Para. |
[110] |
ἐπέδωκα,
ταῦτ'
ἐστὶν
ὧν
οὐδὲν
|
σὺ |
γέγραψαι:
ἃ
δέ
φησιν
ἡ |
[250] |
λυπῆσαί
τιν'
ἐν
οἷς
σεμνύνομαι.
|
σὺ |
δ'
ὁ
σεμνὸς
ἀνὴρ
καὶ |
[310] |
οὐδὲν
ὅμοιός
εἰμ'
ἐκείνοις
ἐγώ;
|
σὺ |
δ'
ὅμοιος,
Αἰσχίνη;
ὁ
δ' |
[190] |
κίνδυνον
ὀκνήσας
ἴδιον
οὐδ'
ὑπολογισάμενος,
|
σὺ |
δ'
οὔθ'
ἕτερ'
εἶπες
βελτίω |
[70] |
δεικνύω
τὰ
ψηφίσματα,
οὕτω
καὶ
|
σὺ |
δεῖξον,
Αἰσχίνη,
ὁποῖον
ἐγὼ
γράψας |
[20] |
οὐχ
ὁ
ἐμός,
οὐδ'
ἂν
|
σὺ |
διαρραγῇς
ψευδόμενος,
οἱ
δὲ
συνειπόντες |
[160] |
ἑαυτοῖς
τοῦθ'
ὁμογνωμονοῦντας
ἀεί.
οὓς
|
σὺ |
ζῶντας
μέν,
ὦ
κίναδος,
κολακεύων |
[320] |
ἕτερον
βουλομένων
ἐξέτασις
ἦν,
τηνικαῦτα
|
σὺ |
καὶ
τούτων
ἕκαστος
ἐν
τάξει |
[190] |
πόλιν
ταύτην
τὴν
συμμαχίαν,
ἧς
|
σὺ |
κατηγορεῖς.
(ἔστι
δὲ
ταυτὶ
πάντα |
[180] |
βούλει
ἐμαυτὸν
μέν,
ὃν
ἂν
|
σὺ |
λοιδορούμενος
καὶ
διασύρων
καλέσαις,
Βάτταλον, |
[40] |
ὢν
αἴτιος.
δῆλον
γὰρ
ὅτι
|
σὺ |
μὲν
ἀλγεῖς
ἐπὶ
τοῖς
συμβεβηκόσιν, |
[180] |
ἄξιος
ὢν
ἐφάνην
τῇ
πατρίδι.
|
σὺ |
μέν
γ'
οὐδὲν
οὐδαμοῦ
χρήσιμος |
[200] |
(ἔπειτ'
ὦ
κατάρατε
καὶ
γραμματοκύφων,
|
σὺ |
μὲν
τῆς
παρὰ
τουτωνὶ
τιμῆς |
[310] |
ἅπαντα
πολιτεύει.
ἐν
τίσιν
οὖν
|
σὺ |
νεανίας
καὶ
πηνίκα
λαμπρός;
ἡνίκ' |
[230] |
μὴ
συκοφαντεῖν
οὐκ
ἂν
οἷα
|
σὺ |
νῦν
ἔλεγες,
τοιαῦτα
κατηγόρει,
παραδείγματα |
[280] |
κατηγορούντων
ἐμοῦ
ταὔθ'
ἃ
καὶ
|
σὺ |
νυνί,
καὶ
λοιδορουμένων,
ἔτ'
ἄμεινον |
[290] |
τῶν
ἐναντίων
μέρει
τετάχθαι:
ὃ
|
σὺ |
νυνὶ
πεποιηκὼς
εἶ
φανερός,
ἐμὲ |
[220] |
δικαίως
ἐστεφανούμην
ὑπὸ
τουτωνί,
καὶ
|
σὺ |
παρὼν
οὐκ
ἀντέλεγες,
ὁ
δὲ |
[20] |
τις
ὀρθῶς
προσείποι;
ἔστιν
ὅπου
|
σὺ |
παρὼν
τηλικαύτην
πρᾶξιν
καὶ
συμμαχίαν, |
[300] |
ἄγειν
ἄδικον
καὶ
ὕπουλον,
ὃ
|
σὺ |
ποιεῖς
πολλάκις.
(ἔστι
γάρ,
ἔστιν |
[310] |
ἐστεφανοῦτο
καὶ
νικῶν
ἀνηγορεύετο.
καὶ
|
σὺ |
πρὸς
τοὺς
νῦν
ὅρα
με |
[190] |
γενήσεσθαι
καὶ
προῄδεσαν
πάντες
καὶ
|
σὺ |
προὔλεγες,
Αἰσχίνη,
καὶ
διεμαρτύρου
βοῶν |
[80] |
παρὰ
σοὶ
κατέλυον,
Αἰσχίνη,
καὶ
|
σὺ |
προὐξένεις
αὐτῶν:
οὓς
ἡ
μὲν |
[140] |
τοιοῦτόν
ἐστι:
πόθεν;
οὐδέποτ'
ἐκνίψει
|
σὺ |
τἀκεῖ
πεπραγμένα
σαυτῷ:
οὐχ
οὕτω |
[190] |
ἄλλοις,
ὥστε
τί
μᾶλλον
ἐμοῦ
|
σὺ |
ταῦτα
κατηγορεῖς
ἢ
ἐγὼ
σοῦ; |
[280] |
μὴ
ταὐτὰ
φρονεῖ
καὶ
λέγει;
|
σὺ |
τοίνυν
οὗτος
εὑρέθης.
(εἶτα
σὺ |
[270] |
οἵαν
ἔδει
τούτων
αἰτίαν
ἡγεῖσθαι.
|
(σὺ |
τοίνυν
ταῦτ'
ἀφεὶς
ἐμὲ
τὸν |
[220] |
~Τί
οὖν;
εἴποι
τις
ἄν,
|
σὺ |
τοσοῦθ'
ὑπερῆρας
ῥώμῃ
καὶ
τόλμῃ |
[230] |
οὐκ
ἂν
ἐσυκοφάντει.
ἐπειδὴ
δὲ
|
σὺ |
τοῦτο
πέφευγας,
ἐγὼ
ποιήσω:
καὶ |
[310] |
τε
κἀγαθῷ,
ἐν
οἷς
οὐδαμοῦ
|
σὺ |
φανήσει
γεγονώς,
οὐ
πρῶτος,
οὐ |
[280] |
σὺ
τοίνυν
οὗτος
εὑρέθης.
(εἶτα
|
σὺ |
φθέγγει
καὶ
βλέπειν
εἰς
τὰ |
[310] |
ποῖον
ἱππικόν;
τί
τῶν
ἁπάντων
|
σὺ |
χρήσιμος
{εἶ}
τίς
ἢ
τοῖς |