Livre, par.
[8, 43]	παρῄνει ἅμα τοῖς ἐνδύμασι καὶ	τὴν	αἰσχύνην ἀποτίθεσθαι, ἀνισταμένην τε πάλιν
[8, 27]	ὑγρὸν παχὺν αἰθέρα. Ταύτην δὲ	τὴν	ἀκτῖνα καὶ εἰς τὰ βένθη
[8, 21]	φυσιολόγων Πυθαγόραν αὐτὸν ὀνομασθῆναι ὅτι	τὴν	ἀλήθειαν ἠγόρευεν οὐχ ἧττον τοῦ
[8, 1]	~Ἐπειδὴ δὲ τὴν Ἰωνικὴν φιλοσοφίαν	τὴν	ἀπὸ Θαλοῦ καὶ τοὺς ἐν
[8, 30]	μόνον ἐν ἀνθρώπῳ. Εἶναι δὲ	τὴν	ἀρχὴν τῆς ψυχῆς ἀπὸ καρδίας
[8, 5]	ἐκ Τροίας, ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι	τὴν	ἀσπίδα, διασεσηπυῖαν ἤδη, μόνον δὲ
[8, 4]	διαμνημονεῦσαι, ἐπεὶ δὲ ἀποθάνοι τηρῆσαι	τὴν	αὐτὴν μνήμην. Χρόνῳ δ' ὕστερον
[8, 26]	νοσερώτερον εἶναι. Τόν τε περὶ	τὴν	γῆν ἀέρα ἄσειστον καὶ νοσερὸν
[8, 25]	ἔμψυχον, νοερόν, σφαιροειδῆ, μέσην περιέχοντα	τὴν	γῆν καὶ αὐτὴν σφαιροειδῆ καὶ
[8, 48]	οὐρανὸν πρῶτον ὀνομάσαι κόσμον καὶ	τὴν	γῆν στρογγύλην· ὡς δὲ Θεόφραστος,
[8, 28]	γεννᾶσθαι ἐξ ἀλλήλων ἀπὸ σπερμάτων,	τὴν	δ' ἐκ γῆς γένεσιν ἀδύνατον
[8, 21]	κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ τρίζουσαν,	τὴν	δ' Ὁμήρου κρεμαμένην ἀπὸ δένδρου
[8, 27]	τὸν μὲν ἀέρα ψυχρὸν αἰθέρα,	τὴν	δὲ θάλασσαν καὶ τὸ ὑγρὸν
[8, 50]	τινας φερομένων· ἔπειθ' οὕτως ἐξάψομεν	τὴν	διαδοχὴν τῶν ἀξίων λόγου ἕως
[8, 38]	~Ἀριστοφῶν Πυθαγοριστῇ· Ἔφη καταβὰς εἰς	τὴν	δίαιταν τῶν κάτω ἰδεῖν ἑκάστους,
[8, 36]	ἦ φίλου ἀνέρος ἐστὶ ψυχή,	τὴν	ἔγνων φθεγξαμένης ἀΐων. ~Καὶ ταῦτα
[8, 2]	Φερεκύδου τοῦ Συρίου· μετὰ δὲ	τὴν	ἐκείνου τελευτὴν ἧκεν εἰς Σάμον
[8, 41]	καὶ κατεσκελετευμένον· εἰσελθόντα τ' εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν φάσκειν ὡς ἀφῖκται ἐξ
[8, 35]	συνάγει αὐτούς· οἱ δέ, πρὸς	τὴν	ἐν ᾅδου κρίσιν· οἱ δ'
[8, 46]	τριόδῳ. ~Ἤκμαζε δὲ καὶ κατὰ	τὴν	ἑξηκοστὴν Ὀλυμπιάδα, καὶ αὐτοῦ τὸ
[8, 26]	μὲν τὴν ἕω, φθίνειν δὲ	τὴν	ἑσπέραν· ὅθεν καὶ νοσερώτερον εἶναι.
[8, 26]	καὶ τῆς ἡμέρας θάλλειν μὲν	τὴν	ἕω, φθίνειν δὲ τὴν ἑσπέραν·
[8, 44]	τοῦ Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης ἐτελεύτα, κατὰ	τὴν	ἰδίαν ὑπογραφὴν τῶν ἡλικιῶν· ὡς
[8, 16]	γενηθείη. Ἄλλους τε πολλοὺς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ἀπεργάσασθαι καλούς τε καὶ
[8, 1]	~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ. ~Ἐπειδὴ δὲ	τὴν	Ἰωνικὴν φιλοσοφίαν τὴν ἀπὸ Θαλοῦ
[8, 21]	Ἱερώνυμος κατελθόντα αὐτὸν εἰς ᾅδου	τὴν	μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν ἰδεῖν πρὸς
[8, 15]	τινὸς τετυχηκότες. Μεταποντῖνοί γε μὴν	τὴν	μὲν οἰκίαν αὐτοῦ Δήμητρος ἱερὸν
[8, 41]	ἔστ' ἂν ἀνέλθῃ. Τοῦτο ποιῆσαι	τὴν	μητέρα. Τὸν δὲ Πυθαγόραν μετὰ
[8, 15]	θ' ἑξακοσίων οὐκ ἐλάττους ἐπὶ	τὴν	νυκτερινὴν ἀκρόασιν ἀπήντων αὐτοῦ· καὶ
[8, 39]	παραδοχῆς ἀξιωθέντων διὰ φθόνον ὑποπρησθῆναι	τὴν	οἰκίαν συνέβη· τινὲς δ' αὐτοὺς
[8, 29]	αἴσθησιν κοινῶς καὶ κατ' εἶδος	τὴν	ὅρασιν ἀτμόν τιν' ἄγαν εἶναι
[8, 3]	ἐπανῆλθεν εἰς Σάμον, καὶ εὑρὼν	τὴν	πατρίδα τυραννουμένην ὑπὸ Πολυκράτους, ἀπῆρεν
[8, 3]	πολιτικά, ὥστε σχεδὸν ἀριστοκρατίαν εἶναι	τὴν	πολιτείαν. ~Τοῦτόν φησιν Ἡρακλείδης ὁ
[8, 9]	ποτῶν μήτε τῶν σιτίων μηδένα	τὴν	συμμετρίαν. Καὶ περὶ ἀφροδισίων δέ
[8, 4]	Ἑρμοῦ τὸ δῶρον λάβοι καὶ	τὴν	τῆς ψυχῆς περιπόλησιν, ὡς περιεπολήθη
[8, 35]	αὔξην καὶ νεότητα ταὐτόν. Ὑγίειαν	τὴν	τοῦ εἴδους διαμονήν, νόσον τὴν
[8, 35]	τὴν τοῦ εἴδους διαμονήν, νόσον	τὴν	τούτου φθοράν. Περὶ τῶν ἁλῶν,
[8, 40]	τροπῆς δὲ γενομένης περικάμπτοντα αὐτὸν	τὴν	τῶν κυάμων χώραν ὑπὸ τῶν
[8, 33]	τ' ἀρετὴν ἁρμονίαν εἶναι καὶ	τὴν	ὑγίειαν καὶ τὸ ἀγαθὸν ἅπαν
[8, 3]	συνέστησε δι' ἐπιστολῆς· καὶ ἐξέμαθε	τὴν	φωνὴν αὐτῶν, καθά φησιν Ἀντιφῶν
[8, 18]	καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου μὴ	τὴν	ψυχὴν ἀνίαις καὶ λύπαις κατατήκειν.
[8, 30]	δὲ λοιπὰ θνητά. Τρέφεσθαί τε	τὴν	ψυχὴν ἀπὸ τοῦ αἵματος· τοὺς
[8, 28]	μὴ ἔχειν πάντα. Εἶναι δὲ	τὴν	ψυχὴν ἀπόσπασμα αἰθέρος καὶ τοῦ
[8, 5]	~Ἐπειδὴ δὲ Εὔφορβος ἀποθάνοι, μεταβῆναι	τὴν	ψυχὴν αὐτοῦ εἰς Ἑρμότιμον, ὃς
[8, 14]	~Πρῶτόν τέ φασι τοῦτον ἀποφῆναι	τὴν	ψυχὴν κύκλον ἀνάγκης ἀμείβουσαν ἄλλοτ'
[8, 32]	φησιν τῶν ἐν ἀνθρώποις εἶναι	τὴν	ψυχὴν πεῖσαι ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/06/2009