Livre, Chap.
[45, 32]	τὸ Βρούτου. σὺ δέ, ὦ	παγκάκιστε,	καὶ ἐδέου καὶ ἱκέτευες ἵνα
[45, 34]	αὐτῷ τὸ μηδὲν ἔτι δεινὸν	παθεῖν	προνοήσατε. καὶ γάρ τοι τί
[45, 18]	πράττοντα, κἂν ἄρα τι καὶ	παθεῖν	σώζοντα αὐτὴν ἀναγκαῖον ᾖ. ~οὕτω
[45, 1]	ἀδύνατόν ἐστι τοιοῦτό τι αὐτὸ	παθεῖν.	~τότε μὲν δὴ ταῦτ´ ἐλέχθη,
[45, 36]	τι τοιοῦτο μεταγνῶναι, ἀλλὰ πρὶν	παθεῖν	φυλάξασθε· σχέτλιον γάρ, ἐξὸν προκαταλαβεῖν
[45, 36]	χωρήσειν νομίζετε; ~μὴ τοίνυν ἀναμείνητε	παθόντες	τι τοιοῦτο μεταγνῶναι, ἀλλὰ πρὶν
[45, 6]	εἰδώς, καὶ ἑαυτὸν ὡς καὶ	παῖδα	αὐτοῦ σπουδάσειν ἐλπίσας, τόν τε
[45, 2]	ἑορακὼς τὸν Ὀκτάουιον, ἐνόμισε τοὺς	παῖδας	ἐν τοῖς ὕπνοις τοὺς εὐγενεῖς
[45, 3]	τῷ Ἰονίῳ ὢν κόλπῳ ἐπὶ	παιδείᾳ	(κατὰ γὰρ τὴν στρατείαν αὐτοῦ
[45, 15]	καὶ τὸν υἱὸν Ἀθήναζε ἐπὶ	παιδείᾳ	προπέμψων, ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς
[45, 1]	ἐπὶ τούτῳ καὶ διαφθεῖραι τὸ	παιδίον	ἐθελήσαντα ἐπέσχεν, εἰπὼν ὅτι ἀδύνατόν
[45, 2]	μετὰ τοῦτο καταπτόμενος ἀπέδωκεν αὐτόν.	παιδίσκου	τε αὐτοῦ ὄντος καὶ τὴν
[45, 1]	τὸ συνέδριον διὰ τὸν τοῦ	παιδὸς	τόκον (ἔτυχε γὰρ βουλὴ οὖσα)
[45, 4]	τε ἡλικίαν τὴν ἄρτι ἐκ	παίδων	ἄγων (ὀκτωκαιδεκέτης γὰρ ἦν) καὶ
[45, 38]	Καίσαρα μέν, ἄρτι τε ἐκ	παίδων	προεληλυθότα καὶ οὐ πολὺς ἐξ
[45, 5]	τινῶν ἀνεβάλλετο, ὅπως, ὡς μηδέπω	παῖς	αὐτοῦ ἐκ τῶν νόμων ὤν,
[45, 1]	ἀνατέλλειν ἐνόμισεν. ἄρτι τε ὁ	παῖς	ἐγεγέννητο, καὶ Νιγίδιος Φίγουλος βουλευτὴς
[45, 26]	μὲν τὴν ὥραν τὴν ἐν	παισὶν	ὑμῖν διέθετο, ὅπως δὲ τὴν
[45, 38]	καὶ ἐκεῖνο δεινόν, τοὺς μὲν	πάλαι	ἐστρατευμένους ἑκουσίους ἑαυτοὺς ὑμῖν πρὸς
[45, 37]	οὗτος δέδρακε; πολέμιος μὲν δὴ	πάλαι	καὶ πανταχόθεν ὢν ἡμῖν ἐλέγχεται,
[45, 44]	ὃν ἐκ τῶν ἔργων ἀδικοῦντα	πάλαι	πεφωράκαμεν, τοῦτον συλλαβαῖς καὶ ῥήμασι
[45, 39]	Καίσαρα λέγω, τὸν Βροῦτον, τοὺς	πάλαι	στρατιώτας, τὰ στρατόπεδα, κακῶς τε
[45, 39]	προσπολεμῆσαι αὐτῷ· ἢ τὸν Ἀντώνιον	πάλαι	τε {καὶ} ὑφ´ ἡμῶν τοῖς
[45, 20]	τὴν χώραν πορθῶν καὶ λυμαινόμενος,	πάλαι	φημὶ πολέμιον αὐτὸν ἁπάντων ἡμῶν
[45, 31]	οὗτος ἢ τὸν Ὁράτιον τὸν	παλαιὸν	ἐκεῖνον ἢ καὶ τὴν Κλοιλίαν
[45, 17]	γῆς πελαγίσας ἐξαίφνης ἀνεχώρησε, καὶ	παμπληθεῖς	ἐν τῷ ξηρῷ ὄφεις ἐγκατέλιπε.
[45, 17]	σφίσιν, ἀπέσχοντο. κεραυνοί τε γὰρ	παμπληθεῖς	ἔπεσον, καί τινες αὐτῶν καὶ
[45, 29]	συναιρόμενος αἰτιώτατος μὲν ἐγένετο τοῦ	παμπληθεῖς	σφων σφαγῆναι, αἰτιώτατος δὲ τοῦ
[45, 28]	κατέγνω· καὶ πάνθ´ ὅσαπερ ἐκτήσατο,	παμπληθῆ	τε γενόμενα καὶ ἐκ παντὸς
[45, 41]	μὲν τὴν ἐκείνου οὐσίαν διαρπάσας,	πάμπολλα	δὲ ἐπὶ τῇ τῶν γραμμάτων
[45, 23]	μὲν τὴν πόλιν ὀλίγου καταπρησθῆναι,	παμπόλλους	δὲ αὖθις φονευθῆναι. ἐβεβαιώσατε πάντα
[45, 8]	καὶ ἐκ συντυχίας συμβαίνοντα ὑποτοποῦσι·	πᾶν	γὰρ ἑνὶ λόγῳ ὡς καὶ
[45, 23]	μὴ συγχωρηθέντα αὐτῷ ποιεῖν ἐξεῖναι.	πᾶν	γὰρ τοὐναντίον καὶ δι´ αὐτὸ
[45, 22]	τοῦτο ἄξιον τιμωρίας εἶναι νομίσητε.	πᾶν	γὰρ τοὐναντίον καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ
[45, 11]	καὶ τὸ μὲν κρεῖττον ἀεὶ	πᾶν	καθαιρεῖν τῷ δὲ πιεζομένῳ βοηθεῖν
[45, 15]	τόν τε Καίσαρα ἐθεράπευε, καὶ	πᾶν	ὅσον ἐδύνατο καὶ λόγῳ καὶ
[45, 35]	νῦν βεβιωκότα πῶς οὐκ ἐπὶ	πᾶν	ὕβρεως, ἂν καὶ τὴν ἐκ
[45, 2]	ὅτι τὸ ἀξίωμα τὸ βουλευτικὸν	πᾶν	ὑπὸ τοὺς πόδας μου σχήσω"
[45, 6]	προσεπήλπισε. καὶ μετὰ τοῦτο τὴν	πανήγυριν	τὴν ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀφροδισίου
[45, 19]	καὶ μετὰ φρουρᾶς συνελθεῖν ἐψηφίσασθε,	πάνθ´	ἡμᾶς οὕτω δεῖ καὶ εἰπεῖν
[45, 45]	δὲ ἐν τούτῳ καθ´ ἡσυχίαν	πάνθ´	ὅσα ἂν βούληται πράξῃ, καὶ
[45, 23]	ἐκεῖνος δὲ οὐδὲν αὐτῶν φροντίσας,	πάνθ´	ὅσα ἐβούλετο μόνος καὶ περὶ
[45, 22]	τῇ τοῦ Καίσαρος τελευτῇ λαβὼν	πάνθ´	ὅσα ἠβουλήθη διεπράξατο, τὰ μὲν
[45, 2]	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἤσκει, καὶ	πάνθ´	ὅσα προσήκει τῷ μέλλοντι καλῶς
[45, 28]	καὶ ὁ Καῖσαρ κατέγνω· καὶ	πάνθ´	ὅσαπερ ἐκτήσατο, παμπληθῆ τε γενόμενα
[45, 23]	τοῦ Καίσαρος, οὐχ ὡς καλῶς	πάντ´	ἔχοντα (πολλοῦ γε καὶ δεῖ)
[45, 26]	ἵνα μή μέ τις φῇ	πάντα	ἀκριβολογεῖσθαι, αἰσχυνθεὶς ὑπὲρ ὑμῶν ὅτι
[45, 22]	δὲ αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ προσκακουργῶν,	πάντα	δὲ βιαζόμενος; στρατιώταις γοῦν, καὶ
[45, 11]	τἆλλα τὰ ἐν τῇ πόλει	πάντα	ἔν τε ἀκρισίᾳ πολλῇ ἦν
[45, 27]	θαυμαστοὺς ἐκείνους νόμους ἐσέφερε, βροντῶν	πάντα	καὶ ἀστραπῶν ἐπληρώθη. ὧν οὐδὲν
[45, 37]	καὶ τὴν ταχίστην ἀμυνώμεθα αὐτόν,	πάντα	καὶ τὰ προειμένα ἀναληψόμεθα· ἂν
[45, 11]	ἀπηλλάγη· ~Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος	πάντα	μὲν ἐπ´ ἀλλήλοις ἔπραττον, οὐ
[45, 10]	καὶ οὕτως ὁ Σέξτος νικήσας	πάντα	ὀλίγου τὰ ταύτῃ κατέσχε. δυνατοῦ
[45, 34]	ἐφ´ ἡμᾶς κἀκεῖνα καὶ τἆλλα	πάντα	παρασκευάζεται. ~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες μέλλομεν
[45, 37]	μὲν γὰρ τὸ κρατῆσαι τούτου	πάντα	πλάττονται, τυχόντες δὲ αὐτοῦ οὐδενὸς
[45, 23]	ὠνητιάσασι καὶ ἐκεῖνα καὶ τἆλλα	πάντα	πωλήσας. καίπερ ὑμεῖς αὐτὰ ταῦτα
[45, 45]	διὰ ταῦτα καὶ διὰ τἆλλα	πάντα	συμβουλεύω ὑμῖν μὴ μέλλειν μηδὲ
[45, 40]	καὶ τῇ δημαρχίᾳ αὐτοῦ πρὸς	πάντα	τὰ δεινότατα ἀποχρησάμενος κἂν ἀπέκτεινεν
[45, 23]	παμπόλλους δὲ αὖθις φονευθῆναι. ἐβεβαιώσατε	πάντα	τὰ δοθέντα τισὶ καὶ νομοθετηθέντα
[45, 23]	πρόσθεν εἶπον ἐξειργάσατο. οὕτω που	πάντα	τὰ δοκοῦντα ὑμῖν ποιεῖν βούλεται.
[45, 40]	οὐκ οἶδεν ὅτι αὐτὸς ἡμῖν	πάντα	τὰ ἐμφύλια κακὰ παρασκεύασας ἔπειτ´
[45, 44]	τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν ἔχοντα	πάντα	τὰ τοῦ πολέμου πράττειν, ἡμᾶς
[45, 29]	σφαγῆναι, αἰτιώτατος δὲ τοῦ μὴ	πάντα	τὰ τοῦ Πόντου τῶν τε
[45, 26]	τοὺς κώμους, τὰς μέθας, τἆλλα	πάντα	τὰ τούτοις ἑπόμενα. ἀδύνατον γάρ
[45, 24]	ἐς δέον ἔπραξε, ἀλλὰ καὶ	πάντα	τἀναντία καθ´ ὑμῶν τῇ παρ´
[45, 26]	ἀναισχυντίᾳ τοσαύτῃ τραφέντα μὴ οὐ	πάντα	τὸν ἑαυτοῦ βίον μιᾶναι· ὅθενπερ
[45, 4]	τὴν Ῥώμην ἐσιόντος αὐτοῦ ἶρις	πάντα	τὸν ἥλιον πολλὴ καὶ ποικίλη
[45, 46]	ὑμῖν εἶπον, ἵνα μοι πρὸς	πάντα	ὡς καταφρονοῦντι αὐτοῦ προσέχητε) τὸ
[45, 42]	μάλιστα συμμείνωσιν, ἀντισχεῖν γε πρὸς	πάντας	ἅμα τοὺς ἄλλους δυνήσεται, ἀλλ´
[45, 40]	Καίσαρα μονωθέντα δι´ αὐτὸν πταῖσαι,	πάντας	δὲ τοὺς μετὰ ταῦτα πολέμους,
[45, 13]	τε ἐλέφαντας τοὺς τοῦ Ἀντωνίου	πάντας	ἔλαβεν ἐξαπίνης παρακομιζομένοις σφίσιν ἐντυχών,
[45, 2]	ἐν τοῖς ὕπνοις τοὺς εὐγενεῖς	πάντας	ἐν τῷ Καπιτωλίῳ πρόσοδον πρὸς
[45, 39]	ἡμᾶς ἀνάγκη θάτερον, ἢ τούτους	πάντας,	τὸν Καίσαρα λέγω, τὸν Βροῦτον,
[45, 8]	τε γάρ ἐστι τὸ βουλόμενον	πάντας	τούς τι δυναμένους ἀλλήλοις διαφέρεσθαι,
[45, 35]	τί οὐκ οἴεσθε τῶν δεινοτάτων	πάντας	ὑμᾶς, ἂν καὶ νικήσῃ, ποιήσειν;
[45, 37]	πολέμιος μὲν δὴ πάλαι καὶ	πανταχόθεν	ὢν ἡμῖν ἐλέγχεται, ἔχει δὲ
[45, 30]	καὶ δεῖ τὸ ἀξίωμα αὐτῆς	πανταχοῦ	σώζεσθαι καὶ μηδαμοῦ μήτε γυμνοῦσθαι
[45, 24]	διὰ τὴν ἐκείνου δυναστείαν καὶ	παντελῶς	ἐκ τῆς πολιτείας ἐκβαλόντων, τοῦτο
[45, 29]	ἐκείνων, ὥς γε καὶ ἠδυνήθη,	παντελῶς	κατειργάσατο. ~καὶ οὐδὲ ταῦτα μέντοι
[45, 16]	ἔτ´ αὐτῷ ἔδοσαν καὶ κατεψηφίσαντο	πάντες.	~Αὔλου δὲ δὴ Ἱρτίου μετὰ
[45, 9]	Ἀντώνιοι οὗτοι ὄντες ἀρχὰς ἅμα	πάντες	ἔσχον, ὁ μὲν Μᾶρκος ὑπατεύων,
[45, 28]	μνήμην αἰδεσθείς, ἀλλ´ ἐφ´ οἷς	πάντες	ἔτι καὶ τότε ἐθρηνοῦμεν, ταῦτα
[45, 8]	τῶν ῥαβδούχων. ~δεινῶς γὰρ δὴ	πάντες	ἠγανάκτησαν, καὶ οὐχ ἥκιστα ὅτι
[45, 24]	γὰρ ἂν εἴη δεινὸν εἰ	πάντες	οἱ προχειριζόμενοί τι πρᾶξαι τὰ
[45, 43]	ὅπλοις, πολεμοῦντας. δοῦλοι γάρ εἰσι	πάντες	οἱ τοιοῦτοι καὶ ὑμῶν καὶ
[45, 36]	καὶ ἐλάττοσιν ἐφ´ ἡμᾶς αὐξάνεται,	παντὶ	δῆλόν ἐστιν. οὐ γάρ που
[45, 37]	τούτων ἐποίησεν ἃ πολλὰ καὶ	παντοδαπὰ	οὗτος δέδρακε; πολέμιος μὲν δὴ
[45, 17]	πρὸς κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας φέροντα	παντοῖα	ᾔδετο. κόρακές τε ἐς τὸ
[45, 5]	κατειργάσατο παντὸς μὲν ἀνδρὸς νεανικώτερον,	παντὸς	δὲ πρεσβύτου φρονιμώτερον. πρῶτον μὲν
[45, 30]	ἡ ὑπατεία δημοσία τοῦ δήμου	παντός	ἐστι, καὶ δεῖ τὸ ἀξίωμα
[45, 5]	αὐτὰ καὶ κατέπραξε καὶ κατειργάσατο	παντὸς	μὲν ἀνδρὸς νεανικώτερον, παντὸς δὲ
[45, 31]	πρὸς τῷ βήματι τῷ ἐλευθερίῳ,	παντὸς	μὲν τοῦ δήμου πάσης δὲ
[45, 28]	παμπληθῆ τε γενόμενα καὶ ἐκ	παντὸς	τρόπου ἀργυρολογηθέντα, κατακεκύβευκε καὶ καταπεπόρνευκε
[45, 37]	ἡμῖν αὐτὸς ἐκεῖνος ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ,	πάντων	ἁμαρτησόμεθα. τοῦτο μὲν γὰρ οὐδ´
[45, 25]	καὶ ἑοράκατε, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ	πάντων	ἁπλῶς ὅσα πώποτε πρὸς τὰ
[45, 31]	κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπιθεῖναι, καὶ προσκαταψεύσασθαι	πάντων	ἡμῶν ἀκουόντων ὅτι αὐτοὶ ταῦτα
[45, 39]	χρῆναι καὶ κοινῇ γνώμῃ πρὸς	πάντων	ἡμῶν κολασθῆναι. καὶ μὴν ὅτι
[45, 30]	τῇ ἀγορᾷ πρὸς τῷ βήματι,	πάντων	ἡμῶν παρόντων, τοιαῦτ´ εἰπεῖν, ἵν´
[45, 24]	ὑπ´ αὐτοῦ πεπραγμένα, καὶ αὐτοὶ	πάντων	σφῶν αἴτιοι γεγονέναι φήσετε, ὅτι
[45, 27]	ὅλης ἐξήλασε, καὶ ἑνὶ λόγῳ	πάντων	τῶν κακῶν τῶν ἐμφυλίων τῶν
[45, 38]	ἐς τὴν πόλιν ἡμῶν μετὰ	πάντων	τῶν στρατευμάτων ὥσπερ τις χειμάρρους
[45, 38]	τῆς Καμπανίας στρατιωτῶν ἐνταῦθα ἀφῖκτο,	πάντως	ἂν Ἀντώνιος ἐκ τοῦ Βρεντεσίου
[45, 44]	ἢ καὶ προπετείας τοῦτ´ ἐποίησε,	πάντως	ἂν ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη·
[45, 42]	παραινῶ, καὶ εἴγε ὑπατεύων ἔτυχον,	πάντως	ἂν καὶ ἐποίησα, καθάπερ καὶ
[45, 45]	ἢ ταῖς δυνάμεσι κατορθοῦται, καὶ	πάντως	που καὶ ἐκ τούτου συνιέναι
[45, 46]	δουλεῦσαί τινι μεθ´ ὑμῶν καὶ	πάνυ	ἄν μοι ἀωρότατον συμβαίη. ὅθενπερ
[45, 46]	ἂν μὲν πεισθῆτέ μοι, καὶ	πάνυ	ἂν ἡδέως καὶ τῆς ἐλευθερίας
[45, 23]	δοκεῖτε, καὶ βραχέα καὶ οὐ	πάνυ	ἔξω τοῦ καθεστηκότος ὄντα εὑρήσετε.
[45, 47]	ἐκληρονόμησεν, ἄλλων δὲ δὴ καὶ	πάνυ	πολλούς, τοὺς μὲν μήτ´ ἰδὼν
[45, 39]	καὶ ἀπιστότατος καὶ πρὸς τοὺς	πάνυ	φίλους ἐστίν· ὧν οὐδέτερον στρατηγίᾳ
[45, 47]	ἔτι δίκαιός ἐστι, μήτε τὸν	πάππον	ζηλώσας μήτε τὸν πατέρα τῆς
[45, 47]	καὶ ἀποθανεῖν ἂν ὥσπερ ὁ	πάππος	αὐτοῦ, μᾶλλον ἤ τι τῶν
[45, 40]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ χρήματα	παρ´	αὐτοῦ ἀμύθητα καὶ τιμὰς ὑπερόγκους
[45, 25]	μὴ καὶ ὑπὲρ τούτου δίκην	παρ´	αὐτοῦ λαβεῖν, ὅτι ταῦθ´ ὑμᾶς
[45, 25]	ἠδυνήθητε, ἐλάβετε, ὥσπερ που καὶ	παρ´	αὐτοῦ τούτου λήψεσθε, ἄν γε
[45, 13]	τῷ Βρεντεσίῳ ἐδέξαντο, προσδοκήσαντες πλείω	παρ´	αὐτοῦ τῶν προτεινομένων σφίσιν ὑπὸ
[45, 35]	ἑκατοντάρχους τινάς, μηδὲν ἀδικήσαντας, οἴκοι	παρ´	ἑαυτῷ, παρούσης τῆς γυναικὸς καὶ
[45, 36]	αὖ τῶν μὲν ἀγαθῶν τῶν	παρ´	ἐκείνοις ἐπιθυμεῖ, καὶ διὰ τοῦτο
[45, 23]	τοῦ Καίσαρος θάνατον, ὡς καὶ	παρ´	ἐκείνου τῷ δεδομένον τι ἔχουσαν,
[45, 22]	τινα αὐτῶν ἐποιήσατο, καὶ ταῖς	παρ´	ὑμῶν ἀφορμαῖς, ἃς οὔτε εἰδότας
[45, 24]	πάντα τἀναντία καθ´ ὑμῶν τῇ	παρ´	ὑμῶν ἐξουσίᾳ δοθείσῃ χρώμενος πεποίηκεν.
[45, 23]	τιμῇ καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ τῇ	παρ´	ὑμῶν οὐκ ἐν τούτοις μόνοις
[45, 7]	Ἀντώνιον· ~ἐπεὶ μέντοι ἄστρον τι	παρὰ	πάσας τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐκ
[45, 27]	ἀπηναισχύντει, δύναμίν γέ τινα ἀξιόχρεων	παρὰ	τὰ δόγματα ὑμῶν ἠθροίκει, ἀλλ´
[45, 9]	ἀνθελέσθαι, καί τισιν ἐπὶ μακρότερον,	παρὰ	τὰ νενομοθετημένα πρὸς τοῦ Καίσαρος,
[45, 1]	τοῦ πατρὸς καταλειφθεὶς ἐτράφη μὲν	παρά	τε τῇ μητρὶ καὶ παρὰ
[45, 40]	τοῦτο δὲ ἐν τῇ δημαρχίᾳ	παρὰ	τὴν ἁπάντων ἡμῶν γνώμην προσθέμενος,
[45, 2]	τοῦ οὐρανοῦ καθιμῆσθαι καὶ μάστιγα	παρὰ	τοῦ Διὸς εἰληφέναι· καὶ οὐ
[45, 22]	ἂν ἑκόντες ὑμεῖς τὰς μὲν	παρὰ	τοῦ Καίσαρος ἢ καὶ τοῦ
[45, 19]	ἦν μέν που πολλὴ καὶ	παρὰ	τοῦ Καίσαρος καὶ ἐμοὶ καὶ
[45, 12]	τῆς Καπύης μάλιστα, ἅτε καὶ	παρὰ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ᾧ τιμωρεῖν
[45, 22]	τὰ δὲ ἐξεβιάσατο, ἧττόν τι	παρὰ	τοῦτο ἀδικεῖν αὐτὸν καὶ ἐλάττονος
[45, 23]	πράττειν· μηδ´ ὅτι τινὰ συνεχωρήσατε,	παρὰ	τοῦτο οἴεσθε δεῖν καὶ τὰ
[45, 1]	παρά τε τῇ μητρὶ καὶ	παρὰ	τῷ ἀδελφῷ αὐτῆς Λουκίῳ Φιλίππῳ,
[45, 25]	ἀλλὰ καὶ δίκην ἀεί ποτε	παρὰ	τῶν τοιούτων, ὅσων γε καὶ
[45, 34]	στρατιώτας καὶ τὰς πόλεις ἡμῖν	παραδιδόντος,	οὗτος οὐχ ὅπως οὐκ ἐμιμήσατο
[45, 37]	μόνον σφῶν ἄξιον ἐκ τοῦ	παραδόξου	προαιρούμενοι. ~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες, ὦ
[45, 29]	τὸ περιπόρφυρον ἐνδύεσθαι καὶ ξίφος	παραζώννυσθαι	ῥαβδούχοις τε χρῆσθαι καὶ ὑπὸ
[45, 43]	ψηφισθῆναι (ταῦτα γὰρ πυνθάνομαί τινας	παραινέσαι	ὑμῖν ἐθέλειν) λόγῳ μὲν εὐπρεπέστατον,
[45, 42]	ἐγὼ μὲν δὴ ταῦθ´ ὑμῖν	παραινῶ,	καὶ εἴγε ὑπατεύων ἔτυχον, πάντως
[45, 13]	τοῦ Ἀντωνίου πάντας ἔλαβεν ἐξαπίνης	παρακομιζομένοις	σφίσιν ἐντυχών, ἐπειδή τε ἐκεῖνος
[45, 12]	ἀνεκλήθησαν, ὀνομάσειεν, ἐνομίσθη. καὶ αὐτοὺς	παραλαβὼν	ὁ Καῖσαρ ἠπείχθη τε ἐς
[45, 13]	στρατόπεδον ὠνομασμένον ὅλον αὐτῷ προσεχώρησε.	παραλαβὼν	οὖν αὐτούς, καὶ ἀργύριον καὶ
[45, 26]	ἰδίας ἀσελγείας καὶ πλεονεξίας ἑκὼν	παραλείψω,	οὐχ ὅτι οὐχὶ πολλὰ καὶ
[45, 23]	καὶ τοῖς μὴ λαβοῦσι δέδωκε,	παραποιησάμενος	τὰ τοῦ Καίσαρος ὑπομνήματα, καὶ
[45, 34]	ἡμᾶς κἀκεῖνα καὶ τἆλλα πάντα	παρασκευάζεται.	~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες μέλλομεν καὶ
[45, 40]	ἡμῖν πάντα τὰ ἐμφύλια κακὰ	παρασκεύασας	ἔπειτ´ ἐπ´ ἐλάχιστον τῶν κινδύνων
[45, 12]	τὸν ὅμιλον ὑπὸ τοῦ Καννουτίου	παρασκευασθέντα	αὐτῷ ἐσελθὼν πολλὰ μὲν τοῦ
[45, 12]	τούτοις ἔκ τε τῆς ἄλλης	παρασκευῆς	καὶ ἐκ τοῦ συνόντος αὐτῷ
[45, 41]	αὐτῷ τοῦ δικαίως ἐπιβεβουλεῦσθαι δοκεῖν	παρασχὼν	οὗτός ἐστιν ὁ βασιλέα αὐτὸν
[45, 3]	τό τε ὄνομα τοῦ Καίσαρος	παραχρῆμα	ἀνέλαβε καὶ τοῦ κλήρου αὐτὸν
[45, 1]	ἐγεγέννητο, καὶ Νιγίδιος Φίγουλος βουλευτὴς	παραχρῆμα	αὐτῷ τὴν αὐταρχίαν ἐμαντεύσατο· ἄριστα
[45, 43]	δὴ πολίταις τοῖς ἀδικοῦσί τι	παραχρῆμα	τὴν τιμωρίαν ἐπάγειν, ἂν μὲν
[45, 21]	ἡμῶν εἶναι. ~εἰ δὲ μὴ	παραχρῆμα	τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ ἐφ´ ἑκάστῳ
[45, 25]	κατάγειν, οὐδὲ τὸ τοὺς νόμους	παρεγγράφειν,	οὐδὲ τὸ τὰς πολιτείας καὶ
[45, 41]	ἐγὼ τοὺς σφαγέας ἐπ´ αὐτὸν	παρεσκεύασα·	οὕτω γὰρ ἀνόητός ἐστιν ὥστε
[45, 15]	ἐνιαυτὸς ἐξῄει καὶ ὕπατος οὐδεὶς	παρῆν·	ὁ γὰρ Δολοβέλλας ἐς τὴν
[45, 45]	μή γε καὶ συμφέρειν ἡγούμην,	παρῄνεσα.	~καὶ σοὶ δέ, ὦ Καλῆνε,
[45, 3]	στρατείαν αὐτοῦ τὴν ἐπὶ τοὺς	Πάρθους	ἐκεῖσε προεπέπεμπτο) πυθόμενος δὲ τὸ
[45, 20]	ἃ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τοὺς	Πάρθους	προύπεμψε, συλλαβὼν περὶ αὑτόν, μηδενὸς
[45, 29]	τὰ τοῦ Πόντου τῶν τε	Πάρθων	εὐθὺς τότε ἐπὶ τῇ κατὰ
[45, 6]	ὥσπερ που καὶ τὴν τῶν	Παριλίων	ἱπποδρομίαν, ἐποιοῦντο, αὐτὸς ἐπὶ τῇ
[45, 34]	καὶ πολυπραγμονεῖν ἐπικεχείρηκε; τίνος δέ,	παρὸν	αὐτῷ ἀκινδύνως οἴκοι μένειν, στρατεύεσθαι
[45, 18]	χρησίμως ὑμῖν δύναμαι, οὔτ´ αὖ	παρὸν	τῶν δεόντων τι πρᾶξαι, κατοκνήσαιμ´
[45, 36]	μετανοῆσαι. μηδὲ ἐθελήσητε, προέμενοι τὰ	παρόντα,	Κασσίου τινὸς αὖθις ἄλλου καὶ
[45, 19]	πρᾶξαι τήμερον ὥστε καὶ τὰ	παρόντα	καταστήσασθαι καὶ τοῦ μέλλοντος προϊδέσθαι,
[45, 38]	ἑκουσίους ἑαυτοὺς ὑμῖν πρὸς τὰ	παρόντα	πράγματα ἐπιδεδωκέναι, μήτε τὴν ἡλικίαν
[45, 30]	χρηστέ (ἐρῶ γὰρ ὡς πρὸς	παρόντα	σε) καὶ οὔτε ἔπρεπέ σοι
[45, 19]	καὶ διὰ τοὺς στρατιώτας τοὺς	παρόντας	ἀξιόλογόν τι πρᾶξαι, ἵνα μὴ
[45, 12]	ἐθελοντὶ πρὸς ἐπικουρίαν τῆς πόλεως	παρόντας	καὶ ἑαυτόν τε ἐπ´ αὐτῇ
[45, 2]	ἔφερεν, ἀλλὰ καὶ ἠνίασε τοὺς	παρόντας,	ὅτι ἐν τῇ πρώτῃ τοῦ
[45, 38]	μηδ´ ὑπὸ τῆς ἐν τῷ	παρόντι	ῥᾳστώνης δελεαζώμεθα, ἀλλὰ τῆς πρὸς
[45, 30]	πρὸς τῷ βήματι, πάντων ἡμῶν	παρόντων,	τοιαῦτ´ εἰπεῖν, ἵν´ ἅμα τε
[45, 15]	ἔτους ἐνστάντος βουλεύσωνται περὶ τῶν	παρόντων,	φρουρᾷ σφίσι στρατιωτῶν ἐν τῷ
[45, 31]	δήμου πάσης δὲ τῆς βουλῆς	παρούσης	ἀνειπεῖν, καὶ τό τε διάδημα
[45, 35]	μηδὲν ἀδικήσαντας, οἴκοι παρ´ ἑαυτῷ,	παρούσης	τῆς γυναικὸς καὶ βλεπούσης, ἐφόνευσεν,
[45, 2]	καὶ γνωρίσας αὐτὸν διηγήσατο τοῖς	παροῦσι	τὴν ὄψιν. ὅ τε Κάτουλος
[45, 36]	ἄλλως τε κἂν οὕτω τοῖς	παροῦσι	χρησώμεθα. τίς γὰρ ἂν ἰδίᾳ
[45, 8]	ὁ Ἀντώνιος διελέξατό ποτε τοῖς	παροῦσιν	ὅτι οὔτε τινὰ ὀργὴν τῷ
[45, 22]	οὐκ ἐχρῆν, ὁπότε μηδὲ νῦν	παρρησίαν	ἄλλως εἰπεῖν τι καὶ πρᾶξαι
[45, 46]	θάνατόν ποτε τὸν ἐκ τῆς	παρρησίας	ἐφοβήθην (καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[45, 18]	ἐν ᾗ μήτε πολιτεύσασθαι μήτε	παρρησιάσασθαι	ἀσφαλῶς μήτε τελευτῆσαι χρησίμως ὑμῖν
[45, 6]	μέν, οὐ μέντοι καὶ ἀσφαλῶς	παρρησιάσασθαί	τι δυνάμενος ἠνείχετο, μέχρις οὗ
[45, 31]	ὅσον ἐπ´ αὐτῷ ἦν, ἀφείλετο,	πᾶσαν	δὲ τὴν δημοκρατίαν κατέλυσεν, καὶ
[45, 31]	ὧν ἡ μὲν τὴν ἐσθῆτα	πᾶσαν	ἐνδεδυκυῖα τὸν ποταμὸν διενήξατο, ὁ
[45, 45]	Μούτιναν ἐκπολιορκήσῃ τήν τε Γαλατίαν	πᾶσαν	λάβῃ, ὥστε μηκέθ´ ἡμᾶς ὅπως
[45, 41]	ἀπολαύσας, Ἀντώνιος δὲ ἄχθεται ὁ	πᾶσαν	μὲν τὴν ἐκείνου οὐσίαν διαρπάσας,
[45, 31]	ἔσωζον καὶ ἠλευθέρουν, οὗτος δὲ	πᾶσαν	μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν, ὅσον
[45, 23]	τοῦ Καίσαρος ταφὴν ποιησάμενος, ὥστε	πᾶσαν	μὲν τὴν πόλιν ὀλίγου καταπρησθῆναι,
[45, 29]	καὶ τὰς σφαγὰς ἃς κατὰ	πᾶσαν	ὁμοίως τὴν πόλιν εἰργάσατο, πῶς
[45, 30]	θρησκείας οὐκ ἀπέτυχε, σὺ δὲ	πᾶσαν	ὁμοῦ τὴν πόλιν κατῄσχυνας, ἵνα
[45, 4]	καὶ κατώρθωσε. τὸ μέντοι δαιμόνιον	πᾶσαν	οὐκ ἀσαφῶς τὴν αὐτόθεν μέλλουσάν
[45, 1]	τὸν οὐρανὸν ἀναφέρεσθαι καὶ ἐπὶ	πᾶσαν	τὴν γῆν ἐπεκτείνεσθαι· καὶ τῇ
[45, 8]	ὀφείλοι, καὶ ὅτι ἕτοιμος εἴη	πᾶσαν	τὴν ὑποψίαν ἀπολύσασθαι. ἀγγελθέντων δὲ
[45, 7]	~ἐπεὶ μέντοι ἄστρον τι παρὰ	πάσας	τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐκ τῆς
[45, 17]	καὶ {ὁ} λοιμὸς ἐπ´ αὐτοῖς	πάσῃ	ὡς εἰπεῖν τῇ Ἰταλίᾳ ἰσχυρός,
[45, 27]	ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης ὀλίγου	πάσης	γενόμενος, ὥς που καὶ τὸ
[45, 31]	ἐλευθερίῳ, παντὸς μὲν τοῦ δήμου	πάσης	δὲ τῆς βουλῆς παρούσης ἀνειπεῖν,
[45, 28]	ἀποδώσων. ἀλλὰ καὶ ταύτην μετὰ	πάσης	ὕβρεως καὶ βίας ἐσεπράχθη· οὕτως
[45, 12]	αὐτῇ προκεχειρισμένους καὶ δι´ ἑαυτοῦ	πᾶσι	ταῦτα δηλοῦντας. ἐπαίνων τε ἐπὶ
[45, 20]	πολιορκεῖ, καὶ τὰς ἀπειλὰς ἃς	πᾶσιν	ἡμῖν ἀπειλεῖ, καὶ τὰς ἐλπίδας
[45, 46]	Ἀντώνιον χάριτος ἕνεκα τὰ κοινῇ	πᾶσιν	ἡμῖν συμφέροντα καταπροδοῦναι. ὡς ἔγωγε
[45, 6]	τὸ πλῆθος, ὑφ´ οὗ τὸν	πατέρα	αὐξηθέντα ἠπίστατο, προσεποιήσατο. ὀργήν τε
[45, 11]	ἐποίει, τὸ μὲν διὰ τὸν	πατέρα	αὐτοῦ, τὸ δὲ καὶ διὰ
[45, 47]	τὸν πάππον ζηλώσας μήτε τὸν	πατέρα	τῆς οὐσίας κληρονομήσας. τίς γὰρ
[45, 30]	ἐσωφρόνισεν, ἀλλ´ ὑπατεύσας γυμνός, ὦ	πατέρες,	γυμνὸς καὶ μεμυρισμένος ἔς τε
[45, 46]	ὡς ἔγωγε οὕτω γνώμης, ὦ	πατέρες,	ἔχω ὥστ´, ἂν μὲν πεισθῆτέ
[45, 38]	προαιρούμενοι. ~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες, ὦ	πατέρες,	μηκέτι μέλλωμεν, μηδ´ ὑπὸ τῆς
[45, 18]	ὠφελήσων, ἐποιησάμην, ἠκούσατε πρῴην, ὦ	πατέρες,	ὅθ´ ὑμῖν περὶ αὐτῶν τούτων
[45, 27]	αὐτομολήσας ἐκεῖνόν τε ἐπὶ τὴν	πατρίδα	ἐπήγαγε καὶ ὑμᾶς ἔκ τε
[45, 33]	ἕτερον τύραννον καὶ ἐπὶ τὴν	πατρίδα	καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν ἅμα ἀποδεῖξαι
[45, 37]	διορίζομαι· τίς γὰρ ἂν τὴν	πατρίδα	φιλῶν ἢ τίς τυραννίδα μισῶν
[45, 19]	ἄλλοις στρατεύμασιν ἃ κατὰ τῆς	πατρίδος	συγκροτεῖ, καὶ αὐτοὺς τούτους προσλαβεῖν,
[45, 18]	ἔργον εἶναι τοῖς τε τῆς	πατρίδος	συμφέρουσι τηρεῖν ἑαυτόν, φυλαττόμενον μὴ
[45, 25]	πόλεις κακουργεῖν, οὐδὲ τὸ τῆς	πατρίδος	τυραννεῖν ἐπιχειρεῖν ἐδώκατέ ποτε αὐτῷ.
[45, 17]	ὑπατεύσαντος (οὗτος γάρ, καίτοι τοῦ	πατρὸς	αὐτοῦ ἐς τὰ λευκώματα τὰ
[45, 12]	μάλιστα, ἅτε καὶ παρὰ τοῦ	πατρὸς	αὐτοῦ, ᾧ τιμωρεῖν ἔλεγε, τήν
[45, 12]	αὐτῷ ἐσελθὼν πολλὰ μὲν τοῦ	πατρὸς	αὐτοὺς ἀνέμνησεν, ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς
[45, 7]	περιόπτου τινός, καθάπερ ἐπὶ τοῦ	πατρὸς	εἰώθει ποιεῖν, ἐντυχεῖν τι ἐθελήσαντα
[45, 1]	δὲ ὑπὸ τοῦ Ὀκταουίου τοῦ	πατρὸς	καταλειφθεὶς ἐτράφη μὲν παρά τε
[45, 10]	ἐπιχωρίων οἱ διὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	μνήμην ἐχόντων· ἔπειτα δὲ ἐπειδὴ
[45, 14]	τῆς δὲ τιμωρίας τῆς τοῦ	πατρὸς	οὐδέπω καιρὸς εἴη, τὸν Δέκιμον
[45, 10]	ὁμολογίαν ἐλθεῖν ἐπὶ τῷ τὰ	πατρῷα	κομίσασθαι. καὶ οὕτω καὶ ὁ
[45, 9]	χρυσίῳ τὸ δημόσιον ἐκ τῆς	πατρῴας	αὐτοῦ οὐσίας εἰλήφει, ἀποδοθῆναι ἐγνώσθη
[45, 21]	τοιούτους ὄντας ὑμᾶς ἀδικῶν οὐ	παύεται,	καὶ δυνηθεὶς ἂν ἴσως συγγνώμης
[45, 9]	οὓς πιστούς σφισιν ἐνόμιζον εἶναι,	παῦσαι,	ἑτέρους δὲ ἀντ´ αὐτῶν ἀνθελέσθαι,
[45, 32]	ἀπελάσαντες, οἱ καὶ Μακεδονίαν τυραννουμένην	παύσαντες;	οὐ μὰ τὰς ῥάβδους τὰς
[45, 45]	τοῦτο περὶ τῆς πρεσβείας εἰπὼν	παύσομαι,	ὅτι οὐδὲ ὁ Ἀντώνιος λόγον
[45, 38]	μήτε ἐκείνῳ συνάρασθαι προελέσθαι, καίπερ	πεῖραν	ἔργῳ τῆς εὐνοίας αὐτοῦ εἰληφότας;
[45, 20]	νομίζειν τοῖς λόγοις τοῖς ἑαυτῶν	πείσειν	ὑμᾶς προσέχειν μᾶλλον ἢ τοῖς
[45, 20]	σκήψεις καὶ προφάσεις λέγοντες, ἐθελήσειε	πεισθεὶς	ἀπολέσθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ τοσούτου
[45, 23]	τὴν πρὸς ἀλλήλους, καὶ ἐμοὶ	πεισθέντες.	ταύτην οὗτος πρυτανεῦσαι κελευσθεὶς οὕτω
[45, 25]	λήψεσθε, ἄν γε ἐμοὶ νῦν	πεισθῆτε.	καὶ γὰρ οὐδὲ ἐπὶ τούτων
[45, 46]	πατέρες, ἔχω ὥστ´, ἂν μὲν	πεισθῆτέ	μοι, καὶ πάνυ ἂν ἡδέως
[45, 17]	ἐπὶ πολὺ τῆς πέριξ γῆς	πελαγίσας	ἐξαίφνης ἀνεχώρησε, καὶ παμπληθεῖς ἐν
[45, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ τετταρακοστῷ	πέμπτῳ	τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν α. Περὶ
[45, 22]	Μακεδονίαν τὸν ἀδελφὸν τὸν Γάιον	πέμψαι,	τὴν δὲ δὴ Γαλατίαν ἑαυτῷ
[45, 24]	τούτου τὴν αἰτίαν ὑμεῖς οἱ	πέμψαντες	αὐτοὺς ἕξετε. καὶ γὰρ ἂν
[45, 15]	σχήσει· ~τοσοῦτόν που ἀλλήλων διέφερον.	πέμψας	οὖν πρὸς τὸν Δέκιμον φιλίαν
[45, 12]	καὶ ἔδωκεν εὐθὺς τότε κατὰ	πεντακοσίας	δραχμάς. ἐκ τούτων δὴ τῶν
[45, 12]	ἀνακλήτους ἄν τις ἑλληνίσας, ὅτι	πεπαυμένοι	τῆς στρατείας ἐπ´ αὐτὴν αὖθις
[45, 19]	ἀλλ´ οὖν ἐκ τούτου γε	πεποιήκατε·	οὐ γὰρ ἂν ἐψηφίσασθε φυλακὴν
[45, 24]	παρ´ ὑμῶν ἐξουσίᾳ δοθείσῃ χρώμενος	πεποίηκεν.	ἆρ´ οὖν ἐς ὑμᾶς αὐτοὺς
[45, 4]	τέ τισι τοῦτο καὶ τολμηρῶς	πεποιηκέναι	ἔδοξεν, ὕστερον δὲ ἔκ τε
[45, 38]	προσθεμένους, ἃ δ´ ὀρθῶς αὐτοὺς	πεποιηκέναι	φατέ, ταῦτ´ ὀκνῆσαι ψηφίσασθαι. καὶ
[45, 26]	ἐκείνοις εὕροι τις ἂν αὐτὸν	πεποιηκότα,	ἀλλ´ ὅτι αἰδοῦμαι νὴ τὸν
[45, 30]	δήμαρχον οὐδ´ ἀγορανόμον οὐδεὶς οἶδε	πεποιηκότα.	τὰ γὰρ Λυκαῖα ἦν, καὶ
[45, 2]	Καπιτωλίῳ πρόσοδον πρὸς τὸν Δία	πεποιῆσθαι,	καὶ ἐν αὐτῇ τὸν θεὸν
[45, 20]	βουλῆς μήτε τοῦ δήμου προστάξαντος	πεποίηται,	καὶ τὰς χώρας ἃς κατατρέχει,
[45, 24]	ταῦτα τὰ κακῶς ὑπ´ αὐτοῦ	πεπραγμένα,	καὶ αὐτοὶ πάντων σφῶν αἴτιοι
[45, 25]	πώποτε πρὸς τὰ κοινὰ προσελθὼν	πέπραχε.	~τὸν γὰρ δὴ ἴδιον αὐτοῦ
[45, 3]	τῷ γεγονότι ἠγγέλλετο τὴν πρώτην.	περαιωθεὶς	δὲ ἐς τὸ Βρεντέσιον, καὶ
[45, 12]	στρατιώτας τοὺς ἐκ τῆς Μακεδονίας	περαιωθέντας	ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε μὲν ἑτέρους τινὰς
[45, 20]	ἐπὶ τοὺς Πάρθους προύπεμψε, συλλαβὼν	περὶ	αὑτόν, μηδενὸς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[45, 18]	πρῴην, ὦ πατέρες, ὅθ´ ὑμῖν	περὶ	αὐτῶν τούτων ἀπελογησάμην. οὔτε γὰρ
[45, 0]	πέμπτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν α.	Περὶ	Γαΐου Ὀκταουίου τοῦ μετὰ ταῦτα
[45, 0]	μετὰ ταῦτα Αὐγούστου ἐπικληθέντος. β.	Περὶ	Σέξτου Πομπηίου τοῦ Πομπηίου υἱέος.
[45, 23]	καὶ περὶ τοὺς φυγάδας καὶ	περὶ	τὰ ἄλλα ἃ μικρῷ πρόσθεν
[45, 45]	ἔχειν. ἓν δὲ ἔτι τοῦτο	περὶ	τῆς πρεσβείας εἰπὼν παύσομαι, ὅτι
[45, 17]	ἐπιγενόμενον τάς τε στήλας τὰς	περὶ	τὸ Κρόνιον καὶ περὶ τὸν
[45, 12]	καὶ περὶ τὸν Καίσαρα καὶ	περὶ	τὸν Ἀντώνιον ἐχόντων ἀρχὴν τήνδε
[45, 6]	ἀντεποιήσατο, κωλυθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Ἀντώνιον οὐχ ἡσύχασεν, ἀλλὰ
[45, 12]	ἐταπείνουν. ~οὕτως οὖν αὐτῶν καὶ	περὶ	τὸν Καίσαρα καὶ περὶ τὸν
[45, 17]	τὰς περὶ τὸ Κρόνιον καὶ	περὶ	τὸν τῆς Πίστεως νεὼν προσπεπηγυίας
[45, 30]	ἐκεῖνα λεγούσης ἀκούωμεν· τοῦτο γὰρ	περὶ	τοῦ στόματός σου μᾶλλον ἤ
[45, 23]	πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο μόνος καὶ	περὶ	τοὺς νόμους καὶ περὶ τοὺς
[45, 23]	καὶ περὶ τοὺς νόμους καὶ	περὶ	τοὺς φυγάδας καὶ περὶ τὰ
[45, 15]	τοῦ νέου ἔτους ἐνστάντος βουλεύσωνται	περὶ	τῶν παρόντων, φρουρᾷ σφίσι στρατιωτῶν
[45, 30]	πόλιν κατῄσχυνας, ἵνα μηδὲν μηδέπω	περὶ	τῶν τότε λεχθέντων εἴπω· τίς
[45, 45]	Ἀντώνιος λόγον τινὰ ὑμῖν ἔδωκε	περὶ	ὧν πράττειν ἔμελλεν, ἵνα καὶ
[45, 22]	φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν; ἣν εἰ τότε	περιβεβλημένοι	ἦμεν, οὔτ´ ἂν ἐκεῖνος ὧν
[45, 24]	μηκέτ´ αὐτῷ μηδὲ τούτων τι	περιεῖναι;	οὐ τὸ ὄνομα τὸ τοῦ
[45, 1]	ἐλπίδας ἔχων ἠγάπα τε καὶ	περιεῖπεν	αὐτόν, ὡς καὶ τοῦ ὀνόματος
[45, 2]	τὴν ἀνδρικὴν ἐνδύντος, ὁ χιτὼν	περιερράγη	τε ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν ἐπωμίδων
[45, 20]	τῷ τῆς ὑπατείας χρόνῳ ἐκλιπὼν	περιέρχεται	τὴν χώραν πορθῶν καὶ λυμαινόμενος,
[45, 4]	τὸν ἥλιον πολλὴ καὶ ποικίλη	περιέσχεν.	~οὕτως ὁ πρότερον μὲν Ὀκτάουιος,
[45, 17]	γε αὐτῶν στέφανος σταχύων πυρώδης	περιέσχεν,	ὥστ´ εἴπερ τι ἄλλο, καὶ
[45, 2]	οὐ γὰρ ἠπίστατο ὅστις ἦν,	περιέτυχέ	τε αὐτῷ τῆς ὑστεραίας ἐν
[45, 28]	ῥαβδούχων δαφνηφορούντων ἐπαγόμενος τὴν Ἰταλίαν	περιῄει;	τί δ´ ὅτι τὴν τοῦ
[45, 36]	ἐξὸν προκαταλαβεῖν τὰ δεινά, εἶτα	περιιδόντας	αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι. μηδὲ ἐθελήσητε,
[45, 37]	ἂν δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν	περιμένωμεν	ἕως ἂν ἡμῖν αὐτὸς ἐκεῖνος
[45, 17]	τε Ἠριδανὸς ἐπὶ πολὺ τῆς	πέριξ	γῆς πελαγίσας ἐξαίφνης ἀνεχώρησε, καὶ
[45, 7]	δικαστηρίῳ ἀπὸ μετεώρου καὶ ἀπὸ	περιόπτου	τινός, καθάπερ ἐπὶ τοῦ πατρὸς
[45, 47]	οὐ φοβεῖται μήποτε ὁμοίᾳ καταστροφῇ	περιπέσῃ)	ἐκεῖνος δὲ καὶ αὐτῷ τούτῳ
[45, 29]	τό τε ἔσθημα ἅμα τὸ	περιπόρφυρον	ἐνδύεσθαι καὶ ξίφος παραζώννυσθαι ῥαβδούχοις
[45, 27]	ἁπάντων ἐκώλυσεν ὑμᾶς τὰ τότε	περιστάντα	πράγματα εὖ θέσθαι, βοῶν καὶ
[45, 11]	καθαιρεῖν τῷ δὲ πιεζομένῳ βοηθεῖν	πεφυκότες,	ἀπεχρῶντο αὐτοῖς πρὸς τὰ σφέτερα
[45, 44]	ἐκ τῶν ἔργων ἀδικοῦντα πάλαι	πεφωράκαμεν,	τοῦτον συλλαβαῖς καὶ ῥήμασι μόνοις
[45, 33]	πράγμασι τὴν ἀλιτηριώδη γνώμην αὐτοῦ	πεφωρακότες	οὐ τιμωρήσεσθε αὐτόν, ἀλλὰ ἀναμένετε
[45, 11]	ἀεὶ πᾶν καθαιρεῖν τῷ δὲ	πιεζομένῳ	βοηθεῖν πεφυκότες, ἀπεχρῶντο αὐτοῖς πρὸς
[45, 17]	Δολοβέλλου ὀνόματα, ἐνταῦθά που ἐν	πινακίῳ	ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν. καὶ κύνες πολλοὶ
[45, 8]	ἐκεῖνοι, οὐδὲ ἐν τῷ πρὶν	πιστεύοντες	ἀλλήλοις, ἐπὶ πλέον ἠλλοτριώθησαν. ~ὁρῶν
[45, 36]	ἄττα προσλαβὼν δυσπολέμητος γένηται; καὶ	πιστεύσομεν	ἐξαπατῶντι αὐτῷ καὶ λέγοντι ὅτι
[45, 17]	Κρόνιον καὶ περὶ τὸν τῆς	Πίστεως	νεὼν προσπεπηγυίας ἀπέρρηξε καὶ διεσκέδασε,
[45, 9]	πλειόνων, ἄλλων τέ τινων οὓς	πιστούς	σφισιν ἐνόμιζον εἶναι, παῦσαι, ἑτέρους
[45, 37]	γὰρ τὸ κρατῆσαι τούτου πάντα	πλάττονται,	τυχόντες δὲ αὐτοῦ οὐδενὸς ὧν
[45, 30]	αὐτὸν ὁ Κλώδιος τῶν δισχιλίων	πλέθρων	τῶν ἐν τῇ Λεοντίνων γῇ
[45, 9]	ἄρχοντας, πλὴν τῶν σφαγέων τῶν	πλειόνων,	ἄλλων τέ τινων οὓς πιστούς
[45, 15]	μὲν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς	πλείοσι	τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ τότε
[45, 17]	ὄντος καὶ ἐκ τεράτων, ἃ	πλεῖστα	καὶ ἐξαισιώτατα ἐγεγόνει, ταρασσόμενοι οὐδὲ
[45, 42]	ἀξιόμαχα κέκτηται. οἱ μὲν γὰρ	πλεῖστοι	οἵ τε ἄριστοι τῶν στρατιωτῶν
[45, 18]	τὴν ἀποδημίαν, ὡς καὶ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐκδημήσων, ἐστειλάμην, καὶ διὰ σπουδῆς
[45, 45]	τὴν εἰρήνην, ἐν ᾗ καὶ	πλεῖστον	ἰσχύω καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν
[45, 8]	τινα προσποιήσει εὐνοίας ἐπιπαροξύνουσιν αὐτούς.	πλεῖστόν	τε γάρ ἐστι τὸ βουλόμενον
[45, 46]	(καὶ διὰ τοῦτο καὶ κατώρθωσα	πλεῖστον·	τεκμήριον δὲ ὅτι καὶ θῦσαι
[45, 9]	τῶν γὰρ χωρίων αὐτῆς τὰ	πλείω	Ἀντώνιος ἔχων οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο.
[45, 13]	Καίσαρος λήψεσθαι, ἐπειδὴ καὶ πολλῷ	πλείω	κεκτῆσθαι αὐτὸν ἐκείνου ἐνόμιζον· ὡς
[45, 13]	ἐν τῷ Βρεντεσίῳ ἐδέξαντο, προσδοκήσαντες	πλείω	παρ´ αὐτοῦ τῶν προτεινομένων σφίσιν
[45, 45]	αὐτῷ πολεμῆσαι, λογισαμένους ὅτι τὰ	πλείω	τῶν πραγμάτων τοῖς καιροῖς ἢ
[45, 8]	τῷ πρὶν πιστεύοντες ἀλλήλοις, ἐπὶ	πλέον	ἠλλοτριώθησαν. ~ὁρῶν οὖν ὁ Ἀντώνιος
[45, 24]	δὲ ἔργα αὐτοῦ καὶ τὴν	πλεονεξίαν	ἐν τῷ τῆς ὑπατείας προσρήματι
[45, 26]	καὶ τὴν κιναιδίαν καὶ τὴν	πλεονεξίαν	προήγαγε. ταῦτα μὲν οὖν ἐάσω,
[45, 26]	τάς τε ἰδίας ἀσελγείας καὶ	πλεονεξίας	ἑκὼν παραλείψω, οὐχ ὅτι οὐχὶ
[45, 14]	τῶν τι δυναμένων ὑπ´ ἐμφύτου	πλεονεξίας	ὁρῶν ὄντα, οὐχ ὑπεῖξεν αὐτῷ.
[45, 12]	αὐτὸς δὲ μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν	πλῆθος	ἀνδρῶν ἐκ τῆς Καπύης μάλιστα,
[45, 9]	Καίσαρα αὐξανόμενον, ἐπεχείρησε δελεάσαι τὸ	πλῆθος,	εἴ πως ἐκείνου τε αὐτοὺς
[45, 0]	Κικέρων κατὰ Ἀντωνίου ἐδημηγόρησεν. Χρόνου	πλῆθος	τὰ λοιπὰ τῆς Γ. Ἰουλίου
[45, 6]	δυνάμενος ἠνείχετο, μέχρις οὗ τὸ	πλῆθος,	ὑφ´ οὗ τὸν πατέρα αὐξηθέντα
[45, 8]	ἐπίφθονον καὶ πρὸς τὸ τοῦ	πλήθους	ἐπαγωγόν, ἐφοίτησε. φοβηθεὶς οὖν ὁ
[45, 6]	ἐποιοῦντο, αὐτὸς ἐπὶ τῇ τοῦ	πλήθους	θεραπείᾳ, ὡς καὶ προσήκουσαν διὰ
[45, 12]	καὶ ἐκ τοῦ συνόντος αὐτῷ	πλήθους	τυχὼν ἀπῆρεν ἐς τὴν Τυρσηνίαν,
[45, 9]	συμμάχων καὶ τῶν ὑπηκόων ἄρχοντας,	πλὴν	τῶν σφαγέων τῶν πλειόνων, ἄλλων
[45, 45]	ᾗ καὶ πλεῖστον ἰσχύω καὶ	πλοῦτον	καὶ δόξαν ἐκτησάμην, ἀφείς, εἴγε
[45, 17]	τῷ Νικαίῳ ὄντα κατέσκηψαν· καὶ	πνεῦμα	μέγα ἐπιγενόμενον τάς τε στήλας
[45, 2]	τὸ βουλευτικὸν πᾶν ὑπὸ τοὺς	πόδας	μου σχήσω" ἔκβασιν πρὸς τὸ
[45, 2]	τῶν ἐπωμίδων καὶ μέχρι τῶν	ποδῶν	κατερρύη. τοῦτο αὐτὸ μὲν καθ´
[45, 39]	πράγμασιν ἐπίσταται (πῶς γὰρ ἢ	πόθεν	ἄνθρωπος ἐν μέθαις καὶ κύβοις
[45, 24]	δ´ ἄλλα ὀρθῶς διῴκηκε; ποῦ;	πόθεν;	οὐ τὰ χρήματα τὰ κοινὰ
[45, 43]	καὶ ἐπικίνδυνον τῇ πόλει πρᾶγμα	ποιεῖ.	πῶς μὲν γὰρ οὐκ αἰσχρὸν
[45, 20]	ἐλπίδας ἐφ´ αἷς ἅπαντα ταῦτα	ποιεῖ,	τοῖς τε ῥήμασι τοῖς τούτων
[45, 23]	που πάντα τὰ δοκοῦντα ὑμῖν	ποιεῖν	βούλεται. ~ἆρ´ οὖν ἐν τούτοις
[45, 7]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ πατρὸς εἰώθει	ποιεῖν,	ἐντυχεῖν τι ἐθελήσαντα οὐ προσεδέξατο,
[45, 23]	καὶ τὰ μὴ συγχωρηθέντα αὐτῷ	ποιεῖν	ἐξεῖναι. πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ
[45, 37]	πρᾶξαί τι γλιχόμενοι καὶ ἄλλα	ποιεῖν	οἱ κατορθώσαντες εἰώθασι· πρὸς μὲν
[45, 37]	ἀναληψόμεθα· ἂν δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο	ποιεῖν	περιμένωμεν ἕως ἂν ἡμῖν αὐτὸς
[45, 38]	ἐγγεγραμμένον, τοσαύτην τοῦ κοινοῦ πρόνοιαν	ποιεῖσθαι	ὥστε καὶ τὰ χρήματα ὑπὲρ
[45, 39]	ἁπάντων καὶ ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων	ποιεῖται.	καὶ μέντοι καὶ δειλότατος ἐν
[45, 34]	τις; ὀρθῶς τότε τὸν Καίσαρα	ποιῆσαι	μὴ προσδεξάμενον μήτε τὸ ὄνομα
[45, 18]	ἂν καὶ μετὰ κινδύνου τοῦτο	ποιῆσαι.	νομίζω γὰρ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ὁμοίως
[45, 47]	τῷ Κίννᾳ τῷ ἐκεῖνον ἀποκτείναντι	ποιῆσαι	προείλετο. πρὸς γὰρ αὖ τοῖς
[45, 32]	τοῦ δικτάτορος δι´ ἐκείνην, ἐπάρατον	ποιησάμενοι;	ἡμεῖς τύραννόν τινα ἀποδεῖξαί σοι
[45, 6]	τὴν καταλειφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος	ποιησάμενος,	καὶ δημηγορήσας ὅσα ἥρμοττε, ταύτην
[45, 30]	ἀγορὰν ἐσῆλθε, πρόφασιν τὰ Λυκαῖα	ποιησάμενος,	κἀνταῦθα πρὸς τὸ βῆμα μετὰ
[45, 23]	πρόφασιν τὴν τοῦ Καίσαρος ταφὴν	ποιησάμενος,	ὥστε πᾶσαν μὲν τὴν πόλιν
[45, 33]	ἧς τοιαῦτα καὶ εἰπὼν καὶ	ποιήσας	ἀτιμώρητος ἐγένετο; καὶ τίς ἀνθρώπων
[45, 37]	πρὸς αὐτὴν τὴν πόλιν προσελαύνῃ	ποιήσει,	ὥσπερ οὐδ´ ὁ Μάριος οὐδ´
[45, 35]	πάντας ὑμᾶς, ἂν καὶ νικήσῃ,	ποιήσειν;	καὶ τὸν ἀσελγῶς οὕτω μέχρι
[45, 42]	καταθήσεται καὶ ἐφ´ ὑμῖν ἑαυτὸν	ποιήσεται,	ἢ καὶ ἄκων ἐκ μιᾶς
[45, 45]	ἔμελλεν, ἵνα καὶ ὑμεῖς τοῦτο	ποιήσητε.	ἐγὼ μὲν οὖν καὶ διὰ
[45, 5]	τοῖς γεγονόσιν καὶ τιμωρίαν αὐτῶν	ποιήσοιτο.	τόν τε Ἀντώνιον οὐχ ὅσον
[45, 4]	πάντα τὸν ἥλιον πολλὴ καὶ	ποικίλη	περιέσχεν. ~οὕτως ὁ πρότερον μὲν
[45, 38]	οὐχὶ καὶ αὐτοὶ τὰ αὐτὰ	ποιοῦμεν;	τί δὲ οὐ τοὺς ἄλλους
[45, 1]	αἰτίαν ὥς τινας ἀπορρήτους διατριβὰς	ποιούμενος	ἔσχεν. οὗτος οὖν τότε τὸν
[45, 2]	τὴν διατριβὴν ἐν τῇ Ῥώμῃ	ποιουμένου,	ἔδοξέ ποτε ὁ Κικέρων ὄναρ
[45, 20]	μὲν γὰρ τοσούτου δέω ταῦτα	ποιοῦντα	αὐτὸν ἔννομόν τι καὶ πολιτικὸν
[45, 45]	κρατήσητε, σωθῆναι. οὐδὲν οὖν ἄλλο	ποιοῦσιν	οἱ κελεύοντες ὑμᾶς πρεσβεύσασθαι ἢ
[45, 36]	γε οὐ στήσεταί ποτε ταῦτα	ποιῶν,	ἀλλ´ ἐν τοῖς πόρρω καὶ
[45, 36]	λέγοντι ὅτι οὐ πολεμεῖ τῇ	πόλει;	~καὶ τίς οὕτως εὐήθης ἐστὶν
[45, 20]	λέγειν ὡς οὐ πολεμεῖ τῇ	πόλει,	καὶ τοσαύτην γε εὐήθειαν ὑμῶν
[45, 11]	καὶ τἆλλα τὰ ἐν τῇ	πόλει	πάντα ἔν τε ἀκρισίᾳ πολλῇ
[45, 43]	καὶ αἰσχρὸν καὶ ἐπικίνδυνον τῇ	πόλει	πρᾶγμα ποιεῖ. πῶς μὲν γὰρ
[45, 10]	ἀφίκετο, κἀνταῦθα καὶ στρατιώτας καὶ	πόλεις,	ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ ὁ
[45, 20]	χώρας ἃς κατατρέχει, καὶ τὰς	πόλεις	ἃς πολιορκεῖ, καὶ τὰς ἀπειλὰς
[45, 34]	καὶ τοὺς στρατιώτας καὶ τὰς	πόλεις	ἡμῖν παραδιδόντος, οὗτος οὐχ ὅπως
[45, 23]	καὶ ἰδιώτας καὶ βασιλέας καὶ	πόλεις,	καὶ τοῖς μὴ λαβοῦσι δέδωκε,
[45, 25]	συμμάχων ἁρπάζειν, οὐδὲ τὸ τὰς	πόλεις	κακουργεῖν, οὐδὲ τὸ τῆς πατρίδος
[45, 37]	καὶ Βρούτῳ προσβάλλει καὶ τὰς	πόλεις	πολιορκεῖ, κακόνουν αὐτὸν ἡμῖν εἶναί
[45, 23]	χώραν ἡμῶν κακουργεῖσθαι, τὸ τὰς	πόλεις	τὰς συμμαχίδας πολιορκεῖσθαι, τὸ τοὺς
[45, 36]	που δι´ ἄλλο τι Δεκίμῳ	πολεμεῖ	καὶ Μούτιναν πολιορκεῖ ἢ ἵνα
[45, 36]	αὐτῷ καὶ λέγοντι ὅτι οὐ	πολεμεῖ	τῇ πόλει; ~καὶ τίς οὕτως
[45, 20]	ὥστε τολμᾶν λέγειν ὡς οὐ	πολεμεῖ	τῇ πόλει, καὶ τοσαύτην γε
[45, 34]	ἀκινδύνως οἴκοι μένειν, στρατεύεσθαι καὶ	πολεμεῖν	ἐπανῄρηται; διὰ τί, πολλῶν μηδὲ
[45, 42]	τὰ τῶν συμμάχων μᾶλλον ἢ	πολεμεῖν	μεμελετήκασι. τεκμήριον δὲ τοῦ μὲν
[45, 45]	καὶ τῷ ἔργῳ εἰρήνη ἦν,	πολεμεῖν	ὑμῖν, εἰ μή γε καὶ
[45, 45]	διατρίβειν, ἀλλ´ ὅτι τάχιστα αὐτῷ	πολεμῆσαι,	λογισαμένους ὅτι τὰ πλείω τῶν
[45, 14]	ἀλλήλοις καὶ καθ´ ἓν ἀμφοτέροις	πολεμήσῃ.	λογισάμενος οὖν ὅτι ὁ μὲν
[45, 20]	πορθῶν καὶ λυμαινόμενος, πάλαι φημὶ	πολέμιον	αὐτὸν ἁπάντων ἡμῶν εἶναι. ~εἰ
[45, 14]	τὸν Ἀντώνιον οὐδὲν μᾶλλον ἐκείνου	πολέμιον	ἢ καὶ ἑαυτοῦ τῶν τε
[45, 39]	ὑφ´ ἡμῶν τοῖς ἔργοις αὐτοῖς	πολέμιον	ὁμολογεῖν εἶναι κεκρίσθαι, καὶ χρῆναι
[45, 14]	ἕξει, ἐκεῖνον δὲ ἰσχυρὸν αὖθις	πολέμιον	σχήσει· ~τοσοῦτόν που ἀλλήλων διέφερον.
[45, 37]	πολλὰ καὶ παντοδαπὰ οὗτος δέδρακε;	πολέμιος	μὲν δὴ πάλαι καὶ πανταχόθεν
[45, 35]	ὅσον ὁ μὲν ἐν τοῖς	πολέμοις	κρατήσας πολλῶν ἐφείσατο, οὗτος δέ,
[45, 24]	τῆς ὁμονοίας ἀπεδείξατε, οὗτος δὲ	πόλεμον	αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ τηλικοῦτον, οὔτε
[45, 43]	αὐτῶν ἐπιμένῃ, τότε καὶ τὸν	πόλεμον	αὐτῷ ψηφισθῆναι (ταῦτα γὰρ πυνθάνομαί
[45, 38]	ὑμᾶς δὲ μηδὲ ἐπικυρῶσαι τὸν	πόλεμον	ἐθελῆσαι τὸν ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων
[45, 42]	τοὺς ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐπὶ τὸν	πόλεμον	ἐκπέμψαντες, οὐκ ἔστιν ὅπως βοηθήσουσί
[45, 12]	Ἀντώνιον ἐχόντων ἀρχὴν τήνδε ὁ	πόλεμος	ἔλαβεν. ὁ Καῖσαρ τοῦ Ἀντωνίου
[45, 17]	προετέθησαν· ἔκ τε γὰρ τοῦ	πολέμου	ἐν χερσὶν ὄντος καὶ ἐκ
[45, 44]	χερσὶν ἔχοντα πάντα τὰ τοῦ	πολέμου	πράττειν, ἡμᾶς δὲ ἐν ψηφίσμασι
[45, 37]	μᾶλλον ἢ τοῖς ἔργοις τὸν	πολεμοῦντα	ἡμῖν ἢ μὴ σκοπεῖν; ἐγὼ
[45, 43]	δικάζοντας, ἂν δὲ τοῖς ὅπλοις,	πολεμοῦντας.	δοῦλοι γάρ εἰσι πάντες οἱ
[45, 38]	τὰ τραύματα, ἃ πρότερόν ποτε	πολεμοῦντες	ὑπὲρ ὑμῶν ἔλαβον, ὑπολογισαμένους, ὑμᾶς
[45, 40]	πάντας δὲ τοὺς μετὰ ταῦτα	πολέμους,	τὸν πρὸς Αἰγυπτίους, τὸν πρὸς
[45, 46]	πώποτε ἄλλῳ μὴ οὐκ ἐν	πολέμῳ	γέ τι καταπράξαντι ἐγένετο) νῦν
[45, 39]	ἐστίν· ὧν οὐδέτερον στρατηγίᾳ καὶ	πολέμῳ	προσήκει. ~τίς μὲν γὰρ οὐκ
[45, 27]	Καῖσαρ οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν τῶν	πολέμων	εὑρήκει, οὔτε εἰ καὶ τὰ
[45, 27]	ἁπάντων ἐναντιούμενος τῇ κοινῇ τῆς	πόλεως	εἰρήνῃ, ἔπειτα δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες
[45, 37]	νῦν πρῶτον, ὅτε ἐκ τῆς	πόλεως	ἐκδέδρακε καὶ ἐπὶ τοὺς συμμάχους
[45, 27]	ἐψηφίσασθε, τοῦτο μὲν ἐκ τῆς	πόλεως	ἐξέδρα τὴν ἀρχὴν ἐγκαταλιπών, ᾧ
[45, 19]	λόγῳ μέν σφας ὑπὲρ τῆς	πόλεως	ἐπ´ Ἀντώνιον προσειληφότες, ἔργῳ δ´
[45, 12]	καὶ ἐθελοντὶ πρὸς ἐπικουρίαν τῆς	πόλεως	παρόντας καὶ ἑαυτόν τε ἐπ´
[45, 15]	τοῦτο, καίτοι ἐκχωρήσας ἐκ τῆς	πόλεως	ὡς καὶ τὸν υἱὸν Ἀθήναζε
[45, 12]	τήν τε χώραν καὶ τὴν	πόλιν	εἰληφότων, ἤθροισεν, ὑπισχνεῖτό τέ σφισι
[45, 29]	ἃς κατὰ πᾶσαν ὁμοίως τὴν	πόλιν	εἰργάσατο, πῶς ἄν τις σιωπήσειεν;
[45, 20]	ὄντος, ἔχει, καὶ ὅτι τὴν	πόλιν	ἐν τῷ τῆς ὑπατείας χρόνῳ
[45, 5]	ἄνευ ὄγκου τινός, ἐς τὴν	πόλιν	ἐσῆλθεν· ἔπειτ´ οὔτ´ ἠπείλει οὐδενὶ
[45, 38]	εὐθύς, ὥσπερ εἶχεν, ἐς τὴν	πόλιν	ἡμῶν μετὰ πάντων τῶν στρατευμάτων
[45, 17]	νυκτὸς κατά τε τὴν ἄλλην	πόλιν	καὶ πρὸς τῇ τοῦ ἀρχιερέως
[45, 30]	σὺ δὲ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν	πόλιν	κατῄσχυνας, ἵνα μηδὲν μηδέπω περὶ
[45, 27]	πολλῶν, ὥσπερ εἶπον, οὐ τὴν	πόλιν	μόνον ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκουμένην
[45, 23]	ποιησάμενος, ὥστε πᾶσαν μὲν τὴν	πόλιν	ὀλίγου καταπρησθῆναι, παμπόλλους δὲ αὖθις
[45, 37]	οὐδ´ ἂν πρὸς αὐτὴν τὴν	πόλιν	προσελαύνῃ ποιήσει, ὥσπερ οὐδ´ ὁ
[45, 36]	τι Δεκίμῳ πολεμεῖ καὶ Μούτιναν	πολιορκεῖ	ἢ ἵνα νικήσας αὐτοὺς καὶ
[45, 20]	κατατρέχει, καὶ τὰς πόλεις ἃς	πολιορκεῖ,	καὶ τὰς ἀπειλὰς ἃς πᾶσιν
[45, 37]	Βρούτῳ προσβάλλει καὶ τὰς πόλεις	πολιορκεῖ,	κακόνουν αὐτὸν ἡμῖν εἶναί φημι,
[45, 34]	οὐκ ἐμιμήσατο αὐτόν, ἀλλὰ καὶ	πολιορκεῖ	κατακλείσας; οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ
[45, 23]	τὸ τὰς πόλεις τὰς συμμαχίδας	πολιορκεῖσθαι,	τὸ τοὺς στρατιώτας τοὺς ἡμετέρους
[45, 42]	τὴν Μούτιναν τοσοῦτον ἤδη χρόνον	πολιορκοῦντες	οὐχ ᾑρήκασι. καὶ τὰ μὲν
[45, 30]	ὅπερ, ἀφ´ οὗ γέγονεν ἡ	πόλις,	οὐδένα ἄλλον οὐχ ὅτι ὕπατον
[45, 43]	ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς δὲ δὴ	πολίταις	τοῖς ἀδικοῦσί τι παραχρῆμα τὴν
[45, 43]	ὑμᾶς καὶ πρεσβείαις πρὸς τοὺς	πολίτας	χρῆσθαι; τοῖς μὲν γὰρ ἀλλοφύλοις
[45, 24]	δυναστείαν καὶ παντελῶς ἐκ τῆς	πολιτείας	ἐκβαλόντων, τοῦτο μὲν ὥσπερ τι
[45, 44]	τῶν νόμων καὶ ἐκ τῆς	πολιτείας	ἐκβάς, καί τινα καὶ δύναμιν
[45, 23]	ἀντεγγέγραφε· καὶ γὰρ χώρας καὶ	πολιτείας	καὶ ἀτελείας καὶ ἄλλας τινὰς
[45, 25]	νόμους παρεγγράφειν, οὐδὲ τὸ τὰς	πολιτείας	καὶ τὰς ἀτελείας πωλεῖν, οὐδὲ
[45, 37]	ἐχθρὸν καὶ ἐπίβουλον καὶ τῆς	πολιτείας	καὶ τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν γεγονέναι
[45, 35]	ἐλευθερίας, ἡμᾶς δὲ ἐν αὐτονομίᾳ	πολιτευθέντας	ἐθελοδουλῆσαι, καὶ τῆς μὲν μοναρχίας
[45, 18]	ὑπομείναιμ´ ἄν, ἐν ᾗ μήτε	πολιτεύσασθαι	μήτε παρρησιάσασθαι ἀσφαλῶς μήτε τελευτῆσαι
[45, 2]	στρατείαις ἐρρωμένως ἐξεπονεῖτο, τά τε	πολιτικὰ	καὶ τὰ ἀρχικὰ ἰσχυρῶς ἐδιδάσκετο.
[45, 20]	ποιοῦντα αὐτὸν ἔννομόν τι καὶ	πολιτικὸν	πρᾶγμα φάναι πράττειν, ὥστε καὶ
[45, 4]	ἐπικατώρθωσε καὶ ἀνδρείας ὄνομα προσεκτήσατο.	πολλὰ	γὰρ ἤδη τινὲς οὐκ ὀρθῶς
[45, 23]	τῶν πραχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ καταλέλυκε,	πολλὰ	δὲ ἕτερα ἀντεγγέγραφε· καὶ γὰρ
[45, 8]	πολλὰ μὲν μηδὲν δεινὸν ἔχοντα	πολλὰ	δὲ καὶ ἐκ συντυχίας συμβαίνοντα
[45, 12]	ἀνέμνησεν, ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς ἐπεποιήκει,	πολλὰ	δὲ καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ
[45, 28]	ἐπ´ ἐκεῖνα καὶ ἐπ´ ἄλλα	πολλὰ	ἐπεπήδησεν ὡς μηδεμίαν αὐτῶν τιμὴν
[45, 42]	ἢ ἀξιόνικον ἔχει, οὔτε στρατεύματα	πολλὰ	ἢ ἀξιόμαχα κέκτηται. οἱ μὲν
[45, 26]	ἑκὼν παραλείψω, οὐχ ὅτι οὐχὶ	πολλὰ	καὶ δεινὰ καὶ ἐν ἐκείνοις
[45, 22]	μάλιστα δίκην ὀφείλει δοῦναι, ὅτι	πολλὰ	καὶ δεινὰ προελόμενος δρᾶσαι δι´
[45, 12]	εἰληφότων, ἤθροισεν, ὑπισχνεῖτό τέ σφισι	πολλά,	καὶ ἔδωκεν εὐθὺς τότε κατὰ
[45, 37]	γέ τι τούτων ἐποίησεν ἃ	πολλὰ	καὶ παντοδαπὰ οὗτος δέδρακε; πολέμιος
[45, 3]	καὶ μάλισθ´ ὅτι καὶ χρήματα	πολλὰ	καὶ στρατιώτας συχνοὺς συμπροπεμφθέντας εἶχεν,
[45, 36]	οἳ καὶ ἐκεῖνα καὶ ἄλλα	πολλὰ	κεκτήμεθα, ἐθελοντὴς ἀφέξεται. τοῦτ´ οὖν
[45, 8]	τινες ἐκ μεγάλης ἔχθρας συνενεχθῶσι,	πολλὰ	μὲν μηδὲν δεινὸν ἔχοντα πολλὰ
[45, 12]	τοῦ Καννουτίου παρασκευασθέντα αὐτῷ ἐσελθὼν	πολλὰ	μὲν τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ἀνέμνησεν,
[45, 23]	συνῶμεν. τούτων ἐξεταστὴς οὗτος γενόμενος	πολλὰ	μὲν τῶν πραχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ
[45, 25]	γὰρ οὐδ´ ἄλλῳ τινί, καίτοι	πολλὰ	πολλοῖς ψηφισάμενοι, συνεχωρήσατε ὅσα ἐβούλοντο,
[45, 6]	σφίσιν ὑπέσχετο καὶ ἄλλα αὐτοὺς	πολλὰ	προσεπήλπισε. καὶ μετὰ τοῦτο τὴν
[45, 22]	δὲ ἐπετρέψατε τά τε ἄλλα	πολλὰ	τοῖς φίλοις καὶ τοῖς ἑταίροις
[45, 18]	σπουδῆς τὴν ἐπάνοδον, ὡς καὶ	πολλὰ	ὑμᾶς ὠφελήσων, ἐποιησάμην, ἠκούσατε πρῴην,
[45, 35]	τῆς τοῦ Καίσαρος ἡδέως, καίπερ	πολλὰ	ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἀγαθὰ προπαθόντας,
[45, 17]	καί τις ἀστὴρ καινὸς ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας ὤφθη. τό τε φῶς
[45, 11]	πόλει πάντα ἔν τε ἀκρισίᾳ	πολλῇ	ἦν καὶ συνεκέχυτο. εἰρήνουν ἔτι
[45, 19]	τούτων ἐχόντων ἦν μέν που	πολλὴ	καὶ παρὰ τοῦ Καίσαρος καὶ
[45, 4]	αὐτοῦ ἶρις πάντα τὸν ἥλιον	πολλὴ	καὶ ποικίλη περιέσχεν. ~οὕτως ὁ
[45, 10]	καὶ κακώσαντός τινα ἐπανῆλθε χειρὶ	πολλῇ,	καὶ συμβαλὼν αὐτόν τε ἐτρέψατο,
[45, 14]	καὶ αὐτοῦ ὁ Ἀντώνιος ἐλπίδα	πολλὴν	εἶχεν ἅτε καὶ τὸν Καίσαρα
[45, 9]	Πομπηίῳ τῷ Σέξτῳ δύναμιν ἤδη	πολλὴν	ἔχοντι ἥ τε ἄδεια, καίτοι
[45, 9]	προσποιήσειε, καὶ χώραν ἄλλην τε	πολλὴν	καὶ τὴν ἐν τοῖς ἕλεσι
[45, 19]	οὖν χαλεπὰ καὶ δεινὰ καὶ	πολλῆς	ἐπιμελείας καὶ φροντίδος δεόμενα τὰ
[45, 17]	εἶπον ἄλλοι τε ἐφ´ ἑκάτερα	πολλοὶ	καὶ ὁ Κικέρων ὧδε· ~ὧν
[45, 17]	πινακίῳ ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν. καὶ κύνες	πολλοὶ	νυκτὸς κατά τε τὴν ἄλλην
[45, 7]	οἷά που εἴωθε λεγόντων οἱ	πολλοὶ	τοῦτο μὲν οὐκ ἐπίστευον, τῷ
[45, 25]	οὐδ´ ἄλλῳ τινί, καίτοι πολλὰ	πολλοῖς	ψηφισάμενοι, συνεχωρήσατε ὅσα ἐβούλοντο, ἀλλὰ
[45, 23]	οὐχ ὡς καλῶς πάντ´ ἔχοντα	(πολλοῦ	γε καὶ δεῖ) ἀλλ´ ὅτι
[45, 44]	ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον μὲν ἐκ	πολλοῦ	τὰ ὅπλα ἐν χερσὶν ἔχοντα
[45, 13]	προσέθετο καὶ ἄλλους ἐκ τούτου	πολλούς,	καὶ τούς τε ἐλέφαντας τοὺς
[45, 47]	ἄλλων δὲ δὴ καὶ πάνυ	πολλούς,	τοὺς μὲν μήτ´ ἰδὼν μήτ´
[45, 47]	γὰρ οὐκ οἶδε τοῦθ´, ὅτι	πολλοὺς	φεύγοντας καὶ ἐπὶ τοῦ Καίσαρος
[45, 13]	τοῦ Καίσαρος λήψεσθαι, ἐπειδὴ καὶ	πολλῷ	πλείω κεκτῆσθαι αὐτὸν ἐκείνου ἐνόμιζον·
[45, 47]	ἄλλοις ὁ μὲν Κίννας οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἀντεσφάγη διά τε τοῦτο
[45, 35]	μὲν ἐν τοῖς πολέμοις κρατήσας	πολλῶν	ἐφείσατο, οὗτος δέ, πρὶν καὶ
[45, 34]	καὶ πολεμεῖν ἐπανῄρηται; διὰ τί,	πολλῶν	μηδὲ ἐς τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς
[45, 27]	εἶναι λέγων, φροντίσας, κακῶν καὶ	πολλῶν,	ὥσπερ εἶπον, οὐ τὴν πόλιν
[45, 1]	καθ´ ἑαυτὸν τήν τε τοῦ	πόλου	διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν ἀστέρων
[45, 11]	δὲ ὅτι τῷ τε Ἀντωνίῳ	πολὺ	δυναμένῳ ἤχθοντο καὶ τῷ Καίσαρι
[45, 40]	ἐλάχιστον τῶν κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ	πολὺ	μὲν ἐν τῷ Βρεντεσίῳ καταμείνας
[45, 14]	οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐπὶ	πολὺ	μὲν ἠπόρησεν ὅ τι πράξῃ.
[45, 17]	ὠρύοντο. ὅ τε Ἠριδανὸς ἐπὶ	πολὺ	τῆς πέριξ γῆς πελαγίσας ἐξαίφνης
[45, 23]	μέντοι καὶ μετὰ ταῦτα ὡς	πολὺ	τοῦτ´ ἐγίγνετο, καὶ ἔλεγεν ἀναγκαῖον
[45, 10]	ἐν τῇ Βαιτικῇ στράτευμα οὐ	πολὺ	ὑπελείφθη, συνέστησαν πρὸς αὐτὸν καὶ
[45, 34]	ἄγειν, ταράττειν τὰ πράγματα καὶ	πολυπραγμονεῖν	ἐπικεχείρηκε; τίνος δέ, παρὸν αὐτῷ
[45, 5]	ὤν, μήτε τι τῆς οὐσίας	πολυπραγμονοίη	καὶ πρὸς τὰ ἄλλα ἀσθενέστερος
[45, 38]	ἐκ παίδων προεληλυθότα καὶ οὐ	πολὺς	ἐξ οὗ χρόνος ἐς τοὺς
[45, 28]	τί δ´ ὅτι τὴν τοῦ	Πομπηίου	οὐσίαν μόνος ἀνθρώπων ἀγοράσαι ἐτόλμησε,
[45, 0]	Αὐγούστου ἐπικληθέντος. β. Περὶ Σέξτου	Πομπηίου	τοῦ Πομπηίου υἱέος. γ. Ὡς
[45, 0]	β. Περὶ Σέξτου Πομπηίου τοῦ	Πομπηίου	υἱέος. γ. Ὡς Καῖσαρ καὶ
[45, 9]	τε οὖν ἐψηφίσθη, καὶ τῷ	Πομπηίῳ	τῷ Σέξτῳ δύναμιν ἤδη πολλὴν
[45, 9]	τὴν ἐν τοῖς ἕλεσι τοῖς	Πομπτίνοις,	ὡς κεχωσμένοις ἤδη καὶ {τε}
[45, 21]	ἐς τοσοῦτο τῇ συνεχείᾳ τῆς	πονηρίας	προελήλυθεν ὥστε καὶ ὑπὲρ ἐκείνων
[45, 36]	ἐπιθυμεῖ, καὶ διὰ τοῦτο καὶ	πόνους	καὶ κινδύνους ὑπομένει, τῶν δ´
[45, 29]	τοῦ μὴ πάντα τὰ τοῦ	Πόντου	τῶν τε Πάρθων εὐθὺς τότε
[45, 13]	ὀφθαλμοῖς ἐκέλευσε, τότε μὲν ἡσύχασαν,	πορευόμενοι	δὲ ἐς τὴν Γαλατίαν καὶ
[45, 20]	χρόνῳ ἐκλιπὼν περιέρχεται τὴν χώραν	πορθῶν	καὶ λυμαινόμενος, πάλαι φημὶ πολέμιον
[45, 32]	Οὐαλερίου καὶ τὸν νόμον τὸν	Πορκίου,	οὐ μὰ τὸ σκέλος τὸ
[45, 28]	δ´ ὅτι καὶ πόρνους καὶ	πόρνας,	καὶ γελωτοποιοὺς οὐχ ὅτι ἄνδρας
[45, 26]	ἑταιρήσεις αὐτοῦ τὰς λαθραίας, τὰς	πορνείας	τὰς ἐμφανεῖς, ὅσα ἔπαθεν ἕως
[45, 28]	ἐξήμει; τί δ´ ὅτι καὶ	πόρνους	καὶ πόρνας, καὶ γελωτοποιοὺς οὐχ
[45, 36]	ταῦτα ποιῶν, ἀλλ´ ἐν τοῖς	πόρρω	καὶ ἐλάττοσιν ἐφ´ ἡμᾶς αὐξάνεται,
[45, 32]	καὶ ἱκέτευες ἵνα δουλεύσῃς, ὡς	Ποστούμιος	ὅπως Σαυνίταις ἐκδοθῇ, ὡς Ῥήγουλος
[45, 38]	καὶ νῦν ἐπιστρατεύσαντα ἀπωθεῖται. τί	ποτ´	οὖν οὐχὶ καὶ αὐτοὶ τὰ
[45, 31]	τὴν ἐσθῆτα πᾶσαν ἐνδεδυκυῖα τὸν	ποταμὸν	διενήξατο, ὁ δὲ καὶ μετὰ
[45, 16]	ἐπειδὴ ἐκεῖνός τινα ἐν ὁδῷ	ποτε	ἀπαντήσαντά οἱ βαδίζοντι ἱππεύοντα, καὶ
[45, 33]	τῆς τυραννίδος, ὅτι οὐκ εὔχεταί	ποτε	αὐτῆς τυχεῖν, ἀλλ´ ἐκβαλεῖ ποτε
[45, 25]	τῆς πατρίδος τυραννεῖν ἐπιχειρεῖν ἐδώκατέ	ποτε	αὐτῷ. οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἄλλῳ
[45, 33]	ποτε αὐτῆς τυχεῖν, ἀλλ´ ἐκβαλεῖ	ποτε	ἐκ τῆς διανοίας τὴν ἔφεσιν
[45, 1]	Ἀπόλλωνος αὐτὸν κεκυηκέναι, ὅτι καταδαρθοῦσά	ποτε	ἐν ναῷ αὐτοῦ δράκοντί τινι
[45, 47]	Ἀντώνιος ταῦτ´ ἐγίγνωσκεν, οὐκ ἄν	ποτε	ἐς τοιαῦτα πράγματα προυχώρησεν, ἀλλὰ
[45, 44]	ὑπακούσει ποτὲ ἡμῖν καὶ αἰδεσθήσεταί	ποτε	ἡμᾶς; καὶ πῶς, ὅς γε
[45, 44]	τί προσδοκῶντας; ἢ ὅτι ὑπακούσει	ποτὲ	ἡμῖν καὶ αἰδεσθήσεταί ποτε ἡμᾶς;
[45, 27]	βουλήμασιν ὑμῶν ἀντεπεπράχει, οὐκ ἄν	ποτε	ὁ Καῖσαρ οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν
[45, 2]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ποιουμένου, ἔδοξέ	ποτε	ὁ Κικέρων ὄναρ ἁλύσεσί τε
[45, 41]	τὰ μάλιστα ἀπέθανεν. ~καίτοι εἶπέ	ποτε	ὅτι ἐγὼ τοὺς σφαγέας ἐπ´
[45, 37]	ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν πρότερόν	ποτε,	οὐχ ὅτι τελευτήσαντος τοῦ Καίσαρος
[45, 25]	ἐβούλοντο, ἀλλὰ καὶ δίκην ἀεί	ποτε	παρὰ τῶν τοιούτων, ὅσων γε
[45, 38]	μήτε τὰ τραύματα, ἃ πρότερόν	ποτε	πολεμοῦντες ὑπὲρ ὑμῶν ἔλαβον, ὑπολογισαμένους,
[45, 36]	μὴν ὅτι γε οὐ στήσεταί	ποτε	ταῦτα ποιῶν, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[45, 45]	τούτου συνιέναι ὅτι οὐκ ἄν	ποτε	τὴν εἰρήνην, ἐν ᾗ καὶ
[45, 33]	τὸν νοῦν ἐγκατέθετο, καὶ καταβαλεῖ	ποτε	τὴν ἐλπίδα τῆς μοναρχίας, ὑπὲρ
[45, 8]	φοβηθεὶς οὖν ὁ Ἀντώνιος διελέξατό	ποτε	τοῖς παροῦσιν ὅτι οὔτε τινὰ
[45, 46]	οὔτε γὰρ ἄλλως τὸν θάνατόν	ποτε	τὸν ἐκ τῆς παρρησίας ἐφοβήθην
[45, 45]	μοι νῦν μάλιστα τὸ λεχθέν	ποτε	ὑπ´ αὐτοῦ ἐκείνου μνημονεύσατε, ὅτι
[45, 15]	ἰσχυρὸν αὖθις πολέμιον σχήσει· ~τοσοῦτόν	που	ἀλλήλων διέφερον. πέμψας οὖν πρὸς
[45, 22]	ψηφίσασθαι, ἐφ´ ὑμᾶς αὐτοὺς ἀπεχρήσατο.	ποῦ	γὰρ ἂν ἑκόντες ὑμεῖς τὰς
[45, 36]	παντὶ δῆλόν ἐστιν. οὐ γάρ	που	δι´ ἄλλο τι Δεκίμῳ πολεμεῖ
[45, 7]	τινων καλούντων καὶ προσημαίνειν οἷά	που	εἴωθε λεγόντων οἱ πολλοὶ τοῦτο
[45, 17]	καὶ τοῦ Δολοβέλλου ὀνόματα, ἐνταῦθά	που	ἐν πινακίῳ ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν. καὶ
[45, 45]	ταῖς δυνάμεσι κατορθοῦται, καὶ πάντως	που	καὶ ἐκ τούτου συνιέναι ὅτι
[45, 46]	τῆς τε δόξης, ὑφ´ ἧς	που	καὶ μόνης ἀίδιοι τρόπον τινὰ
[45, 25]	γε καὶ ἠδυνήθητε, ἐλάβετε, ὥσπερ	που	καὶ παρ´ αὐτοῦ τούτου λήψεσθε,
[45, 6]	Καίσαρος ἐπιτελέσειν ἐν ὀλιγωρίᾳ, ὥσπερ	που	καὶ τὴν τῶν Παριλίων ἱπποδρομίαν,
[45, 27]	οἰκουμένης ὀλίγου πάσης γενόμενος, ὥς	που	καὶ τὸ δαιμόνιον ἐναργῶς ἐσήμηνεν.
[45, 23]	μικρῷ πρόσθεν εἶπον ἐξειργάσατο. οὕτω	που	πάντα τὰ δοκοῦντα ὑμῖν ποιεῖν
[45, 24]	τὰ δ´ ἄλλα ὀρθῶς διῴκηκε;	ποῦ;	πόθεν; οὐ τὰ χρήματα τὰ
[45, 19]	δὴ τούτων ἐχόντων ἦν μέν	που	πολλὴ καὶ παρὰ τοῦ Καίσαρος
[45, 32]	ἐς τὸ χάσμα ἐμπέσῃ. καὶ	ποῦ	τοῦτο γεγραμμένον εὗρες; οὗπερ καὶ
[45, 43]	αἰσχρὸν καὶ ἐπικίνδυνον τῇ πόλει	πρᾶγμα	ποιεῖ. πῶς μὲν γὰρ οὐκ
[45, 20]	αὐτὸν ἔννομόν τι καὶ πολιτικὸν	πρᾶγμα	φάναι πράττειν, ὥστε καὶ ὅτι
[45, 21]	τὸν τοσαυτάκις ὑμῶν ἐν τοσούτοις	πράγμασι	καταπεφρονηκότα ἀδύνατόν ἐστιν ἑκούσιον ὑπό
[45, 33]	~εἶτ´ ἐν τοσούτοις καὶ τηλικούτοις	πράγμασι	τὴν ἀλιτηριώδη γνώμην αὐτοῦ πεφωρακότες
[45, 41]	καὶ τοῦτο κατέδεισε· τοῖς μέντοι	πράγμασιν	αὐτοῖς φημι ἐκεῖνον ὑπ´ αὐτοῦ
[45, 44]	οὐδ´ ἂν ἀπ´ ἀρχῆς τοιούτοις	πράγμασιν	ἐπεχείρησεν, εἴ τε καὶ ὑπ´
[45, 39]	μέν γε οὔτ´ αὐτὸς χρήσασθαι	πράγμασιν	ἐπίσταται (πῶς γὰρ ἢ πόθεν
[45, 38]	ἑαυτοὺς ὑμῖν πρὸς τὰ παρόντα	πράγματα	ἐπιδεδωκέναι, μήτε τὴν ἡλικίαν μήτε
[45, 27]	ἐκώλυσεν ὑμᾶς τὰ τότε περιστάντα	πράγματα	εὖ θέσθαι, βοῶν καὶ κεκραγὼς
[45, 19]	ἐπιμελείας καὶ φροντίδος δεόμενα τὰ	πράγματα	ἡμῶν ἐστι, καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ
[45, 34]	ἡσυχίαν ἀσφαλῶς ἄγειν, ταράττειν τὰ	πράγματα	καὶ πολυπραγμονεῖν ἐπικεχείρηκε; τίνος δέ,
[45, 47]	οὐκ ἄν ποτε ἐς τοιαῦτα	πράγματα	προυχώρησεν, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν ἂν
[45, 37]	δὲ ἐν τῷ κράτει τῶν	πραγμάτων	γένηται, οὐκ ἔστιν ὅ τι
[45, 3]	κλήρου αὐτὸν διεδέξατο, τῶν τε	πραγμάτων	εἴχετο. ~καὶ τότε μὲν προπετῶς
[45, 11]	οὐδέτερον, νέων δὲ δὴ ἀεὶ	πραγμάτων	ἐπιθυμοῦντες, καὶ τὸ μὲν κρεῖττον
[45, 5]	τοῦτο Αὔγουστος ἐπικληθεὶς ἥψατο τῶν	πραγμάτων,	καὶ αὐτὰ καὶ κατέπραξε καὶ
[45, 21]	ἐς ὑπερβολὴν ἐπιμελητέον ἐστὶ τῶν	πραγμάτων,	ὁρῶσι καὶ λογιζομένοις τοῦθ´, ὅτι
[45, 45]	λογισαμένους ὅτι τὰ πλείω τῶν	πραγμάτων	τοῖς καιροῖς ἢ ταῖς δυνάμεσι
[45, 19]	φοβούμενοί τινας, ἀμελήσαντες δὲ τῶν	πραγμάτων	ὡς ἐν οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκότες,
[45, 31]	ταῦτα αὐτῷ καὶ εἰπεῖν καὶ	πρᾶξαι	ἐπεσκήψαμεν, τί μὲν οὐκ ἂν
[45, 19]	στρατιώτας τοὺς παρόντας ἀξιόλογόν τι	πρᾶξαι,	ἵνα μὴ καὶ αἰσχύνην ὄφλωμεν,
[45, 18]	αὖ παρὸν τῶν δεόντων τι	πρᾶξαι,	κατοκνήσαιμ´ ἂν καὶ μετὰ κινδύνου
[45, 38]	μήτ´ αὐτούς τι τῶν δεόντων	πρᾶξαι	μήτε ἐκείνῳ συνάρασθαι προελέσθαι, καίπερ
[45, 24]	εἰ πάντες οἱ προχειριζόμενοί τι	πρᾶξαι	τὰ μὲν κέρδη καὶ τὰς
[45, 19]	οὕτω δεῖ καὶ εἰπεῖν καὶ	πρᾶξαι	τήμερον ὥστε καὶ τὰ παρόντα
[45, 37]	ἄλλα τε γὰρ λέγειν οἱ	πρᾶξαί	τι γλιχόμενοι καὶ ἄλλα ποιεῖν
[45, 22]	παρρησίαν ἄλλως εἰπεῖν τι καὶ	πρᾶξαι	τῶν δεόντων, εἰ μὴ μετὰ
[45, 20]	τίς ἂν ἀφεὶς τὸ τὰς	πράξεις	αὐτοῦ σκοπεῖν, καὶ τὴν στρατείαν
[45, 14]	πολὺ μὲν ἠπόρησεν ὅ τι	πράξῃ.	ἐμίσει μὲν γὰρ ἀμφοτέρους αὐτούς,
[45, 45]	ἡσυχίαν πάνθ´ ὅσα ἂν βούληται	πράξῃ,	καὶ τόν τε Δέκιμον ἐξέλῃ
[45, 22]	τις ἕτερος ὑφ´ ἑτέρου βιασθεὶς	πράξῃ,	κύρια ταῦτα τηρεῖται. ~καίτοι ταῦτα
[45, 45]	τινὰ ὑμῖν ἔδωκε περὶ ὧν	πράττειν	ἔμελλεν, ἵνα καὶ ὑμεῖς τοῦτο
[45, 44]	ἔχοντα πάντα τὰ τοῦ πολέμου	πράττειν,	ἡμᾶς δὲ ἐν ψηφίσμασι καὶ
[45, 23]	ἐᾶτε καὶ τὰ μὴ δοθέντα	πράττειν·	μηδ´ ὅτι τινὰ συνεχωρήσατε, παρὰ
[45, 20]	τι καὶ πολιτικὸν πρᾶγμα φάναι	πράττειν,	ὥστε καὶ ὅτι τὴν τῆς
[45, 29]	χειρωθῆναι· πρὸς γάρ τοι τὰ	πραττόμενα	ὑπ´ αὐτοῦ δεῦρο διὰ ταχέων
[45, 18]	τῶν προσηκόντων μήτε λέγοντα μήτε	πράττοντα,	κἂν ἄρα τι καὶ παθεῖν
[45, 46]	δὲ δὴ λέγοντά τε καὶ	πράττοντα	ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθανεῖν ἰσοστάσιον ἀθανασίᾳ
[45, 42]	ἰδιογνωμονήσαντες ἐποίησαν, ἔπειτα δὲ τὰ	πραχθέντα	ὑπ´ αὐτῶν βεβαιώσαντες, πρός τε
[45, 23]	οὗτος γενόμενος πολλὰ μὲν τῶν	πραχθέντων	ὑπ´ αὐτοῦ καταλέλυκε, πολλὰ δὲ
[45, 23]	Καίσαρος εὑρεθέντων ἐκλεχθῆναί τε καὶ	πραχθῆναι,	ὑμεῖς μὲν μετὰ τῶν πρώτων
[45, 43]	οὐκ αἰσχρὸν κήρυξιν ὑμᾶς καὶ	πρεσβείαις	πρὸς τοὺς πολίτας χρῆσθαι; τοῖς
[45, 44]	ἡμᾶς δὲ ἐν ψηφίσμασι καὶ	πρεσβείαις	τοὺς χρόνους κατατρίβειν, καὶ ὃν
[45, 45]	δὲ ἔτι τοῦτο περὶ τῆς	πρεσβείας	εἰπὼν παύσομαι, ὅτι οὐδὲ ὁ
[45, 43]	ταῦτα μὲν ὀρθῶς ἡγεῖται λέγεσθαι,	πρέσβεις	δὲ πρότερον ἡμᾶς πρὸς αὐτὸν
[45, 45]	ἄλλο ποιοῦσιν οἱ κελεύοντες ὑμᾶς	πρεσβεύσασθαι	ἢ ὅπως ὑμεῖς μὲν βραδύνητε,
[45, 24]	γὰρ ἂν στρατηγὸς ἢ καὶ	πρεσβευτής	τις αἱρεθεὶς μηδὲν τῶν δεόντων
[45, 5]	μὲν ἀνδρὸς νεανικώτερον, παντὸς δὲ	πρεσβύτου	φρονιμώτερον. πρῶτον μὲν γάρ, ὡς
[45, 35]	κρατήσας πολλῶν ἐφείσατο, οὗτος δέ,	πρὶν	καὶ δυνηθῆναί τι, τριακοσίους στρατιώτας,
[45, 36]	παθόντες τι τοιοῦτο μεταγνῶναι, ἀλλὰ	πρὶν	παθεῖν φυλάξασθε· σχέτλιον γάρ, ἐξὸν
[45, 8]	καὶ ἐκεῖνοι, οὐδὲ ἐν τῷ	πρὶν	πιστεύοντες ἀλλήλοις, ἐπὶ πλέον ἠλλοτριώθησαν.
[45, 1]	τοῦτο τῷ ἱκνουμένῳ χρόνῳ ἔτεκε.	πρίν	τε ἢ ἐς τὸ φῶς
[45, 12]	ἠπείχθη τε ἐς τὴν Ῥώμην	πρὶν	τὸν Ἀντώνιον ἀνακομισθῆναι, καὶ ἐς
[45, 17]	τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Φυλακίδος, ὃ	πρὸ	τῆς φυγῆς ὁ Κικέρων ἐς
[45, 46]	ἂν ἄωρος ἄλλως τε καὶ	πρὸ	τοσούτων ἐτῶν ὑπατευκότι μοι γένοιτο
[45, 42]	δὲ τοῦ μὲν τρόπου τῆς	προαιρέσεως	αὐτῶν, ὅτι καὶ νῦν ἔτ´
[45, 37]	σφῶν ἄξιον ἐκ τοῦ παραδόξου	προαιρούμενοι.	~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες, ὦ πατέρες,
[45, 12]	μετὰ χρημάτων, ὅπως σφᾶς σφετερίσωσι,	προαπέστειλεν,	αὐτὸς δὲ μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν
[45, 22]	καὶ νομίμως καὶ δικαίως γεγονότα	προβαλλέσθω·	οὐδὲ γὰρ ἐν τοῖς ἰδίοις,
[45, 35]	πῶς οὐκ αἰσχρὸν τοὺς μὲν	προγόνους	ἡμῶν ἐν δουλείᾳ τραφέντας ἐπιθυμῆσαι
[45, 7]	ἐς τὴν τοῦ Καίσαρος τιμὴν	προδεδογμένων	ἐγένετο· τόν τε γὰρ μῆνα
[45, 8]	ἐπιτετηδευμένοις ἐκ φιλίας ἀνυπόπτου τὸ	προδιαβεβλημένον.	ἐκ μὲν οὖν τούτου καὶ
[45, 17]	αὐτῷ τῷ Κικέρωνι τὸν ὄλεθρον	προεδήλωσε·	τοὺς δὲ ἄλλους ἐκεῖνά τε
[45, 47]	Κίννᾳ τῷ ἐκεῖνον ἀποκτείναντι ποιῆσαι	προείλετο.	πρὸς γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις
[45, 37]	ἀμυνώμεθα αὐτόν, πάντα καὶ τὰ	προειμένα	ἀναληψόμεθα· ἂν δ´ ἀμελήσαντες τοῦτο
[45, 34]	ἐστι καὶ ἐκ τούτων ὧν	προείρηκα,	φανερώτατα δὲ ἐξ αὐτῶν ὧν
[45, 38]	δεόντων πρᾶξαι μήτε ἐκείνῳ συνάρασθαι	προελέσθαι,	καίπερ πεῖραν ἔργῳ τῆς εὐνοίας
[45, 21]	τοσοῦτο τῇ συνεχείᾳ τῆς πονηρίας	προελήλυθεν	ὥστε καὶ ὑπὲρ ἐκείνων χρῆναι
[45, 38]	μέν, ἄρτι τε ἐκ παίδων	προεληλυθότα	καὶ οὐ πολὺς ἐξ οὗ
[45, 4]	ἔσχον· καὶ ἕτεροι ἄριστά τινα	προελόμενοι	μωρίαν, ὅτι μὴ κατέτυχον αὐτῶν,
[45, 22]	δοῦναι, ὅτι πολλὰ καὶ δεινὰ	προελόμενος	δρᾶσαι δι´ ὑμῶν τέ τινα
[45, 36]	αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι. μηδὲ ἐθελήσητε,	προέμενοι	τὰ παρόντα, Κασσίου τινὸς αὖθις
[45, 15]	τὴν Συρίαν ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου	προεξεπέπεμπτο)	ἔπαινοι ἐν τῇ βουλῇ αὐτοῖς
[45, 3]	τὴν ἐπὶ τοὺς Πάρθους ἐκεῖσε	προεπέπεμπτο)	πυθόμενος δὲ τὸ συμβεβηκὸς ἤλγησε
[45, 4]	αὐτόθεν μέλλουσάν σφισι ταραχὴν ἔσεσθαι	προεσήμηνεν·	ἐς γὰρ τὴν Ῥώμην ἐσιόντος
[45, 17]	ἀπ´ αὐτῆς τῆς νουμηνίας ἀρξάμεναι,	προετέθησαν·	ἔκ τε γὰρ τοῦ πολέμου
[45, 26]	τὴν κιναιδίαν καὶ τὴν πλεονεξίαν	προήγαγε.	ταῦτα μὲν οὖν ἐάσω, καὶ
[45, 16]	Ῥωμαῖοι τούς τε τῷ ἀξιώματι	προήκοντας	ᾐδοῦντο καὶ τοὺς ἀναιδείᾳ τινὶ
[45, 5]	ἀπῄτει τι τῶν χρημάτων ὧν	προηρπάκει,	ἀλλὰ καὶ ἐθεράπευε, καίτοι καὶ
[45, 19]	παρόντα καταστήσασθαι καὶ τοῦ μέλλοντος	προϊδέσθαι,	{ὥστε} μὴ καὶ αὖθις ἀναγκασθῶμεν
[45, 38]	τῆς πρὸς τὸ μέλλον ἀσφαλείας	προϊδώμεθα.	πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρὸν Καίσαρα
[45, 23]	τοὺς μὲν μηδὲν ἐθελήσαντας αὐτῷ	προΐεσθαι	καὶ τὰ δοθέντα αὐτοῖς ἀφελόμενος,
[45, 36]	παθεῖν φυλάξασθε· σχέτλιον γάρ, ἐξὸν	προκαταλαβεῖν	τὰ δεινά, εἶτα περιιδόντας αὐτὰ
[45, 12]	καὶ ἑαυτόν τε ἐπ´ αὐτῇ	προκεχειρισμένους	καὶ δι´ ἑαυτοῦ πᾶσι ταῦτα
[45, 38]	ἐθελῆσαι τὸν ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων	προκεχειροτονημένον,	ἀλλὰ τοσούτῳ χείρους καὶ τῶν
[45, 44]	ὅς γε ἐς τοῦτ´ ἤδη	προκεχώρηκεν	ὥστε μηδ´ ἂν βούληται δύνασθαι
[45, 34]	τὸ μηδὲν ἔτι δεινὸν παθεῖν	προνοήσατε.	καὶ γάρ τοι τί καὶ
[45, 38]	ἐφήβους ἐγγεγραμμένον, τοσαύτην τοῦ κοινοῦ	πρόνοιαν	ποιεῖσθαι ὥστε καὶ τὰ χρήματα
[45, 23]	πωλήσας. καίπερ ὑμεῖς αὐτὰ ταῦτα	προορώμενοι	ἐψηφίσασθε μηδεμίαν στήλην μετὰ τὸν
[45, 22]	ἀφορμαῖς, ἃς οὔτε εἰδότας οὔτε	προορωμένους	τι τοιοῦτον ἐξαπατήσας ἠνάγκασεν αὑτῷ
[45, 35]	πολλὰ ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἀγαθὰ	προπαθόντας,	ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον δὲ δεσπότην αὐθαίρετον
[45, 9]	στρατευμάτων τῶν ἐς τὴν Ἀπολλωνίαν	προπεμφθέντων,	ὡς καὶ ἰσχυροτάτην καὶ τοῖς
[45, 15]	τὸν υἱὸν Ἀθήναζε ἐπὶ παιδείᾳ	προπέμψων,	ἐπανῆλθεν ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς ᾔσθετο.
[45, 37]	ὡς καὶ σμικρὸν ἐκ τοῦ	προπεπρᾶχθαι	νομίζοντες, τὸ δὲ ἄτοπον ὡς
[45, 44]	καὶ ὑπ´ ἀνοίας ἢ καὶ	προπετείας	τοῦτ´ ἐποίησε, πάντως ἂν ἑκὼν
[45, 4]	πραγμάτων εἴχετο. ~καὶ τότε μὲν	προπετῶς	τέ τισι τοῦτο καὶ τολμηρῶς
[45, 5]	ἀλλὰ καὶ ἐθεράπευε, καίτοι καὶ	προπηλακιζόμενος	ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἀδικούμενος· τά
[45, 40]	τοὺς μετὰ ταῦτα πολέμους, τὸν	πρὸς	Αἰγυπτίους, τὸν πρὸς Φαρνάκην, τὸν
[45, 23]	εἰρήνην καὶ τὴν ὁμόνοιαν τὴν	πρὸς	ἀλλήλους, καὶ ἐμοὶ πεισθέντες. ταύτην
[45, 46]	καὶ μὴ τῆς ἰδίας ὑμῶν	πρὸς	Ἀντώνιον χάριτος ἕνεκα τὰ κοινῇ
[45, 37]	τοῦτο μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν	πρὸς	αὐτὴν τὴν πόλιν προσελαύνῃ ποιήσει,
[45, 43]	λέγεσθαι, πρέσβεις δὲ πρότερον ἡμᾶς	πρὸς	αὐτὸν ἀποστεῖλαι δεῖν οἴεται, καὶ
[45, 15]	τῷ Κικέρωνι· διὰ γὰρ τὸ	πρὸς	αὐτὸν ἔχθος σφοδρότατον ὑπάρχον τόν
[45, 10]	στράτευμα οὐ πολὺ ὑπελείφθη, συνέστησαν	πρὸς	αὐτὸν καὶ ἐκεῖνοι καὶ οἱ
[45, 26]	καὶ τὴν ἐς Αἴγυπτον αὐτοῦ	πρὸς	Γαβίνιον ἀποδημίαν, τήν τε ἐς
[45, 47]	τῷ ἐκεῖνον ἀποκτείναντι ποιῆσαι προείλετο.	πρὸς	γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις ὁ
[45, 29]	κατὰ τοῦ Φαρνάκου νίκῃ χειρωθῆναι·	πρὸς	γάρ τοι τὰ πραττόμενα ὑπ´
[45, 17]	καὶ ἀναπηδήσας μετὰ τὴν ἱερουργίαν.	πρὸς	δὲ δὴ τούτοις τοιούτοις οὖσι
[45, 14]	σφῶν ὁποτερῳοῦν ἀντίπαλος ἤδη ἦν,	πρὸς	δὲ καὶ ἐδεδίει μὴ τοῦτο
[45, 17]	οὖσι λαμπὰς ἀπ´ ἀνίσχοντος ἡλίου	πρὸς	δυσμὰς διέδραμε, καί τις ἀστὴρ
[45, 12]	οἱ ἐπῄνεσεν ὡς καὶ ἐθελοντὶ	πρὸς	ἐπικουρίαν τῆς πόλεως παρόντας καὶ
[45, 7]	ἡμέρας ἐκείνας ἐκ τῆς ἄρκτου	πρὸς	ἑσπέραν ἐξεφάνη, καὶ αὐτὸ κομήτην
[45, 26]	ἀποδημίαν, τήν τε ἐς Γαλατίαν	πρὸς	Καίσαρα ἀπόδρασιν, ἵνα μή μέ
[45, 24]	οὔτε προσήκοντα οὔτε ἐγνωσμένον, ἀνῄρηται	πρὸς	Καίσαρα καὶ Δέκιμον, οὓς ὑμεῖς
[45, 17]	ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ λόγια	πρὸς	κατάλυσιν τῆς δημοκρατίας φέροντα παντοῖα
[45, 37]	ἄλλα ποιεῖν οἱ κατορθώσαντες εἰώθασι·	πρὸς	μὲν γὰρ τὸ κρατῆσαι τούτου
[45, 26]	καθ´ ἕκαστον, ἄλλως τε καὶ	πρὸς	οὐδὲν ἧττον εἰδότας ὑμᾶς, λέγειν
[45, 40]	προσποιησάμενος καὶ τῇ δημαρχίᾳ αὐτοῦ	πρὸς	πάντα τὰ δεινότατα ἀποχρησάμενος κἂν
[45, 46]	ὑπατείᾳ ὑμῖν εἶπον, ἵνα μοι	πρὸς	πάντα ὡς καταφρονοῦντι αὐτοῦ προσέχητε)
[45, 42]	τὰ μάλιστα συμμείνωσιν, ἀντισχεῖν γε	πρὸς	πάντας ἅμα τοὺς ἄλλους δυνήσεται,
[45, 39]	καὶ χρῆναι καὶ κοινῇ γνώμῃ	πρὸς	πάντων ἡμῶν κολασθῆναι. καὶ μὴν
[45, 30]	ὦ χρηστέ (ἐρῶ γὰρ ὡς	πρὸς	παρόντα σε) καὶ οὔτε ἔπρεπέ
[45, 5]	τι τῆς οὐσίας πολυπραγμονοίη καὶ	πρὸς	τὰ ἄλλα ἀσθενέστερος εἴη. ~ἐπ´
[45, 25]	ἐπὶ πάντων ἁπλῶς ὅσα πώποτε	πρὸς	τὰ κοινὰ προσελθὼν πέπραχε. ~τὸν
[45, 38]	πάλαι ἐστρατευμένους ἑκουσίους ἑαυτοὺς ὑμῖν	πρὸς	τὰ παρόντα πράγματα ἐπιδεδωκέναι, μήτε
[45, 11]	πιεζομένῳ βοηθεῖν πεφυκότες, ἀπεχρῶντο αὐτοῖς	πρὸς	τὰ σφέτερα ἐπιθυμήματα. ταπεινώσαντες οὖν
[45, 6]	μισοῦντας αἰσθόμενος, ἐπεχείρησε μὲν δημαρχῆσαι	πρός	τε τὴν τῆς δημαγωγίας ἀφορμὴν
[45, 8]	οὐδὲ ἐς τὴν ἀγορὰν ἔτι,	πρός	τε τὸ ἐκείνου ἐπίφθονον καὶ
[45, 42]	τὰ πραχθέντα ὑπ´ αὐτῶν βεβαιώσαντες,	πρός	τε τὸ μέλλον ἐξουσίαν ἔννομον
[45, 17]	τε τὴν ἄλλην πόλιν καὶ	πρὸς	τῇ τοῦ ἀρχιερέως τοῦ Λεπίδου
[45, 41]	αὐτοῦ προφάσει κακουργήσας, καὶ τέλος	πρὸς	τὴν διαδοχὴν τῆς δυναστείας αὐτοῦ
[45, 36]	κινδυνεῦσαι ἐθελήσειεν, ὁρῶν ἡμᾶς δημοσίᾳ	πρὸς	τὴν δουλείαν ἑτοίμως ἔχοντας; καὶ
[45, 6]	τὴν τῆς δημαγωγίας ἀφορμὴν καὶ	πρὸς	τὴν ὑποδοχὴν τῆς ἐξ αὐτῆς
[45, 31]	μέμνησθε γὰρ οἷα μὲν προσελθὼν	πρὸς	τὸ βῆμα εἶπεν, οἷα δὲ
[45, 30]	πρόφασιν τὰ Λυκαῖα ποιησάμενος, κἀνταῦθα	πρὸς	τὸ βῆμα μετὰ τῶν ῥαβδούχων
[45, 2]	ἀναβεβηκότα τό τε εἶδος αὐτοῦ	πρὸς	τὸ ἐνύπνιον προσήρμοσε καὶ τὴν
[45, 2]	τοὺς πόδας μου σχήσω" ἔκβασιν	πρὸς	τὸ λεχθὲν ἔλαβεν. ἐξ οὖν
[45, 38]	παρόντι ῥᾳστώνης δελεαζώμεθα, ἀλλὰ τῆς	πρὸς	τὸ μέλλον ἀσφαλείας προϊδώμεθα. πῶς
[45, 8]	καὶ ἐπὶ κακῷ τινι γιγνόμενον	πρὸς	τὸ προϋπάρξαν ἔχθος λαμβάνουσι. καὶ
[45, 19]	καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν ἀσφάλεια	πρὸς	τὸ τὰ δέοντα βουλεύσασθαι· ἐπεὶ
[45, 8]	τε τὸ ἐκείνου ἐπίφθονον καὶ	πρὸς	τὸ τοῦ πλήθους ἐπαγωγόν, ἐφοίτησε.
[45, 19]	αὐτῶν δεδωκότες, ὥσπερ δέον αὐτόν,	πρὸς	τοῖς ἄλλοις στρατεύμασιν ἃ κατὰ
[45, 14]	λογισάμενος οὖν ὅτι ὁ μὲν	πρὸς	τὸν Ἀντώνιον ἀγὼν ἤδη τε
[45, 15]	που ἀλλήλων διέφερον. πέμψας οὖν	πρὸς	τὸν Δέκιμον φιλίαν τε αὐτῷ
[45, 2]	πάντας ἐν τῷ Καπιτωλίῳ πρόσοδον	πρὸς	τὸν Δία πεποιῆσθαι, καὶ ἐν
[45, 7]	καὶ χρήμασι θεραπευθέντων τινῶν, συνίσταντο	πρὸς	τὸν Καίσαρα. θροῦς τε οὖν
[45, 13]	ὑποστρατήγων τῶν ἐπιτεταγμένων σφίσι συχνοὶ	πρὸς	τὸν Καίσαρα μετέστησαν· καὶ τό
[45, 9]	ἐπὶ μακρότερον, παρὰ τὰ νενομοθετημένα	πρὸς	τοῦ Καίσαρος, ἄρχειν ἐπιτρέψαι, καὶ
[45, 23]	τὰ δοθέντα τισὶ καὶ νομοθετηθέντα	πρὸς	τοῦ Καίσαρος, οὐχ ὡς καλῶς
[45, 39]	τῶν κινδύνων καὶ ἀπιστότατος καὶ	πρὸς	τοὺς πάνυ φίλους ἐστίν· ὧν
[45, 43]	αἰσχρὸν κήρυξιν ὑμᾶς καὶ πρεσβείαις	πρὸς	τοὺς πολίτας χρῆσθαι; τοῖς μὲν
[45, 12]	τοῦ Ἀντωνίου ἐς τὸ Βρεντέσιον	πρὸς	τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐκ τῆς
[45, 30]	τοιούτῳ ὄντι ἐν τῇ ἀγορᾷ	πρὸς	τῷ βήματι, πάντων ἡμῶν παρόντων,
[45, 31]	τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ καὶ	πρὸς	τῷ βήματι τῷ ἐλευθερίῳ, παντὸς
[45, 3]	ἐσφάγη, ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ τῇ	πρὸς	τῷ Ἰονίῳ ὢν κόλπῳ ἐπὶ
[45, 40]	πολέμους, τὸν πρὸς Αἰγυπτίους, τὸν	πρὸς	Φαρνάκην, τὸν ἐν Ἀφρικῇ, τὸν
[45, 41]	οὗτός ἐστιν ὁ βασιλέα αὐτὸν	προσαγορεύσας,	ὁ τὸ διάδημα αὐτῷ δούς,
[45, 37]	τοὺς συμμάχους ἐστράτευκε καὶ Βρούτῳ	προσβάλλει	καὶ τὰς πόλεις πολιορκεῖ, κακόνουν
[45, 34]	τότε τὸν Καίσαρα ποιῆσαι μὴ	προσδεξάμενον	μήτε τὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως
[45, 13]	στρατιῶται ἐν τῷ Βρεντεσίῳ ἐδέξαντο,	προσδοκήσαντες	πλείω παρ´ αὐτοῦ τῶν προτεινομένων
[45, 44]	καὶ ῥήμασι μόνοις μεταχειρίζεσθαι; τί	προσδοκῶντας;	ἢ ὅτι ὑπακούσει ποτὲ ἡμῖν
[45, 7]	ποιεῖν, ἐντυχεῖν τι ἐθελήσαντα οὐ	προσεδέξατο,	ἀλλὰ καὶ κατέσπασε καὶ ἐξήλασε
[45, 13]	ἀργύριον καὶ ἐκείνοις ὁμοίως δούς,	προσέθετο	καὶ ἄλλους ἐκ τούτου πολλούς,
[45, 19]	ὑπὲρ τῆς πόλεως ἐπ´ Ἀντώνιον	προσειληφότες,	ἔργῳ δ´ ἐκείνῳ καθ´ ἡμῶν
[45, 4]	ὧν ἐπικατώρθωσε καὶ ἀνδρείας ὄνομα	προσεκτήσατο.	πολλὰ γὰρ ἤδη τινὲς οὐκ
[45, 11]	δυναμένοις βαρυνόμενοι τούς τε ἀσθενεστέρους	προσελάμβανον	καὶ διὰ τούτων αὐτοὺς καθῄρουν·
[45, 37]	ἂν πρὸς αὐτὴν τὴν πόλιν	προσελαύνῃ	ποιήσει, ὥσπερ οὐδ´ ὁ Μάριος
[45, 25]	ὅσα πώποτε πρὸς τὰ κοινὰ	προσελθὼν	πέπραχε. ~τὸν γὰρ δὴ ἴδιον
[45, 31]	ἀντικατέστησε. μέμνησθε γὰρ οἷα μὲν	προσελθὼν	πρὸς τὸ βῆμα εἶπεν, οἷα
[45, 16]	μήτε ἀποπηδήσαντα καὶ προσέτι ἰσχυρῶς	προσεξελάσαντα,	ἐγνώρισέ τε μετὰ τοῦτο ἐν
[45, 6]	ὑπέσχετο καὶ ἄλλα αὐτοὺς πολλὰ	προσεπήλπισε.	καὶ μετὰ τοῦτο τὴν πανήγυριν
[45, 6]	οὗ τὸν πατέρα αὐξηθέντα ἠπίστατο,	προσεποιήσατο.	ὀργήν τε γὰρ αὐτοὺς ἐπὶ
[45, 32]	ἡμεῖς βασιλέα τινὰ ἀσπάσασθαί σε	προσετάξαμεν,	οἱ καὶ αὐτὴν τὴν ἐπωνυμίαν
[45, 24]	αὐτῶν καὶ τὸν ἐξετασμὸν αὐτῷ	προσετάξατε;	ἀλλὰ ἄτοπον. οὐδὲ γὰρ ἂν
[45, 23]	μὲν μετὰ τῶν πρώτων ἀνδρῶν	προσετάξατε	αὐτῷ ταῦτα διαλέξαι, ἐκεῖνος δὲ
[45, 9]	ᾗ ὁ Βροῦτος ὁ Δέκιμος	προσετέτακτο,	αὐτὸς ἐκεῖνος μετὰ τῶν στρατευμάτων
[45, 16]	ἱππεύοντα, καὶ μήτε ἀποπηδήσαντα καὶ	προσέτι	ἰσχυρῶς προσεξελάσαντα, ἐγνώρισέ τε μετὰ
[45, 3]	κληρονόμος κατελέλειπτο ἠκηκόει πω, καὶ	προσέτι	καὶ ὁ δῆμος ὁμονοῶν ἐπὶ
[45, 37]	οὐδενὸς ὧν ἐπιθυμοῦσιν ἀπέχονται. καὶ	προσέτι	καὶ τὰ τετολμημένα τισὶν οἱ
[45, 32]	αὐτὴν τὴν ἐπωνυμίαν αὐτοῦ, καὶ	προσέτι	καὶ τὴν τοῦ δικτάτορος δι´
[45, 2]	τούτῳ ἀνῆλθεν ἐς τὸ Καπιτώλιον	προσευξόμενος	τῷ θεῷ, καὶ ἐκεῖ τὸν
[45, 20]	λόγοις τοῖς ἑαυτῶν πείσειν ὑμᾶς	προσέχειν	μᾶλλον ἢ τοῖς ἔργοις τοῖς
[45, 25]	ὑμᾶς ἀναφέροιεν. ~οὔκουν οὐδὲ τούτῳ	προσέχειν	προσήκει λέγοντι ὑμεῖς γὰρ τὴν
[45, 46]	πρὸς πάντα ὡς καταφρονοῦντι αὐτοῦ	προσέχητε)	τὸ δὲ δὴ φοβηθῆναί τινα
[45, 13]	τέταρτον στρατόπεδον ὠνομασμένον ὅλον αὐτῷ	προσεχώρησε.	παραλαβὼν οὖν αὐτούς, καὶ ἀργύριον
[45, 25]	ἀναφέροιεν. ~οὔκουν οὐδὲ τούτῳ προσέχειν	προσήκει	λέγοντι ὑμεῖς γὰρ τὴν Γαλατίαν
[45, 39]	ὧν οὐδέτερον στρατηγίᾳ καὶ πολέμῳ	προσήκει.	~τίς μὲν γὰρ οὐκ οἶδεν
[45, 2]	ἀρχὴν ἤσκει, καὶ πάνθ´ ὅσα	προσήκει	τῷ μέλλοντι καλῶς καὶ κατ´
[45, 43]	ἐξ ἴσου τοῖς ἐλευθερωτάτοις ἄγειν	προσῆκόν	ἐστιν, ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς οἰκέτας
[45, 42]	καὶ τὸν Λέντουλον, αὐτῷ τούτῳ	προσήκοντα,	ἐπιβουλεύσαντας ὑμῖν ἠμυνάμην. ~εἰ δέ
[45, 24]	αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ τηλικοῦτον, οὔτε	προσήκοντα	οὔτε ἐγνωσμένον, ἀνῄρηται πρὸς Καίσαρα
[45, 46]	ἐπιτρέψαι τῇ τε γερουσίᾳ τὰ	προσήκοντα	ψηφίσασθαι, καὶ μὴ τῆς ἰδίας
[45, 18]	κἀν τούτῳ μηδὲν ἐλλείπειν τῶν	προσηκόντων	μήτε λέγοντα μήτε πράττοντα, κἂν
[45, 20]	Γαλατίας ἀρχὴν τὴν μηδὲν αὐτῷ	προσήκουσαν	ἀνθείλετο, καὶ ὅτι στρατεύματα ἃ
[45, 6]	τοῦ πλήθους θεραπείᾳ, ὡς καὶ	προσήκουσαν	διὰ τὸ γένος, τοῖς οἰκείοις
[45, 34]	ὅτι τῆς Γαλατίας οὐδὲν αὐτῷ	προσηκούσης	ἀντιποιεῖται, ἀλλὰ καὶ ἄκουσαν αὐτὴν
[45, 30]	Λυκαῖα καὶ ἄλλως ἂν τῆς	προσηκούσης	θρησκείας οὐκ ἀπέτυχε, σὺ δὲ
[45, 30]	τὸ βῆμα μετὰ τῶν ῥαβδούχων	προσῆλθε,	καὶ ἐκεῖ κάτωθεν ἐδημηγόρησεν· ὅπερ,
[45, 7]	κομήτην τέ τινων καλούντων καὶ	προσημαίνειν	οἷά που εἴωθε λεγόντων οἱ
[45, 2]	τινα ὡς καὶ ἀγαθόν τι	προσημαίνοι	ἔφερεν, ἀλλὰ καὶ ἠνίασε τοὺς
[45, 2]	εἶδος αὐτοῦ πρὸς τὸ ἐνύπνιον	προσήρμοσε	καὶ τὴν ἀλήθειαν τῆς ὄψεως
[45, 14]	οὐδέπω καιρὸς εἴη, τὸν Δέκιμον	προσηταιρίσατο.	καὶ γὰρ εὖ ἠπίστατο ὅτι
[45, 40]	παρὰ τὴν ἁπάντων ἡμῶν γνώμην	προσθέμενος,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ χρήματα
[45, 38]	τοῦτ´ ἔστιν ὑμῖν δι´ αὐτοῦ,	προσθεμένους,	ἃ δ´ ὀρθῶς αὐτοὺς πεποιηκέναι
[45, 23]	περὶ τὰ ἄλλα ἃ μικρῷ	πρόσθεν	εἶπον ἐξειργάσατο. οὕτω που πάντα
[45, 22]	τὰ δὲ αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ	προσκακουργῶν,	πάντα δὲ βιαζόμενος; στρατιώταις γοῦν,
[45, 31]	τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπιθεῖναι, καὶ	προσκαταψεύσασθαι	πάντων ἡμῶν ἀκουόντων ὅτι αὐτοὶ
[45, 45]	τε καὶ θεραπεύειν αὐτὸν καὶ	προσκυνεῖν	ἀνάγκην ἔχειν. ἓν δὲ ἔτι
[45, 19]	πατρίδος συγκροτεῖ, καὶ αὐτοὺς τούτους	προσλαβεῖν,	ἵνα μηδὲν μηδὲ τήμερον κατ´
[45, 12]	ὅπως καὶ ἐκεῖθεν δύναμίν τινα	προσλάβῃ.	καὶ ὁ μὲν ταῦτ´ ἔπραττεν.
[45, 35]	τὴν ἐκ τῶν ὅπλων ἐξουσίαν	προσλάβῃ,	χωρήσειν νομίζετε; ~μὴ τοίνυν ἀναμείνητε
[45, 36]	καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα ἄττα	προσλαβὼν	δυσπολέμητος γένηται; καὶ πιστεύσομεν ἐξαπατῶντι
[45, 10]	ἑκούσας τὰς δὲ καὶ βίᾳ	προσλαβών	(ὁ γὰρ ἄρχων αὐτῶν Γάιος
[45, 44]	δύναμιν ἐκ τούτου καὶ ἐξουσίαν	προσλαβών,	οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἐθελούσιος
[45, 29]	αὐτοὺς ἐκείνους ἐν τῷ μέρει	προσλαμβάνων,	καὶ τοτὲ μὲν συναιρόμενος αἰτιώτατος
[45, 2]	εὐγενεῖς πάντας ἐν τῷ Καπιτωλίῳ	πρόσοδον	πρὸς τὸν Δία πεποιῆσθαι, καὶ
[45, 17]	περὶ τὸν τῆς Πίστεως νεὼν	προσπεπηγυίας	ἀπέρρηξε καὶ διεσκέδασε, καὶ τὸ
[45, 40]	οἶδεν ὅτι τόν τε Κλώδιον	προσποιησάμενος	καὶ τῇ δημαρχίᾳ αὐτοῦ πρὸς
[45, 8]	ὄντες συνεπιτίθενται· διαγγέλλοντες γάρ τινα	προσποιήσει	εὐνοίας ἐπιπαροξύνουσιν αὐτούς. πλεῖστόν τε
[45, 9]	τε αὐτοὺς ἀποσπάσειε καὶ ἑαυτῷ	προσποιήσειε,	καὶ χώραν ἄλλην τε πολλὴν
[45, 39]	οἱ δὲ ἐπ´ αὐτὸν ἀθροισθέντες,	προσπολεμῆσαι	αὐτῷ· ἢ τὸν Ἀντώνιον πάλαι
[45, 14]	μέγα ἔργον μετὰ τοῦτό οἱ	προσπολεμήσας	ἕξει, ἐκεῖνον δὲ ἰσχυρὸν αὖθις
[45, 24]	πλεονεξίαν ἐν τῷ τῆς ὑπατείας	προσρήματι	ἐπιδέδεικται; οὐχ ὑμεῖς μὲν πρύτανιν
[45, 22]	οὐδὲν ὑπὲρ ὑμῶν χρήσασθαι εἶχε,	προστάξαι;	ἢ οὐ μέμνησθε ὅπως ταραττομένους
[45, 20]	τῆς βουλῆς μήτε τοῦ δήμου	προστάξαντος	πεποίηται, καὶ τὰς χώρας ἃς
[45, 20]	ἀρχὴν τὴν ἐκ τοῦ κλήρου	προσταχθεῖσαν	αὐτῷ κατέλιπε, καὶ ὅτι τὴν
[45, 15]	ἂν μὴ τὸν Ἀντώνιον δέξηται,	προσυπισχνεῖτο.	καὶ διὰ τοῦτο καὶ οἱ
[45, 13]	προσδοκήσαντες πλείω παρ´ αὐτοῦ τῶν	προτεινομένων	σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος λήψεσθαι,
[45, 41]	ὁ καὶ τοῖς φιλοῦσιν αὐτὸν	πρότερον	διαβαλών. ἢ ἐγὼ μὲν χαίρω
[45, 27]	ἐνιαυτὸν ὅλον ἱππάρχησεν, ὃ μήπω	πρότερον	ἐγεγόνει; ~τί δ´ ὅτι καὶ
[45, 43]	ὀρθῶς ἡγεῖται λέγεσθαι, πρέσβεις δὲ	πρότερον	ἡμᾶς πρὸς αὐτὸν ἀποστεῖλαι δεῖν
[45, 43]	καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι καὶ διαπρεσβεύεσθαι δεῖ	πρότερον	καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς δὲ
[45, 5]	καὶ ποικίλη περιέσχεν. ~οὕτως ὁ	πρότερον	μὲν Ὀκτάουιος, τότε δὲ ἤδη
[45, 42]	ἂν καὶ ἐποίησα, καθάπερ καὶ	πρότερον,	ὅτε καὶ τὸν Κατιλίναν καὶ
[45, 37]	φημι, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν	πρότερόν	ποτε, οὐχ ὅτι τελευτήσαντος τοῦ
[45, 38]	ἡλικίαν μήτε τὰ τραύματα, ἃ	πρότερόν	ποτε πολεμοῦντες ὑπὲρ ὑμῶν ἔλαβον,
[45, 21]	ἄκοντα νῦν, εἰ καὶ μὴ	πρότερον,	τοῖς ὅπλοις κολασθῆναι. ~μὴ γὰρ
[45, 34]	δράσει, ἀλλ´ ἐκ τῶν ἤδη	προτετολμημένων	αὐτῷ τὸ μηδὲν ἔτι δεινὸν
[45, 44]	τῶν δογμάτων τι τῶν ὑμετέρων	προτιμήσειεν,	ἀλλ´ ἀνάγκη τὸν τοιοῦτον αὐτοῖς
[45, 8]	κακῷ τινι γιγνόμενον πρὸς τὸ	προϋπάρξαν	ἔχθος λαμβάνουσι. καὶ αὐτοῖς ἐν
[45, 20]	ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τοὺς Πάρθους	προύπεμψε,	συλλαβὼν περὶ αὑτόν, μηδενὸς ἐν
[45, 34]	οὐκοῦν οὗτος κακῶς ταῦτα αὐτῷ	προύτεινεν	ἃ μηδὲ ἐκεῖνον ἤρεσεν. ἀλλ´
[45, 47]	ἄν ποτε ἐς τοιαῦτα πράγματα	προυχώρησεν,	ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν ἂν ὥσπερ
[45, 41]	ἐπὶ τῇ τῶν γραμμάτων αὐτοῦ	προφάσει	κακουργήσας, καὶ τέλος πρὸς τὴν
[45, 27]	ἐστιν ὁ καὶ ἐκείνῳ τὰς	προφάσεις	ἐνδοὺς καὶ τὸ τῆς βουλῆς
[45, 20]	αἷς ἀναβάλλουσιν ὑμᾶς, σκήψεις καὶ	προφάσεις	λέγοντες, ἐθελήσειε πεισθεὶς ἀπολέσθαι; ἐγὼ
[45, 30]	ἔς τε τὴν ἀγορὰν ἐσῆλθε,	πρόφασιν	τὰ Λυκαῖα ποιησάμενος, κἀνταῦθα πρὸς
[45, 6]	τὸν ὅμιλον ὑπ´ αὐτοῦ ἐσήχθη,	πρόφασιν	τὴν δωρεὰν τὴν καταλειφθεῖσαν ὑπὸ
[45, 23]	οὗτος πρυτανεῦσαι κελευσθεὶς οὕτω διῆχε	πρόφασιν	τὴν τοῦ Καίσαρος ταφὴν ποιησάμενος,
[45, 24]	εἴη δεινὸν εἰ πάντες οἱ	προχειριζόμενοί	τι πρᾶξαι τὰ μὲν κέρδη
[45, 23]	καὶ ἐμοὶ πεισθέντες. ταύτην οὗτος	πρυτανεῦσαι	κελευσθεὶς οὕτω διῆχε πρόφασιν τὴν
[45, 24]	προσρήματι ἐπιδέδεικται; οὐχ ὑμεῖς μὲν	πρύτανιν	αὐτὸν τῆς ὁμονοίας ἀπεδείξατε, οὗτος
[45, 18]	πολλὰ ὑμᾶς ὠφελήσων, ἐποιησάμην, ἠκούσατε	πρῴην,	ὦ πατέρες, ὅθ´ ὑμῖν περὶ
[45, 2]	τοὺς παρόντας, ὅτι ἐν τῇ	πρώτῃ	τοῦ ἀνδρικοῦ χιτῶνος ἐνδύσει συνεβεβήκει·
[45, 3]	ἐπὶ τῷ γεγονότι ἠγγέλλετο τὴν	πρώτην.	περαιωθεὶς δὲ ἐς τὸ Βρεντέσιον,
[45, 10]	τῆς Κορδούβης ἔφυγε, τὸ μὲν	πρῶτον	ἐς Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα ἐκρύφθη·
[45, 21]	ἴσως συγγνώμης ἐφ´ οἷς τὸ	πρῶτον	ἥμαρτε τυχεῖν, ἐς τοσοῦτο τῇ
[45, 27]	νῦν ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας	πρῶτον	μὲν ἁπάντων ἐκώλυσεν ὑμᾶς τὰ
[45, 5]	νεανικώτερον, παντὸς δὲ πρεσβύτου φρονιμώτερον.	πρῶτον	μὲν γάρ, ὡς καὶ ἐπὶ
[45, 42]	δὴ καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε αὐτοῖς,	πρῶτον	μὲν ἐπαινέσαντές σφας ἐφ´ οἷς
[45, 29]	ὅστις, ὦ γῆ καὶ θεοί,	πρῶτον	μὲν ἐτόλμησεν ἐνταῦθα, ἐντὸς τοῦ
[45, 37]	ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ νῦν	πρῶτον,	ὅτε ἐκ τῆς πόλεως ἐκδέδρακε
[45, 42]	δυνήσεται, ἀλλ´ ἤτοι ἑκών, ἐπειδὰν	πρῶτον	πύθηται ταῦθ´ ὑμᾶς ἐψηφισμένους, τά
[45, 23]	πραχθῆναι, ὑμεῖς μὲν μετὰ τῶν	πρώτων	ἀνδρῶν προσετάξατε αὐτῷ ταῦτα διαλέξαι,
[45, 40]	τὸν Καίσαρα μονωθέντα δι´ αὐτὸν	πταῖσαι,	πάντας δὲ τοὺς μετὰ ταῦτα
[45, 42]	ἀλλ´ ἤτοι ἑκών, ἐπειδὰν πρῶτον	πύθηται	ταῦθ´ ὑμᾶς ἐψηφισμένους, τά τε
[45, 3]	ἐπὶ τοὺς Πάρθους ἐκεῖσε προεπέπεμπτο)	πυθόμενος	δὲ τὸ συμβεβηκὸς ἤλγησε μὲν
[45, 43]	πόλεμον αὐτῷ ψηφισθῆναι (ταῦτα γὰρ	πυνθάνομαί	τινας παραινέσαι ὑμῖν ἐθέλειν) λόγῳ
[45, 32]	ἀποδεῖξαί σοι ἐκελεύσαμεν, οἱ τὸν	Πύρρον	ἐκ τῆς Ἰταλίας ἐκβαλόντες, οἱ
[45, 17]	ἕνα γε αὐτῶν στέφανος σταχύων	πυρώδης	περιέσχεν, ὥστ´ εἴπερ τι ἄλλο,
[45, 2]	ὅ τε Κάτουλος οὐδ´ αὐτός	πω	ἑορακὼς τὸν Ὀκτάουιον, ἐνόμισε τοὺς
[45, 3]	οὔθ´ ὅτι κληρονόμος κατελέλειπτο ἠκηκόει	πω,	καὶ προσέτι καὶ ὁ δῆμος
[45, 11]	ἔπραττον, οὐ μέντοι καὶ φανερῶς	πω	συνερρώγεσαν, ἀλλὰ καίπερ τῷ ἔργῳ
[45, 25]	τὰς πολιτείας καὶ τὰς ἀτελείας	πωλεῖν,	οὐδὲ τὸ τὰ κοινὰ κλέπτειν,
[45, 23]	καὶ ἐκεῖνα καὶ τἆλλα πάντα	πωλήσας.	καίπερ ὑμεῖς αὐτὰ ταῦτα προορώμενοι
[45, 10]	γὰρ ἄρχων αὐτῶν Γάιος Ἀσίνιος	Πωλίων	οὐδὲν ἰσχυρὸν εἶχεν) ὥρμησε μὲν
[45, 10]	ἐπιθεμένου δὲ ἐν τούτῳ τοῦ	Πωλίωνος	τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ καὶ κακώσαντός
[45, 46]	ὑπατεύων ἐποίησα ἐψηφίσασθε, ὅπερ οὐδενὶ	πώποτε	ἄλλῳ μὴ οὐκ ἐν πολέμῳ
[45, 25]	καὶ ἐπὶ πάντων ἁπλῶς ὅσα	πώποτε	πρὸς τὰ κοινὰ προσελθὼν πέπραχε.
[45, 47]	μὲν μήτ´ ἰδὼν μήτ´ ἀκούσας	πώποτε,	τοὺς δὲ καὶ νῦν ἔτι
[45, 29]	πᾶσαν ὁμοίως τὴν πόλιν εἰργάσατο,	πῶς	ἄν τις σιωπήσειεν; ἢ οὐ
[45, 29]	τις σιωπήσειεν; ἢ οὐ μέμνησθε	πῶς	βαρὺς μὲν ὑμῖν καὶ αὐτῇ
[45, 39]	οὔτ´ αὐτὸς χρήσασθαι πράγμασιν ἐπίσταται	(πῶς	γὰρ ἢ πόθεν ἄνθρωπος ἐν
[45, 38]	πρὸς τὸ μέλλον ἀσφαλείας προϊδώμεθα.	πῶς	γὰρ οὐκ αἰσχρὸν Καίσαρα μέν,
[45, 44]	καὶ κολάζειν ἐκ τοῦ ὑπέρφρονος.	~πῶς	δὲ οὐ δεινὸν ἐκεῖνον μὲν
[45, 9]	ἐπεχείρησε δελεάσαι τὸ πλῆθος, εἴ	πως	ἐκείνου τε αὐτοὺς ἀποσπάσειε καὶ
[45, 43]	ἐπικίνδυνον τῇ πόλει πρᾶγμα ποιεῖ.	πῶς	μὲν γὰρ οὐκ αἰσχρὸν κήρυξιν
[45, 44]	καὶ αἰδεσθήσεταί ποτε ἡμᾶς; καὶ	πῶς,	ὅς γε ἐς τοῦτ´ ἤδη
[45, 34]	ἐκεῖνος εἰκότως ἐπὶ τούτοις τέθνηκε,	πῶς	οὐ καὶ οὗτος, ὁμολογῶν τρόπον
[45, 35]	ἡμᾶς αὐτοὺς τύραννον ἀσκοῦμεν; καὶ	πῶς	οὐκ αἰσχρὸν τοὺς μὲν προγόνους
[45, 35]	ἀσελγῶς οὕτω μέχρι νῦν βεβιωκότα	πῶς	οὐκ ἐπὶ πᾶν ὕβρεως, ἂν