HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τόπους 1
τόσον 1
τότε 1
τοῦ 54
του 1
τοῦδε 1
τοὐντεῦθεν 1

Fréquences [« »]
47 τε
46 τὴν
50 τὸ
54 τοῦ
58 δ
64 τῶν
74 ἐν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VIII (Pythagore)

τοῦ

Livre, par.

[8, 49]   καθάπερ Ἀντίλοχον Σωκράτει. Ἐπὶ δὲ τοῦ ἀθλητοῦ Πυθαγόρου καὶ τοῦτ' ἐλέγετο

[8, 27]   ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος τοῦ τε ψυχροῦ καὶ

[8, 30]   Τρέφεσθαί τε τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ αἵματος· τοὺς δὲ λόγους ψυχῆς

[8, 36]   ἀνθρώπων, σεμνηγορίης ὀαριστήν. περὶ δὲ τοῦ ἄλλοτ' ἄλλον αὐτὸν γεγενῆσθαι Ξενοφάνης

[8, 43]   τοῦ ἰδίου παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ τοῦ ἀλλοτρίου οὐδέποτε. Τῇ δὲ πρὸς

[8, 10]   ἀσθενέστερος. ~Διαιρεῖται δὲ καὶ τὸν τοῦ ἀνθρώπου βίον οὕτως· Παῖς εἴκοσι

[8, 2]   εἰς Σάμον καὶ ἤκουσεν Ἑρμοδάμαντος τοῦ ἀπογόνου Κρεωφύλου, ἤδη πρεσβυτέρου. Νέος

[8, 5]   Βραγχίδας καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος

[8, 28]   ὅλον συνίστασθαι σῶμα· ἀπὸ δὲ τοῦ ἀτμοῦ ψυχὴν καὶ αἴσθησιν. ~Μορφοῦσθαι

[8, 33]   λουτρῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ διὰ τοῦ αὐτὸν καθαρεύειν ἀπό τε κήδους

[8, 18]   μὴ ἐπιστρέφεσθαι παρῄνει τοῖς ἀπαλλαττομένοις τοῦ βίου μὴ ἐπιθυμητικῶς ἔχειν τοῦ

[8, 13]   μόνον ἐν Δήλῳ τὸν Ἀπόλλωνος τοῦ γενέτορος, ὅς ἐστιν ὄπισθεν τοῦ

[8, 35]   ὅτι δεῖ παρατίθεσθαι πρὸς ὑπόμνησιν τοῦ δικαίου· οἱ γὰρ ἅλες πᾶν

[8, 10]   σοροῦ κυπαρισσίνης διὰ τὸ τὸ τοῦ Διὸς σκῆπτρον ἐντεῦθεν πεποιῆσθαι, ὥς

[8, 28]   προσφερομένην τῇ μήτρᾳ ἀπὸ μὲν τοῦ ἐγκεφάλου ἰχῶρα καὶ ὑγρὸν καὶ

[8, 34]   δὲ πεσόντα μὴ ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ τοῦ ἐθίζεσθαι μὴ ἀκολάστως ἐσθίειν ἢ

[8, 35]   καὶ νεότητα ταὐτόν. Ὑγίειαν τὴν τοῦ εἴδους διαμονήν, νόσον τὴν τούτου

[8, 18]   καὶ λύπαις κατατήκειν. Διὰ δὲ τοῦ εἰς ἀποδημίαν βαδίζοντα μὴ ἐπιστρέφεσθαι

[8, 26]   δὲ ἰσομοιρῇ, τὰ κάλλιστα εἶναι τοῦ ἔτους, οὗ τὸ μὲν θάλλον

[8, 1]   μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου φυγάδος ἐκ

[8, 18]   τοῦ βίου μὴ ἐπιθυμητικῶς ἔχειν τοῦ ζῆν μηδ' ὑπὸ τῶν ἐνταῦθα

[8, 27]   τῆς διοικήσεως. Διήκειν τ' ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος

[8, 2]   Λέσβον ἐλθόντα Φερεκύδῃ ὑπὸ Ζωίλου τοῦ θείου. Καὶ τρία ποτήρια κατασκευασάμενος

[8, 28]   ζῆν μὲν πάνθ' ὅσα μετέχει τοῦ θερμοῦ· διὸ καὶ τὰ φυτὰ

[8, 28]   τὴν ψυχὴν ἀπόσπασμα αἰθέρος καὶ τοῦ θερμοῦ καὶ τοῦ ψυχροῦ. Τῷ

[8, 43]   ἀνδρὸς καθαρεύει, φάναι, Ἀπὸ μὲν τοῦ ἰδίου παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ τοῦ

[8, 1]   δ' υἱὸν μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου

[8, 35]   τἀγαθοῦ φύσεως, τὸ δὲ μέλαν τοῦ κακοῦ. Ἄρτον μὴ καταγνύειν, ὅτι

[8, 18]   χοῖνιξ ἡμερήσιος τροφή. Διὰ δὲ τοῦ καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου μὴ

[8, 13]   τοῦ γενέτορος, ὅς ἐστιν ὄπισθεν τοῦ Κερατίνου, διὰ τὸ πυροὺς καὶ

[8, 1]   Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου φυγάδος ἐκ Φλιοῦντος, οἰκεῖν

[8, 8]   ~πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ Ἄστωνος τοῦ Κροτωνιά του γραφέντας ἀνατεθῆναι Πυθαγόρᾳ.

[8, 40]   Ἰταλίαν καὶ πανδαισίαν εὑρόντα Κύλωνος τοῦ Κροτωνιάτου εἰς Μεταπόντιον ὑπεξελθεῖν κἀκεῖ

[8, 42]   καὶ γυνή, Θεανὼ ὄνομα, Βροντίνου τοῦ Κροτωνιάτου θυγάτηρ· οἱ δέ, γυναῖκα

[8, 7]   εὐσεβείας, πέμπτον Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου τοῦ Κῴου πατέρα, ἕκτον Κρότωνα, καὶ

[8, 6]   οὔ κοτ' οἴσω ψόγον περὶ τοῦ λόγου τοῦδε. Γέγραπται δὲ τῷ

[8, 18]   ἴσῳ τῷ φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ τοῦ μέλλοντος· ἡ γὰρ χοῖνιξ ἡμερήσιος

[8, 34]   μὴ ἅπτεσθαι λευκοῦ, ὅτι ἱερὸς τοῦ Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ δ'

[8, 7]   ἐπιτομῇ γεγραφέναι αὐτὸν καὶ Περὶ τοῦ ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον τὸν

[8, 34]   ὅτι φθείρει ἢ ὅτι τῇ τοῦ ὅλου φύσει ὅμοιον ἢ ὅτι

[8, 36]   ὁ Ἀριστοτέλης. Τὴν δὲ σεμνοπρέπειαν τοῦ Πυθαγόρου καὶ Τίμων ἐν τοῖς

[8, 21]   τὴν ἀλήθειαν ἠγόρευεν οὐχ ἧττον τοῦ Πυθίου. ~Λέγεται παρεγγυᾶν αὐτὸν ἑκάστοτε

[8, 7]   καθηγησαμένου. Φησὶ δ' Ἡρακλείδης ὁ τοῦ Σαραπίωνος ἐν τῇ Σωτίωνος ἐπιτομῇ

[8, 44]   ὡς μὲν Ἡρακλείδης φησὶν ὁ τοῦ Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης ἐτελεύτα, κατὰ τὴν

[8, 2]   ἤκουσε μέν, καθὰ προείρηται, Φερεκύδου τοῦ Συρίου· μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου

[8, 7]   φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ, φυγόντος εἰς Θήβας

[8, 27]   ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος τοῦ τε ψυχροῦ καὶ παχέος. Καλοῦσι

[8, 43]   Πυθαγόρεώ τε. Σύγγραμμα δὲ φέρεται τοῦ Τηλαύγους οὐδέν, τῆς δὲ μητρὸς

[8, 12]   ἑκατόμβην θῦσαι αὐτόν, εὑρόντα ὅτι τοῦ τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ

[8, 8]   φησιν αὐτὸν ἐρωτηθέντα ὑπὸ Λέοντος τοῦ Φλιασίων τυράννου τίς εἴη, φιλόσοφος

[8, 6]   εἶπεν, ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὁ Πυθαγόρας τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε· Οὐ

[8, 24]   τὸ πνευματώδεις ὄντας μάλιστα μετέχειν τοῦ ψυχικοῦ· καὶ ἄλλως κοσμιωτέρας ἀπεργάζεσθαι

[8, 29]   ἀντερείδεσθαι γὰρ τὸ θερμὸν ἐπὶ τοῦ ψυχροῦ. Ἐπεί τοι εἰ ψυχρὸς

[8, 28]   αἰθέρος καὶ τοῦ θερμοῦ καὶ τοῦ ψυχροῦ. Τῷ συμμετέχειν ψυχροῦ αἰθέρος

Livre, par.
[8, 49]	καθάπερ Ἀντίλοχον Σωκράτει. Ἐπὶ δὲ	τοῦ	ἀθλητοῦ Πυθαγόρου καὶ τοῦτ' ἐλέγετο
[8, 27]	ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀκτῖνα διὰ	τοῦ	αἰθέρος τοῦ τε ψυχροῦ καὶ
[8, 30]	Τρέφεσθαί τε τὴν ψυχὴν ἀπὸ	τοῦ	αἵματος· τοὺς δὲ λόγους ψυχῆς
[8, 36]	ἀνθρώπων, σεμνηγορίης ὀαριστήν. περὶ δὲ	τοῦ	ἄλλοτ' ἄλλον αὐτὸν γεγενῆσθαι Ξενοφάνης
[8, 43]	τοῦ ἰδίου παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ	τοῦ	ἀλλοτρίου οὐδέποτε. Τῇ δὲ πρὸς
[8, 10]	ἀσθενέστερος. ~Διαιρεῖται δὲ καὶ τὸν	τοῦ	ἀνθρώπου βίον οὕτως· Παῖς εἴκοσι
[8, 2]	εἰς Σάμον καὶ ἤκουσεν Ἑρμοδάμαντος	τοῦ	ἀπογόνου Κρεωφύλου, ἤδη πρεσβυτέρου. Νέος
[8, 5]	Βραγχίδας καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ	τοῦ	Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος
[8, 28]	ὅλον συνίστασθαι σῶμα· ἀπὸ δὲ	τοῦ	ἀτμοῦ ψυχὴν καὶ αἴσθησιν. ~Μορφοῦσθαι
[8, 33]	λουτρῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ διὰ	τοῦ	αὐτὸν καθαρεύειν ἀπό τε κήδους
[8, 18]	μὴ ἐπιστρέφεσθαι παρῄνει τοῖς ἀπαλλαττομένοις	τοῦ	βίου μὴ ἐπιθυμητικῶς ἔχειν τοῦ
[8, 13]	μόνον ἐν Δήλῳ τὸν Ἀπόλλωνος	τοῦ	γενέτορος, ὅς ἐστιν ὄπισθεν τοῦ
[8, 35]	ὅτι δεῖ παρατίθεσθαι πρὸς ὑπόμνησιν	τοῦ	δικαίου· οἱ γὰρ ἅλες πᾶν
[8, 10]	σοροῦ κυπαρισσίνης διὰ τὸ τὸ	τοῦ	Διὸς σκῆπτρον ἐντεῦθεν πεποιῆσθαι, ὥς
[8, 28]	προσφερομένην τῇ μήτρᾳ ἀπὸ μὲν	τοῦ	ἐγκεφάλου ἰχῶρα καὶ ὑγρὸν καὶ
[8, 34]	δὲ πεσόντα μὴ ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ	τοῦ	ἐθίζεσθαι μὴ ἀκολάστως ἐσθίειν ἢ
[8, 35]	καὶ νεότητα ταὐτόν. Ὑγίειαν τὴν	τοῦ	εἴδους διαμονήν, νόσον τὴν τούτου
[8, 18]	καὶ λύπαις κατατήκειν. Διὰ δὲ	τοῦ	εἰς ἀποδημίαν βαδίζοντα μὴ ἐπιστρέφεσθαι
[8, 26]	δὲ ἰσομοιρῇ, τὰ κάλλιστα εἶναι	τοῦ	ἔτους, οὗ τὸ μὲν θάλλον
[8, 1]	μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου	τοῦ	Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου φυγάδος ἐκ
[8, 18]	τοῦ βίου μὴ ἐπιθυμητικῶς ἔχειν	τοῦ	ζῆν μηδ' ὑπὸ τῶν ἐνταῦθα
[8, 27]	τῆς διοικήσεως. Διήκειν τ' ἀπὸ	τοῦ	ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος
[8, 2]	Λέσβον ἐλθόντα Φερεκύδῃ ὑπὸ Ζωίλου	τοῦ	θείου. Καὶ τρία ποτήρια κατασκευασάμενος
[8, 28]	ζῆν μὲν πάνθ' ὅσα μετέχει	τοῦ	θερμοῦ· διὸ καὶ τὰ φυτὰ
[8, 28]	τὴν ψυχὴν ἀπόσπασμα αἰθέρος καὶ	τοῦ	θερμοῦ καὶ τοῦ ψυχροῦ. Τῷ
[8, 43]	ἀνδρὸς καθαρεύει, φάναι, Ἀπὸ μὲν	τοῦ	ἰδίου παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ τοῦ
[8, 1]	δ' υἱὸν μὲν εἶναι Μαρμάκου	τοῦ	Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου
[8, 35]	τἀγαθοῦ φύσεως, τὸ δὲ μέλαν	τοῦ	κακοῦ. Ἄρτον μὴ καταγνύειν, ὅτι
[8, 18]	χοῖνιξ ἡμερήσιος τροφή. Διὰ δὲ	τοῦ	καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου μὴ
[8, 13]	τοῦ γενέτορος, ὅς ἐστιν ὄπισθεν	τοῦ	Κερατίνου, διὰ τὸ πυροὺς καὶ
[8, 1]	Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος	τοῦ	Κλεωνύμου φυγάδος ἐκ Φλιοῦντος, οἰκεῖν
[8, 8]	~πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ Ἄστωνος	τοῦ	Κροτωνιά του γραφέντας ἀνατεθῆναι Πυθαγόρᾳ.
[8, 40]	Ἰταλίαν καὶ πανδαισίαν εὑρόντα Κύλωνος	τοῦ	Κροτωνιάτου εἰς Μεταπόντιον ὑπεξελθεῖν κἀκεῖ
[8, 42]	καὶ γυνή, Θεανὼ ὄνομα, Βροντίνου	τοῦ	Κροτωνιάτου θυγάτηρ· οἱ δέ, γυναῖκα
[8, 7]	εὐσεβείας, πέμπτον Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου	τοῦ	Κῴου πατέρα, ἕκτον Κρότωνα, καὶ
[8, 6]	οὔ κοτ' οἴσω ψόγον περὶ	τοῦ	λόγου τοῦδε. Γέγραπται δὲ τῷ
[8, 18]	ἴσῳ τῷ φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ	τοῦ	μέλλοντος· ἡ γὰρ χοῖνιξ ἡμερήσιος
[8, 34]	μὴ ἅπτεσθαι λευκοῦ, ὅτι ἱερὸς	τοῦ	Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ δ'
[8, 7]	ἐπιτομῇ γεγραφέναι αὐτὸν καὶ Περὶ	τοῦ	ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον τὸν
[8, 34]	ὅτι φθείρει ἢ ὅτι τῇ	τοῦ	ὅλου φύσει ὅμοιον ἢ ὅτι
[8, 36]	ὁ Ἀριστοτέλης. Τὴν δὲ σεμνοπρέπειαν	τοῦ	Πυθαγόρου καὶ Τίμων ἐν τοῖς
[8, 21]	τὴν ἀλήθειαν ἠγόρευεν οὐχ ἧττον	τοῦ	Πυθίου. ~Λέγεται παρεγγυᾶν αὐτὸν ἑκάστοτε
[8, 7]	καθηγησαμένου. Φησὶ δ' Ἡρακλείδης ὁ	τοῦ	Σαραπίωνος ἐν τῇ Σωτίωνος ἐπιτομῇ
[8, 44]	ὡς μὲν Ἡρακλείδης φησὶν ὁ	τοῦ	Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης ἐτελεύτα, κατὰ τὴν
[8, 2]	ἤκουσε μέν, καθὰ προείρηται, Φερεκύδου	τοῦ	Συρίου· μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου
[8, 7]	φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι	τοῦ	Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ, φυγόντος εἰς Θήβας
[8, 27]	ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος	τοῦ	τε ψυχροῦ καὶ παχέος. Καλοῦσι
[8, 43]	Πυθαγόρεώ τε. Σύγγραμμα δὲ φέρεται	τοῦ	Τηλαύγους οὐδέν, τῆς δὲ μητρὸς
[8, 12]	ἑκατόμβην θῦσαι αὐτόν, εὑρόντα ὅτι	τοῦ	τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ
[8, 8]	φησιν αὐτὸν ἐρωτηθέντα ὑπὸ Λέοντος	τοῦ	Φλιασίων τυράννου τίς εἴη, φιλόσοφος
[8, 6]	εἶπεν, ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὁ Πυθαγόρας	τοῦ	Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε· Οὐ
[8, 24]	τὸ πνευματώδεις ὄντας μάλιστα μετέχειν	τοῦ	ψυχικοῦ· καὶ ἄλλως κοσμιωτέρας ἀπεργάζεσθαι
[8, 29]	ἀντερείδεσθαι γὰρ τὸ θερμὸν ἐπὶ	τοῦ	ψυχροῦ. Ἐπεί τοι εἰ ψυχρὸς
[8, 28]	αἰθέρος καὶ τοῦ θερμοῦ καὶ	τοῦ	ψυχροῦ. Τῷ συμμετέχειν ψυχροῦ αἰθέρος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/06/2009