Livre, par. |
[8, 30] |
τοὺς
δὲ
λόγους
ψυχῆς
ἀνέμους
|
εἶναι. |
Ἀόρατόν
τ'
εἶναι
αὐτὴν
καὶ |
[8, 30] |
ἐν
τῷ
ἐγκεφάλῳ·
σταγόνας
δ'
|
εἶναι |
ἀπὸ
τούτων
τὰς
αἰσθήσεις.
Καὶ |
[8, 28] |
διαφέρειν
ψυχὴν
ζωῆς·
ἀθάνατόν
τ'
|
εἶναι |
αὐτήν,
ἐπειδήπερ
καὶ
τὸ
ἀφ' |
[8, 30] |
ψυχῆς
ἀνέμους
εἶναι.
Ἀόρατόν
τ'
|
εἶναι |
αὐτὴν
καὶ
τοὺς
λόγους,
ἐπεὶ |
[8, 42] |
θυγάτηρ·
οἱ
δέ,
γυναῖκα
μὲν
|
εἶναι |
Βροντίνου,
μαθήτριαν
δὲ
Πυθαγόρου.
Ἦν |
[8, 7] |
δὲ
Μυστικὸν
λόγον
Ἱππάσου
φησὶν
|
εἶναι, |
γεγραμμένον
ἐπὶ
διαβολῇ
Πυθαγόρου,
~πολλοὺς |
[8, 33] |
μέσου
ἡμέρας.
Τὴν
δ'
ἁγνείαν
|
εἶναι |
διὰ
καθαρμῶν
καὶ
λουτρῶν
καὶ |
[8, 26] |
κάτω
ἐκείνοις
ἄνω.
Ἰσόμοιρά
τ'
|
εἶναι |
ἐν
τῷ
κόσμῳ
φῶς
καὶ |
[8, 33] |
συνεστάναι
τὰ
ὅλα.
Φιλίαν
τ'
|
εἶναι |
ἐναρμόνιον
ἰσότητα.
Τιμὰς
θεοῖς
δεῖν |
[8, 27] |
σελήνην
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀστέρας
|
εἶναι |
θεούς·
ἐπικρατεῖ
γὰρ
τὸ
θερμὸν |
[8, 29] |
τὴν
ὅρασιν
ἀτμόν
τιν'
ἄγαν
|
εἶναι |
θερμόν.
Καὶ
διὰ
τοῦτον
λέγεται |
[8, 30] |
Νοῦν
μὲν
οὖν
καὶ
θυμὸν
|
εἶναι |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις, |
[8, 26] |
τὸν
δὲ
ἀνωτάτω
ἀεικίνητόν
τ'
|
εἶναι |
καὶ
καθαρὸν
καὶ
ὑγιᾶ
καὶ |
[8, 33] |
λέγεσθαι.
Τήν
τ'
ἀρετὴν
ἁρμονίαν
|
εἶναι |
καὶ
τὴν
ὑγίειαν
καὶ
τὸ |
[8, 10] |
φησι
Τίμαιος,
κοινὰ
τὰ
φίλων
|
εἶναι |
καὶ
φιλίαν
ἰσότητα.
Καὶ
αὐτοῦ |
[8, 1] |
ἐκβαλόντες.
Ἔνιοι
δ'
υἱὸν
μὲν
|
εἶναι |
Μαρμάκου
τοῦ
Ἱππάσου
τοῦ
Εὐθύφρονος |
[8, 23] |
βλάπτει
ἀνθρώπους.
Αἰδῶ
καὶ
εὐλάβειαν
|
εἶναι |
μήτε
γέλωτι
κατέχεσθαι
μήτε
σκυθρωπάζειν. |
[8, 27] |
λάμπεσθαι
ὑφ'
ἡλίου.
Καὶ
ἀνθρώπων
|
εἶναι |
πρὸς
θεοὺς
συγγένειαν,
κατὰ
τὸ |
[8, 15] |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Πυθαγόρειοι
μὴ
|
εἶναι |
πρὸς
πάντας
πάντα
ῥητά,
ὥς |
[8, 28] |
ἀδύνατον
ὑφίστασθαι.
Τὸ
δὲ
σπέρμα
|
εἶναι |
σταγόνα
ἐγκεφάλου
περιέχουσαν
ἐν
ἑαυτῇ |
[8, 34] |
Ἀριστοφάνης
δὲ
τῶν
ἡρώων
φησὶν
|
εἶναι |
τὰ
πίπτοντα,
λέγων
ἐν
τοῖς |
[8, 13] |
τοὺς
ἀνθρώπους,
ὥστε
εὐπορίστους
αὐτοῖς
|
εἶναι |
τὰς
τροφὰς
ἄπυρα
προσφερομένοις
καὶ |
[8, 25] |
σώματα,
ὧν
καὶ
τὰ
στοιχεῖα
|
εἶναι |
τέτταρα,
πῦρ,
ὕδωρ,
γῆν,
ἀέρα· |
[8, 50] |
αἰεὶ
καλὸν
αἰθερολογίη
μελεδωνόν
τε
|
εἶναι |
τῇ
πατρίδι
κάλλιον.
Καὶ
ἐγὼ |
[8, 3] |
τὰ
πολιτικά,
ὥστε
σχεδὸν
ἀριστοκρατίαν
|
εἶναι |
τὴν
πολιτείαν.
~Τοῦτόν
φησιν
Ἡρακλείδης |
[8, 32] |
δέ
φησιν
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
|
εἶναι |
τὴν
ψυχὴν
πεῖσαι
ἐπὶ
τὸ |
[8, 27] |
ὅλων
καὶ
κατὰ
μέρος
αἰτίαν
|
εἶναι |
τῆς
διοικήσεως.
Διήκειν
τ'
ἀπὸ |
[8, 31] |
ὁ
αἰθὴρ
ἀόρατος.
~Δεσμά
τ'
|
εἶναι |
τῆς
ψυχῆς
τὰς
φλέβας
καὶ |
[8, 33] |
αὐτὸν
ῥόον
κρατεῖν.
~Ὅρκιόν
τ'
|
εἶναι |
τὸ
δίκαιον
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[8, 47] |
ὀγδόῃ
Παντοδαπῆς
ἱστορίας
παρατίθεται,
τοῦτον
|
εἶναι |
τὸν
πρῶτον
ἐντέχνως
πυκτεύσαντα
ἐπὶ |
[8, 41] |
τε
καὶ
ᾤμωζον
καὶ
ἐπίστευον
|
εἶναι |
τὸν
Πυθαγόραν
θεῖόν
τινα,
ὥστε |
[8, 26] |
τὴν
ἑσπέραν·
ὅθεν
καὶ
νοσερώτερον
|
εἶναι. |
Τόν
τε
περὶ
τὴν
γῆν |
[8, 26] |
ἐὰν
δὲ
ἰσομοιρῇ,
τὰ
κάλλιστα
|
εἶναι |
τοῦ
ἔτους,
οὗ
τὸ
μὲν |
[8, 35] |
τῶν
σχημάτων
τὸ
κάλλιστον
σφαῖραν
|
εἶναι |
τῶν
στερεῶν,
τῶν
δ'
ἐπιπέδων |
[8, 31] |
σώματι.
Τὸν
δ'
Ἑρμῆν
ταμίαν
|
εἶναι |
τῶν
ψυχῶν
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[8, 46] |
τέταρτος
αὐτὸς>
οὗτος,
οὗ
φασιν
|
εἶναι |
τὠπόρρητον
τῆς
φιλοσοφίας,
αὐτῶν
διδάσκαλος· |
[8, 28] |
διὸ
καὶ
τὰ
φυτὰ
ζῷα
|
εἶναι· |
ψυχὴν
μέντοι
μὴ
ἔχειν
πάντα. |