε,
[267]	~Καὶ δὴ θεασάμενος ἀλώπεκα ἐπειρᾶτο	καὶ	ταύτην δεδίττεσθαι. Ἡ δὲ ~(ἐτύγχανε
[278]	ἀφροσύνῃ ὁ μῦθος ἐλέγχει. ~Ὄνος	καὶ	τέττιγες. ~Ὄνος ἀκούσας τεττίγων ᾀδόντων
[296]	φέρει δέλτον κλέψας τοῦ διδασκάλου	~καὶ	{τῇ} μητρὶ φέρει ταύτην μετ'
[264]	ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ τοῦ σώματος	καὶ	τῇ τῆς ~τροφῆς ἀπολαύσει. Ὕστερον
[253]	~Ἐπιφανεὶς οὖν ὁ Ἑρμῆς κἀκείνῳ	καὶ	τὴν αἰτίαν μαθὼν τοῦ θρήνου,
[254]	ἀναπνοὴν αὐτοῦ καὶ τὰς φρένας	καὶ	τὴν ἀκοήν. Ὁ ~δὲ εὐτόνως
[287]	Ὅτι τοῖς παροῦσιν ἀρκείσθω τις	καὶ	τὴν ~ἀπληστίαν φευγέτω. ~(Ὄρνις χρυσοτόκος.
[288]	ἑαυτήντε κακῶς ἀπήλλαττε ἀνοίᾳ πορευομένη	καὶ	τὴν ~κεφαλὴν κατέξαινε τυφλοῖς καὶ
[253]	καὶ παρὰ τὸν ποταμὸν ἐλθὼν	καὶ	τὴν ~οἰκείαν ἀξίνην ἐξεπίτηδες ἀφεὶς
[284]	Ἔγωγε σὺν αὐταῖς σε κατέσχον	καὶ	τὴν ~ὁμοίαν ψῆφον ἐπιτάξαι σοι
[284]	πατράσιν ~εὐνοϊκώτατον. Ἰδὲ γάρ μου	καὶ	τὴν χροιὰν ὡς ὀυχ ὁμοία
[278]	ζηλώσας ~αὐτῶν τὴν φωνὴν ἐπελάθετο	καὶ	τῆς οἰκείας φωνῆς. ~Οὕτως οἱ
[277]	~ὀνηλάτου ἐπιβοῶντος· Ἄθλιε, ποῦ φέρει;	καὶ	τῆς οὐρᾶς ἐπιλαβομένου ~καὶ ἕλκοντος
[271]	τῶν στεναγμῶν ἔφασαν· Ὦ ~οὗτος,	καὶ	τί ἂν ἐποίησας, εἰ τοσοῦτον
[255]	~ὀφθαλμῶν πεπηρωμένος. Ἐπιστραφέντων δὲ αὐτῶν	καί	τινος ~ὑποστρέψαι παραινοῦντος, τουττο γὰρ
[252]	συκῆ· Ἀφεῖσα τὴν γλυκύτητά μου	καὶ	τὸ ~γέννημά μου τὸ ἀγαθόν,
[283]	~ὑποχωρήσαντος, πεισθεὶς τοῖς λόγοις προσῆλθε,	καὶ	τὸ δέλεαρ ~ἐσθίων ἔλαθεν ἐμπεσὼν
[273]	~οὗτ ς γάρ, ὡς ὁρῶ,	καὶ	τὸ δέρμα μου κατεργάσεται. Ὁ
[274]	ἐνέμετο. Κόρακος δὲ ~ἐπικαθίσαντος αὐτῷ	καὶ	τὸ ἕλκος κρούοντος, ὁ ὄνος
[294]	παρεχομένη. ~Καὶ ποτε ἀνοιξάσης αὐτῆς	καὶ	τὸ πόμα ἐπιθείσης, ὁ παῖς
[282]	μέλλον. ~Ἀγρίων δὲ ταύταις προσελθουσῶν	καὶ	τοῖς βρόχοις ἐμπλακεισῶν, ~προσδραμὼν συλλαμβάνειν
[281]	~Ὅτι τινὲς διπλοῖς κινδύνοις περιπεσόντες	καὶ	τοῖς ἐχθροῖς ὠφελεῖν ~πειρωμένοις δολίως
[284]	~ἀλλὰ πελαργός, τὸ εὐσεβέστατον ζῷον	καὶ	τοῖς πατράσιν ~εὐνοϊκώτατον. Ἰδὲ γάρ
[273]	καὶ πολλῷ ~πλείονα ἀχθοφορεῖν ἠναγκάζετο,	καὶ	τὸν Δία ἐπικαλουμένου, τὸ ~τελευταῖον
[268]	τοῦτον ευθὺς ὁ ὄνος, ~μετεβάλλετο	καὶ	τὸν ἵππον ἠλέει. ~Ὅτι τοὺς
[268]	ἀλλὰ τὸν κατ' ἐκείνων φθόνον	καὶ	~τὸν κίνδυνον ἀναλογιζομένους τὴν πενίαν
[264]	Ὕστερον δὲ ἰδὼν αὐτὸν ἀχθοφοροῦντα	καὶ	τὸν ~ὀνηλάτην ὀπίσω ἑπόμενον καὶ
[273]	ἐδυσφόρει, πλέον ἢ ~πρότερον ἀχθοφορῶν	καὶ	τόν τε πηλὸν καὶ τ
[295]	Ὦ κάκιστον θηρίον, διὰ σὲ	καὶ	τὸν ~ψευδῆ ὄνειρον τοῦ ἐμοῦ
[272]	ἀπ' αὐτοῦ τῇ ἡμιόνῳ ἐπέθηκε.	Καὶ	~τότε ἐκείνη ἀποβλέψασα εἰς τὸν
[287]	δὲ ἀθρόον πλοῦτον ἐλπίσας εὑρεῖν	καὶ	τοῦ μικροῦ ~κέρδους ἐστερήθη. Ὅτι
[287]	τὸν πλοῦτον εὑρηκέναι νομίσας ~απεστέρηται	καὶ	τοῦ μικροῦ τοῦ κέρδους. ~Ὁ
[290]	δ' ὁ καρκῖνος αὐτὸν ὑπνοῦντα	καὶ	τοῦ φάρυγγος τῇ χηλῇ ~λαβόμενος
[260]	~Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρα φιλάργυρον	καὶ	τοὺς θεοὺς διὰ πλεονεξίαν ~κατασοφιζόμενον.
[251]	~οἱ τοῖς καιροῖς συμμετασχηματιζόμενοι πολλάκις	καὶ	τοὺς σφοδροὺς ~τῶν κινδύνων ἐκφεύγουσιν.
[296]	δευτέρῳ δὲ χρόνῳ ἐσθῆτα κλέπτει,	~καὶ	τοῦτο πράττων ὁ παῖς συχνάκις
[285]	ὥρμησεν ἐπὶ τὸν τιθασσὸν πέρδικα	καὶ	τοῦτον θύειν ~ἔμελλε. Τοῦ δὲ
[298]	Διὰ τεσσαράκοντα ἐτῶν, ἐνίοτε δὲ	καὶ	τριάκοντα. Καὶ ὃς ~οὐδὲν μελλήσας
[280]	ἀνειμένῃ γλώσσῃ ~σκληρὸν μαλάσσεις προσφάγημα	καὶ	τρώγεις; ~Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς
[261]	θεοὺς διὰ πλεονεξίαν ~κατασοφιζόμενον. ~Παῖς	καὶ	Τύχη. ~Ἐγγὺς φρέατος παῖς τις
[296]	ἤγουν τὰς ἀρχὰς τῶν ἁμαρτημάτων	καὶ	τῶν ἄλλων ~κακῶν, ὅπως τῆς
[258]	ὂν ἡμεῖς μάτην ~προσεδεχόμεθα. ~Οὑτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι ἐξ ἀπροόπτου
[255]	πήρωσιν προεῖδεν, ἵνα φυλάξηται; ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ ἐν τοῖς
[257]	με καὶ ἄκαρπον ἀποκαλεῖτε. ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων τινὲς ἀτυχεῖς εἰσιν
[282]	τῇ ἡμετέρᾳ συγγενείᾳ χαρίζεσθαι. ~Οὕτω	καὶ	τῶν οἰκετῶν οὐ μεμπτέοι εἰσὶν
[260]	τῶν τε ἀμυγδάλων τὰ ~κελύφη	καὶ	τῶν φοινίκων τὰ ὀστᾶ, ταῦτα
[285]	ὑπὸ τῶν ~ἀδικουμένων μισοῦνται, ἀλλὰ	καὶ	ὑπὸ τούτων οἷς προδίδονται. ~Ὄρνις
[251]	ἀφείθη. Ὕστερον δὲ πάλιν ~πεσοῦσα	καὶ	ὑφ' ἑτέρας συλληφθεῖσα γαλῆς μὴ
[259]	εἷρε γυναῖκα μόνην κατηφῆ ἑστῶσαν,	καί	~φησιν αὐτῇ· Τίς εἶ; ~Ἡ
[300]	σε θύσω, ὅτι τοὺς συνήθεις	καὶ	φίλους ~σοι ἐνεδρεῦσαι θέλεις. Ὅτι
[295]	τῷ δακτύλῳ αὐτοῦ ἐμπαρεὶς ~ὄγκωμα	καὶ	φλεγμονὴν μέχρι βουβῶνος εἰργάσατο· πυρετὸς
[281]	χωλὸς εἱστήκει. Λύκον δὲ ἰδὼν	καὶ	φοβηθεὶς ~εἶπεν· Ὦ λύκε, ἀποθνῄσκω
[260]	ἐν ᾗ ἀμύγδαλά τε ἦν	καὶ	~φοίνικες, ταῦτα ἀνείλατο οἰόμενος ἀργύριον
[258]	ἔλθωσιν, οὐδενὸς εὑρίσκονται ἄξιοι. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	φρύγανα. ~Ὁδοιπόροι κατά τινα αἰγιαλὸν
[258]	ἐπὶ τῇ χρηστότητι ἀπιστεῖσθαι. ~(Ὁδοιπόροι	καὶ	φρύγανα. ~Ὁδοιπόροι κατά τινα αἰγιαλὸν
[286]	ὑπὸ τούτων οἷς προδίδονται. ~Ὄρνις	καὶ	χελιδών. ~Ὄρνις ὄφεως ὠὰ εὑροῦσα,
[263]	τῷ ἀργοτάτῳ καὶ ἀδηφάγῳ ἔστη.	Καὶ	ὡς οὐδὲν ἐποίει, ~δήσας καὶ
[259]	δὲ ~εἶπεν· Ὅτι τοῖς πάλαι	καιροῖς	παρ' ὀλίγοις ἦν τὸ ψεῦδος·
[251]	ἐπιμένειν λογιζομένους ὅτι ~οἱ τοῖς	καιροῖς	συμμετασχηματιζόμενοι πολλάκις καὶ τοὺς σφοδροὺς
[251]	ἐπιμένειν, ~λογιζομένους ὡς οἱ τοῖς	καιροῖς	συμμετασχηματιζόμενοι πολλάκις ~τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν.
[268]	ταῦτα πλεῖστα ταλαιπωρῶν. Ἐπεὶ ~δὲ	καιρὸς	ἐπέστη πολέμου, καὶ ὁ στρατιώτης
[268]	κόρον. ~Ὅτε δ' ἐπέστη ὁ	καιρὸς	τοῦ πολέμου, ~ὁ στρατιώτης σὺν
[254]	ἀπέχεσθαι τῶν φίλων οἵτινες ἐν	καιρῷ	περιστάσεως ~οὐ περιμένουσι βοηθῆσαι τοῖς
[258]	ὁδεύοντες ἦλθον ἐπί τινα σκοπιάν.	~Κἀκεῖθεν	θεασάμενοι φρύγανα πόρρωθεν ἐπιπλέοντα, ναῦν
[262]	κακοπαθείας, ὅταν οὐροῦντες ποταμὸν ~ποιήσωσι.	Κἀκεῖνοι	αὐτὸν ἀληθεύειν ὑπολαβόντες ἀπ' ἐκείνου
[253]	ἐκάθητο. ~Ἐπιφανεὶς οὖν ὁ Ἑρμῆς	κἀκείνῳ	καὶ τὴν αἰτίαν μαθὼν τοῦ
[290]	ἁπλοῦς ὢν τὸν τρόπον, μεταβαλέσθαι	κἀκείνῳ	παρῄνει ~τῆς πανουργίας. Ὁ δὲ
[268]	σὺν τοῖς ὅπλοις ἐπέβη ~ὧδε	κἀκεῖσε	τὸν ἵππον ἐγκεντρίζων. ~Ὁ δὲ
[295]	οἴκημα κάλλιστον καὶ μετέωρον ~κατεσκεύασε,	κἀκεῖσε	τὸν υἱὸν εἰσαγαγὼν ἐφύλαττεν. Ἐζωγράφησε
[277]	αὐτὸν ἔφη· Ὕπαγε, νίκα τὴν	κακὴν	νίκην ἐν ~τῷ ἀναθέματι. ~{Ὅτι}
[281]	ἐχθροῖς ὠφελεῖν ~πειρωμένοις δολίως ἀνταμοιβὴν	κακὴν	παρέσχον. ~Ὀρνιθοθήρας καὶ ἄγριαι καὶ
[295]	τοῦ λέοντος στὰς εἶπεν· Ὦ	κάκιστον	θηρίον, διὰ σὲ καὶ τὸν
[259]	ἀκούειν καὶ λέγειν θελῃς. Ὅτι	κάκιστος	βίος καὶ πονηρὸς τοῖς ~ἀνθρώποις
[284]	μέλλω. ~Ὅτι ἐπισφαλὲς τὸ συγκοινωνεῖν	κακοῖς	καὶ ἐπικίνδυνον. ~Ὀρνιθοθήρας καὶ πέρδιξ.
[262]	ἔφη τότε ~αὐτοὺς ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς	κακοπαθείας,	ὅταν οὐροῦντες ποταμὸν ~ποιήσωσι. Κἀκεῖνοι
[274]	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ	κακοῦργοι	τῶν ἀνθρώπων {καὶ ἐξ αὐτῶν
[264]	ὁρῶ γὰρ ὅτι οὐκ ἄνευ	κακῶν	μεγάλων τὴν ~ἀφθονίαν ἔχεις. Οὕτως
[296]	τῶν ἁμαρτημάτων καὶ τῶν ἄλλων	~κακῶν,	ὅπως τῆς ῥίζης κοπείσης οἱ
[288]	Λαβοῦσα δὲ τὴν ~ἡγεμονίαν ἑαυτήντε	κακῶς	ἀπήλλαττε ἀνοίᾳ πορευομένη καὶ τὴν
[261]	ὅτι πολλάκις σφαλλόμενοι καὶ πράττοντες	κακῶς	~περιπίπτομεν κινδύνοις καὶ μεμφόμεθα τὴν
[287]	~(Ὄρνις χρυσοτόκος. ~Ὄρνιν τις εἶχε	καλὴν	χρυσᾶ ὠὰ τίκτουσαν· νομίσας δὲ
[287]	χρυσοτόκος. ~Ὄρνιθα δέ τις πάνυ	καλλίστην	εἶχεν, ~ἥτις ἔτικτεν ἀεὶ ὠὰ
[295]	~πως ὁ ὄνειρος ἀληθεύσῃ, οἴκημα	κάλλιστον	καὶ μετέωρον ~κατεσκεύασε, κἀκεῖσε τὸν
[281]	Ὦ λύκε, ἀποθνῄσκω ἐκ πόνου·	καλὸν	δέ μοί ἐστι σοῦ δεῖπνον
[275]	πάσῃ, ~φάτνης ὀνείης δεσμὰ καὶ	καλοὺς	ῥήξας ~ἐς μέσον αὐλῆς ἦλθ'
[299]	Τὰ μὲν ἄλλα, μῆτερ, ἔφη,	καλῶς·	εὔχου δ' ὑετῶν ἡμῖν γενέσθαι
[299]	~ἤκουσεν ὡς· Τὰ μὲν ἄλλα	καλῶς	ἡμῖν, ὦ μῆτερ, ἔχει· εὔχου
[293]	Ἄπελθε, παῖ, καὶ ~σώζου, μὴ	κἀμὲ	θηρεύων πάσας ἃς ἔχεις ἀπολέσῃς.
[274]	ἑαυτὸν ἔφη· Ἄθλιοι ἡμεῖς, οἵ,	κἂν	~αὐτὸ μόνον ὀφθῶμεν, διωκόμεθα, τούτους
[299]	~αἰτοῦσι τὰ τῶν ἄλλων ἐπαγγέλλονται,	{κἂν	οὐδένων εἰσὶν ἐλάττω} ~(Πέρδιξ καὶ
[286]	~Οὕτως ἀτιθάσσευτός ἐστιν ἡ πονηρία,	κἂν	τὰ μάλιστα εὐεργετῆται. ~(Ὄρνις χρυσοτόκος.
[275]	πάντες πρὸς πάντα ἴσοι πεφύκασι,	κἂν	φθόνῳ ~ἀλαζονεύωνται. ~Ὄνος καὶ κύων
[290]	αὐτὸν ποιησάμενος. Ὁ μὲν ~οὖν	καρκῖνος	ἁπλοῦς ὢν τὸν τρόπον, μεταβαλέσθαι
[290]	παρεῖχε πειθόμενον. ~Ἐπιτηρήσας δ' ὁ	καρκῖνος	αὐτὸν ὑπνοῦντα καὶ τοῦ φάρυγγος
[290]	ἑκατέρων ~παρανάλωμα γινόμενοι. ~Ὄφις καὶ	καρκῖνος.	~Ὄφις καρκίνῳ συνδιῃτᾶτο, ἑταιρείαν πρὸς
[290]	γινόμενοι. ~Ὄφις καὶ καρκῖνος. ~Ὄφις	καρκίνῳ	συνδιῃτᾶτο, ἑταιρείαν πρὸς αὐτὸν ποιησάμενος.
[269]	ἐτράπη. Καὶ ὁ ὄνος ἀναπτερωθεὶς	κατ'	αὐτοῦ, εἴγε ἀλεκτρυόνα ~ἐφοβήθη, ἐξῆλθεν
[268]	οὐ δεῖ ζηλοῦν, ἀλλὰ τὸν	κατ'	~ἐκείνων φθόνον καὶ κίνδυνον ἀναλογιζομένους
[268]	καὶ πλουσίους ζηλοῦν, ἀλλὰ τὸν	κατ'	ἐκείνων φθόνον καὶ ~τὸν κίνδυνον
[276]	~ἀντέφησεν αὖθις ὁ κύων· Βάλε	κατὰ	γῆς, ὡς ἀδόκιμον πάντη, φίλε,
[299]	λαχάνοις ἐξ ἀρδείας αὔξησις ἡ	κατὰ	λόγον ~προσγένοιτο. Ἐκεῖθεν δ' ἐξελθοῦσα
[298]	εἰς ἀγρὸν ~ἐπορεύετο. Γενόμενος δὲ	κατὰ	τὰς πύλας, ὡς ἐθεάσατό τινα
[256]	~(Ὁδοιπόροι καὶ πέλεκυς. ~Δύο τινὲς	κατὰ	ταὐτὸν ὡδοιπόρουν, καὶ θἀτέρου πέλεκυν
[258]	ἀπιστεῖσθαι. ~(Ὁδοιπόροι καὶ φρύγανα. ~Ὁδοιπόροι	κατά	τινα αἰγιαλὸν ὁδεύοντες ἦλθον ἐπί
[258]	ἄξιοι. ~(Ὁδοιπόροι καὶ φρύγανα. ~Ὁδοιπόροι	κατά	τινα αἰγιαλὸν ὁδεύοντες, ὡς ἦλθον
[294]	συνέβη τῆς λάρνακος τὸν ~κόρακα	κατὰ	τοῦ βρέγματος κατενεχθέντα ἀποκτεῖναι αὐτόν.
[254]	~ἕτερος μέλλων περικατάληπτος γίνεσθαι, πεσὼν	κατὰ	τοῦ ἐδάφους ~τὸν νεκρὸν προσεποιεῖτο.
[298]	δηλοῖ ὅτι ἀδιόριστός ἐστιν ἡ	κατὰ	τῶν ἀσεβῶν ἐκ θεοῦ ~τιμωρία.
[300]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ὁ	κατὰ	τῶν ἑαυτοῦ φίλων δολίας μηχανὰς
[284]	πελαργός. ~Ἀρούρῃ παγίδας γεωργὸς ἐστήσατο	κατὰ	τῶν τὸν σπόρον ~βιβρωσκομένων γεράνων.
[300]	~σοι ἐνεδρεῦσαι θέλεις. Ὅτι ὁ	κατὰ	φίλων αὐτοῦ δολίας μηχανὰς ~συντιθεὶς
[254]	τὴν ~ἄρκτον. Ὁ δὲ ἕτερος	καταβὰς	ἀπὸ τοῦ δένδρου ἐπυνθάνετο τί
[253]	μὴ τοῦτον εἶναι φαμένου, αὖθις	καταβὰς	ἀργυροῦν ~ἀνεκόμισε. Τοῦ δὲ μηδὲ
[253]	τὸν οἰκεῖον εἰπόντος, ἐκ τρίτου	~καταβὰς	ἐκεῖνον τὸν οἰκεῖον ἀνήνεγκε. Τοῦ
[254]	δέ, ὁ ἀπὸ τοῦ δένδρου	~καταβὰς	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τί ἡ ἄρκτος
[253]	τὴν αἰτίαν μαθὼν τοῦ θρήνου,	~καταβὰς	ὁμοίως χρυσῆν ἀξίνην ἐξήνεγκε καὶ
[253]	αἰτίαν καὶ οἰκτείρας τὸν ἄνθρωπον,	καταδὺς	εἰς τὸν ~ποταμὸν χρυσοῦν ἀνήνεγκε
[269]	ὄνον, οἷός τε ἦν εἰσελθὼν	καταθοινήσασθαι.	Παρὰ δὲ ~τὸν ψόφον τοῦ
[300]	κυνηγέτης ἀγρεύσας ~ἔμελλεν αὐτὸς τοῦ	καταθῦσαι	ταύτην. ~Ἡ δὲ ἐθρήνει ταῦτα
[257]	καταντήσαντες καὶ ἐν τῇ σκιᾷ	~κατακλιθέντες	ἀνεπαύοντο. Ἀναβλέψαντες δὲ εἰς τὴν
[263]	φάτνης αὐτὸν ἔστησεν. Ὁ δὲ	καταλιπὼν	τοὺς ~ἄλλους παρὰ τῷ ἀργοτάτῳ
[261]	πέσῃς, ~καὶ ἐμὲ τὴν Τύχην	καταμέμψωνται	πάντες. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[289]	Οἱ δὲ ἐνταῦθα μύες ἀεὶ	~καταναλισκόμενοι	ὑπὸ ἀμφοτέρων, ὡς ἐθεάσαντο αὐτοὺς
[257]	~ὡς ἐθεάσαντο πλάτανον, ὑπὸ ταύτην	καταντήσαντες	καὶ ἐν τῇ σκιᾷ ~κατακλιθέντες
[269]	~τὸν ψόφον τοῦ ἀλεκτρυόνος φθεγξαμένου	καταπτήξας	(φασὶ γὰρ ~πτύρεσθαι τοὺς λέοντας
[294]	ἀναιρεθήσεται. Διόπερ φοβουμένη ~λάρνακα μεγίστην	κατασκευάσασα	ἐν ταύτῃ αὐτὸν καθεῖρξε, ~φυλαττομένη
[260]	φιλάργυρον διὰ πλεονεξίαν ~καὶ θεοὺς	κατασοφιζόμενον	ὁ λόγος εὔκαιρος. ~(Ὁδοιπόρος καὶ
[260]	καὶ τοὺς θεοὺς διὰ πλεονεξίαν	~κατασοφιζόμενον.	~Παῖς καὶ Τύχη. ~Ἐγγὺς φρέατος
[252]	πῦρ ἐκ τῆς ~ῥάμνον καὶ	καταφάγοι	τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου. ~Ξυλευόμενος
[260]	ὡς ~εὗρε τὰ ἐνόντα, ταῦτα	καταφαγὼν	καὶ λαβὼν τῶν τε ἀμυγδάλων
[269]	φωνή, στραφεὶς ὁ ~λέων τοῦτον	κατεθοινήσατο.	Ὁ δὲ θνῄσκων ἐβόα· Ἄθλιος
[275]	περιέσκαιρε ποικίλως· ~ἐκεῖνος δ' αὐτὸν	κατεῖχε	ἐν τοῖς κόλποις. ~Ὁ δέ
[254]	τὴν ἀκοήν. Ὁ ~δὲ εὐτόνως	κατεῖχε	τὴν ἀναπνοὴν αὐτοῦ. Ἡ δὲ
[295]	ἐμοῦ πατρὸς τῇδε τῇ οἰκίᾳ	κατεκλείσθην,	ὡς ἐν ~φρουρᾷ· τί σοι
[268]	θεραπείαν, ~αὑτοῦ δὲ τύχην ὄνος	κατεμυκτήρει,	~ὡς ἀχθοφόρου καὶ πολλὰ κοπιῶντος,
[294]	τὸν ~κόρακα κατὰ τοῦ βρέγματος	κατενεχθέντα	ἀποκτεῖναι αὐτόν. ~Παῖς καὶ λέων
[288]	ἀνοίᾳ πορευομένη καὶ τὴν ~κεφαλὴν	κατέξαινε	τυφλοῖς καὶ κωφοῖς μέρεσιν ἀναγκαζομένην
[265]	ὡς προσῆλθε τῷ ~ῥείθρῳ, ἑκὼν	κατέπεσε·	τῶν δὲ σπόγγων διαβραχέντων, βάρος
[271]	λίμνην διέβαινεν· ὀλισθὼν δέ, ὡς	~κατέπεσεν,	ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενος ὠδύρετό τε
[273]	ὁρῶ, καὶ τὸ δέρμα μου	κατεργάσεται.	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ~τότε
[295]	ἀληθεύσῃ, οἴκημα κάλλιστον καὶ μετέωρον	~κατεσκεύασε,	κἀκεῖσε τὸν υἱὸν εἰσαγαγὼν ἐφύλαττεν.
[253]	τοσαύτην ἀναίδειαν, οὐ μόνον ἐκείνην	κατέσχεν,	ἀλλ' ~ουδὲ τὴν οἰκείαν ἀπέδωκεν.
[284]	λέγεις. Ἔγωγε σὺν αὐταῖς σε	κατέσχον	καὶ τὴν ~ὁμοίαν ψῆφον ἐπιτάξαι
[269]	Ὁ δέ, ὡς μακρὰν ἐγένετο,	~κατέφαγεν	αὐτόν. ~Ὄνος καὶ ἀλώπηξ καὶ
[292]	τὰ ~σά, τέκνον, ἃ δὲ	κατέφαγες.	~Ὁ μῦθος οὗτος πρὸς ἄνδρα
[280]	~Ὅτι οὐ δεῖ φλυάρων ἀνδρῶν	κατηγορίας	ἀκούειν· εἰς κίνδυνον γὰρ ~ἄγουσι
[279]	ῥοπάλοις ἀνῄρουν ὧν τοὺς πόνους	κατήσθιεν.	~Κόσμος ἐπείσακτος τοῖς χρωμένοις γίνεται
[259]	ἐν ἐρήμῳ εἷρε γυναῖκα μόνην	κατηφῆ	ἑστῶσαν, καί ~φησιν αὐτῇ· Τίς
[261]	καὶ ἄπελθε ἐντεῦθεν, μή πως	κάτωθεν	τοῦ φρέατος πέσῃς, ~καὶ ἐμὲ
[257]	θέρους ὥρᾳ περὶ μεσημβρίαν ὑπὸ	καύματος	τρυχόμενοι, ~ὡς ἐθεάσαντο πλάτανον, ὑπὸ
[275]	ἄλλος ἄλλοθεν προσκρούων ~ἔθεινον, ὥστε	καὐτὸς	ὕστατ' ἐκπνέων ~ἔφη· Οἷα χρή
[252]	τῆς ~ῥάμνον καὶ καταφάγοι τὰς	κέδρους	τοῦ Λιβάνου. ~Ξυλευόμενος καὶ Ἑρμῆς.
[273]	Τοῦ δὲ Διὸς ἐπακούσαντος καὶ	~κελεύσαντος	αὐτὸν κεραμεῖ πραθῆναι, πάλιν ἐδυσφόρει,
[260]	ὀστᾶ καὶ τὰ τῶν ἀμυγδάλων	κελύφη	ἐπί τινος ἀνέθηκε ~βωμοῦ, φήσας·
[260]	λαβὼν τῶν τε ἀμυγδάλων τὰ	~κελύφη	καὶ τῶν φοινίκων τὰ ὀστᾶ,
[293]	τοῦ παιδὸς ~ἁπλοῦν θεασάμενος, τὸ	κέντρον	ὀξύνας, εἶπεν· Ἄπελθε, παῖ, καὶ
[273]	Ὁ δὲ Ἑρμῆν πέμψας ἐκέλευσε	κεραμεῖ	~αὐτὸν πολῆσαι. Πάλιν δὲ αὐτοῦ
[299]	καὶ πρὸς τὴν συνοικοῦσαν τῷ	~κεραμεῖ	ἀφικνεῖται. Τοῖς δ' αὐτοῖς χρησαμένη
[299]	τὴν ~μὲν κηπωρῷ, θἀτέραν δὲ	κεραμεῖ.	Ἐλθοῦσα τοίνυν ποτὲ πρὸς τὴν
[273]	Διὸς ἐπακούσαντος καὶ ~κελεύσαντος αὐτὸν	κεραμεῖ	πραθῆναι, πάλιν ἐδυσφόρει, πλέον ἢ
[299]	καθαρωτέρους, ὡς ἂν ~θᾶττον οἱ	κέραμοι	ψύχοιντο. Καὶ ἡ μήτηρ πρὸς
[273]	τε πηλὸν καὶ τ ὺς	κεράμους	κομίζων. ~Πάλιν οὖν ἀμεῖψαι τὸν
[264]	μετὰ κινδύνων καὶ ~ταλαιπωριῶν περιγινόμενα	κέρδη.	~Ὄνος ἅλας βαστάζων. ~Μικρέμπορός τις
[287]	ἐλπίσας εὑρεῖν καὶ τοῦ μικροῦ	~κέρδους	ἐστερήθη. Ὅτι τοῖς παροῦσιν ἀρκείσθω
[287]	~απεστέρηται καὶ τοῦ μικροῦ τοῦ	κέρδους.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἔχων
[280]	χαίτην. ~Τὸν δ' εἶδεν ἀλώπηξ,	κερτομοῦσα	δ' εἰρήκει· ~Πῶς οὕτως ἁπαλῇ
[288]	ὄφεως. ~Δράκοντος ἡ οὐρὰ τῇ	κεφαλῇ	ἐστασίασεν, ἀξιοῦσα ἡγεῖσθαι παρὰ ~μέρος
[254]	δὲ ἄρκτος ἐλθοῦσα ἐπ τὴν	κεφαλὴν	αὐτοῦ ~ὠσφραίνετο τήν τε ἀναπνοὴν
[288]	ἀπήλλαττε ἀνοίᾳ πορευομένη καὶ τὴν	~κεφαλὴν	κατέξαινε τυφλοῖς καὶ κωφοῖς μέρεσιν
[273]	δευτέρων λάβωσι πεῖραν. ~(Ὄνος καὶ	κηπουρός.	~Ὄνος κηπουρῷ δουλεύων, ἐπειδὴ ὀλίγα
[273]	ἑκάστου ~δοκιμάζειν διάθεσιν. ~(Ὄνος καὶ	κηπουρός.	~Ὄνος ὑπηρετούμενος κηπωρῷ, ἐπειδὴ ὀλίγα
[273]	ηὔξατο τῷ Διὶ ὅπως τοῦ	κηπουροῦ	αὐτὸν ἀπαλλάξας ~ἑτέρῳ δεσπότῃ ἐγχειρίσῃ.
[273]	πεῖραν. ~(Ὄνος καὶ κηπουρός. ~Ὄνος	κηπουρῷ	δουλεύων, ἐπειδὴ ὀλίγα μὲν ἔσθιε,
[273]	ηὔξατο τῷ Διὶ ὥστε τοῦ	κηπωροῦ	ἀπαλλαγεὶς ἑτέρῳ ~ἀπεμποληθῆναι δεσπότῃ. Τοῦ
[299]	τοίνυν ποτὲ πρὸς τὴν τῷ	~κηπωρῷ	γεγαμημένην, τά τε ἄλλα ὡμίλει,
[273]	~(Ὄνος καὶ κηπουρός. ~Ὄνος ὑπηρετούμενος	κηπωρῷ,	ἐπειδὴ ὀλίγα μὲν ἤσθιε, πλεῖστα
[299]	ἀνδράσι συνῆψε ταύτας, τὴν ~μὲν	κηπωρῷ,	θἀτέραν δὲ κεραμεῖ. Ἐλθοῦσα τοίνυν
[299]	μὲν ~αἰθρίαν, τῇ δὲ τῷ	κηπωρῷ	συνοικούσῃ παμπόλλους ὑετοὺς δοῖεν οἱ
[261]	σφαλλόμενοι καὶ πράττοντες κακῶς ~περιπίπτομεν	κινδύνοις	καὶ μεμφόμεθα τὴν τύχην. ~Ὄνοι
[254]	μὴ συνοδοιπορεῖν φίλοις οἳ ἐν	κινδύνοις	οὐ ~παραμένουσιν. Ὁ λόγος δηλοῖ
[281]	ἱπποίατρος ἐγενόμην. ~Ὅτι τινὲς διπλοῖς	κινδύνοις	περιπεσόντες καὶ τοῖς ἐχθροῖς ὠφελεῖν
[268]	τὸν κατ' ~ἐκείνων φθόνον καὶ	κίνδυνον	ἀναλογιζομένους ἀγαπᾶν χρὴ τὴν ~πενίαν,
[268]	κατ' ἐκείνων φθόνον καὶ ~τὸν	κίνδυνον	ἀναλογιζομένους τὴν πενίαν ἀγαπᾶν. ~(Ὄνος
[280]	φλυάρων ἀνδρῶν κατηγορίας ἀκούειν· εἰς	κίνδυνον	γὰρ ~ἄγουσι τὸν ἀκούοντα. ~Ὄνος
[270]	ἡ ἀλώπηξ ὁρῶσα τὸν ~ἐπηρτημένον	κίνδυνον,	προσελθοῦσα τῷ λέοντι, ὑπέσχετο ~παραδώσειν
[279]	~Κόσμος ἐπείσακτος τοῖς χρωμένοις γίνεται	κίνδυνος.	~(Ὄνος παλιούρους ἐσθίων καὶ ἀλώπηξ.
[275]	κύσων ~νώτοις ἐπεμβάς. Ἐσχάτου δὲ	κινδύνου	~θεράποντες ἐν μέσῳ ὡς εἶδον,
[251]	τοῖς καιροῖς συμμετασχηματιζόμενοι πολλάκις ~τοὺς	κινδύνους	ἐκφεύγουσιν. ~(Νυκτερὶς καὶ γαλαῖ. ~Νυκτερὶς
[251]	πολλάκις καὶ τοὺς σφοδροὺς ~τῶν	κινδύνων	ἐκφεύγουσιν. ~Ξύλα καὶ ἐλαία. ~Ξύλα
[300]	αὐτὸς ἐν ταῖς ἐνέδραις τῶν	κινδύνων	ἐμπεσεῖται.
[300]	αὐτὸς ἐν ταῖς ἐνέδραις τῶν	κινδύνων	ἐμπεσεῖται. ~(Πέρδιξ καὶ κυνηγέτης. ~Πέρδικα
[264]	οὐκ ἔστι ζηλωτὰ τὰ μετὰ	κινδύνων	καὶ ~ταλαιπωριῶν περιγινόμενα κέρδη. ~Ὄνος
[296]	ὅπως τῆς ῥίζης κοπείσης οἱ	κλάδοι	ξηρανθῶσιν. ~Παῖς λουόμενος. ~Παῖς λουόμενος
[296]	{αὐτοῦ} ἡ μήτηρ ἱσταμένη ~{καὶ}	κλαίουσα	ἐβόα· Τί πέπονθας τοῦτο, ~{ἐμὸν}
[253]	ἐξεπίτηδες ἀφεὶς εἰς τὸ ῥεῦμα	κλαίων	ἐκάθητο. ~Ἐπιφανεὶς οὖν ὁ Ἑρμῆς
[296]	~γηράσας ποτὲ τῷ χρόνῳ μείζω	κλέπτει.	~Ἀλλ' ὀψέ ποτε ληφθεὶς ἐπ'
[296]	~Ἐν δευτέρῳ δὲ χρόνῳ ἐσθῆτα	κλέπτει,	~καὶ τοῦτο πράττων ὁ παῖς
[296]	δύναται τὸ μέλλον ἐκφυγεῖν. ~Παῖς	κλέπτης	καὶ μήτηρ. ~Παῖς φέρει δέλτον
[296]	καὶ μήτηρ. ~Παῖς φέρει δέλτον	κλέψας	τοῦ διδασκάλου ~καὶ {τῇ} μητρὶ
[270]	καὶ λέων. ~Ὄνος καὶ ἀλώπηξ	κοινωνίαν	συνθέμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐξῆλθον ἐπὶ
[270]	ὄνον ~ἐτράπη. ~Οὕτως οἱ τοῖς	κοινωνοῖς	ἐπιβουλεύοντες λανθάνουσι πολλάκις καὶ ~ἑαυτοὺς
[275]	δ' αὐτὸν κατεῖχε ἐν τοῖς	κόλποις.	~Ὁ δέ γε ὄνος τὴν
[273]	πηλὸν καὶ τ ὺς κεράμους	κομίζων.	~Πάλιν οὖν ἀμεῖψαι τὸν δεσπότην
[296]	ἄλλων ~κακῶν, ὅπως τῆς ῥίζης	κοπείσης	οἱ κλάδοι ξηρανθῶσιν. ~Παῖς λουόμενος.
[268]	κατεμυκτήρει, ~ὡς ἀχθοφόρου καὶ πολλὰ	κοπιῶντος,	~οὐδὲ ἄχυρον λαμβάνοντος εἰς κόρον.
[294]	τε συνέβη τῆς λάρνακος τὸν	~κόρακα	κατὰ τοῦ βρέγματος κατενεχθέντα ἀποκτεῖναι
[294]	αὐτὸν καθεῖρξε, ~φυλαττομένη μὴ ὑπὸ	κόρακος	ἀναιρεθῇ. Καὶ διετέλει τεταγμέναις ~ὥραις
[294]	οἱ μάντεις ~προέλεγον ὅτι ὑπὸ	κόρακος	ἀναιρεθήσεται. Διόπερ φοβουμένη ~λάρνακα μεγίστην
[274]	νῶτον ἔν τινι λειμῶνι ἐνέμετο.	Κόρακος	δὲ ~ἐπικαθίσαντος αὐτῷ καὶ τὸ
[281]	δεῖπνον ~γενέσθαι ἢ γυπῶν καὶ	κοράκων.	Χάριν δὲ μίαν αἰτῶ σε,
[274]	ἑτέρων πεῖραν λάβωσιν. ~Ὄνος καὶ	κόραξ	καὶ λύκος. ~Ὄνος ἡλκωμένος τὸν
[294]	δυναμένους πάντας βλάπτειν. ~Παῖς καὶ	κόραξ.	~Μαντευομένης τινὸς περὶ τοῦ ἑαυτῆς
[255]	βοηθῆσαι τοῖς φίλοις. ~Ὁδοιπόροι καὶ	κόραξ.	~Πορευομένοις τισὶν ἐπὶ πρᾶξίν τινα
[255]	~Πορευομένοις τισὶν ἐπὶ πρᾶξίν τινα	κόραξ	ὑπηντησε τὸν ἕτερον τῶν ~ὀφθαλμῶν
[268]	κοπιῶντος, ~οὐδὲ ἄχυρον λαμβάνοντος εἰς	κόρον.	~Ὅτε δ' ἐπέστη ὁ καιρὸς
[283]	κορύδαλος. ~Ὀρνιθοθήρας πτηνοῖς πάγην ἵστη.	Κορύδαλος	δὲ αὐτὸν θεασάμενος ~ἤρετο τί
[283]	κορύδαλος. ~Ὀρνιθορήρας ὄρνισιν ἵστη παγίδας.	Κορύδαλος	δὲ τοῦτον πόρρωθεν ~ἰδὼν ἐπυνθάνετο
[283]	οἱ προεστῶτες ~χαλεπαίνωσιν. ~(Ὀρνιθοθήρας καὶ	κορύδαλος.	~Ὀρνιθοθήρας πτηνοῖς πάγην ἵστη. Κορύδαλος
[283]	οἰκείων συγγενῶν φιλίας. ~(Ὀρνιθοθήρας καὶ	κορύδαλος.	~Ὀρνιθορήρας ὄρνισιν ἵστη παγίδας. Κορύδαλος
[283]	πορρωτέρω ἀποχωρήσαντος καὶ κρυβέντος, ὁ	κορύδαλος	τοῖς ~τοῦ ἀνδρὸς λόγοις πιστεύσας,
[279]	ἀνῄρουν ὧν τοὺς πόνους κατήσθιεν.	~Κόσμος	ἐπείσακτος τοῖς χρωμένοις γίνεται κίνδυνος.
[275]	ἐν μέσῳ ὡς εἶδον, ᾖξαν,	~κρανείαις	δὲ ἄλλος ἄλλοθεν προσκρούων ~ἔθεινον,
[276]	μικρόν, μή τι καὶ περὶ	~κρεῶν	καὶ ὀστέων εὕρῃς διαλαμβάνων. Ὁ
[292]	ὀγκωθὲν τὴν γαστέρα ἐκ τῶν	κρεῶν,	ὀδυνώμενον ~ἔλεγεν· Ὦ μῆτερ, τὰ
[277]	~Ὄνος πλατείας ὁδοῦ ἐκτραπεὶς ἐπὶ	κρημνὸν	ἐφέρετο. Τοῦ δὲ ~ὀνηλάτου ἐπιβοῶντος·
[298]	καὶ ἀπαγόμενος ὑπ' αὐτοῦ ~ἐπὶ	κρημνόν,	ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὡς προειπὼν αὐτῷ
[275]	αὐλῇ παρὰ φάτναις δεσμώτης ~ἔτρωγε	κριθάς,	χόρτον, ὥσπερ εἰώθει· ~κύων δὲ
[296]	ποτε ληφθεὶς ἐπ' αὐτοφώρῳ ~ἄγεται	κριθεὶς	πρὸς φόνον, φεῦ τῆς τέχνης.
[276]	γράμματα χόρτου τε, φημί, καὶ	κριθῆς	~καὶ ἀχύρου. Ἀηδῶς οὖν ὁ
[274]	~ἐπικαθίσαντος αὐτῷ καὶ τὸ ἕλκος	κρούοντος,	ὁ ὄνος ἀλγῶν ὠγκᾶτό ~τε
[283]	~εἶτα δὲ πορρωτέρω ἀποχωρήσαντος καὶ	κρυβέντος,	ὁ κορύδαλος τοῖς ~τοῦ ἀνδρὸς
[266]	οὐ θεοῖς ὑπάρχεις ~ὁμότιμος. ~{Ὅτι}	κτηνώδεις	ἄνδρας, τοὺς τυφωμένους ἐπ' ἀλλοτρίαις
[283]	ποιεῖ. Τοῦ δὲ εἰπόντος πόλιν	κτίζειν	καὶ μικρὸν ~ὑποχωρήσαντος, πεισθεὶς τοῖς
[283]	ποτ' ἐργάζοιτο. Τοῦ δὲ πόλιν	κτίζειν	φαμένου, ~εἶτα δὲ πορρωτέρω ἀποχωρήσαντος
[283]	Ὦ οὗτος, εἰ τοιαύτην ~πόλιν	κτίζεις,	οὐ πολλοὺς εὑρήσεις τοὺς ἐνοικοῦντας.
[283]	Ὦ οὗτος, ἐὰν τοιαύτας ~πόλεις	κτίζῃς,	οὐ πολλοὺς τοὺς ἐνοικοῦντας εὑρήσεις.
[275]	κύων. ~Ὄνον τις ἔτρεφε καὶ	κύνα	ὡραῖον. ~Ὁ μὲν ἐν αὐλῇ
[295]	γέρων δειλὸς μονογενῆ ἔχων γενναῖον,	κυνηγεῖν	ἐφιέμενον, ~εἶδε τοῦτον καθ' ὕπνους
[300]	οὕτως βοῶσα· ~Ἔασόν με ζῆν,	κυνηγέτα	περδίκων, ~ὅπως σοι κἀγὼ πέρδιξ
[300]	καὶ κυνηγέτης. ~Πέρδικα δὲ τις	κυνηγέτης	ἀγρεύσας ~ἔμελλεν αὐτὸς τοῦ καταθῦσαι
[300]	τῶν κινδύνων ἐμπεσεῖται. ~(Πέρδιξ καὶ	κυνηγέτης.	~Πέρδικα δὲ τις κυνηγέτης ἀγρεύσας
[300]	ἐμοῦ πολλὰς πέρδικας ἐγώ σοι	κυνηγήσω.	Ὁ δὲ ~εἶπεν· Δι' αὐτὸ
[275]	ἐπολεύμην, ~βαιῷ δ' ὁ μέλεος	κυνὶ	παρισούμην; ~Ὅτι οὐ πάντες πρὸς
[276]	ἀναπτύξας, διεξῄει εἰς ἐπήκοον τοῦ	κυνός.	Περὶ ~βοσκημάτων δὲ ἐτύγχανε τὰ
[254]	δυνηθείς, ὡς ἔγνω ~ἑαυτὸν μέλλοντα	κυριευθῆναι	ὑπὸ τῆς ἄρκτου, πεσὼν ἐπὶ
[275]	~δειπνοῦντα δ' εὐθὺς ἦλθε δεσπότην	κύσων	~νώτοις ἐπεμβάς. Ἐσχάτου δὲ κινδύνου
[276]	κύων ἐζήτει, ~ἀντέφησεν αὖθις ὁ	κύων·	Βάλε κατὰ γῆς, ὡς ἀδόκιμον
[275]	~ἔτρωγε κριθάς, χόρτον, ὥσπερ εἰώθει·	~κύων	δὲ χαρίεις ὤν, εὐρύθμως παίζων
[276]	καὶ μηδὲν εὑρηκὼς ὧν ὁ	κύων	ἐζήτει, ~ἀντέφησεν αὖθις ὁ κύων·
[276]	καὶ κύων συνοδοιποροῦντες. ~Ὄνος καὶ	κύων	ἐν ταὐτῷ ὡδοιπόρουν. Εὑρόντες δὲ
[275]	ἀπροόπτου δῆλοί εἰσιν. ~Ὄνος καὶ	κύων.	~Ὄνον τις ἔτρεφε καὶ κύνα
[276]	κἂν φθόνῳ ~ἀλαζονεύωνται. ~Ὄνος καὶ	κύων	συνοδοιποροῦντες. ~Ὄνος καὶ κύων ἐν
[276]	~καὶ ἀχύρου. Ἀηδῶς οὖν ὁ	κύων,	τοῦ ὄνου ταῦτα διεξιόντος, διέκειτο·
[288]	τὴν ~κεφαλὴν κατέξαινε τυφλοῖς καὶ	κωφοῖς	μέρεσιν ἀναγκαζομένην ~παρὰ φύσιν ἕπεσθαι.