Livre, par. |
[8, 8] |
ὡς
οὖν
εἰς
ταύτην
οἱ
|
μὲν |
ἀγωνιούμενοι,
οἱ
δὲ
κατ'
ἐμπορίαν, |
[8, 33] |
μὴ
τὰς
ἴσας,
ἀλλὰ
θεοῖς
|
μὲν |
ἀεὶ
μετ'
εὐφημίας
λευχειμονοῦντας
καὶ |
[8, 27] |
καὶ
παχέος.
Καλοῦσι
δὲ
τὸν
|
μὲν |
ἀέρα
ψυχρὸν
αἰθέρα,
τὴν
δὲ |
[8, 22] |
τιμιώτερον
ἡγουμένους·
ὡς
ἐν
κόσμῳ
|
μὲν |
ἀνατολὴν
δύσεως,
ἐν
βίῳ
δ' |
[8, 8] |
οὕτως
ἐν
τῷ
βίῳ
οἱ
|
μὲν |
ἀνδραποδώδεις,
ἔφη,
φύονται
δόξης
καὶ |
[8, 49] |
ὀνήιστοι
τὰς
πόλιας
ἐκλείψετε,
ἀπὸ
|
μὲν |
αὐτέων
ὁ
κόσμος
αἱρεθήσεται,
ἐπικινδυνότερα |
[8, 44] |
ἄρα
Πυθαγόρης
τοῖος
σοφός,
ὥστε
|
μὲν |
αὐτὸς
μὴ
ψαύειν
κρειῶν
καὶ |
[8, 23] |
δὲ
γένεσιν
φθορᾶς.
~Καὶ
θεοὺς
|
μὲν |
δαιμόνων
προτιμᾶν,
ἥρωας
δ'
ἀνθρώπων, |
[8, 42] |
Κροτωνιάτου
θυγάτηρ·
οἱ
δέ,
γυναῖκα
|
μὲν |
εἶναι
Βροντίνου,
μαθήτριαν
δὲ
Πυθαγόρου. |
[8, 1] |
Τυρρηνοὺς
ἐκβαλόντες.
Ἔνιοι
δ'
υἱὸν
|
μὲν |
εἶναι
Μαρμάκου
τοῦ
Ἱππάσου
τοῦ |
[8, 37] |
Ξενοφάνης.
Ἔσκωψε
δ'
αὐτὸν
Κρατῖνος
|
μὲν |
ἐν
Πυθαγοριζούσῃ·
ἀλλὰ
καὶ
ἐν |
[8, 30] |
καρδίας
μέχρις
ἐγκεφάλου·
καὶ
τὸ
|
μὲν |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
μέρος
αὐτῆς |
[8, 2] |
Ἔσχε
δὲ
καὶ
ἀδελφούς,
πρεσβύτερον
|
μὲν |
Εὔνομον,
μέσον
δὲ
Τυρρηνόν·
καὶ |
[8, 13] |
ἡμῖν
ἐχόντων
ψυχῆς.
Καὶ
τόδε
|
μὲν |
ἦν
τὸ
πρόσχημα·
τὸ
δ' |
[8, 44] |
~Ὁ
δ'
οὖν
Πυθαγόρας,
ὡς
|
μὲν |
Ἡρακλείδης
φησὶν
ὁ
τοῦ
Σαραπίωνος, |
[8, 21] |
κατελθόντα
αὐτὸν
εἰς
ᾅδου
τὴν
|
μὲν |
Ἡσιόδου
ψυχὴν
ἰδεῖν
πρὸς
κίονι |
[8, 26] |
εἶναι
τοῦ
ἔτους,
οὗ
τὸ
|
μὲν |
θάλλον
ἔαρ
ὑγιεινόν,
τὸ
δὲ |
[8, 26] |
ὑγρόν·
ὧν
κατ'
ἐπικράτειαν
θερμοῦ
|
μὲν |
θέρος
γίνεσθαι,
ψυχροῦ
δὲ
χειμῶνα· |
[8, 46] |
πολὺ
ἀπ'
ἀλλήλων
ἀπέχοντες·
εἷς
|
μὲν |
Κροτωνιάτης,
τυραννικὸς
ἄνθρωπος·
ἕτερος
Φλιάσιος, |
[8, 35] |
ἐλευθέροις
καὶ
δούλοις.
~(Καὶ
τὸ
|
μὲν |
λευκὸν
τῆς
τἀγαθοῦ
φύσεως,
τὸ |
[8, 10] |
χειμών.
Ἔστι
δ'
αὐτῷ
ὁ
|
μὲν |
νεηνίσκος
μειράκιον,
ὁ
δὲ
νεηνίης |
[8, 41] |
καὶ
Πυθαγορικὰς
κληθῆναι.
Καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
ὁ
Ἕρμιππος.
~Ἦν
δὲ
τῷ |
[8, 37] |
ἔγνων
φθεγξαμένης
ἀΐων.
~Καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
ὁ
Ξενοφάνης.
Ἔσκωψε
δ'
αὐτὸν |
[8, 15] |
τετυχηκότες.
Μεταποντῖνοί
γε
μὴν
τὴν
|
μὲν |
οἰκίαν
αὐτοῦ
Δήμητρος
ἱερὸν
ἐκάλουν, |
[8, 44] |
ἄλλους.
Ἄγαμαι
σοφόν·
αὐτὸς
ἔφα
|
μὲν |
οὐκ
ἀδικεῖν,
ἄλλους
δ'
αὐτὸς |
[8, 50] |
Ἐπικούρου
καθὰ
καὶ
προειρήκαμεν.
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
Θεανοῦς
καὶ
Τηλαύγους
διειλέγμεθα· |
[8, 30] |
καὶ
φρένας
καὶ
θυμόν.
Νοῦν
|
μὲν |
οὖν
καὶ
θυμὸν
εἶναι
καὶ |
[8, 6] |
πάντων
τῶν
εἰρημένων
μεμνῆσθαι.
~Ἔνιοι
|
μὲν |
οὖν
Πυθαγόραν
μηδὲ
ἓν
καταλιπεῖν |
[8, 4] |
μνήμην
ἔχειν
τῶν
συμβαινόντων.
Ἐν
|
μὲν |
οὖν
τῇ
ζωῇ
πάντων
διαμνημονεῦσαι, |
[8, 28] |
τοῦτο
ζωοποιεῖν
πάντα.
~Καὶ
ζῆν
|
μὲν |
πάνθ'
ὅσα
μετέχει
τοῦ
θερμοῦ· |
[8, 29] |
καὶ
αἴσθησιν.
~Μορφοῦσθαι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
παγὲν
ἐν
ἡμέραις
τεσσαράκοντα, |
[8, 18] |
ἀνεπιστρεπτεῖν.
~Ἤθελε
δ'
αὐτῷ
τὸ
|
μὲν |
πῦρ
μαχαίρᾳ
μὴ
σκαλεύειν
δυναστῶν |
[8, 20] |
Ὅ
γε
μὴν
Ἀριστόξενος
πάντα
|
μὲν |
τὰ
ἄλλα
συγχωρεῖν
αὐτὸν
ἐσθίειν |
[8, 31] |
καὶ
ἐκ
θαλάττης·
καὶ
ἄγεσθαι
|
μὲν |
τὰς
καθαρὰς
ἐπὶ
τὸν
ὕψιστον, |
[8, 26] |
Ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἡμέρας
θάλλειν
|
μὲν |
τὴν
ἕω,
φθίνειν
δὲ
τὴν |
[8, 28] |
δὲ
προσφερομένην
τῇ
μήτρᾳ
ἀπὸ
|
μὲν |
τοῦ
ἐγκεφάλου
ἰχῶρα
καὶ
ὑγρὸν |
[8, 43] |
ἀπ'
ἀνδρὸς
καθαρεύει,
φάναι,
Ἀπὸ
|
μὲν |
τοῦ
ἰδίου
παραχρῆμα,
ἀπὸ
δὲ |
[8, 25] |
εὑρηκέναι
ἐν
Πυθαγορικοῖς
ὑπομνήμασιν.
~Ἀρχὴν
|
μὲν |
τῶν
ἁπάντων
μονάδα·
ἐκ
δὲ |
[8, 23] |
Ἀλλήλοις
θ'
ὁμιλεῖν,
ὡς
τοὺς
|
μὲν |
φίλους
ἐχθροὺς
μὴ
ποιῆσαι,
τοὺς |
[8, 30] |
τούτων
τὰς
αἰσθήσεις.
Καὶ
τὸ
|
μὲν |
φρόνιμον
ἀθάνατον,
τὰ
δὲ
λοιπὰ |
[8, 8] |
φιλόσοφοι
τῆς
ἀληθείας.
Καὶ
τάδε
|
μὲν |
ὧδε.
~Ἐν
δὲ
τοῖς
τρισὶ |