Livre, Chap. |
[45, 32] |
τυραννουμένην
παύσαντες;
οὐ
μὰ
τὰς
|
ῥάβδους |
τὰς
Οὐαλερίου
καὶ
τὸν
νόμον |
[45, 29] |
περιπόρφυρον
ἐνδύεσθαι
καὶ
ξίφος
παραζώννυσθαι
|
ῥαβδούχοις |
τε
χρῆσθαι
καὶ
ὑπὸ
στρατιωτῶν |
[45, 17] |
τὰ
ἐσιτήρια
τῇ
νουμηνίᾳ
θύοντος
|
ῥαβδοῦχός |
τις
αὐτοῦ
ἔπεσεν
ἐξαίφνης
καὶ |
[45, 28] |
ἀλλὰ
καὶ
γυναῖκας,
μετὰ
τῶν
|
ῥαβδούχων |
δαφνηφορούντων
ἐπαγόμενος
τὴν
Ἰταλίαν
περιῄει; |
[45, 7] |
κατέσπασε
καὶ
ἐξήλασε
διὰ
τῶν
|
ῥαβδούχων. |
~δεινῶς
γὰρ
δὴ
πάντες
ἠγανάκτησαν, |
[45, 30] |
πρὸς
τὸ
βῆμα
μετὰ
τῶν
|
ῥαβδούχων |
προσῆλθε,
καὶ
ἐκεῖ
κάτωθεν
ἐδημηγόρησεν· |
[45, 47] |
τὸν
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
βίου
|
ῥᾳδιουργίᾳ |
φυγόντα
ἐπανήγαγε,
καὶ
τὸν
Βαμβαλίωνα |
[45, 10] |
χλαμύδα
τὴν
στρατηγικὴν
ἀπέρριψεν
ὥστε
|
ῥᾷον |
τῇ
φυγῇ
λαθεῖν,
ἕτερος
δέ |
[45, 8] |
αὐτῶν
καὶ
συνεπιβουλεῦόν
σφισι·
καὶ
|
ῥᾷστον |
ἀπατηθῆναι
λόγοις
ἐπιτετηδευμένοις
ἐκ
φιλίας |
[45, 38] |
ὑπὸ
τῆς
ἐν
τῷ
παρόντι
|
ῥᾳστώνης |
δελεαζώμεθα,
ἀλλὰ
τῆς
πρὸς
τὸ
|
[45, 31] |
μετὰ
τῶν
ὅπλων
ἐς
τὸ
|
ῥεῦμα |
ἑαυτὸν
ἐνέβαλεν.
ἄξιόν
γε
(οὐ |
[45, 32] |
Ποστούμιος
ὅπως
Σαυνίταις
ἐκδοθῇ,
ὡς
|
Ῥήγουλος |
ὅπως
Καρχηδονίοις
ἀποδοθῇ,
ὡς
Κούρτιος |
[45, 37] |
οὕτως
εὐήθης
ἐστὶν
ὥστε
τοῖς
|
ῥήμασι |
μᾶλλον
ἢ
τοῖς
ἔργοις
τὸν |
[45, 44] |
πάλαι
πεφωράκαμεν,
τοῦτον
συλλαβαῖς
καὶ
|
ῥήμασι |
μόνοις
μεταχειρίζεσθαι;
τί
προσδοκῶντας;
ἢ |
[45, 20] |
ἅπαντα
ταῦτα
ποιεῖ,
τοῖς
τε
|
ῥήμασι |
τοῖς
τούτων
καὶ
ταῖς
ψευδολογίαις |
[45, 2] |
ἀκριβῶς
ἐξεπαίδευσε·
λόγοις
τε
γὰρ
|
ῥητορικοῖς, |
οὐχ
ὅτι
τῇ
τῶν
Λατίνων |
[45, 39] |
ἀγαπᾷ
καὶ
κοινωνοὺς
ἁπάντων
καὶ
|
ῥητῶν |
καὶ
ἀπορρήτων
ποιεῖται.
καὶ
μέντοι
|
[45, 31] |
ἔν
τε
τῇ
ἀγορᾷ
τῇ
|
Ῥωμαίᾳ |
καὶ
πρὸς
τῷ
βήματι
τῷ |
[45, 0] |
τῷ
τετταρακοστῷ
πέμπτῳ
τῶν
Δίωνος
|
Ῥωμαϊκῶν
|
α.
Περὶ
Γαΐου
Ὀκταουίου
τοῦ |
[45, 16] |
καὶ
ὅτι
οὕτως
οἱ
τότε
|
Ῥωμαῖοι |
τούς
τε
τῷ
ἀξιώματι
προήκοντας |
[45, 31] |
αὐτὸ
ἔπραξε.
καίτοι
ὅστις
ἐτόλμησε,
|
Ῥωμαῖός |
τε
ὢν
καὶ
ὑπατεύων,
βασιλέα |
[45, 31] |
ὢν
καὶ
ὑπατεύων,
βασιλέα
τινὰ
|
Ῥωμαίων |
ἔν
τε
τῇ
ἀγορᾷ
τῇ |
[45, 13] |
τέ
τινα
{καὶ}
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
διοικήσας,
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
τοὺς |
[45, 2] |
καὶ
τὴν
διατριβὴν
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
ποιουμένου,
ἔδοξέ
ποτε
ὁ
Κικέρων |
[45, 15] |
τοῖς
πλείοσι
τῶν
ἐν
τῇ
|
Ῥώμῃ |
τότε
ὄντων
(τὸν
γὰρ
Ἀντώνιον |
[45, 4] |
ἔσεσθαι
προεσήμηνεν·
ἐς
γὰρ
τὴν
|
Ῥώμην |
ἐσιόντος
αὐτοῦ
ἶρις
πάντα
τὸν |
[45, 12] |
Καῖσαρ
ἠπείχθη
τε
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
πρὶν
τὸν
Ἀντώνιον
ἀνακομισθῆναι,
καὶ |
[45, 2] |
τὸν
θεὸν
εἰκόνα
τινὰ
τῆς
|
Ῥώμης |
ἐς
τὸν
ἐκείνου
κόλπον
ἐμβεβληκέναι· |
[45, 27] |
καὶ
ὑμᾶς
ἔκ
τε
τῆς
|
Ῥώμης |
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἰταλίας |