Livre, Chap.
[45, 0]	Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιος στασιάζειν ἤρξαντο.	δ.	Ὡς Κικέρων κατὰ Ἀντωνίου ἐδημηγόρησεν.
[45, 24]	τούτοις μόνον τοιοῦτος γέγονε, τὰ	δ´	ἄλλα ὀρθῶς διῴκηκε; ποῦ; πόθεν;
[45, 46]	σωτηρίας μεθ´ ὑμῶν ἀπολαῦσαι, ἂν	δ´	ἄλλο τι ψηφίσησθε, τεθνάναι μᾶλλον
[45, 37]	καὶ τὰ προειμένα ἀναληψόμεθα· ἂν	δ´	ἀμελήσαντες τοῦτο ποιεῖν περιμένωμεν ἕως
[45, 24]	Δέκιμον, οὓς ὑμεῖς ἐπαινεῖτε; μυρία	δ´	ἂν εἴη λέγειν, εἴ τις
[45, 33]	αὐτὸς ἑαυτῷ δυνηθεὶς κατεργάσαιτο; τίς	δ´	ἂν ἕτερον τύραννον καὶ ἐπὶ
[45, 32]	ἂν τῶν δεινοτάτων τολμήσειε, ~τίνος	δ´	ἂν τῶν χαλεπωτάτων ἀπόσχοιτο; ἡμεῖς,
[45, 44]	ἑκὼν εὐθὺς αὐτῶν ἀπηλλάγη· νῦν	δ´	ἅπαξ καὶ ἐκ τῶν νόμων
[45, 19]	πόλεως ἐπ´ Ἀντώνιον προσειληφότες, ἔργῳ	δ´	ἐκείνῳ καθ´ ἡμῶν αὐτῶν δεδωκότες,
[45, 36]	πόνους καὶ κινδύνους ὑπομένει, τῶν	δ´	ἡμετέρων, οἳ καὶ ἐκεῖνα καὶ
[45, 38]	ὑμῖν δι´ αὐτοῦ, προσθεμένους, ἃ	δ´	ὀρθῶς αὐτοὺς πεποιηκέναι φατέ, ταῦτ´
[45, 28]	βήματος μεταξὺ δημηγορῶν ἐξήμει; τί	δ´	ὅτι καὶ πόρνους καὶ πόρνας,
[45, 28]	ὃ μήπω πρότερον ἐγεγόνει; ~τί	δ´	ὅτι καὶ τότε μεθύων τε
[45, 28]	ἐπαγόμενος τὴν Ἰταλίαν περιῄει; τί	δ´	ὅτι τὴν τοῦ Πομπηίου οὐσίαν
[45, 40]	τὸν ἐν Ἰβηρίᾳ ἐκστάς. τίς	δ´	οὐκ οἶδεν ὅτι τόν τε
[45, 17]	τοῦτο τὴν νίκην ἔλαβεν. τότε	δ´	οὖν ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ
[45, 23]	τὰ δοθέντα αὐτοῖς ἀφελόμενος, τοῖς	δ´	ὠνητιάσασι καὶ ἐκεῖνα καὶ τἆλλα
[45, 27]	γενόμενος, ὥς που καὶ τὸ	δαιμόνιον	ἐναργῶς ἐσήμηνεν. ὅτε γοῦν τοὺς
[45, 4]	ὅτι καὶ κατώρθωσε. τὸ μέντοι	δαιμόνιον	πᾶσαν οὐκ ἀσαφῶς τὴν αὐτόθεν
[45, 24]	ἥρπακε, καὶ τὰ μὲν τοῖς	δανεισταῖς	ἀποδέδωκε τὰ δὲ ἐς τρυφὴν
[45, 28]	καὶ γυναῖκας, μετὰ τῶν ῥαβδούχων	δαφνηφορούντων	ἐπαγόμενος τὴν Ἰταλίαν περιῄει; τί
[45, 17]	Κικέρωνι τὸν ὄλεθρον προεδήλωσε· τοὺς	δὲ	ἄλλους ἐκεῖνά τε ἐτάραττε καὶ
[45, 31]	πρὸς τὸ βῆμα εἶπεν, οἷα	δὲ	ἀναβὰς ἐπ´ αὐτὸ ἔπραξε. καίτοι
[45, 42]	νῦν ἔτ´ αὐτῷ συστρατεύονται, τῆς	δὲ	ἀνανδρίας, ὅτι τὴν Μούτιναν τοσοῦτον
[45, 8]	ἡμέρας μέν τινας ἡσύχασαν, ἔπειτα	δὲ	ἀνθυποπτεύσαντες ἀλλήλους, εἴτ´ ἐξ ἀληθοῦς
[45, 9]	σφισιν ἐνόμιζον εἶναι, παῦσαι, ἑτέρους	δὲ	ἀντ´ αὐτῶν ἀνθελέσθαι, καί τισιν
[45, 31]	δεσπότην μὲν ἀντὶ ὑπάτου τύραννον	δὲ	ἀντὶ δικτάτορος ἡμῖν ἀντικατέστησε. μέμνησθε
[45, 37]	ἐκ τοῦ προπεπρᾶχθαι νομίζοντες, τὸ	δὲ	ἄτοπον ὡς καὶ μόνον σφῶν
[45, 23]	τὴν πόλιν ὀλίγου καταπρησθῆναι, παμπόλλους	δὲ	αὖθις φονευθῆναι. ἐβεβαιώσατε πάντα τὰ
[45, 22]	ὑμῖν ὑπούλως καὶ ἀκαίρως, τὰ	δὲ	αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ προσκακουργῶν, πάντα
[45, 37]	κρατῆσαι τούτου πάντα πλάττονται, τυχόντες	δὲ	αὐτοῦ οὐδενὸς ὧν ἐπιθυμοῦσιν ἀπέχονται.
[45, 41]	καταψεύδεσθαι τολμᾶν τηλικούτους ἐπαίνους. ἐγὼ	δὲ	αὐτόχειρα μὲν αὐτὸν οὐ λέγω
[45, 41]	ἐλευθερίας ἀπ´ αὐτοῦ ἀπολαύσας, Ἀντώνιος	δὲ	ἄχθεται ὁ πᾶσαν μὲν τὴν
[45, 22]	αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ προσκακουργῶν, πάντα	δὲ	βιαζόμενος; στρατιώταις γοῦν, καὶ τούτοις
[45, 9]	ὁ δὲ Λούκιος δημαρχῶν, ὁ	δὲ	Γάιος στρατηγῶν· ὅθεν οὐχ ἥκιστα
[45, 9]	ἀδελφὸς αὐτοῦ Γάιος σφετερίσασθαι, τὴν	δὲ	Γαλατίαν τὴν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων,
[45, 35]	καὶ ἀγαθὰ προπαθόντας, ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον	δὲ	δεσπότην αὐθαίρετον ἀνθελέσθαι, ὃς τοσοῦτον
[45, 11]	ἐφίλουν μὲν γὰρ οὐδέτερον, νέων	δὲ	δὴ ἀεὶ πραγμάτων ἐπιθυμοῦντες, καὶ
[45, 1]	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐποίει, ὁ	δὲ	δὴ Γάιος ὁ Ὀκτάουιος Καιπίας
[45, 22]	ἀδελφὸν τὸν Γάιον πέμψαι, τὴν	δὲ	δὴ Γαλατίαν ἑαυτῷ μετὰ τῶν
[45, 17]	ἔδοσαν καὶ κατεψηφίσαντο πάντες. ~Αὔλου	δὲ	δὴ Ἱρτίου μετὰ Γαΐου Οὐιβίου
[45, 47]	ἐκείνου χρημάτων οὐκ ἐκληρονόμησεν, ἄλλων	δὲ	δὴ καὶ πάνυ πολλούς, τοὺς
[45, 42]	τῆς Γαλατίας αὐτὸν ἐξείργει) ἂν	δὲ	δὴ καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε αὐτοῖς,
[45, 7]	τοῦτο μὲν οὐκ ἐπίστευον, τῷ	δὲ	δὴ Καίσαρι αὐτὸ ὡς καὶ
[45, 38]	μὲν καὶ ὑπατεύοντος ἀποστάντας, τῷ	δὲ	δὴ Καίσαρι, τοῦτ´ ἔστιν ὑμῖν
[45, 42]	αὐτῷ τοιαῦτα ὄντα εὑρίσκεται· τὰ	δὲ	δὴ Καίσαρος τοῦ τε Βρούτου
[45, 46]	τινὰ γιγνόμεθα, εἶναι νομίζω· τὸ	δὲ	δὴ λέγοντά τε καὶ πράττοντα
[45, 42]	καὶ τῶν ἐλεφάντων ἐστέρηται· οἱ	δὲ	δὴ λοιποὶ ὑβρίζειν καὶ ἁρπάζειν
[45, 44]	μὴ μελλῆσαι ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς	δὲ	δὴ μέλλειν ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον
[45, 43]	πρότερον καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς	δὲ	δὴ πολίταις τοῖς ἀδικοῦσί τι
[45, 11]	ἅτε καὶ ὑπατεύων, ἐπλεονέκτει, ἡ	δὲ	δὴ σπουδὴ τῶν ἀνθρώπων ἐς
[45, 47]	τῆς ἐπωνυμίας ἐπιβόητον ἀγαπᾷ, τοῖς	δὲ	δὴ συγγενεστάτοις οὕτως ὥσπερ εἶπον
[45, 17]	ἀναπηδήσας μετὰ τὴν ἱερουργίαν. πρὸς	δὲ	δὴ τούτοις τοιούτοις οὖσι λαμπὰς
[45, 15]	γὰρ Ἀντώνιον δεινῶς ἐμίσουν) μάλιστα	δὲ	δὴ τῷ Κικέρωνι· διὰ γὰρ
[45, 29]	καὶ ταῦτα μὲν ἐάσω· ~τὰς	δὲ	δὴ ὕβρεις ἃς τὸ κοινὸν
[45, 46]	ὡς καταφρονοῦντι αὐτοῦ προσέχητε) τὸ	δὲ	δὴ φοβηθῆναί τινα καθ´ ὑμῶν
[45, 5]	μὲν ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν, διὰ	δὲ	δημάρχων τινῶν ἀνεβάλλετο, ὅπως, ὡς
[45, 10]	καὶ ὁ μὲν ἔκειτο ἡ	δὲ	ἑαλώκει, τὸ μὲν ἀκούσαντες οἱ
[45, 24]	τὰς τιμὰς αὐτοὶ λαμβάνοιεν, τὰ	δὲ	ἐγκλήματα καὶ τὰς αἰτίας ἐφ´
[45, 42]	στρατιωτῶν αὐτοῦ συχνοὺς ἐσφετέρισται, Βροῦτος	δὲ	ἐκ τῆς Γαλατίας αὐτὸν ἐξείργει)
[45, 4]	καὶ τολμηρῶς πεποιηκέναι ἔδοξεν, ὕστερον	δὲ	ἔκ τε τῆς εὐτυχίας καὶ
[45, 2]	μὲν δὴ ταῦτ´ ἐλέχθη, τρεφομένου	δὲ	ἐν ἀγρῷ αὐτοῦ ἀετὸς ἐκ
[45, 35]	δουλείᾳ τραφέντας ἐπιθυμῆσαι ἐλευθερίας, ἡμᾶς	δὲ	ἐν αὐτονομίᾳ πολιτευθέντας ἐθελοδουλῆσαι, καὶ
[45, 40]	στρατηγοῦντι ἐν Ἰβηρίᾳ συνεξετασθείς, τοῦτο	δὲ	ἐν τῇ δημαρχίᾳ παρὰ τὴν
[45, 45]	ἀργότερα καὶ ἀθυμότερα γένηται, ἐκεῖνος	δὲ	ἐν τούτῳ καθ´ ἡσυχίαν πάνθ´
[45, 10]	τὴν Καρχηδόνα τὴν Ἰβηρικήν, ἐπιθεμένου	δὲ	ἐν τούτῳ τοῦ Πωλίωνος τῇ
[45, 17]	ἐλαττοῦσθαί τε καὶ σβέννυσθαι, τοτὲ	δὲ	ἐν τρισὶ κύκλοις φαντάζεσθαι ἐδόκει,
[45, 37]	Κίννας οὐδ´ ὁ Σύλλας· ἂν	δὲ	ἐν τῷ κράτει τῶν πραγμάτων
[45, 44]	τὰ τοῦ πολέμου πράττειν, ἡμᾶς	δὲ	ἐν ψηφίσμασι καὶ πρεσβείαις τοὺς
[45, 34]	ἐκ τούτων ὧν προείρηκα, φανερώτατα	δὲ	ἐξ αὐτῶν ὧν μετὰ ταῦτ´
[45, 22]	τὰ μὲν ἀνέπεισεν ὑμᾶς τὰ	δὲ	ἐξεβιάσατο, ἧττόν τι παρὰ τοῦτο
[45, 26]	τοῦτο καὶ ὕπατον ἀπεδείξατε· ἃ	δὲ	ἐπ´ αὐτοῖς τούτοις ἐπαρῴνησε καὶ
[45, 39]	τὸν ὕπατόν σφων καταλιπόντες οἱ	δὲ	ἐπ´ αὐτὸν ἀθροισθέντες, προσπολεμῆσαι αὐτῷ·
[45, 27]	κοινῇ τῆς πόλεως εἰρήνῃ, ἔπειτα	δὲ,	ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε δι´ αὐτὸν
[45, 10]	τοῦ πατρὸς μνήμην ἐχόντων· ἔπειτα	δὲ	ἐπειδὴ ὅ τε Καῖσαρ ἐς
[45, 22]	δοθείσας ἑκάστοις ἡγεμονίας κατελύσατε, τούτῳ	δὲ	ἐπετρέψατε τά τε ἄλλα πολλὰ
[45, 41]	τὴν ἐκείνου οὐσίαν διαρπάσας, πάμπολλα	δὲ	ἐπὶ τῇ τῶν γραμμάτων αὐτοῦ
[45, 2]	τὸν ἐκείνου κόλπον ἐμβεβληκέναι· ἐκπλαγεὶς	δὲ	ἐπὶ τούτῳ ἀνῆλθεν ἐς τὸ
[45, 43]	ἐπιτρέπῃ, τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, ἂν	δὲ	ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἐπιμένῃ, τότε
[45, 24]	ἀδικῆσαι δυνάμενον οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ	δὲ	ἔργα αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν
[45, 43]	ἐθέλειν) λόγῳ μὲν εὐπρεπέστατον, τῷ	δὲ	ἔργῳ καὶ αἰσχρὸν καὶ ἐπικίνδυνον
[45, 27]	νόμων νύκτα ἀποδημῆσαι ἐξῆν, τοῦτο	δὲ	ἐς τὰ τοῦ Καίσαρος ὅπλα
[45, 13]	ἐκέλευσε, τότε μὲν ἡσύχασαν, πορευόμενοι	δὲ	ἐς τὴν Γαλατίαν καὶ κατὰ
[45, 3]	γεγονότι ἠγγέλλετο τὴν πρώτην. περαιωθεὶς	δὲ	ἐς τὸ Βρεντέσιον, καὶ τάς
[45, 24]	μὲν τοῖς δανεισταῖς ἀποδέδωκε τὰ	δὲ	ἐς τρυφὴν κατανάλωκεν, ὥστε μηκέτ´
[45, 21]	ἐκείνων χρῆναι δίκην ὑποσχεῖν· ὑμῖν	δὲ	ἐς ὑπερβολὴν ἐπιμελητέον ἐστὶ τῶν
[45, 23]	πραχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ καταλέλυκε, πολλὰ	δὲ	ἕτερα ἀντεγγέγραφε· καὶ γὰρ χώρας
[45, 45]	καὶ προσκυνεῖν ἀνάγκην ἔχειν. ἓν	δὲ	ἔτι τοῦτο περὶ τῆς πρεσβείας
[45, 10]	ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη μὲν γάρ, διέλαθε	δὲ	εὐνοϊκῶς τῶν ἐπιχωρίων οἱ διὰ
[45, 23]	καθ´ ὑμῶν ἐτόλμησε χρήσασθαι. σκοπεῖτε	δέ·	ἐψηφίσασθε τήν τε εἰρήνην καὶ
[45, 10]	ὀλίγου τὰ ταύτῃ κατέσχε. δυνατοῦ	δὲ	ἤδη αὐτοῦ ὄντος ὁ Λέπιδος
[45, 5]	ὁ πρότερον μὲν Ὀκτάουιος, τότε	δὲ	ἤδη Καῖσαρ, μετὰ δὲ τοῦτο
[45, 19]	ἡσυχίᾳ ἀδεῶς τι βουλεύσασθαι. δεῖ	δὲ	ἡμᾶς καὶ διὰ τοὺς στρατιώτας
[45, 10]	μὲν ἀκούσαντες οἱ στρατιῶται τὸ	δὲ	ἰδόντες ἠπατήθησαν ὡς καὶ τοῦ
[45, 14]	τοῦτό οἱ προσπολεμήσας ἕξει, ἐκεῖνον	δὲ	ἰσχυρὸν αὖθις πολέμιον σχήσει· ~τοσοῦτόν
[45, 11]	ἐκ τῆς Ἰβηρίας ἀπηλλάγη· ~Καῖσαρ	δὲ	καὶ Ἀντώνιος πάντα μὲν ἐπ´
[45, 47]	μήποτε ὁμοίᾳ καταστροφῇ περιπέσῃ) ἐκεῖνος	δὲ	καὶ αὐτῷ τούτῳ τὸ δοκεῖν
[45, 10]	ἀπέθανε, τὰς μὲν ἑκούσας τὰς	δὲ	καὶ βίᾳ προσλαβών (ὁ γὰρ
[45, 29]	ἐστασίασεν, τῇ μὲν αὐτὸς τῇ	δὲ	καὶ δι´ ἑτέρων. καὶ μέντοι
[45, 11]	διὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὸ	δὲ	καὶ διὰ τὰς ἐλπίδας ὧν
[45, 14]	ὁποτερῳοῦν ἀντίπαλος ἤδη ἦν, πρὸς	δὲ	καὶ ἐδεδίει μὴ τοῦτο τολμήσας
[45, 8]	μὲν μηδὲν δεινὸν ἔχοντα πολλὰ	δὲ	καὶ ἐκ συντυχίας συμβαίνοντα ὑποτοποῦσι·
[45, 31]	ἐν τῷ Τιβέριδι ὡπλισμένος, ὁ	δὲ	καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ γυμνὸς
[45, 46]	γέ τι καταπράξαντι ἐγένετο) νῦν	δὲ	καὶ ἥκιστα. καὶ γὰρ ὁ
[45, 31]	ἐνδεδυκυῖα τὸν ποταμὸν διενήξατο, ὁ	δὲ	καὶ μετὰ τῶν ὅπλων ἐς
[45, 19]	τὸ τὰ δέοντα βουλεύσασθαι· ἐπεὶ	δὲ	καὶ μετὰ φρουρᾶς συνελθεῖν ἐψηφίσασθε,
[45, 47]	ἰδὼν μήτ´ ἀκούσας πώποτε, τοὺς	δὲ	καὶ νῦν ἔτι ζῶντας· οὕτω
[45, 10]	μὲν δὴ ταῦτ´ ἔπραττον, διηγήσομαι	δὲ	καὶ τὰ κατὰ τὸν Σέξτον
[45, 12]	ἐπεξιὼν ὅσα καλῶς ἐπεποιήκει, πολλὰ	δὲ	καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ μέτρια
[45, 9]	ὁ μὲν Μᾶρκος ὑπατεύων, ὁ	δὲ	Λούκιος δημαρχῶν, ὁ δὲ Γάιος
[45, 2]	ἀλήθειαν τῆς ὄψεως ἐβεβαιώσατο. μειρακιωθέντος	δὲ	μετὰ τοῦτο αὐτοῦ καὶ ἐς
[45, 12]	ὅπως σφᾶς σφετερίσωσι, προαπέστειλεν, αὐτὸς	δὲ	μέχρι Καμπανίας ἐλθὼν πλῆθος ἀνδρῶν
[45, 21]	αὐτὸν ἁπάντων ἡμῶν εἶναι. ~εἰ	δὲ	μὴ παραχρῆμα τότε ᾐσθάνεσθε μηδὲ
[45, 38]	ὑπὲρ ὑμῶν ἔλαβον, ὑπολογισαμένους, ὑμᾶς	δὲ	μηδὲ ἐπικυρῶσαι τὸν πόλεμον ἐθελῆσαι
[45, 38]	ἀναλίσκειν καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν, ἡμᾶς	δὲ	μήτ´ αὐτούς τι τῶν δεόντων
[45, 46]	τοῦτο καὶ κατώρθωσα πλεῖστον· τεκμήριον	δὲ	ὅτι καὶ θῦσαι καὶ ἑορτάσαι
[45, 11]	τὰς ἐλπίδας ὧν ὑπισχνεῖτο, μέγιστον	δὲ	ὅτι τῷ τε Ἀντωνίῳ πολὺ
[45, 44]	κολάζειν ἐκ τοῦ ὑπέρφρονος. ~πῶς	δὲ	οὐ δεινὸν ἐκεῖνον μὲν μὴ
[45, 38]	αὐτοὶ τὰ αὐτὰ ποιοῦμεν; τί	δὲ	οὐ τοὺς ἄλλους οὓς ὀρθῶς
[45, 24]	αὐτῷ ὡς ὑπάτῳ διοικῆσαι, ἐκεῖνος	δὲ	οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς δέον ἔπραξε,
[45, 23]	προσετάξατε αὐτῷ ταῦτα διαλέξαι, ἐκεῖνος	δὲ	οὐδὲν αὐτῶν φροντίσας, πάνθ´ ὅσα
[45, 27]	ἢ καὶ ἄκων ἐσεσωφρόνιστο. νῦν	δὲ	οὗτός ἐστιν ὁ καὶ ἐκείνῳ
[45, 37]	πανταχόθεν ὢν ἡμῖν ἐλέγχεται, ἔχει	δὲ	οὕτως. ἂν μὲν ἤδη καὶ
[45, 34]	πράγματα καὶ πολυπραγμονεῖν ἐπικεχείρηκε; τίνος	δέ,	παρὸν αὐτῷ ἀκινδύνως οἴκοι μένειν,
[45, 31]	καὶ ἔσωζον καὶ ἠλευθέρουν, οὗτος	δὲ	πᾶσαν μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν,
[45, 30]	προσηκούσης θρησκείας οὐκ ἀπέτυχε, σὺ	δὲ	πᾶσαν ὁμοῦ τὴν πόλιν κατῄσχυνας,
[45, 11]	κρεῖττον ἀεὶ πᾶν καθαιρεῖν τῷ	δὲ	πιεζομένῳ βοηθεῖν πεφυκότες, ἀπεχρῶντο αὐτοῖς
[45, 24]	αὐτὸν τῆς ὁμονοίας ἀπεδείξατε, οὗτος	δὲ	πόλεμον αὐτὸς ἐφ´ ἑαυτοῦ τηλικοῦτον,
[45, 5]	παντὸς μὲν ἀνδρὸς νεανικώτερον, παντὸς	δὲ	πρεσβύτου φρονιμώτερον. πρῶτον μὲν γάρ,
[45, 35]	πολέμοις κρατήσας πολλῶν ἐφείσατο, οὗτος	δέ,	πρὶν καὶ δυνηθῆναί τι, τριακοσίους
[45, 43]	μὲν ὀρθῶς ἡγεῖται λέγεσθαι, πρέσβεις	δὲ	πρότερον ἡμᾶς πρὸς αὐτὸν ἀποστεῖλαι
[45, 1]	ἀδελφῷ αὐτῆς Λουκίῳ Φιλίππῳ, αὐξηθεὶς	δὲ	συνδιέτριβε τῷ Καίσαρι· ἄπαις τε
[45, 42]	ἐφ´ οἷς ἰδιογνωμονήσαντες ἐποίησαν, ἔπειτα	δὲ	τὰ πραχθέντα ὑπ´ αὐτῶν βεβαιώσαντες,
[45, 26]	ἐν παισὶν ὑμῖν διέθετο, ὅπως	δὲ	τὴν ἀκμὴν τὴν ἐφ´ ἥβης
[45, 31]	ἐπ´ αὐτῷ ἦν, ἀφείλετο, πᾶσαν	δὲ	τὴν δημοκρατίαν κατέλυσεν, καὶ δεσπότην
[45, 13]	ὁ μὲν ταῦτ´ ἔπραττεν. ~Ἀντώνιον	δὲ	τὴν μὲν ἀρχὴν φιλοφρόνως οἱ
[45, 31]	παντὸς μὲν τοῦ δήμου πάσης	δὲ	τῆς βουλῆς παρούσης ἀνειπεῖν, καὶ
[45, 14]	τε ἐνέστηκε καὶ ἐπείγει, τῆς	δὲ	τιμωρίας τῆς τοῦ πατρὸς οὐδέπω
[45, 10]	ῥᾷον τῇ φυγῇ λαθεῖν, ἕτερος	δέ	τις ὁμώνυμός τε αὐτῷ καὶ
[45, 43]	προσήκοντα, ἐπιβουλεύσαντας ὑμῖν ἠμυνάμην. ~εἰ	δέ	τις ὑμῶν ταῦτα μὲν ὀρθῶς
[45, 3]	τοὺς Πάρθους ἐκεῖσε προεπέπεμπτο) πυθόμενος	δὲ	τὸ συμβεβηκὸς ἤλγησε μὲν ὥσπερ
[45, 29]	καὶ αὐτῇ τῇ ὄψει, βαρύτατος	δὲ	τοῖς ἔργοις ἐγένετο; ὅστις, ὦ
[45, 43]	ψήφοις αὐτοὺς λάβητε, δικάζοντας, ἂν	δὲ	τοῖς ὅπλοις, πολεμοῦντας. δοῦλοι γάρ
[45, 17]	ἄνδρες οἱ τρεῖς ἐδυνάστευον, λέγω	δὲ	τὸν Καίσαρα καὶ τὸν Λέπιδον
[45, 42]	μᾶλλον ἢ πολεμεῖν μεμελετήκασι. τεκμήριον	δὲ	τοῦ μὲν τρόπου τῆς προαιρέσεως
[45, 29]	τοῦ παμπληθεῖς σφων σφαγῆναι, αἰτιώτατος	δὲ	τοῦ μὴ πάντα τὰ τοῦ
[45, 40]	μονωθέντα δι´ αὐτὸν πταῖσαι, πάντας	δὲ	τοὺς μετὰ ταῦτα πολέμους, τὸν
[45, 5]	τότε δὲ ἤδη Καῖσαρ, μετὰ	δὲ	τοῦτο Αὔγουστος ἐπικληθεὶς ἥψατο τῶν
[45, 8]	πᾶσαν τὴν ὑποψίαν ἀπολύσασθαι. ἀγγελθέντων	δὲ	τούτων ἐκείνῳ συνῆλθον μὲν ἐς
[45, 2]	ἀνδρικοῦ χιτῶνος ἐνδύσει συνεβεβήκει· ἐπελθὸν	δὲ	τῷ Ὀκταουίῳ εἰπεῖν ὅτι τὸ
[45, 19]	ὡς καὶ φοβούμενοί τινας, ἀμελήσαντες	δὲ	τῶν πραγμάτων ὡς ἐν οὐδενὶ
[45, 1]	ἐξ Οὐελιτρῶν τῶν Οὐολσκίδων, ὀρφανὸς	δὲ	ὑπὸ τοῦ Ὀκταουίου τοῦ πατρὸς
[45, 6]	χώρας κενῆς οὔσης ἀντεποιήσατο, κωλυθεὶς	δὲ	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀντώνιον
[45, 46]	συμφέρειν ἡγούμην, παρῄνεσα. ~καὶ σοὶ	δέ,	ὦ Καλῆνε, τοῖς τε ἄλλοις
[45, 32]	τὸ ξίφος τὸ Βρούτου. σὺ	δέ,	ὦ παγκάκιστε, καὶ ἐδέου καὶ
[45, 14]	καὶ τὸν Καίσαρα ἀπεκτονότος· ἐπράχθη	δὲ	ὧδε. ὁ Δέκιμος οὔτε τι
[45, 9]	τῷ Μάρκῳ ἐκ τοῦ κλήρου	δεδομένην	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Γάιος σφετερίσασθαι,
[45, 23]	ὡς καὶ παρ´ ἐκείνου τῷ	δεδομένον	τι ἔχουσαν, στῆναι. καὶ μέντοι
[45, 37]	ἃ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ οὗτος	δέδρακε;	πολέμιος μὲν δὴ πάλαι καὶ
[45, 23]	πόλεις, καὶ τοῖς μὴ λαβοῦσι	δέδωκε,	παραποιησάμενος τὰ τοῦ Καίσαρος ὑπομνήματα,
[45, 22]	κελευόμενοι καὶ καταναγκαζόμενοι καὶ θρηνοῦντες	δεδωκέναι	αὐτῷ ἐδόξαμεν, ταῦτά τις ὡς
[45, 19]	δ´ ἐκείνῳ καθ´ ἡμῶν αὐτῶν	δεδωκότες,	ὥσπερ δέον αὐτόν, πρὸς τοῖς
[45, 36]	ἄλλου καὶ Βρούτων τινῶν ἄλλων	δεηθῆναι·	γελοῖον γάρ, ἐξὸν αὐτοὺς ἑαυτοῖς
[45, 23]	πάντ´ ἔχοντα (πολλοῦ γε καὶ	δεῖ)	ἀλλ´ ὅτι μηδὲν αὐτῶν μετακινηθῆναι
[45, 19]	ἐν ἡσυχίᾳ ἀδεῶς τι βουλεύσασθαι.	δεῖ	δὲ ἡμᾶς καὶ διὰ τοὺς
[45, 19]	συνελθεῖν ἐψηφίσασθε, πάνθ´ ἡμᾶς οὕτω	δεῖ	καὶ εἰπεῖν καὶ πρᾶξαι τήμερον
[45, 27]	μετὰ ταῦτα τοίνυν τί μὲν	δεῖ	λέγειν ὡς ἐπ´ ἐνιαυτὸν ὅλον
[45, 43]	ἀλλοφύλοις καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι καὶ διαπρεσβεύεσθαι	δεῖ	πρότερον καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς
[45, 30]	τοῦ δήμου παντός ἐστι, καὶ	δεῖ	τὸ ἀξίωμα αὐτῆς πανταχοῦ σώζεσθαι
[45, 25]	μὲν γὰρ ταῦτα οὕτως, εἴγε	δεῖ	τοῦτο εἰπεῖν, ἀλλὰ μὴ καὶ
[45, 40]	ἐν τῷ Βρεντεσίῳ καταμείνας ὑπὸ	δειλίας,	ὥστ´ ὀλίγου τὸν Καίσαρα μονωθέντα
[45, 39]	ἀπορρήτων ποιεῖται. καὶ μέντοι καὶ	δειλότατος	ἐν τοῖς μεγίστοις τῶν κινδύνων
[45, 23]	τινὰ συνεχωρήσατε, παρὰ τοῦτο οἴεσθε	δεῖν	καὶ τὰ μὴ συγχωρηθέντα αὐτῷ
[45, 43]	πρότερον ἡμᾶς πρὸς αὐτὸν ἀποστεῖλαι	δεῖν	οἴεται, καὶ ἔπειτα μαθόντας τὴν
[45, 39]	τε βεβουλεῦσθαι φάναι καὶ τιμωρίαν	δεῖν	ὑποσχεῖν ὅτι μήθ´ ἡμῶν μήτε
[45, 36]	σχέτλιον γάρ, ἐξὸν προκαταλαβεῖν τὰ	δεινά,	εἶτα περιιδόντας αὐτὰ γενόμενα μετανοῆσαι.
[45, 30]	σου φωνῆς τῆς μεμυρισμένης τὰ	δεινὰ	ἐκεῖνα λεγούσης ἀκούωμεν· τοῦτο γὰρ
[45, 26]	οὐχ ὅτι οὐχὶ πολλὰ καὶ	δεινὰ	καὶ ἐν ἐκείνοις εὕροι τις
[45, 19]	ὅτι μὲν οὖν χαλεπὰ καὶ	δεινὰ	καὶ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ φροντίδος
[45, 22]	ὀφείλει δοῦναι, ὅτι πολλὰ καὶ	δεινὰ	προελόμενος δρᾶσαι δι´ ὑμῶν τέ
[45, 17]	μέντοι καὶ ἐνταῦθα στήσεσθαι τὸ	δεινὸν	ἐδόκει, ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ
[45, 23]	καθεστηκότος ὄντα εὑρήσετε. τί γὰρ	δεινὸν	εἰ ἕτερος ἀνθ´ ἑτέρου Μακεδονίας
[45, 24]	ἕξετε. καὶ γὰρ ἂν εἴη	δεινὸν	εἰ πάντες οἱ προχειριζόμενοί τι
[45, 44]	τοῦ ὑπέρφρονος. ~πῶς δὲ οὐ	δεινὸν	ἐκεῖνον μὲν μὴ μελλῆσαι ἡμᾶς
[45, 8]	ἔχθρας συνενεχθῶσι, πολλὰ μὲν μηδὲν	δεινὸν	ἔχοντα πολλὰ δὲ καὶ ἐκ
[45, 34]	προτετολμημένων αὐτῷ τὸ μηδὲν ἔτι	δεινὸν	παθεῖν προνοήσατε. καὶ γάρ τοι
[45, 38]	ἐσεπεπτώκει; καὶ μὴν καὶ ἐκεῖνο	δεινόν,	τοὺς μὲν πάλαι ἐστρατευμένους ἑκουσίους
[45, 40]	δημαρχίᾳ αὐτοῦ πρὸς πάντα τὰ	δεινότατα	ἀποχρησάμενος κἂν ἀπέκτεινεν αὐτοχειρίᾳ, εἴγε
[45, 35]	χρησάμενον τί οὐκ οἴεσθε τῶν	δεινοτάτων	πάντας ὑμᾶς, ἂν καὶ νικήσῃ,
[45, 31]	τί μὲν οὐκ ἂν τῶν	δεινοτάτων	τολμήσειε, ~τίνος δ´ ἂν τῶν
[45, 20]	αὑτόν, μηδενὸς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ	δεινοῦ	ὄντος, ἔχει, καὶ ὅτι τὴν
[45, 19]	τῶν πραγμάτων ὡς ἐν οὐδενὶ	δεινῷ	καθεστηκότες, καὶ λόγῳ μέν σφας
[45, 8]	καὶ ἐξήλασε διὰ τῶν ῥαβδούχων.	~δεινῶς	γὰρ δὴ πάντες ἠγανάκτησαν, καὶ
[45, 15]	τότε ὄντων (τὸν γὰρ Ἀντώνιον	δεινῶς	ἐμίσουν) μάλιστα δὲ δὴ τῷ
[45, 1]	τε καὶ ὅτι ἡ Ἀττία	δεινῶς	ἰσχυρίζετο ἐκ τοῦ Ἀπόλλωνος αὐτὸν
[45, 45]	βούληται πράξῃ, καὶ τόν τε	Δέκιμον	ἐξέλῃ καὶ τὴν Μούτιναν ἐκπολιορκήσῃ
[45, 24]	ἐγνωσμένον, ἀνῄρηται πρὸς Καίσαρα καὶ	Δέκιμον,	οὓς ὑμεῖς ἐπαινεῖτε; μυρία δ´
[45, 14]	πατρὸς οὐδέπω καιρὸς εἴη, τὸν	Δέκιμον	προσηταιρίσατο. καὶ γὰρ εὖ ἠπίστατο
[45, 15]	διέφερον. πέμψας οὖν πρὸς τὸν	Δέκιμον	φιλίαν τε αὐτῷ ἐπηγγείλατο, καὶ
[45, 14]	χώρας ἐκείνης ὁ Βροῦτος ὁ	Δέκιμος,	καὶ αὐτοῦ ὁ Ἀντώνιος ἐλπίδα
[45, 14]	ἀπεκτονότος· ἐπράχθη δὲ ὧδε. ὁ	Δέκιμος	οὔτε τι ἐς τὸν Καίσαρα
[45, 9]	Ἄλπεων, ᾗ ὁ Βροῦτος ὁ	Δέκιμος	προσετέτακτο, αὐτὸς ἐκεῖνος μετὰ τῶν
[45, 34]	διὰ τί, τοῦ Βρούτου τοῦ	Δεκίμου	καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς στρατιώτας
[45, 36]	γάρ που δι´ ἄλλο τι	Δεκίμῳ	πολεμεῖ καὶ Μούτιναν πολιορκεῖ ἢ
[45, 32]	οὐ μὰ τὸ δόρυ τὸ	Δεκίου	καὶ τὸ ξίφος τὸ Βρούτου.
[45, 38]	τῆς ἐν τῷ παρόντι ῥᾳστώνης	δελεαζώμεθα,	ἀλλὰ τῆς πρὸς τὸ μέλλον
[45, 9]	Ἀντώνιος τὸν Καίσαρα αὐξανόμενον, ἐπεχείρησε	δελεάσαι	τὸ πλῆθος, εἴ πως ἐκείνου
[45, 15]	συμμαχίαν, ἂν μὴ τὸν Ἀντώνιον	δέξηται,	προσυπισχνεῖτο. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[45, 19]	καὶ πολλῆς ἐπιμελείας καὶ φροντίδος	δεόμενα	τὰ πράγματα ἡμῶν ἐστι, καὶ
[45, 19]	καθ´ ἡμῶν αὐτῶν δεδωκότες, ὥσπερ	δέον	αὐτόν, πρὸς τοῖς ἄλλοις στρατεύμασιν
[45, 24]	ἐκεῖνος δὲ οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς	δέον	ἔπραξε, ἀλλὰ καὶ πάντα τἀναντία
[45, 19]	ὑμῖν ἀσφάλεια πρὸς τὸ τὰ	δέοντα	βουλεύσασθαι· ἐπεὶ δὲ καὶ μετὰ
[45, 24]	πρεσβευτής τις αἱρεθεὶς μηδὲν τῶν	δεόντων	δράσῃ, τούτου τὴν αἰτίαν ὑμεῖς
[45, 22]	εἰπεῖν τι καὶ πρᾶξαι τῶν	δεόντων,	εἰ μὴ μετὰ φρουρᾶς, ἐσχήκαμεν;
[45, 38]	δὲ μήτ´ αὐτούς τι τῶν	δεόντων	πρᾶξαι μήτε ἐκείνῳ συνάρασθαι προελέσθαι,
[45, 18]	δύναμαι, οὔτ´ αὖ παρὸν τῶν	δεόντων	τι πρᾶξαι, κατοκνήσαιμ´ ἂν καὶ
[45, 35]	ἀγαθὰ προπαθόντας, ἀπαλλαγῆναι, τοῦτον δὲ	δεσπότην	αὐθαίρετον ἀνθελέσθαι, ὃς τοσοῦτον ἐκείνου
[45, 1]	μαθὼν τὴν αἰτίαν ἀνεβόησεν ὅτι	δεσπότην	ἡμῖν ἐγέννησας" καὶ αὐτὸν ἐκταραχθέντα
[45, 31]	δὲ τὴν δημοκρατίαν κατέλυσεν, καὶ	δεσπότην	μὲν ἀντὶ ὑπάτου τύραννον δὲ
[45, 29]	τοι τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ	δεῦρο	διὰ ταχέων ὁ Καῖσαρ ἐπειχθεὶς
[45, 3]	τὴν γνώμην τοῦ δήμου τὴν	δευτέραν	μαθών, οὐκέτ´ ἀναβολὰς ἐποιήσατο, καὶ
[45, 20]	ἀπολέσθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ τοσούτου	δέω	ταῦτα ποιοῦντα αὐτὸν ἔννομόν τι
[45, 11]	μὲν γὰρ οὐδέτερον, νέων δὲ	δὴ	ἀεὶ πραγμάτων ἐπιθυμοῦντες, καὶ τὸ
[45, 1]	δὴ ταῦτ´ ἐποίει, ὁ δὲ	δὴ	Γάιος ὁ Ὀκτάουιος Καιπίας (οὕτω
[45, 22]	τὸν Γάιον πέμψαι, τὴν δὲ	δὴ	Γαλατίαν ἑαυτῷ μετὰ τῶν στρατευμάτων,
[45, 26]	κοινὰ προσελθὼν πέπραχε. ~τὸν γὰρ	δὴ	ἴδιον αὐτοῦ βίον τάς τε
[45, 17]	καὶ κατεψηφίσαντο πάντες. ~Αὔλου δὲ	δὴ	Ἱρτίου μετὰ Γαΐου Οὐιβίου ὑπατεύσαντος
[45, 7]	φόβῳ τοῦ ὁμίλου ἐκώλυσεν, οὕτω	δὴ	καὶ ἄλλα τινὰ τῶν ἐς
[45, 47]	χρημάτων οὐκ ἐκληρονόμησεν, ἄλλων δὲ	δὴ	καὶ πάνυ πολλούς, τοὺς μὲν
[45, 42]	Γαλατίας αὐτὸν ἐξείργει) ἂν δὲ	δὴ	καὶ ὑμεῖς ἐπικουρήσητε αὐτοῖς, πρῶτον
[45, 7]	μὲν οὐκ ἐπίστευον, τῷ δὲ	δὴ	Καίσαρι αὐτὸ ὡς καὶ ἀπηθανατισμένῳ
[45, 38]	καὶ ὑπατεύοντος ἀποστάντας, τῷ δὲ	δὴ	Καίσαρι, τοῦτ´ ἔστιν ὑμῖν δι´
[45, 42]	τοιαῦτα ὄντα εὑρίσκεται· τὰ δὲ	δὴ	Καίσαρος τοῦ τε Βρούτου καὶ
[45, 46]	γιγνόμεθα, εἶναι νομίζω· τὸ δὲ	δὴ	λέγοντά τε καὶ πράττοντα ὑπὲρ
[45, 42]	τῶν ἐλεφάντων ἐστέρηται· οἱ δὲ	δὴ	λοιποὶ ὑβρίζειν καὶ ἁρπάζειν τὰ
[45, 44]	μελλῆσαι ἡμᾶς ἀδικεῖν, ἡμᾶς δὲ	δὴ	μέλλειν ἀμύνασθαι; καὶ ἐκεῖνον μὲν
[45, 37]	παντοδαπὰ οὗτος δέδρακε; πολέμιος μὲν	δὴ	πάλαι καὶ πανταχόθεν ὢν ἡμῖν
[45, 8]	διὰ τῶν ῥαβδούχων. ~δεινῶς γὰρ	δὴ	πάντες ἠγανάκτησαν, καὶ οὐχ ἥκιστα
[45, 43]	καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι, τοῖς δὲ	δὴ	πολίταις τοῖς ἀδικοῦσί τι παραχρῆμα
[45, 11]	καὶ ὑπατεύων, ἐπλεονέκτει, ἡ δὲ	δὴ	σπουδὴ τῶν ἀνθρώπων ἐς τὸν
[45, 47]	ἐπωνυμίας ἐπιβόητον ἀγαπᾷ, τοῖς δὲ	δὴ	συγγενεστάτοις οὕτως ὥσπερ εἶπον κέχρηται,
[45, 42]	μιᾶς μάχης ἁλώσεται. ἐγὼ μὲν	δὴ	ταῦθ´ ὑμῖν παραινῶ, καὶ εἴγε
[45, 2]	τι αὐτὸ παθεῖν. ~τότε μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἐλέχθη, τρεφομένου δὲ ἐν
[45, 1]	μετὰ Μ. Ἀντωνίου. ~Ἀντώνιος μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἐποίει, ὁ δὲ δὴ
[45, 10]	οὐδεμίαν ἀπόδοσιν ἐποιήσατο. ~ἐκεῖνοι μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἔπραττον, διηγήσομαι δὲ καὶ
[45, 14]	ἀλλ´ ἐπηκολούθησεν αὐτῷ. ~ἦρχε μὲν	δὴ	τότε τῆς χώρας ἐκείνης ὁ
[45, 17]	μετὰ τὴν ἱερουργίαν. πρὸς δὲ	δὴ	τούτοις τοιούτοις οὖσι λαμπὰς ἀπ´
[45, 19]	σώζοντα αὐτὴν ἀναγκαῖον ᾖ. ~οὕτω	δὴ	τούτων ἐχόντων ἦν μέν που
[45, 15]	Ἀντώνιον δεινῶς ἐμίσουν) μάλιστα δὲ	δὴ	τῷ Κικέρωνι· διὰ γὰρ τὸ
[45, 12]	κατὰ πεντακοσίας δραχμάς. ἐκ τούτων	δὴ	τῶν ἀνδρῶν καὶ τὸ τῶν
[45, 47]	μετὰ ταῦτα ἐκ τῶν γραμμάτων	δὴ	τῶν ἐκείνου καταγαγὼν οὐκ ἐπεκούρησε
[45, 29]	ταῦτα μὲν ἐάσω· ~τὰς δὲ	δὴ	ὕβρεις ἃς τὸ κοινὸν ὕβρισε,
[45, 46]	καταφρονοῦντι αὐτοῦ προσέχητε) τὸ δὲ	δὴ	φοβηθῆναί τινα καθ´ ὑμῶν καὶ
[45, 5]	γενέσθαι ἔδει, αὐτὸς μὲν ἐσπούδαζε	δῆθεν	ἐσενεγκεῖν, διὰ δὲ δημάρχων τινῶν
[45, 19]	ἡμῶν ἐστι, καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ	δῆλον,	εἰ καὶ ἐκ μηδενὸς ἄλλου,
[45, 36]	ἐλάττοσιν ἐφ´ ἡμᾶς αὐξάνεται, παντὶ	δῆλόν	ἐστιν. οὐ γάρ που δι´
[45, 34]	ὅτι γὰρ ταῦθ´ οὕτως ἔχει,	δῆλον	μέν ἐστι καὶ ἐκ τούτων
[45, 12]	καὶ δι´ ἑαυτοῦ πᾶσι ταῦτα	δηλοῦντας.	ἐπαίνων τε ἐπὶ τούτοις ἔκ
[45, 6]	δημαρχῆσαι πρός τε τὴν τῆς	δημαγωγίας	ἀφορμὴν καὶ πρὸς τὴν ὑποδοχὴν
[45, 6]	τιμωρίαν μισοῦντας αἰσθόμενος, ἐπεχείρησε μὲν	δημαρχῆσαι	πρός τε τὴν τῆς δημαγωγίας
[45, 27]	μόνα νῦν ἐρῶ. ~οὗτος τοίνυν	δημαρχήσας	πρῶτον μὲν ἁπάντων ἐκώλυσεν ὑμᾶς
[45, 40]	τε Κλώδιον προσποιησάμενος καὶ τῇ	δημαρχίᾳ	αὐτοῦ πρὸς πάντα τὰ δεινότατα
[45, 40]	συνεξετασθείς, τοῦτο δὲ ἐν τῇ	δημαρχίᾳ	παρὰ τὴν ἁπάντων ἡμῶν γνώμην
[45, 26]	τοιοῦτον αὐτὸν ὄντα εἰδότες καὶ	δήμαρχον	καὶ ἵππαρχον καὶ μετὰ τοῦτο
[45, 30]	ὕπατον ἀλλ´ οὐδὲ στρατηγὸν οὐδὲ	δήμαρχον	οὐδ´ ἀγορανόμον οὐδεὶς οἶδε πεποιηκότα.
[45, 6]	οὐχ ἡσύχασεν, ἀλλὰ Τιβέριον Καννούτιον	δημαρχοῦντα	ἀναπείσας ἔς τε τὸν ὅμιλον
[45, 9]	κληρουχηθῆναι διὰ Λουκίου Ἀντωνίου ἀδελφοῦ	δημαρχοῦντος	ἐσηγήσατο. τρεῖς γὰρ οἱ ἀδελφοὶ
[45, 15]	τοῖς τὸν Ἀντώνιον ἐγκαταλιποῦσι, τῶν	δημάρχων	ἐπιψηφισάντων, ἐγένοντο. καὶ ὅπως γε
[45, 9]	Μᾶρκος ὑπατεύων, ὁ δὲ Λούκιος	δημαρχῶν,	ὁ δὲ Γάιος στρατηγῶν· ὅθεν
[45, 5]	ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν, διὰ δὲ	δημάρχων	τινῶν ἀνεβάλλετο, ὅπως, ὡς μηδέπω
[45, 6]	ὑπὸ τοῦ Καίσαρος ποιησάμενος, καὶ	δημηγορήσας	ὅσα ἥρμοττε, ταύτην τε εὐθὺς
[45, 28]	ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ βήματος μεταξὺ	δημηγορῶν	ἐξήμει; τί δ´ ὅτι καὶ
[45, 31]	ἦν, ἀφείλετο, πᾶσαν δὲ τὴν	δημοκρατίαν	κατέλυσεν, καὶ δεσπότην μὲν ἀντὶ
[45, 36]	γὰρ ἂν ἰδίᾳ ὑπὲρ τῆς	δημοκρατίας	κινδυνεῦσαι ἐθελήσειεν, ὁρῶν ἡμᾶς δημοσίᾳ
[45, 17]	καὶ λόγια πρὸς κατάλυσιν τῆς	δημοκρατίας	φέροντα παντοῖα ᾔδετο. κόρακές τε
[45, 44]	ὥστε μηδ´ ἂν βούληται δύνασθαι	δημοκρατικῶς	ἡμῖν συμπολιτεῦσαι. εἰ μὲν γὰρ
[45, 3]	πω, καὶ προσέτι καὶ ὁ	δῆμος	ὁμονοῶν ἐπὶ τῷ γεγονότι ἠγγέλλετο
[45, 36]	δημοκρατίας κινδυνεῦσαι ἐθελήσειεν, ὁρῶν ἡμᾶς	δημοσίᾳ	πρὸς τὴν δουλείαν ἑτοίμως ἔχοντας;
[45, 30]	οὐκ οἶδεν ὅτι ἡ ὑπατεία	δημοσία	τοῦ δήμου παντός ἐστι, καὶ
[45, 9]	ἀργυρίῳ καὶ ἐν χρυσίῳ τὸ	δημόσιον	ἐκ τῆς πατρῴας αὐτοῦ οὐσίας
[45, 43]	τοιοῦτοι καὶ ὑμῶν καὶ τοῦ	δήμου	καὶ τῶν νόμων, ἄν τε
[45, 30]	ὅτι ἡ ὑπατεία δημοσία τοῦ	δήμου	παντός ἐστι, καὶ δεῖ τὸ
[45, 31]	τῷ ἐλευθερίῳ, παντὸς μὲν τοῦ	δήμου	πάσης δὲ τῆς βουλῆς παρούσης
[45, 20]	μήτε τῆς βουλῆς μήτε τοῦ	δήμου	προστάξαντος πεποίηται, καὶ τὰς χώρας
[45, 3]	ἅμα καὶ τὴν γνώμην τοῦ	δήμου	τὴν δευτέραν μαθών, οὐκέτ´ ἀναβολὰς
[45, 39]	ὅτι μήθ´ ἡμῶν μήτε τοῦ	δήμου	ψηφισαμένων ἐτόλμησαν, οἱ μὲν τὸν
[45, 36]	δῆλόν ἐστιν. οὐ γάρ που	δι´	ἄλλο τι Δεκίμῳ πολεμεῖ καὶ
[45, 23]	ἐξεῖναι. πᾶν γὰρ τοὐναντίον καὶ	δι´	αὐτὸ τοῦτο καὶ μισεῖν καὶ
[45, 27]	ἔπειτα δὲ, ἐπειδὴ ἀγανακτήσαντες ἐψηφίσασθε	δι´	αὐτὸν ἅπερ ἐψηφίσασθε, τοῦτο μὲν
[45, 17]	ταῦρός τέ τις τυθείς τε	δι´	αὐτὸν ἐν τῷ Ἑστιαίῳ καὶ
[45, 40]	ὥστ´ ὀλίγου τὸν Καίσαρα μονωθέντα	δι´	αὐτὸν πταῖσαι, πάντας δὲ τοὺς
[45, 14]	τούτῳ μέν, ἂν τῶν ἀντικαθεστηκότων	δι´	αὐτοῦ κρατήσῃ, οὐδὲν μέγα ἔργον
[45, 38]	δὴ Καίσαρι, τοῦτ´ ἔστιν ὑμῖν	δι´	αὐτοῦ, προσθεμένους, ἃ δ´ ὀρθῶς
[45, 12]	τε ἐπ´ αὐτῇ προκεχειρισμένους καὶ	δι´	ἑαυτοῦ πᾶσι ταῦτα δηλοῦντας. ἐπαίνων
[45, 34]	ἐφείσασθε, ἀλλὰ νῦν γε καὶ	δι´	ἐκεῖνα αὐτὸν μισήσατε· μηδ´ ἐθελήσητε
[45, 32]	προσέτι καὶ τὴν τοῦ δικτάτορος	δι´	ἐκείνην, ἐπάρατον ποιησάμενοι; ἡμεῖς τύραννόν
[45, 29]	μὲν αὐτὸς τῇ δὲ καὶ	δι´	ἑτέρων. καὶ μέντοι καὶ αὐτοὺς
[45, 22]	πολλὰ καὶ δεινὰ προελόμενος δρᾶσαι	δι´	ὑμῶν τέ τινα αὐτῶν ἐποιήσατο,
[45, 15]	μάλιστα δὲ δὴ τῷ Κικέρωνι·	διὰ	γὰρ τὸ πρὸς αὐτὸν ἔχθος
[45, 5]	αὐτὸς μὲν ἐσπούδαζε δῆθεν ἐσενεγκεῖν,	διὰ	δὲ δημάρχων τινῶν ἀνεβάλλετο, ὅπως,
[45, 26]	μὲν οὖν ἐάσω, καὶ νὴ	Δία	καὶ τὴν ἐς Αἴγυπτον αὐτοῦ
[45, 42]	στρατιωτῶν ἐγκαταλελοίπασιν αὐτόν, καὶ νὴ	Δία	καὶ τῶν ἐλεφάντων ἐστέρηται· οἱ
[45, 9]	καὶ {τε} γεωργεῖσθαι δυναμένοις, κληρουχηθῆναι	διὰ	Λουκίου Ἀντωνίου ἀδελφοῦ δημαρχοῦντος ἐσηγήσατο.
[45, 17]	αὐτοῦ ἔπεσεν ἐξαίφνης καὶ ἀπέθανεν.	διὰ	μὲν οὖν ταῦτα καὶ ἐν
[45, 8]	αὐτοῖς ἐν τούτῳ καὶ οἱ	διὰ	μέσου ὄντες συνεπιτίθενται· διαγγέλλοντες γάρ
[45, 2]	τῷ Καπιτωλίῳ πρόσοδον πρὸς τὸν	Δία	πεποιῆσθαι, καὶ ἐν αὐτῇ τὸν
[45, 18]	ἐπὶ πλεῖστον ἐκδημήσων, ἐστειλάμην, καὶ	διὰ	σπουδῆς τὴν ἐπάνοδον, ὡς καὶ
[45, 47]	ἀντεσφάγη διά τε τοῦτο καὶ	διὰ	τἆλλα ἃ κακῶς ἔπραττε (διόπερ
[45, 45]	οὖν καὶ διὰ ταῦτα καὶ	διὰ	τἆλλα πάντα συμβουλεύω ὑμῖν μὴ
[45, 11]	πατέρα αὐτοῦ, τὸ δὲ καὶ	διὰ	τὰς ἐλπίδας ὧν ὑπισχνεῖτο, μέγιστον
[45, 31]	γυμνὸς ὁρῷτο. καὶ γάρ τοι	διὰ	ταῦτα ἐκεῖνοι μὲν ἡμᾶς καὶ
[45, 45]	ποιήσητε. ἐγὼ μὲν οὖν καὶ	διὰ	ταῦτα καὶ διὰ τἆλλα πάντα
[45, 7]	τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἐβουθύτησαν. καὶ	διὰ	ταῦτα καὶ οἱ στρατιῶται ἑτοίμως,
[45, 29]	τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ δεῦρο	διὰ	ταχέων ὁ Καῖσαρ ἐπειχθεὶς οὐδὲν
[45, 16]	Σερουίλιος ὁ Ἰσαυρικὸς ὑπεργήρως ἀπέθανε.	διά	τε οὖν τοῦτο ἐμνημόνευσα αὐτοῦ,
[45, 6]	σπουδάσειν ἐλπίσας, τόν τε Ἀντώνιον	διά	τε τὴν ἱππαρχίαν καὶ διὰ
[45, 10]	καὶ οὕτω καὶ ὁ Ἀντώνιος	διά	τε τὴν τοῦ Λεπίδου φιλίαν
[45, 47]	Κίννας οὐ πολλῷ ὕστερον ἀντεσφάγη	διά	τε τοῦτο καὶ διὰ τἆλλα
[45, 24]	τὸ τοῦ δικτάτορος μισησάντων ὑμῶν	διὰ	τὴν ἐκείνου δυναστείαν καὶ παντελῶς
[45, 10]	τὴν τοῦ Λεπίδου φιλίαν καὶ	διὰ	τὴν τοῦ Καίσαρος ἔχθραν ψηφισθῆναι
[45, 10]	δὲ εὐνοϊκῶς τῶν ἐπιχωρίων οἱ	διὰ	τὴν τοῦ πατρὸς μνήμην ἐχόντων·
[45, 6]	διά τε τὴν ἱππαρχίαν καὶ	διὰ	τὴν τῶν σφαγέων οὐ τιμωρίαν
[45, 1]	γὰρ βουλὴ οὖσα) ἀπαντήσαντα ἀνήρετο	διὰ	τί ἐβράδυνε, καὶ μαθὼν τὴν
[45, 34]	μένειν, στρατεύεσθαι καὶ πολεμεῖν ἐπανῄρηται;	διὰ	τί, πολλῶν μηδὲ ἐς τὰς
[45, 34]	ἀλλὰ καὶ ἄκουσαν αὐτὴν βιάζεται;	διὰ	τί, τοῦ Βρούτου τοῦ Δεκίμου
[45, 6]	πλήθους θεραπείᾳ, ὡς καὶ προσήκουσαν	διὰ	τὸ γένος, τοῖς οἰκείοις τέλεσι
[45, 11]	τὸν Καίσαρα ἐποίει, τὸ μὲν	διὰ	τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὸ δὲ
[45, 1]	Ὀκτάουιον βραδύτερον ἐς τὸ συνέδριον	διὰ	τὸν τοῦ παιδὸς τόκον (ἔτυχε
[45, 11]	σφέτερα ἐπιθυμήματα. ταπεινώσαντες οὖν τότε	διὰ	τοῦ Καίσαρος τὸν Ἀντώνιον, ἔπειτα
[45, 19]	βουλεύσασθαι. δεῖ δὲ ἡμᾶς καὶ	διὰ	τοὺς στρατιώτας τοὺς παρόντας ἀξιόλογόν
[45, 47]	ἀλλ´ οὔτι γε καὶ σώζεσθαι	διὰ	τοὺς συγγενεῖς ἔτι δίκαιός ἐστι,
[45, 8]	τι δυναμένους ἀλλήλοις διαφέρεσθαι, καὶ	διὰ	τοῦτ´ ἐπιχαῖρόν τε ἐπὶ τῇ
[45, 22]	τοῦτο ἀδικεῖν αὐτὸν καὶ ἐλάττονος	διὰ	τοῦτο ἄξιον τιμωρίας εἶναι νομίσητε.
[45, 23]	τοίνυν, ὅτι τινὰ ἐδώκατε αὐτῷ,	διὰ	τοῦτο αὐτὸν ἐᾶτε καὶ τὰ
[45, 21]	αὐτῶν ἠγανακτεῖτε, ἐκεῖνον μὲν καὶ	διὰ	τοῦτο ἔτι μᾶλλον μισεῖν ἄξιόν
[45, 46]	ἐκ τῆς παρρησίας ἐφοβήθην (καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ κατώρθωσα πλεῖστον· τεκμήριον
[45, 15]	τὸν Ἀντώνιον δέξηται, προσυπισχνεῖτο. καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ οἱ ἐν τῷ
[45, 36]	τῶν παρ´ ἐκείνοις ἐπιθυμεῖ, καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ πόνους καὶ κινδύνους
[45, 15]	ἐβοήθει καὶ ἐκεῖνον ἐκάκου. καὶ	διὰ	τοῦτο, καίτοι ἐκχωρήσας ἐκ τῆς
[45, 6]	τῆς ἐξ αὐτῆς δυναστείας, καὶ	διὰ	τοῦτο τῆς τοῦ Κίννου χώρας
[45, 17]	εἰπεῖν τῇ Ἰταλίᾳ ἰσχυρός, καὶ	διὰ	τοῦτο τό τε βουλευτήριον τὸ
[45, 1]	δράκοντί τινι μίγνυσθαι ἐνόμισε καὶ	διὰ	τοῦτο τῷ ἱκνουμένῳ χρόνῳ ἔτεκε.
[45, 11]	τούς τε ἀσθενεστέρους προσελάμβανον καὶ	διὰ	τούτων αὐτοὺς καθῄρουν· ἔπειτα καὶ
[45, 7]	ἀλλὰ καὶ κατέσπασε καὶ ἐξήλασε	διὰ	τῶν ῥαβδούχων. ~δεινῶς γὰρ δὴ
[45, 41]	καὶ τοῖς φιλοῦσιν αὐτὸν πρότερον	διαβαλών.	ἢ ἐγὼ μὲν χαίρω τῷ
[45, 40]	καὶ ἐπὶ τούτῳ καὶ ἐς	διαβολὴν	ἐμβαλεῖν, ὑφ´ ὧνπερ καὶ τὰ
[45, 8]	ἐπιβουλῆς εἴτε καὶ ἐκ ψευδοῦς	διαβολῆς,	οἷα ἐν τῷ τοιούτῳ φιλεῖ
[45, 8]	οἱ διὰ μέσου ὄντες συνεπιτίθενται·	διαγγέλλοντες	γάρ τινα προσποιήσει εὐνοίας ἐπιπαροξύνουσιν
[45, 19]	αὖθις ἀναγκασθῶμεν ὁμοίως ὑπὲρ αὐτῶν	διαγνῶναι.	ὅτι μὲν οὖν χαλεπὰ καὶ
[45, 41]	βασιλέα αὐτὸν προσαγορεύσας, ὁ τὸ	διάδημα	αὐτῷ δούς, ὁ καὶ τοῖς
[45, 31]	παρούσης ἀνειπεῖν, καὶ τό τε	διάδημα	εὐθὺς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ
[45, 34]	ὄνομα τοῦ βασιλέως μήτε τὸ	διάδημα;	οὐκοῦν οὗτος κακῶς ταῦτα αὐτῷ
[45, 22]	τοῖς φίλοις καὶ τοῖς ἑταίροις	διαδοῦναι,	καὶ ἐς μὲν τὴν Μακεδονίαν
[45, 5]	ἐπὶ μόνῃ τῇ τοῦ κλήρου	διαδοχῇ,	καὶ ἰδιωτικῶς καὶ μετ´ ὀλίγων,
[45, 4]	(ὀκτωκαιδεκέτης γὰρ ἦν) καὶ τὴν	διαδοχὴν	καὶ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ
[45, 41]	κακουργήσας, καὶ τέλος πρὸς τὴν	διαδοχὴν	τῆς δυναστείας αὐτοῦ ἐπειγόμενος; ~ἀλλ´
[45, 1]	τῆς ἐξουσίας τῆς τε μοναρχίας	διάδοχον	καταλείψων, ἄλλως τε καὶ ὅτι
[45, 3]	τὸ Βρεντέσιον, καὶ τάς τε	διαθήκας	ἅμα καὶ τὴν γνώμην τοῦ
[45, 1]	ἑαυτὸν τήν τε τοῦ πόλου	διακόσμησιν	καὶ τὰς τῶν ἀστέρων διαφοράς,
[45, 23]	πρώτων ἀνδρῶν προσετάξατε αὐτῷ ταῦτα	διαλέξαι,	ἐκεῖνος δὲ οὐδὲν αὐτῶν φροντίσας,
[45, 6]	ἐπίχρυσον οὔτε τὸν στέφανον τὸν	διάλιθον	ἐς τὸ θέατρον ἐσήγαγεν ὥσπερ
[45, 33]	ἀλλ´ ἐκβαλεῖ ποτε ἐκ τῆς	διανοίας	τὴν ἔφεσιν ταύτην, ἣν ἅπαξ
[45, 43]	γὰρ ἀλλοφύλοις καὶ ἐπικηρυκεύεσθαι καὶ	διαπρεσβεύεσθαι	δεῖ πρότερον καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι,
[45, 41]	πᾶσαν μὲν τὴν ἐκείνου οὐσίαν	διαρπάσας,	πάμπολλα δὲ ἐπὶ τῇ τῶν
[45, 1]	ταῖς ὁμιλίαις καὶ ἐν ταῖς	διαστάσεσιν	ἀποτελοῦσι, διέγνω, καὶ κατὰ τοῦτο
[45, 10]	καὶ οἱ ἐκ τῆς μάχης	διασωθέντες,	καὶ οὕτω μετ´ αὐτῶν ἔς
[45, 1]	καὶ αἰτίαν ὥς τινας ἀπορρήτους	διατριβὰς	ποιούμενος ἔσχεν. οὗτος οὖν τότε
[45, 45]	συμβουλεύω ὑμῖν μὴ μέλλειν μηδὲ	διατρίβειν,	ἀλλ´ ὅτι τάχιστα αὐτῷ πολεμῆσαι,
[45, 2]	τε αὐτοῦ ὄντος καὶ τὴν	διατριβὴν	ἐν τῇ Ῥώμῃ ποιουμένου, ἔδοξέ
[45, 47]	σεσύληκεν ὥστε μηδέν σφας νεκρῶν	διαφέρειν.
[45, 8]	πάντας τούς τι δυναμένους ἀλλήλοις	διαφέρεσθαι,	καὶ διὰ τοῦτ´ ἐπιχαῖρόν τε
[45, 1]	αὐτὸν ἐκταραχθέντα ἐπὶ τούτῳ καὶ	διαφθεῖραι	τὸ παιδίον ἐθελήσαντα ἐπέσχεν, εἰπὼν
[45, 1]	διακόσμησιν καὶ τὰς τῶν ἀστέρων	διαφοράς,	ὅσα τε καθ´ ἑαυτοὺς γιγνόμενοι
[45, 1]	καὶ ἐν ταῖς διαστάσεσιν ἀποτελοῦσι,	διέγνω,	καὶ κατὰ τοῦτο καὶ αἰτίαν
[45, 3]	ἀνέλαβε καὶ τοῦ κλήρου αὐτὸν	διεδέξατο,	τῶν τε πραγμάτων εἴχετο. ~καὶ
[45, 17]	ἀπ´ ἀνίσχοντος ἡλίου πρὸς δυσμὰς	διέδραμε,	καί τις ἀστὴρ καινὸς ἐπὶ
[45, 26]	ὥραν τὴν ἐν παισὶν ὑμῖν	διέθετο,	ὅπως δὲ τὴν ἀκμὴν τὴν
[45, 6]	τὸ γένος, τοῖς οἰκείοις τέλεσι	διέθηκε.	καὶ τότε μὲν οὔτε τὸν
[45, 10]	ἐνταῦθα ἐκρύφθη· ἐπεδιώχθη μὲν γάρ,	διέλαθε	δὲ εὐνοϊκῶς τῶν ἐπιχωρίων οἱ
[45, 8]	ἐφοίτησε. φοβηθεὶς οὖν ὁ Ἀντώνιος	διελέξατό	ποτε τοῖς παροῦσιν ὅτι οὔτε
[45, 12]	καὶ ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ μέτρια	διελέχθη,	τοῦ τε Ἀντωνίου κατηγόρησε, καὶ
[45, 31]	ἐσθῆτα πᾶσαν ἐνδεδυκυῖα τὸν ποταμὸν	διενήξατο,	ὁ δὲ καὶ μετὰ τῶν
[45, 22]	τελευτῇ λαβὼν πάνθ´ ὅσα ἠβουλήθη	διεπράξατο,	τὰ μὲν ἐπικοινῶν ὑμῖν ὑπούλως
[45, 17]	Πίστεως νεὼν προσπεπηγυίας ἀπέρρηξε καὶ	διεσκέδασε,	καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ τῆς
[45, 15]	πολέμιον σχήσει· ~τοσοῦτόν που ἀλλήλων	διέφερον.	πέμψας οὖν πρὸς τὸν Δέκιμον
[45, 2]	τῷ Καπιτωλίῳ, καὶ γνωρίσας αὐτὸν	διηγήσατο	τοῖς παροῦσι τὴν ὄψιν. ὅ
[45, 10]	~ἐκεῖνοι μὲν δὴ ταῦτ´ ἔπραττον,	διηγήσομαι	δὲ καὶ τὰ κατὰ τὸν
[45, 8]	ἐν τῷ τοιούτῳ φιλεῖ γίγνεσθαι,	διηνέχθησαν	αὖθις. ὅταν γάρ τινες ἐκ
[45, 23]	ταύτην οὗτος πρυτανεῦσαι κελευσθεὶς οὕτω	διῆχε	πρόφασιν τὴν τοῦ Καίσαρος ταφὴν
[45, 17]	ἐς τὸν νεὼν τὸν τῷ	Διὶ	τῷ Καπιτωλίῳ ἐν τῷ Νικαίῳ
[45, 43]	ὑπὸ ταῖς ψήφοις αὐτοὺς λάβητε,	δικάζοντας,	ἂν δὲ τοῖς ὅπλοις, πολεμοῦντας.
[45, 47]	σώζεσθαι διὰ τοὺς συγγενεῖς ἔτι	δίκαιός	ἐστι, μήτε τὸν πάππον ζηλώσας
[45, 34]	ὁμολογῶν τρόπον τινὰ τυραννῆσαι ἐπιθυμεῖν,	δικαιότατός	ἐστιν ἀπολέσθαι; ὅτι γὰρ ταῦθ´
[45, 39]	μὴν ὅτι τοῦτο οὐ μόνον	δικαιότερον	ἀλλὰ καὶ λυσιτελέστερον ἡμῖν ἐστιν,
[45, 22]	τις ὡς καὶ νομίμως καὶ	δικαίως	γεγονότα προβαλλέσθω· οὐδὲ γὰρ ἐν
[45, 41]	γὰρ τὴν αἰτίαν αὐτῷ τοῦ	δικαίως	ἐπιβεβουλεῦσθαι δοκεῖν παρασχὼν οὗτός ἐστιν
[45, 16]	δικαστηρίῳ κρινόμενον καὶ εἶπε τοῖς	δικασταῖς	τὸ γενόμενον, οὔτε λόγον ἔτ´
[45, 7]	ὁ Ἀντώνιος αὐτὸν ἐν τῷ	δικαστηρίῳ	ἀπὸ μετεώρου καὶ ἀπὸ περιόπτου
[45, 16]	ἐγνώρισέ τε μετὰ τοῦτο ἐν	δικαστηρίῳ	κρινόμενον καὶ εἶπε τοῖς δικασταῖς
[45, 25]	συνεχωρήσατε ὅσα ἐβούλοντο, ἀλλὰ καὶ	δίκην	ἀεί ποτε παρὰ τῶν τοιούτων,
[45, 22]	καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου μάλιστα	δίκην	ὀφείλει δοῦναι, ὅτι πολλὰ καὶ
[45, 25]	ἀλλὰ μὴ καὶ ὑπὲρ τούτου	δίκην	παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν, ὅτι ταῦθ´
[45, 21]	ὥστε καὶ ὑπὲρ ἐκείνων χρῆναι	δίκην	ὑποσχεῖν· ὑμῖν δὲ ἐς ὑπερβολὴν
[45, 0]	λοιπὰ τῆς Γ. Ἰουλίου Καίσαρος	δικτατορίας	τὸ εʹ μετὰ Μ. Αἰμιλίου
[45, 32]	καὶ προσέτι καὶ τὴν τοῦ	δικτάτορος	δι´ ἐκείνην, ἐπάρατον ποιησάμενοι; ἡμεῖς
[45, 31]	ἀντὶ ὑπάτου τύραννον δὲ ἀντὶ	δικτάτορος	ἡμῖν ἀντικατέστησε. μέμνησθε γὰρ οἷα
[45, 24]	οὐ τὸ ὄνομα τὸ τοῦ	δικτάτορος	μισησάντων ὑμῶν διὰ τὴν ἐκείνου
[45, 24]	μὲν ἐπετρέψατε αὐτῷ ὡς ὑπάτῳ	διοικῆσαι,	ἐκεῖνος δὲ οὐδ´ ὁτιοῦν ἐς
[45, 25]	ὑμεῖς τὰ χρήματα τὰ κοινὰ	διοικῆσαι	ἐκελεύσατε, ὑμεῖς τὰ στρατεύματα τὰ
[45, 13]	τινα {καὶ} ἐν τῇ Ῥώμῃ	διοικήσας,	καὶ τοὺς στρατιώτας τοὺς λοιποὺς
[45, 2]	καὶ κατ´ ἀξίαν τηλικοῦτο κράτος	διοικήσειν	ὑπάρχειν ἀκριβῶς ἐξεπαίδευσε· λόγοις τε
[45, 24]	αἴτιοι γεγονέναι φήσετε, ὅτι τὴν	διοίκησιν	αὐτῶν καὶ τὸν ἐξετασμὸν αὐτῷ
[45, 47]	διὰ τἆλλα ἃ κακῶς ἔπραττε	(διόπερ	καὶ τοῦτο τοῦ Ἀντωνίου τεθαύμακα,
[45, 37]	καὶ τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν γεγονέναι	διορίζομαι·	τίς γὰρ ἂν τὴν πατρίδα
[45, 2]	καθιμῆσθαι καὶ μάστιγα παρὰ τοῦ	Διὸς	εἰληφέναι· καὶ οὐ γὰρ ἠπίστατο
[45, 17]	ᾔδετο. κόρακές τε ἐς τὸ	Διοσκόρειον	ἐσπετόμενοι τὰ τῶν ὑπάτων τοῦ
[45, 30]	Σέξτος αὐτὸν ὁ Κλώδιος τῶν	δισχιλίων	πλέθρων τῶν ἐν τῇ Λεοντίνων
[45, 6]	καὶ τότε μὲν οὔτε τὸν	δίφρον	τὸν τοῦ Καίσαρος τὸν ἐπίχρυσον
[45, 24]	γέγονε, τὰ δ´ ἄλλα ὀρθῶς	διῴκηκε;	ποῦ; πόθεν; οὐ τὰ χρήματα
[45, 0]	ἐν τῷ τετταρακοστῷ πέμπτῳ τῶν	Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν α. Περὶ Γαΐου Ὀκταουίου
[45, 27]	γέ τινα ἀξιόχρεων παρὰ τὰ	δόγματα	ὑμῶν ἠθροίκει, ἀλλ´ ἤτοι ἑκὼν
[45, 44]	ἂν ἐθελούσιος μεταβάλοιτο καὶ τῶν	δογμάτων	τι τῶν ὑμετέρων προτιμήσειεν, ἀλλ´
[45, 9]	Καίσαρος ὥσπερ καὶ τοῖς ἄλλοις	δοθεῖσα,	ἐβεβαιώθη, καὶ τὰ χρήματα, ὅσα
[45, 22]	Καίσαρος ἢ καὶ τοῦ κλήρου	δοθείσας	ἑκάστοις ἡγεμονίας κατελύσατε, τούτῳ δὲ
[45, 24]	ὑμῶν τῇ παρ´ ὑμῶν ἐξουσίᾳ	δοθείσῃ	χρώμενος πεποίηκεν. ἆρ´ οὖν ἐς
[45, 23]	ἐθελήσαντας αὐτῷ προΐεσθαι καὶ τὰ	δοθέντα	αὐτοῖς ἀφελόμενος, τοῖς δ´ ὠνητιάσασι
[45, 23]	αὐτὸν ἐᾶτε καὶ τὰ μὴ	δοθέντα	πράττειν· μηδ´ ὅτι τινὰ συνεχωρήσατε,
[45, 23]	αὖθις φονευθῆναι. ἐβεβαιώσατε πάντα τὰ	δοθέντα	τισὶ καὶ νομοθετηθέντα πρὸς τοῦ
[45, 30]	τῶν ἐν τῇ Λεοντίνων γῇ	δοθέντων	ἐξεπαίδευσεν. ἀλλὰ καὶ ὑπάτευες, ὦ
[45, 36]	τι ὑπ´ αὐτῶν ὥστ´ ἀμύνασθαι	δοκεῖν,	οὔτ´ αὖ τῶν μὲν ἀγαθῶν
[45, 41]	αἰτίαν αὐτῷ τοῦ δικαίως ἐπιβεβουλεῦσθαι	δοκεῖν	παρασχὼν οὗτός ἐστιν ὁ βασιλέα
[45, 47]	δὲ καὶ αὐτῷ τούτῳ τὸ	δοκεῖν	τινι εἶναι κατέλιπεν. ἀλλ´ οὔτι
[45, 23]	ταῦτα μέν, ὅσα γε ψηφίσασθαι	δοκεῖτε,	καὶ βραχέα καὶ οὐ πάνυ
[45, 11]	τῷ ἔργῳ ἐκπεπολεμωμένοι, τῇ γοῦν	δοκήσει	ἐπεκρύπτοντο. κἀκ τούτου καὶ τἆλλα
[45, 23]	ἐξειργάσατο. οὕτω που πάντα τὰ	δοκοῦντα	ὑμῖν ποιεῖν βούλεται. ~ἆρ´ οὖν
[45, 15]	ὕπατος οὐδεὶς παρῆν· ὁ γὰρ	Δολοβέλλας	ἐς τὴν Συρίαν ὑπὸ τοῦ
[45, 17]	τοῦ τε Ἀντωνίου καὶ τοῦ	Δολοβέλλου	ὀνόματα, ἐνταῦθά που ἐν πινακίῳ
[45, 42]	τὸ μέλλον ἐξουσίαν ἔννομον αὐτοῖς	δόντες,	ἔπειτα τοὺς ὑπάτους ἀμφοτέρους ἐπὶ
[45, 45]	πλεῖστον ἰσχύω καὶ πλοῦτον καὶ	δόξαν	ἐκτησάμην, ἀφείς, εἴγε καὶ τῷ
[45, 4]	ἤδη τινὲς οὐκ ὀρθῶς ἐπιχειρήσαντες	δόξαν,	ὅτι ἐπιτυχεῖς αὐτῶν ἐγένοντο, εὐβουλίας
[45, 46]	καὶ τῆς ψυχῆς τῆς τε	δόξης,	ὑφ´ ἧς που καὶ μόνης
[45, 32]	τὴν Μουκίου, οὐ μὰ τὸ	δόρυ	τὸ Δεκίου καὶ τὸ ξίφος
[45, 29]	τε χρῆσθαι καὶ ὑπὸ στρατιωτῶν	δορυφορεῖσθαι·	ἔπειτα δυνηθεὶς ἂν καὶ τοὺς
[45, 35]	τοὺς μὲν προγόνους ἡμῶν ἐν	δουλείᾳ	τραφέντας ἐπιθυμῆσαι ἐλευθερίας, ἡμᾶς δὲ
[45, 36]	ὁρῶν ἡμᾶς δημοσίᾳ πρὸς τὴν	δουλείαν	ἑτοίμως ἔχοντας; καὶ μὴν ὅτι
[45, 46]	τινα καθ´ ὑμῶν καὶ τὸ	δουλεῦσαί	τινι μεθ´ ὑμῶν καὶ πάνυ
[45, 32]	καὶ ἐδέου καὶ ἱκέτευες ἵνα	δουλεύσῃς,	ὡς Ποστούμιος ὅπως Σαυνίταις ἐκδοθῇ,
[45, 43]	ἂν δὲ τοῖς ὅπλοις, πολεμοῦντας.	δοῦλοι	γάρ εἰσι πάντες οἱ τοιοῦτοι
[45, 22]	αὐτοῦ τούτου μάλιστα δίκην ὀφείλει	δοῦναι,	ὅτι πολλὰ καὶ δεινὰ προελόμενος
[45, 41]	προσαγορεύσας, ὁ τὸ διάδημα αὐτῷ	δούς,	ὁ καὶ τοῖς φιλοῦσιν αὐτὸν
[45, 13]	καὶ ἀργύριον καὶ ἐκείνοις ὁμοίως	δούς,	προσέθετο καὶ ἄλλους ἐκ τούτου
[45, 1]	καταδαρθοῦσά ποτε ἐν ναῷ αὐτοῦ	δράκοντί	τινι μίγνυσθαι ἐνόμισε καὶ διὰ
[45, 22]	ὅτι πολλὰ καὶ δεινὰ προελόμενος	δρᾶσαι	δι´ ὑμῶν τέ τινα αὐτῶν
[45, 34]	μαθεῖν τί κατορθώσας ὅσα βούλεται	δράσει,	ἀλλ´ ἐκ τῶν ἤδη προτετολμημένων
[45, 37]	οὐκ ἔστιν ὅ τι οὐ	δράσει	τῶν αὐτῶν ἐκείνοις, ἢ καὶ
[45, 33]	τῷ ἔργῳ μαθεῖν τί ἂν	δράσειεν	ὑμᾶς ὡπλισμένος ὁ τοιαῦτα γυμνὸς
[45, 24]	τις αἱρεθεὶς μηδὲν τῶν δεόντων	δράσῃ,	τούτου τὴν αἰτίαν ὑμεῖς οἱ
[45, 13]	ὡς μέντοι ἑκατόν τε ἑκάστῳ	δραχμὰς	δώσειν ὑπέσχετο, καὶ αὐτῶν ἐπὶ
[45, 12]	ἔδωκεν εὐθὺς τότε κατὰ πεντακοσίας	δραχμάς.	ἐκ τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν
[45, 18]	ἀσφαλῶς μήτε τελευτῆσαι χρησίμως ὑμῖν	δύναμαι,	οὔτ´ αὖ παρὸν τῶν δεόντων
[45, 11]	ἐπεχείρησαν. τοῖς γάρ τι ἀεὶ	δυναμένοις	βαρυνόμενοι τούς τε ἀσθενεστέρους προσελάμβανον
[45, 9]	κεχωσμένοις ἤδη καὶ {τε} γεωργεῖσθαι	δυναμένοις,	κληρουχηθῆναι διὰ Λουκίου Ἀντωνίου ἀδελφοῦ
[45, 24]	τι αὐτὸ ἐφ´ ἑαυτοῦ ἀδικῆσαι	δυνάμενον	οὐκ ἐπιτέθειται, τὰ δὲ ἔργα
[45, 6]	μέντοι καὶ ἀσφαλῶς παρρησιάσασθαί τι	δυνάμενος	ἠνείχετο, μέχρις οὗ τὸ πλῆθος,
[45, 8]	τὸ βουλόμενον πάντας τούς τι	δυναμένους	ἀλλήλοις διαφέρεσθαι, καὶ διὰ τοῦτ´
[45, 11]	ὅτι τῷ τε Ἀντωνίῳ πολὺ	δυναμένῳ	ἤχθοντο καὶ τῷ Καίσαρι μηδέπω
[45, 14]	τῶν τε ἄλλων τῶν τι	δυναμένων	ὑπ´ ἐμφύτου πλεονεξίας ὁρῶν ὄντα,
[45, 45]	πραγμάτων τοῖς καιροῖς ἢ ταῖς	δυνάμεσι	κατορθοῦται, καὶ πάντως που καὶ
[45, 27]	εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἀπηναισχύντει,	δύναμίν	γέ τινα ἀξιόχρεων παρὰ τὰ
[45, 44]	πολιτείας ἐκβάς, καί τινα καὶ	δύναμιν	ἐκ τούτου καὶ ἐξουσίαν προσλαβών,
[45, 9]	καὶ τῷ Πομπηίῳ τῷ Σέξτῳ	δύναμιν	ἤδη πολλὴν ἔχοντι ἥ τε
[45, 12]	τὴν Τυρσηνίαν, ὅπως καὶ ἐκεῖθεν	δύναμίν	τινα προσλάβῃ. καὶ ὁ μὲν
[45, 44]	προκεχώρηκεν ὥστε μηδ´ ἂν βούληται	δύνασθαι	δημοκρατικῶς ἡμῖν συμπολιτεῦσαι. εἰ μὲν
[45, 18]	τούτων ἀπελογησάμην. οὔτε γὰρ ἐν	δυναστείᾳ	καὶ τυραννίδι ζῆν ὑπομείναιμ´ ἄν,
[45, 24]	μισησάντων ὑμῶν διὰ τὴν ἐκείνου	δυναστείαν	καὶ παντελῶς ἐκ τῆς πολιτείας
[45, 41]	τέλος πρὸς τὴν διαδοχὴν τῆς	δυναστείας	αὐτοῦ ἐπειγόμενος; ~ἀλλ´ ἐκεῖσε ἐπάνειμι,
[45, 11]	σχῆμα ἐφαντάζετο καὶ τὰ τῆς	δυναστείας	ἔργα ἐγίγνετο. καὶ ἐν μὲν
[45, 6]	τὴν ὑποδοχὴν τῆς ἐξ αὐτῆς	δυναστείας,	καὶ διὰ τοῦτο τῆς τοῦ
[45, 10]	πάντα ὀλίγου τὰ ταύτῃ κατέσχε.	δυνατοῦ	δὲ ἤδη αὐτοῦ ὄντος ὁ
[45, 21]	ὑμᾶς ἀδικῶν οὐ παύεται, καὶ	δυνηθεὶς	ἂν ἴσως συγγνώμης ἐφ´ οἷς
[45, 29]	καὶ ὑπὸ στρατιωτῶν δορυφορεῖσθαι· ἔπειτα	δυνηθεὶς	ἂν καὶ τοὺς τῶν ἄλλων
[45, 33]	ταῦτ´ οὐκ ἂν αὐτὸς ἑαυτῷ	δυνηθεὶς	κατεργάσαιτο; τίς δ´ ἂν ἕτερον
[45, 45]	ἡμᾶς ὅπως αὐτῷ χρησώμεθα εὑρεῖν	δυνηθῆναι,	ἀλλ´ ὑποδεδιέναι τε καὶ θεραπεύειν
[45, 35]	ἐφείσατο, οὗτος δέ, πρὶν καὶ	δυνηθῆναί	τι, τριακοσίους στρατιώτας, καὶ ἐν
[45, 42]	πρὸς πάντας ἅμα τοὺς ἄλλους	δυνήσεται,	ἀλλ´ ἤτοι ἑκών, ἐπειδὰν πρῶτον
[45, 39]	φρονοῦντας ἐπαινοῦμεν, {οὐ} μιμούμεθα; ~καίτοι	δυοῖν	ἡμᾶς ἀνάγκη θάτερον, ἢ τούτους
[45, 17]	λαμπὰς ἀπ´ ἀνίσχοντος ἡλίου πρὸς	δυσμὰς	διέδραμε, καί τις ἀστὴρ καινὸς
[45, 42]	Βρούτου καὶ τῶν συνεξεταζομένων σφίσι	δύσμαχα	μὲν καὶ καθ´ ἑαυτά ἐστιν
[45, 36]	ταῦτα καὶ ἄλλα ἄττα προσλαβὼν	δυσπολέμητος	γένηται; καὶ πιστεύσομεν ἐξαπατῶντι αὐτῷ
[45, 6]	ὑπ´ αὐτοῦ ἐσήχθη, πρόφασιν τὴν	δωρεὰν	τὴν καταλειφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Καίσαρος
[45, 13]	μέντοι ἑκατόν τε ἑκάστῳ δραχμὰς	δώσειν	ὑπέσχετο, καὶ αὐτῶν ἐπὶ τούτῳ