Livre, par. |
[8, 43] |
παρῄνει
ἅμα
τοῖς
ἐνδύμασι
καὶ
|
τὴν |
αἰσχύνην
ἀποτίθεσθαι,
ἀνισταμένην
τε
πάλιν |
[8, 27] |
ὑγρὸν
παχὺν
αἰθέρα.
Ταύτην
δὲ
|
τὴν |
ἀκτῖνα
καὶ
εἰς
τὰ
βένθη |
[8, 21] |
φυσιολόγων
Πυθαγόραν
αὐτὸν
ὀνομασθῆναι
ὅτι
|
τὴν |
ἀλήθειαν
ἠγόρευεν
οὐχ
ἧττον
τοῦ |
[8, 1] |
~Ἐπειδὴ
δὲ
τὴν
Ἰωνικὴν
φιλοσοφίαν
|
τὴν |
ἀπὸ
Θαλοῦ
καὶ
τοὺς
ἐν |
[8, 30] |
μόνον
ἐν
ἀνθρώπῳ.
Εἶναι
δὲ
|
τὴν |
ἀρχὴν
τῆς
ψυχῆς
ἀπὸ
καρδίας |
[8, 5] |
ἐκ
Τροίας,
ἀναθεῖναι
τῷ
Ἀπόλλωνι
|
τὴν |
ἀσπίδα,
διασεσηπυῖαν
ἤδη,
μόνον
δὲ |
[8, 4] |
διαμνημονεῦσαι,
ἐπεὶ
δὲ
ἀποθάνοι
τηρῆσαι
|
τὴν |
αὐτὴν
μνήμην.
Χρόνῳ
δ'
ὕστερον |
[8, 26] |
νοσερώτερον
εἶναι.
Τόν
τε
περὶ
|
τὴν |
γῆν
ἀέρα
ἄσειστον
καὶ
νοσερὸν |
[8, 25] |
ἔμψυχον,
νοερόν,
σφαιροειδῆ,
μέσην
περιέχοντα
|
τὴν |
γῆν
καὶ
αὐτὴν
σφαιροειδῆ
καὶ |
[8, 48] |
οὐρανὸν
πρῶτον
ὀνομάσαι
κόσμον
καὶ
|
τὴν |
γῆν
στρογγύλην·
ὡς
δὲ
Θεόφραστος, |
[8, 28] |
γεννᾶσθαι
ἐξ
ἀλλήλων
ἀπὸ
σπερμάτων,
|
τὴν |
δ'
ἐκ
γῆς
γένεσιν
ἀδύνατον |
[8, 21] |
κίονι
χαλκῷ
δεδεμένην
καὶ
τρίζουσαν,
|
τὴν |
δ'
Ὁμήρου
κρεμαμένην
ἀπὸ
δένδρου |
[8, 27] |
τὸν
μὲν
ἀέρα
ψυχρὸν
αἰθέρα,
|
τὴν |
δὲ
θάλασσαν
καὶ
τὸ
ὑγρὸν |
[8, 50] |
τινας
φερομένων·
ἔπειθ'
οὕτως
ἐξάψομεν
|
τὴν |
διαδοχὴν
τῶν
ἀξίων
λόγου
ἕως |
[8, 38] |
~Ἀριστοφῶν
Πυθαγοριστῇ·
Ἔφη
καταβὰς
εἰς
|
τὴν |
δίαιταν
τῶν
κάτω
ἰδεῖν
ἑκάστους, |
[8, 36] |
ἦ
φίλου
ἀνέρος
ἐστὶ
ψυχή,
|
τὴν |
ἔγνων
φθεγξαμένης
ἀΐων.
~Καὶ
ταῦτα |
[8, 2] |
Φερεκύδου
τοῦ
Συρίου·
μετὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐκείνου
τελευτὴν
ἧκεν
εἰς
Σάμον |
[8, 41] |
καὶ
κατεσκελετευμένον·
εἰσελθόντα
τ'
εἰς
|
τὴν |
ἐκκλησίαν
φάσκειν
ὡς
ἀφῖκται
ἐξ |
[8, 35] |
συνάγει
αὐτούς·
οἱ
δέ,
πρὸς
|
τὴν |
ἐν
ᾅδου
κρίσιν·
οἱ
δ' |
[8, 46] |
τριόδῳ.
~Ἤκμαζε
δὲ
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
ἑξηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα,
καὶ
αὐτοῦ
τὸ |
[8, 26] |
μὲν
τὴν
ἕω,
φθίνειν
δὲ
|
τὴν |
ἑσπέραν·
ὅθεν
καὶ
νοσερώτερον
εἶναι. |
[8, 26] |
καὶ
τῆς
ἡμέρας
θάλλειν
μὲν
|
τὴν |
ἕω,
φθίνειν
δὲ
τὴν
ἑσπέραν· |
[8, 44] |
τοῦ
Σαραπίωνος,
ὀγδοηκοντούτης
ἐτελεύτα,
κατὰ
|
τὴν |
ἰδίαν
ὑπογραφὴν
τῶν
ἡλικιῶν·
ὡς |
[8, 16] |
γενηθείη.
Ἄλλους
τε
πολλοὺς
κατὰ
|
τὴν |
Ἰταλίαν
ἀπεργάσασθαι
καλούς
τε
καὶ |
[8, 1] |
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ.
~Ἐπειδὴ
δὲ
|
τὴν |
Ἰωνικὴν
φιλοσοφίαν
τὴν
ἀπὸ
Θαλοῦ |
[8, 21] |
Ἱερώνυμος
κατελθόντα
αὐτὸν
εἰς
ᾅδου
|
τὴν |
μὲν
Ἡσιόδου
ψυχὴν
ἰδεῖν
πρὸς |
[8, 15] |
τινὸς
τετυχηκότες.
Μεταποντῖνοί
γε
μὴν
|
τὴν |
μὲν
οἰκίαν
αὐτοῦ
Δήμητρος
ἱερὸν |
[8, 41] |
ἔστ'
ἂν
ἀνέλθῃ.
Τοῦτο
ποιῆσαι
|
τὴν |
μητέρα.
Τὸν
δὲ
Πυθαγόραν
μετὰ |
[8, 15] |
θ'
ἑξακοσίων
οὐκ
ἐλάττους
ἐπὶ
|
τὴν |
νυκτερινὴν
ἀκρόασιν
ἀπήντων
αὐτοῦ·
καὶ |
[8, 39] |
παραδοχῆς
ἀξιωθέντων
διὰ
φθόνον
ὑποπρησθῆναι
|
τὴν |
οἰκίαν
συνέβη·
τινὲς
δ'
αὐτοὺς |
[8, 29] |
αἴσθησιν
κοινῶς
καὶ
κατ'
εἶδος
|
τὴν |
ὅρασιν
ἀτμόν
τιν'
ἄγαν
εἶναι |
[8, 3] |
ἐπανῆλθεν
εἰς
Σάμον,
καὶ
εὑρὼν
|
τὴν |
πατρίδα
τυραννουμένην
ὑπὸ
Πολυκράτους,
ἀπῆρεν |
[8, 3] |
πολιτικά,
ὥστε
σχεδὸν
ἀριστοκρατίαν
εἶναι
|
τὴν |
πολιτείαν.
~Τοῦτόν
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ |
[8, 9] |
ποτῶν
μήτε
τῶν
σιτίων
μηδένα
|
τὴν |
συμμετρίαν.
Καὶ
περὶ
ἀφροδισίων
δέ |
[8, 4] |
Ἑρμοῦ
τὸ
δῶρον
λάβοι
καὶ
|
τὴν |
τῆς
ψυχῆς
περιπόλησιν,
ὡς
περιεπολήθη |
[8, 35] |
αὔξην
καὶ
νεότητα
ταὐτόν.
Ὑγίειαν
|
τὴν |
τοῦ
εἴδους
διαμονήν,
νόσον
τὴν |
[8, 35] |
τὴν
τοῦ
εἴδους
διαμονήν,
νόσον
|
τὴν |
τούτου
φθοράν.
Περὶ
τῶν
ἁλῶν, |
[8, 40] |
τροπῆς
δὲ
γενομένης
περικάμπτοντα
αὐτὸν
|
τὴν |
τῶν
κυάμων
χώραν
ὑπὸ
τῶν |
[8, 33] |
τ'
ἀρετὴν
ἁρμονίαν
εἶναι
καὶ
|
τὴν |
ὑγίειαν
καὶ
τὸ
ἀγαθὸν
ἅπαν |
[8, 3] |
συνέστησε
δι'
ἐπιστολῆς·
καὶ
ἐξέμαθε
|
τὴν |
φωνὴν
αὐτῶν,
καθά
φησιν
Ἀντιφῶν |
[8, 18] |
καρδίαν
μὴ
ἐσθίειν
ἐδήλου
μὴ
|
τὴν |
ψυχὴν
ἀνίαις
καὶ
λύπαις
κατατήκειν. |
[8, 30] |
δὲ
λοιπὰ
θνητά.
Τρέφεσθαί
τε
|
τὴν |
ψυχὴν
ἀπὸ
τοῦ
αἵματος·
τοὺς |
[8, 28] |
μὴ
ἔχειν
πάντα.
Εἶναι
δὲ
|
τὴν |
ψυχὴν
ἀπόσπασμα
αἰθέρος
καὶ
τοῦ |
[8, 5] |
~Ἐπειδὴ
δὲ
Εὔφορβος
ἀποθάνοι,
μεταβῆναι
|
τὴν |
ψυχὴν
αὐτοῦ
εἰς
Ἑρμότιμον,
ὃς |
[8, 14] |
~Πρῶτόν
τέ
φασι
τοῦτον
ἀποφῆναι
|
τὴν |
ψυχὴν
κύκλον
ἀνάγκης
ἀμείβουσαν
ἄλλοτ' |
[8, 32] |
φησιν
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
εἶναι
|
τὴν |
ψυχὴν
πεῖσαι
ἐπὶ
τὸ
ἀγαθὸν |