Livre, Chap. |
[45, 22] |
δὲ
ἐξεβιάσατο,
ἧττόν
τι
παρὰ
|
τοῦτο |
ἀδικεῖν
αὐτὸν
καὶ
ἐλάττονος
διὰ |
[45, 29] |
καταπαῦσαι,
οὐ
μόνον
οὐκ
ἐποίησε
|
τοῦτο, |
ἀλλὰ
καὶ
ὁμονοοῦντας
ὑμᾶς
ἐστασίασεν, |
[45, 22] |
ἀδικεῖν
αὐτὸν
καὶ
ἐλάττονος
διὰ
|
τοῦτο |
ἄξιον
τιμωρίας
εἶναι
νομίσητε.
πᾶν |
[45, 5] |
δὲ
ἤδη
Καῖσαρ,
μετὰ
δὲ
|
τοῦτο |
Αὔγουστος
ἐπικληθεὶς
ἥψατο
τῶν
πραγμάτων, |
[45, 2] |
καὶ
μέχρι
τῶν
ποδῶν
κατερρύη.
|
τοῦτο |
αὐτὸ
μὲν
καθ´
ἑαυτὸ
οὐχ |
[45, 23] |
ὅτι
τινὰ
ἐδώκατε
αὐτῷ,
διὰ
|
τοῦτο |
αὐτὸν
ἐᾶτε
καὶ
τὰ
μὴ |
[45, 2] |
ὄψεως
ἐβεβαιώσατο.
μειρακιωθέντος
δὲ
μετὰ
|
τοῦτο |
αὐτοῦ
καὶ
ἐς
τοὺς
ἐφήβους |
[45, 30] |
τὰ
δεινὰ
ἐκεῖνα
λεγούσης
ἀκούωμεν·
|
τοῦτο |
γὰρ
περὶ
τοῦ
στόματός
σου |
[45, 32] |
τὸ
χάσμα
ἐμπέσῃ.
καὶ
ποῦ
|
τοῦτο |
γεγραμμένον
εὗρες;
οὗπερ
καὶ
τὸ |
[45, 40] |
ταμιεύων
στρατηγοῦντι
ἐν
Ἰβηρίᾳ
συνεξετασθείς,
|
τοῦτο |
δὲ
ἐν
τῇ
δημαρχίᾳ
παρὰ |
[45, 27] |
τῶν
νόμων
νύκτα
ἀποδημῆσαι
ἐξῆν,
|
τοῦτο |
δὲ
ἐς
τὰ
τοῦ
Καίσαρος |
[45, 25] |
γὰρ
ταῦτα
οὕτως,
εἴγε
δεῖ
|
τοῦτο |
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
μὴ
καὶ
ὑπὲρ |
[45, 16] |
ὑπεργήρως
ἀπέθανε.
διά
τε
οὖν
|
τοῦτο |
ἐμνημόνευσα
αὐτοῦ,
καὶ
ὅτι
οὕτως |
[45, 16] |
ἰσχυρῶς
προσεξελάσαντα,
ἐγνώρισέ
τε
μετὰ
|
τοῦτο |
ἐν
δικαστηρίῳ
κρινόμενον
καὶ
εἶπε |
[45, 17] |
ὥστ´
εἴπερ
τι
ἄλλο,
καὶ
|
τοῦτο |
ἐναργέστατα
αὐτοῖς
ἐκβῆναι·
οἵ
τε |
[45, 21] |
ἠγανακτεῖτε,
ἐκεῖνον
μὲν
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἔτι
μᾶλλον
μισεῖν
ἄξιόν
ἐστιν, |
[45, 22] |
βαρβάροις,
καθ´
ὑμῶν
ἐχρήσατο.
καὶ
|
τοῦτο |
θαυμάσειεν
ἄν
τις,
εἰ
κατ´ |
[45, 1] |
διαστάσεσιν
ἀποτελοῦσι,
διέγνω,
καὶ
κατὰ
|
τοῦτο |
καὶ
αἰτίαν
ὥς
τινας
ἀπορρήτους |
[45, 47] |
πολλῷ
ὕστερον
ἀντεσφάγη
διά
τε
|
τοῦτο |
καὶ
διὰ
τἆλλα
ἃ
κακῶς |
[45, 46] |
μοι
γένοιτο
(καίτοι
μνημονεύετε
ὅτι
|
τοῦτο |
καὶ
ἐν
αὐτῇ
τῇ
ὑπατείᾳ |
[45, 46] |
τῆς
παρρησίας
ἐφοβήθην
(καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
κατώρθωσα
πλεῖστον·
τεκμήριον
δὲ |
[45, 23] |
γὰρ
τοὐναντίον
καὶ
δι´
αὐτὸ
|
τοῦτο |
καὶ
μισεῖν
καὶ
τιμωρεῖσθαι
αὐτὸν |
[45, 15] |
Ἀντώνιον
δέξηται,
προσυπισχνεῖτο.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
οἱ
ἐν
τῷ
ἄστει |
[45, 36] |
παρ´
ἐκείνοις
ἐπιθυμεῖ,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
πόνους
καὶ
κινδύνους
ὑπομένει, |
[45, 4] |
τότε
μὲν
προπετῶς
τέ
τισι
|
τοῦτο |
καὶ
τολμηρῶς
πεποιηκέναι
ἔδοξεν,
ὕστερον |
[45, 26] |
δήμαρχον
καὶ
ἵππαρχον
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
καὶ
ὕπατον
ἀπεδείξατε·
ἃ
δὲ |
[45, 40] |
ἡμῶν
γνώμην
προσθέμενος,
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
καὶ
χρήματα
παρ´
αὐτοῦ
ἀμύθητα |
[45, 15] |
καὶ
ἐκεῖνον
ἐκάκου.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο, |
καίτοι
ἐκχωρήσας
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[45, 2] |
ἐξαρπάσας
ἄρτον
ἐμετεωρίσθη
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
καταπτόμενος
ἀπέδωκεν
αὐτόν.
παιδίσκου
τε |
[45, 41] |
οὐκ
ἠθέλησεν,
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
|
τοῦτο
|
κατέδεισε·
τοῖς
μέντοι
πράγμασιν
αὐτοῖς |
[45, 37] |
ἐκεῖνος
ἐπιβουλεύειν
ὁμολογήσῃ,
πάντων
ἁμαρτησόμεθα.
|
τοῦτο |
μὲν
γὰρ
οὐδ´
ἂν
πρὸς |
[45, 27] |
ἐψηφίσασθε
δι´
αὐτὸν
ἅπερ
ἐψηφίσασθε,
|
τοῦτο |
μὲν
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐξέδρα |
[45, 17] |
ἀνετίθει,
κατέβαλε
καὶ
κατέθραυσε.
καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
καὶ
αὐτῷ
τῷ
Κικέρωνι
|
[45, 46] |
ἄν
μοι
ἀωρότατον
συμβαίη.
ὅθενπερ
|
τοῦτο |
μὲν
καὶ
συμφορὰν
καὶ
ὄλεθρον, |
[45, 7] |
που
εἴωθε
λεγόντων
οἱ
πολλοὶ
|
τοῦτο |
μὲν
οὐκ
ἐπίστευον,
τῷ
δὲ |
[45, 40] |
ταύτην
ἐδεδέγμην·
καὶ
τῷ
Καίσαρι
|
τοῦτο |
μὲν
ταμιεύων
στρατηγοῦντι
ἐν
Ἰβηρίᾳ |
[45, 24] |
παντελῶς
ἐκ
τῆς
πολιτείας
ἐκβαλόντων,
|
τοῦτο |
μὲν
ὥσπερ
τι
αὐτὸ
ἐφ´ |
[45, 14] |
οὐχ
ὑπεῖξεν
αὐτῷ.
μαθὼν
οὖν
|
τοῦτο |
ὁ
Καῖσαρ
ἐπὶ
πολὺ
μὲν |
[45, 23] |
μηδ´
ὅτι
τινὰ
συνεχωρήσατε,
παρὰ
|
τοῦτο |
οἴεσθε
δεῖν
καὶ
τὰ
μὴ |
[45, 39] |
ἡμῶν
κολασθῆναι.
καὶ
μὴν
ὅτι
|
τοῦτο |
οὐ
μόνον
δικαιότερον
ἀλλὰ
καὶ
|
[45, 45] |
ἀνάγκην
ἔχειν.
ἓν
δὲ
ἔτι
|
τοῦτο |
περὶ
τῆς
πρεσβείας
εἰπὼν
παύσομαι, |
[45, 37] |
προειμένα
ἀναληψόμεθα·
ἂν
δ´
ἀμελήσαντες
|
τοῦτο |
ποιεῖν
περιμένωμεν
ἕως
ἂν
ἡμῖν |
[45, 18] |
κατοκνήσαιμ´
ἂν
καὶ
μετὰ
κινδύνου
|
τοῦτο |
ποιῆσαι.
νομίζω
γὰρ
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ |
[45, 45] |
πράττειν
ἔμελλεν,
ἵνα
καὶ
ὑμεῖς
|
τοῦτο |
ποιήσητε.
ἐγὼ
μὲν
οὖν
καὶ |
[45, 17] |
ἐξ
αὐτῶν
ὁ
Καῖσαρ
μετὰ
|
τοῦτο |
τὴν
νίκην
ἔλαβεν.
τότε
δ´ |
[45, 6] |
αὐτοὺς
πολλὰ
προσεπήλπισε.
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
τὴν
πανήγυριν
τὴν
ἐπὶ
τῇ |
[45, 6] |
ἐξ
αὐτῆς
δυναστείας,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τῆς
τοῦ
Κίννου
χώρας
κενῆς
|
[45, 17] |
τῇ
Ἰταλίᾳ
ἰσχυρός,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τό
τε
βουλευτήριον
τὸ
Ὁστίλιον |
[45, 14] |
πρὸς
δὲ
καὶ
ἐδεδίει
μὴ
|
τοῦτο |
τολμήσας
συστήσῃ
τε
αὐτοὺς
ἀλλήλοις |
[45, 47] |
ἃ
κακῶς
ἔπραττε
(διόπερ
καὶ
|
τοῦτο |
τοῦ
Ἀντωνίου
τεθαύμακα,
ὅτι
τὰ |
[45, 1] |
τινι
μίγνυσθαι
ἐνόμισε
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τῷ
ἱκνουμένῳ
χρόνῳ
ἔτεκε.
πρίν |