HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, L'Anabase, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)


χ  =  62 formes différentes pour 134 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap., par.
[5, 6, 30]   ἂν τροφὴν δύναισθε λαμβάνειν οὔτε  χαίροντες   ἂν ἀπαλλάξαιτε. (δοκεῖ οὖν μοι
[5, 5, 10]   (καὶ Καρδούχους καὶ Ταόχους καὶ  Χαλδαίους   καίπερ βασιλέως οὐχ ὑπηκόους ὄντας
[5, 2, 1]   χαράδρα ἰσχυρῶς βαθεῖα, καὶ πρόσοδοι  χαλεπαὶ   πρὸς τὸ χωρίον. (οἱ δὲ
[5, 8, 20]   μὲν πρῳρεὺς τοῖς ἐν πρᾐρᾳ,  χαλεπαίνει   δὲ κυβερνήτης τοῖς ἐν πρύμνῃ;
[5, 8, 20]   ὅτι καὶ νεύματος μόνον ἕνεκα  χαλεπαίνει   μὲν πρῳρεὺς τοῖς ἐν πρᾐρᾳ,
[5, 5, 20]   ἦσαν οἱ ξυμπρέσβεις τῷ Ἑκατωνύμῳ  χαλεπαίνοντες   τοῖς εἰρημένοις, παρελθὼν δ᾽ αὐτῶν
[5, 2, 1]   γὰρ ἐπεξεληλυθότες καὶ ἄφοδος  χαλεπή.   (ἀκούσας ταῦτα Ξενοφῶν προσαγαγὼν
[5, 6, 10]   διαβαίητε. ἐγὼ μὲν οὖν οὐ  χαλεπὴν   ὑμῖν εἶναι νομίζω τὴν πορείαν
[5, 1, 10]   καὶ ἄλλον λόχον πρὸς χωρίον  χαλεπὸν   αὐτός τε ἀπέθανε καὶ ἄλλοι
[5, 2, 20]   σωτηρία ἀσφαλής, ἄλλως δὲ πάνυ  χαλεπὸν   ἐδόκει εἶναι ἀπελθεῖν· σκοπουμένοις δὲ
[5, 2, 20]   ξύλα μεγάλα ἐπερρίπτουν ἄνωθεν, ὥστε  χαλεπὸν   ἦν καὶ μένειν καὶ ἀπιέναι·
[5, 6, 1]   Θερμώδοντα, εὖρος τριῶν πλέθρων, ὃν  χαλεπὸν   οἶμαι διαβαίνειν ἄλλως τε καὶ
[5, 8, 20]   τοὺς μὲν γὰρ κύνας τοὺς  χαλεποὺς   τὰς μὲν ἡμέρας διδέασι, τὰς
[5, 7, 1]   Φᾶσιν. (ἀκούσαντες δ᾽ οἱ στρατιῶται  χαλεπῶς   ἔφερον, καὶ ξύλλογοι ἐγίγνοντο καὶ
[5, 2, 20]   αὐτῶν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε διεφαίνοντο  χαλκαῖ   οὖσαι. ~οἱ μὲν οὖν πολέμιοι
[5, 5, 1]   ὀκτὼ σταθμούς, καὶ ἀφικνοῦνται εἰς  Χάλυβας.   οὗτοι ὀλίγοι τε ἦσαν καὶ
[5, 2, 1]   ξυνερρυήκεσαν. περὶ δὲ τοῦτο ἦν  χαράδρα   ἰσχυρῶς βαθεῖα, καὶ πρόσοδοι χαλεπαὶ
[5, 2, 1]   ἓξ τῶν ὁπλιτῶν, διαβάντες τὴν  χαράδραν,   ὁρῶντες πρόβατα πολλὰ καὶ ἄλλα
[5, 2, 1]   ἐκ τοῦ χωρίου εἰς τὴν  χαράδραν)   πέμπουσι πρὸς Ξενοφῶντα· δὲ
[5, 2, 1]   Ξενοφῶν προσαγαγὼν πρὸς τὴν  χαράδραν   τοὺς μὲν ὁπλίτας θέσθαι ἐκέλευσε
[5, 2, 20]   καὶ τὰς παρ᾽ αὐτὸ τὸ  χαράκωμα   οἰκίας, ὅπως οἱ πολέμιοι ἀμφὶ
[5, 3, 1]   τῇ Ἀρτέμιδι τι οἴοιτο  χαριεῖσθαι   τῇ θεῷ. (ἐπειδὴ δ᾽ ἔφευγεν
[5, 8, 20]   γὰρ ὁρῶ ὑμᾶς. ὅταν δὲ  χειμὼν   καὶ θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρηται,
[5, 8, 20]   σιωπᾶτε, εἰ δέ τῳ  χειμῶνα   ἐπεκούρησα πολέμιον ἀπήρυξα
[5, 8, 10]   πορεύεσθαι. ἐν γὰρ τῷ ἰσχυρῷ  χειμῶνι   καὶ αὐτός ποτε ἀναμένων τινὰς
[5, 8, 1]   (ὁ δὲ εἶπεν· ἀλλὰ μὴν  χειμῶνός   γε ὄντος οἵου λέγεις, σίτου
[5, 6, 30]   δοκεῖ, ἔφη, ταῦτα, ἀράτω τὴν  χεῖρα.   (ἀνέτειναν ἅπαντες. δὲ Σιλανὸς
[5, 1, 10]   ἠπιστάμεθα σαφῶς ὅτι ἥξει πλοῖα  Χειρίσοφος   ἄγων ἱκανά, οὐδὲν ἂν ἔδει
[5, 1, 1]   πάντες οἱ παριόντες. ἔπειτα δὲ  Χειρίσοφος   ἀνέστη καὶ εἶπεν ὧδε. (φίλος
[5, 6, 30]   τοῦ Ἀσιναίου, ὃς Χειρισόφῳ ὑπεστρατήγει,  Χειρίσοφος   δὲ οὔπω παρῆν, ἔρχονται πρὸς
[5, 3, 1]   σῷοι ὄντες. ~ἐπεὶ δὲ οὔτε  Χειρίσοφος   ἧκεν οὔτε πλοῖα ἱκανὰ ἦν
[5, 1, 1]   Ξενοφῶν ἀνέστη καὶ ἔλεξεν ὧδε.  Χειρίσοφος   μὲν δὴ ἐπὶ πλοῖα στέλλεται,
[5, 3, 1]   φυλάττειν τοῖς θεοῖς· ἀντὶ δὲ  Χειρισόφου   Νέων Ἀσιναῖος ἔλαβε. (Ξενοφῶν
[5, 6, 30]   πλὴν Νέωνος τοῦ Ἀσιναίου, ὃς  Χειρισόφῳ   ὑπεστρατήγει, Χειρίσοφος δὲ οὔπω παρῆν,
[5, 4, 20]   μόλις, τούτοις ἐπειρῶντο ἀμύνασθαι ἐκ  χειρός.   (ἐπεὶ δὲ οὐχ ὑφίεντο οἱ
[5, 2, 10]   καὶ οἱ ἀξιοῦντες τούτων μὴ  χείρους   εἶναι πάντες παρατεταγμένοι ἦσαν, καὶ
[5, 2, 10]   σφενδόναι, πλεῖστοι δ᾽ ἐκ τῶν  χειρῶν   λίθοι, ἦσαν δὲ οἳ καὶ
[5, 6, 20]   ἐκ τοῦ Πόντου, ἔσεσθαι αὐτοῖς  Χερρόνησον   χώραν καλὴν καὶ εὐδαίμονα ὥστε
[5, 7, 20]   προσθέοντας λίθους ἔχοντας ἐν ταῖς  χερσί,   τοὺς δὲ καὶ ἀναιρουμένους. (καὶ
[5, 7, 20]   δὲ λίθους εἶχον ἐν ταῖς  χερσίν.   ἐπεὶ δὲ εἰδότι τινὶ ἐπέτυχον,
[5, 3, 1]   ὑπό τε τῶν πολεμίων καὶ  χιόνος   καὶ εἴ τις νόσῳ. (ἐνταῦθα
[5, 2, 10]   Στυμφάλιος καταθέμενος τὰ ὅπλα ἐν  χιτῶνι   μόνον ἀνέβη, καὶ ἄλλος ἄλλον
[5, 4, 10]   ὄπισθεν δὲ τοῦ ξύλου σφαιροειδές.  (χιτωνίσκους   δὲ ἐνεδεδύκεσαν ὑπὲρ γονάτων, πάχος
[5, 8, 1]   ὅπου καὶ ῥίγει ἀπωλλύμεθα καὶ  χιὼν   πλείστη ἦν. (ὁ δὲ εἶπεν·
[5, 4, 10]   (ὥσπερ) ἀνὰ ἑκατὸν μάλιστα οἷον  χοροὶ   ἀντιστοιχοῦντες ἀλλήλοις, ἔχοντες γέρρα πάντες
[5, 7, 1]   μὲν ἐγὼ φαίνωμαι ἀδικεῖν, οὐ  χρή   με ἐνθένδε ἀπελθεῖν πρὶν ἂν
[5, 6, 30]   πρὸς ἐμὲ προσῇσαν λέγοντες ὡς  χρὴ   ταῦτα πράττειν, ἀναπαύεσθαί φημι χρῆναι.
[5, 7, 10]   πρὸς τὸ κοινὸν τὸ ἡμέτερον  χρῄζοντες   ἐλθεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἡμᾶς οὐ
[5, 6, 30]   μὲν πλοῖα πέμπουσι, τὰ δὲ  χρήματα   ὑπέσχοντο Τιμασίωνι καὶ Θώρακι
[5, 5, 10]   γὰρ ἦν δυνατὸν ἅμα τε  χρήματα   ἄγειν καὶ φέρειν καὶ τοῖς
[5, 6, 20]   δὲ αὐτὸς ἐγὼ ἔνθεν πολλὰ  χρήματα   λήψεσθε. ἔμπειρος δέ εἰμι τῆς
[5, 6, 20]   Τιμασίωνα καὶ κελεύουσι προστατεῦσαι λαβόντα  χρήματα   ὅπως ἐκπλεύσῃ στρατιά. (ὁ
[5, 2, 1]   ὁρῶντες πρόβατα πολλὰ καὶ ἄλλα  χρήματα   προσέβαλλον πρὸς τὸ χωρίον· ξυνείποντο
[5, 2, 1]   ἐλθὼν λέγει ὅτι ἔστι χωρίον  χρημάτων   πολλῶν μεστόν· τοῦτο οὔτε λαβεῖν
[5, 8, 1]   Ξανθικλῆς τῆς φυλακῆς τῶν γαυλικῶν  χρημάτων   τὸ μείωμα εἴκοσι μνᾶς, Σοφαίνετος
[5, 6, 10]   ἔνθα οὐκ ἂν ἀπ᾽ ὀλίγων  χρημάτων   τοσαύτη δύναμις παρεσκευάσθη, καλὸν αὐτῷ
[5, 6, 30]   χρὴ ταῦτα πράττειν, ἀναπαύεσθαί φημι  χρῆναι.   (οὕτω γὰρ γιγνώσκω· ὁμοῦ μὲν
[5, 4, 1]   Ξενοφῶν, τί ἡμῶν δεήσεσθε  χρήσασθαι,   ἂν ξύμμαχοι ὑμῶν γενώμεθα, καὶ
[5, 7, 1]   οἱ ἐμὲ διαβάλλοντες, οὕτως αὐτοῖς  χρῆσθε   ὥσπερ ἄξιον. (ὑμεῖς δέ, ἔφη,
[5, 6, 1]   εἴτε γὰρ πεζῇ δέοι πορεύεσθαι,  χρήσιμοι   ἂν ἐδόκουν εἶναι οἱ Σινωπεῖς·
[5, 1, 10]   δὲ μὴ ἄγῃ, τοῖς ἐνθάδε  χρησόμεθα.   (ὁρῶ δὲ ἐγὼ πλοῖα πολλάκις
[5, 2, 10]   πλησίον ἀλλήλων οἳ πάντα τὸν  χρόνον   ἀλλήλοις περὶ ἀνδραγαθίας ἀντεποιοῦντο. (καὶ
[5, 1, 10]   οὓς ἂν καταγάγωμεν ὅσον ἂν  χρόνον   ἡμῶν ἕνεκεν μένωσι, καὶ ναῦλον
[5, 8, 10]   ἀναμένων τινὰς συσκευαζομένους καθεζόμενος συχνὸν  χρόνον   κατέμαθον ἀναστὰς μόλις καὶ τὰ
[5, 8, 1]   στρατηγοὺς δίκην ὑποσχεῖν τοῦ παρεληλυθότος  χρόνου.   καὶ διδόντων Φιλήσιος μὲν ὦφλε
[5, 2, 10]   τισὶν ἰσχυροῖς. (οὐ πολλοῦ δὲ  χρόνου   μεταξὺ γενομένου κραυγή τε ἐγένετο
[5, 5, 1]   μύριοι καὶ ὀκτακισχίλιοι καὶ ἑξακόσιοι,  χρόνου   πλῆθος ὀκτὼ μῆνες. (ἐνταῦθα ἔμειναν
[5, 6, 10]   ᾤχοντο. (ἐν δὲ τούτῳ τῷ  χρόνῳ   Ξενοφῶντι, ὁρῶντι μὲν ὁπλίτας πολλοὺς
[5, 3, 10]   τὸ ξόανον ἔοικεν ὡς κυπαρίττινον  χρυσῷ   ὄντι τῷ ἐν Ἐφέσῳ. (καὶ
[5, 3, 1]   Σινωπέων ἄποικον ἐν τῇ Κολχίδι  χώρᾳ.   (ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας δέκα· καὶ
[5, 6, 10]   εὔδηλον δὴ ὅτι ἐν ἀνδραπόδων  χώρᾳ   ἐσόμεθα. ἀκούσαντες ταῦτα οἱ πρέσβεις
[5, 7, 20]   πάντες ἕλησθε ἄρχοντας, ἐν οὐδεμιᾷ  χώρᾳ   ἔσονται, ὅστις δὲ ἂν ἑαυτὸν
[5, 3, 10]   καὶ ἔλαφοι. (ἔστι δὲ  χώρα   ἐκ Λακεδαίμονος εἰς Ὀλυμπίαν
[5, 4, 30]   ὑψηλή τε καὶ κοίλη  χώρα   ἦν. (ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι ἐν
[5, 5, 1]   οὖσαν δ᾽ ἐν τῇ Τιβαρηνῶν  χώρᾳ.   (μέχρι ἐνταῦθα ἐπέζευσεν στρατιά.
[5, 2, 1]   δὲ ἦσαν ἐν τῇ ἄνω  χώρᾳ   οἱ Ἕλληνες, ὁποῖα τῶν χωρίων
[5, 1, 1]   μὴ ὀλίγοις τισίν· δὲ  χώρα   πολεμία· κίνδυνος οὖν πολλοὺς ἀπόλλυσθαι,
[5, 5, 1]   Τιβαρηνούς. δὲ τῶν Τιβαρηνῶν  χώρα   πολὺ ἦν πεδινωτέρα καὶ χωρία
[5, 6, 30]   ἔστι, καὶ κατασχεῖν τὴν Φασιανῶν  χώραν.   (αἰήτου δὲ ὑιδοῦς ἐτύγχανε βασιλεύων
[5, 7, 1]   καὶ δὴ ἀποβαίνομεν εἰς τὴν  χώραν·   γνώσεσθε δήπου ὅτι οὐκ ἐν
[5, 4, 10]   ὅτι ἱκανοί ἐσμεν εἰς τὴν  χώραν   εἰσβάλλειν ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα
[5, 5, 10]   μὲν ἡμέτεροι ἄποικοι, καὶ τὴν  χώραν   ἡμεῖς αὐτοῖς ταύτην παραδεδώκαμεν βαρβάρους
[5, 6, 10]   παρεσκευάσθη, καλὸν αὐτῷ ἐδόκει εἶναι  χώραν   καὶ δύναμιν τῇ Ἑλλάδι προσκτήσασθαι
[5, 6, 10]   πεζῇ ἰόντες τὴν Σινωπέων τι  χώραν   κακὸν ἐργάζοιντο. οἱ δ᾽ οὖν
[5, 6, 20]   τοῦ Πόντου, ἔσεσθαι αὐτοῖς Χερρόνησον  χώραν   καλὴν καὶ εὐδαίμονα ὥστε τῷ
[5, 4, 1]   διὰ πολεμίας πορεύσονται τῆς  χώρας.   οἱ δὲ εἶπον ὅτι οὐ
[5, 5, 1]   ἄλλοις ἐπιδεικνύμενοι. ~διὰ ταύτης τῆς  χώρας   οἱ Ἕλληνες, διά τε τῆς
[5, 5, 1]   ἐκείνοις ἔφερον) καὶ περὶ τῆς  χώρας,   ὅτι ἤκουον δῃουμένην. καὶ ἐλθόντες
[5, 6, 20]   εἰ δὲ βούλεσθε τῆς κύκλῳ  χώρας   περὶ τὸν Πόντον οἰκουμένης ἐκλεξάμενοι
[5, 6, 20]   εἶναι ἐν τῇ Ἑλλάδι οὔσης  χώρας   πολλῆς καὶ ἀφθόνου ἐν τῇ
[5, 6, 1]   (ἔμπειρος γάρ εἰμι καὶ τῆς  χώρας   τῆς Παφλαγόνων καὶ τῆς δυνάμεως.
[5, 5, 1]   χώρα πολὺ ἦν πεδινωτέρα καὶ  χωρία   εἶχεν ἐπὶ θαλάττῃ ἧττον ἐρυμνά.
[5, 7, 10]   ἄρχεται πάλιν· ἐπίστασθέ που ὅτι  χωρία   ἦν ἐν τοῖς ὄρεσι βαρβαρικά,
[5, 4, 20]   (οἱ δὲ Ἕλληνες διαρπάζοντες τὰ  χωρία   ηὕρισκον θησαυροὺς ἐν ταῖς οἰκίαις
[5, 5, 1]   οἱ στρατηγοὶ ἔχρῃζον πρὸς τὰ  χωρία   προσβάλλειν καὶ τὴν στρατιὰν ὀνηθῆναί
[5, 2, 1]   ὑφ᾽ ὧν κακῶς ἔπασχον, εἰς  χωρία   τε ὀρεινὰ καὶ δύσβατα καὶ
[5, 4, 30]   ὁπόσα δὲ καὶ ἄλλα παρῇσαν  χωρία   τῶν ξὺν τοῖς πολεμίοις ὄντων,
[5, 4, 1]   οὐ διήσοιεν· ἐπίστευον γὰρ τοῖς  χωρίοις.   (ἐντεῦθεν λέγει Τιμησίθεος ὅτι
[5, 4, 20]   ἐπορεύοντο πρῶτον μὲν ἐπὶ τὸ  χωρίον   ἀφ᾽ οὗ τῇ προτεραίᾳ οἱ
[5, 7, 10]   δέ, εἰ λάβοι τόδε τὸ  χωρίον,   εἰς μὲν τὸ στράτευμα μηκέτι
[5, 2, 20]   ἔδοξε παντάπασιν ἀνάλωτον εἶναι τὸ  χωρίον.   (ἐνταῦθα παρεσκευάζοντο τὴν ἄφοδον, καὶ
[5, 2, 10]   ξυνεώρων (μηνοειδὴς γὰρ διὰ τὸ  χωρίον   τάξις ἦν) (ἐπεὶ δ᾽
[5, 2, 1]   μαχόμενοι οὐκ ἐδύναντο λαβεῖν τὸ  χωρίον   (καὶ γὰρ τάφρος ἦν περὶ
[5, 2, 1]   ᾤοντο καὶ οἱ λοχαγοὶ τὸ  χωρίον,   καὶ Ξενοφῶν ξυνεχώρησε τοῖς
[5, 2, 1]   πῦρ διαπεφευγός. ἓν δὲ ἦν  χωρίον   μητρόπολις αὐτῶν· εἰς τοῦτο πάντες
[5, 2, 1]   ἄλλα χρήματα προσέβαλλον πρὸς τὸ  χωρίον·   ξυνείποντο δὲ καὶ δορυφόροι πολλοὶ
[5, 4, 20]   καὶ ἐντεῦθεν, λιπόντες ἅπαντες τὸ  χωρίον.   δὲ βασιλεὺς αὐτῶν
[5, 4, 10]   εὐθὺς πρὸς τοὺς πολεμίους ἐπὶ  χωρίον   ἐδόκει ἐπιμαχώτατον εἶναι. (ᾠκεῖτο
[5, 2, 1]   καὶ πρόσοδοι χαλεπαὶ πρὸς τὸ  χωρίον.   (οἱ δὲ πελτασταὶ προδραμόντες στάδια
[5, 7, 10]   ὁπόσους ἔπειθεν ἦγεν ἐπὶ τὸ  χωρίον.   πορευόμενον δ᾽ αὐτὸν φθάνει ἡμέρα
[5, 5, 20]   ἡμᾶς ἐδέχετο αὐτὸ τὸ  χωρίον   ταύτῃ εἰσελθόντες ἄλλο μὲν οὐδὲν
[5, 4, 30]   εἰς τὸ πρόσω, παραδόντες τὸ  χωρίον   τοῖς ξυμμαχήσασι τῶν Μοσσυνοίκων. ὁπόσα
[5, 7, 10]   ὑμῶν τινες εἰς τὸ ἐγγυτάτω  χωρίον   τούτων ἐλθόντες ἀγοράσαντές τι πάλιν
[5, 1, 10]   ἑαυτοῦ καὶ ἄλλον λόχον πρὸς  χωρίον   χαλεπὸν αὐτός τε ἀπέθανε καὶ
[5, 2, 1]   δὲ ἐλθὼν λέγει ὅτι ἔστι  χωρίον   χρημάτων πολλῶν μεστόν· τοῦτο οὔτε
[5, 3, 1]   παρακαταθήκην αὐτῷ. Ξενοφῶν δὲ λαβὼν  χωρίον   ὠνεῖται τῇ θεῷ ὅπου ἀνεῖλεν
[5, 2, 10]   ἄλλος ἀνεβεβήκει, καὶ ἡλώκει τὸ  χωρίον,   ὡς ἐδόκει. (καὶ οἱ μὲν
[5, 2, 1]   διαβιβάζειν, ὡς ἁλόντος ἂν τοῦ  χωρίου.   (ἐδόκει γὰρ τὸ μὲν ἀπαγαγεῖν
[5, 2, 1]   ἑνὸς κατάβασις ἐκ τοῦ  χωρίου   εἰς τὴν χαράδραν) πέμπουσι πρὸς
[5, 4, 10]   ἐπεὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο τοῦ  χωρίου,   ἐκδραμόντες τρέπονται αὐτούς, καὶ ἀπέκτειναν
[5, 3, 1]   (ἔτυχε δὲ διαρρέων διὰ τοῦ  χωρίου   ποταμὸς Σελινοῦς. καὶ ἐν Ἐφέσῳ
[5, 2, 20]   (οὕτω μόλις ἀπῆλθον ἀπὸ τοῦ  χωρίου,   πῦρ ἐν μέσῳ ἑαυτῶν καὶ
[5, 7, 10]   λέγουσιν, ἀφικνοῦνται τῶν ἐκ τοῦ  χωρίου   τρεῖς ἄνδρες τῶν γεραιτέρων πρὸς
[5, 4, 20]   ἐν τῷ πρότερον αἱρεθέντι  χωρίῳ,   ἀλλ᾽ αὐτοῦ σὺν τοῖς μοσσύνοις
[5, 3, 1]   ἐν δὲ τῷ ἐν Σκιλλοῦντι  χωρίῳ   καὶ θῆραι πάντων ὁπόσα ἐστὶν
[5, 2, 20]   λαβὼν δέκα ἔμενεν ἐν λασίῳ  χωρίῳ   καὶ προσεποιεῖτο τοὺς πολεμίους πειρᾶσθαι
[5, 4, 30]   δὲ πλεῖστα τοιάδε ἦν τῶν  χωρίων.   ἀπεῖχον αἱ πόλεις ἀπ᾽ ἀλλήλων
[5, 5, 10]   ταῖς οἰκίαις καὶ ἐκ τῶν  χωρίων   βίᾳ λαμβάνειν ὧν ἂν δέησθε
[5, 2, 1]   χώρᾳ οἱ Ἕλληνες, ὁποῖα τῶν  χωρίων   τοῖς Δρίλαις ἁλώσιμα εἶναι ἐδόκει
[5, 5, 20]   ἐπιθυμεῖν τῆς ὑμετέρας πόλεως καὶ  χωρίων   τῶν ἐπιθαλαττίων) πειρασόμεθα ξυμπράττοντες αὐτῷ
[5, 5, 1]   Παφλαγονίας, τὰ δ᾽ ἐκ τῶν  χωρίων   τῶν Κοτυωριτῶν· οὐ γὰρ παρεῖχον
[5, 3, 10]   ναὸν γράμματα ἔχουσα· ἱερὸς  χῶρος   τῆς Ἀρτέμιδος. τὸν ἔχοντα καὶ
[5, 3, 10]   μὲν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ  χώρου,   τὰ δὲ καὶ ἐκ τῆς
[5, 3, 10]   ἔνι δ᾽ ἐν τῷ ἱερῷ  χώρῳ   καὶ λειμὼν καὶ ὄρη δένδρων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2007