Para.
[250]	ὑμᾶς, ὡς οὐ καλά γ'	ἦν	ἃ προειλόμην, ἐπιχειρεῖν λέγειν. (ἐγὼ
[10]	τῶν πόλεων ἦσαν, ἀλλά τις	ἦν	ἄκριτος καὶ παρὰ τούτοις καὶ
[20]	χρόνου μάλιστ' ἐπραγματεύετο, νομίζων, ὅπερ	ἦν	ἀληθές, ὅσα τῆς πόλεως προλάβοι
[190]	ἐγώ, οὔτε τῆς τύχης κύριος	ἦν,	ἀλλ' ἐκείνη τῶν πάντων. (ἀλλ'
[130]	οὐκέτ' ἐν ἀμφισβητησίμῳ τὰ πράγματ'	ἦν,	ἀλλ' ἐνειστήκει πόλεμος, ὅ τι
[110]	τούτων γ' οὐδενὸς ὧν ὑπεύθυνος	ἦν,	ἀλλ' ἐφ' οἷς ἐπέδωκα, ὦ
[130]	ἄρξομαι: οὐδὲ γὰρ ὧν ἔτυχεν	ἦν,	ἀλλ' οἷς ὁ δῆμος καταρᾶται.
[20]	σοὶ τὸ μὴ σιγῆσαι λοιπὸν	ἦν,	ἀλλὰ βοᾶν καὶ διαμαρτύρεσθαι καὶ
[160]	διεφθαρμένων παρ' ἑκατέροις, ὃ μὲν	ἦν	ἀμφοτέροις φοβερὸν καὶ φυλακῆς πολλῆς
[60]	ἄλλων Ἑλλήνων μηδένα μηδὲν λυπήσας,	ἦν	ἄν τις κατὰ τῶν ἐναντιωθέντων
[270]	αὐτοκράτωρ περὶ τῶν πραγμάτων ἐβουλευόμην,	ἦν	ἂν τοῖς ἄλλοις ῥήτορσιν ὑμῖν
[120]	ἀφαιρῶν μέρη, οὓς ὅλους δίκαιον	ἦν	ἀναγιγνώσκεσθαι τοῖς γ' ὀμωμοκόσιν κατὰ
[200]	μόνους. δικαίως: ὃ μὲν γὰρ	ἦν	ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργον ἅπασι πέπρακται:
[300]	ἐγὼ πρὸ τῆς Ἀττικῆς, ὅσον	ἦν	ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ δυνατόν, καὶ τούτοις
[190]	ὃ λέγω θεωρησάτω. εἰ γὰρ	ἦν	ἅπασι πρόδηλα τὰ μέλλοντα γενήσεσθαι
[290]	οὐ τοὺς ἐμοί: (οἵ, ὅτ'	ἦν	ἀσθενῆ τὰ Φιλίππου πράγματα καὶ
[310]	ἑτέρων πρότερον γεγενημένων ἀθλητῶν ἀσθενέστερος	ἦν,	ἀστεφάνωτος ἐκ τῆς Ὀλυμπίας ἀπῄει,
[40]	τὸν Φίλιππον ἡγοῦντο: πάντ' ἐκεῖνος	ἦν	αὐτοῖς: οὐδὲ φωνὴν ἤκουον εἴ
[10]	ὁρῶν ὁ Φίλιππος (οὐ γὰρ	ἦν	ἀφανῆ) τοῖς παρ' ἑκάστοις προδόταις
[260]	ὑμεῖς περὶ τῆς ψυχῆς ἠγωνίζεσθε:	ἦν	γὰρ ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος ὑμῖν
[100]	(καὶ ταῦτ' εἰκότως ἔπραττον ἐκεῖνοι.	ἦν	γὰρ αὐτοῖς ἐκ μὲν τῶν
[140]	οὔτ' εἰσήγεθ' ὧν ἐδεῖτ' αὐτῷ:	(ἦν	δ' οὔτ' ἐν τῇ θαλάττῃ
[90]	γενομένων τῇ πόλει, ὧν εἷς	ἦν	ἐγώ. ~Ἀλλ' οὔπω περὶ τούτων.
[240]	λόγοις; τίνος γὰρ ἄλλου κύριος	ἦν	ἐγώ; οὐ γὰρ τῆς γ'
[240]	δυνάμεων οὔτε κύριος οὔθ' ἡγεμὼν	ἦν	ἐγώ, ὥστ' οὐδ' ὁ λόγος
[140]	δέοι κακόν; οὐ μὲν οὖν	ἦν	εἰπεῖν ἑτέρῳ. καὶ τὰ μὲν
[190]	οὕτως ἀποστατέον τῇ πόλει τούτων	ἦν,	εἴπερ ἢ δόξης ἢ προγόνων
[60]	ὑμᾶς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τί προσῆκον	ἦν	ἑλέσθαι πράττειν καὶ ποιεῖν τὴν
[280]	γὰρ ἕκαστος ἑκάστῳ μᾶλλον οἰκεῖος	ἦν	ἐμοῦ, κοινῇ δὲ πᾶσιν οὐδεὶς
[100]	ἐγώ: εἰ γὰρ ἐβούλεσθε, τί	ἦν	ἐμποδών; οὐκ ἐξῆν; οὐχ ὑπῆρχον
[310]	ἐχθροῖς ἐναντιώματα. ~Τούτων γὰρ ἁπάντων	ἦν	ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις ἐξέτασις,
[140]	τῶν κοινῶν, καὶ ὅση δεινότης	ἦν	ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε. (οὐκ
[240]	(καὶ μετὰ ταῦτα συστάντων οἷς	ἦν	ἐπιμελὲς κακῶς ἐμὲ ποιεῖν, καὶ
[110]	μαρτυρεῖ ἐφ' οἷς οὐχ ὑπεύθυνος	ἦν	ἐστεφανῶσθαι, λαβὼν ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμ'
[40]	ἔτι χρῆται: οὐδὲν γὰρ ἂν	ἦν	εὐδαιμονέστερον προδότου. ἀλλ' οὐκ ἔστι
[110]	μὲν ἀρχῆς ἧς ἦρχεν ὑπεύθυνος	ἦν,	ἐφ' οἷς δ' ἐστεφανοῦτο οὐχ
[160]	σαλπικτὴν ἐκάλουν: καὶ θορύβου πλήρης	ἦν	ἡ πόλις. τῇ δ' ὑστεραίᾳ,
[160]	αὐτὰ τἀναγκαιότατα. (ἑσπέρα μὲν γὰρ	ἦν,	ἧκε δ' ἀγγέλλων τις ὡς
[230]	δὲ τοῦ Φιλίππου, πρὸς ὃν	ἦν	ἡμῖν ὁ ἀγών, σκέψασθε πῶς.
[60]	αὐτὸν τὸν Φίλιππον, πρὸς ὃν	ἦν	ἡμῖν ὁ ἀγών, ὑπὲρ ἀρχῆς
[60]	εἷς ταῦτα φήσειεν. λοιπὸν τοίνυν	ἦν	καὶ ἀναγκαῖον ἅμα πᾶσιν οἷς
[150]	τὰς προφάσεις αὐτῷ παρασχὼν οὗτος	ἦν.	λέγε. (Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος
[180]	κίνδυνον παρελθεῖν ἐποίησεν ὥσπερ νέφος.	ἦν	μὲν τοίνυν τοῦ δικαίου πολίτου
[210]	χαρᾶς καὶ ἐπαίνων ἡ πόλις	ἦν	μεστή, πότερον συνέθυε καὶ συνευφραίνετο
[190]	εἰ δὲ μήτ' ἔστι μήτ'	ἦν	μήτ' ἂν εἰπεῖν ἔχοι μηδεὶς
[80]	γάρ ἐστιν ἅπασιν. ἀλλὰ τίς	ἦν	ὁ βοηθήσας τοῖς Βυζαντίοις καὶ
[120]	Αἰακὸς ἢ Ῥαδάμανθυς ἢ Μίνως	ἦν	ὁ κατηγορῶν, ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος,
[20]	μνησθεὶς ὑπὲρ τῆς εἰρήνης Ἀριστόδημος	ἦν	ὁ ὑποκριτής, ὁ δ' ἐκδεξάμενος
[30]	ἔχοιθ' ὑμεῖς ποιῆσαι. (οὕτω δ'	ἦν	ὁ Φίλιππος ἐν φόβῳ καὶ
[20]	γὰρ ἐκ τούτων εἴσεσθε τίς	ἦν	ὁ Φιλίππῳ πάντα συναγωνιζόμενος, καὶ
[40]	τὴν εἰρήνην ὅμως: οὐ γὰρ	ἦν	ὅ τι ἂν ἐποιεῖτε. καὶ
[220]	τι τούτων προλαβεῖν. (ἀλλ' οὐκ	ἦν,	οἶμαι, τόθ' ὃ νυνὶ ποιεῖν,
[100]	τί τὸ τῇ πόλει βέλτιστον	ἦν.	ὁρῶν γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[320]	ἅπαντα διῳκεῖτο, ὑμῶν δ' οὐδεὶς	ἦν	οὐδαμοῦ, πλὴν εἰ τούτοις ἐπηρεάσαι
[230]	τοῦτ' ἐξετάσαι δίκαιον τίνος κύριος	ἦν;	οὐδενός: αὐτὸ γὰρ τὸ δημηγορεῖν
[190]	τῷ θεῷ τὸ τούτου τέλος	ἦν,	οὐκ ἐμοί. ἀλλ' ὡς οὐχ
[170]	ἐξητακὼς πόρρωθεν, οὔτ' εἰ εὔνους	ἦν	οὔτ' εἰ πλούσιος, οὐδὲν μᾶλλον
[120]	δῆλον ὅτι. εἶθ' οὗ μὲν	ἦν	παρ' ἐμοῦ δίκην κατὰ τοὺς
[20]	τὴν φωνὴν οὐδείς: οὔτε γὰρ	ἦν	πρεσβεία πρὸς οὐδέν' ἀπεσταλμένη τότε
[230]	καὶ τετταράκοντα τάλαντα, καὶ ταῦτ'	ἦν	προεξειλεγμένα: ὁπλίτην δ' ἢ ἱππέα
[50]	τῶν ἀδικημάτων κατασκεδάσας, ἣν ἀναγκαῖον	ἦν	πρὸς τοὺς νεωτέρους τῶν πεπραγμένων
[190]	ἐξήρκει λόγος. εἰ μὲν γὰρ	ἦν	σοὶ πρόδηλα τὰ μέλλοντ' Αἰσχίνη,
[20]	Ἀθηναῖοι; ἐγὼ διδάξω. Φιλίππῳ μὲν	ἦν	συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μεταξὺ
[210]	ὁ Φίλιππος καὶ ἐν οἵαις	ἦν	ταραχαῖς ἐπὶ τούτοις, ἐκ τῶν
[200]	τῶν Ἑλλήνων προεστάναι; (ἀλλ' οὐκ	ἦν	ταῦθ' ὡς ἔοικε, τοῖς Ἀθηναίοις
[320]	τῶν κολακεύειν ἕτερον βουλομένων ἐξέτασις	ἦν,	τηνικαῦτα σὺ καὶ τούτων ἕκαστος
[100]	δ' αἴτιον, ἐν τοῖς πένησιν	ἦν	τὸ λῃτουργεῖν: πολλὰ δὴ τἀδύνατα
[250]	τί προσῆκεν ἢ τί δίκαιον	ἦν	τοῖς ὑπ' ἐμοῦ πεπραγμένοις θέσθαι
[10]	ἡμᾶς ἐφ' ἡμῶν αὐτῶν δίκαιον	ἦν	τὸν ἐξετασμὸν ποιεῖσθαι, οὐ τὸ
[40]	ἐκεῖσε διεφθείροντο, ὧν εἷς οὗτος	ἦν,	τότε πάντες ἐφ' οὓς ταῦτα
[220]	πεπραγμένοις δοκεῖν τι λέγειν. (οὐκ	ἦν	τότε ταῦτα, ἀλλ' ἐπὶ τῆς
[140]	ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε. (οὐκ	ἦν	τοῦ πρὸς ὑμᾶς πολέμου πέρας
[240]	ἡνίκ' οὐδ' ἀγνωμονῆσαί τι θαυμαστὸν	ἦν	τοὺς πολλοὺς πρὸς ἐμέ, πρῶτον
[240]	μανία οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν ἀπείρατον	ἦν	τούτοις κατ' ἐμοῦ, ἐν τοίνυν
[280]	πρεσβευτὴς ἐπορεύου πρὸς Φίλιππον, ὃς	ἦν	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις
[280]	ξένος ἢ φίλος ἢ γνώριμος	ἦν	Φίλιππος; ἐγὼ μὲν οὐχ ὁρῶ,
[230]	Ῥόδος οὔτε Κέρκυρα μεθ' ἡμῶν	ἦν:	χρημάτων δὲ σύνταξιν εἰς πέντε
[100]	ἀδικουμένους, τῇ πόλει δ' ὅπερ	ἦν	χρησιμώτατον, ἐν καιρῷ γίγνεσθαι τὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/11/2005