Livre, par. |
[8, 50] |
αὐτῇσι
τὰ
ἐκ
Μήδων.
~Οὔτε
|
δὲ |
αἰεὶ
καλὸν
αἰθερολογίη
μελεδωνόν
τε |
[8, 46] |
Πολύμναστος,
Φλιάσιοι
καὶ
αὐτοί.
Ἦσαν
|
δὲ |
ἀκροαταὶ
Φιλολάου
καὶ
Εὐρύτου
τῶν |
[8, 26] |
ἐν
αὐτῷ
πάντα
θνητά·
τὸν
|
δὲ |
ἀνωτάτω
ἀεικίνητόν
τ'
εἶναι
καὶ |
[8, 4] |
τῇ
ζωῇ
πάντων
διαμνημονεῦσαι,
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἀποθάνοι
τηρῆσαι
τὴν
αὐτὴν
μνήμην. |
[8, 20] |
γαλαθηνοῖς
τοῖς
λεγομένοις
ἁπαλίαις,
ἥκιστα
|
δὲ |
ἄρνασιν.
Ὅ
γε
μὴν
Ἀριστόξενος |
[8, 22] |
δ'
ἀρχὴν
τελευτῆς,
ἐν
ζωῇ
|
δὲ |
γένεσιν
φθορᾶς.
~Καὶ
θεοὺς
μὲν |
[8, 40] |
καὶ
προστῆναι
τῶν
Ἀκραγαντίνων·
τροπῆς
|
δὲ |
γενομένης
περικάμπτοντα
αὐτὸν
τὴν
τῶν |
[8, 5] |
τὴν
ἀσπίδα,
διασεσηπυῖαν
ἤδη,
μόνον
|
δὲ |
διαμένειν
τὸ
ἐλεφάντινον
πρόσωπον.
Ἐπειδὴ |
[8, 40] |
καὶ
Λῦσις
ὁ
προειρημένος.
~Φησὶ
|
δὲ |
Δικαίαρχος
τὸν
Πυθαγόραν
ἀποθανεῖν
καταφυγόντα |
[8, 42] |
ἐκτὸς
τᾶς
οἰκίας
παραδιδόμεν.
Ἁ
|
δὲ |
δυναμένα
πολλῶν
χραμάτων
ἀποδίδοσθαι
τὼς |
[8, 4] |
καὶ
Ἑρμοῦ
υἱὸς
νομισθείη·
τὸν
|
δὲ |
Ἑρμῆν
εἰπεῖν
αὐτῷ
ἑλέσθαι
ὅ |
[8, 29] |
πρὸς
τὸν
ὅμοιον
ἀέρα·
νῦν
|
δὲ |
ἔστιν
ἐν
οἷς
ἡλίου
πύλας |
[8, 5] |
αἱ
λοιπαὶ
τίνα
ὑπομένουσιν.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
Εὔφορβος
ἀποθάνοι,
μεταβῆναι
τὴν
ψυχὴν |
[8, 48] |
ὡς
δὲ
Θεόφραστος,
Παρμενίδην·
ὡς
|
δὲ |
Ζήνων,
Ἡσίοδον.
~Τούτῳ
φασὶν
ἀντιπαρατάσσεσθαι |
[8, 18] |
οἰδοῦντα
θυμὸν
μὴ
κινεῖν.
Τὸ
|
δὲ |
ζυγὸν
μὴ
ὑπερβαίνειν,
τουτέστι
τὸ |
[8, 28] |
οὗ
ἀπέσπασται
ἀθάνατόν
ἐστι.
Τὰ
|
δὲ |
ζῷα
γεννᾶσθαι
ἐξ
ἀλλήλων
ἀπὸ |
[8, 10] |
νεηνίης
εἴκοσι,
γέρων
εἴκοσι.
Αἱ
|
δὲ |
ἡλικίαι
πρὸς
τὰς
ὥρας
ὧδε |
[8, 27] |
μὲν
ἀέρα
ψυχρὸν
αἰθέρα,
τὴν
|
δὲ |
θάλασσαν
καὶ
τὸ
ὑγρὸν
παχὺν |
[8, 19] |
ἑφθοῖς
τε
καὶ
ὠμοῖς,
τοῖς
|
δὲ |
θαλαττίοις
σπανίως.
Στολὴ
δ'
αὐτῷ |
[8, 48] |
καὶ
τὴν
γῆν
στρογγύλην·
ὡς
|
δὲ |
Θεόφραστος,
Παρμενίδην·
ὡς
δὲ
Ζήνων, |
[8, 26] |
γίνεσθαι,
ψυχροῦ
δὲ
χειμῶνα·
ἐὰν
|
δὲ |
ἰσομοιρῇ,
τὰ
κάλλιστα
εἶναι
τοῦ |
[8, 2] |
τῶν
ἱερέων
εἰς
Αἴγυπτον.
Ἔσχε
|
δὲ |
καὶ
ἀδελφούς,
πρεσβύτερον
μὲν
Εὔνομον, |
[8, 47] |
εἰς
τὸν
βίον
ἦλθεν.
~Οἱ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλον
ἀνδριαντοποιὸν
Ῥηγῖνον
γεγονέναι |
[8, 26] |
αὐτὴν
σφαιροειδῆ
καὶ
περιοικουμένην.
~Εἶναι
|
δὲ |
καὶ
ἀντίποδας
καὶ
τὰ
ἡμῖν |
[8, 8] |
του
γραφέντας
ἀνατεθῆναι
Πυθαγόρᾳ.
Φησὶ
|
δὲ |
καὶ
Ἀριστόξενος
τὰ
πλεῖστα
τῶν |
[8, 9] |
χειμῶνος
ποιέεσθαι,
μὴ
θέρεος·
φθινοπώρου
|
δὲ |
καὶ
ἦρος
κουφότερα,
βαρέα
δὲ |
[8, 46] |
Ἀκραγαντίνων
κάτθαν'
ἐνὶ
τριόδῳ.
~Ἤκμαζε
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
τὴν
ἑξηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα, |
[8, 30] |
μέρος
αὐτῆς
ὑπάρχειν
θυμόν,
φρένας
|
δὲ |
καὶ
νοῦν
τὰ
ἐν
τῷ |
[8, 12] |
ᾧ
κλεινὴν
ἤγαγε
βουθυσίην.
Λέγεται
|
δὲ |
καὶ
πρῶτος
κρέασιν
ἀσκῆσαι
ἀθλητάς, |
[8, 10] |
καὶ
τῆς
ὄψεως
μετεῖχον.
Ἀπείχοντο
|
δὲ |
καὶ
σοροῦ
κυπαρισσίνης
διὰ
τὸ |
[8, 42] |
τὼς
λόγως
οὐκ
ἐβουλάθη·
πενίαν
|
δὲ> |
καὶ
τὰς
τῶ
πατρὸς
ἐπισκάψιας |
[8, 10] |
βούλῃ
γενέσθαι
αὑτοῦ
ἀσθενέστερος.
~Διαιρεῖται
|
δὲ |
καὶ
τὸν
τοῦ
ἀνθρώπου
βίον |
[8, 21] |
ὧν
εἶπον
περὶ
θεῶν,
κολαζομένους
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
μὴ
θέλοντας
συνεῖναι |
[8, 25] |
πῦρ,
ὕδωρ,
γῆν,
ἀέρα·
μεταβάλλειν
|
δὲ |
καὶ
τρέπεσθαι
δι'
ὅλων,
καὶ |
[8, 38] |
πίνουσιν
ἐπὶ
τούτοις
ὕδωρ·
φθεῖρας
|
δὲ |
καὶ
τρίβωνα
τήν
τ'
ἀλουσίαν |
[8, 8] |
γεγραμμένον
ἐπὶ
διαβολῇ
Πυθαγόρου,
~πολλοὺς
|
δὲ |
καὶ
ὑπὸ
Ἄστωνος
τοῦ
Κροτωνιά |
[8, 8] |
ταύτην
οἱ
μὲν
ἀγωνιούμενοι,
οἱ
|
δὲ |
κατ'
ἐμπορίαν,
οἱ
δέ
γε |
[8, 49] |
ἂν
οἴχεο
ἐκ
Μιλήτου·
νῦν
|
δὲ |
κατερύκει
σε
ἡ
πατρόθεν
εὔκλεια, |
[8, 36] |
αὖτ'
ἄλλον
ἔπειμι
λόγον,
δείξω
|
δὲ |
κέλευθον.
Ὅ
δὲ
περὶ
αὐτοῦ |
[8, 39] |
ἂν>
μᾶλλον
ἢ
πατῆσαι,
ἀναιρεθῆναι
|
δὲ |
κρεῖττον
ἢ
λαλῆσαι·
καὶ
ὧδε |
[8, 24] |
ἀγαθῶν
εὔλογον
χάριν
ἔχειν.
Τῶν
|
δὲ |
κυάμων
ἀπέχεσθαι
διὰ
τὸ
πνευματώδεις |
[8, 30] |
ψυχὴν
ἀπὸ
τοῦ
αἵματος·
τοὺς
|
δὲ |
λόγους
ψυχῆς
ἀνέμους
εἶναι.
Ἀόρατόν |
[8, 30] |
τὸ
μὲν
φρόνιμον
ἀθάνατον,
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
θνητά.
Τρέφεσθαί
τε
τὴν |
[8, 23] |
προτιμᾶν,
ἥρωας
δ'
ἀνθρώπων,
ἀνθρώπων
|
δὲ |
μάλιστα
γονέας.
Ἀλλήλοις
θ'
ὁμιλεῖν, |
[8, 19] |
ἐκλαμβάνειν,
ἵνα
μὴ
παρέλκωμεν.
~Παντὸς
|
δὲ |
μᾶλλον
ἀπηγόρευε
μήτ'
ἐρυθῖνον
ἐσθίειν |
[8, 19] |
ἢ
κηρίῳ
ἢ
ἄρτῳ,
οἴνου
|
δὲ |
μεθ'
ἡμέραν
μὴ
γεύεσθαι·
ὄψῳ |
[8, 35] |
λευκὸν
τῆς
τἀγαθοῦ
φύσεως,
τὸ
|
δὲ |
μέλαν
τοῦ
κακοῦ.
Ἄρτον
μὴ |
[8, 13] |
ἐπ'
αὐτοῦ
ἄνευ
πυρός,
ἱερεῖον
|
δὲ |
μηδέν,
ὥς
φησιν
Ἀριστοτέλης
ἐν |
[8, 43] |
φέρεται
τοῦ
Τηλαύγους
οὐδέν,
τῆς
|
δὲ |
μητρὸς
αὐτοῦ
Θεανοῦς
τινα.
Ἀλλὰ |
[8, 30] |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις,
φρένας
|
δὲ |
μόνον
ἐν
ἀνθρώπῳ.
Εἶναι
δὲ |
[8, 15] |
τι
γνῶναι
Πυθαγόρειον
δόγμα·
οὗτος
|
δὲ |
μόνος
ἐξήνεγκε
τὰ
διαβόητα
τρία |
[8, 15] |
Δήμητρος
ἱερὸν
ἐκάλουν,
τὸν
στενωπὸν
|
δὲ |
μουσεῖον,
ὥς
φησι
Φαβωρῖνος
ἐν |
[8, 7] |
ἕκτον
Κρότωνα,
καὶ
ἄλλους.
Τὸν
|
δὲ |
Μυστικὸν
λόγον
Ἱππάσου
φησὶν
εἶναι, |
[8, 10] |
ὁ
μὲν
νεηνίσκος
μειράκιον,
ὁ
|
δὲ |
νεηνίης
ἀνήρ.
Εἶπέ
τε
πρῶτος, |
[8, 50] |
Θεανοῦς
καὶ
Τηλαύγους
διειλέγμεθα·
λεκτέον
|
δὲ |
νῦν
περὶ
Ἐμπεδοκλέους
πρῶτον·
κατὰ |
[8, 8] |
Θεμιστοκλείας
τῆς
ἐν
Δελφοῖς.
Ἴων
|
δὲ |
ὁ
Χῖος
ἐν
τοῖς
Τριαγμοῖς |
[8, 50] |
τῇ
πατρίδι
κάλλιον.
Καὶ
ἐγὼ
|
δὲ |
οὐ
πάντα
περὶ
τοὺς
ἐμεωυτοῦ |
[8, 38] |
τῶν
κάτω
ἰδεῖν
ἑκάστους,
διαφέρειν
|
δὲ |
πάμπολυ
τοὺς
Πυθαγοριστὰς
τῶν
νεκρῶν· |
[8, 9] |
δὲ
καὶ
ἦρος
κουφότερα,
βαρέα
|
δὲ |
πᾶσαν
ὥρην
καὶ
ἐς
ὑγιείην |
[8, 45] |
ἦν
κυάμων·
ἵνα
μὴ
τούτους
|
δὲ |
πατήσῃ,
ἐξ
Ἀκραγαντίνων
κάτθαν'
ἐνὶ |
[8, 36] |
λόγον,
δείξω
δὲ
κέλευθον.
Ὅ
|
δὲ |
περὶ
αὐτοῦ
φησιν
οὕτως
ἔχει· |
[8, 50] |
διαφέρουσιν
ἐς
ἀλλήλους
Ἰταλιῶται.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
περὶ
Πυθαγόρου
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
περὶ |
[8, 34] |
ὀλιγαρχικόν·
κληροῦνται
γοῦν
αὐτοῖς.
Τὰ
|
δὲ |
πεσόντα
μὴ
ἀναιρεῖσθαι,
ὑπὲρ
τοῦ |
[8, 42] |
περὶ
Πυθαγόρου
λέγων
οὕτως·
Λέγοντι
|
δὲ |
πολλοὶ
τὺ
καὶ
δαμοσίᾳ
φιλοσοφέν, |
[8, 43] |
δὲ
τοῦ
ἀλλοτρίου
οὐδέποτε.
Τῇ
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
ἴδιον
ἄνδρα
μελλούσῃ |
[8, 28] |
ἐν
ἑαυτῇ
ἀτμὸν
θερμόν·
ταύτην
|
δὲ |
προσφερομένην
τῇ
μήτρᾳ
ἀπὸ
μὲν |
[8, 46] |
καὶ
Εὐρύτου
τῶν
Ταραντίνων.
Γεγόνασι
|
δὲ |
Πυθαγόραι
τέτταρες
περὶ
τοὺς
αὐτοὺς |
[8, 13] |
ὀγδόῃ
Παντοδαπῆς
ἱστορίας
φησίν.
~Οἱ
|
δὲ |
Πυθαγόραν
ἀλείπτην
τινὰ
τοῦτον
σιτίσαι |
[8, 41] |
Τοῦτο
ποιῆσαι
τὴν
μητέρα.
Τὸν
|
δὲ |
Πυθαγόραν
μετὰ
χρόνον
ἀνελθεῖν
ἰσχνὸν |
[8, 42] |
γυναῖκα
μὲν
εἶναι
Βροντίνου,
μαθήτριαν
|
δὲ |
Πυθαγόρου.
Ἦν
αὐτῷ
καὶ
θυγάτηρ |
[8, 5] |
Ἑρμότιμος,
εἶτα
Πύρρος
γένοιτο.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
Πύρρος
ἀπέθανε,
γενέσθαι
Πυθαγόραν
καὶ |
[8, 41] |
ἀνεγίνωσκεν
αὐτοῖς
τὰ
συμβεβηκότα.
Οἱ
|
δὲ |
σαινόμενοι
τοῖς
λεγομένοις
ἐδάκρυόν
τε |
[8, 36] |
ἐκείνων
ἐχόμενα
ὁ
Ἀριστοτέλης.
Τὴν
|
δὲ |
σεμνοπρέπειαν
τοῦ
Πυθαγόρου
καὶ
Τίμων |
[8, 28] |
γῆς
γένεσιν
ἀδύνατον
ὑφίστασθαι.
Τὸ
|
δὲ |
σπέρμα
εἶναι
σταγόνα
ἐγκεφάλου
περιέχουσαν |
[8, 12] |
ἐν
δευτέρῳ
Περὶ
Ἀλεξάνδρου.
~Μάλιστα
|
δὲ |
σχολάσαι
τὸν
Πυθαγόραν
περὶ
τὸ |
[8, 48] |
τῆς
μαθηματικῆς
ὕλης,
ἐπὶ
πλέον
|
δὲ |
Σωκράτην
καὶ
τοὺς
ἐκείνῳ
πλησιάσαντας, |
[8, 20] |
κληδόνων
τε
καὶ
οἰωνῶν,
ἥκιστα
|
δὲ |
τῇ>
διὰ
τῶν
ἐμπύρων,
ἔξω |
[8, 27] |
τὸ
ὑγρὸν
παχὺν
αἰθέρα.
Ταύτην
|
δὲ |
τὴν
ἀκτῖνα
καὶ
εἰς
τὰ |
[8, 30] |
δὲ
μόνον
ἐν
ἀνθρώπῳ.
Εἶναι
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
ψυχῆς
ἀπὸ |
[8, 2] |
προείρηται,
Φερεκύδου
τοῦ
Συρίου·
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐκείνου
τελευτὴν
ἧκεν
εἰς |
[8, 26] |
θάλλειν
μὲν
τὴν
ἕω,
φθίνειν
|
δὲ |
τὴν
ἑσπέραν·
ὅθεν
καὶ
νοσερώτερον |
[8, 1] |
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
τὴν
Ἰωνικὴν
φιλοσοφίαν
τὴν
ἀπὸ |
[8, 28] |
μέντοι
μὴ
ἔχειν
πάντα.
Εἶναι
|
δὲ |
τὴν
ψυχὴν
ἀπόσπασμα
αἰθέρος
καὶ |
[8, 25] |
μὲν
τῶν
ἁπάντων
μονάδα·
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
μονάδος
ἀόριστον
δυάδα
ὡς |
[8, 25] |
μονάδι
αἰτίῳ
ὄντι
ὑποστῆναι·
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
μονάδος
καὶ
τῆς
ἀορίστου |
[8, 29] |
ἀτμοῦ
ψυχὴν
καὶ
αἴσθησιν.
~Μορφοῦσθαι
|
δὲ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
παγὲν
ἐν |
[8, 20] |
ἐκόλαζεν
οὔτ'
ἐλεύθερον
οὐδένα.
Ἐκάλει
|
δὲ |
τὸ
νουθετεῖν
πελαργᾶν.
Μαντικῇ
τ' |
[8, 9] |
Καὶ
τάδε
μὲν
ὧδε.
~Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
τρισὶ
συγγράμμασι
τοῖς
προειρημένοις |
[8, 22] |
τε
θεοῖς
προσφέρειν
κωλύειν,
μόνον
|
δὲ |
τὸν
ἀναίμακτον
βωμὸν
προσκυνεῖν.
Μηδ' |
[8, 27] |
τε
ψυχροῦ
καὶ
παχέος.
Καλοῦσι
|
δὲ |
τὸν
μὲν
ἀέρα
ψυχρὸν
αἰθέρα, |
[8, 49] |
Κύλωνα
καθάπερ
Ἀντίλοχον
Σωκράτει.
Ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
ἀθλητοῦ
Πυθαγόρου
καὶ
τοῦτ' |
[8, 36] |
ἐπ'
ἀνθρώπων,
σεμνηγορίης
ὀαριστήν.
περὶ
|
δὲ |
τοῦ
ἄλλοτ'
ἄλλον
αὐτὸν
γεγενῆσθαι |
[8, 43] |
μὲν
τοῦ
ἰδίου
παραχρῆμα,
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἀλλοτρίου
οὐδέποτε.
Τῇ
δὲ |
[8, 28] |
τὸ
ὅλον
συνίστασθαι
σῶμα·
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἀτμοῦ
ψυχὴν
καὶ
αἴσθησιν. |
[8, 18] |
ἀνίαις
καὶ
λύπαις
κατατήκειν.
Διὰ
|
δὲ |
τοῦ
εἰς
ἀποδημίαν
βαδίζοντα
μὴ |
[8, 18] |
γὰρ
χοῖνιξ
ἡμερήσιος
τροφή.
Διὰ
|
δὲ |
τοῦ
καρδίαν
μὴ
ἐσθίειν
ἐδήλου |
[8, 29] |
παγὲν
ἐν
ἡμέραις
τεσσαράκοντα,
κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
τῆς
ἁρμονίας
λόγους
ἐν |
[8, 48] |
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
νικῆσαι.
~Δηλοῦν
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
τοὐπίγραμμα
ὅπερ
ἐποίησε |
[8, 25] |
ἐπιπέδων
τὰ
στερεὰ
σχήματα·
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
τὰ
αἰσθητὰ
σώματα,
ὧν |
[8, 25] |
τῶν
ἀριθμῶν
τὰ
σημεῖα·
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
τὰς
γραμμάς,
ἐξ
ὧν |
[8, 2] |
ἀδελφούς,
πρεσβύτερον
μὲν
Εὔνομον,
μέσον
|
δὲ |
Τυρρηνόν·
καὶ
δοῦλον
Ζάμολξιν,
ᾧ |
[8, 42] |
ταῦτα
μὲν
ὁ
Ἕρμιππος.
~Ἦν
|
δὲ |
τῷ
Πυθαγόρᾳ
καὶ
γυνή,
Θεανὼ |
[8, 6] |
περὶ
τοῦ
λόγου
τοῦδε.
Γέγραπται
|
δὲ |
τῷ
Πυθαγόρᾳ
συγγράμματα
τρία,
Παιδευτικόν, |
[8, 25] |
ἀορίστου
δυάδος
τοὺς
ἀριθμούς·
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
ἀριθμῶν
τὰ
σημεῖα·
ἐκ |
[8, 25] |
ὧν
τὰ
ἐπίπεδα
σχήματα·
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
ἐπιπέδων
τὰ
στερεὰ
σχήματα· |
[8, 34] |
ἐπὶ
τελευτῇ
τινος·
καὶ
Ἀριστοφάνης
|
δὲ |
τῶν
ἡρώων
φησὶν
εἶναι
τὰ |
[8, 49] |
ἂν
κατείρυκεν
Ἀναξιμένει
ἐοικότα.
Εἰ
|
δὲ |
ὑμεῖς
οἱ
ὀνήιστοι
τὰς
πόλιας |
[8, 43] |
κοῦρε
Θεανοῦς
Πυθαγόρεώ
τε.
Σύγγραμμα
|
δὲ |
φέρεται
τοῦ
Τηλαύγους
οὐδέν,
τῆς |
[8, 7] |
τρία,
Παιδευτικόν,
Πολιτικόν,
Φυσικόν·
~τὸ
|
δὲ |
φερόμενον
ὡς
Πυθαγόρου
Λύσιδός
ἐστι |
[8, 26] |
μὲν
θάλλον
ἔαρ
ὑγιεινόν,
τὸ
|
δὲ |
φθίνον
φθινόπωρον
νοσερόν.
Ἀλλὰ
καὶ |
[8, 15] |
Μεσσάπιοί
τε
καὶ
Ῥωμαῖοι.
~Μέχρι
|
δὲ |
Φιλολάου
οὐκ
ἦν
τι
γνῶναι |
[8, 8] |
δόξης
καὶ
πλεονεξίας
θηραταί,
οἱ
|
δὲ |
φιλόσοφοι
τῆς
ἀληθείας.
Καὶ
τάδε |
[8, 49] |
Πυθαγόρης
ὁ
Κράτεω
Σάμιος.
Ὁ
|
δὲ |
φιλόσοφος
καὶ
ὧδε
ἐπέστειλε·
Πυθαγόρης |
[8, 26] |
θερμοῦ
μὲν
θέρος
γίνεσθαι,
ψυχροῦ
|
δὲ |
χειμῶνα·
ἐὰν
δὲ
ἰσομοιρῇ,
τὰ |