Livre, Chap. |
[45, 30] |
περὶ
τοῦ
στόματός
σου
μᾶλλον
|
ἤ |
τι
ἕτερον
εἰπεῖν
βούλομαι.
τὰ |
[45, 47] |
ὥσπερ
ὁ
πάππος
αὐτοῦ,
μᾶλλον
|
ἤ |
τι
τῶν
ὁμοίων
τῷ
Κίννᾳ |
[45, 42] |
ἀξιόνικον
ἔχει,
οὔτε
στρατεύματα
πολλὰ
|
ἢ |
ἀξιόμαχα
κέκτηται.
οἱ
μὲν
γὰρ |
[45, 42] |
ὅτι
οὔτ´
αὐτὸς
ἀξιοστρατήγητόν
τι
|
ἢ
|
ἀξιόνικον
ἔχει,
οὔτε
στρατεύματα
πολλὰ |
[45, 12] |
ἀνδρῶν
καὶ
τὸ
τῶν
ἠουοκάτων
|
{ἢ |
βηκάτων}
σύστημα,
οὓς
ἀνακλήτους
ἄν |
[45, 23] |
εἰ
ἕτερος
ἀνθ´
ἑτέρου
Μακεδονίας
|
ἢ |
Γαλατίας
ἄρξειν
ἔμελλεν;
ἢ
τί
|
[45, 41] |
τοῖς
φιλοῦσιν
αὐτὸν
πρότερον
διαβαλών.
|
ἢ |
ἐγὼ
μὲν
χαίρω
τῷ
θανάτῳ |
[45, 1] |
ἱκνουμένῳ
χρόνῳ
ἔτεκε.
πρίν
τε
|
ἢ |
ἐς
τὸ
φῶς
ἐξιέναι,
ἔδοξεν |
[45, 46] |
ἄλλο
τι
ψηφίσησθε,
τεθνάναι
μᾶλλον
|
ἢ |
ζῆν
ἑλέσθαι.
οὔτε
γὰρ
ἄλλως |
[45, 36] |
Δεκίμῳ
πολεμεῖ
καὶ
Μούτιναν
πολιορκεῖ
|
ἢ
|
ἵνα
νικήσας
αὐτοὺς
καὶ
λαβὼν |
[45, 42] |
καὶ
ἐφ´
ὑμῖν
ἑαυτὸν
ποιήσεται,
|
ἢ |
καὶ
ἄκων
ἐκ
μιᾶς
μάχης |
[45, 27] |
ἑκὼν
ἐκ
τῶν
ὅπλων
ἀπήλλακτο
|
ἢ |
καὶ
ἄκων
ἐσεσωφρόνιστο.
νῦν
δὲ |
[45, 14] |
Ἀντώνιον
οὐδὲν
μᾶλλον
ἐκείνου
πολέμιον
|
ἢ |
καὶ
ἑαυτοῦ
τῶν
τε
ἄλλων |
[45, 24] |
ἄτοπον.
οὐδὲ
γὰρ
ἂν
στρατηγὸς
|
ἢ |
καὶ
πρεσβευτής
τις
αἱρεθεὶς
μηδὲν |
[45, 44] |
εἴ
τε
καὶ
ὑπ´
ἀνοίας
|
ἢ |
καὶ
προπετείας
τοῦτ´
ἐποίησε,
πάντως |
[45, 31] |
τὸν
Ὁράτιον
τὸν
παλαιὸν
ἐκεῖνον
|
ἢ |
καὶ
τὴν
Κλοιλίαν
τὴν
ἀρχαίαν |
[45, 22] |
τὰς
μὲν
παρὰ
τοῦ
Καίσαρος
|
ἢ |
καὶ
τοῦ
κλήρου
δοθείσας
ἑκάστοις |
[45, 37] |
οὐ
δράσει
τῶν
αὐτῶν
ἐκείνοις,
|
ἢ |
καὶ
χαλεπώτερον.
ἄλλα
τε
γὰρ |
[45, 37] |
τοῖς
ἔργοις
τὸν
πολεμοῦντα
ἡμῖν
|
ἢ |
μὴ
σκοπεῖν;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
[45, 33] |
ὡπλισμένος
ὁ
τοιαῦτα
γυμνὸς
εἰργασμένος;
|
ἢ |
οἴεσθε
ὅτι
οὐκ
ἐπιθυμεῖ
τῆς |
[45, 45] |
ποιοῦσιν
οἱ
κελεύοντες
ὑμᾶς
πρεσβεύσασθαι
|
ἢ |
ὅπως
ὑμεῖς
μὲν
βραδύνητε,
κἀκ |
[45, 44] |
ῥήμασι
μόνοις
μεταχειρίζεσθαι;
τί
προσδοκῶντας;
|
ἢ |
ὅτι
ὑπακούσει
ποτὲ
ἡμῖν
καὶ |
[45, 22] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
χρήσασθαι
εἶχε,
προστάξαι;
|
ἢ |
οὐ
μέμνησθε
ὅπως
ταραττομένους
ὑμᾶς |
[45, 29] |
εἰργάσατο,
πῶς
ἄν
τις
σιωπήσειεν;
|
ἢ |
οὐ
μέμνησθε
πῶς
βαρὺς
μὲν |
[45, 39] |
χρήσασθαι
πράγμασιν
ἐπίσταται
(πῶς
γὰρ
|
ἢ |
πόθεν
ἄνθρωπος
ἐν
μέθαις
καὶ |
[45, 42] |
ἁρπάζειν
τὰ
τῶν
συμμάχων
μᾶλλον
|
ἢ |
πολεμεῖν
μεμελετήκασι.
τεκμήριον
δὲ
τοῦ |
[45, 45] |
πλείω
τῶν
πραγμάτων
τοῖς
καιροῖς
|
ἢ |
ταῖς
δυνάμεσι
κατορθοῦται,
καὶ
πάντως |
[45, 23] |
Μακεδονίας
ἢ
Γαλατίας
ἄρξειν
ἔμελλεν;
|
ἢ |
τί
χαλεπὸν
εἴ
τις
στρατιώτας |
[45, 37] |
γὰρ
ἂν
τὴν
πατρίδα
φιλῶν
|
ἢ |
τίς
τυραννίδα
μισῶν
ἕν
γέ |
[45, 20] |
ἑαυτῶν
πείσειν
ὑμᾶς
προσέχειν
μᾶλλον
|
ἢ |
τοῖς
ἔργοις
τοῖς
ἐκείνου.
καὶ |
[45, 37] |
ἐστὶν
ὥστε
τοῖς
ῥήμασι
μᾶλλον
|
ἢ |
τοῖς
ἔργοις
τὸν
πολεμοῦντα
ἡμῖν |
[45, 39] |
ἐπ´
αὐτὸν
ἀθροισθέντες,
προσπολεμῆσαι
αὐτῷ·
|
ἢ |
τὸν
Ἀντώνιον
πάλαι
τε
{καὶ} |
[45, 31] |
ὑβρίζεσθαι.
~τάχα
γ´
ἂν
οὗτος
|
ἢ |
τὸν
Ὁράτιον
τὸν
παλαιὸν
ἐκεῖνον
|
[45, 39] |
~καίτοι
δυοῖν
ἡμᾶς
ἀνάγκη
θάτερον,
|
ἢ |
τούτους
πάντας,
τὸν
Καίσαρα
λέγω, |
[45, 18] |
καὶ
παθεῖν
σώζοντα
αὐτὴν
ἀναγκαῖον
|
ᾖ. |
~οὕτω
δὴ
τούτων
ἐχόντων
ἦν |
[45, 1] |
καταλείψων,
ἄλλως
τε
καὶ
ὅτι
|
ἡ |
Ἀττία
δεινῶς
ἰσχυρίζετο
ἐκ
τοῦ |
[45, 11] |
Ἀντώνιος,
ἅτε
καὶ
ὑπατεύων,
ἐπλεονέκτει,
|
ἡ |
δὲ
δὴ
σπουδὴ
τῶν
ἀνθρώπων |
[45, 10] |
ἔπεσε,
καὶ
ὁ
μὲν
ἔκειτο
|
ἡ |
δὲ
ἑαλώκει,
τὸ
μὲν
ἀκούσαντες |
[45, 31] |
Κλοιλίαν
τὴν
ἀρχαίαν
ἐμιμήσατο,
ὧν
|
ἡ |
μὲν
τὴν
ἐσθῆτα
πᾶσαν
ἐνδεδυκυῖα |
[45, 17] |
καὶ
τὸ
χωρίον
ἐν
ᾧ
|
ἡ |
ναυμαχία
ἐγεγόνει
συγχωσθῆναι
ἐψηφίσθη·
οὐ |
[45, 30] |
ἐδημηγόρησεν·
ὅπερ,
ἀφ´
οὗ
γέγονεν
|
ἡ |
πόλις,
οὐδένα
ἄλλον
οὐχ
ὅτι |
[45, 30] |
τίς
γὰρ
οὐκ
οἶδεν
ὅτι
|
ἡ |
ὑπατεία
δημοσία
τοῦ
δήμου
παντός |
[45, 28] |
καὶ
καταβέβρωκε
καὶ
καταπέπωκεν
ὥσπερ
|
ἡ |
Χάρυβδις.
καὶ
ταῦτα
μὲν
ἐάσω· |
[45, 9] |
Σέξτῳ
δύναμιν
ἤδη
πολλὴν
ἔχοντι
|
ἥ |
τε
ἄδεια,
καίτοι
ὑπὸ
τοῦ |
[45, 45] |
ἄν
ποτε
τὴν
εἰρήνην,
ἐν
|
ᾗ |
καὶ
πλεῖστον
ἰσχύω
καὶ
πλοῦτον |
[45, 18] |
τυραννίδι
ζῆν
ὑπομείναιμ´
ἄν,
ἐν
|
ᾗ |
μήτε
πολιτεύσασθαι
μήτε
παρρησιάσασθαι
ἀσφαλῶς |
[45, 9] |
Γαλατίαν
τὴν
ἐντὸς
τῶν
Ἄλπεων,
|
ᾗ |
ὁ
Βροῦτος
ὁ
Δέκιμος
προσετέτακτο, |
[45, 26] |
δὲ
τὴν
ἀκμὴν
τὴν
ἐφ´
|
ἥβης |
ἀπεκήρυξε,
τὰς
ἑταιρήσεις
αὐτοῦ
τὰς |
[45, 44] |
γὰρ
ἴσως
καὶ
κοινῶς
ζῆν
|
ἠβούλετο, |
οὐδ´
ἂν
ἀπ´
ἀρχῆς
τοιούτοις |
[45, 22] |
Καίσαρος
τελευτῇ
λαβὼν
πάνθ´
ὅσα
|
ἠβουλήθη |
διεπράξατο,
τὰ
μὲν
ἐπικοινῶν
ὑμῖν |
[45, 21] |
ᾐσθάνεσθε
μηδὲ
ἐφ´
ἑκάστῳ
αὐτῶν
|
ἠγανακτεῖτε, |
ἐκεῖνον
μὲν
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[45, 8] |
ῥαβδούχων.
~δεινῶς
γὰρ
δὴ
πάντες
|
ἠγανάκτησαν, |
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
ὅτι
ὁ |
[45, 1] |
μεγάλας
ἐπ´
αὐτῷ
ἐλπίδας
ἔχων
|
ἠγάπα |
τε
καὶ
περιεῖπεν
αὐτόν,
ὡς |
[45, 3] |
δῆμος
ὁμονοῶν
ἐπὶ
τῷ
γεγονότι
|
ἠγγέλλετο |
τὴν
πρώτην.
περαιωθεὶς
δὲ
ἐς
|
[45, 43] |
τις
ὑμῶν
ταῦτα
μὲν
ὀρθῶς
|
ἡγεῖται |
λέγεσθαι,
πρέσβεις
δὲ
πρότερον
ἡμᾶς |
[45, 22] |
καὶ
τοῦ
κλήρου
δοθείσας
ἑκάστοις
|
ἡγεμονίας |
κατελύσατε,
τούτῳ
δὲ
ἐπετρέψατε
τά |
[45, 45] |
εἰ
μή
γε
καὶ
συμφέρειν
|
ἡγούμην, |
παρῄνεσα.
~καὶ
σοὶ
δέ,
ὦ |
[45, 17] |
κατάλυσιν
τῆς
δημοκρατίας
φέροντα
παντοῖα
|
ᾔδετο. |
κόρακές
τε
ἐς
τὸ
Διοσκόρειον |
[45, 46] |
πεισθῆτέ
μοι,
καὶ
πάνυ
ἂν
|
ἡδέως |
καὶ
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς |
[45, 35] |
μὲν
μοναρχίας
τῆς
τοῦ
Καίσαρος
|
ἡδέως, |
καίπερ
πολλὰ
ὑπ´
αὐτοῦ
καὶ |
[45, 10] |
τὰ
ταύτῃ
κατέσχε.
δυνατοῦ
δὲ
|
ἤδη |
αὐτοῦ
ὄντος
ὁ
Λέπιδος
τῆς |
[45, 15] |
Καίσαρος
συνῄροντο.
τότε
μὲν
οὖν
|
(ἤδη |
γὰρ
ὅ
τε
ἐνιαυτὸς
ἐξῄει |
[45, 14] |
τῷ
ἑτέρῳ
σφῶν
ὁποτερῳοῦν
ἀντίπαλος
|
ἤδη |
ἦν,
πρὸς
δὲ
καὶ
ἐδεδίει |
[45, 9] |
ἕλεσι
τοῖς
Πομπτίνοις,
ὡς
κεχωσμένοις
|
ἤδη |
καὶ
{τε}
γεωργεῖσθαι
δυναμένοις,
κληρουχηθῆναι |
[45, 37] |
ἔχει
δὲ
οὕτως.
ἂν
μὲν
|
ἤδη |
καὶ
τὴν
ταχίστην
ἀμυνώμεθα
αὐτόν, |
[45, 5] |
πρότερον
μὲν
Ὀκτάουιος,
τότε
δὲ
|
ἤδη |
Καῖσαρ,
μετὰ
δὲ
τοῦτο
Αὔγουστος |
[45, 9] |
τῷ
Πομπηίῳ
τῷ
Σέξτῳ
δύναμιν
|
ἤδη |
πολλὴν
ἔχοντι
ἥ
τε
ἄδεια, |
[45, 44] |
πῶς,
ὅς
γε
ἐς
τοῦτ´
|
ἤδη |
προκεχώρηκεν
ὥστε
μηδ´
ἂν
βούληται |
[45, 34] |
βούλεται
δράσει,
ἀλλ´
ἐκ
τῶν
|
ἤδη |
προτετολμημένων
αὐτῷ
τὸ
μηδὲν
ἔτι |
[45, 14] |
μὲν
πρὸς
τὸν
Ἀντώνιον
ἀγὼν
|
ἤδη |
τε
ἐνέστηκε
καὶ
ἐπείγει,
τῆς |
[45, 4] |
ἀνδρείας
ὄνομα
προσεκτήσατο.
πολλὰ
γὰρ
|
ἤδη |
τινὲς
οὐκ
ὀρθῶς
ἐπιχειρήσαντες
δόξαν, |
[45, 11] |
συνεκέχυτο.
εἰρήνουν
ἔτι
καὶ
ἐπολέμουν
|
ἤδη· |
τό
τε
τῆς
ἐλευθερίας
σχῆμα |
[45, 42] |
ἀνανδρίας,
ὅτι
τὴν
Μούτιναν
τοσοῦτον
|
ἤδη |
χρόνον
πολιορκοῦντες
οὐχ
ᾑρήκασι.
καὶ
|
[45, 36] |
ἐφ´
ἡμᾶς
συσκευάσηται·
οὔτε
γὰρ
|
ἠδίκηταί |
τι
ὑπ´
αὐτῶν
ὥστ´
ἀμύνασθαι |
[45, 28] |
καὶ
τότε
ἐθρηνοῦμεν,
ταῦτα
μεθ´
|
ἡδονῆς |
ἁρπάσας;
καὶ
γὰρ
ἐπ´
ἐκεῖνα |
[45, 16] |
τούς
τε
τῷ
ἀξιώματι
προήκοντας
|
ᾐδοῦντο |
καὶ
τοὺς
ἀναιδείᾳ
τινὶ
χρωμένους |
[45, 29] |
οὐδὲν
ἐκείνων,
ὥς
γε
καὶ
|
ἠδυνήθη, |
παντελῶς
κατειργάσατο.
~καὶ
οὐδὲ
ταῦτα |
[45, 26] |
ἐνεδέχετο,
ὅσα
ἔδρασεν
ἀφ´
οὗπερ
|
ἠδυνήθη, |
τοὺς
κώμους,
τὰς
μέθας,
τἆλλα |
[45, 9] |
Γάιος
στρατηγῶν·
ὅθεν
οὐχ
ἥκιστα
|
ἠδυνήθησαν
|
τοὺς
μὲν
τότε
τῶν
συμμάχων |
[45, 25] |
τῶν
τοιούτων,
ὅσων
γε
καὶ
|
ἠδυνήθητε, |
ἐλάβετε,
ὥσπερ
που
καὶ
παρ´ |
[45, 41] |
τοῦ
Καίσαρος,
οὐχ
ὅτι
οὐκ
|
ἠθέλησεν, |
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
τοῦτο
κατέδεισε· |
[45, 27] |
ἀξιόχρεων
παρὰ
τὰ
δόγματα
ὑμῶν
|
ἠθροίκει, |
ἀλλ´
ἤτοι
ἑκὼν
ἐκ
τῶν |
[45, 12] |
χώραν
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰληφότων,
|
ἤθροισεν, |
ὑπισχνεῖτό
τέ
σφισι
πολλά,
καὶ
|
[45, 3] |
υἱὸς
οὔθ´
ὅτι
κληρονόμος
κατελέλειπτο
|
ἠκηκόει |
πω,
καὶ
προσέτι
καὶ
ὁ |
[45, 9] |
δὲ
Γάιος
στρατηγῶν·
ὅθεν
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἠδυνήθησαν
τοὺς
μὲν
τότε
τῶν |
[45, 46] |
καταπράξαντι
ἐγένετο)
νῦν
δὲ
καὶ
|
ἥκιστα. |
καὶ
γὰρ
ὁ
μὲν
θάνατος |
[45, 8] |
δὴ
πάντες
ἠγανάκτησαν,
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
ὅτι
ὁ
Καῖσαρ
οὐδὲ
ἐς |
[45, 18] |
καὶ
πολλὰ
ὑμᾶς
ὠφελήσων,
ἐποιησάμην,
|
ἠκούσατε |
πρῴην,
ὦ
πατέρες,
ὅθ´
ὑμῖν |
[45, 3] |
προεπέπεμπτο)
πυθόμενος
δὲ
τὸ
συμβεβηκὸς
|
ἤλγησε |
μὲν
ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν,
οὐ
|
[45, 31] |
μὲν
ἡμᾶς
καὶ
ἔσωζον
καὶ
|
ἠλευθέρουν, |
οὗτος
δὲ
πᾶσαν
μὲν
τὴν |
[45, 38] |
παρόντα
πράγματα
ἐπιδεδωκέναι,
μήτε
τὴν
|
ἡλικίαν |
μήτε
τὰ
τραύματα,
ἃ
πρότερόν
|
[45, 4] |
ἐπικινδύνως
ἐποίησεν
ὅτι
τήν
τε
|
ἡλικίαν |
τὴν
ἄρτι
ἐκ
παίδων
ἄγων |
[45, 1] |
ἐκ
τοῦ
αἰδοίου
αὐτῆς
τὸν
|
ἥλιον
|
ἀνατέλλειν
ἐνόμισεν.
ἄρτι
τε
ὁ |
[45, 4] |
ἐσιόντος
αὐτοῦ
ἶρις
πάντα
τὸν
|
ἥλιον |
πολλὴ
καὶ
ποικίλη
περιέσχεν.
~οὕτως |
[45, 17] |
ὤφθη.
τό
τε
φῶς
τοῦ
|
ἡλίου |
ἐλαττοῦσθαί
τε
καὶ
σβέννυσθαι,
τοτὲ |
[45, 17] |
τοιούτοις
οὖσι
λαμπὰς
ἀπ´
ἀνίσχοντος
|
ἡλίου |
πρὸς
δυσμὰς
διέδραμε,
καί
τις |
[45, 11] |
αὐτοὺς
καθῄρουν·
ἔπειτα
καὶ
ἐκείνοις
|
ἠλλοτριοῦντο. |
κἀκ
τούτου
ἀντικαθιστάντες
σφᾶς
ἐς |
[45, 8] |
πρὶν
πιστεύοντες
ἀλλήλοις,
ἐπὶ
πλέον
|
ἠλλοτριώθησαν. |
~ὁρῶν
οὖν
ὁ
Ἀντώνιος
τὸν |
[45, 21] |
συγγνώμης
ἐφ´
οἷς
τὸ
πρῶτον
|
ἥμαρτε |
τυχεῖν,
ἐς
τοσοῦτο
τῇ
συνεχείᾳ |
[45, 44] |
τοιοῦτον
αὐτοῖς
τοῖς
ὅπλοις,
οἷσπερ
|
ἡμᾶς |
ἀδικεῖν
ἐτόλμησε,
καὶ
κολασθῆναι.
~καί |
[45, 44] |
δεινὸν
ἐκεῖνον
μὲν
μὴ
μελλῆσαι
|
ἡμᾶς
|
ἀδικεῖν,
ἡμᾶς
δὲ
δὴ
μέλλειν |
[45, 39] |
ἐπαινοῦμεν,
{οὐ}
μιμούμεθα;
~καίτοι
δυοῖν
|
ἡμᾶς |
ἀνάγκη
θάτερον,
ἢ
τούτους
πάντας, |
[45, 36] |
τοῖς
πόρρω
καὶ
ἐλάττοσιν
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
αὐξάνεται,
παντὶ
δῆλόν
ἐστιν.
οὐ
|
[45, 35] |
καὶ
μαλακιζόμεθα,
καὶ
τηλικοῦτον
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
αὐτοὺς
τύραννον
ἀσκοῦμεν;
καὶ
πῶς |
[45, 44] |
μὲν
μὴ
μελλῆσαι
ἡμᾶς
ἀδικεῖν,
|
ἡμᾶς |
δὲ
δὴ
μέλλειν
ἀμύνασθαι;
καὶ |
[45, 35] |
ἐν
δουλείᾳ
τραφέντας
ἐπιθυμῆσαι
ἐλευθερίας,
|
ἡμᾶς |
δὲ
ἐν
αὐτονομίᾳ
πολιτευθέντας
ἐθελοδουλῆσαι, |
[45, 44] |
πάντα
τὰ
τοῦ
πολέμου
πράττειν,
|
ἡμᾶς
|
δὲ
ἐν
ψηφίσμασι
καὶ
πρεσβείαις |
[45, 38] |
αὐτοῦ
ἀναλίσκειν
καὶ
στρατιώτας
ἀθροίζειν,
|
ἡμᾶς |
δὲ
μήτ´
αὐτούς
τι
τῶν
|
[45, 36] |
τῆς
δημοκρατίας
κινδυνεῦσαι
ἐθελήσειεν,
ὁρῶν
|
ἡμᾶς |
δημοσίᾳ
πρὸς
τὴν
δουλείαν
ἑτοίμως |
[45, 19] |
ἀδεῶς
τι
βουλεύσασθαι.
δεῖ
δὲ
|
ἡμᾶς |
καὶ
διὰ
τοὺς
στρατιώτας
τοὺς |
[45, 31] |
τοι
διὰ
ταῦτα
ἐκεῖνοι
μὲν
|
ἡμᾶς |
καὶ
ἔσωζον
καὶ
ἠλευθέρουν,
οὗτος |
[45, 44] |
ποτὲ
ἡμῖν
καὶ
αἰδεσθήσεταί
ποτε
|
ἡμᾶς; |
καὶ
πῶς,
ὅς
γε
ἐς
|
[45, 34] |
ἐπ´
ἄλλο
τι
καὶ
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
κἀκεῖνα
καὶ
τἆλλα
πάντα
παρασκευάζεται. |
[45, 23] |
τοὺς
στρατιώτας
τοὺς
ἡμετέρους
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
ὁπλίζεσθαι,
τὸ
τὰ
ἡμέτερα
καθ´ |
[45, 45] |
Γαλατίαν
πᾶσαν
λάβῃ,
ὥστε
μηκέθ´
|
ἡμᾶς |
ὅπως
αὐτῷ
χρησώμεθα
εὑρεῖν
δυνηθῆναι, |
[45, 36] |
ζητεῖν
μετὰ
ταῦτα
τοὺς
ἐλευθεροῦντας
|
ἡμᾶς. |
οὓς
ἴσως
οὐδὲ
εὑρήσομεν,
ἄλλως |
[45, 19] |
μετὰ
φρουρᾶς
συνελθεῖν
ἐψηφίσασθε,
πάνθ´
|
ἡμᾶς |
οὕτω
δεῖ
καὶ
εἰπεῖν
καὶ |
[45, 43] |
ἡγεῖται
λέγεσθαι,
πρέσβεις
δὲ
πρότερον
|
ἡμᾶς |
πρὸς
αὐτὸν
ἀποστεῖλαι
δεῖν
οἴεται, |
[45, 36] |
νικήσας
αὐτοὺς
καὶ
λαβὼν
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
συσκευάσηται·
οὔτε
γὰρ
ἠδίκηταί
τι |
[45, 32] |
κατακρημνίσαντες,
οἱ
τὸν
Σπούριον
ἀποκτείναντες;
|
ἡμεῖς |
βασιλέα
τινὰ
ἀσπάσασθαί
σε
προσετάξαμεν, |
[45, 32] |
τοῦ
Βρούτου
ἀρχὴν
γενέσθαι,
ὧν
|
ἡμεῖς |
ἐκεῖνον
μετὰ
τὸν
τοῦ
Καίσαρος |
[45, 32] |
χαλεπωτάτων
ἀπόσχοιτο;
ἡμεῖς,
ὦ
Ἀντώνιε,
|
ἡμεῖς
|
σοι
ταῦτ´
ἐνετειλάμεθα,
οἱ
τοὺς |
[45, 32] |
δικτάτορος
δι´
ἐκείνην,
ἐπάρατον
ποιησάμενοι;
|
ἡμεῖς |
τύραννόν
τινα
ἀποδεῖξαί
σοι
ἐκελεύσαμεν, |
[45, 32] |
δ´
ἂν
τῶν
χαλεπωτάτων
ἀπόσχοιτο;
|
ἡμεῖς, |
ὦ
Ἀντώνιε,
ἡμεῖς
σοι
ταῦτ´ |
[45, 22] |
ἐσχήκαμεν;
ἣν
εἰ
τότε
περιβεβλημένοι
|
ἦμεν, |
οὔτ´
ἂν
ἐκεῖνος
ὧν
φήσει |
[45, 17] |
ταῦτα
καὶ
ἐν
ἐκείναις
ταῖς
|
ἡμέραις |
ἐβουλεύσαντό
τε,
καὶ
εἶπον
ἄλλοι |
[45, 7] |
καὶ
ἱερομηνίαις
τισὶν
ἐπινικίοις
ἰδίαν
|
ἡμέραν |
ἐπὶ
τῷ
ὀνόματι
αὐτοῦ
ἐβουθύτησαν. |
[45, 17] |
καὶ
γνῶμαι
ἐπὶ
τρεῖς
ἐφεξῆς
|
ἡμέρας, |
ἀπ´
αὐτῆς
τῆς
νουμηνίας
ἀρξάμεναι, |
[45, 7] |
ἄστρον
τι
παρὰ
πάσας
τὰς
|
ἡμέρας |
ἐκείνας
ἐκ
τῆς
ἄρκτου
πρὸς
|
[45, 8] |
ἀνθυπεῖξάν
τινα
ἀλλήλοις
συμβιβαζόμενοι)
καὶ
|
ἡμέρας |
μέν
τινας
ἡσύχασαν,
ἔπειτα
δὲ |
[45, 17] |
τις
ἀστὴρ
καινὸς
ἐπὶ
πολλὰς
|
ἡμέρας |
ὤφθη.
τό
τε
φῶς
τοῦ |
[45, 23] |
ἐφ´
ἡμᾶς
ὁπλίζεσθαι,
τὸ
τὰ
|
ἡμέτερα |
καθ´
ἡμῶν
ἀναλίσκεσθαι·
ἃ
μήτε
|
[45, 23] |
πολιορκεῖσθαι,
τὸ
τοὺς
στρατιώτας
τοὺς
|
ἡμετέρους |
ἐφ´
ἡμᾶς
ὁπλίζεσθαι,
τὸ
τὰ |
[45, 36] |
καὶ
κινδύνους
ὑπομένει,
τῶν
δ´
|
ἡμετέρων, |
οἳ
καὶ
ἐκεῖνα
καὶ
ἄλλα
|
[45, 31] |
ὑπάτου
τύραννον
δὲ
ἀντὶ
δικτάτορος
|
ἡμῖν
|
ἀντικατέστησε.
μέμνησθε
γὰρ
οἷα
μὲν |
[45, 20] |
καὶ
τὰς
ἀπειλὰς
ἃς
πᾶσιν
|
ἡμῖν |
ἀπειλεῖ,
καὶ
τὰς
ἐλπίδας
ἐφ´ |
[45, 37] |
τοῦτο
ποιεῖν
περιμένωμεν
ἕως
ἂν
|
ἡμῖν |
αὐτὸς
ἐκεῖνος
ἐπιβουλεύειν
ὁμολογήσῃ,
πάντων
|
[45, 1] |
τὴν
αἰτίαν
ἀνεβόησεν
ὅτι
δεσπότην
|
ἡμῖν |
ἐγέννησας"
καὶ
αὐτὸν
ἐκταραχθέντα
ἐπὶ |
[45, 37] |
τὰς
πόλεις
πολιορκεῖ,
κακόνουν
αὐτὸν
|
ἡμῖν |
εἶναί
φημι,
ἀλλὰ
καὶ
ἐξ |
[45, 37] |
δὴ
πάλαι
καὶ
πανταχόθεν
ὢν
|
ἡμῖν |
ἐλέγχεται,
ἔχει
δὲ
οὕτως.
ἂν |
[45, 39] |
μόνον
δικαιότερον
ἀλλὰ
καὶ
λυσιτελέστερον
|
ἡμῖν |
ἐστιν,
οὐδεὶς
ἀγνοεῖ.
ὁ
μέν |
[45, 37] |
ἢ
τοῖς
ἔργοις
τὸν
πολεμοῦντα
|
ἡμῖν |
ἢ
μὴ
σκοπεῖν;
ἐγὼ
μὲν |
[45, 44] |
προσδοκῶντας;
ἢ
ὅτι
ὑπακούσει
ποτὲ
|
ἡμῖν |
καὶ
αἰδεσθήσεταί
ποτε
ἡμᾶς;
καὶ |
[45, 40] |
γὰρ
οὐκ
οἶδεν
ὅτι
αὐτὸς
|
ἡμῖν |
πάντα
τὰ
ἐμφύλια
κακὰ
παρασκεύασας |
[45, 34] |
τοὺς
στρατιώτας
καὶ
τὰς
πόλεις
|
ἡμῖν |
παραδιδόντος,
οὗτος
οὐχ
ὅπως
οὐκ |
[45, 44] |
μηδ´
ἂν
βούληται
δύνασθαι
δημοκρατικῶς
|
ἡμῖν |
συμπολιτεῦσαι.
εἰ
μὲν
γὰρ
ἴσως |
[45, 46] |
χάριτος
ἕνεκα
τὰ
κοινῇ
πᾶσιν
|
ἡμῖν |
συμφέροντα
καταπροδοῦναι.
ὡς
ἔγωγε
οὕτω |
[45, 42] |
αὐτῷ
τούτῳ
προσήκοντα,
ἐπιβουλεύσαντας
ὑμῖν
|
ἠμυνάμην. |
~εἰ
δέ
τις
ὑμῶν
ταῦτα |
[45, 31] |
αὐτοῦ
ἐπιθεῖναι,
καὶ
προσκαταψεύσασθαι
πάντων
|
ἡμῶν |
ἀκουόντων
ὅτι
αὐτοὶ
ταῦτα
αὐτῷ |
[45, 23] |
ὁπλίζεσθαι,
τὸ
τὰ
ἡμέτερα
καθ´
|
ἡμῶν |
ἀναλίσκεσθαι·
ἃ
μήτε
ἐψηφίσασθε
μήτε |
[45, 19] |
προσειληφότες,
ἔργῳ
δ´
ἐκείνῳ
καθ´
|
ἡμῶν |
αὐτῶν
δεδωκότες,
ὥσπερ
δέον
αὐτόν, |
[45, 37] |
τῆς
πολιτείας
καὶ
τῆς
ἐλευθερίας
|
ἡμῶν |
γεγονέναι
διορίζομαι·
τίς
γὰρ
ἂν |
[45, 40] |
τῇ
δημαρχίᾳ
παρὰ
τὴν
ἁπάντων
|
ἡμῶν |
γνώμην
προσθέμενος,
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[45, 20] |
πάλαι
φημὶ
πολέμιον
αὐτὸν
ἁπάντων
|
ἡμῶν |
εἶναι.
~εἰ
δὲ
μὴ
παραχρῆμα |
[45, 35] |
οὐκ
αἰσχρὸν
τοὺς
μὲν
προγόνους
|
ἡμῶν |
ἐν
δουλείᾳ
τραφέντας
ἐπιθυμῆσαι
ἐλευθερίας, |
[45, 19] |
καὶ
φροντίδος
δεόμενα
τὰ
πράγματα
|
ἡμῶν |
ἐστι,
καὶ
ὑμεῖς
αὐτοὶ
δῆλον, |
[45, 23] |
καὶ
σχέτλια,
τὸ
τὴν
χώραν
|
ἡμῶν |
κακουργεῖσθαι,
τὸ
τὰς
πόλεις
τὰς
|
[45, 39] |
καὶ
κοινῇ
γνώμῃ
πρὸς
πάντων
|
ἡμῶν
|
κολασθῆναι.
καὶ
μὴν
ὅτι
τοῦτο |
[45, 38] |
ὥσπερ
εἶχεν,
ἐς
τὴν
πόλιν
|
ἡμῶν |
μετὰ
πάντων
τῶν
στρατευμάτων
ὥσπερ |
[45, 20] |
στρατείαν
ἣν
ἐπὶ
τοὺς
συμμάχους
|
ἡμῶν |
μήτε
τῆς
βουλῆς
μήτε
τοῦ |
[45, 39] |
τιμωρίαν
δεῖν
ὑποσχεῖν
ὅτι
μήθ´
|
ἡμῶν |
μήτε
τοῦ
δήμου
ψηφισαμένων
ἐτόλμησαν, |
[45, 27] |
οὗτος
ὁ
κοινὸς
ἀλιτήριος
οὐχ
|
ἡμῶν |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
οἰκουμένης |
[45, 31] |
δὲ
πᾶσαν
μὲν
τὴν
ἐλευθερίαν
|
ἡμῶν, |
ὅσον
ἐπ´
αὐτῷ
ἦν,
ἀφείλετο, |
[45, 30] |
ἀγορᾷ
πρὸς
τῷ
βήματι,
πάντων
|
ἡμῶν |
παρόντων,
τοιαῦτ´
εἰπεῖν,
ἵν´
ἅμα |
[45, 39] |
Ἀντώνιον
πάλαι
τε
{καὶ}
ὑφ´
|
ἡμῶν |
τοῖς
ἔργοις
αὐτοῖς
πολέμιον
ὁμολογεῖν
|
[45, 31] |
ἐλευθερίαν
ἡμῶν,
ὅσον
ἐπ´
αὐτῷ
|
ἦν, |
ἀφείλετο,
πᾶσαν
δὲ
τὴν
δημοκρατίαν |
[45, 30] |
οἶδε
πεποιηκότα.
τὰ
γὰρ
Λυκαῖα
|
ἦν, |
καὶ
ἐπὶ
τοῦ
ἑταιρικοῦ
τοῦ |
[45, 11] |
πάντα
ἔν
τε
ἀκρισίᾳ
πολλῇ
|
ἦν |
καὶ
συνεκέχυτο.
εἰρήνουν
ἔτι
καὶ |
[45, 4] |
ἐκ
παίδων
ἄγων
(ὀκτωκαιδεκέτης
γὰρ
|
ἦν) |
καὶ
τὴν
διαδοχὴν
καὶ
τοῦ |
[45, 1] |
τοῦ
Καίσαρος
ἀδελφῆς
υἱὸς
ὠνομάζετο)
|
ἦν |
μὲν
ἐξ
Οὐελιτρῶν
τῶν
Οὐολσκίδων, |
[45, 19] |
ᾖ.
~οὕτω
δὴ
τούτων
ἐχόντων
|
ἦν |
μέν
που
πολλὴ
καὶ
παρὰ |
[45, 3] |
συμβεβηκὸς
ἤλγησε
μὲν
ὥσπερ
εἰκὸς
|
ἦν, |
οὐ
μέντοι
καὶ
νεωτερίσαι
τι |
[45, 2] |
καὶ
οὐ
γὰρ
ἠπίστατο
ὅστις
|
ἦν, |
περιέτυχέ
τε
αὐτῷ
τῆς
ὑστεραίας |
[45, 45] |
εἴγε
καὶ
τῷ
ἔργῳ
εἰρήνη
|
ἦν, |
πολεμεῖν
ὑμῖν,
εἰ
μή
γε |
[45, 14] |
ἑτέρῳ
σφῶν
ὁποτερῳοῦν
ἀντίπαλος
ἤδη
|
ἦν, |
πρὸς
δὲ
καὶ
ἐδεδίει
μὴ |
[45, 33] |
τῆς
διανοίας
τὴν
ἔφεσιν
ταύτην,
|
ἣν |
ἅπαξ
ἐς
τὸν
νοῦν
ἐγκατέθετο, |
[45, 22] |
εἰ
μὴ
μετὰ
φρουρᾶς,
ἐσχήκαμεν;
|
ἣν |
εἰ
τότε
περιβεβλημένοι
ἦμεν,
οὔτ´ |
[45, 20] |
αὐτοῦ
σκοπεῖν,
καὶ
τὴν
στρατείαν
|
ἣν |
ἐπὶ
τοὺς
συμμάχους
ἡμῶν
μήτε |
[45, 6] |
τῇ
τοῦ
Ἀφροδισίου
ἐκποιήσει
καταδειχθεῖσαν,
|
ἣν |
ὑποδεξάμενοί
τινες
ζῶντος
ἔτι
τοῦ |
[45, 25] |
αὐτοῦ
λαβεῖν,
ὅτι
ταῦθ´
ὑμᾶς
|
ἠνάγκασε |
γνῶναι·
οὐ
μέντοι
καὶ
τὸ |
[45, 22] |
οὔτε
προορωμένους
τι
τοιοῦτον
ἐξαπατήσας
|
ἠνάγκασεν |
αὑτῷ
ψηφίσασθαι,
ἐφ´
ὑμᾶς
αὐτοὺς |
[45, 6] |
καὶ
ἀσφαλῶς
παρρησιάσασθαί
τι
δυνάμενος
|
ἠνείχετο, |
μέχρις
οὗ
τὸ
πλῆθος,
ὑφ´ |
[45, 34] |
τοιοῦτό
τι
ἀκούσας
καὶ
ἰδὼν
|
ἠνέσχετο; |
οὐκοῦν
εἴπερ
ἐκεῖνος
εἰκότως
ἐπὶ |
[45, 2] |
τι
προσημαίνοι
ἔφερεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἠνίασε |
τοὺς
παρόντας,
ὅτι
ἐν
τῇ |
[45, 12] |
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
τὸ
τῶν
|
ἠουοκάτων |
{ἢ
βηκάτων}
σύστημα,
οὓς
ἀνακλήτους |
[45, 10] |
οἱ
στρατιῶται
τὸ
δὲ
ἰδόντες
|
ἠπατήθησαν |
ὡς
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
σφων |
[45, 5] |
τὴν
πόλιν
ἐσῆλθεν·
ἔπειτ´
οὔτ´
|
ἠπείλει |
οὐδενὶ
οὐδέν,
οὔτε
ἐνεδείκνυτο
ὅτι |
[45, 17] |
τοῦ
Τιβέριδος
ἐκβολὰς
ἐς
τὴν
|
ἤπειρον |
ἐξέπεσον.
ἐπεγένετο
μὲν
οὖν
καὶ |
[45, 12] |
καὶ
αὐτοὺς
παραλαβὼν
ὁ
Καῖσαρ
|
ἠπείχθη |
τε
ἐς
τὴν
Ῥώμην
πρὶν |
[45, 2] |
Διὸς
εἰληφέναι·
καὶ
οὐ
γὰρ
|
ἠπίστατο
|
ὅστις
ἦν,
περιέτυχέ
τε
αὐτῷ |
[45, 14] |
Δέκιμον
προσηταιρίσατο.
καὶ
γὰρ
εὖ
|
ἠπίστατο |
ὅτι
τούτῳ
μέν,
ἂν
τῶν |
[45, 6] |
ὑφ´
οὗ
τὸν
πατέρα
αὐξηθέντα
|
ἠπίστατο, |
προσεποιήσατο.
ὀργήν
τε
γὰρ
αὐτοὺς |
[45, 14] |
ὁ
Καῖσαρ
ἐπὶ
πολὺ
μὲν
|
ἠπόρησεν |
ὅ
τι
πράξῃ.
ἐμίσει
μὲν |
[45, 26] |
ἀλλ´
ὅτι
αἰδοῦμαι
νὴ
τὸν
|
Ἡρακλέα |
ἀκριβῶς
καθ´
ἕκαστον,
ἄλλως
τε |
[45, 34] |
αὐτῷ
προύτεινεν
ἃ
μηδὲ
ἐκεῖνον
|
ἤρεσεν. |
ἀλλ´
ἁμαρτεῖν
ὅτι
καὶ
τὴν |
[45, 15] |
συνεδρίῳ
χρῆσθαι
ἔδοξε.
ταῦτα
γὰρ
|
ἤρεσκε |
μὲν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς |
[45, 42] |
τοσοῦτον
ἤδη
χρόνον
πολιορκοῦντες
οὐχ
|
ᾑρήκασι. |
καὶ
τὰ
μὲν
τοῦ
Ἀντωνίου |
[45, 17] |
μάλιστα
συστρεφόμενοι
ὠρύοντο.
ὅ
τε
|
Ἠριδανὸς |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
πέριξ
γῆς |
[45, 6] |
Καίσαρος
ποιησάμενος,
καὶ
δημηγορήσας
ὅσα
|
ἥρμοττε, |
ταύτην
τε
εὐθὺς
ἐκτίσειν
σφίσιν |
[45, 0] |
Ὡς
Καῖσαρ
καὶ
Ἀντώνιος
στασιάζειν
|
ἤρξαντο. |
δ.
Ὡς
Κικέρων
κατὰ
Ἀντωνίου |
[45, 24] |
Καίσαρος
ἐπιζητῆσαι
καὶ
ἀποδεῖξαι
κελευσθεὶς
|
ἥρπακε, |
καὶ
τὰ
μὲν
τοῖς
δανεισταῖς |
[45, 14] |
Καῖσαρ
ἀνεβάλετο,
ἀλλ´
ἐπηκολούθησεν
αὐτῷ.
|
~ἦρχε |
μὲν
δὴ
τότε
τῆς
χώρας |
[45, 46] |
ψυχῆς
τῆς
τε
δόξης,
ὑφ´
|
ἧς
|
που
καὶ
μόνης
ἀίδιοι
τρόπον |
[45, 33] |
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
μοναρχίας,
ὑπὲρ
|
ἧς |
τοιαῦτα
καὶ
εἰπὼν
καὶ
ποιήσας |
[45, 21] |
~εἰ
δὲ
μὴ
παραχρῆμα
τότε
|
ᾐσθάνεσθε |
μηδὲ
ἐφ´
ἑκάστῳ
αὐτῶν
ἠγανακτεῖτε, |
[45, 15] |
προπέμψων,
ἐπανῆλθεν
ἐπειδήπερ
ἐκπεπολεμωμένους
σφᾶς
|
ᾔσθετο. |
~ἐκείνῳ
μὲν
οὖν
τῷ
ἔτει |
[45, 2] |
ἐσήγαγε
καὶ
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
ἤσκει, |
καὶ
πάνθ´
ὅσα
προσήκει
τῷ
|
[45, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
τῇδε
τῇ
γλώσσῃ,
|
ἠσκεῖτο, |
καὶ
ἐν
ταῖς
στρατείαις
ἐρρωμένως |
[45, 8] |
συμβιβαζόμενοι)
καὶ
ἡμέρας
μέν
τινας
|
ἡσύχασαν, |
ἔπειτα
δὲ
ἀνθυποπτεύσαντες
ἀλλήλους,
εἴτ´ |
[45, 13] |
γυναικὸς
ὀφθαλμοῖς
ἐκέλευσε,
τότε
μὲν
|
ἡσύχασαν, |
πορευόμενοι
δὲ
ἐς
τὴν
Γαλατίαν |
[45, 6] |
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀντώνιον
οὐχ
|
ἡσύχασεν, |
ἀλλὰ
Τιβέριον
Καννούτιον
δημαρχοῦντα
ἀναπείσας |
[45, 19] |
τῷ
εἰωθότι
κόσμῳ
καὶ
ἐν
|
ἡσυχίᾳ |
ἀδεῶς
τι
βουλεύσασθαι.
δεῖ
δὲ |
[45, 43] |
καὶ
ὑμῖν
αὑτὸν
ἐπιτρέπῃ,
τὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγειν,
ἂν
δὲ
ἐπὶ
τῶν |
[45, 34] |
ἄλλου
ἕνεκα,
ἐξὸν
αὐτῷ
τὴν
|
ἡσυχίαν |
ἀσφαλῶς
ἄγειν,
ταράττειν
τὰ
πράγματα |
[45, 46] |
ταὐτά
σοι
φρονοῦσι
συμβουλεύω
καθ´
|
ἡσυχίαν |
ἐπιτρέψαι
τῇ
τε
γερουσίᾳ
τὰ |
[45, 45] |
ἐκεῖνος
δὲ
ἐν
τούτῳ
καθ´
|
ἡσυχίαν |
πάνθ´
ὅσα
ἂν
βούληται
πράξῃ, |
[45, 6] |
~ἐπ´
οὖν
τούτοις
ὁ
Καῖσαρ
|
ἤσχαλλε |
μέν,
οὐ
μέντοι
καὶ
ἀσφαλῶς |
[45, 27] |
τὰ
δόγματα
ὑμῶν
ἠθροίκει,
ἀλλ´
|
ἤτοι |
ἑκὼν
ἐκ
τῶν
ὅπλων
ἀπήλλακτο |
[45, 42] |
ἅμα
τοὺς
ἄλλους
δυνήσεται,
ἀλλ´
|
ἤτοι |
ἑκών,
ἐπειδὰν
πρῶτον
πύθηται
ταῦθ´ |
[45, 26] |
ἄλλως
τε
καὶ
πρὸς
οὐδὲν
|
ἧττον
|
εἰδότας
ὑμᾶς,
λέγειν
ὅπως
μὲν |
[45, 22] |
ἀνέπεισεν
ὑμᾶς
τὰ
δὲ
ἐξεβιάσατο,
|
ἧττόν |
τι
παρὰ
τοῦτο
ἀδικεῖν
αὐτὸν |
[45, 11] |
καὶ
ἐφίλουν
καὶ
ἐμίσουν,
καὶ
|
ηὖξον |
καὶ
ἐταπείνουν.
~οὕτως
οὖν
αὐτῶν |
[45, 11] |
τῷ
τε
Ἀντωνίῳ
πολὺ
δυναμένῳ
|
ἤχθοντο |
καὶ
τῷ
Καίσαρι
μηδέπω
ἰσχύοντι |
[45, 5] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
Αὔγουστος
ἐπικληθεὶς
|
ἥψατο |
τῶν
πραγμάτων,
καὶ
αὐτὰ
καὶ
|