Livre, Chap.
[45, 0]	Γ. Ἰουλίου Καίσαρος δικτατορίας τὸ	εʹ	μετὰ Μ. Αἰμιλίου Λεπίδου ἱππάρχου
[45, 0]	Λεπίδου ἱππάρχου καὶ ὑπατείας τὸ	εʹ	μετὰ Μ. Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος μὲν
[45, 10]	ὁ μὲν ἔκειτο ἡ δὲ	ἑαλώκει,	τὸ μὲν ἀκούσαντες οἱ στρατιῶται
[45, 26]	πλεονεξίαν προήγαγε. ταῦτα μὲν οὖν	ἐάσω,	καὶ νὴ Δία καὶ τὴν
[45, 28]	ἡ Χάρυβδις. καὶ ταῦτα μὲν	ἐάσω·	~τὰς δὲ δὴ ὕβρεις ἃς
[45, 23]	ἐδώκατε αὐτῷ, διὰ τοῦτο αὐτὸν	ἐᾶτε	καὶ τὰ μὴ δοθέντα πράττειν·
[45, 42]	σφίσι δύσμαχα μὲν καὶ καθ´	ἑαυτά	ἐστιν (ἀμέλει Καῖσαρ μὲν καὶ
[45, 1]	ἐξιέναι, ἔδοξεν ὄναρ τὰ σπλάγχνα	ἑαυτῆς	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναφέρεσθαι καὶ
[45, 2]	κατερρύη. τοῦτο αὐτὸ μὲν καθ´	ἑαυτὸ	οὐχ ὅπως τέκμαρσίν τινα ὡς
[45, 36]	δεηθῆναι· γελοῖον γάρ, ἐξὸν αὐτοὺς	ἑαυτοῖς	τὰ κατὰ καιρὸν βοηθῆσαι, ζητεῖν
[45, 33]	ἐπὶ τὴν πατρίδα καὶ ἐφ´	ἑαυτὸν	ἅμα ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ ἂν
[45, 31]	τῶν ὅπλων ἐς τὸ ῥεῦμα	ἑαυτὸν	ἐνέβαλεν. ἄξιόν γε (οὐ γάρ;
[45, 34]	τοῦ Βρούτου τοῦ Δεκίμου καὶ	ἑαυτὸν	καὶ τοὺς στρατιώτας καὶ τὰς
[45, 42]	ὅπλα καταθήσεται καὶ ἐφ´ ὑμῖν	ἑαυτὸν	ποιήσεται, ἢ καὶ ἄκων ἐκ
[45, 12]	ἐπικουρίαν τῆς πόλεως παρόντας καὶ	ἑαυτόν	τε ἐπ´ αὐτῇ προκεχειρισμένους καὶ
[45, 1]	ἐμαντεύσατο· ἄριστα γὰρ τῶν καθ´	ἑαυτὸν	τήν τε τοῦ πόλου διακόσμησιν
[45, 18]	τε τῆς πατρίδος συμφέρουσι τηρεῖν	ἑαυτόν,	φυλαττόμενον μὴ μάτην ἀπόληται, κἀν
[45, 6]	ἐκείνου θανάτῳ ἔχοντας εἰδώς, καὶ	ἑαυτὸν	ὡς καὶ παῖδα αὐτοῦ σπουδάσειν
[45, 24]	μὲν ὥσπερ τι αὐτὸ ἐφ´	ἑαυτοῦ	ἀδικῆσαι δυνάμενον οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ
[45, 28]	ἀνθρώπων ἀγοράσαι ἐτόλμησε, μήτε τὸ	ἑαυτοῦ	ἀξίωμα μήτε τὴν ἐκείνου μνήμην
[45, 26]	τραφέντα μὴ οὐ πάντα τὸν	ἑαυτοῦ	βίον μιᾶναι· ὅθενπερ καὶ ἐπὶ
[45, 12]	ἐπεποιήκει, πολλὰ δὲ καὶ ὑπὲρ	ἑαυτοῦ	καὶ μέτρια διελέχθη, τοῦ τε
[45, 12]	ἐπ´ αὐτῇ προκεχειρισμένους καὶ δι´	ἑαυτοῦ	πᾶσι ταῦτα δηλοῦντας. ἐπαίνων τε
[45, 22]	ἀκαίρως, τὰ δὲ αὐτὸς ἐφ´	ἑαυτοῦ	προσκακουργῶν, πάντα δὲ βιαζόμενος; στρατιώταις
[45, 24]	οὗτος δὲ πόλεμον αὐτὸς ἐφ´	ἑαυτοῦ	τηλικοῦτον, οὔτε προσήκοντα οὔτε ἐγνωσμένον,
[45, 14]	μᾶλλον ἐκείνου πολέμιον ἢ καὶ	ἑαυτοῦ	τῶν τε ἄλλων τῶν τι
[45, 1]	ἀστέρων διαφοράς, ὅσα τε καθ´	ἑαυτοὺς	γιγνόμενοι καὶ ὅσα συμμιγνύντες ἀλλήλοις
[45, 38]	τοὺς μὲν πάλαι ἐστρατευμένους ἑκουσίους	ἑαυτοὺς	ὑμῖν πρὸς τὰ παρόντα πράγματα
[45, 33]	ἐπιχειρήσειε, ταῦτ´ οὐκ ἂν αὐτὸς	ἑαυτῷ	δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς δ´ ἂν
[45, 22]	πέμψαι, τὴν δὲ δὴ Γαλατίαν	ἑαυτῷ	μετὰ τῶν στρατευμάτων, οἷς οὐδὲν
[45, 39]	ἔχει· τοὺς γάρ τοι ὁμοίους	ἑαυτῷ	μόνους καὶ ἀγαπᾷ καὶ κοινωνοὺς
[45, 35]	τινάς, μηδὲν ἀδικήσαντας, οἴκοι παρ´	ἑαυτῷ,	παρούσης τῆς γυναικὸς καὶ βλεπούσης,
[45, 9]	ἐκείνου τε αὐτοὺς ἀποσπάσειε καὶ	ἑαυτῷ	προσποιήσειε, καὶ χώραν ἄλλην τε
[45, 20]	καὶ νομίζειν τοῖς λόγοις τοῖς	ἑαυτῶν	πείσειν ὑμᾶς προσέχειν μᾶλλον ἢ
[45, 9]	ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις δοθεῖσα,	ἐβεβαιώθη,	καὶ τὰ χρήματα, ὅσα ἔν
[45, 23]	καταπρησθῆναι, παμπόλλους δὲ αὖθις φονευθῆναι.	ἐβεβαιώσατε	πάντα τὰ δοθέντα τισὶ καὶ
[45, 2]	καὶ τὴν ἀλήθειαν τῆς ὄψεως	ἐβεβαιώσατο.	μειρακιωθέντος δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῦ
[45, 15]	λόγῳ καὶ ἔργῳ τούτῳ τε	ἐβοήθει	καὶ ἐκεῖνον ἐκάκου. καὶ διὰ
[45, 7]	ἡμέραν ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ	ἐβουθύτησαν.	καὶ διὰ ταῦτα καὶ οἱ
[45, 23]	οὐδὲν αὐτῶν φροντίσας, πάνθ´ ὅσα	ἐβούλετο	μόνος καὶ περὶ τοὺς νόμους
[45, 17]	καὶ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις	ἐβουλεύσαντό	τε, καὶ εἶπον ἄλλοι τε
[45, 25]	πολλὰ πολλοῖς ψηφισάμενοι, συνεχωρήσατε ὅσα	ἐβούλοντο,	ἀλλὰ καὶ δίκην ἀεί ποτε
[45, 1]	οὖσα) ἀπαντήσαντα ἀνήρετο διὰ τί	ἐβράδυνε,	καὶ μαθὼν τὴν αἰτίαν ἀνεβόησεν
[45, 17]	ὀνόματα, ἐνταῦθά που ἐν πινακίῳ	ἐγγεγραμμένα,	ἐξεκόλαψαν. καὶ κύνες πολλοὶ νυκτὸς
[45, 38]	οὗ χρόνος ἐς τοὺς ἐφήβους	ἐγγεγραμμένον,	τοσαύτην τοῦ κοινοῦ πρόνοιαν ποιεῖσθαι
[45, 1]	ἐνόμισεν. ἄρτι τε ὁ παῖς	ἐγεγέννητο,	καὶ Νιγίδιος Φίγουλος βουλευτὴς παραχρῆμα
[45, 17]	χωρίον ἐν ᾧ ἡ ναυμαχία	ἐγεγόνει	συγχωσθῆναι ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι καὶ
[45, 17]	τεράτων, ἃ πλεῖστα καὶ ἐξαισιώτατα	ἐγεγόνει,	ταρασσόμενοι οὐδὲ τῆς ἀποφράδος, τὸ
[45, 27]	ὅλον ἱππάρχησεν, ὃ μήπω πρότερον	ἐγεγόνει;	~τί δ´ ὅτι καὶ τότε
[45, 27]	μετὰ ταῦθ´ ὑμῖν συμβάντων αἰτιώτατος	ἐγένετο.	εἰ γὰρ μὴ τότε τοῖς
[45, 17]	ὕπατος τότε ἀπεδείχθη) βουλή τε	ἐγένετο	καὶ γνῶμαι ἐπὶ τρεῖς ἐφεξῆς
[45, 17]	τότε δ´ οὖν ταῦτά τε	ἐγένετο,	καὶ λόγια πρὸς κατάλυσιν τῆς
[45, 33]	καὶ εἰπὼν καὶ ποιήσας ἀτιμώρητος	ἐγένετο;	καὶ τίς ἀνθρώπων ἃ ἄλλῳ
[45, 46]	ἐν πολέμῳ γέ τι καταπράξαντι	ἐγένετο)	νῦν δὲ καὶ ἥκιστα. καὶ
[45, 29]	ὄψει, βαρύτατος δὲ τοῖς ἔργοις	ἐγένετο;	ὅστις, ὦ γῆ καὶ θεοί,
[45, 7]	τὴν τοῦ Καίσαρος τιμὴν προδεδογμένων	ἐγένετο·	τόν τε γὰρ μῆνα τὸν
[45, 29]	τοτὲ μὲν συναιρόμενος αἰτιώτατος μὲν	ἐγένετο	τοῦ παμπληθεῖς σφων σφαγῆναι, αἰτιώτατος
[45, 47]	ὀργὴν αὐτοῖς ἔχων ὅτι τοιοῦτος	ἐγεννήθη.	τοιγαροῦν τῶν μὲν ἐκείνου χρημάτων
[45, 1]	αἰτίαν ἀνεβόησεν ὅτι δεσπότην ἡμῖν	ἐγέννησας"	καὶ αὐτὸν ἐκταραχθέντα ἐπὶ τούτῳ
[45, 4]	ἐπιχειρήσαντες δόξαν, ὅτι ἐπιτυχεῖς αὐτῶν	ἐγένοντο,	εὐβουλίας ἔσχον· καὶ ἕτεροι ἄριστά
[45, 15]	Ἀντώνιον ἐγκαταλιποῦσι, τῶν δημάρχων ἐπιψηφισάντων,	ἐγένοντο.	καὶ ὅπως γε μετὰ ἀδείας
[45, 7]	τὸν Καίσαρα. θροῦς τε οὖν	ἐγίγνετο,	καὶ ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι,
[45, 23]	μετὰ ταῦτα ὡς πολὺ τοῦτ´	ἐγίγνετο,	καὶ ἔλεγεν ἀναγκαῖον εἶναί τινα
[45, 11]	καὶ τὰ τῆς δυναστείας ἔργα	ἐγίγνετο.	καὶ ἐν μὲν τῷ ἐμφανεῖ
[45, 4]	ἐπεφόνευτο καὶ τιμωρία οὐδεμία αὐτοῦ	ἐγίγνετο,	καὶ οὔτε τοὺς σφαγέας οὔτε
[45, 47]	~καὶ εἴγε καὶ Ἀντώνιος ταῦτ´	ἐγίγνωσκεν,	οὐκ ἄν ποτε ἐς τοιαῦτα
[45, 42]	οἵ τε ἄριστοι τῶν στρατιωτῶν	ἐγκαταλελοίπασιν	αὐτόν, καὶ νὴ Δία καὶ
[45, 15]	τοῖς στρατιώταις τοῖς τὸν Ἀντώνιον	ἐγκαταλιποῦσι,	τῶν δημάρχων ἐπιψηφισάντων, ἐγένοντο. καὶ
[45, 27]	τῆς πόλεως ἐξέδρα τὴν ἀρχὴν	ἐγκαταλιπών,	ᾧ μηδεμίαν ἐκ τῶν νόμων
[45, 33]	ἣν ἅπαξ ἐς τὸν νοῦν	ἐγκατέθετο,	καὶ καταβαλεῖ ποτε τὴν ἐλπίδα
[45, 7]	ἐς τὸν τῶν ἄστρων ἀριθμὸν	ἐγκατειλεγμένῳ	ἀνετίθεσαν, θαρσήσας χαλκοῦν αὐτὸν ἐς
[45, 17]	παμπληθεῖς ἐν τῷ ξηρῷ ὄφεις	ἐγκατέλιπε.	καὶ ἰχθῦς ἐκ τῆς θαλάσσης
[45, 24]	τιμὰς αὐτοὶ λαμβάνοιεν, τὰ δὲ	ἐγκλήματα	καὶ τὰς αἰτίας ἐφ´ ὑμᾶς
[45, 16]	ἀποπηδήσαντα καὶ προσέτι ἰσχυρῶς προσεξελάσαντα,	ἐγνώρισέ	τε μετὰ τοῦτο ἐν δικαστηρίῳ
[45, 9]	πατρῴας αὐτοῦ οὐσίας εἰλήφει, ἀποδοθῆναι	ἐγνώσθη	τῶν γὰρ χωρίων αὐτῆς τὰ
[45, 24]	ἑαυτοῦ τηλικοῦτον, οὔτε προσήκοντα οὔτε	ἐγνωσμένον,	ἀνῄρηται πρὸς Καίσαρα καὶ Δέκιμον,
[45, 41]	μου καταψεύδεσθαι τολμᾶν τηλικούτους ἐπαίνους.	ἐγὼ	δὲ αὐτόχειρα μὲν αὐτὸν οὐ
[45, 37]	πολεμοῦντα ἡμῖν ἢ μὴ σκοπεῖν;	ἐγὼ	μὲν γὰρ οὐ νῦν πρῶτον,
[45, 20]	προφάσεις λέγοντες, ἐθελήσειε πεισθεὶς ἀπολέσθαι;	ἐγὼ	μὲν γὰρ τοσούτου δέω ταῦτα
[45, 42]	ἄκων ἐκ μιᾶς μάχης ἁλώσεται.	ἐγὼ	μὲν δὴ ταῦθ´ ὑμῖν παραινῶ,
[45, 45]	ἵνα καὶ ὑμεῖς τοῦτο ποιήσητε.	ἐγὼ	μὲν οὖν καὶ διὰ ταῦτα
[45, 41]	φιλοῦσιν αὐτὸν πρότερον διαβαλών. ἢ	ἐγὼ	μὲν χαίρω τῷ θανάτῳ τοῦ
[45, 40]	ἀποχρησάμενος κἂν ἀπέκτεινεν αὐτοχειρίᾳ, εἴγε	ἐγὼ	τὴν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ ταύτην ἐδεδέγμην·
[45, 41]	ἀπέθανεν. ~καίτοι εἶπέ ποτε ὅτι	ἐγὼ	τοὺς σφαγέας ἐπ´ αὐτὸν παρεσκεύασα·
[45, 46]	πᾶσιν ἡμῖν συμφέροντα καταπροδοῦναι. ὡς	ἔγωγε	οὕτω γνώμης, ὦ πατέρες, ἔχω
[45, 40]	ἐγὼ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ ταύτην	ἐδεδέγμην·	καὶ τῷ Καίσαρι τοῦτο μὲν
[45, 14]	ἤδη ἦν, πρὸς δὲ καὶ	ἐδεδίει	μὴ τοῦτο τολμήσας συστήσῃ τε
[45, 5]	ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος γενέσθαι	ἔδει,	αὐτὸς μὲν ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν,
[45, 4]	τὸν Λέπιδον τόν τε Ἀντώνιον	ἔδεισεν·	οὐ μέντοι καὶ κακῶς βεβουλεῦσθαι
[45, 13]	οἱ στρατιῶται ἐν τῷ Βρεντεσίῳ	ἐδέξαντο,	προσδοκήσαντες πλείω παρ´ αὐτοῦ τῶν
[45, 32]	σὺ δέ, ὦ παγκάκιστε, καὶ	ἐδέου	καὶ ἱκέτευες ἵνα δουλεύσῃς, ὡς
[45, 30]	ῥαβδούχων προσῆλθε, καὶ ἐκεῖ κάτωθεν	ἐδημηγόρησεν·	ὅπερ, ἀφ´ οὗ γέγονεν ἡ
[45, 0]	δ. Ὡς Κικέρων κατὰ Ἀντωνίου	ἐδημηγόρησεν.	Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς
[45, 2]	πολιτικὰ καὶ τὰ ἀρχικὰ ἰσχυρῶς	ἐδιδάσκετο.	~οὗτος οὖν ὁ Ὀκτάουιος ἔτυχε
[45, 17]	καὶ ἐνταῦθα στήσεσθαι τὸ δεινὸν	ἐδόκει,	ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ τοῦ
[45, 17]	δὲ ἐν τρισὶ κύκλοις φαντάζεσθαι	ἐδόκει,	καὶ ἕνα γε αὐτῶν στέφανος
[45, 7]	θροῦς τε οὖν ἐγίγνετο, καὶ	ἐδόκει	τι νέον ἔσεσθαι, καὶ μάλιστα
[45, 22]	καταναγκαζόμενοι καὶ θρηνοῦντες δεδωκέναι αὐτῷ	ἐδόξαμεν,	ταῦτά τις ὡς καὶ νομίμως
[45, 8]	ἐς λόγους, καὶ κατηλλάχθαι τισὶν	ἔδοξαν	(τάς τε γὰρ γνώμας σφῶν
[45, 2]	διατριβὴν ἐν τῇ Ῥώμῃ ποιουμένου,	ἔδοξέ	ποτε ὁ Κικέρων ὄναρ ἁλύσεσί
[45, 15]	στρατιωτῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ χρῆσθαι	ἔδοξε.	ταῦτα γὰρ ἤρεσκε μὲν καὶ
[45, 1]	ἢ ἐς τὸ φῶς ἐξιέναι,	ἔδοξεν	ὄναρ τὰ σπλάγχνα ἑαυτῆς ἐς
[45, 4]	οὐ μέντοι καὶ κακῶς βεβουλεῦσθαι	ἔδοξεν,	ὅτι καὶ κατώρθωσε. τὸ μέντοι
[45, 4]	τισι τοῦτο καὶ τολμηρῶς πεποιηκέναι	ἔδοξεν,	ὕστερον δὲ ἔκ τε τῆς
[45, 16]	γενόμενον, οὔτε λόγον ἔτ´ αὐτῷ	ἔδοσαν	καὶ κατεψηφίσαντο πάντες. ~Αὔλου δὲ
[45, 26]	ὅσα ἔπαθεν ἕως ἐνεδέχετο, ὅσα	ἔδρασεν	ἀφ´ οὗπερ ἠδυνήθη, τοὺς κώμους,
[45, 17]	τε γὰρ ἄνδρες οἱ τρεῖς	ἐδυνάστευον,	λέγω δὲ τὸν Καίσαρα καὶ
[45, 15]	Καίσαρα ἐθεράπευε, καὶ πᾶν ὅσον	ἐδύνατο	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ τούτῳ
[45, 23]	ἐμελλήσατε. μὴ τοίνυν, ὅτι τινὰ	ἐδώκατε	αὐτῷ, διὰ τοῦτο αὐτὸν ἐᾶτε
[45, 25]	στρατεύματα τὰ ἐκ τῆς Μακεδονίας	ἐδώκατε.	ἐψηφίσθη μὲν γὰρ ταῦτα οὕτως,
[45, 25]	τὸ τῆς πατρίδος τυραννεῖν ἐπιχειρεῖν	ἐδώκατέ	ποτε αὐτῷ. οὐδὲ γὰρ οὐδ´
[45, 45]	ὁ Ἀντώνιος λόγον τινὰ ὑμῖν	ἔδωκε	περὶ ὧν πράττειν ἔμελλεν, ἵνα
[45, 12]	ὑπισχνεῖτό τέ σφισι πολλά, καὶ	ἔδωκεν	εὐθὺς τότε κατὰ πεντακοσίας δραχμάς.
[45, 43]	γὰρ πυνθάνομαί τινας παραινέσαι ὑμῖν	ἐθέλειν)	λόγῳ μὲν εὐπρεπέστατον, τῷ δὲ
[45, 38]	δὲ μηδὲ ἐπικυρῶσαι τὸν πόλεμον	ἐθελῆσαι	τὸν ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων προκεχειροτονημένον,
[45, 1]	τούτῳ καὶ διαφθεῖραι τὸ παιδίον	ἐθελήσαντα	ἐπέσχεν, εἰπὼν ὅτι ἀδύνατόν ἐστι
[45, 7]	πατρὸς εἰώθει ποιεῖν, ἐντυχεῖν τι	ἐθελήσαντα	οὐ προσεδέξατο, ἀλλὰ καὶ κατέσπασε
[45, 23]	ὑπομνήματα, καὶ τοὺς μὲν μηδὲν	ἐθελήσαντας	αὐτῷ προΐεσθαι καὶ τὰ δοθέντα
[45, 20]	ὑμᾶς, σκήψεις καὶ προφάσεις λέγοντες,	ἐθελήσειε	πεισθεὶς ἀπολέσθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ
[45, 36]	ἰδίᾳ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας κινδυνεῦσαι	ἐθελήσειεν,	ὁρῶν ἡμᾶς δημοσίᾳ πρὸς τὴν
[45, 24]	εἴ τις ἐπεξιέναι καθ´ ἕκαστον	ἐθελήσειεν	ὧν ὑμεῖς μὲν ἐπετρέψατε αὐτῷ
[45, 33]	τολμήσας οὐκ ἂν αὐτὸς μοναρχῆσαι	ἐθελήσειεν;	~ὥστε εἰ καὶ τότε αὐτοῦ
[45, 34]	δι´ ἐκεῖνα αὐτὸν μισήσατε· μηδ´	ἐθελήσητε	μαθεῖν τί κατορθώσας ὅσα βούλεται
[45, 36]	περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι. μηδὲ	ἐθελήσητε,	προέμενοι τὰ παρόντα, Κασσίου τινὸς
[45, 35]	ἡμᾶς δὲ ἐν αὐτονομίᾳ πολιτευθέντας	ἐθελοδουλῆσαι,	καὶ τῆς μὲν μοναρχίας τῆς
[45, 36]	ἐκεῖνα καὶ ἄλλα πολλὰ κεκτήμεθα,	ἐθελοντὴς	ἀφέξεται. τοῦτ´ οὖν ἀναμενοῦμεν, ἵνα
[45, 12]	ἀκολουθήσαντάς οἱ ἐπῄνεσεν ὡς καὶ	ἐθελοντὶ	πρὸς ἐπικουρίαν τῆς πόλεως παρόντας
[45, 37]	τισὶν οἱ ἐπιγιγνόμενοι νικᾶν ἀεὶ	ἐθέλουσι,	τὸ μὲν ὅμοιον ὡς καὶ
[45, 44]	προσλαβών, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν	ἐθελούσιος	μεταβάλοιτο καὶ τῶν δογμάτων τι
[45, 43]	καὶ τῶν νόμων, ἄν τε	ἐθέλωσιν	ἄν τε καὶ μή· καὶ
[45, 15]	σφοδρότατον ὑπάρχον τόν τε Καίσαρα	ἐθεράπευε,	καὶ πᾶν ὅσον ἐδύνατο καὶ
[45, 5]	χρημάτων ὧν προηρπάκει, ἀλλὰ καὶ	ἐθεράπευε,	καίτοι καὶ προπηλακιζόμενος ὑπ´ αὐτοῦ
[45, 28]	οἷς πάντες ἔτι καὶ τότε	ἐθρηνοῦμεν,	ταῦτα μεθ´ ἡδονῆς ἁρπάσας; καὶ
[45, 27]	ταῦθ´ ὑμῖν συμβάντων αἰτιώτατος ἐγένετο.	εἰ	γὰρ μὴ τότε τοῖς βουλήμασιν
[45, 21]	πολέμιον αὐτὸν ἁπάντων ἡμῶν εἶναι.	~εἰ	δὲ μὴ παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε
[45, 43]	τούτῳ προσήκοντα, ἐπιβουλεύσαντας ὑμῖν ἠμυνάμην.	~εἰ	δέ τις ὑμῶν ταῦτα μὲν
[45, 23]	ὄντα εὑρήσετε. τί γὰρ δεινὸν	εἰ	ἕτερος ἀνθ´ ἑτέρου Μακεδονίας ἢ
[45, 19]	ἐστι, καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ δῆλον,	εἰ	καὶ ἐκ μηδενὸς ἄλλου, ἀλλ´
[45, 21]	ἀλλ´ ἀνάγκη καὶ ἄκοντα νῦν,	εἰ	καὶ μὴ πρότερον, τοῖς ὅπλοις
[45, 27]	οὐδεμίαν τῶν πολέμων εὑρήκει, οὔτε	εἰ	καὶ τὰ μάλιστα ἀπηναισχύντει, δύναμίν
[45, 34]	ἂν αὐτὸς μοναρχῆσαι ἐθελήσειεν; ~ὥστε	εἰ	καὶ τότε αὐτοῦ ἐφείσασθε, ἀλλὰ
[45, 22]	καὶ τοῦτο θαυμάσειεν ἄν τις,	εἰ	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐψηφίσθη
[45, 44]	βούληται δύνασθαι δημοκρατικῶς ἡμῖν συμπολιτεῦσαι.	εἰ	μὲν γὰρ ἴσως καὶ κοινῶς
[45, 45]	ἔργῳ εἰρήνη ἦν, πολεμεῖν ὑμῖν,	εἰ	μή γε καὶ συμφέρειν ἡγούμην,
[45, 38]	τίς γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι	εἰ	μὴ μετὰ τῶν ἐκ τῆς
[45, 22]	τι καὶ πρᾶξαι τῶν δεόντων,	εἰ	μὴ μετὰ φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν; ἣν
[45, 24]	καὶ γὰρ ἂν εἴη δεινὸν	εἰ	πάντες οἱ προχειριζόμενοί τι πρᾶξαι
[45, 22]	μὴ μετὰ φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν; ἣν	εἰ	τότε περιβεβλημένοι ἦμεν, οὔτ´ ἂν
[45, 9]	αὐξανόμενον, ἐπεχείρησε δελεάσαι τὸ πλῆθος,	εἴ	πως ἐκείνου τε αὐτοὺς ἀποσπάσειε
[45, 44]	ἀπ´ ἀρχῆς τοιούτοις πράγμασιν ἐπεχείρησεν,	εἴ	τε καὶ ὑπ´ ἀνοίας ἢ
[45, 24]	μυρία δ´ ἂν εἴη λέγειν,	εἴ	τις ἐπεξιέναι καθ´ ἕκαστον ἐθελήσειεν
[45, 23]	ἄρξειν ἔμελλεν; ἢ τί χαλεπὸν	εἴ	τις στρατιώτας ὑπατεύων ἔλαβεν; ἀλλ´
[45, 25]	ἐψηφίσθη μὲν γὰρ ταῦτα οὕτως,	εἴγε	δεῖ τοῦτο εἰπεῖν, ἀλλὰ μὴ
[45, 40]	δεινότατα ἀποχρησάμενος κἂν ἀπέκτεινεν αὐτοχειρίᾳ,	εἴγε	ἐγὼ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ ταύτην
[45, 19]	ἐψηφίσασθε φυλακὴν τοῦ βουλευτηρίου σχεῖν,	εἴγε	ἐξῆν ὑμῖν ἔν τε τῷ
[45, 47]	ἀποθανεῖν ἰσοστάσιον ἀθανασίᾳ ἄγω. ~καὶ	εἴγε	καὶ Ἀντώνιος ταῦτ´ ἐγίγνωσκεν, οὐκ
[45, 45]	πλοῦτον καὶ δόξαν ἐκτησάμην, ἀφείς,	εἴγε	καὶ τῷ ἔργῳ εἰρήνη ἦν,
[45, 42]	δὴ ταῦθ´ ὑμῖν παραινῶ, καὶ	εἴγε	ὑπατεύων ἔτυχον, πάντως ἂν καὶ
[45, 2]	εὑρὼν ἄλλως ἀναβεβηκότα τό τε	εἶδος	αὐτοῦ πρὸς τὸ ἐνύπνιον προσήρμοσε
[45, 22]	παρ´ ὑμῶν ἀφορμαῖς, ἃς οὔτε	εἰδότας	οὔτε προορωμένους τι τοιοῦτον ἐξαπατήσας
[45, 26]	τε καὶ πρὸς οὐδὲν ἧττον	εἰδότας	ὑμᾶς, λέγειν ὅπως μὲν τὴν
[45, 26]	ὑμῶν ὅτι τοιοῦτον αὐτὸν ὄντα	εἰδότες	καὶ δήμαρχον καὶ ἵππαρχον καὶ
[45, 8]	τε γὰρ γνώμας σφῶν ἀκριβῶς	εἰδότες,	καὶ ἐξελέγξαι τότε αὐτὰς ἄκαιρον
[45, 6]	ἐπὶ τῷ ἐκείνου θανάτῳ ἔχοντας	εἰδώς,	καὶ ἑαυτὸν ὡς καὶ παῖδα
[45, 24]	αὐτοὺς ἕξετε. καὶ γὰρ ἂν	εἴη	δεινὸν εἰ πάντες οἱ προχειριζόμενοί
[45, 5]	καὶ πρὸς τὰ ἄλλα ἀσθενέστερος	εἴη.	~ἐπ´ οὖν τούτοις ὁ Καῖσαρ
[45, 24]	ὑμεῖς ἐπαινεῖτε; μυρία δ´ ἂν	εἴη	λέγειν, εἴ τις ἐπεξιέναι καθ´
[45, 8]	αὐτῷ ὀφείλοι, καὶ ὅτι ἕτοιμος	εἴη	πᾶσαν τὴν ὑποψίαν ἀπολύσασθαι. ἀγγελθέντων
[45, 14]	τῆς τοῦ πατρὸς οὐδέπω καιρὸς	εἴη,	τὸν Δέκιμον προσηταιρίσατο. καὶ γὰρ
[45, 31]	(οὐ γάρ; καὶ τούτου τινὰ	εἰκόνα	στῆσαι, ἵν´ ὁ μὲν καὶ
[45, 2]	καὶ ἐν αὐτῇ τὸν θεὸν	εἰκόνα	τινὰ τῆς Ῥώμης ἐς τὸν
[45, 3]	τὸ συμβεβηκὸς ἤλγησε μὲν ὥσπερ	εἰκὸς	ἦν, οὐ μέντοι καὶ νεωτερίσαι
[45, 34]	ἰδὼν ἠνέσχετο; οὐκοῦν εἴπερ ἐκεῖνος	εἰκότως	ἐπὶ τούτοις τέθνηκε, πῶς οὐ
[45, 9]	ἐκ τῆς πατρῴας αὐτοῦ οὐσίας	εἰλήφει,	ἀποδοθῆναι ἐγνώσθη τῶν γὰρ χωρίων
[45, 2]	καὶ μάστιγα παρὰ τοῦ Διὸς	εἰληφέναι·	καὶ οὐ γὰρ ἠπίστατο ὅστις
[45, 38]	πεῖραν ἔργῳ τῆς εὐνοίας αὐτοῦ	εἰληφότας;	τίς γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι
[45, 12]	τε χώραν καὶ τὴν πόλιν	εἰληφότων,	ἤθροισεν, ὑπισχνεῖτό τέ σφισι πολλά,
[45, 20]	φημὶ πολέμιον αὐτὸν ἁπάντων ἡμῶν	εἶναι.	~εἰ δὲ μὴ παραχρῆμα τότε
[45, 47]	αὐτῷ τούτῳ τὸ δοκεῖν τινι	εἶναι	κατέλιπεν. ἀλλ´ οὔτι γε καὶ
[45, 39]	τοῖς ἔργοις αὐτοῖς πολέμιον ὁμολογεῖν	εἶναι	κεκρίσθαι, καὶ χρῆναι καὶ κοινῇ
[45, 27]	ὁ μιαρὸς οὗτος, καίπερ οἰωνιστὴς	εἶναι	λέγων, φροντίσας, κακῶν καὶ πολλῶν,
[45, 39]	τῶν συνόντων οὐδένα οἷον ἄξιον	εἶναι	λόγου ἔχει· τοὺς γάρ τοι
[45, 46]	μόνης ἀίδιοι τρόπον τινὰ γιγνόμεθα,	εἶναι	νομίζω· τὸ δὲ δὴ λέγοντά
[45, 8]	καὶ ἐξελέγξαι τότε αὐτὰς ἄκαιρον	εἶναι	νομίσαντες, ἀνθυπεῖξάν τινα ἀλλήλοις συμβιβαζόμενοι)
[45, 22]	ἐλάττονος διὰ τοῦτο ἄξιον τιμωρίας	εἶναι	νομίσητε. πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ
[45, 9]	τινων οὓς πιστούς σφισιν ἐνόμιζον	εἶναι,	παῦσαι, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν
[45, 23]	τοῦτ´ ἐγίγνετο, καὶ ἔλεγεν ἀναγκαῖον	εἶναί	τινα τῶν ἐν τοῖς γράμμασι
[45, 18]	γὰρ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ὁμοίως ἔργον	εἶναι	τοῖς τε τῆς πατρίδος συμφέρουσι
[45, 37]	πόλεις πολιορκεῖ, κακόνουν αὐτὸν ἡμῖν	εἶναί	φημι, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν
[45, 41]	καὶ τὰ μάλιστα ἀπέθανεν. ~καίτοι	εἶπέ	ποτε ὅτι ἐγὼ τοὺς σφαγέας
[45, 16]	τοῦτο ἐν δικαστηρίῳ κρινόμενον καὶ	εἶπε	τοῖς δικασταῖς τὸ γενόμενον, οὔτε
[45, 25]	ταῦτα οὕτως, εἴγε δεῖ τοῦτο	εἰπεῖν,	ἀλλὰ μὴ καὶ ὑπὲρ τούτου
[45, 30]	σου μᾶλλον ἤ τι ἕτερον	εἰπεῖν	βούλομαι. τὰ μὲν γὰρ Λυκαῖα
[45, 30]	βήματι, πάντων ἡμῶν παρόντων, τοιαῦτ´	εἰπεῖν,	ἵν´ ἅμα τε τὸ θαυμαστόν
[45, 31]	ὅτι αὐτοὶ ταῦτα αὐτῷ καὶ	εἰπεῖν	καὶ πρᾶξαι ἐπεσκήψαμεν, τί μὲν
[45, 19]	πάνθ´ ἡμᾶς οὕτω δεῖ καὶ	εἰπεῖν	καὶ πρᾶξαι τήμερον ὥστε καὶ
[45, 2]	συνεβεβήκει· ἐπελθὸν δὲ τῷ Ὀκταουίῳ	εἰπεῖν	ὅτι τὸ ἀξίωμα τὸ βουλευτικὸν
[45, 17]	λοιμὸς ἐπ´ αὐτοῖς πάσῃ ὡς	εἰπεῖν	τῇ Ἰταλίᾳ ἰσχυρός, καὶ διὰ
[45, 22]	ὁπότε μηδὲ νῦν παρρησίαν ἄλλως	εἰπεῖν	τι καὶ πρᾶξαι τῶν δεόντων,
[45, 31]	μὲν προσελθὼν πρὸς τὸ βῆμα	εἶπεν,	οἷα δὲ ἀναβὰς ἐπ´ αὐτὸ
[45, 34]	ἀκούσας καὶ ἰδὼν ἠνέσχετο; οὐκοῦν	εἴπερ	ἐκεῖνος εἰκότως ἐπὶ τούτοις τέθνηκε,
[45, 17]	στέφανος σταχύων πυρώδης περιέσχεν, ὥστ´	εἴπερ	τι ἄλλο, καὶ τοῦτο ἐναργέστατα
[45, 17]	ταῖς ἡμέραις ἐβουλεύσαντό τε, καὶ	εἶπον	ἄλλοι τε ἐφ´ ἑκάτερα πολλοὶ
[45, 23]	τὰ ἄλλα ἃ μικρῷ πρόσθεν	εἶπον	ἐξειργάσατο. οὕτω που πάντα τὰ
[45, 46]	ἐν αὐτῇ τῇ ὑπατείᾳ ὑμῖν	εἶπον,	ἵνα μοι πρὸς πάντα ὡς
[45, 47]	δὲ δὴ συγγενεστάτοις οὕτως ὥσπερ	εἶπον	κέχρηται, καθάπερ τινὰ ὀργὴν αὐτοῖς
[45, 27]	φροντίσας, κακῶν καὶ πολλῶν, ὥσπερ	εἶπον,	οὐ τὴν πόλιν μόνον ἀλλὰ
[45, 30]	μηδέπω περὶ τῶν τότε λεχθέντων	εἴπω·	τίς γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι
[45, 33]	μοναρχίας, ὑπὲρ ἧς τοιαῦτα καὶ	εἰπὼν	καὶ ποιήσας ἀτιμώρητος ἐγένετο; καὶ
[45, 1]	διαφθεῖραι τὸ παιδίον ἐθελήσαντα ἐπέσχεν,	εἰπὼν	ὅτι ἀδύνατόν ἐστι τοιοῦτό τι
[45, 45]	ἔτι τοῦτο περὶ τῆς πρεσβείας	εἰπὼν	παύσομαι, ὅτι οὐδὲ ὁ Ἀντώνιος
[45, 29]	κατὰ πᾶσαν ὁμοίως τὴν πόλιν	εἰργάσατο,	πῶς ἄν τις σιωπήσειεν; ἢ
[45, 33]	ὑμᾶς ὡπλισμένος ὁ τοιαῦτα γυμνὸς	εἰργασμένος;	ἢ οἴεσθε ὅτι οὐκ ἐπιθυμεῖ
[45, 27]	ἐναντιούμενος τῇ κοινῇ τῆς πόλεως	εἰρήνῃ,	ἔπειτα δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε
[45, 45]	ἀφείς, εἴγε καὶ τῷ ἔργῳ	εἰρήνη	ἦν, πολεμεῖν ὑμῖν, εἰ μή
[45, 45]	ὅτι οὐκ ἄν ποτε τὴν	εἰρήνην,	ἐν ᾗ καὶ πλεῖστον ἰσχύω
[45, 23]	σκοπεῖτε δέ· ἐψηφίσασθε τήν τε	εἰρήνην	καὶ τὴν ὁμόνοιαν τὴν πρὸς
[45, 11]	ἀκρισίᾳ πολλῇ ἦν καὶ συνεκέχυτο.	εἰρήνουν	ἔτι καὶ ἐπολέμουν ἤδη· τό
[45, 43]	τοῖς ὅπλοις, πολεμοῦντας. δοῦλοι γάρ	εἰσι	πάντες οἱ τοιοῦτοι καὶ ὑμῶν
[45, 8]	ἡσύχασαν, ἔπειτα δὲ ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους,	εἴτ´	ἐξ ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς εἴτε καὶ
[45, 33]	τοῦ Καίσαρος θάνατον ἄρξαι ἐψηφισάμεθα.	~εἶτ´	ἐν τοσούτοις καὶ τηλικούτοις πράγμασι
[45, 36]	γάρ, ἐξὸν προκαταλαβεῖν τὰ δεινά,	εἶτα	περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι. μηδὲ
[45, 8]	ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς	εἴτε	καὶ ἐκ ψευδοῦς διαβολῆς, οἷα
[45, 22]	οἷς οὐδὲν ὑπὲρ ὑμῶν χρήσασθαι	εἶχε,	προστάξαι; ἢ οὐ μέμνησθε ὅπως
[45, 3]	πολλὰ καὶ στρατιώτας συχνοὺς συμπροπεμφθέντας	εἶχεν,	ἀλλὰ τό τε ὄνομα τοῦ
[45, 14]	αὐτοῦ ὁ Ἀντώνιος ἐλπίδα πολλὴν	εἶχεν	ἅτε καὶ τὸν Καίσαρα ἀπεκτονότος·
[45, 38]	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου εὐθύς, ὥσπερ	εἶχεν,	ἐς τὴν πόλιν ἡμῶν μετὰ
[45, 14]	ἀμφοτέρους αὐτούς, οὐ μέντοι καὶ	εἶχεν	ὅπως ἑκατέρῳ ἅμα μάχοιτο· οὐδὲ
[45, 10]	Γάιος Ἀσίνιος Πωλίων οὐδὲν ἰσχυρὸν	εἶχεν)	ὥρμησε μὲν ἐπὶ τὴν Καρχηδόνα
[45, 3]	αὐτὸν διεδέξατο, τῶν τε πραγμάτων	εἴχετο.	~καὶ τότε μὲν προπετῶς τέ
[45, 37]	καὶ ἄλλα ποιεῖν οἱ κατορθώσαντες	εἰώθασι·	πρὸς μὲν γὰρ τὸ κρατῆσαι
[45, 7]	καλούντων καὶ προσημαίνειν οἷά που	εἴωθε	λεγόντων οἱ πολλοὶ τοῦτο μὲν
[45, 7]	τινός, καθάπερ ἐπὶ τοῦ πατρὸς	εἰώθει	ποιεῖν, ἐντυχεῖν τι ἐθελήσαντα οὐ
[45, 19]	ἐξῆν ὑμῖν ἔν τε τῷ	εἰωθότι	κόσμῳ καὶ ἐν ἡσυχίᾳ ἀδεῶς
[45, 8]	διηνέχθησαν αὖθις. ὅταν γάρ τινες	ἐκ	μεγάλης ἔχθρας συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν
[45, 8]	ἐκ φιλίας ἀνυπόπτου τὸ προδιαβεβλημένον.	ἐκ	μὲν οὖν τούτου καὶ ἐκεῖνοι,
[45, 19]	ὑμεῖς αὐτοὶ δῆλον, εἰ καὶ	ἐκ	μηδενὸς ἄλλου, ἀλλ´ οὖν ἐκ
[45, 42]	ἑαυτὸν ποιήσεται, ἢ καὶ ἄκων	ἐκ	μιᾶς μάχης ἁλώσεται. ἐγὼ μὲν
[45, 4]	τήν τε ἡλικίαν τὴν ἄρτι	ἐκ	παίδων ἄγων (ὀκτωκαιδεκέτης γὰρ ἦν)
[45, 38]	αἰσχρὸν Καίσαρα μέν, ἄρτι τε	ἐκ	παίδων προεληλυθότα καὶ οὐ πολὺς
[45, 28]	ἐκτήσατο, παμπληθῆ τε γενόμενα καὶ	ἐκ	παντὸς τρόπου ἀργυρολογηθέντα, κατακεκύβευκε καὶ
[45, 44]	μέλλειν ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον μὲν	ἐκ	πολλοῦ τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν
[45, 8]	δεινὸν ἔχοντα πολλὰ δὲ καὶ	ἐκ	συντυχίας συμβαίνοντα ὑποτοποῦσι· πᾶν γὰρ
[45, 10]	τοὺς λοιποὺς ἰσχυρῶς ἀγωνιζομένους ἔπειτ´	ἐκ	συντυχίας τοιᾶσδε ἐξέπληξε καὶ ἐνίκησεν.
[45, 17]	πολέμου ἐν χερσὶν ὄντος καὶ	ἐκ	τεράτων, ἃ πλεῖστα καὶ ἐξαισιώτατα
[45, 27]	ἔκ τε τῆς Ῥώμης καὶ	ἐκ	τῆς ἄλλης Ἰταλίας ὅλης ἐξήλασε,
[45, 7]	παρὰ πάσας τὰς ἡμέρας ἐκείνας	ἐκ	τῆς ἄρκτου πρὸς ἑσπέραν ἐξεφάνη,
[45, 42]	αὐτοῦ συχνοὺς ἐσφετέρισται, Βροῦτος δὲ	ἐκ	τῆς Γαλατίας αὐτὸν ἐξείργει) ἂν
[45, 33]	αὐτῆς τυχεῖν, ἀλλ´ ἐκβαλεῖ ποτε	ἐκ	τῆς διανοίας τὴν ἔφεσιν ταύτην,
[45, 17]	ξηρῷ ὄφεις ἐγκατέλιπε. καὶ ἰχθῦς	ἐκ	τῆς θαλάσσης ἀμύθητοι κατὰ τὰς
[45, 10]	οὕτω τε καὶ ἐπὶ τούτοις	ἐκ	τῆς Ἰβηρίας ἀπηλλάγη· ~Καῖσαρ δὲ
[45, 32]	σοι ἐκελεύσαμεν, οἱ τὸν Πύρρον	ἐκ	τῆς Ἰταλίας ἐκβαλόντες, οἱ τὸν
[45, 38]	ὅτι εἰ μὴ μετὰ τῶν	ἐκ	τῆς Καμπανίας στρατιωτῶν ἐνταῦθα ἀφῖκτο,
[45, 12]	μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν πλῆθος ἀνδρῶν	ἐκ	τῆς Καπύης μάλιστα, ἅτε καὶ
[45, 25]	ἐκελεύσατε, ὑμεῖς τὰ στρατεύματα τὰ	ἐκ	τῆς Μακεδονίας ἐδώκατε. ἐψηφίσθη μὲν
[45, 12]	Βρεντέσιον πρὸς τοὺς στρατιώτας τοὺς	ἐκ	τῆς Μακεδονίας περαιωθέντας ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε
[45, 10]	αὐτὸν καὶ ἐκεῖνοι καὶ οἱ	ἐκ	τῆς μάχης διασωθέντες, καὶ οὕτω
[45, 46]	ἄλλως τὸν θάνατόν ποτε τὸν	ἐκ	τῆς παρρησίας ἐφοβήθην (καὶ διὰ
[45, 9]	καὶ ἐν χρυσίῳ τὸ δημόσιον	ἐκ	τῆς πατρῴας αὐτοῦ οὐσίας εἰλήφει,
[45, 37]	γὰρ οὐ νῦν πρῶτον, ὅτε	ἐκ	τῆς πόλεως ἐκδέδρακε καὶ ἐπὶ
[45, 27]	αὐτὸν ἅπερ ἐψηφίσασθε, τοῦτο μὲν	ἐκ	τῆς πόλεως ἐξέδρα τὴν ἀρχὴν
[45, 15]	καὶ διὰ τοῦτο, καίτοι ἐκχωρήσας	ἐκ	τῆς πόλεως ὡς καὶ τὸν
[45, 24]	τὴν ἐκείνου δυναστείαν καὶ παντελῶς	ἐκ	τῆς πολιτείας ἐκβαλόντων, τοῦτο μὲν
[45, 44]	καὶ ἐκ τῶν νόμων καὶ	ἐκ	τῆς πολιτείας ἐκβάς, καί τινα
[45, 1]	αὐτῇ νυκτὶ καὶ ὁ Ὀκτάουιος	ἐκ	τοῦ αἰδοίου αὐτῆς τὸν ἥλιον
[45, 1]	ὅτι ἡ Ἀττία δεινῶς ἰσχυρίζετο	ἐκ	τοῦ Ἀπόλλωνος αὐτὸν κεκυηκέναι, ὅτι
[45, 38]	ἐνταῦθα ἀφῖκτο, πάντως ἂν Ἀντώνιος	ἐκ	τοῦ Βρεντεσίου εὐθύς, ὥσπερ εἶχεν,
[45, 9]	μὲν Μακεδονίαν τὴν τῷ Μάρκῳ	ἐκ	τοῦ κλήρου δεδομένην ὁ ἀδελφὸς
[45, 20]	τὴν τῆς Μακεδονίας ἀρχὴν τὴν	ἐκ	τοῦ κλήρου προσταχθεῖσαν αὐτῷ κατέλιπε,
[45, 2]	αὐτὸν χρυσαῖς ἐς τὸ Καπιτώλιον	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ καθιμῆσθαι καὶ μάστιγα
[45, 37]	ὡς καὶ μόνον σφῶν ἄξιον	ἐκ	τοῦ παραδόξου προαιρούμενοι. ~ταῦτ´ οὖν
[45, 37]	μὲν ὅμοιον ὡς καὶ σμικρὸν	ἐκ	τοῦ προπεπρᾶχθαι νομίζοντες, τὸ δὲ
[45, 12]	τε τῆς ἄλλης παρασκευῆς καὶ	ἐκ	τοῦ συνόντος αὐτῷ πλήθους τυχὼν
[45, 43]	ἀποδιδράσκοντας καὶ μετιέναι καὶ κολάζειν	ἐκ	τοῦ ὑπέρφρονος. ~πῶς δὲ οὐ
[45, 19]	ἐκ μηδενὸς ἄλλου, ἀλλ´ οὖν	ἐκ	τούτου γε πεποιήκατε· οὐ γὰρ
[45, 44]	ἐκβάς, καί τινα καὶ δύναμιν	ἐκ	τούτου καὶ ἐξουσίαν προσλαβών, οὐκ
[45, 13]	ὁμοίως δούς, προσέθετο καὶ ἄλλους	ἐκ	τούτου πολλούς, καὶ τούς τε
[45, 45]	κατορθοῦται, καὶ πάντως που καὶ	ἐκ	τούτου συνιέναι ὅτι οὐκ ἄν
[45, 12]	εὐθὺς τότε κατὰ πεντακοσίας δραχμάς.	ἐκ	τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν καὶ
[45, 34]	ἔχει, δῆλον μέν ἐστι καὶ	ἐκ	τούτων ὧν προείρηκα, φανερώτατα δὲ
[45, 47]	τοῦ Καίσαρος καὶ μετὰ ταῦτα	ἐκ	τῶν γραμμάτων δὴ τῶν ἐκείνου
[45, 44]	τοὺς χρόνους κατατρίβειν, καὶ ὃν	ἐκ	τῶν ἔργων ἀδικοῦντα πάλαι πεφωράκαμεν,
[45, 34]	κατορθώσας ὅσα βούλεται δράσει, ἀλλ´	ἐκ	τῶν ἤδη προτετολμημένων αὐτῷ τὸ
[45, 44]	ἀπηλλάγη· νῦν δ´ ἅπαξ καὶ	ἐκ	τῶν νόμων καὶ ἐκ τῆς
[45, 27]	τὴν ἀρχὴν ἐγκαταλιπών, ᾧ μηδεμίαν	ἐκ	τῶν νόμων νύκτα ἀποδημῆσαι ἐξῆν,
[45, 5]	ὅπως, ὡς μηδέπω παῖς αὐτοῦ	ἐκ	τῶν νόμων ὤν, μήτε τι
[45, 27]	ὑμῶν ἠθροίκει, ἀλλ´ ἤτοι ἑκὼν	ἐκ	τῶν ὅπλων ἀπήλλακτο ἢ καὶ
[45, 35]	πᾶν ὕβρεως, ἂν καὶ τὴν	ἐκ	τῶν ὅπλων ἐξουσίαν προσλάβῃ, χωρήσειν
[45, 2]	δὲ ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ ἀετὸς	ἐκ	τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐξαρπάσας ἄρτον
[45, 8]	καὶ ῥᾷστον ἀπατηθῆναι λόγοις ἐπιτετηδευμένοις	ἐκ	φιλίας ἀνυπόπτου τὸ προδιαβεβλημένον. ἐκ
[45, 8]	ἐξ ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς εἴτε καὶ	ἐκ	ψευδοῦς διαβολῆς, οἷα ἐν τῷ
[45, 17]	αὐτῆς τῆς νουμηνίας ἀρξάμεναι, προετέθησαν·	ἔκ	τε γὰρ τοῦ πολέμου ἐν
[45, 12]	δηλοῦντας. ἐπαίνων τε ἐπὶ τούτοις	ἔκ	τε τῆς ἄλλης παρασκευῆς καὶ
[45, 4]	τολμηρῶς πεποιηκέναι ἔδοξεν, ὕστερον δὲ	ἔκ	τε τῆς εὐτυχίας καὶ ἐξ
[45, 27]	τὴν πατρίδα ἐπήγαγε καὶ ὑμᾶς	ἔκ	τε τῆς Ῥώμης καὶ ἐκ
[45, 15]	τούτῳ τε ἐβοήθει καὶ ἐκεῖνον	ἐκάκου.	καὶ διὰ τοῦτο, καίτοι ἐκχωρήσας
[45, 5]	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ αὐτὸν	ἐκάκου,	καὶ τὸν νόμον τὸν φρατριατικὸν
[45, 26]	ἐπ´ αὐτοῖς τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ	ἐκακούργησε,	μόνα νῦν ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν
[45, 7]	γὰρ μῆνα τὸν Ἰούλιον ὁμοίως	ἐκάλεσαν,	καὶ ἱερομηνίαις τισὶν ἐπινικίοις ἰδίαν
[45, 22]	ἢ καὶ τοῦ κλήρου δοθείσας	ἑκάστοις	ἡγεμονίας κατελύσατε, τούτῳ δὲ ἐπετρέψατε
[45, 26]	νὴ τὸν Ἡρακλέα ἀκριβῶς καθ´	ἕκαστον,	ἄλλως τε καὶ πρὸς οὐδὲν
[45, 24]	λέγειν, εἴ τις ἐπεξιέναι καθ´	ἕκαστον	ἐθελήσειεν ὧν ὑμεῖς μὲν ἐπετρέψατε
[45, 21]	παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ ἐφ´	ἑκάστῳ	αὐτῶν ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον μὲν καὶ
[45, 13]	ἐνόμιζον· ὡς μέντοι ἑκατόν τε	ἑκάστῳ	δραχμὰς δώσειν ὑπέσχετο, καὶ αὐτῶν
[45, 17]	καὶ εἶπον ἄλλοι τε ἐφ´	ἑκάτερα	πολλοὶ καὶ ὁ Κικέρων ὧδε·
[45, 14]	οὐ μέντοι καὶ εἶχεν ὅπως	ἑκατέρῳ	ἅμα μάχοιτο· οὐδὲ γὰρ τῷ
[45, 2]	ἐνδύντος, ὁ χιτὼν περιερράγη τε	ἑκατέρωθεν	ἀπὸ τῶν ἐπωμίδων καὶ μέχρι
[45, 13]	αὐτὸν ἐκείνου ἐνόμιζον· ὡς μέντοι	ἑκατόν	τε ἑκάστῳ δραχμὰς δώσειν ὑπέσχετο,
[45, 13]	σφαγῆναι ἄλλους τέ τινας καὶ	ἑκατοντάρχους	ἔν τε τοῖς αὑτοῦ καὶ
[45, 35]	στρατιώτας, καὶ ἐν αὐτοῖς καὶ	ἑκατοντάρχους	τινάς, μηδὲν ἀδικήσαντας, οἴκοι παρ´
[45, 33]	εὔχεταί ποτε αὐτῆς τυχεῖν, ἀλλ´	ἐκβαλεῖ	ποτε ἐκ τῆς διανοίας τὴν
[45, 32]	τὸν Πύρρον ἐκ τῆς Ἰταλίας	ἐκβαλόντες,	οἱ τὸν Ἀντίοχον ὑπὲρ τὸν
[45, 24]	καὶ παντελῶς ἐκ τῆς πολιτείας	ἐκβαλόντων,	τοῦτο μὲν ὥσπερ τι αὐτὸ
[45, 44]	νόμων καὶ ἐκ τῆς πολιτείας	ἐκβάς,	καί τινα καὶ δύναμιν ἐκ
[45, 2]	ὑπὸ τοὺς πόδας μου σχήσω"	ἔκβασιν	πρὸς τὸ λεχθὲν ἔλαβεν. ἐξ
[45, 17]	ἄλλο, καὶ τοῦτο ἐναργέστατα αὐτοῖς	ἐκβῆναι·	οἵ τε γὰρ ἄνδρες οἱ
[45, 17]	ἀμύθητοι κατὰ τὰς τοῦ Τιβέριδος	ἐκβολὰς	ἐς τὴν ἤπειρον ἐξέπεσον. ἐπεγένετο
[45, 37]	πρῶτον, ὅτε ἐκ τῆς πόλεως	ἐκδέδρακε	καὶ ἐπὶ τοὺς συμμάχους ἐστράτευκε
[45, 18]	ἀποδημίαν, ὡς καὶ ἐπὶ πλεῖστον	ἐκδημήσων,	ἐστειλάμην, καὶ διὰ σπουδῆς τὴν
[45, 32]	δουλεύσῃς, ὡς Ποστούμιος ὅπως Σαυνίταις	ἐκδοθῇ,	ὡς Ῥήγουλος ὅπως Καρχηδονίοις ἀποδοθῇ,
[45, 30]	μετὰ τῶν ῥαβδούχων προσῆλθε, καὶ	ἐκεῖ	κάτωθεν ἐδημηγόρησεν· ὅπερ, ἀφ´ οὗ
[45, 2]	Καπιτώλιον προσευξόμενος τῷ θεῷ, καὶ	ἐκεῖ	τὸν Ὀκτάουιον εὑρὼν ἄλλως ἀναβεβηκότα
[45, 12]	ἐς τὴν Τυρσηνίαν, ὅπως καὶ	ἐκεῖθεν	δύναμίν τινα προσλάβῃ. καὶ ὁ
[45, 34]	ἀλλὰ νῦν γε καὶ δι´	ἐκεῖνα	αὐτὸν μισήσατε· μηδ´ ἐθελήσητε μαθεῖν
[45, 36]	τῶν δ´ ἡμετέρων, οἳ καὶ	ἐκεῖνα	καὶ ἄλλα πολλὰ κεκτήμεθα, ἐθελοντὴς
[45, 28]	ἡδονῆς ἁρπάσας; καὶ γὰρ ἐπ´	ἐκεῖνα	καὶ ἐπ´ ἄλλα πολλὰ ἐπεπήδησεν
[45, 23]	ἀφελόμενος, τοῖς δ´ ὠνητιάσασι καὶ	ἐκεῖνα	καὶ τἆλλα πάντα πωλήσας. καίπερ
[45, 30]	φωνῆς τῆς μεμυρισμένης τὰ δεινὰ	ἐκεῖνα	λεγούσης ἀκούωμεν· τοῦτο γὰρ περὶ
[45, 17]	ὄλεθρον προεδήλωσε· τοὺς δὲ ἄλλους	ἐκεῖνά	τε ἐτάραττε καὶ σεισμὸς μέγας
[45, 23]	τις στρατιώτας ὑπατεύων ἔλαβεν; ἀλλ´	ἐκεῖνα	χαλεπὰ καὶ σχέτλια, τὸ τὴν
[45, 17]	τῆς ἀποφράδος, τὸ μὴ ἐν	ἐκείναις	βουλεύσασθαί τι τῶν συμφερόντων σφίσιν,
[45, 17]	μὲν οὖν ταῦτα καὶ ἐν	ἐκείναις	ταῖς ἡμέραις ἐβουλεύσαντό τε, καὶ
[45, 7]	τι παρὰ πάσας τὰς ἡμέρας	ἐκείνας	ἐκ τῆς ἄρκτου πρὸς ἑσπέραν
[45, 32]	καὶ τὴν τοῦ δικτάτορος δι´	ἐκείνην,	ἐπάρατον ποιησάμενοι; ἡμεῖς τύραννόν τινα
[45, 14]	μὲν δὴ τότε τῆς χώρας	ἐκείνης	ὁ Βροῦτος ὁ Δέκιμος, καὶ
[45, 38]	χειμάρρους ἐσεπεπτώκει; καὶ μὴν καὶ	ἐκεῖνο	δεινόν, τοὺς μὲν πάλαι ἐστρατευμένους
[45, 10]	ὑπελείφθη, συνέστησαν πρὸς αὐτὸν καὶ	ἐκεῖνοι	καὶ οἱ ἐκ τῆς μάχης
[45, 10]	Ἀντώνιος ἔχων οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο.	~ἐκεῖνοι	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔπραττον, διηγήσομαι
[45, 31]	καὶ γάρ τοι διὰ ταῦτα	ἐκεῖνοι	μὲν ἡμᾶς καὶ ἔσωζον καὶ
[45, 8]	ἐκ μὲν οὖν τούτου καὶ	ἐκεῖνοι,	οὐδὲ ἐν τῷ πρὶν πιστεύοντες
[45, 36]	τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν παρ´	ἐκείνοις	ἐπιθυμεῖ, καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[45, 26]	πολλὰ καὶ δεινὰ καὶ ἐν	ἐκείνοις	εὕροι τις ἂν αὐτὸν πεποιηκότα,
[45, 37]	τι οὐ δράσει τῶν αὐτῶν	ἐκείνοις,	ἢ καὶ χαλεπώτερον. ἄλλα τε
[45, 11]	τούτων αὐτοὺς καθῄρουν· ἔπειτα καὶ	ἐκείνοις	ἠλλοτριοῦντο. κἀκ τούτου ἀντικαθιστάντες σφᾶς
[45, 15]	ἐν τῇ βουλῇ αὐτοῖς τε	ἐκείνοις	καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς τὸν
[45, 13]	οὖν αὐτούς, καὶ ἀργύριον καὶ	ἐκείνοις	ὁμοίως δούς, προσέθετο καὶ ἄλλους
[45, 35]	ἀναπλῆσαι. καίτοι τὸν οὕτως ὠμῶς	ἐκείνοις,	ὅτε καὶ θεραπεύειν αὐτοὺς ὤφειλε,
[45, 47]	τῶν ὁμοίων τῷ Κίννᾳ τῷ	ἐκεῖνον	ἀποκτείναντι ποιῆσαι προείλετο. πρὸς γὰρ
[45, 14]	μετὰ τοῦτό οἱ προσπολεμήσας ἕξει,	ἐκεῖνον	δὲ ἰσχυρὸν αὖθις πολέμιον σχήσει·
[45, 15]	ἔργῳ τούτῳ τε ἐβοήθει καὶ	ἐκεῖνον	ἐκάκου. καὶ διὰ τοῦτο, καίτοι
[45, 31]	ἢ τὸν Ὁράτιον τὸν παλαιὸν	ἐκεῖνον	ἢ καὶ τὴν Κλοιλίαν τὴν
[45, 34]	ταῦτα αὐτῷ προύτεινεν ἃ μηδὲ	ἐκεῖνον	ἤρεσεν. ἀλλ´ ἁμαρτεῖν ὅτι καὶ
[45, 44]	δὲ δὴ μέλλειν ἀμύνασθαι; καὶ	ἐκεῖνον	μὲν ἐκ πολλοῦ τὰ ὅπλα
[45, 21]	μηδὲ ἐφ´ ἑκάστῳ αὐτῶν ἠγανακτεῖτε,	ἐκεῖνον	μὲν καὶ διὰ τοῦτο ἔτι
[45, 44]	ὑπέρφρονος. ~πῶς δὲ οὐ δεινὸν	ἐκεῖνον	μὲν μὴ μελλῆσαι ἡμᾶς ἀδικεῖν,
[45, 32]	Βρούτου ἀρχὴν γενέσθαι, ὧν ἡμεῖς	ἐκεῖνον	μετὰ τὸν τοῦ Καίσαρος θάνατον
[45, 27]	τὰ τοῦ Καίσαρος ὅπλα αὐτομολήσας	ἐκεῖνόν	τε ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐπήγαγε
[45, 41]	τοῖς μέντοι πράγμασιν αὐτοῖς φημι	ἐκεῖνον	ὑπ´ αὐτοῦ ἀπολωλέναι. ὁ γὰρ
[45, 13]	παρακομιζομένοις σφίσιν ἐντυχών, ἐπειδή τε	ἐκεῖνος	ἄλλα τέ τινα {καὶ} ἐν
[45, 45]	ὑμῖν ἀργότερα καὶ ἀθυμότερα γένηται,	ἐκεῖνος	δὲ ἐν τούτῳ καθ´ ἡσυχίαν
[45, 47]	φοβεῖται μήποτε ὁμοίᾳ καταστροφῇ περιπέσῃ)	ἐκεῖνος	δὲ καὶ αὐτῷ τούτῳ τὸ
[45, 24]	ἐπετρέψατε αὐτῷ ὡς ὑπάτῳ διοικῆσαι,	ἐκεῖνος	δὲ οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς δέον
[45, 23]	ἀνδρῶν προσετάξατε αὐτῷ ταῦτα διαλέξαι,	ἐκεῖνος	δὲ οὐδὲν αὐτῶν φροντίσας, πάνθ´
[45, 34]	καὶ ἰδὼν ἠνέσχετο; οὐκοῦν εἴπερ	ἐκεῖνος	εἰκότως ἐπὶ τούτοις τέθνηκε, πῶς
[45, 37]	περιμένωμεν ἕως ἂν ἡμῖν αὐτὸς	ἐκεῖνος	ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ, πάντων ἁμαρτησόμεθα. τοῦτο
[45, 5]	ἀδικούμενος· τά τε γὰρ ἄλλα	ἐκεῖνος	καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ αὐτὸν
[45, 10]	ἐξέπληξε καὶ ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ	ἐκεῖνος	μὲν τὴν χλαμύδα τὴν στρατηγικὴν
[45, 9]	Βροῦτος ὁ Δέκιμος προσετέτακτο, αὐτὸς	ἐκεῖνος	μετὰ τῶν στρατευμάτων τῶν ἐς
[45, 4]	μὴ κατέτυχον αὐτῶν, ὦφλον. καὶ	ἐκεῖνος	σφαλερῶς μὲν καὶ ἐπικινδύνως ἐποίησεν
[45, 16]	τοῖς ἐλαχίστοις ἐμίσουν ὥστε, ἐπειδὴ	ἐκεῖνός	τινα ἐν ὁδῷ ποτε ἀπαντήσαντά
[45, 1]	τῷ Καίσαρι· ἄπαις τε γὰρ	ἐκεῖνος	ὢν καὶ μεγάλας ἐπ´ αὐτῷ
[45, 22]	τότε περιβεβλημένοι ἦμεν, οὔτ´ ἂν	ἐκεῖνος	ὧν φήσει τις αὐτὸν τυχεῖν
[45, 24]	δικτάτορος μισησάντων ὑμῶν διὰ τὴν	ἐκείνου	δυναστείαν καὶ παντελῶς ἐκ τῆς
[45, 13]	καὶ πολλῷ πλείω κεκτῆσθαι αὐτὸν	ἐκείνου	ἐνόμιζον· ὡς μέντοι ἑκατόν τε
[45, 8]	ἀγορὰν ἔτι, πρός τε τὸ	ἐκείνου	ἐπίφθονον καὶ πρὸς τὸ τοῦ
[45, 6]	τε γὰρ αὐτοὺς ἐπὶ τῷ	ἐκείνου	θανάτῳ ἔχοντας εἰδώς, καὶ ἑαυτὸν
[45, 20]	μᾶλλον ἢ τοῖς ἔργοις τοῖς	ἐκείνου.	καὶ τίς ἂν ἀφεὶς τὸ
[45, 47]	ἐκ τῶν γραμμάτων δὴ τῶν	ἐκείνου	καταγαγὼν οὐκ ἐπεκούρησε τῷ θείῳ,
[45, 2]	τινὰ τῆς Ῥώμης ἐς τὸν	ἐκείνου	κόλπον ἐμβεβληκέναι· ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ
[45, 38]	μιαρίαν τοῦ Ἀντωνίου κατιδόντας καὶ	ἐκείνου	μὲν καὶ ὑπατεύοντος ἀποστάντας, τῷ
[45, 28]	τὸ ἑαυτοῦ ἀξίωμα μήτε τὴν	ἐκείνου	μνήμην αἰδεσθείς, ἀλλ´ ἐφ´ οἷς
[45, 45]	τὸ λεχθέν ποτε ὑπ´ αὐτοῦ	ἐκείνου	μνημονεύσατε, ὅτι οὐχ οἷόν τέ
[45, 41]	ἄχθεται ὁ πᾶσαν μὲν τὴν	ἐκείνου	οὐσίαν διαρπάσας, πάμπολλα δὲ ἐπὶ
[45, 14]	καὶ τὸν Ἀντώνιον οὐδὲν μᾶλλον	ἐκείνου	πολέμιον ἢ καὶ ἑαυτοῦ τῶν
[45, 9]	δελεάσαι τὸ πλῆθος, εἴ πως	ἐκείνου	τε αὐτοὺς ἀποσπάσειε καὶ ἑαυτῷ
[45, 23]	Καίσαρος θάνατον, ὡς καὶ παρ´	ἐκείνου	τῷ δεδομένον τι ἔχουσαν, στῆναι.
[45, 35]	δεσπότην αὐθαίρετον ἀνθελέσθαι, ὃς τοσοῦτον	ἐκείνου	χείρων ἐστὶν ὅσον ὁ μὲν
[45, 47]	τοιοῦτος ἐγεννήθη. τοιγαροῦν τῶν μὲν	ἐκείνου	χρημάτων οὐκ ἐκληρονόμησεν, ἄλλων δὲ
[45, 29]	ἑτέρων. καὶ μέντοι καὶ αὐτοὺς	ἐκείνους	ἐν τῷ μέρει προσλαμβάνων, καὶ
[45, 27]	ἐσήμηνεν. ὅτε γοῦν τοὺς θαυμαστοὺς	ἐκείνους	νόμους ἐσέφερε, βροντῶν πάντα καὶ
[45, 22]	θαυμάσειεν ἄν τις, εἰ κατ´	ἐκείνους	τοὺς χρόνους ἐψηφίσθη τι οἷον
[45, 19]	ἐπ´ Ἀντώνιον προσειληφότες, ἔργῳ δ´	ἐκείνῳ	καθ´ ἡμῶν αὐτῶν δεδωκότες, ὥσπερ
[45, 16]	ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς ᾔσθετο.	~ἐκείνῳ	μὲν οὖν τῷ ἔτει ταῦτ´
[45, 38]	τι τῶν δεόντων πρᾶξαι μήτε	ἐκείνῳ	συνάρασθαι προελέσθαι, καίπερ πεῖραν ἔργῳ
[45, 8]	ὑποψίαν ἀπολύσασθαι. ἀγγελθέντων δὲ τούτων	ἐκείνῳ	συνῆλθον μὲν ἐς λόγους, καὶ
[45, 27]	δὲ οὗτός ἐστιν ὁ καὶ	ἐκείνῳ	τὰς προφάσεις ἐνδοὺς καὶ τὸ
[45, 38]	πόλεμον ἐθελῆσαι τὸν ὑπ´ αὐτῶν	ἐκείνων	προκεχειροτονημένον, ἀλλὰ τοσούτῳ χείρους καὶ
[45, 21]	πονηρίας προελήλυθεν ὥστε καὶ ὑπὲρ	ἐκείνων	χρῆναι δίκην ὑποσχεῖν· ὑμῖν δὲ
[45, 29]	ταχέων ὁ Καῖσαρ ἐπειχθεὶς οὐδὲν	ἐκείνων,	ὥς γε καὶ ἠδυνήθη, παντελῶς
[45, 42]	τῆς δυναστείας αὐτοῦ ἐπειγόμενος; ~ἀλλ´	ἐκεῖσε	ἐπάνειμι, ὅτι οὔτ´ αὐτὸς ἀξιοστρατήγητόν
[45, 12]	ἐκ τῆς Μακεδονίας περαιωθέντας ἀφορμήσαντος	ἐκεῖσε	μὲν ἑτέρους τινὰς μετὰ χρημάτων,
[45, 3]	αὐτοῦ τὴν ἐπὶ τοὺς Πάρθους	ἐκεῖσε	προεπέπεμπτο) πυθόμενος δὲ τὸ συμβεβηκὸς
[45, 10]	ἱππεὺς ἔπεσε, καὶ ὁ μὲν	ἔκειτο	ἡ δὲ ἑαλώκει, τὸ μὲν
[45, 32]	ἡμεῖς τύραννόν τινα ἀποδεῖξαί σοι	ἐκελεύσαμεν,	οἱ τὸν Πύρρον ἐκ τῆς
[45, 25]	τὰ χρήματα τὰ κοινὰ διοικῆσαι	ἐκελεύσατε,	ὑμεῖς τὰ στρατεύματα τὰ ἐκ
[45, 13]	ἐν τοῖς τῆς γυναικὸς ὀφθαλμοῖς	ἐκέλευσε,	τότε μὲν ἡσύχασαν, πορευόμενοι δὲ
[45, 28]	μεθύων τε ἐπαρῴνει κἀν ταῖς	ἐκκλησίαις	τὴν κραιπάλην ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ
[45, 23]	γράμμασι τοῖς τοῦ Καίσαρος εὑρεθέντων	ἐκλεχθῆναί	τε καὶ πραχθῆναι, ὑμεῖς μὲν
[45, 47]	τῶν μὲν ἐκείνου χρημάτων οὐκ	ἐκληρονόμησεν,	ἄλλων δὲ δὴ καὶ πάνυ
[45, 20]	ἐν τῷ τῆς ὑπατείας χρόνῳ	ἐκλιπὼν	περιέρχεται τὴν χώραν πορθῶν καὶ
[45, 22]	αὐτοὺς ἀπεχρήσατο. ποῦ γὰρ ἂν	ἑκόντες	ὑμεῖς τὰς μὲν παρὰ τοῦ
[45, 10]	ὁ Καῖσαρ ἀπέθανε, τὰς μὲν	ἑκούσας	τὰς δὲ καὶ βίᾳ προσλαβών
[45, 21]	τοσούτοις πράγμασι καταπεφρονηκότα ἀδύνατόν ἐστιν	ἑκούσιον	ὑπό τε τῆς αὐτῆς ἐπιεικείας
[45, 38]	δεινόν, τοὺς μὲν πάλαι ἐστρατευμένους	ἑκουσίους	ἑαυτοὺς ὑμῖν πρὸς τὰ παρόντα
[45, 42]	ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐπὶ τὸν πόλεμον	ἐκπέμψαντες,	οὐκ ἔστιν ὅπως βοηθήσουσί τινες
[45, 11]	συνερρώγεσαν, ἀλλὰ καίπερ τῷ ἔργῳ	ἐκπεπολεμωμένοι,	τῇ γοῦν δοκήσει ἐπεκρύπτοντο. κἀκ
[45, 15]	ἐπὶ παιδείᾳ προπέμψων, ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ	ἐκπεπολεμωμένους	σφᾶς ᾔσθετο. ~ἐκείνῳ μὲν οὖν
[45, 2]	ἐς τὸν ἐκείνου κόλπον ἐμβεβληκέναι·	ἐκπλαγεὶς	δὲ ἐπὶ τούτῳ ἀνῆλθεν ἐς
[45, 6]	τὴν ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀφροδισίου	ἐκποιήσει	καταδειχθεῖσαν, ἣν ὑποδεξάμενοί τινες ζῶντος
[45, 45]	Δέκιμον ἐξέλῃ καὶ τὴν Μούτιναν	ἐκπολιορκήσῃ	τήν τε Γαλατίαν πᾶσαν λάβῃ,
[45, 10]	πρῶτον ἐς Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα	ἐκρύφθη·	ἐπεδιώχθη μὲν γάρ, διέλαθε δὲ
[45, 40]	ἐν Ἀφρικῇ, τὸν ἐν Ἰβηρίᾳ	ἐκστάς.	τίς δ´ οὐκ οἶδεν ὅτι
[45, 1]	δεσπότην ἡμῖν ἐγέννησας" καὶ αὐτὸν	ἐκταραχθέντα	ἐπὶ τούτῳ καὶ διαφθεῖραι τὸ
[45, 45]	ἰσχύω καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν	ἐκτησάμην,	ἀφείς, εἴγε καὶ τῷ ἔργῳ
[45, 28]	Καῖσαρ κατέγνω· καὶ πάνθ´ ὅσαπερ	ἐκτήσατο,	παμπληθῆ τε γενόμενα καὶ ἐκ
[45, 6]	ὅσα ἥρμοττε, ταύτην τε εὐθὺς	ἐκτίσειν	σφίσιν ὑπέσχετο καὶ ἄλλα αὐτοὺς
[45, 27]	τῶν κακῶν τῶν μετὰ ταῦτα	ἐκφύντων	ἐμβαλών, οὗτος ὁ κοινὸς ἀλιτήριος
[45, 15]	ἐκάκου. καὶ διὰ τοῦτο, καίτοι	ἐκχωρήσας	ἐκ τῆς πόλεως ὡς καὶ
[45, 7]	τοῦτό τις φόβῳ τοῦ ὁμίλου	ἐκώλυσεν,	οὕτω δὴ καὶ ἄλλα τινὰ
[45, 27]	τοίνυν δημαρχήσας πρῶτον μὲν ἁπάντων	ἐκώλυσεν	ὑμᾶς τὰ τότε περιστάντα πράγματα
[45, 43]	τὴν γνώμην αὐτοῦ, ἂν μὲν	ἑκὼν	ἀπαλλάττηται τῶν ὅπλων καὶ ὑμῖν
[45, 27]	δόγματα ὑμῶν ἠθροίκει, ἀλλ´ ἤτοι	ἑκὼν	ἐκ τῶν ὅπλων ἀπήλλακτο ἢ
[45, 42]	τοὺς ἄλλους δυνήσεται, ἀλλ´ ἤτοι	ἑκών,	ἐπειδὰν πρῶτον πύθηται ταῦθ´ ὑμᾶς
[45, 44]	προπετείας τοῦτ´ ἐποίησε, πάντως ἂν	ἑκὼν	εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη· νῦν δ´
[45, 26]	τε ἰδίας ἀσελγείας καὶ πλεονεξίας	ἑκὼν	παραλείψω, οὐχ ὅτι οὐχὶ πολλὰ
[45, 23]	χαλεπὸν εἴ τις στρατιώτας ὑπατεύων	ἔλαβεν;	ἀλλ´ ἐκεῖνα χαλεπὰ καὶ σχέτλια,
[45, 2]	σχήσω" ἔκβασιν πρὸς τὸ λεχθὲν	ἔλαβεν.	ἐξ οὖν τούτων ὁ Καῖσαρ
[45, 13]	ἐλέφαντας τοὺς τοῦ Ἀντωνίου πάντας	ἔλαβεν	ἐξαπίνης παρακομιζομένοις σφίσιν ἐντυχών, ἐπειδή
[45, 12]	ἐχόντων ἀρχὴν τήνδε ὁ πόλεμος	ἔλαβεν.	ὁ Καῖσαρ τοῦ Ἀντωνίου ἐς
[45, 17]	Καῖσαρ μετὰ τοῦτο τὴν νίκην	ἔλαβεν.	τότε δ´ οὖν ταῦτά τε
[45, 25]	τοιούτων, ὅσων γε καὶ ἠδυνήθητε,	ἐλάβετε,	ὥσπερ που καὶ παρ´ αὐτοῦ
[45, 38]	πρότερόν ποτε πολεμοῦντες ὑπὲρ ὑμῶν	ἔλαβον,	ὑπολογισαμένους, ὑμᾶς δὲ μηδὲ ἐπικυρῶσαι
[45, 22]	παρὰ τοῦτο ἀδικεῖν αὐτὸν καὶ	ἐλάττονος	διὰ τοῦτο ἄξιον τιμωρίας εἶναι
[45, 36]	ἀλλ´ ἐν τοῖς πόρρω καὶ	ἐλάττοσιν	ἐφ´ ἡμᾶς αὐξάνεται, παντὶ δῆλόν
[45, 17]	τό τε φῶς τοῦ ἡλίου	ἐλαττοῦσθαί	τε καὶ σβέννυσθαι, τοτὲ δὲ
[45, 16]	τινὶ χρωμένους καὶ ἐπὶ τοῖς	ἐλαχίστοις	ἐμίσουν ὥστε, ἐπειδὴ ἐκεῖνός τινα
[45, 40]	ἐμφύλια κακὰ παρασκεύασας ἔπειτ´ ἐπ´	ἐλάχιστον	τῶν κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ πολὺ
[45, 12]	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ᾧ τιμωρεῖν	ἔλεγε,	τήν τε χώραν καὶ τὴν
[45, 23]	ὡς πολὺ τοῦτ´ ἐγίγνετο, καὶ	ἔλεγεν	ἀναγκαῖον εἶναί τινα τῶν ἐν
[45, 37]	πάλαι καὶ πανταχόθεν ὢν ἡμῖν	ἐλέγχεται,	ἔχει δὲ οὕτως. ἂν μὲν
[45, 34]	αὐτῶν ὧν μετὰ ταῦτ´ ἔπραξεν	ἐλέγχεται.	τίνος μὲν γὰρ ἄλλου ἕνεκα,
[45, 46]	ψηφίσησθε, τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζῆν	ἑλέσθαι.	οὔτε γὰρ ἄλλως τὸν θάνατόν
[45, 9]	πολλὴν καὶ τὴν ἐν τοῖς	ἕλεσι	τοῖς Πομπτίνοις, ὡς κεχωσμένοις ἤδη
[45, 31]	οὗτος δὲ πᾶσαν μὲν τὴν	ἐλευθερίαν	ἡμῶν, ὅσον ἐπ´ αὐτῷ ἦν,
[45, 41]	Καίσαρος ὁ μηδὲν ἔξω τῆς	ἐλευθερίας	ἀπ´ αὐτοῦ ἀπολαύσας, Ἀντώνιος δὲ
[45, 35]	ἡμῶν ἐν δουλείᾳ τραφέντας ἐπιθυμῆσαι	ἐλευθερίας,	ἡμᾶς δὲ ἐν αὐτονομίᾳ πολιτευθέντας
[45, 37]	καὶ τῆς πολιτείας καὶ τῆς	ἐλευθερίας	ἡμῶν γεγονέναι διορίζομαι· τίς γὰρ
[45, 46]	πάνυ ἂν ἡδέως καὶ τῆς	ἐλευθερίας	καὶ τῆς σωτηρίας μεθ´ ὑμῶν
[45, 11]	ἐπολέμουν ἤδη· τό τε τῆς	ἐλευθερίας	σχῆμα ἐφαντάζετο καὶ τὰ τῆς
[45, 31]	καὶ πρὸς τῷ βήματι τῷ	ἐλευθερίῳ,	παντὸς μὲν τοῦ δήμου πάσης
[45, 36]	βοηθῆσαι, ζητεῖν μετὰ ταῦτα τοὺς	ἐλευθεροῦντας	ἡμᾶς. οὓς ἴσως οὐδὲ εὑρήσομεν,
[45, 32]	οὗπερ καὶ τὸ τοὺς Κρῆτας	ἐλευθέρους	μετὰ τὴν τοῦ Βρούτου ἀρχὴν
[45, 43]	αὐτοὺς οὔτε ἐξ ἴσου τοῖς	ἐλευθερωτάτοις	ἄγειν προσῆκόν ἐστιν, ἀλλ´ ὥσπερ
[45, 13]	τούτου πολλούς, καὶ τούς τε	ἐλέφαντας	τοὺς τοῦ Ἀντωνίου πάντας ἔλαβεν
[45, 42]	καὶ νὴ Δία καὶ τῶν	ἐλεφάντων	ἐστέρηται· οἱ δὲ δὴ λοιποὶ
[45, 2]	παθεῖν. ~τότε μὲν δὴ ταῦτ´	ἐλέχθη,	τρεφομένου δὲ ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ
[45, 20]	~καίτοι τινὲς ἐς τοῦτ´ ἀναιδείας	ἐληλύθασιν	ὥστε τολμᾶν λέγειν ὡς οὐ
[45, 10]	καὶ ἔπεισεν αὐτὸν ἐς ὁμολογίαν	ἐλθεῖν	ἐπὶ τῷ τὰ πατρῷα κομίσασθαι.
[45, 10]	τὸ μὲν πρῶτον ἐς Λακητανίαν	ἐλθὼν	ἐνταῦθα ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη μὲν γάρ,
[45, 12]	προαπέστειλεν, αὐτὸς δὲ μέχρι Καμπανίας	ἐλθὼν	πλῆθος ἀνδρῶν ἐκ τῆς Καπύης
[45, 18]	μάτην ἀπόληται, κἀν τούτῳ μηδὲν	ἐλλείπειν	τῶν προσηκόντων μήτε λέγοντα μήτε
[45, 12]	σύστημα, οὓς ἀνακλήτους ἄν τις	ἑλληνίσας,	ὅτι πεπαυμένοι τῆς στρατείας ἐπ´
[45, 14]	Δέκιμος, καὶ αὐτοῦ ὁ Ἀντώνιος	ἐλπίδα	πολλὴν εἶχεν ἅτε καὶ τὸν
[45, 33]	ἐγκατέθετο, καὶ καταβαλεῖ ποτε τὴν	ἐλπίδα	τῆς μοναρχίας, ὑπὲρ ἧς τοιαῦτα
[45, 20]	πᾶσιν ἡμῖν ἀπειλεῖ, καὶ τὰς	ἐλπίδας	ἐφ´ αἷς ἅπαντα ταῦτα ποιεῖ,
[45, 1]	ὢν καὶ μεγάλας ἐπ´ αὐτῷ	ἐλπίδας	ἔχων ἠγάπα τε καὶ περιεῖπεν
[45, 11]	τὸ δὲ καὶ διὰ τὰς	ἐλπίδας	ὧν ὑπισχνεῖτο, μέγιστον δὲ ὅτι
[45, 6]	ὡς καὶ παῖδα αὐτοῦ σπουδάσειν	ἐλπίσας,	τόν τε Ἀντώνιον διά τε
[45, 1]	βουλευτὴς παραχρῆμα αὐτῷ τὴν αὐταρχίαν	ἐμαντεύσατο·	ἄριστα γὰρ τῶν καθ´ ἑαυτὸν
[45, 40]	ἐπὶ τούτῳ καὶ ἐς διαβολὴν	ἐμβαλεῖν,	ὑφ´ ὧνπερ καὶ τὰ μάλιστα
[45, 27]	κακῶν τῶν μετὰ ταῦτα ἐκφύντων	ἐμβαλών,	οὗτος ὁ κοινὸς ἀλιτήριος οὐχ
[45, 2]	Ῥώμης ἐς τὸν ἐκείνου κόλπον	ἐμβεβληκέναι·	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ ἀνῆλθεν
[45, 23]	ἑτέρου Μακεδονίας ἢ Γαλατίας ἄρξειν	ἔμελλεν;	ἢ τί χαλεπὸν εἴ τις
[45, 45]	ὑμῖν ἔδωκε περὶ ὧν πράττειν	ἔμελλεν,	ἵνα καὶ ὑμεῖς τοῦτο ποιήσητε.
[45, 23]	ἀναλίσκεσθαι· ἃ μήτε ἐψηφίσασθε μήτε	ἐμελλήσατε.	μὴ τοίνυν, ὅτι τινὰ ἐδώκατε
[45, 2]	τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐξαρπάσας ἄρτον	ἐμετεωρίσθη	καὶ μετὰ τοῦτο καταπτόμενος ἀπέδωκεν
[45, 34]	παραδιδόντος, οὗτος οὐχ ὅπως οὐκ	ἐμιμήσατο	αὐτόν, ἀλλὰ καὶ πολιορκεῖ κατακλείσας;
[45, 31]	καὶ τὴν Κλοιλίαν τὴν ἀρχαίαν	ἐμιμήσατο,	ὧν ἡ μὲν τὴν ἐσθῆτα
[45, 14]	μὲν ἠπόρησεν ὅ τι πράξῃ.	ἐμίσει	μὲν γὰρ ἀμφοτέρους αὐτούς, οὐ
[45, 11]	τοὺς αὐτοὺς καὶ ἐφίλουν καὶ	ἐμίσουν,	καὶ ηὖξον καὶ ἐταπείνουν. ~οὕτως
[45, 15]	ὄντων (τὸν γὰρ Ἀντώνιον δεινῶς	ἐμίσουν)	μάλιστα δὲ δὴ τῷ Κικέρωνι·
[45, 16]	χρωμένους καὶ ἐπὶ τοῖς ἐλαχίστοις	ἐμίσουν	ὥστε, ἐπειδὴ ἐκεῖνός τινα ἐν
[45, 16]	ἀπέθανε. διά τε οὖν τοῦτο	ἐμνημόνευσα	αὐτοῦ, καὶ ὅτι οὕτως οἱ
[45, 19]	καὶ παρὰ τοῦ Καίσαρος καὶ	ἐμοὶ	καὶ ὑμῖν ἀσφάλεια πρὸς τὸ
[45, 25]	αὐτοῦ τούτου λήψεσθε, ἄν γε	ἐμοὶ	νῦν πεισθῆτε. καὶ γὰρ οὐδὲ
[45, 23]	ὁμόνοιαν τὴν πρὸς ἀλλήλους, καὶ	ἐμοὶ	πεισθέντες. ταύτην οὗτος πρυτανεῦσαι κελευσθεὶς
[45, 32]	Κούρτιος ἵνα ἐς τὸ χάσμα	ἐμπέσῃ.	καὶ ποῦ τοῦτο γεγραμμένον εὗρες;
[45, 10]	τὴν Βαιτικήν, ὡς καὶ ἐπιτηδειοτέραν	ἐμπολεμῆσαι	οὖσαν, αὖθις ἀφίκετο, κἀνταῦθα καὶ
[45, 11]	ἐγίγνετο. καὶ ἐν μὲν τῷ	ἐμφανεῖ	ὁ Ἀντώνιος, ἅτε καὶ ὑπατεύων,
[45, 26]	τὰς λαθραίας, τὰς πορνείας τὰς	ἐμφανεῖς,	ὅσα ἔπαθεν ἕως ἐνεδέχετο, ὅσα
[45, 40]	ὅτι αὐτὸς ἡμῖν πάντα τὰ	ἐμφύλια	κακὰ παρασκεύασας ἔπειτ´ ἐπ´ ἐλάχιστον
[45, 27]	λόγῳ πάντων τῶν κακῶν τῶν	ἐμφυλίων	τῶν μετὰ ταῦθ´ ὑμῖν συμβάντων
[45, 14]	ἄλλων τῶν τι δυναμένων ὑπ´	ἐμφύτου	πλεονεξίας ὁρῶν ὄντα, οὐχ ὑπεῖξεν
[45, 2]	δὴ ταῦτ´ ἐλέχθη, τρεφομένου δὲ	ἐν	ἀγρῷ αὐτοῦ ἀετὸς ἐκ τῶν
[45, 26]	ἄνθρωπον ἔν τε ἀσελγείᾳ καὶ	ἐν	ἀναισχυντίᾳ τοσαύτῃ τραφέντα μὴ οὐ
[45, 46]	(καίτοι μνημονεύετε ὅτι τοῦτο καὶ	ἐν	αὐτῇ τῇ ὑπατείᾳ ὑμῖν εἶπον,
[45, 2]	πρὸς τὸν Δία πεποιῆσθαι, καὶ	ἐν	αὐτῇ τὸν θεὸν εἰκόνα τινὰ
[45, 35]	δυνηθῆναί τι, τριακοσίους στρατιώτας, καὶ	ἐν	αὐτοῖς καὶ ἑκατοντάρχους τινάς, μηδὲν
[45, 35]	τραφέντας ἐπιθυμῆσαι ἐλευθερίας, ἡμᾶς δὲ	ἐν	αὐτονομίᾳ πολιτευθέντας ἐθελοδουλῆσαι, καὶ τῆς
[45, 2]	περιέτυχέ τε αὐτῷ τῆς ὑστεραίας	ἐν	αὐτῷ τῷ Καπιτωλίῳ, καὶ γνωρίσας
[45, 40]	Αἰγυπτίους, τὸν πρὸς Φαρνάκην, τὸν	ἐν	Ἀφρικῇ, τὸν ἐν Ἰβηρίᾳ ἐκστάς.
[45, 16]	προσεξελάσαντα, ἐγνώρισέ τε μετὰ τοῦτο	ἐν	δικαστηρίῳ κρινόμενον καὶ εἶπε τοῖς
[45, 35]	αἰσχρὸν τοὺς μὲν προγόνους ἡμῶν	ἐν	δουλείᾳ τραφέντας ἐπιθυμῆσαι ἐλευθερίας, ἡμᾶς
[45, 18]	αὐτῶν τούτων ἀπελογησάμην. οὔτε γὰρ	ἐν	δυναστείᾳ καὶ τυραννίδι ζῆν ὑπομείναιμ´
[45, 17]	οὐδὲ τῆς ἀποφράδος, τὸ μὴ	ἐν	ἐκείναις βουλεύσασθαί τι τῶν συμφερόντων
[45, 17]	διὰ μὲν οὖν ταῦτα καὶ	ἐν	ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἐβουλεύσαντό τε,
[45, 26]	οὐχὶ πολλὰ καὶ δεινὰ καὶ	ἐν	ἐκείνοις εὕροι τις ἂν αὐτὸν
[45, 45]	οὐκ ἄν ποτε τὴν εἰρήνην,	ἐν	ᾗ καὶ πλεῖστον ἰσχύω καὶ
[45, 18]	καὶ τυραννίδι ζῆν ὑπομείναιμ´ ἄν,	ἐν	ᾗ μήτε πολιτεύσασθαι μήτε παρρησιάσασθαι
[45, 19]	τε τῷ εἰωθότι κόσμῳ καὶ	ἐν	ἡσυχίᾳ ἀδεῶς τι βουλεύσασθαι. δεῖ
[45, 40]	Φαρνάκην, τὸν ἐν Ἀφρικῇ, τὸν	ἐν	Ἰβηρίᾳ ἐκστάς. τίς δ´ οὐκ
[45, 40]	Καίσαρι τοῦτο μὲν ταμιεύων στρατηγοῦντι	ἐν	Ἰβηρίᾳ συνεξετασθείς, τοῦτο δὲ ἐν
[45, 39]	(πῶς γὰρ ἢ πόθεν ἄνθρωπος	ἐν	μέθαις καὶ κύβοις ζῶν; οὔτε
[45, 11]	τῆς δυναστείας ἔργα ἐγίγνετο. καὶ	ἐν	μὲν τῷ ἐμφανεῖ ὁ Ἀντώνιος,
[45, 1]	αὐτὸν κεκυηκέναι, ὅτι καταδαρθοῦσά ποτε	ἐν	ναῷ αὐτοῦ δράκοντί τινι μίγνυσθαι
[45, 16]	ἐμίσουν ὥστε, ἐπειδὴ ἐκεῖνός τινα	ἐν	ὁδῷ ποτε ἀπαντήσαντά οἱ βαδίζοντι
[45, 6]	ζῶντος ἔτι τοῦ Καίσαρος ἐπιτελέσειν	ἐν	ὀλιγωρίᾳ, ὥσπερ που καὶ τὴν
[45, 19]	ἀμελήσαντες δὲ τῶν πραγμάτων ὡς	ἐν	οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκότες, καὶ λόγῳ
[45, 26]	ὅπως μὲν τὴν ὥραν τὴν	ἐν	παισὶν ὑμῖν διέθετο, ὅπως δὲ
[45, 17]	τοῦ Δολοβέλλου ὀνόματα, ἐνταῦθά που	ἐν	πινακίῳ ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν. καὶ κύνες
[45, 46]	οὐδενὶ πώποτε ἄλλῳ μὴ οὐκ	ἐν	πολέμῳ γέ τι καταπράξαντι ἐγένετο)
[45, 1]	ἔν τε ταῖς ὁμιλίαις καὶ	ἐν	ταῖς διαστάσεσιν ἀποτελοῦσι, διέγνω, καὶ
[45, 2]	τῇδε τῇ γλώσσῃ, ἠσκεῖτο, καὶ	ἐν	ταῖς στρατείαις ἐρρωμένως ἐξεπονεῖτο, τά
[45, 31]	Τιβέριδι ὡπλισμένος, ὁ δὲ καὶ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ γυμνὸς ὁρῷτο. καὶ
[45, 29]	ἐτόλμησεν ἐνταῦθα, ἐντὸς τοῦ τείχους,	ἐν	τῇ ἀγορᾷ, ἐν τῷ βουλευτηρίῳ
[45, 30]	σοι οὔτε ἐξῆν τοιούτῳ ὄντι	ἐν	τῇ ἀγορᾷ πρὸς τῷ βήματι,
[45, 3]	τότε, ὅτε ὁ Καῖσαρ ἐσφάγη,	ἐν	τῇ Ἀπολλωνίᾳ τῇ πρὸς τῷ
[45, 10]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀπῆρε καὶ	ἐν	τῇ Βαιτικῇ στράτευμα οὐ πολὺ
[45, 15]	ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου προεξεπέπεμπτο) ἔπαινοι	ἐν	τῇ βουλῇ αὐτοῖς τε ἐκείνοις
[45, 40]	ἐν Ἰβηρίᾳ συνεξετασθείς, τοῦτο δὲ	ἐν	τῇ δημαρχίᾳ παρὰ τὴν ἁπάντων
[45, 20]	προύπεμψε, συλλαβὼν περὶ αὑτόν, μηδενὸς	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ δεινοῦ ὄντος, ἔχει,
[45, 30]	Κλώδιος τῶν δισχιλίων πλέθρων τῶν	ἐν	τῇ Λεοντίνων γῇ δοθέντων ἐξεπαίδευσεν.
[45, 11]	κἀκ τούτου καὶ τἆλλα τὰ	ἐν	τῇ πόλει πάντα ἔν τε
[45, 2]	καὶ ἠνίασε τοὺς παρόντας, ὅτι	ἐν	τῇ πρώτῃ τοῦ ἀνδρικοῦ χιτῶνος
[45, 13]	ἐκεῖνος ἄλλα τέ τινα {καὶ}	ἐν	τῇ Ῥώμῃ διοικήσας, καὶ τοὺς
[45, 2]	αὐτοῦ ὄντος καὶ τὴν διατριβὴν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ ποιουμένου, ἔδοξέ ποτε
[45, 15]	τοῖς ἄλλοις τοῖς πλείοσι τῶν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ τότε ὄντων (τὸν
[45, 23]	ἐν τούτοις μόνοις ἀλλὰ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ἅπασι καθ´ ὑμῶν
[45, 23]	ἔλεγεν ἀναγκαῖον εἶναί τινα τῶν	ἐν	τοῖς γράμμασι τοῖς τοῦ Καίσαρος
[45, 9]	ἄλλην τε πολλὴν καὶ τὴν	ἐν	τοῖς ἕλεσι τοῖς Πομπτίνοις, ὡς
[45, 22]	δικαίως γεγονότα προβαλλέσθω· οὐδὲ γὰρ	ἐν	τοῖς ἰδίοις, ὅσα ἄν τις
[45, 39]	ποιεῖται. καὶ μέντοι καὶ δειλότατος	ἐν	τοῖς μεγίστοις τῶν κινδύνων καὶ
[45, 35]	χείρων ἐστὶν ὅσον ὁ μὲν	ἐν	τοῖς πολέμοις κρατήσας πολλῶν ἐφείσατο,
[45, 36]	στήσεταί ποτε ταῦτα ποιῶν, ἀλλ´	ἐν	τοῖς πόρρω καὶ ἐλάττοσιν ἐφ´
[45, 13]	ἔν τε τοῖς αὑτοῦ καὶ	ἐν	τοῖς τῆς γυναικὸς ὀφθαλμοῖς ἐκέλευσε,
[45, 2]	τὸν Ὀκτάουιον, ἐνόμισε τοὺς παῖδας	ἐν	τοῖς ὕπνοις τοὺς εὐγενεῖς πάντας
[45, 33]	Καίσαρος θάνατον ἄρξαι ἐψηφισάμεθα. ~εἶτ´	ἐν	τοσούτοις καὶ τηλικούτοις πράγμασι τὴν
[45, 21]	τοῦθ´, ὅτι τὸν τοσαυτάκις ὑμῶν	ἐν	τοσούτοις πράγμασι καταπεφρονηκότα ἀδύνατόν ἐστιν
[45, 23]	φιλανθρωπίᾳ τῇ παρ´ ὑμῶν οὐκ	ἐν	τούτοις μόνοις ἀλλὰ καὶ ἐν
[45, 24]	ὑμῖν ποιεῖν βούλεται. ~ἆρ´ οὖν	ἐν	τούτοις μόνον τοιοῦτος γέγονε, τὰ
[45, 45]	καὶ ἀθυμότερα γένηται, ἐκεῖνος δὲ	ἐν	τούτῳ καθ´ ἡσυχίαν πάνθ´ ὅσα
[45, 8]	προϋπάρξαν ἔχθος λαμβάνουσι. καὶ αὐτοῖς	ἐν	τούτῳ καὶ οἱ διὰ μέσου
[45, 10]	Καρχηδόνα τὴν Ἰβηρικήν, ἐπιθεμένου δὲ	ἐν	τούτῳ τοῦ Πωλίωνος τῇ ἀπουσίᾳ
[45, 17]	τε καὶ σβέννυσθαι, τοτὲ δὲ	ἐν	τρισὶ κύκλοις φαντάζεσθαι ἐδόκει, καὶ
[45, 15]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ οἱ	ἐν	τῷ ἄστει τὴν χάριν τὴν
[45, 29]	τοῦ τείχους, ἐν τῇ ἀγορᾷ,	ἐν	τῷ βουλευτηρίῳ καὶ ἐν τῷ
[45, 13]	μὲν ἀρχὴν φιλοφρόνως οἱ στρατιῶται	ἐν	τῷ Βρεντεσίῳ ἐδέξαντο, προσδοκήσαντες πλείω
[45, 40]	κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ πολὺ μὲν	ἐν	τῷ Βρεντεσίῳ καταμείνας ὑπὸ δειλίας,
[45, 7]	μάλιστα ὅτι ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν	ἐν	τῷ δικαστηρίῳ ἀπὸ μετεώρου καὶ
[45, 17]	τις τυθείς τε δι´ αὐτὸν	ἐν	τῷ Ἑστιαίῳ καὶ ἀναπηδήσας μετὰ
[45, 2]	τοῖς ὕπνοις τοὺς εὐγενεῖς πάντας	ἐν	τῷ Καπιτωλίῳ πρόσοδον πρὸς τὸν
[45, 29]	ἀγορᾷ, ἐν τῷ βουλευτηρίῳ καὶ	ἐν	τῷ Καπιτωλίῳ, τό τε ἔσθημα
[45, 37]	οὐδ´ ὁ Σύλλας· ἂν δὲ	ἐν	τῷ κράτει τῶν πραγμάτων γένηται,
[45, 29]	καὶ μέντοι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους	ἐν	τῷ μέρει προσλαμβάνων, καὶ τοτὲ
[45, 17]	τὸν τῷ Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ	ἐν	τῷ Νικαίῳ ὄντα κατέσκηψαν· καὶ
[45, 17]	πελαγίσας ἐξαίφνης ἀνεχώρησε, καὶ παμπληθεῖς	ἐν	τῷ ξηρῷ ὄφεις ἐγκατέλιπε. καὶ
[45, 38]	μηκέτι μέλλωμεν, μηδ´ ὑπὸ τῆς	ἐν	τῷ παρόντι ῥᾳστώνης δελεαζώμεθα, ἀλλὰ
[45, 8]	οὖν τούτου καὶ ἐκεῖνοι, οὐδὲ	ἐν	τῷ πρὶν πιστεύοντες ἀλλήλοις, ἐπὶ
[45, 15]	τῶν παρόντων, φρουρᾷ σφίσι στρατιωτῶν	ἐν	τῷ συνεδρίῳ χρῆσθαι ἔδοξε. ταῦτα
[45, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ τετταρακοστῷ πέμπτῳ τῶν Δίωνος
[45, 24]	ἔργα αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν	ἐν	τῷ τῆς ὑπατείας προσρήματι ἐπιδέδεικται;
[45, 20]	ἔχει, καὶ ὅτι τὴν πόλιν	ἐν	τῷ τῆς ὑπατείας χρόνῳ ἐκλιπὼν
[45, 31]	στῆσαι, ἵν´ ὁ μὲν καὶ	ἐν	τῷ Τιβέριδι ὡπλισμένος, ὁ δὲ
[45, 8]	καὶ ἐκ ψευδοῦς διαβολῆς, οἷα	ἐν	τῷ τοιούτῳ φιλεῖ γίγνεσθαι, διηνέχθησαν
[45, 44]	μὲν ἐκ πολλοῦ τὰ ὅπλα	ἐν	χερσὶν ἔχοντα πάντα τὰ τοῦ
[45, 17]	ἔκ τε γὰρ τοῦ πολέμου	ἐν	χερσὶν ὄντος καὶ ἐκ τεράτων,
[45, 9]	ὅσα ἔν τε ἀργυρίῳ καὶ	ἐν	χρυσίῳ τὸ δημόσιον ἐκ τῆς
[45, 44]	τοῦ πολέμου πράττειν, ἡμᾶς δὲ	ἐν	ψηφίσμασι καὶ πρεσβείαις τοὺς χρόνους
[45, 17]	Ὁστίλιον ἀνοικοδομηθῆναι καὶ τὸ χωρίον	ἐν	ᾧ ἡ ναυμαχία ἐγεγόνει συγχωσθῆναι
[45, 11]	τὰ ἐν τῇ πόλει πάντα	ἔν	τε ἀκρισίᾳ πολλῇ ἦν καὶ
[45, 9]	ἐβεβαιώθη, καὶ τὰ χρήματα, ὅσα	ἔν	τε ἀργυρίῳ καὶ ἐν χρυσίῳ
[45, 26]	ἑπόμενα. ἀδύνατον γάρ ἐστιν ἄνθρωπον	ἔν	τε ἀσελγείᾳ καὶ ἐν ἀναισχυντίᾳ
[45, 1]	γιγνόμενοι καὶ ὅσα συμμιγνύντες ἀλλήλοις	ἔν	τε ταῖς ὁμιλίαις καὶ ἐν
[45, 31]	καὶ ὑπατεύων, βασιλέα τινὰ Ῥωμαίων	ἔν	τε τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ
[45, 13]	ἄλλους τέ τινας καὶ ἑκατοντάρχους	ἔν	τε τοῖς αὑτοῦ καὶ ἐν
[45, 19]	βουλευτηρίου σχεῖν, εἴγε ἐξῆν ὑμῖν	ἔν	τε τῷ εἰωθότι κόσμῳ καὶ
[45, 37]	φιλῶν ἢ τίς τυραννίδα μισῶν	ἕν	γέ τι τούτων ἐποίησεν ἃ
[45, 14]	τε αὐτοὺς ἀλλήλοις καὶ καθ´	ἓν	ἀμφοτέροις πολεμήσῃ. λογισάμενος οὖν ὅτι
[45, 45]	αὐτὸν καὶ προσκυνεῖν ἀνάγκην ἔχειν.	ἓν	δὲ ἔτι τοῦτο περὶ τῆς
[45, 17]	τρισὶ κύκλοις φαντάζεσθαι ἐδόκει, καὶ	ἕνα	γε αὐτῶν στέφανος σταχύων πυρώδης
[45, 27]	κεκραγὼς καὶ μόνος ἐξ ἁπάντων	ἐναντιούμενος	τῇ κοινῇ τῆς πόλεως εἰρήνῃ,
[45, 17]	εἴπερ τι ἄλλο, καὶ τοῦτο	ἐναργέστατα	αὐτοῖς ἐκβῆναι· οἵ τε γὰρ
[45, 27]	ὥς που καὶ τὸ δαιμόνιον	ἐναργῶς	ἐσήμηνεν. ὅτε γοῦν τοὺς θαυμαστοὺς
[45, 31]	ἡ μὲν τὴν ἐσθῆτα πᾶσαν	ἐνδεδυκυῖα	τὸν ποταμὸν διενήξατο, ὁ δὲ
[45, 27]	ὁ καὶ ἐκείνῳ τὰς προφάσεις	ἐνδοὺς	καὶ τὸ τῆς βουλῆς ἀξίωμα
[45, 29]	τε ἔσθημα ἅμα τὸ περιπόρφυρον	ἐνδύεσθαι	καὶ ξίφος παραζώννυσθαι ῥαβδούχοις τε
[45, 2]	τήν τε ἐσθῆτα τὴν ἀνδρικὴν	ἐνδύντος,	ὁ χιτὼν περιερράγη τε ἑκατέρωθεν
[45, 2]	τῇ πρώτῃ τοῦ ἀνδρικοῦ χιτῶνος	ἐνδύσει	συνεβεβήκει· ἐπελθὸν δὲ τῷ Ὀκταουίῳ
[45, 31]	ὅπλων ἐς τὸ ῥεῦμα ἑαυτὸν	ἐνέβαλεν.	ἄξιόν γε (οὐ γάρ; καὶ
[45, 5]	οὔτ´ ἠπείλει οὐδενὶ οὐδέν, οὔτε	ἐνεδείκνυτο	ὅτι ἄχθοιτό τε τοῖς γεγονόσιν
[45, 26]	τὰς ἐμφανεῖς, ὅσα ἔπαθεν ἕως	ἐνεδέχετο,	ὅσα ἔδρασεν ἀφ´ οὗπερ ἠδυνήθη,
[45, 10]	τοῦ στρατηγοῦ σφων ἀπολωλότος καὶ	ἐνέδοσαν.	καὶ οὕτως ὁ Σέξτος νικήσας
[45, 34]	ἐλέγχεται. τίνος μὲν γὰρ ἄλλου	ἕνεκα,	ἐξὸν αὐτῷ τὴν ἡσυχίαν ἀσφαλῶς
[45, 46]	ἰδίας ὑμῶν πρὸς Ἀντώνιον χάριτος	ἕνεκα	τὰ κοινῇ πᾶσιν ἡμῖν συμφέροντα
[45, 18]	ὁ Κικέρων ὧδε· ~ὧν μὲν	ἕνεκα	τὴν ἀποδημίαν, ὡς καὶ ἐπὶ
[45, 14]	τὸν Ἀντώνιον ἀγὼν ἤδη τε	ἐνέστηκε	καὶ ἐπείγει, τῆς δὲ τιμωρίας
[45, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ τετταρακοστῷ πέμπτῳ τῶν
[45, 32]	ὦ Ἀντώνιε, ἡμεῖς σοι ταῦτ´	ἐνετειλάμεθα,	οἱ τοὺς Ταρκυνίους ἐξελάσαντες, οἱ
[45, 13]	καὶ κατὰ τὸ ἄστυ γεγενημένοι	ἐνεωτέρισαν,	καὶ καταφρονήσαντες τῶν ὑποστρατήγων τῶν
[45, 27]	ἄλλης Ἰταλίας ὅλης ἐξήλασε, καὶ	ἑνὶ	λόγῳ πάντων τῶν κακῶν τῶν
[45, 8]	συντυχίας συμβαίνοντα ὑποτοποῦσι· πᾶν γὰρ	ἑνὶ	λόγῳ ὡς καὶ ἐξεπίτηδες καὶ
[45, 27]	μὲν δεῖ λέγειν ὡς ἐπ´	ἐνιαυτὸν	ὅλον ἱππάρχησεν, ὃ μήπω πρότερον
[45, 15]	οὖν (ἤδη γὰρ ὅ τε	ἐνιαυτὸς	ἐξῄει καὶ ὕπατος οὐδεὶς παρῆν·
[45, 10]	ἐκ συντυχίας τοιᾶσδε ἐξέπληξε καὶ	ἐνίκησεν.	ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνος μὲν τὴν
[45, 42]	πρός τε τὸ μέλλον ἐξουσίαν	ἔννομον	αὐτοῖς δόντες, ἔπειτα τοὺς ὑπάτους
[45, 20]	τοσούτου δέω ταῦτα ποιοῦντα αὐτὸν	ἔννομόν	τι καὶ πολιτικὸν πρᾶγμα φάναι
[45, 9]	τέ τινων οὓς πιστούς σφισιν	ἐνόμιζον	εἶναι, παῦσαι, ἑτέρους δὲ ἀντ´
[45, 13]	πολλῷ πλείω κεκτῆσθαι αὐτὸν ἐκείνου	ἐνόμιζον·	ὡς μέντοι ἑκατόν τε ἑκάστῳ
[45, 1]	ναῷ αὐτοῦ δράκοντί τινι μίγνυσθαι	ἐνόμισε	καὶ διὰ τοῦτο τῷ ἱκνουμένῳ
[45, 2]	αὐτός πω ἑορακὼς τὸν Ὀκτάουιον,	ἐνόμισε	τοὺς παῖδας ἐν τοῖς ὕπνοις
[45, 1]	αἰδοίου αὐτῆς τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν	ἐνόμισεν.	ἄρτι τε ὁ παῖς ἐγεγέννητο,
[45, 12]	ἐπ´ αὐτὴν αὖθις ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν,	ἐνομίσθη.	καὶ αὐτοὺς παραλαβὼν ὁ Καῖσαρ
[45, 15]	μετὰ ἀδείας τοῦ νέου ἔτους	ἐνστάντος	βουλεύσωνται περὶ τῶν παρόντων, φρουρᾷ
[45, 38]	τῶν ἐκ τῆς Καμπανίας στρατιωτῶν	ἐνταῦθα	ἀφῖκτο, πάντως ἂν Ἀντώνιος ἐκ
[45, 10]	μὲν πρῶτον ἐς Λακητανίαν ἐλθὼν	ἐνταῦθα	ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη μὲν γάρ, διέλαθε
[45, 29]	καὶ θεοί, πρῶτον μὲν ἐτόλμησεν	ἐνταῦθα,	ἐντὸς τοῦ τείχους, ἐν τῇ
[45, 17]	Ἀντωνίου καὶ τοῦ Δολοβέλλου ὀνόματα,	ἐνταῦθά	που ἐν πινακίῳ ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν.
[45, 17]	συγχωσθῆναι ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι καὶ	ἐνταῦθα	στήσεσθαι τὸ δεινὸν ἐδόκει, ἄλλως
[45, 29]	θεοί, πρῶτον μὲν ἐτόλμησεν ἐνταῦθα,	ἐντὸς	τοῦ τείχους, ἐν τῇ ἀγορᾷ,
[45, 9]	σφετερίσασθαι, τὴν δὲ Γαλατίαν τὴν	ἐντὸς	τῶν Ἄλπεων, ᾗ ὁ Βροῦτος
[45, 7]	ἐπὶ τοῦ πατρὸς εἰώθει ποιεῖν,	ἐντυχεῖν	τι ἐθελήσαντα οὐ προσεδέξατο, ἀλλὰ
[45, 13]	πάντας ἔλαβεν ἐξαπίνης παρακομιζομένοις σφίσιν	ἐντυχών,	ἐπειδή τε ἐκεῖνος ἄλλα τέ
[45, 2]	τε εἶδος αὐτοῦ πρὸς τὸ	ἐνύπνιον	προσήρμοσε καὶ τὴν ἀλήθειαν τῆς
[45, 8]	ἔπειτα δὲ ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους, εἴτ´	ἐξ	ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς εἴτε καὶ ἐκ
[45, 27]	βοῶν καὶ κεκραγὼς καὶ μόνος	ἐξ	ἁπάντων ἐναντιούμενος τῇ κοινῇ τῆς
[45, 6]	καὶ πρὸς τὴν ὑποδοχὴν τῆς	ἐξ	αὐτῆς δυναστείας, καὶ διὰ τοῦτο
[45, 22]	ἂν τὰ μετὰ ταῦτα αὐξηθεὶς	ἐξ	αὐτῶν ἔπραξε. μὴ οὖν ὅσα
[45, 17]	Λέπιδον καὶ τὸν Ἀντώνιον, καὶ	ἐξ	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ μετὰ τοῦτο
[45, 34]	τούτων ὧν προείρηκα, φανερώτατα δὲ	ἐξ	αὐτῶν ὧν μετὰ ταῦτ´ ἔπραξεν
[45, 43]	καὶ οὔτε θρύπτειν αὐτοὺς οὔτε	ἐξ	ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις ἄγειν προσῆκόν
[45, 38]	παίδων προεληλυθότα καὶ οὐ πολὺς	ἐξ	οὗ χρόνος ἐς τοὺς ἐφήβους
[45, 1]	ἀδελφῆς υἱὸς ὠνομάζετο) ἦν μὲν	ἐξ	Οὐελιτρῶν τῶν Οὐολσκίδων, ὀρφανὸς δὲ
[45, 2]	ἔκβασιν πρὸς τὸ λεχθὲν ἔλαβεν.	ἐξ	οὖν τούτων ὁ Καῖσαρ μεγάλα
[45, 4]	ἔκ τε τῆς εὐτυχίας καὶ	ἐξ	ὧν ἐπικατώρθωσε καὶ ἀνδρείας ὄνομα
[45, 37]	ἡμῖν εἶναί φημι, ἀλλὰ καὶ	ἐξ	ὧν πρότερόν ποτε, οὐχ ὅτι
[45, 17]	ἐκ τεράτων, ἃ πλεῖστα καὶ	ἐξαισιώτατα	ἐγεγόνει, ταρασσόμενοι οὐδὲ τῆς ἀποφράδος,
[45, 17]	πολὺ τῆς πέριξ γῆς πελαγίσας	ἐξαίφνης	ἀνεχώρησε, καὶ παμπληθεῖς ἐν τῷ
[45, 17]	θύοντος ῥαβδοῦχός τις αὐτοῦ ἔπεσεν	ἐξαίφνης	καὶ ἀπέθανεν. διὰ μὲν οὖν
[45, 22]	εἰδότας οὔτε προορωμένους τι τοιοῦτον	ἐξαπατήσας	ἠνάγκασεν αὑτῷ ψηφίσασθαι, ἐφ´ ὑμᾶς
[45, 36]	προσλαβὼν δυσπολέμητος γένηται; καὶ πιστεύσομεν	ἐξαπατῶντι	αὐτῷ καὶ λέγοντι ὅτι οὐ
[45, 13]	τοὺς τοῦ Ἀντωνίου πάντας ἔλαβεν	ἐξαπίνης	παρακομιζομένοις σφίσιν ἐντυχών, ἐπειδή τε
[45, 2]	ἀετὸς ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ	ἐξαρπάσας	ἄρτον ἐμετεωρίσθη καὶ μετὰ τοῦτο
[45, 22]	μὲν ἀνέπεισεν ὑμᾶς τὰ δὲ	ἐξεβιάσατο,	ἧττόν τι παρὰ τοῦτο ἀδικεῖν
[45, 27]	τοῦτο μὲν ἐκ τῆς πόλεως	ἐξέδρα	τὴν ἀρχὴν ἐγκαταλιπών, ᾧ μηδεμίαν
[45, 14]	ἔργον μετὰ τοῦτό οἱ προσπολεμήσας	ἕξει,	ἐκεῖνον δὲ ἰσχυρὸν αὖθις πολέμιον
[45, 23]	τὰ μὴ συγχωρηθέντα αὐτῷ ποιεῖν	ἐξεῖναι.	πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ δι´
[45, 23]	ἄλλα ἃ μικρῷ πρόσθεν εἶπον	ἐξειργάσατο.	οὕτω που πάντα τὰ δοκοῦντα
[45, 42]	δὲ ἐκ τῆς Γαλατίας αὐτὸν	ἐξείργει)	ἂν δὲ δὴ καὶ ὑμεῖς
[45, 17]	ἐνταῦθά που ἐν πινακίῳ ἐγγεγραμμένα,	ἐξεκόλαψαν.	καὶ κύνες πολλοὶ νυκτὸς κατά
[45, 32]	ταῦτ´ ἐνετειλάμεθα, οἱ τοὺς Ταρκυνίους	ἐξελάσαντες,	οἱ τὸν Βροῦτον ἀγαπήσαντες, οἱ
[45, 8]	γνώμας σφῶν ἀκριβῶς εἰδότες, καὶ	ἐξελέγξαι	τότε αὐτὰς ἄκαιρον εἶναι νομίσαντες,
[45, 45]	πράξῃ, καὶ τόν τε Δέκιμον	ἐξέλῃ	καὶ τὴν Μούτιναν ἐκπολιορκήσῃ τήν
[45, 34]	τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς ἀρχὰς βουληθέντων	ἐξελθεῖν,	οὗτος οὐχ ὅτι τῆς Γαλατίας
[45, 2]	τηλικοῦτο κράτος διοικήσειν ὑπάρχειν ἀκριβῶς	ἐξεπαίδευσε·	λόγοις τε γὰρ ῥητορικοῖς, οὐχ
[45, 30]	ἐν τῇ Λεοντίνων γῇ δοθέντων	ἐξεπαίδευσεν.	ἀλλὰ καὶ ὑπάτευες, ὦ χρηστέ
[45, 17]	Τιβέριδος ἐκβολὰς ἐς τὴν ἤπειρον	ἐξέπεσον.	ἐπεγένετο μὲν οὖν καὶ {ὁ}
[45, 8]	γὰρ ἑνὶ λόγῳ ὡς καὶ	ἐξεπίτηδες	καὶ ἐπὶ κακῷ τινι γιγνόμενον
[45, 10]	ἀγωνιζομένους ἔπειτ´ ἐκ συντυχίας τοιᾶσδε	ἐξέπληξε	καὶ ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνος
[45, 2]	καὶ ἐν ταῖς στρατείαις ἐρρωμένως	ἐξεπονεῖτο,	τά τε πολιτικὰ καὶ τὰ
[45, 24]	τὴν διοίκησιν αὐτῶν καὶ τὸν	ἐξετασμὸν	αὐτῷ προσετάξατε; ἀλλὰ ἄτοπον. οὐδὲ
[45, 23]	ὑπούλου τινὸς ἀλλήλοις συνῶμεν. τούτων	ἐξεταστὴς	οὗτος γενόμενος πολλὰ μὲν τῶν
[45, 24]	αἰτίαν ὑμεῖς οἱ πέμψαντες αὐτοὺς	ἕξετε.	καὶ γὰρ ἂν εἴη δεινὸν
[45, 7]	ἐκ τῆς ἄρκτου πρὸς ἑσπέραν	ἐξεφάνη,	καὶ αὐτὸ κομήτην τέ τινων
[45, 15]	(ἤδη γὰρ ὅ τε ἐνιαυτὸς	ἐξῄει	καὶ ὕπατος οὐδεὶς παρῆν· ὁ
[45, 7]	προσεδέξατο, ἀλλὰ καὶ κατέσπασε καὶ	ἐξήλασε	διὰ τῶν ῥαβδούχων. ~δεινῶς γὰρ
[45, 27]	ἐκ τῆς ἄλλης Ἰταλίας ὅλης	ἐξήλασε,	καὶ ἑνὶ λόγῳ πάντων τῶν
[45, 28]	αὐτοῦ τοῦ βήματος μεταξὺ δημηγορῶν	ἐξήμει;	τί δ´ ὅτι καὶ πόρνους
[45, 30]	καὶ οὔτε ἔπρεπέ σοι οὔτε	ἐξῆν	τοιούτῳ ὄντι ἐν τῇ ἀγορᾷ
[45, 27]	ἐκ τῶν νόμων νύκτα ἀποδημῆσαι	ἐξῆν,	τοῦτο δὲ ἐς τὰ τοῦ
[45, 19]	φυλακὴν τοῦ βουλευτηρίου σχεῖν, εἴγε	ἐξῆν	ὑμῖν ἔν τε τῷ εἰωθότι
[45, 1]	τε ἢ ἐς τὸ φῶς	ἐξιέναι,	ἔδοξεν ὄναρ τὰ σπλάγχνα ἑαυτῆς
[45, 36]	τινῶν ἄλλων δεηθῆναι· γελοῖον γάρ,	ἐξὸν	αὐτοὺς ἑαυτοῖς τὰ κατὰ καιρὸν
[45, 34]	τίνος μὲν γὰρ ἄλλου ἕνεκα,	ἐξὸν	αὐτῷ τὴν ἡσυχίαν ἀσφαλῶς ἄγειν,
[45, 36]	πρὶν παθεῖν φυλάξασθε· σχέτλιον γάρ,	ἐξὸν	προκαταλαβεῖν τὰ δεινά, εἶτα περιιδόντας
[45, 24]	καθ´ ὑμῶν τῇ παρ´ ὑμῶν	ἐξουσίᾳ	δοθείσῃ χρώμενος πεποίηκεν. ἆρ´ οὖν
[45, 42]	βεβαιώσαντες, πρός τε τὸ μέλλον	ἐξουσίαν	ἔννομον αὐτοῖς δόντες, ἔπειτα τοὺς
[45, 35]	καὶ τὴν ἐκ τῶν ὅπλων	ἐξουσίαν	προσλάβῃ, χωρήσειν νομίζετε; ~μὴ τοίνυν
[45, 44]	καὶ δύναμιν ἐκ τούτου καὶ	ἐξουσίαν	προσλαβών, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν
[45, 1]	καὶ τοῦ ὀνόματος καὶ τῆς	ἐξουσίας	τῆς τε μοναρχίας διάδοχον καταλείψων,
[45, 41]	θανάτῳ τοῦ Καίσαρος ὁ μηδὲν	ἔξω	τῆς ἐλευθερίας ἀπ´ αὐτοῦ ἀπολαύσας,
[45, 23]	καὶ βραχέα καὶ οὐ πάνυ	ἔξω	τοῦ καθεστηκότος ὄντα εὑρήσετε. τί
[45, 13]	ὄντας ὁρκώσας, ἐς τὴν Γαλατίαν	ἐξώρμησε	φοβηθεὶς μὴ καὶ αὐτή τι
[45, 25]	γέγονεν ὁποῖον αὐτὸν ἴστε καὶ	ἑοράκατε,	ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων ἁπλῶς
[45, 2]	τε Κάτουλος οὐδ´ αὐτός πω	ἑορακὼς	τὸν Ὀκτάουιον, ἐνόμισε τοὺς παῖδας
[45, 46]	δὲ ὅτι καὶ θῦσαι καὶ	ἑορτάσαι	ἐφ´ οἷς ὑπατεύων ἐποίησα ἐψηφίσασθε,
[45, 28]	καὶ γὰρ ἐπ´ ἐκεῖνα καὶ	ἐπ´	ἄλλα πολλὰ ἐπεπήδησεν ὡς μηδεμίαν
[45, 11]	δὲ καὶ Ἀντώνιος πάντα μὲν	ἐπ´	ἀλλήλοις ἔπραττον, οὐ μέντοι καὶ
[45, 34]	κατακλείσας; οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ	ἐπ´	ἄλλο τι καὶ ἐφ´ ἡμᾶς
[45, 19]	μέν σφας ὑπὲρ τῆς πόλεως	ἐπ´	Ἀντώνιον προσειληφότες, ἔργῳ δ´ ἐκείνῳ
[45, 12]	πόλεως παρόντας καὶ ἑαυτόν τε	ἐπ´	αὐτῇ προκεχειρισμένους καὶ δι´ ἑαυτοῦ
[45, 12]	ἑλληνίσας, ὅτι πεπαυμένοι τῆς στρατείας	ἐπ´	αὐτὴν αὖθις ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη.
[45, 31]	βῆμα εἶπεν, οἷα δὲ ἀναβὰς	ἐπ´	αὐτὸ ἔπραξε. καίτοι ὅστις ἐτόλμησε,
[45, 17]	μὲν οὖν καὶ {ὁ} λοιμὸς	ἐπ´	αὐτοῖς πάσῃ ὡς εἰπεῖν τῇ
[45, 26]	καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε· ἃ δὲ	ἐπ´	αὐτοῖς τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ ἐκακούργησε,
[45, 39]	ὕπατόν σφων καταλιπόντες οἱ δὲ	ἐπ´	αὐτὸν ἀθροισθέντες, προσπολεμῆσαι αὐτῷ· ἢ
[45, 41]	ποτε ὅτι ἐγὼ τοὺς σφαγέας	ἐπ´	αὐτὸν παρεσκεύασα· οὕτω γὰρ ἀνόητός
[45, 28]	κἀν ταῖς ἐκκλησίαις τὴν κραιπάλην	ἐπ´	αὐτοῦ τοῦ βήματος μεταξὺ δημηγορῶν
[45, 1]	γὰρ ἐκεῖνος ὢν καὶ μεγάλας	ἐπ´	αὐτῷ ἐλπίδας ἔχων ἠγάπα τε
[45, 2]	οὖν τούτων ὁ Καῖσαρ μεγάλα	ἐπ´	αὐτῷ ἐπελπίσας ἔς τε τοὺς
[45, 31]	μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν, ὅσον	ἐπ´	αὐτῷ ἦν, ἀφείλετο, πᾶσαν δὲ
[45, 28]	μεθ´ ἡδονῆς ἁρπάσας; καὶ γὰρ	ἐπ´	ἐκεῖνα καὶ ἐπ´ ἄλλα πολλὰ
[45, 40]	τὰ ἐμφύλια κακὰ παρασκεύασας ἔπειτ´	ἐπ´	ἐλάχιστον τῶν κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ
[45, 27]	τί μὲν δεῖ λέγειν ὡς	ἐπ´	ἐνιαυτὸν ὅλον ἱππάρχησεν, ὃ μήπω
[45, 6]	πρὸς τὰ ἄλλα ἀσθενέστερος εἴη.	~ἐπ´	οὖν τούτοις ὁ Καῖσαρ ἤσχαλλε
[45, 43]	ἀδικοῦσί τι παραχρῆμα τὴν τιμωρίαν	ἐπάγειν,	ἂν μὲν ὑπὸ ταῖς ψήφοις
[45, 28]	γυναῖκας, μετὰ τῶν ῥαβδούχων δαφνηφορούντων	ἐπαγόμενος	τὴν Ἰταλίαν περιῄει; τί δ´
[45, 8]	καὶ πρὸς τὸ τοῦ πλήθους	ἐπαγωγόν,	ἐφοίτησε. φοβηθεὶς οὖν ὁ Ἀντώνιος
[45, 26]	τὰς πορνείας τὰς ἐμφανεῖς, ὅσα	ἔπαθεν	ἕως ἐνεδέχετο, ὅσα ἔδρασεν ἀφ´
[45, 38]	τῶν κινδυνευόντων αὐτῶν γίγνεσθαι ὥστε	ἐπαινεῖν	μὲν τοὺς στρατιώτας τοὺς τήν
[45, 24]	Καίσαρα καὶ Δέκιμον, οὓς ὑμεῖς	ἐπαινεῖτε;	μυρία δ´ ἂν εἴη λέγειν,
[45, 42]	ὑμεῖς ἐπικουρήσητε αὐτοῖς, πρῶτον μὲν	ἐπαινέσαντές	σφας ἐφ´ οἷς ἰδιογνωμονήσαντες ἐποίησαν,
[45, 15]	Συρίαν ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου προεξεπέπεμπτο)	ἔπαινοι	ἐν τῇ βουλῇ αὐτοῖς τε
[45, 38]	τοὺς ἄλλους οὓς ὀρθῶς φρονοῦντας	ἐπαινοῦμεν,	{οὐ} μιμούμεθα; ~καίτοι δυοῖν ἡμᾶς
[45, 41]	ὥστε μου καταψεύδεσθαι τολμᾶν τηλικούτους	ἐπαίνους.	ἐγὼ δὲ αὐτόχειρα μὲν αὐτὸν
[45, 12]	δι´ ἑαυτοῦ πᾶσι ταῦτα δηλοῦντας.	ἐπαίνων	τε ἐπὶ τούτοις ἔκ τε
[45, 4]	τοῦ γένους καὶ ἐπίφθονον καὶ	ἐπαίτιον	ὁρῶν οὖσαν, ἔπειτ´ ἐπὶ τοιαῦτα
[45, 42]	δυναστείας αὐτοῦ ἐπειγόμενος; ~ἀλλ´ ἐκεῖσε	ἐπάνειμι,	ὅτι οὔτ´ αὐτὸς ἀξιοστρατήγητόν τι
[45, 47]	τῇ τοῦ βίου ῥᾳδιουργίᾳ φυγόντα	ἐπανήγαγε,	καὶ τὸν Βαμβαλίωνα τὸν καὶ
[45, 10]	ἀπουσίᾳ αὐτοῦ καὶ κακώσαντός τινα	ἐπανῆλθε	χειρὶ πολλῇ, καὶ συμβαλὼν αὐτόν
[45, 15]	υἱὸν Ἀθήναζε ἐπὶ παιδείᾳ προπέμψων,	ἐπανῆλθεν	ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς ᾔσθετο. ~ἐκείνῳ
[45, 34]	οἴκοι μένειν, στρατεύεσθαι καὶ πολεμεῖν	ἐπανῄρηται;	διὰ τί, πολλῶν μηδὲ ἐς
[45, 18]	ἐστειλάμην, καὶ διὰ σπουδῆς τὴν	ἐπάνοδον,	ὡς καὶ πολλὰ ὑμᾶς ὠφελήσων,
[45, 32]	τὴν τοῦ δικτάτορος δι´ ἐκείνην,	ἐπάρατον	ποιησάμενοι; ἡμεῖς τύραννόν τινα ἀποδεῖξαί
[45, 28]	ὅτι καὶ τότε μεθύων τε	ἐπαρῴνει	κἀν ταῖς ἐκκλησίαις τὴν κραιπάλην
[45, 26]	ἃ δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τούτοις	ἐπαρῴνησε	καὶ ἐκακούργησε, μόνα νῦν ἐρῶ.
[45, 27]	τό τε θράσος τῶν στρατιωτῶν	ἐπαυξήσας·	οὗτος ὁ τὸ σπέρμα τῶν
[45, 17]	ἐκβολὰς ἐς τὴν ἤπειρον ἐξέπεσον.	ἐπεγένετο	μὲν οὖν καὶ {ὁ} λοιμὸς
[45, 10]	ἐς Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα ἐκρύφθη·	ἐπεδιώχθη	μὲν γάρ, διέλαθε δὲ εὐνοϊκῶς
[45, 19]	πρὸς τὸ τὰ δέοντα βουλεύσασθαι·	ἐπεὶ	δὲ καὶ μετὰ φρουρᾶς συνελθεῖν
[45, 7]	ὥσπερ ἐψήφιστο, φοβηθεὶς τὸν Ἀντώνιον·	~ἐπεὶ	μέντοι ἄστρον τι παρὰ πάσας
[45, 14]	ἀγὼν ἤδη τε ἐνέστηκε καὶ	ἐπείγει,	τῆς δὲ τιμωρίας τῆς τοῦ
[45, 41]	τὴν διαδοχὴν τῆς δυναστείας αὐτοῦ	ἐπειγόμενος;	~ἀλλ´ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι οὔτ´
[45, 42]	ἄλλους δυνήσεται, ἀλλ´ ἤτοι ἑκών,	ἐπειδὰν	πρῶτον πύθηται ταῦθ´ ὑμᾶς ἐψηφισμένους,
[45, 27]	τῆς πόλεως εἰρήνῃ, ἔπειτα δὲ,	ἐπειδὴ	ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´ αὐτὸν ἅπερ
[45, 10]	συντυχίας τοιᾶσδε ἐξέπληξε καὶ ἐνίκησεν.	ἐπειδὴ	γὰρ ἐκεῖνος μὲν τὴν χλαμύδα
[45, 16]	ἐπὶ τοῖς ἐλαχίστοις ἐμίσουν ὥστε,	ἐπειδὴ	ἐκεῖνός τινα ἐν ὁδῷ ποτε
[45, 13]	σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος λήψεσθαι,	ἐπειδὴ	καὶ πολλῷ πλείω κεκτῆσθαι αὐτὸν
[45, 10]	καὶ πόλεις, ἄλλως τε καὶ	ἐπειδὴ	ὁ Καῖσαρ ἀπέθανε, τὰς μὲν
[45, 10]	πατρὸς μνήμην ἐχόντων· ἔπειτα δὲ	ἐπειδὴ	ὅ τε Καῖσαρ ἐς τὴν
[45, 13]	ἔλαβεν ἐξαπίνης παρακομιζομένοις σφίσιν ἐντυχών,	ἐπειδή	τε ἐκεῖνος ἄλλα τέ τινα
[45, 7]	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἔχοντα, ἔστησεν.	ἐπειδή	τε οὐδὲ τοῦτό τις φόβῳ
[45, 17]	δεινὸν ἐδόκει, ἄλλως τε καὶ	ἐπειδὴ	τοῦ Οὐιβίου τὰ ἐσιτήρια τῇ
[45, 15]	Ἀθήναζε ἐπὶ παιδείᾳ προπέμψων, ἐπανῆλθεν	ἐπειδήπερ	ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς ᾔσθετο. ~ἐκείνῳ μὲν
[45, 10]	ὁμόρου Ἰβηρίας ἄρξων ἀφίκετο, καὶ	ἔπεισεν	αὐτὸν ἐς ὁμολογίαν ἐλθεῖν ἐπὶ
[45, 10]	καὶ τοὺς λοιποὺς ἰσχυρῶς ἀγωνιζομένους	ἔπειτ´	ἐκ συντυχίας τοιᾶσδε ἐξέπληξε καὶ
[45, 40]	πάντα τὰ ἐμφύλια κακὰ παρασκεύασας	ἔπειτ´	ἐπ´ ἐλάχιστον τῶν κινδύνων μετέσχεν,
[45, 4]	ἐπίφθονον καὶ ἐπαίτιον ὁρῶν οὖσαν,	ἔπειτ´	ἐπὶ τοιαῦτα ὥρμησεν ἐφ´ οἷς
[45, 5]	τινός, ἐς τὴν πόλιν ἐσῆλθεν·	ἔπειτ´	οὔτ´ ἠπείλει οὐδενὶ οὐδέν, οὔτε
[45, 8]	καὶ ἡμέρας μέν τινας ἡσύχασαν,	ἔπειτα	δὲ ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ
[45, 27]	τῇ κοινῇ τῆς πόλεως εἰρήνῃ,	ἔπειτα	δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´
[45, 10]	τὴν τοῦ πατρὸς μνήμην ἐχόντων·	ἔπειτα	δὲ ἐπειδὴ ὅ τε Καῖσαρ
[45, 42]	σφας ἐφ´ οἷς ἰδιογνωμονήσαντες ἐποίησαν,	ἔπειτα	δὲ τὰ πραχθέντα ὑπ´ αὐτῶν
[45, 29]	χρῆσθαι καὶ ὑπὸ στρατιωτῶν δορυφορεῖσθαι·	ἔπειτα	δυνηθεὶς ἂν καὶ τοὺς τῶν
[45, 11]	καὶ διὰ τούτων αὐτοὺς καθῄρουν·	ἔπειτα	καὶ ἐκείνοις ἠλλοτριοῦντο. κἀκ τούτου
[45, 11]	διὰ τοῦ Καίσαρος τὸν Ἀντώνιον,	ἔπειτα	κἀκεῖνον καταλῦσαι ἐπεχείρησαν. τοῖς γάρ
[45, 43]	αὐτὸν ἀποστεῖλαι δεῖν οἴεται, καὶ	ἔπειτα	μαθόντας τὴν γνώμην αὐτοῦ, ἂν
[45, 42]	μέλλον ἐξουσίαν ἔννομον αὐτοῖς δόντες,	ἔπειτα	τοὺς ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐπὶ τὸν
[45, 29]	δεῦρο διὰ ταχέων ὁ Καῖσαρ	ἐπειχθεὶς	οὐδὲν ἐκείνων, ὥς γε καὶ
[45, 47]	δὴ τῶν ἐκείνου καταγαγὼν οὐκ	ἐπεκούρησε	τῷ θείῳ, ἀλλὰ τὸν μὲν
[45, 11]	ἔργῳ ἐκπεπολεμωμένοι, τῇ γοῦν δοκήσει	ἐπεκρύπτοντο.	κἀκ τούτου καὶ τἆλλα τὰ
[45, 1]	καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν	ἐπεκτείνεσθαι·	καὶ τῇ αὐτῇ νυκτὶ καὶ
[45, 2]	τοῦ ἀνδρικοῦ χιτῶνος ἐνδύσει συνεβεβήκει·	ἐπελθὸν	δὲ τῷ Ὀκταουίῳ εἰπεῖν ὅτι
[45, 2]	ὁ Καῖσαρ μεγάλα ἐπ´ αὐτῷ	ἐπελπίσας	ἔς τε τοὺς εὐπατρίδας αὐτὸν
[45, 24]	ἂν εἴη λέγειν, εἴ τις	ἐπεξιέναι	καθ´ ἕκαστον ἐθελήσειεν ὧν ὑμεῖς
[45, 12]	μὲν τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ἀνέμνησεν,	ἐπεξιὼν	ὅσα καλῶς ἐπεποιήκει, πολλὰ δὲ
[45, 28]	ἐκεῖνα καὶ ἐπ´ ἄλλα πολλὰ	ἐπεπήδησεν	ὡς μηδεμίαν αὐτῶν τιμὴν ἀποδώσων.
[45, 12]	αὐτοὺς ἀνέμνησεν, ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς	ἐπεποιήκει,	πολλὰ δὲ καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ
[45, 10]	τε αὐτῷ καὶ ἐπιφανὴς ἱππεὺς	ἔπεσε,	καὶ ὁ μὲν ἔκειτο ἡ
[45, 17]	νουμηνίᾳ θύοντος ῥαβδοῦχός τις αὐτοῦ	ἔπεσεν	ἐξαίφνης καὶ ἀπέθανεν. διὰ μὲν
[45, 31]	αὐτῷ καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι	ἐπεσκήψαμεν,	τί μὲν οὐκ ἂν τῶν
[45, 17]	ἀπέσχοντο. κεραυνοί τε γὰρ παμπληθεῖς	ἔπεσον,	καί τινες αὐτῶν καὶ ἐς
[45, 1]	καὶ διαφθεῖραι τὸ παιδίον ἐθελήσαντα	ἐπέσχεν,	εἰπὼν ὅτι ἀδύνατόν ἐστι τοιοῦτό
[45, 24]	ἕκαστον ἐθελήσειεν ὧν ὑμεῖς μὲν	ἐπετρέψατε	αὐτῷ ὡς ὑπάτῳ διοικῆσαι, ἐκεῖνος
[45, 22]	ἑκάστοις ἡγεμονίας κατελύσατε, τούτῳ δὲ	ἐπετρέψατε	τά τε ἄλλα πολλὰ τοῖς
[45, 25]	ὑμεῖς γὰρ τὴν Γαλατίαν ἄρχειν	ἐπετρέψατε,	ὑμεῖς τὰ χρήματα τὰ κοινὰ
[45, 4]	ἐφ´ οἷς ὅ τε Καῖσαρ	ἐπεφόνευτο	καὶ τιμωρία οὐδεμία αὐτοῦ ἐγίγνετο,
[45, 11]	τὸν Ἀντώνιον, ἔπειτα κἀκεῖνον καταλῦσαι	ἐπεχείρησαν.	τοῖς γάρ τι ἀεὶ δυναμένοις
[45, 9]	ὁ Ἀντώνιος τὸν Καίσαρα αὐξανόμενον,	ἐπεχείρησε	δελεάσαι τὸ πλῆθος, εἴ πως
[45, 6]	σφαγέων οὐ τιμωρίαν μισοῦντας αἰσθόμενος,	ἐπεχείρησε	μὲν δημαρχῆσαι πρός τε τὴν
[45, 40]	ἀμύθητα καὶ τιμὰς ὑπερόγκους λαβών,	ἐπεχείρησεν	αὐτὸν ἔς τε μοναρχίας ἐπιθυμίαν
[45, 44]	ἂν ἀπ´ ἀρχῆς τοιούτοις πράγμασιν	ἐπεχείρησεν,	εἴ τε καὶ ὑπ´ ἀνοίας
[45, 27]	ἐκεῖνόν τε ἐπὶ τὴν πατρίδα	ἐπήγαγε	καὶ ὑμᾶς ἔκ τε τῆς
[45, 15]	τὸν Δέκιμον φιλίαν τε αὐτῷ	ἐπηγγείλατο,	καὶ συμμαχίαν, ἂν μὴ τὸν
[45, 13]	οὐδ´ ὁ Καῖσαρ ἀνεβάλετο, ἀλλ´	ἐπηκολούθησεν	αὐτῷ. ~ἦρχε μὲν δὴ τότε
[45, 12]	τοὺς στρατιώτας τοὺς ἀκολουθήσαντάς οἱ	ἐπῄνεσεν	ὡς καὶ ἐθελοντὶ πρὸς ἐπικουρίαν
[45, 14]	τὸν Καίσαρα ὑποπτεύων (οὐδὲ γὰρ	ἐπηπείλει	τι τοῖς σφαγεῦσι) καὶ τὸν
[45, 8]	λόγῳ ὡς καὶ ἐξεπίτηδες καὶ	ἐπὶ	κακῷ τινι γιγνόμενον πρὸς τὸ
[45, 9]	ἀντ´ αὐτῶν ἀνθελέσθαι, καί τισιν	ἐπὶ	μακρότερον, παρὰ τὰ νενομοθετημένα πρὸς
[45, 5]	πρῶτον μὲν γάρ, ὡς καὶ	ἐπὶ	μόνῃ τῇ τοῦ κλήρου διαδοχῇ,
[45, 3]	πρὸς τῷ Ἰονίῳ ὢν κόλπῳ	ἐπὶ	παιδείᾳ (κατὰ γὰρ τὴν στρατείαν
[45, 15]	ὡς καὶ τὸν υἱὸν Ἀθήναζε	ἐπὶ	παιδείᾳ προπέμψων, ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους
[45, 35]	μέχρι νῦν βεβιωκότα πῶς οὐκ	ἐπὶ	πᾶν ὕβρεως, ἂν καὶ τὴν
[45, 25]	ἴστε καὶ ἑοράκατε, ἀλλὰ καὶ	ἐπὶ	πάντων ἁπλῶς ὅσα πώποτε πρὸς
[45, 1]	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀναφέρεσθαι καὶ	ἐπὶ	πᾶσαν τὴν γῆν ἐπεκτείνεσθαι· καὶ
[45, 18]	ἕνεκα τὴν ἀποδημίαν, ὡς καὶ	ἐπὶ	πλεῖστον ἐκδημήσων, ἐστειλάμην, καὶ διὰ
[45, 8]	ἐν τῷ πρὶν πιστεύοντες ἀλλήλοις,	ἐπὶ	πλέον ἠλλοτριώθησαν. ~ὁρῶν οὖν ὁ
[45, 17]	διέδραμε, καί τις ἀστὴρ καινὸς	ἐπὶ	πολλὰς ἡμέρας ὤφθη. τό τε
[45, 40]	ἐπ´ ἐλάχιστον τῶν κινδύνων μετέσχεν,	ἐπὶ	πολὺ μὲν ἐν τῷ Βρεντεσίῳ
[45, 14]	μαθὼν οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ	ἐπὶ	πολὺ μὲν ἠπόρησεν ὅ τι
[45, 17]	συστρεφόμενοι ὠρύοντο. ὅ τε Ἠριδανὸς	ἐπὶ	πολὺ τῆς πέριξ γῆς πελαγίσας
[45, 26]	ἑαυτοῦ βίον μιᾶναι· ὅθενπερ καὶ	ἐπὶ	τὰ κοινὰ ἀπὸ τῶν ἰδίων
[45, 8]	καὶ διὰ τοῦτ´ ἐπιχαῖρόν τε	ἐπὶ	τῇ ἔχθρᾳ αὐτῶν καὶ συνεπιβουλεῦόν
[45, 29]	τῶν τε Πάρθων εὐθὺς τότε	ἐπὶ	τῇ κατὰ τοῦ Φαρνάκου νίκῃ
[45, 6]	μετὰ τοῦτο τὴν πανήγυριν τὴν	ἐπὶ	τῇ τοῦ Ἀφροδισίου ἐκποιήσει καταδειχθεῖσαν,
[45, 47]	μὲν συγκυβευτὴν τὸν Λεντίκουλον τὸν	ἐπὶ	τῇ τοῦ βίου ῥᾳδιουργίᾳ φυγόντα
[45, 22]	οὐ μέμνησθε ὅπως ταραττομένους ὑμᾶς	ἐπὶ	τῇ τοῦ Καίσαρος τελευτῇ λαβὼν
[45, 6]	τῶν Παριλίων ἱπποδρομίαν, ἐποιοῦντο, αὐτὸς	ἐπὶ	τῇ τοῦ πλήθους θεραπείᾳ, ὡς
[45, 41]	ἐκείνου οὐσίαν διαρπάσας, πάμπολλα δὲ	ἐπὶ	τῇ τῶν γραμμάτων αὐτοῦ προφάσει
[45, 2]	τοὺς εὐπατρίδας αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ	ἐπὶ	τὴν ἀρχὴν ἤσκει, καὶ πάνθ´
[45, 10]	οὐδὲν ἰσχυρὸν εἶχεν) ὥρμησε μὲν	ἐπὶ	τὴν Καρχηδόνα τὴν Ἰβηρικήν, ἐπιθεμένου
[45, 31]	καὶ τό τε διάδημα εὐθὺς	ἐπὶ	τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπιθεῖναι, καὶ
[45, 27]	Καίσαρος ὅπλα αὐτομολήσας ἐκεῖνόν τε	ἐπὶ	τὴν πατρίδα ἐπήγαγε καὶ ὑμᾶς
[45, 33]	δ´ ἂν ἕτερον τύραννον καὶ	ἐπὶ	τὴν πατρίδα καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν
[45, 4]	καὶ ἐπαίτιον ὁρῶν οὖσαν, ἔπειτ´	ἐπὶ	τοιαῦτα ὥρμησεν ἐφ´ οἷς ὅ
[45, 16]	τοὺς ἀναιδείᾳ τινὶ χρωμένους καὶ	ἐπὶ	τοῖς ἐλαχίστοις ἐμίσουν ὥστε, ἐπειδὴ
[45, 42]	δόντες, ἔπειτα τοὺς ὑπάτους ἀμφοτέρους	ἐπὶ	τὸν πόλεμον ἐκπέμψαντες, οὐκ ἔστιν
[45, 30]	τὰ γὰρ Λυκαῖα ἦν, καὶ	ἐπὶ	τοῦ ἑταιρικοῦ τοῦ Ἰουλίου ἐτέτακτο·
[45, 47]	τοῦθ´, ὅτι πολλοὺς φεύγοντας καὶ	ἐπὶ	τοῦ Καίσαρος καὶ μετὰ ταῦτα
[45, 7]	καὶ ἀπὸ περιόπτου τινός, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ πατρὸς εἰώθει ποιεῖν, ἐντυχεῖν
[45, 3]	γὰρ τὴν στρατείαν αὐτοῦ τὴν	ἐπὶ	τοὺς Πάρθους ἐκεῖσε προεπέπεμπτο) πυθόμενος
[45, 20]	ὅτι στρατεύματα ἃ ὁ Καῖσαρ	ἐπὶ	τοὺς Πάρθους προύπεμψε, συλλαβὼν περὶ
[45, 37]	ἐκ τῆς πόλεως ἐκδέδρακε καὶ	ἐπὶ	τοὺς συμμάχους ἐστράτευκε καὶ Βρούτῳ
[45, 20]	σκοπεῖν, καὶ τὴν στρατείαν ἣν	ἐπὶ	τοὺς συμμάχους ἡμῶν μήτε τῆς
[45, 10]	ὁ μὲν οὕτω τε καὶ	ἐπὶ	τούτοις ἐκ τῆς Ἰβηρίας ἀπηλλάγη·
[45, 12]	πᾶσι ταῦτα δηλοῦντας. ἐπαίνων τε	ἐπὶ	τούτοις ἔκ τε τῆς ἄλλης
[45, 34]	ἠνέσχετο; οὐκοῦν εἴπερ ἐκεῖνος εἰκότως	ἐπὶ	τούτοις τέθνηκε, πῶς οὐ καὶ
[45, 2]	ἐκείνου κόλπον ἐμβεβληκέναι· ἐκπλαγεὶς δὲ	ἐπὶ	τούτῳ ἀνῆλθεν ἐς τὸ Καπιτώλιον
[45, 13]	δραχμὰς δώσειν ὑπέσχετο, καὶ αὐτῶν	ἐπὶ	τούτῳ θορυβησάντων σφαγῆναι ἄλλους τέ
[45, 1]	ἡμῖν ἐγέννησας" καὶ αὐτὸν ἐκταραχθέντα	ἐπὶ	τούτῳ καὶ διαφθεῖραι τὸ παιδίον
[45, 40]	ἔς τε μοναρχίας ἐπιθυμίαν καὶ	ἐπὶ	τούτῳ καὶ ἐς διαβολὴν ἐμβαλεῖν,
[45, 25]	νῦν πεισθῆτε. καὶ γὰρ οὐδὲ	ἐπὶ	τούτων μόνων τοιοῦτος γέγονεν ὁποῖον
[45, 17]	βουλή τε ἐγένετο καὶ γνῶμαι	ἐπὶ	τρεῖς ἐφεξῆς ἡμέρας, ἀπ´ αὐτῆς
[45, 3]	προσέτι καὶ ὁ δῆμος ὁμονοῶν	ἐπὶ	τῷ γεγονότι ἠγγέλλετο τὴν πρώτην.
[45, 6]	προσεποιήσατο. ὀργήν τε γὰρ αὐτοὺς	ἐπὶ	τῷ ἐκείνου θανάτῳ ἔχοντας εἰδώς,
[45, 7]	ἱερομηνίαις τισὶν ἐπινικίοις ἰδίαν ἡμέραν	ἐπὶ	τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἐβουθύτησαν. καὶ
[45, 10]	ἔπεισεν αὐτὸν ἐς ὁμολογίαν ἐλθεῖν	ἐπὶ	τῷ τὰ πατρῷα κομίσασθαι. καὶ
[45, 43]	τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἂν δὲ	ἐπὶ	τῶν αὐτῶν ἐπιμένῃ, τότε καὶ
[45, 34]	τί, πολλῶν μηδὲ ἐς τὰς	ἐπιβαλούσας	αὐτοῖς ἀρχὰς βουληθέντων ἐξελθεῖν, οὗτος
[45, 41]	τὴν αἰτίαν αὐτῷ τοῦ δικαίως	ἐπιβεβουλεῦσθαι	δοκεῖν παρασχὼν οὗτός ἐστιν ὁ
[45, 47]	καὶ ἀπ´ αὐτῆς τῆς ἐπωνυμίας	ἐπιβόητον	ἀγαπᾷ, τοῖς δὲ δὴ συγγενεστάτοις
[45, 37]	ἕως ἂν ἡμῖν αὐτὸς ἐκεῖνος	ἐπιβουλεύειν	ὁμολογήσῃ, πάντων ἁμαρτησόμεθα. τοῦτο μὲν
[45, 42]	τὸν Λέντουλον, αὐτῷ τούτῳ προσήκοντα,	ἐπιβουλεύσαντας	ὑμῖν ἠμυνάμην. ~εἰ δέ τις
[45, 8]	ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ ἀληθοῦς	ἐπιβουλῆς	εἴτε καὶ ἐκ ψευδοῦς διαβολῆς,
[45, 37]	ἀσελγῶς ἔπραξεν, καὶ ἐχθρὸν καὶ	ἐπίβουλον	καὶ τῆς πολιτείας καὶ τῆς
[45, 17]	ὄντα κατέσκηψαν· καὶ πνεῦμα μέγα	ἐπιγενόμενον	τάς τε στήλας τὰς περὶ
[45, 37]	καὶ τὰ τετολμημένα τισὶν οἱ	ἐπιγιγνόμενοι	νικᾶν ἀεὶ ἐθέλουσι, τὸ μὲν
[45, 24]	ἐν τῷ τῆς ὑπατείας προσρήματι	ἐπιδέδεικται;	οὐχ ὑμεῖς μὲν πρύτανιν αὐτὸν
[45, 38]	ὑμῖν πρὸς τὰ παρόντα πράγματα	ἐπιδεδωκέναι,	μήτε τὴν ἡλικίαν μήτε τὰ
[45, 21]	ἑκούσιον ὑπό τε τῆς αὐτῆς	ἐπιεικείας	καὶ τῆς αὐτῆς φιλανθρωπίας ὑμῶν
[45, 24]	τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	ἐπιζητῆσαι	καὶ ἀποδεῖξαι κελευσθεὶς ἥρπακε, καὶ
[45, 31]	εὐθὺς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ	ἐπιθεῖναι,	καὶ προσκαταψεύσασθαι πάντων ἡμῶν ἀκουόντων
[45, 10]	ἐπὶ τὴν Καρχηδόνα τὴν Ἰβηρικήν,	ἐπιθεμένου	δὲ ἐν τούτῳ τοῦ Πωλίωνος
[45, 36]	μὲν ἀγαθῶν τῶν παρ´ ἐκείνοις	ἐπιθυμεῖ,	καὶ διὰ τοῦτο καὶ πόνους
[45, 33]	εἰργασμένος; ἢ οἴεσθε ὅτι οὐκ	ἐπιθυμεῖ	τῆς τυραννίδος, ὅτι οὐκ εὔχεταί
[45, 34]	οὗτος, ὁμολογῶν τρόπον τινὰ τυραννῆσαι	ἐπιθυμεῖν,	δικαιότατός ἐστιν ἀπολέσθαι; ὅτι γὰρ
[45, 11]	ἀπεχρῶντο αὐτοῖς πρὸς τὰ σφέτερα	ἐπιθυμήματα.	ταπεινώσαντες οὖν τότε διὰ τοῦ
[45, 35]	προγόνους ἡμῶν ἐν δουλείᾳ τραφέντας	ἐπιθυμῆσαι	ἐλευθερίας, ἡμᾶς δὲ ἐν αὐτονομίᾳ
[45, 40]	ἐπεχείρησεν αὐτὸν ἔς τε μοναρχίας	ἐπιθυμίαν	καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ ἐς
[45, 11]	νέων δὲ δὴ ἀεὶ πραγμάτων	ἐπιθυμοῦντες,	καὶ τὸ μὲν κρεῖττον ἀεὶ
[45, 37]	τυχόντες δὲ αὐτοῦ οὐδενὸς ὧν	ἐπιθυμοῦσιν	ἀπέχονται. καὶ προσέτι καὶ τὰ
[45, 4]	τῆς εὐτυχίας καὶ ἐξ ὧν	ἐπικατώρθωσε	καὶ ἀνδρείας ὄνομα προσεκτήσατο. πολλὰ
[45, 34]	ταράττειν τὰ πράγματα καὶ πολυπραγμονεῖν	ἐπικεχείρηκε;	τίνος δέ, παρὸν αὐτῷ ἀκινδύνως
[45, 43]	τοῖς μὲν γὰρ ἀλλοφύλοις καὶ	ἐπικηρυκεύεσθαι	καὶ διαπρεσβεύεσθαι δεῖ πρότερον καὶ
[45, 43]	δὲ ἔργῳ καὶ αἰσχρὸν καὶ	ἐπικίνδυνον	τῇ πόλει πρᾶγμα ποιεῖ. πῶς
[45, 4]	καὶ ἐκεῖνος σφαλερῶς μὲν καὶ	ἐπικινδύνως	ἐποίησεν ὅτι τήν τε ἡλικίαν
[45, 5]	Καῖσαρ, μετὰ δὲ τοῦτο Αὔγουστος	ἐπικληθεὶς	ἥψατο τῶν πραγμάτων, καὶ αὐτὰ
[45, 0]	Ὀκταουίου τοῦ μετὰ ταῦτα Αὐγούστου	ἐπικληθέντος.	β. Περὶ Σέξτου Πομπηίου τοῦ
[45, 22]	ὅσα ἠβουλήθη διεπράξατο, τὰ μὲν	ἐπικοινῶν	ὑμῖν ὑπούλως καὶ ἀκαίρως, τὰ
[45, 42]	ἂν δὲ δὴ καὶ ὑμεῖς	ἐπικουρήσητε	αὐτοῖς, πρῶτον μὲν ἐπαινέσαντές σφας
[45, 12]	ἐπῄνεσεν ὡς καὶ ἐθελοντὶ πρὸς	ἐπικουρίαν	τῆς πόλεως παρόντας καὶ ἑαυτόν
[45, 38]	ἔλαβον, ὑπολογισαμένους, ὑμᾶς δὲ μηδὲ	ἐπικυρῶσαι	τὸν πόλεμον ἐθελῆσαι τὸν ὑπ´
[45, 19]	χαλεπὰ καὶ δεινὰ καὶ πολλῆς	ἐπιμελείας	καὶ φροντίδος δεόμενα τὰ πράγματα
[45, 21]	ὑποσχεῖν· ὑμῖν δὲ ἐς ὑπερβολὴν	ἐπιμελητέον	ἐστὶ τῶν πραγμάτων, ὁρῶσι καὶ
[45, 43]	ἂν δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν	ἐπιμένῃ,	τότε καὶ τὸν πόλεμον αὐτῷ
[45, 7]	ὁμοίως ἐκάλεσαν, καὶ ἱερομηνίαις τισὶν	ἐπινικίοις	ἰδίαν ἡμέραν ἐπὶ τῷ ὀνόματι
[45, 8]	διαγγέλλοντες γάρ τινα προσποιήσει εὐνοίας	ἐπιπαροξύνουσιν	αὐτούς. πλεῖστόν τε γάρ ἐστι
[45, 39]	γε οὔτ´ αὐτὸς χρήσασθαι πράγμασιν	ἐπίσταται	(πῶς γὰρ ἢ πόθεν ἄνθρωπος
[45, 7]	οἱ πολλοὶ τοῦτο μὲν οὐκ	ἐπίστευον,	τῷ δὲ δὴ Καίσαρι αὐτὸ
[45, 38]	ἐς τὴν Γαλατίαν καὶ νῦν	ἐπιστρατεύσαντα	ἀπωθεῖται. τί ποτ´ οὖν οὐχὶ
[45, 24]	ἐφ´ ἑαυτοῦ ἀδικῆσαι δυνάμενον οὐκ	ἐπιτέθειται,	τὰ δὲ ἔργα αὐτοῦ καὶ
[45, 6]	τινες ζῶντος ἔτι τοῦ Καίσαρος	ἐπιτελέσειν	ἐν ὀλιγωρίᾳ, ὥσπερ που καὶ
[45, 13]	καὶ καταφρονήσαντες τῶν ὑποστρατήγων τῶν	ἐπιτεταγμένων	σφίσι συχνοὶ πρὸς τὸν Καίσαρα
[45, 8]	σφισι· καὶ ῥᾷστον ἀπατηθῆναι λόγοις	ἐπιτετηδευμένοις	ἐκ φιλίας ἀνυπόπτου τὸ προδιαβεβλημένον.
[45, 10]	τε τὴν Βαιτικήν, ὡς καὶ	ἐπιτηδειοτέραν	ἐμπολεμῆσαι οὖσαν, αὖθις ἀφίκετο, κἀνταῦθα
[45, 43]	τῶν ὅπλων καὶ ὑμῖν αὑτὸν	ἐπιτρέπῃ,	τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἂν δὲ
[45, 9]	νενομοθετημένα πρὸς τοῦ Καίσαρος, ἄρχειν	ἐπιτρέψαι,	καὶ τὴν μὲν Μακεδονίαν τὴν
[45, 46]	σοι φρονοῦσι συμβουλεύω καθ´ ἡσυχίαν	ἐπιτρέψαι	τῇ τε γερουσίᾳ τὰ προσήκοντα
[45, 4]	οὐκ ὀρθῶς ἐπιχειρήσαντες δόξαν, ὅτι	ἐπιτυχεῖς	αὐτῶν ἐγένοντο, εὐβουλίας ἔσχον· καὶ
[45, 10]	τις ὁμώνυμός τε αὐτῷ καὶ	ἐπιφανὴς	ἱππεὺς ἔπεσε, καὶ ὁ μὲν
[45, 4]	κλήρου καὶ τοῦ γένους καὶ	ἐπίφθονον	καὶ ἐπαίτιον ὁρῶν οὖσαν, ἔπειτ´
[45, 8]	ἔτι, πρός τε τὸ ἐκείνου	ἐπίφθονον	καὶ πρὸς τὸ τοῦ πλήθους
[45, 11]	τούτου ἀντικαθιστάντες σφᾶς ἐς τὸ	ἐπίφθονον	τοὺς αὐτοὺς καὶ ἐφίλουν καὶ
[45, 8]	ἀλλήλοις διαφέρεσθαι, καὶ διὰ τοῦτ´	ἐπιχαῖρόν	τε ἐπὶ τῇ ἔχθρᾳ αὐτῶν
[45, 25]	οὐδὲ τὸ τῆς πατρίδος τυραννεῖν	ἐπιχειρεῖν	ἐδώκατέ ποτε αὐτῷ. οὐδὲ γὰρ
[45, 4]	γὰρ ἤδη τινὲς οὐκ ὀρθῶς	ἐπιχειρήσαντες	δόξαν, ὅτι ἐπιτυχεῖς αὐτῶν ἐγένοντο,
[45, 33]	φωνῆς τῆς αὑτοῦ μόνης κυριεύων,	ἐπιχειρήσειε,	ταῦτ´ οὐκ ἂν αὐτὸς ἑαυτῷ
[45, 6]	δίφρον τὸν τοῦ Καίσαρος τὸν	ἐπίχρυσον	οὔτε τὸν στέφανον τὸν διάλιθον
[45, 10]	γάρ, διέλαθε δὲ εὐνοϊκῶς τῶν	ἐπιχωρίων	οἱ διὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[45, 15]	τὸν Ἀντώνιον ἐγκαταλιποῦσι, τῶν δημάρχων	ἐπιψηφισάντων,	ἐγένοντο. καὶ ὅπως γε μετὰ
[45, 11]	ὁ Ἀντώνιος, ἅτε καὶ ὑπατεύων,	ἐπλεονέκτει,	ἡ δὲ δὴ σπουδὴ τῶν
[45, 27]	ἐσέφερε, βροντῶν πάντα καὶ ἀστραπῶν	ἐπληρώθη.	ὧν οὐδὲν ὁ μιαρὸς οὗτος,
[45, 27]	μόνον ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκουμένην	ἐπλήρωσε.	μετὰ ταῦτα τοίνυν τί μὲν
[45, 1]	Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος μὲν δὴ ταῦτ´	ἐποίει,	ὁ δὲ δὴ Γάιος ὁ
[45, 11]	τῶν ἀνθρώπων ἐς τὸν Καίσαρα	ἐποίει,	τὸ μὲν διὰ τὸν πατέρα
[45, 46]	καὶ ἑορτάσαι ἐφ´ οἷς ὑπατεύων	ἐποίησα	ἐψηφίσασθε, ὅπερ οὐδενὶ πώποτε ἄλλῳ
[45, 42]	ὑπατεύων ἔτυχον, πάντως ἂν καὶ	ἐποίησα,	καθάπερ καὶ πρότερον, ὅτε καὶ
[45, 18]	ὡς καὶ πολλὰ ὑμᾶς ὠφελήσων,	ἐποιησάμην,	ἠκούσατε πρῴην, ὦ πατέρες, ὅθ´
[45, 42]	ἐπαινέσαντές σφας ἐφ´ οἷς ἰδιογνωμονήσαντες	ἐποίησαν,	ἔπειτα δὲ τὰ πραχθέντα ὑπ´
[45, 9]	πλείω Ἀντώνιος ἔχων οὐδεμίαν ἀπόδοσιν	ἐποιήσατο.	~ἐκεῖνοι μὲν δὴ ταῦτ´ ἔπραττον,
[45, 3]	τὴν δευτέραν μαθών, οὐκέτ´ ἀναβολὰς	ἐποιήσατο,	καὶ μάλισθ´ ὅτι καὶ χρήματα
[45, 22]	δι´ ὑμῶν τέ τινα αὐτῶν	ἐποιήσατο,	καὶ ταῖς παρ´ ὑμῶν ἀφορμαῖς,
[45, 44]	ἀνοίας ἢ καὶ προπετείας τοῦτ´	ἐποίησε,	πάντως ἂν ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν
[45, 29]	θορύβους καταπαῦσαι, οὐ μόνον οὐκ	ἐποίησε	τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ὁμονοοῦντας ὑμᾶς
[45, 37]	μισῶν ἕν γέ τι τούτων	ἐποίησεν	ἃ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ οὗτος
[45, 10]	τὴν τοῦ Καίσαρος ἔχθραν ψηφισθῆναι	ἐποίησεν.	καὶ ὁ μὲν οὕτω τε
[45, 4]	ἐκεῖνος σφαλερῶς μὲν καὶ ἐπικινδύνως	ἐποίησεν	ὅτι τήν τε ἡλικίαν τὴν
[45, 6]	καὶ τὴν τῶν Παριλίων ἱπποδρομίαν,	ἐποιοῦντο,	αὐτὸς ἐπὶ τῇ τοῦ πλήθους
[45, 11]	καὶ συνεκέχυτο. εἰρήνουν ἔτι καὶ	ἐπολέμουν	ἤδη· τό τε τῆς ἐλευθερίας
[45, 26]	μέθας, τἆλλα πάντα τὰ τούτοις	ἑπόμενα.	ἀδύνατον γάρ ἐστιν ἄνθρωπον ἔν
[45, 24]	δὲ οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς δέον	ἔπραξε,	ἀλλὰ καὶ πάντα τἀναντία καθ´
[45, 31]	οἷα δὲ ἀναβὰς ἐπ´ αὐτὸ	ἔπραξε.	καίτοι ὅστις ἐτόλμησε, Ῥωμαῖός τε
[45, 22]	μετὰ ταῦτα αὐξηθεὶς ἐξ αὐτῶν	ἔπραξε.	μὴ οὖν ὅσα κελευόμενοι καὶ
[45, 34]	ἐξ αὐτῶν ὧν μετὰ ταῦτ´	ἔπραξεν	ἐλέγχεται. τίνος μὲν γὰρ ἄλλου
[45, 37]	ἔτι, καὶ κακῶς καὶ ἀσελγῶς	ἔπραξεν,	καὶ ἐχθρὸν καὶ ἐπίβουλον καὶ
[45, 47]	καὶ διὰ τἆλλα ἃ κακῶς	ἔπραττε	(διόπερ καὶ τοῦτο τοῦ Ἀντωνίου
[45, 12]	προσλάβῃ. καὶ ὁ μὲν ταῦτ´	ἔπραττεν.	~Ἀντώνιον δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν
[45, 10]	ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι μὲν δὴ ταῦτ´	ἔπραττον,	διηγήσομαι δὲ καὶ τὰ κατὰ
[45, 11]	Ἀντώνιος πάντα μὲν ἐπ´ ἀλλήλοις	ἔπραττον,	οὐ μέντοι καὶ φανερῶς πω
[45, 14]	ἅτε καὶ τὸν Καίσαρα ἀπεκτονότος·	ἐπράχθη	δὲ ὧδε. ὁ Δέκιμος οὔτε
[45, 16]	μὲν οὖν τῷ ἔτει ταῦτ´	ἐπράχθη,	καὶ ὁ Σερουίλιος ὁ Ἰσαυρικὸς
[45, 30]	πρὸς παρόντα σε) καὶ οὔτε	ἔπρεπέ	σοι οὔτε ἐξῆν τοιούτῳ ὄντι
[45, 2]	περιερράγη τε ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν	ἐπωμίδων	καὶ μέχρι τῶν ποδῶν κατερρύη.
[45, 32]	προσετάξαμεν, οἱ καὶ αὐτὴν τὴν	ἐπωνυμίαν	αὐτοῦ, καὶ προσέτι καὶ τὴν
[45, 47]	τὸν καὶ ἀπ´ αὐτῆς τῆς	ἐπωνυμίας	ἐπιβόητον ἀγαπᾷ, τοῖς δὲ δὴ
[45, 24]	δυνάμενον οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ δὲ	ἔργα	αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν ἐν
[45, 47]	τοῦ Ἀντωνίου τεθαύμακα, ὅτι τὰ	ἔργα	αὐτοῦ μιμούμενος οὐ φοβεῖται μήποτε
[45, 11]	ἐφαντάζετο καὶ τὰ τῆς δυναστείας	ἔργα	ἐγίγνετο. καὶ ἐν μὲν τῷ
[45, 39]	τε {καὶ} ὑφ´ ἡμῶν τοῖς	ἔργοις	αὐτοῖς πολέμιον ὁμολογεῖν εἶναι κεκρίσθαι,
[45, 29]	τῇ ὄψει, βαρύτατος δὲ τοῖς	ἔργοις	ἐγένετο; ὅστις, ὦ γῆ καὶ
[45, 20]	ὑμᾶς προσέχειν μᾶλλον ἢ τοῖς	ἔργοις	τοῖς ἐκείνου. καὶ τίς ἂν
[45, 37]	τοῖς ῥήμασι μᾶλλον ἢ τοῖς	ἔργοις	τὸν πολεμοῦντα ἡμῖν ἢ μὴ
[45, 18]	νομίζω γὰρ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ὁμοίως	ἔργον	εἶναι τοῖς τε τῆς πατρίδος
[45, 14]	δι´ αὐτοῦ κρατήσῃ, οὐδὲν μέγα	ἔργον	μετὰ τοῦτό οἱ προσπολεμήσας ἕξει,
[45, 5]	ἄλλα ἐκεῖνος καὶ λόγῳ καὶ	ἔργῳ	αὐτὸν ἐκάκου, καὶ τὸν νόμον
[45, 19]	τῆς πόλεως ἐπ´ Ἀντώνιον προσειληφότες,	ἔργῳ	δ´ ἐκείνῳ καθ´ ἡμῶν αὐτῶν
[45, 45]	ἐκτησάμην, ἀφείς, εἴγε καὶ τῷ	ἔργῳ	εἰρήνη ἦν, πολεμεῖν ὑμῖν, εἰ
[45, 11]	πω συνερρώγεσαν, ἀλλὰ καίπερ τῷ	ἔργῳ	ἐκπεπολεμωμένοι, τῇ γοῦν δοκήσει ἐπεκρύπτοντο.
[45, 43]	λόγῳ μὲν εὐπρεπέστατον, τῷ δὲ	ἔργῳ	καὶ αἰσχρὸν καὶ ἐπικίνδυνον τῇ
[45, 33]	αὐτόν, ἀλλὰ ἀναμένετε καὶ τῷ	ἔργῳ	μαθεῖν τί ἂν δράσειεν ὑμᾶς
[45, 38]	ἐκείνῳ συνάρασθαι προελέσθαι, καίπερ πεῖραν	ἔργῳ	τῆς εὐνοίας αὐτοῦ εἰληφότας; τίς
[45, 15]	ὅσον ἐδύνατο καὶ λόγῳ καὶ	ἔργῳ	τούτῳ τε ἐβοήθει καὶ ἐκεῖνον
[45, 44]	κατατρίβειν, καὶ ὃν ἐκ τῶν	ἔργων	ἀδικοῦντα πάλαι πεφωράκαμεν, τοῦτον συλλαβαῖς
[45, 2]	ἠσκεῖτο, καὶ ἐν ταῖς στρατείαις	ἐρρωμένως	ἐξεπονεῖτο, τά τε πολιτικὰ καὶ
[45, 30]	ἀλλὰ καὶ ὑπάτευες, ὦ χρηστέ	(ἐρῶ	γὰρ ὡς πρὸς παρόντα σε)
[45, 26]	ἐπαρῴνησε καὶ ἐκακούργησε, μόνα νῦν	ἐρῶ.	~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας πρῶτον μὲν
[45, 26]	καὶ νὴ Δία καὶ τὴν	ἐς	Αἴγυπτον αὐτοῦ πρὸς Γαβίνιον ἀποδημίαν,
[45, 26]	πρὸς Γαβίνιον ἀποδημίαν, τήν τε	ἐς	Γαλατίαν πρὸς Καίσαρα ἀπόδρασιν, ἵνα
[45, 4]	μέλλουσάν σφισι ταραχὴν ἔσεσθαι προεσήμηνεν·	ἐς	γὰρ τὴν Ῥώμην ἐσιόντος αὐτοῦ
[45, 24]	διοικῆσαι, ἐκεῖνος δὲ οὐδ´ ὁτιοῦν	ἐς	δέον ἔπραξε, ἀλλὰ καὶ πάντα
[45, 40]	ἐπιθυμίαν καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ	ἐς	διαβολὴν ἐμβαλεῖν, ὑφ´ ὧνπερ καὶ
[45, 10]	Κορδούβης ἔφυγε, τὸ μὲν πρῶτον	ἐς	Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη
[45, 8]	δὲ τούτων ἐκείνῳ συνῆλθον μὲν	ἐς	λόγους, καὶ κατηλλάχθαι τισὶν ἔδοξαν
[45, 22]	καὶ τοῖς ἑταίροις διαδοῦναι, καὶ	ἐς	μὲν τὴν Μακεδονίαν τὸν ἀδελφὸν
[45, 10]	ἄρξων ἀφίκετο, καὶ ἔπεισεν αὐτὸν	ἐς	ὁμολογίαν ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ τὰ
[45, 17]	γάρ, καίτοι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	ἐς	τὰ λευκώματα τὰ Σύλλεια ἐσγραφέντος,
[45, 5]	ὃν τὴν ἐσποίησιν αὐτοῦ τὴν	ἐς	τὰ τοῦ Καίσαρος γενέσθαι ἔδει,
[45, 27]	νύκτα ἀποδημῆσαι ἐξῆν, τοῦτο δὲ	ἐς	τὰ τοῦ Καίσαρος ὅπλα αὐτομολήσας
[45, 34]	ἐπανῄρηται; διὰ τί, πολλῶν μηδὲ	ἐς	τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς ἀρχὰς βουληθέντων
[45, 8]	ἥκιστα ὅτι ὁ Καῖσαρ οὐδὲ	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἔτι, πρός τε
[45, 9]	ἐκεῖνος μετὰ τῶν στρατευμάτων τῶν	ἐς	τὴν Ἀπολλωνίαν προπεμφθέντων, ὡς καὶ
[45, 13]	τοὺς σὺν αὐτοῖς ὄντας ὁρκώσας,	ἐς	τὴν Γαλατίαν ἐξώρμησε φοβηθεὶς μὴ
[45, 13]	τότε μὲν ἡσύχασαν, πορευόμενοι δὲ	ἐς	τὴν Γαλατίαν καὶ κατὰ τὸ
[45, 38]	κατ´ ἀρχὰς ἐσεδέξατο τὸν Ἀντώνιον	ἐς	τὴν Γαλατίαν καὶ νῦν ἐπιστρατεύσαντα
[45, 17]	κατὰ τὰς τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς	ἐς	τὴν ἤπειρον ἐξέπεσον. ἐπεγένετο μὲν
[45, 10]	δὲ ἐπειδὴ ὅ τε Καῖσαρ	ἐς	τὴν Ἰταλίαν ἀπῆρε καὶ ἐν
[45, 5]	μετ´ ὀλίγων, ἄνευ ὄγκου τινός,	ἐς	τὴν πόλιν ἐσῆλθεν· ἔπειτ´ οὔτ´
[45, 38]	τοῦ Βρεντεσίου εὐθύς, ὥσπερ εἶχεν,	ἐς	τὴν πόλιν ἡμῶν μετὰ πάντων
[45, 12]	παραλαβὼν ὁ Καῖσαρ ἠπείχθη τε	ἐς	τὴν Ῥώμην πρὶν τὸν Ἀντώνιον
[45, 15]	οὐδεὶς παρῆν· ὁ γὰρ Δολοβέλλας	ἐς	τὴν Συρίαν ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου
[45, 7]	δὴ καὶ ἄλλα τινὰ τῶν	ἐς	τὴν τοῦ Καίσαρος τιμὴν προδεδογμένων
[45, 12]	συνόντος αὐτῷ πλήθους τυχὼν ἀπῆρεν	ἐς	τὴν Τυρσηνίαν, ὅπως καὶ ἐκεῖθεν
[45, 7]	ἐγκατειλεγμένῳ ἀνετίθεσαν, θαρσήσας χαλκοῦν αὐτὸν	ἐς	τὸ Ἀφροδίσιον, ἀστέρα ὑπὲρ τῆς
[45, 3]	ἠγγέλλετο τὴν πρώτην. περαιωθεὶς δὲ	ἐς	τὸ Βρεντέσιον, καὶ τάς τε
[45, 12]	ἔλαβεν. ὁ Καῖσαρ τοῦ Ἀντωνίου	ἐς	τὸ Βρεντέσιον πρὸς τοὺς στρατιώτας
[45, 17]	φέροντα παντοῖα ᾔδετο. κόρακές τε	ἐς	τὸ Διοσκόρειον ἐσπετόμενοι τὰ τῶν
[45, 11]	ἠλλοτριοῦντο. κἀκ τούτου ἀντικαθιστάντες σφᾶς	ἐς	τὸ ἐπίφθονον τοὺς αὐτοὺς καὶ
[45, 6]	οὔτε τὸν στέφανον τὸν διάλιθον	ἐς	τὸ θέατρον ἐσήγαγεν ὥσπερ ἐψήφιστο,
[45, 17]	πρὸ τῆς φυγῆς ὁ Κικέρων	ἐς	τὸ Καπιτώλιον ἀνετίθει, κατέβαλε καὶ
[45, 2]	ὄναρ ἁλύσεσί τε αὐτὸν χρυσαῖς	ἐς	τὸ Καπιτώλιον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[45, 2]	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ ἀνῆλθεν	ἐς	τὸ Καπιτώλιον προσευξόμενος τῷ θεῷ,
[45, 31]	δὲ καὶ μετὰ τῶν ὅπλων	ἐς	τὸ ῥεῦμα ἑαυτὸν ἐνέβαλεν. ἄξιόν
[45, 1]	οὖν τότε τὸν Ὀκτάουιον βραδύτερον	ἐς	τὸ συνέδριον διὰ τὸν τοῦ
[45, 1]	χρόνῳ ἔτεκε. πρίν τε ἢ	ἐς	τὸ φῶς ἐξιέναι, ἔδοξεν ὄναρ
[45, 32]	Καρχηδονίοις ἀποδοθῇ, ὡς Κούρτιος ἵνα	ἐς	τὸ χάσμα ἐμπέσῃ. καὶ ποῦ
[45, 47]	ταῦτ´ ἐγίγνωσκεν, οὐκ ἄν ποτε	ἐς	τοιαῦτα πράγματα προυχώρησεν, ἀλλὰ καὶ
[45, 2]	θεὸν εἰκόνα τινὰ τῆς Ῥώμης	ἐς	τὸν ἐκείνου κόλπον ἐμβεβληκέναι· ἐκπλαγεὶς
[45, 11]	δὲ δὴ σπουδὴ τῶν ἀνθρώπων	ἐς	τὸν Καίσαρα ἐποίει, τὸ μὲν
[45, 14]	ὧδε. ὁ Δέκιμος οὔτε τι	ἐς	τὸν Καίσαρα ὑποπτεύων (οὐδὲ γὰρ
[45, 17]	ἔπεσον, καί τινες αὐτῶν καὶ	ἐς	τὸν νεὼν τὸν τῷ Διὶ
[45, 33]	τὴν ἔφεσιν ταύτην, ἣν ἅπαξ	ἐς	τὸν νοῦν ἐγκατέθετο, καὶ καταβαλεῖ
[45, 12]	πρὶν τὸν Ἀντώνιον ἀνακομισθῆναι, καὶ	ἐς	τὸν ὅμιλον ὑπὸ τοῦ Καννουτίου
[45, 1]	ἔδοξεν ὄναρ τὰ σπλάγχνα ἑαυτῆς	ἐς	τὸν οὐρανὸν ἀναφέρεσθαι καὶ ἐπὶ
[45, 7]	αὐτὸ ὡς καὶ ἀπηθανατισμένῳ καὶ	ἐς	τὸν τῶν ἄστρων ἀριθμὸν ἐγκατειλεγμένῳ
[45, 21]	οἷς τὸ πρῶτον ἥμαρτε τυχεῖν,	ἐς	τοσοῦτο τῇ συνεχείᾳ τῆς πονηρίας
[45, 38]	οὐ πολὺς ἐξ οὗ χρόνος	ἐς	τοὺς ἐφήβους ἐγγεγραμμένον, τοσαύτην τοῦ
[45, 2]	δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῦ καὶ	ἐς	τοὺς ἐφήβους ἐσιόντος, τήν τε
[45, 20]	κατ´ αὐτοῦ ψηφίσησθε. ~καίτοι τινὲς	ἐς	τοῦτ´ ἀναιδείας ἐληλύθασιν ὥστε τολμᾶν
[45, 44]	ἡμᾶς; καὶ πῶς, ὅς γε	ἐς	τοῦτ´ ἤδη προκεχώρηκεν ὥστε μηδ´
[45, 24]	τοῖς δανεισταῖς ἀποδέδωκε τὰ δὲ	ἐς	τρυφὴν κατανάλωκεν, ὥστε μηκέτ´ αὐτῷ
[45, 24]	δοθείσῃ χρώμενος πεποίηκεν. ἆρ´ οὖν	ἐς	ὑμᾶς αὐτοὺς ἀναδέξεσθε καὶ ταῦτα
[45, 21]	χρῆναι δίκην ὑποσχεῖν· ὑμῖν δὲ	ἐς	ὑπερβολὴν ἐπιμελητέον ἐστὶ τῶν πραγμάτων,
[45, 40]	τιμὰς ὑπερόγκους λαβών, ἐπεχείρησεν αὐτὸν	ἔς	τε μοναρχίας ἐπιθυμίαν καὶ ἐπὶ
[45, 30]	ὦ πατέρες, γυμνὸς καὶ μεμυρισμένος	ἔς	τε τὴν ἀγορὰν ἐσῆλθε, πρόφασιν
[45, 10]	διασωθέντες, καὶ οὕτω μετ´ αὐτῶν	ἔς	τε τὴν Βαιτικήν, ὡς καὶ
[45, 6]	ἀλλὰ Τιβέριον Καννούτιον δημαρχοῦντα ἀναπείσας	ἔς	τε τὸν ὅμιλον ὑπ´ αὐτοῦ
[45, 2]	Καῖσαρ μεγάλα ἐπ´ αὐτῷ ἐπελπίσας	ἔς	τε τοὺς εὐπατρίδας αὐτὸν ἐσήγαγε
[45, 17]	ἐς τὰ λευκώματα τὰ Σύλλεια	ἐσγραφέντος,	ὕπατος τότε ἀπεδείχθη) βουλή τε
[45, 38]	ὅτι μήτε τὸ κατ´ ἀρχὰς	ἐσεδέξατο	τὸν Ἀντώνιον ἐς τὴν Γαλατίαν
[45, 12]	ὑπὸ τοῦ Καννουτίου παρασκευασθέντα αὐτῷ	ἐσελθὼν	πολλὰ μὲν τοῦ πατρὸς αὐτοὺς
[45, 5]	ἔδει, αὐτὸς μὲν ἐσπούδαζε δῆθεν	ἐσενεγκεῖν,	διὰ δὲ δημάρχων τινῶν ἀνεβάλλετο,
[45, 38]	τῶν στρατευμάτων ὥσπερ τις χειμάρρους	ἐσεπεπτώκει;	καὶ μὴν καὶ ἐκεῖνο δεινόν,
[45, 28]	μετὰ πάσης ὕβρεως καὶ βίας	ἐσεπράχθη·	οὕτως αὐτοῦ καὶ ὁ Καῖσαρ
[45, 7]	ἐγίγνετο, καὶ ἐδόκει τι νέον	ἔσεσθαι,	καὶ μάλιστα ὅτι ὁ Ἀντώνιος
[45, 4]	τὴν αὐτόθεν μέλλουσάν σφισι ταραχὴν	ἔσεσθαι	προεσήμηνεν· ἐς γὰρ τὴν Ῥώμην
[45, 27]	ὅπλων ἀπήλλακτο ἢ καὶ ἄκων	ἐσεσωφρόνιστο.	νῦν δὲ οὗτός ἐστιν ὁ
[45, 27]	γοῦν τοὺς θαυμαστοὺς ἐκείνους νόμους	ἐσέφερε,	βροντῶν πάντα καὶ ἀστραπῶν ἐπληρώθη.
[45, 2]	ἔς τε τοὺς εὐπατρίδας αὐτὸν	ἐσήγαγε	καὶ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἤσκει,
[45, 6]	τὸν διάλιθον ἐς τὸ θέατρον	ἐσήγαγεν	ὥσπερ ἐψήφιστο, φοβηθεὶς τὸν Ἀντώνιον·
[45, 9]	διὰ Λουκίου Ἀντωνίου ἀδελφοῦ δημαρχοῦντος	ἐσηγήσατο.	τρεῖς γὰρ οἱ ἀδελφοὶ οἱ
[45, 30]	μεμυρισμένος ἔς τε τὴν ἀγορὰν	ἐσῆλθε,	πρόφασιν τὰ Λυκαῖα ποιησάμενος, κἀνταῦθα
[45, 5]	ὄγκου τινός, ἐς τὴν πόλιν	ἐσῆλθεν·	ἔπειτ´ οὔτ´ ἠπείλει οὐδενὶ οὐδέν,
[45, 27]	που καὶ τὸ δαιμόνιον ἐναργῶς	ἐσήμηνεν.	ὅτε γοῦν τοὺς θαυμαστοὺς ἐκείνους
[45, 6]	τε τὸν ὅμιλον ὑπ´ αὐτοῦ	ἐσήχθη,	πρόφασιν τὴν δωρεὰν τὴν καταλειφθεῖσαν
[45, 29]	ἐν τῷ Καπιτωλίῳ, τό τε	ἔσθημα	ἅμα τὸ περιπόρφυρον ἐνδύεσθαι καὶ
[45, 31]	ἐμιμήσατο, ὧν ἡ μὲν τὴν	ἐσθῆτα	πᾶσαν ἐνδεδυκυῖα τὸν ποταμὸν διενήξατο,
[45, 2]	τοὺς ἐφήβους ἐσιόντος, τήν τε	ἐσθῆτα	τὴν ἀνδρικὴν ἐνδύντος, ὁ χιτὼν
[45, 4]	προεσήμηνεν· ἐς γὰρ τὴν Ῥώμην	ἐσιόντος	αὐτοῦ ἶρις πάντα τὸν ἥλιον
[45, 2]	αὐτοῦ καὶ ἐς τοὺς ἐφήβους	ἐσιόντος,	τήν τε ἐσθῆτα τὴν ἀνδρικὴν
[45, 17]	καὶ ἐπειδὴ τοῦ Οὐιβίου τὰ	ἐσιτήρια	τῇ νουμηνίᾳ θύοντος ῥαβδοῦχός τις
[45, 7]	ἐκείνας ἐκ τῆς ἄρκτου πρὸς	ἑσπέραν	ἐξεφάνη, καὶ αὐτὸ κομήτην τέ
[45, 17]	κόρακές τε ἐς τὸ Διοσκόρειον	ἐσπετόμενοι	τὰ τῶν ὑπάτων τοῦ τε
[45, 5]	φρατριατικὸν ἐσφερόμενον, καθ´ ὃν τὴν	ἐσποίησιν	αὐτοῦ τὴν ἐς τὰ τοῦ
[45, 5]	Καίσαρος γενέσθαι ἔδει, αὐτὸς μὲν	ἐσπούδαζε	δῆθεν ἐσενεγκεῖν, διὰ δὲ δημάρχων
[45, 29]	τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ὁμονοοῦντας ὑμᾶς	ἐστασίασεν,	τῇ μὲν αὐτὸς τῇ δὲ
[45, 18]	ὡς καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἐκδημήσων,	ἐστειλάμην,	καὶ διὰ σπουδῆς τὴν ἐπάνοδον,
[45, 42]	νὴ Δία καὶ τῶν ἐλεφάντων	ἐστέρηται·	οἱ δὲ δὴ λοιποὶ ὑβρίζειν
[45, 7]	ἀστέρα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἔχοντα,	ἔστησεν.	ἐπειδή τε οὐδὲ τοῦτό τις
[45, 30]	ὑπατεία δημοσία τοῦ δήμου παντός	ἐστι,	καὶ δεῖ τὸ ἀξίωμα αὐτῆς
[45, 34]	ταῦθ´ οὕτως ἔχει, δῆλον μέν	ἐστι	καὶ ἐκ τούτων ὧν προείρηκα,
[45, 19]	φροντίδος δεόμενα τὰ πράγματα ἡμῶν	ἐστι,	καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ δῆλον, εἰ
[45, 47]	διὰ τοὺς συγγενεῖς ἔτι δίκαιός	ἐστι,	μήτε τὸν πάππον ζηλώσας μήτε
[45, 8]	ἐπιπαροξύνουσιν αὐτούς. πλεῖστόν τε γάρ	ἐστι	τὸ βουλόμενον πάντας τούς τι
[45, 1]	ἐθελήσαντα ἐπέσχεν, εἰπὼν ὅτι ἀδύνατόν	ἐστι	τοιοῦτό τι αὐτὸ παθεῖν. ~τότε
[45, 43]	διαπρεσβεύεσθαι δεῖ πρότερον καὶ ἀναγκαῖόν	ἐστι,	τοῖς δὲ δὴ πολίταις τοῖς
[45, 21]	ὑμῖν δὲ ἐς ὑπερβολὴν ἐπιμελητέον	ἐστὶ	τῶν πραγμάτων, ὁρῶσι καὶ λογιζομένοις
[45, 17]	τε δι´ αὐτὸν ἐν τῷ	Ἑστιαίῳ	καὶ ἀναπηδήσας μετὰ τὴν ἱερουργίαν.
[45, 43]	ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις ἄγειν προσῆκόν	ἐστιν,	ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς οἰκέτας τοὺς
[45, 42]	δύσμαχα μὲν καὶ καθ´ ἑαυτά	ἐστιν	(ἀμέλει Καῖσαρ μὲν καὶ τῶν
[45, 26]	τὰ τούτοις ἑπόμενα. ἀδύνατον γάρ	ἐστιν	ἄνθρωπον ἔν τε ἀσελγείᾳ καὶ
[45, 34]	τρόπον τινὰ τυραννῆσαι ἐπιθυμεῖν, δικαιότατός	ἐστιν	ἀπολέσθαι; ὅτι γὰρ ταῦθ´ οὕτως
[45, 21]	ἐν τοσούτοις πράγμασι καταπεφρονηκότα ἀδύνατόν	ἐστιν	ἑκούσιον ὑπό τε τῆς αὐτῆς
[45, 41]	δικαίως ἐπιβεβουλεῦσθαι δοκεῖν παρασχὼν οὗτός	ἐστιν	ὁ βασιλέα αὐτὸν προσαγορεύσας, ὁ
[45, 27]	ἄκων ἐσεσωφρόνιστο. νῦν δὲ οὗτός	ἐστιν	ὁ καὶ ἐκείνῳ τὰς προφάσεις
[45, 35]	ἀνθελέσθαι, ὃς τοσοῦτον ἐκείνου χείρων	ἐστὶν	ὅσον ὁ μὲν ἐν τοῖς
[45, 21]	τοῦτο ἔτι μᾶλλον μισεῖν ἄξιόν	ἐστιν,	ὅτι τοιούτους ὄντας ὑμᾶς ἀδικῶν
[45, 36]	ἐφ´ ἡμᾶς αὐξάνεται, παντὶ δῆλόν	ἐστιν.	οὐ γάρ που δι´ ἄλλο
[45, 39]	δικαιότερον ἀλλὰ καὶ λυσιτελέστερον ἡμῖν	ἐστιν,	οὐδεὶς ἀγνοεῖ. ὁ μέν γε
[45, 45]	μνημονεύσατε, ὅτι οὐχ οἷόν τέ	ἐστιν	ὑμῖν, ἂν μὴ κρατήσητε, σωθῆναι.
[45, 39]	καὶ πρὸς τοὺς πάνυ φίλους	ἐστίν·	ὧν οὐδέτερον στρατηγίᾳ καὶ πολέμῳ
[45, 41]	αὐτὸν παρεσκεύασα· οὕτω γὰρ ἀνόητός	ἐστιν	ὥστε μου καταψεύδεσθαι τολμᾶν τηλικούτους
[45, 37]	πόλει; ~καὶ τίς οὕτως εὐήθης	ἐστὶν	ὥστε τοῖς ῥήμασι μᾶλλον ἢ
[45, 37]	κράτει τῶν πραγμάτων γένηται, οὐκ	ἔστιν	ὅ τι οὐ δράσει τῶν
[45, 44]	τούτου καὶ ἐξουσίαν προσλαβών, οὐκ	ἔστιν	ὅπως ἂν ἐθελούσιος μεταβάλοιτο καὶ
[45, 42]	ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐκπέμψαντες, οὐκ	ἔστιν	ὅπως βοηθήσουσί τινες αὐτῷ τῶν
[45, 34]	ἀλλὰ καὶ πολιορκεῖ κατακλείσας; οὐκ	ἔστιν	ὅπως οὐκ ἐπ´ ἄλλο τι
[45, 38]	τῷ δὲ δὴ Καίσαρι, τοῦτ´	ἔστιν	ὑμῖν δι´ αὐτοῦ, προσθεμένους, ἃ
[45, 37]	ἐκδέδρακε καὶ ἐπὶ τοὺς συμμάχους	ἐστράτευκε	καὶ Βρούτῳ προσβάλλει καὶ τὰς
[45, 38]	ἐκεῖνο δεινόν, τοὺς μὲν πάλαι	ἐστρατευμένους	ἑκουσίους ἑαυτοὺς ὑμῖν πρὸς τὰ
[45, 3]	μὲν τότε, ὅτε ὁ Καῖσαρ	ἐσφάγη,	ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ τῇ πρὸς
[45, 5]	καὶ τὸν νόμον τὸν φρατριατικὸν	ἐσφερόμενον,	καθ´ ὃν τὴν ἐσποίησιν αὐτοῦ
[45, 42]	καὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ συχνοὺς	ἐσφετέρισται,	Βροῦτος δὲ ἐκ τῆς Γαλατίας
[45, 1]	ὥς τινας ἀπορρήτους διατριβὰς ποιούμενος	ἔσχεν.	οὗτος οὖν τότε τὸν Ὀκτάουιον
[45, 22]	δεόντων, εἰ μὴ μετὰ φρουρᾶς,	ἐσχήκαμεν;	ἣν εἰ τότε περιβεβλημένοι ἦμεν,
[45, 4]	ὅτι ἐπιτυχεῖς αὐτῶν ἐγένοντο, εὐβουλίας	ἔσχον·	καὶ ἕτεροι ἄριστά τινα προελόμενοι
[45, 9]	οὗτοι ὄντες ἀρχὰς ἅμα πάντες	ἔσχον,	ὁ μὲν Μᾶρκος ὑπατεύων, ὁ
[45, 31]	ταῦτα ἐκεῖνοι μὲν ἡμᾶς καὶ	ἔσωζον	καὶ ἠλευθέρουν, οὗτος δὲ πᾶσαν
[45, 30]	~καὶ οὐδὲ ταῦτα μέντοι αὐτὸν	ἐσωφρόνισεν,	ἀλλ´ ὑπατεύσας γυμνός, ὦ πατέρες,
[45, 16]	δικασταῖς τὸ γενόμενον, οὔτε λόγον	ἔτ´	αὐτῷ ἔδοσαν καὶ κατεψηφίσαντο πάντες.
[45, 42]	προαιρέσεως αὐτῶν, ὅτι καὶ νῦν	ἔτ´	αὐτῷ συστρατεύονται, τῆς δὲ ἀνανδρίας,
[45, 26]	τὴν ἐφ´ ἥβης ἀπεκήρυξε, τὰς	ἑταιρήσεις	αὐτοῦ τὰς λαθραίας, τὰς πορνείας
[45, 30]	Λυκαῖα ἦν, καὶ ἐπὶ τοῦ	ἑταιρικοῦ	τοῦ Ἰουλίου ἐτέτακτο· ταῦτα γὰρ
[45, 22]	πολλὰ τοῖς φίλοις καὶ τοῖς	ἑταίροις	διαδοῦναι, καὶ ἐς μὲν τὴν
[45, 11]	καὶ ἐμίσουν, καὶ ηὖξον καὶ	ἐταπείνουν.	~οὕτως οὖν αὐτῶν καὶ περὶ
[45, 17]	τοὺς δὲ ἄλλους ἐκεῖνά τε	ἐτάραττε	καὶ σεισμὸς μέγας γενόμενος, ταῦρός
[45, 16]	ᾔσθετο. ~ἐκείνῳ μὲν οὖν τῷ	ἔτει	ταῦτ´ ἐπράχθη, καὶ ὁ Σερουίλιος
[45, 1]	διὰ τοῦτο τῷ ἱκνουμένῳ χρόνῳ	ἔτεκε.	πρίν τε ἢ ἐς τὸ
[45, 23]	ὑπ´ αὐτοῦ καταλέλυκε, πολλὰ δὲ	ἕτερα	ἀντεγγέγραφε· καὶ γὰρ χώρας καὶ
[45, 4]	αὐτῶν ἐγένοντο, εὐβουλίας ἔσχον· καὶ	ἕτεροι	ἄριστά τινα προελόμενοι μωρίαν, ὅτι
[45, 30]	στόματός σου μᾶλλον ἤ τι	ἕτερον	εἰπεῖν βούλομαι. τὰ μὲν γὰρ
[45, 33]	δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς δ´ ἂν	ἕτερον	τύραννον καὶ ἐπὶ τὴν πατρίδα
[45, 23]	εὑρήσετε. τί γὰρ δεινὸν εἰ	ἕτερος	ἀνθ´ ἑτέρου Μακεδονίας ἢ Γαλατίας
[45, 10]	ὥστε ῥᾷον τῇ φυγῇ λαθεῖν,	ἕτερος	δέ τις ὁμώνυμός τε αὐτῷ
[45, 22]	τοῖς ἰδίοις, ὅσα ἄν τις	ἕτερος	ὑφ´ ἑτέρου βιασθεὶς πράξῃ, κύρια
[45, 22]	ὅσα ἄν τις ἕτερος ὑφ´	ἑτέρου	βιασθεὶς πράξῃ, κύρια ταῦτα τηρεῖται.
[45, 23]	γὰρ δεινὸν εἰ ἕτερος ἀνθ´	ἑτέρου	Μακεδονίας ἢ Γαλατίας ἄρξειν ἔμελλεν;
[45, 9]	πιστούς σφισιν ἐνόμιζον εἶναι, παῦσαι,	ἑτέρους	δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀνθελέσθαι, καί
[45, 12]	Μακεδονίας περαιωθέντας ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε μὲν	ἑτέρους	τινὰς μετὰ χρημάτων, ὅπως σφᾶς
[45, 14]	ἅμα μάχοιτο· οὐδὲ γὰρ τῷ	ἑτέρῳ	σφῶν ὁποτερῳοῦν ἀντίπαλος ἤδη ἦν,
[45, 29]	αὐτὸς τῇ δὲ καὶ δι´	ἑτέρων.	καὶ μέντοι καὶ αὐτοὺς ἐκείνους
[45, 30]	ἐπὶ τοῦ ἑταιρικοῦ τοῦ Ἰουλίου	ἐτέτακτο·	ταῦτα γὰρ ὁ Σέξτος αὐτὸν
[45, 34]	ἤδη προτετολμημένων αὐτῷ τὸ μηδὲν	ἔτι	δεινὸν παθεῖν προνοήσατε. καὶ γάρ
[45, 47]	καὶ σώζεσθαι διὰ τοὺς συγγενεῖς	ἔτι	δίκαιός ἐστι, μήτε τὸν πάππον
[45, 47]	πώποτε, τοὺς δὲ καὶ νῦν	ἔτι	ζῶντας· οὕτω γὰρ αὐτοὺς ἀποδέδυκε
[45, 11]	πολλῇ ἦν καὶ συνεκέχυτο. εἰρήνουν	ἔτι	καὶ ἐπολέμουν ἤδη· τό τε
[45, 37]	τοῦ Καίσαρος ἀλλὰ καὶ ζῶντος	ἔτι,	καὶ κακῶς καὶ ἀσελγῶς ἔπραξεν,
[45, 28]	αἰδεσθείς, ἀλλ´ ἐφ´ οἷς πάντες	ἔτι	καὶ τότε ἐθρηνοῦμεν, ταῦτα μεθ´
[45, 21]	ἐκεῖνον μὲν καὶ διὰ τοῦτο	ἔτι	μᾶλλον μισεῖν ἄξιόν ἐστιν, ὅτι
[45, 8]	Καῖσαρ οὐδὲ ἐς τὴν ἀγορὰν	ἔτι,	πρός τε τὸ ἐκείνου ἐπίφθονον
[45, 6]	καταδειχθεῖσαν, ἣν ὑποδεξάμενοί τινες ζῶντος	ἔτι	τοῦ Καίσαρος ἐπιτελέσειν ἐν ὀλιγωρίᾳ,
[45, 45]	προσκυνεῖν ἀνάγκην ἔχειν. ἓν δὲ	ἔτι	τοῦτο περὶ τῆς πρεσβείας εἰπὼν
[45, 8]	εὔνοιαν αὐτῷ ὀφείλοι, καὶ ὅτι	ἕτοιμος	εἴη πᾶσαν τὴν ὑποψίαν ἀπολύσασθαι.
[45, 7]	διὰ ταῦτα καὶ οἱ στρατιῶται	ἑτοίμως,	ἄλλως τε καὶ χρήμασι θεραπευθέντων
[45, 36]	ἡμᾶς δημοσίᾳ πρὸς τὴν δουλείαν	ἑτοίμως	ἔχοντας; καὶ μὴν ὅτι γε
[45, 39]	ἡμῶν μήτε τοῦ δήμου ψηφισαμένων	ἐτόλμησαν,	οἱ μὲν τὸν ὕπατόν σφων
[45, 44]	τοῖς ὅπλοις, οἷσπερ ἡμᾶς ἀδικεῖν	ἐτόλμησε,	καὶ κολασθῆναι. ~καί μοι νῦν
[45, 28]	Πομπηίου οὐσίαν μόνος ἀνθρώπων ἀγοράσαι	ἐτόλμησε,	μήτε τὸ ἑαυτοῦ ἀξίωμα μήτε
[45, 31]	ἐπ´ αὐτὸ ἔπραξε. καίτοι ὅστις	ἐτόλμησε,	Ῥωμαῖός τε ὢν καὶ ὑπατεύων,
[45, 23]	τοῖς ἄλλοις ἅπασι καθ´ ὑμῶν	ἐτόλμησε	χρήσασθαι. σκοπεῖτε δέ· ἐψηφίσασθε τήν
[45, 29]	γῆ καὶ θεοί, πρῶτον μὲν	ἐτόλμησεν	ἐνταῦθα, ἐντὸς τοῦ τείχους, ἐν
[45, 3]	μέντοι καὶ νεωτερίσαι τι εὐθὺς	ἐτόλμησεν·	οὔτε γὰρ ὅτι υἱὸς οὔθ´
[45, 15]	γε μετὰ ἀδείας τοῦ νέου	ἔτους	ἐνστάντος βουλεύσωνται περὶ τῶν παρόντων,
[45, 1]	τοῦ Ὀκταουίου τοῦ πατρὸς καταλειφθεὶς	ἐτράφη	μὲν παρά τε τῇ μητρὶ
[45, 10]	πολλῇ, καὶ συμβαλὼν αὐτόν τε	ἐτρέψατο,	καὶ τοὺς λοιποὺς ἰσχυρῶς ἀγωνιζομένους
[45, 1]	διὰ τὸν τοῦ παιδὸς τόκον	(ἔτυχε	γὰρ βουλὴ οὖσα) ἀπαντήσαντα ἀνήρετο
[45, 3]	ἐδιδάσκετο. ~οὗτος οὖν ὁ Ὀκτάουιος	ἔτυχε	μὲν τότε, ὅτε ὁ Καῖσαρ
[45, 22]	ὧν φήσει τις αὐτὸν τυχεῖν	ἔτυχεν,	οὔτ´ ἂν τὰ μετὰ ταῦτα
[45, 42]	ὑμῖν παραινῶ, καὶ εἴγε ὑπατεύων	ἔτυχον,	πάντως ἂν καὶ ἐποίησα, καθάπερ
[45, 46]	ἄλλως τε καὶ πρὸ τοσούτων	ἐτῶν	ὑπατευκότι μοι γένοιτο (καίτοι μνημονεύετε
[45, 14]	τὸν Δέκιμον προσηταιρίσατο. καὶ γὰρ	εὖ	ἠπίστατο ὅτι τούτῳ μέν, ἂν
[45, 27]	ὑμᾶς τὰ τότε περιστάντα πράγματα	εὖ	θέσθαι, βοῶν καὶ κεκραγὼς καὶ
[45, 4]	δόξαν, ὅτι ἐπιτυχεῖς αὐτῶν ἐγένοντο,	εὐβουλίας	ἔσχον· καὶ ἕτεροι ἄριστά τινα
[45, 2]	παῖδας ἐν τοῖς ὕπνοις τοὺς	εὐγενεῖς	πάντας ἐν τῷ Καπιτωλίῳ πρόσοδον
[45, 20]	τῇ πόλει, καὶ τοσαύτην γε	εὐήθειαν	ὑμῶν κατεγνώκασιν ὥστε καὶ νομίζειν
[45, 37]	τῇ πόλει; ~καὶ τίς οὕτως	εὐήθης	ἐστὶν ὥστε τοῖς ῥήμασι μᾶλλον
[45, 44]	τοῦτ´ ἐποίησε, πάντως ἂν ἑκὼν	εὐθὺς	αὐτῶν ἀπηλλάγη· νῦν δ´ ἅπαξ
[45, 6]	δημηγορήσας ὅσα ἥρμοττε, ταύτην τε	εὐθὺς	ἐκτίσειν σφίσιν ὑπέσχετο καὶ ἄλλα
[45, 31]	ἀνειπεῖν, καὶ τό τε διάδημα	εὐθὺς	ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπιθεῖναι,
[45, 3]	οὐ μέντοι καὶ νεωτερίσαι τι	εὐθὺς	ἐτόλμησεν· οὔτε γὰρ ὅτι υἱὸς
[45, 29]	τοῦ Πόντου τῶν τε Πάρθων	εὐθὺς	τότε ἐπὶ τῇ κατὰ τοῦ
[45, 12]	τέ σφισι πολλά, καὶ ἔδωκεν	εὐθὺς	τότε κατὰ πεντακοσίας δραχμάς. ἐκ
[45, 38]	ἂν Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Βρεντεσίου	εὐθύς,	ὥσπερ εἶχεν, ἐς τὴν πόλιν
[45, 8]	τῷ Καίσαρι ἔχοι, ἀλλὰ καὶ	εὔνοιαν	αὐτῷ ὀφείλοι, καὶ ὅτι ἕτοιμος
[45, 38]	προελέσθαι, καίπερ πεῖραν ἔργῳ τῆς	εὐνοίας	αὐτοῦ εἰληφότας; τίς γὰρ οὐκ
[45, 8]	συνεπιτίθενται· διαγγέλλοντες γάρ τινα προσποιήσει	εὐνοίας	ἐπιπαροξύνουσιν αὐτούς. πλεῖστόν τε γάρ
[45, 10]	ἐπεδιώχθη μὲν γάρ, διέλαθε δὲ	εὐνοϊκῶς	τῶν ἐπιχωρίων οἱ διὰ τὴν
[45, 2]	αὐτῷ ἐπελπίσας ἔς τε τοὺς	εὐπατρίδας	αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ ἐπὶ τὴν
[45, 43]	παραινέσαι ὑμῖν ἐθέλειν) λόγῳ μὲν	εὐπρεπέστατον,	τῷ δὲ ἔργῳ καὶ αἰσχρὸν
[45, 23]	τοῖς γράμμασι τοῖς τοῦ Καίσαρος	εὑρεθέντων	ἐκλεχθῆναί τε καὶ πραχθῆναι, ὑμεῖς
[45, 45]	μηκέθ´ ἡμᾶς ὅπως αὐτῷ χρησώμεθα	εὑρεῖν	δυνηθῆναι, ἀλλ´ ὑποδεδιέναι τε καὶ
[45, 32]	ἐμπέσῃ. καὶ ποῦ τοῦτο γεγραμμένον	εὗρες;	οὗπερ καὶ τὸ τοὺς Κρῆτας
[45, 27]	οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν τῶν πολέμων	εὑρήκει,	οὔτε εἰ καὶ τὰ μάλιστα
[45, 23]	πάνυ ἔξω τοῦ καθεστηκότος ὄντα	εὑρήσετε.	τί γὰρ δεινὸν εἰ ἕτερος
[45, 36]	ἐλευθεροῦντας ἡμᾶς. οὓς ἴσως οὐδὲ	εὑρήσομεν,	ἄλλως τε κἂν οὕτω τοῖς
[45, 42]	τε συνόντων αὐτῷ τοιαῦτα ὄντα	εὑρίσκεται·	τὰ δὲ δὴ Καίσαρος τοῦ
[45, 26]	καὶ δεινὰ καὶ ἐν ἐκείνοις	εὕροι	τις ἂν αὐτὸν πεποιηκότα, ἀλλ´
[45, 2]	θεῷ, καὶ ἐκεῖ τὸν Ὀκτάουιον	εὑρὼν	ἄλλως ἀναβεβηκότα τό τε εἶδος
[45, 30]	τὸ θαυμαστόν σου σῶμα καὶ	εὔσαρκον	καὶ βδελυρὸν θεωρῶμεν, καὶ τῆς
[45, 4]	ὕστερον δὲ ἔκ τε τῆς	εὐτυχίας	καὶ ἐξ ὧν ἐπικατώρθωσε καὶ
[45, 33]	ἐπιθυμεῖ τῆς τυραννίδος, ὅτι οὐκ	εὔχεταί	ποτε αὐτῆς τυχεῖν, ἀλλ´ ἐκβαλεῖ
[45, 20]	ἡμῖν ἀπειλεῖ, καὶ τὰς ἐλπίδας	ἐφ´	αἷς ἅπαντα ταῦτα ποιεῖ, τοῖς
[45, 33]	καὶ ἐπὶ τὴν πατρίδα καὶ	ἐφ´	ἑαυτὸν ἅμα ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ
[45, 24]	τοῦτο μὲν ὥσπερ τι αὐτὸ	ἐφ´	ἑαυτοῦ ἀδικῆσαι δυνάμενον οὐκ ἐπιτέθειται,
[45, 22]	καὶ ἀκαίρως, τὰ δὲ αὐτὸς	ἐφ´	ἑαυτοῦ προσκακουργῶν, πάντα δὲ βιαζόμενος;
[45, 24]	ἀπεδείξατε, οὗτος δὲ πόλεμον αὐτὸς	ἐφ´	ἑαυτοῦ τηλικοῦτον, οὔτε προσήκοντα οὔτε
[45, 21]	μὴ παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ	ἐφ´	ἑκάστῳ αὐτῶν ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον μὲν
[45, 17]	τε, καὶ εἶπον ἄλλοι τε	ἐφ´	ἑκάτερα πολλοὶ καὶ ὁ Κικέρων
[45, 26]	ὅπως δὲ τὴν ἀκμὴν τὴν	ἐφ´	ἥβης ἀπεκήρυξε, τὰς ἑταιρήσεις αὐτοῦ
[45, 36]	ἐν τοῖς πόρρω καὶ ἐλάττοσιν	ἐφ´	ἡμᾶς αὐξάνεται, παντὶ δῆλόν ἐστιν.
[45, 35]	μέλλομεν καὶ μαλακιζόμεθα, καὶ τηλικοῦτον	ἐφ´	ἡμᾶς αὐτοὺς τύραννον ἀσκοῦμεν; καὶ
[45, 34]	οὐκ ἐπ´ ἄλλο τι καὶ	ἐφ´	ἡμᾶς κἀκεῖνα καὶ τἆλλα πάντα
[45, 23]	τὸ τοὺς στρατιώτας τοὺς ἡμετέρους	ἐφ´	ἡμᾶς ὁπλίζεσθαι, τὸ τὰ ἡμέτερα
[45, 36]	ἵνα νικήσας αὐτοὺς καὶ λαβὼν	ἐφ´	ἡμᾶς συσκευάσηται· οὔτε γὰρ ἠδίκηταί
[45, 42]	αὐτοῖς, πρῶτον μὲν ἐπαινέσαντές σφας	ἐφ´	οἷς ἰδιογνωμονήσαντες ἐποίησαν, ἔπειτα δὲ
[45, 4]	οὖσαν, ἔπειτ´ ἐπὶ τοιαῦτα ὥρμησεν	ἐφ´	οἷς ὅ τε Καῖσαρ ἐπεφόνευτο
[45, 28]	τὴν ἐκείνου μνήμην αἰδεσθείς, ἀλλ´	ἐφ´	οἷς πάντες ἔτι καὶ τότε
[45, 21]	καὶ δυνηθεὶς ἂν ἴσως συγγνώμης	ἐφ´	οἷς τὸ πρῶτον ἥμαρτε τυχεῖν,
[45, 46]	ὅτι καὶ θῦσαι καὶ ἑορτάσαι	ἐφ´	οἷς ὑπατεύων ἐποίησα ἐψηφίσασθε, ὅπερ
[45, 24]	δὲ ἐγκλήματα καὶ τὰς αἰτίας	ἐφ´	ὑμᾶς ἀναφέροιεν. ~οὔκουν οὐδὲ τούτῳ
[45, 22]	τοιοῦτον ἐξαπατήσας ἠνάγκασεν αὑτῷ ψηφίσασθαι,	ἐφ´	ὑμᾶς αὐτοὺς ἀπεχρήσατο. ποῦ γὰρ
[45, 42]	τά τε ὅπλα καταθήσεται καὶ	ἐφ´	ὑμῖν ἑαυτὸν ποιήσεται, ἢ καὶ
[45, 11]	τό τε τῆς ἐλευθερίας σχῆμα	ἐφαντάζετο	καὶ τὰ τῆς δυναστείας ἔργα
[45, 34]	~ὥστε εἰ καὶ τότε αὐτοῦ	ἐφείσασθε,	ἀλλὰ νῦν γε καὶ δι´
[45, 35]	ἐν τοῖς πολέμοις κρατήσας πολλῶν	ἐφείσατο,	οὗτος δέ, πρὶν καὶ δυνηθῆναί
[45, 17]	ἐγένετο καὶ γνῶμαι ἐπὶ τρεῖς	ἐφεξῆς	ἡμέρας, ἀπ´ αὐτῆς τῆς νουμηνίας
[45, 2]	ὡς καὶ ἀγαθόν τι προσημαίνοι	ἔφερεν,	ἀλλὰ καὶ ἠνίασε τοὺς παρόντας,
[45, 33]	ποτε ἐκ τῆς διανοίας τὴν	ἔφεσιν	ταύτην, ἣν ἅπαξ ἐς τὸν
[45, 38]	ἐξ οὗ χρόνος ἐς τοὺς	ἐφήβους	ἐγγεγραμμένον, τοσαύτην τοῦ κοινοῦ πρόνοιαν
[45, 2]	τοῦτο αὐτοῦ καὶ ἐς τοὺς	ἐφήβους	ἐσιόντος, τήν τε ἐσθῆτα τὴν
[45, 11]	τὸ ἐπίφθονον τοὺς αὐτοὺς καὶ	ἐφίλουν	καὶ ἐμίσουν, καὶ ηὖξον καὶ
[45, 11]	τῷ Καίσαρι μηδέπω ἰσχύοντι συνῄροντο.	ἐφίλουν	μὲν γὰρ οὐδέτερον, νέων δὲ
[45, 46]	ποτε τὸν ἐκ τῆς παρρησίας	ἐφοβήθην	(καὶ διὰ τοῦτο καὶ κατώρθωσα
[45, 8]	πρὸς τὸ τοῦ πλήθους ἐπαγωγόν,	ἐφοίτησε.	φοβηθεὶς οὖν ὁ Ἀντώνιος διελέξατό
[45, 35]	παρούσης τῆς γυναικὸς καὶ βλεπούσης,	ἐφόνευσεν,	ὥστε καὶ τοῦ αἵματος αὐτὴν
[45, 10]	γὰρ τότε ἀπὸ τῆς Κορδούβης	ἔφυγε,	τὸ μὲν πρῶτον ἐς Λακητανίαν
[45, 37]	καὶ πανταχόθεν ὢν ἡμῖν ἐλέγχεται,	ἔχει	δὲ οὕτως. ἂν μὲν ἤδη
[45, 34]	ἀπολέσθαι; ὅτι γὰρ ταῦθ´ οὕτως	ἔχει,	δῆλον μέν ἐστι καὶ ἐκ
[45, 20]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ δεινοῦ ὄντος,	ἔχει,	καὶ ὅτι τὴν πόλιν ἐν
[45, 42]	αὐτὸς ἀξιοστρατήγητόν τι ἢ ἀξιόνικον	ἔχει,	οὔτε στρατεύματα πολλὰ ἢ ἀξιόμαχα
[45, 39]	οὐδένα οἷον ἄξιον εἶναι λόγου	ἔχει·	τοὺς γάρ τοι ὁμοίους ἑαυτῷ
[45, 45]	θεραπεύειν αὐτὸν καὶ προσκυνεῖν ἀνάγκην	ἔχειν.	ἓν δὲ ἔτι τοῦτο περὶ
[45, 8]	τινι γιγνόμενον πρὸς τὸ προϋπάρξαν	ἔχθος	λαμβάνουσι. καὶ αὐτοῖς ἐν τούτῳ
[45, 15]	διὰ γὰρ τὸ πρὸς αὐτὸν	ἔχθος	σφοδρότατον ὑπάρχον τόν τε Καίσαρα
[45, 8]	τοῦτ´ ἐπιχαῖρόν τε ἐπὶ τῇ	ἔχθρᾳ	αὐτῶν καὶ συνεπιβουλεῦόν σφισι· καὶ
[45, 10]	καὶ διὰ τὴν τοῦ Καίσαρος	ἔχθραν	ψηφισθῆναι ἐποίησεν. καὶ ὁ μὲν
[45, 8]	ὅταν γάρ τινες ἐκ μεγάλης	ἔχθρας	συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν μηδὲν δεινὸν
[45, 37]	κακῶς καὶ ἀσελγῶς ἔπραξεν, καὶ	ἐχθρὸν	καὶ ἐπίβουλον καὶ τῆς πολιτείας
[45, 8]	οὔτε τινὰ ὀργὴν τῷ Καίσαρι	ἔχοι,	ἀλλὰ καὶ εὔνοιαν αὐτῷ ὀφείλοι,
[45, 7]	Ἀφροδίσιον, ἀστέρα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς	ἔχοντα,	ἔστησεν. ἐπειδή τε οὐδὲ τοῦτό
[45, 44]	πολλοῦ τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν	ἔχοντα	πάντα τὰ τοῦ πολέμου πράττειν,
[45, 8]	συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν μηδὲν δεινὸν	ἔχοντα	πολλὰ δὲ καὶ ἐκ συντυχίας
[45, 23]	Καίσαρος, οὐχ ὡς καλῶς πάντ´	ἔχοντα	(πολλοῦ γε καὶ δεῖ) ἀλλ´
[45, 23]	ἄλλας τινὰς τιμὰς τούς τε	ἔχοντας	ἀφῄρηται, καὶ ἰδιώτας καὶ βασιλέας
[45, 6]	αὐτοὺς ἐπὶ τῷ ἐκείνου θανάτῳ	ἔχοντας	εἰδώς, καὶ ἑαυτὸν ὡς καὶ
[45, 36]	δημοσίᾳ πρὸς τὴν δουλείαν ἑτοίμως	ἔχοντας;	καὶ μὴν ὅτι γε οὐ
[45, 9]	τῷ Σέξτῳ δύναμιν ἤδη πολλὴν	ἔχοντι	ἥ τε ἄδεια, καίτοι ὑπὸ
[45, 12]	Καίσαρα καὶ περὶ τὸν Ἀντώνιον	ἐχόντων	ἀρχὴν τήνδε ὁ πόλεμος ἔλαβεν.
[45, 10]	διὰ τὴν τοῦ πατρὸς μνήμην	ἐχόντων·	ἔπειτα δὲ ἐπειδὴ ὅ τε
[45, 19]	ἀναγκαῖον ᾖ. ~οὕτω δὴ τούτων	ἐχόντων	ἦν μέν που πολλὴ καὶ
[45, 23]	παρ´ ἐκείνου τῷ δεδομένον τι	ἔχουσαν,	στῆναι. καὶ μέντοι καὶ μετὰ
[45, 22]	χρόνους ἐψηφίσθη τι οἷον οὐκ	ἐχρῆν,	ὁπότε μηδὲ νῦν παρρησίαν ἄλλως
[45, 22]	καὶ τούτοις βαρβάροις, καθ´ ὑμῶν	ἐχρήσατο.	καὶ τοῦτο θαυμάσειεν ἄν τις,
[45, 46]	ἔγωγε οὕτω γνώμης, ὦ πατέρες,	ἔχω	ὥστ´, ἂν μὲν πεισθῆτέ μοι,
[45, 1]	καὶ μεγάλας ἐπ´ αὐτῷ ἐλπίδας	ἔχων	ἠγάπα τε καὶ περιεῖπεν αὐτόν,
[45, 47]	κέχρηται, καθάπερ τινὰ ὀργὴν αὐτοῖς	ἔχων	ὅτι τοιοῦτος ἐγεννήθη. τοιγαροῦν τῶν
[45, 9]	χωρίων αὐτῆς τὰ πλείω Ἀντώνιος	ἔχων	οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι μὲν
[45, 32]	τὸν τοῦ Καίσαρος θάνατον ἄρξαι	ἐψηφισάμεθα.	~εἶτ´ ἐν τοσούτοις καὶ τηλικούτοις
[45, 27]	εἰρήνῃ, ἔπειτα δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες	ἐψηφίσασθε	δι´ αὐτὸν ἅπερ ἐψηφίσασθε, τοῦτο
[45, 23]	καίπερ ὑμεῖς αὐτὰ ταῦτα προορώμενοι	ἐψηφίσασθε	μηδεμίαν στήλην μετὰ τὸν τοῦ
[45, 23]	καθ´ ἡμῶν ἀναλίσκεσθαι· ἃ μήτε	ἐψηφίσασθε	μήτε ἐμελλήσατε. μὴ τοίνυν, ὅτι
[45, 46]	ἑορτάσαι ἐφ´ οἷς ὑπατεύων ἐποίησα	ἐψηφίσασθε,	ὅπερ οὐδενὶ πώποτε ἄλλῳ μὴ
[45, 19]	δὲ καὶ μετὰ φρουρᾶς συνελθεῖν	ἐψηφίσασθε,	πάνθ´ ἡμᾶς οὕτω δεῖ καὶ
[45, 23]	ὑμῶν ἐτόλμησε χρήσασθαι. σκοπεῖτε δέ·	ἐψηφίσασθε	τήν τε εἰρήνην καὶ τὴν
[45, 27]	ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´ αὐτὸν ἅπερ	ἐψηφίσασθε,	τοῦτο μὲν ἐκ τῆς πόλεως
[45, 19]	γε πεποιήκατε· οὐ γὰρ ἂν	ἐψηφίσασθε	φυλακὴν τοῦ βουλευτηρίου σχεῖν, εἴγε
[45, 9]	οὖσαν, ἀντιλαβεῖν. ταῦτά τε οὖν	ἐψηφίσθη,	καὶ τῷ Πομπηίῳ τῷ Σέξτῳ
[45, 25]	τὰ ἐκ τῆς Μακεδονίας ἐδώκατε.	ἐψηφίσθη	μὲν γὰρ ταῦτα οὕτως, εἴγε
[45, 17]	ᾧ ἡ ναυμαχία ἐγεγόνει συγχωσθῆναι	ἐψηφίσθη·	οὐ μέντοι καὶ ἐνταῦθα στήσεσθαι
[45, 22]	εἰ κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους	ἐψηφίσθη	τι οἷον οὐκ ἐχρῆν, ὁπότε
[45, 42]	ἐπειδὰν πρῶτον πύθηται ταῦθ´ ὑμᾶς	ἐψηφισμένους,	τά τε ὅπλα καταθήσεται καὶ
[45, 6]	ἐς τὸ θέατρον ἐσήγαγεν ὥσπερ	ἐψήφιστο,	φοβηθεὶς τὸν Ἀντώνιον· ~ἐπεὶ μέντοι
[45, 37]	δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν περιμένωμεν	ἕως	ἂν ἡμῖν αὐτὸς ἐκεῖνος ἐπιβουλεύειν
[45, 26]	πορνείας τὰς ἐμφανεῖς, ὅσα ἔπαθεν	ἕως	ἐνεδέχετο, ὅσα ἔδρασεν ἀφ´ οὗπερ