Livre, Chap.
[45, 0]	Καίσαρος δικτατορίας τὸ εʹ μετὰ	Μ.	Αἰμιλίου Λεπίδου ἱππάρχου καὶ ὑπατείας
[45, 0]	καὶ ὑπατείας τὸ εʹ μετὰ	Μ.	Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος μὲν δὴ ταῦτ´
[45, 32]	καὶ Μακεδονίαν τυραννουμένην παύσαντες; οὐ	μὰ	τὰς ῥάβδους τὰς Οὐαλερίου καὶ
[45, 32]	τὴν χεῖρα τὴν Μουκίου, οὐ	μὰ	τὸ δόρυ τὸ Δεκίου καὶ
[45, 32]	τὸν νόμον τὸν Πορκίου, οὐ	μὰ	τὸ σκέλος τὸ Ὁρατίου καὶ
[45, 33]	ἀλλὰ ἀναμένετε καὶ τῷ ἔργῳ	μαθεῖν	τί ἂν δράσειεν ὑμᾶς ὡπλισμένος
[45, 34]	ἐκεῖνα αὐτὸν μισήσατε· μηδ´ ἐθελήσητε	μαθεῖν	τί κατορθώσας ὅσα βούλεται δράσει,
[45, 43]	ἀποστεῖλαι δεῖν οἴεται, καὶ ἔπειτα	μαθόντας	τὴν γνώμην αὐτοῦ, ἂν μὲν
[45, 3]	γνώμην τοῦ δήμου τὴν δευτέραν	μαθών,	οὐκέτ´ ἀναβολὰς ἐποιήσατο, καὶ μάλισθ´
[45, 14]	ὁρῶν ὄντα, οὐχ ὑπεῖξεν αὐτῷ.	μαθὼν	οὖν τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐπὶ
[45, 1]	ἀνήρετο διὰ τί ἐβράδυνε, καὶ	μαθὼν	τὴν αἰτίαν ἀνεβόησεν ὅτι δεσπότην
[45, 9]	ἄρχειν ἐπιτρέψαι, καὶ τὴν μὲν	Μακεδονίαν	τὴν τῷ Μάρκῳ ἐκ τοῦ
[45, 22]	διαδοῦναι, καὶ ἐς μὲν τὴν	Μακεδονίαν	τὸν ἀδελφὸν τὸν Γάιον πέμψαι,
[45, 32]	τὸν Ταῦρον ἀπελάσαντες, οἱ καὶ	Μακεδονίαν	τυραννουμένην παύσαντες; οὐ μὰ τὰς
[45, 20]	ὥστε καὶ ὅτι τὴν τῆς	Μακεδονίας	ἀρχὴν τὴν ἐκ τοῦ κλήρου
[45, 25]	τὰ στρατεύματα τὰ ἐκ τῆς	Μακεδονίας	ἐδώκατε. ἐψηφίσθη μὲν γὰρ ταῦτα
[45, 23]	δεινὸν εἰ ἕτερος ἀνθ´ ἑτέρου	Μακεδονίας	ἢ Γαλατίας ἄρξειν ἔμελλεν; ἢ
[45, 12]	τοὺς στρατιώτας τοὺς ἐκ τῆς	Μακεδονίας	περαιωθέντας ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε μὲν ἑτέρους
[45, 9]	αὐτῶν ἀνθελέσθαι, καί τισιν ἐπὶ	μακρότερον,	παρὰ τὰ νενομοθετημένα πρὸς τοῦ
[45, 35]	~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες μέλλομεν καὶ	μαλακιζόμεθα,	καὶ τηλικοῦτον ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς
[45, 3]	μαθών, οὐκέτ´ ἀναβολὰς ἐποιήσατο, καὶ	μάλισθ´	ὅτι καὶ χρήματα πολλὰ καὶ
[45, 40]	ἐμβαλεῖν, ὑφ´ ὧνπερ καὶ τὰ	μάλιστα	ἀπέθανεν. ~καίτοι εἶπέ ποτε ὅτι
[45, 27]	εὑρήκει, οὔτε εἰ καὶ τὰ	μάλιστα	ἀπηναισχύντει, δύναμίν γέ τινα ἀξιόχρεων
[45, 12]	πλῆθος ἀνδρῶν ἐκ τῆς Καπύης	μάλιστα,	ἅτε καὶ παρὰ τοῦ πατρὸς
[45, 15]	(τὸν γὰρ Ἀντώνιον δεινῶς ἐμίσουν)	μάλιστα	δὲ δὴ τῷ Κικέρωνι· διὰ
[45, 22]	τοὐναντίον καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου	μάλιστα	δίκην ὀφείλει δοῦναι, ὅτι πολλὰ
[45, 7]	ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι, καὶ	μάλιστα	ὅτι ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν ἐν
[45, 42]	οὐ μὴν οὐδ´ ἂν τὰ	μάλιστα	συμμείνωσιν, ἀντισχεῖν γε πρὸς πάντας
[45, 17]	τοῦ ἀρχιερέως τοῦ Λεπίδου οἰκίᾳ	μάλιστα	συστρεφόμενοι ὠρύοντο. ὅ τε Ἠριδανὸς
[45, 45]	καὶ κολασθῆναι. ~καί μοι νῦν	μάλιστα	τὸ λεχθέν ποτε ὑπ´ αὐτοῦ
[45, 14]	σφαγεῦσι) καὶ τὸν Ἀντώνιον οὐδὲν	μᾶλλον	ἐκείνου πολέμιον ἢ καὶ ἑαυτοῦ
[45, 30]	γὰρ περὶ τοῦ στόματός σου	μᾶλλον	ἤ τι ἕτερον εἰπεῖν βούλομαι.
[45, 47]	ἂν ὥσπερ ὁ πάππος αὐτοῦ,	μᾶλλον	ἤ τι τῶν ὁμοίων τῷ
[45, 46]	δ´ ἄλλο τι ψηφίσησθε, τεθνάναι	μᾶλλον	ἢ ζῆν ἑλέσθαι. οὔτε γὰρ
[45, 42]	καὶ ἁρπάζειν τὰ τῶν συμμάχων	μᾶλλον	ἢ πολεμεῖν μεμελετήκασι. τεκμήριον δὲ
[45, 20]	τοῖς ἑαυτῶν πείσειν ὑμᾶς προσέχειν	μᾶλλον	ἢ τοῖς ἔργοις τοῖς ἐκείνου.
[45, 37]	εὐήθης ἐστὶν ὥστε τοῖς ῥήμασι	μᾶλλον	ἢ τοῖς ἔργοις τὸν πολεμοῦντα
[45, 21]	μὲν καὶ διὰ τοῦτο ἔτι	μᾶλλον	μισεῖν ἄξιόν ἐστιν, ὅτι τοιούτους
[45, 37]	προσελαύνῃ ποιήσει, ὥσπερ οὐδ´ ὁ	Μάριος	οὐδ´ ὁ Κίννας οὐδ´ ὁ
[45, 9]	ἅμα πάντες ἔσχον, ὁ μὲν	Μᾶρκος	ὑπατεύων, ὁ δὲ Λούκιος δημαρχῶν,
[45, 9]	τὴν μὲν Μακεδονίαν τὴν τῷ	Μάρκῳ	ἐκ τοῦ κλήρου δεδομένην ὁ
[45, 2]	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καθιμῆσθαι καὶ	μάστιγα	παρὰ τοῦ Διὸς εἰληφέναι· καὶ
[45, 18]	συμφέρουσι τηρεῖν ἑαυτόν, φυλαττόμενον μὴ	μάτην	ἀπόληται, κἀν τούτῳ μηδὲν ἐλλείπειν
[45, 42]	ἢ καὶ ἄκων ἐκ μιᾶς	μάχης	ἁλώσεται. ἐγὼ μὲν δὴ ταῦθ´
[45, 10]	ἐκεῖνοι καὶ οἱ ἐκ τῆς	μάχης	διασωθέντες, καὶ οὕτω μετ´ αὐτῶν
[45, 14]	καὶ εἶχεν ὅπως ἑκατέρῳ ἅμα	μάχοιτο·	οὐδὲ γὰρ τῷ ἑτέρῳ σφῶν
[45, 26]	πρὸς Καίσαρα ἀπόδρασιν, ἵνα μή	μέ	τις φῇ πάντα ἀκριβολογεῖσθαι, αἰσχυνθεὶς
[45, 17]	Νικαίῳ ὄντα κατέσκηψαν· καὶ πνεῦμα	μέγα	ἐπιγενόμενον τάς τε στήλας τὰς
[45, 14]	ἀντικαθεστηκότων δι´ αὐτοῦ κρατήσῃ, οὐδὲν	μέγα	ἔργον μετὰ τοῦτό οἱ προσπολεμήσας
[45, 2]	ἐξ οὖν τούτων ὁ Καῖσαρ	μεγάλα	ἐπ´ αὐτῷ ἐπελπίσας ἔς τε
[45, 1]	τε γὰρ ἐκεῖνος ὢν καὶ	μεγάλας	ἐπ´ αὐτῷ ἐλπίδας ἔχων ἠγάπα
[45, 8]	αὖθις. ὅταν γάρ τινες ἐκ	μεγάλης	ἔχθρας συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν μηδὲν
[45, 17]	ἐκεῖνά τε ἐτάραττε καὶ σεισμὸς	μέγας	γενόμενος, ταῦρός τέ τις τυθείς
[45, 39]	μέντοι καὶ δειλότατος ἐν τοῖς	μεγίστοις	τῶν κινδύνων καὶ ἀπιστότατος καὶ
[45, 11]	διὰ τὰς ἐλπίδας ὧν ὑπισχνεῖτο,	μέγιστον	δὲ ὅτι τῷ τε Ἀντωνίῳ
[45, 28]	ἔτι καὶ τότε ἐθρηνοῦμεν, ταῦτα	μεθ´	ἡδονῆς ἁρπάσας; καὶ γὰρ ἐπ´
[45, 46]	τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς σωτηρίας	μεθ´	ὑμῶν ἀπολαῦσαι, ἂν δ´ ἄλλο
[45, 46]	ὑμῶν καὶ τὸ δουλεῦσαί τινι	μεθ´	ὑμῶν καὶ πάνυ ἄν μοι
[45, 39]	γὰρ ἢ πόθεν ἄνθρωπος ἐν	μέθαις	καὶ κύβοις ζῶν; οὔτε τῶν
[45, 26]	οὗπερ ἠδυνήθη, τοὺς κώμους, τὰς	μέθας,	τἆλλα πάντα τὰ τούτοις ἑπόμενα.
[45, 28]	~τί δ´ ὅτι καὶ τότε	μεθύων	τε ἐπαρῴνει κἀν ταῖς ἐκκλησίαις
[45, 2]	τὴν ἀλήθειαν τῆς ὄψεως ἐβεβαιώσατο.	μειρακιωθέντος	δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῦ καὶ
[45, 44]	ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς δὲ δὴ	μέλλειν	ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον μὲν ἐκ
[45, 45]	τἆλλα πάντα συμβουλεύω ὑμῖν μὴ	μέλλειν	μηδὲ διατρίβειν, ἀλλ´ ὅτι τάχιστα
[45, 44]	οὐ δεινὸν ἐκεῖνον μὲν μὴ	μελλῆσαι	ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς δὲ δὴ
[45, 35]	πάντα παρασκευάζεται. ~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες	μέλλομεν	καὶ μαλακιζόμεθα, καὶ τηλικοῦτον ἐφ´
[45, 38]	δελεαζώμεθα, ἀλλὰ τῆς πρὸς τὸ	μέλλον	ἀσφαλείας προϊδώμεθα. πῶς γὰρ οὐκ
[45, 42]	αὐτῶν βεβαιώσαντες, πρός τε τὸ	μέλλον	ἐξουσίαν ἔννομον αὐτοῖς δόντες, ἔπειτα
[45, 2]	καὶ πάνθ´ ὅσα προσήκει τῷ	μέλλοντι	καλῶς καὶ κατ´ ἀξίαν τηλικοῦτο
[45, 19]	τὰ παρόντα καταστήσασθαι καὶ τοῦ	μέλλοντος	προϊδέσθαι, {ὥστε} μὴ καὶ αὖθις
[45, 4]	πᾶσαν οὐκ ἀσαφῶς τὴν αὐτόθεν	μέλλουσάν	σφισι ταραχὴν ἔσεσθαι προεσήμηνεν· ἐς
[45, 38]	οὖν ὁρῶντες, ὦ πατέρες, μηκέτι	μέλλωμεν,	μηδ´ ὑπὸ τῆς ἐν τῷ
[45, 42]	τῶν συμμάχων μᾶλλον ἢ πολεμεῖν	μεμελετήκασι.	τεκμήριον δὲ τοῦ μὲν τρόπου
[45, 31]	δὲ ἀντὶ δικτάτορος ἡμῖν ἀντικατέστησε.	μέμνησθε	γὰρ οἷα μὲν προσελθὼν πρὸς
[45, 22]	χρήσασθαι εἶχε, προστάξαι; ἢ οὐ	μέμνησθε	ὅπως ταραττομένους ὑμᾶς ἐπὶ τῇ
[45, 29]	ἄν τις σιωπήσειεν; ἢ οὐ	μέμνησθε	πῶς βαρὺς μὲν ὑμῖν καὶ
[45, 30]	τῆς μιαρᾶς σου φωνῆς τῆς	μεμυρισμένης	τὰ δεινὰ ἐκεῖνα λεγούσης ἀκούωμεν·
[45, 30]	γυμνός, ὦ πατέρες, γυμνὸς καὶ	μεμυρισμένος	ἔς τε τὴν ἀγορὰν ἐσῆλθε,
[45, 36]	ἀμύνασθαι δοκεῖν, οὔτ´ αὖ τῶν	μὲν	ἀγαθῶν τῶν παρ´ ἐκείνοις ἐπιθυμεῖ,
[45, 10]	ἔκειτο ἡ δὲ ἑαλώκει, τὸ	μὲν	ἀκούσαντες οἱ στρατιῶται τὸ δὲ
[45, 14]	γὰρ εὖ ἠπίστατο ὅτι τούτῳ	μέν,	ἂν τῶν ἀντικαθεστηκότων δι´ αὐτοῦ
[45, 5]	καὶ κατέπραξε καὶ κατειργάσατο παντὸς	μὲν	ἀνδρὸς νεανικώτερον, παντὸς δὲ πρεσβύτου
[45, 22]	καὶ ψηφίσασθαί τινα αὑτῷ τὰ	μὲν	ἀνέπεισεν ὑμᾶς τὰ δὲ ἐξεβιάσατο,
[45, 31]	τὴν δημοκρατίαν κατέλυσεν, καὶ δεσπότην	μὲν	ἀντὶ ὑπάτου τύραννον δὲ ἀντὶ
[45, 27]	ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας πρῶτον	μὲν	ἁπάντων ἐκώλυσεν ὑμᾶς τὰ τότε
[45, 38]	πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρὸν Καίσαρα	μέν,	ἄρτι τε ἐκ παίδων προεληλυθότα
[45, 13]	ταῦτ´ ἔπραττεν. ~Ἀντώνιον δὲ τὴν	μὲν	ἀρχὴν φιλοφρόνως οἱ στρατιῶται ἐν
[45, 41]	τηλικούτους ἐπαίνους. ἐγὼ δὲ αὐτόχειρα	μὲν	αὐτὸν οὐ λέγω γεγονέναι τοῦ
[45, 29]	καὶ ὁμονοοῦντας ὑμᾶς ἐστασίασεν, τῇ	μὲν	αὐτὸς τῇ δὲ καὶ δι´
[45, 19]	μὴ καὶ αἰσχύνην ὄφλωμεν, αἰτήσαντες	μὲν	αὐτοὺς ὡς καὶ φοβούμενοί τινας,
[45, 45]	ὑμᾶς πρεσβεύσασθαι ἢ ὅπως ὑμεῖς	μὲν	βραδύνητε, κἀκ τούτου καὶ τὰ
[45, 34]	μετὰ ταῦτ´ ἔπραξεν ἐλέγχεται. τίνος	μὲν	γὰρ ἄλλου ἕνεκα, ἐξὸν αὐτῷ
[45, 43]	πρὸς τοὺς πολίτας χρῆσθαι; τοῖς	μὲν	γὰρ ἀλλοφύλοις καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι καὶ
[45, 14]	ἠπόρησεν ὅ τι πράξῃ. ἐμίσει	μὲν	γὰρ ἀμφοτέρους αὐτούς, οὐ μέντοι
[45, 10]	Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη	μὲν	γάρ, διέλαθε δὲ εὐνοϊκῶς τῶν
[45, 44]	δύνασθαι δημοκρατικῶς ἡμῖν συμπολιτεῦσαι. εἰ	μὲν	γὰρ ἴσως καὶ κοινῶς ζῆν
[45, 30]	τι ἕτερον εἰπεῖν βούλομαι. τὰ	μὲν	γὰρ Λυκαῖα καὶ ἄλλως ἂν
[45, 37]	ἡμῖν ἢ μὴ σκοπεῖν; ἐγὼ	μὲν	γὰρ οὐ νῦν πρῶτον, ὅτε
[45, 37]	ἐπιβουλεύειν ὁμολογήσῃ, πάντων ἁμαρτησόμεθα. τοῦτο	μὲν	γὰρ οὐδ´ ἂν πρὸς αὐτὴν
[45, 11]	Καίσαρι μηδέπω ἰσχύοντι συνῄροντο. ἐφίλουν	μὲν	γὰρ οὐδέτερον, νέων δὲ δὴ
[45, 43]	τῇ πόλει πρᾶγμα ποιεῖ. πῶς	μὲν	γὰρ οὐκ αἰσχρὸν κήρυξιν ὑμᾶς
[45, 40]	στρατηγίᾳ καὶ πολέμῳ προσήκει. ~τίς	μὲν	γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι αὐτὸς
[45, 42]	πολλὰ ἢ ἀξιόμαχα κέκτηται. οἱ	μὲν	γὰρ πλεῖστοι οἵ τε ἄριστοι
[45, 25]	ἐκ τῆς Μακεδονίας ἐδώκατε. ἐψηφίσθη	μὲν	γὰρ ταῦτα οὕτως, εἴγε δεῖ
[45, 37]	ποιεῖν οἱ κατορθώσαντες εἰώθασι· πρὸς	μὲν	γὰρ τὸ κρατῆσαι τούτου πάντα
[45, 20]	λέγοντες, ἐθελήσειε πεισθεὶς ἀπολέσθαι; ἐγὼ	μὲν	γὰρ τοσούτου δέω ταῦτα ποιοῦντα
[45, 5]	παντὸς δὲ πρεσβύτου φρονιμώτερον. πρῶτον	μὲν	γάρ, ὡς καὶ ἐπὶ μόνῃ
[45, 39]	ἡμῖν ἐστιν, οὐδεὶς ἀγνοεῖ. ὁ	μέν	γε οὔτ´ αὐτὸς χρήσασθαι πράγμασιν
[45, 27]	ἐπλήρωσε. μετὰ ταῦτα τοίνυν τί	μὲν	δεῖ λέγειν ὡς ἐπ´ ἐνιαυτὸν
[45, 37]	καὶ παντοδαπὰ οὗτος δέδρακε; πολέμιος	μὲν	δὴ πάλαι καὶ πανταχόθεν ὢν
[45, 42]	ἐκ μιᾶς μάχης ἁλώσεται. ἐγὼ	μὲν	δὴ ταῦθ´ ὑμῖν παραινῶ, καὶ
[45, 2]	τοιοῦτό τι αὐτὸ παθεῖν. ~τότε	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἐλέχθη, τρεφομένου δὲ
[45, 1]	εʹ μετὰ Μ. Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἐποίει, ὁ δὲ
[45, 10]	ἔχων οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι	μὲν	δὴ ταῦτ´ ἔπραττον, διηγήσομαι δὲ
[45, 14]	ἀνεβάλετο, ἀλλ´ ἐπηκολούθησεν αὐτῷ. ~ἦρχε	μὲν	δὴ τότε τῆς χώρας ἐκείνης
[45, 6]	οὐ τιμωρίαν μισοῦντας αἰσθόμενος, ἐπεχείρησε	μὲν	δημαρχῆσαι πρός τε τὴν τῆς
[45, 11]	ἐς τὸν Καίσαρα ἐποίει, τὸ	μὲν	διὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὸ
[45, 28]	ὥσπερ ἡ Χάρυβδις. καὶ ταῦτα	μὲν	ἐάσω· ~τὰς δὲ δὴ ὕβρεις
[45, 29]	καὶ τοτὲ μὲν συναιρόμενος αἰτιώτατος	μὲν	ἐγένετο τοῦ παμπληθεῖς σφων σφαγῆναι,
[45, 44]	δὴ μέλλειν ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον	μὲν	ἐκ πολλοῦ τὰ ὅπλα ἐν
[45, 27]	δι´ αὐτὸν ἅπερ ἐψηφίσασθε, τοῦτο	μὲν	ἐκ τῆς πόλεως ἐξέδρα τὴν
[45, 47]	ὅτι τοιοῦτος ἐγεννήθη. τοιγαροῦν τῶν	μὲν	ἐκείνου χρημάτων οὐκ ἐκληρονόμησεν, ἄλλων
[45, 10]	ἐπιφανὴς ἱππεὺς ἔπεσε, καὶ ὁ	μὲν	ἔκειτο ἡ δὲ ἑαλώκει, τὸ
[45, 10]	ἐπειδὴ ὁ Καῖσαρ ἀπέθανε, τὰς	μὲν	ἑκούσας τὰς δὲ καὶ βίᾳ
[45, 43]	μαθόντας τὴν γνώμην αὐτοῦ, ἂν	μὲν	ἑκὼν ἀπαλλάττηται τῶν ὅπλων καὶ
[45, 35]	ἐκείνου χείρων ἐστὶν ὅσον ὁ	μὲν	ἐν τοῖς πολέμοις κρατήσας πολλῶν
[45, 40]	τῶν κινδύνων μετέσχεν, ἐπὶ πολὺ	μὲν	ἐν τῷ Βρεντεσίῳ καταμείνας ὑπὸ
[45, 18]	καὶ ὁ Κικέρων ὧδε· ~ὧν	μὲν	ἕνεκα τὴν ἀποδημίαν, ὡς καὶ
[45, 1]	Καίσαρος ἀδελφῆς υἱὸς ὠνομάζετο) ἦν	μὲν	ἐξ Οὐελιτρῶν τῶν Οὐολσκίδων, ὀρφανὸς
[45, 11]	~Καῖσαρ δὲ καὶ Ἀντώνιος πάντα	μὲν	ἐπ´ ἀλλήλοις ἔπραττον, οὐ μέντοι
[45, 42]	καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε αὐτοῖς, πρῶτον	μὲν	ἐπαινέσαντές σφας ἐφ´ οἷς ἰδιογνωμονήσαντες
[45, 24]	καθ´ ἕκαστον ἐθελήσειεν ὧν ὑμεῖς	μὲν	ἐπετρέψατε αὐτῷ ὡς ὑπάτῳ διοικῆσαι,
[45, 10]	Πωλίων οὐδὲν ἰσχυρὸν εἶχεν) ὥρμησε	μὲν	ἐπὶ τὴν Καρχηδόνα τὴν Ἰβηρικήν,
[45, 22]	πάνθ´ ὅσα ἠβουλήθη διεπράξατο, τὰ	μὲν	ἐπικοινῶν ὑμῖν ὑπούλως καὶ ἀκαίρως,
[45, 8]	ἀγγελθέντων δὲ τούτων ἐκείνῳ συνῆλθον	μὲν	ἐς λόγους, καὶ κατηλλάχθαι τισὶν
[45, 5]	τοῦ Καίσαρος γενέσθαι ἔδει, αὐτὸς	μὲν	ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν, διὰ δὲ
[45, 34]	γὰρ ταῦθ´ οὕτως ἔχει, δῆλον	μέν	ἐστι καὶ ἐκ τούτων ὧν
[45, 12]	τῆς Μακεδονίας περαιωθέντας ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε	μὲν	ἑτέρους τινὰς μετὰ χρημάτων, ὅπως
[45, 29]	ὦ γῆ καὶ θεοί, πρῶτον	μὲν	ἐτόλμησεν ἐνταῦθα, ἐντὸς τοῦ τείχους,
[45, 43]	τινας παραινέσαι ὑμῖν ἐθέλειν) λόγῳ	μὲν	εὐπρεπέστατον, τῷ δὲ ἔργῳ καὶ
[45, 37]	ἐλέγχεται, ἔχει δὲ οὕτως. ἂν	μὲν	ἤδη καὶ τὴν ταχίστην ἀμυνώμεθα
[45, 31]	γάρ τοι διὰ ταῦτα ἐκεῖνοι	μὲν	ἡμᾶς καὶ ἔσωζον καὶ ἠλευθέρουν,
[45, 14]	τοῦτο ὁ Καῖσαρ ἐπὶ πολὺ	μὲν	ἠπόρησεν ὅ τι πράξῃ. ἐμίσει
[45, 13]	τῆς γυναικὸς ὀφθαλμοῖς ἐκέλευσε, τότε	μὲν	ἡσύχασαν, πορευόμενοι δὲ ἐς τὴν
[45, 46]	καὶ ἥκιστα. καὶ γὰρ ὁ	μὲν	θάνατος οὐκ ἂν ἄωρος ἄλλως
[45, 2]	τῶν ποδῶν κατερρύη. τοῦτο αὐτὸ	μὲν	καθ´ ἑαυτὸ οὐχ ὅπως τέκμαρσίν
[45, 17]	κατέβαλε καὶ κατέθραυσε. καὶ τοῦτο	μὲν	καὶ αὐτῷ τῷ Κικέρωνι τὸν
[45, 21]	ἐφ´ ἑκάστῳ αὐτῶν ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον	μὲν	καὶ διὰ τοῦτο ἔτι μᾶλλον
[45, 31]	τινὰ εἰκόνα στῆσαι, ἵν´ ὁ	μὲν	καὶ ἐν τῷ Τιβέριδι ὡπλισμένος,
[45, 4]	αὐτῶν, ὦφλον. καὶ ἐκεῖνος σφαλερῶς	μὲν	καὶ ἐπικινδύνως ἐποίησεν ὅτι τήν
[45, 42]	καὶ τῶν συνεξεταζομένων σφίσι δύσμαχα	μὲν	καὶ καθ´ ἑαυτά ἐστιν (ἀμέλει
[45, 46]	μοι ἀωρότατον συμβαίη. ὅθενπερ τοῦτο	μὲν	καὶ συμφορὰν καὶ ὄλεθρον, οὐ
[45, 15]	χρῆσθαι ἔδοξε. ταῦτα γὰρ ἤρεσκε	μὲν	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς πλείοσι
[45, 42]	καθ´ ἑαυτά ἐστιν (ἀμέλει Καῖσαρ	μὲν	καὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ συχνοὺς
[45, 38]	τοῦ Ἀντωνίου κατιδόντας καὶ ἐκείνου	μὲν	καὶ ὑπατεύοντος ἀποστάντας, τῷ δὲ
[45, 24]	οἱ προχειριζόμενοί τι πρᾶξαι τὰ	μὲν	κέρδη καὶ τὰς τιμὰς αὐτοὶ
[45, 47]	γὰρ αὖ τοῖς ἄλλοις ὁ	μὲν	Κίννας οὐ πολλῷ ὕστερον ἀντεσφάγη
[45, 11]	ἀεὶ πραγμάτων ἐπιθυμοῦντες, καὶ τὸ	μὲν	κρεῖττον ἀεὶ πᾶν καθαιρεῖν τῷ
[45, 9]	Καίσαρος, ἄρχειν ἐπιτρέψαι, καὶ τὴν	μὲν	Μακεδονίαν τὴν τῷ Μάρκῳ ἐκ
[45, 9]	ἀρχὰς ἅμα πάντες ἔσχον, ὁ	μὲν	Μᾶρκος ὑπατεύων, ὁ δὲ Λούκιος
[45, 23]	ἐκλεχθῆναί τε καὶ πραχθῆναι, ὑμεῖς	μὲν	μετὰ τῶν πρώτων ἀνδρῶν προσετάξατε
[45, 44]	~πῶς δὲ οὐ δεινὸν ἐκεῖνον	μὲν	μὴ μελλῆσαι ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς
[45, 8]	ἐκ μεγάλης ἔχθρας συνενεχθῶσι, πολλὰ	μὲν	μηδὲν δεινὸν ἔχοντα πολλὰ δὲ
[45, 23]	τοῦ Καίσαρος ὑπομνήματα, καὶ τοὺς	μὲν	μηδὲν ἐθελήσαντας αὐτῷ προΐεσθαι καὶ
[45, 47]	δὴ καὶ πάνυ πολλούς, τοὺς	μὲν	μήτ´ ἰδὼν μήτ´ ἀκούσας πώποτε,
[45, 35]	αὐτονομίᾳ πολιτευθέντας ἐθελοδουλῆσαι, καὶ τῆς	μὲν	μοναρχίας τῆς τοῦ Καίσαρος ἡδέως,
[45, 5]	ποικίλη περιέσχεν. ~οὕτως ὁ πρότερον	μὲν	Ὀκτάουιος, τότε δὲ ἤδη Καῖσαρ,
[45, 37]	ἐπιγιγνόμενοι νικᾶν ἀεὶ ἐθέλουσι, τὸ	μὲν	ὅμοιον ὡς καὶ σμικρὸν ἐκ
[45, 43]	~εἰ δέ τις ὑμῶν ταῦτα	μὲν	ὀρθῶς ἡγεῖται λέγεσθαι, πρέσβεις δὲ
[45, 23]	κύρια ταῦτα τηρεῖται. ~καίτοι ταῦτα	μέν,	ὅσα γε ψηφίσασθαι δοκεῖτε, καὶ
[45, 6]	οὖν τούτοις ὁ Καῖσαρ ἤσχαλλε	μέν,	οὐ μέντοι καὶ ἀσφαλῶς παρρησιάσασθαί
[45, 31]	εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι ἐπεσκήψαμεν, τί	μὲν	οὐκ ἂν τῶν δεινοτάτων τολμήσειε,
[45, 7]	εἴωθε λεγόντων οἱ πολλοὶ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἐπίστευον, τῷ δὲ δὴ
[45, 26]	καὶ τὴν πλεονεξίαν προήγαγε. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐάσω, καὶ νὴ Δία
[45, 15]	τὴν τοῦ Καίσαρος συνῄροντο. τότε	μὲν	οὖν (ἤδη γὰρ ὅ τε
[45, 45]	καὶ ὑμεῖς τοῦτο ποιήσητε. ἐγὼ	μὲν	οὖν καὶ διὰ ταῦτα καὶ
[45, 17]	ἐς τὴν ἤπειρον ἐξέπεσον. ἐπεγένετο	μὲν	οὖν καὶ {ὁ} λοιμὸς ἐπ´
[45, 17]	ἔπεσεν ἐξαίφνης καὶ ἀπέθανεν. διὰ	μὲν	οὖν ταῦτα καὶ ἐν ἐκείναις
[45, 8]	φιλίας ἀνυπόπτου τὸ προδιαβεβλημένον. ἐκ	μὲν	οὖν τούτου καὶ ἐκεῖνοι, οὐδὲ
[45, 16]	ἐπειδήπερ ἐκπεπολεμωμένους σφᾶς ᾔσθετο. ~ἐκείνῳ	μὲν	οὖν τῷ ἔτει ταῦτ´ ἐπράχθη,
[45, 19]	ὁμοίως ὑπὲρ αὐτῶν διαγνῶναι. ὅτι	μὲν	οὖν χαλεπὰ καὶ δεινὰ καὶ
[45, 6]	οἰκείοις τέλεσι διέθηκε. καὶ τότε	μὲν	οὔτε τὸν δίφρον τὸν τοῦ
[45, 10]	ἔχθραν ψηφισθῆναι ἐποίησεν. καὶ ὁ	μὲν	οὕτω τε καὶ ἐπὶ τούτοις
[45, 38]	μὴν καὶ ἐκεῖνο δεινόν, τοὺς	μὲν	πάλαι ἐστρατευμένους ἑκουσίους ἑαυτοὺς ὑμῖν
[45, 1]	Ὀκταουίου τοῦ πατρὸς καταλειφθεὶς ἐτράφη	μὲν	παρά τε τῇ μητρὶ καὶ
[45, 22]	γὰρ ἂν ἑκόντες ὑμεῖς τὰς	μὲν	παρὰ τοῦ Καίσαρος ἢ καὶ
[45, 46]	ὦ πατέρες, ἔχω ὥστ´, ἂν	μὲν	πεισθῆτέ μοι, καὶ πάνυ ἂν
[45, 19]	~οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων ἦν	μέν	που πολλὴ καὶ παρὰ τοῦ
[45, 35]	καὶ πῶς οὐκ αἰσχρὸν τοὺς	μὲν	προγόνους ἡμῶν ἐν δουλείᾳ τραφέντας
[45, 4]	τε πραγμάτων εἴχετο. ~καὶ τότε	μὲν	προπετῶς τέ τισι τοῦτο καὶ
[45, 14]	πολεμήσῃ. λογισάμενος οὖν ὅτι ὁ	μὲν	πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἀγὼν ἤδη
[45, 31]	ἡμῖν ἀντικατέστησε. μέμνησθε γὰρ οἷα	μὲν	προσελθὼν πρὸς τὸ βῆμα εἶπεν,
[45, 24]	ὑπατείας προσρήματι ἐπιδέδεικται; οὐχ ὑμεῖς	μὲν	πρύτανιν αὐτὸν τῆς ὁμονοίας ἀπεδείξατε,
[45, 10]	ἀπὸ τῆς Κορδούβης ἔφυγε, τὸ	μὲν	πρῶτον ἐς Λακητανίαν ἐλθὼν ἐνταῦθα
[45, 47]	ἐπεκούρησε τῷ θείῳ, ἀλλὰ τὸν	μὲν	συγκυβευτὴν τὸν Λεντίκουλον τὸν ἐπὶ
[45, 29]	τῷ μέρει προσλαμβάνων, καὶ τοτὲ	μὲν	συναιρόμενος αἰτιώτατος μὲν ἐγένετο τοῦ
[45, 19]	οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκότες, καὶ λόγῳ	μέν	σφας ὑπὲρ τῆς πόλεως ἐπ´
[45, 40]	ἐδεδέγμην· καὶ τῷ Καίσαρι τοῦτο	μὲν	ταμιεύων στρατηγοῦντι ἐν Ἰβηρίᾳ συνεξετασθείς,
[45, 12]	δύναμίν τινα προσλάβῃ. καὶ ὁ	μὲν	ταῦτ´ ἔπραττεν. ~Ἀντώνιον δὲ τὴν
[45, 41]	Ἀντώνιος δὲ ἄχθεται ὁ πᾶσαν	μὲν	τὴν ἐκείνου οὐσίαν διαρπάσας, πάμπολλα
[45, 31]	καὶ ἠλευθέρουν, οὗτος δὲ πᾶσαν	μὲν	τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν, ὅσον ἐπ´
[45, 31]	τὴν ἀρχαίαν ἐμιμήσατο, ὧν ἡ	μὲν	τὴν ἐσθῆτα πᾶσαν ἐνδεδυκυῖα τὸν
[45, 22]	τοῖς ἑταίροις διαδοῦναι, καὶ ἐς	μὲν	τὴν Μακεδονίαν τὸν ἀδελφὸν τὸν
[45, 23]	Καίσαρος ταφὴν ποιησάμενος, ὥστε πᾶσαν	μὲν	τὴν πόλιν ὀλίγου καταπρησθῆναι, παμπόλλους
[45, 10]	καὶ ἐνίκησεν. ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνος	μὲν	τὴν χλαμύδα τὴν στρατηγικὴν ἀπέρριψεν
[45, 26]	ἧττον εἰδότας ὑμᾶς, λέγειν ὅπως	μὲν	τὴν ὥραν τὴν ἐν παισὶν
[45, 8]	τινα ἀλλήλοις συμβιβαζόμενοι) καὶ ἡμέρας	μέν	τινας ἡσύχασαν, ἔπειτα δὲ ἀνθυποπτεύσαντες
[45, 24]	ἀποδεῖξαι κελευσθεὶς ἥρπακε, καὶ τὰ	μὲν	τοῖς δανεισταῖς ἀποδέδωκε τὰ δὲ
[45, 39]	τοῦ δήμου ψηφισαμένων ἐτόλμησαν, οἱ	μὲν	τὸν ὕπατόν σφων καταλιπόντες οἱ
[45, 3]	~οὗτος οὖν ὁ Ὀκτάουιος ἔτυχε	μὲν	τότε, ὅτε ὁ Καῖσαρ ἐσφάγη,
[45, 9]	ὅθεν οὐχ ἥκιστα ἠδυνήθησαν τοὺς	μὲν	τότε τῶν συμμάχων καὶ τῶν
[45, 42]	πολιορκοῦντες οὐχ ᾑρήκασι. καὶ τὰ	μὲν	τοῦ Ἀντωνίου τῶν τε συνόντων
[45, 31]	τῷ βήματι τῷ ἐλευθερίῳ, παντὸς	μὲν	τοῦ δήμου πάσης δὲ τῆς
[45, 12]	Καννουτίου παρασκευασθέντα αὐτῷ ἐσελθὼν πολλὰ	μὲν	τοῦ πατρὸς αὐτοὺς ἀνέμνησεν, ἐπεξιὼν
[45, 38]	κινδυνευόντων αὐτῶν γίγνεσθαι ὥστε ἐπαινεῖν	μὲν	τοὺς στρατιώτας τοὺς τήν τε
[45, 42]	πολεμεῖν μεμελετήκασι. τεκμήριον δὲ τοῦ	μὲν	τρόπου τῆς προαιρέσεως αὐτῶν, ὅτι
[45, 11]	δυναστείας ἔργα ἐγίγνετο. καὶ ἐν	μὲν	τῷ ἐμφανεῖ ὁ Ἀντώνιος, ἅτε
[45, 23]	τούτων ἐξεταστὴς οὗτος γενόμενος πολλὰ	μὲν	τῶν πραχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ καταλέλυκε,
[45, 29]	ἢ οὐ μέμνησθε πῶς βαρὺς	μὲν	ὑμῖν καὶ αὐτῇ τῇ ὄψει,
[45, 43]	παραχρῆμα τὴν τιμωρίαν ἐπάγειν, ἂν	μὲν	ὑπὸ ταῖς ψήφοις αὐτοὺς λάβητε,
[45, 41]	αὐτὸν πρότερον διαβαλών. ἢ ἐγὼ	μὲν	χαίρω τῷ θανάτῳ τοῦ Καίσαρος
[45, 3]	πυθόμενος δὲ τὸ συμβεβηκὸς ἤλγησε	μὲν	ὥσπερ εἰκὸς ἦν, οὐ μέντοι
[45, 24]	ἐκ τῆς πολιτείας ἐκβαλόντων, τοῦτο	μὲν	ὥσπερ τι αὐτὸ ἐφ´ ἑαυτοῦ
[45, 34]	δέ, παρὸν αὐτῷ ἀκινδύνως οἴκοι	μένειν,	στρατεύεσθαι καὶ πολεμεῖν ἐπανῄρηται; διὰ
[45, 7]	ἐψήφιστο, φοβηθεὶς τὸν Ἀντώνιον· ~ἐπεὶ	μέντοι	ἄστρον τι παρὰ πάσας τὰς
[45, 30]	παντελῶς κατειργάσατο. ~καὶ οὐδὲ ταῦτα	μέντοι	αὐτὸν ἐσωφρόνισεν, ἀλλ´ ὑπατεύσας γυμνός,
[45, 4]	ἔδοξεν, ὅτι καὶ κατώρθωσε. τὸ	μέντοι	δαιμόνιον πᾶσαν οὐκ ἀσαφῶς τὴν
[45, 13]	κεκτῆσθαι αὐτὸν ἐκείνου ἐνόμιζον· ὡς	μέντοι	ἑκατόν τε ἑκάστῳ δραχμὰς δώσειν
[45, 6]	ὁ Καῖσαρ ἤσχαλλε μέν, οὐ	μέντοι	καὶ ἀσφαλῶς παρρησιάσασθαί τι δυνάμενος
[45, 29]	δὲ καὶ δι´ ἑτέρων. καὶ	μέντοι	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους ἐν τῷ
[45, 39]	ῥητῶν καὶ ἀπορρήτων ποιεῖται. καὶ	μέντοι	καὶ δειλότατος ἐν τοῖς μεγίστοις
[45, 14]	μὲν γὰρ ἀμφοτέρους αὐτούς, οὐ	μέντοι	καὶ εἶχεν ὅπως ἑκατέρῳ ἅμα
[45, 17]	ναυμαχία ἐγεγόνει συγχωσθῆναι ἐψηφίσθη· οὐ	μέντοι	καὶ ἐνταῦθα στήσεσθαι τὸ δεινὸν
[45, 4]	τόν τε Ἀντώνιον ἔδεισεν· οὐ	μέντοι	καὶ κακῶς βεβουλεῦσθαι ἔδοξεν, ὅτι
[45, 23]	δεδομένον τι ἔχουσαν, στῆναι. καὶ	μέντοι	καὶ μετὰ ταῦτα ὡς πολὺ
[45, 3]	μὲν ὥσπερ εἰκὸς ἦν, οὐ	μέντοι	καὶ νεωτερίσαι τι εὐθὺς ἐτόλμησεν·
[45, 25]	ταῦθ´ ὑμᾶς ἠνάγκασε γνῶναι· οὐ	μέντοι	καὶ τὸ τοὺς φυγάδας κατάγειν,
[45, 38]	φατέ, ταῦτ´ ὀκνῆσαι ψηφίσασθαι. καὶ	μέντοι	καὶ τῷ Βρούτῳ χάριν ἴσμεν
[45, 11]	μὲν ἐπ´ ἀλλήλοις ἔπραττον, οὐ	μέντοι	καὶ φανερῶς πω συνερρώγεσαν, ἀλλὰ
[45, 41]	ὅτι καὶ τοῦτο κατέδεισε· τοῖς	μέντοι	πράγμασιν αὐτοῖς φημι ἐκεῖνον ὑπ´
[45, 29]	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους ἐν τῷ	μέρει	προσλαμβάνων, καὶ τοτὲ μὲν συναιρόμενος
[45, 8]	ἐν τούτῳ καὶ οἱ διὰ	μέσου	ὄντες συνεπιτίθενται· διαγγέλλοντες γάρ τινα
[45, 10]	τῆς μάχης διασωθέντες, καὶ οὕτω	μετ´	αὐτῶν ἔς τε τὴν Βαιτικήν,
[45, 5]	κλήρου διαδοχῇ, καὶ ἰδιωτικῶς καὶ	μετ´	ὀλίγων, ἄνευ ὄγκου τινός, ἐς
[45, 15]	ἐπιψηφισάντων, ἐγένοντο. καὶ ὅπως γε	μετὰ	ἀδείας τοῦ νέου ἔτους ἐνστάντος
[45, 17]	πάντες. ~Αὔλου δὲ δὴ Ἱρτίου	μετὰ	Γαΐου Οὐιβίου ὑπατεύσαντος (οὗτος γάρ,
[45, 5]	Ὀκτάουιος, τότε δὲ ἤδη Καῖσαρ,	μετὰ	δὲ τοῦτο Αὔγουστος ἐπικληθεὶς ἥψατο
[45, 18]	τι πρᾶξαι, κατοκνήσαιμ´ ἂν καὶ	μετὰ	κινδύνου τοῦτο ποιῆσαι. νομίζω γὰρ
[45, 0]	Ἰουλίου Καίσαρος δικτατορίας τὸ εʹ	μετὰ	Μ. Αἰμιλίου Λεπίδου ἱππάρχου καὶ
[45, 0]	ἱππάρχου καὶ ὑπατείας τὸ εʹ	μετὰ	Μ. Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος μὲν δὴ
[45, 38]	εἶχεν, ἐς τὴν πόλιν ἡμῶν	μετὰ	πάντων τῶν στρατευμάτων ὥσπερ τις
[45, 28]	τιμὴν ἀποδώσων. ἀλλὰ καὶ ταύτην	μετὰ	πάσης ὕβρεως καὶ βίας ἐσεπράχθη·
[45, 27]	τῶν κακῶν τῶν ἐμφυλίων τῶν	μετὰ	ταῦθ´ ὑμῖν συμβάντων αἰτιώτατος ἐγένετο.
[45, 34]	φανερώτατα δὲ ἐξ αὐτῶν ὧν	μετὰ	ταῦτ´ ἔπραξεν ἐλέγχεται. τίνος μὲν
[45, 0]	α. Περὶ Γαΐου Ὀκταουίου τοῦ	μετὰ	ταῦτα Αὐγούστου ἐπικληθέντος. β. Περὶ
[45, 22]	τυχεῖν ἔτυχεν, οὔτ´ ἂν τὰ	μετὰ	ταῦτα αὐξηθεὶς ἐξ αὐτῶν ἔπραξε.
[45, 47]	καὶ ἐπὶ τοῦ Καίσαρος καὶ	μετὰ	ταῦτα ἐκ τῶν γραμμάτων δὴ
[45, 27]	τὸ σπέρμα τῶν κακῶν τῶν	μετὰ	ταῦτα ἐκφύντων ἐμβαλών, οὗτος ὁ
[45, 40]	αὐτὸν πταῖσαι, πάντας δὲ τοὺς	μετὰ	ταῦτα πολέμους, τὸν πρὸς Αἰγυπτίους,
[45, 27]	ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκουμένην ἐπλήρωσε.	μετὰ	ταῦτα τοίνυν τί μὲν δεῖ
[45, 36]	τὰ κατὰ καιρὸν βοηθῆσαι, ζητεῖν	μετὰ	ταῦτα τοὺς ἐλευθεροῦντας ἡμᾶς. οὓς
[45, 23]	ἔχουσαν, στῆναι. καὶ μέντοι καὶ	μετὰ	ταῦτα ὡς πολὺ τοῦτ´ ἐγίγνετο,
[45, 17]	ἐν τῷ Ἑστιαίῳ καὶ ἀναπηδήσας	μετὰ	τὴν ἱερουργίαν. πρὸς δὲ δὴ
[45, 32]	καὶ τὸ τοὺς Κρῆτας ἐλευθέρους	μετὰ	τὴν τοῦ Βρούτου ἀρχὴν γενέσθαι,
[45, 32]	ἀρχὴν γενέσθαι, ὧν ἡμεῖς ἐκεῖνον	μετὰ	τὸν τοῦ Καίσαρος θάνατον ἄρξαι
[45, 23]	ταῦτα προορώμενοι ἐψηφίσασθε μηδεμίαν στήλην	μετὰ	τὸν τοῦ Καίσαρος θάνατον, ὡς
[45, 2]	τῆς ὄψεως ἐβεβαιώσατο. μειρακιωθέντος δὲ	μετὰ	τοῦτο αὐτοῦ καὶ ἐς τοὺς
[45, 16]	προσέτι ἰσχυρῶς προσεξελάσαντα, ἐγνώρισέ τε	μετὰ	τοῦτο ἐν δικαστηρίῳ κρινόμενον καὶ
[45, 26]	καὶ δήμαρχον καὶ ἵππαρχον καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε· ἃ
[45, 40]	ἁπάντων ἡμῶν γνώμην προσθέμενος, καὶ	μετὰ	τοῦτο καὶ χρήματα παρ´ αὐτοῦ
[45, 2]	αὐτοῦ ἐξαρπάσας ἄρτον ἐμετεωρίσθη καὶ	μετὰ	τοῦτο καταπτόμενος ἀπέδωκεν αὐτόν. παιδίσκου
[45, 14]	αὐτοῦ κρατήσῃ, οὐδὲν μέγα ἔργον	μετὰ	τοῦτό οἱ προσπολεμήσας ἕξει, ἐκεῖνον
[45, 17]	καὶ ἐξ αὐτῶν ὁ Καῖσαρ	μετὰ	τοῦτο τὴν νίκην ἔλαβεν. τότε
[45, 6]	ἄλλα αὐτοὺς πολλὰ προσεπήλπισε. καὶ	μετὰ	τοῦτο τὴν πανήγυριν τὴν ἐπὶ
[45, 38]	οὐκ οἶδεν ὅτι εἰ μὴ	μετὰ	τῶν ἐκ τῆς Καμπανίας στρατιωτῶν
[45, 31]	ποταμὸν διενήξατο, ὁ δὲ καὶ	μετὰ	τῶν ὅπλων ἐς τὸ ῥεῦμα
[45, 23]	τε καὶ πραχθῆναι, ὑμεῖς μὲν	μετὰ	τῶν πρώτων ἀνδρῶν προσετάξατε αὐτῷ
[45, 28]	ὅτι ἄνδρας ἀλλὰ καὶ γυναῖκας,	μετὰ	τῶν ῥαβδούχων δαφνηφορούντων ἐπαγόμενος τὴν
[45, 30]	ποιησάμενος, κἀνταῦθα πρὸς τὸ βῆμα	μετὰ	τῶν ῥαβδούχων προσῆλθε, καὶ ἐκεῖ
[45, 22]	τὴν δὲ δὴ Γαλατίαν ἑαυτῷ	μετὰ	τῶν στρατευμάτων, οἷς οὐδὲν ὑπὲρ
[45, 9]	ὁ Δέκιμος προσετέτακτο, αὐτὸς ἐκεῖνος	μετὰ	τῶν στρατευμάτων τῶν ἐς τὴν
[45, 22]	πρᾶξαι τῶν δεόντων, εἰ μὴ	μετὰ	φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν; ἣν εἰ τότε
[45, 19]	δέοντα βουλεύσασθαι· ἐπεὶ δὲ καὶ	μετὰ	φρουρᾶς συνελθεῖν ἐψηφίσασθε, πάνθ´ ἡμᾶς
[45, 12]	ἀφορμήσαντος ἐκεῖσε μὲν ἑτέρους τινὰς	μετὰ	χρημάτων, ὅπως σφᾶς σφετερίσωσι, προαπέστειλεν,
[45, 44]	οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἐθελούσιος	μεταβάλοιτο	καὶ τῶν δογμάτων τι τῶν
[45, 36]	τοίνυν ἀναμείνητε παθόντες τι τοιοῦτο	μεταγνῶναι,	ἀλλὰ πρὶν παθεῖν φυλάξασθε· σχέτλιον
[45, 23]	δεῖ) ἀλλ´ ὅτι μηδὲν αὐτῶν	μετακινηθῆναι	συνέφερεν, ὅπως ἀνυπόπτως χωρὶς ὑπούλου
[45, 36]	δεινά, εἶτα περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα	μετανοῆσαι.	μηδὲ ἐθελήσητε, προέμενοι τὰ παρόντα,
[45, 28]	κραιπάλην ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ βήματος	μεταξὺ	δημηγορῶν ἐξήμει; τί δ´ ὅτι
[45, 44]	τοῦτον συλλαβαῖς καὶ ῥήμασι μόνοις	μεταχειρίζεσθαι;	τί προσδοκῶντας; ἢ ὅτι ὑπακούσει
[45, 13]	σφίσι συχνοὶ πρὸς τὸν Καίσαρα	μετέστησαν·	καὶ τό γε Ἄρειον τό
[45, 40]	ἔπειτ´ ἐπ´ ἐλάχιστον τῶν κινδύνων	μετέσχεν,	ἐπὶ πολὺ μὲν ἐν τῷ
[45, 7]	αὐτὸν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἀπὸ	μετεώρου	καὶ ἀπὸ περιόπτου τινός, καθάπερ
[45, 43]	τοὺς οἰκέτας τοὺς ἀποδιδράσκοντας καὶ	μετιέναι	καὶ κολάζειν ἐκ τοῦ ὑπέρφρονος.
[45, 12]	δὲ καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ	μέτρια	διελέχθη, τοῦ τε Ἀντωνίου κατηγόρησε,
[45, 12]	σφᾶς σφετερίσωσι, προαπέστειλεν, αὐτὸς δὲ	μέχρι	Καμπανίας ἐλθὼν πλῆθος ἀνδρῶν ἐκ
[45, 35]	ποιήσειν; καὶ τὸν ἀσελγῶς οὕτω	μέχρι	νῦν βεβιωκότα πῶς οὐκ ἐπὶ
[45, 2]	ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν ἐπωμίδων καὶ	μέχρι	τῶν ποδῶν κατερρύη. τοῦτο αὐτὸ
[45, 6]	ἀσφαλῶς παρρησιάσασθαί τι δυνάμενος ἠνείχετο,	μέχρις	οὗ τὸ πλῆθος, ὑφ´ οὗ
[45, 22]	μὴ πρότερον, τοῖς ὅπλοις κολασθῆναι.	~μὴ	γὰρ ὅτι καὶ ψηφίσασθαί τινα
[45, 45]	εἰρήνη ἦν, πολεμεῖν ὑμῖν, εἰ	μή	γε καὶ συμφέρειν ἡγούμην, παρῄνεσα.
[45, 23]	τοῦτο αὐτὸν ἐᾶτε καὶ τὰ	μὴ	δοθέντα πράττειν· μηδ´ ὅτι τινὰ
[45, 17]	ταρασσόμενοι οὐδὲ τῆς ἀποφράδος, τὸ	μὴ	ἐν ἐκείναις βουλεύσασθαί τι τῶν
[45, 19]	παρόντας ἀξιόλογόν τι πρᾶξαι, ἵνα	μὴ	καὶ αἰσχύνην ὄφλωμεν, αἰτήσαντες μὲν
[45, 19]	καὶ τοῦ μέλλοντος προϊδέσθαι, {ὥστε}	μὴ	καὶ αὖθις ἀναγκασθῶμεν ὁμοίως ὑπὲρ
[45, 13]	ἐς τὴν Γαλατίαν ἐξώρμησε φοβηθεὶς	μὴ	καὶ αὐτή τι νεοχμώσῃ, οὐδ´
[45, 43]	τε ἐθέλωσιν ἄν τε καὶ	μή·	καὶ οὔτε θρύπτειν αὐτοὺς οὔτε
[45, 25]	εἴγε δεῖ τοῦτο εἰπεῖν, ἀλλὰ	μὴ	καὶ ὑπὲρ τούτου δίκην παρ´
[45, 4]	ἄριστά τινα προελόμενοι μωρίαν, ὅτι	μὴ	κατέτυχον αὐτῶν, ὦφλον. καὶ ἐκεῖνος
[45, 45]	οἷόν τέ ἐστιν ὑμῖν, ἂν	μὴ	κρατήσητε, σωθῆναι. οὐδὲν οὖν ἄλλο
[45, 23]	βασιλέας καὶ πόλεις, καὶ τοῖς	μὴ	λαβοῦσι δέδωκε, παραποιησάμενος τὰ τοῦ
[45, 18]	πατρίδος συμφέρουσι τηρεῖν ἑαυτόν, φυλαττόμενον	μὴ	μάτην ἀπόληται, κἀν τούτῳ μηδὲν
[45, 26]	Γαλατίαν πρὸς Καίσαρα ἀπόδρασιν, ἵνα	μή	μέ τις φῇ πάντα ἀκριβολογεῖσθαι,
[45, 45]	διὰ τἆλλα πάντα συμβουλεύω ὑμῖν	μὴ	μέλλειν μηδὲ διατρίβειν, ἀλλ´ ὅτι
[45, 44]	δὲ οὐ δεινὸν ἐκεῖνον μὲν	μὴ	μελλῆσαι ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς δὲ
[45, 38]	γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι εἰ	μὴ	μετὰ τῶν ἐκ τῆς Καμπανίας
[45, 22]	καὶ πρᾶξαι τῶν δεόντων, εἰ	μὴ	μετὰ φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν; ἣν εἰ
[45, 26]	καὶ ἐν ἀναισχυντίᾳ τοσαύτῃ τραφέντα	μὴ	οὐ πάντα τὸν ἑαυτοῦ βίον
[45, 46]	ἐψηφίσασθε, ὅπερ οὐδενὶ πώποτε ἄλλῳ	μὴ	οὐκ ἐν πολέμῳ γέ τι
[45, 22]	ταῦτα αὐξηθεὶς ἐξ αὐτῶν ἔπραξε.	μὴ	οὖν ὅσα κελευόμενοι καὶ καταναγκαζόμενοι
[45, 29]	σφων σφαγῆναι, αἰτιώτατος δὲ τοῦ	μὴ	πάντα τὰ τοῦ Πόντου τῶν
[45, 21]	ἁπάντων ἡμῶν εἶναι. ~εἰ δὲ	μὴ	παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ ἐφ´
[45, 34]	ὀρθῶς τότε τὸν Καίσαρα ποιῆσαι	μὴ	προσδεξάμενον μήτε τὸ ὄνομα τοῦ
[45, 21]	καὶ ἄκοντα νῦν, εἰ καὶ	μὴ	πρότερον, τοῖς ὅπλοις κολασθῆναι. ~μὴ
[45, 37]	ἔργοις τὸν πολεμοῦντα ἡμῖν ἢ	μὴ	σκοπεῖν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ
[45, 23]	τοῦτο οἴεσθε δεῖν καὶ τὰ	μὴ	συγχωρηθέντα αὐτῷ ποιεῖν ἐξεῖναι. πᾶν
[45, 46]	γερουσίᾳ τὰ προσήκοντα ψηφίσασθαι, καὶ	μὴ	τῆς ἰδίας ὑμῶν πρὸς Ἀντώνιον
[45, 36]	ὅπλων ἐξουσίαν προσλάβῃ, χωρήσειν νομίζετε;	~μὴ	τοίνυν ἀναμείνητε παθόντες τι τοιοῦτο
[45, 23]	ἃ μήτε ἐψηφίσασθε μήτε ἐμελλήσατε.	μὴ	τοίνυν, ὅτι τινὰ ἐδώκατε αὐτῷ,
[45, 15]	αὐτῷ ἐπηγγείλατο, καὶ συμμαχίαν, ἂν	μὴ	τὸν Ἀντώνιον δέξηται, προσυπισχνεῖτο. καὶ
[45, 27]	συμβάντων αἰτιώτατος ἐγένετο. εἰ γὰρ	μὴ	τότε τοῖς βουλήμασιν ὑμῶν ἀντεπεπράχει,
[45, 14]	ἦν, πρὸς δὲ καὶ ἐδεδίει	μὴ	τοῦτο τολμήσας συστήσῃ τε αὐτοὺς
[45, 44]	ἐς τοῦτ´ ἤδη προκεχώρηκεν ὥστε	μηδ´	ἂν βούληται δύνασθαι δημοκρατικῶς ἡμῖν
[45, 34]	καὶ δι´ ἐκεῖνα αὐτὸν μισήσατε·	μηδ´	ἐθελήσητε μαθεῖν τί κατορθώσας ὅσα
[45, 23]	καὶ τὰ μὴ δοθέντα πράττειν·	μηδ´	ὅτι τινὰ συνεχωρήσατε, παρὰ τοῦτο
[45, 38]	ὁρῶντες, ὦ πατέρες, μηκέτι μέλλωμεν,	μηδ´	ὑπὸ τῆς ἐν τῷ παρόντι
[45, 30]	ἀξίωμα αὐτῆς πανταχοῦ σώζεσθαι καὶ	μηδαμοῦ	μήτε γυμνοῦσθαι μήθ´ ὑβρίζεσθαι. ~τάχα
[45, 45]	πάντα συμβουλεύω ὑμῖν μὴ μέλλειν	μηδὲ	διατρίβειν, ἀλλ´ ὅτι τάχιστα αὐτῷ
[45, 36]	εἶτα περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι.	μηδὲ	ἐθελήσητε, προέμενοι τὰ παρόντα, Κασσίου
[45, 34]	κακῶς ταῦτα αὐτῷ προύτεινεν ἃ	μηδὲ	ἐκεῖνον ἤρεσεν. ἀλλ´ ἁμαρτεῖν ὅτι
[45, 38]	ὑμῶν ἔλαβον, ὑπολογισαμένους, ὑμᾶς δὲ	μηδὲ	ἐπικυρῶσαι τὸν πόλεμον ἐθελῆσαι τὸν
[45, 34]	πολεμεῖν ἐπανῄρηται; διὰ τί, πολλῶν	μηδὲ	ἐς τὰς ἐπιβαλούσας αὐτοῖς ἀρχὰς
[45, 21]	δὲ μὴ παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε	μηδὲ	ἐφ´ ἑκάστῳ αὐτῶν ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον
[45, 22]	τι οἷον οὐκ ἐχρῆν, ὁπότε	μηδὲ	νῦν παρρησίαν ἄλλως εἰπεῖν τι
[45, 19]	αὐτοὺς τούτους προσλαβεῖν, ἵνα μηδὲν	μηδὲ	τήμερον κατ´ αὐτοῦ ψηφίσησθε. ~καίτοι
[45, 24]	τρυφὴν κατανάλωκεν, ὥστε μηκέτ´ αὐτῷ	μηδὲ	τούτων τι περιεῖναι; οὐ τὸ
[45, 28]	ἐπ´ ἄλλα πολλὰ ἐπεπήδησεν ὡς	μηδεμίαν	αὐτῶν τιμὴν ἀποδώσων. ἀλλὰ καὶ
[45, 27]	ἐξέδρα τὴν ἀρχὴν ἐγκαταλιπών, ᾧ	μηδεμίαν	ἐκ τῶν νόμων νύκτα ἀποδημῆσαι
[45, 23]	ὑμεῖς αὐτὰ ταῦτα προορώμενοι ἐψηφίσασθε	μηδεμίαν	στήλην μετὰ τὸν τοῦ Καίσαρος
[45, 35]	ἐν αὐτοῖς καὶ ἑκατοντάρχους τινάς,	μηδὲν	ἀδικήσαντας, οἴκοι παρ´ ἑαυτῷ, παρούσης
[45, 20]	τὴν τῆς Γαλατίας ἀρχὴν τὴν	μηδὲν	αὐτῷ προσήκουσαν ἀνθείλετο, καὶ ὅτι
[45, 23]	γε καὶ δεῖ) ἀλλ´ ὅτι	μηδὲν	αὐτῶν μετακινηθῆναι συνέφερεν, ὅπως ἀνυπόπτως
[45, 8]	μεγάλης ἔχθρας συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν	μηδὲν	δεινὸν ἔχοντα πολλὰ δὲ καὶ
[45, 23]	Καίσαρος ὑπομνήματα, καὶ τοὺς μὲν	μηδὲν	ἐθελήσαντας αὐτῷ προΐεσθαι καὶ τὰ
[45, 18]	μὴ μάτην ἀπόληται, κἀν τούτῳ	μηδὲν	ἐλλείπειν τῶν προσηκόντων μήτε λέγοντα
[45, 41]	τῷ θανάτῳ τοῦ Καίσαρος ὁ	μηδὲν	ἔξω τῆς ἐλευθερίας ἀπ´ αὐτοῦ
[45, 34]	τῶν ἤδη προτετολμημένων αὐτῷ τὸ	μηδὲν	ἔτι δεινὸν παθεῖν προνοήσατε. καὶ
[45, 19]	καὶ αὐτοὺς τούτους προσλαβεῖν, ἵνα	μηδὲν	μηδὲ τήμερον κατ´ αὐτοῦ ψηφίσησθε.
[45, 30]	ὁμοῦ τὴν πόλιν κατῄσχυνας, ἵνα	μηδὲν	μηδέπω περὶ τῶν τότε λεχθέντων
[45, 47]	αὐτοὺς ἀποδέδυκε καὶ σεσύληκεν ὥστε	μηδέν	σφας νεκρῶν διαφέρειν.
[45, 24]	ἢ καὶ πρεσβευτής τις αἱρεθεὶς	μηδὲν	τῶν δεόντων δράσῃ, τούτου τὴν
[45, 19]	αὐτοὶ δῆλον, εἰ καὶ ἐκ	μηδενὸς	ἄλλου, ἀλλ´ οὖν ἐκ τούτου
[45, 20]	Πάρθους προύπεμψε, συλλαβὼν περὶ αὑτόν,	μηδενὸς	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ δεινοῦ ὄντος,
[45, 11]	δυναμένῳ ἤχθοντο καὶ τῷ Καίσαρι	μηδέπω	ἰσχύοντι συνῄροντο. ἐφίλουν μὲν γὰρ
[45, 5]	δημάρχων τινῶν ἀνεβάλλετο, ὅπως, ὡς	μηδέπω	παῖς αὐτοῦ ἐκ τῶν νόμων
[45, 30]	τὴν πόλιν κατῄσχυνας, ἵνα μηδὲν	μηδέπω	περὶ τῶν τότε λεχθέντων εἴπω·
[45, 39]	καὶ τιμωρίαν δεῖν ὑποσχεῖν ὅτι	μήθ´	ἡμῶν μήτε τοῦ δήμου ψηφισαμένων
[45, 30]	σώζεσθαι καὶ μηδαμοῦ μήτε γυμνοῦσθαι	μήθ´	ὑβρίζεσθαι. ~τάχα γ´ ἂν οὗτος
[45, 45]	τε Γαλατίαν πᾶσαν λάβῃ, ὥστε	μηκέθ´	ἡμᾶς ὅπως αὐτῷ χρησώμεθα εὑρεῖν
[45, 24]	δὲ ἐς τρυφὴν κατανάλωκεν, ὥστε	μηκέτ´	αὐτῷ μηδὲ τούτων τι περιεῖναι;
[45, 38]	~ταῦτ´ οὖν ὁρῶντες, ὦ πατέρες,	μηκέτι	μέλλωμεν, μηδ´ ὑπὸ τῆς ἐν
[45, 38]	ὥσπερ τις χειμάρρους ἐσεπεπτώκει; καὶ	μὴν	καὶ ἐκεῖνο δεινόν, τοὺς μὲν
[45, 36]	τὴν δουλείαν ἑτοίμως ἔχοντας; καὶ	μὴν	ὅτι γε οὐ στήσεταί ποτε
[45, 39]	πρὸς πάντων ἡμῶν κολασθῆναι. καὶ	μὴν	ὅτι τοῦτο οὐ μόνον δικαιότερον
[45, 42]	αὐτῷ τῶν νῦν συνόντων. οὐ	μὴν	οὐδ´ ἂν τὰ μάλιστα συμμείνωσιν,
[45, 7]	προδεδογμένων ἐγένετο· τόν τε γὰρ	μῆνα	τὸν Ἰούλιον ὁμοίως ἐκάλεσαν, καὶ
[45, 47]	ἔργα αὐτοῦ μιμούμενος οὐ φοβεῖται	μήποτε	ὁμοίᾳ καταστροφῇ περιπέσῃ) ἐκεῖνος δὲ
[45, 27]	ἐπ´ ἐνιαυτὸν ὅλον ἱππάρχησεν, ὃ	μήπω	πρότερον ἐγεγόνει; ~τί δ´ ὅτι
[45, 47]	πολλούς, τοὺς μὲν μήτ´ ἰδὼν	μήτ´	ἀκούσας πώποτε, τοὺς δὲ καὶ
[45, 38]	καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν, ἡμᾶς δὲ	μήτ´	αὐτούς τι τῶν δεόντων πρᾶξαι
[45, 47]	καὶ πάνυ πολλούς, τοὺς μὲν	μήτ´	ἰδὼν μήτ´ ἀκούσας πώποτε, τοὺς
[45, 16]	ἀπαντήσαντά οἱ βαδίζοντι ἱππεύοντα, καὶ	μήτε	ἀποπηδήσαντα καὶ προσέτι ἰσχυρῶς προσεξελάσαντα,
[45, 30]	αὐτῆς πανταχοῦ σώζεσθαι καὶ μηδαμοῦ	μήτε	γυμνοῦσθαι μήθ´ ὑβρίζεσθαι. ~τάχα γ´
[45, 38]	αὐτούς τι τῶν δεόντων πρᾶξαι	μήτε	ἐκείνῳ συνάρασθαι προελέσθαι, καίπερ πεῖραν
[45, 23]	ἡμῶν ἀναλίσκεσθαι· ἃ μήτε ἐψηφίσασθε	μήτε	ἐμελλήσατε. μὴ τοίνυν, ὅτι τινὰ
[45, 23]	ἡμέτερα καθ´ ἡμῶν ἀναλίσκεσθαι· ἃ	μήτε	ἐψηφίσασθε μήτε ἐμελλήσατε. μὴ τοίνυν,
[45, 18]	τούτῳ μηδὲν ἐλλείπειν τῶν προσηκόντων	μήτε	λέγοντα μήτε πράττοντα, κἂν ἄρα
[45, 18]	ἄν, ἐν ᾗ μήτε πολιτεύσασθαι	μήτε	παρρησιάσασθαι ἀσφαλῶς μήτε τελευτῆσαι χρησίμως
[45, 18]	ζῆν ὑπομείναιμ´ ἄν, ἐν ᾗ	μήτε	πολιτεύσασθαι μήτε παρρησιάσασθαι ἀσφαλῶς μήτε
[45, 18]	ἐλλείπειν τῶν προσηκόντων μήτε λέγοντα	μήτε	πράττοντα, κἂν ἄρα τι καὶ
[45, 38]	πράγματα ἐπιδεδωκέναι, μήτε τὴν ἡλικίαν	μήτε	τὰ τραύματα, ἃ πρότερόν ποτε
[45, 18]	μήτε πολιτεύσασθαι μήτε παρρησιάσασθαι ἀσφαλῶς	μήτε	τελευτῆσαι χρησίμως ὑμῖν δύναμαι, οὔτ´
[45, 28]	ἐτόλμησε, μήτε τὸ ἑαυτοῦ ἀξίωμα	μήτε	τὴν ἐκείνου μνήμην αἰδεσθείς, ἀλλ´
[45, 38]	πρὸς τὰ παρόντα πράγματα ἐπιδεδωκέναι,	μήτε	τὴν ἡλικίαν μήτε τὰ τραύματα,
[45, 20]	ἣν ἐπὶ τοὺς συμμάχους ἡμῶν	μήτε	τῆς βουλῆς μήτε τοῦ δήμου
[45, 5]	αὐτοῦ ἐκ τῶν νόμων ὤν,	μήτε	τι τῆς οὐσίας πολυπραγμονοίη καὶ
[45, 34]	μήτε τὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως	μήτε	τὸ διάδημα; οὐκοῦν οὗτος κακῶς
[45, 28]	οὐσίαν μόνος ἀνθρώπων ἀγοράσαι ἐτόλμησε,	μήτε	τὸ ἑαυτοῦ ἀξίωμα μήτε τὴν
[45, 38]	τῷ Βρούτῳ χάριν ἴσμεν ὅτι	μήτε	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἐσεδέξατο τὸν
[45, 34]	τὸν Καίσαρα ποιῆσαι μὴ προσδεξάμενον	μήτε	τὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως μήτε
[45, 47]	τοὺς συγγενεῖς ἔτι δίκαιός ἐστι,	μήτε	τὸν πάππον ζηλώσας μήτε τὸν
[45, 47]	ἐστι, μήτε τὸν πάππον ζηλώσας	μήτε	τὸν πατέρα τῆς οὐσίας κληρονομήσας.
[45, 20]	συμμάχους ἡμῶν μήτε τῆς βουλῆς	μήτε	τοῦ δήμου προστάξαντος πεποίηται, καὶ
[45, 39]	δεῖν ὑποσχεῖν ὅτι μήθ´ ἡμῶν	μήτε	τοῦ δήμου ψηφισαμένων ἐτόλμησαν, οἱ
[45, 1]	ἐτράφη μὲν παρά τε τῇ	μητρὶ	καὶ παρὰ τῷ ἀδελφῷ αὐτῆς
[45, 26]	οὐ πάντα τὸν ἑαυτοῦ βίον	μιᾶναι·	ὅθενπερ καὶ ἐπὶ τὰ κοινὰ
[45, 30]	καὶ βδελυρὸν θεωρῶμεν, καὶ τῆς	μιαρᾶς	σου φωνῆς τῆς μεμυρισμένης τὰ
[45, 38]	τοὺς στρατιώτας τοὺς τήν τε	μιαρίαν	τοῦ Ἀντωνίου κατιδόντας καὶ ἐκείνου
[45, 27]	ἀστραπῶν ἐπληρώθη. ὧν οὐδὲν ὁ	μιαρὸς	οὗτος, καίπερ οἰωνιστὴς εἶναι λέγων,
[45, 42]	ποιήσεται, ἢ καὶ ἄκων ἐκ	μιᾶς	μάχης ἁλώσεται. ἐγὼ μὲν δὴ
[45, 1]	ἐν ναῷ αὐτοῦ δράκοντί τινι	μίγνυσθαι	ἐνόμισε καὶ διὰ τοῦτο τῷ
[45, 23]	καὶ περὶ τὰ ἄλλα ἃ	μικρῷ	πρόσθεν εἶπον ἐξειργάσατο. οὕτω που
[45, 38]	οὓς ὀρθῶς φρονοῦντας ἐπαινοῦμεν, {οὐ}	μιμούμεθα;	~καίτοι δυοῖν ἡμᾶς ἀνάγκη θάτερον,
[45, 47]	τεθαύμακα, ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ	μιμούμενος	οὐ φοβεῖται μήποτε ὁμοίᾳ καταστροφῇ
[45, 21]	καὶ διὰ τοῦτο ἔτι μᾶλλον	μισεῖν	ἄξιόν ἐστιν, ὅτι τοιούτους ὄντας
[45, 23]	καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο καὶ	μισεῖν	καὶ τιμωρεῖσθαι αὐτὸν ὀφείλετε, ὅτι
[45, 24]	τὸ ὄνομα τὸ τοῦ δικτάτορος	μισησάντων	ὑμῶν διὰ τὴν ἐκείνου δυναστείαν
[45, 34]	γε καὶ δι´ ἐκεῖνα αὐτὸν	μισήσατε·	μηδ´ ἐθελήσητε μαθεῖν τί κατορθώσας
[45, 6]	τὴν τῶν σφαγέων οὐ τιμωρίαν	μισοῦντας	αἰσθόμενος, ἐπεχείρησε μὲν δημαρχῆσαι πρός
[45, 37]	πατρίδα φιλῶν ἢ τίς τυραννίδα	μισῶν	ἕν γέ τι τούτων ἐποίησεν
[45, 28]	ἑαυτοῦ ἀξίωμα μήτε τὴν ἐκείνου	μνήμην	αἰδεσθείς, ἀλλ´ ἐφ´ οἷς πάντες
[45, 10]	οἱ διὰ τὴν τοῦ πατρὸς	μνήμην	ἐχόντων· ἔπειτα δὲ ἐπειδὴ ὅ
[45, 46]	ἐτῶν ὑπατευκότι μοι γένοιτο (καίτοι	μνημονεύετε	ὅτι τοῦτο καὶ ἐν αὐτῇ
[45, 45]	λεχθέν ποτε ὑπ´ αὐτοῦ ἐκείνου	μνημονεύσατε,	ὅτι οὐχ οἷόν τέ ἐστιν
[45, 46]	μεθ´ ὑμῶν καὶ πάνυ ἄν	μοι	ἀωρότατον συμβαίη. ὅθενπερ τοῦτο μὲν
[45, 46]	καὶ πρὸ τοσούτων ἐτῶν ὑπατευκότι	μοι	γένοιτο (καίτοι μνημονεύετε ὅτι τοῦτο
[45, 46]	ἔχω ὥστ´, ἂν μὲν πεισθῆτέ	μοι,	καὶ πάνυ ἂν ἡδέως καὶ
[45, 45]	ἀδικεῖν ἐτόλμησε, καὶ κολασθῆναι. ~καί	μοι	νῦν μάλιστα τὸ λεχθέν ποτε
[45, 46]	τῇ ὑπατείᾳ ὑμῖν εἶπον, ἵνα	μοι	πρὸς πάντα ὡς καταφρονοῦντι αὐτοῦ
[45, 26]	αὐτοῖς τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ ἐκακούργησε,	μόνα	νῦν ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν δημαρχήσας
[45, 33]	ἀποδεῖξαι τολμήσας οὐκ ἂν αὐτὸς	μοναρχῆσαι	ἐθελήσειεν; ~ὥστε εἰ καὶ τότε
[45, 1]	καὶ τῆς ἐξουσίας τῆς τε	μοναρχίας	διάδοχον καταλείψων, ἄλλως τε καὶ
[45, 40]	λαβών, ἐπεχείρησεν αὐτὸν ἔς τε	μοναρχίας	ἐπιθυμίαν καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ
[45, 35]	πολιτευθέντας ἐθελοδουλῆσαι, καὶ τῆς μὲν	μοναρχίας	τῆς τοῦ Καίσαρος ἡδέως, καίπερ
[45, 33]	καταβαλεῖ ποτε τὴν ἐλπίδα τῆς	μοναρχίας,	ὑπὲρ ἧς τοιαῦτα καὶ εἰπὼν
[45, 5]	μὲν γάρ, ὡς καὶ ἐπὶ	μόνῃ	τῇ τοῦ κλήρου διαδοχῇ, καὶ
[45, 46]	δόξης, ὑφ´ ἧς που καὶ	μόνης	ἀίδιοι τρόπον τινὰ γιγνόμεθα, εἶναι
[45, 33]	συμπρᾶξαι, τῆς φωνῆς τῆς αὑτοῦ	μόνης	κυριεύων, ἐπιχειρήσειε, ταῦτ´ οὐκ ἂν
[45, 23]	παρ´ ὑμῶν οὐκ ἐν τούτοις	μόνοις	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[45, 44]	πεφωράκαμεν, τοῦτον συλλαβαῖς καὶ ῥήμασι	μόνοις	μεταχειρίζεσθαι; τί προσδοκῶντας; ἢ ὅτι
[45, 27]	ὥσπερ εἶπον, οὐ τὴν πόλιν	μόνον	ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκουμένην ἐπλήρωσε.
[45, 27]	ὁ κοινὸς ἀλιτήριος οὐχ ἡμῶν	μόνον	ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης ὀλίγου
[45, 46]	καὶ ὄλεθρον, οὐ τοῦ σώματος	μόνον	ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς τῆς
[45, 39]	καὶ μὴν ὅτι τοῦτο οὐ	μόνον	δικαιότερον ἀλλὰ καὶ λυσιτελέστερον ἡμῖν
[45, 29]	τῶν ἄλλων θορύβους καταπαῦσαι, οὐ	μόνον	οὐκ ἐποίησε τοῦτο, ἀλλὰ καὶ
[45, 37]	τὸ δὲ ἄτοπον ὡς καὶ	μόνον	σφῶν ἄξιον ἐκ τοῦ παραδόξου
[45, 24]	βούλεται. ~ἆρ´ οὖν ἐν τούτοις	μόνον	τοιοῦτος γέγονε, τὰ δ´ ἄλλα
[45, 28]	ὅτι τὴν τοῦ Πομπηίου οὐσίαν	μόνος	ἀνθρώπων ἀγοράσαι ἐτόλμησε, μήτε τὸ
[45, 27]	θέσθαι, βοῶν καὶ κεκραγὼς καὶ	μόνος	ἐξ ἁπάντων ἐναντιούμενος τῇ κοινῇ
[45, 23]	αὐτῶν φροντίσας, πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο	μόνος	καὶ περὶ τοὺς νόμους καὶ
[45, 39]	τοὺς γάρ τοι ὁμοίους ἑαυτῷ	μόνους	καὶ ἀγαπᾷ καὶ κοινωνοὺς ἁπάντων
[45, 40]	δειλίας, ὥστ´ ὀλίγου τὸν Καίσαρα	μονωθέντα	δι´ αὐτὸν πταῖσαι, πάντας δὲ
[45, 25]	καὶ γὰρ οὐδὲ ἐπὶ τούτων	μόνων	τοιοῦτος γέγονεν ὁποῖον αὐτὸν ἴστε
[45, 41]	οὕτω γὰρ ἀνόητός ἐστιν ὥστε	μου	καταψεύδεσθαι τολμᾶν τηλικούτους ἐπαίνους. ἐγὼ
[45, 2]	βουλευτικὸν πᾶν ὑπὸ τοὺς πόδας	μου	σχήσω" ἔκβασιν πρὸς τὸ λεχθὲν
[45, 32]	Ὁρατίου καὶ τὴν χεῖρα τὴν	Μουκίου,	οὐ μὰ τὸ δόρυ τὸ
[45, 45]	τε Δέκιμον ἐξέλῃ καὶ τὴν	Μούτιναν	ἐκπολιορκήσῃ τήν τε Γαλατίαν πᾶσαν
[45, 36]	ἄλλο τι Δεκίμῳ πολεμεῖ καὶ	Μούτιναν	πολιορκεῖ ἢ ἵνα νικήσας αὐτοὺς
[45, 42]	τῆς δὲ ἀνανδρίας, ὅτι τὴν	Μούτιναν	τοσοῦτον ἤδη χρόνον πολιορκοῦντες οὐχ
[45, 24]	καὶ Δέκιμον, οὓς ὑμεῖς ἐπαινεῖτε;	μυρία	δ´ ἂν εἴη λέγειν, εἴ
[45, 4]	καὶ ἕτεροι ἄριστά τινα προελόμενοι	μωρίαν,	ὅτι μὴ κατέτυχον αὐτῶν, ὦφλον.