Livre, par. |
[8, 34] |
καὶ
ἱκέτης·
τὸ
δ'
ἦν
|
τῶν |
ἀγαθῶν·
τῷ
τε
Μηνὶ
ἱερός· |
[8, 40] |
μετὰ
τῶν
συνήθων
καὶ
προστῆναι
|
τῶν |
Ἀκραγαντίνων·
τροπῆς
δὲ
γενομένης
περικάμπτοντα |
[8, 33] |
ᾠοτόκων
ζῴων
καὶ
κυάμων
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ὧν
παρακελεύονται
καὶ
οἱ |
[8, 35] |
νόσον
τὴν
τούτου
φθοράν.
Περὶ
|
τῶν |
ἁλῶν,
ὅτι
δεῖ
παρατίθεσθαι
πρὸς |
[8, 50] |
ἔπειθ'
οὕτως
ἐξάψομεν
τὴν
διαδοχὴν
|
τῶν |
ἀξίων
λόγου
ἕως
Ἐπικούρου
καθὰ |
[8, 25] |
ἐν
Πυθαγορικοῖς
ὑπομνήμασιν.
~Ἀρχὴν
μὲν
|
τῶν |
ἁπάντων
μονάδα·
ἐκ
δὲ
τῆς |
[8, 12] |
καθά
φησι
Φαβωρῖνος
ἐν
τρίτῳ
|
τῶν |
Ἀπομνημονευμάτων,
τῶν
πρότερον
ἰσχάσι
ξηραῖς |
[8, 25] |
δυάδος
τοὺς
ἀριθμούς·
ἐκ
δὲ
|
τῶν |
ἀριθμῶν
τὰ
σημεῖα·
ἐκ
δὲ |
[8, 41] |
παραδοῦναι,
ὡς
καὶ
μαθησομένας
τι
|
τῶν |
αὐτοῦ·
ἃς
καὶ
Πυθαγορικὰς
κληθῆναι. |
[8, 35] |
κάλλιστον
σφαῖραν
εἶναι
τῶν
στερεῶν,
|
τῶν |
δ'
ἐπιπέδων
κύκλον.
Γῆρας
καὶ |
[8, 39] |
ἢ
λαλῆσαι·
καὶ
ὧδε
πρὸς
|
τῶν |
διωκόντων
ἀποσφαγῆναι.
Οὕτω
δὴ
καὶ |
[8, 5] |
ἀπέθανε,
γενέσθαι
Πυθαγόραν
καὶ
πάντων
|
τῶν |
εἰρημένων
μεμνῆσθαι.
~Ἔνιοι
μὲν
οὖν |
[8, 42] |
παρακαταθέμενος
τὰ
ὑπομνάματα
ἐπέσκαψε
μηδενὶ
|
τῶν |
ἐκτὸς
τᾶς
οἰκίας
παραδιδόμεν.
Ἁ |
[8, 50] |
περὶ
Πυθαγόρου
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
περὶ
|
τῶν |
ἐλλογίμων
Πυθαγορικῶν·
μεθ'
οὓς
περὶ |
[8, 20] |
οἰωνῶν,
ἥκιστα
δὲ
τῇ>
διὰ
|
τῶν |
ἐμπύρων,
ἔξω
τῆς
διὰ
λιβάνου. |
[8, 13] |
τὸ
πρόσχημα·
τὸ
δ'
ἀληθὲς
|
τῶν |
ἐμψύχων
ἀπηγόρευεν
ἅπτεσθαι
συνασκῶν
καὶ |
[8, 32] |
τὰ
ὅμοια.
Μέγιστον
δέ
φησιν
|
τῶν |
ἐν
ἀνθρώποις
εἶναι
τὴν
ψυχὴν |
[8, 3] |
φησιν
Ἀντιφῶν
ἐν
τῷ
Περὶ
|
τῶν |
ἐν
ἀρετῇ
πρωτευσάντων,
καὶ
παρὰ |
[8, 21] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
τιμηθῆναι
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐν
Κρότωνι.
Φησὶ
δ'
Ἀρίστιππος |
[8, 18] |
ἔχειν
τοῦ
ζῆν
μηδ'
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐνταῦθα
ἡδονῶν
ἐπάγεσθαι.
Καὶ
τὰ |
[8, 25] |
τὰ
ἐπίπεδα
σχήματα·
ἐκ
δὲ
|
τῶν |
ἐπιπέδων
τὰ
στερεὰ
σχήματα·
ἐκ |
[8, 39] |
Οὕτω
δὴ
καὶ
τοὺς
πλείστους
|
τῶν |
ἑταίρων
αὐτοῦ
διαφθαρῆναι,
ὄντας
πρὸς |
[8, 13] |
ἀπαγορεύειν,
μὴ
ὅτι
γε
ἅπτεσθαι
|
τῶν |
ζῴων
κοινὸν
δίκαιον
ἡμῖν
ἐχόντων |
[8, 8] |
δὲ
καὶ
Ἀριστόξενος
τὰ
πλεῖστα
|
τῶν |
ἠθικῶν
δογμάτων
λαβεῖν
τὸν
Πυθαγόραν |
[8, 44] |
ἐτελεύτα,
κατὰ
τὴν
ἰδίαν
ὑπογραφὴν
|
τῶν |
ἡλικιῶν·
ὡς
δ'
οἱ
πλείους, |
[8, 34] |
τελευτῇ
τινος·
καὶ
Ἀριστοφάνης
δὲ
|
τῶν |
ἡρώων
φησὶν
εἶναι
τὰ
πίπτοντα, |
[8, 2] |
κατασκευασάμενος
ἀργυρᾶ
δῶρον
ἀπήνεγκεν
ἑκάστῳ
|
τῶν |
ἱερέων
εἰς
Αἴγυπτον.
Ἔσχε
δὲ |
[8, 35] |
ἂν
παραλάβωσι
καὶ
γεγόνασιν
ἐκ
|
τῶν |
καθαρωτάτων
ὕδατος
καὶ
θαλάσσης.
~Καὶ |
[8, 38] |
Ἔφη
καταβὰς
εἰς
τὴν
δίαιταν
|
τῶν |
κάτω
ἰδεῖν
ἑκάστους,
διαφέρειν
δὲ |
[8, 20] |
Μαντικῇ
τ'
ἐχρῆτο
τῇ
διὰ
|
τῶν |
κληδόνων
τε
καὶ
οἰωνῶν,
ἥκιστα |
[8, 34] |
τῶν
Πυθαγορείων
παραγγέλλειν
αὐτὸν
ἀπέχεσθαι
|
τῶν |
κυάμων
ἤτοι
ὅτι
αἰδοίοις
εἰσὶν |
[8, 40] |
δὲ
γενομένης
περικάμπτοντα
αὐτὸν
τὴν
|
τῶν |
κυάμων
χώραν
ὑπὸ
τῶν
Συρακουσίων |
[8, 14] |
Τοιγὰρ
καὶ
προσεκαρτέρουν
αὐτῷ
καὶ
|
τῶν |
λόγων
ἕνεκα
προσῄεσαν
καὶ
Λευκανοὶ |
[8, 10] |
ποιούμενοι.
Πενταετίαν
θ'
ἡσύχαζον,
μόνον
|
τῶν |
λόγων
κατακούοντες
καὶ
οὐδέπω
Πυθαγόραν |
[8, 37] |
ποθὲν
λάβωσιν
εἰσελθόντα,
διαπειρώμενον
τῆς
|
τῶν |
λόγων
ῥώμης
ταράττειν
καὶ
κυκᾶν |
[8, 29] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἀκοῆς
καὶ
|
τῶν |
λοιπῶν
αἰσθήσεων
δογματίζειν.
~Τὴν
δ' |
[8, 39] |
Μίλωνος
οἰκίᾳ
τούτου,
ὑπό
τινος
|
τῶν |
μὴ
παραδοχῆς
ἀξιωθέντων
διὰ
φθόνον |
[8, 40] |
εἰς
τὸ
ἐν
Μεταποντίῳ
ἱερὸν
|
τῶν |
Μουσῶν,
τετταράκοντ'
ἡμέρας
ἀσιτήσαντα.
Ἡρακλείδης |
[8, 38] |
διαφέρειν
δὲ
πάμπολυ
τοὺς
Πυθαγοριστὰς
|
τῶν |
νεκρῶν·
μόνοισι
γὰρ
τούτοισι
τὸν |
[8, 38] |
τ'
ἀλουσίαν
οὐδεὶς
ἂν
ὑπομείνειε
|
τῶν |
νεωτέρων.
~Ἐτελεύτα
δ'
ὁ
Πυθαγόρας |
[8, 1] |
ἢ
ὡς
ἈριστόξενοςΤυρρηνός,
ἀπὸ
μιᾶς
|
τῶν |
νήσων
ἃς
ἔσχον
Ἀθηναῖοι
Τυρρηνοὺς |
[8, 27] |
τὸν
θεὸν
ἡμῶν.
Εἱμαρμένην
τε
|
τῶν |
ὅλων
καὶ
κατὰ
μέρος
αἰτίαν |
[8, 47] |
ἁλουργίδα
φοροῦντα·
ἐκκριθῆναί
τ'
ἐκ
|
τῶν |
παίδων
καὶ
χλευασθέντα
αὐτίκα
προσβῆναι |
[8, 9] |
ἀποδοκιμάζει,
λέγων
μὴ
παραβαίνειν
μήτε
|
τῶν |
ποτῶν
μήτε
τῶν
σιτίων
μηδένα |
[8, 12] |
Φαβωρῖνος
ἐν
τρίτῳ
τῶν
Ἀπομνημονευμάτων,
|
τῶν |
πρότερον
ἰσχάσι
ξηραῖς
καὶ
τυροῖς |
[8, 46] |
καὶ
δέκα·
τελευταῖοι
γὰρ
ἐγένοντο
|
τῶν |
Πυθαγορείων,
οὓς
καὶ
Ἀριστόξενος
εἶδε, |
[8, 34] |
δ'
Ἀριστοτέλης
ἐν
τῷ
Περὶ
|
τῶν |
Πυθαγορείων
παραγγέλλειν
αὐτὸν
ἀπέχεσθαι
τῶν |
[8, 40] |
Ἡρακλείδης
δέ
φησιν
ἐν
τῇ
|
τῶν |
Σατύρου
βίων
ἐπιτομῇ
μετὰ
τὸ |
[8, 9] |
παραβαίνειν
μήτε
τῶν
ποτῶν
μήτε
|
τῶν |
σιτίων
μηδένα
τὴν
συμμετρίαν.
Καὶ |
[8, 50] |
ἐλλογίμων
Πυθαγορικῶν·
μεθ'
οὓς
περὶ
|
τῶν |
σποράδην
κατά
τινας
φερομένων·
ἔπειθ' |
[8, 35] |
σχημάτων
τὸ
κάλλιστον
σφαῖραν
εἶναι
|
τῶν |
στερεῶν,
τῶν
δ'
ἐπιπέδων
κύκλον. |
[8, 11] |
Μοίριδος
πρῶτον
εὑρόντος
τὰς
ἀρχὰς
|
τῶν |
στοιχείων
αὐτῆς,
ὥς
φησιν
Ἀντικλείδης |
[8, 4] |
ζῶντα
καὶ
τελευτῶντα
μνήμην
ἔχειν
|
τῶν |
συμβαινόντων.
Ἐν
μὲν
οὖν
τῇ |
[8, 16] |
ἄλλα
καὶ
εἴ
τινα
πύθοιτο
|
τῶν |
συμβόλων
αὐτοῦ
κεκοινωνηκότα,
εὐθύς
τε |
[8, 39] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Συνεδρεύοντος
μετὰ
|
τῶν |
συνήθων
ἐν
τῇ
Μίλωνος
οἰκίᾳ |
[8, 40] |
Συρακουσίων,
ἐξελθεῖν
τὸν
Πυθαγόραν
μετὰ
|
τῶν |
συνήθων
καὶ
προστῆναι
τῶν
Ἀκραγαντίνων· |
[8, 40] |
τὴν
τῶν
κυάμων
χώραν
ὑπὸ
|
τῶν |
Συρακουσίων
ἀναιρεθῆναι·
τούς
τε
λοιπούς, |
[8, 35] |
τούτου
ἄρχεται
τὸ
ὅλον.
Καὶ
|
τῶν |
σχημάτων
τὸ
κάλλιστον
σφαῖραν
εἶναι |
[8, 31] |
ἐπειδήπερ
οὗτος
καὶ
εἰσπέμπει
ἀπὸ
|
τῶν |
σωμάτων
τὰς
ψυχὰς
ἀπό
τε |
[8, 46] |
δὲ
ἀκροαταὶ
Φιλολάου
καὶ
Εὐρύτου
|
τῶν |
Ταραντίνων.
Γεγόνασι
δὲ
Πυθαγόραι
τέτταρες |
[8, 24] |
δ'
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἐν
Ταῖς
|
τῶν |
φιλοσόφων
διαδοχαῖς
καὶ
ταῦτα
εὑρηκέναι |
[8, 35] |
ὅτι
ἐπὶ
ἕνα
οἱ
πάλαι
|
τῶν |
φίλων
ἐφοίτων,
καθάπερ
ἔτι
καὶ |
[8, 31] |
Τὸν
δ'
Ἑρμῆν
ταμίαν
εἶναι
|
τῶν |
ψυχῶν
καὶ
διὰ
τοῦτο
πομπαῖον |
[8, 33] |
καὶ
μελανούρων
καὶ
ᾠῶν
καὶ
|
τῶν |
ᾠοτόκων
ζῴων
καὶ
κυάμων
καὶ |