Para. |
[10] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι:
ἀλλ'
ἐφ'
|
οἷς |
ἀδικοῦντά
μ'
ἑώρα
τὴν
πόλιν, |
[290] |
μέσου,
τίνες
ὡς
ἀληθῶς
εἰσὶν
|
οἷς |
ἂν
εἰκότως
καὶ
δικαίως
τὴν |
[10] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῖς
ἄλλοις
|
οἷς |
ἂν
εἰπεῖν
τις
ὑπὲρ
Κτησιφῶντος |
[20] |
πλεῖν
ἐπὶ
τοὺς
τόπους
ἐν
|
οἷς |
ἂν
ᾖ
Φίλιππος
καὶ
τοὺς |
[20] |
πρέσβεις
ἐπὶ
τοὺς
τόπους
ἐν
|
οἷς |
ἂν
ὄντα
Φίλιππον
πυνθάνωνται,
καὶ |
[0] |
τὰ
κατηγορημένα
δόξω,
οὐδ'
ἐφ'
|
οἷς |
ἀξιῶ
τιμᾶσθαι
δεικνύναι:
ἐὰν
δ' |
[310] |
ἐναντίον
γενέσθαι
παρὰ
σοῦ
τούτοις
|
οἷς |
ἅπαντα
πολιτεύει.
ἐν
τίσιν
οὖν |
[110] |
μὲν
γὰρ
Ναυσικλῆς
στρατηγῶν
ἐφ'
|
οἷς |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
προεῖτο
πολλάκις |
[320] |
ἔξω
δὲ
βλέπουσι,
καὶ
ἐν
|
οἷς |
ἀτυχησάντων
τῶν
Ἑλλήνων
ηὐτύχησ'
ἕτερος, |
[10] |
ἀλόγως
οὐδ'
ἀδίκως
αὐτοῖς
ὀργιζόμενοι:
|
οἷς |
γὰρ
ηὐτυχήκεσαν
ἐν
Λεύκτροις
οὐ |
[110] |
ψήφισμ'
ὅλον
τὸ
γραφέν
μοι.
|
οἷς |
γὰρ
οὐκ
ἐγράψατο
τοῦ
προβουλεύματος, |
[110] |
ἧς
ἦρχεν
ὑπεύθυνος
ἦν,
ἐφ'
|
οἷς |
δ'
ἐστεφανοῦτο
οὐχ
ὑπεύθυνος.
οὐκοῦν |
[160] |
μέχρι
πόρρω
προήγαγον
οὗτοι.
ἐν
|
οἷς |
δ'
ἦτ'
ἤδη
τὰ
πρὸς |
[260] |
οἷς
σαυτῷ
συνῄδεις
ἀδικοῦντι,
ἐν
|
οἷς |
δ'
ἠτύχησαν
οἱ
ἄλλοι,
θρασὺς |
[250] |
ἐψηφίζεσθε
τἄριστά
με
πράττειν:
ἐν
|
οἷς |
δὲ
τὰς
γραφὰς
ἀπέφευγον,
ἔννομα |
[250] |
γράφειν
καὶ
λέγειν
ἀπεδεικνύμην:
ἐν
|
οἷς |
δὲ
τὰς
εὐθύνας
ἐπεσημαίνεσθε,
δικαίως |
[30] |
ἐχθρὸς
ἥκει,
φίλον
αὐτὸν
γεγενημένον,
|
οἷς |
δὲ
φίλος,
τοὐναντίον
ἐχθρόν.
οὐ |
[250] |
εὔορκα
δικαστῶν.
~Οὐκοῦν
ἐν
μὲν
|
οἷς |
εἰσηγγελλόμην,
ὅτ'
ἀπεψηφίζεσθέ
μου
καὶ |
[250] |
εἰς
τοιούτους
λόγους
ἐμπίπτειν
ἀναγκάζομαι,
|
οἷς |
ἐκ
τῶν
ἐνόντων
ὡς
ἂν |
[150] |
ταῦτα
καὶ
τοὺς
χρόνους
ἐν
|
οἷς |
ἕκαστα
πέπρακται,
ἵν'
εἰδῆθ'
ἡλίκα |
[60] |
ἦν
καὶ
ἀναγκαῖον
ἅμα
πᾶσιν
|
οἷς |
ἐκεῖνος
ἔπραττ'
ἀδικῶν
ὑμᾶς
ἐναντιοῦσθαι |
[100] |
αὐτὴν
δὲ
ἀναλογίαν
ἔστω
καὶ
|
οἷς |
ἐλάττων
οὐσία
ἐστὶ
τῶν
δέκα |
[310] |
τῶν
ἡγεμόνων
τῶν
συμμοριῶν
ἐφ'
|
οἷς |
ἐλυμήνω
τὸν
τριηραρχικὸν
νόμον.
(ἀλλ' |
[140] |
ἀφεὶς
καὶ
παριδὼν
ἐπέραινεν
ἐφ'
|
οἷς |
ἐμισθώθη,
καὶ
λόγους
εὐπροσώπους
καὶ |
[130] |
τούτου,
ὅμοιόν
γε,
οὐ
γάρ;
|
οἷς |
ἐμοῦ
κατηγορεῖ:
ἕτερον
δ'
ἀναμιμνῄσκεσθε. |
[110] |
ὧν
ὑπεύθυνος
ἦν,
ἀλλ'
ἐφ'
|
οἷς |
ἐπέδωκα,
ὦ
συκοφάντα.
ἀλλὰ
καὶ |
[110] |
πολλῶν
ἔργων
ἐπιστάτης
ὤν,
ἐφ'
|
οἷς |
ἐπέδωκε
τετίμηται.
σχέτλιον
γὰρ
ἂν |
[310] |
ἢ
τῶν
Ἑλληνικῶν
καὶ
ξενικῶν,
|
οἷς |
ἐπέστης,
ἐπηνώρθωται;
ποῖαι
τριήρεις;
ποῖα |
[100] |
ὑμᾶς,
μηδὲν
ὧν
ἠδίκησθε
ἐν
|
οἷς |
ἐπιστεύθητε
ὑπολογισάμενοι.
μυρία
τοίνυν
ἕτερ' |
[60] |
ἄν
τις
κατὰ
τῶν
ἐναντιωθέντων
|
οἷς |
ἔπραττεν
ἐκεῖνος
μέμψις
καὶ
κατηγορία: |
[280] |
πραγμάτων
ἠρνεῖσθε
διομνύμενοι,
ταῦτ'
ἐν
|
οἷς |
ἔπταισεν
ἡ
πόλις
ὡμολογήσατε.
τοὺς |
[80] |
στεφάνους
καὶ
τοὺς
τῶν
Περινθίων,
|
οἷς |
ἐστεφάνουν
ἐκ
τούτων
τὴν
πόλιν. |
[90] |
Πύθια,
καὶ
ἀνακαρῦξαι
τὼς
στεφάνως
|
οἷς |
ἐστεφάνωται
ὁ
δᾶμος
ὁ
Ἀθαναίων |
[210] |
πολλάκις
ἐστὶ
δίκαιος,
εἰ
ἐφ'
|
οἷς |
ἔχαιρον
οἱ
ἄλλοι,
ταῦτ'
ἐλυπεῖθ' |
[310] |
οὐχ
ὁποστοσοῦν,
οὔκουν
ἐπί
γ'
|
οἷς |
ἡ
πατρὶς
ηὐξάνετο.
(τίς
γὰρ |
[10] |
πρὸς
αὑτοὺς
ἐτάραττεν:
εἶτ'
ἐν
|
οἷς |
ἡμάρτανον
ἄλλοι
καὶ
κακῶς
ἐφρόνουν, |
[240] |
δῆμος.
(καὶ
μετὰ
ταῦτα
συστάντων
|
οἷς |
ἦν
ἐπιμελὲς
κακῶς
ἐμὲ
ποιεῖν, |
[230] |
τῆς
μὲν
ὠμότητος,
ἣν
ἐν
|
οἷς |
καθάπαξ
τινῶν
κατέστη
κύριος
Φίλιππος |
[20] |
οὐδενὶ
τῶν
ἁπάντων
συνελάμβανον
ὑμῖν:
|
οἷς |
καὶ
δικαίως
καὶ
προσηκόντως
ὀργιζόμενοι |
[240] |
τελευταῖ'
ἐκ
Θηβῶν,
ἀλλ'
ἐν
|
οἷς |
κρατηθεῖεν
οἱ
πρέσβεις
αὐτοῦ
τῷ |
[30] |
ἀκούσεσθε
δυοῖν
ἢ
τριῶν
ἡμερῶν,
|
οἷς |
μὲν
ἐχθρὸς
ἥκει,
φίλον
αὐτὸν |
[130] |
γὰρ
ὧν
ἔτυχεν
ἦν,
ἀλλ'
|
οἷς |
ὁ
δῆμος
καταρᾶται.
ὀψὲ
γάρ |
[310] |
ἀνδρὶ
καλῷ
τε
κἀγαθῷ,
ἐν
|
οἷς |
οὐδαμοῦ
σὺ
φανήσει
γεγονώς,
οὐ |
[230] |
παρὰ
τοὺς
παρόντας
καιρούς,
ἐν
|
οἷς |
οὐχ
ὅσ'
ἐβουλόμεθα,
ἀλλ'
ὅσα |
[110] |
αὐτὸς
οὗτός
μοι
μαρτυρεῖ
ἐφ'
|
οἷς |
οὐχ
ὑπεύθυνος
ἦν
ἐστεφανῶσθαι,
λαβὼν |
[210] |
ταῖς
παρασκευαῖς,
τῇ
προθυμίᾳ.
ἐφ'
|
οἷς |
παρὰ
μὲν
τῶν
ἄλλων
ὑμῖν |
[210] |
περὶ
ὑμῶν
ἔχοντες
ἔδειξαν.
(ἐν
|
οἷς |
πᾶσιν,
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κατά
γ' |
[270] |
κινδυνεύεται
τῇ
πόλει,
καὶ
ἐν
|
οἷς |
πρὸς
τοὺς
ἐναντίους
ἐστὶ
τῷ |
[260] |
καὶ
ἀεὶ
πληγήσεσθαι
προσδοκῶν
ἐφ'
|
οἷς |
σαυτῷ
συνῄδεις
ἀδικοῦντι,
ἐν
οἷς |
[250] |
φυλαττόμενος
τὸ
λυπῆσαί
τιν'
ἐν
|
οἷς |
σεμνύνομαι.
σὺ
δ'
ὁ
σεμνὸς |
[150] |
δὴ
καὶ
τοὺς
χρόνους
ἐν
|
οἷς |
ταῦτ'
ἐγίγνετο:
εἰσὶ
γὰρ
καθ' |
[80] |
μὲν
τῶν
χρόνων
ἐκείνων,
ἐν
|
οἷς |
ταῦτ'
ἐπράχθη,
πάντ'
ἀνωμολόγημαι
τὰ |
[190] |
τὰ
δ'
ἤδη
παρῆν,
ἐν
|
οἷς |
τὴν
προαίρεσίν
μου
σκόπει
τῆς |
[260] |
καὶ
στρεπτοὺς
καὶ
νεήλατα,
ἐφ'
|
οἷς |
τίς
οὐκ
ἂν
ὡς
ἀληθῶς |
[270] |
καὶ
τὸν
ῥήτορα
δεῖ;
ἐν
|
οἷς |
τῶν
ὅλων
τι
κινδυνεύεται
τῇ |
[20] |
τὴν
πόλιν
τὰ
μέγιστ'
ἐν
|
οἷς |
ψεύδεται:
εἰ
γὰρ
ὑμεῖς
ἅμα |