Para.
[210]	ὑμῶν ἔχοντες ἔδειξαν. (ἐν οἷς	πᾶσιν,	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατά γ' ὑμᾶς
[290]	ἐλευθερίας ἥ τε πόλις παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ἀναίτιος γέγον' ἐκ τῶν
[270]	τοίνυν τοῖς ἄλλοις ἔγωγ' ὁρῶ	πᾶσιν	ἀνθρώποις διωρισμένα καὶ τεταγμένα πως
[210]	τρί' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ἔδειξαν ἐγκώμια Θηβαῖοι καθ'
[0]	κατηγορεῖ. ἕτερον δ' ὃ φύσει	πᾶσιν	ἀνθρώποις ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν
[190]	τὸ μὲν παρεληλυθὸς ἀεὶ παρὰ	πᾶσιν	ἀφεῖται, καὶ οὐδεὶς περὶ τούτου
[80]	τῇ πόλει καὶ ἐμοὶ καὶ	πᾶσιν	γενέσθαι, τῷ θυσίας τοῖς θεοῖς
[90]	ἡ πολιτεία διεπράξατο, ἀλλὰ καὶ	πᾶσιν	ἔδειξεν ἀνθρώποις τήν τε τῆς
[180]	τοῦ δικαίου πολίτου τότε δεῖξαι	πᾶσιν,	εἴ τι τούτων εἶχεν ἄμεινον,
[220]	μηδὲ δικαιότερον. διὰ ταῦτ' ἐν	πᾶσιν	ἐμαυτὸν ἔταττον. Λέγε τὰς ἐπιστολὰς
[10]	νῦν δ' ἀτυχεῖς Θηβαῖοι φανεροὶ	πᾶσιν	ἦσαν ἀναγκασθησόμενοι καταφεύγειν ἐφ' ὑμᾶς,
[60]	τοίνυν ἦν καὶ ἀναγκαῖον ἅμα	πᾶσιν	οἷς ἐκεῖνος ἔπραττ' ἀδικῶν ὑμᾶς
[310]	ἀχαριστίαν καὶ προπηλακισμὸν ἄγειν, ἢ	πᾶσιν,	ὅσοι τι μετ' εὐνοίας πράττουσι,
[280]	οἰκεῖος ἦν ἐμοῦ, κοινῇ δὲ	πᾶσιν	οὐδεὶς ἐγγυτέρω: ᾧ γὰρ ἐκείνους
[170]	ἡλικίᾳ καὶ τοὺς ἱππέας δεῖξαι	πᾶσιν	ὑμᾶς αὐτοὺς ἐν τοῖς ὅπλοις
[0]	πρὸς εὐσέβειαν ἑκάστῳ, τοῦτο παραστῆσαι	πᾶσιν	ὑμῖν περὶ ταυτησὶ τῆς γραφῆς
[0]	διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ	πᾶσιν	ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ'
[0]	διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ	πᾶσιν	ὑμῖν, τοσαύτην ὑπάρξαι μοι παρ'
[310]	πάντων, ὅτι τοῖς μὲν ζῶσι	πᾶσιν	ὕπεστί τις ἢ πλείων ἢ
[0]	ἡδονήν, τούτῳ δέδοται, ὃ δὲ	πᾶσιν	ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐνοχλεῖ, λοιπὸν
[300]	ἔδει γενναίους καὶ καλοὺς καὶ	πᾶσιν	ὠφελίμους εἶναι, συμμαχίας πόλεων, πόρους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/11/2005