Para. |
[130] |
οὔτε
μεῖζον
οὔτ'
ἔλαττον
ψήφισμ'
|
οὐδὲν |
Αἰσχίνῃ
περὶ
τῶν
συμφερόντων
τῇ |
[70] |
καὶ
μὴν
οὐδ'
ὁ
Φίλιππος
|
οὐδὲν |
αἰτιᾶται
ἔμ'
ὑπὲρ
τοῦ
πολέμου, |
[20] |
τῶν
ἄλλων
ὧν
κατεψεύσατό
μου
|
οὐδὲν |
ἀληθὲς
ὂν
δείκνυται.
(ἐπειδὴ
τοίνυν |
[40] |
ταῖς
πρεσβείαις
μισθωσάντων
ἑαυτοὺς
καὶ
|
οὐδὲν |
ἀληθὲς
ὑμῖν
ἀπαγγειλάντων,
ἐξηπάτηντο
δ' |
[180] |
ἱερὰ
καὶ
τοὺς
τάφους
ἐπάγων,
|
οὐδὲν |
ἀλλότριον
ποιῶν
οὔτε
τῆς
ἑαυτοῦ |
[70] |
ἂν
ἔχοις:
εἰ
γὰρ
εἶχες,
|
οὐδὲν |
ἂν
αὐτοῦ
πρότερον
νυνὶ
παρέσχου. |
[260] |
τοῖς
δεομένοις
ἐπαρκῶν,
σιωπῶ
καὶ
|
οὐδὲν |
ἂν
εἴποιμι
οὐδὲ
παρασχοίμην
περὶ |
[100] |
λῃτουργεῖν,
αὐτοῖς
μὲν
μικρὰ
καὶ
|
οὐδὲν |
ἀναλίσκουσι,
τοὺς
δ'
ἀπόρους
τῶν |
[240] |
καὶ
Μελάντου
μανία
οὔτ'
ἄλλ'
|
οὐδὲν |
ἀπείρατον
ἦν
τούτοις
κατ'
ἐμοῦ, |
[0] |
μὲν-
οὐ
βούλομαι
δυσχερὲς
εἰπεῖν
|
οὐδὲν |
ἀρχόμενος
τοῦ
λόγου,
οὗτος
δ' |
[180] |
εἶναι
δίκαια,
καὶ
πόλεις
παραιρεῖται
|
οὐδὲν |
αὐτῷ
προσηκούσας,
τινὰς
δὲ
καὶ |
[210] |
λόγου
καὶ
τοῦ
βουλεύσασθαι
πραχθέντων
|
οὐδὲν |
αὐτῷ
συναίτιος
εἶναι
δοκῶ,
τῶν |
[40] |
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ἔτι
χρῆται:
|
οὐδὲν |
γὰρ
ἂν
ἦν
εὐδαιμονέστερον
προδότου. |
[60] |
προὔλαβε
καὶ
κατέσχε
Φίλιππος,
ἐάσω:
|
οὐδὲν |
γὰρ
ἡγοῦμαι
τούτων
εἶναι
πρὸς |
[50] |
ἐρῶ
καθ'
ἕκαστον
ἐφεξῆς
καὶ
|
οὐδὲν |
ἑκὼν
παραλείψω.
(τοῦ
μὲν
οὖν |
[0] |
ἀγῶν'
ἐμοὶ
καὶ
Κτησιφῶντι
καὶ
|
οὐδὲν |
ἐλάττονος
ἄξιον
σπουδῆς
ἐμοί:
πάντων |
[300] |
ἀνδρὸς
δύναμιν
καὶ
λογισμὸν
ἧκεν,
|
οὐδὲν |
ἐλλειφθέν.
εἰ
δ'
ἢ
δαίμονός |
[240] |
οὐδεὶς
μήποθ'
εὕρῃ
κατ'
ἔμ'
|
οὐδὲν |
ἐλλειφθέν.
(εἰ
τοίνυν
τις
ἔροιθ' |
[240] |
καὶ
φύσει
κίναδος
τἀνθρώπιόν
ἐστιν,
|
οὐδὲν |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑγιὲς
πεποιηκὸς
οὐδ' |
[280] |
γὰρ
συμφέρονθ'
εἱλόμην
τουτοισί,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἐξαίρετον
οὐδ'
ἴδιον
πεποίημαι.
(ἆρ' |
[180] |
ὁ
συκοφάντης,
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
|
οὐδὲν |
ἐοικότες,
ἐν
τούτῳ
πλεῖστον
ἀλλήλων |
[290] |
ἐλπὶς
οὔτε
φόβος
οὔτ'
ἄλλ'
|
οὐδὲν |
ἐπῆρεν
οὐδὲ
προηγάγετο
ὧν
ἔκρινα |
[150] |
οὐκ
ἦλθον,
οἱ
δ'
ἐλθόντες
|
οὐδὲν |
ἐποίουν,
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
πυλαίαν |
[160] |
τὴν
Ἀττικὴν
παρασκευάζεται
παραγίγνεσθαι,
παρ'
|
οὐδὲν |
ἡγούμενος
τὰς
ἡμετέρας
συνθήκας,
καὶ |
[120] |
πόλιν.
(ταῦτα
τοίνυν
εἰδὼς
Αἰσχίνης
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἐμοῦ
πομπεύειν
ἀντὶ
τοῦ |
[170] |
πολλάκις
δὲ
τοῦ
κήρυκος
ἐρωτῶντος
|
οὐδὲν |
μᾶλλον
ἀνίστατ'
οὐδείς,
ἁπάντων
μὲν |
[170] |
εὔνους
ἦν
οὔτ'
εἰ
πλούσιος,
|
οὐδὲν |
μᾶλλον
ἔμελλ'
ὅ
τι
χρὴ |
[30] |
τούτων:
τοῖς
μὲν
γὰρ
ὅλοις
|
οὐδὲν |
μέτριόν
μοι
δοκεῖτε
ποιεῖν,
τὴν |
[180] |
καὶ
ὅτι
ὁ
Ἀθηναίων
δῆμος,
|
οὐδὲν |
μνησικακῶν
εἴ
τι
πρότερον
γέγονεν |
[310] |
ποιοῦντες
σοί.
(εἶτα
λέγεις
ὡς
|
οὐδὲν |
ὅμοιός
εἰμ'
ἐκείνοις
ἐγώ;
σὺ |
[290] |
ἑαυτοῦ
ὅτι
τοῖς
γεγενημένοις
ἀνιαροῖς
|
οὐδὲν |
ὁμοίως
ἔσχε
τοῖς
ἄλλοις.
(καίτοι |
[210] |
πόλιν
εἰσελθόντος
τοῦ
στρατοπέδου
οὐδεὶς
|
οὐδὲν |
οὐδ'
ἀδίκως
ὑμῖν
ἐνεκάλεσεν:
οὕτω |
[20] |
Εὔβουλος
καὶ
Κηφισοφῶν:
ἐγὼ
δ'
|
οὐδὲν |
οὐδαμοῦ.
(ἀλλ'
ὅμως,
τούτων
τοιούτων |
[180] |
τῇ
πατρίδι.
σὺ
μέν
γ'
|
οὐδὲν |
οὐδαμοῦ
χρήσιμος
ἦσθα:
ἐγὼ
δὲ |
[140] |
τῶν
ἐκ
τῆς
χώρας
γιγνομένων
|
οὐδὲν |
οὔτ'
εἰσήγεθ'
ὧν
ἐδεῖτ'
αὐτῷ: |
[70] |
Κηφισοφῶν,
εἶτα
πάντες:
ἐγὼ
δ'
|
οὐδὲν |
περὶ
τούτων.
λέγε.
Ψηφίσματα.
{Ἐπὶ |
[180] |
καὶ
Ἀθηναίων
οὔσας
δοριαλώτους
πεποίηκεν
|
οὐδὲν |
προαδικηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
τοῦ |
[290] |
δικαίων
καὶ
συμφερόντων
τῇ
πατρίδι
|
οὐδὲν |
προδοῦναι,
οὐδ'
ὅσα
συμβεβούλευκα
πώποτε |
[30] |
ἐὰν
μὴ
ἐμμένητε
τοῖς
ὡμολογημένοις,
|
οὐδὲν |
προτερήσετε
ἔξω
τοῦ
ἐφθακέναι
ἀδικοῦντες} |
[190] |
ἐχρῶντο,
οὔτ'
εἰς
ταῦτα
χρήσιμον
|
οὐδὲν |
σαυτὸν
παρέσχες,
ὅπερ
δ'
ἂν |
[110] |
μὲν
ἐπέδωκα,
ταῦτ'
ἐστὶν
ὧν
|
οὐδὲν |
σὺ
γέγραψαι:
ἃ
δέ
φησιν |
[210] |
διὰ
παντὸς
ἔδωκεν
ἑαυτὸν
εἰς
|
οὐδὲν |
τῇ
πόλει,
ἀλλ'
ὁ
μὲν |
[290] |
οὐδ'
ἐδάκρυσεν,
οὐδ'
ἔπαθεν
τοιοῦτον
|
οὐδὲν |
τῇ
ψυχῇ,
ἀλλ'
ἐπάρας
τὴν |
[280] |
δ'
ἀπηγγέλθη
τάχισθ'
ἡ
μάχη,
|
οὐδὲν |
τούτων
φροντίσας
εὐθέως
ὡμολόγεις
καὶ |
[260] |
ποιήσας,
(οὐ
κατῄσχυνας
μὰ
Δί'
|
οὐδὲν |
τῶν
προυπηργμένων
τῷ
μετὰ
ταῦτα |
[270] |
οὔτε
τὴν
ἔχθραν
οὔτ'
ἄλλ'
|
οὐδὲν |
τῶν
τοιούτων
τὸν
καλὸν
κἀγαθὸν |
[160] |
καὶ
τὰς
ἀνοχὰς
αἰτεῖσθε,
κατ'
|
οὐδὲν |
ὑφ'
ἡμῶν
πεπλημμελημένοι.
ἐγὼ
μέντοι |