Para.
[80]	καλῶς ἔχῃ, χάριτος τυγχάνει, ἐάν	θ'	ὡς ἑτέρως, τιμωρίας. φαίνομαι τοίνυν
[210]	βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα καὶ τἄλλ'	ἀγάθ'	εἰς τὴν Βοιωτίαν ἥξοντα, ἐκ
[30]	τῶν ἄλλων πρέσβεων ἀλλ' ἰδίᾳ	καθ'	αὑτόν, τοιαῦτα πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν
[310]	τὸν ζῶντ' ἐξέταζε καὶ τοὺς	καθ'	αὑτόν, ὥσπερ τἄλλα πάντα, τοὺς
[290]	κατηγορεῖν δηλονότι, δεῖγμα δ' ἐξέφερεν	καθ'	ἑαυτοῦ ὅτι τοῖς γεγενημένοις ἀνιαροῖς
[320]	ἔχουσιν ἀνιάτως, τούτους μὲν αὐτοὺς	καθ'	ἑαυτοὺς ἐξώλεις καὶ προώλεις ἐν
[210]	ἡμεῖς πρὸς ταῦτα, τὰ μὲν	καθ'	ἕκαστ' ἐγὼ μὲν ἀντὶ παντὸς
[50]	γεγραμμένων τάξιν περὶ πάντων ἐρῶ	καθ'	ἕκαστον ἐφεξῆς καὶ οὐδὲν ἑκὼν
[150]	ὑμᾶς, εἶτα μέντοι καὶ ὅσον	καθ'	ἕν' ἄνδρα, καὶ δι' ἐμέ.
[10]	οὐδεμιᾶς εἰρημένα: βούλομαι δὲ καὶ	καθ'	ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐξετάσαι, καὶ
[160]	ἐᾶν αὐξάνεσθαι, παρορῶντας καὶ οὐδὲ	καθ'	ἓν φυλαττομένους, εἰς ἔχθραν δὲ
[210]	κρίνειν, ἀλλὰ τὰ μὲν τοῦ	καθ'	ἡμέραν βίου συμβόλαια ἐπὶ τῶν
[40]	οὐ προορωμένων, τὰ δὲ τῇ	καθ'	ἡμέραν ῥᾳστώνῃ καὶ σχολῇ δελεαζομένων,
[100]	λέγε πρῶτον μὲν τὸ ψήφισμα	καθ'	ὃ εἰσῆλθον τὴν γραφήν, εἶτα
[70]	πλοίων ἀφέσεως ὧν ἐναυάρχει Λεωδάμας.	καθ'	ὅλου μὲν οὖν ἔμοιγε φαίνεσθε
[100]	τὸ) τριηραρχικὸν ἀντὶ τοῦ πρότερον,	καθ'	ὃν αἱ συντέλειαι ἦσαν τῶν
[100]	πόλιν τῶν καιρῶν, ἔθηκα νόμον	καθ'	ὃν τοὺς μὲν τὰ δίκαια
[60]	δὲ καὶ συνεβούλευον καὶ ἐγὼ	καθ'	οὓς ἐπολιτευόμην χρόνους. ὁμολογῶ. ἀλλὰ
[150]	οἷς ταῦτ' ἐγίγνετο: εἰσὶ γὰρ	καθ'	οὓς ἐπυλαγόρησεν οὗτος. λέγε. Χρόνοι.
[50]	νόμους δεικτέον εἶναί μοι δοκεῖ,	καθ'	οὓς ταῦτα γράφειν ἐξῆν τούτῳ.
[80]	δὲ τοὺς ἀποστόλους ἅπαντας ἀπέστειλα,	καθ'	οὓς Χερρόνησος ἐσώθη καὶ Βυζάντιον
[90]	ἓν ἢ δύο βούλομαι τῶν	καθ'	ὑμᾶς πεπραγμένων καλῶν τῇ πόλει
[270]	ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ καὶ οὐδαμοῦ	καθ'	ὑμῶν οὐδ' ἰδίᾳ, τὴν δὲ
[130]	Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι	καθ'	ὑμῶν οὐχ ὑπεχώρησα, ἀλλ' ἀναστὰς
[210]	πᾶσιν ἀνθρώποις ἔδειξαν ἐγκώμια Θηβαῖοι	καθ'	ὑμῶν τὰ κάλλιστα, ἓν μὲν
[150]	ἕκαστα πέπρακται, ἵν' εἰδῆθ' ἡλίκα	πράγμαθ'	ἡ μιαρὰ κεφαλὴ ταράξασ' αὕτη
[170]	λίαν θορυβουμένους ἀγνοεῖν τὰ παρόντα	πράγμαθ'	ἡγοῦμαι: εὖ γὰρ οἶδ' ὅτι,
[60]	θεωρήμασι τῆς τῶν προγόνων ἀρετῆς	ὑπομνήμαθ'	ὁρῶσι τοσαύτην κακίαν ὑπάρξαι, ὥστε
[250]	κοινὰ προσελθεῖν ἔδοξέ μοι, τοιαῦτα	πολιτεύμαθ'	ἑλέσθαι ὥστε καὶ ὑπὸ τῆς
[140]	τὰ μὲν ἄλλα καὶ φέρειν	ἐδύναθ'	ὡς ἔοικεν, ἡ πόλις καὶ
[150]	συμβούλοις ἡμῖν κειμένοις ἐπιζημίοις. εὐτυχεῖτε}	(ὁρᾶθ'	ὅτι φεύγει μὲν τὰς ἰδίας
[90]	ὢν τοῖς Βυζαντίοις πολιορκῶν αὐτοὺς	ἑωρᾶθ'	ὑπὸ πάντων, οὗ τί γένοιτ'
[100]	τό γ' ἔργον οὐκ ἂν	ἐποιήσαθ'	ὑμεῖς, ἀκριβῶς οἶδ' ἐγώ: εἰ
[20]	ὑμεῖς μὲν οὐκ ἀφ' ἧς	ὠμόσαθ'	ἡμέρας μόνον, ἀλλ' ἀφ' ἧς
[160]	ἴστε μὲν ἅπαντες: μικρὰ δ'	ἀκούσαθ'	ὅμως αὐτὰ τἀναγκαιότατα. (ἑσπέρα μὲν
[60]	ὅσων ἐδύνατο, πῶς οὐχ ἁπάντων	ἐνδοξόταθ'	ὑμεῖς ἐβουλεύσασθ' ἐμοὶ πεισθέντες; (ἀλλ'
[140]	τῆς χώρας γιγνομένων οὐδὲν οὔτ'	εἰσήγεθ'	ὧν ἐδεῖτ' αὐτῷ: (ἦν δ'
[230]	μόνου μετεῖχον ἐγώ, ἐξ ἴσου	προὐτίθεθ'	ὑμεῖς τοῖς παρ' ἐκείνου μισθαρνοῦσι
[280]	τουτὶ τὸ ἐπίγραμμα, ὃ δημοσίᾳ	προείλεθ'	ἡ πόλις αὐτοῖς ἐπιγράψαι, ἵν'
[30]	τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἢ ταῦτ'	ἐπηγγέλλεθ'	ὑμῖν οὗτος ὁ μισθωτός; (λέγε
[270]	συμφέρειν ἑαυτὸν δοὺς οὐ κατώρθωσεν	μεθ'	ἁπάντων: οὐκ ὀνειδίζειν οὐδὲ λοιδορεῖσθαι
[150]	τοῦτ' εἶδον, οἱ Θηβαῖοι καὶ	μεθ'	ἡμῶν ἐγένοντο, ὥσπερ χειμάρρους ἂν
[230]	Χίος οὔτε Ῥόδος οὔτε Κέρκυρα	μεθ'	ἡμῶν ἦν: χρημάτων δὲ σύνταξιν
[220]	τὴν χώραν, ὃ πάντες ᾤοντο,	μεθ'	ἡμῶν παραταξαμένους ἐκεῖνον κωλύειν ἐποίησεν.
[230]	λαβόντα Βυζάντιον, συμπολεμεῖν τοὺς Βυζαντίους	μεθ'	ἡμῶν πρὸς ἐκεῖνον. (ἆρά σοι
[280]	τ' ἐμὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν	μεθ'	ἧς τὰ πράγματ' ἔπραττον, καὶ
[150]	καὶ τὴν ἱερὰν χώραν ἐρχόμενοι	μεθ'	ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι τῷ θεῷ
[150]	ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι τῷ θεῷ	μεθ'	ὑμῶν βοηθεῖν καὶ ἀμύνασθαι τοὺς
[240]	ἐξεδόθησαν; οὐχ ὡς ἀπηλάθησαν βουλόμενοι	μεθ'	ὑμῶν εἶναι; εἶτα τοῦ μὲν
[210]	σωφροσύνης. καὶ γὰρ τὸν ἀγῶνα	μεθ'	ὑμῶν μᾶλλον ἢ πρὸς ὑμᾶς
[310]	παραβάλλειν ἐμὲ τὸν νῦν ζῶντα	μεθ'	ὑμῶν. (τίς γὰρ οὐκ οἶδε
[210]	ἐνταῦθ' ἐξέβην βούλομαι. ὡς γὰρ	ἀφικόμεθ'	εἰς τὰς Θήβας, κατελαμβάνομεν Φιλίππου
[170]	καὶ πεισθῶσιν ἡμῖν, καὶ ἃ	βουλόμεθ'	ὦμεν διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματος
[250]	προσκροῦσαι καὶ μὴ πάνθ' ὡς	ἐβουλόμεθ'	ἡμῖν συμβῆναι, τῆς τῶν ἄλλων
[170]	ἢ βιασθῶσιν. (εἰ μὲν τοίνυν	προαιρησόμεθ'	ἡμεῖς’ ἔφην ἐν τῷ παρόντι,
[80]	ὅτι σίτῳ πάντων ἀνθρώπων πλείστῳ	χρώμεθ'	ἐπεισάκτῳ, βουλόμενος τῆς σιτοπομπίας κύριος
[60]	συμβησόμενα, εἰ μηδεὶς κωλύσει, καὶ	προῃσθάνεθ'	ὡς ἔοικεν, ἐκ πολλοῦ, ταῦτα
[320]	ταύτην τοίνυν παρ' ἐμοὶ μεμενηκυῖαν	εὑρήσεθ'	ἁπλῶς. (ὁρᾶτε δέ. οὐκ ἐξαιτούμενος,
[190]	Αἰσχίνη, μόνῳ τῶν ἄλλων, ὅτ'	ἐβουλεύεθ'	ἡ πόλις περὶ τούτων, τότ'
[130]	Χερρόνησος ἐπορθεῖτο, ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν	ἐπορεύεθ'	ἅνθρωπος, οὐκέτ' ἐν ἀμφισβητησίμῳ τὰ
[40]	προτερήσετε ἔξω τοῦ ἐφθακέναι ἀδικοῦντες}	~Ἀκούεθ'	ὡς σαφῶς δηλοῖ καὶ διορίζεται
[170]	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι βουλομένοις	ὑπάρχεθ'	ὑμεῖς ἕτοιμοι καὶ βοηθήσετε, ἐάν
[210]	ἀδίκως ὑμῖν ἐνεκάλεσεν: οὕτω σώφρονας	παρέσχεθ'	ὑμᾶς αὐτούς: δίς τε συμπαραταξάμενοι
[110]	λογισταί, οὐ κατηγόρεις; (ἵνα τοίνυν	ἴδηθ'	ὅτι αὐτὸς οὗτός μοι μαρτυρεῖ
[150]	ἐν οἷς ἕκαστα πέπρακται, ἵν'	εἰδῆθ'	ἡλίκα πράγμαθ' ἡ μιαρὰ κεφαλὴ
[170]	τὸν νοῦν, ἑνὸς μέν, ἵν'	εἰδῆθ'	ὅτι μόνος τῶν λεγόντων καὶ
[300]	χάριν δι' ἐμέ. ἵνα δ'	εἰδῆθ'	ὅτι πολλῷ τοῖς λόγοις ἐλάττοσι
[280]	ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ' ὁμωρόφιον	μήθ'	ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι τοῖς πρὸς
[280]	καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα	μήθ'	ὁμωρόφιον μήθ' ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι
[270]	ἐμοῦ μήθ' ὑπὲρ τῆς πόλεως	μήθ'	ὑπὲρ αὑτοῦ, στεφάνου καὶ ἐπαίνου
[270]	δίκην ἀξιώσαντα λαβεῖν παρ' ἐμοῦ	μήθ'	ὑπὲρ τῆς πόλεως μήθ' ὑπὲρ
[30]	ἅπανθ' ὅσα βούλεσθ' ὑμεῖς, ἂν	ἔχηθ'	ἡσυχίαν, καὶ ἀκούσεσθε δυοῖν ἢ
[70]	ἐγώ, τὸ δ' ἐφεξῆς Ἀριστοφῶν,	εἶθ'	Ἡγήσιππος, εἶτ' Ἀριστοφῶν πάλιν, εἶτα
[110]	προεῖτο πολλάκις ἐστεφάνωται ὑφ' ὑμῶν:	εἶθ'	ὅτε τὰς ἀσπίδας Διότιμος ἔδωκε
[120]	εἶναι φῇ; ἐμὸν δῆλον ὅτι.	εἶθ'	οὗ μὲν ἦν παρ' ἐμοῦ
[230]	τὸν πόλεμον μέγιστόν ἐστιν ἁπάντων:	εἶθ'	οὗτοι τὰ ὅπλ' εἶχον ἐν
[110]	ἔδωκε καὶ πάλιν Χαρίδημος, ἐστεφανοῦντο:	εἶθ'	οὑτοσὶ Νεοπτόλεμος πολλῶν ἔργων ἐπιστάτης
[200]	παλαί' ἔργ' ἔλεγες, ὧν τίνος	προσεδεῖθ'	ὁ παρὼν ἀγὼν οὑτοσί; ἐμὲ
[40]	καὶ δυνάμεις πολλὰς καὶ μεγάλας	ἐποιεῖθ'	ὑφ' ἑαυτῷ, καί τινες τῶν
[240]	διὰ τῶν ἐμῶν ψηφισμάτων ἐγίγνετο:	ἔπειθ'	αἱρούμενος σιτώνην ἐκ πάντων ἔμ'
[10]	ἐν Λεύκτροις οὐ μετρίως ἐκέχρηντο:	ἔπειθ'	ἡ Πελοπόννησος ἅπασα διειστήκει, καὶ
[0]	ὑμῶν εἰς τουτονὶ τὸν ἀγῶνα,	ἔπειθ'	ὅ τι μέλλει συνοίσειν καὶ
[0]	ὑμῶν εἰς τουτονὶ τὸν ἀγῶνα,	ἔπειθ'	ὅπερ ἐστὶ μάλισθ' ὑπὲρ ὑμῶν
[260]	σε μάλιστα μὲν οἱ θεοί,	ἔπειθ'	οὗτοι πάντες ἀπολέσειαν, πονηρὸν ὄντα
[210]	οἷς ἔχαιρον οἱ ἄλλοι, ταῦτ'	ἐλυπεῖθ'	ὁρῶν; Λέγε δὴ καὶ ταῦτα
[30]	ὅτι μέλλει καὶ παρασκευάζεται πορεύεσθαι,	ἐξέλθοιθ'	ὑμεῖς καὶ περιπλεύσαντες ταῖς τριήρεσιν
[260]	τουτουσὶ τὴν ποτέρου τύχην ἂν	ἕλοιθ'	ἕκαστος αὐτῶν. ἐδίδασκες γράμματα, ἐγὼ
[240]	οὐδὲν ἐλλειφθέν. (εἰ τοίνυν τις	ἔροιθ'	ὁντινοῦν τίσιν τὰ πλεῖστα Φίλιππος
[30]	ἐντὸς εἴη Πυλῶν καὶ μηδὲν	ἔχοιθ'	ὑμεῖς ποιῆσαι. (οὕτω δ' ἦν
[220]	τούτων τῇ πόλει λόγους ἐπαιρόμενος.	ἀνθ'	ὧν δικαίως ἐστεφανούμην ὑπὸ τουτωνί,
[70]	πεισθεῖσ' ἐμοί, ἔστω δ' ἀδικήματα	πάνθ'	ἃ πέπρακται καὶ ἁμαρτήματ' ἐμά.
[260]	δ' ἀπηλλάγης ποτὲ καὶ τούτου,	πάνθ'	ἃ τῶν ἄλλων κατηγορεῖς αὐτὸς
[240]	ὁ δῆμος, εἰδὼς καὶ ἑορακὼς	πάνθ'	ὅσ' ἔπραττον ἐγώ, ἐν αὐτοῖς
[180]	οὐδαμοῦ χρήσιμος ἦσθα: ἐγὼ δὲ	πάνθ'	ὅσα προσῆκε τὸν ἀγαθὸν πολίτην
[210]	ἐγκωμιάζοντες, πολλὰ δ' ὑμῶν κατηγοροῦντες,	πάνθ'	ὅσα πώποτ' ἐναντί' ἐπράξατε Θηβαίοις
[240]	τὰς ἐμὰς γνώμας ἐχειροτόνει, καὶ	πάνθ'	ὅσα τῆς φυλακῆς εἵνεκ' ἐπράττετο,
[270]	δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται ταῦτα	πάνθ'	οὕτως οὐ μόνον ἐν τοῖς
[290]	τῶν κατ' ἐμαυτὸν ἀνθρώπων προστὰς	πάνθ'	ὑγιῶς καὶ δικαίως πεπολίτευμαι. (διὰ
[20]	δικαίως, αἴτι' εὑρήσει. (καὶ ταυτὶ	πάνθ'	ὑπὲρ τῆς ἀληθείας ἀκριβολογοῦμαι καὶ
[250]	τὸ δὲ προσκροῦσαι καὶ μὴ	πάνθ'	ὡς ἐβουλόμεθ' ἡμῖν συμβῆναι, τῆς
[190]	οὐκ ἐμοί. ἀλλ' ὡς οὐχ	ἅπανθ'	ὅσ' ἐνῆν κατ' ἀνθρώπινον λογισμὸν
[30]	Φίλιππον εἴσω Πυλῶν: ἔσται γὰρ	ἅπανθ'	ὅσα βούλεσθ' ὑμεῖς, ἂν ἔχηθ'
[30]	Φιλίππου, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων ταῦθ'	ἅπανθ'	ὑμῖν ἔσται φανερά. λέγε. Ψήφισμα.
[280]	μὲν πάλαι, φανεροὺς δὲ τόθ'	ἡγήσανθ'	αὑτοῖς γεγενῆσθαι: (εἶτα καὶ προσήκειν
[300]	οὐ παρεθέντ' οὐδ' ἀγνοηθέντ' οὐδὲ	προεθένθ'	ὑπ' ἐμοῦ, καὶ ὅσ' εἰς
[40]	δ' οἱ ταλαίπωροι Φωκεῖς καὶ	ἀνῄρηνθ'	αἱ πόλεις αὐτῶν, τί ἐγένετο;
[20]	Μυρτηνὸν καὶ τὴν Ἐργίσκην, οὕτω	γίγνοινθ'	οἱ ὅρκοι, καὶ μὴ προλαβὼν
[250]	τὸ τῶν οἰηθέντων Ἑλλήνων, εἰ	προοῖνθ'	ἡμᾶς, ἐν εὐδαιμονίᾳ διάξειν αὐτῶν
[290]	Ἵππαρχος, Κλείταρχος, Σωσίστρατος. (ἐπιλείψει με	λέγονθ'	ἡ ἡμέρα τὰ τῶν προδοτῶν
[170]	λέγων καὶ γράφων ἐξηταζόμην τὰ	δέονθ'	ὑπὲρ ὑμῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς
[280]	ἀλλ' ὁρᾷς; ἐγώ: ταὐτὰ γὰρ	συμφέρονθ'	εἱλόμην τουτοισί, καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον
[270]	ἐὰν πρότερός τις εἴπῃ τὰ	προσόνθ'	ἑαυτῷ περὶ ἄλλου, καὶ δὴ
[10]	χρῆσθαι, εἰ μὲν εἰσαγγελίας ἄξια	πράττονθ'	ἑώρα, εἰσαγγέλλοντα καὶ τοῦτον τὸν
[120]	ἐκδεδωκὼς κατὰ συγγραφήν, εἶτ' οὐκ	ἔχονθ'	ἃ προσῆκεν ἐκ τῆς συγγραφῆς
[170]	κοινῆς} τῆς πατρίδος {φωνῆς} τὸν	ἐροῦνθ'	ὑπὲρ σωτηρίας: ἣν γὰρ ὁ
[310]	ὅστις, ὦ πάντων ἀδικώτατε, οὐδ'	ὅθ'	ἅπαντες, ὅσοι πώποτ' ἐφθέγξαντ' ἐπὶ
[260]	οὐδέν, οὐδὲ προαχθήσομαι, ἀλλ' ὅπως	ποθ'	ὑπείλημμαι περὶ τούτων, ἀρκεῖ μοι.
[20]	ψευδόμενος, οἱ δὲ συνειπόντες ὅτου	δήποθ'	εἵνεκα ἐῶ γὰρ τοῦτό γ'
[140]	αὐτῷ τῷ πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς	ὁποιουσδήποθ'	ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς ἐῶ γὰρ
[240]	μοι πάντα πεποίηται, καὶ οὐδεὶς	μήποθ'	εὕρῃ κατ' ἔμ' οὐδὲν ἐλλειφθέν.
[240]	πόλει. οὑτωσὶ δὲ λογίζεσθε. οὐδαμοῦ	πώποθ'	ὅποι πρεσβευτὴς ἐπέμφθην ὑφ' ὑμῶν
[100]	οὐχ ἱκετηρίαν ἔθηκε τριήραρχος οὐδεὶς	πώποθ'	ὡς ἀδικούμενος παρ' ὑμῖν, οὐκ
[280]	ἀδελφοὶ οἱ ὑπὸ τοῦ δήμου	τόθ'	αἱρεθέντες ἐπὶ τὰς ταφὰς ἄλλως
[280]	ἐχθροὺς μὲν πάλαι, φανεροὺς δὲ	τόθ'	ἡγήσανθ' αὑτοῖς γεγενῆσθαι: (εἶτα καὶ
[220]	προλαβεῖν. (ἀλλ' οὐκ ἦν, οἶμαι,	τόθ'	ὃ νυνὶ ποιεῖν, ἐκ παλαιῶν
[30]	τινὲς ἤκουον αὐτοῦ διὰ τὴν	τόθ'	ὑποῦσαν ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς Θηβαίους.
[10]	ὅσα λοιδορούμενος βεβλασφήμηκεν περὶ ἐμοῦ,	θεάσασθ'	ὡς ἁπλᾶ καὶ δίκαια λέγω.
[140]	δὲ πείσειν. τί οὖν; ἐπιχειρεῖ,	θεάσασθ'	ὡς εὖ, πόλεμον ποιῆσαι τοῖς
[10]	κοινὰ ὑπέρευ πεπολίτευμαι, ἀλλ' ἀναστάντες	καταψηφίσασθ'	ἤδη: εἰ δὲ πολλῷ βελτίω
[60]	πῶς οὐχ ἁπάντων ἐνδοξόταθ' ὑμεῖς	ἐβουλεύσασθ'	ἐμοὶ πεισθέντες; (ἀλλ' ἐκεῖσ' ἐπανέρχομαι.
[250]	τούτων ὑπερηφάνως χρῆται τῷ λόγῳ,	σκέψασθ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρήσατε
[40]	ψευδῆ καὶ φενακίσας ὑμᾶς, οὗτός	ἐσθ'	ὁ τὰ Θηβαίων ὀδυρόμενος νῦν
[110]	ἀντὶ τούτων γενέσθαι μοι, ταῦτ'	ἔσθ'	ἃ διώκεις. τὸ λαβεῖν οὖν
[100]	τὰ δίκαια ποιεῖν ἀναγκασθῆναι, οὐκ	ἔσθ'	ὅ τι οὐκ ἐδίδοσαν. (καί
[190]	προειλόμην, ἀδικεῖν ὁμολογῶ. εἰ γὰρ	ἔσθ'	ὅ τι τις νῦν ἑόρακεν,
[200]	ἄξια τῶν προγόνων φρονεῖν, οὐκ	ἔσθ'	ὅστις οὐκ ἂν εἰκότως ἐπιτιμήσειέ
[260]	καὶ ἔγωγε νομίζω. ~Μὴ γὰρ	οἴεσθ'	αὐτὸν φθέγγεσθαι μὲν οὕτω μέγα,
[70]	ἐν μεγάλῃ εὐηθείᾳ ἔσεσθαι, εἰ	οἴεσθ'	ἐμὲ λανθάνειν ὅτι ἐξαπεστάλη ταῦτα
[30]	Πυλῶν: ἔσται γὰρ ἅπανθ' ὅσα	βούλεσθ'	ὑμεῖς, ἂν ἔχηθ' ἡσυχίαν, καὶ
[20]	ἔστι: τί γὰρ καὶ βουλόμενοι	μετεπέμπεσθ'	ἂν αὐτοὺς ἐν τούτῳ τῷ
[170]	τοῖς πωλοῦσι Φιλίππῳ τὴν πατρίδα	πάρεσθ'	ἡ βοηθήσουσα δύναμις ἐν Ἐλατείᾳ,
[170]	τὰ λοιπὰ τῆς πάσης πολιτείας	ἔσεσθ'	ἐμπειρότεροι. (εἶπον τοίνυν ὅτι τοὺς
[90]	Θεμίσωνος καὶ Θεοδώρου περὶ Ὠρωπὸν	ἠδίκησθ'	ἀνεμνήσθητε, ἀλλ' ἐβοηθήσατε καὶ τούτοις,
[240]	ἀγνοήσεσθαι ἴστε γὰρ δήπου καὶ	μέμνησθ'	ὅτι τοὺς πρώτους χρόνους κατὰ
[260]	τοῖς ἰδίοις εἰ μὴ πάντες	ἴσθ'	ὅτι κοινὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ
[10]	ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐξετάσαι, καὶ	μάλισθ'	ὅσ' ὑπὲρ τῆς εἰρήνης καὶ
[240]	γε πρῶτον, ἀλλὰ δι' ὧν	μάλισθ'	ὑπελάμβανον ἀγνοήσεσθαι ἴστε γὰρ δήπου
[230]	δὲ πάντων καὶ φοβερώτατον καὶ	μάλισθ'	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν, οὗτοι παρεσκευάκεσαν
[0]	τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅπερ ἐστὶ	μάλισθ'	ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας
[190]	πάθος συνέβη, προσδοκῆσαι χρῆν; ἆρ'	οἶσθ'	ὅτι νῦν μὲν στῆναι, συνελθεῖν,
[190]	τῶν φαινομένων καὶ ἐνόντων τὰ	κράτισθ'	ἑλέσθαι; (τοῦτο τοίνυν ἐποίησα, τοῦ
[320]	ὅτε μὲν τῇ πόλει τὰ	βέλτισθ'	ἑλέσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου τῆς εἰς
[280]	οὖσαν ἀληθῆ. (ὡς δ' ἀπηγγέλθη	τάχισθ'	ἡ μάχη, οὐδὲν τούτων φροντίσας
[110]	νῦν οὗτος διέβαλλε καὶ διωρίζετο,	ὥσθ'	ἅπαντα τὸν βίον ὑπεύθυνος εἶναι
[250]	ἐγράψατό μ' οὐδ' ἐδίωξε γραφήν,	ὥσθ'	ὑπὸ σοῦ γ' ὡμολόγημαι μηδὲν
[50]	ἔγνωκα ποιεῖσθαι, βαδιοῦμαι δ' ἐπ'	αὔθ'	ἃ πέπρακταί μοι. (καί με
[260]	καὶ κιττοφόρος καὶ λικνοφόρος καὶ	τοιαῦθ'	ὑπὸ τῶν γρᾳδίων προσαγορευόμενος, μισθὸν
[190]	σοῦ πολίτης γέγον' εἰς αὐτὰ	ταῦθ'	ἃ λέγω καὶ οὔπω περὶ
[20]	τῆς πόλεως, ἠγανάκτησας, ἢ παρελθὼν	ταῦθ'	ἃ νῦν κατηγόρεις ἐδίδαξας καὶ
[30]	τοῦ Φιλίππου, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων	ταῦθ'	ἅπανθ' ὑμῖν ἔσται φανερά. λέγε.
[130]	ἔχοντ' ἐγκαλεῖν μὴ γράφειν παρὰ	ταῦθ'	ἕτερα, ἢ τὸ τῶν ἐχθρῶν
[130]	γε καὶ τοῦτον. (τοιγαροῦν εἰδυῖα	ταῦθ'	ἡ βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου
[50]	ἔχων ἔτι πολλὰ λέγειν, καὶ	ταῦθ'	ἡγοῦμαι πλείω τῶν ἱκανῶν εἰρῆσθαι.
[160]	ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. καὶ μετὰ	ταῦθ'	οἱ μὲν εὐθὺς ἐξαναστάντες μεταξὺ
[250]	πόλεως τύχην ἀγαθὴν ἡγοῦμαι, καὶ	ταῦθ'	ὁρῶ καὶ τὸν Δία τὸν
[200]	πάντα τὸν αἰῶνα διατετέλεκε. (καὶ	ταῦθ'	οὕτω σεμνὰ καὶ προσήκοντα τοῖς
[270]	ἑαυτῷ περὶ ἄλλου, καὶ δὴ	ταῦθ'	οὕτως ἔχοντα, καὶ οὐκέτι τοὺς
[90]	(ταῦτ' ἐποίουν οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι,	ταῦθ'	ὑμεῖς οἱ πρεσβύτεροι, οἳ Λακεδαιμονίους
[320]	δῆτ' ὦ πάντες θεοί, μηδεὶς	ταῦθ'	ὑμῶν ἐπινεύσειεν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[80]	δ' αὐτὸς ὁ Φίλιππος ὥστε	ταῦθ'	ὑπάρχειν ἐφ' ὑμᾶς αὐτῷ, καὶ
[230]	δι' ἣν ἕκαστον τύχοι πρόφασιν,	ταῦθ'	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν ἀπῇτε βεβουλευμένοι.
[130]	ἀπέχρη ταῦτα, ἀλλὰ πάλιν μετὰ	ταῦθ'	ὕστερον Ἀναξίνῳ τῷ κατασκόπῳ συνιὼν
[240]	πρόσεστιν ἁπάσαις καὶ ἀναγκαῖ' ἁμαρτήματα,	ταῦθ'	ὡς εἰς ἐλάχιστα συστεῖλαι, καὶ
[200]	Ἑλλήνων προεστάναι; (ἀλλ' οὐκ ἦν	ταῦθ'	ὡς ἔοικε, τοῖς Ἀθηναίοις πάτρια
[50]	τὰ ἄριστά με καὶ γεγραμμένος	ταῦθ'	ὡς οὐκ ἀληθῆ, οὗτός ἐστιν
[210]	αὐτὸς τοὺς θεοὺς ἐποιήσατο μάρτυρας,	ταῦθ'	ὡς οὐκ ἄριστα νῦν ὑμᾶς
[280]	καὶ θεοί, καὶ κατηγορούντων ἐμοῦ	ταὔθ'	ἃ καὶ σὺ νυνί, καὶ
[120]	δημοσίᾳ πεπραγμένων μετεῖναι τῆς δόξης,	ἐνταῦθ'	ἀπήντηκας; ὅρα μὴ τούτων μὲν
[60]	παρ' ἐμοῦ λαβεῖν: ὁ γὰρ	ἐνταῦθ'	ἑαυτὸν τάξας τῆς πολιτείας εἴμ'
[120]	κατηγορεῖν εἵλετο. οὐ μὴν οὐδ'	ἐνταῦθ'	ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν.
[210]	τῶν πραχθέντων. ἐπανελθεῖν οὖν ὁπόθεν	ἐνταῦθ'	ἐξέβην βούλομαι. ὡς γὰρ ἀφικόμεθ'
[70]	κἀγὼ διαφυλάττειν τὴν εἰρήνην. εὐτυχεῖτε}	(ἐνταῦθ'	οὐδαμοῦ Δημοσθένην γέγραφεν, οὐδ' αἰτίαν
[40]	(σκοπεῖτε δέ: καὶ γὰρ εἰ	παρελήλυθ'	ὁ τῶν πραγμάτων καιρός, ὁ
[190]	ἴδιον οὐδ' ὑπολογισάμενος, σὺ δ'	οὔθ'	ἕτερ' εἶπες βελτίω τούτων οὐ
[240]	τῶν μὲν δυνάμεων οὔτε κύριος	οὔθ'	ἡγεμὼν ἦν ἐγώ, ὥστ' οὐδ'
[10]	ἡ Πελοπόννησος ἅπασα διειστήκει, καὶ	οὔθ'	οἱ μισοῦντες Λακεδαιμονίους οὕτως ἴσχυον
[10]	οὕτως ἴσχυον ὥστ' ἀνελεῖν αὐτούς,	οὔθ'	οἱ πρότερον δι' ἐκείνων ἄρχοντες
[20]	ἀλλὰ πάλαι πάντες ἦσαν ἐξεληλεγμένοι,	οὔθ'	οὗτος ὑγιὲς περὶ τούτων εἴρηκεν
[70]	μοι δοκεῖ τοῦτο χρήσιμον ὑπάρχειν	οὔθ'	ὑμῖν οὔτ' ἐμοί. διόπερ τά
[90]	(καίτοι τότε ταῦτ' ἀμφότερ' Αἰσχίνη,	οὔθ'	ὑπὲρ εὐεργετῶν ἐποίουν οὔτ' ἀκίνδυν'
[90]	τις αὐτοὺς καταλαμβάνῃ, οὔτε μνησικακήσετ'	οὔθ'	ὑπολογιεῖσθε. καὶ οὐκ ἐπὶ τούτων
[220]	οὖν; εἴποι τις ἄν, σὺ	τοσοῦθ'	ὑπερῆρας ῥώμῃ καὶ τόλμῃ ὥστε
[20]	τῆς ἀληθείας οὕτω δεικνυμένων, εἰς	τοῦθ'	ἧκεν ἀναιδείας ὥστ' ἐτόλμα λέγειν
[20]	μὴ προσάγειν γράψαι τοὺς ἐπὶ	τοῦθ'	ἥκοντας, ἵν' ὑμῖν διαλεχθῶσιν; ἢ
[160]	τῶν ἄλλων πολλάκις ἀντιλέγοντας ἑαυτοῖς	τοῦθ'	ὁμογνωμονοῦντας ἀεί. οὓς σὺ ζῶντας
[170]	εὖ γὰρ οἶδ' ὅτι, εἰ	τοῦθ'	οὕτως ἐτύγχανεν ἔχον, οὐκ ἂν
[50]	ἐρώτησον αὐτούς, μᾶλλον δ' ἐγὼ	τοῦθ'	ὑπὲρ σοῦ ποιήσω. πότερον ὑμῖν,
[190]	συμβούλου διάνοιαν δηλοῖ. (μὴ δὴ	τοῦθ'	ὡς ἀδίκημ' ἐμὸν θῇς, εἰ
[10]	παρὰ πάντα τὸν χρόνον εὔνοιαν	ἐνδέδειχθ'	ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων τῶν πρότερον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/11/2005