Livre, par. |
[8, 33] |
δ'
ἀπὸ
μέσου
ἡμέρας.
Τὴν
|
δ' |
ἁγνείαν
εἶναι
διὰ
καθαρμῶν
καὶ |
[8, 31] |
καθαρὰς
ἐπὶ
τὸν
ὕψιστον,
τὰς
|
δ' |
ἀκαθάρτους
μήτ'
ἐκείναις
πελάζειν
μήτ' |
[8, 13] |
μὲν
ἦν
τὸ
πρόσχημα·
τὸ
|
δ' |
ἀληθὲς
τῶν
ἐμψύχων
ἀπηγόρευεν
ἅπτεσθαι |
[8, 37] |
ἀποπλάνοις,
τοῖς
μεγέθεσιν
νουβυστικῶς.
Μνησίμαχος
|
δ' |
Ἀλκμαίων·
Ὡς
Πυθαγοριστὶ
θύομεν
τῷ |
[8, 44] |
καὶ
λέγεν
ὡς
ἄδικον,
σιτίζειν
|
δ' |
ἄλλους.
Ἄγαμαι
σοφόν·
αὐτὸς
ἔφα |
[8, 30] |
τῶν
λοιπῶν
αἰσθήσεων
δογματίζειν.
~Τὴν
|
δ' |
ἀνθρώπου
ψυχὴν
διῃρῆσθαι
τριχῆ,
εἴς |
[8, 23] |
θεοὺς
μὲν
δαιμόνων
προτιμᾶν,
ἥρωας
|
δ' |
ἀνθρώπων,
ἀνθρώπων
δὲ
μάλιστα
γονέας. |
[8, 20] |
συγχωρεῖν
αὐτὸν
ἐσθίειν
ἔμψυχα,
μόνον
|
δ' |
ἀπέχεσθαι
βοὸς
ἀροτῆρος
καὶ
κριοῦ. |
[8, 33] |
εὐφημίας
λευχειμονοῦντας
καὶ
ἁγνεύοντας,
ἥρωσι
|
δ' |
ἀπὸ
μέσου
ἡμέρας.
Τὴν
δ' |
[8, 12] |
ἠμέλησε
δ'
οὐδ'
ἰατρικῆς.
Φησὶ
|
δ' |
Ἀπολλόδωρος
ὁ
λογιστικὸς
ἑκατόμβην
θῦσαι |
[8, 21] |
ὑπὸ
τῶν
ἐν
Κρότωνι.
Φησὶ
|
δ' |
Ἀρίστιππος
ὁ
Κυρηναῖος
ἐν
τῷ |
[8, 34] |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ἐπιελοῦντες.
~Φησὶ
|
δ' |
Ἀριστοτέλης
ἐν
τῷ
Περὶ
τῶν |
[8, 19] |
μήτρας
καὶ
τρίγλης
ἐνίοτε.
Αὐτὸν
|
δ' |
ἀρκεῖσθαι
μέλιτι
μόνῳ
φασί
τινες |
[8, 22] |
μὲν
ἀνατολὴν
δύσεως,
ἐν
βίῳ
|
δ' |
ἀρχὴν
τελευτῆς,
ἐν
ζωῇ
δὲ |
[8, 29] |
πύλας
καλεῖ
τοὺς
ὀφθαλμούς.
Τὰ
|
δ' |
αὐτὰ
καὶ
περὶ
τῆς
ἀκοῆς |
[8, 49] |
αὐτέων
ὁ
κόσμος
αἱρεθήσεται,
ἐπικινδυνότερα
|
δ' |
αὐτῇσι
τὰ
ἐκ
Μήδων.
~Οὔτε |
[8, 37] |
ταῦτα
μὲν
ὁ
Ξενοφάνης.
Ἔσκωψε
|
δ' |
αὐτὸν
Κρατῖνος
μὲν
ἐν
Πυθαγοριζούσῃ· |
[8, 44] |
ἔφα
μὲν
οὐκ
ἀδικεῖν,
ἄλλους
|
δ' |
αὐτὸς
ἔτευχ'
ἀδικεῖν.
~Καὶ
ἄλλο· |
[8, 21] |
βοὸς
ἀροτῆρος
καὶ
κριοῦ.
~Ὁ
|
δ' |
αὐτός
φησιν,
ὡς
προείρηται,
καὶ |
[8, 39] |
ὑποπρησθῆναι
τὴν
οἰκίαν
συνέβη·
τινὲς
|
δ' |
αὐτοὺς
τοὺς
Κροτωνιάτας
τοῦτο
πρᾶξαι, |
[8, 19] |
τοῖς
δὲ
θαλαττίοις
σπανίως.
Στολὴ
|
δ' |
αὐτῷ
λευκή,
καθαρά,
καὶ
στρώματα |
[8, 10] |
νεηνίης
φθινόπωρον,
γέρων
χειμών.
Ἔστι
|
δ' |
αὐτῷ
ὁ
μὲν
νεηνίσκος
μειράκιον, |
[8, 17] |
προσηταιρίζετο
καὶ
φίλον
κατεσκεύαζεν.
~Ἦν
|
δ' |
αὐτῷ
τὰ
σύμβολα
τάδε·
πῦρ |
[8, 18] |
ἐπὶ
τοῖς
ὅροις
ἀνεπιστρεπτεῖν.
~Ἤθελε
|
δ' |
αὐτῷ
τὸ
μὲν
πῦρ
μαχαίρᾳ |
[8, 10] |
ὁρῶντες
εἰς
ὃ
δοκιμασθεῖεν·
τοὐντεῦθεν
|
δ' |
ἐγίνοντο
τῆς
οἰκίας
αὐτοῦ
καὶ |
[8, 14] |
εἰπεῖν,
ὥς
φησι
Παρμενίδης.
Οὕτω
|
δ' |
ἐθαυμάσθη
ὥστ'
ἔλεγον
τοὺς
γνωρίμους |
[8, 30] |
τὰ
ἐν
τῷ
ἐγκεφάλῳ·
σταγόνας
|
δ' |
εἶναι
ἀπὸ
τούτων
τὰς
αἰσθήσεις. |
[8, 6] |
ἑαυτοῦ
σοφίην,
πολυμαθείην,
κακοτεχνίην.
Οὕτω
|
δ' |
εἶπεν,
ἐπειδήπερ
ἐναρχόμενος
ὁ
Πυθαγόρας |
[8, 2] |
Σάμιον
τὸν
Πυθαγόραν
λέγεσθαι·
~συστῆναι
|
δ' |
εἰς
Λέσβον
ἐλθόντα
Φερεκύδῃ
ὑπὸ |
[8, 35] |
τὴν
ἐν
ᾅδου
κρίσιν·
οἱ
|
δ' |
εἰς
πόλεμον
δειλίαν
ποιεῖν·
οἱ |
[8, 28] |
ἐξ
ἀλλήλων
ἀπὸ
σπερμάτων,
τὴν
|
δ' |
ἐκ
γῆς
γένεσιν
ἀδύνατον
ὑφίστασθαι. |
[8, 31] |
ἐκείναις
πελάζειν
μήτ'
ἀλλήλαις,
δεῖσθαι
|
δ' |
ἐν
ἀρρήκτοις
δεσμοῖς
ὑπ'
Ἐρινύων. |
[8, 29] |
τελειωθὲν
ἀποκυΐσκεσθαι
τὸ
βρέφος·
ἔχειν
|
δ' |
ἐν
αὑτῷ
πάντας
τοὺς
λόγους |
[8, 8] |
ἀρχή,
Μὴ
ἀνααίδευ
μηδενί.
Σωσικράτης
|
δ' |
ἐν
Διαδοχαῖς
φησιν
αὐτὸν
ἐρωτηθέντα |
[8, 1] |
Κλεωνύμου
φυγάδος
ἐκ
Φλιοῦντος,
οἰκεῖν
|
δ' |
ἐν
Σάμῳ
τὸν
Μάρμακον,
ὅθεν |
[8, 35] |
σφαῖραν
εἶναι
τῶν
στερεῶν,
τῶν
|
δ' |
ἐπιπέδων
κύκλον.
Γῆρας
καὶ
πᾶν |
[8, 48] |
Σάμιον,
Πυθαγόρης
ἐγώ
εἰμι·
τὰ
|
δ' |
ἔργα
μου
εἴ
τιν'
ἔροιο |
[8, 22] |
οἶκον
εἰσιοῦσι,
Πῆ
παρέβην;
τί
|
δ' |
ἔρεξα;
τί
μοι
δέον
οὐκ |
[8, 31] |
ἀέρι
ὁμοίαν
τῷ
σώματι.
Τὸν
|
δ' |
Ἑρμῆν
ταμίαν
εἶναι
τῶν
ψυχῶν |
[8, 5] |
διαμένειν
τὸ
ἐλεφάντινον
πρόσωπον.
Ἐπειδὴ
|
δ' |
Ἑρμότιμος
ἀπέθανε,
γενέσθαι
Πύρρον
τὸν |
[8, 4] |
καὶ
ὑπὸ
Μενέλεω
τρωθῆναι.
Ὁ
|
δ' |
Εὔφορβος
ἔλεγεν
ὡς
Αἰθαλίδης
ποτὲ |
[8, 23] |
φίλους
ἐχθροὺς
μὴ
ποιῆσαι,
τοὺς
|
δ' |
ἐχθροὺς
φίλους
ἐργάσασθαι.
Ἴδιόν
τε |
[8, 34] |
τοῦ
Μηνὸς
καὶ
ἱκέτης·
τὸ
|
δ' |
ἦν
τῶν
ἀγαθῶν·
τῷ
τε |
[8, 7] |
Θήβας
καὶ
Ἐπαμεινώνδα
καθηγησαμένου.
Φησὶ
|
δ' |
Ἡρακλείδης
ὁ
τοῦ
Σαραπίωνος
ἐν |
[8, 32] |
ὅταν
ἀγαθὴ
ψυχὴ
προσγένηται,
μηδέποτε
|
δ' |
ἠρεμεῖν
μηδὲ
τὸν
αὐτὸν
ῥόον |
[8, 21] |
τῆς
ἐν
Δελφοῖς
Θεμιστοκλείας.
Φησὶ
|
δ' |
Ἱερώνυμος
κατελθόντα
αὐτὸν
εἰς
ᾅδου |
[8, 31] |
ἀρτηρίας
καὶ
τὰ
νεῦρα·
ὅταν
|
δ' |
ἰσχύῃ
καὶ
καθ'
αὑτὴν
γενομένη |
[8, 24] |
λείας
καὶ
ἀταράχους
ἀποτελεῖν.
Φησὶ
|
δ' |
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἐν
Ταῖς
τῶν |
[8, 39] |
ἂν
ὑπομείνειε
τῶν
νεωτέρων.
~Ἐτελεύτα
|
δ' |
ὁ
Πυθαγόρας
τοῦτον
τὸν
τρόπον. |
[8, 44] |
ἰδίαν
ὑπογραφὴν
τῶν
ἡλικιῶν·
ὡς
|
δ' |
οἱ
πλείους,
ἔτη
βιοὺς
ἐνενήκοντα. |
[8, 39] |
ὄντας
πρὸς
τοὺς
τετταράκοντα·
διαφυγεῖν
|
δ' |
ὀλίγους,
ὧν
ἦν
καὶ
Ἄρχιππος |
[8, 21] |
χαλκῷ
δεδεμένην
καὶ
τρίζουσαν,
τὴν
|
δ' |
Ὁμήρου
κρεμαμένην
ἀπὸ
δένδρου
καὶ |
[8, 45] |
οὗτος,
Ἐγὼν
ἦν
πρόβροτος·
ὃς
|
δ' |
ὅτε
οὐκ
ἦν,
φάσκων
ὥς |
[8, 12] |
μιᾶς
χορδῆς
εὑρεῖν.
Οὐκ
ἠμέλησε
|
δ' |
οὐδ'
ἰατρικῆς.
Φησὶ
δ'
Ἀπολλόδωρος |
[8, 44] |
δι'
ἃ
γυνὴ
κέκλημαι.
~Ὁ
|
δ' |
οὖν
Πυθαγόρας,
ὡς
μὲν
Ἡρακλείδης |
[8, 1] |
ἔσχον
Ἀθηναῖοι
Τυρρηνοὺς
ἐκβαλόντες.
Ἔνιοι
|
δ' |
υἱὸν
μὲν
εἶναι
Μαρμάκου
τοῦ |
[8, 4] |
τηρῆσαι
τὴν
αὐτὴν
μνήμην.
Χρόνῳ
|
δ' |
ὕστερον
εἰς
Εὔφορβον
ἐλθεῖν
καὶ |
[8, 2] |
ἀπογόνου
Κρεωφύλου,
ἤδη
πρεσβυτέρου.
Νέος
|
δ' |
ὢν
καὶ
φιλομαθὴς
ἀπεδήμησε
τῆς |