Para. |
[10] |
πολιτικὸν
οὔτε
δίκαιόν
ἐστιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι:
ἀλλ'
ἐφ'
οἷς
ἀδικοῦντά |
[110] |
καὶ
σιωπήσομαι.
(ἀλλ'
οὐκ
ἔστιν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀλλ'
οὗτος
συκοφαντῶν,
ὅτι |
[210] |
μέντἂν
ἀπέθανον.
~Ἐπεὶ
οὐδ'
ὑμᾶς,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἀπὸ
τῆς
αὐτῆς
διανοίας |
[210] |
ἀπειργάσατο.
(καίτοι
πολλοὶ
παρ'
ὑμῖν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
γεγόνασι
ῥήτορες
ἔνδοξοι
καὶ |
[140] |
αὐτῷ.
(ἥτις
δ'
ἡ
φύσις,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
γέγονεν
τούτων
τῶν
πραγμάτων, |
[50] |
ἐξῆν
τούτῳ.
οὑτωσὶ
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
δικαίως
καὶ
ἁπλῶς
τὴν |
[50] |
σοῦ
ποιήσω.
πότερον
ὑμῖν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
δοκεῖ
μισθωτὸς
Αἰσχίνης
ἢ |
[300] |
πολιτεύμασιν,
(ἃ
καὶ
βεβουλευμέν'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ἐὰν
ἄνευ
φθόνου
τις |
[20] |
(τί
δὲ
τοῦτ'
ἐδύνατο,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι;
ἐγὼ
διδάξω.
Φιλίππῳ
μὲν |
[120] |
ἐμοί.
καίτοι
καὶ
τοῦτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι:
(ἐγὼ
λοιδορίαν
κατηγορίας
τούτῳ |
[160] |
δ'
ὅτι
αἰσχρόν
ἐστιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
ἐγὼ
μὲν
τὰ |
[150] |
ἐπέσχον
ἐκεῖνοι,
μάλιστα
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
θεῶν
τινὸς
εὐνοίᾳ
πρὸς |
[290] |
εἰς
κεφαλήν;
(πολλὰ
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
ἄλλα
κατηγορηκότος
αὐτοῦ |
[30] |
ἅπαντ'
ἀπώλετο.
(ἀξιῶ
δ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
δέομαι
τοῦτο
μεμνῆσθαι |
[250] |
χρῆται
τῷ
λόγῳ,
σκέψασθ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
θεωρήσατε
ὅσῳ
καὶ |
[20] |
λύσειν
τούτων
εἵνεκα.
(ἁγὼ
προορώμενος,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
λογιζόμενος
τὸ
ψήφισμα |
[0] |
ἀγῶν'
Αἰσχίνου,
δύο
δ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
μεγάλα,
ἓν
μὲν |
[10] |
ἐμοί.
ἔστι
δ'
ἀναγκαῖον,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
προσῆκον
ἴσως,
ὡς |
[250] |
δικαίως;
καίτοι
πρός
γε
τοῦτον,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τὸ
τοῦ
Κεφάλου |
[210] |
ἔχοντες
ἔδειξαν.
(ἐν
οἷς
πᾶσιν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
κατά
γ'
ὑμᾶς
ὀρθῶς |
[90] |
τὰ
λοιπὰ
πράττειν.
(ὑμεῖς
τοίνυν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
Λακεδαιμονίων
γῆς
καὶ
θαλάττης |
[60] |
ὑφέξω
λόγον,
τοσοῦτον
ὑπειπών.
πλεονέκτημ'
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
μέγ'
ὑπῆρξε
Φιλίππῳ.
(παρὰ |
[100] |
ἐᾶν
ἐν
ὑπωμοσίᾳ;
τοσαῦτ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ὅσ'
ὀκνήσαιμ'
ἂν
πρὸς |
[0] |
ἐνστησάμενος.
(οἶμαι
δ'
ὑμᾶς,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πάντας
ἂν
ὁμολογῆσαι
κοινὸν |
[0] |
καὶ
δίκαιον
ἅμα
βραχέ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
περὶ
τούτων
εἰπεῖν
πρῶτον, |
[150] |
οὗτος;
μὴ
τοίνυν
λέγετ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
περιιόντες
ὡς
ὑφ'
ἑνὸς |
[240] |
γε
πρὸς
τούτοις
ἕτερα;
(πονηρόν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
πονηρὸν
ὁ
συκοφάντης
ἀεὶ |
[290] |
καὶ
κακίας,
μᾶλλον
δ'
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
προδοσίας,
εἰ
δεῖ
μὴ |
[220] |
γραφέντα.
Ψηφίσματα.
(ταυτὶ
τὰ
ψηφίσματ'
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὰς
αὐτὰς
συλλαβὰς
καὶ |
[50] |
μὲν
διώκει
τοῦ
ψηφίσματος,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
ταῦτ'
ἐστίν.
ἐγὼ
δ' |
[310] |
ποιεῖς.
οὐ
μέντοι
δίκαιόν
ἐστιν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὴν
πρὸς
τοὺς
τετελευτηκότας |
[60] |
Ἑλλήνων
ὄντων,
δεῖ
σκοπεῖν
ὑμᾶς,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τί
προσῆκον
ἦν
ἑλέσθαι |
[80] |
κατ'
ἐκείνους
τοὺς
χρόνους;
ὑμεῖς,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι.
τὸ
δ'
ὑμεῖς
ὅταν |
[100] |
βέλτιστον
ἦν.
ὁρῶν
γάρ,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὸ
ναυτικὸν
ὑμῶν
καταλυόμενον |
[40] |
προσήκει
πάντ'
ἀκούουσιν.
(οὐδεὶς
γάρ,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὸ
τοῦ
προδιδόντος
συμφέρον |
[140] |
οὗτος
λανθάνειν:
ἓν
δ'
ἐπεξειργάσατ'
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοιοῦτον
ὃ
πᾶσι
τοῖς |
[10] |
φαίνεται.
(καίτοι
πρὸς
ἅπασιν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῖς
ἄλλοις
οἷς
ἂν |
[0] |
τοῦ
Στεφάνου.
(Πρῶτον
μέν,
ὦ
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοῖς
θεοῖς
εὔχομαι
πᾶσι |
[200] |
ἔστιν,
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
ἡμάρτετ'
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
ἁπάντων |
[320] |
μᾶλλον
ὑμῶν
τουτοισί.
(δύο
δ'
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τὸν
φύσει
μέτριον
πολίτην |
[140] |
ἐρεῖς.
(καλῶ
δ'
ἐναντίον
ὑμῶν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
θεοὺς
πάντας
καὶ |
[290] |
προδοτῶν
ὀνόματα.
οὗτοι
πάντες
εἰσίν,
|
ἄνδρες |
Ἀθηναῖοι,
τῶν
αὐτῶν
βουλευμάτων
ἐν |
[190] |
μοι,
τὰ
πολλά,
πρὸς
ὑμᾶς,
|
ἄνδρες |
δικασταί,
καὶ
τοὺς
περιεστηκότας
ἔξωθεν |