Livre, Chap.
[45, 0]	τετταρακοστῷ πέμπτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν	α.	Περὶ Γαΐου Ὀκταουίου τοῦ μετὰ
[45, 33]	ἀτιμώρητος ἐγένετο; καὶ τίς ἀνθρώπων	ἃ	ἄλλῳ τῳ συμπρᾶξαι, τῆς φωνῆς
[45, 38]	ἔστιν ὑμῖν δι´ αὐτοῦ, προσθεμένους,	ἃ	δ´ ὀρθῶς αὐτοὺς πεποιηκέναι φατέ,
[45, 26]	μετὰ τοῦτο καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε·	ἃ	δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τούτοις ἐπαρῴνησε
[45, 47]	τε τοῦτο καὶ διὰ τἆλλα	ἃ	κακῶς ἔπραττε (διόπερ καὶ τοῦτο
[45, 19]	αὐτόν, πρὸς τοῖς ἄλλοις στρατεύμασιν	ἃ	κατὰ τῆς πατρίδος συγκροτεῖ, καὶ
[45, 34]	οὗτος κακῶς ταῦτα αὐτῷ προύτεινεν	ἃ	μηδὲ ἐκεῖνον ἤρεσεν. ἀλλ´ ἁμαρτεῖν
[45, 23]	τὰ ἡμέτερα καθ´ ἡμῶν ἀναλίσκεσθαι·	ἃ	μήτε ἐψηφίσασθε μήτε ἐμελλήσατε. μὴ
[45, 23]	φυγάδας καὶ περὶ τὰ ἄλλα	ἃ	μικρῷ πρόσθεν εἶπον ἐξειργάσατο. οὕτω
[45, 20]	προσήκουσαν ἀνθείλετο, καὶ ὅτι στρατεύματα	ἃ	ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τοὺς Πάρθους
[45, 17]	χερσὶν ὄντος καὶ ἐκ τεράτων,	ἃ	πλεῖστα καὶ ἐξαισιώτατα ἐγεγόνει, ταρασσόμενοι
[45, 37]	ἕν γέ τι τούτων ἐποίησεν	ἃ	πολλὰ καὶ παντοδαπὰ οὗτος δέδρακε;
[45, 38]	τὴν ἡλικίαν μήτε τὰ τραύματα,	ἃ	πρότερόν ποτε πολεμοῦντες ὑπὲρ ὑμῶν
[45, 35]	καίπερ πολλὰ ὑπ´ αὐτοῦ καὶ	ἀγαθὰ	προπαθόντας, ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον δὲ δεσπότην
[45, 2]	ὅπως τέκμαρσίν τινα ὡς καὶ	ἀγαθόν	τι προσημαίνοι ἔφερεν, ἀλλὰ καὶ
[45, 18]	τοῦτο ποιῆσαι. νομίζω γὰρ ἀνδρὸς	ἀγαθοῦ	ὁμοίως ἔργον εἶναι τοῖς τε
[45, 36]	δοκεῖν, οὔτ´ αὖ τῶν μὲν	ἀγαθῶν	τῶν παρ´ ἐκείνοις ἐπιθυμεῖ, καὶ
[45, 17]	ἀπέρρηξε καὶ διεσκέδασε, καὶ τὸ	ἄγαλμα	τὸ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Φυλακίδος,
[45, 27]	πόλεως εἰρήνῃ, ἔπειτα δὲ, ἐπειδὴ	ἀγανακτήσαντες	ἐψηφίσασθε δι´ αὐτὸν ἅπερ ἐψηφίσασθε,
[45, 39]	τοι ὁμοίους ἑαυτῷ μόνους καὶ	ἀγαπᾷ	καὶ κοινωνοὺς ἁπάντων καὶ ῥητῶν
[45, 47]	ἀπ´ αὐτῆς τῆς ἐπωνυμίας ἐπιβόητον	ἀγαπᾷ,	τοῖς δὲ δὴ συγγενεστάτοις οὕτως
[45, 32]	Ταρκυνίους ἐξελάσαντες, οἱ τὸν Βροῦτον	ἀγαπήσαντες,	οἱ τὸν Καπιτώλιον κατακρημνίσαντες, οἱ
[45, 8]	εἴη πᾶσαν τὴν ὑποψίαν ἀπολύσασθαι.	ἀγγελθέντων	δὲ τούτων ἐκείνῳ συνῆλθον μὲν
[45, 43]	ὑμῖν αὑτὸν ἐπιτρέπῃ, τὴν ἡσυχίαν	ἄγειν,	ἂν δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν
[45, 43]	οὔτε ἐξ ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις	ἄγειν	προσῆκόν ἐστιν, ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς
[45, 34]	ἐξὸν αὐτῷ τὴν ἡσυχίαν ἀσφαλῶς	ἄγειν,	ταράττειν τὰ πράγματα καὶ πολυπραγμονεῖν
[45, 39]	καὶ λυσιτελέστερον ἡμῖν ἐστιν, οὐδεὶς	ἀγνοεῖ.	ὁ μέν γε οὔτ´ αὐτὸς
[45, 31]	ὁ δὲ καὶ ἐν τῇ	ἀγορᾷ	γυμνὸς ὁρῷτο. καὶ γάρ τοι
[45, 29]	ἐντὸς τοῦ τείχους, ἐν τῇ	ἀγορᾷ,	ἐν τῷ βουλευτηρίῳ καὶ ἐν
[45, 30]	ἐξῆν τοιούτῳ ὄντι ἐν τῇ	ἀγορᾷ	πρὸς τῷ βήματι, πάντων ἡμῶν
[45, 31]	τινὰ Ῥωμαίων ἔν τε τῇ	ἀγορᾷ	τῇ Ῥωμαίᾳ καὶ πρὸς τῷ
[45, 30]	καὶ μεμυρισμένος ἔς τε τὴν	ἀγορὰν	ἐσῆλθε, πρόφασιν τὰ Λυκαῖα ποιησάμενος,
[45, 8]	ὁ Καῖσαρ οὐδὲ ἐς τὴν	ἀγορὰν	ἔτι, πρός τε τὸ ἐκείνου
[45, 30]	οὐδὲ στρατηγὸν οὐδὲ δήμαρχον οὐδ´	ἀγορανόμον	οὐδεὶς οἶδε πεποιηκότα. τὰ γὰρ
[45, 28]	τοῦ Πομπηίου οὐσίαν μόνος ἀνθρώπων	ἀγοράσαι	ἐτόλμησε, μήτε τὸ ἑαυτοῦ ἀξίωμα
[45, 2]	ταῦτ´ ἐλέχθη, τρεφομένου δὲ ἐν	ἀγρῷ	αὐτοῦ ἀετὸς ἐκ τῶν χειρῶν
[45, 46]	ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθανεῖν ἰσοστάσιον ἀθανασίᾳ	ἄγω.	~καὶ εἴγε καὶ Ἀντώνιος ταῦτ´
[45, 14]	ὁ μὲν πρὸς τὸν Ἀντώνιον	ἀγὼν	ἤδη τε ἐνέστηκε καὶ ἐπείγει,
[45, 4]	ἡλικίαν τὴν ἄρτι ἐκ παίδων	ἄγων	(ὀκτωκαιδεκέτης γὰρ ἦν) καὶ τὴν
[45, 10]	ἐτρέψατο, καὶ τοὺς λοιποὺς ἰσχυρῶς	ἀγωνιζομένους	ἔπειτ´ ἐκ συντυχίας τοιᾶσδε ἐξέπληξε
[45, 9]	ἤδη πολλὴν ἔχοντι ἥ τε	ἄδεια,	καίτοι ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ὥσπερ
[45, 15]	ἐγένοντο. καὶ ὅπως γε μετὰ	ἀδείας	τοῦ νέου ἔτους ἐνστάντος βουλεύσωνται
[45, 1]	τῆς Ἀττίας τῆς τοῦ Καίσαρος	ἀδελφῆς	υἱὸς ὠνομάζετο) ἦν μὲν ἐξ
[45, 9]	δημαρχοῦντος ἐσηγήσατο. τρεῖς γὰρ οἱ	ἀδελφοὶ	οἱ Ἀντώνιοι οὗτοι ὄντες ἀρχὰς
[45, 22]	ἐς μὲν τὴν Μακεδονίαν τὸν	ἀδελφὸν	τὸν Γάιον πέμψαι, τὴν δὲ
[45, 9]	ἐκ τοῦ κλήρου δεδομένην ὁ	ἀδελφὸς	αὐτοῦ Γάιος σφετερίσασθαι, τὴν δὲ
[45, 9]	δυναμένοις, κληρουχηθῆναι διὰ Λουκίου Ἀντωνίου	ἀδελφοῦ	δημαρχοῦντος ἐσηγήσατο. τρεῖς γὰρ οἱ
[45, 1]	τῇ μητρὶ καὶ παρὰ τῷ	ἀδελφῷ	αὐτῆς Λουκίῳ Φιλίππῳ, αὐξηθεὶς δὲ
[45, 19]	εἰωθότι κόσμῳ καὶ ἐν ἡσυχίᾳ	ἀδεῶς	τι βουλεύσασθαι. δεῖ δὲ ἡμᾶς
[45, 22]	ἐξεβιάσατο, ἧττόν τι παρὰ τοῦτο	ἀδικεῖν	αὐτὸν καὶ ἐλάττονος διὰ τοῦτο
[45, 44]	αὐτοῖς τοῖς ὅπλοις, οἷσπερ ἡμᾶς	ἀδικεῖν	ἐτόλμησε, καὶ κολασθῆναι. ~καί μοι
[45, 44]	ἐκεῖνον μὲν μὴ μελλῆσαι ἡμᾶς	ἀδικεῖν,	ἡμᾶς δὲ δὴ μέλλειν ἀμύνασθαι;
[45, 24]	ὥσπερ τι αὐτὸ ἐφ´ ἑαυτοῦ	ἀδικῆσαι	δυνάμενον οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ δὲ
[45, 35]	αὐτοῖς καὶ ἑκατοντάρχους τινάς, μηδὲν	ἀδικήσαντας,	οἴκοι παρ´ ἑαυτῷ, παρούσης τῆς
[45, 5]	καὶ προπηλακιζόμενος ὑπ´ αὐτοῦ καὶ	ἀδικούμενος·	τά τε γὰρ ἄλλα ἐκεῖνος
[45, 44]	καὶ ὃν ἐκ τῶν ἔργων	ἀδικοῦντα	πάλαι πεφωράκαμεν, τοῦτον συλλαβαῖς καὶ
[45, 43]	τοῖς δὲ δὴ πολίταις τοῖς	ἀδικοῦσί	τι παραχρῆμα τὴν τιμωρίαν ἐπάγειν,
[45, 21]	ἐστιν, ὅτι τοιούτους ὄντας ὑμᾶς	ἀδικῶν	οὐ παύεται, καὶ δυνηθεὶς ἂν
[45, 26]	τἆλλα πάντα τὰ τούτοις ἑπόμενα.	ἀδύνατον	γάρ ἐστιν ἄνθρωπον ἔν τε
[45, 1]	παιδίον ἐθελήσαντα ἐπέσχεν, εἰπὼν ὅτι	ἀδύνατόν	ἐστι τοιοῦτό τι αὐτὸ παθεῖν.
[45, 21]	ὑμῶν ἐν τοσούτοις πράγμασι καταπεφρονηκότα	ἀδύνατόν	ἐστιν ἑκούσιον ὑπό τε τῆς
[45, 11]	καταλῦσαι ἐπεχείρησαν. τοῖς γάρ τι	ἀεὶ	δυναμένοις βαρυνόμενοι τούς τε ἀσθενεστέρους
[45, 37]	τετολμημένα τισὶν οἱ ἐπιγιγνόμενοι νικᾶν	ἀεὶ	ἐθέλουσι, τὸ μὲν ὅμοιον ὡς
[45, 11]	ἐπιθυμοῦντες, καὶ τὸ μὲν κρεῖττον	ἀεὶ	πᾶν καθαιρεῖν τῷ δὲ πιεζομένῳ
[45, 25]	ὅσα ἐβούλοντο, ἀλλὰ καὶ δίκην	ἀεί	ποτε παρὰ τῶν τοιούτων, ὅσων
[45, 11]	γὰρ οὐδέτερον, νέων δὲ δὴ	ἀεὶ	πραγμάτων ἐπιθυμοῦντες, καὶ τὸ μὲν
[45, 2]	τρεφομένου δὲ ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ	ἀετὸς	ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐξαρπάσας
[45, 46]	πράττοντα ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθανεῖν ἰσοστάσιον	ἀθανασίᾳ	ἄγω. ~καὶ εἴγε καὶ Ἀντώνιος
[45, 15]	πόλεως ὡς καὶ τὸν υἱὸν	Ἀθήναζε	ἐπὶ παιδείᾳ προπέμψων, ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ
[45, 17]	καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ τῆς	Ἀθηνᾶς	τῆς Φυλακίδος, ὃ πρὸ τῆς
[45, 38]	σωτηρίας αὐτοῦ ἀναλίσκειν καὶ στρατιώτας	ἀθροίζειν,	ἡμᾶς δὲ μήτ´ αὐτούς τι
[45, 39]	καταλιπόντες οἱ δὲ ἐπ´ αὐτὸν	ἀθροισθέντες,	προσπολεμῆσαι αὐτῷ· ἢ τὸν Ἀντώνιον
[45, 45]	τῶν συμμαχούντων ὑμῖν ἀργότερα καὶ	ἀθυμότερα	γένηται, ἐκεῖνος δὲ ἐν τούτῳ
[45, 40]	μετὰ ταῦτα πολέμους, τὸν πρὸς	Αἰγυπτίους,	τὸν πρὸς Φαρνάκην, τὸν ἐν
[45, 26]	νὴ Δία καὶ τὴν ἐς	Αἴγυπτον	αὐτοῦ πρὸς Γαβίνιον ἀποδημίαν, τήν
[45, 28]	ἀξίωμα μήτε τὴν ἐκείνου μνήμην	αἰδεσθείς,	ἀλλ´ ἐφ´ οἷς πάντες ἔτι
[45, 44]	ὅτι ὑπακούσει ποτὲ ἡμῖν καὶ	αἰδεσθήσεταί	ποτε ἡμᾶς; καὶ πῶς, ὅς
[45, 46]	ὑφ´ ἧς που καὶ μόνης	ἀίδιοι	τρόπον τινὰ γιγνόμεθα, εἶναι νομίζω·
[45, 1]	καὶ ὁ Ὀκτάουιος ἐκ τοῦ	αἰδοίου	αὐτῆς τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν ἐνόμισεν.
[45, 26]	ἂν αὐτὸν πεποιηκότα, ἀλλ´ ὅτι	αἰδοῦμαι	νὴ τὸν Ἡρακλέα ἀκριβῶς καθ´
[45, 35]	βλεπούσης, ἐφόνευσεν, ὥστε καὶ τοῦ	αἵματος	αὐτὴν ἀναπλῆσαι. καίτοι τὸν οὕτως
[45, 0]	δικτατορίας τὸ εʹ μετὰ Μ.	Αἰμιλίου	Λεπίδου ἱππάρχου καὶ ὑπατείας τὸ
[45, 24]	στρατηγὸς ἢ καὶ πρεσβευτής τις	αἱρεθεὶς	μηδὲν τῶν δεόντων δράσῃ, τούτου
[45, 20]	τοῖς τούτων καὶ ταῖς ψευδολογίαις	αἷς	ἀναβάλλουσιν ὑμᾶς, σκήψεις καὶ προφάσεις
[45, 20]	ἀπειλεῖ, καὶ τὰς ἐλπίδας ἐφ´	αἷς	ἅπαντα ταῦτα ποιεῖ, τοῖς τε
[45, 6]	τῶν σφαγέων οὐ τιμωρίαν μισοῦντας	αἰσθόμενος,	ἐπεχείρησε μὲν δημαρχῆσαι πρός τε
[45, 43]	εὐπρεπέστατον, τῷ δὲ ἔργῳ καὶ	αἰσχρὸν	καὶ ἐπικίνδυνον τῇ πόλει πρᾶγμα
[45, 38]	ἀσφαλείας προϊδώμεθα. πῶς γὰρ οὐκ	αἰσχρὸν	Καίσαρα μέν, ἄρτι τε ἐκ
[45, 43]	ποιεῖ. πῶς μὲν γὰρ οὐκ	αἰσχρὸν	κήρυξιν ὑμᾶς καὶ πρεσβείαις πρὸς
[45, 35]	τύραννον ἀσκοῦμεν; καὶ πῶς οὐκ	αἰσχρὸν	τοὺς μὲν προγόνους ἡμῶν ἐν
[45, 19]	τι πρᾶξαι, ἵνα μὴ καὶ	αἰσχύνην	ὄφλωμεν, αἰτήσαντες μὲν αὐτοὺς ὡς
[45, 26]	μέ τις φῇ πάντα ἀκριβολογεῖσθαι,	αἰσχυνθεὶς	ὑπὲρ ὑμῶν ὅτι τοιοῦτον αὐτὸν
[45, 19]	ἵνα μὴ καὶ αἰσχύνην ὄφλωμεν,	αἰτήσαντες	μὲν αὐτοὺς ὡς καὶ φοβούμενοί
[45, 1]	τί ἐβράδυνε, καὶ μαθὼν τὴν	αἰτίαν	ἀνεβόησεν ὅτι δεσπότην ἡμῖν ἐγέννησας"
[45, 41]	αὐτοῦ ἀπολωλέναι. ὁ γὰρ τὴν	αἰτίαν	αὐτῷ τοῦ δικαίως ἐπιβεβουλεῦσθαι δοκεῖν
[45, 24]	τῶν δεόντων δράσῃ, τούτου τὴν	αἰτίαν	ὑμεῖς οἱ πέμψαντες αὐτοὺς ἕξετε.
[45, 1]	διέγνω, καὶ κατὰ τοῦτο καὶ	αἰτίαν	ὥς τινας ἀπορρήτους διατριβὰς ποιούμενος
[45, 24]	τὰ δὲ ἐγκλήματα καὶ τὰς	αἰτίας	ἐφ´ ὑμᾶς ἀναφέροιεν. ~οὔκουν οὐδὲ
[45, 24]	πεπραγμένα, καὶ αὐτοὶ πάντων σφῶν	αἴτιοι	γεγονέναι φήσετε, ὅτι τὴν διοίκησιν
[45, 29]	ἐγένετο τοῦ παμπληθεῖς σφων σφαγῆναι,	αἰτιώτατος	δὲ τοῦ μὴ πάντα τὰ
[45, 27]	τῶν μετὰ ταῦθ´ ὑμῖν συμβάντων	αἰτιώτατος	ἐγένετο. εἰ γὰρ μὴ τότε
[45, 29]	προσλαμβάνων, καὶ τοτὲ μὲν συναιρόμενος	αἰτιώτατος	μὲν ἐγένετο τοῦ παμπληθεῖς σφων
[45, 8]	εἰδότες, καὶ ἐξελέγξαι τότε αὐτὰς	ἄκαιρον	εἶναι νομίσαντες, ἀνθυπεῖξάν τινα ἀλλήλοις
[45, 22]	μὲν ἐπικοινῶν ὑμῖν ὑπούλως καὶ	ἀκαίρως,	τὰ δὲ αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ
[45, 34]	ἐπικεχείρηκε; τίνος δέ, παρὸν αὐτῷ	ἀκινδύνως	οἴκοι μένειν, στρατεύεσθαι καὶ πολεμεῖν
[45, 26]	ὑμῖν διέθετο, ὅπως δὲ τὴν	ἀκμὴν	τὴν ἐφ´ ἥβης ἀπεκήρυξε, τὰς
[45, 12]	κατηγόρησε, καὶ τοὺς στρατιώτας τοὺς	ἀκολουθήσαντάς	οἱ ἐπῄνεσεν ὡς καὶ ἐθελοντὶ
[45, 21]	ὑμῶν σωφρονισθῆναι, ἀλλ´ ἀνάγκη καὶ	ἄκοντα	νῦν, εἰ καὶ μὴ πρότερον,
[45, 31]	ἐπιθεῖναι, καὶ προσκαταψεύσασθαι πάντων ἡμῶν	ἀκουόντων	ὅτι αὐτοὶ ταῦτα αὐτῷ καὶ
[45, 34]	αὐτῷ προσηκούσης ἀντιποιεῖται, ἀλλὰ καὶ	ἄκουσαν	αὐτὴν βιάζεται; διὰ τί, τοῦ
[45, 10]	ἡ δὲ ἑαλώκει, τὸ μὲν	ἀκούσαντες	οἱ στρατιῶται τὸ δὲ ἰδόντες
[45, 34]	καὶ τὴν ἀρχὴν τοιοῦτό τι	ἀκούσας	καὶ ἰδὼν ἠνέσχετο; οὐκοῦν εἴπερ
[45, 47]	τοὺς μὲν μήτ´ ἰδὼν μήτ´	ἀκούσας	πώποτε, τοὺς δὲ καὶ νῦν
[45, 30]	μεμυρισμένης τὰ δεινὰ ἐκεῖνα λεγούσης	ἀκούωμεν·	τοῦτο γὰρ περὶ τοῦ στόματός
[45, 26]	μή μέ τις φῇ πάντα	ἀκριβολογεῖσθαι,	αἰσχυνθεὶς ὑπὲρ ὑμῶν ὅτι τοιοῦτον
[45, 8]	(τάς τε γὰρ γνώμας σφῶν	ἀκριβῶς	εἰδότες, καὶ ἐξελέγξαι τότε αὐτὰς
[45, 2]	ἀξίαν τηλικοῦτο κράτος διοικήσειν ὑπάρχειν	ἀκριβῶς	ἐξεπαίδευσε· λόγοις τε γὰρ ῥητορικοῖς,
[45, 26]	ὅτι αἰδοῦμαι νὴ τὸν Ἡρακλέα	ἀκριβῶς	καθ´ ἕκαστον, ἄλλως τε καὶ
[45, 11]	τῇ πόλει πάντα ἔν τε	ἀκρισίᾳ	πολλῇ ἦν καὶ συνεκέχυτο. εἰρήνουν
[45, 42]	ὑμῖν ἑαυτὸν ποιήσεται, ἢ καὶ	ἄκων	ἐκ μιᾶς μάχης ἁλώσεται. ἐγὼ
[45, 27]	τῶν ὅπλων ἀπήλλακτο ἢ καὶ	ἄκων	ἐσεσωφρόνιστο. νῦν δὲ οὗτός ἐστιν
[45, 2]	τὸ ἐνύπνιον προσήρμοσε καὶ τὴν	ἀλήθειαν	τῆς ὄψεως ἐβεβαιώσατο. μειρακιωθέντος δὲ
[45, 8]	δὲ ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ	ἀληθοῦς	ἐπιβουλῆς εἴτε καὶ ἐκ ψευδοῦς
[45, 27]	ἐκφύντων ἐμβαλών, οὗτος ὁ κοινὸς	ἀλιτήριος	οὐχ ἡμῶν μόνον ἀλλὰ καὶ
[45, 33]	τοσούτοις καὶ τηλικούτοις πράγμασι τὴν	ἀλιτηριώδη	γνώμην αὐτοῦ πεφωρακότες οὐ τιμωρήσεσθε
[45, 34]	προύτεινεν ἃ μηδὲ ἐκεῖνον ἤρεσεν.	ἀλλ´	ἁμαρτεῖν ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν
[45, 21]	τῆς αὐτῆς φιλανθρωπίας ὑμῶν σωφρονισθῆναι,	ἀλλ´	ἀνάγκη καὶ ἄκοντα νῦν, εἰ
[45, 44]	δογμάτων τι τῶν ὑμετέρων προτιμήσειεν,	ἀλλ´	ἀνάγκη τὸν τοιοῦτον αὐτοῖς τοῖς
[45, 34]	τί κατορθώσας ὅσα βούλεται δράσει,	ἀλλ´	ἐκ τῶν ἤδη προτετολμημένων αὐτῷ
[45, 33]	οὐκ εὔχεταί ποτε αὐτῆς τυχεῖν,	ἀλλ´	ἐκβαλεῖ ποτε ἐκ τῆς διανοίας
[45, 23]	εἴ τις στρατιώτας ὑπατεύων ἔλαβεν;	ἀλλ´	ἐκεῖνα χαλεπὰ καὶ σχέτλια, τὸ
[45, 42]	διαδοχὴν τῆς δυναστείας αὐτοῦ ἐπειγόμενος;	~ἀλλ´	ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι οὔτ´ αὐτὸς
[45, 36]	οὐ στήσεταί ποτε ταῦτα ποιῶν,	ἀλλ´	ἐν τοῖς πόρρω καὶ ἐλάττοσιν
[45, 13]	νεοχμώσῃ, οὐδ´ ὁ Καῖσαρ ἀνεβάλετο,	ἀλλ´	ἐπηκολούθησεν αὐτῷ. ~ἦρχε μὲν δὴ
[45, 28]	μήτε τὴν ἐκείνου μνήμην αἰδεσθείς,	ἀλλ´	ἐφ´ οἷς πάντες ἔτι καὶ
[45, 27]	παρὰ τὰ δόγματα ὑμῶν ἠθροίκει,	ἀλλ´	ἤτοι ἑκὼν ἐκ τῶν ὅπλων
[45, 42]	πάντας ἅμα τοὺς ἄλλους δυνήσεται,	ἀλλ´	ἤτοι ἑκών, ἐπειδὰν πρῶτον πύθηται
[45, 26]	εὕροι τις ἂν αὐτὸν πεποιηκότα,	ἀλλ´	ὅτι αἰδοῦμαι νὴ τὸν Ἡρακλέα
[45, 41]	Καίσαρος, οὐχ ὅτι οὐκ ἠθέλησεν,	ἀλλ´	ὅτι καὶ τοῦτο κατέδεισε· τοῖς
[45, 23]	ἔχοντα (πολλοῦ γε καὶ δεῖ)	ἀλλ´	ὅτι μηδὲν αὐτῶν μετακινηθῆναι συνέφερεν,
[45, 45]	ὑμῖν μὴ μέλλειν μηδὲ διατρίβειν,	ἀλλ´	ὅτι τάχιστα αὐτῷ πολεμῆσαι, λογισαμένους
[45, 30]	οὐδένα ἄλλον οὐχ ὅτι ὕπατον	ἀλλ´	οὐδὲ στρατηγὸν οὐδὲ δήμαρχον οὐδ´
[45, 19]	εἰ καὶ ἐκ μηδενὸς ἄλλου,	ἀλλ´	οὖν ἐκ τούτου γε πεποιήκατε·
[45, 47]	τὸ δοκεῖν τινι εἶναι κατέλιπεν.	ἀλλ´	οὔτι γε καὶ σώζεσθαι διὰ
[45, 30]	οὐδὲ ταῦτα μέντοι αὐτὸν ἐσωφρόνισεν,	ἀλλ´	ὑπατεύσας γυμνός, ὦ πατέρες, γυμνὸς
[45, 45]	ὅπως αὐτῷ χρησώμεθα εὑρεῖν δυνηθῆναι,	ἀλλ´	ὑποδεδιέναι τε καὶ θεραπεύειν αὐτὸν
[45, 43]	τοῖς ἐλευθερωτάτοις ἄγειν προσῆκόν ἐστιν,	ἀλλ´	ὥσπερ τοὺς οἰκέτας τοὺς ἀποδιδράσκοντας
[45, 33]	αὐτοῦ πεφωρακότες οὐ τιμωρήσεσθε αὐτόν,	ἀλλὰ	ἀναμένετε καὶ τῷ ἔργῳ μαθεῖν
[45, 24]	καὶ τὸν ἐξετασμὸν αὐτῷ προσετάξατε;	ἀλλὰ	ἄτοπον. οὐδὲ γὰρ ἂν στρατηγὸς
[45, 34]	Γαλατίας οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσης ἀντιποιεῖται,	ἀλλὰ	καὶ ἄκουσαν αὐτὴν βιάζεται; διὰ
[45, 47]	ποτε ἐς τοιαῦτα πράγματα προυχώρησεν,	ἀλλὰ	καὶ ἀποθανεῖν ἂν ὥσπερ ὁ
[45, 28]	καὶ γελωτοποιοὺς οὐχ ὅτι ἄνδρας	ἀλλὰ	καὶ γυναῖκας, μετὰ τῶν ῥαβδούχων
[45, 25]	πολλοῖς ψηφισάμενοι, συνεχωρήσατε ὅσα ἐβούλοντο,	ἀλλὰ	καὶ δίκην ἀεί ποτε παρὰ
[45, 5]	τι τῶν χρημάτων ὧν προηρπάκει,	ἀλλὰ	καὶ ἐθεράπευε, καίτοι καὶ προπηλακιζόμενος
[45, 23]	ὑμῶν οὐκ ἐν τούτοις μόνοις	ἀλλὰ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασι
[45, 37]	κακόνουν αὐτὸν ἡμῖν εἶναί φημι,	ἀλλὰ	καὶ ἐξ ὧν πρότερόν ποτε,
[45, 25]	ὁποῖον αὐτὸν ἴστε καὶ ἑοράκατε,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ πάντων ἁπλῶς ὅσα
[45, 8]	τινὰ ὀργὴν τῷ Καίσαρι ἔχοι,	ἀλλὰ	καὶ εὔνοιαν αὐτῷ ὀφείλοι, καὶ
[45, 37]	οὐχ ὅτι τελευτήσαντος τοῦ Καίσαρος	ἀλλὰ	καὶ ζῶντος ἔτι, καὶ κακῶς
[45, 2]	καὶ ἀγαθόν τι προσημαίνοι ἔφερεν,	ἀλλὰ	καὶ ἠνίασε τοὺς παρόντας, ὅτι
[45, 7]	ἐντυχεῖν τι ἐθελήσαντα οὐ προσεδέξατο,	ἀλλὰ	καὶ κατέσπασε καὶ ἐξήλασε διὰ
[45, 39]	ὅτι τοῦτο οὐ μόνον δικαιότερον	ἀλλὰ	καὶ λυσιτελέστερον ἡμῖν ἐστιν, οὐδεὶς
[45, 29]	οὐ μόνον οὐκ ἐποίησε τοῦτο,	ἀλλὰ	καὶ ὁμονοοῦντας ὑμᾶς ἐστασίασεν, τῇ
[45, 24]	οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς δέον ἔπραξε,	ἀλλὰ	καὶ πάντα τἀναντία καθ´ ὑμῶν
[45, 34]	οὐχ ὅπως οὐκ ἐμιμήσατο αὐτόν,	ἀλλὰ	καὶ πολιορκεῖ κατακλείσας; οὐκ ἔστιν
[45, 28]	ὡς μηδεμίαν αὐτῶν τιμὴν ἀποδώσων.	ἀλλὰ	καὶ ταύτην μετὰ πάσης ὕβρεως
[45, 2]	οὐχ ὅτι τῇ τῶν Λατίνων	ἀλλὰ	καὶ τῇδε τῇ γλώσσῃ, ἠσκεῖτο,
[45, 27]	εἶπον, οὐ τὴν πόλιν μόνον	ἀλλὰ	καὶ τὴν οἰκουμένην ἐπλήρωσε. μετὰ
[45, 27]	κοινὸς ἀλιτήριος οὐχ ἡμῶν μόνον	ἀλλὰ	καὶ τῆς οἰκουμένης ὀλίγου πάσης
[45, 46]	ὄλεθρον, οὐ τοῦ σώματος μόνον	ἀλλὰ	καὶ τῆς ψυχῆς τῆς τε
[45, 30]	τῇ Λεοντίνων γῇ δοθέντων ἐξεπαίδευσεν.	ἀλλὰ	καὶ ὑπάτευες, ὦ χρηστέ (ἐρῶ
[45, 11]	μέντοι καὶ φανερῶς πω συνερρώγεσαν,	ἀλλὰ	καίπερ τῷ ἔργῳ ἐκπεπολεμωμένοι, τῇ
[45, 25]	οὕτως, εἴγε δεῖ τοῦτο εἰπεῖν,	ἀλλὰ	μὴ καὶ ὑπὲρ τούτου δίκην
[45, 34]	εἰ καὶ τότε αὐτοῦ ἐφείσασθε,	ἀλλὰ	νῦν γε καὶ δι´ ἐκεῖνα
[45, 36]	ἀναμείνητε παθόντες τι τοιοῦτο μεταγνῶναι,	ἀλλὰ	πρὶν παθεῖν φυλάξασθε· σχέτλιον γάρ,
[45, 38]	ἐν τῷ παρόντι ῥᾳστώνης δελεαζώμεθα,	ἀλλὰ	τῆς πρὸς τὸ μέλλον ἀσφαλείας
[45, 6]	περὶ τὸν Ἀντώνιον οὐχ ἡσύχασεν,	ἀλλὰ	Τιβέριον Καννούτιον δημαρχοῦντα ἀναπείσας ἔς
[45, 3]	καὶ στρατιώτας συχνοὺς συμπροπεμφθέντας εἶχεν,	ἀλλὰ	τό τε ὄνομα τοῦ Καίσαρος
[45, 47]	καταγαγὼν οὐκ ἐπεκούρησε τῷ θείῳ,	ἀλλὰ	τὸν μὲν συγκυβευτὴν τὸν Λεντίκουλον
[45, 38]	τὸν ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων προκεχειροτονημένον,	ἀλλὰ	τοσούτῳ χείρους καὶ τῶν κινδυνευόντων
[45, 23]	τοὺς φυγάδας καὶ περὶ τὰ	ἄλλα	ἃ μικρῷ πρόσθεν εἶπον ἐξειργάσατο.
[45, 5]	οὐσίας πολυπραγμονοίη καὶ πρὸς τὰ	ἄλλα	ἀσθενέστερος εἴη. ~ἐπ´ οὖν τούτοις
[45, 36]	ἀναμενοῦμεν, ἵνα καὶ ταῦτα καὶ	ἄλλα	ἄττα προσλαβὼν δυσπολέμητος γένηται; καὶ
[45, 6]	εὐθὺς ἐκτίσειν σφίσιν ὑπέσχετο καὶ	ἄλλα	αὐτοὺς πολλὰ προσεπήλπισε. καὶ μετὰ
[45, 5]	καὶ ἀδικούμενος· τά τε γὰρ	ἄλλα	ἐκεῖνος καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ
[45, 24]	μόνον τοιοῦτος γέγονε, τὰ δ´	ἄλλα	ὀρθῶς διῴκηκε; ποῦ; πόθεν; οὐ
[45, 37]	οἱ πρᾶξαί τι γλιχόμενοι καὶ	ἄλλα	ποιεῖν οἱ κατορθώσαντες εἰώθασι· πρὸς
[45, 28]	γὰρ ἐπ´ ἐκεῖνα καὶ ἐπ´	ἄλλα	πολλὰ ἐπεπήδησεν ὡς μηδεμίαν αὐτῶν
[45, 36]	ἡμετέρων, οἳ καὶ ἐκεῖνα καὶ	ἄλλα	πολλὰ κεκτήμεθα, ἐθελοντὴς ἀφέξεται. τοῦτ´
[45, 22]	τούτῳ δὲ ἐπετρέψατε τά τε	ἄλλα	πολλὰ τοῖς φίλοις καὶ τοῖς
[45, 37]	αὐτῶν ἐκείνοις, ἢ καὶ χαλεπώτερον.	ἄλλα	τε γὰρ λέγειν οἱ πρᾶξαί
[45, 13]	σφίσιν ἐντυχών, ἐπειδή τε ἐκεῖνος	ἄλλα	τέ τινα {καὶ} ἐν τῇ
[45, 7]	ὁμίλου ἐκώλυσεν, οὕτω δὴ καὶ	ἄλλα	τινὰ τῶν ἐς τὴν τοῦ
[45, 23]	καὶ πολιτείας καὶ ἀτελείας καὶ	ἄλλας	τινὰς τιμὰς τούς τε ἔχοντας
[45, 8]	βουλόμενον πάντας τούς τι δυναμένους	ἀλλήλοις	διαφέρεσθαι, καὶ διὰ τοῦτ´ ἐπιχαῖρόν
[45, 1]	ἑαυτοὺς γιγνόμενοι καὶ ὅσα συμμιγνύντες	ἀλλήλοις	ἔν τε ταῖς ὁμιλίαις καὶ
[45, 8]	οὐδὲ ἐν τῷ πρὶν πιστεύοντες	ἀλλήλοις,	ἐπὶ πλέον ἠλλοτριώθησαν. ~ὁρῶν οὖν
[45, 11]	καὶ Ἀντώνιος πάντα μὲν ἐπ´	ἀλλήλοις	ἔπραττον, οὐ μέντοι καὶ φανερῶς
[45, 14]	τοῦτο τολμήσας συστήσῃ τε αὐτοὺς	ἀλλήλοις	καὶ καθ´ ἓν ἀμφοτέροις πολεμήσῃ.
[45, 8]	ἄκαιρον εἶναι νομίσαντες, ἀνθυπεῖξάν τινα	ἀλλήλοις	συμβιβαζόμενοι) καὶ ἡμέρας μέν τινας
[45, 23]	ὅπως ἀνυπόπτως χωρὶς ὑπούλου τινὸς	ἀλλήλοις	συνῶμεν. τούτων ἐξεταστὴς οὗτος γενόμενος
[45, 8]	τινας ἡσύχασαν, ἔπειτα δὲ ἀνθυποπτεύσαντες	ἀλλήλους,	εἴτ´ ἐξ ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς εἴτε
[45, 23]	καὶ τὴν ὁμόνοιαν τὴν πρὸς	ἀλλήλους,	καὶ ἐμοὶ πεισθέντες. ταύτην οὗτος
[45, 15]	αὖθις πολέμιον σχήσει· ~τοσοῦτόν που	ἀλλήλων	διέφερον. πέμψας οὖν πρὸς τὸν
[45, 17]	πολλοὶ νυκτὸς κατά τε τὴν	ἄλλην	πόλιν καὶ πρὸς τῇ τοῦ
[45, 9]	καὶ ἑαυτῷ προσποιήσειε, καὶ χώραν	ἄλλην	τε πολλὴν καὶ τὴν ἐν
[45, 27]	τῆς Ῥώμης καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	Ἰταλίας ὅλης ἐξήλασε, καὶ ἑνὶ
[45, 12]	ἐπὶ τούτοις ἔκ τε τῆς	ἄλλης	παρασκευῆς καὶ ἐκ τοῦ συνόντος
[45, 17]	πυρώδης περιέσχεν, ὥστ´ εἴπερ τι	ἄλλο,	καὶ τοῦτο ἐναργέστατα αὐτοῖς ἐκβῆναι·
[45, 45]	μὴ κρατήσητε, σωθῆναι. οὐδὲν οὖν	ἄλλο	ποιοῦσιν οἱ κελεύοντες ὑμᾶς πρεσβεύσασθαι
[45, 36]	ἐστιν. οὐ γάρ που δι´	ἄλλο	τι Δεκίμῳ πολεμεῖ καὶ Μούτιναν
[45, 34]	οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ ἐπ´	ἄλλο	τι καὶ ἐφ´ ἡμᾶς κἀκεῖνα
[45, 46]	μεθ´ ὑμῶν ἀπολαῦσαι, ἂν δ´	ἄλλο	τι ψηφίσησθε, τεθνάναι μᾶλλον ἢ
[45, 17]	ἡμέραις ἐβουλεύσαντό τε, καὶ εἶπον	ἄλλοι	τε ἐφ´ ἑκάτερα πολλοὶ καὶ
[45, 23]	μόνοις ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	ἅπασι καθ´ ὑμῶν ἐτόλμησε χρήσασθαι.
[45, 9]	τοῦ Καίσαρος ὥσπερ καὶ τοῖς	ἄλλοις	δοθεῖσα, ἐβεβαιώθη, καὶ τὰ χρήματα,
[45, 47]	προείλετο. πρὸς γὰρ αὖ τοῖς	ἄλλοις	ὁ μὲν Κίννας οὐ πολλῷ
[45, 19]	ὥσπερ δέον αὐτόν, πρὸς τοῖς	ἄλλοις	στρατεύμασιν ἃ κατὰ τῆς πατρίδος
[45, 15]	γὰρ ἤρεσκε μὲν καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς πλείοσι τῶν ἐν τῇ
[45, 46]	δέ, ὦ Καλῆνε, τοῖς τε	ἄλλοις	τοῖς ταὐτά σοι φρονοῦσι συμβουλεύω
[45, 30]	οὗ γέγονεν ἡ πόλις, οὐδένα	ἄλλον	οὐχ ὅτι ὕπατον ἀλλ´ οὐδὲ
[45, 19]	δῆλον, εἰ καὶ ἐκ μηδενὸς	ἄλλου,	ἀλλ´ οὖν ἐκ τούτου γε
[45, 34]	ἔπραξεν ἐλέγχεται. τίνος μὲν γὰρ	ἄλλου	ἕνεκα, ἐξὸν αὐτῷ τὴν ἡσυχίαν
[45, 36]	τὰ παρόντα, Κασσίου τινὸς αὖθις	ἄλλου	καὶ Βρούτων τινῶν ἄλλων δεηθῆναι·
[45, 42]	γε πρὸς πάντας ἅμα τοὺς	ἄλλους	δυνήσεται, ἀλλ´ ἤτοι ἑκών, ἐπειδὰν
[45, 13]	ἐκείνοις ὁμοίως δούς, προσέθετο καὶ	ἄλλους	ἐκ τούτου πολλούς, καὶ τούς
[45, 17]	τὸν ὄλεθρον προεδήλωσε· τοὺς δὲ	ἄλλους	ἐκεῖνά τε ἐτάραττε καὶ σεισμὸς
[45, 38]	ποιοῦμεν; τί δὲ οὐ τοὺς	ἄλλους	οὓς ὀρθῶς φρονοῦντας ἐπαινοῦμεν, {οὐ}
[45, 13]	αὐτῶν ἐπὶ τούτῳ θορυβησάντων σφαγῆναι	ἄλλους	τέ τινας καὶ ἑκατοντάρχους ἔν
[45, 43]	πολίτας χρῆσθαι; τοῖς μὲν γὰρ	ἀλλοφύλοις	καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι καὶ διαπρεσβεύεσθαι δεῖ
[45, 46]	ἐποίησα ἐψηφίσασθε, ὅπερ οὐδενὶ πώποτε	ἄλλῳ	μὴ οὐκ ἐν πολέμῳ γέ
[45, 25]	ποτε αὐτῷ. οὐδὲ γὰρ οὐδ´	ἄλλῳ	τινί, καίτοι πολλὰ πολλοῖς ψηφισάμενοι,
[45, 33]	ἐγένετο; καὶ τίς ἀνθρώπων ἃ	ἄλλῳ	τῳ συμπρᾶξαι, τῆς φωνῆς τῆς
[45, 47]	μὲν ἐκείνου χρημάτων οὐκ ἐκληρονόμησεν,	ἄλλων	δὲ δὴ καὶ πάνυ πολλούς,
[45, 36]	αὖθις ἄλλου καὶ Βρούτων τινῶν	ἄλλων	δεηθῆναι· γελοῖον γάρ, ἐξὸν αὐτοὺς
[45, 29]	δυνηθεὶς ἂν καὶ τοὺς τῶν	ἄλλων	θορύβους καταπαῦσαι, οὐ μόνον οὐκ
[45, 9]	πλὴν τῶν σφαγέων τῶν πλειόνων,	ἄλλων	τέ τινων οὓς πιστούς σφισιν
[45, 14]	ἢ καὶ ἑαυτοῦ τῶν τε	ἄλλων	τῶν τι δυναμένων ὑπ´ ἐμφύτου
[45, 30]	τὰ μὲν γὰρ Λυκαῖα καὶ	ἄλλως	ἂν τῆς προσηκούσης θρησκείας οὐκ
[45, 2]	καὶ ἐκεῖ τὸν Ὀκτάουιον εὑρὼν	ἄλλως	ἀναβεβηκότα τό τε εἶδος αὐτοῦ
[45, 22]	ἐχρῆν, ὁπότε μηδὲ νῦν παρρησίαν	ἄλλως	εἰπεῖν τι καὶ πρᾶξαι τῶν
[45, 10]	κἀνταῦθα καὶ στρατιώτας καὶ πόλεις,	ἄλλως	τε καὶ ἐπειδὴ ὁ Καῖσαρ
[45, 17]	ἐνταῦθα στήσεσθαι τὸ δεινὸν ἐδόκει,	ἄλλως	τε καὶ ἐπειδὴ τοῦ Οὐιβίου
[45, 1]	τῆς τε μοναρχίας διάδοχον καταλείψων,	ἄλλως	τε καὶ ὅτι ἡ Ἀττία
[45, 46]	μὲν θάνατος οὐκ ἂν ἄωρος	ἄλλως	τε καὶ πρὸ τοσούτων ἐτῶν
[45, 26]	τὸν Ἡρακλέα ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον,	ἄλλως	τε καὶ πρὸς οὐδὲν ἧττον
[45, 7]	ταῦτα καὶ οἱ στρατιῶται ἑτοίμως,	ἄλλως	τε καὶ χρήμασι θεραπευθέντων τινῶν,
[45, 36]	ἡμᾶς. οὓς ἴσως οὐδὲ εὑρήσομεν,	ἄλλως	τε κἂν οὕτω τοῖς παροῦσι
[45, 46]	ἢ ζῆν ἑλέσθαι. οὔτε γὰρ	ἄλλως	τὸν θάνατόν ποτε τὸν ἐκ
[45, 9]	δὲ Γαλατίαν τὴν ἐντὸς τῶν	Ἄλπεων,	ᾗ ὁ Βροῦτος ὁ Δέκιμος
[45, 2]	ἔδοξέ ποτε ὁ Κικέρων ὄναρ	ἁλύσεσί	τε αὐτὸν χρυσαῖς ἐς τὸ
[45, 42]	καὶ ἄκων ἐκ μιᾶς μάχης	ἁλώσεται.	ἐγὼ μὲν δὴ ταῦθ´ ὑμῖν
[45, 33]	τὴν πατρίδα καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν	ἅμα	ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ ἂν αὐτὸς
[45, 3]	Βρεντέσιον, καὶ τάς τε διαθήκας	ἅμα	καὶ τὴν γνώμην τοῦ δήμου
[45, 14]	μέντοι καὶ εἶχεν ὅπως ἑκατέρῳ	ἅμα	μάχοιτο· οὐδὲ γὰρ τῷ ἑτέρῳ
[45, 9]	οἱ Ἀντώνιοι οὗτοι ὄντες ἀρχὰς	ἅμα	πάντες ἔσχον, ὁ μὲν Μᾶρκος
[45, 30]	ἡμῶν παρόντων, τοιαῦτ´ εἰπεῖν, ἵν´	ἅμα	τε τὸ θαυμαστόν σου σῶμα
[45, 29]	τῷ Καπιτωλίῳ, τό τε ἔσθημα	ἅμα	τὸ περιπόρφυρον ἐνδύεσθαι καὶ ξίφος
[45, 42]	συμμείνωσιν, ἀντισχεῖν γε πρὸς πάντας	ἅμα	τοὺς ἄλλους δυνήσεται, ἀλλ´ ἤτοι
[45, 34]	ἃ μηδὲ ἐκεῖνον ἤρεσεν. ἀλλ´	ἁμαρτεῖν	ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν τοιοῦτό
[45, 37]	αὐτὸς ἐκεῖνος ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ, πάντων	ἁμαρτησόμεθα.	τοῦτο μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν
[45, 42]	μὲν καὶ καθ´ ἑαυτά ἐστιν	(ἀμέλει	Καῖσαρ μὲν καὶ τῶν στρατιωτῶν
[45, 19]	αὐτοὺς ὡς καὶ φοβούμενοί τινας,	ἀμελήσαντες	δὲ τῶν πραγμάτων ὡς ἐν
[45, 37]	τὰ προειμένα ἀναληψόμεθα· ἂν δ´	ἀμελήσαντες	τοῦτο ποιεῖν περιμένωμεν ἕως ἂν
[45, 40]	τοῦτο καὶ χρήματα παρ´ αὐτοῦ	ἀμύθητα	καὶ τιμὰς ὑπερόγκους λαβών, ἐπεχείρησεν
[45, 17]	καὶ ἰχθῦς ἐκ τῆς θαλάσσης	ἀμύθητοι	κατὰ τὰς τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς
[45, 36]	ἠδίκηταί τι ὑπ´ αὐτῶν ὥστ´	ἀμύνασθαι	δοκεῖν, οὔτ´ αὖ τῶν μὲν
[45, 44]	ἀδικεῖν, ἡμᾶς δὲ δὴ μέλλειν	ἀμύνασθαι;	καὶ ἐκεῖνον μὲν ἐκ πολλοῦ
[45, 37]	μὲν ἤδη καὶ τὴν ταχίστην	ἀμυνώμεθα	αὐτόν, πάντα καὶ τὰ προειμένα
[45, 14]	αὐτοὺς ἀλλήλοις καὶ καθ´ ἓν	ἀμφοτέροις	πολεμήσῃ. λογισάμενος οὖν ὅτι ὁ
[45, 14]	τι πράξῃ. ἐμίσει μὲν γὰρ	ἀμφοτέρους	αὐτούς, οὐ μέντοι καὶ εἶχεν
[45, 42]	αὐτοῖς δόντες, ἔπειτα τοὺς ὑπάτους	ἀμφοτέρους	ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐκπέμψαντες, οὐκ
[45, 25]	καὶ παρ´ αὐτοῦ τούτου λήψεσθε,	ἄν	γε ἐμοὶ νῦν πεισθῆτε. καὶ
[45, 18]	δυναστείᾳ καὶ τυραννίδι ζῆν ὑπομείναιμ´	ἄν,	ἐν ᾗ μήτε πολιτεύσασθαι μήτε
[45, 46]	τινι μεθ´ ὑμῶν καὶ πάνυ	ἄν	μοι ἀωρότατον συμβαίη. ὅθενπερ τοῦτο
[45, 47]	καὶ Ἀντώνιος ταῦτ´ ἐγίγνωσκεν, οὐκ	ἄν	ποτε ἐς τοιαῦτα πράγματα προυχώρησεν,
[45, 27]	τοῖς βουλήμασιν ὑμῶν ἀντεπεπράχει, οὐκ	ἄν	ποτε ὁ Καῖσαρ οὔτε σκῆψιν
[45, 45]	ἐκ τούτου συνιέναι ὅτι οὐκ	ἄν	ποτε τὴν εἰρήνην, ἐν ᾗ
[45, 43]	τοῦ δήμου καὶ τῶν νόμων,	ἄν	τε ἐθέλωσιν ἄν τε καὶ
[45, 43]	τῶν νόμων, ἄν τε ἐθέλωσιν	ἄν	τε καὶ μή· καὶ οὔτε
[45, 22]	ὑμῶν ἐχρήσατο. καὶ τοῦτο θαυμάσειεν	ἄν	τις, εἰ κατ´ ἐκείνους τοὺς
[45, 12]	{ἢ βηκάτων} σύστημα, οὓς ἀνακλήτους	ἄν	τις ἑλληνίσας, ὅτι πεπαυμένοι τῆς
[45, 22]	γὰρ ἐν τοῖς ἰδίοις, ὅσα	ἄν	τις ἕτερος ὑφ´ ἑτέρου βιασθεὶς
[45, 34]	γάρ τοι τί καὶ φήσειεν	ἄν	τις; ὀρθῶς τότε τὸν Καίσαρα
[45, 29]	ὁμοίως τὴν πόλιν εἰργάσατο, πῶς	ἄν	τις σιωπήσειεν; ἢ οὐ μέμνησθε
[45, 38]	Καμπανίας στρατιωτῶν ἐνταῦθα ἀφῖκτο, πάντως	ἂν	Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Βρεντεσίου εὐθύς,
[45, 44]	καὶ κοινῶς ζῆν ἠβούλετο, οὐδ´	ἂν	ἀπ´ ἀρχῆς τοιούτοις πράγμασιν ἐπεχείρησεν,
[45, 26]	καὶ ἐν ἐκείνοις εὕροι τις	ἂν	αὐτὸν πεποιηκότα, ἀλλ´ ὅτι αἰδοῦμαι
[45, 33]	μόνης κυριεύων, ἐπιχειρήσειε, ταῦτ´ οὐκ	ἂν	αὐτὸς ἑαυτῷ δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς
[45, 33]	ἑαυτὸν ἅμα ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ	ἂν	αὐτὸς μοναρχῆσαι ἐθελήσειεν; ~ὥστε εἰ
[45, 20]	ἔργοις τοῖς ἐκείνου. καὶ τίς	ἂν	ἀφεὶς τὸ τὰς πράξεις αὐτοῦ
[45, 46]	γὰρ ὁ μὲν θάνατος οὐκ	ἂν	ἄωρος ἄλλως τε καὶ πρὸ
[45, 44]	τοῦτ´ ἤδη προκεχώρηκεν ὥστε μηδ´	ἂν	βούληται δύνασθαι δημοκρατικῶς ἡμῖν συμπολιτεῦσαι.
[45, 45]	τούτῳ καθ´ ἡσυχίαν πάνθ´ ὅσα	ἂν	βούληται πράξῃ, καὶ τόν τε
[45, 46]	τῆς σωτηρίας μεθ´ ὑμῶν ἀπολαῦσαι,	ἂν	δ´ ἄλλο τι ψηφίσησθε, τεθνάναι
[45, 37]	πάντα καὶ τὰ προειμένα ἀναληψόμεθα·	ἂν	δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν περιμένωμεν
[45, 42]	ἐκ τῆς Γαλατίας αὐτὸν ἐξείργει)	ἂν	δὲ δὴ καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε
[45, 37]	ὁ Κίννας οὐδ´ ὁ Σύλλας·	ἂν	δὲ ἐν τῷ κράτει τῶν
[45, 43]	αὑτὸν ἐπιτρέπῃ, τὴν ἡσυχίαν ἄγειν,	ἂν	δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἐπιμένῃ,
[45, 43]	ταῖς ψήφοις αὐτοὺς λάβητε, δικάζοντας,	ἂν	δὲ τοῖς ὅπλοις, πολεμοῦντας. δοῦλοι
[45, 33]	καὶ τῷ ἔργῳ μαθεῖν τί	ἂν	δράσειεν ὑμᾶς ὡπλισμένος ὁ τοιαῦτα
[45, 44]	ἐξουσίαν προσλαβών, οὐκ ἔστιν ὅπως	ἂν	ἐθελούσιος μεταβάλοιτο καὶ τῶν δογμάτων
[45, 24]	πέμψαντες αὐτοὺς ἕξετε. καὶ γὰρ	ἂν	εἴη δεινὸν εἰ πάντες οἱ
[45, 24]	οὓς ὑμεῖς ἐπαινεῖτε; μυρία δ´	ἂν	εἴη λέγειν, εἴ τις ἐπεξιέναι
[45, 22]	εἰ τότε περιβεβλημένοι ἦμεν, οὔτ´	ἂν	ἐκεῖνος ὧν φήσει τις αὐτὸν
[45, 22]	ὑμᾶς αὐτοὺς ἀπεχρήσατο. ποῦ γὰρ	ἂν	ἑκόντες ὑμεῖς τὰς μὲν παρὰ
[45, 44]	καὶ προπετείας τοῦτ´ ἐποίησε, πάντως	ἂν	ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη· νῦν
[45, 33]	ἑαυτῷ δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς δ´	ἂν	ἕτερον τύραννον καὶ ἐπὶ τὴν
[45, 19]	τούτου γε πεποιήκατε· οὐ γὰρ	ἂν	ἐψηφίσασθε φυλακὴν τοῦ βουλευτηρίου σχεῖν,
[45, 46]	μὲν πεισθῆτέ μοι, καὶ πάνυ	ἂν	ἡδέως καὶ τῆς ἐλευθερίας καὶ
[45, 37]	ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν περιμένωμεν ἕως	ἂν	ἡμῖν αὐτὸς ἐκεῖνος ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ,
[45, 36]	τοῖς παροῦσι χρησώμεθα. τίς γὰρ	ἂν	ἰδίᾳ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας κινδυνεῦσαι
[45, 21]	ἀδικῶν οὐ παύεται, καὶ δυνηθεὶς	ἂν	ἴσως συγγνώμης ἐφ´ οἷς τὸ
[45, 42]	καὶ εἴγε ὑπατεύων ἔτυχον, πάντως	ἂν	καὶ ἐποίησα, καθάπερ καὶ πρότερον,
[45, 18]	τῶν δεόντων τι πρᾶξαι, κατοκνήσαιμ´	ἂν	καὶ μετὰ κινδύνου τοῦτο ποιῆσαι.
[45, 35]	οἴεσθε τῶν δεινοτάτων πάντας ὑμᾶς,	ἂν	καὶ νικήσῃ, ποιήσειν; καὶ τὸν
[45, 35]	πῶς οὐκ ἐπὶ πᾶν ὕβρεως,	ἂν	καὶ τὴν ἐκ τῶν ὅπλων
[45, 29]	ὑπὸ στρατιωτῶν δορυφορεῖσθαι· ἔπειτα δυνηθεὶς	ἂν	καὶ τοὺς τῶν ἄλλων θορύβους
[45, 43]	ἔπειτα μαθόντας τὴν γνώμην αὐτοῦ,	ἂν	μὲν ἑκὼν ἀπαλλάττηται τῶν ὅπλων
[45, 37]	ἡμῖν ἐλέγχεται, ἔχει δὲ οὕτως.	ἂν	μὲν ἤδη καὶ τὴν ταχίστην
[45, 46]	γνώμης, ὦ πατέρες, ἔχω ὥστ´,	ἂν	μὲν πεισθῆτέ μοι, καὶ πάνυ
[45, 43]	τι παραχρῆμα τὴν τιμωρίαν ἐπάγειν,	ἂν	μὲν ὑπὸ ταῖς ψήφοις αὐτοὺς
[45, 45]	οὐχ οἷόν τέ ἐστιν ὑμῖν,	ἂν	μὴ κρατήσητε, σωθῆναι. οὐδὲν οὖν
[45, 15]	τε αὐτῷ ἐπηγγείλατο, καὶ συμμαχίαν,	ἂν	μὴ τὸν Ἀντώνιον δέξηται, προσυπισχνεῖτο.
[45, 31]	γυμνοῦσθαι μήθ´ ὑβρίζεσθαι. ~τάχα γ´	ἂν	οὗτος ἢ τὸν Ὁράτιον τὸν
[45, 37]	ἁμαρτησόμεθα. τοῦτο μὲν γὰρ οὐδ´	ἂν	πρὸς αὐτὴν τὴν πόλιν προσελαύνῃ
[45, 24]	προσετάξατε; ἀλλὰ ἄτοπον. οὐδὲ γὰρ	ἂν	στρατηγὸς ἢ καὶ πρεσβευτής τις
[45, 42]	νῦν συνόντων. οὐ μὴν οὐδ´	ἂν	τὰ μάλιστα συμμείνωσιν, ἀντισχεῖν γε
[45, 22]	τις αὐτὸν τυχεῖν ἔτυχεν, οὔτ´	ἂν	τὰ μετὰ ταῦτα αὐξηθεὶς ἐξ
[45, 37]	ἡμῶν γεγονέναι διορίζομαι· τίς γὰρ	ἂν	τὴν πατρίδα φιλῶν ἢ τίς
[45, 30]	μὲν γὰρ Λυκαῖα καὶ ἄλλως	ἂν	τῆς προσηκούσης θρησκείας οὐκ ἀπέτυχε,
[45, 14]	εὖ ἠπίστατο ὅτι τούτῳ μέν,	ἂν	τῶν ἀντικαθεστηκότων δι´ αὐτοῦ κρατήσῃ,
[45, 31]	πρᾶξαι ἐπεσκήψαμεν, τί μὲν οὐκ	ἂν	τῶν δεινοτάτων τολμήσειε, ~τίνος δ´
[45, 32]	τῶν δεινοτάτων τολμήσειε, ~τίνος δ´	ἂν	τῶν χαλεπωτάτων ἀπόσχοιτο; ἡμεῖς, ὦ
[45, 47]	πράγματα προυχώρησεν, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν	ἂν	ὥσπερ ὁ πάππος αὐτοῦ, μᾶλλον
[45, 20]	τούτων καὶ ταῖς ψευδολογίαις αἷς	ἀναβάλλουσιν	ὑμᾶς, σκήψεις καὶ προφάσεις λέγοντες,
[45, 31]	τὸ βῆμα εἶπεν, οἷα δὲ	ἀναβὰς	ἐπ´ αὐτὸ ἔπραξε. καίτοι ὅστις
[45, 2]	ἐκεῖ τὸν Ὀκτάουιον εὑρὼν ἄλλως	ἀναβεβηκότα	τό τε εἶδος αὐτοῦ πρὸς
[45, 3]	δήμου τὴν δευτέραν μαθών, οὐκέτ´	ἀναβολὰς	ἐποιήσατο, καὶ μάλισθ´ ὅτι καὶ
[45, 23]	πολὺ τοῦτ´ ἐγίγνετο, καὶ ἔλεγεν	ἀναγκαῖον	εἶναί τινα τῶν ἐν τοῖς
[45, 43]	καὶ διαπρεσβεύεσθαι δεῖ πρότερον καὶ	ἀναγκαῖόν	ἐστι, τοῖς δὲ δὴ πολίταις
[45, 18]	τι καὶ παθεῖν σώζοντα αὐτὴν	ἀναγκαῖον	ᾖ. ~οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων
[45, 19]	προϊδέσθαι, {ὥστε} μὴ καὶ αὖθις	ἀναγκασθῶμεν	ὁμοίως ὑπὲρ αὐτῶν διαγνῶναι. ὅτι
[45, 39]	{οὐ} μιμούμεθα; ~καίτοι δυοῖν ἡμᾶς	ἀνάγκη	θάτερον, ἢ τούτους πάντας, τὸν
[45, 21]	αὐτῆς φιλανθρωπίας ὑμῶν σωφρονισθῆναι, ἀλλ´	ἀνάγκη	καὶ ἄκοντα νῦν, εἰ καὶ
[45, 44]	τι τῶν ὑμετέρων προτιμήσειεν, ἀλλ´	ἀνάγκη	τὸν τοιοῦτον αὐτοῖς τοῖς ὅπλοις,
[45, 45]	καὶ θεραπεύειν αὐτὸν καὶ προσκυνεῖν	ἀνάγκην	ἔχειν. ἓν δὲ ἔτι τοῦτο
[45, 24]	ἆρ´ οὖν ἐς ὑμᾶς αὐτοὺς	ἀναδέξεσθε	καὶ ταῦτα τὰ κακῶς ὑπ´
[45, 16]	ἀξιώματι προήκοντας ᾐδοῦντο καὶ τοὺς	ἀναιδείᾳ	τινὶ χρωμένους καὶ ἐπὶ τοῖς
[45, 20]	ψηφίσησθε. ~καίτοι τινὲς ἐς τοῦτ´	ἀναιδείας	ἐληλύθασιν ὥστε τολμᾶν λέγειν ὡς
[45, 26]	ἔν τε ἀσελγείᾳ καὶ ἐν	ἀναισχυντίᾳ	τοσαύτῃ τραφέντα μὴ οὐ πάντα
[45, 12]	ἠουοκάτων {ἢ βηκάτων} σύστημα, οὓς	ἀνακλήτους	ἄν τις ἑλληνίσας, ὅτι πεπαυμένοι
[45, 12]	τὴν Ῥώμην πρὶν τὸν Ἀντώνιον	ἀνακομισθῆναι,	καὶ ἐς τὸν ὅμιλον ὑπὸ
[45, 37]	αὐτόν, πάντα καὶ τὰ προειμένα	ἀναληψόμεθα·	ἂν δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν
[45, 38]	χρήματα ὑπὲρ τῆς σωτηρίας αὐτοῦ	ἀναλίσκειν	καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν, ἡμᾶς δὲ
[45, 23]	τὸ τὰ ἡμέτερα καθ´ ἡμῶν	ἀναλίσκεσθαι·	ἃ μήτε ἐψηφίσασθε μήτε ἐμελλήσατε.
[45, 36]	προσλάβῃ, χωρήσειν νομίζετε; ~μὴ τοίνυν	ἀναμείνητε	παθόντες τι τοιοῦτο μεταγνῶναι, ἀλλὰ
[45, 33]	πεφωρακότες οὐ τιμωρήσεσθε αὐτόν, ἀλλὰ	ἀναμένετε	καὶ τῷ ἔργῳ μαθεῖν τί
[45, 36]	κεκτήμεθα, ἐθελοντὴς ἀφέξεται. τοῦτ´ οὖν	ἀναμενοῦμεν,	ἵνα καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα
[45, 42]	ἔτ´ αὐτῷ συστρατεύονται, τῆς δὲ	ἀνανδρίας,	ὅτι τὴν Μούτιναν τοσοῦτον ἤδη
[45, 6]	ἡσύχασεν, ἀλλὰ Τιβέριον Καννούτιον δημαρχοῦντα	ἀναπείσας	ἔς τε τὸν ὅμιλον ὑπ´
[45, 17]	αὐτὸν ἐν τῷ Ἑστιαίῳ καὶ	ἀναπηδήσας	μετὰ τὴν ἱερουργίαν. πρὸς δὲ
[45, 35]	ὥστε καὶ τοῦ αἵματος αὐτὴν	ἀναπλῆσαι.	καίτοι τὸν οὕτως ὠμῶς ἐκείνοις,
[45, 1]	τοῦ αἰδοίου αὐτῆς τὸν ἥλιον	ἀνατέλλειν	ἐνόμισεν. ἄρτι τε ὁ παῖς
[45, 1]	σπλάγχνα ἑαυτῆς ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀναφέρεσθαι	καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν
[45, 24]	καὶ τὰς αἰτίας ἐφ´ ὑμᾶς	ἀναφέροιεν.	~οὔκουν οὐδὲ τούτῳ προσέχειν προσήκει
[45, 28]	πόρνας, καὶ γελωτοποιοὺς οὐχ ὅτι	ἄνδρας	ἀλλὰ καὶ γυναῖκας, μετὰ τῶν
[45, 4]	καὶ ἐξ ὧν ἐπικατώρθωσε καὶ	ἀνδρείας	ὄνομα προσεκτήσατο. πολλὰ γὰρ ἤδη
[45, 17]	αὐτοῖς ἐκβῆναι· οἵ τε γὰρ	ἄνδρες	οἱ τρεῖς ἐδυνάστευον, λέγω δὲ
[45, 2]	ἐσιόντος, τήν τε ἐσθῆτα τὴν	ἀνδρικὴν	ἐνδύντος, ὁ χιτὼν περιερράγη τε
[45, 2]	ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ τοῦ	ἀνδρικοῦ	χιτῶνος ἐνδύσει συνεβεβήκει· ἐπελθὸν δὲ
[45, 18]	κινδύνου τοῦτο ποιῆσαι. νομίζω γὰρ	ἀνδρὸς	ἀγαθοῦ ὁμοίως ἔργον εἶναι τοῖς
[45, 5]	κατέπραξε καὶ κατειργάσατο παντὸς μὲν	ἀνδρὸς	νεανικώτερον, παντὸς δὲ πρεσβύτου φρονιμώτερον.
[45, 12]	δὲ μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν πλῆθος	ἀνδρῶν	ἐκ τῆς Καπύης μάλιστα, ἅτε
[45, 12]	δραχμάς. ἐκ τούτων δὴ τῶν	ἀνδρῶν	καὶ τὸ τῶν ἠουοκάτων {ἢ
[45, 23]	ὑμεῖς μὲν μετὰ τῶν πρώτων	ἀνδρῶν	προσετάξατε αὐτῷ ταῦτα διαλέξαι, ἐκεῖνος
[45, 13]	τι νεοχμώσῃ, οὐδ´ ὁ Καῖσαρ	ἀνεβάλετο,	ἀλλ´ ἐπηκολούθησεν αὐτῷ. ~ἦρχε μὲν
[45, 5]	ἐσενεγκεῖν, διὰ δὲ δημάρχων τινῶν	ἀνεβάλλετο,	ὅπως, ὡς μηδέπω παῖς αὐτοῦ
[45, 1]	ἐβράδυνε, καὶ μαθὼν τὴν αἰτίαν	ἀνεβόησεν	ὅτι δεσπότην ἡμῖν ἐγέννησας" καὶ
[45, 31]	πάσης δὲ τῆς βουλῆς παρούσης	ἀνειπεῖν,	καὶ τό τε διάδημα εὐθὺς
[45, 12]	τῆς στρατείας ἐπ´ αὐτὴν αὖθις	ἀνεκλήθησαν,	ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη. καὶ αὐτοὺς παραλαβὼν
[45, 3]	τε ὄνομα τοῦ Καίσαρος παραχρῆμα	ἀνέλαβε	καὶ τοῦ κλήρου αὐτὸν διεδέξατο,
[45, 12]	πολλὰ μὲν τοῦ πατρὸς αὐτοὺς	ἀνέμνησεν,	ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς ἐπεποιήκει, πολλὰ
[45, 22]	ψηφίσασθαί τινα αὑτῷ τὰ μὲν	ἀνέπεισεν	ὑμᾶς τὰ δὲ ἐξεβιάσατο, ἧττόν
[45, 17]	ὁ Κικέρων ἐς τὸ Καπιτώλιον	ἀνετίθει,	κατέβαλε καὶ κατέθραυσε. καὶ τοῦτο
[45, 7]	τὸν τῶν ἄστρων ἀριθμὸν ἐγκατειλεγμένῳ	ἀνετίθεσαν,	θαρσήσας χαλκοῦν αὐτὸν ἐς τὸ
[45, 5]	καὶ ἰδιωτικῶς καὶ μετ´ ὀλίγων,	ἄνευ	ὄγκου τινός, ἐς τὴν πόλιν
[45, 17]	τῆς πέριξ γῆς πελαγίσας ἐξαίφνης	ἀνεχώρησε,	καὶ παμπληθεῖς ἐν τῷ ξηρῷ
[45, 2]	ἐμβεβληκέναι· ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ	ἀνῆλθεν	ἐς τὸ Καπιτώλιον προσευξόμενος τῷ
[45, 1]	(ἔτυχε γὰρ βουλὴ οὖσα) ἀπαντήσαντα	ἀνήρετο	διὰ τί ἐβράδυνε, καὶ μαθὼν
[45, 24]	τηλικοῦτον, οὔτε προσήκοντα οὔτε ἐγνωσμένον,	ἀνῄρηται	πρὸς Καίσαρα καὶ Δέκιμον, οὓς
[45, 23]	τί γὰρ δεινὸν εἰ ἕτερος	ἀνθ´	ἑτέρου Μακεδονίας ἢ Γαλατίας ἄρξειν
[45, 20]	ἀρχὴν τὴν μηδὲν αὐτῷ προσήκουσαν	ἀνθείλετο,	καὶ ὅτι στρατεύματα ἃ ὁ
[45, 9]	παῦσαι, ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν	ἀνθελέσθαι,	καί τισιν ἐπὶ μακρότερον, παρὰ
[45, 35]	ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον δὲ δεσπότην αὐθαίρετον	ἀνθελέσθαι,	ὃς τοσοῦτον ἐκείνου χείρων ἐστὶν
[45, 26]	τούτοις ἑπόμενα. ἀδύνατον γάρ ἐστιν	ἄνθρωπον	ἔν τε ἀσελγείᾳ καὶ ἐν
[45, 39]	ἐπίσταται (πῶς γὰρ ἢ πόθεν	ἄνθρωπος	ἐν μέθαις καὶ κύβοις ζῶν;
[45, 33]	ποιήσας ἀτιμώρητος ἐγένετο; καὶ τίς	ἀνθρώπων	ἃ ἄλλῳ τῳ συμπρᾶξαι, τῆς
[45, 28]	τὴν τοῦ Πομπηίου οὐσίαν μόνος	ἀνθρώπων	ἀγοράσαι ἐτόλμησε, μήτε τὸ ἑαυτοῦ
[45, 11]	ἡ δὲ δὴ σπουδὴ τῶν	ἀνθρώπων	ἐς τὸν Καίσαρα ἐποίει, τὸ
[45, 8]	τότε αὐτὰς ἄκαιρον εἶναι νομίσαντες,	ἀνθυπεῖξάν	τινα ἀλλήλοις συμβιβαζόμενοι) καὶ ἡμέρας
[45, 8]	μέν τινας ἡσύχασαν, ἔπειτα δὲ	ἀνθυποπτεύσαντες	ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ ἀληθοῦς ἐπιβουλῆς
[45, 17]	τούτοις τοιούτοις οὖσι λαμπὰς ἀπ´	ἀνίσχοντος	ἡλίου πρὸς δυσμὰς διέδραμε, καί
[45, 41]	ἐπ´ αὐτὸν παρεσκεύασα· οὕτω γὰρ	ἀνόητός	ἐστιν ὥστε μου καταψεύδεσθαι τολμᾶν
[45, 44]	ἐπεχείρησεν, εἴ τε καὶ ὑπ´	ἀνοίας	ἢ καὶ προπετείας τοῦτ´ ἐποίησε,
[45, 17]	τό τε βουλευτήριον τὸ Ὁστίλιον	ἀνοικοδομηθῆναι	καὶ τὸ χωρίον ἐν ᾧ
[45, 9]	ἐνόμιζον εἶναι, παῦσαι, ἑτέρους δὲ	ἀντ´	αὐτῶν ἀνθελέσθαι, καί τισιν ἐπὶ
[45, 23]	αὐτοῦ καταλέλυκε, πολλὰ δὲ ἕτερα	ἀντεγγέγραφε·	καὶ γὰρ χώρας καὶ πολιτείας
[45, 27]	μὴ τότε τοῖς βουλήμασιν ὑμῶν	ἀντεπεπράχει,	οὐκ ἄν ποτε ὁ Καῖσαρ
[45, 6]	τοῦ Κίννου χώρας κενῆς οὔσης	ἀντεποιήσατο,	κωλυθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν περὶ
[45, 47]	μὲν Κίννας οὐ πολλῷ ὕστερον	ἀντεσφάγη	διά τε τοῦτο καὶ διὰ
[45, 31]	μὲν ἀντὶ ὑπάτου τύραννον δὲ	ἀντὶ	δικτάτορος ἡμῖν ἀντικατέστησε. μέμνησθε γὰρ
[45, 31]	δημοκρατίαν κατέλυσεν, καὶ δεσπότην μὲν	ἀντὶ	ὑπάτου τύραννον δὲ ἀντὶ δικτάτορος
[45, 14]	ὅτι τούτῳ μέν, ἂν τῶν	ἀντικαθεστηκότων	δι´ αὐτοῦ κρατήσῃ, οὐδὲν μέγα
[45, 11]	καὶ ἐκείνοις ἠλλοτριοῦντο. κἀκ τούτου	ἀντικαθιστάντες	σφᾶς ἐς τὸ ἐπίφθονον τοὺς
[45, 31]	τύραννον δὲ ἀντὶ δικτάτορος ἡμῖν	ἀντικατέστησε.	μέμνησθε γὰρ οἷα μὲν προσελθὼν
[45, 9]	στρατιώταις καὶ τοῖς χρήμασιν οὖσαν,	ἀντιλαβεῖν.	ταῦτά τε οὖν ἐψηφίσθη, καὶ
[45, 32]	τῆς Ἰταλίας ἐκβαλόντες, οἱ τὸν	Ἀντίοχον	ὑπὲρ τὸν Ταῦρον ἀπελάσαντες, οἱ
[45, 14]	γὰρ τῷ ἑτέρῳ σφῶν ὁποτερῳοῦν	ἀντίπαλος	ἤδη ἦν, πρὸς δὲ καὶ
[45, 34]	τῆς Γαλατίας οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσης	ἀντιποιεῖται,	ἀλλὰ καὶ ἄκουσαν αὐτὴν βιάζεται;
[45, 42]	οὐδ´ ἂν τὰ μάλιστα συμμείνωσιν,	ἀντισχεῖν	γε πρὸς πάντας ἅμα τοὺς
[45, 32]	τῶν χαλεπωτάτων ἀπόσχοιτο; ἡμεῖς, ὦ	Ἀντώνιε,	ἡμεῖς σοι ταῦτ´ ἐνετειλάμεθα, οἱ
[45, 9]	τρεῖς γὰρ οἱ ἀδελφοὶ οἱ	Ἀντώνιοι	οὗτοι ὄντες ἀρχὰς ἅμα πάντες
[45, 14]	ὅτι ὁ μὲν πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἀγὼν ἤδη τε ἐνέστηκε καὶ
[45, 12]	ἐς τὴν Ῥώμην πρὶν τὸν	Ἀντώνιον	ἀνακομισθῆναι, καὶ ἐς τὸν ὅμιλον
[45, 13]	καὶ ὁ μὲν ταῦτ´ ἔπραττεν.	~Ἀντώνιον	δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν φιλοφρόνως
[45, 15]	Ῥώμῃ τότε ὄντων (τὸν γὰρ	Ἀντώνιον	δεινῶς ἐμίσουν) μάλιστα δὲ δὴ
[45, 15]	καὶ συμμαχίαν, ἂν μὴ τὸν	Ἀντώνιον	δέξηται, προσυπισχνεῖτο. καὶ διὰ τοῦτο
[45, 6]	αὐτοῦ σπουδάσειν ἐλπίσας, τόν τε	Ἀντώνιον	διά τε τὴν ἱππαρχίαν καὶ
[45, 15]	καὶ τοῖς στρατιώταις τοῖς τὸν	Ἀντώνιον	ἐγκαταλιποῦσι, τῶν δημάρχων ἐπιψηφισάντων, ἐγένοντο.
[45, 4]	οὔτε τὸν Λέπιδον τόν τε	Ἀντώνιον	ἔδεισεν· οὐ μέντοι καὶ κακῶς
[45, 6]	ἐσήγαγεν ὥσπερ ἐψήφιστο, φοβηθεὶς τὸν	Ἀντώνιον·	~ἐπεὶ μέντοι ἄστρον τι παρὰ
[45, 11]	τότε διὰ τοῦ Καίσαρος τὸν	Ἀντώνιον,	ἔπειτα κἀκεῖνον καταλῦσαι ἐπεχείρησαν. τοῖς
[45, 38]	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἐσεδέξατο τὸν	Ἀντώνιον	ἐς τὴν Γαλατίαν καὶ νῦν
[45, 12]	τὸν Καίσαρα καὶ περὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐχόντων ἀρχὴν τήνδε ὁ πόλεμος
[45, 17]	καὶ τὸν Λέπιδον καὶ τὸν	Ἀντώνιον,	καὶ ἐξ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ
[45, 14]	τι τοῖς σφαγεῦσι) καὶ τὸν	Ἀντώνιον	οὐδὲν μᾶλλον ἐκείνου πολέμιον ἢ
[45, 6]	δὲ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν	Ἀντώνιον	οὐχ ἡσύχασεν, ἀλλὰ Τιβέριον Καννούτιον
[45, 5]	τιμωρίαν αὐτῶν ποιήσοιτο. τόν τε	Ἀντώνιον	οὐχ ὅσον οὐκ ἀπῄτει τι
[45, 39]	ἀθροισθέντες, προσπολεμῆσαι αὐτῷ· ἢ τὸν	Ἀντώνιον	πάλαι τε {καὶ} ὑφ´ ἡμῶν
[45, 19]	σφας ὑπὲρ τῆς πόλεως ἐπ´	Ἀντώνιον	προσειληφότες, ἔργῳ δ´ ἐκείνῳ καθ´
[45, 46]	μὴ τῆς ἰδίας ὑμῶν πρὸς	Ἀντώνιον	χάριτος ἕνεκα τὰ κοινῇ πᾶσιν
[45, 11]	ἐν μὲν τῷ ἐμφανεῖ ὁ	Ἀντώνιος,	ἅτε καὶ ὑπατεύων, ἐπλεονέκτει, ἡ
[45, 7]	ἔσεσθαι, καὶ μάλιστα ὅτι ὁ	Ἀντώνιος	αὐτὸν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἀπὸ
[45, 41]	τῆς ἐλευθερίας ἀπ´ αὐτοῦ ἀπολαύσας,	Ἀντώνιος	δὲ ἄχθεται ὁ πᾶσαν μὲν
[45, 10]	κομίσασθαι. καὶ οὕτω καὶ ὁ	Ἀντώνιος	διά τε τὴν τοῦ Λεπίδου
[45, 8]	ἐπαγωγόν, ἐφοίτησε. φοβηθεὶς οὖν ὁ	Ἀντώνιος	διελέξατό ποτε τοῖς παροῦσιν ὅτι
[45, 38]	στρατιωτῶν ἐνταῦθα ἀφῖκτο, πάντως ἂν	Ἀντώνιος	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου εὐθύς, ὥσπερ
[45, 14]	ὁ Δέκιμος, καὶ αὐτοῦ ὁ	Ἀντώνιος	ἐλπίδα πολλὴν εἶχεν ἅτε καὶ
[45, 9]	γὰρ χωρίων αὐτῆς τὰ πλείω	Ἀντώνιος	ἔχων οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι
[45, 45]	εἰπὼν παύσομαι, ὅτι οὐδὲ ὁ	Ἀντώνιος	λόγον τινὰ ὑμῖν ἔδωκε περὶ
[45, 1]	τὸ εʹ μετὰ Μ. Ἀντωνίου.	~Ἀντώνιος	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐποίει, ὁ
[45, 11]	Ἰβηρίας ἀπηλλάγη· ~Καῖσαρ δὲ καὶ	Ἀντώνιος	πάντα μὲν ἐπ´ ἀλλήλοις ἔπραττον,
[45, 0]	υἱέος. γ. Ὡς Καῖσαρ καὶ	Ἀντώνιος	στασιάζειν ἤρξαντο. δ. Ὡς Κικέρων
[45, 47]	ἀθανασίᾳ ἄγω. ~καὶ εἴγε καὶ	Ἀντώνιος	ταῦτ´ ἐγίγνωσκεν, οὐκ ἄν ποτε
[45, 9]	πλέον ἠλλοτριώθησαν. ~ὁρῶν οὖν ὁ	Ἀντώνιος	τὸν Καίσαρα αὐξανόμενον, ἐπεχείρησε δελεάσαι
[45, 9]	γεωργεῖσθαι δυναμένοις, κληρουχηθῆναι διὰ Λουκίου	Ἀντωνίου	ἀδελφοῦ δημαρχοῦντος ἐσηγήσατο. τρεῖς γὰρ
[45, 0]	ὑπατείας τὸ εʹ μετὰ Μ.	Ἀντωνίου.	~Ἀντώνιος μὲν δὴ ταῦτ´ ἐποίει,
[45, 0]	ἤρξαντο. δ. Ὡς Κικέρων κατὰ	Ἀντωνίου	ἐδημηγόρησεν. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ
[45, 12]	πόλεμος ἔλαβεν. ὁ Καῖσαρ τοῦ	Ἀντωνίου	ἐς τὸ Βρεντέσιον πρὸς τοὺς
[45, 17]	τὰ τῶν ὑπάτων τοῦ τε	Ἀντωνίου	καὶ τοῦ Δολοβέλλου ὀνόματα, ἐνταῦθά
[45, 12]	καὶ μέτρια διελέχθη, τοῦ τε	Ἀντωνίου	κατηγόρησε, καὶ τοὺς στρατιώτας τοὺς
[45, 38]	τοὺς τήν τε μιαρίαν τοῦ	Ἀντωνίου	κατιδόντας καὶ ἐκείνου μὲν καὶ
[45, 13]	τούς τε ἐλέφαντας τοὺς τοῦ	Ἀντωνίου	πάντας ἔλαβεν ἐξαπίνης παρακομιζομένοις σφίσιν
[45, 15]	ἐς τὴν Συρίαν ὑπὸ τοῦ	Ἀντωνίου	προεξεπέπεμπτο) ἔπαινοι ἐν τῇ βουλῇ
[45, 47]	ἔπραττε (διόπερ καὶ τοῦτο τοῦ	Ἀντωνίου	τεθαύμακα, ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ
[45, 42]	ᾑρήκασι. καὶ τὰ μὲν τοῦ	Ἀντωνίου	τῶν τε συνόντων αὐτῷ τοιαῦτα
[45, 11]	μέγιστον δὲ ὅτι τῷ τε	Ἀντωνίῳ	πολὺ δυναμένῳ ἤχθοντο καὶ τῷ
[45, 8]	ἀπατηθῆναι λόγοις ἐπιτετηδευμένοις ἐκ φιλίας	ἀνυπόπτου	τὸ προδιαβεβλημένον. ἐκ μὲν οὖν
[45, 23]	μηδὲν αὐτῶν μετακινηθῆναι συνέφερεν, ὅπως	ἀνυπόπτως	χωρὶς ὑπούλου τινὸς ἀλλήλοις συνῶμεν.
[45, 2]	τῷ μέλλοντι καλῶς καὶ κατ´	ἀξίαν	τηλικοῦτο κράτος διοικήσειν ὑπάρχειν ἀκριβῶς
[45, 19]	διὰ τοὺς στρατιώτας τοὺς παρόντας	ἀξιόλογόν	τι πρᾶξαι, ἵνα μὴ καὶ
[45, 42]	ἔχει, οὔτε στρατεύματα πολλὰ ἢ	ἀξιόμαχα	κέκτηται. οἱ μὲν γὰρ πλεῖστοι
[45, 31]	ἐς τὸ ῥεῦμα ἑαυτὸν ἐνέβαλεν.	ἄξιόν	γε (οὐ γάρ; καὶ τούτου
[45, 39]	οὔτε τῶν συνόντων οὐδένα οἷον	ἄξιον	εἶναι λόγου ἔχει· τοὺς γάρ
[45, 37]	ἄτοπον ὡς καὶ μόνον σφῶν	ἄξιον	ἐκ τοῦ παραδόξου προαιρούμενοι. ~ταῦτ´
[45, 21]	διὰ τοῦτο ἔτι μᾶλλον μισεῖν	ἄξιόν	ἐστιν, ὅτι τοιούτους ὄντας ὑμᾶς
[45, 22]	αὐτὸν καὶ ἐλάττονος διὰ τοῦτο	ἄξιον	τιμωρίας εἶναι νομίσητε. πᾶν γὰρ
[45, 42]	οὔτ´ αὐτὸς ἀξιοστρατήγητόν τι ἢ	ἀξιόνικον	ἔχει, οὔτε στρατεύματα πολλὰ ἢ
[45, 42]	ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι οὔτ´ αὐτὸς	ἀξιοστρατήγητόν	τι ἢ ἀξιόνικον ἔχει, οὔτε
[45, 27]	μάλιστα ἀπηναισχύντει, δύναμίν γέ τινα	ἀξιόχρεων	παρὰ τὰ δόγματα ὑμῶν ἠθροίκει,
[45, 30]	παντός ἐστι, καὶ δεῖ τὸ	ἀξίωμα	αὐτῆς πανταχοῦ σώζεσθαι καὶ μηδαμοῦ
[45, 27]	ἐνδοὺς καὶ τὸ τῆς βουλῆς	ἀξίωμα	καταλύσας, τό τε θράσος τῶν
[45, 28]	ἀγοράσαι ἐτόλμησε, μήτε τὸ ἑαυτοῦ	ἀξίωμα	μήτε τὴν ἐκείνου μνήμην αἰδεσθείς,
[45, 2]	τῷ Ὀκταουίῳ εἰπεῖν ὅτι τὸ	ἀξίωμα	τὸ βουλευτικὸν πᾶν ὑπὸ τοὺς
[45, 16]	τότε Ῥωμαῖοι τούς τε τῷ	ἀξιώματι	προήκοντας ᾐδοῦντο καὶ τοὺς ἀναιδείᾳ
[45, 17]	δὴ τούτοις τοιούτοις οὖσι λαμπὰς	ἀπ´	ἀνίσχοντος ἡλίου πρὸς δυσμὰς διέδραμε,
[45, 44]	κοινῶς ζῆν ἠβούλετο, οὐδ´ ἂν	ἀπ´	ἀρχῆς τοιούτοις πράγμασιν ἐπεχείρησεν, εἴ
[45, 47]	καὶ τὸν Βαμβαλίωνα τὸν καὶ	ἀπ´	αὐτῆς τῆς ἐπωνυμίας ἐπιβόητον ἀγαπᾷ,
[45, 17]	γνῶμαι ἐπὶ τρεῖς ἐφεξῆς ἡμέρας,	ἀπ´	αὐτῆς τῆς νουμηνίας ἀρξάμεναι, προετέθησαν·
[45, 41]	ὁ μηδὲν ἔξω τῆς ἐλευθερίας	ἀπ´	αὐτοῦ ἀπολαύσας, Ἀντώνιος δὲ ἄχθεται
[45, 1]	αὐξηθεὶς δὲ συνδιέτριβε τῷ Καίσαρι·	ἄπαις	τε γὰρ ἐκεῖνος ὢν καὶ
[45, 35]	ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἀγαθὰ προπαθόντας,	ἀπαλλαγῆναι,	τοῦτον δὲ δεσπότην αὐθαίρετον ἀνθελέσθαι,
[45, 43]	γνώμην αὐτοῦ, ἂν μὲν ἑκὼν	ἀπαλλάττηται	τῶν ὅπλων καὶ ὑμῖν αὑτὸν
[45, 20]	καὶ τὰς ἐλπίδας ἐφ´ αἷς	ἅπαντα	ταῦτα ποιεῖ, τοῖς τε ῥήμασι
[45, 1]	τόκον (ἔτυχε γὰρ βουλὴ οὖσα)	ἀπαντήσαντα	ἀνήρετο διὰ τί ἐβράδυνε, καὶ
[45, 16]	ἐκεῖνός τινα ἐν ὁδῷ ποτε	ἀπαντήσαντά	οἱ βαδίζοντι ἱππεύοντα, καὶ μήτε
[45, 27]	~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας πρῶτον μὲν	ἁπάντων	ἐκώλυσεν ὑμᾶς τὰ τότε περιστάντα
[45, 27]	καὶ κεκραγὼς καὶ μόνος ἐξ	ἁπάντων	ἐναντιούμενος τῇ κοινῇ τῆς πόλεως
[45, 40]	ἐν τῇ δημαρχίᾳ παρὰ τὴν	ἁπάντων	ἡμῶν γνώμην προσθέμενος, καὶ μετὰ
[45, 20]	λυμαινόμενος, πάλαι φημὶ πολέμιον αὐτὸν	ἁπάντων	ἡμῶν εἶναι. ~εἰ δὲ μὴ
[45, 39]	μόνους καὶ ἀγαπᾷ καὶ κοινωνοὺς	ἁπάντων	καὶ ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων ποιεῖται.
[45, 33]	διανοίας τὴν ἔφεσιν ταύτην, ἣν	ἅπαξ	ἐς τὸν νοῦν ἐγκατέθετο, καὶ
[45, 44]	εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη· νῦν δ´	ἅπαξ	καὶ ἐκ τῶν νόμων καὶ
[45, 23]	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	ἅπασι	καθ´ ὑμῶν ἐτόλμησε χρήσασθαι. σκοπεῖτε
[45, 8]	καὶ συνεπιβουλεῦόν σφισι· καὶ ῥᾷστον	ἀπατηθῆναι	λόγοις ἐπιτετηδευμένοις ἐκ φιλίας ἀνυπόπτου
[45, 26]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ ὕπατον	ἀπεδείξατε·	ἃ δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τούτοις
[45, 24]	μὲν πρύτανιν αὐτὸν τῆς ὁμονοίας	ἀπεδείξατε,	οὗτος δὲ πόλεμον αὐτὸς ἐφ´
[45, 17]	τὰ Σύλλεια ἐσγραφέντος, ὕπατος τότε	ἀπεδείχθη)	βουλή τε ἐγένετο καὶ γνῶμαι
[45, 2]	ἐμετεωρίσθη καὶ μετὰ τοῦτο καταπτόμενος	ἀπέδωκεν	αὐτόν. παιδίσκου τε αὐτοῦ ὄντος
[45, 16]	ὁ Σερουίλιος ὁ Ἰσαυρικὸς ὑπεργήρως	ἀπέθανε.	διά τε οὖν τοῦτο ἐμνημόνευσα
[45, 10]	τε καὶ ἐπειδὴ ὁ Καῖσαρ	ἀπέθανε,	τὰς μὲν ἑκούσας τὰς δὲ
[45, 17]	τις αὐτοῦ ἔπεσεν ἐξαίφνης καὶ	ἀπέθανεν.	διὰ μὲν οὖν ταῦτα καὶ
[45, 40]	ὑφ´ ὧνπερ καὶ τὰ μάλιστα	ἀπέθανεν.	~καίτοι εἶπέ ποτε ὅτι ἐγὼ
[45, 20]	πόλεις ἃς πολιορκεῖ, καὶ τὰς	ἀπειλὰς	ἃς πᾶσιν ἡμῖν ἀπειλεῖ, καὶ
[45, 20]	τὰς ἀπειλὰς ἃς πᾶσιν ἡμῖν	ἀπειλεῖ,	καὶ τὰς ἐλπίδας ἐφ´ αἷς
[45, 26]	τὴν ἀκμὴν τὴν ἐφ´ ἥβης	ἀπεκήρυξε,	τὰς ἑταιρήσεις αὐτοῦ τὰς λαθραίας,
[45, 40]	πάντα τὰ δεινότατα ἀποχρησάμενος κἂν	ἀπέκτεινεν	αὐτοχειρίᾳ, εἴγε ἐγὼ τὴν ὑπόσχεσιν
[45, 14]	εἶχεν ἅτε καὶ τὸν Καίσαρα	ἀπεκτονότος·	ἐπράχθη δὲ ὧδε. ὁ Δέκιμος
[45, 32]	τὸν Ἀντίοχον ὑπὲρ τὸν Ταῦρον	ἀπελάσαντες,	οἱ καὶ Μακεδονίαν τυραννουμένην παύσαντες;
[45, 18]	ὅθ´ ὑμῖν περὶ αὐτῶν τούτων	ἀπελογησάμην.	οὔτε γὰρ ἐν δυναστείᾳ καὶ
[45, 27]	ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´ αὐτὸν	ἅπερ	ἐψηφίσασθε, τοῦτο μὲν ἐκ τῆς
[45, 17]	τὸν τῆς Πίστεως νεὼν προσπεπηγυίας	ἀπέρρηξε	καὶ διεσκέδασε, καὶ τὸ ἄγαλμα
[45, 10]	μὲν τὴν χλαμύδα τὴν στρατηγικὴν	ἀπέρριψεν	ὥστε ῥᾷον τῇ φυγῇ λαθεῖν,
[45, 17]	βουλεύσασθαί τι τῶν συμφερόντων σφίσιν,	ἀπέσχοντο.	κεραυνοί τε γὰρ παμπληθεῖς ἔπεσον,
[45, 30]	ἂν τῆς προσηκούσης θρησκείας οὐκ	ἀπέτυχε,	σὺ δὲ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν
[45, 37]	δὲ αὐτοῦ οὐδενὸς ὧν ἐπιθυμοῦσιν	ἀπέχονται.	καὶ προσέτι καὶ τὰ τετολμημένα
[45, 22]	αὑτῷ ψηφίσασθαι, ἐφ´ ὑμᾶς αὐτοὺς	ἀπεχρήσατο.	ποῦ γὰρ ἂν ἑκόντες ὑμεῖς
[45, 11]	τῷ δὲ πιεζομένῳ βοηθεῖν πεφυκότες,	ἀπεχρῶντο	αὐτοῖς πρὸς τὰ σφέτερα ἐπιθυμήματα.
[45, 7]	δὴ Καίσαρι αὐτὸ ὡς καὶ	ἀπηθανατισμένῳ	καὶ ἐς τὸν τῶν ἄστρων
[45, 10]	ἐπὶ τούτοις ἐκ τῆς Ἰβηρίας	ἀπηλλάγη·	~Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος πάντα
[45, 44]	πάντως ἂν ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν	ἀπηλλάγη·	νῦν δ´ ἅπαξ καὶ ἐκ
[45, 27]	ἤτοι ἑκὼν ἐκ τῶν ὅπλων	ἀπήλλακτο	ἢ καὶ ἄκων ἐσεσωφρόνιστο. νῦν
[45, 27]	οὔτε εἰ καὶ τὰ μάλιστα	ἀπηναισχύντει,	δύναμίν γέ τινα ἀξιόχρεων παρὰ
[45, 10]	τε Καῖσαρ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀπῆρε	καὶ ἐν τῇ Βαιτικῇ στράτευμα
[45, 12]	τοῦ συνόντος αὐτῷ πλήθους τυχὼν	ἀπῆρεν	ἐς τὴν Τυρσηνίαν, ὅπως καὶ
[45, 5]	τε Ἀντώνιον οὐχ ὅσον οὐκ	ἀπῄτει	τι τῶν χρημάτων ὧν προηρπάκει,
[45, 39]	τοῖς μεγίστοις τῶν κινδύνων καὶ	ἀπιστότατος	καὶ πρὸς τοὺς πάνυ φίλους
[45, 25]	ἑοράκατε, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων	ἁπλῶς	ὅσα πώποτε πρὸς τὰ κοινὰ
[45, 7]	Ἀντώνιος αὐτὸν ἐν τῷ δικαστηρίῳ	ἀπὸ	μετεώρου καὶ ἀπὸ περιόπτου τινός,
[45, 7]	τῷ δικαστηρίῳ ἀπὸ μετεώρου καὶ	ἀπὸ	περιόπτου τινός, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[45, 10]	Σέξτον γενόμενα. ὡς γὰρ τότε	ἀπὸ	τῆς Κορδούβης ἔφυγε, τὸ μὲν
[45, 2]	ὁ χιτὼν περιερράγη τε ἑκατέρωθεν	ἀπὸ	τῶν ἐπωμίδων καὶ μέχρι τῶν
[45, 26]	ὅθενπερ καὶ ἐπὶ τὰ κοινὰ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων καὶ τὴν κιναιδίαν
[45, 47]	ἔτι ζῶντας· οὕτω γὰρ αὐτοὺς	ἀποδέδυκε	καὶ σεσύληκεν ὥστε μηδέν σφας
[45, 24]	καὶ τὰ μὲν τοῖς δανεισταῖς	ἀποδέδωκε	τὰ δὲ ἐς τρυφὴν κατανάλωκεν,
[45, 24]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ἐπιζητῆσαι καὶ	ἀποδεῖξαι	κελευσθεὶς ἥρπακε, καὶ τὰ μὲν
[45, 32]	ἐπάρατον ποιησάμενοι; ἡμεῖς τύραννόν τινα	ἀποδεῖξαί	σοι ἐκελεύσαμεν, οἱ τὸν Πύρρον
[45, 33]	πατρίδα καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν ἅμα	ἀποδεῖξαι	τολμήσας οὐκ ἂν αὐτὸς μοναρχῆσαι
[45, 27]	μηδεμίαν ἐκ τῶν νόμων νύκτα	ἀποδημῆσαι	ἐξῆν, τοῦτο δὲ ἐς τὰ
[45, 26]	ἐς Αἴγυπτον αὐτοῦ πρὸς Γαβίνιον	ἀποδημίαν,	τήν τε ἐς Γαλατίαν πρὸς
[45, 18]	ὧδε· ~ὧν μὲν ἕνεκα τὴν	ἀποδημίαν,	ὡς καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἐκδημήσων,
[45, 43]	ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς οἰκέτας τοὺς	ἀποδιδράσκοντας	καὶ μετιέναι καὶ κολάζειν ἐκ
[45, 32]	ἐκδοθῇ, ὡς Ῥήγουλος ὅπως Καρχηδονίοις	ἀποδοθῇ,	ὡς Κούρτιος ἵνα ἐς τὸ
[45, 9]	τῆς πατρῴας αὐτοῦ οὐσίας εἰλήφει,	ἀποδοθῆναι	ἐγνώσθη τῶν γὰρ χωρίων αὐτῆς
[45, 9]	τὰ πλείω Ἀντώνιος ἔχων οὐδεμίαν	ἀπόδοσιν	ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι μὲν δὴ ταῦτ´
[45, 26]	τε ἐς Γαλατίαν πρὸς Καίσαρα	ἀπόδρασιν,	ἵνα μή μέ τις φῇ
[45, 28]	ἐπεπήδησεν ὡς μηδεμίαν αὐτῶν τιμὴν	ἀποδώσων.	ἀλλὰ καὶ ταύτην μετὰ πάσης
[45, 47]	τοιαῦτα πράγματα προυχώρησεν, ἀλλὰ καὶ	ἀποθανεῖν	ἂν ὥσπερ ὁ πάππος αὐτοῦ,
[45, 46]	τε καὶ πράττοντα ὑπὲρ ὑμῶν	ἀποθανεῖν	ἰσοστάσιον ἀθανασίᾳ ἄγω. ~καὶ εἴγε
[45, 32]	Καπιτώλιον κατακρημνίσαντες, οἱ τὸν Σπούριον	ἀποκτείναντες;	ἡμεῖς βασιλέα τινὰ ἀσπάσασθαί σε
[45, 47]	ὁμοίων τῷ Κίννᾳ τῷ ἐκεῖνον	ἀποκτείναντι	ποιῆσαι προείλετο. πρὸς γὰρ αὖ
[45, 46]	καὶ τῆς σωτηρίας μεθ´ ὑμῶν	ἀπολαῦσαι,	ἂν δ´ ἄλλο τι ψηφίσησθε,
[45, 41]	ἔξω τῆς ἐλευθερίας ἀπ´ αὐτοῦ	ἀπολαύσας,	Ἀντώνιος δὲ ἄχθεται ὁ πᾶσαν
[45, 20]	καὶ προφάσεις λέγοντες, ἐθελήσειε πεισθεὶς	ἀπολέσθαι;	ἐγὼ μὲν γὰρ τοσούτου δέω
[45, 34]	τινὰ τυραννῆσαι ἐπιθυμεῖν, δικαιότατός ἐστιν	ἀπολέσθαι;	ὅτι γὰρ ταῦθ´ οὕτως ἔχει,
[45, 18]	τηρεῖν ἑαυτόν, φυλαττόμενον μὴ μάτην	ἀπόληται,	κἀν τούτῳ μηδὲν ἐλλείπειν τῶν
[45, 3]	ὁ Καῖσαρ ἐσφάγη, ἐν τῇ	Ἀπολλωνίᾳ	τῇ πρὸς τῷ Ἰονίῳ ὢν
[45, 9]	τῶν στρατευμάτων τῶν ἐς τὴν	Ἀπολλωνίαν	προπεμφθέντων, ὡς καὶ ἰσχυροτάτην καὶ
[45, 1]	Ἀττία δεινῶς ἰσχυρίζετο ἐκ τοῦ	Ἀπόλλωνος	αὐτὸν κεκυηκέναι, ὅτι καταδαρθοῦσά ποτε
[45, 8]	ἕτοιμος εἴη πᾶσαν τὴν ὑποψίαν	ἀπολύσασθαι.	ἀγγελθέντων δὲ τούτων ἐκείνῳ συνῆλθον
[45, 41]	αὐτοῖς φημι ἐκεῖνον ὑπ´ αὐτοῦ	ἀπολωλέναι.	ὁ γὰρ τὴν αἰτίαν αὐτῷ
[45, 10]	ὡς καὶ τοῦ στρατηγοῦ σφων	ἀπολωλότος	καὶ ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως ὁ
[45, 16]	οἱ βαδίζοντι ἱππεύοντα, καὶ μήτε	ἀποπηδήσαντα	καὶ προσέτι ἰσχυρῶς προσεξελάσαντα, ἐγνώρισέ
[45, 1]	τοῦτο καὶ αἰτίαν ὥς τινας	ἀπορρήτους	διατριβὰς ποιούμενος ἔσχεν. οὗτος οὖν
[45, 39]	κοινωνοὺς ἁπάντων καὶ ῥητῶν καὶ	ἀπορρήτων	ποιεῖται. καὶ μέντοι καὶ δειλότατος
[45, 9]	εἴ πως ἐκείνου τε αὐτοὺς	ἀποσπάσειε	καὶ ἑαυτῷ προσποιήσειε, καὶ χώραν
[45, 38]	καὶ ἐκείνου μὲν καὶ ὑπατεύοντος	ἀποστάντας,	τῷ δὲ δὴ Καίσαρι, τοῦτ´
[45, 43]	δὲ πρότερον ἡμᾶς πρὸς αὐτὸν	ἀποστεῖλαι	δεῖν οἴεται, καὶ ἔπειτα μαθόντας
[45, 32]	~τίνος δ´ ἂν τῶν χαλεπωτάτων	ἀπόσχοιτο;	ἡμεῖς, ὦ Ἀντώνιε, ἡμεῖς σοι
[45, 1]	ὁμιλίαις καὶ ἐν ταῖς διαστάσεσιν	ἀποτελοῦσι,	διέγνω, καὶ κατὰ τοῦτο καὶ
[45, 10]	ἐν τούτῳ τοῦ Πωλίωνος τῇ	ἀπουσίᾳ	αὐτοῦ καὶ κακώσαντός τινα ἐπανῆλθε
[45, 17]	ἐξαισιώτατα ἐγεγόνει, ταρασσόμενοι οὐδὲ τῆς	ἀποφράδος,	τὸ μὴ ἐν ἐκείναις βουλεύσασθαί
[45, 40]	αὐτοῦ πρὸς πάντα τὰ δεινότατα	ἀποχρησάμενος	κἂν ἀπέκτεινεν αὐτοχειρίᾳ, εἴγε ἐγὼ
[45, 38]	τὴν Γαλατίαν καὶ νῦν ἐπιστρατεύσαντα	ἀπωθεῖται.	τί ποτ´ οὖν οὐχὶ καὶ
[45, 24]	τὰ δοκοῦντα ὑμῖν ποιεῖν βούλεται.	~ἆρ´	οὖν ἐν τούτοις μόνον τοιοῦτος
[45, 24]	ὑμῶν ἐξουσίᾳ δοθείσῃ χρώμενος πεποίηκεν.	ἆρ´	οὖν ἐς ὑμᾶς αὐτοὺς ἀναδέξεσθε
[45, 18]	μήτε λέγοντα μήτε πράττοντα, κἂν	ἄρα	τι καὶ παθεῖν σώζοντα αὐτὴν
[45, 45]	καὶ τὰ τῶν συμμαχούντων ὑμῖν	ἀργότερα	καὶ ἀθυμότερα γένηται, ἐκεῖνος δὲ
[45, 13]	προσεχώρησε. παραλαβὼν οὖν αὐτούς, καὶ	ἀργύριον	καὶ ἐκείνοις ὁμοίως δούς, προσέθετο
[45, 9]	τὰ χρήματα, ὅσα ἔν τε	ἀργυρίῳ	καὶ ἐν χρυσίῳ τὸ δημόσιον
[45, 28]	γενόμενα καὶ ἐκ παντὸς τρόπου	ἀργυρολογηθέντα,	κατακεκύβευκε καὶ καταπεπόρνευκε καὶ καταβέβρωκε
[45, 13]	Καίσαρα μετέστησαν· καὶ τό γε	Ἄρειον	τό τε τέταρτον στρατόπεδον ὠνομασμένον
[45, 7]	καὶ ἐς τὸν τῶν ἄστρων	ἀριθμὸν	ἐγκατειλεγμένῳ ἀνετίθεσαν, θαρσήσας χαλκοῦν αὐτὸν
[45, 1]	παραχρῆμα αὐτῷ τὴν αὐταρχίαν ἐμαντεύσατο·	ἄριστα	γὰρ τῶν καθ´ ἑαυτὸν τήν
[45, 4]	ἐγένοντο, εὐβουλίας ἔσχον· καὶ ἕτεροι	ἄριστά	τινα προελόμενοι μωρίαν, ὅτι μὴ
[45, 42]	μὲν γὰρ πλεῖστοι οἵ τε	ἄριστοι	τῶν στρατιωτῶν ἐγκαταλελοίπασιν αὐτόν, καὶ
[45, 7]	τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐκ τῆς	ἄρκτου	πρὸς ἑσπέραν ἐξεφάνη, καὶ αὐτὸ
[45, 32]	μετὰ τὸν τοῦ Καίσαρος θάνατον	ἄρξαι	ἐψηφισάμεθα. ~εἶτ´ ἐν τοσούτοις καὶ
[45, 17]	ἡμέρας, ἀπ´ αὐτῆς τῆς νουμηνίας	ἀρξάμεναι,	προετέθησαν· ἔκ τε γὰρ τοῦ
[45, 23]	ἀνθ´ ἑτέρου Μακεδονίας ἢ Γαλατίας	ἄρξειν	ἔμελλεν; ἢ τί χαλεπὸν εἴ
[45, 10]	Λέπιδος τῆς τε ὁμόρου Ἰβηρίας	ἄρξων	ἀφίκετο, καὶ ἔπεισεν αὐτὸν ἐς
[45, 25]	οὐδὲ τὸ τὰ τῶν συμμάχων	ἁρπάζειν,	οὐδὲ τὸ τὰς πόλεις κακουργεῖν,
[45, 42]	δὲ δὴ λοιποὶ ὑβρίζειν καὶ	ἁρπάζειν	τὰ τῶν συμμάχων μᾶλλον ἢ
[45, 28]	τότε ἐθρηνοῦμεν, ταῦτα μεθ´ ἡδονῆς	ἁρπάσας;	καὶ γὰρ ἐπ´ ἐκεῖνα καὶ
[45, 4]	ὅτι τήν τε ἡλικίαν τὴν	ἄρτι	ἐκ παίδων ἄγων (ὀκτωκαιδεκέτης γὰρ
[45, 38]	γὰρ οὐκ αἰσχρὸν Καίσαρα μέν,	ἄρτι	τε ἐκ παίδων προεληλυθότα καὶ
[45, 1]	αὐτῆς τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν ἐνόμισεν.	ἄρτι	τε ὁ παῖς ἐγεγέννητο, καὶ
[45, 2]	ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐξαρπάσας	ἄρτον	ἐμετεωρίσθη καὶ μετὰ τοῦτο καταπτόμενος
[45, 31]	ἢ καὶ τὴν Κλοιλίαν τὴν	ἀρχαίαν	ἐμιμήσατο, ὧν ἡ μὲν τὴν
[45, 9]	ἀδελφοὶ οἱ Ἀντώνιοι οὗτοι ὄντες	ἀρχὰς	ἅμα πάντες ἔσχον, ὁ μὲν
[45, 34]	μηδὲ ἐς τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς	ἀρχὰς	βουληθέντων ἐξελθεῖν, οὗτος οὐχ ὅτι
[45, 38]	ἴσμεν ὅτι μήτε τὸ κατ´	ἀρχὰς	ἐσεδέξατο τὸν Ἀντώνιον ἐς τὴν
[45, 25]	λέγοντι ὑμεῖς γὰρ τὴν Γαλατίαν	ἄρχειν	ἐπετρέψατε, ὑμεῖς τὰ χρήματα τὰ
[45, 9]	τὰ νενομοθετημένα πρὸς τοῦ Καίσαρος,	ἄρχειν	ἐπιτρέψαι, καὶ τὴν μὲν Μακεδονίαν
[45, 32]	ἐλευθέρους μετὰ τὴν τοῦ Βρούτου	ἀρχὴν	γενέσθαι, ὧν ἡμεῖς ἐκεῖνον μετὰ
[45, 27]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξέδρα τὴν	ἀρχὴν	ἐγκαταλιπών, ᾧ μηδεμίαν ἐκ τῶν
[45, 2]	αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ ἐπὶ τὴν	ἀρχὴν	ἤσκει, καὶ πάνθ´ ὅσα προσήκει
[45, 20]	καὶ ὅτι τὴν τῆς Μακεδονίας	ἀρχὴν	τὴν ἐκ τοῦ κλήρου προσταχθεῖσαν
[45, 20]	καὶ ὅτι τὴν τῆς Γαλατίας	ἀρχὴν	τὴν μηδὲν αὐτῷ προσήκουσαν ἀνθείλετο,
[45, 12]	καὶ περὶ τὸν Ἀντώνιον ἐχόντων	ἀρχὴν	τήνδε ὁ πόλεμος ἔλαβεν. ὁ
[45, 34]	ἀλλ´ ἁμαρτεῖν ὅτι καὶ τὴν	ἀρχὴν	τοιοῦτό τι ἀκούσας καὶ ἰδὼν
[45, 13]	ἔπραττεν. ~Ἀντώνιον δὲ τὴν μὲν	ἀρχὴν	φιλοφρόνως οἱ στρατιῶται ἐν τῷ
[45, 44]	ζῆν ἠβούλετο, οὐδ´ ἂν ἀπ´	ἀρχῆς	τοιούτοις πράγμασιν ἐπεχείρησεν, εἴ τε
[45, 17]	πόλιν καὶ πρὸς τῇ τοῦ	ἀρχιερέως	τοῦ Λεπίδου οἰκίᾳ μάλιστα συστρεφόμενοι
[45, 2]	τά τε πολιτικὰ καὶ τὰ	ἀρχικὰ	ἰσχυρῶς ἐδιδάσκετο. ~οὗτος οὖν ὁ
[45, 9]	τῶν συμμάχων καὶ τῶν ὑπηκόων	ἄρχοντας,	πλὴν τῶν σφαγέων τῶν πλειόνων,
[45, 10]	καὶ βίᾳ προσλαβών (ὁ γὰρ	ἄρχων	αὐτῶν Γάιος Ἀσίνιος Πωλίων οὐδὲν
[45, 29]	κοινὸν ὕβρισε, καὶ τὰς σφαγὰς	ἃς	κατὰ πᾶσαν ὁμοίως τὴν πόλιν
[45, 20]	προστάξαντος πεποίηται, καὶ τὰς χώρας	ἃς	κατατρέχει, καὶ τὰς πόλεις ἃς
[45, 22]	καὶ ταῖς παρ´ ὑμῶν ἀφορμαῖς,	ἃς	οὔτε εἰδότας οὔτε προορωμένους τι
[45, 20]	ἃς πολιορκεῖ, καὶ τὰς ἀπειλὰς	ἃς	πᾶσιν ἡμῖν ἀπειλεῖ, καὶ τὰς
[45, 20]	ἃς κατατρέχει, καὶ τὰς πόλεις	ἃς	πολιορκεῖ, καὶ τὰς ἀπειλὰς ἃς
[45, 29]	ἐάσω· ~τὰς δὲ δὴ ὕβρεις	ἃς	τὸ κοινὸν ὕβρισε, καὶ τὰς
[45, 4]	τὸ μέντοι δαιμόνιον πᾶσαν οὐκ	ἀσαφῶς	τὴν αὐτόθεν μέλλουσάν σφισι ταραχὴν
[45, 26]	γάρ ἐστιν ἄνθρωπον ἔν τε	ἀσελγείᾳ	καὶ ἐν ἀναισχυντίᾳ τοσαύτῃ τραφέντα
[45, 26]	αὐτοῦ βίον τάς τε ἰδίας	ἀσελγείας	καὶ πλεονεξίας ἑκὼν παραλείψω, οὐχ
[45, 37]	ζῶντος ἔτι, καὶ κακῶς καὶ	ἀσελγῶς	ἔπραξεν, καὶ ἐχθρὸν καὶ ἐπίβουλον
[45, 35]	καὶ νικήσῃ, ποιήσειν; καὶ τὸν	ἀσελγῶς	οὕτω μέχρι νῦν βεβιωκότα πῶς
[45, 5]	πολυπραγμονοίη καὶ πρὸς τὰ ἄλλα	ἀσθενέστερος	εἴη. ~ἐπ´ οὖν τούτοις ὁ
[45, 11]	ἀεὶ δυναμένοις βαρυνόμενοι τούς τε	ἀσθενεστέρους	προσελάμβανον καὶ διὰ τούτων αὐτοὺς
[45, 10]	(ὁ γὰρ ἄρχων αὐτῶν Γάιος	Ἀσίνιος	Πωλίων οὐδὲν ἰσχυρὸν εἶχεν) ὥρμησε
[45, 35]	τηλικοῦτον ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς τύραννον	ἀσκοῦμεν;	καὶ πῶς οὐκ αἰσχρὸν τοὺς
[45, 32]	Σπούριον ἀποκτείναντες; ἡμεῖς βασιλέα τινὰ	ἀσπάσασθαί	σε προσετάξαμεν, οἱ καὶ αὐτὴν
[45, 15]	τοῦτο καὶ οἱ ἐν τῷ	ἄστει	τὴν χάριν τὴν τοῦ Καίσαρος
[45, 7]	χαλκοῦν αὐτὸν ἐς τὸ Ἀφροδίσιον,	ἀστέρα	ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἔχοντα, ἔστησεν.
[45, 1]	πόλου διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν	ἀστέρων	διαφοράς, ὅσα τε καθ´ ἑαυτοὺς
[45, 17]	πρὸς δυσμὰς διέδραμε, καί τις	ἀστὴρ	καινὸς ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ὤφθη.
[45, 27]	νόμους ἐσέφερε, βροντῶν πάντα καὶ	ἀστραπῶν	ἐπληρώθη. ὧν οὐδὲν ὁ μιαρὸς
[45, 7]	φοβηθεὶς τὸν Ἀντώνιον· ~ἐπεὶ μέντοι	ἄστρον	τι παρὰ πάσας τὰς ἡμέρας
[45, 7]	ἀπηθανατισμένῳ καὶ ἐς τὸν τῶν	ἄστρων	ἀριθμὸν ἐγκατειλεγμένῳ ἀνετίθεσαν, θαρσήσας χαλκοῦν
[45, 13]	τὴν Γαλατίαν καὶ κατὰ τὸ	ἄστυ	γεγενημένοι ἐνεωτέρισαν, καὶ καταφρονήσαντες τῶν
[45, 19]	Καίσαρος καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν	ἀσφάλεια	πρὸς τὸ τὰ δέοντα βουλεύσασθαι·
[45, 38]	ἀλλὰ τῆς πρὸς τὸ μέλλον	ἀσφαλείας	προϊδώμεθα. πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρὸν
[45, 34]	ἕνεκα, ἐξὸν αὐτῷ τὴν ἡσυχίαν	ἀσφαλῶς	ἄγειν, ταράττειν τὰ πράγματα καὶ
[45, 18]	ᾗ μήτε πολιτεύσασθαι μήτε παρρησιάσασθαι	ἀσφαλῶς	μήτε τελευτῆσαι χρησίμως ὑμῖν δύναμαι,
[45, 6]	ἤσχαλλε μέν, οὐ μέντοι καὶ	ἀσφαλῶς	παρρησιάσασθαί τι δυνάμενος ἠνείχετο, μέχρις
[45, 12]	ἀνδρῶν ἐκ τῆς Καπύης μάλιστα,	ἅτε	καὶ παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
[45, 14]	ὁ Ἀντώνιος ἐλπίδα πολλὴν εἶχεν	ἅτε	καὶ τὸν Καίσαρα ἀπεκτονότος· ἐπράχθη
[45, 11]	μὲν τῷ ἐμφανεῖ ὁ Ἀντώνιος,	ἅτε	καὶ ὑπατεύων, ἐπλεονέκτει, ἡ δὲ
[45, 23]	γὰρ χώρας καὶ πολιτείας καὶ	ἀτελείας	καὶ ἄλλας τινὰς τιμὰς τούς
[45, 25]	τὸ τὰς πολιτείας καὶ τὰς	ἀτελείας	πωλεῖν, οὐδὲ τὸ τὰ κοινὰ
[45, 33]	τοιαῦτα καὶ εἰπὼν καὶ ποιήσας	ἀτιμώρητος	ἐγένετο; καὶ τίς ἀνθρώπων ἃ
[45, 24]	τὸν ἐξετασμὸν αὐτῷ προσετάξατε; ἀλλὰ	ἄτοπον.	οὐδὲ γὰρ ἂν στρατηγὸς ἢ
[45, 37]	τοῦ προπεπρᾶχθαι νομίζοντες, τὸ δὲ	ἄτοπον	ὡς καὶ μόνον σφῶν ἄξιον
[45, 36]	ἵνα καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα	ἄττα	προσλαβὼν δυσπολέμητος γένηται; καὶ πιστεύσομεν
[45, 1]	ἄλλως τε καὶ ὅτι ἡ	Ἀττία	δεινῶς ἰσχυρίζετο ἐκ τοῦ Ἀπόλλωνος
[45, 1]	Καιπίας (οὕτω γὰρ ὁ τῆς	Ἀττίας	τῆς τοῦ Καίσαρος ἀδελφῆς υἱὸς
[45, 18]	τελευτῆσαι χρησίμως ὑμῖν δύναμαι, οὔτ´	αὖ	παρὸν τῶν δεόντων τι πρᾶξαι,
[45, 47]	ἀποκτείναντι ποιῆσαι προείλετο. πρὸς γὰρ	αὖ	τοῖς ἄλλοις ὁ μὲν Κίννας
[45, 36]	αὐτῶν ὥστ´ ἀμύνασθαι δοκεῖν, οὔτ´	αὖ	τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν παρ´
[45, 5]	ἤδη Καῖσαρ, μετὰ δὲ τοῦτο	Αὔγουστος	ἐπικληθεὶς ἥψατο τῶν πραγμάτων, καὶ
[45, 0]	Γαΐου Ὀκταουίου τοῦ μετὰ ταῦτα	Αὐγούστου	ἐπικληθέντος. β. Περὶ Σέξτου Πομπηίου
[45, 35]	προπαθόντας, ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον δὲ δεσπότην	αὐθαίρετον	ἀνθελέσθαι, ὃς τοσοῦτον ἐκείνου χείρων
[45, 36]	προέμενοι τὰ παρόντα, Κασσίου τινὸς	αὖθις	ἄλλου καὶ Βρούτων τινῶν ἄλλων
[45, 19]	μέλλοντος προϊδέσθαι, {ὥστε} μὴ καὶ	αὖθις	ἀναγκασθῶμεν ὁμοίως ὑπὲρ αὐτῶν διαγνῶναι.
[45, 12]	πεπαυμένοι τῆς στρατείας ἐπ´ αὐτὴν	αὖθις	ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη. καὶ αὐτοὺς
[45, 10]	ὡς καὶ ἐπιτηδειοτέραν ἐμπολεμῆσαι οὖσαν,	αὖθις	ἀφίκετο, κἀνταῦθα καὶ στρατιώτας καὶ
[45, 8]	τῷ τοιούτῳ φιλεῖ γίγνεσθαι, διηνέχθησαν	αὖθις.	ὅταν γάρ τινες ἐκ μεγάλης
[45, 14]	προσπολεμήσας ἕξει, ἐκεῖνον δὲ ἰσχυρὸν	αὖθις	πολέμιον σχήσει· ~τοσοῦτόν που ἀλλήλων
[45, 23]	πόλιν ὀλίγου καταπρησθῆναι, παμπόλλους δὲ	αὖθις	φονευθῆναι. ἐβεβαιώσατε πάντα τὰ δοθέντα
[45, 17]	αὐτῷ ἔδοσαν καὶ κατεψηφίσαντο πάντες.	~Αὔλου	δὲ δὴ Ἱρτίου μετὰ Γαΐου
[45, 36]	πόρρω καὶ ἐλάττοσιν ἐφ´ ἡμᾶς	αὐξάνεται,	παντὶ δῆλόν ἐστιν. οὐ γάρ
[45, 9]	οὖν ὁ Ἀντώνιος τὸν Καίσαρα	αὐξανόμενον,	ἐπεχείρησε δελεάσαι τὸ πλῆθος, εἴ
[45, 1]	τῷ ἀδελφῷ αὐτῆς Λουκίῳ Φιλίππῳ,	αὐξηθεὶς	δὲ συνδιέτριβε τῷ Καίσαρι· ἄπαις
[45, 22]	οὔτ´ ἂν τὰ μετὰ ταῦτα	αὐξηθεὶς	ἐξ αὐτῶν ἔπραξε. μὴ οὖν
[45, 6]	πλῆθος, ὑφ´ οὗ τὸν πατέρα	αὐξηθέντα	ἠπίστατο, προσεποιήσατο. ὀργήν τε γὰρ
[45, 36]	προκαταλαβεῖν τὰ δεινά, εἶτα περιιδόντας	αὐτὰ	γενόμενα μετανοῆσαι. μηδὲ ἐθελήσητε, προέμενοι
[45, 5]	ἐπικληθεὶς ἥψατο τῶν πραγμάτων, καὶ	αὐτὰ	καὶ κατέπραξε καὶ κατειργάσατο παντὸς
[45, 38]	οὖν οὐχὶ καὶ αὐτοὶ τὰ	αὐτὰ	ποιοῦμεν; τί δὲ οὐ τοὺς
[45, 23]	τἆλλα πάντα πωλήσας. καίπερ ὑμεῖς	αὐτὰ	ταῦτα προορώμενοι ἐψηφίσασθε μηδεμίαν στήλην
[45, 1]	Φίγουλος βουλευτὴς παραχρῆμα αὐτῷ τὴν	αὐταρχίαν	ἐμαντεύσατο· ἄριστα γὰρ τῶν καθ´
[45, 8]	ἀκριβῶς εἰδότες, καὶ ἐξελέγξαι τότε	αὐτὰς	ἄκαιρον εἶναι νομίσαντες, ἀνθυπεῖξάν τινα
[45, 1]	τὴν γῆν ἐπεκτείνεσθαι· καὶ τῇ	αὐτῇ	νυκτὶ καὶ ὁ Ὀκτάουιος ἐκ
[45, 12]	παρόντας καὶ ἑαυτόν τε ἐπ´	αὐτῇ	προκεχειρισμένους καὶ δι´ ἑαυτοῦ πᾶσι
[45, 29]	πῶς βαρὺς μὲν ὑμῖν καὶ	αὐτῇ	τῇ ὄψει, βαρύτατος δὲ τοῖς
[45, 46]	μνημονεύετε ὅτι τοῦτο καὶ ἐν	αὐτῇ	τῇ ὑπατείᾳ ὑμῖν εἶπον, ἵνα
[45, 13]	Γαλατίαν ἐξώρμησε φοβηθεὶς μὴ καὶ	αὐτή	τι νεοχμώσῃ, οὐδ´ ὁ Καῖσαρ
[45, 2]	τὸν Δία πεποιῆσθαι, καὶ ἐν	αὐτῇ	τὸν θεὸν εἰκόνα τινὰ τῆς
[45, 18]	ἄρα τι καὶ παθεῖν σώζοντα	αὐτὴν	ἀναγκαῖον ᾖ. ~οὕτω δὴ τούτων
[45, 35]	ἐφόνευσεν, ὥστε καὶ τοῦ αἵματος	αὐτὴν	ἀναπλῆσαι. καίτοι τὸν οὕτως ὠμῶς
[45, 12]	ὅτι πεπαυμένοι τῆς στρατείας ἐπ´	αὐτὴν	αὖθις ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη. καὶ
[45, 34]	προσηκούσης ἀντιποιεῖται, ἀλλὰ καὶ ἄκουσαν	αὐτὴν	βιάζεται; διὰ τί, τοῦ Βρούτου
[45, 32]	ἀσπάσασθαί σε προσετάξαμεν, οἱ καὶ	αὐτὴν	τὴν ἐπωνυμίαν αὐτοῦ, καὶ προσέτι
[45, 37]	μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν πρὸς	αὐτὴν	τὴν πόλιν προσελαύνῃ ποιήσει, ὥσπερ
[45, 6]	πρὸς τὴν ὑποδοχὴν τῆς ἐξ	αὐτῆς	δυναστείας, καὶ διὰ τοῦτο τῆς
[45, 21]	ἐστιν ἑκούσιον ὑπό τε τῆς	αὐτῆς	ἐπιεικείας καὶ τῆς αὐτῆς φιλανθρωπίας
[45, 1]	μητρὶ καὶ παρὰ τῷ ἀδελφῷ	αὐτῆς	Λουκίῳ Φιλίππῳ, αὐξηθεὶς δὲ συνδιέτριβε
[45, 30]	ἐστι, καὶ δεῖ τὸ ἀξίωμα	αὐτῆς	πανταχοῦ σώζεσθαι καὶ μηδαμοῦ μήτε
[45, 9]	ἀποδοθῆναι ἐγνώσθη τῶν γὰρ χωρίων	αὐτῆς	τὰ πλείω Ἀντώνιος ἔχων οὐδεμίαν
[45, 47]	τὸν Βαμβαλίωνα τὸν καὶ ἀπ´	αὐτῆς	τῆς ἐπωνυμίας ἐπιβόητον ἀγαπᾷ, τοῖς
[45, 17]	ἐπὶ τρεῖς ἐφεξῆς ἡμέρας, ἀπ´	αὐτῆς	τῆς νουμηνίας ἀρξάμεναι, προετέθησαν· ἔκ
[45, 1]	ὁ Ὀκτάουιος ἐκ τοῦ αἰδοίου	αὐτῆς	τὸν ἥλιον ἀνατέλλειν ἐνόμισεν. ἄρτι
[45, 33]	τυραννίδος, ὅτι οὐκ εὔχεταί ποτε	αὐτῆς	τυχεῖν, ἀλλ´ ἐκβαλεῖ ποτε ἐκ
[45, 21]	τῆς αὐτῆς ἐπιεικείας καὶ τῆς	αὐτῆς	φιλανθρωπίας ὑμῶν σωφρονισθῆναι, ἀλλ´ ἀνάγκη
[45, 31]	εἶπεν, οἷα δὲ ἀναβὰς ἐπ´	αὐτὸ	ἔπραξε. καίτοι ὅστις ἐτόλμησε, Ῥωμαῖός
[45, 24]	ἐκβαλόντων, τοῦτο μὲν ὥσπερ τι	αὐτὸ	ἐφ´ ἑαυτοῦ ἀδικῆσαι δυνάμενον οὐκ
[45, 7]	ἄρκτου πρὸς ἑσπέραν ἐξεφάνη, καὶ	αὐτὸ	κομήτην τέ τινων καλούντων καὶ
[45, 2]	μέχρι τῶν ποδῶν κατερρύη. τοῦτο	αὐτὸ	μὲν καθ´ ἑαυτὸ οὐχ ὅπως
[45, 1]	ὅτι ἀδύνατόν ἐστι τοιοῦτό τι	αὐτὸ	παθεῖν. ~τότε μὲν δὴ ταῦτ´
[45, 23]	πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ δι´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι
[45, 7]	ἐπίστευον, τῷ δὲ δὴ Καίσαρι	αὐτὸ	ὡς καὶ ἀπηθανατισμένῳ καὶ ἐς
[45, 4]	δαιμόνιον πᾶσαν οὐκ ἀσαφῶς τὴν	αὐτόθεν	μέλλουσάν σφισι ταραχὴν ἔσεσθαι προεσήμηνεν·
[45, 19]	πράγματα ἡμῶν ἐστι, καὶ ὑμεῖς	αὐτοὶ	δῆλον, εἰ καὶ ἐκ μηδενὸς
[45, 24]	μὲν κέρδη καὶ τὰς τιμὰς	αὐτοὶ	λαμβάνοιεν, τὰ δὲ ἐγκλήματα καὶ
[45, 24]	κακῶς ὑπ´ αὐτοῦ πεπραγμένα, καὶ	αὐτοὶ	πάντων σφῶν αἴτιοι γεγονέναι φήσετε,
[45, 38]	τί ποτ´ οὖν οὐχὶ καὶ	αὐτοὶ	τὰ αὐτὰ ποιοῦμεν; τί δὲ
[45, 31]	προσκαταψεύσασθαι πάντων ἡμῶν ἀκουόντων ὅτι	αὐτοὶ	ταῦτα αὐτῷ καὶ εἰπεῖν καὶ
[45, 34]	πολλῶν μηδὲ ἐς τὰς ἐπιβαλούσας	αὐτοῖς	ἀρχὰς βουληθέντων ἐξελθεῖν, οὗτος οὐχ
[45, 23]	αὐτῷ προΐεσθαι καὶ τὰ δοθέντα	αὐτοῖς	ἀφελόμενος, τοῖς δ´ ὠνητιάσασι καὶ
[45, 42]	τε τὸ μέλλον ἐξουσίαν ἔννομον	αὐτοῖς	δόντες, ἔπειτα τοὺς ὑπάτους ἀμφοτέρους
[45, 17]	τι ἄλλο, καὶ τοῦτο ἐναργέστατα	αὐτοῖς	ἐκβῆναι· οἵ τε γὰρ ἄνδρες
[45, 8]	τὸ προϋπάρξαν ἔχθος λαμβάνουσι. καὶ	αὐτοῖς	ἐν τούτῳ καὶ οἱ διὰ
[45, 47]	εἶπον κέχρηται, καθάπερ τινὰ ὀργὴν	αὐτοῖς	ἔχων ὅτι τοιοῦτος ἐγεννήθη. τοιγαροῦν
[45, 35]	τι, τριακοσίους στρατιώτας, καὶ ἐν	αὐτοῖς	καὶ ἑκατοντάρχους τινάς, μηδὲν ἀδικήσαντας,
[45, 13]	τούς τε βουλευτὰς τοὺς σὺν	αὐτοῖς	ὄντας ὁρκώσας, ἐς τὴν Γαλατίαν
[45, 17]	οὖν καὶ {ὁ} λοιμὸς ἐπ´	αὐτοῖς	πάσῃ ὡς εἰπεῖν τῇ Ἰταλίᾳ
[45, 39]	{καὶ} ὑφ´ ἡμῶν τοῖς ἔργοις	αὐτοῖς	πολέμιον ὁμολογεῖν εἶναι κεκρίσθαι, καὶ
[45, 11]	δὲ πιεζομένῳ βοηθεῖν πεφυκότες, ἀπεχρῶντο	αὐτοῖς	πρὸς τὰ σφέτερα ἐπιθυμήματα. ταπεινώσαντες
[45, 42]	δὲ δὴ καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε	αὐτοῖς,	πρῶτον μὲν ἐπαινέσαντές σφας ἐφ´
[45, 15]	προεξεπέπεμπτο) ἔπαινοι ἐν τῇ βουλῇ	αὐτοῖς	τε ἐκείνοις καὶ τοῖς στρατιώταις
[45, 44]	προτιμήσειεν, ἀλλ´ ἀνάγκη τὸν τοιοῦτον	αὐτοῖς	τοῖς ὅπλοις, οἷσπερ ἡμᾶς ἀδικεῖν
[45, 26]	ὕπατον ἀπεδείξατε· ἃ δὲ ἐπ´	αὐτοῖς	τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ ἐκακούργησε, μόνα
[45, 41]	τοῦτο κατέδεισε· τοῖς μέντοι πράγμασιν	αὐτοῖς	φημι ἐκεῖνον ὑπ´ αὐτοῦ ἀπολωλέναι.
[45, 27]	ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος ὅπλα	αὐτομολήσας	ἐκεῖνόν τε ἐπὶ τὴν πατρίδα
[45, 39]	σφων καταλιπόντες οἱ δὲ ἐπ´	αὐτὸν	ἀθροισθέντες, προσπολεμῆσαι αὐτῷ· ἢ τὸν
[45, 33]	γνώμην αὐτοῦ πεφωρακότες οὐ τιμωρήσεσθε	αὐτόν,	ἀλλὰ ἀναμένετε καὶ τῷ ἔργῳ
[45, 34]	οὗτος οὐχ ὅπως οὐκ ἐμιμήσατο	αὐτόν,	ἀλλὰ καὶ πολιορκεῖ κατακλείσας; οὐκ
[45, 20]	καὶ λυμαινόμενος, πάλαι φημὶ πολέμιον	αὐτὸν	ἁπάντων ἡμῶν εἶναι. ~εἰ δὲ
[45, 27]	δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´	αὐτὸν	ἅπερ ἐψηφίσασθε, τοῦτο μὲν ἐκ
[45, 43]	πρέσβεις δὲ πρότερον ἡμᾶς πρὸς	αὐτὸν	ἀποστεῖλαι δεῖν οἴεται, καὶ ἔπειτα
[45, 3]	παραχρῆμα ἀνέλαβε καὶ τοῦ κλήρου	αὐτὸν	διεδέξατο, τῶν τε πραγμάτων εἴχετο.
[45, 2]	αὐτῷ τῷ Καπιτωλίῳ, καὶ γνωρίσας	αὐτὸν	διηγήσατο τοῖς παροῦσι τὴν ὄψιν.
[45, 23]	τινὰ ἐδώκατε αὐτῷ, διὰ τοῦτο	αὐτὸν	ἐᾶτε καὶ τὰ μὴ δοθέντα
[45, 5]	ἐκεῖνος καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ	αὐτὸν	ἐκάκου, καὶ τὸν νόμον τὸν
[45, 13]	ἐπειδὴ καὶ πολλῷ πλείω κεκτῆσθαι	αὐτὸν	ἐκείνου ἐνόμιζον· ὡς μέντοι ἑκατόν
[45, 1]	ὅτι δεσπότην ἡμῖν ἐγέννησας" καὶ	αὐτὸν	ἐκταραχθέντα ἐπὶ τούτῳ καὶ διαφθεῖραι
[45, 7]	καὶ μάλιστα ὅτι ὁ Ἀντώνιος	αὐτὸν	ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἀπὸ μετεώρου
[45, 17]	τέ τις τυθείς τε δι´	αὐτὸν	ἐν τῷ Ἑστιαίῳ καὶ ἀναπηδήσας
[45, 20]	γὰρ τοσούτου δέω ταῦτα ποιοῦντα	αὐτὸν	ἔννομόν τι καὶ πολιτικὸν πρᾶγμα
[45, 42]	Βροῦτος δὲ ἐκ τῆς Γαλατίας	αὐτὸν	ἐξείργει) ἂν δὲ δὴ καὶ
[45, 10]	Ἰβηρίας ἄρξων ἀφίκετο, καὶ ἔπεισεν	αὐτὸν	ἐς ὁμολογίαν ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ
[45, 7]	ἀριθμὸν ἐγκατειλεγμένῳ ἀνετίθεσαν, θαρσήσας χαλκοῦν	αὐτὸν	ἐς τὸ Ἀφροδίσιον, ἀστέρα ὑπὲρ
[45, 40]	καὶ τιμὰς ὑπερόγκους λαβών, ἐπεχείρησεν	αὐτὸν	ἔς τε μοναρχίας ἐπιθυμίαν καὶ
[45, 2]	ἐπελπίσας ἔς τε τοὺς εὐπατρίδας	αὐτὸν	ἐσήγαγε καὶ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[45, 30]	κατειργάσατο. ~καὶ οὐδὲ ταῦτα μέντοι	αὐτὸν	ἐσωφρόνισεν, ἀλλ´ ὑπατεύσας γυμνός, ὦ
[45, 15]	Κικέρωνι· διὰ γὰρ τὸ πρὸς	αὐτὸν	ἔχθος σφοδρότατον ὑπάρχον τόν τε
[45, 37]	καὶ τὰς πόλεις πολιορκεῖ, κακόνουν	αὐτὸν	ἡμῖν εἶναί φημι, ἀλλὰ καὶ
[45, 25]	τούτων μόνων τοιοῦτος γέγονεν ὁποῖον	αὐτὸν	ἴστε καὶ ἑοράκατε, ἀλλὰ καὶ
[45, 10]	οὐ πολὺ ὑπελείφθη, συνέστησαν πρὸς	αὐτὸν	καὶ ἐκεῖνοι καὶ οἱ ἐκ
[45, 22]	ἧττόν τι παρὰ τοῦτο ἀδικεῖν	αὐτὸν	καὶ ἐλάττονος διὰ τοῦτο ἄξιον
[45, 42]	τε ἄριστοι τῶν στρατιωτῶν ἐγκαταλελοίπασιν	αὐτόν,	καὶ νὴ Δία καὶ τῶν
[45, 45]	ἀλλ´ ὑποδεδιέναι τε καὶ θεραπεύειν	αὐτὸν	καὶ προσκυνεῖν ἀνάγκην ἔχειν. ἓν
[45, 1]	δεινῶς ἰσχυρίζετο ἐκ τοῦ Ἀπόλλωνος	αὐτὸν	κεκυηκέναι, ὅτι καταδαρθοῦσά ποτε ἐν
[45, 34]	νῦν γε καὶ δι´ ἐκεῖνα	αὐτὸν	μισήσατε· μηδ´ ἐθελήσητε μαθεῖν τί
[45, 30]	ἐτέτακτο· ταῦτα γὰρ ὁ Σέξτος	αὐτὸν	ὁ Κλώδιος τῶν δισχιλίων πλέθρων
[45, 26]	αἰσχυνθεὶς ὑπὲρ ὑμῶν ὅτι τοιοῦτον	αὐτὸν	ὄντα εἰδότες καὶ δήμαρχον καὶ
[45, 41]	ἐπαίνους. ἐγὼ δὲ αὐτόχειρα μὲν	αὐτὸν	οὐ λέγω γεγονέναι τοῦ Καίσαρος,
[45, 23]	τοῦτο καὶ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι	αὐτὸν	ὀφείλετε, ὅτι καὶ τῇ τιμῇ
[45, 2]	καὶ μετὰ τοῦτο καταπτόμενος ἀπέδωκεν	αὐτόν.	παιδίσκου τε αὐτοῦ ὄντος καὶ
[45, 37]	ἤδη καὶ τὴν ταχίστην ἀμυνώμεθα	αὐτόν,	πάντα καὶ τὰ προειμένα ἀναληψόμεθα·
[45, 41]	ὅτι ἐγὼ τοὺς σφαγέας ἐπ´	αὐτὸν	παρεσκεύασα· οὕτω γὰρ ἀνόητός ἐστιν
[45, 26]	ἐν ἐκείνοις εὕροι τις ἂν	αὐτὸν	πεποιηκότα, ἀλλ´ ὅτι αἰδοῦμαι νὴ
[45, 19]	ἡμῶν αὐτῶν δεδωκότες, ὥσπερ δέον	αὐτόν,	πρὸς τοῖς ἄλλοις στρατεύμασιν ἃ
[45, 41]	παρασχὼν οὗτός ἐστιν ὁ βασιλέα	αὐτὸν	προσαγορεύσας, ὁ τὸ διάδημα αὐτῷ
[45, 41]	δούς, ὁ καὶ τοῖς φιλοῦσιν	αὐτὸν	πρότερον διαβαλών. ἢ ἐγὼ μὲν
[45, 40]	ὀλίγου τὸν Καίσαρα μονωθέντα δι´	αὐτὸν	πταῖσαι, πάντας δὲ τοὺς μετὰ
[45, 10]	ἐπανῆλθε χειρὶ πολλῇ, καὶ συμβαλὼν	αὐτόν	τε ἐτρέψατο, καὶ τοὺς λοιποὺς
[45, 24]	ἐπιδέδεικται; οὐχ ὑμεῖς μὲν πρύτανιν	αὐτὸν	τῆς ὁμονοίας ἀπεδείξατε, οὗτος δὲ
[45, 22]	ἂν ἐκεῖνος ὧν φήσει τις	αὐτὸν	τυχεῖν ἔτυχεν, οὔτ´ ἂν τὰ
[45, 2]	ὁ Κικέρων ὄναρ ἁλύσεσί τε	αὐτὸν	χρυσαῖς ἐς τὸ Καπιτώλιον ἐκ
[45, 1]	ἔχων ἠγάπα τε καὶ περιεῖπεν	αὐτόν,	ὡς καὶ τοῦ ὀνόματος καὶ
[45, 43]	ἀπαλλάττηται τῶν ὅπλων καὶ ὑμῖν	αὑτὸν	ἐπιτρέπῃ, τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἂν
[45, 20]	τοὺς Πάρθους προύπεμψε, συλλαβὼν περὶ	αὑτόν,	μηδενὸς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ δεινοῦ
[45, 35]	ἐπιθυμῆσαι ἐλευθερίας, ἡμᾶς δὲ ἐν	αὐτονομίᾳ	πολιτευθέντας ἐθελοδουλῆσαι, καὶ τῆς μὲν
[45, 42]	~ἀλλ´ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι οὔτ´	αὐτὸς	ἀξιοστρατήγητόν τι ἢ ἀξιόνικον ἔχει,
[45, 12]	χρημάτων, ὅπως σφᾶς σφετερίσωσι, προαπέστειλεν,	αὐτὸς	δὲ μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν πλῆθος
[45, 33]	κυριεύων, ἐπιχειρήσειε, ταῦτ´ οὐκ ἂν	αὐτὸς	ἑαυτῷ δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς δ´
[45, 37]	ποιεῖν περιμένωμεν ἕως ἂν ἡμῖν	αὐτὸς	ἐκεῖνος ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ, πάντων ἁμαρτησόμεθα.
[45, 9]	ὁ Βροῦτος ὁ Δέκιμος προσετέτακτο,	αὐτὸς	ἐκεῖνος μετὰ τῶν στρατευμάτων τῶν
[45, 6]	τὴν τῶν Παριλίων ἱπποδρομίαν, ἐποιοῦντο,	αὐτὸς	ἐπὶ τῇ τοῦ πλήθους θεραπείᾳ,
[45, 22]	ὑπούλως καὶ ἀκαίρως, τὰ δὲ	αὐτὸς	ἐφ´ ἑαυτοῦ προσκακουργῶν, πάντα δὲ
[45, 24]	ὁμονοίας ἀπεδείξατε, οὗτος δὲ πόλεμον	αὐτὸς	ἐφ´ ἑαυτοῦ τηλικοῦτον, οὔτε προσήκοντα
[45, 40]	μὲν γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι	αὐτὸς	ἡμῖν πάντα τὰ ἐμφύλια κακὰ
[45, 5]	τὰ τοῦ Καίσαρος γενέσθαι ἔδει,	αὐτὸς	μὲν ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν, διὰ
[45, 33]	ἅμα ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ ἂν	αὐτὸς	μοναρχῆσαι ἐθελήσειεν; ~ὥστε εἰ καὶ
[45, 2]	ὄψιν. ὅ τε Κάτουλος οὐδ´	αὐτός	πω ἑορακὼς τὸν Ὀκτάουιον, ἐνόμισε
[45, 29]	ὁμονοοῦντας ὑμᾶς ἐστασίασεν, τῇ μὲν	αὐτὸς	τῇ δὲ καὶ δι´ ἑτέρων.
[45, 39]	ἀγνοεῖ. ὁ μέν γε οὔτ´	αὐτὸς	χρήσασθαι πράγμασιν ἐπίσταται (πῶς γὰρ
[45, 2]	ἐλέχθη, τρεφομένου δὲ ἐν ἀγρῷ	αὐτοῦ	ἀετὸς ἐκ τῶν χειρῶν αὐτοῦ
[45, 40]	μετὰ τοῦτο καὶ χρήματα παρ´	αὐτοῦ	ἀμύθητα καὶ τιμὰς ὑπερόγκους λαβών,
[45, 43]	καὶ ἔπειτα μαθόντας τὴν γνώμην	αὐτοῦ,	ἂν μὲν ἑκὼν ἀπαλλάττηται τῶν
[45, 38]	τὰ χρήματα ὑπὲρ τῆς σωτηρίας	αὐτοῦ	ἀναλίσκειν καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν, ἡμᾶς
[45, 41]	μηδὲν ἔξω τῆς ἐλευθερίας ἀπ´	αὐτοῦ	ἀπολαύσας, Ἀντώνιος δὲ ἄχθεται ὁ
[45, 41]	πράγμασιν αὐτοῖς φημι ἐκεῖνον ὑπ´	αὐτοῦ	ἀπολωλέναι. ὁ γὰρ τὴν αἰτίαν
[45, 26]	πέπραχε. ~τὸν γὰρ δὴ ἴδιον	αὐτοῦ	βίον τάς τε ἰδίας ἀσελγείας
[45, 9]	τοῦ κλήρου δεδομένην ὁ ἀδελφὸς	αὐτοῦ	Γάιος σφετερίσασθαι, τὴν δὲ Γαλατίαν
[45, 29]	γάρ τοι τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτοῦ	δεῦρο διὰ ταχέων ὁ Καῖσαρ
[45, 1]	ὅτι καταδαρθοῦσά ποτε ἐν ναῷ	αὐτοῦ	δράκοντί τινι μίγνυσθαι ἐνόμισε καὶ
[45, 7]	ἰδίαν ἡμέραν ἐπὶ τῷ ὀνόματι	αὐτοῦ	ἐβουθύτησαν. καὶ διὰ ταῦτα καὶ
[45, 4]	Καῖσαρ ἐπεφόνευτο καὶ τιμωρία οὐδεμία	αὐτοῦ	ἐγίγνετο, καὶ οὔτε τοὺς σφαγέας
[45, 38]	καίπερ πεῖραν ἔργῳ τῆς εὐνοίας	αὐτοῦ	εἰληφότας; τίς γὰρ οὐκ οἶδεν
[45, 5]	ἀνεβάλλετο, ὅπως, ὡς μηδέπω παῖς	αὐτοῦ	ἐκ τῶν νόμων ὤν, μήτε
[45, 45]	μάλιστα τὸ λεχθέν ποτε ὑπ´	αὐτοῦ	ἐκείνου μνημονεύσατε, ὅτι οὐχ οἷόν
[45, 2]	αὐτοῦ ἀετὸς ἐκ τῶν χειρῶν	αὐτοῦ	ἐξαρπάσας ἄρτον ἐμετεωρίσθη καὶ μετὰ
[45, 41]	πρὸς τὴν διαδοχὴν τῆς δυναστείας	αὐτοῦ	ἐπειγόμενος; ~ἀλλ´ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι
[45, 17]	τῇ νουμηνίᾳ θύοντος ῥαβδοῦχός τις	αὐτοῦ	ἔπεσεν ἐξαίφνης καὶ ἀπέθανεν. διὰ
[45, 31]	διάδημα εὐθὺς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν	αὐτοῦ	ἐπιθεῖναι, καὶ προσκαταψεύσασθαι πάντων ἡμῶν
[45, 17]	(οὗτος γάρ, καίτοι τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	ἐς τὰ λευκώματα τὰ Σύλλεια
[45, 6]	ἔς τε τὸν ὅμιλον ὑπ´	αὐτοῦ	ἐσήχθη, πρόφασιν τὴν δωρεὰν τὴν
[45, 34]	ἐθελήσειεν; ~ὥστε εἰ καὶ τότε	αὐτοῦ	ἐφείσασθε, ἀλλὰ νῦν γε καὶ
[45, 4]	ἐς γὰρ τὴν Ῥώμην ἐσιόντος	αὐτοῦ	ἶρις πάντα τὸν ἥλιον πολλὴ
[45, 35]	Καίσαρος ἡδέως, καίπερ πολλὰ ὑπ´	αὐτοῦ	καὶ ἀγαθὰ προπαθόντας, ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον
[45, 5]	ἐθεράπευε, καίτοι καὶ προπηλακιζόμενος ὑπ´	αὐτοῦ	καὶ ἀδικούμενος· τά τε γὰρ
[45, 2]	ἐβεβαιώσατο. μειρακιωθέντος δὲ μετὰ τοῦτο	αὐτοῦ	καὶ ἐς τοὺς ἐφήβους ἐσιόντος,
[45, 10]	τούτῳ τοῦ Πωλίωνος τῇ ἀπουσίᾳ	αὐτοῦ	καὶ κακώσαντός τινα ἐπανῆλθε χειρὶ
[45, 28]	ὕβρεως καὶ βίας ἐσεπράχθη· οὕτως	αὐτοῦ	καὶ ὁ Καῖσαρ κατέγνω· καὶ
[45, 16]	διά τε οὖν τοῦτο ἐμνημόνευσα	αὐτοῦ,	καὶ ὅτι οὕτως οἱ τότε
[45, 32]	οἱ καὶ αὐτὴν τὴν ἐπωνυμίαν	αὐτοῦ,	καὶ προσέτι καὶ τὴν τοῦ
[45, 24]	οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ δὲ ἔργα	αὐτοῦ	καὶ τὴν πλεονεξίαν ἐν τῷ
[45, 23]	πολλὰ μὲν τῶν πραχθέντων ὑπ´	αὐτοῦ	καταλέλυκε, πολλὰ δὲ ἕτερα ἀντεγγέγραφε·
[45, 14]	μέν, ἂν τῶν ἀντικαθεστηκότων δι´	αὐτοῦ	κρατήσῃ, οὐδὲν μέγα ἔργον μετὰ
[45, 25]	καὶ ὑπὲρ τούτου δίκην παρ´	αὐτοῦ	λαβεῖν, ὅτι ταῦθ´ ὑμᾶς ἠνάγκασε
[45, 47]	ἀποθανεῖν ἂν ὥσπερ ὁ πάππος	αὐτοῦ,	μᾶλλον ἤ τι τῶν ὁμοίων
[45, 47]	Ἀντωνίου τεθαύμακα, ὅτι τὰ ἔργα	αὐτοῦ	μιμούμενος οὐ φοβεῖται μήποτε ὁμοίᾳ
[45, 14]	ὁ Βροῦτος ὁ Δέκιμος, καὶ	αὐτοῦ	ὁ Ἀντώνιος ἐλπίδα πολλὴν εἶχεν
[45, 2]	καταπτόμενος ἀπέδωκεν αὐτόν. παιδίσκου τε	αὐτοῦ	ὄντος καὶ τὴν διατριβὴν ἐν
[45, 10]	ταύτῃ κατέσχε. δυνατοῦ δὲ ἤδη	αὐτοῦ	ὄντος ὁ Λέπιδος τῆς τε
[45, 37]	τούτου πάντα πλάττονται, τυχόντες δὲ	αὐτοῦ	οὐδενὸς ὧν ἐπιθυμοῦσιν ἀπέχονται. καὶ
[45, 9]	τὸ δημόσιον ἐκ τῆς πατρῴας	αὐτοῦ	οὐσίας εἰλήφει, ἀποδοθῆναι ἐγνώσθη τῶν
[45, 24]	καὶ ταῦτα τὰ κακῶς ὑπ´	αὐτοῦ	πεπραγμένα, καὶ αὐτοὶ πάντων σφῶν
[45, 33]	τηλικούτοις πράγμασι τὴν ἀλιτηριώδη γνώμην	αὐτοῦ	πεφωρακότες οὐ τιμωρήσεσθε αὐτόν, ἀλλὰ
[45, 26]	Δία καὶ τὴν ἐς Αἴγυπτον	αὐτοῦ	πρὸς Γαβίνιον ἀποδημίαν, τήν τε
[45, 40]	Κλώδιον προσποιησάμενος καὶ τῇ δημαρχίᾳ	αὐτοῦ	πρὸς πάντα τὰ δεινότατα ἀποχρησάμενος
[45, 2]	ἄλλως ἀναβεβηκότα τό τε εἶδος	αὐτοῦ	πρὸς τὸ ἐνύπνιον προσήρμοσε καὶ
[45, 46]	μοι πρὸς πάντα ὡς καταφρονοῦντι	αὐτοῦ	προσέχητε) τὸ δὲ δὴ φοβηθῆναί
[45, 38]	Καίσαρι, τοῦτ´ ἔστιν ὑμῖν δι´	αὐτοῦ,	προσθεμένους, ἃ δ´ ὀρθῶς αὐτοὺς
[45, 41]	δὲ ἐπὶ τῇ τῶν γραμμάτων	αὐτοῦ	προφάσει κακουργήσας, καὶ τέλος πρὸς
[45, 20]	ἂν ἀφεὶς τὸ τὰς πράξεις	αὐτοῦ	σκοπεῖν, καὶ τὴν στρατείαν ἣν
[45, 6]	καὶ ἑαυτὸν ὡς καὶ παῖδα	αὐτοῦ	σπουδάσειν ἐλπίσας, τόν τε Ἀντώνιον
[45, 42]	Καῖσαρ μὲν καὶ τῶν στρατιωτῶν	αὐτοῦ	συχνοὺς ἐσφετέρισται, Βροῦτος δὲ ἐκ
[45, 26]	ἐφ´ ἥβης ἀπεκήρυξε, τὰς ἑταιρήσεις	αὐτοῦ	τὰς λαθραίας, τὰς πορνείας τὰς
[45, 40]	αὐτοχειρίᾳ, εἴγε ἐγὼ τὴν ὑπόσχεσιν	αὐτοῦ	ταύτην ἐδεδέγμην· καὶ τῷ Καίσαρι
[45, 3]	παιδείᾳ (κατὰ γὰρ τὴν στρατείαν	αὐτοῦ	τὴν ἐπὶ τοὺς Πάρθους ἐκεῖσε
[45, 5]	ἐσφερόμενον, καθ´ ὃν τὴν ἐσποίησιν	αὐτοῦ	τὴν ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος
[45, 11]	τὸ μὲν διὰ τὸν πατέρα	αὐτοῦ,	τὸ δὲ καὶ διὰ τὰς
[45, 28]	ταῖς ἐκκλησίαις τὴν κραιπάλην ἐπ´	αὐτοῦ	τοῦ βήματος μεταξὺ δημηγορῶν ἐξήμει;
[45, 25]	ἐλάβετε, ὥσπερ που καὶ παρ´	αὐτοῦ	τούτου λήψεσθε, ἄν γε ἐμοὶ
[45, 22]	πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ ὑπὲρ	αὐτοῦ	τούτου μάλιστα δίκην ὀφείλει δοῦναι,
[45, 13]	Βρεντεσίῳ ἐδέξαντο, προσδοκήσαντες πλείω παρ´	αὐτοῦ	τῶν προτεινομένων σφίσιν ὑπὸ τοῦ
[45, 19]	ἵνα μηδὲν μηδὲ τήμερον κατ´	αὐτοῦ	ψηφίσησθε. ~καίτοι τινὲς ἐς τοῦτ´
[45, 12]	ἅτε καὶ παρὰ τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ,	ᾧ τιμωρεῖν ἔλεγε, τήν τε
[45, 13]	καὶ ἑκατοντάρχους ἔν τε τοῖς	αὑτοῦ	καὶ ἐν τοῖς τῆς γυναικὸς
[45, 33]	τῳ συμπρᾶξαι, τῆς φωνῆς τῆς	αὑτοῦ	μόνης κυριεύων, ἐπιχειρήσειε, ταῦτ´ οὐκ
[45, 14]	μὴ τοῦτο τολμήσας συστήσῃ τε	αὐτοὺς	ἀλλήλοις καὶ καθ´ ἓν ἀμφοτέροις
[45, 24]	πεποίηκεν. ἆρ´ οὖν ἐς ὑμᾶς	αὐτοὺς	ἀναδέξεσθε καὶ ταῦτα τὰ κακῶς
[45, 12]	ἐσελθὼν πολλὰ μὲν τοῦ πατρὸς	αὐτοὺς	ἀνέμνησεν, ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς ἐπεποιήκει,
[45, 22]	ἠνάγκασεν αὑτῷ ψηφίσασθαι, ἐφ´ ὑμᾶς	αὐτοὺς	ἀπεχρήσατο. ποῦ γὰρ ἂν ἑκόντες
[45, 47]	νῦν ἔτι ζῶντας· οὕτω γὰρ	αὐτοὺς	ἀποδέδυκε καὶ σεσύληκεν ὥστε μηδέν
[45, 9]	πλῆθος, εἴ πως ἐκείνου τε	αὐτοὺς	ἀποσπάσειε καὶ ἑαυτῷ προσποιήσειε, καὶ
[45, 36]	ἄλλων δεηθῆναι· γελοῖον γάρ, ἐξὸν	αὐτοὺς	ἑαυτοῖς τὰ κατὰ καιρὸν βοηθῆσαι,
[45, 29]	δι´ ἑτέρων. καὶ μέντοι καὶ	αὐτοὺς	ἐκείνους ἐν τῷ μέρει προσλαμβάνων,
[45, 24]	τὴν αἰτίαν ὑμεῖς οἱ πέμψαντες	αὐτοὺς	ἕξετε. καὶ γὰρ ἂν εἴη
[45, 6]	ἠπίστατο, προσεποιήσατο. ὀργήν τε γὰρ	αὐτοὺς	ἐπὶ τῷ ἐκείνου θανάτῳ ἔχοντας
[45, 11]	ἀσθενεστέρους προσελάμβανον καὶ διὰ τούτων	αὐτοὺς	καθῄρουν· ἔπειτα καὶ ἐκείνοις ἠλλοτριοῦντο.
[45, 13]	ὅλον αὐτῷ προσεχώρησε. παραλαβὼν οὖν	αὐτούς,	καὶ ἀργύριον καὶ ἐκείνοις ὁμοίως
[45, 11]	σφᾶς ἐς τὸ ἐπίφθονον τοὺς	αὐτοὺς	καὶ ἐφίλουν καὶ ἐμίσουν, καὶ
[45, 36]	Μούτιναν πολιορκεῖ ἢ ἵνα νικήσας	αὐτοὺς	καὶ λαβὼν ἐφ´ ἡμᾶς συσκευάσηται·
[45, 43]	ἂν μὲν ὑπὸ ταῖς ψήφοις	αὐτοὺς	λάβητε, δικάζοντας, ἂν δὲ τοῖς
[45, 14]	πράξῃ. ἐμίσει μὲν γὰρ ἀμφοτέρους	αὐτούς,	οὐ μέντοι καὶ εἶχεν ὅπως
[45, 43]	καὶ μή· καὶ οὔτε θρύπτειν	αὐτοὺς	οὔτε ἐξ ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις
[45, 12]	αὖθις ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη. καὶ	αὐτοὺς	παραλαβὼν ὁ Καῖσαρ ἠπείχθη τε
[45, 38]	αὐτοῦ, προσθεμένους, ἃ δ´ ὀρθῶς	αὐτοὺς	πεποιηκέναι φατέ, ταῦτ´ ὀκνῆσαι ψηφίσασθαι.
[45, 8]	γάρ τινα προσποιήσει εὐνοίας ἐπιπαροξύνουσιν	αὐτούς.	πλεῖστόν τε γάρ ἐστι τὸ
[45, 6]	ἐκτίσειν σφίσιν ὑπέσχετο καὶ ἄλλα	αὐτοὺς	πολλὰ προσεπήλπισε. καὶ μετὰ τοῦτο
[45, 38]	στρατιώτας ἀθροίζειν, ἡμᾶς δὲ μήτ´	αὐτούς	τι τῶν δεόντων πρᾶξαι μήτε
[45, 19]	κατὰ τῆς πατρίδος συγκροτεῖ, καὶ	αὐτοὺς	τούτους προσλαβεῖν, ἵνα μηδὲν μηδὲ
[45, 35]	μαλακιζόμεθα, καὶ τηλικοῦτον ἐφ´ ἡμᾶς	αὐτοὺς	τύραννον ἀσκοῦμεν; καὶ πῶς οὐκ
[45, 19]	καὶ αἰσχύνην ὄφλωμεν, αἰτήσαντες μὲν	αὐτοὺς	ὡς καὶ φοβούμενοί τινας, ἀμελήσαντες
[45, 35]	ὠμῶς ἐκείνοις, ὅτε καὶ θεραπεύειν	αὐτοὺς	ὤφειλε, χρησάμενον τί οὐκ οἴεσθε
[45, 41]	τολμᾶν τηλικούτους ἐπαίνους. ἐγὼ δὲ	αὐτόχειρα	μὲν αὐτὸν οὐ λέγω γεγονέναι
[45, 40]	τὰ δεινότατα ἀποχρησάμενος κἂν ἀπέκτεινεν	αὐτοχειρίᾳ,	εἴγε ἐγὼ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ
[45, 34]	πολυπραγμονεῖν ἐπικεχείρηκε; τίνος δέ, παρὸν	αὐτῷ	ἀκινδύνως οἴκοι μένειν, στρατεύεσθαι καὶ
[45, 23]	μὴ τοίνυν, ὅτι τινὰ ἐδώκατε	αὐτῷ,	διὰ τοῦτο αὐτὸν ἐᾶτε καὶ
[45, 41]	αὐτὸν προσαγορεύσας, ὁ τὸ διάδημα	αὐτῷ	δούς, ὁ καὶ τοῖς φιλοῦσιν
[45, 22]	καὶ καταναγκαζόμενοι καὶ θρηνοῦντες δεδωκέναι	αὐτῷ	ἐδόξαμεν, ταῦτά τις ὡς καὶ
[45, 16]	τὸ γενόμενον, οὔτε λόγον ἔτ´	αὐτῷ	ἔδοσαν καὶ κατεψηφίσαντο πάντες. ~Αὔλου
[45, 1]	ἐκεῖνος ὢν καὶ μεγάλας ἐπ´	αὐτῷ	ἐλπίδας ἔχων ἠγάπα τε καὶ
[45, 2]	τούτων ὁ Καῖσαρ μεγάλα ἐπ´	αὐτῷ	ἐπελπίσας ἔς τε τοὺς εὐπατρίδας
[45, 15]	πρὸς τὸν Δέκιμον φιλίαν τε	αὐτῷ	ἐπηγγείλατο, καὶ συμμαχίαν, ἂν μὴ
[45, 12]	ὅμιλον ὑπὸ τοῦ Καννουτίου παρασκευασθέντα	αὐτῷ	ἐσελθὼν πολλὰ μὲν τοῦ πατρὸς
[45, 39]	δὲ ἐπ´ αὐτὸν ἀθροισθέντες, προσπολεμῆσαι	αὐτῷ·	ἢ τὸν Ἀντώνιον πάλαι τε
[45, 31]	τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν, ὅσον ἐπ´	αὐτῷ	ἦν, ἀφείλετο, πᾶσαν δὲ τὴν
[45, 13]	ὁ Καῖσαρ ἀνεβάλετο, ἀλλ´ ἐπηκολούθησεν	αὐτῷ.	~ἦρχε μὲν δὴ τότε τῆς
[45, 31]	ἡμῶν ἀκουόντων ὅτι αὐτοὶ ταῦτα	αὐτῷ	καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐπεσκήψαμεν,
[45, 10]	ἕτερος δέ τις ὁμώνυμός τε	αὐτῷ	καὶ ἐπιφανὴς ἱππεὺς ἔπεσε, καὶ
[45, 36]	δυσπολέμητος γένηται; καὶ πιστεύσομεν ἐξαπατῶντι	αὐτῷ	καὶ λέγοντι ὅτι οὐ πολεμεῖ
[45, 20]	τὴν ἐκ τοῦ κλήρου προσταχθεῖσαν	αὐτῷ	κατέλιπε, καὶ ὅτι τὴν τῆς
[45, 14]	πλεονεξίας ὁρῶν ὄντα, οὐχ ὑπεῖξεν	αὐτῷ.	μαθὼν οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ
[45, 24]	ἐς τρυφὴν κατανάλωκεν, ὥστε μηκέτ´	αὐτῷ	μηδὲ τούτων τι περιεῖναι; οὐ
[45, 25]	πατρίδος τυραννεῖν ἐπιχειρεῖν ἐδώκατέ ποτε	αὐτῷ.	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἄλλῳ τινί,
[45, 8]	Καίσαρι ἔχοι, ἀλλὰ καὶ εὔνοιαν	αὐτῷ	ὀφείλοι, καὶ ὅτι ἕτοιμος εἴη
[45, 12]	παρασκευῆς καὶ ἐκ τοῦ συνόντος	αὐτῷ	πλήθους τυχὼν ἀπῆρεν ἐς τὴν
[45, 23]	δεῖν καὶ τὰ μὴ συγχωρηθέντα	αὐτῷ	ποιεῖν ἐξεῖναι. πᾶν γὰρ τοὐναντίον
[45, 45]	μηδὲ διατρίβειν, ἀλλ´ ὅτι τάχιστα	αὐτῷ	πολεμῆσαι, λογισαμένους ὅτι τὰ πλείω
[45, 23]	καὶ τοὺς μὲν μηδὲν ἐθελήσαντας	αὐτῷ	προΐεσθαι καὶ τὰ δοθέντα αὐτοῖς
[45, 24]	διοίκησιν αὐτῶν καὶ τὸν ἐξετασμὸν	αὐτῷ	προσετάξατε; ἀλλὰ ἄτοπον. οὐδὲ γὰρ
[45, 13]	τε τέταρτον στρατόπεδον ὠνομασμένον ὅλον	αὐτῷ	προσεχώρησε. παραλαβὼν οὖν αὐτούς, καὶ
[45, 20]	τῆς Γαλατίας ἀρχὴν τὴν μηδὲν	αὐτῷ	προσήκουσαν ἀνθείλετο, καὶ ὅτι στρατεύματα
[45, 34]	οὐχ ὅτι τῆς Γαλατίας οὐδὲν	αὐτῷ	προσηκούσης ἀντιποιεῖται, ἀλλὰ καὶ ἄκουσαν
[45, 34]	διάδημα; οὐκοῦν οὗτος κακῶς ταῦτα	αὐτῷ	προύτεινεν ἃ μηδὲ ἐκεῖνον ἤρεσεν.
[45, 42]	αὐτῶν, ὅτι καὶ νῦν ἔτ´	αὐτῷ	συστρατεύονται, τῆς δὲ ἀνανδρίας, ὅτι
[45, 23]	μετὰ τῶν πρώτων ἀνδρῶν προσετάξατε	αὐτῷ	ταῦτα διαλέξαι, ἐκεῖνος δὲ οὐδὲν
[45, 1]	καὶ Νιγίδιος Φίγουλος βουλευτὴς παραχρῆμα	αὐτῷ	τὴν αὐταρχίαν ἐμαντεύσατο· ἄριστα γὰρ
[45, 34]	μὲν γὰρ ἄλλου ἕνεκα, ἐξὸν	αὐτῷ	τὴν ἡσυχίαν ἀσφαλῶς ἄγειν, ταράττειν
[45, 2]	ἠπίστατο ὅστις ἦν, περιέτυχέ τε	αὐτῷ	τῆς ὑστεραίας ἐν αὐτῷ τῷ
[45, 34]	ἀλλ´ ἐκ τῶν ἤδη προτετολμημένων	αὐτῷ	τὸ μηδὲν ἔτι δεινὸν παθεῖν
[45, 42]	τοῦ Ἀντωνίου τῶν τε συνόντων	αὐτῷ	τοιαῦτα ὄντα εὑρίσκεται· τὰ δὲ
[45, 41]	ἀπολωλέναι. ὁ γὰρ τὴν αἰτίαν	αὐτῷ	τοῦ δικαίως ἐπιβεβουλεῦσθαι δοκεῖν παρασχὼν
[45, 42]	τὸν Κατιλίναν καὶ τὸν Λέντουλον,	αὐτῷ	τούτῳ προσήκοντα, ἐπιβουλεύσαντας ὑμῖν ἠμυνάμην.
[45, 47]	καταστροφῇ περιπέσῃ) ἐκεῖνος δὲ καὶ	αὐτῷ	τούτῳ τὸ δοκεῖν τινι εἶναι
[45, 2]	τε αὐτῷ τῆς ὑστεραίας ἐν	αὐτῷ	τῷ Καπιτωλίῳ, καὶ γνωρίσας αὐτὸν
[45, 17]	κατέθραυσε. καὶ τοῦτο μὲν καὶ	αὐτῷ	τῷ Κικέρωνι τὸν ὄλεθρον προεδήλωσε·
[45, 42]	οὐκ ἔστιν ὅπως βοηθήσουσί τινες	αὐτῷ	τῶν νῦν συνόντων. οὐ μὴν
[45, 45]	λάβῃ, ὥστε μηκέθ´ ἡμᾶς ὅπως	αὐτῷ	χρησώμεθα εὑρεῖν δυνηθῆναι, ἀλλ´ ὑποδεδιέναι
[45, 43]	ἐπιμένῃ, τότε καὶ τὸν πόλεμον	αὐτῷ	ψηφισθῆναι (ταῦτα γὰρ πυνθάνομαί τινας
[45, 24]	ἐθελήσειεν ὧν ὑμεῖς μὲν ἐπετρέψατε	αὐτῷ	ὡς ὑπάτῳ διοικῆσαι, ἐκεῖνος δὲ
[45, 22]	γὰρ ὅτι καὶ ψηφίσασθαί τινα	αὑτῷ	τὰ μὲν ἀνέπεισεν ὑμᾶς τὰ
[45, 22]	προορωμένους τι τοιοῦτον ἐξαπατήσας ἠνάγκασεν	αὑτῷ	ψηφίσασθαι, ἐφ´ ὑμᾶς αὐτοὺς ἀπεχρήσατο.
[45, 9]	εἶναι, παῦσαι, ἑτέρους δὲ ἀντ´	αὐτῶν	ἀνθελέσθαι, καί τισιν ἐπὶ μακρότερον,
[45, 44]	ἐποίησε, πάντως ἂν ἑκὼν εὐθὺς	αὐτῶν	ἀπηλλάγη· νῦν δ´ ἅπαξ καὶ
[45, 42]	ἔπειτα δὲ τὰ πραχθέντα ὑπ´	αὐτῶν	βεβαιώσαντες, πρός τε τὸ μέλλον
[45, 10]	βίᾳ προσλαβών (ὁ γὰρ ἄρχων	αὐτῶν	Γάιος Ἀσίνιος Πωλίων οὐδὲν ἰσχυρὸν
[45, 38]	τοσούτῳ χείρους καὶ τῶν κινδυνευόντων	αὐτῶν	γίγνεσθαι ὥστε ἐπαινεῖν μὲν τοὺς
[45, 19]	ἔργῳ δ´ ἐκείνῳ καθ´ ἡμῶν	αὐτῶν	δεδωκότες, ὥσπερ δέον αὐτόν, πρὸς
[45, 19]	καὶ αὖθις ἀναγκασθῶμεν ὁμοίως ὑπὲρ	αὐτῶν	διαγνῶναι. ὅτι μὲν οὖν χαλεπὰ
[45, 4]	ὀρθῶς ἐπιχειρήσαντες δόξαν, ὅτι ἐπιτυχεῖς	αὐτῶν	ἐγένοντο, εὐβουλίας ἔσχον· καὶ ἕτεροι
[45, 37]	ὅ τι οὐ δράσει τῶν	αὐτῶν	ἐκείνοις, ἢ καὶ χαλεπώτερον. ἄλλα
[45, 38]	τὸν πόλεμον ἐθελῆσαι τὸν ὑπ´	αὐτῶν	ἐκείνων προκεχειροτονημένον, ἀλλὰ τοσούτῳ χείρους
[45, 13]	ἑκάστῳ δραχμὰς δώσειν ὑπέσχετο, καὶ	αὐτῶν	ἐπὶ τούτῳ θορυβησάντων σφαγῆναι ἄλλους
[45, 43]	ἄγειν, ἂν δὲ ἐπὶ τῶν	αὐτῶν	ἐπιμένῃ, τότε καὶ τὸν πόλεμον
[45, 22]	δρᾶσαι δι´ ὑμῶν τέ τινα	αὐτῶν	ἐποιήσατο, καὶ ταῖς παρ´ ὑμῶν
[45, 22]	τὰ μετὰ ταῦτα αὐξηθεὶς ἐξ	αὐτῶν	ἔπραξε. μὴ οὖν ὅσα κελευόμενοι
[45, 10]	μάχης διασωθέντες, καὶ οὕτω μετ´	αὐτῶν	ἔς τε τὴν Βαιτικήν, ὡς
[45, 21]	τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ ἐφ´ ἑκάστῳ	αὐτῶν	ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον μὲν καὶ διὰ
[45, 17]	γὰρ παμπληθεῖς ἔπεσον, καί τινες	αὐτῶν	καὶ ἐς τὸν νεὼν τὸν
[45, 12]	ηὖξον καὶ ἐταπείνουν. ~οὕτως οὖν	αὐτῶν	καὶ περὶ τὸν Καίσαρα καὶ
[45, 8]	ἐπιχαῖρόν τε ἐπὶ τῇ ἔχθρᾳ	αὐτῶν	καὶ συνεπιβουλεῦόν σφισι· καὶ ῥᾷστον
[45, 24]	γεγονέναι φήσετε, ὅτι τὴν διοίκησιν	αὐτῶν	καὶ τὸν ἐξετασμὸν αὐτῷ προσετάξατε;
[45, 23]	καὶ δεῖ) ἀλλ´ ὅτι μηδὲν	αὐτῶν	μετακινηθῆναι συνέφερεν, ὅπως ἀνυπόπτως χωρὶς
[45, 17]	καὶ τὸν Ἀντώνιον, καὶ ἐξ	αὐτῶν	ὁ Καῖσαρ μετὰ τοῦτο τὴν
[45, 42]	τοῦ μὲν τρόπου τῆς προαιρέσεως	αὐτῶν,	ὅτι καὶ νῦν ἔτ´ αὐτῷ
[45, 5]	τε τοῖς γεγονόσιν καὶ τιμωρίαν	αὐτῶν	ποιήσοιτο. τόν τε Ἀντώνιον οὐχ
[45, 17]	φαντάζεσθαι ἐδόκει, καὶ ἕνα γε	αὐτῶν	στέφανος σταχύων πυρώδης περιέσχεν, ὥστ´
[45, 28]	ἄλλα πολλὰ ἐπεπήδησεν ὡς μηδεμίαν	αὐτῶν	τιμὴν ἀποδώσων. ἀλλὰ καὶ ταύτην
[45, 18]	ὦ πατέρες, ὅθ´ ὑμῖν περὶ	αὐτῶν	τούτων ἀπελογησάμην. οὔτε γὰρ ἐν
[45, 23]	ταῦτα διαλέξαι, ἐκεῖνος δὲ οὐδὲν	αὐτῶν	φροντίσας, πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο μόνος
[45, 34]	ὧν προείρηκα, φανερώτατα δὲ ἐξ	αὐτῶν	ὧν μετὰ ταῦτ´ ἔπραξεν ἐλέγχεται.
[45, 36]	οὔτε γὰρ ἠδίκηταί τι ὑπ´	αὐτῶν	ὥστ´ ἀμύνασθαι δοκεῖν, οὔτ´ αὖ
[45, 4]	προελόμενοι μωρίαν, ὅτι μὴ κατέτυχον	αὐτῶν,	ὦφλον. καὶ ἐκεῖνος σφαλερῶς μὲν
[45, 30]	καὶ ἐκεῖ κάτωθεν ἐδημηγόρησεν· ὅπερ,	ἀφ´	οὗ γέγονεν ἡ πόλις, οὐδένα
[45, 26]	ἔπαθεν ἕως ἐνεδέχετο, ὅσα ἔδρασεν	ἀφ´	οὗπερ ἠδυνήθη, τοὺς κώμους, τὰς
[45, 31]	ἡμῶν, ὅσον ἐπ´ αὐτῷ ἦν,	ἀφείλετο,	πᾶσαν δὲ τὴν δημοκρατίαν κατέλυσεν,
[45, 45]	καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν ἐκτησάμην,	ἀφείς,	εἴγε καὶ τῷ ἔργῳ εἰρήνη
[45, 20]	τοῖς ἐκείνου. καὶ τίς ἂν	ἀφεὶς	τὸ τὰς πράξεις αὐτοῦ σκοπεῖν,
[45, 23]	προΐεσθαι καὶ τὰ δοθέντα αὐτοῖς	ἀφελόμενος,	τοῖς δ´ ὠνητιάσασι καὶ ἐκεῖνα
[45, 36]	καὶ ἄλλα πολλὰ κεκτήμεθα, ἐθελοντὴς	ἀφέξεται.	τοῦτ´ οὖν ἀναμενοῦμεν, ἵνα καὶ
[45, 23]	τινὰς τιμὰς τούς τε ἔχοντας	ἀφῄρηται,	καὶ ἰδιώτας καὶ βασιλέας καὶ
[45, 10]	τῆς τε ὁμόρου Ἰβηρίας ἄρξων	ἀφίκετο,	καὶ ἔπεισεν αὐτὸν ἐς ὁμολογίαν
[45, 10]	καὶ ἐπιτηδειοτέραν ἐμπολεμῆσαι οὖσαν, αὖθις	ἀφίκετο,	κἀνταῦθα καὶ στρατιώτας καὶ πόλεις,
[45, 38]	ἐκ τῆς Καμπανίας στρατιωτῶν ἐνταῦθα	ἀφῖκτο,	πάντως ἂν Ἀντώνιος ἐκ τοῦ
[45, 22]	ἐποιήσατο, καὶ ταῖς παρ´ ὑμῶν	ἀφορμαῖς,	ἃς οὔτε εἰδότας οὔτε προορωμένους
[45, 6]	πρός τε τὴν τῆς δημαγωγίας	ἀφορμὴν	καὶ πρὸς τὴν ὑποδοχὴν τῆς
[45, 12]	τοὺς ἐκ τῆς Μακεδονίας περαιωθέντας	ἀφορμήσαντος	ἐκεῖσε μὲν ἑτέρους τινὰς μετὰ
[45, 40]	τὸν πρὸς Φαρνάκην, τὸν ἐν	Ἀφρικῇ,	τὸν ἐν Ἰβηρίᾳ ἐκστάς. τίς
[45, 7]	θαρσήσας χαλκοῦν αὐτὸν ἐς τὸ	Ἀφροδίσιον,	ἀστέρα ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἔχοντα,
[45, 6]	πανήγυριν τὴν ἐπὶ τῇ τοῦ	Ἀφροδισίου	ἐκποιήσει καταδειχθεῖσαν, ἣν ὑποδεξάμενοί τινες
[45, 41]	ἀπ´ αὐτοῦ ἀπολαύσας, Ἀντώνιος δὲ	ἄχθεται	ὁ πᾶσαν μὲν τὴν ἐκείνου
[45, 5]	οὐδενὶ οὐδέν, οὔτε ἐνεδείκνυτο ὅτι	ἄχθοιτό	τε τοῖς γεγονόσιν καὶ τιμωρίαν
[45, 46]	ὁ μὲν θάνατος οὐκ ἂν	ἄωρος	ἄλλως τε καὶ πρὸ τοσούτων
[45, 46]	ὑμῶν καὶ πάνυ ἄν μοι	ἀωρότατον	συμβαίη. ὅθενπερ τοῦτο μὲν καὶ