Livre, par. |
[8, 29] |
ἐν
τεταγμένοις
καιροῖς
ἐπιγινομένων.
Τήν
|
τ' |
αἴσθησιν
κοινῶς
καὶ
κατ'
εἶδος |
[8, 16] |
γὰρ
ἦν
φιλίας
ἐργάτης
τά
|
τ' |
ἄλλα
καὶ
εἴ
τινα
πύθοιτο |
[8, 38] |
φθεῖρας
δὲ
καὶ
τρίβωνα
τήν
|
τ' |
ἀλουσίαν
οὐδεὶς
ἂν
ὑπομείνειε
τῶν |
[8, 32] |
ἢ
ἐπὶ
τὸ
κακόν.
Εὐδαιμονεῖν
|
τ' |
ἀνθρώπους
ὅταν
ἀγαθὴ
ψυχὴ
προσγένηται, |
[8, 19] |
ἐρυθῖνον
ἐσθίειν
μήτε
μελάνουρον,
καρδίας
|
τ' |
ἀπέχεσθαι
καὶ
κυάμων·
Ἀριστοτέλης
(δέ |
[8, 27] |
αἰτίαν
εἶναι
τῆς
διοικήσεως.
Διήκειν
|
τ' |
ἀπὸ
τοῦ
ἡλίου
ἀκτῖνα
διὰ |
[8, 33] |
τοῦτο
Δία
ὅρκιον
λέγεσθαι.
Τήν
|
τ' |
ἀρετὴν
ἁρμονίαν
εἶναι
καὶ
τὴν |
[8, 31] |
λόγους
καὶ
τὰ
ἔργα.
Ἐκριφθεῖσάν
|
τ' |
αὐτὴν
ἐπὶ
γῆς
πλάζεσθαι
ἐν |
[8, 28] |
αἰθέρος
διαφέρειν
ψυχὴν
ζωῆς·
ἀθάνατόν
|
τ' |
εἶναι
αὐτήν,
ἐπειδήπερ
καὶ
τὸ |
[8, 30] |
λόγους
ψυχῆς
ἀνέμους
εἶναι.
Ἀόρατόν
|
τ' |
εἶναι
αὐτὴν
καὶ
τοὺς
λόγους, |
[8, 26] |
ἡμῖν
κάτω
ἐκείνοις
ἄνω.
Ἰσόμοιρά
|
τ' |
εἶναι
ἐν
τῷ
κόσμῳ
φῶς |
[8, 33] |
ἁρμονίαν
συνεστάναι
τὰ
ὅλα.
Φιλίαν
|
τ' |
εἶναι
ἐναρμόνιον
ἰσότητα.
Τιμὰς
θεοῖς |
[8, 26] |
θνητά·
τὸν
δὲ
ἀνωτάτω
ἀεικίνητόν
|
τ' |
εἶναι
καὶ
καθαρὸν
καὶ
ὑγιᾶ |
[8, 31] |
καὶ
ὁ
αἰθὴρ
ἀόρατος.
~Δεσμά
|
τ' |
εἶναι
τῆς
ψυχῆς
τὰς
φλέβας |
[8, 33] |
τὸν
αὐτὸν
ῥόον
κρατεῖν.
~Ὅρκιόν
|
τ' |
εἶναι
τὸ
δίκαιον
καὶ
διὰ |
[8, 41] |
ἀνελθεῖν
ἰσχνὸν
καὶ
κατεσκελετευμένον·
εἰσελθόντα
|
τ' |
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
φάσκειν
ὡς |
[8, 47] |
κομήτην
καὶ
ἁλουργίδα
φοροῦντα·
ἐκκριθῆναί
|
τ' |
ἐκ
τῶν
παίδων
καὶ
χλευασθέντα |
[8, 20] |
δὲ
τὸ
νουθετεῖν
πελαργᾶν.
Μαντικῇ
|
τ' |
ἐχρῆτο
τῇ
διὰ
τῶν
κληδόνων |
[8, 32] |
ὑπὸ
τούτων
πέμπεσθαι
ἀνθρώποις
τούς
|
τ' |
ὀνείρους
καὶ
τὰ
σημεῖα
νόσους |
[8, 20] |
σκωμμάτων
καὶ
διηγημάτων
φορτικῶν.
Ὀργιζόμενος
|
τ' |
οὔτε
οἰκέτην
ἐκόλαζεν
οὔτ'
ἐλεύθερον |