Para.
[220]	οὐδεμίαν τῆς ἰδίας ἀσφαλείας διδόναι,	ἀλλ'	ἀγαπητὸν εἶναι, εἰ μηδὲν παραλιπών
[200]	δὲ πράττουσι προσθεμένην ἀσφαλῶς δουλεύειν,	ἀλλ'	ἀγωνιζομένη περὶ πρωτείων καὶ τιμῆς
[130]	τῆς πόλεως δίκαι' οὐχὶ προὔδωκα,	ἀλλ'	ἀδικοῦντα Φίλιππον ἐξήλεγξα φανερῶς οὕτως
[110]	οὐχ ὧν ἐπέδωκα. νὴ Δί'	ἀλλ'	ἀδίκως ἦρξα. εἶτα παρών, ὅτε
[280]	καὶ δείματος οὐκ ἐσάωσαν ψυχάς,	ἀλλ'	Ἀίδην κοινὸν ἔθεντο βραβῆ, οὕνεκεν
[30]	ὥσπερ πρότερον κλείσαιτε τὸν τόπον,	ἀλλ'	ἅμ' ἀκούοιτε ταῦτ' ἀπαγγελλόντων ἡμῶν
[220]	ὁ τῶν πραγμάτων οὗτος λογισμόσ,	ἀλλ'	ἀναμιμνῄσκων ἕκαστ' ἐν βραχέσι, λογισταῖς
[10]	πάντα τὰ κοινὰ ὑπέρευ πεπολίτευμαι,	ἀλλ'	ἀναστάντες καταψηφίσασθ' ἤδη: εἰ δὲ
[130]	ῥέοντι καθ' ὑμῶν οὐχ ὑπεχώρησα,	ἀλλ'	ἀναστὰς ἀντεῖπον καὶ τὰ τῆς
[290]	ῥέπων ἐπὶ τὸ λῆμμα συμβεβούλευκα,	ἀλλ'	ἀπ' ὀρθῆς καὶ δικαίας καὶ
[60]	γὰρ τοῖς Ἕλλησιν, οὐ τισίν,	ἀλλ'	ἅπασιν ὁμοίως, φορὰν προδοτῶν καὶ
[230]	παρανόμων, οὐδ' ὑπεύθυνος ὢν οὐδενί,	ἀλλ'	ἁπλῶς αὐτὸς δεσπότης, ἡγεμών, κύριος
[170]	μέν, οὐκ ἔπεισα δὲ Θηβαίους,	ἀλλ'	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἄχρι τῆς
[300]	ἡσυχίαν, πολλοῦ γε καὶ δεῖ,	ἀλλ'	ἀποστὰς ὅταν αὐτῷ δόξῃ τῆς
[20]	ἅπασιν. ἀλλ' ἐπὶ τὸν πόλεμον;	ἀλλ'	αὐτοὶ περὶ εἰρήνης ἐβουλεύεσθε. οὔκουν
[20]	ἀφ' ἧς ὠμόσαθ' ἡμέρας μόνον,	ἀλλ'	ἀφ' ἧς ἠλπίσατε τὴν εἰρήνην
[50]	θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν τῇ καινῇ,	ἀλλ'	ἐὰν μὲν ἡ βουλὴ στεφανοῖ,
[290]	τούτοις μέγιστον τῶν ἐμαυτοῦ φρονῶ:	ἀλλ'	ἐὰν τὸν ἐμὸν τειχισμὸν βούλῃ
[40]	τῶν μετὰ ταῦτα μηδ' αἰσθάνεσθαι,	ἀλλ'	ἐᾶσαι πάντα τὰ πράγματ' ἐκεῖνον
[90]	Θεοδώρου περὶ Ὠρωπὸν ἠδίκησθ' ἀνεμνήσθητε,	ἀλλ'	ἐβοηθήσατε καὶ τούτοις, τῶν ἐθελοντῶν
[160]	γνώμης μόνον ταῦτα συμφέρειν ὑπολαμβάνων,	(ἀλλ'	εἰδὼς Ἀριστοφῶντα καὶ πάλιν Εὔβουλον
[190]	οὔτε τῆς τύχης κύριος ἦν,	ἀλλ'	ἐκείνη τῶν πάντων. (ἀλλ' ἐκεῖνο
[190]	ἦν, ἀλλ' ἐκείνη τῶν πάντων.	(ἀλλ'	ἐκεῖνο λογίζου καὶ ὅρα: εἰ
[160]	ἐγὼ ταύτην τὴν συμμαχίαν δοκιμασάντων.	(ἀλλ'	ἐκεῖσ' ἐπάνειμι, ὅτι τὸν ἐν
[60]	ἐνδοξόταθ' ὑμεῖς ἐβουλεύσασθ' ἐμοὶ πεισθέντες;	(ἀλλ'	ἐκεῖσ' ἐπανέρχομαι. τί τὴν πόλιν,
[280]	Ἡγήμονα, οὐδ' ἄλλον ὑμῶν οὐδένα,	ἀλλ'	ἐμέ. καὶ παρελθόντος σοῦ καὶ
[280]	εἶναι σοὶ καὶ Φιλίππῳ πρᾶγμα,	ἀλλ'	ἐμὲ τὴν αἰτίαν σοι ταύτην
[280]	Φίλιππος; ἐγὼ μὲν οὐχ ὁρῶ,	ἀλλ'	ἐμισθώθης ἐπὶ τῷ τὰ τουτωνὶ
[0]	τούτῳ μὴ ἑλεῖν τὴν γραφήν,	ἀλλ'	ἐμοὶ μὲν- οὐ βούλομαι δυσχερὲς
[30]	ἐν τῇ χώρᾳ κοιταῖον γίγνεσθαι,	ἀλλ'	ἐν ἄστει καὶ Πειραιεῖ, ὅσοι
[240]	οὐ τὰ τελευταῖ' ἐκ Θηβῶν,	ἀλλ'	ἐν οἷς κρατηθεῖεν οἱ πρέσβεις
[20]	κατανεῖμαι τὸν ἀρχιτέκτον' αὐτοῖς κελεῦσαι;	ἀλλ'	ἐν τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἐθεώρουν
[130]	ἐν ἀμφισβητησίμῳ τὰ πράγματ' ἦν,	ἀλλ'	ἐνειστήκει πόλεμος, ὅ τι μὲν
[230]	χεῖρα, (ἀλλὰ μὴ δευρὶ παρήνεγκἀ,	ἀλλ'	ἐπ' αὐτῶν τῶν ἔργων ἂν
[170]	μηδέν αἰσχρὸς γὰρ ὁ καιρόσ,	ἀλλ'	ἐπαγγέλλεσθαι βοηθήσειν, ἂν κελεύωσιν, ὡς
[290]	ἔπαθεν τοιοῦτον οὐδὲν τῇ ψυχῇ,	ἀλλ'	ἐπάρας τὴν φωνὴν καὶ γεγηθὼς
[40]	πόθεν; πολλοῦ γε καὶ δεῖ.	ἀλλ'	ἐπειδὰν τῶν πραγμάτων ἐγκρατὴς ὁ
[130]	εἰ βούλεσθε, δότ' αὐτῷ τοῦτο.	ἀλλ'	ἐπειδὴ φανερῶς ἤδη τὰ πλοῖ'
[220]	λέγειν. (οὐκ ἦν τότε ταῦτα,	ἀλλ'	ἐπὶ τῆς ἀληθείας, ἐγγὺς τῶν
[170]	αὐτὸν ἠκούομεν ἐν Ἐλατείᾳ ὄντα,	ἀλλ'	ἐπὶ τοῖς ἡμετέροις ὁρίοις. ὅτι
[20]	τὴν εἰρήνην; ἀλλ' ὑπῆρχεν ἅπασιν.	ἀλλ'	ἐπὶ τὸν πόλεμον; ἀλλ' αὐτοὶ
[70]	τοῖς προεστηκόσιν ὑμῶν κακοήθως πολιτεύεσθαι,	ἀλλ'	ἐπιτιμᾶτε, πειράσομαι κἀγὼ διαφυλάττειν τὴν
[80]	ἐκ τοῦ λόγου δεῖ μαθεῖν,	ἀλλ'	ἔργῳ πεπείρασθε: ὁ γὰρ τότ'
[320]	ἱπποτρόφος, ἐγὼ δ' ἀσθενής, ὁμολογῶ,	ἀλλ'	εὔνους μᾶλλον ὑμῶν τουτοισί. (δύο
[10]	δίκαιόν ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι:	ἀλλ'	ἐφ' οἷς ἀδικοῦντά μ' ἑώρα
[110]	γ' οὐδενὸς ὧν ὑπεύθυνος ἦν,	ἀλλ'	ἐφ' οἷς ἐπέδωκα, ὦ συκοφάντα.
[230]	καλῶς ποιοῦντες τοὺς καρποὺς κεκόμισθε.	ἀλλ'	ἐῶ ταῦτα. (καὶ μὴν οὐδὲ
[70]	εἰ δὲ μηδέτερον τούτων ἐστίν,	ἀλλ'	ἰδίᾳ ἀγνωμονοῦσιν ἢ ὁ ἀποστείλας
[30]	κοινῇ μετὰ τῶν ἄλλων πρέσβεων	ἀλλ'	ἰδίᾳ καθ' αὑτόν, τοιαῦτα πρὸς
[120]	ἰδίων κακῶς τἀπόρρητα λέγωμεν ἀλλήλους,	ἀλλ'	ἵν' ἐξελέγχωμεν ἐάν τις ἠδικηκώς
[310]	οἷς ἐλυμήνω τὸν τριηραρχικὸν νόμον.	(ἀλλ'	ἵνα μὴ λόγον ἐκ λόγου
[210]	ἑαυτὸν εἰς οὐδὲν τῇ πόλει,	ἀλλ'	ὁ μὲν γράφων οὐκ ἂν
[20]	οὐδέν ἐστι δήπου πρὸς ἐμέ:	ἀλλ'	ὁ μὲν πρῶτος εἰπὼν καὶ
[70]	(οὐδὲ νῦν περὶ τούτων ἐρῶ.	ἀλλ'	ὁ τὴν Εὔβοιαν ἐκεῖνος σφετεριζόμενος
[300]	καὶ δεῖ, οὐδὲ ταῖς παρασκευαῖς,	ἀλλ'	οἱ τῶν συμμάχων στρατηγοὶ καὶ
[130]	οὐδὲ γὰρ ὧν ἔτυχεν ἦν,	ἀλλ'	οἷς ὁ δῆμος καταρᾶται. ὀψὲ
[230]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν ἀπῇτε βεβουλευμένοι.	(ἀλλ'	ὅμως ἐκ τοιούτων ἐλαττωμάτων ἐγὼ
[210]	Ἀριστοφῶν, Κέφαλος, Θρασύβουλος, ἕτεροι μυρίοι:	ἀλλ'	ὅμως οὐδεὶς πώποτε τούτων διὰ
[280]	τῷ τὰ τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν.	ἀλλ'	ὅμως, οὕτω φανερῶς αὐτὸς εἰλημμένος
[130]	ἐπωνυμίας τυχοῦσαν: πόθεν γὰρ ἄλλοθεν;	(ἀλλ'	ὅμως οὕτως ἀχάριστος εἶ καὶ
[20]	Κηφισοφῶν: ἐγὼ δ' οὐδὲν οὐδαμοῦ.	(ἀλλ'	ὅμως, τούτων τοιούτων ὄντων καὶ
[260]	ποιήσω τοιοῦτον οὐδέν, οὐδὲ προαχθήσομαι,	ἀλλ'	ὅπως ποθ' ὑπείλημμαι περὶ τούτων,
[280]	ἀσφαλείας τὴν αὐτὴν ἔχει προσδοκίαν.	ἀλλ'	ὁρᾷς; ἐγώ: ταὐτὰ γὰρ συμφέρονθ'
[0]	ὑμῖν, (ὥς γ' ἐμοὶ φαίνεται,	ἀλλ'	ὁρῶν ὅτι τὰς αἰτίας καὶ
[230]	ἐν οἷς οὐχ ὅσ' ἐβουλόμεθα,	ἀλλ'	ὅσα δοίη τὰ πράγματ' ἔδει
[260]	πάντ' οἶμαι δεῖν εὐχερῶς λέγειν,	ἀλλ'	ὅσα μηδὲν αἰσχρόν ἐστιν εἰπεῖν
[310]	παρόντος ἐμαυτὸν ἐκκρούσω, παραλείψω ταῦτα.	ἀλλ'	ὅτι γ' οὐχὶ δι' ἔνδειαν
[310]	ἀστεφάνωτος ἐκ τῆς Ὀλυμπίας ἀπῄει,	ἀλλ'	ὅτι τῶν εἰσελθόντων πρὸς αὐτὸν
[90]	εὐεργετῶν ἐποίουν οὔτ' ἀκίνδυν' ἑώρων.	ἀλλ'	οὐ διὰ ταῦτα προίεντο τοὺς
[80]	μὲν λαβών, βοῶ δ' ἀναλώσας.	ἀλλ'	οὐ σύ, ἀλλὰ βοᾷς μὲν
[300]	τῶν πολιτῶν ὑμεῖς ἁπλῶς ἄγετε.	ἀλλ'	οὐ ταύτην οὗτος ἄγει τὴν
[130]	ὑπηρετῶν, ἐμοὶ δ' ἐπηρεάζων εὑρέθη.	ἀλλ'	οὐ τίθεται ταῦτα παρ' ὑμῖν
[120]	κομιζόμενος, ἢ λόγῳ τοὺς δημοτικούς,	ἀλλ'	οὐ τοῖς πράγμασι καὶ τοῖς
[230]	νῦν λέγεις οἷ' ἐχρῆν πράττειν,	ἀλλ'	οὐ τότ' ὢν ἐν τῇ
[120]	σαυτὸν οὐκ ἐλλεβορίζεις ἐπὶ τούτοις;	ἀλλ'	οὐδ' αἰσχύνει φθόνου δίκην εἰσάγων,
[200]	στρατηγὸν δι' ὅτου δουλεύσουσιν εὐτυχῶς,	ἀλλ'	οὐδὲ ζῆν ἠξίουν, εἰ μὴ
[150]	ἀρχῆς; εἰπὲ τὸν εἰδότα, δεῖξον.	ἀλλ'	οὐκ ἂν ἔχοις, ἀλλὰ κενῇ
[70]	ψήφισμα αἴτιός εἰμι τοῦ πολέμου.	ἀλλ'	οὐκ ἂν ἔχοις: εἰ γὰρ
[90]	περὶ τὸν Δεκελεικὸν πόλεμον πραχθέντων:	ἀλλ'	οὐκ ἐποίουν τοῦτο, οὐδ' ἐγγύς.
[20]	ἔργον οὐδὲ χρηστῶν ἀνθρώπων διεπράττεσθε.	ἀλλ'	οὐκ ἔστι ταῦτα, οὐκ ἔστι:
[50]	ξένους δεῖ καλεῖν τῶν μισθωσαμένων.	{ἀλλ'	οὐκ ἔστι ταῦτα: πόθεν; πολλοῦ
[40]	γὰρ ἂν ἦν εὐδαιμονέστερον προδότου.	ἀλλ'	οὐκ ἔστι ταῦτα: πόθεν; πολλοῦ
[110]	δειξάτω, κἀγὼ στέρξω καὶ σιωπήσομαι.	(ἀλλ'	οὐκ ἔστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ'
[130]	δειξάτω ἐν τῷ ἐμῷ ὕδατι.	ἀλλ'	οὐκ ἔστιν οὐδέν. καίτοι δυοῖν
[200]	τύχης ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα παθεῖν.	(ἀλλ'	οὐκ ἔστιν, οὐκ ἔστιν ὅπως
[220]	αὑτοῦ, πρίν τι τούτων προλαβεῖν.	(ἀλλ'	οὐκ ἦν, οἶμαι, τόθ' ὃ
[200]	ἐᾶν ἕτερον τῶν Ἑλλήνων προεστάναι;	(ἀλλ'	οὐκ ἦν ταῦθ' ὡς ἔοικε,
[290]	συμπασῶν ὧν τοῖς ἄλλοις δεδώκατε.	ἀλλ'	οὔτ' ἂν ἐγὼ ταῦτα φήσαιμι
[190]	συντριβέντων ὅλως, τῆς ναυαγίας αἰτιῷτο.	ἀλλ'	οὔτ' ἐκυβέρνων τὴν ναῦν, φήσειεν
[110]	(ἀλλ' οὐκ ἔστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ἀλλ'	οὗτος συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ
[220]	ποιεῖν αὐτός; οὐ ταῦτα λέγω,	ἀλλ'	οὕτως ἐπεπείσμην μέγαν εἶναι τὸν
[230]	φαίνεται; ἢ δεῖν ἀντανελεῖν ταῦτα,	ἀλλ'	οὐχ ὅπως τὸν ἅπαντα χρόνον
[90]	προίεντο τοὺς καταφεύγοντας ἐφ' ἑαυτούς,	ἀλλ'	ὑπὲρ εὐδοξίας καὶ τιμῆς ἤθελον
[10]	ποιήσω τοῦτο: οὐχ οὕτω τετύφωμαι:	ἀλλ'	ὑπὲρ μὲν τῶν πεπολιτευμένων ἃ
[20]	τῷ καιρῷ; ἐπὶ τὴν εἰρήνην;	ἀλλ'	ὑπῆρχεν ἅπασιν. ἀλλ' ἐπὶ τὸν
[150]	Ἑλλὰς ἀνθρώπου. οὐχ ὑφ' ἑνός,	ἀλλ'	ὑπὸ πολλῶν καὶ πονηρῶν τῶν
[250]	ἀφθόνοις τραφεὶς ἐπὶ τούτῳ σεμνύνεται:	ἀλλ'	ὑπὸ τῆς τουτουὶ τοῦ χαλεποῦ
[310]	καὶ κοινὴ βοήθεια χρημάτων; οὐδεμία.	(ἀλλ'	ὦ τᾶν, εἰ μηδὲν τούτων,
[170]	εὐνοίᾳ καὶ πλούτῳ τοῦτ' ἐποίησαν.	(ἀλλ'	ὡς ἔοικεν, ἐκεῖνος ὁ καιρὸς
[120]	ταῦτα, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω.	ἀλλ'	ὡς ὁ τριηραύλης Φορμίων, ὁ
[190]	τούτου τέλος ἦν, οὐκ ἐμοί.	ἀλλ'	ὡς οὐχ ἅπανθ' ὅσ' ἐνῆν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/11/2005