Para.
[10]	οὔτε πολιτικὸν οὔτε δίκαιόν ἐστιν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι: ἀλλ' ἐφ' οἷς
[50]	γράφειν ἐξῆν τούτῳ. οὑτωσὶ μέν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως καὶ ἁπλῶς
[50]	ὑπὲρ σοῦ ποιήσω. πότερον ὑμῖν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δοκεῖ μισθωτὸς Αἰσχίνης
[300]	ἐμοῖς πολιτεύμασιν, (ἃ καὶ βεβουλευμέν'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐὰν ἄνευ φθόνου
[20]	ἠθέλησαν. (τί δὲ τοῦτ' ἐδύνατο,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἐγὼ διδάξω. Φιλίππῳ
[120]	οὐκ ἐμοί. καίτοι καὶ τοῦτ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι: (ἐγὼ λοιδορίαν κατηγορίας
[160]	μάλιστα δ' ὅτι αἰσχρόν ἐστιν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ ἐγὼ μὲν
[150]	ἐξαίφνης ἐπέσχον ἐκεῖνοι, μάλιστα μέν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, θεῶν τινὸς εὐνοίᾳ
[290]	τρέψειαν εἰς κεφαλήν; (πολλὰ τοίνυν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ἄλλα κατηγορηκότος
[30]	ὧν ἅπαντ' ἀπώλετο. (ἀξιῶ δ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ δέομαι τοῦτο
[250]	ὑπερηφάνως χρῆται τῷ λόγῳ, σκέψασθ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρήσατε ὅσῳ
[0]	τὸν ἀγῶν' Αἰσχίνου, δύο δ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, ἓν
[10]	ἀνατιθεὶς ἐμοί. ἔστι δ' ἀναγκαῖον,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ προσῆκον ἴσως,
[100]	καταβάλλοντ' ἐᾶν ἐν ὑπωμοσίᾳ; τοσαῦτ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅσ' ὀκνήσαιμ' ἂν
[0]	ἀγῶν' ἐνστησάμενος. (οἶμαι δ' ὑμᾶς,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντας ἂν ὁμολογῆσαι
[0]	νομίζω καὶ δίκαιον ἅμα βραχέ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ τούτων εἰπεῖν
[150]	οὐχ οὗτος; μὴ τοίνυν λέγετ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περιιόντες ὡς ὑφ'
[290]	συστάσεως καὶ κακίας, μᾶλλον δ'	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, προδοσίας, εἰ δεῖ
[50]	(ἃ μὲν διώκει τοῦ ψηφίσματος,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταῦτ' ἐστίν. ἐγὼ
[100]	πόλει βέλτιστον ἦν. ὁρῶν γάρ,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸ ναυτικὸν ὑμῶν
[10]	ἀφελέσθαι φαίνεται. (καίτοι πρὸς ἅπασιν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῖς ἄλλοις οἷς
[0]	~Περὶ τοῦ Στεφάνου. (Πρῶτον μέν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῖς θεοῖς εὔχομαι
[80]	οὐ τοίνυν ἐπράχθη τούτων οὐδέν,	ὦ	βλασφημῶν περὶ ἐμοῦ καὶ λέγων
[120]	πορίσασθαι, ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ βοῶντα	ὦ	γῆ καὶ ἥλιε καὶ ἀρετὴ’
[290]	κατεψευσμένου; ὃς γὰρ ἐμοῦ φιλιππισμόν,	ὦ	γῆ καὶ θεοί, κατηγορεῖ, τί
[130]	φανερῶς συναγωνίζεσθαι Φιλίππῳ δεινὸν μέν,	ὦ	γῆ καὶ θεοί, πῶς γὰρ
[150]	καὶ πονηρῶν τῶν παρ' ἑκάστοις,	ὦ	γῆ καὶ θεοί: (ὧν εἷς
[280]	καὶ Πυθοκλέους ὠμῶς καὶ ἀναιδῶς,	ὦ	Ζεῦ καὶ θεοί, καὶ κατηγορούντων
[40]	λυπουμένων, ὥστ' εἴπερ εὖ φρονεῖτ'	ὦ	Θηβαῖοι καὶ Θετταλοί, τούτους μὲν
[120]	αὐτοῦ λέγοντος. (σοὶ δ' ἀρετῆς,	ὦ	κάθαρμα, ἢ τοῖς σοῖς τίς
[290]	ἀλλὰ τοῖς θεοῖς. τί οὖν,	ὦ	κατάρατ' ἐμοὶ περὶ τούτων λοιδορεῖ,
[200]	ἔνειμεν ἑκάστοις, ταύτῃ κέχρηνται. (ἔπειτ'	ὦ	κατάρατε καὶ γραμματοκύφων, σὺ μὲν
[240]	γαυριᾷς ἐφ' ᾗ στένειν σ'	ὦ	κατάρατε, προσῆκεν, ἐν οὐδενὶ τῶν
[160]	ἀεί. οὓς σὺ ζῶντας μέν,	ὦ	κίναδος, κολακεύων παρηκολούθεις, τεθνεώτων δ'
[70]	τούτων ψηφισμάτων ὄντων, οὐκ ἐμῶν,	ὦ	λέγων εὐχερῶς ὅ τι ἂν
[320]	φασὶ δεῖν τηρεῖν. (μὴ δῆτ'	ὦ	πάντες θεοί, μηδεὶς ταῦθ' ὑμῶν
[310]	καὶ προθυμία: ποῦ; πότε; ὅστις,	ὦ	πάντων ἀδικώτατε, οὐδ' ὅθ' ἅπαντες,
[110]	ἦν, ἀλλ' ἐφ' οἷς ἐπέδωκα,	ὦ	συκοφάντα. ἀλλὰ καὶ τειχοποιὸς ἦσθα’
[120]	τούτους δ' ἀναγορευέτω’ τί οὖν,	ὦ	ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς; τί λόγους πλάττεις;
[310]	κοινὴ βοήθεια χρημάτων; οὐδεμία. (ἀλλ'	ὦ	τᾶν, εἰ μηδὲν τούτων, εὔνοιά
[20]	τῶν Ἑλλήνων ταύτην ποιήσασθαι. εἶτ'	ὦ	τί ἂν εἰπών σέ τις
[200]	παρὼν ἀγὼν οὑτοσί; ἐμὲ δ'	ὦ	τριταγωνιστά, τὸν περὶ τῶν πρωτείων
[310]	φημί. ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας,	ὦ	χρηστέ, ἵνα μηδὲν ἄλλ' εἴπω,
[280]	κοινῇ δὲ πᾶσιν οὐδεὶς ἐγγυτέρω:	ᾧ	γὰρ ἐκείνους σωθῆναι καὶ κατορθῶσαι
[0]	νόμους καὶ τὸν ὅρκον, ἐν	ᾧ	πρὸς ἅπασι τοῖς ἄλλοις δικαίοις
[30]	δ' ἦν ὁ Φίλιππος ἐν	φόβῳ	καὶ πολλῇ ἀγωνίᾳ, μὴ καὶ
[210]	τοὺς μὲν ἡμετέρους φίλους ἐν	φόβῳ,	τοὺς δ' ἐκείνου θρασεῖς. ὅτι
[20]	τὴν εἰρήνην λύσειν τούτων εἵνεκα.	(ἁγὼ	προορώμενος, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ λογιζόμενος
[280]	μέν, ὅμως δὲ φράσω σοι	κἀγώ.	ἀμφότερ' ᾔδεσαν αὐτοί, τήν τ'
[70]	κακοήθως πολιτεύεσθαι, ἀλλ' ἐπιτιμᾶτε, πειράσομαι	κἀγὼ	διαφυλάττειν τὴν εἰρήνην. εὐτυχεῖτε} (ἐνταῦθ'
[0]	ὧν ἐδίωκε μόνον κατηγόρησεν Αἰσχίνης,	κἀγὼ	περὶ αὐτοῦ τοῦ προβουλεύματος εὐθὺς
[110]	εἰ δέ φησιν οὗτος, δειξάτω,	κἀγὼ	στέρξω καὶ σιωπήσομαι. (ἀλλ' οὐκ
[260]	ἣν εὐτυχούσης μὲν τῆς πατρίδος	λαγὼ	βίον ἔζης δεδιὼς καὶ τρέμων
[140]	ἢ φιλονικίας ἰδίας ἕνεκ' αἰτίαν	ἐπάγω	τούτῳ ψευδῆ, πάντων τῶν ἀγαθῶν
[90]	τῇ πόλει, ὧν εἷς ἦν	ἐγώ.	~Ἀλλ' οὔπω περὶ τούτων. καὶ
[80]	εἰς τὰ πράγματ' ἀφειδῶς δούς;	ἐγώ.	(ἀλλὰ μὴν ἡλίκα ταῦτ' ὠφέλησεν
[180]	ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὁ Παιανιεὺς	ἐγὼ	Βάτταλος Οἰνομάου τοῦ Κοθωκίδου σοῦ
[250]	Διὸς μηδεμίαν ψυχρότητα καταγνῷ μηδείς.	ἐγὼ	γὰρ οὔτ' εἴ τις πενίαν
[70]	καὶ σὺ δεῖξον, Αἰσχίνη, ὁποῖον	ἐγὼ	γράψας ψήφισμα αἴτιός εἰμι τοῦ
[50]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταῦτ' ἐστίν.	ἐγὼ	δ' ἀπ' αὐτῶν τούτων πρῶτον
[320]	καὶ μέγας καὶ λαμπρὸς ἱπποτρόφος,	ἐγὼ	δ' ἀσθενής, ὁμολογῶ, ἀλλ' εὔνους
[260]	ἐγραμμάτευες, ἐγὼ δ' ἠκκλησίαζον. ἐτριταγωνίστεις,	ἐγὼ	δ' ἐθεώρουν. ἐξέπιπτες, ἐγὼ δ'
[100]	λῃτουργεῖν: πολλὰ δὴ τἀδύνατα συνέβαινεν.	ἐγὼ	δ' ἐκ τῶν ἀπόρων εἰς
[260]	ἐτριταγωνίστεις, ἐγὼ δ' ἐθεώρουν. ἐξέπιπτες,	ἐγὼ	δ' ἐσύριττον. ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν
[260]	γράμματα, ἐγὼ δ' ἐφοίτων. ἐτέλεις,	ἐγὼ	δ' ἐτελούμην. ἐγραμμάτευες, ἐγὼ δ'
[260]	ἕλοιθ' ἕκαστος αὐτῶν. ἐδίδασκες γράμματα,	ἐγὼ	δ' ἐφοίτων. ἐτέλεις, ἐγὼ δ'
[260]	ἐτέλεις, ἐγὼ δ' ἐτελούμην. ἐγραμμάτευες,	ἐγὼ	δ' ἠκκλησίαζον. ἐτριταγωνίστεις, ἐγὼ δ'
[230]	αὐτὸς δεσπότης, ἡγεμών, κύριος πάντων.	(ἐγὼ	δ' ὁ πρὸς τοῦτον ἀντιτεταγμένος
[270]	αὐτός ἐστιν ὁ ταῦτα λέγων.	ἐγὼ	δ' οἶδ' οἶδ' ὅτι γιγνώσκετε
[250]	ὧν περὶ τῆς τύχης διελέχθη.	ἐγὼ	δ' ὅλως μέν, ὅστις ἄνθρωπος
[20]	τῷ παρόντἰ Εὔβουλος καὶ Κηφισοφῶν:	ἐγὼ	δ' οὐδὲν οὐδαμοῦ. (ἀλλ' ὅμως,
[70]	Φιλοκράτης, εἶτα Κηφισοφῶν, εἶτα πάντες:	ἐγὼ	δ' οὐδὲν περὶ τούτων. λέγε.
[260]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν πεπολίτευσαι πάντα,	ἐγὼ	δ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος. (ἐῶ
[180]	γ' οὐδὲν οὐδαμοῦ χρήσιμος ἦσθα:	ἐγὼ	δὲ πάνθ' ὅσα προσῆκε τὸν
[290]	ἀντὶ ποίας ἀρετῆς ἀξιῶ τιμᾶσθαι;	ἐγὼ	δέ σοι λέγω, ὅτι τῶν
[190]	πόλεως καὶ τῶν δικαίων λόγων:	ἐγὼ	δὲ τοσαύτην ὑπερβολὴν ποιοῦμαι ὥστε,
[40]	Βοιωτίᾳ καὶ γεωργῶν τὰ ἐκείνων,	ἐγὼ	δὲ χαίρω, ὃς εὐθὺς ἐξῃτούμην
[0]	πρῶτον μέν, ὅσην εὔνοιαν ἔχων	ἐγὼ	διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ
[0]	καὶ πάσαις, ὅσην εὔνοιαν ἔχων	ἐγὼ	διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ
[220]	μεταθέσθαι ταύτην τὴν δόξαν ἀξιῶν,	ἐγὼ	διδάξω ῥᾳδίως, οὐ τιθεὶς ψήφους
[20]	τοῦτ' ἐδύνατο, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι;	ἐγὼ	διδάξω. Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον
[60]	ἧς ἡμέρας ἐπὶ ταῦτ' ἐπέστην	ἐγὼ	διεκωλύθη, ταῦτ' ἀναμνήσω καὶ τούτων
[100]	ἂν ἐποιήσαθ' ὑμεῖς, ἀκριβῶς οἶδ'	ἐγώ:	εἰ γὰρ ἐβούλεσθε, τί ἦν
[240]	καὶ ἑορακὼς πάνθ' ὅσ' ἔπραττον	ἐγώ,	ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὶ
[230]	δημηγορεῖν πρῶτον, οὗ μόνου μετεῖχον	ἐγώ,	ἐξ ἴσου προὐτίθεθ' ὑμεῖς τοῖς
[130]	οὕτω πως ἔχει. πόλλ' ἂν	ἐγὼ	ἔτι τούτων ἔχοιμι δεῖξαι, ὧν
[230]	ῥῆμα, ἀλλὰ μὴ τουτὶ διελέχθην	ἐγώ,	ἢ δευρὶ τὴν χεῖρα, (ἀλλὰ
[240]	ὅποι πρεσβευτὴς ἐπέμφθην ὑφ' ὑμῶν	ἐγώ,	ἡττηθεὶς ἀπῆλθον τῶν παρὰ Φιλίππου
[160]	λόγους αὐτῶν ἀνέξεσθε. (ὁρῶν γὰρ	ἐγὼ	Θηβαίους, σχεδὸν δὲ καὶ ὑμᾶς
[60]	ἔγραφον δὲ καὶ συνεβούλευον καὶ	ἐγὼ	καθ' οὓς ἐπολιτευόμην χρόνους. ὁμολογῶ.
[320]	μὲν τοῖς ἑτέρων εὐτυχήμασι φαιδρὸς	ἐγὼ	καὶ γεγηθὼς κατὰ τὴν ἀγορὰν
[70]	προσῆκε γενέσθαι; ταῦτα τοίνυν ἐπολιτευόμην	ἐγώ,	καὶ ὁρῶν καταδουλούμενον πάντας ἀνθρώπους
[240]	κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην ἐκρινόμην	ἐγώ,	καὶ οὔτ' ἀπόνοια Σωσικλέους οὔτε
[170]	οὗτος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	ἐγὼ	καὶ παρελθὼν εἶπον εἰς ὑμᾶς,
[230]	συνήγαγον αὐτῇ μετὰ ταῦτ' ἐπιστὰς	ἐγώ,	καὶ πῶς εἶχε τὰ τῶν
[70]	ἐμοῦ γέγραφεν} τούτων γὰρ εἰχόμην	ἐγὼ	καὶ τούτοις ἠναντιούμην. καὶ πρῶτον
[270]	μάλιστα σοί. εἰ μὲν γὰρ	ἐγὼ	κατ' ἐμαυτὸν αὐτοκράτωρ περὶ τῶν
[90]	μάλιστ' ἦσαν ἀληθεῖς, οὕτως ὡς	ἐγὼ	κέχρημαι τοῖς πράγμασι συμφέρειν χρήσασθαι,
[320]	εὐνοίας ἐν κοινῷ πᾶσι κειμένης,	ἐγὼ	κράτιστα λέγων ἐφαινόμην, καὶ τοῖς
[310]	πρὸς τοὺς πρὸ ἐμαυτοῦ νῦν	ἐγὼ	κρίνωμαι καὶ θεωρῶμαι; μηδαμῶς: οὔτε
[30]	ἔξω τῆς γραφῆς οὐδ' ἂν	ἐγὼ	λόγον οὐδέν' ἐποιούμην ἕτερον: πάσαις
[120]	καὶ τοῦτ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι:	(ἐγὼ	λοιδορίαν κατηγορίας τούτῳ διαφέρειν ἡγοῦμαι,
[120]	ταῖς ἄλλαις κρίσεσιν: (οὗ δ'	ἐγὼ	μὲν ἀθῷος ἅπασι, τοῖς νόμοις,
[210]	ταῦτα, τὰ μὲν καθ' ἕκαστ'	ἐγὼ	μὲν ἀντὶ παντὸς ἂν τιμησαίμην
[310]	δέ τις τῶν νῦν ῥητόρων;	ἐγὼ	μὲν γὰρ οὐδένα φημί. ἀλλὰ
[40]	λόγος οὗτος, οὐ πρὸς ἐμέ.	(ἐγὼ	μὲν γὰρ προὔλεγον καὶ διεμαρτυρόμην
[250]	ἦν ἃ προειλόμην, ἐπιχειρεῖν λέγειν.	(ἐγὼ	μὲν δὴ τοιαύτῃ συμβεβίωκα τύχῃ,
[190]	περὶ τῶν ἄλλων διαλέγομαἰ, ὅσον	ἐγὼ	μὲν ἔδωκ' ἐμαυτὸν εἰς τὰ
[250]	ἰδίοις ἐξετάζειν δίκαιον εἶναι νομίζω.	ἐγὼ	μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς τύχης
[280]	φίλος ἢ γνώριμος ἦν Φίλιππος;	ἐγὼ	μὲν οὐχ ὁρῶ, ἀλλ' ἐμισθώθης
[160]	ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ	ἐγὼ	μὲν τὰ ἔργα τῶν ὑπὲρ
[20]	τὸ τῇ πόλει συμφέρον ζητῶν.	ἐγὼ	μὲν τοίνυν ἔγραψα βουλεύων ἀποπλεῖν
[130]	πόλιν καὶ δείξων ἀδικοῦσαν, τότ'	ἐγὼ	μὲν τῷ Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ
[200]	εἰκότως ἐπιτιμήσειέ μοι. νῦν δ'	ἐγὼ	μὲν ὑμετέρας τὰς τοιαύτας προαιρέσεις
[260]	(ἐῶ τἄλλα, ἀλλὰ νυνὶ τήμερον	ἐγὼ	μὲν ὑπὲρ τοῦ στεφανωθῆναι δοκιμάζομαι,
[160]	κατ' οὐδὲν ὑφ' ἡμῶν πεπλημμελημένοι.	ἐγὼ	μέντοι ἀκούσας τῶν πρεσβευτῶν συγκατατίθεμαι
[120]	ἀλλὰ πάντες ἴσασι ταῦτα, κἂν	ἐγὼ	μὴ λέγω. ἀλλ' ὡς ὁ
[260]	(καὶ γὰρ οὕτω πως ὑπείληφα.	ἐγὼ	νομίζω τὸν μὲν εὖ παθόντα
[240]	τίνος γὰρ ἄλλου κύριος ἦν	ἐγώ;	οὐ γὰρ τῆς γ' ἑκάστου
[290]	ἐτείχισα τὴν πόλιν οὐδὲ πλίνθοις	ἐγώ,	οὐδ' ἐπὶ τούτοις μέγιστον τῶν
[190]	φήσειεν ἄν ὥσπερ οὐδ' ἐστρατήγουν	ἐγώ,	οὔτε τῆς τύχης κύριος ἦν,
[290]	ἐκ τῶν ἐμῶν πολιτευμάτων καὶ	ἐγὼ	παρ' ὑμῖν. εἶτά μ' ἐρωτᾷς
[300]	Δημοσθένης ἀδικεῖ; (εἰ δ' οἷος	ἐγὼ	παρ' ὑμῖν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ
[240]	κατ' ἐμέ. (ἃ μὲν τοίνυν	ἐγὼ	παρεσχόμην εἰς τὸ δικαίως τοιαῦτα
[190]	χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου,	ἐγὼ	παριὼν ἔλεγον. ἐπειδὴ δ' οὐ
[250]	ὅσῳ καὶ ἀληθέστερον καὶ ἀνθρωπινώτερον	ἐγὼ	περὶ τῆς τύχης τούτου διαλεχθήσομαι.
[70]	καὶ ὄντων Ἀθηναίων, περιείργασμαι μὲν	ἐγὼ	περὶ τούτων εἰπών, περιείργασται δ'
[230]	συνήχθησαν: χρημάτων δ' ὅσων ἐδυνήθην	ἐγὼ	πλείστων συντέλειαν ἐποίησα. (εἰ δὲ
[230]	ἐπειδὴ δὲ σὺ τοῦτο πέφευγας,	ἐγὼ	ποιήσω: καὶ σκοπεῖτ' εἰ δικαίως
[60]	ἑαυτὸν τάξας τῆς πολιτείας εἴμ'	ἐγώ.	(πότερον αὐτὴν ἐχρῆν, Αἰσχίνη, τὸ
[300]	ὑπὲρ τούτων ἀμυνομένους: ~Ταῦτα προὐβαλόμην	ἐγὼ	πρὸ τῆς Ἀττικῆς, ὅσον ἦν
[320]	ὥσπερ θηρία μοι προσβαλλόντων, οὐδαμῶς	ἐγὼ	προδέδωκα τὴν εἰς ὑμᾶς εὔνοιαν.
[190]	τι ἄλλ' ἐνῆν πλὴν ὧν	ἐγὼ	προειλόμην, ἀδικεῖν ὁμολογῶ. εἰ γὰρ
[200]	τοίνυν τοῦτ' ἐπεχείρουν λέγειν, ὡς	ἐγὼ	προήγαγον ὑμᾶς ἄξια τῶν προγόνων
[20]	ὥστ' ἐτόλμα λέγειν ὡς ἄρ'	ἐγὼ	πρὸς τῷ τῆς εἰρήνης αἴτιος
[20]	οὐδ' ἀναγιγνώσκει: εἰ δὲ βουλεύων	ἐγὼ	προσάγειν τοὺς πρέσβεις ᾤμην δεῖν,
[110]	ἐν τοῖς ὑμετέροις ἤθεσιν ὥρισται,	ἐγὼ	ῥᾳδίως πολλαχόθεν δείξω. πρῶτον μὲν
[50]	οὔτ' Ἀλεξάνδρου φίλον εἴποιμ' ἂν	ἐγώ	σε, οὐχ οὕτω μαίνομαι, εἰ
[50]	γε καὶ δεῖ} ἀλλὰ μισθωτὸν	ἐγώ	σε Φιλίππου πρότερον καὶ νῦν
[50]	τὴν Ἀλεξάνδρου ξενίαν ὀνειδίζων ἐμοί’	ἐγώ	σοι ξενίαν Ἀλεξάνδρου; πόθεν λαβόντι
[190]	ἐγὼ σοῦ; (τοσοῦτον γὰρ ἀμείνων	ἐγὼ	σοῦ πολίτης γέγον' εἰς αὐτὰ
[190]	ἐμοῦ σὺ ταῦτα κατηγορεῖς ἢ	ἐγὼ	σοῦ; (τοσοῦτον γὰρ ἀμείνων ἐγὼ
[80]	νῦν οὗτος ἔφη συμβήσεσθαι, ἂν	ἐγὼ	στεφανῶμαι; καὶ μὴν ὅταν ᾖ
[310]	ὡς οὐδὲν ὅμοιός εἰμ' ἐκείνοις	ἐγώ;	σὺ δ' ὅμοιος, Αἰσχίνη; ὁ
[230]	(ἀλλ' ὅμως ἐκ τοιούτων ἐλαττωμάτων	ἐγὼ	συμμάχους μὲν ὑμῖν ἐποίησα Εὐβοέας,
[70]	Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν} (ὥσπερ τοίνυν	ἐγὼ	ταῦτα δεικνύω τὰ ψηφίσματα, οὕτω
[40]	πρὸς τοὺς αὑτοῦ συμμάχους, ὅτι	ἐγὼ	ταῦτα πεποίηκ' ἀκόντων Ἀθηναίων καὶ
[290]	ἄλλοις δεδώκατε. ἀλλ' οὔτ' ἂν	ἐγὼ	ταῦτα φήσαιμι ἀδικοίην γὰρ ἂν
[110]	ἐστεφανοῦτο οὐχ ὑπεύθυνος. οὐκοῦν οὐδ'	ἐγώ:	ταὐτὰ γὰρ δίκαι' ἐστί μοι
[280]	αὐτὴν ἔχει προσδοκίαν. ἀλλ' ὁρᾷς;	ἐγώ:	ταὐτὰ γὰρ συμφέρονθ' εἱλόμην τουτοισί,
[160]	ἐμοῦ κατηγορεῖς, τῶν πρότερον ἢ	ἐγὼ	ταύτην τὴν συμμαχίαν δοκιμασάντων. (ἀλλ'
[100]	ἐλευθερίας καὶ σωτηρίας πεποίηται. (εἶτ'	ἐγὼ	τεθεωρηκὼς ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις
[170]	μόνος τῶν λεγόντων καὶ πολιτευομένων	ἐγὼ	τὴν τῆς εὐνοίας τάξιν ἐν
[250]	περὶ τῆς τύχης τούτου διαλεχθήσομαι.	(ἐγὼ	τὴν τῆς πόλεως τύχην ἀγαθὴν
[70]	τὸ ψήφισμ' Εὔβουλος ἔγραψεν, οὐκ	ἐγώ,	τὸ δ' ἐφεξῆς Ἀριστοφῶν, εἶθ'
[300]	τοῦ ἄστεως. οὐδέ γ' ἡττήθην	ἐγὼ	τοῖς λογισμοῖς Φιλίππου, πολλοῦ γε
[50]	ἀπιστεῖς, ἐρώτησον αὐτούς, μᾶλλον δ'	ἐγὼ	τοῦθ' ὑπὲρ σοῦ ποιήσω. πότερον
[210]	ἔοικεν, ὁ σύμβουλος καὶ ῥήτωρ	ἐγὼ	τῶν μὲν ἐκ λόγου καὶ
[20]	εἰρήνης ἡγεμὼν οὐδ' αἴτιος ὢν	ἐγὼ	φαίνομαι, οὔτε τῶν ἄλλων ὧν
[190]	συνήνεγκεν ἂν τότε πραχθέν, τοῦτ'	ἐγώ	φημι δεῖν ἐμὲ μὴ λαθεῖν.
[20]	τὴν τῶν Ἑλλήνων κοινωνίαν ἐπεπράκειν	ἐγὼ	Φιλίππῳ, σοὶ τὸ μὴ σιγῆσαι
[80]	ὡς ἑτέρως, τιμωρίας. φαίνομαι τοίνυν	ἐγὼ	χάριτος τετυχηκὼς τότε, καὶ οὐ
[240]	οὔτε κύριος οὔθ' ἡγεμὼν ἦν	ἐγώ,	ὥστ' οὐδ' ὁ λόγος τῶν
[50]	περὶ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις εἱλόμην	ἐγώ,	ὥστε καὶ τὰς ἀποδείξεις ἐκ
[220]	πάντα ποιεῖν αὐτός; οὐ ταῦτα	λέγω,	ἀλλ' οὕτως ἐπεπείσμην μέγαν εἶναι
[120]	ἴσασι ταῦτα, κἂν ἐγὼ μὴ	λέγω.	ἀλλ' ὡς ὁ τριηραύλης Φορμίων,
[170]	μὴ φιλονικεῖν περὶ ὧν ἂν	λέγω	γένησθε, οἶμαι καὶ τὰ δέοντα
[10]	θεάσασθ' ὡς ἁπλᾶ καὶ δίκαια	λέγω.	εἰ μὲν ἴστε με τοιοῦτον
[190]	θαυμάσῃ, ἀλλὰ μετ' εὐνοίας ὃ	λέγω	θεωρησάτω. εἰ γὰρ ἦν ἅπασι
[190]	γέγον' εἰς αὐτὰ ταῦθ' ἃ	λέγω	καὶ οὔπω περὶ τῶν ἄλλων
[90]	ἄλλον ἡ πόλις ἐστεφάνωται, σύμβουλον	λέγω	καὶ ῥήτορα, πλὴν δι' ἐμέ,
[130]	πατρίδι. Καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ	λέγω,	κάλει μοι τούτων τοὺς μάρτυρας.
[130]	τούτῳ. (καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ	λέγω,	κάλει τούτων τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες.
[110]	ὑφέξει. (ὅτι τοίνυν ταῦτ' ἀληθῆ	λέγω,	λέγε τὰ ψηφίσματά μοι τὰ
[290]	ἀξιῶ τιμᾶσθαι; ἐγὼ δέ σοι	λέγω,	ὅτι τῶν πολιτευομένων παρὰ τοῖς
[0]	κἂν μὲν εὐλαβούμενος τοῦτο μὴ	λέγω	τὰ πεπραγμέν' ἐμαυτῷ, οὐκ ἔχειν
[80]	Ἀθηναῖοι. τὸ δ' ὑμεῖς ὅταν	λέγω,	τὴν πόλιν λέγω. τίς δ'
[80]	ὑμεῖς ὅταν λέγω, τὴν πόλιν	λέγω.	τίς δ' ὁ τῇ πόλει
[210]	ὅτι δ' οὐ νῦν ταῦτα	λέγω	τοῦ συμφέροντος εἵνεκ' ἐμαυτῷ, λέγε
[10]	τῶν μετρίων, ἵνα μηδὲν ἐπαχθὲς	λέγω,	χείρονα καὶ ἐμὲ καὶ τοὺς
[130]	καταρᾶται. ὀψὲ γάρ ποτε- ὀψὲ	λέγω;	χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην
[230]	σκοπεῖτ' εἰ δικαίως χρήσομαι τῷ	λόγῳ.	(δύναμιν μὲν τοίνυν εἶχεν ἡ
[100]	τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καλῶν	λόγῳ	μόνον καταισχύνειν ἐπεχείρησα; ἐπεὶ τό
[250]	περὶ τούτων ὑπερηφάνως χρῆται τῷ	λόγῳ,	σκέψασθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[240]	κρατηθεῖεν οἱ πρέσβεις αὐτοῦ τῷ	λόγῳ,	ταῦτα τοῖς ὅπλοις ἐπιὼν κατεστρέφετο.
[120]	ἐκ τῆς συγγραφῆς κομιζόμενος, ἢ	λόγῳ	τοὺς δημοτικούς, ἀλλ' οὐ τοῖς
[320]	λαμπρὸς ἱπποτρόφος, ἐγὼ δ' ἀσθενής,	ὁμολογῶ,	ἀλλ' εὔνους μᾶλλον ὑμῶν τουτοισί.
[60]	ἐγὼ καθ' οὓς ἐπολιτευόμην χρόνους.	ὁμολογῶ.	ἀλλὰ τί ἐχρῆν με ποιεῖν;
[190]	πλὴν ὧν ἐγὼ προειλόμην, ἀδικεῖν	ὁμολογῶ.	εἰ γὰρ ἔσθ' ὅ τι
[30]	τότε καὶ νῦν καὶ ἀεὶ	ὁμολογῶ	καὶ πολεμεῖν καὶ διαφέρεσθαι τούτοις.
[110]	ἅπαντα τὸν βίον ὑπεύθυνος εἶναι	ὁμολογῶ	ὧν ἢ διακεχείρικ' ἢ πεπολίτευμαι
[100]	τὸν νόμον καὶ τῷ πεῖραν	ἔργῳ	δεδωκέναι. πάντα γὰρ τὸν πόλεμον
[80]	τοῦ λόγου δεῖ μαθεῖν, ἀλλ'	ἔργῳ	πεπείρασθε: ὁ γὰρ τότ' ἐνστὰς
[20]	ὑπὲρ τῶν πᾶσι συμφερόντων, ὡς	ἔργῳ	φανερὸν γέγονεν, οὔτε χρήμασιν οὔτε
[50]	μὴ προσγράψαντα ἐπειδὰν τὰς εὐθύνας	δῶ"	στεφανοῦν, καὶ ἀνειπεῖν ἐν τῷ
[240]	διῳκήσατο, πάντες ἂν εἴποιεν τῷ	στρατοπέδῳ	καὶ τῷ διδόναι καὶ διαφθείρειν
[90]	φέρειν δ' ἃν ὁ θεὸς	διδῷ	γενναίως. (ταῦτ' ἐποίουν οἱ ὑμέτεροι
[20]	δὲ συνειπόντες ὅτου δήποθ' εἵνεκα	ἐῶ	γὰρ τοῦτό γ' ἐν τῷ
[140]	τοὺς ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς	ἐῶ	γὰρ τοῦτό γἐ αὐτῇ τῇ
[260]	εἰς τοὺς δημότας ἐνεγράφης ὁπωσδήποτε,	ἐῶ	γὰρ τοῦτο, ἐπειδή γ' ἐνεγράφης,
[260]	ἐγὼ δ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος.	(ἐῶ	τἄλλα, ἀλλὰ νυνὶ τήμερον ἐγὼ
[230]	ποιοῦντες τοὺς καρποὺς κεκόμισθε. ἀλλ'	ἐῶ	ταῦτα. (καὶ μὴν οὐδὲ τοῦτ'
[110]	τῶν δικαίων διαλέξομαι. τοσούτου γὰρ	δέω	λέγειν ὡς οὐκ εἴμ' ὑπεύθυνος,
[150]	μεθ' ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι τῷ	θεῷ	μεθ' ὑμῶν βοηθεῖν καὶ ἀμύνασθαι
[200]	κοινόν ἐστιν ἀνθρώποις ὅταν τῷ	θεῷ	ταῦτα δοκῇ: τότε δ' ἀξιοῦσα
[190]	τῇ μάχῃ: ἐν γὰρ τῷ	θεῷ	τὸ τούτου τέλος ἦν, οὐκ
[90]	τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν, Μέγαρα, Αἴγιναν,	Κέω,	τὰς ἄλλας νήσους, οὐ ναῦς,
[70]	Πορθμόν, καὶ καθιστὰς ἐν μὲν	Ὠρεῷ	Φιλιστίδην τύραννον, ἐν δ' Ἐρετρίᾳ
[150]	ποτ' οὐκ εὐθὺς ἰδόντες ἀπεστράφητε	θαυμάζω.	πλὴν πολύ τι σκότος, ὡς
[0]	ἃ καὶ πεποίηκα καὶ πεπολίτευμαι	βαδίζω,	πολλάκις λέγειν ἀναγκασθήσομαι περὶ ἐμαυτοῦ.
[50]	τοῖς πεπολιτευμένοις τὴν κρίσιν εἶναι	νομίζω:	ἀπὸ γὰρ τούτων ἐξεταζομένων εὑρεθήσεται
[250]	καὶ δικαίως, ὡς ἐμαυτῷ δοκῶ,	νομίζω	δὲ καὶ ὑμῖν: ὁ δὲ
[250]	τοῖς ἰδίοις ἐξετάζειν δίκαιον εἶναι	νομίζω.	ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς
[0]	πλεῖστα κατεψεύσατό μου, ἀναγκαῖον εἶναι	νομίζω	καὶ δίκαιον ἅμα βραχέ' ὦ
[110]	ἐκ τῶν εἰρημένων δεδηλῶσθαί μοι	νομίζω.	καίτοι τὰ μέγιστά γε τῶν
[250]	τηλικοῦτ' ὀλολύξαι σεμνυνόμενος καὶ ἔγωγε	νομίζω.	~Μὴ γὰρ οἴεσθ' αὐτὸν φθέγγεσθαι
[250]	ἐπιβάλλον ἐφ' ἡμᾶς μέρος μετειληφέναι	νομίζω	τὴν πόλιν. (τὴν δ' ἰδίαν
[260]	γὰρ οὕτω πως ὑπείληφα. ἐγὼ	νομίζω	τὸν μὲν εὖ παθόντα δεῖν
[160]	ὅπερ οὐ μικρὰν ὑμῖν οἴσειν	ἐλπίζω	ῥοπήν, ἐάν περ ἐπὶ ταύτης
[180]	ἐμαυτὸν ἐκείνην τὴν ἡμέραν εἶναι	θῶ;	βούλει ἐμαυτὸν μέν, ὃν ἂν
[310]	πολλὰς ἀποδείξεις ἀνδρὶ καλῷ τε	κἀγαθῷ,	ἐν οἷς οὐδαμοῦ σὺ φανήσει
[260]	τῶν ὁδῶν, τοὺς ἐστεφανωμένους τῷ	μαράθῳ	καὶ τῇ λεύκῃ, τοὺς ὄφεις
[120]	σῶν εἰπεῖν, ἀπορῶ τοῦ πρώτου	μνησθῶ:	πότερ' ὡς ὁ πατήρ σου
[160]	τῶν ἀστυγειτόνων, τινὰς δὲ πορθεῖ,	κεφαλαίῳ	δ' ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν παρασκευάζεται
[260]	τῶν προυπηργμένων τῷ μετὰ ταῦτα	βίῳ,	ἀλλὰ μισθώσας σαυτὸν τοῖς βαρυστόνοις
[250]	ἅμα τῷ πατρὶ πρὸς τῷ	διδασκαλείῳ	προσεδρεύων, τὸ μέλαν τρίβων καὶ
[60]	δόξης ἀγωνιζομένην τὴν πατρίδα, καὶ	πλείω	καὶ χρήματα καὶ σώματ' ἀνηλωκυῖαν
[260]	ὀπωρώνης ἐκ τῶν ἀλλοτρίων χωρίων,	πλείω	λαμβάνων ἀπὸ τούτων ἢ τῶν
[50]	πολλὰ λέγειν, καὶ ταῦθ' ἡγοῦμαι	πλείω	τῶν ἱκανῶν εἰρῆσθαι. αἴτιος δ'
[90]	εἰκόνας τρεῖς ἑκκαιδεκαπάχεις ἐν τῷ	Βοσπορείῳ,	στεφανούμενον τὸν δᾶμον τὸν Ἀθαναίων
[120]	παρ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς τῷ	Θησείῳ	διδάσκοντι γράμματα, χοίνικας παχείας ἔχων
[30]	ἀπαγγεῖλαι δι' ὧν ἅπαντ' ἀπώλετο.	(ἀξιῶ	δ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[0]	δ' ὄντος τουτουὶ τοῦ ἀγῶνος	ἀξιῶ	καὶ δέομαι πάντων ὁμοίως ὑμῶν
[250]	μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς τύχης	ἀξιῶ,	ὀρθῶς καὶ δικαίως, ὡς ἐμαυτῷ
[0]	κατηγορημένα δόξω, οὐδ' ἐφ' οἷς	ἀξιῶ	τιμᾶσθαι δεικνύναι: ἐὰν δ' ἐφ'
[290]	μ' ἐρωτᾷς ἀντὶ ποίας ἀρετῆς	ἀξιῶ	τιμᾶσθαι; ἐγὼ δέ σοι λέγω,
[290]	καὶ δικαίως πεπολίτευμαι. (διὰ ταῦτ'	ἀξιῶ	τιμᾶσθαι. τὸν δὲ τειχισμὸν τοῦτον,
[130]	κεκραγώς, ὡς ἐν δημοκρατίᾳ δεινὰ	ποιῶ	τοὺς ἠτυχηκότας τῶν πολιτῶν ὑβρίζων
[50]	ἡ βουλὴ στεφανοῖ, ἐν τῷ	βουλευτηρίῳ	ἀνειπεῖν, ἐὰν δὲ ἡ πόλις,
[90]	ταῦτα ἐψηφίσαντο ἐν τῷ κοινῷ	βουλευτηρίῳ}	(οὐκοῦν οὐ μόνον τὸ Χερρόνησον
[60]	τῷ μὲν ἐν Πέλλῃ τραφέντι,	χωρίῳ	ἀδόξῳ τότε γ' ὄντι καὶ
[120]	τοῖς μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ	κλεισίῳ	τῷ πρὸς τῷ καλαμίτῃ ἥρῳ
[200]	Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντας καὶ τοὺς ἐπ'	Ἀρτεμισίῳ,	καὶ πολλοὺς ἑτέρους τοὺς ἐν
[140]	καὶ γράμματ' ἔχων ἐν τῷ	δημοσίῳ	κείμενα, ἐξ ὧν ταῦτ' ἐπιδείξω
[200]	ἔχειν ὡς φόβων καὶ κινδύνων	αἰτίῳ	τῇ πόλει, τῆς μὲν εἰς
[270]	ὧν τότ' οὐκ εἶχες λέγειν	βελτίω;	(παρὰ μὲν τοίνυν τοῖς ἄλλοις
[250]	σκόπει, κἂν εὕρῃς τὴν ἐμὴν	βελτίω	τῆς σῆς, παῦσαι λοιδορούμενος αὐτῇ.
[320]	ἀλλὰ μάλιστα μὲν καὶ τούτοις	βελτίω	τινὰ νοῦν καὶ φρένας ἐνθείητε,
[10]	καταψηφίσασθ' ἤδη: εἰ δὲ πολλῷ	βελτίω	τούτου καὶ ἐκ βελτιόνων, καὶ
[190]	σὺ δ' οὔθ' ἕτερ' εἶπες	βελτίω	τούτων οὐ γὰρ ἂν τούτοις
[260]	μοι τὰς ῥήσεις ἃς ἐλυμαίνου,	ἥκω	νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας
[110]	Παναθηναίοις τοῖς μεγάλοις ἐν τῷ	γυμνικῷ	ἀγῶνι καὶ Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς:
[50]	Δημοσθένης τειχοποιὸς καὶ ἐπὶ τῷ	θεωρικῷ	τεταγμένοσ, ἔτι δὲ μὴ ἀναγορεύειν
[110]	οὗτος συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ	θεωρικῷ	τότ' ὢν ἐπέδωκα τὰ χρήματα,
[120]	λέγεις πόσα δεῖ προσεῖναι τῷ	δημοτικῷ,	ὥσπερ ἀνδριάντ' ἐκδεδωκὼς κατὰ συγγραφήν,
[100]	μικρὰ βοηθῆσαι τοῖς πένησιν ὑμῶν	δοκῶ,	ἢ μίκρ' ἀναλῶσαι ἂν τοῦ
[250]	ὀρθῶς καὶ δικαίως, ὡς ἐμαυτῷ	δοκῶ,	νομίζω δὲ καὶ ὑμῖν: ὁ
[210]	πραχθέντων οὐδὲν αὐτῷ συναίτιος εἶναι	δοκῶ,	τῶν δ' ἐν τοῖς ὅπλοις
[90]	τοῦ βίου θάνατος, κἂν ἐν	οἰκίσκῳ	τις αὑτὸν καθείρξας τηρῇ: δεῖ
[140]	σαυτῷ: οὐχ οὕτω πόλλ' ἐρεῖς.	(καλῶ	δ' ἐναντίον ὑμῶν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[50]	Φιλίππου πρότερον καὶ νῦν Ἀλεξάνδρου	καλῶ,	καὶ οὗτοι πάντες. εἰ δ'
[310]	παρελθὼν χρόνος πολλὰς ἀποδείξεις ἀνδρὶ	καλῷ	τε κἀγαθῷ, ἐν οἷς οὐδαμοῦ
[0]	πάσαις, ὅσην εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ	διατελῶ	τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν
[0]	μέν, ὅσην εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ	διατελῶ	τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν
[130]	ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν	Δήλῳ	ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ἧσπερ
[130]	ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν	Δήλῳ	εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας συνεδρεύσαντες ἡμεῖς
[250]	τοὺς τελουμένους καὶ ἀπομάττων τῷ	πηλῷ	καὶ τοῖς πιτύροις, καὶ ἀνιστὰς
[90]	καὶ θαλάττης ἀρχόντων καὶ τὰ	κύκλῳ	τῆς Ἀττικῆς κατεχόντων ἁρμοσταῖς καὶ
[20]	οὔτε χρήμασιν οὔτε σώμασιν οὔτ'	ἄλλῳ	οὐδενὶ τῶν ἁπάντων συνελάμβανον ὑμῖν:
[10]	ἀναστάντες καταψηφίσασθ' ἤδη: εἰ δὲ	πολλῷ	βελτίω τούτου καὶ ἐκ βελτιόνων,
[100]	καὶ τὸ σῶσαι τὴν νῆσον,	πολλῷ	δ' ἔτι τούτου κάλλιον τὸ
[70]	ἐμὲ φιλίας τὸν πόλεμον ἀναλαβεῖν,	πολλῷ	μᾶλλον φιλοτιμουμένων τοῦτο συντετελέσθαι ἢ
[50]	καὶ τούτων τῶν προβεβουλευμένων καὶ	πολλῷ	μειζόνων ἔτι τούτων δωρειῶν δίκαιος
[230]	ἂν ἐδείκνυεν ὄν, εἰ δὲ	πολλῷ	μείζους, οὐκ ἂν ἐσυκοφάντει. ἐπειδὴ
[170]	δέ, ὅτι μικρὸν ἀναλώσαντες χρόνον	πολλῷ	πρὸς τὰ λοιπὰ τῆς πάσης
[130]	μὲν τῷ Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ	πολλῷ	ῥέοντι καθ' ὑμῶν οὐχ ὑπεχώρησα,
[290]	διέβαλλεν. (ἀλλὰ τί ταῦτ' ἐπιτιμῶ,	πολλῷ	σχετλιώτερ' ἄλλα κατηγορηκότος αὐτοῦ καὶ
[300]	ἐμέ. ἵνα δ' εἰδῆθ' ὅτι	πολλῷ	τοῖς λόγοις ἐλάττοσι χρῶμαι τῶν
[140]	ἔχουσι τὴν Ἀττικήν, καὶ τὸν	Ἀπόλλω	τὸν Πύθιον, ὃς πατρῷός ἐστι
[210]	ἅμα τῇ βακτηρίᾳ καὶ τῷ	συμβόλῳ	τὸ φρόνημα τὸ τῆς πόλεως
[130]	ὀργήν, ἀλλὰ δεδώκατ' ἔθει τινὶ	φαύλῳ	πολλὴν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ τὸν
[40]	πρίηται κύριος γένηται τῷ προδότῃ	συμβούλῳ	περὶ τῶν λοιπῶν ἔτι χρῆται:
[290]	καὶ πάντα κατορθοῦν’ οὐ τῷ	συμβούλῳ	τὴν τοῦ κατορθοῦν τοὺς ἀγωνιζομένους
[180]	οὔτε τῇ συγγενείᾳ οὔτε τῷ	ὁμοφύλῳ.	ἀναμιμνῄσκεται δὲ καὶ τὰς τῶν
[90]	καὶ τὼς τάφως, (δεδόχθαι τῷ	δάμῳ	τῷ Βυζαντίων καὶ Περινθίων Ἀθαναίοις
[90]	δᾶμον τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ τῶ	δάμω	τῶ Βυζαντίων καὶ Περινθίων: ἀποστεῖλαι
[130]	φησι, νῦν δειξάτω ἐν τῷ	ἐμῷ	ὕδατι. ἀλλ' οὐκ ἔστιν οὐδέν.
[30]	διὰ τούτους οὐχὶ πεισθέντας τῷ	ἐμῷ	ψηφίσματι, πάλιν ὠνεῖται παρ' αὐτῶν
[280]	λόγους οὓς ἐδημηγόρεις ἐν τῷ	πολέμῳ,	καταρώμενος καὶ διομνύμενος μηδὲν εἶναι
[140]	διιέντων: συνέβαινε δ' αὐτῷ τῷ	πολέμῳ	κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς ἐξεπέμπετε
[50]	λέγοντα τὰ βέλτιστά με τῷ	δήμῳ	διατελεῖν καὶ πρόθυμον εἶναι ποιεῖν
[270]	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἐστὶ τῷ	δήμῳ,	ἐν τούτοις: ταῦτα γὰρ γενναίου
[110]	τρία τάλαντα ἐπέδωκε ταῦτα τῷ	δήμῳ,	καὶ ἐπὶ τοῦ θεωρικοῦ κατασταθεὶς
[10]	ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν τῷ	δήμῳ	καὶ λόγου τυχεῖν, οὐδ' ἐν
[50]	καὶ λέγων τὰ βέλτιστα τῷ	δήμῳ	καὶ πρόθυμός ἐστι ποιεῖν ὅ
[140]	καὶ τότ' εὐθὺς ἐν τῷ	δήμῳ,	ὅτε πρῶτον εἶδον τουτονὶ τὸν
[110]	ἰδίας οὐσίας ἐπαγγειλάμενος δέδωκα τῷ	δήμῳ,	οὐδεμίαν ἡμέραν ὑπεύθυνος εἶναί φημι
[160]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	πέμπειν πρὸς αὐτὸν πρέσβεις, οἵτινες
[160]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	πέμψαι πρὸς αὐτὸν κήρυκα καὶ
[70]	ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες, ὅτι ἔδοξε τῷ	δήμῳ	πρέσβεις ἑλέσθαι πρὸς Φίλιππον περὶ
[110]	δοκεῖ τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	στεφανῶσαι Ναυσικλέα τὸν ἐπὶ τῶν
[110]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	στεφανῶσαι Χαρίδημον καὶ Διότιμον χρυσῷ
[110]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους
[80]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους
[180]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ θύσαντας
[80]	καὶ διατελεῖ εὔνους ὢν τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων, καὶ λέγει καὶ
[80]	καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς τῶν
[20]	δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	τῷ Ἀθηναίων, ὅπως ἂν ἡ
[160]	Θηβαίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	χαίρειν. ἐκομισάμην τὴν παρ' ὑμῶν
[160]	Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	χαίρειν. ἣν μὲν ἀπ' ἀρχῆς
[30]	Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	χαίρειν. ἴστε ἡμᾶς παρεληλυθότας εἴσω
[70]	Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	χαίρειν. παραγενόμενοι πρὸς ἐμὲ οἱ
[130]	Ἀττικὴν ἐπορεύεθ' ἅνθρωπος, οὐκέτ' ἐν	ἀμφισβητησίμῳ	τὰ πράγματ' ἦν, ἀλλ' ἐνειστήκει
[290]	καὶ διέβαλλεν. (ἀλλὰ τί ταῦτ'	ἐπιτιμῶ,	πολλῷ σχετλιώτερ' ἄλλα κατηγορηκότος αὐτοῦ
[300]	τῆς Ἀττικῆς, ὅσον ἦν ἀνθρωπίνῳ	λογισμῷ	δυνατόν, καὶ τούτοις ἐτείχισα τὴν
[210]	ἀλλὰ καὶ θαυμαστοὺς ἐδείξατε τῷ	κόσμῳ,	ταῖς παρασκευαῖς, τῇ προθυμίᾳ. ἐφ'
[160]	καὶ προβουλεῦσαι πᾶς ὁ δῆμος	ἄνω	καθῆτο. ~Καὶ μετὰ ταῦτα ὡς
[110]	μὲν οὖν λόγων, οὓς οὗτος	ἄνω	καὶ κάτω διακυκῶν ἔλεγε περὶ
[310]	γὰρ ἁπάντων ἦν ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις ἐξέτασις, καὶ ἔδωκεν ὁ
[90]	βουλὴν καὶ τὸν δῆμον χρυσῷ	στεφάνῳ	ἀπὸ ταλάντων ἑξήκοντα, καὶ Χάριτος
[50]	δῆμος Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα χρυσῷ	στεφάνῳ	ἀρετῆς ἕνεκα καὶ εὐνοίας ἧς
[50]	στεφανῶσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα χρυσῷ	στεφάνῳ,	καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ θεάτρῳ
[110]	στεφανῶσαι Χαρίδημον καὶ Διότιμον χρυσῷ	στεφάνῳ,	καὶ ἀναγορεῦσαι Παναθηναίοις τοῖς μεγάλοις
[80]	Δημοσθένους Παιανιέα καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ	στεφάνῳ,	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν
[110]	τὸν Ἀθηναίων, καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ	στεφάνῳ,	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν
[260]	λῃτουργιῶν μαρτυρίας ὧν λελῃτούργηκα ὑμῖν	ἀναγνῶ.	παρ' ἃς παρανάγνωθι καὶ σύ
[250]	μου πρὸς Διὸς μηδεμίαν ψυχρότητα	καταγνῷ	μηδείς. ἐγὼ γὰρ οὔτ' εἴ
[160]	κατὰ τῆς πατρίδος τούτῳ πεπραγμένων	ἁψαμένῳ	εἰς ἃ τούτοις ἐναντιούμενος αὐτὸς
[220]	οὔτ' ἐδίωξεν αὐτὸς οὔτε τῷ	γραψαμένῳ	συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε τὸν Δημομέλη
[180]	τῇ τύχῃ, τῷ καιρῷ, τῷ	βουλομένῳ:	ὁ δὲ σιγήσας ἡνίκ' ἔδει
[130]	τινὶ φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν τῷ	βουλομένῳ	τὸν λέγοντά τι τῶν ὑμῖν
[130]	τότ' ἐγὼ μὲν τῷ Πύθωνι	θρασυνομένῳ	καὶ πολλῷ ῥέοντι καθ' ὑμῶν
[120]	δύνασαι λογίσασθαι ὅτι τῷ μὲν	στεφανουμένῳ	τὸν αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ
[310]	ἡγεμόνων τῶν συμμοριῶν ἐφ' οἷς	ἐλυμήνω	τὸν τριηραρχικὸν νόμον. (ἀλλ' ἵνα
[160]	γνώμαις, ἥσθην καὶ μᾶλλον ὑμᾶς	ἐπαινῶ	κατὰ πολλά, μάλιστα δ' ἐπὶ
[170]	Θήβας, πῶς χρήσασθαι τῷ πράγματι	παραινῶ;	τούτῳ πάνυ μοι προσέχετε τὸν
[200]	μὲν ὑμετέρας τὰς τοιαύτας προαιρέσεις	ἀποφαίνω,	καὶ δείκνυμ' ὅτι καὶ πρὸ
[130]	φέρειν εἰς μέσον τὰ τούτων	ἀμείνω.	~Ἆρ' οὖν οὐδ' ἔλεγεν, ὥσπερ
[130]	τὴν Θράσωνος οἰκίαν καὶ κοινολογούμενον	Ἀναξίνῳ,	ὃς ἐκρίθη εἶναι κατάσκοπος παρὰ
[130]	ἀλλὰ πάλιν μετὰ ταῦθ' ὕστερον	Ἀναξίνῳ	τῷ κατασκόπῳ συνιὼν εἰς τὴν
[90]	ἀγαθόν. ταῦτα ἐψηφίσαντο ἐν τῷ	κοινῷ	βουλευτηρίῳ} (οὐκοῦν οὐ μόνον τὸ
[320]	εἰς τὴν πατρίδ' εὐνοίας ἐν	κοινῷ	πᾶσι κειμένης, ἐγὼ κράτιστα λέγων
[270]	ἐκκλησίαις ἁπάσαις, ἀεὶ δ' ἐν	κοινῷ	τὸ συμφέρον ἡ πόλις προὐτίθει
[150]	συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ	κοινῷ	τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ Ἀμφισσεῖς ἐπιβαίνουσιν
[150]	συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ	κοινῷ	τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ οἱ ἐξ
[300]	πρὸ τῆς Ἀττικῆς, ὅσον ἦν	ἀνθρωπίνῳ	λογισμῷ δυνατόν, καὶ τούτοις ἐτείχισα
[290]	ἄξια μὲν χάριτος καὶ ἐπαίνου	κρίνω,	πῶς γὰρ οὔ; πόρρω μέντοι
[120]	νὴ τὸν Δία καὶ θεοὺς	ὀκνῶ	μὴ περὶ σοῦ τὰ προσήκοντα
[130]	ὑπὸ τῶν πολεμίων πεμφθέντι μόνος	μόνῳ	συνῄει καὶ ἐκοινολογεῖτο, οὗτος αὐτὸς
[190]	σοὶ πρόδηλα τὰ μέλλοντ' Αἰσχίνη,	μόνῳ	τῶν ἄλλων, ὅτ' ἐβουλεύεθ' ἡ
[290]	ἐπὶ τούτοις μέγιστον τῶν ἐμαυτοῦ	φρονῶ:	ἀλλ' ἐὰν τὸν ἐμὸν τειχισμὸν
[180]	Μακεδὼν ἔν τε τῷ παρεληλυθότι	χρόνῳ	παραβαίνων φαίνεται τὰς γεγενημένας αὐτῷ
[120]	ἀθῷος ἅπασι, τοῖς νόμοις, τῷ	χρόνῳ,	τῇ προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι περὶ
[220]	ταύτην τὴν δόξαν ἀξιῶν, ἐγὼ	διδάξω	ῥᾳδίως, οὐ τιθεὶς ψήφους οὐ
[20]	ἐδύνατο, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἐγὼ	διδάξω.	Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον ὡς
[190]	ἐξήτασαι, καὶ ἅμ' Ἀρίστρατος ἐν	Νάξῳ	καὶ Ἀριστόλεως ἐν Θάσῳ, οἱ
[190]	βοῶν καὶ κεκραγώς, ὃς οὐδ'	ἐφθέγξω,	οὐδ' οὕτως ἀποστατέον τῇ πόλει
[320]	αὑτοὺς διασύροντες, ὅταν τοῦτο ποιῶσιν,	ἔξω	δὲ βλέπουσι, καὶ ἐν οἷς
[100]	ἀποστολέων ἐδέθη, οὐ τριήρης οὔτ'	ἔξω	καταλειφθεῖσ' ἀπώλετο τῇ πόλει, οὔτ'
[300]	ἔσχεν ἐμοί, οὐδένες οὔτε τῶν	ἔξω	Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν εἴσω
[30]	ὅτι μὴ κατηγορήσαντος Αἰσχίνου μηδὲν	ἔξω	τῆς γραφῆς οὐδ' ἂν ἐγὼ
[30]	ἐμμένητε τοῖς ὡμολογημένοις, οὐδὲν προτερήσετε	ἔξω	τοῦ ἐφθακέναι ἀδικοῦντες} ~Ἀκούεθ' ὡς
[210]	οὕτως οἰκείως ὑμᾶς ἐδέχοντο ὥστ'	ἔξω	τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων
[240]	οἱ πάντες ὑμεῖς, ταῦτ' ἤδη	λέξω.	μετὰ γὰρ τὴν μάχην εὐθὺς
[260]	γ' ἐνεγράφης, εὐθέως τὸ κάλλιστον	ἐξελέξω	τῶν ἔργων, γραμματεύειν καὶ ὑπηρετεῖν
[60]	διεκωλύθη, ταῦτ' ἀναμνήσω καὶ τούτων	ὑφέξω	λόγον, τοσοῦτον ὑπειπών. πλεονέκτημ' ἄνδρες
[110]	ἤθεσιν ὥρισται, ἐγὼ ῥᾳδίως πολλαχόθεν	δείξω.	πρῶτον μὲν γὰρ Ναυσικλῆς στρατηγῶν
[90]	πρὸς ὑμᾶς ὑπομιμνῄσκων, συκοφαντίας οὔσας	ἐπιδείξω	μὴ μόνον τῷ ψευδεῖς εἶναι
[140]	δημοσίῳ κείμενα, ἐξ ὧν ταῦτ'	ἐπιδείξω	σαφῶς, καὶ ὑμᾶς εἰδὼς τὰ
[0]	οὐκ ἔχειν ἀπολύσασθαι τὰ κατηγορημένα	δόξω,	οὐδ' ἐφ' οἷς ἀξιῶ τιμᾶσθαι
[120]	λέγων αὐτὸς οὐ προσήκοντας ἐμαυτῷ	δόξω	προῃρῆσθαι λόγους. ~Ταῦτα μὲν οὖν
[60]	μὲν ἐν Πέλλῃ τραφέντι, χωρίῳ	ἀδόξῳ	τότε γ' ὄντι καὶ μικρῷ,
[110]	δέ φησιν οὗτος, δειξάτω, κἀγὼ	στέρξω	καὶ σιωπήσομαι. (ἀλλ' οὐκ ἔστιν,
[80]	λέγων ὡς σιωπῶ μὲν λαβών,	βοῶ	δ' ἀναλώσας. ἀλλ' οὐ σύ,
[160]	εἴχετε πρὸς ἡμᾶς αἵρεσιν, οὐκ	ἀγνοῶ,	καὶ τίνα σπουδὴν ἐποιεῖσθε προσκαλέσασθαι
[60]	συνέβη γενέσθαι τοσαύτην ὅσην οὐδείς	πω	πρότερον μέμνηται γεγονυῖαν: οὓς συναγωνιστὰς
[10]	ἐμέ οὐ γὰρ ἔγωγ' ἐπολιτευόμην	πω	τότἐ, πρῶτον μὲν ὑμεῖς οὕτω
[190]	μήτ' ἂν εἰπεῖν ἔχοι μηδεὶς	μηδέπω	καὶ τήμερον, τί τὸν σύμβουλον
[110]	με δεῖν, εἶτα, κἂν μηδὲν	εἴπω	περὶ τῶν λοιπῶν πολιτευμάτων, ὁμοίως
[310]	ὦ χρηστέ, ἵνα μηδὲν ἄλλ'	εἴπω,	τὸν ζῶντ' ἐξέταζε καὶ τοὺς
[130]	ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων περὶ αὐτοῦ	παραλείπω.	καὶ γὰρ οὕτω πως ἔχει.
[120]	τὸ μὲν μυριάκις μυρίους κεκηρῦχθαι	παραλείπω	καὶ τὸ πολλάκις αὐτὸς {ἐστεφανῶσθαι}
[100]	μυρία τοίνυν ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων	παραλείπω,	ναυμαχίας, ἐξόδους {πεζάς, στρατείας} καὶ
[210]	ἐξῇτε, ἐβοηθεῖτε, ἵνα τἀν μέσῳ	παραλείπω,	οὕτως οἰκείως ὑμᾶς ἐδέχοντο ὥστ'
[110]	τῶν πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων ἐμαυτῷ	παραλείπω,	ὑπολαμβάνων πρῶτον μὲν ἐφεξῆς τοὺς
[250]	ἔχων ἕτερ' εἰπεῖν περὶ αὐτῆς	παραλείπω,	φυλαττόμενος τὸ λυπῆσαί τιν' ἐν
[60]	παρελέσθαι, τοῦτο προιέμενον, ὥστε τῷ	λοιπῷ	μετὰ τιμῆς καὶ δόξης ζῆν;
[130]	μετὰ ταῦθ' ὕστερον Ἀναξίνῳ τῷ	κατασκόπῳ	συνιὼν εἰς τὴν Θράσωνος οἰκίαν
[90]	τὸ κωλῦσαι τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ	Φιλίππῳ	γενέσθαι τότε, οὐδὲ τὸ τιμᾶσθαι
[130]	πρὸ τοῦ πολεμεῖν φανερῶς συναγωνίζεσθαι	Φιλίππῳ	δεινὸν μέν, ὦ γῆ καὶ
[140]	ὑμᾶς πολέμου πέρας οὐδ' ἀπαλλαγὴ	Φιλίππῳ,	εἰ μὴ Θηβαίους καὶ Θετταλοὺς
[40]	ὁ Λαρισαῖος, ἕως Θετταλίαν ὑπὸ	Φιλίππῳ	ἐποίησαν. εἶτ' ἐλαυνομένων καὶ ὑβριζομένων
[30]	τῇ πόλει συμφέρον οὐ τὸ	Φιλίππῳ	ζητοῦντος, βραχὺ φροντίσαντες οἱ χρηστοὶ
[20]	προσηκόντως ὀργιζόμενοι ἑτοίμως ὑπηκούσατε τῷ	Φιλίππῳ.	ἡ μὲν οὖν τότε συγχωρηθεῖσ'
[140]	ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ	Φιλίππῳ	θεάσεσθε. (οὐκ ἦν τοῦ πρὸς
[240]	ἀπῆλθον αἱ πόλεις καὶ προσέθεντο	Φιλίππῳ,	καὶ ἅμ' Εὐβοίας καὶ Θηβῶν
[30]	τὸ ταὐτὰ συμφέρειν: συμφέρειν δὲ	Φιλίππῳ	καὶ Φωκεῦσι καὶ ὑμῖν ὁμοίως
[170]	τοὺς μὲν ὡς ὑπαρχόντων Θηβαίων	Φιλίππῳ	λίαν θορυβουμένους ἀγνοεῖν τὰ παρόντα
[20]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἐγὼ διδάξω.	Φιλίππῳ	μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον
[290]	τὴν ἐλευθερίαν προπεπωκότες πρότερον μὲν	Φιλίππῳ,	νῦν δ' Ἀλεξάνδρῳ, τῇ γαστρὶ
[30]	χάριν τὴν ὑπὲρ τῶν πεπραγμένων	Φιλίππῳ.	(ὅτι δ' οὕτω ταῦτ' ἔχει,
[60]	τῆς ἐλευθερίας αὐτεπαγγέλτους ἐθελοντὰς παραχωρῆσαι	Φιλίππῳ.	(οὐδ' ἂν εἷς ταῦτα φήσειεν.
[20]	τούτων εἴσεσθε τίς ἦν ὁ	Φιλίππῳ	πάντα συναγωνιζόμενος, καὶ τίς ὁ
[60]	πλεονέκτημ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μέγ' ὑπῆρξε	Φιλίππῳ.	(παρὰ γὰρ τοῖς Ἕλλησιν, οὐ
[280]	διομνύμενος μηδὲν εἶναι σοὶ καὶ	Φιλίππῳ	πρᾶγμα, ἀλλ' ἐμὲ τὴν αἰτίαν
[200]	τῶν ἄλλων, εἶτ' ἀποστᾶσα τούτου	Φιλίππῳ,	προδεδωκέναι πάντας ἂν ἔσχεν αἰτίαν.
[190]	μηδὲ τούτους ἔσχομεν συμμάχους ἀλλὰ	Φιλίππῳ	προσέθεντο, ὑπὲρ οὗ τότ' ἐκεῖνος
[20]	τῶν Ἑλλήνων κοινωνίαν ἐπεπράκειν ἐγὼ	Φιλίππῳ,	σοὶ τὸ μὴ σιγῆσαι λοιπὸν
[130]	τὸν ἀποψηφισθέντ' Ἀντιφῶντα, ὃς ἐπαγγειλάμενος	Φιλίππῳ	τὰ νεώρι' ἐμπρήσειν εἰς τὴν
[190]	ἐμὸν θῇς, εἰ κρατῆσαι συνέβη	Φιλίππῳ	τῇ μάχῃ: ἐν γὰρ τῷ
[170]	ἰδοῦσιν ὅτι, ὥσπερ τοῖς πωλοῦσι	Φιλίππῳ	τὴν πατρίδα πάρεσθ' ἡ βοηθήσουσα
[60]	Θετταλῶν καὶ Δολόπων τάξει συγκατακτᾶσθαι	Φιλίππῳ	τὴν τῶν Ἑλλήνων ἀρχὴν καὶ
[90]	ἔν τε τῷ παρεστακότι καιρῷ	Φιλίππω	τῶ Μακεδόνος ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ τὰν
[100]	ὧν εἷς ἦν ἐγώ. ~Ἀλλ'	οὔπω	περὶ τούτων. καὶ καλὸν μὲν
[190]	αὐτὰ ταῦθ' ἃ λέγω καὶ	οὔπω	περὶ τῶν ἄλλων διαλέγομαἰ, ὅσον
[260]	φιλάνθρωπος καὶ τοῖς δεομένοις ἐπαρκῶν,	σιωπῶ	καὶ οὐδὲν ἂν εἴποιμι οὐδὲ
[80]	περὶ ἐμοῦ καὶ λέγων ὡς	σιωπῶ	μὲν λαβών, βοῶ δ' ἀναλώσας.
[250]	ὅλως μέν, ὅστις ἄνθρωπος ὢν	ἀνθρώπῳ	τύχην προφέρει, ἀνόητον ἡγοῦμαι: ἣν
[130]	καὶ οὐδεμία ψῆφος ἠνέχθη τῷ	μιαρῷ	τούτῳ. (καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ
[110]	Ἀθηναίων ὁπλιτῶν δισχιλίων ὄντων ἐν	Ἴμβρῳ	καὶ βοηθούντων τοῖς κατοικοῦσιν Ἀθηναίων
[290]	πρότερον μὲν Φιλίππῳ, νῦν δ'	Ἀλεξάνδρῳ,	τῇ γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς
[70]	βουληθῇς. (οὐδὲ νῦν περὶ τούτων	ἐρῶ.	ἀλλ' ὁ τὴν Εὔβοιαν ἐκεῖνος
[50]	τῶν γεγραμμένων τάξιν περὶ πάντων	ἐρῶ	καθ' ἕκαστον ἐφεξῆς καὶ οὐδὲν
[230]	τοῖς ψηφίσμασιν, οὐδ' ἐν τῷ	φανερῷ	βουλευόμενος, οὐδ' ὑπὸ τῶν συκοφαντούντων
[10]	μὲν πρὸς ἀλλήλους ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν,	ἑτέρῳ	δ' ὅτῳ κακόν τι δώσομεν
[250]	ταύτης λέγειν ἢ πῶς ὀνειδίζειν	ἑτέρῳ;	ἐπειδὴ δ' οὗτος πρὸς πολλοῖς
[140]	οὐ μὲν οὖν ἦν εἰπεῖν	ἑτέρῳ.	καὶ τὰ μὲν ἄλλα καὶ
[130]	ἀπήλασεν ἡ βουλὴ καὶ προσέταξ'	ἑτέρῳ,	τότε καὶ προδότην εἶναι καὶ
[170]	γὰρ τῶν δεινῶν εἰσιν ἡμῶν	ἐγγυτέρω,	καὶ προτέροις αὐτοῖς ἐστιν ὁ
[230]	περιχώρους πάντας ἔχθρας ἢ φιλίας	ἐγγυτέρω,	Μεγαρέας, Θηβαίους, Εὐβοέας. (τὰ μὲν
[280]	ἐμοῦ, κοινῇ δὲ πᾶσιν οὐδεὶς	ἐγγυτέρω:	ᾧ γὰρ ἐκείνους σωθῆναι καὶ
[180]	καλέσαις, Βάτταλον, σὲ δὲ μηδ'	ἥρω	τὸν τυχόντα, ἀλλὰ τούτων τινὰ
[120]	κλεισίῳ τῷ πρὸς τῷ καλαμίτῃ	ἥρῳ	χρωμένη τὸν καλὸν ἀνδριάντα καὶ
[80]	πρότερον καὶ ἐν τῷ παρόντι	καιρῷ	βεβοήθηκε διὰ τῶν ψηφισμάτων, καί
[100]	δ' ὅπερ ἦν χρησιμώτατον, ἐν	καιρῷ	γίγνεσθαι τὰς παρασκευὰς ἐποίησα. (καὶ
[110]	ἧς ἔχων διατελεῖ ἐν παντὶ	καιρῷ	εἰς τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων,
[20]	ἂν αὐτοὺς ἐν τούτῳ τῷ	καιρῷ;	ἐπὶ τὴν εἰρήνην; ἀλλ' ὑπῆρχεν
[320]	προαίρεσιν διαφυλάττειν, ἐν παντὶ δὲ	καιρῷ	καὶ πράξει τὴν εὔνοιαν: τούτου
[300]	τἀνθρώπινα: εἶτ' ἐπὶ τούτῳ τῷ	καιρῷ	ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ τῆς ἡσυχίας
[180]	τοῖς πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ, τῷ	καιρῷ,	τῷ βουλομένῳ: ὁ δὲ σιγήσας
[90]	παρέσχηται, ἔν τε τῷ παρεστακότι	καιρῷ	Φιλίππω τῶ Μακεδόνος ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ
[40]	γεωργῶν τὰ ἐκείνων, ἐγὼ δὲ	χαίρω,	ὃς εὐθὺς ἐξῃτούμην ὑπὸ τοῦ
[60]	ἀδόξῳ τότε γ' ὄντι καὶ	μικρῷ,	τοσαύτην μεγαλοψυχίαν προσῆκεν ἐγγενέσθαι ὥστε
[280]	ἦν Φίλιππος; ἐγὼ μὲν οὐχ	ὁρῶ,	ἀλλ' ἐμισθώθης ἐπὶ τῷ τὰ
[250]	τύχην ἀγαθὴν ἡγοῦμαι, καὶ ταῦθ'	ὁρῶ	καὶ τὸν Δία τὸν Δωδωναῖον
[270]	μὲν τοίνυν τοῖς ἄλλοις ἔγωγ'	ὁρῶ	πᾶσιν ἀνθρώποις διωρισμένα καὶ τεταγμένα
[270]	δεινότητα- ἔστω γάρ. καίτοι ἔγωγ'	ὁρῶ	τῆς τῶν λεγόντων δυνάμεως τοὺς
[120]	σοῦ καὶ τῶν σῶν εἰπεῖν,	ἀπορῶ	τοῦ πρώτου μνησθῶ: πότερ' ὡς
[290]	ἐπαίνου κρίνω, πῶς γὰρ οὔ;	πόρρω	μέντοι που τῶν ἐμαυτῷ πεπολιτευμένων
[160]	ἀναλαβεῖν ἂν ἠδυνήθημεν: οὕτω μέχρι	πόρρω	προήγαγον οὗτοι. ἐν οἷς δ'
[120]	στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντος ἐν τῷ	θεάτρῳ	γίγνεται τὸ κήρυγμα; οἱ γὰρ
[120]	τούτους δ' ἐξεῖναι ἐν τῷ	θεάτρῳ	Διονυσίοις (ἀκούεις, Αἰσχίνη, τοῦ νόμου
[50]	στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ	θεάτρῳ	Διονυσίοις τοῖς μεγάλοις, τραγῳδοῖς καινοῖς,
[80]	ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν τῷ	θεάτρῳ,	Διονυσίοις, τραγῳδοῖς καινοῖς, τῆς δὲ
[110]	ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν τῷ	θεάτρῳ	Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς: τῆς δὲ
[50]	ἀναγορεύειν τὸν στέφανον ἐν τῷ	θεάτρῳ	Διονυσίοις τραγῳδῶν τῇ καινῇ, ἀλλ'
[120]	περὶ τοῦ γ' ἐν τῷ	θεάτρῳ	κηρύττεσθαι, τὸ μὲν μυριάκις μυρίους
[50]	στεφανοῦν, καὶ ἀνειπεῖν ἐν τῷ	θεάτρῳ	τὸν στέφανον κελεῦσαι, κοινωνεῖν μὲν
[80]	γέγραφε, καὶ ἀναρρηθέντος ἐν τῷ	θεάτρῳ	τοῦ στεφάνου, καὶ δευτέρου κηρύγματος
[150]	ἔχοις, ἀλλὰ κενῇ προφάσει ταύτῃ	κατεχρῶ	καὶ ψευδεῖ. (περιιόντων τοίνυν τὴν
[270]	Ἑλλήνων ἢ τῶν βαρβάρων, ἔστω,	συγχωρῶ	τὴν ἐμὴν εἴτε τύχην εἴτε
[120]	ἁμάξης, ἃ σοὶ καὶ τῷ	σῷ	γένει πρόσεστιν, οὐκ ἐμοί. καίτοι
[130]	ἄρ' ὑπὲρ τῆς πόλεως εἴρηκεν,	ἐάσω:	ἃ δ' ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν
[130]	προῃρῆσθαι λόγους. ~Ταῦτα μὲν οὖν	ἐάσω,	ἀπ' αὐτῶν δ' ὧν αὐτὸς
[60]	ἐμὲ προὔλαβε καὶ κατέσχε Φίλιππος,	ἐάσω:	οὐδὲν γὰρ ἡγοῦμαι τούτων εἶναι
[190]	ἐν Νάξῳ καὶ Ἀριστόλεως ἐν	Θάσῳ,	οἱ καθάπαξ ἐχθροὶ τῆς πόλεως,
[280]	οὐκ ἀγνοεῖς μέν, ὅμως δὲ	φράσω	σοι κἀγώ. ἀμφότερ' ᾔδεσαν αὐτοί,
[10]	πεπολιτευμένων ἃ κατεψεύδου καὶ διέβαλλες	ἐξετάσω,	τῆς δὲ πομπείας ταύτης τῆς
[210]	μετεπέμποντο. ἐξῇτε, ἐβοηθεῖτε, ἵνα τἀν	μέσῳ	παραλείπω, οὕτως οἰκείως ὑμᾶς ἐδέχοντο
[50]	εἰς Ἑλληνικὰς πράξεις καὶ λόγους	ἐμπέσω:	ὁ γὰρ διώκων τοῦ ψηφίσματος
[270]	(μηδενὸς δ' ἀδικήματος πώποτε δημοσίου,	προσθήσω	δὲ μηδ' ἰδίου, δίκην ἀξιώσαντα
[230]	δὲ σὺ τοῦτο πέφευγας, ἐγὼ	ποιήσω:	καὶ σκοπεῖτ' εἰ δικαίως χρήσομαι
[50]	δ' ἐγὼ τοῦθ' ὑπὲρ σοῦ	ποιήσω.	πότερον ὑμῖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[260]	ἐστι τῷ ὀνειδίζειν. οὐ δὴ	ποιήσω	τοιοῦτον οὐδέν, οὐδὲ προαχθήσομαι, ἀλλ'
[10]	παρὰ σοῦ τρέψεσθαι. οὐ δὴ	ποιήσω	τοῦτο: οὐχ οὕτω τετύφωμαι: ἀλλ'
[230]	(καὶ μὴν οὐδὲ τοῦτ' εἰπεῖν	ὀκνήσω,	ὅτι ὁ τὸν ῥήτορα βουλόμενος
[60]	ταῦτ' ἐπέστην ἐγὼ διεκωλύθη, ταῦτ'	ἀναμνήσω	καὶ τούτων ὑφέξω λόγον, τοσοῦτον
[130]	ἐχθρῶν φανερῶς ἀπεδείχθη πράττων, ταῦτ'	ἀναμνήσω.	(τίς γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν
[150]	Θηβαῖοι, πέμπει πρὸς τοὺς ἐν	Πελοποννήσῳ	συμμάχους ὁ Φίλιππος, ἵν' εἰδῆτε
[90]	καὶ τοὺς παρὰ τῶν ἐν	Χερρονήσῳ	στεφάνους. Ψήφισμα Χερρονησιτῶν. {Χερρονησιτῶν οἱ
[270]	ἐκέλευεν, ὅπως μὴ παρακρούσομαι μηδ'	ἐξαπατήσω,	δεινὸν καὶ γόητα καὶ σοφιστὴν
[80]	μὲν προσῆκε ποιεῖν ὑμᾶς, οὐκ	ἐπερωτήσω:	δῆλον γάρ ἐστιν ἅπασιν. ἀλλὰ
[30]	δεῖ θορυβεῖσθαι τῷ παρεληλυθέναι Φίλιππον	εἴσω	Πυλῶν: ἔσται γὰρ ἅπανθ' ὅσα
[30]	δήμῳ χαίρειν. ἴστε ἡμᾶς παρεληλυθότας	εἴσω	Πυλῶν καὶ τὰ κατὰ τὴν
[300]	ἔξω Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν	εἴσω	τοῖς παροῦσι κακοῖς ἐκέχρηντ' ἄν,
[250]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρήσατε	ὅσῳ	καὶ ἀληθέστερον καὶ ἀνθρωπινώτερον ἐγὼ
[270]	καὶ πόλεις ὅλαι καὶ ἔθνη,	πόσῳ	δικαιότερον καὶ ἀληθέστερον τὴν ἁπάντων,
[310]	λόγου λέγων τοῦ παρόντος ἐμαυτὸν	ἐκκρούσω,	παραλείψω ταῦτα. ἀλλ' ὅτι γ'
[90]	τὴν βουλὴν καὶ τὸν δῆμον	χρυσῷ	στεφάνῳ ἀπὸ ταλάντων ἑξήκοντα, καὶ
[50]	ὁ δῆμος Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα	χρυσῷ	στεφάνῳ ἀρετῆς ἕνεκα καὶ εὐνοίας
[50]	δεῖ στεφανῶσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα	χρυσῷ	στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ
[110]	δήμῳ στεφανῶσαι Χαρίδημον καὶ Διότιμον	χρυσῷ	στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι Παναθηναίοις τοῖς
[80]	Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα καὶ στεφανῶσαι	χρυσῷ	στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον
[110]	δῆμον τὸν Ἀθηναίων, καὶ στεφανῶσαι	χρυσῷ	στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον
[80]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα
[110]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα
[180]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ θύσαντας τοῖς
[80]	διατελεῖ εὔνους ὢν τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, καὶ λέγει καὶ πράττει
[80]	μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς τῶν συμμάχων
[20]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, ὅπως ἂν ἡ εἰρήνη
[90]	καὶ εἰκόνας τρεῖς ἑκκαιδεκαπάχεις ἐν	τῷ	Βοσπορείῳ, στεφανούμενον τὸν δᾶμον τὸν
[160]	κατὰ πολλά, μάλιστα δ' ἐπὶ	τῷ	βουλεύσασθαι περὶ τούτων ἀσφαλέστερον καὶ
[50]	μὲν ἡ βουλὴ στεφανοῖ, ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ ἀνειπεῖν, ἐὰν δὲ ἡ
[180]	πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ, τῷ καιρῷ,	τῷ	βουλομένῳ: ὁ δὲ σιγήσας ἡνίκ'
[130]	ἔθει τινὶ φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν	τῷ	βουλομένῳ τὸν λέγοντά τι τῶν
[90]	τὼς τάφως, (δεδόχθαι τῷ δάμῳ	τῷ	Βυζαντίων καὶ Περινθίων Ἀθαναίοις δόμεν
[90]	τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ τῶ δάμω	τῶ	Βυζαντίων καὶ Περινθίων: ἀποστεῖλαι δὲ
[280]	ἴσης ἢ δικαίας προφάσεως Αἰσχίνῃ	τῷ	Γλαυκοθέας τῆς τυμπανιστρίας ξένος ἢ
[100]	μὴ καθυφεῖναι ταῦτα σεμνύνομαι, οὐδὲ	τῷ	γραφεὶς ἀποφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ τῷ
[0]	ὑμῖν καὶ δημοτικός, οὐ μόνον	τῷ	γράψαι κυρίους ᾤετο δεῖν εἶναι,
[220]	Αἰσχίνης οὔτ' ἐδίωξεν αὐτὸς οὔτε	τῷ	γραψαμένῳ συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε τὸν
[110]	ἀναγορεῦσαι Παναθηναίοις τοῖς μεγάλοις ἐν	τῷ	γυμνικῷ ἀγῶνι καὶ Διονυσίοις τραγῳδοῖς
[280]	ὁ μὴ λέγων ἃ φρονεῖ;	τῷ	δ' ὁ κῆρυξ καταρᾶται δικαίως;
[90]	τὸν δᾶμον τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ	τῶ	δάμω τῶ Βυζαντίων καὶ Περινθίων:
[90]	νόμως καὶ τὼς τάφως, (δεδόχθαι	τῷ	δάμῳ τῷ Βυζαντίων καὶ Περινθίων
[140]	ὅτι καὶ γράμματ' ἔχων ἐν	τῷ	δημοσίῳ κείμενα, ἐξ ὧν ταῦτ'
[120]	ποιῶν λέγεις πόσα δεῖ προσεῖναι	τῷ	δημοτικῷ, ὥσπερ ἀνδριάντ' ἐκδεδωκὼς κατὰ
[50]	καὶ λέγοντα τὰ βέλτιστά με	τῷ	δήμῳ διατελεῖν καὶ πρόθυμον εἶναι
[270]	οἷς πρὸς τοὺς ἐναντίους ἐστὶ	τῷ	δήμῳ, ἐν τούτοις: ταῦτα γὰρ
[110]	οὐσίας τρία τάλαντα ἐπέδωκε ταῦτα	τῷ	δήμῳ, καὶ ἐπὶ τοῦ θεωρικοῦ
[10]	γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν	τῷ	δήμῳ καὶ λόγου τυχεῖν, οὐδ'
[50]	πράττων καὶ λέγων τὰ βέλτιστα	τῷ	δήμῳ καὶ πρόθυμός ἐστι ποιεῖν
[140]	εἶπον καὶ τότ' εὐθὺς ἐν	τῷ	δήμῳ, ὅτε πρῶτον εἶδον τουτονὶ
[110]	τῆς ἰδίας οὐσίας ἐπαγγειλάμενος δέδωκα	τῷ	δήμῳ, οὐδεμίαν ἡμέραν ὑπεύθυνος εἶναί
[160]	πίστεις, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ πέμπειν πρὸς αὐτὸν πρέσβεις,
[160]	συνθήκας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ πέμψαι πρὸς αὐτὸν κήρυκα
[70]	τῆς ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες, ὅτι ἔδοξε	τῷ	δήμῳ πρέσβεις ἑλέσθαι πρὸς Φίλιππον
[110]	ὅτι δοκεῖ τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ στεφανῶσαι Ναυσικλέα τὸν ἐπὶ
[110]	ὀκτακοσίαις, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ στεφανῶσαι Χαρίδημον καὶ Διότιμον
[110]	θυσίας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην
[80]	Ἑλλήνων, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην
[180]	(διὸ δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ
[80]	ἠλευθέρωκε, καὶ διατελεῖ εὔνους ὢν	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, καὶ λέγει
[80]	πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς
[20]	συνθήκας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, ὅπως ἂν
[160]	Φίλιππος Θηβαίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἐκομισάμην τὴν παρ'
[160]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἣν μὲν ἀπ'
[30]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἴστε ἡμᾶς παρεληλυθότας
[70]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. παραγενόμενοι πρὸς ἐμὲ
[210]	ἦμεν τότε, Θηβαῖοι δ' ἐν	τῷ	δι' ἡμᾶς σεσῶσθαι νομίζειν, καὶ
[240]	πραχθέντων πρὸς ἐμέ. καὶ μὴν	τῷ	διαφθαρῆναι χρήμασιν ἢ μὴ κεκράτηκα
[250]	ἐτράφης, ἅμα τῷ πατρὶ πρὸς	τῷ	διδασκαλείῳ προσεδρεύων, τὸ μέλαν τρίβων
[240]	ἂν εἴποιεν τῷ στρατοπέδῳ καὶ	τῷ	διδόναι καὶ διαφθείρειν τοὺς ἐπὶ
[90]	ὑμᾶς εἰδότας ἡγοῦμαἰ, ἀλλὰ καὶ	τῷ,	εἰ τὰ μάλιστ' ἦσαν ἀληθεῖς,
[130]	δέ φησι, νῦν δειξάτω ἐν	τῷ	ἐμῷ ὕδατι. ἀλλ' οὐκ ἔστιν
[30]	Θρᾴκην διὰ τούτους οὐχὶ πεισθέντας	τῷ	ἐμῷ ψηφίσματι, πάλιν ὠνεῖται παρ'
[120]	τῶν στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντος ἐν	τῷ	θεάτρῳ γίγνεται τὸ κήρυγμα; οἱ
[120]	στεφανοῖ: τούτους δ' ἐξεῖναι ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις (ἀκούεις, Αἰσχίνη, τοῦ
[50]	χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τοῖς μεγάλοις, τραγῳδοῖς
[110]	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς: τῆς
[80]	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ, Διονυσίοις, τραγῳδοῖς καινοῖς, τῆς
[50]	μὴ ἀναγορεύειν τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν τῇ καινῇ,
[120]	μὴν περὶ τοῦ γ' ἐν	τῷ	θεάτρῳ κηρύττεσθαι, τὸ μὲν μυριάκις
[50]	δῶ" στεφανοῦν, καὶ ἀνειπεῖν ἐν	τῷ	θεάτρῳ τὸν στέφανον κελεῦσαι, κοινωνεῖν
[80]	νῦν γέγραφε, καὶ ἀναρρηθέντος ἐν	τῷ	θεάτρῳ τοῦ στεφάνου, καὶ δευτέρου
[150]	ἐρχόμενοι μεθ' ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι	τῷ	θεῷ μεθ' ὑμῶν βοηθεῖν καὶ
[200]	πᾶσι κοινόν ἐστιν ἀνθρώποις ὅταν	τῷ	θεῷ ταῦτα δοκῇ: τότε δ'
[190]	Φιλίππῳ τῇ μάχῃ: ἐν γὰρ	τῷ	θεῷ τὸ τούτου τέλος ἦν,
[50]	δὲ Δημοσθένης τειχοποιὸς καὶ ἐπὶ	τῷ	θεωρικῷ τεταγμένοσ, ἔτι δὲ μὴ
[110]	ἀλλ' οὗτος συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ	τῷ	θεωρικῷ τότ' ὢν ἐπέδωκα τὰ
[120]	ἐδούλευε παρ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς	τῷ	Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα, χοίνικας παχείας
[80]	καὶ ἐμοὶ καὶ πᾶσιν γενέσθαι,	τῷ	θυσίας τοῖς θεοῖς καὶ προσόδους
[20]	μετεπέμπεσθ' ἂν αὐτοὺς ἐν τούτῳ	τῷ	καιρῷ; ἐπὶ τὴν εἰρήνην; ἀλλ'
[300]	δὲ τἀνθρώπινα: εἶτ' ἐπὶ τούτῳ	τῷ	καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ τῆς
[180]	ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ,	τῷ	καιρῷ, τῷ βουλομένῳ: ὁ δὲ
[120]	ἐν τῷ κλεισίῳ τῷ πρὸς	τῷ	καλαμίτῃ ἥρῳ χρωμένη τὸν καλὸν
[80]	ὅτ' ἐβουλεύεσθε, λέγων καὶ γράφων,	τῷ	καταπραχθῆναι τὰ γραφέντα, καὶ στεφάνους
[130]	πάλιν μετὰ ταῦθ' ὕστερον Ἀναξίνῳ	τῷ	κατασκόπῳ συνιὼν εἰς τὴν Θράσωνος
[120]	νόμοις, τῷ χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ,	τῷ	κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκις πρότερον,
[120]	μήτηρ τοῖς μεθημερινοῖς γάμοις ἐν	τῷ	κλεισίῳ τῷ πρὸς τῷ καλαμίτῃ
[90]	δύνηται ἀγαθόν. ταῦτα ἐψηφίσαντο ἐν	τῷ	κοινῷ βουλευτηρίῳ} (οὐκοῦν οὐ μόνον
[150]	τοῖς συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ	τῷ	κοινῷ τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ Ἀμφισσεῖς
[150]	τοῖς συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ	τῷ	κοινῷ τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ οἱ
[210]	αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ θαυμαστοὺς ἐδείξατε	τῷ	κόσμῳ, ταῖς παρασκευαῖς, τῇ προθυμίᾳ.
[270]	δὲ τούτου τοὐναντίον οὐ μόνον	τῷ	λέγειν ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ
[220]	δ' ὅταν οἰόμενοι περιεῖναι χρήματά	τῳ	λογίζησθε, ἂν καθαραὶ ὦσιν αἱ
[230]	καὶ σκοπεῖτ' εἰ δικαίως χρήσομαι	τῷ	λόγῳ. (δύναμιν μὲν τοίνυν εἶχεν
[250]	καὶ περὶ τούτων ὑπερηφάνως χρῆται	τῷ	λόγῳ, σκέψασθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[240]	οἷς κρατηθεῖεν οἱ πρέσβεις αὐτοῦ	τῷ	λόγῳ, ταῦτα τοῖς ὅπλοις ἐπιὼν
[60]	σώματος παρελέσθαι, τοῦτο προιέμενον, ὥστε	τῷ	λοιπῷ μετὰ τιμῆς καὶ δόξης
[90]	τε τῷ παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω	τῶ	Μακεδόνος ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ τὰν χώραν
[260]	διὰ τῶν ὁδῶν, τοὺς ἐστεφανωμένους	τῷ	μαράθῳ καὶ τῇ λεύκῃ, τοὺς
[160]	μὲν οὖν ὑμῶν κατεγίγνωσκον ἐπὶ	τῷ	μέλλειν πείθεσθαι ταῖς ἐκείνων ἐλπίσι
[60]	οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν τολμήσαι, ὡς	τῷ	μὲν ἐν Πέλλῃ τραφέντι, χωρίῳ
[120]	ὥστ' οὐ δύνασαι λογίσασθαι ὅτι	τῷ	μὲν στεφανουμένῳ τὸν αὐτὸν ἔχει
[90]	ἐλευθερίαν, τὰ ἱερά. καὶ ἐν	τῷ	μετὰ ταῦτα αἰῶνι παντὶ οὐκ
[260]	μὰ Δί' οὐδὲν τῶν προυπηργμένων	τῷ	μετὰ ταῦτα βίῳ, ἀλλὰ μισθώσας
[100]	οἱ πλούσιοι; οὐ τοίνυν μόνον	τῷ	μὴ καθυφεῖναι ταῦτα σεμνύνομαι, οὐδὲ
[270]	τῆς ἀληθείας ἡττώμενος δηλονότι καὶ	τῷ	μηδὲν ἔχειν εἰπεῖν βέλτιον, πῶς
[250]	ἔφυγον κακόν, εὗρον ἄμεινον, ἐπὶ	τῷ	μηδένα πώποτε τηλικοῦτ' ὀλολύξαι σεμνυνόμενος
[120]	κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκις πρότερον,	τῷ	μηδεπώποτ' ἐξελεγχθῆναι μηδὲν ὑμᾶς ἀδικῶν,
[10]	πάντων ἐφύετο. ὡς δὲ ταλαιπωρούμενοι	τῷ	μήκει τοῦ πολέμου οἱ τότε
[130]	ἔπραξε, καὶ οὐδεμία ψῆφος ἠνέχθη	τῷ	μιαρῷ τούτῳ. (καὶ ὅτι ταῦτ'
[70]	ἡμῖν συνθήκαις. (καὶ ταῦτα συνετάχθη	τῷ	ναυάρχῳ ἄνευ μὲν τοῦ δήμου
[80]	τὰ ἄριστα πράττειν τῇ πόλει,	τῷ	νικᾶν, ὅτ' ἐβουλεύεσθε, λέγων καὶ
[180]	δῆμον οὔτε τῇ συγγενείᾳ οὔτε	τῷ	ὁμοφύλῳ. ἀναμιμνῄσκεται δὲ καὶ τὰς
[260]	λέγειν μικροῦ δεῖν ὅμοιόν ἐστι	τῷ	ὀνειδίζειν. οὐ δὴ ποιήσω τοιοῦτον
[30]	ἀπώλετο; ὡς οὐ δεῖ θορυβεῖσθαι	τῷ	παρεληλυθέναι Φίλιππον εἴσω Πυλῶν: ἔσται
[180]	Φίλιππος ὁ Μακεδὼν ἔν τε	τῷ	παρεληλυθότι χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται τὰς
[90]	μεγάλας χρείας παρέσχηται, ἔν τε	τῷ	παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω τῶ Μακεδόνος
[170]	τοίνυν προαιρησόμεθ' ἡμεῖς’ ἔφην ἐν	τῷ	παρόντι, εἴ τι δύσκολον πέπρακται
[180]	δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἔν τε	τῷ	παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει τῇ
[80]	συμμάχων καὶ πρότερον καὶ ἐν	τῷ	παρόντι καιρῷ βεβοήθηκε διὰ τῶν
[250]	βαρβάρων οὐ πολλῶν κακῶν ἐν	τῷ	παρόντι πεπείραται; (τὸ μὲν τοίνυν
[20]	ἐῶ γὰρ τοῦτό γ' ἐν	τῷ	παρόντἰ Εὔβουλος καὶ Κηφισοφῶν: ἐγὼ
[200]	ἡγεῖτο γὰρ αὐτῶν ἕκαστος οὐχὶ	τῷ	πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ μόνον
[250]	πολλῆς τῆς ἐνδείας ἐτράφης, ἅμα	τῷ	πατρὶ πρὸς τῷ διδασκαλείῳ προσεδρεύων,
[100]	συμφέροντα θεῖναι τὸν νόμον καὶ	τῷ	πεῖραν ἔργῳ δεδωκέναι. πάντα γὰρ
[250]	καθαίρων τοὺς τελουμένους καὶ ἀπομάττων	τῷ	πηλῷ καὶ τοῖς πιτύροις, καὶ
[280]	τοὺς λόγους οὓς ἐδημηγόρεις ἐν	τῷ	πολέμῳ, καταρώμενος καὶ διομνύμενος μηδὲν
[140]	Θηβαίων διιέντων: συνέβαινε δ' αὐτῷ	τῷ	πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς
[40]	πόλεις ἐνόσουν, τῶν μὲν ἐν	τῷ	πολιτεύεσθαι καὶ πράττειν δωροδοκούντων καὶ
[170]	πρέσβεις εἰς Θήβας, πῶς χρήσασθαι	τῷ	πράγματι παραινῶ; τούτῳ πάνυ μοι
[190]	ἔδωκε θεῶν τινὸς εὐνοίᾳ καὶ	τῷ	προβαλέσθαι τὴν πόλιν ταύτην τὴν
[40]	ὧν ἂν πρίηται κύριος γένηται	τῷ	προδότῃ συμβούλῳ περὶ τῶν λοιπῶν
[120]	σου Τρόμης ἐδούλευε παρ' Ἐλπίᾳ	τῷ	πρὸς τῷ Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα,
[120]	μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ κλεισίῳ	τῷ	πρὸς τῷ καλαμίτῃ ἥρῳ χρωμένη
[130]	δείξων ἀδικοῦσαν, τότ' ἐγὼ μὲν	τῷ	Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι
[170]	μέντοι πεισθῆτ' ἐμοὶ καὶ πρὸς	τῷ	σκοπεῖν, ἀλλὰ μὴ φιλονικεῖν περὶ
[160]	καταστῆσαι, παρεσκεύασται δὲ καὶ παντὶ	τῷ	στρατεύματι πρὸς τοὺς ἔγγιστα τῆς
[240]	κατέπραξε διῳκήσατο, πάντες ἂν εἴποιεν	τῷ	στρατοπέδῳ καὶ τῷ διδόναι καὶ
[210]	γ' ἅμα τῇ βακτηρίᾳ καὶ	τῷ	συμβόλῳ τὸ φρόνημα τὸ τῆς
[290]	θεῶν καὶ πάντα κατορθοῦν’ οὐ	τῷ	συμβούλῳ τὴν τοῦ κατορθοῦν τοὺς
[100]	τῷ γραφεὶς ἀποφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ	τῷ	συμφέροντα θεῖναι τὸν νόμον καὶ
[120]	ἐξ ἁμάξης, ἃ σοὶ καὶ	τῷ	σῷ γένει πρόσεστιν, οὐκ ἐμοί.
[280]	οὐχ ὁρῶ, ἀλλ' ἐμισθώθης ἐπὶ	τῷ	τὰ τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν. ἀλλ'
[150]	Μακεδόνα, καὶ ἀξιοῦν ἵνα βοηθήσῃ	τῷ	τε Ἀπόλλωνι καὶ τοῖς Ἀμφικτύοσιν,
[120]	λοιδορίαν κατηγορίας τούτῳ διαφέρειν ἡγοῦμαι,	τῷ	τὴν μὲν κατηγορίαν ἀδικήματ' ἔχειν,
[20]	λέγειν ὡς ἄρ' ἐγὼ πρὸς	τῷ	τῆς εἰρήνης αἴτιος γεγενῆσθαι καὶ
[110]	ἂν εἴη τοῦτό γε, εἰ	τῷ	τιν' ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναι
[270]	ἁπάντων: οὐκ ὀνειδίζειν οὐδὲ λοιδορεῖσθαι	τῷ	τοιούτῳ δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται
[280]	ὁ κῆρυξ καταρᾶται δικαίως; οὐ	τῷ	τοιούτῳ; τί δὲ μεῖζον ἔχοι
[0]	ᾤετο δεῖν εἶναι, ἀλλὰ καὶ	τῷ	τοὺς δικάζοντας ὀμωμοκέναι, οὐκ ἀπιστῶν
[0]	ἄλλως τε κἂν ὑπ' ἐχθροῦ	τῳ	τοῦτο συμβαίνῃ, μάλιστα δὲ τῆς
[300]	ἀγαθοῦ κτῆσιν οὐδενός, συμφορὰν δὲ	τῷ	τυχόντι τῶν πολιτῶν καὶ κοινὴν
[290]	τῇ προαιρέσει τῶν κοινῶν ἐν	τῷ	τῶν ἐναντίων μέρει τετάχθαι: ὃ
[130]	Θράσωνος οἰκίαν ἐλήφθη. καίτοι ὅστις	τῷ	ὑπὸ τῶν πολεμίων πεμφθέντι μόνος
[230]	ἐν τοῖς ψηφίσμασιν, οὐδ' ἐν	τῷ	φανερῷ βουλευόμενος, οὐδ' ὑπὸ τῶν
[0]	ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι	τῷ	φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν
[20]	καὶ προσηκόντως ὀργιζόμενοι ἑτοίμως ὑπηκούσατε	τῷ	Φιλίππῳ. ἡ μὲν οὖν τότε
[140]	καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν	τῷ	Φιλίππῳ θεάσεσθε. (οὐκ ἦν τοῦ
[120]	μὲν ἀθῷος ἅπασι, τοῖς νόμοις,	τῷ	χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι
[90]	συκοφαντίας οὔσας ἐπιδείξω μὴ μόνον	τῷ	ψευδεῖς εἶναι τοῦτο μὲν γὰρ
[30]	(ὃς δ' ἂν ἀπειθήσῃ τῷδε	τῷ	ψηφίσματι, ἔνοχος ἔστω τοῖς τῆς
[110]	λόγων, οὓς οὗτος ἄνω καὶ	κάτω	διακυκῶν ἔλεγε περὶ τῶν παραγεγραμμένων
[130]	πόλει. εἰ δέ φησι, νῦν	δειξάτω	ἐν τῷ ἐμῷ ὕδατι. ἀλλ'
[110]	εἷς. εἰ δέ φησιν οὗτος,	δειξάτω,	κἀγὼ στέρξω καὶ σιωπήσομαι. (ἀλλ'
[190]	ἀλλὰ μετ' εὐνοίας ὃ λέγω	θεωρησάτω.	εἰ γὰρ ἦν ἅπασι πρόδηλα
[280]	αὐτοὺς τὸ περίδειπνον ὡς παρ'	οἰκειοτάτῳ	τῶν τετελευτηκότων, ὥσπερ τἄλλ' εἴωθε
[180]	πάντων πρὸς Θηβαίους διὰ τὸ	ἐγγυτάτω	εἶναι τὸν Φίλιππον τῆς ἐκείνων
[30]	ἑαυτόν: περὶ δὲ τοῦ ἀδυνάτου	ἐπικρινέτω	ὁ ἐπὶ τῶν ὅπλων στρατηγὸς
[120]	ἡ βουλὴ ψηφίσηται: τούτους δ'	ἀναγορευέτω’	τί οὖν, ὦ ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς;
[90]	πλοίοις ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ	σίτῳ	καὶ βέλεσι καὶ ὁπλίταις ἐξείλετο
[80]	ἐπιτειχισμὸν ἐζήτει. ὁρῶν δ' ὅτι	σίτῳ	πάντων ἀνθρώπων πλείστῳ χρώμεθ' ἐπεισάκτῳ,
[80]	σίτῳ πάντων ἀνθρώπων πλείστῳ χρώμεθ'	ἐπεισάκτῳ,	βουλόμενος τῆς σιτοπομπίας κύριος γενέσθαι,
[40]	καὶ μισθαρνοῦσιν τὸ ἔχειν ἐφ'	ὅτῳ	δωροδοκήσετε περιποιεῖ, καὶ διὰ τοὺς
[10]	ἀλλήλους ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν, ἑτέρῳ δ'	ὅτῳ	κακόν τι δώσομεν ζητεῖν: ὑπερβολὴ
[190]	δίκαιος ἢ κατηγορεῖν ἑτέρου: καὶ	ὅτῳ	συνενηνόχασιν οἱ αὐτοὶ καιροὶ καὶ
[190]	Ἀθήνησιν Αἰσχίνης Δημοσθένους κατηγορεῖ. (καίτοι	ὅτῳ	τὰ τῶν Ἑλλήνων ἀτυχήματ' ἐνευδοκιμεῖν
[280]	εἰκότως: γένει μὲν γὰρ ἕκαστος	ἑκάστῳ	μᾶλλον οἰκεῖος ἦν ἐμοῦ, κοινῇ
[110]	λοιπῶν πολιτευμάτων, ὁμοίως παρ' ὑμῶν	ἑκάστῳ	τὸ συνειδὸς ὑπάρχειν μοι. (τῶν
[0]	εὐδοξίαν κοινῇ καὶ πρὸς εὐσέβειαν	ἑκάστῳ,	τοῦτο παραστῆσαι πᾶσιν ὑμῖν περὶ
[270]	οἶδ' ὅτι τὴν ἐμὴν δεινότητα-	ἔστω	γάρ. καίτοι ἔγωγ' ὁρῶ τῆς
[70]	ἡ πόλις ἡ πεισθεῖσ' ἐμοί,	ἔστω	δ' ἀδικήματα πάνθ' ἃ πέπρακται
[100]	κατὰ τὴν αὐτὴν δὲ ἀναλογίαν	ἔστω	καὶ οἷς ἐλάττων οὐσία ἐστὶ
[100]	πλοίων καὶ ὑπηρετικοῦ ἡ λειτουργία	ἔστω.	κατὰ τὴν αὐτὴν δὲ ἀναλογίαν
[270]	τῶν Ἑλλήνων ἢ τῶν βαρβάρων,	ἔστω,	συγχωρῶ τὴν ἐμὴν εἴτε τύχην
[30]	ἀπειθήσῃ τῷδε τῷ ψηφίσματι, ἔνοχος	ἔστω	τοῖς τῆς προδοσίας ἐπιτιμίοις, ἐὰν
[80]	δ' ὅτι σίτῳ πάντων ἀνθρώπων	πλείστῳ	χρώμεθ' ἐπεισάκτῳ, βουλόμενος τῆς σιτοπομπίας
[0]	ἂν ἀπελογούμην: ἐπειδὴ δ' οὐκ	ἐλάττω	λόγον τἄλλα διεξιὼν ἀνήλωκε καὶ
[240]	Φιλίππου δυνάμεως ἀξιῶν ἕν' ὄντα	κρείττω	γενέσθαι; καὶ ταῦτα τοῖς λόγοις;
[160]	πέμπειν πρὸς αὐτὸν πρέσβεις, οἵτινες	αὐτῷ	διαλέξονται καὶ παρακαλέσουσιν αὐτὸν μάλιστα
[300]	καὶ δεῖ, ἀλλ' ἀποστὰς ὅταν	αὐτῷ	δόξῃ τῆς πολιτείας πολλάκις δὲ
[140]	οὐδὲν οὔτ' εἰσήγεθ' ὧν ἐδεῖτ'	αὐτῷ:	(ἦν δ' οὔτ' ἐν τῇ
[140]	ἰδίαν ἔχθραν ἐπάγειν μ' ὑπελάμβανον	αὐτῷ.	(ἥτις δ' ἡ φύσις, ἄνδρες
[170]	μὴ προσδεξαμένων τῶν νῦν ἀνθεστηκότων	αὐτῷ	καὶ μιᾷ γνώμῃ πάντων φιλιππισάντων,
[170]	τοὺς δ' ἀπ' ἀρχῆς ἀνθεστηκότας	αὐτῷ	καὶ νῦν ἐναντιουμένους οὐδαμῶς πεῖσαι
[80]	ὥστε ταῦθ' ὑπάρχειν ἐφ' ὑμᾶς	αὐτῷ,	καὶ περὶ τῶν ἄλλων μηδὲν
[140]	ἐκεῖνο φοβοῦμαι, μὴ τῶν εἰργασμένων	αὐτῷ	κακῶν οὗτος ἐλάττων ὑποληφθῇ: ὅπερ
[140]	τῶν στρατηγῶν τῶν ὑμετέρων πολεμούντων	αὐτῷ,	ὅμως ὑπ' αὐτοῦ τοῦ πολέμου
[230]	ηὐπόρει καὶ ἔπραττεν ἃ δόξειεν	αὐτῷ,	οὐ προλέγων ἐν τοῖς ψηφίσμασιν,
[150]	ἀφορμὰς ταύτας καὶ τὰς προφάσεις	αὐτῷ	παρασχὼν οὗτος ἦν. λέγε. (Ἐπιστολή.
[180]	τοῦ τρόπου, καὶ τῇ νῦν	αὐτῷ	παρούσῃ τύχῃ κατακόρως χρώμενος, ἐπιλελησμένος
[20]	βοήθειαν ἐπηγγείλατο. ~Τί οὖν συνηγωνίσατ'	αὐτῷ	πρὸς τὸ λαβεῖν ὀλίγου δεῖν
[20]	ταχίστην ἐπὶ ταῖς ὡμολογημέναις συνθήκαις	αὐτῷ	πρὸς τὸν Ἀθηναίων δῆμον, συμπεριλαμβάνοντας
[180]	δίκαια, καὶ πόλεις παραιρεῖται οὐδὲν	αὐτῷ	προσηκούσας, τινὰς δὲ καὶ Ἀθηναίων
[210]	καὶ τοῦ βουλεύσασθαι πραχθέντων οὐδὲν	αὐτῷ	συναίτιος εἶναι δοκῶ, τῶν δ'
[40]	(ὁ δὲ ταύτης τῆς πίστεως	αὐτῷ	συνεργὸς καὶ συναγωνιστὴς καὶ ὁ
[160]	παραβαίνων τὰς πρὸς ἡμᾶς ὑπαρχούσας	αὐτῷ	συνθήκας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ
[180]	χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται τὰς γεγενημένας	αὐτῷ	συνθήκας πρὸς τὸν Ἀθηναίων δῆμον
[160]	δὲ τῶν ἄλλων τῶν συνεργῶν	αὐτῷ	τὴν πρὸς Θηβαίους ἔχθραν, συνέβη
[150]	τίς οὖν ὁ ταῦτα συμπαρασκευάσας	αὐτῷ;	τίς ὁ τὰς προφάσες ταύτας
[140]	ἐφ' ὑμᾶς, οὐδέν' ἡγεῖτο προσέξειν	αὐτῷ	τὸν νοῦν: ἐὰν δὲ τὰς
[280]	λύπης πλεῖστον μετεῖχεν. (λέγε δ'	αὐτῷ	τουτὶ τὸ ἐπίγραμμα, ὃ δημοσίᾳ
[130]	δότε δ' εἰ βούλεσθε, δότ'	αὐτῷ	τοῦτο. ἀλλ' ἐπειδὴ φανερῶς ἤδη
[290]	ἔπορεν. ~Ἀκούεις, Αἰσχίνη, {καὶ ἐν	αὐτῷ	τούτῳ} μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι θεῶν
[280]	ἵν' εἰδῇς, Αἰσχίνη, καὶ ἐν	αὐτῷ	τούτῳ σαυτὸν ἀγνώμονα καὶ συκοφάντην
[140]	μήτε Θηβαίων διιέντων: συνέβαινε δ'	αὐτῷ	τῷ πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ'
[190]	εἶτα χειμῶνι χρησάμενον καὶ πονησάντων	αὐτῷ	τῶν σκευῶν ἢ καὶ συντριβέντων
[240]	τις αὐτῶν καὶ τὰ νομιζόμεν'	αὐτῷ	φέροιτο, ἀκολουθῶν ἐπὶ τὸ μνῆμα
[270]	τῶν κοινῶν εἰσεληλυθότας δικαστὰς ἀξιοῦν	αὑτῷ	βεβαιοῦν, οὐδ' ὑπὲρ τούτων εἰς
[70]	Κλείταρχον, καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ὑφ'	αὑτῷ	ποιούμενος, καὶ Βυζάντιον πολιορκῶν, καὶ
[80]	ἐπὶ Θρᾴκης Βυζαντίους συμμάχους ὄντας	αὑτῷ	τὸ μὲν πρῶτον ἠξίου συμπολεμεῖν
[210]	ἔγραψεν. ὑπέλειπε γὰρ αὐτῶν ἕκαστος	ἑαυτῷ	ἅμα μὲν ῥᾳστώνην, ἅμα δ'
[40]	πολλὰς καὶ μεγάλας ἐποιεῖθ' ὑφ'	ἑαυτῷ,	καί τινες τῶν ἐκ τῶν
[60]	καὶ τυραννίδα τῶν Ἑλλήνων ὁρῶσαν	ἑαυτῷ	κατασκευαζόμενον Φίλιππον; ἢ τί τὸν
[10]	πρεσβείας κατεψεύσατό μου, τὰ πεπραγμέν'	ἑαυτῷ	μετὰ Φιλοκράτους ἀνατιθεὶς ἐμοί. ἔστι
[270]	πρότερός τις εἴπῃ τὰ προσόνθ'	ἑαυτῷ	περὶ ἄλλου, καὶ δὴ ταῦθ'
[40]	πάντα τὰ πράγματ' ἐκεῖνον ὑφ'	ἑαυτῷ	ποιήσασθαι: ἐξ ὧν ταῖς παρούσαις
[250]	ἀξιῶ, ὀρθῶς καὶ δικαίως, ὡς	ἐμαυτῷ	δοκῶ, νομίζω δὲ καὶ ὑμῖν:
[120]	προσήκοντα λέγων αὐτὸς οὐ προσήκοντας	ἐμαυτῷ	δόξω προῃρῆσθαι λόγους. ~Ταῦτα μὲν
[50]	ἀπολογήσασθαι καὶ διεξελθεῖν τὰ πεπραγμέν'	ἐμαυτῷ,	ἵνα καίπερ εἰδὼς Αἰσχίνης ὅμως
[210]	ταῦτα λέγω τοῦ συμφέροντος εἵνεκ'	ἐμαυτῷ,	λέγε μοι τὴν ἐπιστολὴν ἣν
[200]	ἐφ' ἑκάστοις τῶν πεπραγμένων καὶ	ἐμαυτῷ	μετεῖναί φημι: (οὗτος δὲ τῶν
[0]	τοῦτο μὴ λέγω τὰ πεπραγμέν'	ἐμαυτῷ,	οὐκ ἔχειν ἀπολύσασθαι τὰ κατηγορημένα
[110]	γε τῶν πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων	ἐμαυτῷ	παραλείπω, ὑπολαμβάνων πρῶτον μὲν ἐφεξῆς
[290]	οὔ; πόρρω μέντοι που τῶν	ἐμαυτῷ	πεπολιτευμένων τίθεμαι. οὐ λίθοις ἐτείχισα
[140]	οὐδέποτ' ἐκνίψει σὺ τἀκεῖ πεπραγμένα	σαυτῷ:	οὐχ οὕτω πόλλ' ἐρεῖς. (καλῶ
[260]	ἀεὶ πληγήσεσθαι προσδοκῶν ἐφ' οἷς	σαυτῷ	συνῄδεις ἀδικοῦντι, ἐν οἷς δ'
[180]	ἢ Κρέοντα ἢ ὃν ἐν	Κολλυτῷ	ποτ' Οἰνόμαον κακῶς ἐπέτριψας; τότε
[320]	φύσει μέτριον πολίτην ἔχειν δεῖ	οὕτω	γάρ μοι περὶ ἐμαυτοῦ λέγοντι
[20]	τὸ Μυρτηνὸν καὶ τὴν Ἐργίσκην,	οὕτω	γίγνοινθ' οἱ ὅρκοι, καὶ μὴ
[30]	καὶ μηδὲν ἔχοιθ' ὑμεῖς ποιῆσαι.	(οὕτω	δ' ἦν ὁ Φίλιππος ἐν
[20]	καὶ ἐπ' αὐτῆς τῆς ἀληθείας	οὕτω	δεικνυμένων, εἰς τοῦθ' ἧκεν ἀναιδείας
[160]	ταύτης μένητε τῆς προθέσεως. ἔρρωσθε}	(οὕτω	διαθεὶς ὁ Φίλιππος τὰς πόλεις
[10]	πω τότἐ, πρῶτον μὲν ὑμεῖς	οὕτω	διέκεισθε ὥστε Φωκέας μὲν βούλεσθαι
[220]	ψῆφοι καὶ μηδὲν περιῇ, συγχωρεῖτε,	οὕτω	καὶ νῦν τοῖς ἐκ τοῦ
[70]	ἐγὼ ταῦτα δεικνύω τὰ ψηφίσματα,	οὕτω	καὶ σὺ δεῖξον, Αἰσχίνη, ὁποῖον
[50]	εἴποιμ' ἂν ἐγώ σε, οὐχ	οὕτω	μαίνομαι, εἰ μὴ καὶ τοὺς
[260]	γὰρ οἴεσθ' αὐτὸν φθέγγεσθαι μὲν	οὕτω	μέγα, ὀλολύζειν δ' οὐχ ὑπέρλαμπρον,
[160]	μικρόν, οὐδ' ἀναλαβεῖν ἂν ἠδυνήθημεν:	οὕτω	μέχρι πόρρω προήγαγον οὗτοι. ἐν
[140]	σὺ τἀκεῖ πεπραγμένα σαυτῷ: οὐχ	οὕτω	πόλλ' ἐρεῖς. (καλῶ δ' ἐναντίον
[220]	νόμους μηκέτ' ἐᾶν περὶ τῶν	οὕτω	πραχθέντων κατηγορεῖν, καὶ πόλλ' ἕτερα:
[130]	περὶ αὐτοῦ παραλείπω. καὶ γὰρ	οὕτω	πως ἔχει. πόλλ' ἂν ἐγὼ
[260]	τῶν τοιούτων οὐδέν. (καὶ γὰρ	οὕτω	πως ὑπείληφα. ἐγὼ νομίζω τὸν
[200]	τὸν αἰῶνα διατετέλεκε. (καὶ ταῦθ'	οὕτω	σεμνὰ καὶ προσήκοντα τοῖς ὑμετέροις
[240]	στρατηγίας, ἧς ἔμ' ἀπαιτεῖς εὐθύνας:	οὕτω	σκαιὸς εἶ. (ἀλλὰ μὴν ὧν
[120]	{ἐστεφανῶσθαι} πρότερον. ἀλλὰ πρὸς θεῶν	οὕτω	σκαιὸς εἶ καὶ ἀναίσθητος, Αἰσχίνη,
[210]	οὐδὲν οὐδ' ἀδίκως ὑμῖν ἐνεκάλεσεν:	οὕτω	σώφρονας παρέσχεθ' ὑμᾶς αὐτούς: δίς
[300]	ἀλλὰ τὴν τύχην κακίζειν τὴν	οὕτω	τὰ πράγματα κρίνασαν: (οὐ μὰ
[30]	τῶν πεπραγμένων Φιλίππῳ. (ὅτι δ'	οὕτω	ταῦτ' ἔχει, λέγε μοι τό
[110]	ὁδὶ περὶ ἐμοῦ. (ὅτι δ'	οὕτω	ταῦτ' οὐ μόνον ἐν τοῖς
[10]	οὐ δὴ ποιήσω τοῦτο: οὐχ	οὕτω	τετύφωμαι: ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τῶν
[0]	ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτέροις ἀκροατὴν	οὕτω	τὴν διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων.
[170]	ἡ βοηθήσουσα δύναμις ἐν Ἐλατείᾳ,	οὕτω	τοῖς ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι
[280]	τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν. ἀλλ' ὅμως,	οὕτω	φανερῶς αὐτὸς εἰλημμένος προδότης καὶ
[270]	οὐκ ὀνειδίζειν οὐδὲ λοιδορεῖσθαι τῷ	τοιούτῳ	δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται ταῦτα
[280]	κῆρυξ καταρᾶται δικαίως; οὐ τῷ	τοιούτῳ;	τί δὲ μεῖζον ἔχοι τις
[170]	ἐπιδόντες: καὶ γὰρ εὐνοίᾳ καὶ	πλούτῳ	τοῦτ' ἐποίησαν. (ἀλλ' ὡς ἔοικεν,
[0]	ὃ μέν ἐστι πρὸς ἡδονήν,	τούτῳ	δέδοται, ὃ δὲ πᾶσιν ὡς
[120]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι: (ἐγὼ λοιδορίαν κατηγορίας	τούτῳ	διαφέρειν ἡγοῦμαι, τῷ τὴν μὲν
[260]	ὅσ' ἂν δείξαιμι προσόντ' αἰσχρὰ	τούτῳ	καὶ ὀνείδη, πάντ' οἶμαι δεῖν
[130]	οὐδεμία ψῆφος ἠνέχθη τῷ μιαρῷ	τούτῳ.	(καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ λέγω,
[270]	γιγνώσκετε τοῦτον ἅπαντες, καὶ πολὺ	τούτῳ	μᾶλλον ἢ ἐμοὶ νομίζετε ταῦτα
[10]	τοὺς ἐμοὺς ὑπειλήφατε καὶ γιγνώσκετε,	τούτῳ	μὲν μηδ' ὑπὲρ τῶν ἄλλων
[0]	παρ' ὑμῶν εὐνοίας διαμαρτεῖν καὶ	τούτῳ	μὴ ἑλεῖν τὴν γραφήν, ἀλλ'
[290]	~Ἀκούεις, Αἰσχίνη, {καὶ ἐν αὐτῷ	τούτῳ}	μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι θεῶν καὶ
[270]	ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ τῆς τιμωρίας	τούτῳ.	οὔτ' ἀδικῶν τις οὔτ' ἐξαμαρτάνων
[50]	καθ' οὓς ταῦτα γράφειν ἐξῆν	τούτῳ.	οὑτωσὶ μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[170]	πῶς χρήσασθαι τῷ πράγματι παραινῶ;	τούτῳ	πάνυ μοι προσέχετε τὸν νοῦν.
[290]	κεφαλὴν ἀναθεῖεν ἅπαντες, τοὺς ὁμοίους	τούτῳ	παρ' ἑκάστῃ τῶν πόλεων εὕροιτ'
[30]	ὑμᾶς δ' ἡσυχίαν ἀγαγόντας καὶ	τούτῳ	πεισθέντας μικρὸν ὕστερον σκευαγωγεῖν ἐκ
[130]	ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου τότε	τούτῳ	πεπραγμένα, χειροτονησάντων αὐτὸν ὑμῶν σύνδικον
[160]	μοι τῶν κατὰ τῆς πατρίδος	τούτῳ	πεπραγμένων ἁψαμένῳ εἰς ἃ τούτοις
[180]	τῶν ἄλλων οὐδὲν ἐοικότες, ἐν	τούτῳ	πλεῖστον ἀλλήλων διαφέρουσιν: ὁ μέν
[50]	δικαίως ἀπολογήσομαι: τὴν γὰρ αὐτὴν	τούτῳ	ποιησάμενος τῶν γεγραμμένων τάξιν περὶ
[280]	εἰδῇς, Αἰσχίνη, καὶ ἐν αὐτῷ	τούτῳ	σαυτὸν ἀγνώμονα καὶ συκοφάντην ὄντα
[250]	τις ἐν ἀφθόνοις τραφεὶς ἐπὶ	τούτῳ	σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ τῆς τουτουὶ
[20]	βουλόμενοι μετεπέμπεσθ' ἂν αὐτοὺς ἐν	τούτῳ	τῷ καιρῷ; ἐπὶ τὴν εἰρήνην;
[300]	πολλὰ δὲ τἀνθρώπινα: εἶτ' ἐπὶ	τούτῳ	τῷ καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ
[140]	φιλονικίας ἰδίας ἕνεκ' αἰτίαν ἐπάγω	τούτῳ	ψευδῆ, πάντων τῶν ἀγαθῶν ἀνόνητόν
[60]	με ποιεῖν; ἤδη γάρ σ'	ἐρωτῶ	πάντα τἄλλ' ἀφείς, Ἀμφίπολιν, Πύδναν,
[170]	αὐτοὺς ἴῃ. (μετὰ ταῦτα χειροτονῆσαι	κελεύω	δέκα πρέσβεις, καὶ ποιῆσαι τούτους
[70]	εἶπεν} (ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα	δεικνύω	τὰ ψηφίσματα, οὕτω καὶ σὺ
[320]	δὲ τῆς πόλεως ἀγαθῶν πεφρικὼς	ἀκούω	καὶ στένων καὶ κύπτων εἰς
[20]	καὶ λογιζόμενος τὸ ψήφισμα τοῦτο	γράφω,	πλεῖν ἐπὶ τοὺς τόπους ἐν
[240]	νῦν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις κατηγορίας	ἔχω,	τί ἂν οἴεσθε, εἰ τότ'
[90]	πόλιν. ~Ψήφισμα Βυζαντίων. {Ἐπὶ ἱερομνάμονος	Βοσπορίχω	Δαμάγητος ἐν τᾷ ἁλίᾳ ἔλεξεν,
[70]	συνθήκαις. (καὶ ταῦτα συνετάχθη τῷ	ναυάρχῳ	ἄνευ μὲν τοῦ δήμου τοῦ
[260]	ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων περὶ αὐτοῦ	παραλείψω:	οὐ γὰρ ὅσ' ἂν δείξαιμι
[310]	λέγων τοῦ παρόντος ἐμαυτὸν ἐκκρούσω,	παραλείψω	ταῦτα. ἀλλ' ὅτι γ' οὐχὶ
[50]	ἕκαστον ἐφεξῆς καὶ οὐδὲν ἑκὼν	παραλείψω.	(τοῦ μὲν οὖν γράψαι πράττοντα