Livre, Chap.
[45, 17]	τὸ χωρίον ἐν ᾧ ἡ	ναυμαχία	ἐγεγόνει συγχωσθῆναι ἐψηφίσθη· οὐ μέντοι
[45, 1]	κεκυηκέναι, ὅτι καταδαρθοῦσά ποτε ἐν	ναῷ	αὐτοῦ δράκοντί τινι μίγνυσθαι ἐνόμισε
[45, 5]	καὶ κατειργάσατο παντὸς μὲν ἀνδρὸς	νεανικώτερον,	παντὸς δὲ πρεσβύτου φρονιμώτερον. πρῶτον
[45, 47]	καὶ σεσύληκεν ὥστε μηδέν σφας	νεκρῶν	διαφέρειν.
[45, 9]	τισιν ἐπὶ μακρότερον, παρὰ τὰ	νενομοθετημένα	πρὸς τοῦ Καίσαρος, ἄρχειν ἐπιτρέψαι,
[45, 7]	οὖν ἐγίγνετο, καὶ ἐδόκει τι	νέον	ἔσεσθαι, καὶ μάλιστα ὅτι ὁ
[45, 15]	ὅπως γε μετὰ ἀδείας τοῦ	νέου	ἔτους ἐνστάντος βουλεύσωνται περὶ τῶν
[45, 13]	φοβηθεὶς μὴ καὶ αὐτή τι	νεοχμώσῃ,	οὐδ´ ὁ Καῖσαρ ἀνεβάλετο, ἀλλ´
[45, 11]	συνῄροντο. ἐφίλουν μὲν γὰρ οὐδέτερον,	νέων	δὲ δὴ ἀεὶ πραγμάτων ἐπιθυμοῦντες,
[45, 17]	καὶ περὶ τὸν τῆς Πίστεως	νεὼν	προσπεπηγυίας ἀπέρρηξε καὶ διεσκέδασε, καὶ
[45, 17]	τινες αὐτῶν καὶ ἐς τὸν	νεὼν	τὸν τῷ Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ
[45, 3]	εἰκὸς ἦν, οὐ μέντοι καὶ	νεωτερίσαι	τι εὐθὺς ἐτόλμησεν· οὔτε γὰρ
[45, 26]	ταῦτα μὲν οὖν ἐάσω, καὶ	νὴ	Δία καὶ τὴν ἐς Αἴγυπτον
[45, 42]	τῶν στρατιωτῶν ἐγκαταλελοίπασιν αὐτόν, καὶ	νὴ	Δία καὶ τῶν ἐλεφάντων ἐστέρηται·
[45, 26]	αὐτὸν πεποιηκότα, ἀλλ´ ὅτι αἰδοῦμαι	νὴ	τὸν Ἡρακλέα ἀκριβῶς καθ´ ἕκαστον,
[45, 1]	τε ὁ παῖς ἐγεγέννητο, καὶ	Νιγίδιος	Φίγουλος βουλευτὴς παραχρῆμα αὐτῷ τὴν
[45, 17]	Διὶ τῷ Καπιτωλίῳ ἐν τῷ	Νικαίῳ	ὄντα κατέσκηψαν· καὶ πνεῦμα μέγα
[45, 37]	τὰ τετολμημένα τισὶν οἱ ἐπιγιγνόμενοι	νικᾶν	ἀεὶ ἐθέλουσι, τὸ μὲν ὅμοιον
[45, 29]	ἐπὶ τῇ κατὰ τοῦ Φαρνάκου	νίκῃ	χειρωθῆναι· πρὸς γάρ τοι τὰ
[45, 17]	ὁ Καῖσαρ μετὰ τοῦτο τὴν	νίκην	ἔλαβεν. τότε δ´ οὖν ταῦτά
[45, 36]	καὶ Μούτιναν πολιορκεῖ ἢ ἵνα	νικήσας	αὐτοὺς καὶ λαβὼν ἐφ´ ἡμᾶς
[45, 10]	ἐνέδοσαν. καὶ οὕτως ὁ Σέξτος	νικήσας	πάντα ὀλίγου τὰ ταύτῃ κατέσχε.
[45, 35]	δεινοτάτων πάντας ὑμᾶς, ἂν καὶ	νικήσῃ,	ποιήσειν; καὶ τὸν ἀσελγῶς οὕτω
[45, 20]	εὐήθειαν ὑμῶν κατεγνώκασιν ὥστε καὶ	νομίζειν	τοῖς λόγοις τοῖς ἑαυτῶν πείσειν
[45, 35]	τῶν ὅπλων ἐξουσίαν προσλάβῃ, χωρήσειν	νομίζετε;	~μὴ τοίνυν ἀναμείνητε παθόντες τι
[45, 37]	καὶ σμικρὸν ἐκ τοῦ προπεπρᾶχθαι	νομίζοντες,	τὸ δὲ ἄτοπον ὡς καὶ
[45, 18]	καὶ μετὰ κινδύνου τοῦτο ποιῆσαι.	νομίζω	γὰρ ἀνδρὸς ἀγαθοῦ ὁμοίως ἔργον
[45, 46]	ἀίδιοι τρόπον τινὰ γιγνόμεθα, εἶναι	νομίζω·	τὸ δὲ δὴ λέγοντά τε
[45, 22]	ἐδόξαμεν, ταῦτά τις ὡς καὶ	νομίμως	καὶ δικαίως γεγονότα προβαλλέσθω· οὐδὲ
[45, 8]	ἐξελέγξαι τότε αὐτὰς ἄκαιρον εἶναι	νομίσαντες,	ἀνθυπεῖξάν τινα ἀλλήλοις συμβιβαζόμενοι) καὶ
[45, 22]	διὰ τοῦτο ἄξιον τιμωρίας εἶναι	νομίσητε.	πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ ὑπὲρ
[45, 23]	πάντα τὰ δοθέντα τισὶ καὶ	νομοθετηθέντα	πρὸς τοῦ Καίσαρος, οὐχ ὡς
[45, 32]	ῥάβδους τὰς Οὐαλερίου καὶ τὸν	νόμον	τὸν Πορκίου, οὐ μὰ τὸ
[45, 5]	ἔργῳ αὐτὸν ἐκάκου, καὶ τὸν	νόμον	τὸν φρατριατικὸν ἐσφερόμενον, καθ´ ὃν
[45, 27]	ὅτε γοῦν τοὺς θαυμαστοὺς ἐκείνους	νόμους	ἐσέφερε, βροντῶν πάντα καὶ ἀστραπῶν
[45, 23]	ἐβούλετο μόνος καὶ περὶ τοὺς	νόμους	καὶ περὶ τοὺς φυγάδας καὶ
[45, 25]	φυγάδας κατάγειν, οὐδὲ τὸ τοὺς	νόμους	παρεγγράφειν, οὐδὲ τὸ τὰς πολιτείας
[45, 43]	καὶ τοῦ δήμου καὶ τῶν	νόμων,	ἄν τε ἐθέλωσιν ἄν τε
[45, 44]	δ´ ἅπαξ καὶ ἐκ τῶν	νόμων	καὶ ἐκ τῆς πολιτείας ἐκβάς,
[45, 27]	ἐγκαταλιπών, ᾧ μηδεμίαν ἐκ τῶν	νόμων	νύκτα ἀποδημῆσαι ἐξῆν, τοῦτο δὲ
[45, 5]	μηδέπω παῖς αὐτοῦ ἐκ τῶν	νόμων	ὤν, μήτε τι τῆς οὐσίας
[45, 17]	τοῦ Οὐιβίου τὰ ἐσιτήρια τῇ	νουμηνίᾳ	θύοντος ῥαβδοῦχός τις αὐτοῦ ἔπεσεν
[45, 17]	ἐφεξῆς ἡμέρας, ἀπ´ αὐτῆς τῆς	νουμηνίας	ἀρξάμεναι, προετέθησαν· ἔκ τε γὰρ
[45, 33]	ταύτην, ἣν ἅπαξ ἐς τὸν	νοῦν	ἐγκατέθετο, καὶ καταβαλεῖ ποτε τὴν
[45, 27]	ᾧ μηδεμίαν ἐκ τῶν νόμων	νύκτα	ἀποδημῆσαι ἐξῆν, τοῦτο δὲ ἐς
[45, 1]	γῆν ἐπεκτείνεσθαι· καὶ τῇ αὐτῇ	νυκτὶ	καὶ ὁ Ὀκτάουιος ἐκ τοῦ
[45, 17]	ἐγγεγραμμένα, ἐξεκόλαψαν. καὶ κύνες πολλοὶ	νυκτὸς	κατά τε τὴν ἄλλην πόλιν
[45, 35]	καὶ τὸν ἀσελγῶς οὕτω μέχρι	νῦν	βεβιωκότα πῶς οὐκ ἐπὶ πᾶν
[45, 34]	καὶ τότε αὐτοῦ ἐφείσασθε, ἀλλὰ	νῦν	γε καὶ δι´ ἐκεῖνα αὐτὸν
[45, 44]	ἂν ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη·	νῦν	δ´ ἅπαξ καὶ ἐκ τῶν
[45, 46]	πολέμῳ γέ τι καταπράξαντι ἐγένετο)	νῦν	δὲ καὶ ἥκιστα. καὶ γὰρ
[45, 27]	ἀπήλλακτο ἢ καὶ ἄκων ἐσεσωφρόνιστο.	νῦν	δὲ οὗτός ἐστιν ὁ καὶ
[45, 21]	σωφρονισθῆναι, ἀλλ´ ἀνάγκη καὶ ἄκοντα	νῦν,	εἰ καὶ μὴ πρότερον, τοῖς
[45, 38]	Ἀντώνιον ἐς τὴν Γαλατίαν καὶ	νῦν	ἐπιστρατεύσαντα ἀπωθεῖται. τί ποτ´ οὖν
[45, 26]	τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ ἐκακούργησε, μόνα	νῦν	ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας πρῶτον
[45, 42]	τῆς προαιρέσεως αὐτῶν, ὅτι καὶ	νῦν	ἔτ´ αὐτῷ συστρατεύονται, τῆς δὲ
[45, 47]	ἀκούσας πώποτε, τοὺς δὲ καὶ	νῦν	ἔτι ζῶντας· οὕτω γὰρ αὐτοὺς
[45, 45]	ἐτόλμησε, καὶ κολασθῆναι. ~καί μοι	νῦν	μάλιστα τὸ λεχθέν ποτε ὑπ´
[45, 22]	οἷον οὐκ ἐχρῆν, ὁπότε μηδὲ	νῦν	παρρησίαν ἄλλως εἰπεῖν τι καὶ
[45, 25]	τούτου λήψεσθε, ἄν γε ἐμοὶ	νῦν	πεισθῆτε. καὶ γὰρ οὐδὲ ἐπὶ
[45, 37]	σκοπεῖν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ	νῦν	πρῶτον, ὅτε ἐκ τῆς πόλεως
[45, 42]	ὅπως βοηθήσουσί τινες αὐτῷ τῶν	νῦν	συνόντων. οὐ μὴν οὐδ´ ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/06/2006