Livre, par.
[8, 34]	μὴ ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ τοῦ ἐθίζεσθαι	μὴ	ἀκολάστως ἐσθίειν ἢ ὅτι ἐπὶ
[8, 34]	γοῦν αὐτοῖς. Τὰ δὲ πεσόντα	μὴ	ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ τοῦ ἐθίζεσθαι μὴ
[8, 34]	ἐντὸς τῆς τραπέζης καταπέσῃ. Ἀλεκτρυόνος	μὴ	ἅπτεσθαι λευκοῦ, ὅτι ἱερὸς τοῦ
[8, 34]	γὰρ τὰς ὥρας. Τῶν ἰχθύων	μὴ	ἅπτεσθαι ὅσοι ἱεροί· μὴ γὰρ
[8, 17]	τετραμμένον. Μὴ ὀμίχειν, ἐκτὸς λεωφόρου	μὴ	βαδίζειν, μὴ ῥᾳδίως δεξιὰν ἐμβάλλειν,
[8, 23]	σίνεσθαι, ἀλλὰ μηδὲ ζῷον ὃ	μὴ	βλάπτει ἀνθρώπους. Αἰδῶ καὶ εὐλάβειαν
[8, 40]	κἀκεῖ τὸν βίον καταστρέψαι ἀσιτίᾳ,	μὴ	βουλόμενον περαιτέρω ζῆν. Ἕρμιππος δέ
[8, 34]	ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι ὅσοι ἱεροί·	μὴ	γὰρ δεῖν τὰ αὐτὰ τετάχθαι
[8, 19]	ἄρτῳ, οἴνου δὲ μεθ' ἡμέραν	μὴ	γεύεσθαι· ὄψῳ τε τὰ πολλὰ
[8, 39]	χωρίῳ γενόμενος πλήρει κυάμων, ἵνα	μὴ>	διέρχοιτο αὐτόθι ἔστη, εἰπὼν ἁλῶναι
[8, 9]	εὔχεσθαι ὑπὲρ αὑτῶν διὰ τὸ	μὴ	εἰδέναι τὸ συμφέρον. Τὴν μέθην
[8, 15]	τε καὶ οἱ ἄλλοι Πυθαγόρειοι	μὴ	εἶναι πρὸς πάντας πάντα ῥητά,
[8, 18]	παρῄνει τοῖς ἀπαλλαττομένοις τοῦ βίου	μὴ	ἐπιθυμητικῶς ἔχειν τοῦ ζῆν μηδ'
[8, 18]	δὲ τοῦ εἰς ἀποδημίαν βαδίζοντα	μὴ	ἐπιστρέφεσθαι παρῄνει τοῖς ἀπαλλαττομένοις τοῦ
[8, 17]	μὴ τρέφειν, ἀπονυχίσμασι καὶ κουραῖς	μὴ	ἐπουρεῖν μηδὲ ἐφίστασθαι, ὀξεῖαν μάχαιραν
[8, 18]	τροφή. Διὰ δὲ τοῦ καρδίαν	μὴ	ἐσθίειν ἐδήλου μὴ τὴν ψυχὴν
[8, 17]	ἐπὶ χοίνικος μὴ καθίζειν, καρδίην	μὴ	ἐσθίειν, φορτίον συγκαθαιρεῖν καὶ μὴ
[8, 17]	ῥᾳδίως δεξιὰν ἐμβάλλειν, ὁμωροφίους χελιδόνας	μὴ	ἔχειν, γαμψώνυχα μὴ τρέφειν, ἀπονυχίσμασι
[8, 28]	φυτὰ ζῷα εἶναι· ψυχὴν μέντοι	μὴ	ἔχειν πάντα. Εἶναι δὲ τὴν
[8, 21]	θεῶν, κολαζομένους δὲ καὶ τοὺς	μὴ	θέλοντας συνεῖναι ταῖς ἑαυτῶν γυναιξί·
[8, 9]	φησιν οὕτως· Ἀφροδίσια χειμῶνος ποιέεσθαι,	μὴ	θέρεος· φθινοπώρου δὲ καὶ ἦρος
[8, 18]	μὴ ὑπερβαίνειν. Ἐπί τε χοίνικος	μὴ	καθίζειν ἐν ἴσῳ τῷ φροντίδα
[8, 17]	ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν, ἐπὶ χοίνικος	μὴ	καθίζειν, καρδίην μὴ ἐσθίειν, φορτίον
[8, 35]	δὲ μέλαν τοῦ κακοῦ. Ἄρτον	μὴ	καταγνύειν, ὅτι ἐπὶ ἕνα οἱ
[8, 18]	δυναστῶν ὀργὴν καὶ οἰδοῦντα θυμὸν	μὴ	κινεῖν. Τὸ δὲ ζυγὸν μὴ
[8, 17]	τῇ τέφρᾳ, δᾳδίῳ εἰς θᾶκον	μὴ	ὀμόργνυσθαι, πρὸς ἥλιον τετραμμένον. Μὴ
[8, 13]	γὰρ καὶ τὸ φονεύειν ἀπαγορεύειν,	μὴ	ὅτι γε ἅπτεσθαι τῶν ζῴων
[8, 9]	καὶ πλησμονὴν πᾶσαν ἀποδοκιμάζει, λέγων	μὴ	παραβαίνειν μήτε τῶν ποτῶν μήτε
[8, 39]	οἰκίᾳ τούτου, ὑπό τινος τῶν	μὴ	παραδοχῆς ἀξιωθέντων διὰ φθόνον ὑποπρησθῆναι
[8, 24]	ψυχικοῦ· καὶ ἄλλως κοσμιωτέρας ἀπεργάζεσθαι	μὴ	παραληφθέντας τὰς γαστέρας. Καὶ διὰ
[8, 18]	ταῦτα λοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν, ἵνα	μὴ	παρέλκωμεν. ~Παντὸς δὲ μᾶλλον ἀπηγόρευε
[8, 17]	ἔχειν, ἐν δακτυλίῳ εἰκόνα θεοῦ	μὴ	περιφέρειν, χύτρας ἴχνος συγχεῖν ἐν
[8, 23]	ὡς τοὺς μὲν φίλους ἐχθροὺς	μὴ	ποιῆσαι, τοὺς δ' ἐχθροὺς φίλους
[8, 17]	ὀμίχειν, ἐκτὸς λεωφόρου μὴ βαδίζειν,	μὴ	ῥᾳδίως δεξιὰν ἐμβάλλειν, ὁμωροφίους χελιδόνας
[8, 18]	αὐτῷ τὸ μὲν πῦρ μαχαίρᾳ	μὴ	σκαλεύειν δυναστῶν ὀργὴν καὶ οἰδοῦντα
[8, 17]	τὰ σύμβολα τάδε· πῦρ μαχαίρᾳ	μὴ	σκαλεύειν, ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν, ἐπὶ
[8, 17]	μὴ ἐσθίειν, φορτίον συγκαθαιρεῖν καὶ	μὴ	συνεπιτιθέναι, τὰ στρώματα ἀεὶ συνδεδεμένα
[8, 33]	θεοῖς δεῖν νομίζειν καὶ ἥρωσι	μὴ	τὰς ἴσας, ἀλλὰ θεοῖς μὲν
[8, 18]	τοῦ καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου	μὴ	τὴν ψυχὴν ἀνίαις καὶ λύπαις
[8, 13]	τινὰ τοῦτον σιτίσαι τὸν τρόπον,	μὴ	τοῦτον. Τοῦτον γὰρ καὶ τὸ
[8, 45]	ἰδίοις. Χωρίον ἦν κυάμων· ἵνα	μὴ	τούτους δὲ πατήσῃ, ἐξ Ἀκραγαντίνων
[8, 17]	ὁμωροφίους χελιδόνας μὴ ἔχειν, γαμψώνυχα	μὴ	τρέφειν, ἀπονυχίσμασι καὶ κουραῖς μὴ
[8, 18]	τουτέστι τὸ ἴσον καὶ δίκαιον	μὴ	ὑπερβαίνειν. Ἐπί τε χοίνικος μὴ
[8, 17]	πῦρ μαχαίρᾳ μὴ σκαλεύειν, ζυγὸν	μὴ	ὑπερβαίνειν, ἐπὶ χοίνικος μὴ καθίζειν,
[8, 18]	μὴ κινεῖν. Τὸ δὲ ζυγὸν	μὴ	ὑπερβαίνειν, τουτέστι τὸ ἴσον καὶ
[8, 44]	τοῖος σοφός, ὥστε μὲν αὐτὸς	μὴ	ψαύειν κρειῶν καὶ λέγεν ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/06/2009