Livre, par. |
[8, 33] |
εἶναι
καὶ
τὴν
ὑγίειαν
καὶ
|
τὸ |
ἀγαθὸν
ἅπαν
καὶ
τὸν
θεόν· |
[8, 32] |
εἶναι
τὴν
ψυχὴν
πεῖσαι
ἐπὶ
|
τὸ |
ἀγαθὸν
ἢ
ἐπὶ
τὸ
κακόν. |
[8, 12] |
δὲ
σχολάσαι
τὸν
Πυθαγόραν
περὶ
|
τὸ |
ἀριθμητικὸν
εἶδος
αὐτῆς·
τόν
τε |
[8, 46] |
αὐτῶν
διδάσκαλος·
ἐφ'
οὗ
καὶ
|
τὸ |
Αὐτὸς
ἔφα
παροιμιακὸν
εἰς
τὸν |
[8, 28] |
τ'
εἶναι
αὐτήν,
ἐπειδήπερ
καὶ
|
τὸ |
ἀφ'
οὗ
ἀπέσπασται
ἀθάνατόν
ἐστι. |
[8, 29] |
τὸ
πλεῖστον
μησὶ
τελειωθὲν
ἀποκυΐσκεσθαι
|
τὸ |
βρέφος·
ἔχειν
δ'
ἐν
αὑτῷ |
[8, 13] |
τόδε
μὲν
ἦν
τὸ
πρόσχημα·
|
τὸ |
δ'
ἀληθὲς
τῶν
ἐμψύχων
ἀπηγόρευεν |
[8, 34] |
ἱερὸς
τοῦ
Μηνὸς
καὶ
ἱκέτης·
|
τὸ |
δ'
ἦν
τῶν
ἀγαθῶν·
τῷ |
[8, 35] |
μὲν
λευκὸν
τῆς
τἀγαθοῦ
φύσεως,
|
τὸ |
δὲ
μέλαν
τοῦ
κακοῦ.
Ἄρτον |
[8, 7] |
συγγράμματα
τρία,
Παιδευτικόν,
Πολιτικόν,
Φυσικόν·
|
~τὸ |
δὲ
φερόμενον
ὡς
Πυθαγόρου
Λύσιδός |
[8, 26] |
τὸ
μὲν
θάλλον
ἔαρ
ὑγιεινόν,
|
τὸ |
δὲ
φθίνον
φθινόπωρον
νοσερόν.
Ἀλλὰ |
[8, 33] |
ῥόον
κρατεῖν.
~Ὅρκιόν
τ'
εἶναι
|
τὸ |
δίκαιον
καὶ
διὰ
τοῦτο
Δία |
[8, 4] |
γεγόνοι
καὶ
ὅτι
παρ'
Ἑρμοῦ
|
τὸ |
δῶρον
λάβοι
καὶ
τὴν
τῆς |
[8, 5] |
διασεσηπυῖαν
ἤδη,
μόνον
δὲ
διαμένειν
|
τὸ |
ἐλεφάντινον
πρόσωπον.
Ἐπειδὴ
δ'
Ἑρμότιμος |
[8, 40] |
τὸν
Πυθαγόραν
ἀποθανεῖν
καταφυγόντα
εἰς
|
τὸ |
ἐν
Μεταποντίῳ
ἱερὸν
τῶν
Μουσῶν, |
[8, 49] |
ἀθλητοῦ
Πυθαγόρου
καὶ
τοῦτ'
ἐλέγετο
|
τὸ |
ἐπίγραμμα·
Οὗτος
πυκτεύσων
ἐς
Ὀλύμπια |
[8, 40] |
τῶν
Σατύρου
βίων
ἐπιτομῇ
μετὰ
|
τὸ |
θάψαι
Φερεκύδην
ἐν
Δήλῳ
ἐπανελθεῖν |
[8, 27] |
ἀστέρας
εἶναι
θεούς·
ἐπικρατεῖ
γὰρ
|
τὸ |
θερμὸν
ἐν
αὐτοῖς,
ὅπερ
ἐστὶ |
[8, 29] |
καὶ
δι'
ὕδατος·
ἀντερείδεσθαι
γὰρ
|
τὸ |
θερμὸν
ἐπὶ
τοῦ
ψυχροῦ.
Ἐπεί |
[8, 3] |
Κρήτῃ
σὺν
Ἐπιμενίδῃ
κατῆλθεν
εἰς
|
τὸ |
Ἰδαῖον
ἄντρον
ἀλλὰ
καὶ
ἐν |
[8, 18] |
δὲ
ζυγὸν
μὴ
ὑπερβαίνειν,
τουτέστι
|
τὸ |
ἴσον
καὶ
δίκαιον
μὴ
ὑπερβαίνειν. |
[8, 32] |
ἐπὶ
τὸ
ἀγαθὸν
ἢ
ἐπὶ
|
τὸ |
κακόν.
Εὐδαιμονεῖν
τ'
ἀνθρώπους
ὅταν |
[8, 35] |
τὸ
ὅλον.
Καὶ
τῶν
σχημάτων
|
τὸ |
κάλλιστον
σφαῖραν
εἶναι
τῶν
στερεῶν, |
[8, 35] |
ἐπιπέδων
κύκλον.
Γῆρας
καὶ
πᾶν
|
τὸ |
μειούμενον
ὅμοιον·
καὶ
αὔξην
καὶ |
[8, 30] |
ἀπὸ
καρδίας
μέχρις
ἐγκεφάλου·
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
μέρος |
[8, 26] |
κάλλιστα
εἶναι
τοῦ
ἔτους,
οὗ
|
τὸ |
μὲν
θάλλον
ἔαρ
ὑγιεινόν,
τὸ |
[8, 35] |
οὐδ'
ἐλευθέροις
καὶ
δούλοις.
~(Καὶ
|
τὸ |
μὲν
λευκὸν
τῆς
τἀγαθοῦ
φύσεως, |
[8, 29] |
ψυχὴν
καὶ
αἴσθησιν.
~Μορφοῦσθαι
δὲ
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
παγὲν
ἐν
ἡμέραις |
[8, 18] |
ὅροις
ἀνεπιστρεπτεῖν.
~Ἤθελε
δ'
αὐτῷ
|
τὸ |
μὲν
πῦρ
μαχαίρᾳ
μὴ
σκαλεύειν |
[8, 30] |
ἀπὸ
τούτων
τὰς
αἰσθήσεις.
Καὶ
|
τὸ |
μὲν
φρόνιμον
ἀθάνατον,
τὰ
δὲ |
[8, 27] |
εἶναι
πρὸς
θεοὺς
συγγένειαν,
κατὰ
|
τὸ |
μετέχειν
ἄνθρωπον
θερμοῦ·
διὸ
καὶ |
[8, 9] |
ἐᾷ
εὔχεσθαι
ὑπὲρ
αὑτῶν
διὰ
|
τὸ |
μὴ
εἰδέναι
τὸ
συμφέρον.
Τὴν |
[8, 20] |
οὔτ'
ἐλεύθερον
οὐδένα.
Ἐκάλει
δὲ
|
τὸ |
νουθετεῖν
πελαργᾶν.
Μαντικῇ
τ'
ἐχρῆτο |
[8, 35] |
δέ,
ἐπεὶ
ἀπὸ
τούτου
ἄρχεται
|
τὸ |
ὅλον.
Καὶ
τῶν
σχημάτων
τὸ |
[8, 28] |
καὶ
ὀστᾶ
καὶ
τρίχας
καὶ
|
τὸ |
ὅλον
συνίστασθαι
σῶμα·
ἀπὸ
δὲ |
[8, 12] |
ἐπίγραμμα
οὕτως
ἔχον·
Ἤνυκε
Πυθαγόρης
|
τὸ |
περικλεές·
εὕρατο
γράμμα
κλεινὸς
ἐφ' |
[8, 6] |
ἀναπνέω,
οὐ
μὰ
τὸ
ὕδωρ
|
τὸ |
πίνω,
οὔ
κοτ'
οἴσω
ψόγον |
[8, 29] |
ἑπτὰ
ἢ
ἐννέα
ἢ
δέκα
|
τὸ |
πλεῖστον
μησὶ
τελειωθὲν
ἀποκυΐσκεσθαι
τὸ |
[8, 24] |
Τῶν
δὲ
κυάμων
ἀπέχεσθαι
διὰ
|
τὸ |
πνευματώδεις
ὄντας
μάλιστα
μετέχειν
τοῦ |
[8, 22] |
παρέχειν.
Τούς
τε
πρεσβυτέρους
τιμᾶν,
|
τὸ |
προηγούμενον
τῷ
χρόνῳ
τιμιώτερον
ἡγουμένους· |
[8, 13] |
ψυχῆς.
Καὶ
τόδε
μὲν
ἦν
|
τὸ |
πρόσχημα·
τὸ
δ'
ἀληθὲς
τῶν |
[8, 13] |
ἐστιν
ὄπισθεν
τοῦ
Κερατίνου,
διὰ
|
τὸ |
πυροὺς
καὶ
κριθὰς
καὶ
πόπανα |
[8, 9] |
αὑτῶν
διὰ
τὸ
μὴ
εἰδέναι
|
τὸ |
συμφέρον.
Τὴν
μέθην
ἓν
ἀνθ' |
[8, 46] |
τὴν
ἑξηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα,
καὶ
αὐτοῦ
|
τὸ |
σύστημα
διέμενε
μέχρι
γενεῶν
ἐννέα |
[8, 10] |
δὲ
καὶ
σοροῦ
κυπαρισσίνης
διὰ
|
τὸ |
τὸ
τοῦ
Διὸς
σκῆπτρον
ἐντεῦθεν |
[8, 5] |
εἰς
Βραγχίδας
καὶ
εἰσελθὼν
εἰς
|
τὸ |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
ἐπέδειξεν
ἣν |
[8, 10] |
καὶ
σοροῦ
κυπαρισσίνης
διὰ
τὸ
|
τὸ |
τοῦ
Διὸς
σκῆπτρον
ἐντεῦθεν
πεποιῆσθαι, |
[8, 27] |
αἰθέρα,
τὴν
δὲ
θάλασσαν
καὶ
|
τὸ |
ὑγρὸν
παχὺν
αἰθέρα.
Ταύτην
δὲ |
[8, 6] |
ἀέρα
τὸν
ἀναπνέω,
οὐ
μὰ
|
τὸ |
ὕδωρ
τὸ
πίνω,
οὔ
κοτ' |
[8, 13] |
μὴ
τοῦτον.
Τοῦτον
γὰρ
καὶ
|
τὸ |
φονεύειν
ἀπαγορεύειν,
μὴ
ὅτι
γε |