Livre, Chap., par.
[5, 4, 10]	ἐγγύτατα τιαροειδῆ· εἶχον δὲ καὶ	σαγάρεις	σιδηρᾶς. (ἐντεῦθεν ἐξῆρχε μὲν αὐτῶν
[5, 2, 10]	(ἐπεὶ δ᾽ ἐπαιάνισαν καὶ ἡ	σάλπιγξ	ἐφθέγξατο, ἅμα τε τῷ Ἐνυαλίῳ
[5, 6, 10]	Ἀρκάδα καὶ Ἀρίστωνα Ἀθηναῖον καὶ	Σαμόλαν	Ἀχαιόν. καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο.
[5, 7, 20]	ὡς εἶδον ὁρμῶντας καθ᾽ αὑτούς,	σαφῶς	νομίζοντες ἐπὶ σφᾶς ἵεσθαι, φεύγουσι
[5, 1, 10]	τάδε ὁρᾶτε. ~εἰ μὲν ἠπιστάμεθα	σαφῶς	ὅτι ἥξει πλοῖα Χειρίσοφος ἄγων
[5, 8, 10]	αὐτὸν οὐκ ἄξω. ἐνταῦθα ἔπαισά	σε·	ἀληθῆ λέγεις· ἔδοξας γάρ μοι
[5, 8, 1]	τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἐπιστὰς ἐπῄνουν	σε.	~ἐπεὶ δὲ παρεστηκότων ἡμῶν συνέκαμψε
[5, 8, 1]	τίνος ἐπλήγης. (πότερον ᾔτουν τί	σε	καὶ ἐπεί μοι οὐκ ἐδίδους
[5, 8, 1]	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἐπεὶ προύπεμψά	σε,	καταλαμβάνω αὖθις σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξι
[5, 8, 1]	εἷς ἡμῶν εἴη· ἠνάγκασα δὲ	σὲ	τοῦτον ἄγειν, ὡς μὴ ἀπόλοιτο·
[5, 3, 1]	διαρρέων διὰ τοῦ χωρίου ποταμὸς	Σελινοῦς.	καὶ ἐν Ἐφέσῳ δὲ παρὰ
[5, 3, 1]	παρὰ τὸν τῆς Ἀρτέμιδος νεὼν	Σελινοῦς	ποταμὸς παραρρεῖ. καὶ ἰχθύες τε
[5, 5, 1]	δεινῶν, ὡς ἡμεῖς ἠκούσαμεν, πραγμάτων	σεσωσμένοι	πάρεστε. (ἀξιοῦμεν δὲ Ἕλληνες ὄντες
[5, 1, 10]	ὕστερον· ἐν Θρᾴκῃ γὰρ παρὰ	Σεύθῃ	πολυπραγμονῶν τι ἀπέθανεν ὑπὸ Νικάνδρου
[5, 6, 10]	ἂν κρατῶμεν, δυναίμεθ᾽ ἂν καὶ	σᾐζεσθαι	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἔχειν· εἰ
[5, 8, 10]	δὴ ἄνδρας ἕνεκεν ἀταξίας ὅσοις	σᾐζεσθαι	μὲν ἤρκει δι᾽ ὑμῶν ἐν
[5, 1, 1]	ἄλλως δὲ μὴ πλανᾶσθαι, ὡς	σᾐζησθε,	ἡμᾶς δὲ τούτων ἐπιμελεῖσθαι. (ἔδοξε
[5, 2, 10]	παρήγγειλε διηγκυλωμένους ἰέναι, ὡς, ὁπόταν	σημήνῃ,	ἀκοντίζειν, καὶ τοὺς τοξότας ἐπιβεβλῆσθαι
[5, 2, 10]	ἐπὶ ταῖς νευραῖς, ὡς, ὁπόταν	σημήνῃ,	τοξεύειν δεῆσον, καὶ τοὺς γυμνῆτας
[5, 4, 10]	τιαροειδῆ· εἶχον δὲ καὶ σαγάρεις	σιδηρᾶς.	(ἐντεῦθεν ἐξῆρχε μὲν αὐτῶν εἷς,
[5, 5, 1]	ἦν τοῖς πλείστοις αὐτῶν ἀπὸ	σιδηρείας.	(ἐντεῦθεν ἀφικνοῦνται εἰς Τιβαρηνούς. ἡ
[5, 6, 10]	πρίν τινι εἰπεῖν τῶν στρατιωτῶν	Σιλανὸν	παρακαλέσας τὸν Κύρου μάντιν γενόμενον
[5, 6, 20]	παντάπασι μηδὲ ἅπτεσθαι τοῦ πράγματος.	(Σιλανὸς	δέ μοι ὁ μάντις ἀπεκρίνατο
[5, 6, 10]	γενόμενον τὸν Ἀμπρακιώτην. (ὁ δὲ	Σιλανὸς	δεδιὼς μὴ γένηται ταῦτα καὶ
[5, 6, 30]	χεῖρα. (ἀνέτειναν ἅπαντες. ὁ δὲ	Σιλανὸς	ἐβόα, καὶ ἐπεχείρει λέγειν ὡς
[5, 6, 10]	δύναμιν περιποιήσασθαι. (αὐτὸς δ᾽ ὁ	Σιλανὸς	ἐβούλετο ὅτι τάχιστα εἰς τὴν
[5, 6, 1]	τῆς λοιπῆς πορείας παρακαλέσαντας τοὺς	Σινωπέας	βουλεύεσθαι. εἴτε γὰρ πεζῇ δέοι
[5, 6, 30]	τὰ πλοῖα πέμποντας Ἡρακλεώτας καὶ	Σινωπέας	ὥστε ἐκπλεῖν, καὶ μισθὸν ὑπισχνουμένους
[5, 6, 20]	Θώρακα τὸν Βοιώτιον ταὐτὰ ἐροῦντας.	Σινωπεῖς	δὲ καὶ Ἡρακλεῶται ταῦτα ἀκούσαντες
[5, 6, 1]	χρήσιμοι ἂν ἐδόκουν εἶναι οἱ	Σινωπεῖς·	ἔμπειροι γὰρ ἦσαν τῆς Παφλαγονίας·
[5, 5, 10]	εἶπεν· ἡμεῖς δέ, ὦ ἄνδρες	Σινωπεῖς,	ἥκομεν ἀγαπῶντες ὅτι τὰ σώματα
[5, 6, 10]	(μετὰ ταῦτα Ξενοφῶν εἶπεν· ὦ	Σινωπεῖς,	οἱ μὲν ἄνδρες ᾕρηνται πορείαν
[5, 6, 20]	Τιμασίωνι οἱ Ἡρακλεῶται καὶ οἱ	Σινωπεῖς	ὑπισχνοῦντο ὥστε ἐκπλεῖν. (ὁ δὲ
[5, 3, 1]	τριταῖοι πόλιν Ἑλληνίδα ἐπὶ θαλάττῃ	Σινωπέων	ἄποικον ἐν τῇ Κολχίδι χώρᾳ.
[5, 5, 1]	ἀφίκοντο εἰς Κοτύωρα πόλιν Ἑλληνίδα,	Σινωπέων	ἄποικον, οὖσαν δ᾽ ἐν τῇ
[5, 6, 10]	τινὰς παρόντας τῶν Ἡρακλεωτῶν καὶ	Σινωπέων	λέγουσιν ὅτι εἰ μὴ ἐκποριοῦσι
[5, 6, 1]	εἴτε κατὰ θάλατταν, προσδεῖν ἐδόκει	Σινωπέων·	μόνοι γὰρ ἂν ἐδόκουν ἱκανοὶ
[5, 5, 20]	ἢν μὲν ἔλθητε πρὸς τὴν	Σινωπέων	πόλιν, ἐκεῖ δεξόμεθα, νῦν δὲ
[5, 5, 1]	ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἡ τῶν	Σινωπέων	πόλις ἐπαινέσοντάς τε ὑμᾶς ὅτι
[5, 5, 10]	ἂν τούτους κακὸν ποιήσητε ἡ	Σινωπέων	πόλις νομίζει πάσχειν. (νῦν δὲ
[5, 5, 20]	τῶν Ἑλλήνων ἐξένιζον τοὺς τῶν	Σινωπέων	πρέσβεις, καὶ πρὸς ἀλλήλους πολλά
[5, 6, 10]	ὡς μὴ πεζῇ ἰόντες τὴν	Σινωπέων	τι χώραν κακὸν ἐργάζοιντο. οἱ
[5, 6, 10]	πλέητε, ἔστιν ἐνθένδε μὲν εἰς	Σινώπην	παραπλεῦσαι, ἐκ Σινώπης δὲ εἰς
[5, 6, 10]	μὲν εἰς Σινώπην παραπλεῦσαι, ἐκ	Σινώπης	δὲ εἰς Ἡράκλειαν· ἐξ Ἡρακλείας
[5, 5, 1]	ἐδέχοντο. (ἐν τούτῳ ἔρχονται ἐκ	Σινώπης	πρέσβεις, φοβούμενοι περὶ τῶν Κοτυωριτῶν
[5, 4, 30]	ἐπεδείκνυσαν αὐτοῖς παῖδας τῶν εὐδαιμόνων	σιτευτούς,	τεθραμμένους καρύοις ἑφθοῖς, ἁπαλοὺς καὶ
[5, 4, 20]	οἱ Μοσσύνοικοι, τὸν δὲ νέον	σῖτον	ξὺν τῇ καλάμῃ ἀποκείμενον· ἦσαν
[5, 8, 1]	χειμῶνός γε ὄντος οἵου λέγεις,	σίτου	δὲ ἐπιλελοιπότος, οἴνου δὲ μηδ᾽
[5, 4, 20]	διαφυὴν οὐδεμίαν. τούτων καὶ πλείστῳ	σίτῳ	ἐχρῶντο ἕψοντες καὶ ἄρτους ὀπτῶντες.
[5, 8, 20]	ὑμῶν ἀπηχθόμην, μέμνησθε καὶ οὐ	σιωπᾶτε,	εἰ δέ τῳ ἢ χειμῶνα
[5, 8, 10]	κατέμαθον ἀναστὰς μόλις καὶ τὰ	σκέλη	ἐκτείνας. (ἐν ἐμαυτῷ οὖν πεῖραν
[5, 8, 10]	δὲ παρεστηκότων ἡμῶν συνέκαμψε τὸ	σκέλος	ἁνήρ, ἀνέκραγον οἱ παρόντες ὅτι
[5, 8, 1]	τὰ δὲ τῶν ἐμῶν συσκήνων	σκεύη	διέρριψας. (ἀλλ᾽ ἡ μὲν διάρριψις,
[5, 3, 1]	παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ τῶν	σκευῶν	ὅσα μὴ ἀνάγκη ἦν ἔχειν.
[5, 7, 20]	διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι στρατηγοὶ	σκέψασθε.	Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος εἰ
[5, 4, 1]	τούτους. (εἰ δὲ ἡμᾶς ἀφήσετε,	σκέψασθε	πόθεν αὖθις ἂν τοσαύτην δύναμιν
[5, 5, 20]	(οἱ δὲ ἄλλοι, ὡς ὁρᾶτε,	σκηνοῦμεν	ὑπαίθριοι ἐν τῇ τάξει, παρεσκευασμένοι,
[5, 7, 30]	τὰ ἐρυμνὰ ὑπερδέξια πειρᾶται ἔχων	σκηνοῦν.	(εἰ μέντοι ὑμῖν δοκεῖ θηρίων
[5, 5, 10]	τὴν πόλιν βίᾳ παρεληλυθότας ἐνίους	σκηνοῦν	ἐν ταῖς οἰκίαις καὶ ἐκ
[5, 5, 20]	~ὃ δὲ λέγεις βίᾳ παρελθόντας	σκηνοῦν,	ἡμεῖς ἠξιοῦμεν τοὺς κάμνοντας εἰς
[5, 5, 20]	ἄλλο μὲν οὐδὲν βίαιον ἐποιήσαμεν,	σκηνοῦσι	δ᾽ ἐν ταῖς στέγαις οἱ
[5, 3, 1]	παρεῖχε δὲ ἡ θεὸς τοῖς	σκηνοῦσιν	ἄλφιτα, ἄρτους, οἶνον, τραγήματα, καὶ
[5, 3, 1]	Ξενοφῶν, κατοικοῦντος ἤδη αὐτοῦ ἐν	Σκιλλοῦντι	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων οἰκισθέντος παρὰ
[5, 3, 1]	κόγχαι· ἐν δὲ τῷ ἐν	Σκιλλοῦντι	χωρίῳ καὶ θῆραι πάντων ὁπόσα
[5, 2, 1]	περὶ αὐτὸ εὐρεῖα ἀναβεβλημένη καὶ	σκόλοπες	ἐπὶ τῆς ἀναβολῆς καὶ τύρσεις
[5, 8, 20]	αὐτούς. οἶμαι γάρ, εἰ ἐθέλετε	σκοπεῖν,	τοὺς αὐτοὺς εὑρήσετε καὶ τότε
[5, 7, 30]	ἀνθρώπων εἶναι τὰ τοιαῦτα ἔργα,	σκοπεῖτε	παῦλάν τινα αὐτῶν· εἰ δὲ
[5, 2, 20]	πάνυ χαλεπὸν ἐδόκει εἶναι ἀπελθεῖν·	σκοπουμένοις	δὲ αὐτοῖς ἔδοξε παντάπασιν ἀνάλωτον
[5, 1, 1]	κατὰ μέρος (μερισθέντες) φυλάττωμεν καὶ	σκοπῶμεν,	ἧττον ἂν δύναιντο ἡμᾶς θηρᾶν
[5, 4, 10]	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ δὲ κράνη	σκύτινα	οἷάπερ τὰ Παφλαγονικά, κρωβύλον ἔχοντα
[5, 8, 10]	ἧττόν τι ἀπέθανεν, ἐπεὶ ἐγώ	σοι	ἀπέδειξα αὐτόν; καὶ γὰρ ἡμεῖς,
[5, 8, 1]	καὶ ἀπολαβὼν ἅπαντα σῷα ἀπέδωκά	σοι,	ἐπεὶ καὶ σὺ ἐμοὶ ἀπέδειξας
[5, 3, 1]	ἦν ἔχειν. καὶ Φιλήσιον καὶ	Σοφαίνετον	τοὺς πρεσβυτάτους τῶν στρατηγῶν εἰσβιβάσαντες
[5, 8, 1]	χρημάτων τὸ μείωμα εἴκοσι μνᾶς,	Σοφαίνετος	δέ, ὅτι αἱρεθεὶς κατημέλει, δέκα
[5, 4, 30]	ἀπεῖχον αἱ πόλεις ἀπ᾽ ἀλλήλων	στάδια	ὀγδοήκοντα, αἱ δὲ πλέον αἱ
[5, 2, 1]	χωρίον. (οἱ δὲ πελτασταὶ προδραμόντες	στάδια	πέντε ἢ ἓξ τῶν ὁπλιτῶν,
[5, 3, 10]	εἰς Ὀλυμπίαν πορεύονται ὡς εἴκοσι	στάδιοι	ἀπὸ τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ Διὸς
[5, 5, 1]	δύο, παρασάγγαι ἑξακόσιοι καὶ εἴκοσι,	στάδιοι	μύριοι καὶ ὀκτακισχίλιοι καὶ ἑξακόσιοι,
[5, 6, 1]	δὲ Ἅλυν, οὐ μεῖον δυοῖν	σταδίοιν,	ὃν οὐκ ἂν δύναισθε ἄνευ
[5, 5, 1]	Βαβυλῶνι μάχης ἄχρι εἰς Κοτύωρα	σταθμοὶ	ἑκατὸν εἴκοσι δύο, παρασάγγαι ἑξακόσιοι
[5, 5, 1]	καὶ τῆς φιλίας, ἐπορεύθησαν ὀκτὼ	σταθμούς,	καὶ ἀφικνοῦνται εἰς Χάλυβας. οὗτοι
[5, 2, 10]	ἕκαστος ἐδύνατο· ὁ δὲ Ξενοφῶν	στὰς	κατὰ τὰς πύλας ὁπόσους ἐδύνατο
[5, 2, 20]	τὴν ἄφοδον, καὶ τοὺς μὲν	σταυροὺς	ἕκαστοι τοὺς καθ᾽ αὑτοὺς διῄρουν,
[5, 2, 20]	καὶ αἱ τύρσεις καὶ τὰ	σταυρώματα	καὶ τἆλλα πάντα πλὴν τῆς
[5, 2, 10]	ἔλιπον οἱ πολέμιοι τά τε	σταυρώματα	καὶ τὰς τύρσεις· ὥστε Ἀγασίας
[5, 2, 10]	ὅπλα, οἱ μὲν περὶ τὰ	σταυρώματα,	οἱ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν
[5, 4, 20]	ἐν ἀμφορεῦσιν ηὑρίσκετο τεταριχευμένα καὶ	στέαρ	ἐν τεύχεσι τῶν δελφίνων, ᾧ
[5, 5, 20]	ἐποιήσαμεν, σκηνοῦσι δ᾽ ἐν ταῖς	στέγαις	οἱ κάμνοντες τὰ αὑτῶν δαπανῶντες,
[5, 5, 20]	ἠξιοῦμεν τοὺς κάμνοντας εἰς τὰς	στέγας	δέξασθαι· ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀνέῳγον
[5, 1, 1]	Χειρίσοφος μὲν δὴ ἐπὶ πλοῖα	στέλλεται,	ἡμεῖς δὲ ἀναμενοῦμεν. ὅσα μοι
[5, 6, 1]	πορίζειν· ἢν δὲ κατὰ γῆν	στέλλησθε,	ὑμᾶς δεήσει τοὺς μαχομένους εἶναι.
[5, 2, 20]	Τραπεζοῦντα (πρανὴς γὰρ ἦν καὶ	στενή)	ψευδενέδραν ἐποιήσαντο· (καὶ ἀνὴρ Μυσὸς
[5, 3, 10]	ὄντι τῷ ἐν Ἐφέσῳ. (καὶ	στήλη	ἕστηκε παρὰ τὸν ναὸν γράμματα
[5, 2, 20]	τῶν οἰκιῶν. οἱ δὲ κατὰ	στόμα	δὴ ἔτι μόνοι ἐλύπουν καὶ
[5, 4, 20]	ἔχοντες, ὑπολειπομένου δὲ μικρὸν τοῦ	στόματος	τῶν ὁπλιτῶν. (ἦσαν γὰρ τῶν
[5, 4, 10]	οὔπω πρόσθεν ἐπεποιήκεσαν ἐν τῇ	στρατείᾳ.	(Ξενοφῶν δὲ ξυγκαλέσας τοὺς Ἕλληνας
[5, 7, 20]	οἱ ἀγορανόμοι δεινότατα ποιοῦσι τὸ	στράτευμα.	(ἐν τούτῳ τις ὁρᾷ τὸν
[5, 7, 20]	ἰδίᾳ δὲ ὁ βουλόμενος ἄξει	στράτευμα	ἐφ᾽ ὅ τι ἂν θέλῃ.
[5, 7, 30]	μάντεων συμβουλευόντων ἔδοξε καθῆραι τὸ	στράτευμα.	καὶ ἐγένετο καθαρμός. ~ἔδοξε δὲ
[5, 6, 30]	ἐν ἀσφαλεῖ εἶναι πᾶν τὸ	στράτευμα,	κρίνεσθαι αὐτὸν ὡς ἀδικοῦντα. καὶ
[5, 6, 10]	ἡ στρατιά, ἐκφέρει εἰς τὸ	στράτευμα	λόγον ὅτι Ξενοφῶν βούλεται καταμεῖναι
[5, 7, 10]	τὸ χωρίον, εἰς μὲν τὸ	στράτευμα	μηκέτι ἐλθεῖν, εἰσβὰς δὲ εἰς
[5, 7, 20]	μὴ ἀδικεῖ, φεύγει ἐκ τοῦ	στρατεύματος	δείσας μὴ ἀδίκως ἄκριτος ἀποθάνῃ.
[5, 2, 1]	εἰς Δρίλας τὸ ἥμισυ τοῦ	στρατεύματος,	τὸ δὲ ἥμισυ κατέλιπε φυλάττειν
[5, 4, 30]	αἱ γυναῖκες. (τούτους ἔλεγον οἱ	στρατευσάμενοι	βαρβαρωτάτους διελθεῖν καὶ πλεῖστον τῶν
[5, 6, 20]	Θώραξ ὁ Βοιώτιος, ὃς περὶ	στρατηγίας	Ξενοφῶντι ἐμάχετο, ἔφη, εἰ ἐξέλθοιεν
[5, 7, 20]	τὸ πρᾶγμα· καὶ ἡμεῖς οἱ	στρατηγοὶ	ἀκούσαντες ἠχθόμεθά τε τοῖς γεγενημένοις
[5, 5, 1]	θαλάττῃ ἧττον ἐρυμνά. καὶ οἱ	στρατηγοὶ	ἔχρῃζον πρὸς τὰ χωρία προσβάλλειν
[5, 7, 20]	καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι	στρατηγοὶ	σκέψασθε. Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος
[5, 3, 1]	τῇ Ἐφεσίᾳ Ἀρτέμιδι, διέλαβον οἱ	στρατηγοὶ	τὸ μέρος ἕκαστος φυλάττειν τοῖς
[5, 6, 1]	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ξυνέλεξαν οἱ	στρατηγοὶ	τοὺς στρατιώτας. καὶ ἐδόκει αὐτοῖς
[5, 5, 20]	ἔπεμπον οἱ Κοτυωρῖται καὶ οἱ	στρατηγοὶ	τῶν Ἑλλήνων ἐξένιζον τοὺς τῶν
[5, 4, 1]	τῶν Μοσσυνοίκων ἄρχοντες καὶ οἱ	στρατηγοὶ	τῶν Ἑλλήνων· (καὶ ἔλεξε Ξενοφῶν,
[5, 7, 20]	ὅστις δὲ ἂν ἑαυτὸν ἕληται	στρατηγὸν	καὶ ἐθέλῃ λέγειν βάλλε βάλλε,
[5, 7, 1]	ὡς Ξενοφῶν ἀναπεπεικὼς τοὺς ἄλλους	στρατηγοὺς	διανοεῖται ἄγειν τοὺς στρατιώτας ἐξαπατήσας
[5, 8, 1]	καθαρμός. ~ἔδοξε δὲ καὶ τοὺς	στρατηγοὺς	δίκην ὑποσχεῖν τοῦ παρεληλυθότος χρόνου.
[5, 7, 30]	αὐτοὺς ἐπὶ θανάτῳ· τοὺς δὲ	στρατηγοὺς	εἰς δίκας πάντας καταστῆσαι· εἶναι
[5, 6, 30]	οὖν οὗτοι καὶ τοὺς ἄλλους	στρατηγοὺς	οἷς ἀνεκεκοίνωντο ἃ πρόσθεν ἔπραττον,
[5, 4, 10]	τινές, οὐ ταχθέντες ὑπὸ τῶν	στρατηγῶν,	ἀλλὰ ἁρπαγῆς ἕνεκεν. οἱ δὲ
[5, 3, 1]	καὶ Σοφαίνετον τοὺς πρεσβυτάτους τῶν	στρατηγῶν	εἰσβιβάσαντες τούτων ἐκέλευον ἐπιμελεῖσθαι· οἱ
[5, 7, 1]	ἑτοίμως. ἐνταῦθα Ξενοφῶν τῶν μὲν	στρατηγῶν	οὐ κατηγόρει, ὅτι ἦλθον πρὸς
[5, 6, 10]	πλοῖα, τότε εἰπεῖν ἐξαίφνης τῇ	στρατιᾷ·	~ἄνδρες, νῦν μὲν ὁρῶμεν ὑμᾶς
[5, 5, 10]	ἡμᾶς καὶ ξένια ἔδωκαν τῇ	στρατιᾷ,	ἀντετιμῶμεν αὐτούς, καὶ εἴ τις
[5, 7, 10]	ἀκούσητε οἷον ὁρῶ ἐν τῇ	στρατιᾷ	ἀρχόμενον πρᾶγμα· ὃ εἰ ἔπεισι
[5, 6, 20]	τῆς μονῆς (μὴ κοινούμενον τῇ	στρατιᾷ)	εἰς δὲ τὸ κοινὸν μηδὲν
[5, 6, 10]	ταῦτα καὶ καταμείνῃ που ἡ	στρατιά,	ἐκφέρει εἰς τὸ στράτευμα λόγον
[5, 2, 30]	ὡς ἐνέδραν οὖσαν· ἡ δὲ	στρατιὰ	ἐν τούτῳ κατέβαινεν. ἐπεὶ δὲ
[5, 6, 1]	εἶναι πλοῖα παρασχεῖν ἀρκοῦντα τῇ	στρατιᾷ.	(καλέσαντες οὖν τοὺς πρέσβεις ξυνεβουλεύοντο,
[5, 6, 10]	ὅτι εἰ μὴ ἐκποριοῦσι τῇ	στρατιᾷ	μισθὸν ὥστε ἔχειν τὰ ἐπιτήδεια
[5, 6, 20]	λαβόντα χρήματα ὅπως ἐκπλεύσῃ ἡ	στρατιά.	(ὁ δὲ ἄσμενος ἀκούσας ἐν
[5, 5, 1]	χώρᾳ. (μέχρι ἐνταῦθα ἐπέζευσεν ἡ	στρατιά.	πλῆθος τῆς καταβάσεως τῆς ὁδοῦ
[5, 6, 10]	ὅτι Ξενοφῶν βούλεται καταμεῖναι τὴν	στρατιὰν	καὶ πόλιν οἰκίσαι καὶ ἑαυτῷ
[5, 6, 30]	ἐκπεπληγμένοι ἦσαν καὶ ἐδεδίεσαν τὴν	στρατιὰν	οἱ τὴν μισθοφορὰν ὑπεσχημένοι. παραλαβόντες
[5, 5, 1]	τὰ χωρία προσβάλλειν καὶ τὴν	στρατιὰν	ὀνηθῆναί τι, καὶ τὰ ξένια
[5, 6, 30]	ἂν τούτων εἴποι εἰς τὴν	στρατιάν·	ὑμεῖς δὲ ξυλλέξαντες, ἔφη, εἰ
[5, 7, 20]	ἡ κατάστασις ἡμῖν ἔσται τῆς	στρατιᾶς.	(ὑμεῖς μὲν οἱ πάντες οὐκ
[5, 1, 1]	τὴν Ἑλλάδα. (ταῦτα ἀκούσαντες οἱ	στρατιῶται	ἀνεθορύβησαν ὡς εὖ λέγει· καὶ
[5, 7, 1]	ταῦτ᾽ ἐποίουν. ~ταῦτα οὖν οἱ	στρατιῶται	ἀνεπύθοντο ταραττόμενα. καὶ ὁ Νέων
[5, 7, 10]	πολεμίων. (ἀκούσαντες δὲ ταῦτα οἱ	στρατιῶται	ἐθαύμασάν τε ὅ τι εἴη
[5, 5, 1]	λέγειν· (ἔπεμψεν ἡμᾶς, ὦ ἄνδρες	στρατιῶται,	ἡ τῶν Σινωπέων πόλις ἐπαινέσοντάς
[5, 1, 1]	δὲ ταχέως. ἀκούσαντες ταῦτα οἱ	στρατιῶται	ἥσθησάν τε καὶ ἐψηφίσαντο πλεῖν
[5, 4, 10]	ξυγκαλέσας τοὺς Ἕλληνας εἶπεν· ἄνδρες	στρατιῶται,	μηδὲν ἀθυμήσητε ἕνεκα τῶν γεγενημένων·
[5, 6, 30]	ἀπιέναι τὸν βουλόμενον. οἱ δὲ	στρατιῶται	οὐκ ἠνείχοντο, ἀλλ᾽ ἠπείλουν αὐτῷ
[5, 7, 1]	εἰς Φᾶσιν. (ἀκούσαντες δ᾽ οἱ	στρατιῶται	χαλεπῶς ἔφερον, καὶ ξύλλογοι ἐγίγνοντο
[5, 7, 1]	ἄλλους στρατηγοὺς διανοεῖται ἄγειν τοὺς	στρατιώτας	ἐξαπατήσας πάλιν εἰς Φᾶσιν. (ἀκούσαντες
[5, 6, 1]	ὑστεραίᾳ ξυνέλεξαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς	στρατιώτας.	καὶ ἐδόκει αὐτοῖς περὶ τῆς
[5, 5, 10]	ταῦτα ἀναστὰς Ξενοφῶν ὑπὲρ τῶν	στρατιωτῶν	εἶπεν· ἡμεῖς δέ, ὦ ἄνδρες
[5, 6, 10]	θυόμενος Κύρῳ, διεσεσώκει. (τῶν δὲ	στρατιωτῶν,	ἐπεὶ ἤκουσαν, τοῖς μὲν ἐδόκει
[5, 6, 20]	ἄσμενος ἀκούσας ἐν ξυλλόγῳ τῶν	στρατιωτῶν	ὄντων λέγει τάδε. οὐ δεῖ
[5, 6, 10]	ἐθύετο πρίν τινι εἰπεῖν τῶν	στρατιωτῶν	Σιλανὸν παρακαλέσας τὸν Κύρου μάντιν
[5, 1, 1]	μοι δοκεῖ δεῖν περὶ τὸ	στρατόπεδον	εἶναι· ἐὰν οὖν κατὰ μέρος
[5, 2, 1]	λαμβάνειν ὥστε ἀπαυθημερίζειν ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον,	ἐκ τούτου λαβὼν Ξενοφῶν ἡγεμόνας
[5, 5, 1]	δῃουμένην. καὶ ἐλθόντες εἰς τὸ	στρατόπεδον	ἔλεγον· προηγόρει δὲ Ἑκατώνυμος δεινὸς
[5, 1, 10]	λαμβάνοι πλοῖα κατῆγεν ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον.	καὶ τὰ μὲν ἀγώγιμα εἴ
[5, 2, 1]	δὲ ἥμισυ κατέλιπε φυλάττειν τὸ	στρατόπεδον·	οἱ γὰρ Κόλχοι, ἅτε ἐκπεπτωκότες
[5, 2, 30]	Κρητῶν. οὕτως ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον	πάντες σῷοι ὄντες. ~ἐπεὶ δὲ
[5, 4, 10]	ὑπὲρ γονάτων, πάχος ὡς λινοῦ	στρωματοδέσμου,	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ δὲ κράνη
[5, 2, 10]	καὶ τὰς τύρσεις· ὥστε Ἀγασίας	Στυμφάλιος	καταθέμενος τὰ ὅπλα ἐν χιτῶνι
[5, 8, 1]	ἀγαγών; ναὶ μὰ Δί᾽ ἔφη·	σὺ	γὰρ ἠνάγκαζες· τὰ δὲ τῶν
[5, 8, 10]	οἱ παρόντες ὅτι ζῇ ἁνήρ,	σὺ	δ᾽ εἶπας· ὁπόσα γε βούλεται·
[5, 8, 1]	ἀναγιγνώσκει αὐτὸν καὶ ἤρετο· ἦ	σὺ	εἶ ὁ τὸν κάμνοντα ἀγαγών;
[5, 8, 1]	σῷα ἀπέδωκά σοι, ἐπεὶ καὶ	σὺ	ἐμοὶ ἀπέδειξας τὸν ἄνδρα. οἷον
[5, 7, 20]	ταφείησαν οἱ τῶν Ἑλλήνων νεκροί.	(συγκαθήμενοι	δ᾽ ἔξωθεν τῶν ὅπλων ἐξαίφνης
[5, 3, 10]	δὲ καὶ ἐκ τῆς Φολόης,	σύες	καὶ δορκάδες καὶ ἔλαφοι. (ἔστι
[5, 7, 30]	δὲ Ξενοφῶντος καὶ τῶν μάντεων	συμβουλευόντων	ἔδοξε καθῆραι τὸ στράτευμα. καὶ
[5, 1, 10]	ἄδηλον, δοκεῖ μοι πειρᾶσθαι πλοῖα	συμπαρασκευάζειν	καὶ αὐτόθεν. ἢν μὲν γὰρ
[5, 3, 1]	Ἀρτέμιδος τῆς Ἐφεσίας, ὅτ᾽ ἀπῄει	σὺν	Ἀγησιλάῳ ἐκ τῆς Ἀσίας τὴν
[5, 4, 10]	καὶ ὅτι οἱ ἐξελθόντες Ἕλληνες	σὺν	αὐτοῖς ἐπεφεύγεσαν μάλα ὄντες συχνοί·
[5, 1, 10]	ἀπέθανε καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν	σὺν	αὐτῷ. ~ἐπεὶ δὲ τὰ ἐπιτήδεια
[5, 2, 30]	ὃς ἐξαναστὰς φεύγει καὶ οἱ	σὺν	αὐτῷ. (καὶ οἱ μὲν ἄλλοι
[5, 8, 20]	Δία οὔτε τούτοις ἐπεκουρεῖτε οὔτε	σὺν	ἐμοὶ τὸν ἀτακτοῦντα ἐπαίετε. (τοιγαροῦν
[5, 4, 20]	τοῖς βαρβάροις ταὐτὰ πράττειν ἅπερ	σὺν	ἡμῖν δίκην δεδώκασιν· ὥστε αὖθις
[5, 7, 30]	μὴ ἀσφαλὲς εἶναι, ἂν μὴ	σὺν	ἰσχύι ἀφικνῆσθε· τοὺς δὲ νεκροὺς
[5, 3, 1]	ὄνομα καὶ τὸ Προξένου, ὃς	σὺν	Κλεάρχῳ ἀπέθανεν· ξένος γὰρ ἦν
[5, 6, 20]	διὰ τὸ ξυνεστρατεῦσθαι ἐν αὐτῇ	σὺν	Κλεάρχῳ τε καὶ Δερκυλίδᾳ. (ἀναστὰς
[5, 1, 1]	τὰ ἐπιτήδεια. (ἀλλά μοι δοκεῖ	σὺν	προνομαῖς λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια, ἄλλως
[5, 8, 10]	ἐνθυμήθητε ὅτι νῦν ἐγὼ θαρρῶ	σὺν	τοῖς θεοῖς μᾶλλον ἢ τότε
[5, 2, 1]	τὰ ὅπλα, αὐτὸς δὲ διαβὰς	σὺν	τοῖς λοχαγοῖς ἐσκοπεῖτο πότερον εἴη
[5, 4, 20]	πρότερον αἱρεθέντι χωρίῳ, ἀλλ᾽ αὐτοῦ	σὺν	τοῖς μοσσύνοις κατεκαύθησαν. (οἱ δὲ
[5, 8, 1]	ἐπεὶ προύπεμψά σε, καταλαμβάνω αὖθις	σὺν	τοῖς ὀπισθοφύλαξι προσιὼν βόθρον ὀρύττοντα
[5, 3, 1]	ἔμειναν ἡμέρας δέκα· καὶ ἐξέτασις	σὺν	τοῖς ὅπλοις ἐγίγνετο καὶ ἀριθμός,
[5, 8, 10]	σε. ~ἐπεὶ δὲ παρεστηκότων ἡμῶν	συνέκαμψε	τὸ σκέλος ἁνήρ, ἀνέκραγον οἱ
[5, 8, 20]	ἀπήρυξα ἢ ἀσθενοῦντι ἢ ἀποροῦντι	συνεξεπόρισά	τι, τούτων δὲ οὐδεὶς μέμνηται,
[5, 8, 20]	τοιούτῳ καὶ μικρὰ ἁμαρτηθέντα πάντα	συνεπιτρῖψαι.	(ὅτι δὲ δικαίως ἔπαιον αὐτοὺς
[5, 8, 1]	ἐγὼ οἶμαι, πολέμιοι ἡμῖν ἐφείποντο.	συνέφη	τοῦτο ὁ ἄνθρωπος. (οὐκοῦν, ἔφη
[5, 4, 1]	τοὺς ἄρχοντας. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο,	συνῆλθον	οἵ τε τῶν Μοσσυνοίκων ἄρχοντες
[5, 7, 20]	δὲ ὡς ἤκουσαν, ὥσπερ ἢ	συὸς	ἀγρίου ἢ ἐλάφου φανέντος ἵενται
[5, 3, 10]	καὶ ὄρη δένδρων μεστά, ἱκανὰ	σῦς	καὶ αἶγας καὶ βοῦς τρέφειν
[5, 8, 10]	καὶ αὐτός ποτε ἀναμένων τινὰς	συσκευαζομένους	καθεζόμενος συχνὸν χρόνον κατέμαθον ἀναστὰς
[5, 7, 10]	αὐτῷ οἱ ἐκ τοῦ πλοίου	σύσκηνοι,	ὡς ἐγὼ νῦν αἰσθάνομαι. (παρακαλέσας
[5, 8, 1]	ἡμίονον ἐλαύνειν ταχθεὶς ὑπὸ τῶν	συσκήνων	ἐλεύθερος ὤν. (ἐνταῦθα δὴ ἀναγιγνώσκει
[5, 8, 1]	ἠνάγκαζες· τὰ δὲ τῶν ἐμῶν	συσκήνων	σκεύη διέρριψας. (ἀλλ᾽ ἡ μὲν
[5, 4, 10]	σὺν αὐτοῖς ἐπεφεύγεσαν μάλα ὄντες	συχνοί·	ὃ οὔπω πρόσθεν ἐπεποιήκεσαν ἐν
[5, 8, 10]	ποτε ἀναμένων τινὰς συσκευαζομένους καθεζόμενος	συχνὸν	χρόνον κατέμαθον ἀναστὰς μόλις καὶ
[5, 7, 10]	Κλεάρετον ἀποκτείνουσι καὶ τῶν ἄλλων	συχνούς,	οἱ δέ τινες καὶ εἰς
[5, 4, 10]	ἐκδραμόντες τρέπονται αὐτούς, καὶ ἀπέκτειναν	συχνοὺς	τῶν βαρβάρων καὶ τῶν ξυναναβάντων
[5, 4, 10]	ἔχον, ὄπισθεν δὲ τοῦ ξύλου	σφαιροειδές.	(χιτωνίσκους δὲ ἐνεδεδύκεσαν ὑπὲρ γονάτων,
[5, 7, 20]	καθ᾽ αὑτούς, σαφῶς νομίζοντες ἐπὶ	σφᾶς	ἵεσθαι, φεύγουσι δρόμῳ καὶ ἐμπίπτουσιν
[5, 7, 10]	ἐλθεῖν ἐπ᾽ αὐτούς. ἐπεὶ μέντοι	σφεῖς	λέγειν, ἔφασαν, ὅτι οὐκ ἀπὸ
[5, 2, 10]	βέλη ὁμοῦ ἐφέρετο, λόγχαι, τοξεύματα,	σφενδόναι,	πλεῖστοι δ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν
[5, 6, 10]	πελταστὰς πολλοὺς καὶ τοξότας καὶ	σφενδονήτας	καὶ ἱππέας δὲ καὶ μάλα
[5, 4, 30]	ξυγγίγνεσθαι· νόμος γὰρ ἦν οὗτός	σφισι.	λευκοὶ δὲ πάντες οἱ ἄνδρες
[5, 4, 30]	καρύοις ἑφθοῖς, ἁπαλοὺς καὶ λευκοὺς	σφόδρα	καὶ οὐ πολλοῦ δέοντας ἴσους
[5, 6, 1]	οὐχ ὡς τοῖς Ἕλλησι πολεμησόντων	σφῶν	εἴποι, ἀλλ᾽ ὅτι ἐξὸν τοῖς
[5, 1, 1]	ἐννοεῖτε δὴ καὶ τόδε, ἔφη.	σχολὴ	τοῖς πολεμίοις λῄζεσθαι, καὶ δικαίως
[5, 8, 1]	ἐμὲ ἀπαγαγεῖν, καὶ ἀπολαβὼν ἅπαντα	σῷα	ἀπέδωκά σοι, ἐπεὶ καὶ σὺ
[5, 1, 10]	ἦγον ἐξαιρούμενοι φύλακας καθίστασαν, ὅπως	σῷα	εἴη, τοῖς δὲ πλοίοις ἐχρήσαντο
[5, 6, 30]	νουμηνίας, καλόν μοι δοκεῖ εἶναι	σῳζομένους	ἔνθα βουλόμεθα μισθὸν τῆς σωτηρίας
[5, 8, 10]	γὰρ οὖν νῦν ἔξεστιν αὐτοῖς	σωθεῖσιν,	εἴ τι ὑπ᾽ ἐμοῦ ἔπαθον
[5, 3, 1]	καὶ ἐπέστειλεν, ἢν μὲν αὐτὸς	σωθῇ,	αὑτῷ ἀποδοῦναι· ἢν δέ τι
[5, 5, 10]	Σινωπεῖς, ἥκομεν ἀγαπῶντες ὅτι τὰ	σώματα	διεσωσάμεθα καὶ τὰ ὅπλα· οὐ
[5, 2, 30]	ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον πάντες	σῷοι	ὄντες. ~ἐπεὶ δὲ οὔτε Χειρίσοφος
[5, 2, 20]	ἄκραν λαβεῖν· ἦν γὰρ οὕτως	σωτηρία	ἀσφαλής, ἄλλως δὲ πάνυ χαλεπὸν
[5, 1, 1]	καὶ ὡς ἀπέθυσαν ἃ εὔξαντο	σωτήρια	θύειν ἔνθα πρῶτον εἰς φιλίαν
[5, 2, 20]	ἀπορουμένων θεῶν τις αὐτοῖς μηχανὴν	σωτηρίας	δίδωσιν. ἐξαπίνης γὰρ ἀνέλαμψεν οἰκία
[5, 6, 30]	σῳζομένους ἔνθα βουλόμεθα μισθὸν τῆς	σωτηρίας	λαμβάνειν, καὶ αὐτός τε παύομαι
[5, 8, 20]	νύκτας ἀφιᾶσι, τοῦτον δέ, ἢν	σωφρονῆτε,	τὴν νύκτα μὲν δήσετε, τὴν
[5, 8, 20]	πολλοὺς ἤδη ἀποδέδυκεν. (ἢν οὖν	σωφρονῆτε,	τοῦτον τἀναντία ποιήσετε ἢ τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007