Para. |
[80] |
θυσίας
τοῖς
θεοῖς
καὶ
προσόδους
|
ὡς |
ἀγαθῶν
τούτων
ὄντων
ὑμᾶς
πεποιῆσθαι. |
[190] |
διάνοιαν
δηλοῖ.
(μὴ
δὴ
τοῦθ'
|
ὡς |
ἀδίκημ'
ἐμὸν
θῇς,
εἰ
κρατῆσαι |
[100] |
ἱκετηρίαν
ἔθηκε
τριήραρχος
οὐδεὶς
πώποθ'
|
ὡς |
ἀδικούμενος
παρ'
ὑμῖν,
οὐκ
ἐν |
[60] |
μὲν
μὴ
ποιεῖν,
δεινὸν
γὰρ
|
ὡς |
ἀληθῶς,
ἃ
δ'
ἑώρα
συμβησόμενα, |
[260] |
ἐφ'
οἷς
τίς
οὐκ
ἂν
|
ὡς |
ἀληθῶς
αὑτὸν
εὐδαιμονίσειε
καὶ
τὴν |
[290] |
λέγειν
ἀνελόντας
ἐκ
μέσου,
τίνες
|
ὡς |
ἀληθῶς
εἰσὶν
οἷς
ἂν
εἰκότως |
[120] |
θέμις
μνησθῆναι;
ἧς
τῶν
μὲν
|
ὡς |
ἀληθῶς
τετυχηκότων
οὐδ'
ἂν
εἷς |
[250] |
ἀναγκάζομαι,
οἷς
ἐκ
τῶν
ἐνόντων
|
ὡς |
ἂν
δύνωμαι
μετριώτατα
χρήσομαι.
(ἐμοὶ |
[290] |
τότε
τῇ
πόλει
μνησθεὶς
οὐχ
|
ὡς |
ἂν
εὔνους
καὶ
δίκαιος
πολίτης |
[190] |
συκοφάντει.
τὸ
μὲν
γὰρ
πέρας
|
ὡς |
ἂν
ὁ
δαίμων
βουληθῇ
πάντων |
[240] |
τουτουσί;
(οὐχ
ὡς
ἐξεδόθησαν;
οὐχ
|
ὡς |
ἀπηλάθησαν
βουλόμενοι
μεθ'
ὑμῶν
εἶναι; |
[10] |
λοιδορούμενος
βεβλασφήμηκεν
περὶ
ἐμοῦ,
θεάσασθ'
|
ὡς |
ἁπλᾶ
καὶ
δίκαια
λέγω.
εἰ |
[20] |
ἧκεν
ἀναιδείας
ὥστ'
ἐτόλμα
λέγειν
|
ὡς |
ἄρ'
ἐγὼ
πρὸς
τῷ
τῆς |
[130] |
ὧν
μὲν
ἔστι
τις
ἀμφισβήτησις,
|
ὡς |
ἄρ'
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
εἴρηκεν, |
[50] |
Ἀναφλυστίου,
ὅτι
ἔγραψε
παράνομον
ψήφισμα,
|
ὡς |
ἄρα
δεῖ
στεφανῶσαι
Δημοσθένην
Δημοσθένους |
[70] |
οἱ
στρατηγοὶ
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ
|
ὡς |
ἄρα
Λεωδάμαντα
τὸν
ναύαρχον
καὶ |
[210] |
δ'
οὐδ'
ὅσια,
εἰ
ὧν
|
ὡς |
ἀρίστων
αὐτὸς
τοὺς
θεοὺς
ἐποιήσατο |
[270] |
συκοφαντίᾳ,
ὥστε
καὶ
ὧν
αὐτὸς
|
ὡς |
ἀτυχημάτων
ἐμέμνητο,
καὶ
ταῦτ'
ἐμοῦ |
[0] |
τῇ
τάξει
καὶ
τῇ
ἀπολογίᾳ,
|
ὡς |
βεβούληται
καὶ
προῄρηται
τῶν
ἀγωνιζομένων |
[270] |
τοὺς
ἀκούοντας
τὸ
πλεῖστον
κυρίους:
|
ὡς |
γὰρ
ἂν
ὑμεῖς
ἀποδέξησθε
καὶ |
[210] |
οὖν
ὁπόθεν
ἐνταῦθ'
ἐξέβην
βούλομαι.
|
ὡς |
γὰρ
ἀφικόμεθ'
εἰς
τὰς
Θήβας, |
[150] |
δὲ
καὶ
συνήρπασαν
τῶν
ἱερομνημόνων.
|
ὡς |
δ'
ἅπαξ
ἐκ
τούτων
ἐγκλήματα |
[280] |
ἕνεκ'
ἔχθρας,
οὐκ
οὖσαν
ἀληθῆ.
|
(ὡς |
δ'
ἀπηγγέλθη
τάχισθ'
ἡ
μάχη, |
[260] |
γραμματεύειν
καὶ
ὑπηρετεῖν
τοῖς
ἀρχιδίοις.
|
ὡς |
δ'
ἀπηλλάγης
ποτὲ
καὶ
τούτου, |
[170] |
τἀν
Θήβαις
ἥκει,
σαφῶς
ἐπίσταμαι.
|
ὡς |
δ'
ἔχε’
ἔφην
ταῦτα,
ἀκούσατέ |
[150] |
αὐτῶν
τῶν
Ἀμφικτυόνων
ἤγαγε
στρατιάν,
|
ὡς |
δ'
οἱ
μὲν
οὐκ
ἦλθον, |
[80] |
συμπολεμεῖν
τὸν
πρὸς
ὑμᾶς
πόλεμον,
|
ὡς |
δ'
οὐκ
ἤθελον
οὐδ'
ἐπὶ |
[150] |
μηνὸς
λῴου,
ὡς
ἡμεῖς
ἄγομεν,
|
ὡς |
δὲ
Ἀθηναῖοι,
βοηδρομιῶνος,
ὡς
δὲ |
[150] |
ἄγομεν,
ὡς
δὲ
Ἀθηναῖοι,
βοηδρομιῶνος,
|
ὡς |
δὲ
Κορίνθιοι,
πανήμου.
τοῖς
δὲ |
[10] |
παρεσκευάζετο
καὶ
κατὰ
πάντων
ἐφύετο.
|
ὡς |
δὲ
ταλαιπωρούμενοι
τῷ
μήκει
τοῦ |
[140] |
ἢ
τεττάρων
χειροτονησάντων
αὐτὸν
ἀνερρήθη.
|
ὡς |
δὲ
τὸ
τῆς
πόλεως
ἀξίωμα |
[260] |
τοὺς
ἀπείρους
τῶν
τοιούτων
κινδύνων
|
ὡς |
δειλοὺς
σκώπτεις.
(ἀλλὰ
γὰρ
παρεὶς |
[140] |
Ἀμφισσέων
{τῶν
Λοκρῶν}
διεξιὼν
δόγματα,
|
ὡς |
διαστρέψων
τἀληθές.
τὸ
δ'
οὐ |
[270] |
σοφιστὴν
καὶ
τὰ
τοιαῦτ'
ὀνομάζων,
|
ὡς |
ἐὰν
πρότερός
τις
εἴπῃ
τὰ |
[250] |
δὲ
προσκροῦσαι
καὶ
μὴ
πάνθ'
|
ὡς |
ἐβουλόμεθ'
ἡμῖν
συμβῆναι,
τῆς
τῶν |
[90] |
τὰ
μάλιστ'
ἦσαν
ἀληθεῖς,
οὕτως
|
ὡς |
ἐγὼ
κέχρημαι
τοῖς
πράγμασι
συμφέρειν |
[200] |
μὲν
τοίνυν
τοῦτ'
ἐπεχείρουν
λέγειν,
|
ὡς |
ἐγὼ
προήγαγον
ὑμᾶς
ἄξια
τῶν |
[130] |
δ'
ὑμεῖς
στρεβλώσαντες
αὐτὸν
ἀπεκτείνατε,
|
ὡς |
ἔδει
γε
καὶ
τοῦτον.
(τοιγαροῦν |
[190] |
τότε
τοίνυν
τὰ
μὲν
ἔμελλεν,
|
ὡς |
ἐδόκει,
τῶν
δεινῶν,
τὰ
δ' |
[240] |
ἁπάσαις
καὶ
ἀναγκαῖ'
ἁμαρτήματα,
ταῦθ'
|
ὡς |
εἰς
ἐλάχιστα
συστεῖλαι,
καὶ
τοὐναντίον |
[170] |
ἀλλ'
ἐπαγγέλλεσθαι
βοηθήσειν,
ἂν
κελεύωσιν,
|
ὡς |
ἐκείνων
ὄντων
ἐν
τοῖς
ἐσχάτοις, |
[60] |
ἀπηλλάχασιν.
καὶ
γὰρ
εἰ
μὲν
|
ὡς |
ἐκράτησε
Φίλιππος
ᾤχετ'
εὐθέως
ἀπιὼν |
[160] |
ἀγγέλλων
τις
ὡς
τοὺς
πρυτάνεις
|
ὡς |
Ἐλάτεια
κατείληπται.
καὶ
μετὰ
ταῦθ' |
[20] |
γενέσθαι
τῶν
ὅρκων,
ὑμῖν
δ'
|
ὡς |
ἐλάχιστον.
διὰ
τί;
ὅτι
ὑμεῖς |
[250] |
τύχης
ἀξιῶ,
ὀρθῶς
καὶ
δικαίως,
|
ὡς |
ἐμαυτῷ
δοκῶ,
νομίζω
δὲ
καὶ |
[130] |
αὑτοῦ
συμμάχων
πάντων
συνέπεμψε
πρέσβεις,
|
ὡς |
ἐν
αἰσχύνῃ
ποιήσων
τὴν
πόλιν |
[130] |
ὁ
βάσκανος
οὗτος
καὶ
κεκραγώς,
|
ὡς |
ἐν
δημοκρατίᾳ
δεινὰ
ποιῶ
τοὺς |
[170] |
τούτου
μεμνῆσθαι
καὶ
ἀπιστεῖν
αὐτοῖς
|
ὡς |
ἐν
τῇ
τῶν
ἐχθρῶν
οὖσιν |
[240] |
τοὺς
ἀσεβεῖς
ἀνθρώπους
τουτουσί;
(οὐχ
|
ὡς |
ἐξεδόθησαν;
οὐχ
ὡς
ἀπηλάθησαν
βουλόμενοι |
[120] |
ἅπασι
δέδεικται,
δεῖ
δέ
μ'
|
ὡς |
ἔοικε,
καίπερ
οὐ
φιλολοίδορον
ὄντα, |
[0] |
τοῦ
τ'
ἰδίου
βίου
παντός,
|
ὡς |
ἔοικε,
λόγον
διδόναι
τήμερον
καὶ |
[200] |
προεστάναι;
(ἀλλ'
οὐκ
ἦν
ταῦθ'
|
ὡς |
ἔοικε,
τοῖς
Ἀθηναίοις
πάτρια
οὐδ' |
[270] |
δικαιότερον
καὶ
ἀληθέστερον
τὴν
ἁπάντων,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἀνθρώπων
τύχην
κοινὴν
καὶ |
[60] |
εἰ
μηδεὶς
κωλύσει,
καὶ
προῃσθάνεθ'
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἐκ
πολλοῦ,
ταῦτα
περιιδεῖν |
[170] |
καὶ
πλούτῳ
τοῦτ'
ἐποίησαν.
(ἀλλ'
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἐκεῖνος
ὁ
καιρὸς
καὶ |
[220] |
προσθέσθαι.
θεάσασθε
τοίνυν
ὡς
σαθρόν,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἔστι
φύσει
πᾶν
ὅ |
[150] |
θαυμάζω.
πλὴν
πολύ
τι
σκότος,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἐστὶν
παρ'
ὑμῖν
πρὸ |
[140] |
μὲν
ἄλλα
καὶ
φέρειν
ἐδύναθ'
|
ὡς |
ἔοικεν,
ἡ
πόλις
καὶ
ποιῶν |
[210] |
ἐμὴν
τύχην
αἰτίαν
εἶναι:
καί,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ὁ
σύμβουλος
καὶ
ῥήτωρ |
[150] |
εὐθέως
δύναμιν
συλλέξας
καὶ
παρελθὼν
|
ὡς |
ἐπὶ
τὴν
Κιρραίαν,
ἐρρῶσθαι
φράσας |
[0] |
τούτῳ
δέδοται,
ὃ
δὲ
πᾶσιν
|
ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν
ἐνοχλεῖ,
λοιπὸν
ἐμοί. |
[20] |
τοῦτον
ὑπὲρ
τῶν
πᾶσι
συμφερόντων,
|
ὡς |
ἔργῳ
φανερὸν
γέγονεν,
οὔτε
χρήμασιν |
[300] |
εἶναι
καὶ
τὸ
δικαίως
προσῆν,
|
ὡς |
ἑτέρως
δὲ
συμβάντων
τὸ
γοῦν |
[210] |
φησιν
αἴτιον
γεγενῆσθαι,
τῶν
δ'
|
ὡς |
ἑτέρως
συμβάντων
ἁπάντων
ἐμὲ
καὶ |
[80] |
ἔχῃ,
χάριτος
τυγχάνει,
ἐάν
θ'
|
ὡς |
ἑτέρως,
τιμωρίας.
φαίνομαι
τοίνυν
ἐγὼ |
[140] |
πείσειν.
τί
οὖν;
ἐπιχειρεῖ,
θεάσασθ'
|
ὡς |
εὖ,
πόλεμον
ποιῆσαι
τοῖς
Ἀμφικτύοσι |
[80] |
αὐτῶν:
οὓς
ἡ
μὲν
πόλις
|
ὡς |
ἐχθροὺς
καὶ
οὔτε
δίκαι'
οὔτε |
[120] |
παχείας
ἔχων
καὶ
ξύλον;
ἢ
|
ὡς |
ἡ
μήτηρ
τοῖς
μεθημερινοῖς
γάμοις |
[170] |
ἄνω
καθῆτο.
~Καὶ
μετὰ
ταῦτα
|
ὡς |
ἦλθεν
ἡ
βουλὴ
καὶ
ἀπήγγειλαν |
[150] |
τετταράκοντα,
τοῦ
ἐνεστῶτος
μηνὸς
λῴου,
|
ὡς |
ἡμεῖς
ἄγομεν,
ὡς
δὲ
Ἀθηναῖοι, |
[10] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
προσῆκον
ἴσως,
|
ὡς |
κατ'
ἐκείνους
τοὺς
χρόνους
εἶχε |
[0] |
περὶ
ἐμαυτοῦ.
πειράσομαι
μὲν
οὖν
|
ὡς |
μετριώτατα
τοῦτο
ποιεῖν:
ὅ
τι |
[280] |
κοινὸν
ἔθεντο
βραβῆ,
οὕνεκεν
Ἑλλήνων,
|
ὡς |
μὴ
ζυγὸν
αὐχένι
θέντες
δουλοσύνης |
[120] |
ἀπορῶ
τοῦ
πρώτου
μνησθῶ:
πότερ'
|
ὡς |
ὁ
πατήρ
σου
Τρόμης
ἐδούλευε |
[120] |
κἂν
ἐγὼ
μὴ
λέγω.
ἀλλ'
|
ὡς |
ὁ
τριηραύλης
Φορμίων,
ὁ
Δίωνος |
[40] |
ὀδυρόμενος
νῦν
πάθη
καὶ
διεξιὼν
|
ὡς |
οἰκτρά,
καὶ
τούτων
καὶ
τῶν |
[10] |
τῶν
ἄλλων
πιστεύετε
δῆλον
γὰρ
|
ὡς |
ὁμοίως
ἅπαντ'
ἐπλάττετὀ,
ἐμοὶ
δ' |
[30] |
καὶ
δι'
οὓς
ἅπαντ'
ἀπώλετο;
|
ὡς |
οὐ
δεῖ
θορυβεῖσθαι
τῷ
παρεληλυθέναι |
[250] |
καὶ
μηδὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
ὑμᾶς,
|
ὡς |
οὐ
καλά
γ'
ἦν
ἃ |
[190] |
καὶ
φιλοπόνως
ὑπὲρ
δύναμιν,
ἢ
|
ὡς |
οὐ
καλὰ
καὶ
τῆς
πόλεως |
[200] |
ἐγκώμι'
ὑμῶν
ἀφαιρεῖται.
εἰ
γὰρ
|
ὡς |
οὐ
τὰ
βέλτιστ'
ἐμοῦ
πολιτευσαμένου |
[160] |
δύναμιν
καὶ
τὴν
Ἐλάτειαν
κατέλαβεν,
|
ὡς |
οὐδ'
ἂν
εἴ
τι
γένοιτ' |
[310] |
ταὐτὸ
ποιοῦντες
σοί.
(εἶτα
λέγεις
|
ὡς |
οὐδὲν
ὅμοιός
εἰμ'
ἐκείνοις
ἐγώ; |
[50] |
ἄριστά
με
καὶ
γεγραμμένος
ταῦθ'
|
ὡς |
οὐκ
ἀληθῆ,
οὗτός
ἐστιν
ὁ |
[210] |
τοὺς
θεοὺς
ἐποιήσατο
μάρτυρας,
ταῦθ'
|
ὡς |
οὐκ
ἄριστα
νῦν
ὑμᾶς
ἀξιοῖ |
[110] |
διαλέξομαι.
τοσούτου
γὰρ
δέω
λέγειν
|
ὡς |
οὐκ
εἴμ'
ὑπεύθυνος,
ὃ
νῦν |
[20] |
διὰ
ταῦτ'
οὐ
δι'
ἐμέ,
|
ὡς |
οὗτος
διέβαλλεν,
ἐπράχθη:
τὰ
δὲ |
[190] |
τέλος
ἦν,
οὐκ
ἐμοί.
ἀλλ'
|
ὡς |
οὐχ
ἅπανθ'
ὅσ'
ἐνῆν
κατ' |
[150] |
(δὸς
δὴ
τὴν
ἐπιστολὴν
ἥν,
|
ὡς |
οὐχ
ὑπήκουον
οἱ
Θηβαῖοι,
πέμπει |
[280] |
ἔμπροσθε
χρόνον
ταύτην
τὴν
χρείαν,
|
ὡς |
πάντες
ἴσασιν.
καίτοι
τίς
ὁ |
[280] |
δέον
ποιεῖν
αὐτοὺς
τὸ
περίδειπνον
|
ὡς |
παρ'
οἰκειοτάτῳ
τῶν
τετελευτηκότων,
ὥσπερ |
[20] |
διδάξω.
Φιλίππῳ
μὲν
ἦν
συμφέρον
|
ὡς |
πλεῖστον
τὸν
μεταξὺ
χρόνον
γενέσθαι |
[130] |
ἐποιήσατε,
τοῦτον
μὲν
εὐθὺς
ἀπήλασεν
|
ὡς |
προδότην,
Ὑπερείδῃ
δὲ
λέγειν
προσέταξε: |
[130] |
ἧσπερ
πολλὰ
προίεσθε
τῶν
κοινῶν,
|
ὡς |
προσείλεσθε
κἀκείνην
καὶ
τοῦ
πράγματος |
[220] |
λόγου
φαινομένοις
προσθέσθαι.
θεάσασθε
τοίνυν
|
ὡς |
σαθρόν,
ὡς
ἔοικεν,
ἔστι
φύσει |
[40] |
ἔξω
τοῦ
ἐφθακέναι
ἀδικοῦντες}
~Ἀκούεθ'
|
ὡς |
σαφῶς
δηλοῖ
καὶ
διορίζεται
ἐν |
[80] |
βλασφημῶν
περὶ
ἐμοῦ
καὶ
λέγων
|
ὡς |
σιωπῶ
μὲν
λαβών,
βοῶ
δ' |
[40] |
δὴ
πάλιν
ἐπὶ
τὰς
ἀποδείξεις,
|
ὡς |
τὰ
τούτων
ἀδικήματα
τῶν
νυνὶ |
[110] |
καὶ
τῶν
εὐθυνῶν:
τὸ
γὰρ
|
ὡς |
τἄριστά
τ'
ἔπραττον
καὶ
διὰ |
[70] |
ταῦτα
τὰ
πλοῖα
πρόφασιν
μὲν
|
ὡς |
τὸν
σῖτον
παραπέμψοντα
ἐκ
τοῦ |
[160] |
ἦν,
ἧκε
δ'
ἀγγέλλων
τις
|
ὡς |
τοὺς
πρυτάνεις
ὡς
Ἐλάτεια
κατείληπται. |
[150] |
μὲν
οὖν
μὴ
μετέγνωσαν
εὐθέως,
|
ὡς |
τοῦτ'
εἶδον,
οἱ
Θηβαῖοι
καὶ |
[60] |
γ'
οὐδεὶς
ἂν
εἰπεῖν
τολμήσαι,
|
ὡς |
τῷ
μὲν
ἐν
Πέλλῃ
τραφέντι, |
[130] |
τὸν
ἄνθρωπον
καὶ
συλλαβοῦσ'
ἐπανήγαγεν
|
ὡς |
ὑμᾶς,
ἐξήρπαστ'
ἂν
ὁ
τοιοῦτος |
[170] |
(εἶπον
τοίνυν
ὅτι
τοὺς
μὲν
|
ὡς |
ὑπαρχόντων
Θηβαίων
Φιλίππῳ
λίαν
θορυβουμένους |
[150] |
λέγετ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
περιιόντες
|
ὡς |
ὑφ'
ἑνὸς
τοιαῦτα
πέπονθεν
ἡ |
[200] |
κελεύων
ὑμᾶς
ἐμοὶ
πικρῶς
ἔχειν
|
ὡς |
φόβων
καὶ
κινδύνων
αἰτίῳ
τῇ |
[210] |
εἰς
τὴν
Ἀττικήν:
καὶ
ἐδείκνυσαν,
|
ὡς |
ᾤοντο,
ἐκ
μὲν
ὧν
αὐτοὶ |